လူကြီးဖတ်စာ

ဈေးသည်မလေးနီလာ

ဈေးသည်မလေးနီလာ (စ/ဆုံး) ကျွန်တော်နာမည်ကကျော်ကျော်သန်းပါ.. အပေါင်းအသင်းတွေကတော့ ကျော်ကြီး လို့ခေါကြတာပေါ့…. တက်ဆီ သမားလေးကျော်ကြီးပေါ့ဗျာ…. ကျော်အသက် ၂၅မှာအိမ်ထောင်ကျတဃ်… သူနာ့မည်က သူဇာပေါ့.. ဒါနဲ့ကျော်က အားကစားလိုက်စားတော့ ဗလကတောင့်တောင့် လီးက ရှစ်လက်မရှိတာပေါ့ဗျာ… သူဇာလေးကတော့ လုံးကြီးပေါက်လှကြီးပေါ့… မင်္ဂလာဦးညမှာ သူဇာကိုချစ်ဖို့သူငဃ်ချင်းတွေနဲ့ သောက်ကြစားကြပေါ့ … အရက်ရှိန်လေးက နည်းနည်းတက်လာတာ သူဇာဆီအပြေးပြန်လာခဲ့တဃ်… သူဇာလေးက ညဝတ်အကျီင်္အပါးလေးနဲ့ ရှက်သွေးရောင်ဖြာနေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးက ကျော့်ကိုရင်တွေ တဒုနိးဒုန်းခုန်စေတာပေါ့ဗျာ… သူဇာကကို “ကျော်ကြီးထမင်းစားဦးမလား” တဲ့… ကျော်ကလည်းခေသူမှမဟုတာ “ထမင်းစားချင်ပူး ဖုတ်ဖုတ်ဘဲ စားချင်တဃ်” ပြောလိုက်တော့ သူဇာလေးက “ဟာကျော်ကြီးနော်မညစ်ပတ်နဲ…” ကျောိလည်းထိန်းမရတော့နဲ့ သူဇာလေးကိုချီပီး ကုတင်ပေါပစ်ချလိုက်တော့ သူဇာလေးခင်ဗျာ မျက်လုံးလေးလည်ပီး ကြည့်နေရှာတဃ် သူဇာလက်ကလေးကိုကိုင်ပီး ကျော်လီးပေါကိုတင်ပေးလိုက်တော့… “ဟာကိုကျော်သူဇာမြင်ဖူးတာ ကလေးလေးဟာတွေဘဲ မြင်ဖူးတဃ် …ကိုကျော်ဟာကြီးက ကြောက်စရာကြီးနော်” […]