ခွင့်လွှတ်ပါဦးလေးရယ်
ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ။ ကျွန်တော်အမေရဲ့အကို ကျနော့်ဦးလေးပေါ့။ နာမည်က ဦးခိုင်သိန်း။ သူ့မိန်းမက ငယ်ငယ်လေးဗျ။ ဦးလေးအသက်က ၄၅လောက်ရှိပြီ။ ဦးလေးမိန်းမနာမည်က မသက်သက်တဲ့။ အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။ ဇာက်လမ်းအစကတော့ ကျနော်ဦးလေးက ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ် လုပ်တယ်။ သားသမီးသာ မရှိသေးတာ စီးပွားရေးသောင်းကျန်းတယ်။ ဦးလေးက ကျနော်ကလည်း ဦးလေးမိန်းမကို တခါတခါ ဦးလေးမိန်းမကို ခိုးခိုးပြီး နို့တွေဖင်တွေကို ကြည့်တတ်တာကို ယောကျာ်းသာရှိတာ ဖင်တွေ ရင်တွေက အော်ဒီဂျင်နယ်ပဲလေ။ ကျနော်က ကျောင်းပိတ်ရက်ကလည်း ဖြစ်နေတော့ အိမ်မှာပဲ နေဖြစ်တဲ့ အချိန်ဆိုတော့ ညနေ ၅နာရီလောက် ကျတော့ဦးလေးရောက်လာတယ်။ ဦးလေးက ကုန်ဝယ်သွာဖို့ ကျနော့်ကို သူ့အိမ်ဖက်ကြည့်ပေးထားဖို့ မှာခဲ့တယ်လေ။ ဒီကလည်း အဆင်သင့်ပေါ့ဗျာ။ “ဟုတ့်ကဲ့” ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ ညနေထမင်းစားပြီး ဦးလေးတို့အိမ်ဖက် လျှောက်လာလိုက်တယ်။
အိမ်က သိပ်မဝေးပါဘူး။ အိမ်နောက်ဖေး ၂ အိမ်ကျော်ဆို ရောက်ပြီလေ။ ၇နာရီခွဲဆိုတော့ မိုးလည်း ချုပ်နေတဲ့အချိန်ပေါ့။ ကျနော်ရောက်တော့ ဦးလေးမိန်းမ သက်သက်က ရေချိုးနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တာ ရေချိုးခန်းနဲ့က မျက်စောင်းထိုးလေး ဆိုတော့ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တာ။ ရေချိုးခန်း မီးဖိုခန်းက မီးရောင်လှမ်းဟပ်ထားတော့ အခန်းကလည်း မပိတ်တော့ ထမီမပါကို လုံးကျွတ်ချိုးနေလိုက်တာ။ အောက်က ညီလေးကလည်း တောင်နေလိုက်တာမှ ပေါက်သင်ညိုလို ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်ဖြစ်နေတာလေ။ ခဏကြတော့ အန်တီသက်က ကျနော်ရောက်တာ သိလျှက်နဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင် ထားလေလားပေါ့။ ပြီးတော့ သူရေတွေသုတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ “အောင်အောင်” လို့ ကျနော့်ကို ခေါ်လိုက်တယ်။ “မင်းဦးလေးက ဒီညပြန်မလာဘူးတဲ့.. ဖုန်းဆက်တယ်.. ရောင်းသူနဲ့ မတွေ့သေးလို့ မနက်မှ ပြန်လာမှာတဲ့ အောင်အောင် ညစောင့်အိပ်ပေးပါလား” ဆိုပြီးပြောလာတော့ “ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့ အန်တီသက်” လို့ပြောလိုက်တယ်။
အန်တီသက်က ထမင်းစားဖို့ ပြင်နေတော့ ကျနော်လည်း အန်တီသက်ကို ဝိုင်းကူလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ထမင်းစားနေရင်းနဲ့ အန်တီသက်က စကားစလာတယ်။ “အောင်အောင် မင်းရည်းစားတွေ ရနေပြီလား” တဲ့။ ကျနော်လည်း ”မရှိပါဘူးပေါ့…” ၁၀တန်းရောက်ပေမဲ့ ရည်းစားက မရှိဘူးလေ။ အန်တီသက်က… “ငါ့တူကလည်း ညံ့လိုက်တာရှာပေါ့ကွယ်” ဆိုတော့ “ဖြည်းဖြည်းပေါ့” ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ရယ်ရယ်မောမောပဲ။ “အန်တီရော သားသမီး မယူသေးဘူးလား” ဆိုတော့.. “ယူတယ် မရတာ” တဲ့။ ”အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ်မှာတောင် ကလေးမရဘူး” တဲ့။ ဘယ်သူ့ကြောင့်မရတာလည်းတော့ မသိပါဘူး။ ထမင်းစားပြီးတော့ အန်တီသက်က တီဗွီကြည့်မယ် ပြောတော့ ကျနော်လည်း ကြည့်မယ်ပေါ့။ မြန်မာဇာက်ကားထိုးလိုက်တော့ အန်တီသက်က မကြိုက်ဖူးတဲ့။ အဲ့တာနဲ့ နိုင်ငံခြားကား ထိုးလိုက်တယ်။ အန်တီသက်ကလည်း အိပ်ရင်းနဲ့ ကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခေါင်းတင်လာတယ်လေ။
နိုင်ငံခြားကားဆိုတော့ သိတဲ့အတိုင်း လိုးတာတွေလည်း တခန်း ၂ခန်း ပါတယ်လေ။ အဲ့ဒီအခန်းရောက်ရင် ကျနော်လီးကလည်း ထိမ်းမရဘူး။ အတွင်းခံကလည်း ဝတ်မလာမိတော့ အန်တီသက်ခေါင်းကို ထောက်မိတာပေါ့။ အန်တီသက်ကလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်တာလား မသိတာလား မသိပါဘူး။ ကျနော်လည်း အိပ်ချင်တယ်ပြောပြီး ထလိုက်တော့တယ်။ ကြာကြာနေရင် မနေနိုင်တာ ကို့စိတ်ကိုသိတယ်လေ။ အန်တီသက်က… “အောင်အောင် မင်းသရဲကြောက်တတ်တယ် မဟုတ်လား.. အန်တီသက်နဲ့ လာအိပ်” လို့ပြောတော့ ရင်တွေတောင် ခုန်တယ်ဗျာ။ ဦးလေးတို့လင်မယားအိပ်ခန်းကြီးက ရှယ်ပဲ။ မွေ့ရာကလည်း အထူကြီး။ ဟူးးး.. ဦးလေးမိန်းမဆိုတဲ့ အသိက ခေါင်းထဲမှာ မရှိတော့ဘူး။ အန်တီသက်က အစကတော့ ကျောပေးပြီး အိပ်နေလေရဲ့။ ကျနော်လည်း အတွေ့ကြုံကလည်း မရှိ။ အန်တီသက် ခြေထောက်တွေက စလာပြီလေ။ ကျနော့်ခြေထောက်တွေကို လာလာပွတ်နေတာ ကျနော်လည်း အထာတော့ ပေါက်ပြီလေ။ အန်တီသက်က ဒီဘက်လည်းလှည့်ရော့ မပြောမဆိုနဲ့ ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ အန်တီသက်လည်း အလိုက်တသိပဲ ရင်ဘက်ထဲမှာ ငြိမ်နေလိုက်တာမှ…. “အောင်အောင် အန်တီသက်ကို ချစ်လားဟင်” နဲ့ မေးတော့တာပဲ။ ကျနော်လည်း.. အရမ်းချစ်တာပေါ့… ချစ်လို့ အန်တီသက်ကို ဖက်ထားတာပေါ့” လို့ ပြောလိုက်တယ်။
အန်တီသက်လည်း… “အောင်အောင် အန်တီသက်ကို ဖင်တွေ ခိုးခိုးကြည့်တာ သိတယ်” တဲ့။ ကျနော်လည်း မရှက်နိင်တော့ဘူး။ အန်တီသက်ရဲ့ နူတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ပြန်နမ်းတယ်။ သူလည်း…. “ခွင့်ပြုပေးလား” လို့ ပြောတော့… “အောင်အောင့်သဘော” ဆိုပြီး အကျႌတွေ ချွတ်ပေးတယ်။ လီကလည်း တတိန်းတိန်းနဲ့ တောင်လိုက်တာမှ.. “လိုးမယ်နော်” လို့ပြောပြီး… “အင်” တဲ့ ဆိုပြီး အန်တီသက်ပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်တယ်။ အန်တီသက်ကလည်း ပေါင်ကားပေးထားတော့ ထည့်လိုက်တာ အရည်တွေက ထွက်နေတာဆိုတော့ ချောချောရှုရှုပဲ ဝင်သွားတာ ကလေးမမွေးထားတော့ သိပ်မချောင်ဘူး။ စီးစီးလေးဗျ။ ကျနော်လည်း နို့တွေစို့ နူတ်ခမ်းတွေစုပ်နဲ့ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးတာ အန်တီသက်က.. “အား…အား..” ဆိုပြီး အော်ပေးရှာတယ်။ “ကျနော်လိုးတာကောင်းလား” လို့ပြောတော့ “အင်..” တဲ့။ ဦးလေးထက် ပိုကောင်းတယ်တဲ့။ ကျနော်လည်း လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ ၁၅ချက်ချက်လောက် ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်တာ အချိန်ကတွေက တရွှေ့ရွှေ့ကုန်လာသလို အောင်အောင်လည်း ဒူးတွေကုန်လာပြီ။ အန်တီသက်ကတော့ မဖြုံရေးချ မဖြုံဆိုသလို့ပေါ့။
အန်တီသက်က… “အောင်အောင်မောနေပြီလား” ဆိုပြီး အောင်အောင်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ ဖားခုန်သလို ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့် ကာမပန်းတိုင်းကို ရောက်အောင် ကြိုးစားနေလိုက်တာ အောင်အောင်လည်း ဒီတခါတော့ သက်သက်သာသာနှင့် မခံစားဖူးသေးတဲ့ လိုးခြင်းအရသာကို နည်းမျိုးစုံ ခံစားနေရသဖြင့် နတ်စည်းစိမ်ယစ်နေသည်အလား … “အန်တီပြီးတော့မယ်” ဆိုပြီး ပြောပြီး အချိန်မြင့်လိုက်လေသည်။ ဒီတကြိမ်တော့ အောင်အောင်လည်း မခံနိုင်လောက်အောင် နာလာသည်။ ၂ချီမြောက် ဆိုတော့လည်း ဖက်ဖက်လည်း မောလှပြီ။ တယောက်ကိုတယောက်ဖက်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို ပြိုင်တူရောက်လိုက်ကြလေသည်။ မနက်ခင်းစောစော အန်တီသက် ထမင်းထချက်လေရာ။ အောင်အောင်မှာ မနိုးသေး။ အန်တီသက်က ထတော့ဆိုပြီး လာနှိုးလေရာ ပြာပြာသလဲ နာရီကြည့်တော့ ၆နာရီ။ အန်တီသက်က အောင်အောင်ပါးကို မပြောမဆို နမ်းလိုက်ရာ အောင်အောင်လီးကလည်း ဒန့်ဆို ထလာပြန်ပြီလေ။ “အောင်အောင် ညီလေးက အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ… ညက ဆိုးထားတာတောင် အခုထိ ဆိုးတုန်း” ဆိုပြီး အန်တီသက်ပြောပြောဆိုဆို လှမ်းကိုင်လိုက်တာ… “မရတော့ဘူး” ဆိုပြီး အန်တီသက်ကို ဆွဲလဲှလိုက်ပြီး အနမ်းမိုးတွေ မပြက်ရွာလိုက်လေတော့တယ်။
“ဦးလေးက ဘယ်အချိန်လာမလဲမသိ” ဆိုပြီး အန်တီသက်ကို ထမီလှန်ကာ မြန်မြန်လိုးလေတော့တယ်။ အန်တီသက်ကလည်း ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်ပေးရှာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အန်တီကို ချစ်တယ် ချစ်တယ် တဖွဖွ အော်နေလေရဲ့။ အားက ပြည့်နေလို့လားမသိ ကြာကြာမလိုးလိုက်ရ ၅ မိနစ်လောက်ပဲ ကြာလိုက်တယ်။ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့တယ်။ လီးက အရည်တွေကို ထမီနှင့်သုက်ကာ.. “ပြန်တော့မယ်” ဆိုပြီး သုတ်ခြေတင်ပြန်တာ နောက်ပင် မကြည့်။ အန်တီသက်ကတော့ အောင်အောင်ကျောကို ငေးကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာကျေနပ်ပြီး ပျော်နေရှာတယ်။ မကြာလိုက်ပါ အန်တီသက်ယောကျာ်း ပြန်ရောက်လာလေတော့တယ်။
ပုံမပျက်အောင် အနေအထိုင် ဆင်ခြင်လျှက်ပေါ့။ “အောင်အောင် လာစောင့်ပေးလား” ပြောတော့ “မလာဘူး ညက ခဏပဲလာတယ်” ဟု ရွီးလေတော့သည်။ သည်လိုနဲ့ ၃လလောက်ကြာခဲ့ပြီ။ အန်တီသက်မှာ ကိုဝန်ရှိနေသည်ဟု အန်တီသက်ယောကျာ်း ရပ်ကွက်ထဲ လှည့်ပတ်ကြွားနေတာ မြင်တွေ့နေရတာ ကို့စိတ်ကို မလုံဘူး။ ကိုဝန်ဘယ်နှလလည်း မေးတော့ ၃လနဲ့ ဟိုက်ရှားပါး… စိတ်ထဲမှာ ဘုရားတမိလိုက်သည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ အန်တီသက်ကလေး ၁နှစ်တောင် ပြည့်ခဲပါပြီ။ ကလေးမွေးနေ့ပွဲမှာ ကလေးငိုသံ မြူးသံတွေနှင့် ဆူညံ့နေလေသည်။ ဦးလေးကလည်း ကလေးကို နမ်းလိုက် ရှုံ့လိုက်နှင့် အန်တီသက်ကတော့ သဘောကျစွာ ပြုံးနေလေတော့သည်။ အဲ့သည့်အပြုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ကျနော်ကလွဲပြီး ဘယ်သူသိမည်နည်း။ စိတ်ထဲကလည်း ခွင်လွှတ်ပါ ဦးလေးရယ် ဆိုပြီး အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်နေမိတော့တယ်..
Zawgyi
ခြင့္လႊတ္ပါဦးေလးရယ္
ျဖစ္ပံုကဒီလိုဗ်။ ကြၽန္ေတာ္အေမရဲ႕အကို က်ေနာ့္ဦးေလးေပါ့။ နာမည္က ဦးခိုင္သိန္း။ သူ႔မိန္းမက ငယ္ငယ္ေလးဗ်။ ဦးေလးအသက္က ၄၅ေလာက္႐ွိၿပီ။ ဦးေလးမိန္းမနာမည္က မသက္သက္တဲ့။ အသက္က ၃၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ပဲ ႐ွိေသးတယ္ဗ်။ ဇာက္လမ္းအစကေတာ့ က်ေနာ္ဦးေလးက ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ လုပ္တယ္။ သားသမီးသာ မ႐ွိေသးတာ စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းတယ္။ ဦးေလးက က်ေနာ္ကလည္း ဦးေလးမိန္းမကို တခါတခါ ဦးေလးမိန္းမကို ခိုးခိုးၿပီး ႏို႔ေတြဖင္ေတြကို ၾကည့္တတ္တာကို ေယာက်ာ္းသာ႐ွိတာ ဖင္ေတြ ရင္ေတြက ေအာ္ဒီဂ်င္နယ္ပဲေလ။ က်ေနာ္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကလည္း ျဖစ္ေနေတာ့ အိမ္မွာပဲ ေနျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ညေန ၅နာရီေလာက္ က်ေတာ့ဦးေလးေရာက္လာတယ္။ ဦးေလးက ကုန္၀ယ္သြာဖို႔ က်ေနာ့္ကို သူ႔အိမ္ဖက္ၾကည့္ေပးထားဖို႔ မွာခဲ့တယ္ေလ။ ဒီကလည္း အဆင္သင့္ေပါ့ဗ်ာ။ “ဟုတ့္ကဲ့” ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ညေနထမင္းစားၿပီး ဦးေလးတို႔အိမ္ဖက္ ေလ်ွာက္လာလိုက္တယ္။
အိမ္က သိပ္မေ၀းပါဘူး။ အိမ္ေနာက္ေဖး ၂ အိမ္ေက်ာ္ဆို ေရာက္ၿပီေလ။ ၇နာရီခဲြဆိုေတာ့ မိုးလည္း ခ်ဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ က်ေနာ္ေရာက္ေတာ့ ဦးေလးမိန္းမ သက္သက္က ေရခ်ိဳးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဧည့္ခန္းထဲ ၀င္ထိုင္လိုက္တာ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔က မ်က္ေစာင္းထိုးေလး ဆိုေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္တာ။ ေရခ်ိဳးခန္း မီးဖိုခန္းက မီးေရာင္လွမ္းဟပ္ထားေတာ့ အခန္းကလည္း မပိတ္ေတာ့ ထမီမပါကို လံုးကြၽတ္ခ်ိဳးေနလိုက္တာ။ ေအာက္က ညီေလးကလည္း ေတာင္ေနလိုက္တာမွ ေပါက္သင္ညိဳလို ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ျဖစ္ေနတာေလ။ ခဏၾကေတာ့ အန္တီသက္က က်ေနာ္ေရာက္တာ သိလ်ွက္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ထားေလလားေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူေရေတြသုတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ “ေအာင္ေအာင္” လို႔ က်ေနာ့္ကို ေခၚလိုက္တယ္။ “မင္းဦးေလးက ဒီညျပန္မလာဘူးတဲ့.. ဖုန္းဆက္တယ္.. ေရာင္းသူနဲ႔ မေတြ႔ေသးလို႔ မနက္မွ ျပန္လာမွာတဲ့ ေအာင္ေအာင္ ညေစာင့္အိပ္ေပးပါလား” ဆိုၿပီးေျပာလာေတာ့ “ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့ အန္တီသက္” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
အန္တီသက္က ထမင္းစားဖို႔ ျပင္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း အန္တီသက္ကို ၀ိုင္းကူလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ထမင္းစားေနရင္းနဲ႔ အန္တီသက္က စကားစလာတယ္။ “ေအာင္ေအာင္ မင္းရည္းစားေတြ ရေနၿပီလား” တဲ့။ က်ေနာ္လည္း ”မ႐ွိပါဘူးေပါ့…” ၁၀တန္းေရာက္ေပမဲ့ ရည္းစားက မ႐ွိဘူးေလ။ အန္တီသက္က… “ငါ့တူကလည္း ညံ့လိုက္တာ႐ွာေပါ့ကြယ္” ဆိုေတာ့ “ျဖည္းျဖည္းေပါ့” ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ရယ္ရယ္ေမာေမာပဲ။ “အန္တီေရာ သားသမီး မယူေသးဘူးလား” ဆိုေတာ့.. “ယူတယ္ မရတာ” တဲ့။ ”အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္မွာေတာင္ ကေလးမရဘူး” တဲ့။ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မရတာလည္းေတာ့ မသိပါဘူး။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ အန္တီသက္က တီဗီြၾကည့္မယ္ ေျပာေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၾကည့္မယ္ေပါ့။ ျမန္မာဇာက္ကားထိုးလိုက္ေတာ့ အန္တီသက္က မႀကိဳက္ဖူးတဲ့။ အဲ့တာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားကား ထိုးလိုက္တယ္။ အန္တီသက္ကလည္း အိပ္ရင္းနဲ႔ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ေပါင္ေပၚ ေခါင္းတင္လာတယ္ေလ။
ႏိုင္ငံျခားကားဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း လိုးတာေတြလည္း တခန္း ၂ခန္း ပါတယ္ေလ။ အဲ့ဒီအခန္းေရာက္ရင္ က်ေနာ္လီးကလည္း ထိမ္းမရဘူး။ အတြင္းခံကလည္း ၀တ္မလာမိေတာ့ အန္တီသက္ေခါင္းကို ေထာက္မိတာေပါ့။ အန္တီသက္ကလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား မသိတာလား မသိပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း အိပ္ခ်င္တယ္ေျပာၿပီး ထလိုက္ေတာ့တယ္။ ၾကာၾကာေနရင္ မေနႏိုင္တာ ကို႔စိတ္ကိုသိတယ္ေလ။ အန္တီသက္က… “ေအာင္ေအာင္ မင္းသရဲေၾကာက္တတ္တယ္ မဟုတ္လား.. အန္တီသက္နဲ႔ လာအိပ္” လို႔ေျပာေတာ့ ရင္ေတြေတာင္ ခုန္တယ္ဗ်ာ။ ဦးေလးတို႔လင္မယားအိပ္ခန္းႀကီးက ႐ွယ္ပဲ။ ေမြြ႔ရာကလည္း အထူႀကီး။ ဟူးးး.. ဦးေလးမိန္းမဆိုတဲ့ အသိက ေခါင္းထဲမွာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။ အန္တီသက္က အစကေတာ့ ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနေလရဲ႕။ က်ေနာ္လည္း အေတြ႔ၾကံဳကလည္း မ႐ွိ။ အန္တီသက္ ေျခေထာက္ေတြက စလာၿပီေလ။ က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြကို လာလာပြတ္ေနတာ က်ေနာ္လည္း အထာေတာ့ ေပါက္ၿပီေလ။ အန္တီသက္က ဒီဘက္လည္းလွည့္ေရာ့ မေျပာမဆိုနဲ႔ ဆဲြဖက္လိုက္တယ္။ အန္တီသက္လည္း အလိုက္တသိပဲ ရင္ဘက္ထဲမွာ ၿငိမ္ေနလိုက္တာမွ…. “ေအာင္ေအာင္ အန္တီသက္ကို ခ်စ္လားဟင္” နဲ႔ ေမးေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္လည္း.. အရမ္းခ်စ္တာေပါ့… ခ်စ္လို႔ အန္တီသက္ကို ဖက္ထားတာေပါ့” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
အန္တီသက္လည္း… “ေအာင္ေအာင္ အန္တီသက္ကို ဖင္ေတြ ခိုးခိုးၾကည့္တာ သိတယ္” တဲ့။ က်ေနာ္လည္း မ႐ွက္နိင္ေတာ့ဘူး။ အန္တီသက္ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းေတြကို ဆဲြစုပ္လိုက္ေတာ့ ျပန္နမ္းတယ္။ သူလည္း…. “ခြင့္ျပဳေပးလား” လို႔ ေျပာေတာ့… “ေအာင္ေအာင့္သေဘာ” ဆိုၿပီး အက်ႌေတြ ခြၽတ္ေပးတယ္။ လီကလည္း တတိန္းတိန္းနဲ႔ ေတာင္လိုက္တာမွ.. “လိုးမယ္ေနာ္” လို႔ေျပာၿပီး… “အင္” တဲ့ ဆိုၿပီး အန္တီသက္ေပၚ ေမွာက္အိပ္လိုက္တယ္။ အန္တီသက္ကလည္း ေပါင္ကားေပးထားေတာ့ ထည့္လိုက္တာ အရည္ေတြက ထြက္ေနတာဆိုေတာ့ ေခ်ာေခ်ာ႐ႈ႐ႈပဲ ၀င္သြားတာ ကေလးမေမြးထားေတာ့ သိပ္မေခ်ာင္ဘူး။ စီးစီးေလးဗ်။ က်ေနာ္လည္း ႏို႔ေတြစို႔ ႏူတ္ခမ္းေတြစုပ္နဲ႔ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးတာ အန္တီသက္က.. “အား…အား..” ဆိုၿပီး ေအာ္ေပး႐ွာတယ္။ “က်ေနာ္လိုးတာေကာင္းလား” လို႔ေျပာေတာ့ “အင္..” တဲ့။ ဦးေလးထက္ ပိုေကာင္းတယ္တဲ့။ က်ေနာ္လည္း လိုးရင္းလိုးရင္းနဲ႔ ၁၅ခ်က္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးလိုက္တာ အခ်ိန္ကေတြက တေရႊ႔ေရႊ႔ကုန္လာသလို ေအာင္ေအာင္လည္း ဒူးေတြကုန္လာၿပီ။ အန္တီသက္ကေတာ့ မျဖံဳေရးခ် မျဖံဳဆိုသလို႔ေပါ့။
အန္တီသက္က… “ေအာင္ေအာင္ေမာေနၿပီလား” ဆိုၿပီး ေအာင္ေအာင္ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး အေပၚကေန ဖားခုန္သလို ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင္႔ ကာမပန္းတိုင္းကို ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနလိုက္တာ ေအာင္ေအာင္လည္း ဒီတခါေတာ့ သက္သက္သာသာႏွင့္ မခံစားဖူးေသးတဲ့ လိုးျခင္းအရသာကို နည္းမ်ိဳးစံု ခံစားေနရသျဖင့္ နတ္စည္းစိမ္ယစ္ေနသည္အလား … “အန္တီၿပီးေတာ့မယ္” ဆိုၿပီး ေျပာၿပီး အခ်ိန္ျမင့္လိုက္ေလသည္။ ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ေအာင္ေအာင္လည္း မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာလာသည္။ ၂ခ်ီေျမာက္ ဆိုေတာ့လည္း ဖက္ဖက္လည္း ေမာလွၿပီ။ တေယာက္ကိုတေယာက္ဖက္ကာ ကာမပန္းတိုင္ကို ၿပိဳင္တူေရာက္လိုက္ၾကေလသည္။ မနက္ခင္းေစာေစာ အန္တီသက္ ထမင္းထခ်က္ေလရာ။ ေအာင္ေအာင္မွာ မႏိုးေသး။ အန္တီသက္က ထေတာ့ဆိုၿပီး လာႏိႈးေလရာ ျပာျပာသလဲ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၆နာရီ။ အန္တီသက္က ေအာင္ေအာင္ပါးကို မေျပာမဆို နမ္းလိုက္ရာ ေအာင္ေအာင္လီးကလည္း ဒန့္ဆို ထလာျပန္ၿပီေလ။ “ေအာင္ေအာင္ ညီေလးက အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ… ညက ဆိုးထားတာေတာင္ အခုထိ ဆိုးတုန္း” ဆိုၿပီး အန္တီသက္ေျပာေျပာဆိုဆို လွမ္းကိုင္လိုက္တာ… “မရေတာ့ဘူး” ဆိုၿပီး အန္တီသက္ကို ဆဲြလဲွလိုက္ၿပီး အနမ္းမိုးေတြ မျပက္ရြာလိုက္ေလေတာ့တယ္။
“ဦးေလးက ဘယ္အခ်ိန္လာမလဲမသိ” ဆိုၿပီး အန္တီသက္ကို ထမီလွန္ကာ ျမန္ျမန္လိုးေလေတာ့တယ္။ အန္တီသက္ကလည္း ေကာ့ေကာ့ၿပီး ေဆာင့္ေပး႐ွာတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း အန္တီကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ တဖြဖြ ေအာ္ေနေလရဲ႕။ အားက ျပည့္ေနလို႔လားမသိ ၾကာၾကာမလိုးလိုက္ရ ၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာလိုက္တယ္။ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့တယ္။ လီးက အရည္ေတြကို ထမီႏွင့္သုက္ကာ.. “ျပန္ေတာ့မယ္” ဆိုၿပီး သုတ္ေျခတင္ျပန္တာ ေနာက္ပင္ မၾကည့္။ အန္တီသက္ကေတာ့ ေအာင္ေအာင္ေက်ာကို ေငးၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာေက်နပ္ၿပီး ေပ်ာ္ေန႐ွာတယ္။ မၾကာလိုက္ပါ အန္တီသက္ေယာက်ာ္း ျပန္ေရာက္လာေလေတာ့တယ္။
ပံုမပ်က္ေအာင္ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္လ်ွက္ေပါ့။ “ေအာင္ေအာင္ လာေစာင့္ေပးလား” ေျပာေတာ့ “မလာဘူး ညက ခဏပဲလာတယ္” ဟု ရြီးေလေတာ့သည္။ သည္လိုနဲ႔ ၃လေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီ။ အန္တီသက္မွာ ကို၀န္ရွိေနသည္ဟု အန္တီသက္ေယာက်ာ္း ရပ္ကြက္ထဲ လွည့္ပတ္ႂကြားေနတာ ျမင္ေတြ႔ေနရတာ ကို႔စိတ္ကို မလံုဘူး။ ကို၀န္ဘယ္ႏွလလည္း ေမးေတာ့ ၃လနဲ႔ ဟိုက္႐ွားပါး… စိတ္ထဲမွာ ဘုရားတမိလိုက္သည္။ ဘာလိုလိုနဲ႔ အန္တီသက္ကေလး ၁ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္ခဲပါၿပီ။ ကေလးေမြးေန႔ပဲြမွာ ကေလးငိုသံ ျမဴးသံေတြႏွင့္ ဆူညံ့ေနေလသည္။ ဦးေလးကလည္း ကေလးကို နမ္းလိုက္ ႐ွံု့လိုက္ႏွင့္ အန္တီသက္ကေတာ့ သေဘာက်စြာ ျပံဳးေနေလေတာ့သည္။ အဲ့သည့္အျပံဳးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို က်ေနာ္ကလဲြၿပီး ဘယ္သူသိမည္နည္း။ စိတ္ထဲကလည္း ခြင္လႊတ္ပါ ဦးေလးရယ္ ဆိုၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ေနမိေတာ့တယ္..
