လူကြီးဖတ်စာ

ပါကင်စစ်စစ်လေးမို့ ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက် တာ ခြံဝမှာ မိန်းက လေး သုံးယောက် အထုပ်အပိုး တွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက် ရတယ်။ဘယ်သူ တွေပါလိမ့် ဆိုတဲ့ အ တွေးနဲ့ ခြံတခါး သော့ယူပြီး အိမ်ပြင် ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူး အပြင် ကျနော်မ သိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင် မ လေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မ နှစ်ယောက် က ကျနော့်ကို မြင် တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန် ကြ တယ်။ခြံတံခါးဖွင့်ပေး ပြီးအိမ်ထဲ ခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်မှ သူကဘယ်သူလဲ လို့မေးရတယ်။ ကျနော် မေးဆတ်ပြတာ ကို မေက ညီမတို့ရွာက သူ့မိဘဆုံး လို့ […]

ဆရာမလေးမကြည်ပြာ ဆရာမ နာမည်က ကြည်ပြာ..ကျတော့တို့ရွာကို လာပြီး မူလတန်းကိုလာရောက်စာသင်ပေးသော..ရပ်ရွာခန့်..ဆရာမ.တစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ကျတော့အိမ်ခေါင်းရင်းအိမ်မှာ နေထိုင်ရန် ရပ်ရွာက သတ်မှတ်ထားပါသည်။ဆရာမကြည်ပြာက. အသားကဖြူဖြူ…အရပ်ကနဲနဲပုတယ်…ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးခွက်ပြီး ..သွားလေးတွေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ…ဆရာမဝတ်စုံလေးဝတ်လိုက်ရင်..အရမ်းကို ကျက်သရေရှိ လှပတဲ့သူပါ…လှမ်းလျှောက်ရင်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး လှမ်းလျှောက်တက်ပြီး…ဘေးတိုက်တုန်ခါတဲ့..တင်သားများမဟုတ်ဘဲ…အပေါ်အောက်..လှုပ်ခါနေတဲ့ တင်သားများကို ပိုင်ဆိုင်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။သူနဲ့အရမ်းမရင်းနှီးပေမယ့်လည်း…ကျတော့အတွက်မှန်းထုစရာ..စိတ်ကူးရင် မင်းသမီးတယောက်ဖြစ်ပါသည်။.မှန်းထုစရာ အကြောင်းအရာတွေကလည်းရှိတယ်လေ…မိုးလင်းလို့ သေးပေါက်ရင် အိမ်သာပေါ်မတက်ပဲ…အိမ်သာရှေ့မှာ..ထမိန်လှန်သေးပေါက်ခြင်း။ ရေချိုးရင် သူနေတဲ့အိမ်ခြေရင်းမှာ ချိုးတက်ခြင်း၊ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီးပြန်လာရင် ရေချိုးတဲ့နေရာလေးမှာပဲ…ထမီလှန် ဓာတ်မီးထိုးသေးပေါက်ခြင်းတို့ဟာ..ကျတော့အတွက် ဆရာမကိုမှန်း…. ဂွင်းထုခြင်းကိုဖြစ်စေခဲ့တာပေါ့…..အဲဒီအထဲကမှ..ကျတော်…ဂွင်းထုအရသာအရှိဆုံးက။မနက်ရေချိုးချိန်နှင့်ညနေရေချိုးချိန်ပဲ…ဆရာမကြည်ပြာ ရေတခါချိုးလျှင်အချိန်တော်တော်ကြာတယ်..နှံစပ်အောင်လည်းတစ်ကိုယ်လုံးပွတ် ချေးတွန်းတယ်….ဆရာမကြည်ပြာရေချိုးတဲ့နေရာက ကျတော့အခန်းရဲ့ခေါင်းရင်းဘက်…သူနေတဲ့အိမ်ရဲ့ခြေရင်းဘက်ကျတာပေါ့….တောရွာတွေဆိုတော့..ရေချိုးခန်းအကာတွေ..ဘာတွေ..မရှိဘူး..ရာဝင်အိုးနှင့်အဝတ်လျှော်စရာသစ်သားတစ်တုံးပဲရှိတယ်..ကျတော်ကဆင်းရဲတော့ ..ဝါးထရံကာအိမ်လေးနဲ့ပဲနေနိုင်ပါတယ်…ချောင်းကြည့်ဖို့အတွက် အဆင်တော့ပြေတယ်…ဆရာမကြည်ပြာရေချိုးမယ်..မြင်လိုက်တာနဲ့..ကျတော်အခန်းထဲပြေးဝင်တော့တာပဲ…။ ဆရာမရေချိုးရင်…ထမီအပိုတထည်ကို ဘယ်ဘက်လက်ဖျံပေါ်တင်..ညာလက်ကဆပ်ပြာခြင်းကိုကိုင်ပြီး..ရေချိုးတဲ့နေရာကိုလာတယ်… ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့..ရေချိုးတာနည်းနည်းနောက်ကျတယ်…ကဗျာကသီ အိမ်ခန်းထဲပြေးဝင်လိုက်ပြီး..ချောင်းနေကျအပေါက်မှာနေရာယူလိုက်တယ်…ဆရာမကလည်း….ရာဝင်အိုးနားရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ..ထမီကိုတန်းမှာတင်..ဆပ်ပြာခွက်.အောက်ချပြီး…ရေ လေးငါးခွက် ခေါင်းပေါ်ကနေဆက်တိုက်လောင်းချလိုက်တယ်..လျောကျနေတဲ့ထမီကို ပြန်ပြင်ဝတ်ပြီး နောက်ထပ်ရေလောင်းလိုက်တယ်..ပြီးတော့..မျက်နှာသစ်ဆေးရည်နဲ့မျက်နှာကိုပွတ် ်ပြီးမှသွားပွတ်တံပေါ်သွားတိုက်ဆေးကိုကုန်းပြီးညစ်နေတာလုပ်လိုက်တော့ တင်းပြီးကားထွက်နေတဲ့တင်ပါးကြီးကိုမြင်လိုက်တော့. ကျတော့ငပဲက မရတော့ဖူး..ငေါက်ကနဲ့ဆို..ထောင်လာတော့တာပဲ…ဆက်ကြည့်နေတုန်း…ဆရာမက သွားတိုက်နေတာများ..။ အိုး..ရေစိုထမီကပ်နေတဲ့ တင်စိုင်ကြီးများက..လှုပ်ရမ်းနေတာပဲ….မနောသီချင်းတောင် သွားသတိရလိုက်သေးတယ်..ဘာတဲ့.”.အိုးလေးလှုပ်လိုက်ပါ” ဆိုတဲ့အတိုင်း…ရမ်းခါနေတာပဲ…ကျတော့လက်ကလည်းမရတော့ဖူး..လးီကိုပုဆိုးပေါ်မှကိုင်ပွတ်နေရပြီ…သွားတိုက်ပြီးတော့..ပလုတ်ကျင်းလိုက်..ကုန်းပြီးထွေးထုတ်လိုက်လုပ်နေတာများ..ကျတော့စိတ်ထဲမှာ ဆရာမက..ကုန်းပြီးကျတော့လီးကိုဆောင့်နေတဲ့ပုံစံမျိုးမြင်ရောင်လာတော့ လီး ပိုတောင်လာတယ်…မရတော့ဘူး..ပုဆိုကိုဖြည်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်..လုပ်နေရပြီ..ပလုတ်ကျင်းပြီးသွားတော့..ရေထပ်လောင်း..ကျတော့ဘက်ကိုမျက်နှာမူလိုက်တယ်…ထမီကိုခြုံတဲ့ပုံစံနဲ့..ဂျိုင်းတွေပွတ်..နို့တွေပွတ်..ဘယ်ညာချိန်းပြီး […]

မြူဆွယ်သိမ်းသွင်း အခန်းတံခါး ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူ နံငယ်ပိုင်းလေးသာ ပတ်ထားသည့် သူ … မ… လို့ခေါ်တဲ့ သက်ထား က သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။ မောင်… ကြာတယ်ကွာ မီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ… မ …ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့ကျောင်းဆင်းတာလဲ နောက်ကျတယ် သူမ အရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်လျှက် ရှိနေတဲ့ ရဲလေးကို သက်ထားကလဲခါးကနေပွေ့ဖက်ထားသည်။ မ… ကဒီနေ့ပြန်ရောက်တာစောသားပဲ အင်း …မ …စောစောပြန်ခဲ့တယ် အတန်းချိန်လဲမရှိလို့ နောက်ပြီး မောင့်… အတွက်အဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်လေ တကယ်လဲ… မ …က သူ့အတွက်အဆင့်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ ဆံပင်အုံကောင်းကောင်းကြီးတွေကိုဖြန့်ချထားတဲ့… မ… က အခါတိုင်း ကျောင်းကို လာသလိူ ဆံထုံး ထုံ့း့ပြီး အိနြေ္ဒကြီးတစ်ခွဲသားနဲ့ မဟုတ်ချေ … မ […]

ပေါင်ကားပေးသောမရီး ခယ်မဆိုတာ လိုက်ပွဲတော့ မကြုံ ဖူးသေးဘူး မရီးကိုတော့ ဖုတ်လိုက်ရတယ် ကျွန်တော် နဲ့ကျွန်တော့မရီးက ကျွန်တော့်ထက် အသက် တစ်နှစ်လောက် ပဲ ကြီးတယ် ဗျ ကျွန်တော့အစ်ကို ရဲ့မိန်းမ လေ အစ်ကိုနဲ့က အသက် ရှစ် နှစ်လောက်ငယ်တယ် နေတာကတော့ ကျွန်တော်တို့ခြံဝင်းထဲ က တိုက်တစ်လုံး မှာ ကျွန်တော့်အစ်ကို မိသားစု က ခဏနေတယ် ခဏဆိုပေမဲ့နှစ် နှစ်လောက် နေသွားတယ် ကျွန်တော်တို့ခြံထဲ ကတိုက် အသေးတစ်လုံးကလည်း လွတ်နေတာလေ မရီးကလဲ တောင့်တောင့်ဖြူ ဖြူ ကြီး ဆိုတော့ ကျွန်တော်က အမြဲ ဂွင်းမှန်းထု နေရတာပေါ့ ဗျာ သူရေချိုးရင်လည်းဘယ်လို ခြောင်းရမလဲဆိုတာကို တစ်ချိန်လုံးကျွန်တော် စဉ်းစားနေတာ။ ရေချိုးခန်း တံခါးမှာ အပေါက်သေးသေးလေး […]

အပျိူကြီးမမအုံပုန်း ကျွန်တော်အပင်ပေါ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကိုမသိဘူးဗျ မနက်ပိုင်းနေရောင်အောက်မှာထဘီရင်ရှားနဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရေငင်နေတာဘယ်လောက်ကျက်သရေရှို လိုက်မလဲဆိုတာကိုတွေးကြည့်ကြပေါ့ဗျာ ဆံပင်အရှည်ကြီးကိုသားရေကငွ ်းလေးန့စဲ ည်းပြီး့အနောက်မှာထုံးထားပြီးတော့ ထဘီယောဂီရောင်လေးန့ကဲ ုန်းပြီးရေငင်နေတာဗျာ ကျွန်တော့်မှာအဲဒီမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးတော့တံတွေးတွေပဲမျိူချနေရတယ် နေရောင်အောက်ကအလင်းကျနေတာရယ်ထဘီရင်ရှားထားတာနဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်ကလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အ သားအသားရောင်ကကျွန်တော့်ကိုရိုက်ခတ်နေပြီဗျ ထဘီကိုရင်ရှာထားတာတောင်သူ့ထဘီကသူ့ရဲ့ရင်သားတွေကိုနိုင်အောင်မစည်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတာ ရင်သားတစ်ဝက်လောက်ကဟင်းလင်းပြင်ကြီးနဲ့ ကျွန်တော်အဲဒီခဏလေးအတွင်းမှာအသက်တောင်မရှူရဲတော့ဘူး တစ်ကယ်ပဲဗျာအပျိူကြီးကရိုးသားလိုက်တာ သူ့ဟာသူမန်မာနတွေမရှိပဲရေတွင်းနားမှာရေငင်နေလိုက်တာများ။ ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာအဲဒီလိုရေတွင်းနားမှာရေငင်နေတဲ့အပျိူကြီးရဲ့ခြေရင်းအောက်မှာသွားပြီးတော့ထဘီ ခေါင်းထဲကိုဝင်ပြီးမာမာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရယက်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်ပဲရှိတော့တယ်ဗျာ တကယ်တမ်းလက်တေ့မွ ှာတော့လက်ကအလိုလိုလီးကိုကိုင်မိနေတာလေ အပျိူကြီးကတော့ရေငင်တာရေပုံးထဲပြည့်သွားပြီဆိုမှရေချိူးတာ ရေပုံးကရေကိုရေခကွ ်န့တဲ ခကွ ်ချင်းယူပြီးသူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုလောင်းချလိုက်တယ် ဆယ်ခွက်ဆယ့်ငါးခွက်လောက်သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုကျေနပ်အောင်လောင်းချလိုက်တယ် ပြီးမှတစ်ကိုယ်လုံးကိုဆပ်ပြာတိုက်တော့တာပဲ ပြီးတော့ဆပ်ပြာတွေစင်အောင်ရေလောင်းချတယ် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့မှ ပေါင်ကြားကိုဘယ်လက်န့နဲ ိုှက်ပြီးတော့ရေလောင်းချတယ် ပေါင်ကြားကိုလေးငါးချက်လောက်တော့ပွတ်ဆေးတယ် ကျွန်တော့်အစ်မရေချိူးရင်ပွတ်ဆေးတာနဲ့မတူဘူး ကျွန်တော့်အစ်မကတော့တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးတော့ချိူးရလို့လားမသိဘူး။ အပျိူကြီးရေချိူးတာန့မဲ တူတာကအစ်မကစိမ်ပြေနပြေချိူးတာ အပျိူကြီးကတော့သိပ်မကြာဘူး ပေါင်ကြားကိုလက်န့ပဲ တွ ်ပြီးတော့တစ်ကိုယ်လုံးကိုရေလေးငါးခွက်လောက်လောင်းချပြီးတော့ပြီးသွားတာဗျ ပြီးတော့မှအိမ်အောက်မှာထဘီလှဲလိုက်တာဗျ အဲဒါကျတော့ကျွန်တော်မမြင်ရတော့ဘူး အဲဒီအချိန်မှာကျွန်တော်မန်းကျည်းပင်မှာဂွင်းတိုက်ပြီးသွားပြီ လရည်တွေကိုမန်းကျည်းပင်အောက်ကိုစိုက်ချလိုက်တယ် အပျိူကြီးလည်းရေဝတ်လဲပြီးတော့အိမ်ပေါ်ကိုတက်သွားတော့မှကျွန်တော်လည်းမန်ကျည်းပင်အောက်က ဆင်းလိုက်တယ် အိမ်ကိုရောက်တော့ထမင်းတောင်မစားချင်တော့ဘူး တစ်ခါတည်းတန်းအိပ်လိုက်တာ ညနေသုံးနာရီလောက်မှနိုးလာတော့တယ် ညဘက်ရောက်တော့အပျိူကြီးတို့အိမ်ဘက်ကိုသွားချောင်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော်ခွေးဝင်ပေါက်ကဝင်ပြီးတော့အိမ်သာနားကိုကပ်လိုက်တယ် ထဘီတန်းပေါ်မှာအတွင်းခံဘောင်းဘီတထည်လှန်းထားတာတွေ့တယ်။ အနက်ရောင်အကြီးကြးီ။ ကျွန်တော်ယူပြီးတော့တခါတည်းနမ်းပြီးဂွင်းတိုက်လိုက်တယ် […]

ကြုံတုန်းဆုံတုန်း ကိုတွတ်ကြီးသည် လက်မှနာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်သုတ်သုတ်လမ်းကိုဆက်လျောက်နေသည်။ အချိန်က ညနေငါးနာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးသော်လည်း မိုးသာများအုံဆိုင်နေသောကြောင့် အမှောင်ဘက်သို့ သန်းနေတော့သည်။ ပန်းဆိုးတန်းရှိ ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် ရုံးဝန်းထမ်းတစ်ဦးအဖြစ် အလုပ်လုပ်သူဖြစ်သည်။ ကိုတွတ်ကြီးသည် တကောင်းကြွက် လူပျိုသိုးကြီးဖြစ်သည်။ အသက်က ၃၅ အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့်နှင့် ကြည့်ကောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ယနေ့တိုင် တကိုယ်တည်းလူပျိုကြီးဘဝဖြင့်သာရှိသဖြင့် ရင်းနှီးသူများ က လူလည်ကြီး ပါတ်စားနေသူကြီးဟု အကြောင်းသိချင်းစကြသည်။ ဒီနေ့ကိုတွတ်ကြီးတစ်ယောက် မန်နေဂျာအမကြီးနှင့်အဆင်မပြေဖြစ်သောကြောင့် ခပ်ညစ်ညစ်ဖြင့် ခွက်ပုန်းဆိုင်ဝင်ကာ နည်းနည်းဝင်ကစ်နေသဖြင့် နည်းနည်းနောက်ကျနေခြင်းဖြစ်ပေသည်။ မြို့သစ်ဆင်ခြေဖုန်းရပ်ကွက်သို့ပြန်ရန်။ ဆူလေမှတ်တိုင်းတွင်များပြားလှသောလူအုပ်နှင့်အတူရော၍ကိုတွတ်တစ်ယောက်ခပ်ထွေထွေနှင့်ကားစောင့်နေမိသည်။ မကြာမီ ဘီအမ်တစ်စီးဆိုက်လာ၍ ခပ်သွက် သွက်တက်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးခုံးနှင့်နံရံကြားဒေါင့် နှစ်ပေခန့်သောဂျောင်လေတွင်လွတ်သဖြင့် အသာရပ်ရင်း အပြင်ဘက်ကိုငေးမော၍ ပါတ်ဝန်ကျင်ကို ခဏမေ့နေမိသည်။ ဟိုဘက်ဒေါင့်ကအကို လက်လွယ်ရင် ကားခလှမ်းမယ် အိပ်ကပ်ထဲကအကြွေးကို ကပျာကယာထုတ်ပေးရင်း စိတ်ထဲက စပါယ်ယာကိုကျိန်ဆဲလိုက်မိသည်။ မောင်း ဆရာရေ့။ […]

မမတော့ဆွဲသွားပြီ တစ်နေ့ကျနော်တို့ကား ရန်ကုန်ကနေ နယ်ကိုပြန်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ တက်ဆီ တစ်စီး ဆိုက်လာတယ်၊ တစ်ဆီ ပေါ်မှ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် စော်ကြီးတပွေ ဆင်းလာပီး မောင်လေး ဒါ ည ၉နာရီကားလားဟင်၊ ဟုတ်ပါတယ်အစ်မ၊ အော် အစ်မက မသီတာထင်တယ်၊ ဟုတ်တယ်မောင်လေး၊ အစ်မ နဲနဲနောက်ကျနေလို့ ရန်ကုန်မှာကလဲ သိတဲ့အတိုင်းပဲမဟုတ်လား ကားတွေကလဲပိတ်လိုက်တာ လွန်ပါရော၊ ဟုတ်ရပါတယ်အစ်မ၊ ကျနော်တို့အစ်မကိုစောင့်နေတာ တခြားခရီးသယ်တွေစုံနေပီ၊ အော် ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါမောင်လေးရယ်၊ ဟုတ်ရပါတယ်ခင်ဗျ၊ ဒီလိုနဲ့ကျနော်တို့ကားလေး စတင်ထွက်ခွါလာခဲ့ရာ ခရီးတဝက်လောက်ရောက်တော့ ကျနော်နဲ့ မသီတာလဲ တော်တော်လေးကို ရင်းနှီးလာပါတယ်၊ ဒါနဲ့ မောင်လေးနာမည်က ဘယ်လိုခေါ်လဲဟင်၊ ကျနော်နာမည်က ကိုဖြိုးပါ အစ်မ၊ အစ်မက ဒီကို အလည်သတ်သတ်ပဲလား။ မဟုတ်ဘူးကွဲ၊ အစ်မက ကျောင်းဆရာမလေ […]

အလှဲအလှယ် စိတ်ထဲမှာ မျော်လင့်နေတာ ဝန်ခံမိတယ် . ဒါပေမယ့် လက်တွေကြီး ကျတော့ ကျွန်တော် စိတ်တွေ ခြောက်ချား သွားတယ် ။ ဝင့်ဝါ တဲ့ ။ လှတ ပတ ကောင်မလေး ။ ခန္တာကိုယ်က အိုးတောင့်တောင့် မဟုတ်ပေမယ့် သွယ်သွယ်လျလျလေးနဲ့ ။ ခေတ်လူငယ် ဆိုတော့လည်း အဝတ်အစား ဒီဇိုင်းက ခပ်ဟော့ဟော့ ။ ဝင့်ဝါ ကိုခုမှ မြင်ဖူး သိဖူး တာလည်း မဟုတ် ။ နွေရာသီဆိုတော့ ရာသီဥတုကပူတော့ ကျွန်တော် နဲ့ မိန်းမ မေသူ ညအိပ်ယာဝင်ရင် ခြင်ထောင် မထောင်တော့ဘူး . ပူလို့ . အိုက်လို့ ပန်ကာလေး ဖွင့်ပြီး အိပ်ရတယ် . […]

ဆန္ဒပြီးမြောက်စေရန် “ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ မိုးငယ်” “ဈေးက အမရေ ဆပ်ပြာ၊ သွားတိုက်ဆေး၊ အမွှေးရေတွေ သွားဝယ်တာ အမရေ ညနေစောင်းနေပြီ ဆိုပေမယ့် တော်တော်ပူတယ်အမရယ်” “ဟုတ်တယ် ပူလာပြီ မိုးငယ်ရေ အပြင်ထွက်ရင် ထီးယူသွားမှပါကွယ်” ဘေးအခန်းက အမကြီးကိုပြောရင်း မိုးငယ် တိုက်ခန်းတံခါးသော့ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်ကတို့ တိုက်ခန်းက ၃လွှာမှာရှိလေသည်။ ကွန်ဒိုနီးနီး အပြင်အဆင် ဝန်ဆောင်မှုများ ထဲ့ထားပေးလေသည်။ မိုးငယ် ယောက်ျား လင်းသူက သဘောၤသူကြီး(ကပ္ပတိန်) ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်ရော လင်းသူပါ နယ်မြို့အသီးသီးက ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်က ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း သဘောၤသား လင်းသူနှင့်တွေ့ရှိကာ ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သုံးနှစ်လောက် ချစ်သူတွေအဖြစ်တွဲကြရင်း လင်းသူက ပိုက်ဆံစုကာ နေရာထိုင်ခင်း အဆင်ပြေပြီဆိုမှ မိုးငယ်ကို လက်ထပ်ခဲ့တာဖြစ်လေသည်။ […]

အာသာပြေခိုးစား ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က အမေကပဲဆယ်တန်းအထိ ပင်ပင်ပန်းပန်းရှာကျွေးခဲ့တာဗျ။ အမေကကုန်စိမ်းရောင်းတယ်လေ သူ့တစ်ဦးတည်းသောသားကျွန်တော့်ကို ဆရာဝန်အရမ်းဖြစ်စေချင်တဲ့အမေက အခုကျွန်တော် ဆရာဝန်ဖြစ်တော့ မရှိတော့ပါဘူး ဝမ်းနည်းမိသားဗျာ အဖေလားအဖေအကြောင်းကတော့ မပြောချင်လောက် အောင်ပါပဲဗျာ အဖေက ဖခင်တာဝန် အိမ်ထောင်မူ့တာ ဝန်မကျေခဲ့ဖူးလို့ပြောရမယ် ဘယ်တုန်းကမှကောင်းကျိုးမပေးခဲ့ဖူးဆိုပါတော့ ပြောရတာတော့ငရဲကြီးပါတယ်ဗျာ သူက မိန်းမကိစ္စရယ် အရက်ရယ်ပဲသိတာဗျ ဘာအလုပ်မှမယ်မယ်ရရသာသာမရှိတာ အမေ့ကိုဆို အရက်ဖိုး တောင်းလိုက်မရရင်နှိပ်စက်လိုက် ကျွန်တော့်ကို ကန်ကျောက်လိုက်နဲ့နေတာဗျ တကယ့်လူဆိုးကြီးပါဗျာ သူ့ဆိုးဒဏ်တွေကို အမေရောကျွန်တော်ရော ခါးစည်းခံခဲ့ရတာဗျ ကျွန်တော်ဆယ်တန်းအောင်တဲ့နှစ်မှာတော့ အမေက ကျွန်တော်ရောသူ့ကိုရောထားသွားပါလေရော။ အားကိုးရာတစ်ခုတည်းသောနေမင်းကြီး အမှောင် ကျသွားတော့ ကျွန်တော့်ဘဝကူရာကယ်ရာမဲ့ အမှောင်ထဲလမ်းပျောက်ခဲ့တာပေါ့ဗျာ အဖေက အားကိုးမရတဲ့အပြင် အချိန်ပြည့် မူးရူးနေလို့ ထမင်းစားဖို့အပြင် သူ့အရက်ဖိုးအတွက်ပါ ဈေးထွက်ရောင်းရင်းရှာရတာပေါ့ဗျာ ဆယ်တန်းမှာအမှတ်ကောင်းလို့အချို့တွေကနှမြော ကြပေမယ့် ဘယ်သူမှ မကူညီကြပါဘူးဗျာ ဆွေမျိုးဆိုတာကလည်းအမေရှိတုန်းကတောင်မလာတာ အခုတော့ပိုဆိုးတာပေါ့ ၊ […]