မကို မယူလဲ ဖြည့်စည်းပေးပါနော်

မကို မယူလဲ ဖြည့်စည်းပေးပါနော် (စ/ဆုံး )

ကျနော့်နာမည်အောင်အောင်။ တအိမ်လုံးကအောင်လေးလို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ အိမ်မှာ ဖေဖေ မေမေ ညီမလေး ကျနော် လေးယောက်အပြင် အညာကအိမ်ဖော်မလေး သန်းသန်းရယ် ပေါင်း ၅ယောက်နေထိုင်တယ်။ ကျနော့်မိဘတွေက ဈေးတခုမှာ ဖိုက်ဘာပုဂံတွေရောင်းတယ်။ တရက်ခရစ်စမတ်နဲ့ဥပုဒ် ဈေးနှစ်ရက်ပိတ်တဲ့နေ့ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား ညအိပ်သွားကြမယ်ပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ ၂၄ရက်ညနေမှာ ဖျားပါလေရော့။

၂၅ရက်မနက်စောစော တအိမ်လုံးကျိုက်ထီးရိုးသွားမယ့်အစီအစဉ်ကို အမေက အဖေ့အား “ရှင်တို့ပဲသွားကြတော့ ကျမ အောင်လေးကိုပြုစုဖို့နေခဲ့မယ်”ဆိုတော့ သန်းသန်းက “အန်တီလိုက်သွားပါ။ အသန်းနေခဲ့လိုက်မယ်။ မနှစ်တုန်းကလဲ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား အသန်းရောက်ဖူးနေပြီပဲ။” သန်းသန်းဟာ စကားပြောရင် အသန်း အသန်းလို့ပြောလေ့ရှိတယ်။ အသန်းဟာ ကျနော်တို့အိမ်ကိုရောက်လာတော့ အသက်၂၀ဝန်းကျင်ပါ။ အသန်းက အခု အိမ်မှာ ၁၀နှစ်လောက်ရှိပါပီ။ ကျနော်တို့မိသားစုလိုဖြစ်နေပါတယ်။ ကျနော် ၁၀နှစ်သားကတည်းက အသန်းအိမ်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ အခုကျနော့်အသက်က ၂၀။ အသန်းအသက်က ၃၀လောက်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ ညနေကျနော်ဆေးခန်းပြပြီးပြန်လာခဲ့တယ်။

ဆရာဝန်ဆေးတလုံးထိုးပေးပြီး အိမ်ရောက်တော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက်ရက် ၂၅ရက်မနက် ၄နာရီလောက် အိမ်ရှေ့က အသံတွေကြောင့် ကျနော်နိုးလာတယ်။ အမေက “အသန်း အောင်လေးကို ဂရုစိုက်လိုက်နော်။ ညနေ မသက်သာရင် ဆေးခန်းလိုက်ပြလိုက်အုံး” ဆိုပြီး အမေက အသန်းကို မှာနေသံကြားရတယ်။ ကျနော် မနေ့ညက ဆရာဝန်ရဲ့ဆေးတလုံးနဲ့တင် နေကောင်းနေပါပီ။ ဒီလိုနဲ့ကျနော်လဲ ပြန်အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ နိုးလာတော့ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၈နာရီ။ ကျနော်လဲရေချိုးခန်းသွား မျက်နှာသစ်ပြီး ပြန်အလာ. အသန်းအခန်းရှေ့ကဖြတ်အလျှောက် အမှတ်မထင်အသန်းအခန်းထဲလှမ်းကြည့်မိတယ်။ အသန်းရဲ့ ထမီဟာ ဒူးဆစ်အထက်နားရောက်နေတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ခြေသလုံးသားတွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။

သန်းသန်က အညာသူ။ ရုပ်ရည်ကလဲရွက်ကြမ်းရည်ကျို. ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မိန်းမတယောက်ရှိသင့်ရှိထိုက်တာထက် ဘာမှမပို။ ဒါပေမယ့် အသန်းမှာစွဲမက်စရာတခုတော့ရှိတယ်။ အဲဒါက ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်ပဲ။ အညာကရောက်ခါစ အသားကညိုညက်ညက်ဆိုပေမယ့် ရန်ကုန်ကိုရောက်လာတာ ၁၀နှစ်နီးနီးဆိုတော့ အသန်းအသားအရည်ဟာ ရန်ကုန်သူတွေထက်လှပတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လဲ အသန်းအခန်းထဲခြေသံဖွဖွနင်းပြီးဝင်လာခဲ့တယ်။ အသန်းကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲ။ ဒီလိုနဲ့ကျနော့်စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး အသန်းထမီလေးကို အသာအယာ မတင်လိုက်တယ်။ ကြည့်စမ်းဗျာ အိမ်ဖော်မလေးအသန်းရဲ့ ပေါင်သားတွေဟာ ဝါဝင်းနူးညက်နေတယ်။

ကျနော် အသန်းခန္ဓာကိုယ်နားကပ်လိုက်တော့ လက်စ် ဆပ်ပြာအနံ့ကို ရှုရှိုက်လိုက်မိတယ်။ အခုမှသတိရမိတယ်။ အသန်းဟာ မနက်စောစောထ ရေချိုးတဲ့အကျင့်ရှိတာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ အသန်းထမီကို ရင်ခေါင်းပေါ်ထိ ညင်ညင်သာပင့်တင်လိုက်တော့ ဝါဝင်းတဲ့ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့အတူ အသန်းစောက်ပက်လေးဟာ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတာတွေ့ရတော့ ကျနော့်စိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ ကိုယ်ကိုရှေ့ကိုင်းပြီး အသန်းစောက်စိလေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ကလိပေးနေမိတယ်။ မကြာခင် အသန်းနိုးလာပြီး ငေါက်ခနဲထထိုင်ကာ “ဟင်… အောင်လေး မင်းအသန်းအခန်းထဲဝင် ဘာလုပ်တာလဲ”လို့ ဒေါသသံနဲ့အမေး ကျနော်ဟာ လျင်မြန်စွာ အသန်းကို တွန်းလှဲလိုက်ပြီး အသန်းကိုယ်ပေါ်ခွတက်ပီး အသန်းနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။

လက်တဖက်ကလဲ အသန်းနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းချေလိုက်တယ်။ အသန်းဟာ အောက်ကနေရုံးကန်ပေမယ့် အသက်၂၀သန်သန်မာမာ ယောက်ျားတယောက် ခွန်အားကိုတော့မယှဉ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ အသန်းရဲ့အင်္ကျ ီ ီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ရင်း အသန်းရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ကလိ လက်တဖက်ကလဲ အခြားနို့တလုံးကို ညင်ညင်သာသာချေပေးနေတယ်။ မကြာခင် အသန်းဟာ တအင်းအင်းညည်းညူပြီး “အောင်လေး အသန်းမနေတတ်တော့ဘူးကွာ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့”ဆိုတော့ ကျနော်လဲအဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့ အသန်းဟာ ထောင်မတ်နေတဲ့ကျနော့်လီးကို တအံ့တသြကြည့်နေတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ်က မိမိရေချိုးပေးခဲ့ရတဲ့ကလေးတယောက်လီးဟာ ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ ဒီလောက်ကြီးထွားလာမယ်လို့ အသန်းမထင်ခဲ့ဘူး။ ကြည့်စမ်းပါအုံး။ အရှည်က ၇လက်မကျော် လုံးပတ်က မိမိလက်ကောက်ဝတ်လောက်ရှိတယ်။ ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရတော့မှာလားလို့တွေးရင်း အသန်းတယောက် ရင်ခုန်သလို ကြောက်သလို ဖြစ်နေမိတယ်။ တကယ်တော့ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလလောက်ကတည်းက အောင်လေးဟာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးအတွင်းက ဆေးဆိုင်ကနေ လိင်ကျင့်ဆက်တခုဝယ်ပီး အခန်းထဲမှာ မနက်တခါ ညတခါလေ့ကျင့်ခဲ့တာ မသန်းမသိရှာဘူး။ အောင်လေးဟာ မိမိလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အသန်းစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး ဖိချလိုက်တယ်။ ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်အသံနဲ့အတူ အသန်းလက်နှစ်ဖက်ဟာ အောင်လေးပုခုံးနှစ်ခုလုံးကို စုပ်ကိုင်မိတယ်။

အောင်လေးလဲလီးကိုပြန်အထုတ် အောင်လေးလီးတံတလျှောက် မသန်းရဲ့သွေးစတွေဟာ ပေကျံနေတယ်။ အချက် ၃၀လောက်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပီးမှာ မသန်းခါးလေး ကော့ကော့တက်လာပြီး “ကောင်းလိုက်တာ အောင်လေးရယ်။”ပါးစပ်ကပြောရင်း အောင်လေးမျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းဆွဲရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်နေတယ်။ နောက်ထပ်အချက် ၂၀လောက်ဆောင့်အပြီးမှာ အောင်လေးရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ အသန်းစောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းထဲကနေ လျှံထွက်လာတယ်။ အောင်လေးလဲ ခဏနားပြီးနောက်တချီဆက်လိုးအပြီးမှာ မောဟိုက်မှုနဲ့အတူ အသန်းကိုယ်ပေါ်မှောက်လျှက် အိပ်ပျော်သွားတယ်။

မည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁နာရီထိုးနေပြီ။ အသန်းကိုမတွေ့တာနဲ့ အောင်လေးလဲလူးလဲထပြီး ထမင်းစားခန်းထဲသွားမှ အသန်းက “မောင်… ရေချိုးလေ။ ပြီးမှထမင်းစားပေါ့”တဲ့ အောင်လေးလဲ “မ… ထမင်းအရင်စားမယ်။ ထမင်းစားပြီး ပြန်အိပ်အုံးမယ်။ အိပ်ရေးမဝသေးဘူး။ မ ။ ညနေရောက်မှ ရေချိုးတော့မယ်” ဆိုတော့ မောင့်သဘောဆိုပြီး ထမင်းပြင်ပေးတယ်။ အောင်လေးထမင်းစားအပြီးမှာ အသန်းဟာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးခွက်ထုတ်ပီး အောင်လေးရှေ့ချပေးတယ်။ အောင်လေးလဲအထူးအဆန်းဖြစ်နေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အသန်းအိမ်ရောက်တဲ့ ၁၀နှစ်အတွင်းမှာ တခါမှထမင်းစားပီး အအေးမဖျော်ပေးခဲ့ဘူး။ အောင်လေးလဲ အအေးခွက်ကိုယူသောက်လိုက်တော့ ချိုချဉ်ချဉ်အရသာ ခံစားမိတာနဲ့ “မ ဒါဘာဖျော်ရည်လဲ” မောင် အဲ့ဒါ ပျားရည် ကြက်ဥ သံပုရာ သုံးမျိုးပေါင်းထားတဲ့ဖျော်ရည်လေ။

မနှစ်က အညာကလက်ဆောင်ရတဲ့ပျားရည်. ဒီအတိုင်းထားထားတာ။ အခုမှအသုံးဝင်တော့တယ်။ အောင်လေးလဲပြုံးလိုက်မိတယ်။ အသန်းနားကပ်ရင်း ပါးလေးကိုကြင်ကြင်နာနာနမ်းရင် “မောင် ညမှအသန်းကို တညလုံးလိုးမယ်နော်။ အခုတော့ မောင်တရေးအိပ်ပီး အားမွေးလိုက်အုံးမယ်” ဆိုပီး အခန်းထဲဝင်အိပ်လိုက်သည်။ တရေးနိုးတော့ ညနေစောင်းနေပြီ။ လူဟာလဲ လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်လာတယ်။ အောင်လေးလဲ အင်္ကျ ီချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရေချိုး ပစ်လိုက်မှ ပုခုံးဟာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်တော့မှ ကြည့်လိုက်ရာ မနက်က အသန်းကိုလိုးတော့ အသန်းဟာ မိမိလီးရဲ့နာကျင်မှုကြောင့် မိမိပုခုံးကို တအားညှစ်တော့ အသန်းလက်သည်းတွေကြောင့် ဒဏ်ရာရပီး စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေတာ သိရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မနက်က အသန်းကိုလိုးတာကို သတိရရင်းပီတိဖြစ်နေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အသန်းရဲ့ ပါကင်ကို မိမိဖွင့်လိုက်ရတဲ့အရသာ နောက်ပီး ဒီညတညလုံး အသန်းကို စိတ်ကြိုက်လိုးရအုံးမယ်ဆိုတဲ့ အတွေးဟာ အောင်လေးရင်ကို တလှပ်လှပ်နဲ့ပေါ့။

ရေချိုး အဝတ်လဲပြီး အခန်းရှေ့အရောက် အသန်းနဲ့အတွေ့မှာ “မောင်အပြင်ခဏသွားအုံးမယ် မ” ဆိုတော့ အသန်းဟာ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းရင်း “မကြာနဲ့နော် မောင်။ မ စောင့်နေမယ်”တဲ့။ တကယ်တော့ ညနေညနေမှာ ကျနော် ဘီယာသောက်တာ အသန်းသိနေတယ်။ အခုလဲ ဘီယာဆိုင်သွားမှာသိတဲ့ အသန်းက မကြာနဲ့နော်လို့မှာခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အောင်လေးလဲ လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ဆေးဆိုင်ဝင်ပြီး အီးဇီးတူး တကဒ်ဝယ်ခဲ့တယ်။ ဒီနောက် မိမိထိုင်နေကြ ဘီယာဆိုင်ရောက်တော့ ဘီယာလေးခွက်. ဝီတပြား ငါးရှဥ့်ခြောက်စပ်တပွဲ ပါဆယ်ဆွဲပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အသန်းက ဆီးကြိုပြီး “မောင် ထမင်းစားခန်းထဲပြင်လိုက်မယ်”ဆိုတော့ ကျနော်က “ရတယ် မ ဧည့်ခန်းမှာပဲပြင်လိုက်” ဆိုတော့ အသန်းဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျကျနနပြင်ဆင်ပေးရှာတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လဲ ဘီယာ ဝီစကီရောစပ်ပြီး တငုံသောက်လိုက် ငါးရှဥ့်ခြောက်စပ်ဝါးလိုက်နဲ့ ဇရပ်မင်းစီးဇိမ် တွေ့နေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘီယာ ဝီစကီတဝက်ကုန်ချိန်မှာ “မ… ကျနော့်အခန်းထဲက လက်တော့ကွန်ပျူတာ ယူခဲ့ပေးပါ” ဆိုတော့ အသန်းဟာ အခန်းထဲဝင် ကွန်ပျူတာယူလာပြီး ကျနော့်ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော် ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး ဇာတ်ကားပြတော့ အသန်းဟာ ဇာတ်ကားကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဇာတ်ကားထဲမှာ အသက်၅၀ကျော်အမျိုးသမီးကြီး အသက်၂၀ကောင်လေးတယောက်ရဲ့ လီးကို အငမ်းမရစုပ်နေတယ်။ အသန်းက “ကောင်လေးက ငယ်ငယ်လေးရယ်နော်။ “ဟုတ်တယ် မ’ သူတို့နိုင်ငံမှာ ကာမဆက်စပ်ဖို့ဆို အသက်အရွယ်မရွေးဘူး။ တခါတလေ အသက်၆၀အဖိုးကြီးတွေနဲ့ ၁၃နှစ်ကောင်မလေးတွေလဲ လိုးကြတာပဲ။ “ကျနော်ပြောရင်း မ… မောင့်ကို အဲ့ဒီဗွီဒီယိုထဲကလိုလုပ်ပေးလေ။ အသန်းလဲ ခေါင်းလေးညိမ့်ရှာတယ်။

ကျနော်လဲ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတုန်း အသန်းဟာ ကျနော့်ရှေ့ ဒူးပဆစ်တုပ်ထိုင်ရင်း ကျနော့်လီးကို မှုတ်ပေးတယ်။ ကြည့်စမ်း အသန်းဟာ မှတ်ဉာဏ်တအားကောင်းတာပဲ။ ကျနော့်လီကို ဗွီဒီယိုထဲက အမျိုးသမီးကြီးအတိုင်း လီးထိပ်နဲ့လီးဒစ်တွေကို သူမလျှာလေးနဲ့ လိပ်လိပ်ပီး ပလွေမှုတ်ပေးနေတယ်။ တခါတခါ ကျနော် ကိုယ့်ခန္ဓာမြောက်တက်သွားပြီး ၁၅ မိနစ်အကြာမှာ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေဟာ အသန်းအာခေါင်ထဲပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ပထမတော့ အသန်းဟာ မျက်လုံးပြူးပြီး ကျနော်ကိုမော့ကြည့်တော့ “မ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေမြိုချလိုက်။ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုမှ” အသန်းဟာ မျက်စိမှိတ်ပြီး ကျနော့်သုတ်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ အသန်းအင်္ကျ ီကိုချွတ်ပေးရင်း အသန်းကို ဆိုဖာရှည်ပေါ်လှဲသိပ်လိုက်တယ်။ အသန်းရဲ့ ခြေထောက်တချောင်းကို ဆိုဖာလက်တန်းပေါ်တင်. အခြားခြေထောက်တချောင်းကို ဆိုဖာဘေးတွဲလောင်းချလိုက်တယ်။ ဒီနောက် ကျနော်ဟာ ဝမ်းရားမှောက်ပြီး အသန်းစောက်ဖုတ်လေးကို ဘာဂျာပေးနေတယ်။ အသန်းစောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ကလိလိုက်. တခါတခါလက်ကလေးနဲ့ဖြဲပီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့အလျားလိုက် လျက်ပေးနေမိတယ်။

မကြာခင် အသန်းဖင်လေး ကော့ကော့တက်လာရင်း ပါးစပ်ကလဲ “ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်။ မ နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားပြီ” ပြောပီးချိန် အသန်းစောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်တွေစီးကျလာတော့ ကျနော်ဟာ လျှာလေးနဲ့ သိမ်းလျက်ရင်း အသန်းစောက်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်နဲ့အသန်းဟာ ဧည့်ခန်းဆိုဖာရှည်ပေါ် တညလုံးလိုးဖြစ်ကြတယ်။ မနက်လေးနာရီရောက်မှ အလိုးရပ်ပီး ကျနော်ဟာ မသန်းစောက်ဖုတ်လေးထဲ ကျနော့်လီးကြီးဆိမ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ မနက်၆နာရီမှာ နှစ်ယောက်သားနိုးလာပြီး ဧည့်ခန်းထဲကပစ္စည်းတွေ ရှင်းလင်းပီး နှစ်ယောက်အတူ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ထပ်လိုးကြပြန်တယ်။

ရေချိုးအပြီး အခန်းထဲကအထွက် အသန်းဟာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်း “မောင် မ’နဲ့ နေတိုင်းလိုးကြမယ်နော်”တဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်အဝတ်စားလဲပြီး အသန်းအခန်းထဲဝင်ပြီး “မ ရော့။ ဒီဆေးကဒ်ထဲက ဆေးနှစ်လုံး ခဏနေရင်သောက်လိုက်အုံး” ဆိုတော့ အသန်းက “မောင် အဲ့ဒါဘာဆေးလဲ” ကျနော်က မ’ ဒါ အီးဇီးတူး လို့ခေါ်တယ်။ မနဲ့မောင်လိုးပြီး ၇၂နာရိ အတွင်း မ’ဒီဆေးသောက်ရင် ဗိုက်မကြီးတော့ဘူး။ ဆိုတော့ “ဟင် ဒါဆို မောင်နဲ့မ မယူဘဲနဲ့လဲ တသက်လုံးလိုးလို့ရတာပေါ့နော်” ဆိုပြီး အသန်းဟာ ဆေးကဒ်ထဲက ဆေး၂လုံးကိုဖောက်ပီး ပါးစပ်ထဲပစ်ထည့်လိုက်ရင်း အနီးကရေဘူးကို ယူပြီးသောက်ချလိုက်တယ်။ တဆက်ထဲမှာပဲ “မောင် … မကို မယူလဲ မောင့်တသက် မကိုလိုးပေးပါနော်”တဲ့။ပြီး…..

Zawgyi

မကို မယူလဲ ျဖည့္စည္းေပးပါေနာ္ (စ/ဆုံး )

က်ေနာ့္နာမည္ေအာင္ေအာင္။ တအိမ္လုံးကေအာင္ေလးလို႔ပဲေခၚၾကတယ္။ အိမ္မွာ ေဖေဖ ေမေမ ညီမေလး က်ေနာ္ ေလးေယာက္အျပင္ အညာကအိမ္ေဖာ္မေလး သန္းသန္းရယ္ ေပါင္း ၅ေယာက္ေနထိုင္တယ္။ က်ေနာ့္မိဘေတြက ေဈးတခုမွာ ဖိုက္ဘာပုဂံေတြေရာင္းတယ္။ တရက္ခရစ္စမတ္နဲ႔ဥပုဒ္ ေဈးႏွစ္ရက္ပိတ္တဲ့ေန႔ က်ိဳက္ထီး႐ိုးဘုရား ညအိပ္သြားၾကမယ္ေပါ့။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၂၄ရက္ညေနမွာ ဖ်ားပါေလေရာ့။

၂၅ရက္မနက္ေစာေစာ တအိမ္လုံးက်ိဳက္ထီး႐ိုးသြားမယ့္အစီအစဥ္ကို အေမက အေဖ့အား “ရွင္တို႔ပဲသြားၾကေတာ့ က်မ ေအာင္ေလးကိုျပဳစုဖို႔ေနခဲ့မယ္”ဆိုေတာ့ သန္းသန္းက “အန္တီလိုက္သြားပါ။ အသန္းေနခဲ့လိုက္မယ္။ မႏွစ္တုန္းကလဲ က်ိဳက္ထီး႐ိုးဘုရား အသန္းေရာက္ဖူးေနၿပီပဲ။” သန္းသန္းဟာ စကားေျပာရင္ အသန္း အသန္းလို႔ေျပာေလ့ရွိတယ္။ အသန္းဟာ က်ေနာ္တို႔အိမ္ကိုေရာက္လာေတာ့ အသက္၂၀ဝန္းက်င္ပါ။ အသန္းက အခု အိမ္မွာ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ရွိပါပီ။ က်ေနာ္တို႔မိသားစုလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ ၁၀ႏွစ္သားကတည္းက အသန္းအိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အခုက်ေနာ့္အသက္က ၂၀။ အသန္းအသက္က ၃၀ေလာက္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ညေနက်ေနာ္ေဆးခန္းျပၿပီးျပန္လာခဲ့တယ္။

ဆရာဝန္ေဆးတလုံးထိုးေပးၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ေနာက္ရက္ ၂၅ရက္မနက္ ၄နာရီေလာက္ အိမ္ေရွ႕က အသံေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ႏိုးလာတယ္။ အေမက “အသန္း ေအာင္ေလးကို ဂ႐ုစိုက္လိုက္ေနာ္။ ညေန မသက္သာရင္ ေဆးခန္းလိုက္ျပလိုက္အုံး” ဆိုၿပီး အေမက အသန္းကို မွာေနသံၾကားရတယ္။ က်ေနာ္ မေန႔ညက ဆရာဝန္ရဲ႕ေဆးတလုံးနဲ႔တင္ ေနေကာင္းေနပါပီ။ ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ္လဲ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ႏိုးလာေတာ့ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈နာရီ။ က်ေနာ္လဲေရခ်ိဳးခန္းသြား မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ျပန္အလာ. အသန္းအခန္းေရွ႕ကျဖတ္အေလွ်ာက္ အမွတ္မထင္အသန္းအခန္းထဲလွမ္းၾကည့္မိတယ္။ အသန္းရဲ႕ ထမီဟာ ဒူးဆစ္အထက္နားေရာက္ေနတယ္။ ျဖဴဝင္းတဲ့ေျခသလုံးသားေတြကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။

သန္းသန္က အညာသူ။ ႐ုပ္ရည္ကလဲ႐ြက္ၾကမ္းရည္က်ိဳ. ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလဲ မိန္းမတေယာက္ရွိသင့္ရွိထိုက္တာထက္ ဘာမွမပို။ ဒါေပမယ့္ အသန္းမွာစြဲမက္စရာတခုေတာ့ရွိတယ္။ အဲဒါက ျဖဴဝင္းတဲ့အသားအရည္ပဲ။ အညာကေရာက္ခါစ အသားကညိဳညက္ညက္ဆိုေပမယ့္ ရန္ကုန္ကိုေရာက္လာတာ ၁၀ႏွစ္နီးနီးဆိုေတာ့ အသန္းအသားအရည္ဟာ ရန္ကုန္သူေတြထက္လွပတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္လဲ အသန္းအခန္းထဲေျခသံဖြဖြနင္းၿပီးဝင္လာခဲ့တယ္။ အသန္းကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ။ ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ့္စိတ္႐ိုင္းေတြဝင္လာၿပီး အသန္းထမီေလးကို အသာအယာ မတင္လိုက္တယ္။ ၾကည့္စမ္းဗ်ာ အိမ္ေဖာ္မေလးအသန္းရဲ႕ ေပါင္သားေတြဟာ ဝါဝင္းႏူးညက္ေနတယ္။

က်ေနာ္ အသန္းခႏၶာကိုယ္နားကပ္လိုက္ေတာ့ လက္စ္ ဆပ္ျပာအနံ႔ကို ရႈရႈိက္လိုက္မိတယ္။ အခုမွသတိရမိတယ္။ အသန္းဟာ မနက္ေစာေစာထ ေရခ်ိဳးတဲ့အက်င့္ရွိတာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ အသန္းထမီကို ရင္ေခါင္းေပၚထိ ညင္ညင္သာပင့္တင္လိုက္ေတာ့ ဝါဝင္းတဲ့ေပါင္ႏွစ္လုံးနဲ႔အတူ အသန္းေစာက္ပက္ေလးဟာ ခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ေတြဘယ္လိုမွထိန္းမရေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္ကိုေရွ႕ကိုင္းၿပီး အသန္းေစာက္စိေလးကို လွ်ာထိပ္ေလးနဲ႔ကလိေပးေနမိတယ္။ မၾကာခင္ အသန္းႏိုးလာၿပီး ေငါက္ခနဲထထိုင္ကာ “ဟင္… ေအာင္ေလး မင္းအသန္းအခန္းထဲဝင္ ဘာလုပ္တာလဲ”လို႔ ေဒါသသံနဲ႔အေမး က်ေနာ္ဟာ လ်င္ျမန္စြာ အသန္းကို တြန္းလွဲလိုက္ၿပီး အသန္းကိုယ္ေပၚခြတက္ပီး အသန္းႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္လိုက္တယ္။

လက္တဖက္ကလဲ အသန္းႏို႔ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေခ်လိုက္တယ္။ အသန္းဟာ ေအာက္ကေန႐ုံးကန္ေပမယ့္ အသက္၂၀သန္သန္မာမာ ေယာက္်ားတေယာက္ ခြန္အားကိုေတာ့မယွဥ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ အသန္းရဲ႕အက်ၤ ီ ီၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္ရင္း အသန္းရဲ႕ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လွ်ာနဲ႔ကလိ လက္တဖက္ကလဲ အျခားႏို႔တလုံးကို ညင္ညင္သာသာေခ်ေပးေနတယ္။ မၾကာခင္ အသန္းဟာ တအင္းအင္းညည္းညဴၿပီး “ေအာင္ေလး အသန္းမေနတတ္ေတာ့ဘူးကြာ လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့”ဆိုေတာ့ က်ေနာ္လဲအဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အသန္းဟာ ေထာင္မတ္ေနတဲ့က်ေနာ့္လီးကို တအံ့တၾသၾကည့္ေနတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္က မိမိေရခ်ိဳးေပးခဲ့ရတဲ့ကေလးတေယာက္လီးဟာ ဆယ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီေလာက္ႀကီးထြားလာမယ္လို႔ အသန္းမထင္ခဲ့ဘူး။ ၾကည့္စမ္းပါအုံး။ အရွည္က ၇လက္မေက်ာ္ လုံးပတ္က မိမိလက္ေကာက္ဝတ္ေလာက္ရွိတယ္။ ဒီလီးနဲ႔ အလိုးခံရေတာ့မွာလားလို႔ေတြးရင္း အသန္းတေယာက္ ရင္ခုန္သလို ေၾကာက္သလို ျဖစ္ေနမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးလေလာက္ကတည္းက ေအာင္ေလးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးအတြင္းက ေဆးဆိုင္ကေန လိင္က်င့္ဆက္တခုဝယ္ပီး အခန္းထဲမွာ မနက္တခါ ညတခါေလ့က်င့္ခဲ့တာ မသန္းမသိရွာဘူး။ ေအာင္ေလးဟာ မိမိလီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး အသန္းေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီး ဖိခ်လိုက္တယ္။ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္အသံနဲ႔အတူ အသန္းလက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ေအာင္ေလးပုခုံးႏွစ္ခုလုံးကို စုပ္ကိုင္မိတယ္။

ေအာင္ေလးလဲလီးကိုျပန္အထုတ္ ေအာင္ေလးလီးတံတေလွ်ာက္ မသန္းရဲ႕ေသြးစေတြဟာ ေပက်ံေနတယ္။ အခ်က္ ၃၀ေလာက္အသြင္းအထုတ္လုပ္ပီးမွာ မသန္းခါးေလး ေကာ့ေကာ့တက္လာၿပီး “ေကာင္းလိုက္တာ ေအာင္ေလးရယ္။”ပါးစပ္ကေျပာရင္း ေအာင္ေလးမ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔လွမ္းဆြဲရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ေနတယ္။ ေနာက္ထပ္အခ်က္ ၂၀ေလာက္ေဆာင့္အၿပီးမွာ ေအာင္ေလးရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြဟာ အသန္းေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းထဲကေန လွ်ံထြက္လာတယ္။ ေအာင္ေလးလဲ ခဏနားၿပီးေနာက္တခ်ီဆက္လိုးအၿပီးမွာ ေမာဟိုက္မႈနဲ႔အတူ အသန္းကိုယ္ေပၚေမွာက္လွ်က္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။

မည္မွ်ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မသိ။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁နာရီထိုးေနၿပီ။ အသန္းကိုမေတြ႕တာနဲ႔ ေအာင္ေလးလဲလူးလဲထၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲသြားမွ အသန္းက “ေမာင္… ေရခ်ိဳးေလ။ ၿပီးမွထမင္းစားေပါ့”တဲ့ ေအာင္ေလးလဲ “မ… ထမင္းအရင္စားမယ္။ ထမင္းစားၿပီး ျပန္အိပ္အုံးမယ္။ အိပ္ေရးမဝေသးဘူး။ မ ။ ညေနေရာက္မွ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္” ဆိုေတာ့ ေမာင့္သေဘာဆိုၿပီး ထမင္းျပင္ေပးတယ္။ ေအာင္ေလးထမင္းစားအၿပီးမွာ အသန္းဟာ ေရခဲေသတၱာထဲက အေအးခြက္ထုတ္ပီး ေအာင္ေလးေရွ႕ခ်ေပးတယ္။ ေအာင္ေလးလဲအထူးအဆန္းျဖစ္ေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ အသန္းအိမ္ေရာက္တဲ့ ၁၀ႏွစ္အတြင္းမွာ တခါမွထမင္းစားပီး အေအးမေဖ်ာ္ေပးခဲ့ဘူး။ ေအာင္ေလးလဲ အေအးခြက္ကိုယူေသာက္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္အရသာ ခံစားမိတာနဲ႔ “မ ဒါဘာေဖ်ာ္ရည္လဲ” ေမာင္ အဲ့ဒါ ပ်ားရည္ ၾကက္ဥ သံပုရာ သုံးမ်ိဳးေပါင္းထားတဲ့ေဖ်ာ္ရည္ေလ။

မႏွစ္က အညာကလက္ေဆာင္ရတဲ့ပ်ားရည္. ဒီအတိုင္းထားထားတာ။ အခုမွအသုံးဝင္ေတာ့တယ္။ ေအာင္ေလးလဲၿပဳံးလိုက္မိတယ္။ အသန္းနားကပ္ရင္း ပါးေလးကိုၾကင္ၾကင္နာနာနမ္းရင္ “ေမာင္ ညမွအသန္းကို တညလုံးလိုးမယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ေမာင္တေရးအိပ္ပီး အားေမြးလိုက္အုံးမယ္” ဆိုပီး အခန္းထဲဝင္အိပ္လိုက္သည္။ တေရးႏိုးေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ။ လူဟာလဲ လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္လာတယ္။ ေအာင္ေလးလဲ အက်ၤ ီခြၽတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ေရခ်ိဳး ပစ္လိုက္မွ ပုခုံးဟာ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေတာ့မွ ၾကည့္လိုက္ရာ မနက္က အသန္းကိုလိုးေတာ့ အသန္းဟာ မိမိလီးရဲ႕နာက်င္မႈေၾကာင့္ မိမိပုခုံးကို တအားညႇစ္ေတာ့ အသန္းလက္သည္းေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရပီး စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနတာ သိရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မနက္က အသန္းကိုလိုးတာကို သတိရရင္းပီတိျဖစ္ေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အသန္းရဲ႕ ပါကင္ကို မိမိဖြင့္လိုက္ရတဲ့အရသာ ေနာက္ပီး ဒီညတညလုံး အသန္းကို စိတ္ႀကိဳက္လိုးရအုံးမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ ေအာင္ေလးရင္ကို တလွပ္လွပ္နဲ႔ေပါ့။

ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲၿပီး အခန္းေရွ႕အေရာက္ အသန္းနဲ႔အေတြ႕မွာ “ေမာင္အျပင္ခဏသြားအုံးမယ္ မ” ဆိုေတာ့ အသန္းဟာ က်ေနာ့္ပါးကိုနမ္းရင္း “မၾကာနဲ႔ေနာ္ ေမာင္။ မ ေစာင့္ေနမယ္”တဲ့။ တကယ္ေတာ့ ညေနညေနမွာ က်ေနာ္ ဘီယာေသာက္တာ အသန္းသိေနတယ္။ အခုလဲ ဘီယာဆိုင္သြားမွာသိတဲ့ အသန္းက မၾကာနဲ႔ေနာ္လို႔မွာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ေလးလဲ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ ေဆးဆိုင္ဝင္ၿပီး အီးဇီးတူး တကဒ္ဝယ္ခဲ့တယ္။ ဒီေနာက္ မိမိထိုင္ေနၾက ဘီယာဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဘီယာေလးခြက္. ဝီတျပား ငါးရွဥ့္ေျခာက္စပ္တပြဲ ပါဆယ္ဆြဲၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အသန္းက ဆီးႀကိဳၿပီး “ေမာင္ ထမင္းစားခန္းထဲျပင္လိုက္မယ္”ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က “ရတယ္ မ ဧည့္ခန္းမွာပဲျပင္လိုက္” ဆိုေတာ့ အသန္းဟာ ဧည့္ခန္းထဲမွာ က်က်နနျပင္ဆင္ေပးရွာတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ဘီယာ ဝီစကီေရာစပ္ၿပီး တငုံေသာက္လိုက္ ငါးရွဥ့္ေျခာက္စပ္ဝါးလိုက္နဲ႔ ဇရပ္မင္းစီးဇိမ္ ေတြ႕ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘီယာ ဝီစကီတဝက္ကုန္ခ်ိန္မွာ “မ… က်ေနာ့္အခန္းထဲက လက္ေတာ့ကြန္ပ်ဴတာ ယူခဲ့ေပးပါ” ဆိုေတာ့ အသန္းဟာ အခန္းထဲဝင္ ကြန္ပ်ဴတာယူလာၿပီး က်ေနာ့္ေဘးဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ၿပီး ဇာတ္ကားျပေတာ့ အသန္းဟာ ဇာတ္ကားကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ဇာတ္ကားထဲမွာ အသက္၅၀ေက်ာ္အမ်ိဳးသမီးႀကီး အသက္၂၀ေကာင္ေလးတေယာက္ရဲ႕ လီးကို အငမ္းမရစုပ္ေနတယ္။ အသန္းက “ေကာင္ေလးက ငယ္ငယ္ေလးရယ္ေနာ္။ “ဟုတ္တယ္ မ’ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ ကာမဆက္စပ္ဖို႔ဆို အသက္အ႐ြယ္မေ႐ြးဘူး။ တခါတေလ အသက္၆၀အဖိုးႀကီးေတြနဲ႔ ၁၃ႏွစ္ေကာင္မေလးေတြလဲ လိုးၾကတာပဲ။ “က်ေနာ္ေျပာရင္း မ… ေမာင့္ကို အဲ့ဒီဗြီဒီယိုထဲကလိုလုပ္ေပးေလ။ အသန္းလဲ ေခါင္းေလးညိမ့္ရွာတယ္။

က်ေနာ္လဲ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနတုန္း အသန္းဟာ က်ေနာ့္ေရွ႕ ဒူးပဆစ္တုပ္ထိုင္ရင္း က်ေနာ့္လီးကို မႈတ္ေပးတယ္။ ၾကည့္စမ္း အသန္းဟာ မွတ္ဉာဏ္တအားေကာင္းတာပဲ။ က်ေနာ့္လီကို ဗြီဒီယိုထဲက အမ်ိဳးသမီးႀကီးအတိုင္း လီးထိပ္နဲ႔လီးဒစ္ေတြကို သူမလွ်ာေလးနဲ႔ လိပ္လိပ္ပီး ပေလြမႈတ္ေပးေနတယ္။ တခါတခါ က်ေနာ္ ကိုယ့္ခႏၶာေျမာက္တက္သြားၿပီး ၁၅ မိနစ္အၾကာမွာ က်ေနာ့္သုတ္ရည္ေတြဟာ အသန္းအာေခါင္ထဲပန္းထုတ္လိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ အသန္းဟာ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး က်ေနာ္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ “မ က်ေနာ့္သုတ္ရည္ေတြၿမိဳခ်လိုက္။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုမွ” အသန္းဟာ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး က်ေနာ့္သုတ္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ အသန္းအက်ၤ ီကိုခြၽတ္ေပးရင္း အသန္းကို ဆိုဖာရွည္ေပၚလွဲသိပ္လိုက္တယ္။ အသန္းရဲ႕ ေျခေထာက္တေခ်ာင္းကို ဆိုဖာလက္တန္းေပၚတင္. အျခားေျခေထာက္တေခ်ာင္းကို ဆိုဖာေဘးတြဲေလာင္းခ်လိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ က်ေနာ္ဟာ ဝမ္းရားေမွာက္ၿပီး အသန္းေစာက္ဖုတ္ေလးကို ဘာဂ်ာေပးေနတယ္။ အသန္းေစာက္စိေလးကို လွ်ာနဲ႔ကလိလိုက္. တခါတခါလက္ကေလးနဲ႔ၿဖဲပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကို လွ်ာနဲ႔အလ်ားလိုက္ လ်က္ေပးေနမိတယ္။

မၾကာခင္ အသန္းဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့တက္လာရင္း ပါးစပ္ကလဲ “ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရယ္။ မ ႏွစ္ခါေတာင္ၿပီးသြားၿပီ” ေျပာပီးခ်ိန္ အသန္းေစာက္ဖုတ္ထဲက ေစာက္ရည္ေတြစီးက်လာေတာ့ က်ေနာ္ဟာ လွ်ာေလးနဲ႔ သိမ္းလ်က္ရင္း အသန္းေစာက္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔အသန္းဟာ ဧည့္ခန္းဆိုဖာရွည္ေပၚ တညလုံးလိုးျဖစ္ၾကတယ္။ မနက္ေလးနာရီေရာက္မွ အလိုးရပ္ပီး က်ေနာ္ဟာ မသန္းေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ က်ေနာ့္လီးႀကီးဆိမ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ မနက္၆နာရီမွာ ႏွစ္ေယာက္သားႏိုးလာၿပီး ဧည့္ခန္းထဲကပစၥည္းေတြ ရွင္းလင္းပီး ႏွစ္ေယာက္အတူ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ထပ္လိုးၾကျပန္တယ္။

ေရခ်ိဳးအၿပီး အခန္းထဲကအထြက္ အသန္းဟာ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ရင္း “ေမာင္ မ’နဲ႔ ေနတိုင္းလိုးၾကမယ္ေနာ္”တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္အဝတ္စားလဲၿပီး အသန္းအခန္းထဲဝင္ၿပီး “မ ေရာ့။ ဒီေဆးကဒ္ထဲက ေဆးႏွစ္လုံး ခဏေနရင္ေသာက္လိုက္အုံး” ဆိုေတာ့ အသန္းက “ေမာင္ အဲ့ဒါဘာေဆးလဲ” က်ေနာ္က မ’ ဒါ အီးဇီးတူး လို႔ေခၚတယ္။ မနဲ႔ေမာင္လိုးၿပီး ၇၂နာရိ အတြင္း မ’ဒီေဆးေသာက္ရင္ ဗိုက္မႀကီးေတာ့ဘူး။ ဆိုေတာ့ “ဟင္ ဒါဆို ေမာင္နဲ႔မ မယူဘဲနဲ႔လဲ တသက္လုံးလိုးလို႔ရတာေပါ့ေနာ္” ဆိုၿပီး အသန္းဟာ ေဆးကဒ္ထဲက ေဆး၂လုံးကိုေဖာက္ပီး ပါးစပ္ထဲပစ္ထည့္လိုက္ရင္း အနီးကေရဘူးကို ယူၿပီးေသာက္ခ်လိုက္တယ္။ တဆက္ထဲမွာပဲ “ေမာင္ … မကို မယူလဲ ေမာင့္တသက္ မကိုလိုးေပးပါေနာ္”တဲ့။ၿပီး…..