အရသာထူး (စ/ဆုံး) ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲသွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေပြီ။ မောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ် ခပ်လျောလျော မှီထားတယ်။ အေပရယ်က ဘေးကနေ လှမ်းခွရင်း မောင်မောင့်ကို ဖက်လုံးလို အသုံးပြု ထားတယ်။ အေပရယ့်နို့ကြီးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သိပ်မဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားထိနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရင်ထဲကို တစ်ယောက် လှမ်းမြင်လိုက်ကြရတယ်။ ရမ္မက်ဆန္ဒရဲ့… Continue reading အရသာထူး