လူကြီးဖတ်စာ

ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်သည် (စ/ဆုံး) မြင့်မြင့်ကြည်မှာ အတွေးနယ်လွန်နေမိပါတော့သည်။ ညကမြဦးတစ်ယောက် မခင်တိုးတို့ခြံထဲမှ ပြန်၍ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ပင ် ပြန်၍မတက်တော့ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ဖက်သို့လာကာ အိမ်ရှေ့လမ်းမမှဖြတ်၍လျှောက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူမ၏အိမ်ဖက်သို့လှည့်၍ ကြည့်ကာရှာဖွေကြည့်မိသည်။မြဦးသည ် မြင့်မြင့်ကြည်၏ရုပ်သွင်က ို လတ်တလော အတော်ပင ်တွေ့ချင်နေလေသည်။ သူ့ကိုယ်သူလဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိပေ။ဒါပေမဲ့လည်း မြင့်မြင့်ကြည်တို့တအိမ်လုံးသည် မှောင်မဲကာ တအိမ်လုံး အိပ်၍နေကြချေပြီ။ ဒါတောင်မ ှမြဦးက ဇွဲဖြစ်နေရသည်။ မလျှော့သေးဘဲ သူမ၏အိမ်ရှေ့သို့ တစ်ခေါက ်ပြန်၍လှည့်လာကာ ဖြတ်၍လျှောက်ကာ ကြည့်မိပါသေးသည်။ မြဦးတစ်ယောက ်ဘယ်လိုဝေဒနာတွေ ကပ်ရောက်စွဲညှိလာသည်ဟု မဆိုသာ။တစ်ညလုံးက ိုအိပ်၍မရနိုင်အောင ် ညဘက် အပေါ့အပါး သွားချင်၍ထတော့နောက်ဖေးက တံခါးကိုဖွင့်ရင်း မခင်တိုးတို့အိမ်ဖက်ကိုပင် သူသည် ရပ်၍ကြည့်နေမိခဲ့သေးသည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်သော မြဦးတစ်ယောက […]

အဆောင်ပိုင်ရှင် အန်တီကြီး (စ/ဆုံး) အန်တီကြီး နာမည်က ဒေါ်မေမေသန်း ကျနော်တို့အဆောင်ကျောင်းသားတွေခေါ်သည်က “အန်တီကြီး” အသက်က၅၀ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ယောက်ျားက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျော်လောက်ကမှ ဆုံးသွားတာဆိုတော့ မုဆိုးမလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး။ အန်တီကြီးမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး မကွေးမှာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည်။ တနှစ်တခါတော့ အလည်လာတာတွေ့ဖူးသည်။ အန်တီကြီးရဲ့ အခုလက်ရှိရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကိုကြည့်ရင် ငယ်ငယ်ကတော်တော်လှခဲ့မယ့်ပုံကတော့ ဧကန်မုချ ဆံပင်ကကျောလည်လောက် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှာတံစင်းစင်းလေး နှုတ်ခမ်းလေးများဆို ပန်းရောင်သမ်းချင်နေတုန်း မျက်မှန်တပ်ထားရတော့ တော်တော် ကလပ်ဆစ် ဆန်သည်။ ရုပ်အနီးစပ်ဆုံးပြောရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ခင်ဇာခြည်ကျော်ကို အသက်၅၀ လောက်မှန်းပြီး မျက်မှန်တပ်ကြည့်ပေးလိုက်။ အဲဒါဆို အန်တီကြီးရဲ့ပုံကို မျက်လုံးထဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့အဆောင်က ယောက်ျားလေးကျောင်းသားအဆောင် မိန်းမဆို၍ အန်တီကြီးတယောက်သာရှိသည်။တဆောင်လုံးက ယောကျ်ားလေးတွေကလည်း မိန်းမဆို၍ ဒီအန်တီကြီးသာရှိတာမို့ […]

ကျေးဇူးရှင် ဒရိုက်ဘာလေး (စ/ဆုံး) ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ခင်ပွန်းသည်တာဝန်ကျရာ တောင်ကြီးကို လိုက်မသွားမိတာ အမှားကြီးမှားသွားပလား စိတ်နဲ့ တညလုံးအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ်သက်တမ်းမှာ တခါမှအလိုးမပျက်ခဲ့တဲ့ အရာရှိဦးမောင်မောင်ဟာ မနေ့ကပဲ တောင်ကြီးကို ယာယီပြောင်းရွှေ့သွားရတယ်။ တကယ်တော့ ဦးမောင်မောင်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ထက် ၁၀နှစ်အသက်ကြီးတယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုပေမယ့် အသက်က ၃၅နှစ်။ ငယ်ရွယ်နုပျိုသွေးသားတောင့်တတဲ့အရွယ်။ အရာရှိကတော်မို့သာ ဒေါ်တတ်ခေါ်ရတာ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ခုချိန်ထိ လန်းတုန်း။ ဒီလိုနဲ့ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် မနက်စောစောထ ခြံထဲလမ်းထလျှောက်ရင်း ကားဂိုဒေါင်အဟောင်းလေးရှေ့ဖြတ်လျှောက်ရင်း “ဇော်ဇော်ရယ် မနေ့ညကလဲလေးချီလိုးတာတောင် အားမရသေးဘူးလား”ဆိုတဲ့အသံကြောင့် ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ဂိုဒေါင်းနားလေးကပ်နားစွင့်နေမိတယ်။ ဒီဂိုဒေါင်က နယ်ကဦးမောင်မောင်ရဲ့တူ ဇော်ဇော်တို့လင်မယားနေထိုင်တဲ့အိမ်လေးပေါ့။ ဇော်ဇော်အသက်က ၂၅နှစ်ဆိုပေမယ့် သူ့အမျိုးသမီး မထားကကျမထက် ၂နှစ်လောက်တောင်ကြီးသေးတယ်။ အိမ်မှာ ကားမောင်းဖို့ဇော်ဇော်ကိုခေါ်ထားရင်း သူ့အမျိုးသမီး မထားကို အိမ်ကူရအောင်ဆိုပြီး ခင်ပွန်းဦးမောင်မောင်က စီစဉ်ပေးခဲ့တာပါ။ “ဖွတ် […]

အနမ်းလှတဲ့ အလွမ်းတစ်ည (စ/ဆုံး) သဲ ဝေးရတဲ့ရက်တေများနေပီနော် တကယ်ဆိုအနားမှာတူတူနေပီး ဆန္ဒတေဖြည့်စီးရင်း နွမ်းလျှရမယ်အချိန်တွေ နှမျောစရာသဲရယ်…” ဟုပ်ပါသည် ငလင်းနှင့် မမြတ်တို့ တစ်လမှ တစ်ခာတောင်တွေ့ဖို့အလွန် ခက်ခဲလွန်းသည် ငလင်းက ရုံးဝန်ထမ်း မမြတ်က ပုဂ္ဂလိဂ ဝန်ထမ်း တွေ့ဖို့ရက် မနည်းညှိုယူရသည် ယခုတော့ ခက်ခဲသည့်ကြားက တူရှိချိန်သာတည်း “မောင် အာ့စကားတေ မပြေားတော့ပါနဲ့လား ခုပဲ မ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ မအားတဲ့ကြားက မှေးစက်ဖို့ အို.. မောင့်ဆန္ဒဖြည့်ဖို့ရောက်နေပီလေ မောင့် သဘောကြ မ ဖြည့်စီးပေးပါ့မယ်နော်” “အင်းပါ သဲရဲ့ မောင် လွမ်းလွန်းလို့ ပါ” “ကဲပါ မောင် ဘာတေစောင့်နေတာလည်း မ လည်းလွမ်းလှပီ” ဟုပ်ပါသည် မမြတ်က တဏှာကြီး သည် တစ်ခါတွေ့ပီး လေးခါလောက် […]

အပျိုစင်လေး ထွေးထွေး (စ/ဆုံး) ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ခြံဝမှာ မိန်းကလေးသုံးယောက် အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူတွေပါလိမ့်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခြံတခါးသော့ယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူးအပြင် ကျနော်မသိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန်ကြတယ်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲရောက်မှ “သူက ဘယ်သူလဲ”   လို့မေးရတယ်။ ကျနော် မေး ဆတ်ပြတာကို မေက  “ညီမတို့ရွာက သူ့မိဘဆုံးလို့ အဒေါ်အိမ်နေတာ အဒေါ့်ယောက်ျား နှိပ်စက်လို့ ညီမတို့လည်း ရန်ကုန်လာမယ်  ဆိုတော့ သူကလည်း အလုပ်လုပ်ရအောင် လိုက်လာတာ” ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။  “အေး နာမည်က”   ဆိုတော့ ကောင်မလေးက “သမီးနာမည် ထွေးထွေးလို့ ခေါ်ပါတယ် ”    လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ […]

အရသာထူး (စ/ဆုံး) ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲသွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေပြီ။ မောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ် ခပ်လျောလျော မှီထားတယ်။ အေပရယ်က ဘေးကနေ လှမ်းခွရင်း မောင်မောင့်ကို ဖက်လုံးလို အသုံးပြု ထားတယ်။ အေပရယ့်နို့ကြီးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သိပ်မဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားထိနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရင်ထဲကို တစ်ယောက် လှမ်းမြင်လိုက်ကြရတယ်။ ရမ္မက်ဆန္ဒရဲ့ […]

မကြုံတာကြာပြီမို့ (စ/ဆုံး) ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ကျမအရွယ်တော်တ ဆိတ်ဟိုင်းလို့လေးဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့ပြီ။မု ဆိုးမတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့်အနေအစားကတော့အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ် ။ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေအများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့်တတ်သည့်ပ ညာမနေသာဆိုသလိုစိန်ကောင်းကျောက်ကောင်းကိုင်တဲ့ပညာတတ်တာမို့ စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေးရထားပါသေးတယ်။ ဒီတော့လဲအပေါင်းအသင်းတော့ဆန့်ပြီးသားလေ။ သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲတစ်ယောက်တည်းပေါ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင်နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့လတ်ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။အားတဲ့အချိန် ဂျင် ဆော့ကစားထားတဲ့အ တွက်ယိုယွင်းမှု့သိပ်မရှိသေးတာလည်းပါ တယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ပွဲစားဘဝမှာကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့်မမပိုးပန်းချီရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာခဲ့ရတယ်။ သူ့နာမည်ကကျော်ကျော်။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့အချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။ အခုလဲကြည့်လေအနားမှာလာ ပြီးကပ်ချွဲနေပြီ။တဏှာလို့မမြင်တဲ့အချစ်လေ “ချစ်မ” “ဘာလဲကျော်ကျော်” “ချစ်တယ်ဗျာ” “လုပ်ပြီ” “ဒီမှာကျော်ကျော်မမကမောင်လေးထက်အ သက်အများရီးကြီးတယ်” “အဲဒါဘာဖြစ်လဲဗျာ” “ဘာဖြစ်ရမှာလဲမောင်လေးနှင့်မမတွဲနေတာလူတွေမြင်ရင်မမကိုပြောကြမှာပေါ့” “ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောလေမမ၊တကယ်တမ်းကပေါင်းမယ့်သူတွေနဲ့ပဲဆိုင်တာလေ” “မောင်လေးကလေးကွာ”တကယ်တမ်းမှာကျမလည်းကျော်ကျော်နှင့်အတူတူနေချင်ပါတယ် ။လောလောဆယ်တော့စိတ်ထဲမဝံ့မရဲဖြစ်နေသေးတာပါ။တစ်ယောက်တည်းနေရတာလည်းပျင်းတယ်။ အသက်ကြီးလာရင်ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းမွန်စွာစောက်ရှောက်ပေးမယ့်သူလဲလိုတာပဲလေ။ တစ်ယောက်တည်းဘဝကအထီးကျန်ဆန်ပါတယ်။ ကျမဘဝမှာလင်သားမရှိတော့ကာမစိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာရင်လက်နဲ့ဖြေရှင်းခဲ့ရတာပဲ။ အခုလိုအနားမှာရစ်သီရစ်သီနှင့်ကျော်ကျော်တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ပေး နေတော့ပျောက်ဆုံးခဲ့တဲ့ချစ်စိတ်တွေပြန်ပြီးပေါ်လာတယ်။တဏှာတွေကြွမိတယ်။ “မမကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ””အွန့်အွတ်”အတင်းပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းလာတော့အသက်သာလေးဆယ်ကျော်မယ်။ ရင်ခုန်သံတွေလတ်ဆတ်တုန်းဆိုတဲ့အတိုင်း ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်ပြီးမောဟိုက်သလိုခံ စားရတယ်။ “အို့..ကျော်ကျော် မကဲနဲ့ကွာ” “ချစ်လို့ပါမမရာ” နယ်ကျော်လာတဲ့ကျော်ကျော်လက်ကြောင့် ကျမစိတ်တွေမခိုင်ပဲယိုင်နဲ့ကုန်ပြီ။ အရည်မရွှန်းတော့ပေမယ့်သဘဝတရားကပေးတဲ့တဏှာစိတ်ထရင်ဖြစ်တတ်တဲ့သဘာဝအတိုင်း ကျမရဲ့ပစ္စည်းကစိုလို့လာတယ်။ လည်တိုင်ကိုနမ်းရင်းတကိုယ်လုံးပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပွေ့ဖက်ထားပြီးနှစ်ကိုယ်ကြားမှာလေတောင်ဝင်မရတဲ့ အခြေအနေအဆိုးဆုံးကတော့ကျော်ကျော့် ဟာလေးကကျမရဲ့ပေါင်ကြားအဖုတ်နေရာကိုလာပြီးပွတ်နေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ထိန်းထိန်းထားတဲ့စိတ်တွေတမံကျိုးပေါက်သလိုဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ “အော် ကျော်ကျော်ရယ်” […]

ကိုကို့သဘော (စ/ဆုံး) သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ.. သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့…“ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ” ”ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ.. အမြီးရောဘာစားမလဲ..””ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ”ခဏနေတော့ မဲကြီး ထန်းတစ်မြူနဲ့ငရံခြောက်ပန်းကန်လာချပေးတယ်… “ကိုမဲကြီးခဏ.””ဘာလဲကွစနေရ..ဘာလိုသေးလို့လဲ””ဘာမှမလိုဘူး ကျုပ်မှာပိုက်ဆံမပါဘူး””ဟေ..””ဘာမှမဟေနဲ့ ရော့ဒီ ဆက်သား တစ်တွဲ””ထရည်ဖိုးနဲ့အမြီးအထွက် ဒီဆက်တစ်တွဲယူလိုက်”ပြောပြီး စနေတစ်ယောက် သူလွယ်လာတဲ့နှီးပလိုင်းထဲကဆက်တစ်တွဲထုတ်ပေးလိုက်တယ်”အော်အဆင်ပြေတာပေါ့ကွာစနေကလဲ မင်းအရင်လဲဒီအတိုင်းလဲသောက်နေကြပဲ မင်းထရည်လိုရင်ပြော ငါနောက်တစ်မြူ ချပေးမယ်” စနေလဲထရည်နှစ်မြူလောက်သောက်ပြီးပြန်မယ်အလုပ်..” ဟ..စနေပြန်တော့မှာလား””ခဗျားဘာလုပ်မို့လဲ””မင်းကိုပြောစာရှိလို့ ဒေါ်မိစိန်မကိုမင်းသိတယ်မလား”“သိတယ်လေအဲ့တာဘာဖြစ်လဲ”စနေလေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့မဲကြီးလဲ လေရှည်နေလို့မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာသိလိုက်တယ်..” ဟို..ဟို.ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ.. မိစိန်မတို့ယာတောဝိုင်းနောက်ကို ယုန်တွေစားကျက် ဆင်းလာတယ်တဲ့” “ဟ..ခဗျားစောက်ပိုမပြောနဲ့ […]

သူငယ်ချင်းမိန်းမနဲ့ ဘုခဲ့တယ် (စ/ဆုံး) ” အမလေး … အအ … နာလိုက်တာ … ဟင့် … တော်ပါတော့ “နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာတယ်။ ” အင့်… အင့် … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်.. အရမ်းကောင်း လာတော့မှာ”” အား… အ အ … ကွဲပြီ… နွေးဟာလေး … ပြဲပြီ နေမှာ … နာလိုက်တာ … အဟင့် ဟင့် “အချက်၂၀ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေး အဖုတ်ထဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ထား လိုက်တာ။” မနွေး … ကိုမိုး အင်္ကျီချွတ်မယ်နော် “” ဟာ … […]

အသဲခိုက်အောင် ကောင်းခဲ့တယ် (စ/ဆုံး) အခန်းထဲမှာ လူတစ်ယောက် ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ဦးဘသော် သိတယ်။ သိမှာပေါ့ အသံတွေ ထွက်နေတာကိုး။ ယာဉ်မောင်းမောင်စိုးသိုက် ရဲ့ အိမ်ခန်းဆောင်လေးထဲက ထွက်နေတာ မနီလာ အသံမှန်းလည်း သိတယ်။ “မမ ကို လိုးပါ မောင်ရယ်။ ကြမ်းကြမ်းလေးနော်။ အား အား ရှီး ရှီး” ဦးဘသော် ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာခဲ့တယ်။ သူသိတာက သူ ဒါကို အရမ်း ကြည့်ချင်တာပဲ။ အသံလေး ကြားနေတာနဲ့ တင် တော်တော်စိတ်တွေ တမျိုးဖြစ်လာတာကိုး။ မဖြစ်ဘူး သူဒါကို မြင်ရမှကို ဖြစ်မယ်။ မောင်စိုးသိုက် ရဲ့ အိမ်ခန်းဆောင်လေးပေါ် မတက်တော့ဘဲ ဘေးကနေ ပတ်သွားလိုက်တယ်။ အသံမထွက်အောင် အသာလေး နင်းပြီး ခေါင်းရင်းကို သွားလိုက်တယ်။ […]