ကျမကတောသူပါ ဦး(စ/ဆုံး) ကျမကရွာမှာနေတယ်…ပြောရရင်တောသူပေါ့။ရွာမှာက ပျိုးနှုတ် ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးက အဆင်မပြေ။ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့ကမြို့မှာရှိတဲ့ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ကျမတော့ တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၁၉ နှစ်။တောမှာနေ တောမှာကြီးပေမဲ့လို့ ကျမကဖြူဖြူဖွေးဖွေး။အဖေကရှမ်းစပ်တော့ အသားအရည်လဲကောင်းတယ်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ခုခေတ်ကာလသားအကြိုက် မင်းသမီးအိချောပိုလောက်ကတော့ ကျမက သနားတယ်ပဲ။ဆံပင်ကတော့ တင်ပါးလောက်ထိရှည်တယ်။ပြောရရင် ကျမက ကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့။ မြို့ကိုပို့လိုက်တယ်ဆိုတာလဲ အရွယ်လေးရလာတော့ အမေက သူ့သမီးကို ရွာကကောင်တွေနဲ့ဖြစ်မှာစိုးပြီးပို့လိုက်တာ။အမေစိုးလဲစိုးရိမ်စရာပဲ။ကျမက ရတန်းနဲ့ရည်းစားထားတတ်နေပြီ။အာ့နဲ့အမေက ကျောင်းထုတ်လိုက်တယ်။ထုတ်လဲထုတ်ထုတ်ပဲ။ကျမက ရည်းစားထားတဲ့အရသာကိုသိနေပြီလေ။ဒါကိုအမေလဲသိတယ်ထင်ပါရဲ့။သူ့ညီမရှိရာ မြို့ကိုပို့လိုက်ပါရော။အလုပ်လေးလဲရ သူ့သမီးလဲစိတ်ချရအောင်ပေါ့။ မြို့ရောက်တော့ အဒေါ်အိမ်ရောက်တယ်။ အဒေါ်တို့အိမ်မှာက ကျမအဒေါ်ရယ်…သူ့ယောကျာ်းရယ်။အဒေါ့်မောင်ဝမ်းကွဲဆိုတာရယ်နေတယ်။အစကတော့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေးတယောက်ရှိတယ်ဆိုပေမဲ့ ကျမလာမယ်ဆိုတော့ ပြန်လွှတ်လိုက်သတဲ့။အမေကတော့ ကျမကိုပို့ပြီးပြန်သွားတယ်။အဒေါ်က ပိုက်ဆံတွေတထပ်ကြီးပေးလိုက်တာလဲမြင်ရတယ်။ဒီလိုနဲ့ ကျမမြို့ရောက်တယ်ပေါ့လေ။ အဒေါ်တို့အိမ်မှာနေရင်း အိမ်အလုပ်လုပ်။အဝတ်လျှော်အိမ်သန့်ရှင်းရေး ထမင်းချက်ဟင်းချက်ပေါ့။အဒေါ်က မနက် ၉ နာရီလောက်ဆို အလုပ်သွားတယ်။သူ့အလုပ်က […]