Month: July 2021

စည်းချက်မှန်မှန် ကျနော့နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက်က ၂၀ ရန်ကုန် စက်မှုဇုံတခုမှာ ကားဝပ်ရှော့လုပ်သည် ။ မမနာမည်က မိုးမိုးခိုင် အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင် အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ကျနော့်ကားဝပ်ရှော့ဆရာရဲ့အမဖြစ်သည် ။ ကျနော်နဲ့ မမဟာ တစ်အိမ်ထဲနေကြတာမို့ စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ အလွန်ရင်းနှီသည် မနက်ခင်းမမဈေးသွားတိုင်းနဲ့ မမသွားချင်တဲ့နေရာတိုင်းကိုလဲ ကျနော်က လိုက်ပို့ပေးရသဖြင့်ပြောမနာဆိုမနာ ကိုယ့်အကြောင်းသူ့ပြောပြ သူ့အကြောင့်ကိုယ့်ပြောပြနဲ့ တကယ့်မောင်နှမအရင်းတွေပမာ ရင်းနှီးနေကြသည် မမမှာ ယောကျ်ားရှိကြောင်းနဲ့ သူ့နဲ့လက်ထပ်ပြီး လပိုင်းအကြာမှာ ယောက္ခမတွေက သူ့ယောကျ်ားကို ကိုးရီးယားကို အလုပ်သွားလုပ်ခိုင်းကြောင်းနဲ့ မမကမလိုက်စေချင်ပေမဲ့ မမစကားနားမထောင်ပဲ သူ့မိဘစကားကိုနားထောင်ပြီးလိုက်သွားကြောင်း ပြောသည် ။ တစ်နေ့မှာတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော့်ဆရာတို့ တဆိုင်လုံးနီးပါး သူ့တို့ဇာတိ မြင်းခြံဘက်ကိုပြန်သွားကြပြီး မမကတော့ သူ့ယောကျ်ားဘက်ကအမျိုးတွေယောက္ခမတွေနဲ့ မတွေ့ချင် စကားမပြောချင်လို့ […]

မောင်ပေးသောအရသာ နေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ(သိပြီးသားမလား) နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ(ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့)(သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါ စာမေးပွဲလာဖြေ တော့ နာရီမပါဘူး (နာမည်ကြီးထမင်းငတ်တစ်ကယ်ရှိမှန်းသိသွားတယ်) မြန်မာစာနေ့ကြီး နာရီတစ်လုံး နှစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ရတယ်။ အဲ့ကိုယ်တော်ချောက နောက်တစ်ရက် လည်းကျ ရော ကျေးဇူးတင်ကြောင်းဘာကြောင်းလာပြောတယ်။ နေ့ကို ရောချင်တယ်ပဲ ထင်တာပေါ့ သူက နွေရာသီ အကြောင်း စာစီစာကုံး ဘယ်နှမျက်နှာ ရေးလဲတယ့် နေ က ၆မျက်နှာလို့ပြန်ဖြေ လိုက်တယ် နောက်မှနေ လန့်သွားတယ် ဘယ်နှယ့်လုပ်သိနေရလဲလို့ ဒီလိုနှယ့် နေ့ကို နေ့ရဲ့အကြောင်းလေးတွေကို တစ်ဝက်ပြော တစ်ဝက်မေးလုပ်လာခဲ့တယ့် ကောင်လေးကို နေလည်းခင်မိလာတာပေါ့ […]

ညီမလေးပြီးမကြီးအလည့် တစ်နာရီနီးပါးလောက်လိုးပြီး နှစ်ယောက်သား လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးလိုက်ကြရသည်။ ဒေါ်နီနီမြင့် ဒီတစ်ကြိမ်တွင်လည်း နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးလိုက်ရခြင်းဖြစ်၍ အားတော်တော်ပျော့သွားကာ ထူးကျော်ရင်ခွင်ထဲ အသာဝင်ရောက်ကာမှိန်းနေလိုက်ရလေသည်။ “ထူးကျော်ရယ် မမ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ကုန်သလဲဆိုတာ ပြန်စဉ်းစားလို့တောင်မရဘူးကွယ် အပျော်ကနေအပျက်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုူးပဲ ထင်ပါတယ် ” သူမက နောင်တရသလို ပြောလိုက်မိသည်။ ထူးကျော်က သူမပါးပြင်ကလေး အသာအယာနမ်းပြီး ချော့မော့နေရလေသည်။ ဒေါ်နီနီမြင့် သူမအကြောင်းတွေ ထူးကျော်ကို ပြန်လှန်ပြောပြသည်။ သူမအသက် ၁၉ နှစ်သမီးလောက်မှာ လင်နောက်လိုက်ပြေးသည့်အကြောင်းတွေ သမီးနှစ်ယောက်ရှေ့နောက်ဆင့်မွေးပြီး သမီးကြီး ၈ နှစ်သမီးလောက်တွင် ယောက်ျားဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုက်ရင်း အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ဆုံးပါးသွားပုံတွေ သူမတို့နှစ်ဖက်မိဘတွေက လူချမ်းသာတွေဖြစ်ကြ၍ ဘဝကိုအပူအပင်မရှိဖြတ်သန်းခဲ့ရပြီး ရန်ကုန်မြို့တွင် ကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းဝယ်ယူပြီး နေထိုင်ခဲ့ကာ လင်သည်ဖြစ်သူသေဆုံးချိန်ကျမှ သမီးနှစ်ယောက်နှင့် ကသီလင်တဖြစ်ခဲ့ရ၍ နယ်ရှိမိဘတွေပြန်လည်ပြောင်းရွေ့လာခဲ့ရကြောင်း။ တိုက်ခန်းကိုလည်း […]

မမလိုအပ်နေလား ဆူး အိပ်ယာကနိုးလာပြီး နာရီကို ကြည့်မိတော့၆နာရီ အိပ်ချင်စိတ် မပြေသေး။ ညက ကိုကိုနဲ့ ချက်တင် ထိုင်တာ များသွားတယ်။ အိပ်ယာထဲ လူးလှိမ့်ရင်း ကိုကို့စကားတွေ ပြန်ကြားနေမိပါတယ်။ စိတ်ကူးယဉ်ရမည့် အချိန်မဟုတ် အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်ကြီးတောင် မနက်စာပြင်ဆင်နေပြီ။ “ဒေါ်ကြီး မောင့်ဖို့ ကော်ဖီနှပ်ထားပြီလား” “အင်း သမီးဆူး” ဖေဖေ ဆူးနဲ့ ဒေါ်ကြီးက မနက်စာကို အဝစားတတ်ပေမယ့် မောင်ကတော့ ကော်ဖီနှင့် မုန့်တမျိုးမျိုးအပြင်မစားတတ်ပါ။ မောင်ဆင်းလာလျှင် နှပ်ရည် နွားနို့စစ်စစ် သိကြားပါလေကာဖြင့် ကော်ဖီ စိမ့်စိမ့်လေးတခွက် အမြဲ ဖျော်ပေးရတယ်။ ဆူးဖျော်ပေးသော ကော်ဖီမှလွဲ၍ မောင်မသောက်တတ်ပါ။ “မောင် အိပ်ရေးပျက်လို့လား မျက်တွင်းတွေ ချောင်နေတယ်။” “ဟုတ်တယ် မမ ညက […]

သူမစိတ်ပါလာရင် ချီကာဂိုမြို့တွင်းရှိ အလတ်အလယ်တန်းစား ဟိုတယ်တစ်ခု၏ အခန်းတစ်ခန်းအတွင်းတွင် လူကောင်ခပ်ထွားထွား ဗိုက်ရွှဲရွှဲ လူဖြူ တစ်ယောက်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အရပ်မောင်းမောင်းခပ်ကောင်းကောင်း အာရှသူမိန်းကလေးတစ်ဦးမှာ ချစ်တိုက်ပွဲဆင်နွှဲနေကြလေသည်။ ထိုအမျိုးသမီး၏အမည်မှာ သက်ထားဖြစ်ပြီး အရပ် ငါးပေခုနှစ်လက်မခန့်ရှိသည့် မြန်မာမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်။ မြန်မာပြည်မှာတရားဝင်လက်ထပ်ထားသည့် ယောက်ျားဖြစ်သူ ကျော်ငြိမ်းကိုလဲ ယခုအချိန်မှာသက်ထားသတိမရနိုင်။ ပေါင်ကြားကအဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်လာသည့် အဖြူ ကောင်၏လီးမှပေးစွမ်းနေသည့် ကာမအရသာကိုသာတစ်ရှိုက်မက်မက်ခံစားနေလေသည်။ လီးကြီးအဖုတ်ထဲကိုတိုးဝင်လာတိုင်း ပေးစွမ်းနေသည့်ကာမအရသာကထူးကဲလွန်းလှသည်။ အဖြူ ကောင်ရဲ့လီးက အပြာကားတွေထဲက လူဖြူ တွေရဲ့လီးအတိုင်း ကြီးလှသလို အားလဲသန်လှသည်။ လူဖြူ ကောင်၏နာမည်မှာ ရောဘတ်ဖြစ်ပြီး အမေရိကန်နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ရောဘတ်ရော သက်ထားရော အိမ်ထောင်ကိုယ်စီရှိပေမဲ့ ချီကာဂိုကို အလုပ်ကိစ္စတွေနှင့်လာကြရင်း လေယာဉ်ပေါ်မှာတွေ့ကာ ငြိလာကြခြင်းဖြစ်သည်။ ကလေးနှစ်ယောက်ပင်ရှိသည့် ရောဘတ်၏ ရုပ်ရည်ကအချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ တက္ကသိုလ်တုန်းက မြာစွံသည့် ဘောလုံးလက်ရွေးစင်းတစ်ယောက်ပီပီ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုချဉ်းကပ်ရမလဲကိုကောင်းကောင်းနားလည်သည်။ အထူးသဖြင့် အလုပ်ကိစ္စနှင့်သွားလာရင်း […]

အလိုက်သင့်နေမိတယ် ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းသည် သာယာ ညွတ်နူးဖွယ်ကောင်းလှသည်။ကောင်းကင်သည်တိမ်မျှင် တိမ်စတစ်ချို့ကလွဲပြီး လင်းရှင်းနေတော့သည်။ အမှောင်လည်းမဝင်ရောက်သေး။အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်သာသေးပေ။နေဝန်းနီနီသည်လည်း ဟိုးးးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက်ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို ဇင်မာ အလွန်သဘောကျသည်။ဒီလို ညနေခင်းရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာပျော်သည်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓါတ်ကလေး တလှပ်လှပ်တိုးဝင်နေတော့သည်။ အိပ်တန်းပြန်ငှက်တို့သည် ဇင်မာ ခေါင်းပေါ်မှ တငြိမ့်ငြိမ့် နဲ့ပြန်သန်းနေကြသည်။ဆောင်းဦးပေါက် လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့သည်လည်း ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ်ဆော့ကစားနေကြသည်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့လေညှင်းကလေးတွေကို ဇင်မာ တစ်ဝကြီးရှူ သွင်းလိုက်မိသည်။နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ အထိအတွေ့ကို ဇင်မာ သဘောအကျကြီး ကျနေတော့သည်။ `ဟဲ့…ကလေးတွေ မိုးချုပ်နေပြီ လာအိမ်ထဲဝင်ကြ´လို့အော် လိုက်တဲ့ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် အသံကြားမှ မိုးစုန်းစုန်းချပ် မှန်းဇင်မာသိတော့သည်။မဟုတ်ရင် […]

မောင့်စိတ်ကြိုက် 1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ ဘဝကို ကြိုးစား ရုန်းကန် ရှာဖွေနေသည်။ သင်္ကြန် သံချပ်စာတွေ ဗိုလ်သခင် သံချပ်စာတွေ ရမယ် ။ ချိန်တန်ပြီ မကျည်းကိုင်းကြီး လှုပ်တော့ အကြီးပိုင်းတွေ ပြုတ်မယ်တဲ့ဗျ ။ အဲဒီ အချိန်အခါတုန်းက ယခု ၃၅ လမ်းနေရာမှာ ချိန်တန်ပြီ ဆိုတဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင်ကြီး ။ မကျည်းပင်ကလည်း အကြီးကြီး ။ သင်္ကြန်ၤ […]

စားဆော်ကြီးများ “ငါ့တူရေလာဦး” ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲမှာ အပြာစာအုပ်ဖတ်ပြီး ဂွမ်းထုနေရာမှ ရေချိုးခန်းမှ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ သီသီစိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် စာအုပ်ကိုချကာ ကပျာကယာထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို အရှိန်ကောင်း ပြီးခါနီးအချိန်မှ ခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် နဲနဲပင် ကျွဲမြီးတိုသွားသလို ရင်တုန်ပန်းတုန်လည်း ဖြစ်သွားသေးသည်။ ရေချိုးခန်းပြင်ဘက်ကနေ မေးလိုက်သည်။ ” ဒေါ်လေးဘာယူပေးရမှာလည်း ” “ဒေါ်လေးသဘက်မေ့ခဲ့လို့ အခန်းထဲမှာယူပေးစမ်းပါ” ကျော်ခိုင်လည်း ဒေါ်လေးသီသီစိုးရဲ့အခန်းထဲက စင်မှာတင်ထားသော သဘက်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ တံခါးပွင့်လာပြီး… “ရော့.ဒေါ်လေး..သဘက်…” ” အေး..အေး.. ” ဒေါ်လေးကား ရေချိုးရက်တန်းလန်းကြီးပင် ပါးလျသော ထမိန်အနွမ်းလေးကို ရင်လျားဝတ်ထားပြီး၊ ရေလောင်းချိုးထားသဖြင့် ကိုယ်မှာ ကပ်နေသည်။ မျက်နှာလွဲမလို့ကျန်သော်လည်း လှည့်ထွက်သွားသည့် ဒေါ်လေးရဲ့တင်ပါးကြီး များကိုကြည့်ကာ ကျော်ခိုင် တံတွေးများပင် နင်သွားသည်။ […]

ပိုအရသာရှိသည် စက်ရုံကနေညဆိုင်းဆင်းပြီးပြန်လာတော့ ညကိုးနာရီခန့်ပင်ရှိနေချေပြီ။ ဒီနေ့ညမှ အရင်ကပို့ပေးနေကျ ဖယ်ရီ ဒရိုင်ဘာနေမကောင်းသဖြင့် ကိုယ့်အစီအစဉ်နှင့်ကိုယ်ပြန်ရလေသည်။ ယခင်ကဆိုလျှင်တော့ အတူပြန်နေကျ တစ်ရပ်ကွက်ထဲနေ သူငယ်ချင်းမတွေရှိပေမဲ့ ယခုတော့ အများစုက စက်ရုံပြောင်းသွားကြသည်မို့ မြသီတာတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေသည်။ ရှေ့သုံးလမ်းကျော်လောက်ဆို အိမ်နားရောက်ခါနီးပြီမို့ မြသီတာ သတ္တိမွေးအားတင်းပြီးလျှောက်လာခဲ့သည်။ လမ်းမီးတိုင်တွေကလဲ မီးမလင်းတာကများနေတော့ လမ်းကအတော်လေးမှောင်သည်။ မြသီတာတို့ ရပ်ကွက်နားတစ်ဝိုက်ကလမ်းတွေက ညဆိုလူပြတ်လေရာ မှောင်ကလဲမှောင်နဲ့ ကျောချမ်းစရာတော့ကောင်းလှသည်။ ဒီကြားထဲ မြသီတာက သရဲကလဲကြောက်တတ်သေးသည်။ ဒီလမ်းနားမှာ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်လလောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက် ညဘက်အိမ်အပြန် မုဒိန်းကျင့် ဓားနှင့်ထိုးသတ်ခံရပြီး အခုထိလဲလက်သည်မပေါ်သေး။ ဒီကြားထဲ အသတ်ခံရသည့် ကောင်မလေးက သရဲဘဝနှင့် မကျွတ်လွတ်ပဲ ခြောက်လှန့်နေသည်ဆိုသည့်အတွက်။ မြသီတာခမျာ လူရန်ကိုလဲကြောက် သရဲကိုလဲကြောက်နှင့် တစ်တိုင်စနှစ်တိုင်စလင်းနေသည့် လမ်းမီးရောင် မှိန်မှိန်ကိုအားပြုကာလျှောက်လာခဲ့သည်။ လမ်းထိပ်အုတ်ခုံနားရောက်တော့ လမ်းဘေးရေမြောင်းထဲက မည်းမည်းအရိပ်နှစ်ခုဘွားခနဲပေါ်လာရာ မြသီတာလန့်သွားသည်။ သရဲအထင်နှင့် […]

ဆေးအစွမ်း တကောင်ကြွက် ဖြစ်သည့် ကိုကိုလေး ရွာမှ ခြောက်လကျော်ကြာ ပျောက်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိပေ။ ထို့အတူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်လာသည်ကိုလည်း သတိထားမိသူ မရှိ။ ခံကုန်းရွာကလည်း အိမ်ခြေ တစ်ထောင်နီးပါး ရှိရာ တယောက်နဲ့ တယောက်သိပ်မသိကြ။ ရွာက မြို့နီးပါး ဖြစ်နေသလို သူ့စီးပွား ကိုယ့်စီးပွားကိုသာ ဂရုစိုက်နေကြသည်။ စီးပွားရေးကို အရေးထားကြလွန်းသည့်အထဲတွင် ကိုကိုလေး၏ ဦးလေးလည်း ပါသည်။ ထို့အတူ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အိမ်တွင် ကြည့်ရွုစောင့်ရှောက်ထားသဖြင့် လူပျိုပေါက် ဖြစ်နေသည်ကိုလည်း သူ့ဦးလေးက သူ့ကို သတိမထားမိပဲ ဖြစ်နေသည်။ အဆိုးဆုံးမှာ သူ့ဦးလေးသည် သူ့မိန်းမကို လှစ်တိုင်း မျော့နေအောင် လိုးနေသည်ကိုလည်း သတိမထားမိ။ ယောက်ျားဆိုသည်မျိုးကလည်း လိုးရပါများလာတော့ ကိုယ့်မိန်းမကိုပင် ရိုးတတ်သည့်အမျိုးမို့ ကိုကိုလေးတယောက် အန်တီမိုးကို ခြောက်လကျော်ကြာ […]