တူမအကိတ်ကြီး ကျွန်တော် က ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်းကောင်းကောင်းမသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲက ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ်တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ခလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန်အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တမြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့ မှ ပထမဦးဆုံး အကြိမ် ဗမာပြည်ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။ သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့်အမ ရဲ့ သမီး သူဇာခိုင်ဦး။ ကျွန်တော့် […]