လူကြီးဖတ်စာ

အမိုက်မှောင်

အမိုက်မှောင် မိသူဇာတစ်ယောက်တပင်လဲလို့တပင်ထူမှာ မှာပါ။လင်သားမရှိတဲ့ဘဝကအဆင်မပြေဘူး အခုသမီးလေးကရှစ်တန်းတက်တော့မယ်။ကျောင်းစားရိတ်တွေနှင့်အိမ်ငှားခတွေနှင့်အဆင်မပြေတော့ကြာရင်သမီးလေးကိုပညာဆက်မသင်နိုင်မှာစိုးတယ်။မိသူဇာအသက်က၃၂နှစ်ရှိပြီ။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုသလိုသူဇာအလှကပိုလှလာတယ်။မိန်းကလေးဆိုတာသုံးဆယ်ကျော်မှအလှကပြည့်စုံတာမို့အခုတော့သူဋာအလှကပိုပြီးပြည့်စုံနေတာပေါ့။မုဆိုးမဆိုတော့လိုချင်သူတွေလက်တွေ့စမ်းချင်သူတွေကလည်းများတယ်။လင်မရှိတဲ့မိန်းမတံခွန်မရှိတဲ့ဘုရားဆိုတာမတင့်တယ်ဘူးလေ။ယောက်ျားဆုံးတာကလေးနှစ်ရှိလောက်ရှိပြီဆိုတော့မုဆိုးမအနေနှင့်နေခဲ့တာ။တချို့ကကြားအောင်တစ်မျိုးမကြားအောင်တမျိုးရိသဲ့သဲ့တွေနှင့်အနေခက်လှတယ်။အခုတော့ကိုစိုးမင်းဆိုတဲ့သူနှင့်တွေ့ခဲ့ရတော့ငယ်စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ကိုစိုးမင်းဆိုတာကလဲ ခပ်ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့သူဖြစ်တဲ့အပြင်သမီး လေးအပေါ်မှာလည်းကောင်းတယ်။ ဒီတော့လဲကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာသာယာမိခဲ့တယ်။သာယာမိတော့လည်းလာမည့်အရေးပြေးမကြည့်မိတော့ဘူး။စဉ်းစားစရာလည်းမလိုဘူး။လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်ကလေးကအခုပြည့်စုံပြီလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းနှင့်တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်လိုက်ပြီ “သူဇာ အကိုတို့အိပ်ရအောင်” “အင်းပါသမီးလေးအိပ်အောင်စောင့်ဦးလေ” “အင်းအကိုစိတ်တွေအရမ်းဖြစ်နေပြီ” “အင်းပါအကိုရယ်ခနလေးပဲစောင့်ပေး” လင်မယားဖြသ်နေပြီမို့ဒီကိစ္စကိုလုပ်မှာကိုသူဋာနားလည်မိတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့သူဇာကိုဖက်ပြီးနမ်းတယ်။နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ပြီးတော့သူဇာအဖုတ်ကိုလည်းပွတ်ပေးနေတယ်။သူဇာဒီလိုမျိုးလုပ်တာကိုမကြုံဖူးဘူး။အရင်ယောက်ျားကလိုးဖို့တစ်ခုတည်းပဲသိတာ။သူတောင်လာရင်လိုးလိုက်တာပဲ။ သူဇာလည်းတောင်းရက်ပေးလိုက်တာပဲလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းရဲ့တဏှာကြွမွု့တွေကသူဇာ့ကိုပါကူးစက်စေတယ်။သူဇာလည်းကိုစိုးမင်းကြောင့်ရာဂစိတ်တွေထနေတယ်။အဖုတ်လည်းယားနေပြီလေ။တဖက်ခန်းမှာအိပ်နေတဲ့ဖြူနှင်းလေးကတော့မေမေယောက်ကျားကိုစိုးမင်းရောက်လာ တော့မေမေနှင့်အခန်းခွဲအိပ်ရတဲ့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်လို့ချက်ချင်းအိပ်မပျော်ဘူး။မေမေတို့အခန်းကတိုးတိုးလေးစကား းပြောသံကြားတဲ့အတွက်မကြားရအောင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ “သူဇာသမီးလေးအိပ်ပြီထင်တယ်” “အင်းအသံတော့မကြားဘူး” “စကြရအောင် ” “အင်းစလေအကို” သူဇာကိုယ်တိုင်လိုချင်နေတာကြောင့်ကိုစိုး မင်းပြောလာတော့အလိုက်သင့်လေးပြော လိုက်တယ်။သူဇာပြောပြီးတော့အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ “အရမ်းလှတာပဲသူဇာရယ်” “အိုးဘာကလှတာအကို” “သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးလေ” “ဟင့်…အကိုကလဲ” အရွတ်မထွက်ပဲဖောင်းကြွနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုကိုစိုးမင်းကကြည့်ပြီးသူဇာ့ကိုပြောလိုက် ပြီးသူဇာစောက်ဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ်” “အားးရှီးးအကို “အိုးးမလုပ်နဲ့လေအကိုဘုန်းနိမ့်မယ်” ။အရင်ယောက်ျားကလည်းအကို့လိုလုပ်မပေးခဲ့ဘူးလေ။အကိုစိုးမင်းကြတော့အရမ်းကိုတဏှာပြင်းနေတယ်။အခုလည်းစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းယက်လိုက်တာ နှင့်စောက်ဖုတ်ကယားနေပြီ။ဗိုက်သားပြင် ကြွက်သားတောင်ဖောင်းထွက်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်းမကျမ်းကျေသူမို့ဒီလိုအလုပ်ကသူ့အတွက်က ကလေးကစားစရာလောက်ပါပဲ။ “သူဇာကလည်း လိုးရင်ဒီကိစ္စလေးတွေပါမှပိုကောင်းတာ” “သူဇာလည်းလုပ်ပေးရမယ်” သူဇာကြားဖူးပေမယ့်မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူးလေ သူဇာစိတ် တွေကိုကြွသထက်ကြွလာအောင်နှိုးဆွပေး လိုက်တယ်။ စောက်စေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲလက်ထိုးမွေလိုက်တယ်။ :ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” […]