လူကြီးဖတ်စာ

အသဲခိုက်အောင်

အသဲခိုက်အောင် စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲကကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ် ဆက်ဆံနိုင်ခဲ့သူက အမုန်းမဲ့ဂေါ်လီ ခေါ် နေမြတ်လင်းရယ်ပါ… ဒီနေ့လည်း နေမြတ်လင်းလာမည်ဆို၍ သူမမှာ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သေချာစွာပြုလုပ်ထားရသည်…. မကြာမီပဲ တံခါးဘဲလ်မြည်သံကိုကြားလိုက်ရ၍ တံခါးသွားဖွင့်ပေးတော့ နေမြတ်လင်းတယောက်ဝင်လာသည်… သူမလည်း နေမြတ်လင်းရဲ့အနားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိနပ်ကြိုးကိုဖြည်ကာ ခြေအိတ်ပါချွတ်ပေးလိုက်သည်… ထို့နောက် နေမြတ်လင်းရဲ့ နောက်တွင်ရိုကျိုးစွာ ကပ်ပါလာခဲ့သည်…။ နေမြတ်လင်းက ဆက်တီပေါ်တွင်ထိုင်ကာ စားပွဲခုံတွင်အသင့်ရှိနေသော ကြက်ဥကို ဖန်ခွက်ထဲတွင်ဖောက်ထည့်ကာ သံပုရာသီးစိတ်လေးညှစ်ပြီး သောက်လိုက်သည်…. ထို့နောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခုံဝိုင်းမှ ထွက်လိုက်ပြီး ခုံနောက်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ဒူးထောက်ထိုင်နေသော စံပယ်ရှင်းသန့်ရှေ့တွင် […]

လူကြီးဖတ်စာ

လိုအပ်နေသောကွက်လပ်

လိုအပ်နေသောကွက်လပ် မတ်ထွန်း ခဏနားပြီး အရက်ခွက်ဆီ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ တစ်ခွက် ပြီး နောက်တစ်ခွက် … မီးတောက်အရက်ပြင်းပြင်းက ချက်ချင်းကြီးအာနိသင်ပြလာသည်။စောစောပိုင်းက ကုန်ခမ်းသွားသည့် အားအင်တွေက ပြန်လည်ပြည့်ဝလာရသလိုပင်။ အမြည်းအဖြစ်ဝယ်လာသည့် ကြက်အသည်းအမြစ်တစ်ဖတ်ကို ကောက်ဝါးရင်း နောက် အသည်းတစ်ဖတ်ကို မအုန်းပါးစပ်ထဲခွံ့ကာကျွေးလိုက်သည်။မအုန်းကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးကာ အသည်းဖတ်လေးကို ကိုက်ဝါး၍နေပါသည်။သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ခေါင်းကလေးမှီလိုက်ရင်း “သိပ်မသောက်နဲ့ မောင်လေးရယ် တန်ဆေး လွန်ဘေး တဲ့ ” “ဒီလိုညမျိုးအတွက် သူကဆေးဖြစ်တာပေါ့ မမအုန်းရဲ့” “အဲဒါက အားရှိလို့လား ” မအုန်းကသူ့ကို မျက်စကလေးချီ၍ မေးလိုက်တော့ “ဟင်း ဒါတော့မသိပါဘူး သောက်ပြီးလိုးရင် မိန်းမခိုက်တယ်ဆိုလို့ပါ ဟဲဟဲ ” “အို မမအဖို့ တော့ အရက်မလိုပါဘူး။ ပြီးတော့ မောင်လေးက ဒီအတိုင်းလိုးရင်တောင် တစ်ချီတစ်ချီ တစ်နာရီနီးနီးလောက်ကြာတဲ့ဥစ္စာ ခုလိုသာ သောက်ပြီးလိုးရင် […]

လူကြီးဖတ်စာ

အပျိုရိုင်းလေးလိုပင်

အပျိုရိုင်းလေးလိုပင် အငယ်လေး အိမ်မှာရှိလားဟေ့ အန်တီတို့အိမ်ခဏလာခဲ့ပါဦးကွယ်ရှိတယ် အန်တီအေး လာပီ လာပီခြေရင်းအိမ်မှ အန်တီအေးခေါ်သံကြောင့် ဖတ်လက်စစာအုပ်ကိုအသာချထားရင်း အသံပြန်ပေးကာ အန်တီအေးအိမ်ဖက်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။အန်တီအေး ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲဪ.အေးဒီမှာကွယ်မင့်တူလေးက ဒန်းစီးချင်တယ်ဆိုပြီးမှောင့်နေလို့ အဲဒါဒန်းလေးဆင်ပေးလိုက်ပါဦးကွယ်ဪ.ရတယ်လေ ဘယ်နားဆင်ပေးရမှာလဲဒီသစ်ပင်လေးမှာပဲ ဆင်ပေးလိုက်ပါ ငယ်လေးရယ် အားနာလိုက်တာရပါတယ်ဗျာ ဒီလူနဲ့ဒီလူပြောစရာမလိုပါဘူးဗျသူ့အမေ ဈေးသွားနေတုန်းဆိုတော့ ညစ်ချင်တာဟေ့ ငါမှာလည်းတစ်နေ့တစ်နေ့ သူတို့ဒဏ်တွေပဲခံနေရတယ်ဟေ့ ကောင်းကောင်း လာလေ ဦးငယ် ဒန်းဆင်ပေးမယ် လာ။ အငယ်လေးလည်း သုံးနှစ်အရွယ်ကလေးလက်ကိုဆွဲပြီး ဒန်းဆင်ရမည့်သစ်ပင်ဆီခေါ်ခဲ့လေသည်။လာ ဒီနားမှာစီးမလားဟုတ် ဦးငယ် သားကို ဒန်းလှလှလေးလုပ်ပေးနော်လုပ်ပေးမှာပေါ့ကွ လှလှလေးဖြစ်အောင်ဆင်ပေးမယ်နော်အငယ်လေးလည်း သစ်ကိုင်းတောင့်တောင့်တစ်ကိုင်းကိုရှာပြီး ကြိုးချည်ကာ ဒန်းဆင်ပေးနေလိုက်သည်။အငယ်လေး ကောင်းကောင်းကိုခဏလောက်ကြည့်ထားပေးဦးနော် တီအေး ရေချိုးမလို့ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် လုပ်စရာရှိတာသာလုပ်ပါကျောပေးကာ ထွက်သွားသောအန်တီအေးဆိုတဲ့ဒေါ်သိင်္ဂီအေး၏ နောက်ပိုင်းအလှကို အငယ်လေးငေးကြည့်နေမိသည်။သိင်္ဂီအေးနဲ့ကောင်းကောင်းရဲ့အမေ သိင်္ဂီဝင်းကညီအမတွေ။၂နှစ်ကြီး၂နှစ်ငယ်တွေပါ။အန်တီအေးလို့ရိုသေသမှု့နဲ့သာခေါ်တာ အသက်က သုံးဆယ့်ငါး ဝန်းကျင်လောက်ပဲရှိဦးမယ်။ အပျိုကြီး သိင်္ဂီအေးက အိမ်မှာအိမ်မှု့ကိစ္စလုပ်ရင်း ကလေးထိန်းပေါ့။ဒေါ်သိင်္ဂီဝင်းတို့လင်မယားကတော့ […]

လူကြီးဖတ်စာ

သူမဆီကအော်ညီးသံလေး

သူမဆီကအော်ညီးသံလေး ခုတင်ပေါ်ဒူးလေးထောင်ထိုင်နေတဲ့သူမ ထမီလေးကိုအသာမတင်ပီးအမွေးရေးရေးနဲ့ခြေသလုံးလေးတေကိုပွတ်သပ်ဆုပ် နယ်ပီးအနမ်းလေးပေးလိုက်တယ်။ အပြင်ပန်း အသားညိုတယ်ထင်ရပေမဲ့ထမီဘဲအမြဲဝတ်တဲ့ ချစ်သူလေးရဲ့အတွင်းသားလေးကဝင်းမွတ်နေတာဘဲ့ပေါင်သားလေးကိုအသာလေးလျာထိပ်နဲ့ပွတ်စွဲပေးပီး အတွင်းသားနုနုလေးကို စုတ်စွဲလိုက်တယ်။ သူဆီကအသက်ရူုသံလေးကြားနေရတာ နုညံ့သောအသားစိုင်နှစ်ခုအထိတွေ့ လက်တွေက အတွင်းခံပန်းရောင် ဖောင်းဖောင်းလေးဆီ အကွဲကျောင်းလေးအတိုင်းစုန်ဆန်စွဲလိုက်တယ် သူမပေါင်မှာအနီကွက်လေးတေအစီရီ သူလူးလွန့်လာနေပြီ အတွင်းခံလေးလဲစိုထိုင်းနေပြီ။ ချစ်သူ့ထမီလေးကိုအသာယာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အိုး နေမထိထားတဲ့ပေါင်တံသွယ်လေးတွေက သွေးကြောစိမ်းလေးတွေတောင်မြင်နေရတယ့်။ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတဲ့သူမလေးကိုတက်မက်စွာကြည့်နေမိတယ်။ပန်းနုရောင်ပင်တီပေါ်ကဘဲအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးငုံပီးအကွဲကြားလေးကိုလျာဖျားလေးနဲ့နာနာလေးထိုးလိုက်တယ် ။သူမအံသြစွာကြည့်ရင်း ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်ဆံပင်တေကိုဖွတယ်။ သူမဖင်လုံးလေးကိုညှစ်ဖြစ်ဆုတ်နယ်နေရင်း ဖုဖုလေးတခုလုံးဝါးမြို့နေပစ်လိုက်တာ ဖင်လေးတွေကလဲအိစက်တင်းမာနေတာဘဲ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ သူမကကိုယ်လုံးသိပ်လှတော့ အရင်ကဆိုအဝေးကဘဲကြည်ြ့ပီးမှန်း ခဲ့ရတာလေ တွေးရင်းစိတ်တေပိုထန်ပြီးဘောင်းဘိလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားလေးတွေကဘောင်းဘီရာမထင်ဘဲ ဖြူနေတာ အိုး အမွေးရေးရေးနဲ့ပိပိလေး။ တက်မက်စွာငုံခဲလိုက်တယ် အွန်း….. သူမဆီကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားမိတော့ပေါင်အောက်က လက်ထည့်ပီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမျက်နှာကိုဖိနှစ်ထားလိုက်တယ် ပိပိလေးတခုလုံး ပါးစပ်ထဲငုံခဲ့ထားပီး လျာနဲ့အထဲမှာ ယက်ပစ်လိုက်တယ် သူမ ပိပိလေးမှာအရည်တွေစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပီးအမွေးလေးတွေက စိုလဲ့နေပီ။ အောက်ခြေအဝလေးကိုလျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ကလိတော့ သူမထံမှ ညီးညူသံပိုကျယ်လာတာ နားကျောစိမ့်တက်သွားတယ်။ […]

လူကြီးဖတ်စာ

မညှာမတာ

မညှာမတာ မွန်မွန်တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူကစူလိုက်သဖြင့် စူပုတ်ပြီး အိမ်ပြင်ထွက်လာသည်။ အသက် ၁၈နှစ် အရွယ် မွန်မွန်ဟာ နမည်နဲ့လိုက်အောင် ဥစ္စာပေါရုပ်ချော လှမ်းလျှောက်တိုင်း ဘယ်ညာယိမ်းနေတဲ့ တင်ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ နိုးနှစ်လုံးဟာ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ဖွံဖြိုးလှသည်။ သမီးဘယ်သွားမလို့လဲ မျက်နာကစူပုတ်နေတာဘဲ ဘာလဲ သမီးအမေဆူလိုက်လို့လား… လာလာအဖေနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့…. အဖေဆိုလို့ အဖေရင်းတော့မဟုတ်ပါဘူး မွန်မွန် ၁နှစ်ခွဲအရွယ်မှာ မွန်မွန်အဖေဟာ ယာဉ်တိုက်မှုဖြင့် ဆုံးသွားပြီးနှစ်လအကြာမှမိခင်ဖြစ်သူဟာ ကိုမျိုး ဆိုတဲ့လူနဲ့ပေါင်းသင်းခဲ့တာပါ.အသက်၃၀ အရွယ်သာရှိသေးတဲ့ ကိုမျိုးဟာ အရပ်ရှည်ရှည်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်နှင့် အလွန်စိတ်ကြီးတက်သူပါ..မွန်မွန်က လည်း ငယ်ငယ်ထဲက ပထွေးလက်ပေါ်မှာကြီးလာတာဆိုတော့ပထွေးကိုဘဲ အမေထက်ပင်ချစ်ကြောက်ရိုသေ နေရသည်။ အခုလဲကြည့် ပထွေးရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး ဖက်ထားရှာလေသည်။ လာပါသမီးရယ် ဘာမှမကြောက်နဲ့ ဖေဖေတစ်ယောက်လုံးရှိပါတယ်။လာအိမ်ပြန်မယ် ဆိုပြီ… ပထွေးလက် ကိုဆွဲပြီး အိမ်ပြန် လိုက်သွားသည့်… ။ ကိုမျိုးနဲ့ မွန်မွန်အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် မွန်မွန်အမေဟာ […]

လူကြီးဖတ်စာ

သူမ၏မပြည့်ဝသော

သူမ၏မပြည့်ဝသော နွယ်နီသည် အသက်နှစ်ဆယ့်ခြောက်နဲ့ တခုလပ်တယောက်ဖြစ်ကာ ငွေကြေးလည်းပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားသည်မှာ သုံးနှစ်ခွဲခန့်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။ ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်းသွားစရာရှိသဖြင့် အောင်အောင်ကို အဖော်ခေါ်ထားသည်။ မိန်းမသားတယောက်ထဲနေသူမို့ ဟိုနားသည်နားသွားစရာရှိလျှင် အောင်အောင်နဲ့သာသွားလေ့ရှိပါသည်။ အောင်အောင်မှာ သူမထက် အသက်အများကြီးငယ်သည်မို့ လူအမြင်လဲတင့်တယ်သည်။ အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍ တံခါးအားလုံးပိတ်ကာ အဝင်အထွက်ပေါက်လေးသာ အသာဟထားလိုက်သည်။ အောင်အောင်သည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှ အထတွင် မနွယ်နီသည် သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။ ” အို..မူးလိုက်တာ.. ” အောင်အောင်က ကမန်းကတန်းအနားသို့ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မနွယ်နီ၏နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွှေးကြိုင်လှသော နွယ်နီ၏ရနံ့များက အောင်အောင်၏ရင်ကို လှုပ်ခါလေပြီ။ ထို့အပြင် […]

လူကြီးဖတ်စာ

ကျမနဲ့အသစ်အဆန်း

ကျမနဲ့အသစ်အဆန်း ကျမနာမည် အင်ကြင်းမိုး မိုး လို့ပဲအတိုခေါက်ခေါ်ကြတယ်။ သထုံဈေးမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်တယ်။ အသက်က နှစ်ဆယ့်လေး ထဲမှာပေါ့.. အိမ်ထောင်ကျတာ သုံး နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကိုထူးမော်တဲ့။ ဆက်မပြောခင် ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ ကျမက အသားအရမ်းမဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ခြေသလုံးတွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့ တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့နို့လေးတွေက အိမ်ထောင်မကျခင်က အတော်ပြားပြီးသေးတဲ့အထဲမှာပါပေမဲ့နောက်ပိုင်း ကိုထူးမော်က လိုးကာနီးတိုင်း နို့တွေကို အသေညှစ်လွန်းတော့ အိမ်ထောင်သက် သုံး နှစ်အတွက် ဆူပြီးမို့လာလိုက်တာ အခုဆိုကိုထူးမော်ရဲ့ ယောက်ကျားလက်ဝါးနဲ့တောင် ပြည့်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ တင်ပါး၊ ဖင်ပေါ့ .. အရမ်းလှတဲ့အထဲမှာ မပါပေမဲ့ ခါးလေးကသေးပြီး ဗိုက်မထွက်တော့ ဖင်က နောက်ကိုကောက်ပြီးဝိုင်းနေတယ်။ အဲလိုဖြစ်နေတာ […]

လူကြီးဖတ်စာ

သူ့မယားကျနေတာပဲ

သူ့မယားကျနေတာပဲ မှောင်မိုက်နေသောကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ သုတ်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာအိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရှဲ….” ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လားမသိပေမဲ့တစ်ခုသော တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။ သူမနာမည်က ခင်မဟုခေါ်သည်။တင်းတင်းပြည့်ပြည့်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့်ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟုပြောရမည်။ ခင်မအိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိမီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရိုဖြစ်နေသောဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့်စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီးမဖွင့်တော့ပဲကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာအိမ်သာသွားရန်အခန်းပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ သေးပေါက်ရန်အတွက်ထွက်လာသောခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်မတို့အိမ်မှရေလောင်းအိမ်သာကတိုက်နှင့်တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲတိုက်နောက်ဘက်ပေနှစ်ဆယ်လောက်အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။ ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ခြေလှမ်းခပ်သုတ်သုတ်လှမ်းဖို့ပြင်လိုက်သည့်ခင်မမျက်ဝန်းတွေကအိမ်၏နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်သော တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးရှေ့မှအဖြတ်တွင် […]

လူကြီးဖတ်စာ

အချစ်သင်္ကေတေ

အချစ်သင်္ကေတေ သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်း လေးရဲ့အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူသားသားတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင်ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ်မေမေရယ်တစ်ခန်း ကျွန်တော်ကတစ်ခန်း ၊ မမနဲ့ညီမလေးကတော့ကျွန်တော့်ဘေးကအခန်းမှာပေါ့။ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲသွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးကသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ရာထဲမှာဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင်ကမေမေအသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏဆိုမနက်စာစားပြီးဖေဖေ စက်ရုံသွားတော့မယ်လေ။ မေမေလဲဆိုင်သွားတော့မှာဆိုတော့အိမ်မှာမမရယ်ကျွန်တော်ရယ်ညီမလေးရယ်သုံးယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတဲ့ရက်တွေကများတယ်။ မမက မေမေ အမရဲ့သမီးပေါ့ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေမရှိတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေပဲသမီးလေးလိုစောင့်ရှောက်လာခဲ့တာလေ။ အခုဆို မမက နှစ်ဆယ့်ရှစ် ကျွန်တော်က နှစ်ဆယ့်သုံး ၊ညီမလေးက ဆယ့်ကိုး ရှိပြီပေါ့။ အားလုံးငယ်ငယ်ထဲကသိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပါပဲ ချစ်လဲ ချစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့အောက်အလွှာမှာတော့ မေမေမောင်အငယ်တို့လင်မယားနေကြတယ်လေ။ ဒီလိုနေလာကြရင်းနဲ့ တစ်နေ့ပေါ့မေမေအကိုအကြီးဆုံးကဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူလျေှှာက်ပေးထားတဲ့ ဂရီး ကဒ် ကရပြီတဲ့လေ။ အဲ့ဒီတော့အိမ်မှာလဲတစ်မျိုးပြောင်းစဉ်းစားရတော့တာပေါ့။ သူတို့သွားမယ်ဆိုရင်ကျွန်တော်တို့သုံးယောက်ပဲကျန်ခဲ့မှာလေ။ ဖြစ်ရဲ့လားပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့သွားဖြစ်ပါတယ် သူတို့အရင်သွားကြည့်မယ် ညီမလေးကနှစ်ဆယ့်တစ် နှစ်မကျော်သေးတော့လိုက်သွားလို့ရတယ်အဆင်ပြေပြီဆိုလာခေါ်မယ်ပေါ့။ အဲ့လို့နဲ့ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမသုံးယောက်နေလာကြတာ သုံးလေး လလောက်ရှိလာတဲ့တစ်နေ့ပေါ့၊ အဲ့ဒီနေ့ကညီမလေးမွေးနေ့လေ ။အိမ်မှာ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ကိုကိုပြုသမျှခံပါ့မယ်

ကိုကိုပြုသမျှခံပါ့မယ် သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီး ဖေ့ဘုတ်လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သီရီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ သီရိရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံးကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာ လို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို ဇော်မိုးတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ‘အော်သီရိရယ် ကျနော်..ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေးစတင်နေခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း လုပ်ထားရကနေ ပုံစံပြောင်းတဲ့အတွက် ပေါက်ကွဲနေတာအချိန် ကားကိုမြန်မြန်လေးမောင်းလာခဲ့တယ်။ သံလျှင်ဘက်ကမ်းရောက်တော့ လမ်းရှင်းပါတယ်ဆိုပြီး အရှိန်တင်လိုက်တယ်။ လူက ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကရုမစိုက်အားဘူးဗျ။ လမ်းသွယ်လေးကနေ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အတင်းထွက်လာတယ်။ […]