မေဧကရီ မှာ ယောင်္ကျား ရှိပေမဲ. သူ.ယောင်္ကျား ကိုဇော်ထွန်းက နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေတာမို့ ၂ လတခါ လောက်သာတွေ.ရပြီး သူကတော့ ရန်ကုန်မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင့်ကာဆိုင်မှာပင် အသက်၁၅နှစ်ခန့် အိမ်ဖေါ်မလေး သက်စုနှင့်နေတာဖြစ်သည်၊ သူ့စတိုးဆိုင်တွင်အောင်အောင် ဆိုသည့် ၁၈ နှစ်အရွယ် အရောင်းကောင်လေးတယောက်နှင့် ရွယ်တူအရောင်းစာရေးမလေးကေကေနှင့် အိမွန်တို့ အလုပ်လုပ်ကြပြီး ည ၁၀ နာရီခန့်အထိဖွင့်ကာ ဝန်ထမ်းများကို ဆိုင်ပိတ်ပြီးလျှင် ကားဖြင့် သူကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ပေးတာမို့ အဆင်ပြေလှသည်။ တနေ့ နေ့လည်ဖက် လူရှင်းတုန်း မေဧကရီလည်း ခုံပုလေးဖြင့် စင်အပေါ်ဆုံးမှ မုန့်ပုံးကို လှမ်းယူနေတုန်း သူျအနောက်နားရောက်နေသည့် အောင်အောင်မှာ မေဧကရီ မို့မောက်သောရင်အစုံ သေးသွယ်သောခါးလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသော ကားစွင့်လုံးဝိုင်းပြီး ကောက်နေသည်.ဖင်ကြီးအား သိမ်းကြုံးကြည့်ကာ လီးပင် တောင်လာကာ စိတ်ထဲမှ ပြစ်မှားနေတုန်း မေဧကရီ […]
Month: April 2019
ကြားသာကြားဖူးသည်၊ အတွေ့အကြုံမရှိ
အသားစိုင်ချင်း အားပါပါ ရိုက်သံက တိတ်ဆိတ်သည့် ညထဲ စည်းချက်မှန်မှန် ထွက်ပေါ်နေသည်။ ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြတ် နှင့် ငဖယ်ထောင်းချိန် ငရုပ်ဆုံထဲ စေးကပ်နေသည့် ကျည်ပွေ့လို အသံမျိုးကိုလည်း သဲ့သဲ့ ကြားရတတ်သည်။ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းနှင့် ကြိတ်၍ ညည်းညူသံတို့ကိုလည်း တိုက်ခန်းကျဉ်းလေးထဲမှ သုံးထပ်သား နံရံပါးပါးတချပ်က မတားဆီးနိူင်။ “အင်း အ ရှီး အား ကောင်းလိုက်တာ လုပ် လုပ် မြန်မြန်လေး” “ပြီးတော့မလား . . .” “ပြီးတော့မယ် အား အ အ ကောင်းလိုက်ထာ” “အင်း အင်း” “မောင်လည်း ပြီးတော့မယ်” “အ အား ပြီးပြီ ” “အစ် အစ် အား ” လေသံတိုးတိုး […]
ခုမှပဲအာသာပြေတော့သည်
အချိန်က ည ကိုးနာရီခွဲလုပြီ။ ရန်ကုန် မအူကုန်းရပ်ကွက်သည် နေ့လည်ဘက်တွင် လူစည်ကားသလောက် ညနက်လာလျှင် လူအသွား အလာက ပြတ်လာမြဲဖြစ်သည်။ သုံးဆယ့်လေးလမ်းထဲရှိ ‘ထွန်းတောက်’ ဆေးခန်းထဲတွင် ဒေါက်တာကိုလတ်တယောက်ထဲ စာထိုင်ဖတ်နေမိ၏။ မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသည်မို့ ညရှစ်နာရီကျော်လောက်ကတည်းက ဆေးခန်းကို လူနာမလာတော့ ကိုးနာရီခွဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်အထိတော့ လူနာမလာလည်း မပြန်သေးပဲ ဆက်ထိုင်နေတတ်သည်က ကိုလတ် အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ စောသေးလျှင် ကားလမ်းပေါ်တွင် ကားတွေက ပြည့်ကြပ်နေတတ်သေးသည်မို့ ကားမောင်းရတာ မောင်းလို့မကောင်း။ ကိုးနာရီခွဲနှင့် ဆယ်နာရီကြားထဲလောက်ဆိုမှ ကားရှင်းပြီး မောင်းလို့ကောင်း၏ တခါတခါတော့လဲ လူနာမလာပါပဲ ထိုင်နေရတာ ပျင်းစရာကောင်းလှသည်။ အလုပ်မရှိတော့ စိတ်တွေကလဲ ဟိုရောက်ဒီရောက်။ ဒီနေ့တော့ ကိုလတ်စိတ်ထဲ ရွာမှငယ်ရည်းစား နီလာ့ကို ထူးထူးခြားခြားသတိရနေမိသည်။ သူကသာ သတိရနေမိတာပါ နီလာကတော့ သူ့ကို စိတ်ကူးထဲတောင်ထည့်တော့မည်မဟုတ်မှန်းလဲ သူသိနေသည်။ […]
သူလည်း ခံစားကြည့်ချင်မှာပေါ့
တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ်ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာအရောက်မှာ ထွန်းတင် နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်း ကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း မိအေးဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွာကြီး အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ နေကြတာ။ ငါလဲပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ ဒါဆိုအိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ..ငါပြောစရာရှိလို့ အေး ကျုပ်လဲ ခြံထဲကို မိအေး နောက်ကနေ ဝင်လိုက်သွားတယ်။ ကျုပ်က လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ရှေ့က သွားတဲ့ မိအေးကို နောက်ကနေ ကြည့်မိတယ်။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အိပက် အိပဲ့နဲ့ အသည်းယားစရာကြီး.ဟီး ဟီး။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဗျာ။ လာ ထိုင် ထွန်းတင် ကျုပ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် […]
ဒီညဒီမှာပဲအိပ်လိုက် ငါတစ်ယောက်ထဲပဲရှိတယ်
ကျွန်တော် ကိုမောင်မောင်ကို အတော်မကျေမနပ်ဖြစ်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော့်ပိုင်နက်ထဲက အစာကို လက်ရဲ ဇက်ရဲနဲ့ မခန့်လေးစား လုယူခဲ့တာကိုး။ဒါကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး။ သူဘယ်လောက် ချမ်းသာချမ်းသာ ကျွန်တော့်ထက် ဘယ်လောက်ဘဲ အဆင့်မြင့်မြင့်ပေါ့။ အခုတော့ ကျွန်တော့်မှာ နေရခက် တွေးရခက်နဲ့ သူပေးထားတဲ့ လခကလဲ မနည်းဘူးလေ။ နောက်ပြီး ဆိုင်တစ်ခုလုံးမှာ ကျွန်တော် အခွင့်အရေးအရဆုံးပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို စော်ကားခဲ့တယ်။ စောက်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ အထာကို ပြခဲ့တယ်။ ” အင်း ကိုမောင်မောင် ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့တော့မယ် တောက်” ကြိတ်မနိုင်ခဲမရကျိန်းဝါးခါ ခေါင်းလည်းများလှပြီ ဒါပေမယ့် သူမကြားဘူး။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ခပ်တည်တည်ပဲပေါ့။ ငွေကြောင့်လား။ မန္တလေးမှာ ရည်းစားနဲ့ ပြဿနာတက်လို့ ရန်ကုန်ပြေးခဲ့တယ်။ အခုရန်ကုန်မှာ လူသတ်မှုဖြစ်ပြီး ထောင်ထဲ ဝင်ရတော့မလားပဲ၊ […]
တကယ်စိတ်ပါသွားတာတဲ့လေ
မိုးကလေးက တစိမ့်စိမ့် အေးနေသည်။ ထိုတစိမ့်စိမ့်ရွာနေသော မိုးရေထဲတွင် စိုင်းသူတစ်ယောက် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်ရင်း ဇိမ်ယူနေသည်။ လူကသာ စာအုပ်ဖတ်နေသော်လည်း ညီတော်မောင်က ငြိမ်ငြိမ်မနေ။ အစာတောင်းနေသည်။ စိုင်းသူလည်း မိုးကရွာနေသဖြင့် စိတ်ကညစ်နေရသည့်အထဲ ညီတော်မောင်က အစာတောင်းသလို ထောင်နေတော့ စိတ်က မရှည်ချင်။ လူကိုယ်တိုင်ကလည်း လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံက မရှိသေး ကဲ ဒီတော့ ညီတော်မောင်ကျေနပ်စေအောင် သွားလိုက်မယ်ဟုဆိုကာ ထီးတစ်လက်ယူ၍ အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။ ဘယ်ကိုသွားလို့ ဘယ်လိုရှာရမယ်မှန်းကမသိ။ သူများတွေပြောသံ ဆိုသံကြားဖူးတာကို သတိရသည်။ မြို့ထဲ ဗိုလ်ချုပ်လမ်းက ရုပ်ရှင်ရုံတွေမှာ သွားကြည့်လိုက်။ ကောင်မလေးတွေ အများကြီး။ စိုက်သာကြည့်နေလိုက် လာမေးမည် သွားမလားဆိုတာကို တဲ့။ ဒါနဲ့ စိုင်းသူလည်း တက္ကစီတစ်စီးငှားကာ မြို့ထဲသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရုပ်ရှင်ရုံတွေရှိရာနားကိုတော့ တက္ကစီမခေါ်ခဲ့။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာပဲ […]
မမတို့ လမ်းခွဲဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ
တပေါက်ပေါက်ကျနေသော ရေစက်ရေပေါက်များကို ငေးကြည့်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ လွင့်မျောနေသော နွယ် “နွယ်ရေ သမီး ရေချိုးနေတာကြာပြီနော်။ရုံးချိန် နီးပြီ” “ဟုတ် မေမေ” မေမေ့ အသံကြားမှ သတိဝင်လာပြီးရေချိုး အလှပြင်ကာ ရုံးချိန်အမှီ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ရုံးရောက်ပြီဆိုသည်နှင့် ပူဆွေးမှုများကို ဖုံးကွယ်ရင်း ဟန်လုပ်ပြုံးနေရသည်။ တနေ့တာကုန်လွန်ခဲ့သော်လည်း မောင့်အပေါ်ထားရှိမိသော ချစ်ခြင်းတရားနှင့် အလွမ်းတွေကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ပါ။ တပါးသူနှင့် ပျော်မြူးနေသော မောင့်ပုံရိပ်များသာ နွယ့်အမြင်အာရုံအတွင်း စွဲထင်နေခဲ့ပါသည်။ ချစ်ခြင်းနှင့် မုန်းခြင်းလွန်ဆွဲပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သောမုန်းခြင်းကြောင့် ခွဲခွါခဲ့သော်လည်း ပူလောင်စွာ ခံစားနေမြဲဖြစ်သည်။ “မတစ်ယောက်ပဲချစ်တာပါ ။ဆက်ကိစ္စနဲ့ အချစ်နဲ့ တခြားစီပါမရယ်။သာယာမှုကို ရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူး။မကို မခွဲပါရစေနဲ့”ဆိုသောမောင့် စကားသံများ အကြားအာရုံတွင်းဝင်ရောက်လာသည်နှင့် ခေါင်းကို ခါယမ်းမိသည်။ စိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မကပ်သော နေ့စွဲများစွာကို အားတင်းကျော်ဖြတ်ရဦးတော့မည်။ […]
ကြာနေတော့ တောင့်တနေမယ်ထင်လို့ပါ
ဝင့်ဝါ..ဒီမှာ ဧည့်သည်တွေကို လာဧည့်ခံပါအုံး “ဟုတ်ကဲ့ လာပါပီ ကိုကို” ဝင့်ဝါသည် အရမ်းလှပပီး မြင်သူတိုင်းငေးရအောင် ခန္ဓာကိုယ် ပြေပြစ်ပီး ပြောစရာမလိုအောင် ချောမောသူဖစ်သည် သို့ပေမယ့် လင်ရှိမယားဖြစ်၍ ပြစ်မှားချင်ပါသော်လည်း ကိုကို့ သူငယ်ချင်းများမှာ သူတို့သူငယ်ချင်းမိန်းမ ဖြစ်နေလို့ အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပီး အထန်စိတ်မဖြစ်အောင် နေကြရသည်။ ဝင့်ဝါသည် ကိုကို့ ကို အရမ်းချစ်ပါသောကြောင့် ကိုကို ဖြစ်စေချင်ရင် ကျွန်ပါအဖြစ်ခံပီး နေပေးသည်။ ခိုင်းသမျှကိုလည်း မငြီးငြူပဲ တစိုက်မက်မက် လုပ်ပေးတတ် ကိုကိုအလုပ်ကနေပင်ပင်းလာပီဆိုရင်လည်း ပြုစုပေးတတ်လို့ ကိုကိုကလည်း အရမ်းချစ်နေရသည်။ သို့သော် ဝင့်ဝါ၏ ကာမ ဆန္ဒမပြည့်ဝခဲ့ပါ ကိုကိုမှာ နေ့တိုင်း အလုပ်တွေနဲ့ပဲ နှစ်ပါးသွားနေရပီး ပြန်လာရင် ပင်ပန်းပီး တန်းအိပ်နေလို့ ဝင့်ဝါမှာ ဆာနေပါသော်လည်း အာသာဖြေပီးသာ နေခဲ့ရတာ […]
ခစ်ခစ် ဟုတ်ပါပြီ ကိုရယ်
စပက် တစ်ခုလုံးယားနေသည်။ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဖုန်းလိုင်းဖွင့်ပြီး အပြာကား ကြည့်လိုက်သည်။ လက်ကလေးကလည်း စဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ ထည့်ထားသည်။ တောက်.. အဲ့လက်ကလေးသာ လီးလေးဖြစ်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲ။ အပြာကားကြည့်ရင်း တော်တော်လည်းယွနေပြီး စဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ယားနေစဉ် မက်ဆင်ဂျာမှ “ဘာလုပ်နေလဲ ညီမလေးတဲ့ စာလာပို့တယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုသီဟ။ အို ဒုက်ခပါပဲ ဖီးပျက်ပါပြီ၊ လူစိမ်းသာဆို ဖီးပျက်မခံဘဲ အောကားကြည့်နေတယ် ဟေး ပြန်ရေးမိမလား မသိဘူး။ အခုဟာက အကိုတစ်ဝမ်းကွဲလေ။ ဘယ်လိုပြောရပါ့။ “ဟုတ် ကိုကိုသီဟ ဇာတ်ကားကြည့်နေတာပါ” “ကောင်းလားညီမလေး ဘာကားလဲ” “အရမ်းကောင်းတယ်လို့ရေးလိုက်တယ်။ “ညီမလေးဟာက ယူနီကုတ်ကြီး ဖတ်ရခက်နေတယ်” “ကောင်းပြီ ညီမ အသံဖိုင်ပို့ပေးလိုက်ပါ့မယ်.အရမ်းကောင်းတာပေါ့ ကိုကိုသီဟရယ်” “အင်း ညီမလေး ဟိုကားကြည့်နေတာမှတ်လား” တဲ့ စာရေးတယ် သူက။ […]
ခဏစောင့် ငါအပေါ်တက်ယူပေးမယ်
စိုးမြင့်ရေ ”ပြော ကိုစံတင့် ” ဆောင်းအကုန် နွေအကူးမို့ လယ်ယာ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ပြီး ပြန်လာသော ရွာသူရွာသားများ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြင့် ဆူညံနေသည်။ ” ညအရက်တိုက်ကွာ နက်ဖန် မင်းစပါးတွေ အပြီးရိတ်မယ် ” ” ရပါတယ်ဗျာ ညကြ ခင်စမ်းကို အမြည်းလုပ်ခိုင်းထားမယ် ” ရွာလယ် လမ်းမကြီးပေါ် မိန်းမတစ်ချို့ ထဘီတိုတို ထမင်းချိုင့်လေးများ ကိုင်ရင်း တနေ့တာ ပင်ပန်းသမျှ ပြေပျောက်စေရန် ယောက်ျား တချို့မှာလည်း ညပိုင်း အရက်သောက်ရန် လယ်ရှင် ယာရှင်များထံ ပူဆာနေကြ၏။ တစ်နေကုန် ပင်ပန်းထားသမျှ ညပိုင်း အရက်ဖြင့် အပန်းဖြေကြသည်မှာ မြေစွန်းရွာလေး၏ ဓလေ့စရိုက်ပင်။ ” ဟေး စိုးမြင့် ဒီနှစ် မောင်ရင့် စပါးခင်းက အအောင်ဆုံးပါကွာ ” […]