တွင်းအသစ်လေးထဲ ကိုယ်ကလေးကိုဖျော့၊ ကျော့ကိုဆန့်ပြီး ကုလားထိုင် နောက်မှီပေါ် ပုခုံးတင်ထားရင်းမှ လေးလေးနွယ်တစ်ယောက် ခေါင်းကလေးကို ဘယ်ညာယိမ်းကာ အကျောလျှော့နေမိသည်။ လောလောလတ်လတ်မှ ပရင့်အောက် ထုတ်ထားသည့် စာရင်းရှင်းတမ်း ရီပို့သည် စားပွဲခုံ၏ ထောင့်စွန်းတွင် ငြိမ်သက်စွာ လဲလျောင်းလျက်ရှိသည်။ ရင်ကလေး မို့တက်လာသည်အထိ လေကိုု တစ်ဝကြီး ရှူသွင်းပြီးနောက် ရုံးခန်းပေါက်ဝတွင် ချိတ်ထားသော တိုင်ကပ်နာရီကို လှမ်းကြည့်မိ၏။ နာရီလက်တံက ၈နာရီတိတိ ထိုးနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း လေးနွယ် (လေးလေးနွယ်၏ နာမည်အတိုကောက်)ကို လှမ်းအသိပေးသည်။ မဖြစ်သေးဘူး .. ငါ ပြန်မှပဲ .. မဟုတ်ရင် လိုင်းကား ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူးဟု လေးနွယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေးလိုက်ရင်း ထိုင်နေရာမှ ထသည်။ ညနေ လေးနာရီ ထိုးကတည်းက လေးနွယ်တို့ တစ်ရုံးလုံး […]