အဖြူအစိမ်းနဲ့ ဆရာမလေး ကျွန်တော်ကကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါ ဇာတိကတော့နယ်ဖက်ကပါ။ ထုံးစံအတိုင်းနယ်မှာအထက်တန်းအောင် ရန်ကုန်ရောက် အလုပ်လုပ်ရင်းနဲ့အဝေးသင်တက်နေတာပေါ့ဗျာ။ ဝန်ထမ်းဆိုတော့လဲ ရန်ကုန်လူနေမှုအတိုင်းမနက်ရုံးချိန်အမှီထ၊ လိုင်းကားတိုးစီး၊ ညနေရုံးဆင်းတော့လဲကြပ်ညပ်နေတဲ့ကားကို တိုးဝှေ့စီးအိမ်ပြန်ပေါ့ဗျာ ဒီလိုနဲ့ပဲ သံသရာလည်နေရတာပဲလေ။ ဒီလိုပဲလည်ပတ်နေရင်းနဲ့ တနေ့တော့အရင်နေ့တွေနဲ့ နဲနဲကွဲပြားသွားတယ်လို့ပြောလို့ရတဲ့ကိစ္စတခုဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကတော့ ကျွန်တော်စီးနေကျ ‘ မ.ဝ.တ ‘ မှတ်တိုင်မှာ အရင်ကတခါမှမတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်မလေးတယောက်ကိုစပြီးသတိထားမိလိုက်တာပဲ။ ” ကောင်မလေး ” လို့သာပြောတာပါ အဖြူအစိမ်းဝတ်ထားတဲ့ ကျောင်းဆရာမပေါက်စ လေးဆိုပိုမှန်မယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်နဲနဲကွဲပြားတယ် လို့ပြောရတာကအကြောင်းရှိတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်ကအဖြူအစိမ်းဝတ်ထားတဲ့ ဆရာမပေါက်စလေးတွေဆို အလိုလိုကိုကြွေတာ။ နောက်ပြီး….အဲ့ဆရာမ ပေါက်စလေးကလဲ ကျွန်တော့်အကြိုက်ပုံစံမျိုး…ပိန်ပိန်ပါးပါး၊ အသားကဖြူဖြူ၊ မျက်မှန်လေးနဲ့၊ ပိန်တယ်သာပြောတာ တင်တို့၊ ရင်တို့ကျပြန်တော့သူ့ဟာနဲ့ သူအပိုအလိုမရှိ၊ နောက်တခုက…သူဝတ်ထားတဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကလဲ ကျွန်တော်အရမ်းရင်ခုန်တဲ့ ပျော့အိနေတဲ့အသားလေးဗျ။ ကျွန်တော်တို့ လိုင်းကားပေါ်မရောက်သေးဘူး၊ ကားစောင့်နေရင်းနဲ့ကို သူ့ကြည့်ပြီးလီးကတောင်နေပြီး။ ရုံးယူနီဖောင်းစတိုင်ပန်အပျော့သားကလဲလီးတောင်လို့ဖောင်းတက်လာလို့ အိတ်နဲ့ကွယ်ထားလိုက်ရတယ်။ ခနနေတော့ […]