Author: admin

ကျနော်ခွင့်တင်တာမရဘူးလို့ မန်နေဂျာကောင်ကဇွတ်ငြင်းဆန်နေတော့ စိတ်ကတော်တော်လေးတိုစပြုလာတယ်။ အေပရယ်လဆိုနှစ်တိုင်း ကျနော်ခွင့်တစ်လယူပီး ပြန်နေကြဗျ။ အရင်မန်နေဂျာအဖြူမ လက်ထက်ကအေးဆေးပဲ။ ၂ခါပြောစရာမလိုဘူး။ ခုကောင်ကတော်တော်လက်ပေါက်ကတ်၊ ပြောရဆိုရခက်နေတယ်။ သောက်ပုံမလာတဲ့ မီးကျိုးမောင်းပျက် အဖြူစကားထစ်အထစ်အနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာ လုံးဝခွင့်မပေးနိုင်ဘူးဆိုပီး အော်ကြီး ဟစ်ကျယ် လုပ်နေတယ်လေ။ တခြားရုံးသူရုံးသားတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတော့ ပိုပီးခံရခက်လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ဝိုင်းကြည့်နေတဲ့အထဲမှာ ကျနော့်ခလေး၂ယောက်ပါနေတော့ နောက်ဆုတ်လို.မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာသေချာနေပီလေ။ ဒီနိုင်ငံကချယ်နယ်တော် တော်များများကိုထုတ်လွင့်ပေးနေတဲ့ ရုပ်သံဌာနတစ်ခုမှာ ကျနော်အလုပ်လုပ်နေတာ၄-၅နှစ်လောက်ရှိပီဗျ။ မြေအောက်ကို၅ထပ်လောက်တူးပီးဆောက်ထားတဲ့ စတူဒီယိုတွေမှာ ဆက်တင်တွေဆင်ပီး ရိုက်ကူးရေးလုပ်တဲ့နေရာမှာပေါ့။ အလုပ် လုပ်နေတယ်လို.မထင်ရပဲ ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်လေးနေလာတာကြာလာပီ။ ခုအသစ်ရောက်လာတဲ့ မန်နေဂျာကောင်နဲ.အဆင်မပြေလာတော့ စိတ်ကကုန်စပြုလာပီဗျာ။အဆက်မပြတ် ပူညံပူညံလုပ်နေတဲ့ ကောင်ကိုလက်ဝါးကာပြလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီနောက်အိတ်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဆွဲထုတ်၊ အလုပ်သမားမှတ်ပုံ တင်ကဒ်ပြားကို သူ.ရှေ.ကစားပွဲပေါ်ပစ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ လည်ပင်းမှာဆွဲထားတဲ့ ဝန်ထမ်းကဒ်ပြားကိုပါ ပစ်ပေးလိုက်ရင်း ငါထွက်တယ်ကွာလို့ အပြတ်ပြောလိုက်တယ်။ တစ်ခုခုဆက်ပြောဖို့ ပြင်နေတဲ့ သူ့မျက်နာရှေ.မှာ […]

စားရကံကြုံတယ်ပဲ ပြောရမယ် မနေ့က ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲရဲ့ နောက်မိန်းမနဲ့ လမ်းမှာ ဆုံဖြစ်တယ်။ ဖြစ်ပုံက ဒီလို ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲ နာမည်က ကိုထင်ကျော်ပါ နှစ်လုံးရောဂါ နဲ့ ဆုံးသွားတာ (၃) နှစ်ကျော်ပြီ…။ သူရှိတုန်းက မိန်းမ တရားဝင် (၂) ယောက်ယူထားတာဗျ… ပထမအိမ်ထောင်နဲ့ပဲ ကလေးရတယ်။ နောက်အိမ်ထောင် အမကြီးနာမည်က မိုးကြီးလို့ ခေါ်တာပဲ နာမည်အရင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း မသိဘူး ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်လေး (၈) တန်းလောက်ထဲက ယူတာဆိုတော့ မမိုးကြီးလို့ပဲ ခေါ်တယ်။ အိမ်ကိုလည်း အကိုခေါ်လာဖူးတာနဲ့ ဝင်ထွက် ဖူးတယ်။ (၄) (၅) ခါလောက်ပါ။ ပုံစံက ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း မျက်နှာက ဝိုင်းဝိုင်း ဖင်တွေ နို့တွေက ထွားထွားကြီးတွေ အသားဖြူဖြူနဲ့…ငယ်ငယ်တုန်းထဲက […]

နွေ၏ အငွေ့အသက်တို့ စတင်လာပြီဖြစ်သော မတ်လ၏ နောက်ဆုံးရက်တစ်ရက်။ လူကိုက်ဖူးသော ကျားသည် ပိုမို ရဲတင်းသည့်ပမာ အတွေ့အကြုံစုံသော ယောကျ်ားတို့၏ ရမ်းကားမွုသည် မိန်းမတိုင်းအတွက် အထူးသဖြင့် ယောက်ျားတို့အပေါ် အထင်ကြီးတတ်လွန်းသည့် မိန်းမသားများအဖို့ အလွန်ပင် အန္တရာယ် ကြီးမားလှပေသည်။ “ အရက်တစ်လုံးနဲ့ အရွက်သုတ် တစ်ပွဲ ပေးပါဗျို့” မနီတစ်ယောက် အဝင်ပေါက်ဘက်ကို ကျောပေးလိုက်ရင်း ကိုယ်ကို တစောင်းလှဲလျက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ယောက်ျားတို့အကြောင်း စာအုပ်ကို စိတ်ပါဝင်စားစွာ ဖတ်နေစဉ် နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး အရက်သောက်မည့်သူက ရောက်ချလာသည်။ ရေချိုး၊ အဝတ်လျှော်၊ ကလေးသိပ်ပြီး နေ့လည်နေ့ခင်း စာအုပ်ဖတ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီစာအုပ်ကို သူ့ယောက်ျား ကိုခင်မောင်မြင့်က ဖတ်ဖို့ပေးထားသည်မှာ ကြာပြီ။ ရော့ နီနီ ဒီစာအုပ်ကို ဖတ်ဖြစ်အောင် ဖတ်ကြည့်စမ်း၊ လူဆိုတာ […]

“အင်း အခုခေတ်က တော်တော်လေးတော့ ပြောင်းလဲသွားပြီကွ” ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော်ပြောလိုက်သည့် စကားတပိုင်းတစ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာမှ ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုကိုမျိုးသော်နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းအရင်း ကျော်မင်းသန်း တို့ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာက ထိုင်လို့ ဘီယာသောက်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။ ယမင်းက ရေခဲသသေတ္တာထဲမှ ဘီယာပုလင်းသုံးလုံးကို ဆွဲထုတ်လာရင်း သူတို့ စကားဝိုင်းသို့ ဝင်လိုက်လေသည်။ “ဘာတွေ ပြောင်းလဲသွားတာလဲ ကိုကို” “ဟား အတော်ပဲ ဘီယာကုန်သွားတာနဲ့” ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းရဲ့ မေးခွန်းကို မကြားချင်ဟန်ဆောင်ပြီး သူ့လက်ထဲက ပုလင်းခွံကို အောက်ချလိုက်ကာ ယမင်းဆီမှ ဘီယာတလုံးကို လှမ်းယူလိုက်လေသည်။ “ကဲ ဒါကတော့ ငါ့ရဲ့ အိပ်မက်နတ်သမီးလေးပဲ၊ ငါတို့ သောက်စရာကုန်သွားတာနဲ့ အချိန်မှီဘီယာတန်းပြီးလာပို့တာပဲလေ ဟဲဟဲ” “ကိုကို က အဲလိုမျိုး မိန်းမကို သိပ်မြှောက်ပြောတတ်တာလေ. […]

အသက်အစိတ်မှာ ပုခက်မချိတ်ရရင် တစ်သက်မနိတ်ဘူးဆိုတဲ့စကားရှိပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ကတော့ အသက်(၂၆)နှစ်ရောက်မှ ရှားရှားပါးပါးရည်းစားလေးတစ်ယောက်ရခဲ့ရသည်။ ရမဲ့ရတော့လည်း ညိုမောင်ရည်းစား လေးငယ်က ညိုမောင်ထက်အသက်(၇)နှစ်လောက်ငယ်သည်။ လေးငယ်အသက်က ခုမှ (၁၉)နှစ်သာရှိသေးသည်။ အသက်ကြီးမှရည်းစားလေး(၁) ယောက်ရတော့ ညိုမောင်မှာမထိရက်မကိုင်ရက် ထိလိုက်လျှင် နွမ်းကြေတော့မလားထင်နေသည်။ပန်းလေးတစ်ပွင့်ကို ထိုင်၍အလှကြည့်နေသလိုထားသည်။ ဒါပေမယ့် လေးငယ်က ခေတ်ကာလသမီးပျိုဘဲ ညိုမောင်ထက်ရဲသည်၊ သွက်သည်။ ရည်းစားဘဝပီပြင်အောင် ညိုမောင်အား လမ်းပြခေါင်းဆောင် ပေးသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ညိုမောင်နှင့်လေးငယ်ကြိုက်ကြတာ (၆)လကျော်လာခဲ့ပြီ။ တစ်နေ့မှာတော့ ညိုမောင်တစ်ယောက်အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲရှိသည်နှင့် ပျင်းပျင်းနှင့်အိပ်ပျော်နေတုန်း လေးငယ်တစ်ယောက် ဘယ်ကဘယ်လိုရောက်လာ သည်မသိ။ညိုမောင်၏အိပ်ခန်းထဲထိရောက်၍လာသည်။ပက်လက်အိပ်နေသော ညိုမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့လေးငယ်ကပါးလေးအပ်ပြီး မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ နုညက်သောအထိအတွေ့နှင့်မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေကြောင့် ညိုမောင်နိုးလာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။ ““ဟင် လေးငယ်” ညိုမောင်အံ့သြသွားသည်။ ““အစ်ကိုနိုးလာပြီလား” ““အင်း လာ အိမ်ရှေ့သွားရအောင်” ညိုမောင်က ထထိုင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။လေးငယ်က ညိုမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချထားသော သူမ၏ကိုယ်လုံးကို မထသည့်အပြင် ပို၍ဖိချလိုက်သည်။ […]

ပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည် ပြီးတော့မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုသူ့ဖက်သို့ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။သူ၏အနမ်းကို ကြေနပ်စွာဖြင့္ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ ပေးထားရုံသာမက ကြည်နူးစွာဖြင့်ပင် သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ချထားပေးသေးသည်။ မူမူ၏ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှကျော်စွာ၏ကိုယ်တွင်းမှသွေးသားများက လွုပ်လွုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။ ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေး ကိုကျောမှသိုင်း၍ဖက်လိုက်မိသည်။ ပြီးသည်နှင့် မူမူ၏ မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင် ထူထူလေးလုံးနေသော မူမူ၏နွုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာစုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။ရုတ်တရက်ခြောက်ခြားသွားရသော မူမူသည်ထိတ်လန့်တကြားပင်ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် ပြန်ဖက်လိုက်မိသည်။ ဒီမျှအထိဖြစ်လိမ့်မည်မထင်ခဲ့မိသော မူမူတစ်ယောက်ရင်ထဲတွင် တုန်လွုပ်၍သွားရသည်ကတော့ မှန်ပင်ဖြစ်သည်။နမ်းသည်၊ ကျော်စွာသည် အတော်ပင်မက်မောသော ဇောအဟုန်တို့ဖြင့် အတင်းကို နမ်းနေသည်။ဒီလိုဆိုပြန်တော့လဲ မူမူ၏စိတ်တွေက တမျိုးပြောင်းကာ ကြေနပ်ဝမ်းသာဖြစ်ရသည်။ ကျော်စွာသည်မူမူထက် အသက်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်မျှငယ်လေသည်။ကျော်စွာ၏ […]

ဇော်ရဲသည် ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ ဗလတောင့်တောင့်။ အသားကခပ်လတ်လတ်၊ ရည်းစားရယ်လို့ အတည်တကျမထားဘဲ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ထည်လဲတွဲတတ်သည်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးနုနုရွရွလေးတွေကိုတော့ အနမ်းလေးတွေပေးရုံshopping ထွက်ရင် တွဲကောင်းရုံမျှသာ နေတတ်ပြီး၊ ခပ်ကဲကဲတွေနှင့်ဆိုလျှင်တော့ သူကလည်း ကဲပေးလိုက်သည်။ သူ့မိဘတွေက အဖေက ညွန်မှူးတယောက် အမေက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးတွင် ရတနာကုန်သည်တယောက်။ တဦးတည်းသောသား ဥစ္စာပေါ ရုပ်ချောဆိုတော့ လက်ထပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းသည်ကိုတောင် ခံရသူ။ သို့သော် အိမ်ထောင်ကျသွားလျှင် ဆုံးရွုံးသွားမည့် လူပျိုအခွင့်အရေးတွေကို သူကောင်းကောင်းသိသည်။ ဒါ့ကြောင့် အမေကိုပူဆာပြီး ပန်းဆိုးတန်းလမ်းပေါ်မှာ လျှပ်စစ်ပစ္စည်းဆိုင်အကြီးကြီးတခုကို သူဖွင့်လိုက်သည်။သူဆိုင်ဖွင့်ပြီး ၃ လလောက်အတွင်း ဆိုင်နာမည်က တရှိန်ထိုးတက်လာသည်။ သူ့ရဲ့ပြောဆိုတတ်မွု၊ သူ့ရုပ်ရည်ကြောင့် အမျိုးသားဖောက်သည်တွေထက် အမျိုးသမီးဖောက်သည်တွေက ပိုများလာသည်။ ဘေးဆိုင်များ၏ မနာလိုခြင်းကိုလည်း ပိုခံရလာသည်။ သို့သော် သူ့အလုပ်သူမှန်မှန်လုပ်ခြင်းကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်အားလည်း သိပ်ဂရုမစိုက်ဖြစ်ခဲ့။ […]

သမီးရေ ချစ်ယွန်းမေ .ချစ်ယွန်းမေဆိုသောကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ကောင်မလေးတယောက် ရှင် မေကြီး သမီးစာသင်ဖို့ Guideငှါးထားတယ်. အာမေကြီးကလဲ ခုမှကျောင်းဖွင့်ကာစကို “စာကြိုးစားရမှာပေါ့ သမီးချစ်ယွန်းမေရယ်’ Guideဆရာလေးက အင်ဂျင်နီယာနဲ့ ဘွဲ့ရထားတာသမီးရဲ့ ဟင်ဆရာတဲ့ ချစ်ယွန်းမေအံသြသွားသည်.. ဆရာမ မဟုတ်ဖူးလား မေကြီးကလဲ. တော်ပီချစ်ယွန်းမေ  မနက်ဖန်ကစ စာသင်ရမယ်ဒါပဲ  မေကြီးသည်ပြောဆိုပီးနေရာမှထ ထွက်သွားသည်  ဒီလိုနဲ့ နောက်နေ့ညနေ ဆရာဆိုတဲ့ လူကြီးအိမ်ကို ရောက်လာပါသည် ချစ်ယွန်းသူ့ကို ကြည့်မရ ဘာကြောင့်မှန်းမသိမုန်းသည်။ သို့သော်ဆရာဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံသင့်သည်ဟု ချစ်ယွန်းတွေးထားပါသည်။ ချစ်ယွန်းတို့အိမ်က နှစ်ထပ်တိုက် အတော်လုံခြုံသည်။ အပေါ်ထပ်က လှမ်းအော်လဲ အောက်ကမကြားနိုင်။ ချစ်ယွန်းမှာ မေမေပဲရှိတော့တယ်လေ. ဒါကြောင့် ချစ်ယွန်းမေမေ့ကို စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ “ကျနော်ဘယ်မှာစာသင်ရမလဲခဗျ’ “ဆရာဆိုတဲ့လူမှ အသံပြုလာသည် မေကြီးက ဆရာကို […]

နှုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီးသတ် ဆိုးပြီးနောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေးနှင့်ထူထူထဲထဲ နှုတ်ခမ်းလေးမှာ အနီရဲရဲလေးဖြင့် လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ ဖြူစွတ်ဝင်းပနေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသားမှာ ပိုမို ပေါ်လွင်နေသည်။ မှန်ထဲမှ မိမိ မျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည်။ အိုမီဂါပုံစံ ဆံပင်သားတို့ အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ပတ်ထားသော မွေးပွတဘက် အဖြူရောင်ကြီးက ဖြေချလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ် သို့ ပစ်တင်လိုက်သည် ။ တင်းပြည့်စွံ့ကားနေသော ရင်သား တို့ ကို လက်ဖြင့် တစ် ချက် ပွတ်သပ်ကြည့်လိုက်သည် […]

ဆူး အိပ်ယာကနိုးလာပြီး နာရီကို ကြည့်မိတော့၆နာရီ အိပ်ချင်စိတ် မပြေသေး။ ညက ကိုကိုနဲ့ ချက်တင်ထိုင်တာ များသွားတယ်။ အိပ်ယာထဲ လူးလှိမ့်ရင်း ကိုကို့စကားတွေ ပြန်ကြားနေမိပါတယ်။စိတ်ကူးယဉ်ရမည့် အချိန်မဟုတ် အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်ကြီးတောင် မနက်စာပြင်ဆင်နေပြီ။ “ဒေါ်ကြီး မောင့်ဖို့ ကော်ဖီနှပ်ထားပြီလား” “အင်း သမီးဆူး” ဖေဖေ ဆူးနဲ့ ဒေါ်ကြီးက မနက်စာကို အဝစားတတ်ပေမယ့် မောင်ကတော့ ကော်ဖီနှင့် မုန့်တမျိုးမျိုးအပြင်မစားတတ်ပါ။ မောင်ဆင်းလာလျှင် နှပ်ရည် နွားနို့စစ်စစ် သိကြားပါလေကာဖြင့် ကော်ဖီ စိမ့်စိမ့်လေးတခွက် အမြဲ ဖျော်ပေးရတယ်။ ဆူးဖျော်ပေးသော ကော်ဖီမှလွဲ၍ မောင်မသောက်တတ်ပါ။ “မောင် အိပ်ရေးပျက်လို့လား မျက်တွင်းတွေ ချောင်နေတယ်။” “ဟုတ်တယ် မမ ညက စာရင်းလေးတွေ တိုက်နေတာ မပြီးလို့” […]