နေ့တိုင်းမဟုတ်ပေမဲ့

နယ်မြိုလေးတစ်မြို့ အဖေနဲ့ အမေက ဝန်ထမ်းဘဝမို့ ကျနော်တို့ မိသားစုဘဝက ထွေထွေထူးထူး သိပ်မရှိပါဘူး။ ဆင်းလည်း မဆင်းရဲသလို ချမ်းသာလည်း မချမ်းသာပါဘူး။ ပုံမှန် ကျောင်းတက်။ ကျောင်းဆင်း ဘဝနဲ့ဖြတ်သန်းလာလိုက်တာ ကျနော်ခုနှစ်တန်း အရွယ်ထိပေါ့။ ခုနှစ်တန်းရောက်တော့ အမဝမ်းကွဲ တစ်ယောက် အိမ်ကိုရောက်လာတယ်။ အမေ့ဖက်ကပေါ့။ အမဝမ်းကွဲ ရဲ့ အမေရော အဖေရော ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားပီး သူနေတဲ့ ရပ်ကွက်ကလည်း သိပ်မလုံခြုံ အိမ်ကလည်း မကောင်းတာနဲ့ အမေက မသင့်တော်ဘူးဆိုပီး အိမ်မှာခေါ်ထားလိုက်တာ။ အမက စတိုးဆိုင်မှာ စာရင်းကိုင်။ အမရဲ့ပုံစံကို နည်းနည်းပြောပြထားရအုံးမယ်။ အမက အသက် ၂၉။ ပိန်ပိန်ပါးပါး။ ပိန်ပိန်ပါးပါးဆိုပေမဲ့ သူရှိသင့်ရှိထိုက်တယ် နေရာတွေမှာတော့ ရှိတာပေါ့ဗျာ။ (ကိုယ့်လူတို့က ဟာ ဘာညာတော့ လုပ်ပီမထင်လိုက်နက်။ဘာမှ မစသေးဘူး။ ဒါက တကယ့်ဇာတ်လမ်း အောစာအုပ်မဟုတ်ဘူး။ နည်းနည်းသည်းခံပီးဖတ်) အမ ရောက်လာတော့လည်း ပုံမှန်ပါပဲ။ ထမင်းစားချိန် လေးယောက်ဖြစ်သွားတာကလွဲလို့ ဘာမှမထူးခြားပါဘူး။ ဘာစိတ်မှလည်း မရှိသေးဘူး။ ၇တန်းပဲရှိသေးတာကိုး။ ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းက ဖုန်းတွေ မပေါ်သေးဘူး။ အိမ်မှာဆို vcd စက်တောင်ရှိတာ မဟုတ်သေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းမှာ ဂွင်းထုတယ် ဂွင်းထုတယ်နဲ့ ကြားဖူးနေတာကြာပီ။ ကိုယ်က လုပ်လည်း မလုပ်တတ် အပေါင်းအသင်းကလည်း နည်းဆိုတော့ ဘာမှ မထူးခြားပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်မှာ အကျင့်တစ်ခုက ရှိတယ်။ ဘာလဲဆိုတော့ ယောက်ကျားခြင်းကြ မြင်ဖူးတယ်။ မိန်းမကျ မမြင်ဖူးတော့ကြည့်ချင်တယ်။ အာ့နဲ့ ဘေးအိမ်က အဒေါ်ကြီး အိမ်သာတက်ရင် ချောင်းကြည့်တယ်။ (အောစာအုပ်တွေထဲမှာတော့ ရေးကြတာ စောက်စိကြီးပြူးနေတာပဲတို့ ဖင်ပေါက်ကြီးတို့။ ကိုယ်ချောင်း တုန်းကတော့ ဘာမှ အဲလိုမမြင်ရတာ။ ဘေးတိုက်ချောင်းတာလည်း ပါတာပေါ့။ ထမိန်က တစ်ဝက်လောက်အုပ်နေတော့ တင်ပါးကြီး တစ်ခြမ်းပဲ မြင်ရ တော့ ဘာမှလည်း မဟုတ်ပါဘူးဆိုပီး နေလိုက်တာပေါ့။ ) ၈တန်းရောက်တော့ဗီဇက ပြလာပီ။ အိမ်မှာတော့ ပုံမှန်။ ဘာမှ မထူးခြား။ အမကလည်း သူ့ အလုပ်သူ ပုံမှန်လုပ်။ သူက အပေါ်ထပ်မှာနေတာဆိုတော့ တော်ရုံလည်း သိပ်မတွေ့။ မနက် ထမင်းချက်တဲ့အချိန်လောက်ပဲ တွေ့တာ။ ကျောင်းမှာတော့ လူ တိုင်းက ဂွင်းထုတတ်နေပီ။ ကိုယ်က ခေတ်နောက်ကြ နေပီ။ ငါလည်း ခေတ်မှီအောင် ဟဲ့ဆိုပီး အိမ်ရောက်တော့ အိမ်သာထဲဝင် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ် ဆော်ဖင်တွေမှန်း ကြားဖူးနားဝ မှန်သမျှနဲ့လုပ်တာ အား ပါး ငါးမိနစ်လောက်လည်း ကြာရော။ ပန်းထွက်လာရော။ ကိုယိ့စိတ်ထဲထင်တာက သုတ်တွေကို သေးပေါက်သလောက် ထွက်မယ် ထင်နေတာ။ ခုကြ နည်းနေတယ်ဆိုပီး ငါပုံမှန် မဟုတ်ဘူးတွေးနေတာ။ နောက်ကြမှ ဒါပုံမှန်ဆိုတာသိတာ။

ဒါနဲ့ ၁၀တန်းကျောင်းသားကြီးများ ကောင်းမှု အကြောင်းပြုပီး အောစာအုပ်တွေ ဘာညာဖတ်တတ်လာရော။ လီးတောင်တတ်လာရော။ အဲခေ တ်က ရည်းစားထားပီး ဘာညာလုပ်တာကလည်း မလုပ်ရဲဆိုတော့ ထွက်ပေါက်က အိမ်မှာ ဖြစ်ရော။ ပထမ သတိထားမိတာက အမပိတ်ရက်ကြရင် အဝတ်အစားလျှော်ဖွတ်နေရင်း သူ့အတွင်းခံတွေ လျှော်နေတာ ကိုယ်က သွားမြင်ရော။ ပေါ်တင်လည်း မကြည့်ရဲ။ ဆော့သလို ဘာလိုနဲ့ ခိုးခိုးပီး ကြည့်ရတာ။ သတိထားမိတာက သူ့အတွင်းခံတွေ အကုန်နီးပါးလိုလို ပန်းရောင်ချည်းပဲ။ အနီနဲ့ တခြားအရောင်တစ်ခုပဲပါတယ်။ သူ‌လျှော်ဖွတ်ပီး အိမ်ပေါ်တက်သွားရင် တော့ ကိုက အဝကြည့်ပေါ့။ အတွင်းခံယူပီး ထုတာ ဘာညာတော့ မလုပ်ရဲသေးဘူး။ ဒီလိုနဲ့နေရင်း နည်းနည်းကြာလာတော့ စိတ်က နည်းနည်းရဲလာပီ။ ကျောင်းဆင်းပီဆို အိမ်အရင်ပြေး။ အမအခန်းဆီသွား။ အတွင်းခံတွေ ခိုးကြည့်။ခိုးရှူ တစ်ရက်ကြတော့ ကံဇာတာ တက်လာတယ်။ အဖေနဲ့အမေက ညနေ အပြင်သွားဖို့ရှိတယ်။ အမကလည်း ရေချိုးပီး သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ မုန့်စားဖို့ထွက်သွားတော့ အပေါ်အမြန်ပြေးတက်။ ရှာတော့ အတွင်းခံလေး ပုံရက်သား ။ ရေချိုးပီး အသစ်ဝတ်သွားတယ်ထင်တယ်။ ‌ကောက်ကြည့်လိုက်တော့ အရေလေး နည်းနည်း စိုနေတာတွေ့တယ်။ နမ်းကြည့်တော့ သေးနံ နည်း နည်းလေးနဲ့ တခြား ညီစို့စို့အနံလေး ညီစို့စို့ဆိုပေမဲ့နော် အနံက တကယ်ရှူလို့ ကောင်းတာ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ အတွင်းခံ ခေါင်းစွပ်ပီး အနံရှူ ထု လိုက်တာ ကောင်းမှကောင်း။ နှစ်ခါ။ ထုပီးမှ ကြောက်လန့်နေတာ။ သိသွားရင်တော့ ဒုက္ခဆိုပီး အဲလိုနဲ့ပဲ လူလစ်ရင် အမအခန်းသွား။ အတွင်းခံလေးကြည့်ထု။ ကံကောင်းရင် မလျှော်ရသေးတဲ့ ဟာမျိုးလေးမျိုး ရလိုက်ရင်တော့ ထီပေါက်သလိုပဲ။ ပျော်ရတာဆိုတာ။ အဲလိုဖြတ်သန်းလာလိုက်တာ ၁၀တန်း ပီးတော့။ ကျောင်းပိတ်ရော။ လူပျို လက်ချာတွေ ကိုယ်ဖိ ရင်ဖိသင်ပေးတဲ့ ဆရာသမားတွေကလည်း ကောင်းတော့ ဖာတစ်ခါ ချဖူးသွားရော။ ကိုယ်ကတော့ အမပဲ စိတ်ဝင်စားတာ။ နည်းနည်းလည်း ရဲလာပီ။ တစ်ခါတစ်လေကြ အတွင်းခံပေါ် အရေတွေ ဘာတွေ ပန်းထုတ် ထားခဲ့တတ်လာပီ။ အမကတော့ ရိပ်မိမှာပဲ။ သူကလူကြီးဆိုတော့ သူ့သိက္ခာသူထိန်း ခပ်တန်းတန်းပဲ နေတော့တယ်။ ကိုယ်ကလည်း မရတော့ဘူး။ တော်တော်ကို ထန်နေပီ။ ဘဝမှာ ကံအကောင်းဆုံးနေ့တွေထဲကတစ်နေ့ ရောက်လာရော။ အဖေက ကိစ္စတစ်ခုနဲ့ ခရီးသွား။ ကိုယ်က အိမ်မှာ ဗိုက်ထအောင့်ရော။ အမေနဲ့ ဆေးခန်းသွား။ ဆေးထိုးပေးလိုက်ပေမဲ့ မသက်သာဘူး။ အမေကလည်း တစ်နေကုန် ပင်ပန်းနေပီဆိုတော့ ညကြ ကိုယ့်ကို မ ကြည့်နိုင်တော့ဘူး။ အမပဲ ရှိတော့တယ်။ အမေက ဘေးက အခန်းထဲ အိပ်ပီ။ အမနဲ့ကျ‌‌နော်က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အိမ်ရှေ့တံခါးတွေလည်း ပိတ်ထားပီ။ အချိန်ကလည်း ညကိုးနာရီကျော်နေပီ။

ကိုယ့်မှာ ဗိုက်ကလည်းအောင့် ခပ်တိုးတိုးညည်းနေရတယ်။ အမကိုလည်း မဟုတ်တာလုပ်ထားတော့ လန့်နေတာပေါ့ ။ အဲအချိန် ဘာစိတ်မှလည်း မရှိဘူး။ ဗိုက်အောင့်နေတာပဲ စိတ်ထဲရှိတာ။ ကိုယ်က ခြင်ထောင်ထဲ။ ဘေးမှာ အမက။ ကျနော်လည်း ခပ်တိုးတိုးညည်းနေတာကြာတော့ သူ့စိတ်ထဲ သနားသွားတယ် ထင်ပါတယ်။ ရင်လူဆေးပုလင်းလေး ထယူပီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်လာတယ်။ အဲအချိန် ကိုယ့်စိတ်ထဲ ဘာမှ မရှိဘူးနော်။ ဗိုက်အောင့်တာပဲ သိတယ်။ အမက ဆေးပုလင်းလေး ဖွင့်ပီး ဗိုက်ပေါ်ကို ဆေးလူးပေးတယ်။ နည်းနည်းသက်သာလာတော့ မျက်စိကို မသိအောင်ခိုးဖွင့်ကြည့်တော့ အမ မျက်လုံးက ကိုယ့်ဟာကိုကြည့်နေတာတွေ့တယ်။ ခုမှ သတိထားမိတယ်။ ကိုယိ့ငပဲက တင်းပီး အပေါ်ကို လန်တက်နေတာ။ ပုဆိုးအောက်မှာ ဆိုပေမဲ့ အပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ကြီး လန်တက်နေတာ။ တင်းပီးတော့။ အမက ဆေးလူးရင်းလူရင်း လက်က အောက်ကို ရောက်ရောက်သွားတာ။ သွားသွားထိနေတာ။ ကျနော်ကတော့ ဟာ သေပီ သွားတိုင်ရင်တော့ စိတ်ထဲ ကြောက်နေတာ။ အမက ဘာမှမပြောတော့ ကိုယ်လည်း မျက်စိမှိတ်ပီး အသာလေးငြိမ်နေရတာ။ အမှန်ကအရသာ ခံနေတာ။ အမက ဘေးက စောင်လေးဆွဲပီး ကျနော့်ရင်ဘတ်နားထိ ခြုံပေးတယ်။ ပီးတော့ စောင်အောက်ကနေ ဆေးဆက်လူးပေးနေတာ။ ‌ ဗိုက်အောက်ထိ လက်ကရောက်လိုက်။ ငပဲကို ထိလိုက်။ ပြန်တက်လာလိုက်။ ဆင်းသွားလိုက်နက်။ အမက အတွေ့အကြုံမရှိ အပျိုကြီးဆိုတော့ သူလည်း စိတ်ကယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်နေပုံရတယ်။ ကျနော်ကလည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်။ ငပဲကလည်း အသားကုန်တင်းမာ။ သူကလည်း လက်လေးနဲ့ မထိတထိဆွ။ နောက်တော့ ဗိုက်ကို လူးတာကြာပီဆိုတော့ သူခြေထောက်ကို နှိပ်ပေးပြန်ရော။ နှိပ်တော့လည်း ပေါင်ဆိုတော့ ငပဲနဲ့ သွားထိနေပြန်ရော။ လူကလည်း တော်တော်ကို ထန်ပေမဲ့ မျက်စိ ဖွငိ့မကြည့်ရဲ။ အမလည်း ရင်တုန်းပန်းတုန်နဲ့ လုပ်နေတာ။ သိသာတယ်။ တစ်နာရီလောက်ကြတော့ အမလည်း ဟင်းဆို သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချပီးတော့ ခြင်ထောင်ထဲကထွက်ပီး သု့အခန်းသူသွားအိပ်။ ကျနော်လည်း ကိုယိ့ဘာသာပဲ ထုပလိုက်တယ်။ နောက်ညကြတော့ ကိုယ်က လည်သွားပီလေ။ ဗိုက်ကို ညနေတည်းက တစ်ခါတည်း တန်းအောင့်ပလိုပ်တာ ။ အမေကလည်း အဖေမရှိတော့ နှစ်ယောက်စာ ပင်ပန်းတာကော ရုံးမှာ အလုပ်ရှုပ်တဲ့ရက်ဖြစ်တာကော ဖြစ်နေတာနဲ့ ညနေတည်းက ဆေးခန်းပြပေးပီး ၉နာရီလောက်ကြ သူ့အခန်းထဲ ဝင်ပီးအိပ်ရော။ ကျနော်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ခြင်ထောင်ထဲ။ အမကတော့ ခြင်ထောင်ဘေး။ အမေ အိပ်ရာဝင်ပီး နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ သူဆေးပုလေးကိုင်ပီး ဝင် လာတယ်။ ပုံမှန်ပဲပေါ့။ ဒီည ထူးခြားတာက ကျနော်လည်း အိပ်ချင်ယောင်မဆောင်တော့ပါဘူး။ အမမျက်နှာကိုကြည့်။ အမကလည်း ကျနော့်ကို ကြည့်လိုက်။ အောက်ကိုကြည့်လိုက် ဆေးလူပေးနေတာပဲ။ ဗိုက်ကို တပြင်လုံးပွတ်နေတော့ ငပဲနဲ့ သွားသွားထိနေတာပေါ့။ ပြီးတော့ ပေါင်ကို ဆက်နှိပ်တော့ပဲ။ ငပဲကို မထိတထိ လုပ်လိုက်။ ။နှိပ်လိုက်လုပ်နေတာ။ ကျနော်ကြာတော့ မရတော့ပါဘူး။ မထူးဇာတ်ခင်းလိုက်တော့တယ်။ အမလက်ကို ကိုင်ပီး ငပဲပေါ်တင် ထားပေးလိုက်တယ်။ ရင်ထဲမှာလည်း တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပေါ့ ။ထအော်လိုက်ရင်တော့ သေပီဟေ့ဆိုပီး။

အမလည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါပဲ။ ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ကသူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပီး။သူကမျက်နှာလွှဲထားတယ်။ ငပဲကိုတော့ ကိုင်ထားမြဲ။ အတွေ့အကြုံမ ရှိတာလည်း သိသာပါတယ်။ သူအသက်ရှူတွေ မြန်လာတယ်။ ကျနော်က သူ့လက်ပေါ်ကို အုပ်ပီး ဂွင်းထုသလိုမျိူ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူလိုက်လုပ်နေတော့ ကျနော့်လက်ကို ပြန်လွှတ်ပီး သူ့သဘာသာ ဆက်လုပ်စေတယ်။ အမလည်း တံတွေးတွေမျိုချ ပြီးတော့ အသိမရှိတော့ငလိုမျိုး ကျ နော့်ဟာကို ဆုပ်ပီး ဂွင်းထုပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း အောက်ကနေ ဇိမ်ခံနေရင်း ကောင်းလာတော့ အမ ရုတ်တရက် အသိဝင်သွားသလိုမျိုး လက်ကို ‌ ဖြေချပီး ခြင်ထောင်ထဲကနေ ရုတ်တရက် ထထွက်သွားပါလေရော။ ကျနော်ကတော့ ပီးအောင်ကိုယ့်ဘာသာထုလည်းပီးရော အသေကြောက်လာရော။ မနက်ကြရင်တော့ သွားပီဆိုပီး။ တစ်ညလုံး အိပ်မပျော်။ မနက်ကြတော့ လူက ကောင်းကောင်းအိပ်မရတော့ နေမကောင်းတဲ့ပုံစံပြန်ပေါက်တာပေါ့။ အ မေကတော့ စိုးရိမ်တာပေါ့။ အမှန်က ကိုယ့်ဒုက္ခနဲ့ကိုယ်။ တော်သေးတာက အမက ပြန်မတိုင်ပါဘူး။ သူလည်း ရေမိုးချိုးပီး အလုပ်သွား။ အမေလည်းရုံး သွား။ ကိုယ်ကလည်း ညှင်းသိုးသိုးဆိုတော့ ညကြ လူမမာ ပြန်ဖြစ်ရတာပေါ့။ အမေ ကလည်း ရက်ကြာပီဆိုတော့ စိုးရိမ်တာပေါ့။ အမကတော့ ဝင်ပြောပါတယ်။ အန်တီအိပ်ပါ။ သမီးမောင်လေးကို တစ်ညလုံးစောင့်ပေးမယ်တဲ့။ ကိုယ့်ရင်ထဲမှာတော့ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေသလိုပဲ။ အမေအိပ်ပီးတော်တော်ကြာတဲ့ထိ အမ အပြင်မှာစောင့်နေသေးတယ်။ ကျနော်ကပဲ အမ နင်အပြင် မှာခြင်ကိုက်မှာပေါ့။ အထဲဝင်ပါလားဆိုမှ ဝင်လာတယ်။ ကျနော့်အိပ်‌နေတဲ့‌ဘေးမှာ ထိုင်ရက်လေး ထိုင်‌ နေတယ်။ ဒီညတော့ ဆေးမလူပေးတော့ဘူး။ သူလည်း ရင်ခုန်နေမှာ သေချာပါတယ်။ ကိုယ်လည်း တဒိတ်ဒိတ်နဲ့။ ၁၀နာရီခွဲလောက်ကြ သူအိပ်ချင်လာတယ် ထင်ပါတယ်။ ခေါင်းအုံးလေးသွားယူပီး ကျနော့် ဘေးမှာ လာလှဲတယ်။ ကျနော့်ကြောပေးပီးတော့ ။ ခြင်ထောက်ကလည်း တစ်ယောက်အိပ်ဆိုတော့ ကျဉ်းတာပေါ့ဗျာ။ အမကိုယ်လုံးက ကျောပေးထား တော့ နှစ်ယောက်သား ကပ်နေတာပေါ့။ ကိုယ်လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုပီး အမဘက်လှည့်လိုက်တော့ အမဖင်ကြားထဲ ငပဲက ရောက်ပီး ထောက်လှမ်းရေး လုပ်နေတာပေါ့ဗျာ။ အမလည်း မျက်စိဖွင့်ထားလား မှိတ်ထားလား မသိပါဘူး။ ကျောပေးထာတာဆိုတော့။ လက်ကတော့ သွားမဖက်ရဲဘူး။ အောက်က ကောင်ကတော့ အပီအပြင်ကို အမဖင်ကြားထဲ ဝင်နေတာ။ ပုဆိုးတွေ ထမိန်တွေရှိနေပေမဲ့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ထိနေရတဲ့ အရသာကိုက။ ဒါနဲ့ နည်းနည်း လေး အရဲစွန့်ပီး အမကို လှမ်းဖက်လိုက်တယ်။ ဘာမှ မပြောဘူး။ အကျီပေါ်ကနေ နို့လေးတွေကို မှန်းကိုင်တာပေါ့ဗျ။ ပန်းသီး ခပ်ကြီးကြီးစာလောက်တော့ ရှိတယ်။ အမရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတာ ကြားနေရတယ်။ ဖင်ကိုလည်း ငပဲနဲ့ အသေ ကပ်ထား။ ရှေ့ကလည်း ထိုးစစ်ဆင်။ နို့ပေါ်ကနေ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ လက်ကို အောက်ဆင်းကြည့်တယ်။ ဘာမှ မပြောတော့ ကိုယ်လည်း အတငိ့ပိုရဲလာပီး အဖုတ်ကို ကိုင်မယ်ဆိုပီး အောက်ကို ဆင်းလာလိုက် တာ ထမိန်က ‌ပြေကြနေပီ။ အဖုတ်ပေါ်နေပီ။ သူ့ဘာသာပဲ ချွတ်လိုက်လား။ ရွှေ့ရင်း ပြုရင်းနဲ့ပဲ ကျွတ်တာလား စဉ်းစားမနေတော့ပါဘူး။ အဖုတ်ပေါ် လက်တင်လိုက်တော့ အရေတွေက ရွှဲနစ်နေပီ။ အစေ့လေးက သေးသေးလေး။ ကိုယ်က အစေ့လေးပွတ်ပေးနေတဲ့အချိန် အမက အသံထွက်မှာစိုးလို့ အံ ကြီးကြိတ်ပီး လက်ကလေးနောက်ပြစ်ပီး ကိုယ့်ငပဲကို မကိုင်တတ် ကိုင်တတ်နဲ့ ကိုင်ပေးတာ။ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်ကိုကို အားတင်းပီး အမကိုပက်လက်ဆွဲ လှန်ပီး သု့အပေါ်ကို တက်လိုက်တယ်။ သူကလည်း အလိုက်သင့်လေး ကိုယ့်ကိူပြန်ဖက်ထားပေးရှာတယ်။ အောက်ပိုင်းမှာတော့ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်တွေ မရှိတော့ဘူး။ နှတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာ တော်တော်ကြာသွားတော့ အမ ကျနော်ထည့်လိုက်တော့မယ်ဆိုပီး သူ့နား နားကို ကပ်ပီးတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့။ အမက ခုထိ မျက်စိမဖွင့်ပဲ

“အင်း”တဲ့။ ကိုယ်ကို ခနပြန်ကြွ။ ငပဲကို အဝမှာသေချာတေ့တော့ အမကလည်း သူ့လက်ကလေးနဲ့လာကိုင်ပေးပီး တည့်ပေးရှာတယ်။ အရေတွေ အများကြီးထွက်နေတော့ ထည့်ရတာ တအားကြီးကျပ်မနေပေမဲ့ တော်တော်တော့ ကျပ်နေရှာသေးတယ်။ ထည့်ရင်းနဲ့ သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ရောက်တော့ တစ်ခုခု ခံထားသလိုပဲ။ ဆက်သွင်းမရတော့ဘူး။ အာ့နဲ့ အမနားနား ကပ်ပီး အမ ဆောင့်လိုက်တော့မယ်။ ခနလေး နာလိမ့်မယ်။ ခနလေးပဲဆိုပီး ဆောင့်ချလိုက်တော့ အသားစတစ်ခုကို ဖြဲပီး ဝင်သွားသလိုပဲ။ အဆုံးထိဝင်သွားတော့ အမမျက်နှာကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေကျနေတယ်။ မျက်လုံးကမှိတ်ထားဆဲ။ အမနား ကပ်ပီး အမရလားဆိုတော့ အင်း ရတယ်တဲ့။ အာ့နဲ့ ဆက်မဆောင့်သေးပဲ အမအကျီလေးတွန်းတင်ပီးနို့လေးစို့ ပွတ်သပ်ပေးတော့ အမဖီးပြန်တက်လာပုံရတယ်။ အား အင်းနဲ့ အသံထွက်မှာစိုးလို့ အံကြိတ်ညီးနေတာ။ ကျနော်လည်း ပုံမှန်လေးပဲ ဆောင့်လိုးနေလိုက်ရော။ အမရဲ့ အသံလေးတွေက တော်တော်ကို ထန်စေတယ်ဗျာ။။ အံလေးကြိတ်ပီး ညီးနေတာ။ ကျနော်ကလည်း ဆောင့် သူကလည်း မလုပ်တက် လုပ်တတ်နက် အောက်ကနေ ဖင်လေးကို ပြန်ပြန်ကြွ ပေး ပါးစပ်ကလည်း ညီးသံလေးတွေနဲ့ အား ။ ရှီး  အား အား အား အင်း အင်း အချက်လေးငါးဆယ်လောက်ရောက်တော့ ကျနော် မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ အမလည်း ပြီးချင်နေပုံရတယ်။ ပါးစပ်လေး ဟစိဟစိ ဖြစ်လာပီ။ ကျနော်လည်း အားထည့်ပီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စောင့်ချပေးလိုက်တာ ကျနော့်လည်ပင်းကို ဆွဲဖက် ပေါင်တွေကလည်း တွန့်လိမ်ပီး အဖုတ်အတွင်းသားက ကျနော့်လီးကို ဆွဲညှပ်လိုက်ပီး ပါးစပ်ကအင်း အင်း အော်ရင်းနဲ့ပီးသွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း အဖုတ်က ညှစ်နေတာရော အမပြီးတာရောကြည့်ပီး ကျနော် သုတ်ရေတွေ အများကြီးက အမ အဖုတ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပီးသွားတော့မှ ကျနော့်ငပဲကို ချွတ်လိုက်တော့ အမ အဖုတ်ဝကနေ အဖြူတွေနဲ့ ‌အနီစနည်းနည်းလေး တွေ့ပါတယ်။ အများကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ သွေးနည်းနည်းလေး နည်း‌နည်း လေးမှ နည်းနည်းလေးပါ။ အပျိုလား ဘာလား ကျနော်တွေးမနေတော့။ သိလည်း မသိချင်တော့ဘူး။ အဲညက တစ်ခါပဲ လုပ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ (အမှန်ဆို‌ အောစာအုပ်ထဲမှာကြ မိုးလင်းပေါက်ဆွဲသည် ဘာညာ ရေးမှာ) ကျနောက်ကတော့ တကယ် တစ်ခါပဲလုပ်လိုက်ရပါတယ်။ လုပ်ပီးသွား‌တော့ အမက သူ့အခန်း သူပြန်သွားပါတယ်) နောက်ရက်ကြ အမက ခပ်တန်းတန်းပဲနေတော့တယ်။ ကျ နော့်မှာသာ အရူးအမဲသားကြွေးသလို ဖြစ်နေတာ။ ဒါပေမဲ့လည်း ကာမဂုဏ်ဆိုတာ ရုန်းထွက်မှ မရတာ။ နေ့တိုင်းမဟုတ်ပေမဲ့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် အမနဲ့ လိုးခဲ့ကြပါတယ်။ လူရှင်းတာလည်း စောင့်ရသေးတာကိုး။ ကံကောင်းခဲ့တာက အမပဲ ဆေးသောက်ခဲ့လို့လား မသိဘူး။ ဗိုက်မကြီးခဲ့ပါဘူး။ နောက်ပိုင်းကျ နော်လည်း တက္ကသိုလ်တက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကျနော်နဲ့ဖြစ်ပီး နှစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ အမလည်း အိမ်ထောင်ကြသွားတယ်။ ရုံးကစာရေး တစ်ယောက်နဲ့ပါပဲ။ အိမ်မှာလည်း မနေတော့ပါဘူး။ အိမ်က မိဘတွေက‌တော့ တစ်နှစ်တစ်ခါ သွားကန်တော့ဖို့ ပြောပေမဲ့ ကျနော် မသွားတော့ပါဘူး။ သွားလည်း မသွားရဲတာ ပါပါတယ်။ မသွားရဲဘူးဆိုတာက ဖြစ်ခဲ့သမျှမှာ အမဟာ ဘာအမှားမှ မပါပေမဲ့ ကျနော့် ပယောဂတွေ အမှားတွေ အများကြီးပါပါတယ်။‌ နောင်တတွေ အများကြီးနဲ့ပဲ စိတ်ထဲကနေ အမကို ကန်တော့လိုက်ပါတယ်။ ခန့်ဖြိုး

(Zawgyi)

နယ္ၿမိဳေလးတစ္ၿမိဳ႕ အေဖနဲ႔ အေမက ဝန္ထမ္းဘဝမို႔ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုဘဝက ေထြေထြထူးထူး သိပ္မရွိပါဘူး။ ဆင္းလည္း မဆင္းရဲသလို ခ်မ္းသာလည္း မခ်မ္းသာပါဘူး။ ပုံမွန္ ေက်ာင္းတက္။ ေက်ာင္းဆင္း ဘဝနဲ႔ျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ က်ေနာ္ခုႏွစ္တန္း အ႐ြယ္ထိေပါ့။ ခုႏွစ္တန္းေရာက္ေတာ့ အမဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ အိမ္ကိုေရာက္လာတယ္။ အေမ့ဖက္ကေပါ့။ အမဝမ္းကြဲ ရဲ႕ အေမေရာ အေဖေရာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆုံးသြားပီး သူေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း သိပ္မလုံၿခဳံ အိမ္ကလည္း မေကာင္းတာနဲ႔ အေမက မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုပီး အိမ္မွာေခၚထားလိုက္တာ။ အမက စတိုးဆိုင္မွာ စာရင္းကိုင္။ အမရဲ႕ပုံစံကို နည္း နည္းေျပာျပထားရအုံးမယ္။ အမက အသက္ ၂၉။ ပိန္ပိန္ပါးပါး။ ပိန္ပိန္ပါးပါးဆိုေပမဲ့ သူရွိသင့္ရွိထိုက္တယ္ ေနရာေတြမွာေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ (ကိုယ့္လူတို႔ က ဟာ ဘာညာေတာ့ လုပ္ပီ မထင္လိုက္နက္။ဘာမွ မစေသးဘူး။ ဒါက တကယ့္ဇာတ္လမ္း ေအာစာအုပ္မဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းသည္းခံပီးဖတ္) အမ ေရာက္လာေတာ့လည္း ပုံမွန္ပါပဲ။ ထမင္းစားခ်ိန္ ေလးေယာက္ျဖစ္သြားတာကလြဲလို႔ ဘာမွ မထူးျခားပါဘူး။ ဘာစိတ္မွလည္း မရွိေသးဘူး။ ၇တန္းပဲရွိ ေသးတာကိုး။ ကိုယ္ေတြေခတ္တုန္းက ဖုန္းေတြ မေပၚေသးဘူး။ အိမ္မွာဆို vcd စက္ေတာင္ရွိတာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဂြင္းထုတယ္ ဂြင္းထု တယ္နဲ႔ ၾကားဖူးေနတာၾကာပီ။ ကိုယ္က လုပ္လည္း မလုပ္တတ္ အေပါင္းအသင္းကလည္း နည္းဆိုေတာ့ ဘာမွ မထူးျခားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္မွာ အက်င့္တစ္ခုက ရွိတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ေယာက္က်ားျခင္းၾက ျမင္ဖူးတယ္။ မိန္းမက် မျမင္ဖူးေတာ့ၾကည့္ခ်င္တယ္။ အာ့နဲ႔ ေဘးအိမ္က အေဒၚႀကီး အိမ္သာတက္ရင္ ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္။ (ေအာစာအုပ္ေတြထဲမွာေတာ့ ေရးၾကတာ ေစာက္စိႀကီးျပဴးေနတာပဲတို႔ ဖင္ေပါက္ႀကီးတို႔။ ကိုယ္ေခ်ာင္း တုန္းကေတာ့ ဘာမွ အဲလိုမျမင္ရတာ။ ေဘးတိုက္ေခ်ာင္းတာလည္း ပါတာေပါ့။ ထမိန္က တစ္ဝက္ေလာက္အုပ္ေနေတာ့ တင္ပါးႀကီး တစ္ျခမ္းပဲ ျမင္ရ ေတာ့ ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါဘူးဆိုပီး ေနလိုက္တာေပါ့။ ) ၈တန္းေရာက္ေတာ့ဗီဇက ျပလာပီ။ အိမ္မွာေတာ့ ပုံမွန္။ ဘာမွ မထူးျခား။ အမကလည္း သူ႔ အလုပ္သူ ပုံမွန္လုပ္။ သူက အေပၚထပ္မွာေနတာဆိုေတာ့ ေတာ္႐ုံလည္း သိပ္မေတြ႕။ မနက္ ထမင္းခ်က္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္ပဲ ေတြ႕တာ။ ေက်ာင္းမွာေတာ့ လူ တိုင္းက ဂြင္းထုတတ္ေနပီ။ ကိုယ္က ေခတ္ေနာက္ၾက ေနပီ။ ငါလည္း ေခတ္မွီေအာင္ ဟဲ့ဆိုပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္သာထဲဝင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ ေဆာ္ဖင္ေတြမွန္း ၾကားဖူးနားဝ မွန္သမွ်နဲ႔လုပ္တာ အား ပါး ငါးမိနစ္ေလာက္လည္း ၾကာေရာ။ ပန္းထြက္လာေရာ။ ကိုယိ့စိတ္ထဲထင္တာက သုတ္ေတြကို ေသးေပါက္သေလာက္ ထြက္မယ္ ထင္ေနတာ။ ခုၾက နည္းေနတယ္ဆိုပီး ငါပုံမွန္ မဟုတ္ဘူးေတြးေနတာ။ ေနာက္ၾကမွ ဒါပုံမွန္ဆိုတာသိတာ။

ဒါနဲ႔ ၁၀တန္းေက်ာင္းသားႀကီးမ်ား ေကာင္းမႈ အေၾကာင္းျပဳပီး ေအာစာအုပ္ေတြ ဘာညာဖတ္တတ္လာေရာ။ လီးေတာင္တတ္လာေရာ။ အဲေခ တ္က ရည္းစားထားပီး ဘာညာလုပ္တာကလည္း မလုပ္ရဲဆိုေတာ့ ထြက္ေပါက္က အိမ္မွာ ျဖစ္ေရာ။ ပထမ သတိထားမိတာက အမပိတ္ရက္ၾကရင္ အဝတ္အစားေလွ်ာ္ဖြတ္ေနရင္း သူ႔အတြင္းခံေတြ ေလွ်ာ္ေနတာ ကိုယ္က သြားျမင္ေရာ။ ေပၚတင္လည္း မၾကည့္ရဲ။ ေဆာ့သလို ဘာလိုနဲ႔ ခိုးခိုးပီး ၾကည့္ရတာ။ သတိထားမိတာက သူ႔အတြင္းခံေတြ အကုန္နီးပါးလိုလို ပန္းေရာင္ခ်ည္းပဲ။ အနီနဲ႔ တျခားအေရာင္တစ္ခုပဲပါတယ္။ သူ‌ေလွ်ာ္ဖြတ္ပီး အိမ္ေပၚတက္သြားရင္ ေတာ့ ကိုက အဝၾကည့္ေပါ့။ အတြင္းခံယူပီး ထုတာ ဘာညာေတာ့ မလုပ္ရဲေသးဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ေနရင္း နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ စိတ္က နည္းနည္းရဲလာပီ။ ေက်ာင္းဆင္းပီဆို အိမ္အရင္ေျပး။ အမအခန္းဆီသြား။ အတြင္းခံေတြ ခိုးၾကည့္။ခိုးရႉ တစ္ရက္ၾကေတာ့ ကံဇာတာ တက္လာတယ္။ အေဖနဲ႔အေမက ညေန အျပင္သြားဖို႔ရွိတယ္။ အမကလည္း ေရခ်ိဳးပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မုန႔္စားဖို႔ထြက္သြားေတာ့ အေပၚအျမန္ေျပးတက္။ ရွာေတာ့ အတြင္းခံေလး ပုံရက္သား ။ ေရခ်ိဳးပီး အသစ္ဝတ္သြားတယ္ထင္တယ္။ ‌ေကာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေရေလး နည္းနည္း စိုေနတာေတြ႕တယ္။ နမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသးနံ နည္း နည္းေလးနဲ႔ တျခား ညီစို႔စို႔အနံေလး ညီစို႔စို႔ဆိုေပမဲ့ေနာ္ အနံက တကယ္ရႉလို႔ ေကာင္းတာ။ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အတြင္းခံ ေခါင္းစြပ္ပီး အနံရႉ ထု လိုက္တာ ေကာင္းမွေကာင္း။ ႏွစ္ခါ။ ထုပီးမွ ေၾကာက္လန႔္ေနတာ။ သိသြားရင္ေတာ့ ဒုကၡဆိုပီး အဲလိုနဲ႔ပဲ လူလစ္ရင္ အမအခန္းသြား။ အတြင္းခံေလးၾကည့္ထု။ ကံေကာင္းရင္ မေလွ်ာ္ရေသးတဲ့ ဟာမ်ိဳးေလးမ်ိဳး ရလိုက္ရင္ေတာ့ ထီေပါက္သလိုပဲ။ ေပ်ာ္ရတာဆိုတာ။ အဲလိုျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ ၁၀တန္း ပီးေတာ့။ ေက်ာင္းပိတ္ေရာ။ လူပ်ိဳ လက္ခ်ာေတြ ကိုယ္ဖိ ရင္ဖိသင္ေပးတဲ့ ဆရာသမားေတြကလည္း ေကာင္းေတာ့ ဖာတစ္ခါ ခ်ဖူးသြားေရာ။ ကိုယ္ကေတာ့ အမပဲ စိတ္ဝင္စားတာ။ နည္းနည္းလည္း ရဲလာပီ။ တစ္ခါတစ္ေလၾက အတြင္းခံေပၚ အေရေတြ ဘာေတြ ပန္းထုတ္ ထားခဲ့တတ္လာပီ။ အမကေတာ့ ရိပ္မိမွာပဲ။ သူကလူႀကီးဆိုေတာ့ သူ႔သိကၡာသူထိန္း ခပ္တန္းတန္းပဲ ေနေတာ့တယ္။ ကိုယ္ကလည္း မရေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ကို ထန္ေနပီ။ ဘဝမွာ ကံအေကာင္းဆုံးေန႔ေတြထဲကတစ္ေန႔ ေရာက္လာေရာ။ အေဖက ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ခရီးသြား။ ကိုယ္က အိမ္မွာ ဗိုက္ထေအာင့္ေရာ။ အေမနဲ႔ ေဆးခန္းသြား။ ေဆးထိုးေပးလိုက္ေပမဲ့ မသက္သာဘူး။ အေမကလည္း တစ္ေနကုန္ ပင္ပန္းေနပီဆိုေတာ့ ညၾက ကိုယ့္ကို မ ၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အမပဲ ရွိေတာ့တယ္။ အေမက ေဘးက အခန္းထဲ အိပ္ပီ။ အမနဲ႔က်‌‌ေနာ္က အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ အိမ္ေရွ႕တံခါးေတြလည္း ပိတ္ထားပီ။ အခ်ိန္ကလည္း ညကိုးနာရီေက်ာ္ေနပီ။

ကိုယ့္မွာ ဗိုက္ကလည္းေအာင့္ ခပ္တိုးတိုးညည္းေနရတယ္။ အမကိုလည္း မဟုတ္တာလုပ္ထားေတာ့ လန႔္ေနတာေပါ့ ။ အဲအခ်ိန္ ဘာစိတ္မွလည္း မရွိဘူး။ ဗိုက္ေအာင့္ေနတာပဲ စိတ္ထဲရွိတာ။ ကိုယ္က ျခင္ေထာင္ထဲ။ ေဘးမွာ အမက။ က်ေနာ္လည္း ခပ္တိုးတိုးညည္းေနတာၾကာေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲ သနားသြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ ရင္လူေဆးပုလင္းေလး ထယူပီး ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္လာတယ္။ အဲအခ်ိန္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ဘာမွ မရွိဘူးေနာ္။ ဗိုက္ေအာင့္တာပဲ သိတယ္။ အမက ေဆးပုလင္းေလး ဖြင့္ပီး ဗိုက္ေပၚကို ေဆးလူးေပးတယ္။ နည္းနည္းသက္သာလာေတာ့ မ်က္စိကို မသိေအာင္ခိုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အမ မ်က္လုံးက ကိုယ့္ဟာကိုၾကည့္ေနတာေတြ႕တယ္။ ခုမွ သတိထားမိတယ္။ ကိုယိ့ငပဲက တင္းပီး အေပၚကို လန္တက္ေနတာ။ ပုဆိုးေအာက္မွာ ဆိုေပမဲ့ အေပၚကို ေျပာင္းျပန္ႀကီး လန္တက္ေနတာ။ တင္းပီးေတာ့။ အမက ေဆးလူးရင္းလူရင္း လက္က ေအာက္ကို ေရာက္ေရာက္သြားတာ။ သြားသြားထိေနတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဟာ ေသပီ သြားတိုင္ရင္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေၾကာက္ေနတာ။ အမက ဘာမွမေျပာေတာ့ ကိုယ္လည္း မ်က္စိမွိတ္ပီး အသာေလးၿငိမ္ေနရတာ။ အမွန္ကအရသာ ခံေနတာ။ အမက ေဘးက ေစာင္ေလးဆြဲပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္နားထိ ၿခဳံေပးတယ္။ ပီးေတာ့ ေစာင္ေအာက္ကေန ေဆးဆက္လူးေပးေနတာ။ ‌ ဗိုက္ေအာက္ထိ လက္ကေရာက္လိုက္။ ငပဲကို ထိလိုက္။ ျပန္တက္လာလိုက္။ ဆင္းသြားလိုက္နက္။ အမက အေတြ႕အႀကဳံမရွိ အပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ သူလည္း စိတ္ကေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္ေနပုံရတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္။ ငပဲကလည္း အသားကုန္တင္းမာ။ သူကလည္း လက္ေလးနဲ႔ မထိတထိဆြ။ ေနာက္ေတာ့ ဗိုက္ကို လူးတာၾကာပီဆိုေတာ့ သူေျခေထာက္ကို ႏွိပ္ေပးျပန္ေရာ။ ႏွိပ္ေတာ့လည္း ေပါင္ဆိုေတာ့ ငပဲနဲ႔ သြားထိေနျပန္ေရာ။ လူကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို ထန္ေပမဲ့ မ်က္စိ ဖြငိ့မၾကည့္ရဲ။ အမလည္း ရင္တုန္းပန္းတုန္နဲ႔ လုပ္ေနတာ။ သိသာတယ္။ တစ္နာရီေလာက္ၾကေတာ့ အမလည္း ဟင္းဆို သက္ျပင္းရွည္ႀကီး ခ်ပီးေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲကထြက္ပီး သု႔အခန္းသူသြားအိပ္။ က်ေနာ္လည္း ကိုယိ့ဘာသာပဲ ထုပလိုက္တယ္။ ေနာက္ညၾကေတာ့ ကိုယ္က လည္သြားပီေလ။ ဗိုက္ကို ညေနတည္းက တစ္ခါတည္း တန္းေအာင့္ပလိုပ္တာ ။ အေမကလည္း အေဖမရွိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စာ ပင္ပန္းတာေကာ ႐ုံးမွာ အလုပ္ရႈပ္တဲ့ရက္ျဖစ္တာေကာ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ညေနတည္းက ေဆးခန္းျပေပးပီး ၉နာရီေလာက္ၾက သူ႔အခန္းထဲ ဝင္ပီးအိပ္ေရာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ျခင္ေထာင္ထဲ။ အမကေတာ့ ျခင္ေထာင္ေဘး။ အေမ အိပ္ရာဝင္ပီး နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူေဆးပုေလးကိုင္ပီး ဝင္ လာတယ္။ ပုံမွန္ပဲေပါ့။ ဒီည ထူးျခားတာက က်ေနာ္လည္း အိပ္ခ်င္ေယာင္မေဆာင္ေတာ့ပါဘူး။ အမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္။ အမကလည္း က်ေနာ့္ကို ၾကည့္လိုက္။ ေအာက္ကိုၾကည့္လိုက္ ေဆးလူေပးေနတာပဲ။ ဗိုက္ကို တျပင္လုံးပြတ္ေနေတာ့ ငပဲနဲ႔ သြားသြားထိေနတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေပါင္ကို ဆက္ႏွိပ္ေတာ့ပဲ။ ငပဲကို မထိတထိ လုပ္လိုက္။ ။ႏွိပ္လိုက္လုပ္ေနတာ။ က်ေနာ္ၾကာေတာ့ မရေတာ့ပါဘူး။ မထူးဇာတ္ခင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ အမလက္ကို ကိုင္ပီး ငပဲေပၚတင္ ထားေပးလိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာလည္း တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ေပါ့ ။ထေအာ္လိုက္ရင္ေတာ့ ေသပီေဟ့ဆိုပီး။

အမလည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနပုံပါပဲ။ ကိုင္ထားတယ္။ က်ေနာ္ကသူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ပီး။သူကမ်က္ႏွာလႊဲထားတယ္။ ငပဲကိုေတာ့ ကိုင္ထားၿမဲ။ အေတြ႕အႀကဳံမ ရွိတာလည္း သိသာပါတယ္။ သူအသက္ရႉေတြ ျမန္လာတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔လက္ေပၚကို အုပ္ပီး ဂြင္းထုသလိုမ်ိဴ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ သူလိုက္လုပ္ေနေတာ့ က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္လႊတ္ပီး သူ႔သဘာသာ ဆက္လုပ္ေစတယ္။ အမလည္း တံေတြးေတြမ်ိဳခ် ၿပီးေတာ့ အသိမရွိေတာ့ငလိုမ်ိဳး က် ေနာ့္ဟာကို ဆုပ္ပီး ဂြင္းထုေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေအာက္ကေန ဇိမ္ခံေနရင္း ေကာင္းလာေတာ့ အမ ႐ုတ္တရက္ အသိဝင္သြားသလိုမ်ိဳး လက္ကို ‌ ေျဖခ်ပီး ျခင္ေထာင္ထဲကေန ႐ုတ္တရက္ ထထြက္သြားပါေလေရာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ပီးေအာင္ကိုယ့္ဘာသာထုလည္းပီးေရာ အေသေၾကာက္လာေရာ။ မနက္ၾကရင္ေတာ့ သြားပီဆိုပီး။ တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္။ မနက္ၾကေတာ့ လူက ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရေတာ့ ေနမေကာင္းတဲ့ပုံစံျပန္ေပါက္တာေပါ့။ အ ေမကေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့။ အမွန္က ကိုယ့္ဒုကၡနဲ႔ကိုယ္။ ေတာ္ေသးတာက အမက ျပန္မတိုင္ပါဘူး။ သူလည္း ေရမိုးခ်ိဳးပီး အလုပ္သြား။ အေမလည္း႐ုံး သြား။ ကိုယ္ကလည္း ညႇင္းသိုးသိုးဆိုေတာ့ ညၾက လူမမာ ျပန္ျဖစ္ရတာေပါ့။ အေမ ကလည္း ရက္ၾကာပီဆိုေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့။ အမကေတာ့ ဝင္ေျပာပါတယ္။ အန္တီအိပ္ပါ။ သမီးေမာင္ေလးကို တစ္ညလုံးေစာင့္ေပးမယ္တဲ့။ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ကုလားဘုရားပြဲလွည့္ေနသလိုပဲ။ အေမအိပ္ပီးေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့ထိ အမ အျပင္မွာေစာင့္ေနေသးတယ္။ က်ေနာ္ကပဲ အမ နင္အျပင္ မွာျခင္ကိုက္မွာေပါ့။ အထဲဝင္ပါလားဆိုမွ ဝင္လာတယ္။ က်ေနာ့္အိပ္‌ေနတဲ့‌ေဘးမွာ ထိုင္ရက္ေလး ထိုင္‌ ေနတယ္။ ဒီညေတာ့ ေဆးမလူေပးေတာ့ဘူး။ သူလည္း ရင္ခုန္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကိုယ္လည္း တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔။ ၁၀နာရီခြဲေလာက္ၾက သူအိပ္ခ်င္လာတယ္ ထင္ပါတယ္။ ေခါင္းအုံးေလးသြားယူပီး က်ေနာ့္ ေဘးမွာ လာလွဲတယ္။ က်ေနာ့္ေၾကာေပးပီးေတာ့ ။ ျခင္ေထာက္ကလည္း တစ္ေယာက္အိပ္ဆိုေတာ့ က်ဥ္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အမကိုယ္လုံးက ေက်ာေပးထား ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကပ္ေနတာေပါ့။ ကိုယ္လည္း မထူးေတာ့ဘူးဆိုပီး အမဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့ အမဖင္ၾကားထဲ ငပဲက ေရာက္ပီး ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အမလည္း မ်က္စိဖြင့္ထားလား မွိတ္ထားလား မသိပါဘူး။ ေက်ာေပးထာတာဆိုေတာ့။ လက္ကေတာ့ သြားမဖက္ရဲဘူး။ ေအာက္က ေကာင္ကေတာ့ အပီအျပင္ကို အမဖင္ၾကားထဲ ဝင္ေနတာ။ ပုဆိုးေတြ ထမိန္ေတြရွိေနေပမဲ့ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ထိေနရတဲ့ အရသာကိုက။ ဒါနဲ႔ နည္းနည္း ေလး အရဲစြန႔္ပီး အမကို လွမ္းဖက္လိုက္တယ္။ ဘာမွ မေျပာဘူး။ အက်ီေပၚကေန ႏို႔ေလးေတြကို မွန္းကိုင္တာေပါ့ဗ်။ ပန္းသီး ခပ္ႀကီးႀကီးစာေလာက္ေတာ့ ရွိတယ္။ အမရဲ႕ အသက္ရႉသံေတြ တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာတာ ၾကားေနရတယ္။ ဖင္ကိုလည္း ငပဲနဲ႔ အေသ ကပ္ထား။ ေရွ႕ကလည္း ထိုးစစ္ဆင္။ ႏို႔ေပၚကေန တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ လက္ကို ေအာက္ဆင္းၾကည့္တယ္။ ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကိုယ္လည္း အတငိ့ပိုရဲလာပီး အဖုတ္ကို ကိုင္မယ္ဆိုပီး ေအာက္ကို ဆင္းလာလိုက္ တာ ထမိန္က ‌ေျပၾကေနပီ။ အဖုတ္ေပၚေနပီ။ သူ႔ဘာသာပဲ ခြၽတ္လိုက္လား။ ေ႐ႊ႕ရင္း ျပဳရင္းနဲ႔ပဲ ကြၽတ္တာလား စဥ္းစားမေနေတာ့ပါဘူး။ အဖုတ္ေပၚ လက္တင္လိုက္ေတာ့ အေရေတြက ႐ႊဲနစ္ေနပီ။ အေစ့ေလးက ေသးေသးေလး။ ကိုယ္က အေစ့ေလးပြတ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ အမက အသံထြက္မွာစိုးလို႔ အံ ႀကီးႀကိတ္ပီး လက္ကေလးေနာက္ျပစ္ပီး ကိုယ့္ငပဲကို မကိုင္တတ္ ကိုင္တတ္နဲ႔ ကိုင္ေပးတာ။ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္ကိုကို အားတင္းပီး အမကိုပက္လက္ဆြဲ လွန္ပီး သု႔အေပၚကို တက္လိုက္တယ္။ သူကလည္း အလိုက္သင့္ေလး ကိုယ့္ကိူျပန္ဖက္ထားေပးရွာတယ္။ ေအာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ႏွတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားေတာ့ အမ က်ေနာ္ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ဆိုပီး သူ႔နား နားကို ကပ္ပီးတိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့။ အမက ခုထိ မ်က္စိမဖြင့္ပဲ

“အင္း”တဲ့။ ကိုယ္ကို ခနျပန္ႂကြ။ ငပဲကို အဝမွာေသခ်ာေတ့ေတာ့ အမကလည္း သူ႔လက္ကေလးနဲ႔လာကိုင္ေပးပီး တည့္ေပးရွာတယ္။ အေရေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ေနေတာ့ ထည့္ရတာ တအားႀကီးက်ပ္မေနေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ က်ပ္ေနရွာေသးတယ္။ ထည့္ရင္းနဲ႔ သုံးပုံတစ္ပုံေလာက္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခုခု ခံထားသလိုပဲ။ ဆက္သြင္းမရေတာ့ဘူး။ အာ့နဲ႔ အမနားနား ကပ္ပီး အမ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့မယ္။ ခနေလး နာလိမ့္မယ္။ ခနေလးပဲဆိုပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ အသားစတစ္ခုကို ၿဖဲပီး ဝင္သြားသလိုပဲ။ အဆုံးထိဝင္သြားေတာ့ အမမ်က္ႏွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတယ္။ မ်က္လုံးကမွိတ္ထားဆဲ။ အမနား ကပ္ပီး အမရလားဆိုေတာ့ အင္း ရတယ္တဲ့။ အာ့နဲ႔ ဆက္မေဆာင့္ေသးပဲ အမအက်ီေလးတြန္းတင္ပီးႏို႔ေလးစို႔ ပြတ္သပ္ေပးေတာ့ အမဖီးျပန္တက္လာပုံရတယ္။ အား အင္းနဲ႔ အသံထြက္မွာစိုးလို႔ အံႀကိတ္ညီးေနတာ။ က်ေနာ္လည္း ပုံမွန္ေလးပဲ ေဆာင့္လိုးေနလိုက္ေရာ။ အမရဲ႕ အသံေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ကို ထန္ေစတယ္ဗ်ာ။။ အံေလးႀကိတ္ပီး ညီးေနတာ။ က်ေနာ္ကလည္း ေဆာင့္ သူကလည္း မလုပ္တက္ လုပ္တတ္နက္ ေအာက္ကေန ဖင္ေလးကို ျပန္ျပန္ႂကြ ေပး ပါးစပ္ကလည္း ညီးသံေလးေတြနဲ႔ အား ။ ရွီး  အား အား အား အင္း အင္း အခ်က္ေလးငါးဆယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အမလည္း ၿပီးခ်င္ေနပုံရတယ္။ ပါးစပ္ေလး ဟစိဟစိ ျဖစ္လာပီ။ က်ေနာ္လည္း အားထည့္ပီး ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေစာင့္ခ်ေပးလိုက္တာ က်ေနာ့္လည္ပင္းကို ဆြဲဖက္ ေပါင္ေတြကလည္း တြန႔္လိမ္ပီး အဖုတ္အတြင္းသားက က်ေနာ့္လီးကို ဆြဲညႇပ္လိုက္ပီး ပါးစပ္ကအင္း အင္း ေအာ္ရင္းနဲ႔ပီးသြားပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အဖုတ္က ညႇစ္ေနတာေရာ အမၿပီးတာေရာၾကည့္ပီး က်ေနာ္ သုတ္ေရေတြ အမ်ားႀကီးက အမ အဖုတ္ထဲကို ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ပီးသြားေတာ့မွ က်ေနာ့္ငပဲကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အမ အဖုတ္ဝကေန အျဖဴေတြနဲ႔ ‌အနီစနည္းနည္းေလး ေတြ႕ပါတယ္။ အမ်ားႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ ေသြးနည္းနည္းေလး နည္း‌နည္း ေလးမွ နည္းနည္းေလးပါ။ အပ်ိဳလား ဘာလား က်ေနာ္ေတြးမေနေတာ့။ သိလည္း မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲညက တစ္ခါပဲ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ (အမွန္ဆို‌ ေအာစာအုပ္ထဲမွာၾက မိုးလင္းေပါက္ဆြဲသည္ ဘာညာ ေရးမွာ) က်ေနာက္ကေတာ့ တကယ္ တစ္ခါပဲလုပ္လိုက္ရပါတယ္။ လုပ္ပီးသြား‌ေတာ့ အမက သူ႔အခန္း သူျပန္သြားပါတယ္) ေနာက္ရက္ၾက အမက ခပ္တန္းတန္းပဲေနေတာ့တယ္။ က် ေနာ့္မွာသာ အ႐ူးအမဲသားေႂကြးသလို ျဖစ္ေနတာ။ ဒါေပမဲ့လည္း ကာမဂုဏ္ဆိုတာ ႐ုန္းထြက္မွ မရတာ။ ေန႔တိုင္းမဟုတ္ေပမဲ့ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ အမနဲ႔ လိုးခဲ့ၾကပါတယ္။ လူရွင္းတာလည္း ေစာင့္ရေသးတာကိုး။ ကံေကာင္းခဲ့တာက အမပဲ ေဆးေသာက္ခဲ့လို႔လား မသိဘူး။ ဗိုက္မႀကီးခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းက် ေနာ္လည္း တကၠသိုလ္တက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ျဖစ္ပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အမလည္း အိမ္ေထာင္ၾကသြားတယ္။ ႐ုံးကစာေရး တစ္ေယာက္နဲ႔ပါပဲ။ အိမ္မွာလည္း မေနေတာ့ပါဘူး။ အိမ္က မိဘေတြက‌ေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ သြားကန္ေတာ့ဖို႔ ေျပာေပမဲ့ က်ေနာ္ မသြားေတာ့ပါဘူး။ သြားလည္း မသြားရဲတာ ပါပါတယ္။ မသြားရဲဘူးဆိုတာက ျဖစ္ခဲ့သမွ်မွာ အမဟာ ဘာအမွားမွ မပါေပမဲ့ က်ေနာ့္ ပေယာဂေတြ အမွားေတြ အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။‌ ေနာင္တေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ပဲ စိတ္ထဲကေန အမကို ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။ ခန႔္ၿဖိဳး