ဒေါ်ထားထားရဲ့ရမက်ပြင်း ဖွာလက်စ ဆေးလိပ်ကို ပြာခွက်ထဲခဏချထားပြီး အောင်အောင် ဆိုင်ပြင်ဘက်သို့လှမ်းရှိုးလိုက်သည်။ အားပါးပါး တော်တော်ကိတ်တာဘဲလို့သူ့စိတ်ထဲကပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ရှေ့ကဖြတ်သွားသူမှာ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့်တို့သားအမိ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့်နှင့်သူ့သမီးမေသက် သားအမိလိုထက်ညီအမလိုဖြစ်နေသည်။ ဆရာလေး တစ်ယောက်ထဲလား လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ကိုမြကြီးက လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို လာချရင်းပြောလိုက်သည်။ ဒီည ဘောလုံးပွဲကောင်းတယ်နော် ဆရာလေး လာကြည့်မှာလား။ ဘာပွဲမို့လို့လဲ ကိုမြကြီးရဲ့။ မန်ယူနဲ့အာဆင်နယ်လေဗျာ။ ဟာဒါဆိုပွဲကောင်းဘဲ လာကြည့်ရမှာပေါ့။ အောင်အောင်က လက်ဖက်ရည်ကို တစ်ငုံသောက်ရင်းပြောလိုက်သည်။ဒီရွာမှာတစ်ခုတည်းတော ဘောလုံးပွဲပြရာရုံက ကိုမြကြီးလက်ဖက်ရည်ဆိုင်နဲ့ရွာထိပ်က ကိုသောင်းအေး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဘဲရှိတာလေ။ အောင်အောင် ကားဒီ တောင်သာရွာနှင့် မိုင် ၃၀၀ လောက်ဝေးသည့်မြို့က။ ဒီရွာမှာ ကျောင်းဆရာလာလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီနှစ်ကျောင်းပိတ်ရက်မြို့ပြန်ဦးမလားဆရာလေး။ အင်း ပြန်ဖြစ်မယ်မထင်သေးပါဘူး။ အဟဖဲ တို့ဆရာလေး ဒီရွာမှာ အချောအလှလေးတွေတွေ့နေပြီထင်တယ်။ ဒါကြောင့်ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းမပြန်နိုင်တာ။ အဟား ကိုမြကြီးကတော့ပြောတော့မယ်။ စတာပါဆရာလေးရယ်။ ဆိုင်ထဲသို့ လက်ဖက်ရည်သောက်မည့် […]