မေ့မရတဲ့ကိုကို ဟာ စိတ်ပျက်စရာပဲကွာ ဖုန်းဘေလ်ကလည်းကုန်သွားပြန်ပြီ ရုံးပိတ်ရက်မို့ မိမိအိမ်လေးထဲတွင်အေးဆေးစွာ အင်တာနက်သုံးမည်ဟု ကြုံးဝါးထားကာ သုံးတောင်မသုံးရသေးဘူးဘေလ်က ကုန်သွားသည် မင်းမင်းခန့်တယောက်ရေရွတ်ရင် ငွေတသောင်းထုပ်ယူကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းကကုန်စုံဆိုင်လေးသို့ထွက်လာခဲ့သည် သူသည်ဤရပ်ကွတ်လေးသို့ပြောင်းရွှေ့ကာ ငှါးရမ်းနေထိုင်သည်မှာမကြာသေးပေ မနက်အလုပ်သို့သွားညပြန်အိပ်မု့လည်း သူအားလူသိပ်မသိပေ ခြံဝန်လေးနဲ့တထပ်တိုက်ပုလေးက သူ့အတွက်အပန်းဖြေစရာပင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှလူများလည်းအရောအနှောမလုပ်သောကြောင့် သက်သောင့်သက်သာရှိလှသည် ဖုန်ငွေဖြည့်ကဒ်ဝယ်ပြီး ပြန်အထွက်တွင် အိုး လှလိုက်တာ သူရင်ခုန်လောက်အောင်ပင် ကောင်မလေးမှာလှရက်နိုင်လွန်းသည် အိမ်တွင်းအောင်လေးမို့ အသားရည်လေးမှာဝင်းဖန့်ကာ မထူမပါးမျက်ခုံလေးနှင့် မျက်နှာဝိုင်းလေးကိုသူငေးကြည့်မိတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ ကောင်မလေးမှာ ဦးနည်းနည်းလောက်ဖယ်ပေးပါလား ရှက်ကို့ရှက်ကန်းအသံလေးမှာ နားဝင်ပီယံလှပေသည် အိမ်နေရင်း တပတ်နွမ်းလက်ပြတ်လေးနှင့် အရောင်အဆင်းမရှိတော့သော ထမီလေးနှင့် သူမ၏ခန္ဒာကိုယ် ကောက်ကြောင်းလေးများကို အပိုအလိုမရှိစေပေ သူလည်းပြန်ထွက်မသွားသေးပဲ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နှင့် ဆိုင်မှပစ္စည်များအား ကိုင်ကာ သူမလေးအားခိုးရှိုးနေတော့သည် ချစ်စရာသူမလေးပြန်ထွက်မှ မသိမသာအနောက်က လိုက်ကာ ညီမညီမ အနောက်မှလှမ်းခေါ်ရာဝယ် ရှင် ဟုထူးကာ… Continue reading မေ့မရတဲ့ကိုကို