ညက တညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင်လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောကျင်္ားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။ ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲကယ်ရီလိုက်တာ။ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီးရေးတဲ့ငွေ ဘဏ်အပ်ဘဏ်တိုးယူနေတာပေါ့။စီးပွားရေးက အဆင်ပြေပါတယ်ရှင်။အဆင်မပြေတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခပဲ။ […]
Month: May 2019
ဒီအချိန်က အရသာအရှိဆုံးပဲ
မိဘတွေ နယ်ပြောင်းသွားတော့ တိုက်ခန်းမှာ လင်းလက်ရာ တယောက်သာကျန်ခဲ့တယ်။ အစိုးရဝန်ထမ်းမိဘတွေမို့ တနေရာမှာ ကြာကြာနေရလေ့မရှိပါဘူး။ အခုတိုက်ခန်းလေးမှာတော့ နည်းနည်းကြာတယ်ဆိုရမလား မသိ။ လင်းလက်ရာ ဆေးကျောင်းသက် ခြောက်နှစ်လုံး ဒီမှာနေခဲ့တယ်။ အခု အလုပ်သက်ဆရာဝန်ဆင်းတာ နှစ်လကြာမှ ဖခင် ရာထူးတိုးနဲ့ နယ်ပြောင်းတော့ မိခင်ပါလိုက်သွားတယ်။ လင်းလက်ရာ အလုပ်သင်ကာလပြီးတဲ့အထိ တိုက်ခန်းမှာ ဆက်ငှားပြီးနေနေခဲ့တယ်။ ခြောက်နှစ်ကျော်လောက်နေလာတော့ တိုက်မှာနေတဲ့ မိသားစုတွေနဲ့လဲ တော်တော်လေး ရင်းနှီးနေပြီ။ မိဘတွေ ပြောင်းသွားပေမဲ့ လင်းလက်ရာ အထီးမကျန်ခဲ့ဘူး။ လင်းလက်ရာက အသေးအဖွဲကျန်းမာရေးပြဿနာလေးတွေ ဖြေရှင်းပေးနေတာလဲ ပါတာပေါ့။ ဆေးအကြောင်း ရောဂါအကြောင်း မေးလာလဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ရှင်းပြပေးတယ်။ အဲလိုကူညီပေးနိုင်တာကို လင်းလက်ရာကျေနပ်ဂုဏ်ယူတယ်။ လင်းလက်ရာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းမှာ မဝေမွန်တို့ လင်မယားနေတယ်။ သူက အသက် သုံးဆယ့်ငါးလောက်ရှိပြီ။ သားဦးကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရတယ်။ မဝေမွန့်မိဘတွေက ဆုံးသွားတော့ […]
လိုချင်တာပေးမှာပေါ့
ဘိုတောက်သည် ဘကြီးဘုန်းကြီးကြောင့် တောမှ မြို့ရောက်ခဲ့ရသလို ဘကြီးဘုန်းကြီးရဲ့..ရပ်ဆွေရပ်မျိုး..ဦးလွန်းမောင်ဒေါ်တင်တင်မြင့်တို့ဆီမှာ..နေခွင့်အ လုပ်လုပ်ခွင့် ရရှိခဲ့ပြီး လူတလုံး သူတလုံး ဖြစ်လာခဲ့ပေသည်။ မိဘမဲ့ တကောင်ကြွက် ဘိုတောက်သည် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရသည်။ ဘကြီးဘုန်းကြီးက စာသင်ပေးသည်။ ဘိုတောက်သည် ဉာဏ်ကောင်း သည်။ တထွာပြရင် တတောင်မြင်သည်။ ပါးနပ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘကြီး ဘုန်းကြီးက ဒီကလေးကို ရွာမှာဘဲ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာဘဲ မထားလို။ တိုးတက်ကြီးပွားမဲ့ ကလေးဆိုပြီး မြို့ကိုခေါ်သွားခဲ့သည်။ ဘကြီးဘုန်းကြီး ခေါ်လို့ ရန်ကုန်မြို့က ဦးလွန်းမောင် အိမ်ကို ရောက်တော့ ဘိုတောက်သည် သူဌေးအိမ်က ဧည့်ခန်းကြီးက သားရေဆိုဖါကြီးတွေ မှာ မထိုင်ရဲ။ ကြမ်းပြင်မှာဘဲ ထိုင်သည်။ ဦးလွန်းမောင်က ရိုးအပြီးတောကျသော ဘိုတောက်ကို ကြည့်ပြီး သဘောကျသည်။ဘိုတောက်ကို..မင်းဇာတိက..ဘယ်ကလဲလို့ ဦးလွန်းမောင်ကမေးတော့ ဘိုတောက်က သူဟာ […]
ဘယ်အချိန်လာမလဲ နောက်ဖေးတံခါးစေ့ထားမယ်
ဒီ ဇာတ်လမ်းမှာ အဓိက ဇာတ်ကောင်က ရဲလွန်း ။ ရဲလွန်းသည် ဆင်းရဲတွင်း နက်တဲ့ အခြေခံ လူတန်းစား မိသားစုထဲမှာ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ကောင်လေး တယောက် ။ အဖေက စက်ရုံတရုံက အလုပ်သမား ။ အမေက ဈေးရောင်းသည် ။ တဦးတည်းသော သား ငဆိုးလေး ။ ပိန်ပါးလို့ အရပ်မြင့်တယ်လို့ ပို ထင်ရသည် ။ ငယ်ငယ်ထဲက အစားထက် ကစားကို ပိုမက်နေခဲ့တာမို့ရယ်..မရှိဆင်းရဲသား နင်းပြား ဘဝတွေမို့ မစားနိုင်တာရယ်ကြောင့် ရဲလွန်းသည် ပြားချပ်ချပ် ပိန်ကပ်ကပ်ကလေး ။ အသက်၁၉နှစ် ကောင်လေး ။ ဆံပင်က ရှည်သည် ။ လိန်ကောက်နေတဲ့ ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်တွေက ပုခုံးအထိရှည်သည်။ လက်ကြော မတင်းတဲ့ လူပျင်းကလေး […]
လူကိုယ်တိုင်တော့ တွေ့ချင်သေးတယ်ဟာ
မိလွန်းကြင် လက်ရှိအခြေအနေနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။ ဘဝကို ဒီထက် တိုးတက်ချင်တယ်။ အဖေအမေတို့တားတဲ့ကြားက ရန်ကုန်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။ မိလွန်းကြင် ကြိုးစားချင်စိတ်တွေက များနေတယ်။ ရန်ကုန်မှာကလမ်းပေါက်တွေ ရှိနေတယ် ။ တိုးတက်ကြီးပွားမယ့် လမ်းပေါက်တွေ..။ တခုခုနဲ့ ညိသွားနိုင်တယ်။ မိန်းကလေးတွေ အတွက် အဆီအသားတွေကို ဝါးမြို ဖို့ လူလည်ကြီးသားတွေက အဆင်သင့် စောင့်ဆိုင်းနေကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြားဖူးတယ်။တွေ့ဖူးတယ်။ ဖတ်ဖူးတယ်။ ဒါတွေကို သတိထား ရှောင်ရှားရမယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ပေါက်တယ်။သဘောပေါက်တယ်။ ကြီးပွားချင်စိတ်တွေ များနေတယ်။ ထိပ်ကို ရောက်ချင်တယ်။ ကျော်ကြားချင်သလို ချမ်းသာချင်တယ်။ချမ်းသာလာရင် အိုလာတဲ့ မိဘတွေကို ပြန်ဂရုစိုက် ကြည့်ရွုချင်တယ်။ တာဝန်ယူ ချင်တယ်။ မိလွန်းကြင်မှာ ရှိတဲ့အရည်အချင်းတွေက ဘွဲ့တခု ရထားရုံ ကွန်ပြူတာ ကျွမ်းကျင်ရုံတင်မကဘူး။ […]
နည်းနည်းစိတ်ပါသွားမိတာ ဝန်ခံပါတယ်
မုတ်သုန်လမင်း မနေ့ညက စိတ်တွေ တအားထန်ခဲ့ရသည်။ ကာမစိတ်တွေ ထကြွခဲ့ရသည်။ ပေါင်ကြားဂွဆုံက ရတနာရွေကြုတ်က အရေတွေ စိုစိုရွဲ ရတဲ့အထိပါဘဲ။ ဇော်ဇော်လတ်ကြောင့်ပေါ့။ သူ .သူ .မုတ်သုန်ကို အပီကိုင်လို့။ မုတ်သုန် သည် ကရေးဇီးဂဲလ်ဆိုတဲ့ ကာရာအိုကေ ဆိုင်မှာ လုပ်နေတာ သုံးလ လောက်ရှိပြီ။ ကရေးဇီးဂဲလ်မှာမလုပ်ချင်ပေမဲ့..အခြေအနေအရ .နေစရာ . စားစရာ လိုနေတာကို ဖြေရှင်းလိုက်ရတဲ့ သဘော ဒီဆိုင်က အမျိုးသမီး အဆောင်တခုမှာ နေစရာပေးသည်။ နေတဲ့ နေရာနဲ့ ဆိုင်ကို အသွားအပြန် ဖယ်ရီ အကြိုအပို့ လုပ်ပေးသည်။ အမှန်တကယ် လုပ်ချင်တာက မော်ဒယ်လ်။ ဗွီဒီယို မင်းသမီး။ ဒါကြောင့်လဲ ရန်ကုန်ကို ထွက်လာတာ ဖြစ်သည်။ မိဘက ဘယ်သဘောတူမလဲ။ ဆယ်တန်းနှစ်ခါကျအပြီး ရန်ကုန်က […]
သွား.မသိဘူး…ဘာတွေလိုက်မေးနေလဲ
စိုးခိုင်ကျော်၏ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်နေသည်..။ သည်နေ့ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားသည့် အဝတ်အစားတွေကလည်း အတော်လေးကို ဟော့နေသည်ကိုး..။ အသက် ( – ) နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း ပန်းအိဖြူသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်သည်..။ အရပ်အမြင့် (၅) ပေ (၃) လက်မ လောက်ပင် ရှိနေသည်။ အရပ်မြင့်မွုကြောင့် ကိုယ်ဟန် ပိန်သွယ်သလို ထင်ရသော်လည်း တကယ်တော့ ရင်သားလေးများ စို့စို့၊ တင်သားလေးများ မို့မို့နှင့် အသားဆိုင် အသားခဲတို့က စတင် ဖွံ့ဖြိုးနေလေရာ၊ မကြာမီမှာပင် တောင့်တင်းအချိုးကျလာမည့် အလားအလာတွေ အပြည့်ရှိသည်..။ တရုတ်ကပြားမလေးမို့အသားက ဖြူဝင်းအိကာ ဖွေးအုနေသည်..။ မျက်နှာသွယ်သွယ်၊ မေးစေ့လုံးလုံး အိအိဖြူဖြူ ဖြစ်ကာ ပါးလှပ်အိထွေးသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ၏ ဘယ်ဘက်ထောင့်စွန်းတွင် မှဲ့နက်လေး […]
ဖုန်းနိမ့်ကုန်မယ် ဘာတွေလျှောက်လုပ်
ကျတော် ၁၀ တန်းအောင်တော့သန်လျင် GTC မှာ civil တက်ခွင့်ရပါတယ် စိတ်တော့သိပ်မညစ်ပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့သေသေချာချာဝါသနာပါတဲ့ဟာ မှမရှိတာ တက်ဆိုတော့လဲ တက်ရတာပေါ့နော့် အခုလောလောဆယ်တော့၁၀ တန်းပြီးလို့ကဲခဲ့တဲ့ အရှိန်တွေတောင် မပျယ်သေးဘူး ကဲဘာလိုလိုနဲ့ ကျောင်းစတက်ရမဲ့နေ့ရောက်လာရော ကျောင်းကိုတော့ ၁ခါ ၂ခါ ရောက်ဘူးပါတယ် ခတ်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ မြို့သစ်တွေကမူလတန်းကျောင်းသာသာပဲရှိတယ်ဗျ ဒါနဲ့များ GTCတဲ့ ထားပါ ဒီနေ့ကျောင်းစတက်ရမယ်ဆိုတော့နည်းနည်းတော့စိတ်လွုပ်ရှားမိတယ် လူပြောများတဲ့ တက္ကသိုလ်ဆိုတာ ဘာကြီးပါလိမ့်ပေါ့ ဒီလိုပဲ စU်းစားရင်း စU်းစားရင်းနဲ့လျှောက်လာလိုက်တာ လမ်းထိပ်ကျောင်းကားစီးရမဲ့ နေရာကိုတောင် ဘယ်လိုရောက်လာမှန်းမသိလိုက်ဘူး ဝရိယစွတ်ကောင်းပြီးနည်းနည်းစောနေသေးတော့ တစ်ကောင်တည်း ငေါင်စင်းစင်းနဲ့ဗျာ အဲခဏကြာတော့မမကြီးနှစ်ယောက်ရောက်လာပါလေရော။ ကျတော်ဒျီမှာနေတာဒီလောက်ကြာပြီ သူတို့ကိုတစ်ခါမှမတွေ့ဘူးဘူးဗျ အဲနှစ်ယောက်ထဲမှာတစ်ယောက်က နည်းနည်းလန်းသလားလို့ အမျိုးသားတို့ ကြည့်ရွုလေ့လာအပ်တဲ့ နေရာတွေကို ရွုစားရင်းနဲ့ပေါ့ဗျာ တွေးနေ ငန်းနေလိုက်တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲတော့မသိဘူး…ကျောင်းကားလာလို့သူတို့တက်ပြီးမှ ကျတော်ကျောင်းကားစောင့်နေပါလားဆိုတာသတိရလို့ ကမန်းကတန်းပြေးတက်လိုက်ရသေးတယ် ကံဆိုးတာလား […]
ဟင့်၊ ဘယ်လိုနေရမှန်းမသိတော့ဘူး
မမအေး.မမအေး” ၁၈နှစ် ၁၉နှစ်ခန့်ရှိအသားဖြူဖြူ လူရည်ချောလေးမောင်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွားတက်လာရင်း နွုတ်မှတကြော်ကြော် အော်ခေါ်လိုက်သည်။ ဟဲ့ သေနာလေး ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလဲ ငမောင် အခန်းတစ်ခုထဲမှ အသားညိုညိုအသက် ၂၅ နှစ်ခန့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တင်း လှပသူလေးတစ်ယောက် ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထွက်လာသည်။ အေးအေးမော်သည် မောင်မောင်နှင့်မောင်နှမဝမ်းကွဲတော်စပ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။မောင်မောင်သည် တောမှနေ၍ မြို့ကျောင်းလာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ကိုးတန်းအောင်စာရင်းထွက်သည့်အချိန်ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲအောင်သဖြင့် ဝမ်းသာအားရစွာ အိမ်သို့ပြန်လာခြင်းပင်။ “ကျနော် စာမေးပွဲအောင်တယ်ဗျ ဟားဟား” “ဟဲ့ ဟဲ့ ငမောင်.နင်ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်” “ဟားဟား ပျော်လွန်းလို့ခင်မျာ ဝမ်းသာလွန်းလို့ ကိုယ့်အမကိုယ်ဖက်တာဘဲဟာ မောင်မောင်သည် ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့်ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုရင်း အေးအေးမော်ကို ပွေ့ဖက်မွေ့ရမ်းလိုက်သဖြင့် အေးအေးမော်ခမျာ ကုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်စလုံးပက်လက်လန်လဲကျသွားရရှာသသည်။ ထဘီမှာလည်း လျော့၍ နေမထိလေမထိသဖြင့် ဝင်းဝါနေတဲ့ရွေရင်အစုံပါ […]
ဒီတိုင်းတော့မပြန်ဘူး ဒါပဲ
ကျနော်ခွင့်တင်တာမရဘူးလို့ မန်နေဂျာကောင်ကဇွတ်ငြင်းဆန်နေတော့ စိတ်ကတော်တော်လေးတိုစပြုလာတယ်။ အေပရယ်လဆိုနှစ်တိုင်း ကျနော်ခွင့်တစ်လယူပီး ပြန်နေကြဗျ။ အရင်မန်နေဂျာအဖြူမ လက်ထက်ကအေးဆေးပဲ။ ၂ခါပြောစရာမလိုဘူး။ ခုကောင်ကတော်တော်လက်ပေါက်ကတ်၊ ပြောရဆိုရခက်နေတယ်။ သောက်ပုံမလာတဲ့ မီးကျိုးမောင်းပျက် အဖြူစကားထစ်အထစ်အနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာ လုံးဝခွင့်မပေးနိုင်ဘူးဆိုပီး အော်ကြီး ဟစ်ကျယ် လုပ်နေတယ်လေ။ တခြားရုံးသူရုံးသားတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတော့ ပိုပီးခံရခက်လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ဝိုင်းကြည့်နေတဲ့အထဲမှာ ကျနော့်ခလေး၂ယောက်ပါနေတော့ နောက်ဆုတ်လို.မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာသေချာနေပီလေ။ ဒီနိုင်ငံကချယ်နယ်တော် တော်များများကိုထုတ်လွင့်ပေးနေတဲ့ ရုပ်သံဌာနတစ်ခုမှာ ကျနော်အလုပ်လုပ်နေတာ၄-၅နှစ်လောက်ရှိပီဗျ။ မြေအောက်ကို၅ထပ်လောက်တူးပီးဆောက်ထားတဲ့ စတူဒီယိုတွေမှာ ဆက်တင်တွေဆင်ပီး ရိုက်ကူးရေးလုပ်တဲ့နေရာမှာပေါ့။ အလုပ် လုပ်နေတယ်လို.မထင်ရပဲ ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်လေးနေလာတာကြာလာပီ။ ခုအသစ်ရောက်လာတဲ့ မန်နေဂျာကောင်နဲ.အဆင်မပြေလာတော့ စိတ်ကကုန်စပြုလာပီဗျာ။အဆက်မပြတ် ပူညံပူညံလုပ်နေတဲ့ ကောင်ကိုလက်ဝါးကာပြလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီနောက်အိတ်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဆွဲထုတ်၊ အလုပ်သမားမှတ်ပုံ တင်ကဒ်ပြားကို သူ.ရှေ.ကစားပွဲပေါ်ပစ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ လည်ပင်းမှာဆွဲထားတဲ့ ဝန်ထမ်းကဒ်ပြားကိုပါ ပစ်ပေးလိုက်ရင်း ငါထွက်တယ်ကွာလို့ အပြတ်ပြောလိုက်တယ်။ တစ်ခုခုဆက်ပြောဖို့ ပြင်နေတဲ့ သူ့မျက်နာရှေ.မှာ […]