အန်တီနှင့်ညီမ (စ/ဆုံး) ကျနော့်နာမည် မောင်မောင် တဦးတည်းသောသားပေါ့။ အသက်က ၂၅ နှစ်၊ အမေကဆုံးတာ ကြာပီ။ အဖေကဆောက်လုပ်ရေး ကန်ထရိုက်တာ ပြောရရင် ရွှေမရှား ငွေမရှားသထေးသားပေါ့။ ဘွဲ့ရပီးတာမကြာသေး၍ ဘာအလုပ်မှမလုပ်သေးပဲ လည်လိုက်စား လိုက်ပေါ့။ အဖေကခရီးထွက်တတ်သဖြင့် တခါတလေ အိမ်မှာတယောက်ထည်းရှိတတ်သည်။ ကဲ..ဇာတ်လမ်းက စရတော့မည်။ တနေ့အဖေက မလေးရှားသွားစရာရှိသည်။ တလကြာမယ်တဲ့။ အဲ့တော့ အဖေက“သားရေ..နယ်ကမင်းအဒေါ်လာနေလိမ့်မယ်.. မင်းတယောက်ထည်း ထားခဲ့လို့မဖြစ်ဘူးလေ” “အဖေ့သဘောလေ..” တရက်လောက်အကြာ အဒေါ်ရောက်လာသည်။ အမေရဲ့ည မပေါ့။ အသက်က ၄၀လောက်ရှိမည်။ ပီးတော့ သမီးပါပါလာသည်။ ရန်ကုန်တွင် ကောလိပ်တတ်မလို့တဲ့။ ဒေါ် ကြာဖြူတဲ့ လင်နဲ့ကွဲ နေတာ။ သမီးလေးက မေမိုး တဲ့။ အသက် ၁၉ နှစ်၊ တကယ့်တောသူလို ရိုးရိုးလေး ညိုချော။ အဖေ […]