သူဌေးသမီး သူဌေးမယား (စ/ဆုံး) ခမ်းနားလှပသော အိမ်ကြီး၏ အရှင်သခင်ကတော့ “ဦးမော်ကြီး”ဆိုသူဖြစ်သည်။ အသက်လေးဆယ့်ငါးနှစ်လောက်မှမိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်အိမ်ထောင်ကျလေသည်။ယူထားသည့်မိန်းမကသူ့ထက် နှစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်လောက်ငယ်သည်။ကောင်မလေးက ဆယ့်ကိုးနှစ်ထဲကို လပိုင်းလောက်သာရောက်သေးသည်။ အရပ်က ၅ ‘ ၇ “လောက်ရှိသည်။ ခါးသေးသေးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ထိန်းထားသော အိုးလေးမှာလုံးပြီး တင်းနေတော့ ယောကျ်ားတိုင်း နှစ်ခါမကပြန်ကြည့်ရောက်အောင်ကို တပ်မက်စရာပါ။ရှမ်းတရုတ်မလေးဆိုတော့ အသားအရေကလည်း ဖြူဝင်းပြီးစိုလဲ့နေသည်။နန်းသူဇာ”ဆိုတဲ့ နာမည်အတိုင်း နန်းစံပြီး ချောမောလှပသည်။သူမကို လိုက်သည့်ရွယ်တူကောင်လေးများကို စိတ်မဝင်စားပဲ “ဦးမော်”ကိုမှ ပြန်ချစ်မိသည်။ အချစ်ဆိုတာကလည်း ဆန်းကြယ်လှသည်။ “နန်းသူဇာ”ကိုတိုင်ကလည်း ပိုက်ဆံချမ်းသာသည်။တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေးဆိုတော့မိဘများကလည်းအလိုလိုက်သည်။ “ဦးမော်”လို သူဌေးကြီးကို ယူလိုက်ခြင်းက ပစ္စည်း ဥစ္စာကြောင့်မဟုတ်ဘဲ တကယ်မေတ္တာစစ်နဲ့ ချစ်လို့ယူကြတာလို့လည်း အားလုံးက နားလည်ထားသည်လေ။ကုမ္ပဏီက အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြီးသွားတော့အိမ်ကိုပဲတန်းပြန်သည်။ကားတွေက အရမ်းရှုပ်နေတော့ အိမ်ပြန်ရောက်တာ နည်းနည်းနောက်ကျသွားသည်။ ကားကို ရပျထားပွီး အိမျထဲဝငျလိုကျတော့ ထုံစံအတိုငျးဇနီးခြောလေးက သံပရာဖြေောျရညျခှပျကလေးကိုငျပွီး… Continue reading သူဌေးသမီး သူဌေးမယား