မဆိုးမလေးရမက် မမမြိုင်မှာ အသက်သုံးဆယ်ခန့်ရှိ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမလေး ဖြစ်သော်လည်း အပျိုစင်ကဲ့သို့ ပင် လှပနေသူလေးဖြစ်၏။ တဆုပ်တခဲကြီးနဲ့ အသက်ရွုလိုက်တိုင်း လွိုင်းထနေသော မမမြိုင်၏ ရွေရင်အစုံမှာ အိစက်လို့သာနေ၏။ အလှပဆုံးကတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တုံတုံသွားတဲ့ တဆုပ်တခဲ တင်ပါးကြီးများပင် ဖြစ်လေသည်။ မမမြိုင်ကို ရုတ်တရက်နောက်မှကြည့်လျင် အပျိုပင်အရွုံးပေးရလောက်အောင် ကိုလှသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ မမမြိုင်သည် ဘာကြောင့်ဒီလိုလှသည်၊ ဘာများ မမမြိုင်မှာ တပ်မက်စရာ ရှိသည် ကိုတော့ ကျွန်တော်ကမသိပါ။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ ၁ရ နှစ်သာရှိပါသေးသည်။ မမမြိုင်ဒီအိမ်ကိုရောက်စ တုန်းကဆိုလျှင် ကျွန်တော်ဟာ မမမြိုင်ကို အရေးမစိုက်ခဲ့ပါ။ မမမြိုင်သည် သူ့ယောကျ်ားဆုံးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို ရောက်လာသူဖြစ်သည်။ အမျိုးစပ်မည်ဆိုပါက လည်း မမမြိုင်နဲ့နဲနဲကလေးတော့ တော်စပ်ရပါသည်။ ကျွန်တော်၏ သုံးဝမ်းကွဲအစ်ကိုကြီးရဲ့ မိန်းမဖြစ်ပါသည်။ […]