လူကြီးဖတ်စာ

ငတ်မပြေသော

ငတ်မပြေသော

” ဖြိုးညီရေ…….. ” ခေါ်သံနဲ့ အတူ အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မမမွန်တို့လင်မယားဖြစ်နေသည်။ သူတို့လင်မယားနဲ့တောင်မတွေ့တာ နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ မမမွန်ကသူရိန်ရဲ့ အစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲ ၊ ဖြိုးညီ အဖေရဲ့ညီမရဲ့ သမီးအငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဖြိုးညီ အဖေတို့က တရုတ်စပ်သည်။ အဒေါ့် ယောကျာ်းကလဲ တရုတ်ဆိုတော့ မမမွန်က ပီဘိတရုတ်မလေးတစ်ယောက်နှယ်။ အရပ်မြင့်မြင့်ရင်သား တွေကထွားထွား ၊ တင်သားတွေကလဲကြီးသည်။ ရုပ်ကလဲ တော်တော်ချောသည်။ သူ့ယောက်ျားဖြစ်သူယောက်ဖတစ်ဝမ်း ကွဲက ကိုချမ်းသာ တဲ့။ ကားပစ္စည်းတွေ အကြီးအကျယ်ရောင်း တဲ့သူဌေးသား။ ရုပ်ကလဲ ချောသည်။ ဒီလိုပဲ မမမွန်နဲ့ကြိုက်ပြီး လက်ထပ်ကြတာ နှစ် နှစ်တောင်ကျော်ပေါ့။ ဖြိုးညီ အတွေးစတွေကိုဖြတ်လိုက်ပြီး ဧည့်သည်နှစ်ယောက်ကိုအိမ်ထဲခေါ်လိုက်သည်။ ”လာ….အကို နဲ့ မမ ဘယ်ကိုလာတာလဲ။”” ဒီလိုပါပဲ နင့်အကိုအကြောင်းမသိသေးဘူးလား။ သူတီဘီဖြစ်တာလေ နောက်ဆုံးအဆင့် ဆေးယဉ်ပါး ရောဂါဖြစ်တာ။ ပထမဖြစ်တုန်းက ဆေးမှန်မှန်မသောက်တာနဲ့ နောက်ပိုင်းဆေးမတိုးတော့ပဲ ဖြစ်သွားတာ။ အခုလဲ နေမကောင်းဘူး။

တစ်ခါတစ်ခါထထဖောက်သေးတယ်။ သွေးတွေအန်တာမှ မပြောပါနဲ့။ ”ဘေးနားက ယောက်ဖတော်ကတော့ တစ်ချက်သာကြည့်ပြီး ယဲ့ယဲ့ပြုံးပြသည်။ အပြုံးကနွမ်းလျှနေသည်။ ဒါနဲ့ မမတို့ ဘာကိစ္စနဲ့လာတာလဲ။ ခဏလေးနော် ။အဖေနဲ့ အမေဈေးခဏသွားတယ်။ ပြန်ရောက်တော့မှာပါ ။ မကြာပါဘူး ။ နင့်ကို ဆေးအကြောင်းလေးမေးချင်လို့လာတာပါ။ သူလဲဆေးတွေ သောက်နေတော့။ ဆေးဖိုးကလဲ တစ်လကိုငါးသိန်းလောက်ကုန်တယ်ဟယ်။ ဘာဆေးတွေလဲဆိုတာရယ် ။နောက်ရော အကောင်းအတိုင်းပြန်ဖြစ်ပါ့မလားလို့မေးချင်လို့။ ဓာတ်မှန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အဆုတ်တွင် စပေါ့တွေက ဇကာပေါက်နှယ်။ အော်……. ပေလိုက်တဲ့ ငါ့ယောက်ဖ ။ ဘာလို့ အဲဒီလောက်တောင်ဆိုးဝါးသွားပါ့လိမ့်။ ဖြိုးညီ တစ်ယောက်မချိတင်ကဲပင်တွေးမိလိုက်သေးသည်။

သို့သော် လူနာတစ်ယောက်ကိုစိတ်ဓာတ်ကျအောင်မပြောသင့်သောကြောင့် ” ကောင်းမှာပါ မမ ဆေးကိုပုံမှန်သောက်လေ။ ဒီအစက်အပြောက်တွေကတော့ ပြန်ပျောက်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ ကျန်တာတော့ သူ့ဆေးပတ်လည်အောင်သောက်လို့ တီဘီ တွေကုန်သွားရင် ပျောက်မှာပါ။ နောက်ပိုင်းတော့ ဆေးလိပ်မသောက်နဲ့ ။ အပင်ပန်းမခံနဲ့တော့ပေါ့။ သက်တောင့်သက်သာပဲနေရမှာပေါ့။”” ဒါတောင်နင့်အကို က ဆေးလိပ်ပြန်သောက်ချင်သေးတယ် ။ မနည်းတားထားရတာ ။အရင်ထဲက ဖင်မီးခိုးထွက်အောင်သောက်တဲ့လူလေ။ ”ပြောရင်းဆိုရင်း ဖေဖေနဲ့မေမေပြန်ရောက်လာလို့ စကားစပြတ်သွားသည်။သူတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ မိဘနှစ်ပါး စကားကောင်းနေကြသည်။ အာလ္လာပ သလ္လာပတွေကို ဆက်နားမထောင်ချင်တော့နဲ့ နဲ့ အခန်းထဲဝင်ပြီး ညမင်းသားဆိုဒ်က ကိုကောင်းခန့်ရေးထားတဲ့ ”ခွင့်လွှတ်တော့မရယ်” အချစ်ဝတ္တုဆုရ စာအုပ်ကိုပဲပြန်ဖတ်နေမိသည်။

ဖတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ဖတ်လိုက်တာ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ။ ဧည့်ခန်းထဲက ”သားရေ ခဏလာဦးပြောစရာရှိလို့ ။ ” အမေရဲ့ ခေါ်သံကိုကြားလို့ အပြင်ကိုထွက်ကြည့်မိသည်။” သားကိုရန်ကုန်ထည့်ပေးလိုက်မလို့ ။ သွားအထုတ်သွားပြင်ချေ ။ နေ့လည် နင့် အစ်မတို့ပြန်ရင်တစ်ခါထဲလိုက်သွား နင်ကျောင်းပိတ်တဲ့ နှစ်လ ဒီမှာလဲအားနေတာပဲ လတ်လျား လတ်လျားနဲ့ ဘာမှလဲမဟုတ်ဘူး ။ဟိုမှာအကူညီလိုနေတာ သွားကူညီချေ။ ”ဖြိုးညီလဲ ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး အထုတ်အပိုးတွေပြင်ဆင်နေလိုက်သည်။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီး တော့ အစ်မတို့ကားနဲ့ ရန်ကုန်လိုက်ခဲ့သည်။

ယောက်ဖက ကားတောင်သိပ်မမောင်းနိုင်။ ပဲခူးလာတုန်းကတောင် အစ်မ မောင်းခဲ့တာ ။ အပြန်တော့ ကျွန်တော်မောင်းမယ် မမဆိုပြီးသူကိုယ်တိုင် မောင်းပြီးလာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်က ဖျာပုံလမ်း ငါးလွှာ ။ ယောက်ဖက သုံးလွှာ လောက်ပဲတက်ရသေးသည် … ဟောဟဲ …ဟောဟဲ ဖြစ်နေလို့ သူ့ကိုစောင့်စောင့်ပြီးခေါ်ရသည်။ အပေါ်ရောက်တော့ ယောက်ဖ မောပြီးဖလက်ပြသွားသည်။ အခန်းထဲသွားနားနေသည် ။ ”မောင်လေးရေ ………. အထုတ်တွေဝိုင်းကူထားပါဦး ။ နင့်အကိုအထုတ်ကို နင့်အခန်းထဲထား ။ မမအထုတ်ကိုတော့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ”” မမက အကိုနဲ့တစ်ခန်းထဲအတူတူအိပ်တာမဟုတ်ဘူးလား” ” နင့်အကိုဆီကပိုးကူးမှာစိုးလို့ ခွဲအိပ်တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ရှိပြီ။ သူကလဲ ဆေးပြင်းတွေသောက်ရတော့ ညညဆို တန်းပြီးအိပ်ပျော်တာပါပဲဟယ်။

လင်မယားကိစ္စလဲသိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ” အိမ်ထောင်ကျတာမှ နှစ်နှစ်လောက်ပဲရှိသေးသည်။ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ခွဲအိပ်ရသော မမကိုလဲ သနားမိသည်။ သို့သော် ဘာစိတ်မှ မဖြစ်မိပေ။ ဒီလိုနဲ့ မနက်စောစောထတဲ့ သူ့အကျင့်ကြောင့် မနက်စောစောရေနွေးတည်၊ ထမင်းအိုးတစ်လုံးချက်ပြီး ဈေးသွားလိုက်သည်။ ဈေးကပြန်လာတော့ မမမွန်တစ်ယောက်ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတာနဲ့တန်းတိုးသည်။ရင်လျှားပေါ်မှာတဘက်လေးလွှား ထားသည်။ ”အော်……. မမမွန် နိုးနေပြီလား။ ကျွန်တော်တောင်ဈေးကပြန်လာပြီ ။ ကြက်သားနဲ့ အာလူးရယ် ၊ ကင်ပွန်းချဉ်ရွက်နဲ့ ပဒတ်စာလေးပဲချက်ပြီး ငပိရည်နဲ့ တို့စရာလေး တို့မလို့စီစဉ်ထားတယ်။” ဖြိုးညီတစ်ယောက်ရေ ပက်မဝင် စကားတွေကိုဖောဖောသီသီပင်ပြောမိသည်။

” ဒါနဲ့ မမမွန်မျက်နှာမကောင်းပါလား။ ညက အိပ်မပျော်လို့လား။ ဘာဖြစ်လို့လဲမမရဲ့။”သေချာမေးကြည့်တော့မှ.. ” ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ညက မမမွန်ခြေဆစ်လက်ဆစ်တွေကိုက်လို့အိပ်လို့မရဘူးလေ။ မိုးအေးတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ ဆရာဝန်ကတော့ လေးဘက်နာလို့ပြောတာပဲ။ အဲဒါ မိုးအေးတိုင်းဖြစ်နေတော့ စိတ်ညစ်နေတာပါ။ ” ” ဒါများမမမွန်ရယ် ညထဲက ပြောပါလား ။ ကျွန်တော် ဆေးပေးပြီး ကုပေးမှာပေါ့။ ဘာလဲ ကိုယ့်မောင်လေးကို ကျောင်းမပြီးသေးဘူးဆိုပြီးမယုံဘူးလား။ ” ”လာ… ဒီမှာထိုင် ။ ကျွန်တော်ရှင်းပြမယ်။ အဲဒါ …………… လို့ခေါ်တယ် ။ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးသောက်ပေါ့။” ”နောက်တစ်ခါဖြစ်ရင်ကျွန်တော့်ကိုခေါ်လေ။ ” ”ကျွန်တော်မနက်စာပြင်ထားတယ်။ အကို့ကိုနှိုးလိုက်ဦးလေ။ တူတူစားရအောင်။” ”ရတယ်မောင်လေး သူကနေမြင့်မှထတာ ။ သူ့ကို နှိုးရင်လဲမကြိုက်ဘူး။ ”” မောင်လေးနဲ့ မမပဲအရင်စားထားနှင့်မယ် ။ နောက်မှချက်ပေါ့ ။

ဝီရိယကောင်းနေလိုက်တာနော်။”” ခဏလေး မမအဝတ်အစားသွားလဲလိုက်ဦးမယ်။ ”ပြောရင်းဆိုရင်းထွက်သွားသော မမမွန်ရဲ့ နောက်ပိုင်းကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ တင်သားတွေက ထွားပြီး အယ်နေသည်။ ကာမမှုလဲကောင်းကောင်းမပြုဖြစ်တော့ ကျမသွား။ ဒီကြားထဲ အိမ်အလုပ်တွေကို သူတစ်ယောက်ထဲ ဒိုင်ခံလုပ်ရတော့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သလိုဖြစ်ပြီး ရင်သား ၊ တင်သားတွေက ကျစ်လစ်နေသည်။ နေ့လည် အိမ်နောက်ဖေးမှာဟင်းချက်ရင်း မမမွန်နောက်မှာရောက်တာမသိပဲ လှည့်လိုက်တော့ ရင်ချင်းအပ်သလိုဖြစ်သွားပြီး မမမွန်ရဲ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ ပွတ်မိသွားသည်။ အိစက် နေသောအတွေ့အထိကြောင့် ကတုန်ကရင်တောင်ဖြစ်သွားသည်။ မနဲစိတ်နှစ်ပြီး ဟင်းအိုးထဲအာရုံစိုက်လိုက်ရသည်။ နေ့လည်စာ ဖြိုးညီလက်ရာကို ချီးကျူးကြသည်။ ဖြိုးညီလဲ နေ့လည်စာစားပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်ကာတစ်ရေးတမောအိပ်လိုက်သည်။

ညနေစောင်းလောက်နိုးတော့ လေ့ကျင်ခန်းလုပ်သည့် အနေနဲ့ ဒိုက်ထိုးပြီး ဘောင်းဘီတိုနှင့်ပင် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေပန်းအောက်မှာအားရပါးရရေချိုးလိုက်သည်။ ညနေစာစား ၊ ပြီးတော့ ယောက်ဖနဲ့ဘောလုံးပွဲကြည့် ။ ပထမပိုင်းပြီးတော့ ယောက်ဖက မကြည့်နိုင်တော့ ။ အားနည်းတာရော ၊ အိပ်ရေးပျက်မခံနိုင်တာရောကြောင့် အိပ်တော့မည်ပြောသည်။ မမမွန်က အိပ်ယာခင်းပေး စောင်ခြုံပေးသည်။ ယောက်ဖအိပ်သွားပြီးမှ ပြန်ထွက်လာသည်။ ”ငါ့မောင်လေး မအိပ်သေးဘူးလား။ မမတော့ အိပ်တော့မယ် ။”” ရတယ် မမ ကျွန်တော်က နှစ်ပွဲဆက်ကြည့်မှာ ။ ၉ခွဲပွဲပြီးရင် ၁၂နာရီပွဲလာဦးမှာဆိုတော့ ၂နာရီကျော်လောက်မှ အိပ်ဖြစ်မှာ ။ ဂွတ်နိုက်နော် မမ။ဒုတိယပွဲကြည့်ရင်း ပထမပိုင်းအပြီး ခဏနားတော့ ဘောလုံးဂျာနယ်ဖတ်ဖို့လိုက်ရှာမှ ဂျာနယ်က ခြင်းတောင်းထဲထည့်လိုက်မိမှန်းသိသည်။ဒီကိုလာတုန်းက အထုတ်မဆန့်တာ နဲ့ ခြင်းတောင်းထဲထည့်ထားတာ ။ ခြင်းတောင်းက မမမွန်အခန်းထဲမှာ ။ မထူးပါဘူးလေ ဘယ်သူမှမ မဟုတ်တာ ကိုယ့်အစ်မပဲ ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။

နိုးသွားမှာကြောက်လို့ ခြေဖွနင်းပြီး အခန်းထဲဝင် ၊ ကုတင်အောက်က ခြင်းတောင်းကို ငုံ့ယူနေစဉ်”မောင်လေး ဘောလုံးပွဲပြီးပြီလား။”” အော် မမ မအိပ်သေးပဲကို ၊ မပြီးသေးဘူးမမ ။ ပထမပိုင်းပြီးပြီ ပျင်းနေလို့ ဘောလုံးဂျာနယ်ဖတ်မလို့ဟာဘောလုံးဂျာနယ်ကခြင်းတောင်းထဲပါသွားလို့ လာယူတာ။”” မမ မအိပ်သေးဘူးလား ။”” ဘာလို့မအိပ်တာလဲ ။အဆစ်အမြစ်တွေကိုက်ပြန်ပြီငါ့မောင်ရယ်။ လက်ဆစ်ခြေဆစ်တွေကိုက်နေတာ။” ”အော်….. ဒါလေးများမမရယ် ။ ကျွန်တော့်ဆီမှာဆေးပါလာတယ် ခဏစောင့်။ ”အခန်းထဲပြန်ပြီး အသင့်ရှိနေတဲ့ အစာအိမ်မထိတဲ့ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးကိုပဲ …… လေးနဲ့တွဲပြီးပေးလိုက်သည်။ဆေးတိုက်ပြီးတော့ ”မမ..လက်ဆစ်တွေကိုက်နေတယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရဦးမလား။””အင်း နှိပ်ပေးလေ ။ ကောင်းတာပေါ့ ငါ့မောင်ရယ်။ မမကတော့ အရမ်းကိုက်တာပဲသိတယ်။ ”ဖြိုးညီ တစ်ယောက်မမမွန်ရဲ့ လက်ဆစ်တွေကိုစိတ်ပါလက်ပါနဲ့ နှိပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ချောင်းလေးတွေက သွယ်လျှနေသည်။ ဖော့ဖယောင်းလိုနူးညံ့နေသည်။ ကုတင်က နံရံကပ်ထားတာဆိုတော့ နံရံဘက်နှင့် ဝေးသည့် ဒီဘက်လက်ကို နှိပ်ပေးတုန်းက ဘာမှမဖြစ်။

ဟိုဘက်လက်ကို ကျတော့ မမက သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပေးထားသည်။ လက်ကိုနှိပ်ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ရင်သားကြီးတွေကို ထိမိတော့ ။ အိစက်သည့်အထိအတွေ့ကြောင့် အောက်ကညီတော်မောင်က ခေါင်းထောင်ချင်လာသည်။ ပုဆိုးပဲဝတ်ထားတာရယ် ။ ညဘက်အိပ်ခါနီးဆိုတော့အတွင်းခံဘောင်းဘီကဝတ်မထား တော့ ပုဆိုးအောက်မှာငေါထွက်နေသည်။ မမွန်ကတော့ မသိလောက်။ ခဏကြာတော့ ”ရပြီငါ့မောင် လက်ကတော့ တော်တော်လေးသက်သာသွားပြီ။ ခြေဆစ်လေးတွေနှိပ်ပေးဦး။ ဒူးခေါင်းရောပဲ။”ဖြိုးညီ ခြေချောင်းလေးတွေကို ညင်ညင်သာသာ နှိပ်ပေးသည်။ ကော့လိုက် ကုတ်လိုက်ချိုးပေးသည်။ အဆစ်လေး တွေပေါ်မှာလက်နဲ့ဖိပေးသည်ခြေရင်းကနေအပေါ်ကိုမော့ကြည့် တော့အောက်ခံမဝတ်ထားတဲ့ညဝတ်အကီၤျပေါ်မှာနို့သီးခေါင်း လေးတွေကိုမြင်လိုက်ရတော့အာခေါင်တွေတောင်ခြောက်လာ သည်။

ခဏနေတော့ မမက အပေါ်ကိုဆွဲတင်ပြီး ” ဒူးခေါင်းလေးပဲနောက်ဆုံးနှိပ်ပေးတော့ ငါ့မောင်ရေ။ မောင်လေးလဲတော်တော်ညောင်းနေတော့မယ်။ မမ လဲဆေးသောက်လိုက်တော့ တော်တော်ကောင်းသွားတယ်။”ဒူးခေါင်းကို နှိပ်ပေးရင်း ခြေသလုံးသားဖြူဖြူလေးတွေကိုကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ ထမိန်ကို အသာဆွဲလှန်ပြီး အဖုတ်ကြီးကို ကုန်းလျက်လိုက်သည်။” အာ…… ငါ့မောင် ဘာလုပ်တာလဲကွယ်။ မတော်ပါဘူး။”မတော်ပါဘူးသာပြောနေတာ အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေရွဲနေသည်။ အရည်ကြည်လေးတွေကိုလျှာကြီး နဲ့ တစ်ခါထဲ သိမ်းကြုံး လျက်လိုက်သည်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုငုံပြီး ချိုချဉ်စုတ်သလို ဆွဲစုတ်လိုက်သည်။” ရှုး……….. အား………….ကောင်းလိုက်တာငါ့မောင်ရယ်။ ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲ။ ” မမမွန်တစ်ယောက် ကော့ပြန်နေသည် ။ ခါးကော့ပြီး အဖုတ်ကြီးကို ကော့ပေးသည်။

အဖုတ်ကြီးကို ဖြိုးညီမျက်နှာနှင့်ကပ်ပေးသည်။ အစေ့လေးကို ဆွဲစုတ်ပေးသည်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖြဲပြီး ပန်းရောင် အတွင်းနံရံထဲကို လျှာကိုခေါက်ကာပို့လွှတ်လိုက်သည်။ ” အ…..အ……. နာနာလေးလျှက်….. ကောင်းလိုက်တာ…. ”အစေ့ကို စုတ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ထိုးမွှေလိုက်၊ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖြိုးညီနှုတ်ခမ်း တေ့ပြီးစုတ်လိုက် လုပ်နေတုန်း မမမွန် လက်နှစ်ဖက်က ဖြိုးညီလက်နှစ်ဖက်ကိုယူပြီး သူ့နို့အုံပေါ်မှာတင်ပေးသည်။ တင်းအိပြီးနူးညံ့နေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညဝတ်အကျီင်္ပေါ်ကပဲ နာနာနယ်မိသည်။” ညှစ် နာနာ ညှစ် ကောင်းနေပြီ ။ ကောင်းလိုက်တာ။ အောက်ကလဲ ပြီးတော့မယ်..။ ””အား …… အား……….. ပြီးပြီ ပြီးပြီ …။ ”ခါးလေးကိုကော့ ပြီး အရည်တွေ ဒလဟော ထွက်ကာ ပြီးသွားသည်။ ဖြိုးညီမျက်နှာမှာလဲ အရည်တွေလူးနေသည်။ ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေတစ်ခါထဲမျိုချ လိုက်သည်။ မမမွန်အရည်က အချဉ်ဓာတ်မများ ။ အနည်းငယ် ငန်သည့်ဘက်ကဲသည်။ သိပ်မချဉ်ဘူးဆိုတော့ အက်ဆစ်ဓာတ်နည်းတယ် ။ PH နိမ့်မှာပေါ့ ။ ဖြိုးညီ စိတ်ထဲကပင် စောက်ရည်ကို ဓာတ်ခွဲကြည့်မိသည်။စိတ်ကူးနေလို့ မပြီးသေး ။

အလုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်ရဦးမယ်ဆိုပြီး ပုဆိုးကိုတစ်ခါထဲ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အောက်က စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ ညီတောင်မောင်က ဘွားကနဲ ထွက်လာသည်။ မမမွန်ကတော့ လျှာနဲ့တင် တစ်ချီပြီးသွားလို့ မျက်လုံးလေးမှေးနေသည်။ ဖြိုးညီ ဒူးထောက်ကာ ထောက်ကာနဲ့ ခေါင်းရင်းဘက်ကိုသွားလိုက်သည်။ ညီတော်မောင်ကို ပါးစပ်နားလေးကပ်ပြီး ။ မမမွန်…. လို့ညင်ညင်သာသာခေါ်လိုက်သည်။ မမမွန် မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ ပါးစပ်နားမှာ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ ညီတော်မောင်ကိုတွေ့ပြီး မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားသည်။” အာ …… အကြီးကြီးပဲ ။ နင့်အကိုဟာ အဲလောက်မကြီးဘူး။”” ကျွန်တော်က အဆောင်မှာပျင်းနေတာနဲ့ အားအားရှိ ပန့်ဆွဲထားတာလေ။ အဲဒါကြောင့်ပါ။ ””ကျွန်တော့်ကိုလဲ တစ်လှည့်လုပ်ပေးပါဦးမမရယ်။ ”စကားဆုံးတော့ လက်လေးတစ်ဖက်ကိုကြွပြီးညီတော်မောင်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ခေါင်းလေးကိုကြွပြီး ဒစ်ထိပ်ဖျားလေးကိုငုံသည်။

ဒစ်တစ်ခုလုံးပါးစပ်ထဲတွင်ထည့်ပြီး လျှာလေးနဲ့လှည့်ပတ်ကစားသည်။ ဒစ်အနားသားလေးတွေကို လျက်သည်။ နောက် ခေါင်းကိုကြွပြီး လီးတစ်ဝက်လောက်ထိရောက်အောင်ငုံပြီး ကြွကာကြွကာနဲ့ မှုတ်ပေးသည်။ လီးပတ်လည်ကို လျှာလေးနဲ့ ရေခဲချောင်းလျက်သလို လျက်သည်။ အရမ်းကောင်းတာကြောင့် ဖြိုးညီ တစ်ယောက်ပြီးချင်ချင်ပင်ဖြစ်သွားသည်။” ကဲ မမ ရပြီ။ လုပ်တော့မယ် ။””ပေါင်လေးကိုနည်းနည်းကားပြီး ဒူးထောင်ပေးနော်။”ဖြိုးညီ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးနှစ်လုံးကြားတွင် ဒူးထောက်ပြီးနေရာယူလိုက်သည်။ အဖုတ်၀ တွင်လီးကိုတေ့ပြီးချက်ချင်းမထည့်သေးပဲ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မမမွန်တစ်ယောက်ကော့တက်သွားသည်။” အ…… လုပ်ပါတော့ ငါ့မောင်ရယ် ။ မမစိတ်တွေပြန်ကြွလာပြန်ပြီ။’မမမွန် ဒါဆိုထည့်လိုက်တော့မယ်နော်။အင်းထည့်လိုက်တော့။ဖြိုးညီ သူ့လီးကြီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။ မလုပ်တာကြာတော့ အပေါက်က တော်တော်ကျပ်နေသည်။

ဖြိုးညီ အားနည်းနည်းစိုက်ပြီး ဖိထိုးလိုက်တော့ မမမွန်ဆီမှ ညည်းသံ နည်းနည်းထွက်လာသည်။”မောင်လေး ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါနော် ။ မမကမလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီ။””ဟုတ်ကဲ့ မမ။ ”ဒစ်ဝင်ပြီးသွားတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆက်ထိုးထည့်လိုက်တာ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသည်။ အပြင်မှာသုံးလက်မလောက်သာကျန်တော့သည်။ ကျန်တဲ့ သုံးလက်မကို အဆုံးထိဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။”ဒုတ်……. လီးထိပ် နဲ့ သားအိမ်ခေါင်းသွားဆောင့်သည်။” ”အား ……. နာတယ် မောင်လေး ဖြည်းဖြည်းလုပ်။” ”ဟုတ် …… မမ”ဖြိုးညီ တစ်ဝက်လောက်ပြန်ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ အသားကျသွားအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်နေမိသည်။ ၁၀ချက်လောက်လုပ်ပြီးသွားတော့ အသွင်းအထုတ်ကို နည်းနည်းအရှိန်မြင့်လိုက်သည”အ…. အ…… ကောင်းတယ် မောင်လေး လုပ်လုပ်”” ဗြွတ် ….ဗြွတ် ….. ဖွတ် ….ဖွတ် ……. ဖပ် ………. ဖပ်……….”အဖုတ်ထဲက အရည်တွေနဲ့ လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်တဲ့ အသံတွေ ဆူညံနေသည်။တော်သေးတာပေါ့။ တိုက်ခန်းက အသံလုံလို့ ။

ဖြိုးညီစိတ်ထဲက တွေးမိသည်။ပြီးတော့ ကိုယ့် အစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိက အသစ်အဆန်းတစ်မျိုး ဖြစ်စေသည်။” ဖပ် ……. ဖပ် …………. ဖပ် …………ဖပ်………….”ဖြိုးညီ ဥ နဲ့ မမမွန်ဖင်နဲ့ရိုက်သံတွေဆူညံ နေသည်။အဖုတ်ကတင်းကျပ်စီးပိုင်နေပြီး လီးကိုသားရေကွင်းနဲ့ ဆုတ်ညှစ်ထားသလို ခံစားရသည်။စိတ်ထဲတော်တော်ကောင်းလာသောကြောင့် နို့ကိုဆွဲရင်းနာနာဆောင့်လိုးလိုက်တာ ကြာကြာ မလိုးလိုက်ရ ခဏနဲ့ပြီးချင်လာသည်။ ကွန်ဒုံးလဲမပါသောကြောင့် လီးကိုအပြင်ကိုပဲဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သုက်ရည်တွေကို ဗိုက်ပေါ်ပဲပန်းချလိုက်သည်။” အား……….. ရှုး……….. ကောင်းလိုက်တာမမရယ်…..” ဖြိုးညီ မမမွန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးပဲ နမ်းလိုက်သည်။ခဏနေတော့ မမမွန်ဆီကမွတ်သိပ်သော အနမ်းတွေ ပြန်လည်ရရှိသည်။

” ဒီလိုမျိုးမနေရတာကြာပြီငါ့မောင်ရယ်……….. အခုလိုလုပ်မိတာ မကောင်းပေမဲ့ မမရဲ့ ဆန္ဒ ပြည့်ဝအောင်လုပ်ပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးပါ။””မမဆန္ဒပြည့်ပေမဲ့ ကျွန်တော့် ဆန္ဒ မပြည့်သေးဘူးမမရယ် ။ ကျွန်တော်လုပ်လို့မဝသေးဘူး။” ”ဟုတ်လား ….. လုပ်ဦးမလို့….. လား…”စကားဆုံးခင်မျက်လုံးကပေါင်ကြားထဲကလီးကြီးကိုတွေ့ ပြီး စကားတစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ပင်ရပ်သွားသည်။ ” အို……. တောင်နေတုန်းပဲ။ မင်းကလဲကွာ ။”” လုပ်ပါမမရယ် ။ လာ …. လေးဘက်ထောက်ပြီးဖင်ကုန်းပေး။”ကိုချမ်းသာနဲ့ တုန်းက ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လုပ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် သိပ်ပြဿနာမရှိ ။ ဖြိုးညီပြောတဲ့ပုံစံအတိုင်းပင် သေချာကုန်းပေးလိုက်သည်။ခါးကိုကော့ပြီးဖင်ကိုသေချာကုန်းပေးထားသောကြောင့် ကြီးမားဖြူဖွေးသည့် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးအောက်က အဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်လာသည်။ဖင်ကြားထဲပြူးထွက်နေသည့် အဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ရင်းဖြိုးညီတစ်ယောက်စိတ်တွေဆူဝေလာပြီး အဖုတ်ကြီးကို သကြားလုံးစုတ်သလို ပြွတ် ခနဲ ငုံပြီးကုန်းစုတ်လိုက်သည်။

အား………. ကောင်းတယ် ……. ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုတ်ပေး”သုံးလေးချက်လောက် စုတ်ပြီးတော့ ဖြိုးညီ သူ့လီးကို မမမွန်အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး လက်တစ်ဖက်က ဖင်ကိုကိုင် နောက်တစ်ဖက်ကခါးကိုကိုင်ပြီး တစ်ခါထဲ တစ်ဆုံးသွင်းလိုက်သည်။လီးကရှည်သည့်အပြင် ဖင်ကုန်းထားသောကြောင့် တစ်ခါထဲနဲ့ သားအိမ်ခေါင်းကိုသွား တိုက်သည်။”ဒုတ် ………. အ ……… ” မမမွန် ဆီကအသံထွက်လာသည်။”မောင်လေး နာနာဆောင့်တော့ ။ မမမွန်ခံချင်နေပြီ။ အတွင်းထဲထိမဆောင့်နဲ့ ဗိုက်ထဲကအောင့်တယ်။” ” အပြင်နားတင်နာနာဆောင့် ။”ဖြိုးညီလဲ မမမွန်ရဲ့ အယ်နေတဲ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို အကျအနကိုင်ပြီး နာနာပင်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ဗွတ် ……. ဗွတ် ………. ဘွတ် ……. ဘွတ်……………..အား…………ကောင်းတယ် ……. မောင်လေးဆောင့် …. သြော် ….. သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေပေါ့ အားလုံးဘဲ ရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေ …. ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ငတ္မေျပေသာ

” ၿဖိဳးညီေရ…….. ” ေခၚသံနဲ႔ အတူ အိမ္ထဲဝင္လာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မမမြန္တို႔လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔လင္မယားနဲ႔ေတာင္မေတြ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ မမမြန္ကသူရိန္ရဲ႕ အစ္မ တစ္ဝမ္းကြဲ ၊ ၿဖိဳးညီ အေဖရဲ႕ညီမရဲ႕ သမီးအငယ္ဆုံးျဖစ္သည္။ ၿဖိဳးညီ အေဖတို႔က တ႐ုတ္စပ္သည္။ အေဒၚ့ ေယာက်ာ္းကလဲ တ႐ုတ္ဆိုေတာ့ မမမြန္က ပီဘိတ႐ုတ္မေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ရင္သား ေတြကထြားထြား ၊ တင္သားေတြကလဲႀကီးသည္။ ႐ုပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ သူ႔ေယာက္်ားျဖစ္သူေယာက္ဖတစ္ဝမ္း ကြဲက ကိုခ်မ္းသာ တဲ့။ ကားပစၥည္းေတြ အႀကီးအက်ယ္ေရာင္း တဲ့သူေဌးသား။ ႐ုပ္ကလဲ ေခ်ာသည္။ ဒီလိုပဲ မမမြန္နဲ႔ႀကိဳက္ၿပီး လက္ထပ္ၾကတာ ႏွစ္ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေပါ့။ ၿဖိဳးညီ အေတြးစေတြကိုျဖတ္လိုက္ၿပီး ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ကိုအိမ္ထဲေခၚလိုက္သည္။ ”လာ….အကို နဲ႔ မမ ဘယ္ကိုလာတာလဲ။”” ဒီလိုပါပဲ နင့္အကိုအေၾကာင္းမသိေသးဘူးလား။ သူတီဘီျဖစ္တာေလ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ေဆးယဥ္ပါး ေရာဂါျဖစ္တာ။ ပထမျဖစ္တုန္းက ေဆးမွန္မွန္မေသာက္တာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေဆးမတိုးေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားတာ။ အခုလဲ ေနမေကာင္းဘူး။

တစ္ခါတစ္ခါထထေဖာက္ေသးတယ္။ ေသြးေတြအန္တာမွ မေျပာပါနဲ႔။ ”ေဘးနားက ေယာက္ဖေတာ္ကေတာ့ တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီး ယဲ့ယဲ့ၿပဳံးျပသည္။ အၿပဳံးကႏြမ္းလွ်ေနသည္။ ဒါနဲ႔ မမတို႔ ဘာကိစၥနဲ႔လာတာလဲ။ ခဏေလးေနာ္ ။အေဖနဲ႔ အေမေဈးခဏသြားတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာပါ ။ မၾကာပါဘူး ။ နင့္ကို ေဆးအေၾကာင္းေလးေမးခ်င္လို႔လာတာပါ။ သူလဲေဆးေတြ ေသာက္ေနေတာ့။ ေဆးဖိုးကလဲ တစ္လကိုငါးသိန္းေလာက္ကုန္တယ္ဟယ္။ ဘာေဆးေတြလဲဆိုတာရယ္ ။ေနာက္ေရာ အေကာင္းအတိုင္းျပန္ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ေမးခ်င္လို႔။ ဓာတ္မွန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဆုတ္တြင္ စေပါ့ေတြက ဇကာေပါက္ႏွယ္။ ေအာ္……. ေပလိုက္တဲ့ ငါ့ေယာက္ဖ ။ ဘာလို႔ အဲဒီေလာက္ေတာင္ဆိုးဝါးသြားပါ့လိမ့္။ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္မခ်ိတင္ကဲပင္ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။

သို႔ေသာ္ လူနာတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ဓာတ္က်ေအာင္မေျပာသင့္ေသာေၾကာင့္ ” ေကာင္းမွာပါ မမ ေဆးကိုပုံမွန္ေသာက္ေလ။ ဒီအစက္အေျပာက္ေတြကေတာ့ ျပန္ေပ်ာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ က်န္တာေတာ့ သူ႔ေဆးပတ္လည္ေအာင္ေသာက္လို႔ တီဘီ ေတြကုန္သြားရင္ ေပ်ာက္မွာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ႔ ။ အပင္ပန္းမခံနဲ႔ေတာ့ေပါ့။ သက္ေတာင့္သက္သာပဲေနရမွာေပါ့။”” ဒါေတာင္နင့္အကို က ေဆးလိပ္ျပန္ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္ ။ မနည္းတားထားရတာ ။အရင္ထဲက ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ေသာက္တဲ့လူေလ။ ”ေျပာရင္းဆိုရင္း ေဖေဖနဲ႔ေမေမျပန္ေရာက္လာလို႔ စကားစျပတ္သြားသည္။သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါး စကားေကာင္းေနၾကသည္။ အာလႅာပ သလႅာပေတြကို ဆက္နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့နဲ႔ နဲ႔ အခန္းထဲဝင္ၿပီး ညမင္းသားဆိုဒ္က ကိုေကာင္းခန႔္ေရးထားတဲ့ ”ခြင့္လႊတ္ေတာ့မရယ္” အခ်စ္ဝတၱဳဆုရ စာအုပ္ကိုပဲျပန္ဖတ္ေနမိသည္။

ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဖတ္လိုက္တာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ။ ဧည့္ခန္းထဲက ”သားေရ ခဏလာဦးေျပာစရာရွိလို႔ ။ ” အေမရဲ႕ ေခၚသံကိုၾကားလို႔ အျပင္ကိုထြက္ၾကည့္မိသည္။” သားကိုရန္ကုန္ထည့္ေပးလိုက္မလို႔ ။ သြားအထုတ္သြားျပင္ေခ် ။ ေန႔လည္ နင့္ အစ္မတို႔ျပန္ရင္တစ္ခါထဲလိုက္သြား နင္ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ႏွစ္လ ဒီမွာလဲအားေနတာပဲ လတ္လ်ား လတ္လ်ားနဲ႔ ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး ။ဟိုမွာအကူညီလိုေနတာ သြားကူညီေခ်။ ”ၿဖိဳးညီလဲ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး အထုတ္အပိုးေတြျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။ ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီး ေတာ့ အစ္မတို႔ကားနဲ႔ ရန္ကုန္လိုက္ခဲ့သည္။

ေယာက္ဖက ကားေတာင္သိပ္မေမာင္းႏိုင္။ ပဲခူးလာတုန္းကေတာင္ အစ္မ ေမာင္းခဲ့တာ ။ အျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေမာင္းမယ္ မမဆိုၿပီးသူကိုယ္တိုင္ ေမာင္းၿပီးလာခဲ့လိုက္သည္။ အိမ္က ဖ်ာပုံလမ္း ငါးလႊာ ။ ေယာက္ဖက သုံးလႊာ ေလာက္ပဲတက္ရေသးသည္ … ေဟာဟဲ …ေဟာဟဲ ျဖစ္ေနလို႔ သူ႔ကိုေစာင့္ေစာင့္ၿပီးေခၚရသည္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ ေယာက္ဖ ေမာၿပီးဖလက္ျပသြားသည္။ အခန္းထဲသြားနားေနသည္ ။ ”ေမာင္ေလးေရ ………. အထုတ္ေတြဝိုင္းကူထားပါဦး ။ နင့္အကိုအထုတ္ကို နင့္အခန္းထဲထား ။ မမအထုတ္ကိုေတာ့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ”” မမက အကိုနဲ႔တစ္ခန္းထဲအတူတူအိပ္တာမဟုတ္ဘူးလား” ” နင့္အကိုဆီကပိုးကူးမွာစိုးလို႔ ခြဲအိပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီ။ သူကလဲ ေဆးျပင္းေတြေသာက္ရေတာ့ ညညဆို တန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲဟယ္။

လင္မယားကိစၥလဲသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ” အိမ္ေထာင္က်တာမွ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ခြဲအိပ္ရေသာ မမကိုလဲ သနားမိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာစိတ္မွ မျဖစ္မိေပ။ ဒီလိုနဲ႔ မနက္ေစာေစာထတဲ့ သူ႔အက်င့္ေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာေရေႏြးတည္၊ ထမင္းအိုးတစ္လုံးခ်က္ၿပီး ေဈးသြားလိုက္သည္။ ေဈးကျပန္လာေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႔တန္းတိုးသည္။ရင္လွ်ားေပၚမွာတဘက္ေလးလႊား ထားသည္။ ”ေအာ္……. မမမြန္ ႏိုးေနၿပီလား။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ေဈးကျပန္လာၿပီ ။ ၾကက္သားနဲ႔ အာလူးရယ္ ၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္႐ြက္နဲ႔ ပဒတ္စာေလးပဲခ်က္ၿပီး ငပိရည္နဲ႔ တို႔စရာေလး တို႔မလို႔စီစဥ္ထားတယ္။” ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ေရ ပက္မဝင္ စကားေတြကိုေဖာေဖာသီသီပင္ေျပာမိသည္။

” ဒါနဲ႔ မမမြန္မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား။ ညက အိပ္မေပ်ာ္လို႔လား။ ဘာျဖစ္လို႔လဲမမရဲ႕။”ေသခ်ာေမးၾကည့္ေတာ့မွ.. ” ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ညက မမမြန္ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြကိုက္လို႔အိပ္လို႔မရဘူးေလ။ မိုးေအးေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဆရာဝန္ကေတာ့ ေလးဘက္နာလို႔ေျပာတာပဲ။ အဲဒါ မိုးေအးတိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ညစ္ေနတာပါ။ ” ” ဒါမ်ားမမမြန္ရယ္ ညထဲက ေျပာပါလား ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးေပးၿပီး ကုေပးမွာေပါ့။ ဘာလဲ ကိုယ့္ေမာင္ေလးကို ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘူးဆိုၿပီးမယုံဘူးလား။ ” ”လာ… ဒီမွာထိုင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ရွင္းျပမယ္။ အဲဒါ …………… လို႔ေခၚတယ္ ။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ေပါ့။” ”ေနာက္တစ္ခါျဖစ္ရင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚေလ။ ” ”ကြၽန္ေတာ္မနက္စာျပင္ထားတယ္။ အကို႔ကိုႏႈိးလိုက္ဦးေလ။ တူတူစားရေအာင္။” ”ရတယ္ေမာင္ေလး သူကေနျမင့္မွထတာ ။ သူ႔ကို ႏႈိးရင္လဲမႀကိဳက္ဘူး။ ”” ေမာင္ေလးနဲ႔ မမပဲအရင္စားထားႏွင့္မယ္ ။ ေနာက္မွခ်က္ေပါ့ ။

ဝီရိယေကာင္းေနလိုက္တာေနာ္။”” ခဏေလး မမအဝတ္အစားသြားလဲလိုက္ဦးမယ္။ ”ေျပာရင္းဆိုရင္းထြက္သြားေသာ မမမြန္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ တင္သားေတြက ထြားၿပီး အယ္ေနသည္။ ကာမမႈလဲေကာင္းေကာင္းမျပဳျဖစ္ေတာ့ က်မသြား။ ဒီၾကားထဲ အိမ္အလုပ္ေတြကို သူတစ္ေယာက္ထဲ ဒိုင္ခံလုပ္ရေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သလိုျဖစ္ၿပီး ရင္သား ၊ တင္သားေတြက က်စ္လစ္ေနသည္။ ေန႔လည္ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာဟင္းခ်က္ရင္း မမမြန္ေနာက္မွာေရာက္တာမသိပဲ လွည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ခ်င္းအပ္သလိုျဖစ္သြားၿပီး မမမြန္ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္မိသြားသည္။ အိစက္ ေနေသာအေတြ႕အထိေၾကာင့္ ကတုန္ကရင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။ မနဲစိတ္ႏွစ္ၿပီး ဟင္းအိုးထဲအာ႐ုံစိုက္လိုက္ရသည္။ ေန႔လည္စာ ၿဖိဳးညီလက္ရာကို ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ ၿဖိဳးညီလဲ ေန႔လည္စာစားၿပီး သူ႔အခန္းထဲဝင္ကာတစ္ေရးတေမာအိပ္လိုက္သည္။

ညေနေစာင္းေလာက္ႏိုးေတာ့ ေလ့က်င္ခန္းလုပ္သည့္ အေနနဲ႔ ဒိုက္ထိုးၿပီး ေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ပင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရပန္းေအာက္မွာအားရပါးရေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ညေနစာစား ၊ ၿပီးေတာ့ ေယာက္ဖနဲ႔ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ ။ ပထမပိုင္းၿပီးေတာ့ ေယာက္ဖက မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ ။ အားနည္းတာေရာ ၊ အိပ္ေရးပ်က္မခံႏိုင္တာေရာေၾကာင့္ အိပ္ေတာ့မည္ေျပာသည္။ မမမြန္က အိပ္ယာခင္းေပး ေစာင္ၿခဳံေပးသည္။ ေယာက္ဖအိပ္သြားၿပီးမွ ျပန္ထြက္လာသည္။ ”ငါ့ေမာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား။ မမေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ ။”” ရတယ္ မမ ကြၽန္ေတာ္က ႏွစ္ပြဲဆက္ၾကည့္မွာ ။ ၉ခြဲပြဲၿပီးရင္ ၁၂နာရီပြဲလာဦးမွာဆိုေတာ့ ၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္မွာ ။ ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္ မမ။ဒုတိယပြဲၾကည့္ရင္း ပထမပိုင္းအၿပီး ခဏနားေတာ့ ေဘာလုံးဂ်ာနယ္ဖတ္ဖို႔လိုက္ရွာမွ ဂ်ာနယ္က ျခင္းေတာင္းထဲထည့္လိုက္မိမွန္းသိသည္။ဒီကိုလာတုန္းက အထုတ္မဆန႔္တာ နဲ႔ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္ထားတာ ။ ျခင္းေတာင္းက မမမြန္အခန္းထဲမွာ ။ မထူးပါဘူးေလ ဘယ္သူမွမ မဟုတ္တာ ကိုယ့္အစ္မပဲ ဆိုၿပီး အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။

ႏိုးသြားမွာေၾကာက္လို႔ ေျခဖြနင္းၿပီး အခန္းထဲဝင္ ၊ ကုတင္ေအာက္က ျခင္းေတာင္းကို ငုံ႔ယူေနစဥ္”ေမာင္ေလး ေဘာလုံးပြဲၿပီးၿပီလား။”” ေအာ္ မမ မအိပ္ေသးပဲကို ၊ မၿပီးေသးဘူးမမ ။ ပထမပိုင္းၿပီးၿပီ ပ်င္းေနလို႔ ေဘာလုံးဂ်ာနယ္ဖတ္မလို႔ဟာေဘာလုံးဂ်ာနယ္ကျခင္းေတာင္းထဲပါသြားလို႔ လာယူတာ။”” မမ မအိပ္ေသးဘူးလား ။”” ဘာလို႔မအိပ္တာလဲ ။အဆစ္အျမစ္ေတြကိုက္ျပန္ၿပီငါ့ေမာင္ရယ္။ လက္ဆစ္ေျခဆစ္ေတြကိုက္ေနတာ။” ”ေအာ္….. ဒါေလးမ်ားမမရယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာေဆးပါလာတယ္ ခဏေစာင့္။ ”အခန္းထဲျပန္ၿပီး အသင့္ရွိေနတဲ့ အစာအိမ္မထိတဲ့ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးကိုပဲ …… ေလးနဲ႔တြဲၿပီးေပးလိုက္သည္။ေဆးတိုက္ၿပီးေတာ့ ”မမ..လက္ဆစ္ေတြကိုက္ေနတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွိပ္ေပးရဦးမလား။””အင္း ႏွိပ္ေပးေလ ။ ေကာင္းတာေပါ့ ငါ့ေမာင္ရယ္။ မမကေတာ့ အရမ္းကိုက္တာပဲသိတယ္။ ”ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္မမမြန္ရဲ႕ လက္ဆစ္ေတြကိုစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ႏွိပ္ေပးေနမိသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက သြယ္လွ်ေနသည္။ ေဖာ့ဖေယာင္းလိုႏူးညံ့ေနသည္။ ကုတင္က နံရံကပ္ထားတာဆိုေတာ့ နံရံဘက္ႏွင့္ ေဝးသည့္ ဒီဘက္လက္ကို ႏွိပ္ေပးတုန္းက ဘာမွမျဖစ္။

ဟိုဘက္လက္ကို က်ေတာ့ မမက သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚတင္ေပးထားသည္။ လက္ကိုႏွိပ္ရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရင္သားႀကီးေတြကို ထိမိေတာ့ ။ အိစက္သည့္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္က ေခါင္းေထာင္ခ်င္လာသည္။ ပုဆိုးပဲဝတ္ထားတာရယ္ ။ ညဘက္အိပ္ခါနီးဆိုေတာ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီကဝတ္မထား ေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာေငါထြက္ေနသည္။ မမြန္ကေတာ့ မသိေလာက္။ ခဏၾကာေတာ့ ”ရၿပီငါ့ေမာင္ လက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာသြားၿပီ။ ေျခဆစ္ေလးေတြႏွိပ္ေပးဦး။ ဒူးေခါင္းေရာပဲ။”ၿဖိဳးညီ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာ ႏွိပ္ေပးသည္။ ေကာ့လိုက္ ကုတ္လိုက္ခ်ိဳးေပးသည္။ အဆစ္ေလး ေတြေပၚမွာလက္နဲ႔ဖိေပးသည္ေျခရင္းကေနအေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ ေတာ့ေအာက္ခံမဝတ္ထားတဲ့ညဝတ္အကီၤ်ေပၚမွာႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြကိုျမင္လိုက္ရေတာ့အာေခါင္ေတြေတာင္ေျခာက္လာ သည္။

ခဏေနေတာ့ မမက အေပၚကိုဆြဲတင္ၿပီး ” ဒူးေခါင္းေလးပဲေနာက္ဆုံးႏွိပ္ေပးေတာ့ ငါ့ေမာင္ေရ။ ေမာင္ေလးလဲေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနေတာ့မယ္။ မမ လဲေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားတယ္။”ဒူးေခါင္းကို ႏွိပ္ေပးရင္း ေျခသလုံးသားျဖဴျဖဴေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ ထမိန္ကို အသာဆြဲလွန္ၿပီး အဖုတ္ႀကီးကို ကုန္းလ်က္လိုက္သည္။” အာ…… ငါ့ေမာင္ ဘာလုပ္တာလဲကြယ္။ မေတာ္ပါဘူး။”မေတာ္ပါဘူးသာေျပာေနတာ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြ႐ြဲေနသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြကိုလွ်ာႀကီး နဲ႔ တစ္ခါထဲ သိမ္းႀကဳံး လ်က္လိုက္သည္။အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္လႊာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ စုငုံၿပီး ခ်ိဳခ်ဥ္စုတ္သလို ဆြဲစုတ္လိုက္သည္။” ရႈး……….. အား………….ေကာင္းလိုက္တာငါ့ေမာင္ရယ္။ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲ။ ” မမမြန္တစ္ေယာက္ ေကာ့ျပန္ေနသည္ ။ ခါးေကာ့ၿပီး အဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေပးသည္။

အဖုတ္ႀကီးကို ၿဖိဳးညီမ်က္ႏွာႏွင့္ကပ္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို ဆြဲစုတ္ေပးသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ၿဖဲၿပီး ပန္းေရာင္ အတြင္းနံရံထဲကို လွ်ာကိုေခါက္ကာပို႔လႊတ္လိုက္သည္။ ” အ…..အ……. နာနာေလးလွ်က္….. ေကာင္းလိုက္တာ…. ”အေစ့ကို စုတ္လိုက္၊ လွ်ာနဲ႔ထိုးေမႊလိုက္၊ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ၿဖိဳးညီႏႈတ္ခမ္း ေတ့ၿပီးစုတ္လိုက္ လုပ္ေနတုန္း မမမြန္ လက္ႏွစ္ဖက္က ၿဖိဳးညီလက္ႏွစ္ဖက္ကိုယူၿပီး သူ႔ႏို႔အုံေပၚမွာတင္ေပးသည္။ တင္းအိၿပီးႏူးညံ့ေနတဲ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ညဝတ္အက်ီေပၤၚကပဲ နာနာနယ္မိသည္။” ညႇစ္ နာနာ ညႇစ္ ေကာင္းေနၿပီ ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ ေအာက္ကလဲ ၿပီးေတာ့မယ္..။ ””အား …… အား……….. ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ …။ ”ခါးေလးကိုေကာ့ ၿပီး အရည္ေတြ ဒလေဟာ ထြက္ကာ ၿပီးသြားသည္။ ၿဖိဳးညီမ်က္ႏွာမွာလဲ အရည္ေတြလူးေနသည္။ ထြက္လာတဲ့ အရည္ေတြတစ္ခါထဲမ်ိဳခ် လိုက္သည္။ မမမြန္အရည္က အခ်ဥ္ဓာတ္မမ်ား ။ အနည္းငယ္ ငန္သည့္ဘက္ကဲသည္။ သိပ္မခ်ဥ္ဘူးဆိုေတာ့ အက္ဆစ္ဓာတ္နည္းတယ္ ။ PH နိမ့္မွာေပါ့ ။ ၿဖိဳးညီ စိတ္ထဲကပင္ ေစာက္ရည္ကို ဓာတ္ခြဲၾကည့္မိသည္။စိတ္ကူးေနလို႔ မၿပီးေသး ။

အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရဦးမယ္ဆိုၿပီး ပုဆိုးကိုတစ္ခါထဲ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ေအာက္က ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ ညီေတာင္ေမာင္က ဘြားကနဲ ထြက္လာသည္။ မမမြန္ကေတာ့ လွ်ာနဲ႔တင္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားလို႔ မ်က္လုံးေလးေမွးေနသည္။ ၿဖိဳးညီ ဒူးေထာက္ကာ ေထာက္ကာနဲ႔ ေခါင္းရင္းဘက္ကိုသြားလိုက္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို ပါးစပ္နားေလးကပ္ၿပီး ။ မမမြန္…. လို႔ညင္ညင္သာသာေခၚလိုက္သည္။ မမမြန္ မ်က္လုံးဖြင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္နားမွာ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကိုေတြ႕ၿပီး မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားသည္။” အာ …… အႀကီးႀကီးပဲ ။ နင့္အကိုဟာ အဲေလာက္မႀကီးဘူး။”” ကြၽန္ေတာ္က အေဆာင္မွာပ်င္းေနတာနဲ႔ အားအားရွိ ပန႔္ဆြဲထားတာေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။ ””ကြၽန္ေတာ့္ကိုလဲ တစ္လွည့္လုပ္ေပးပါဦးမမရယ္။ ”စကားဆုံးေတာ့ လက္ေလးတစ္ဖက္ကိုႂကြၿပီးညီေတာ္ေမာင္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ေခါင္းေလးကိုႂကြၿပီး ဒစ္ထိပ္ဖ်ားေလးကိုငုံသည္။

ဒစ္တစ္ခုလုံးပါးစပ္ထဲတြင္ထည့္ၿပီး လွ်ာေလးနဲ႔လွည့္ပတ္ကစားသည္။ ဒစ္အနားသားေလးေတြကို လ်က္သည္။ ေနာက္ ေခါင္းကိုႂကြၿပီး လီးတစ္ဝက္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ငုံၿပီး ႂကြကာႂကြကာနဲ႔ မႈတ္ေပးသည္။ လီးပတ္လည္ကို လွ်ာေလးနဲ႔ ေရခဲေခ်ာင္းလ်က္သလို လ်က္သည္။ အရမ္းေကာင္းတာေၾကာင့္ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ၿပီးခ်င္ခ်င္ပင္ျဖစ္သြားသည္။” ကဲ မမ ရၿပီ။ လုပ္ေတာ့မယ္ ။””ေပါင္ေလးကိုနည္းနည္းကားၿပီး ဒူးေထာင္ေပးေနာ္။”ၿဖိဳးညီ ေထာင္ထားတဲ့ ဒူးႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ၿပီးေနရာယူလိုက္သည္။ အဖုတ္၀ တြင္လီးကိုေတ့ၿပီးခ်က္ခ်င္းမထည့္ေသးပဲ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ေကာ့တက္သြားသည္။” အ…… လုပ္ပါေတာ့ ငါ့ေမာင္ရယ္ ။ မမစိတ္ေတြျပန္ႂကြလာျပန္ၿပီ။’မမမြန္ ဒါဆိုထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။အင္းထည့္လိုက္ေတာ့။ၿဖိဳးညီ သူ႔လီးႀကီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးထည့္လိုက္သည္။ မလုပ္တာၾကာေတာ့ အေပါက္က ေတာ္ေတာ္က်ပ္ေနသည္။

ၿဖိဳးညီ အားနည္းနည္းစိုက္ၿပီး ဖိထိုးလိုက္ေတာ့ မမမြန္ဆီမွ ညည္းသံ နည္းနည္းထြက္လာသည္။”ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါေနာ္ ။ မမကမလုပ္ျဖစ္တာၾကာၿပီ။””ဟုတ္ကဲ့ မမ။ ”ဒစ္ဝင္ၿပီးသြားေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆက္ထိုးထည့္လိုက္တာ တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားသည္။ အျပင္မွာသုံးလက္မေလာက္သာက်န္ေတာ့သည္။ က်န္တဲ့ သုံးလက္မကို အဆုံးထိေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။”ဒုတ္……. လီးထိပ္ နဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းသြားေဆာင့္သည္။” ”အား ……. နာတယ္ ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္။” ”ဟုတ္ …… မမ”ၿဖိဳးညီ တစ္ဝက္ေလာက္ျပန္ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႔ အသားက်သြားေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္ေနမိသည္။ ၁၀ခ်က္ေလာက္လုပ္ၿပီးသြားေတာ့ အသြင္းအထုတ္ကို နည္းနည္းအရွိန္ျမင့္လိုက္သည”အ…. အ…… ေကာင္းတယ္ ေမာင္ေလး လုပ္လုပ္”” ႁဗြတ္ ….ႁဗြတ္ ….. ဖြတ္ ….ဖြတ္ ……. ဖပ္ ………. ဖပ္……….”အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြနဲ႔ လီးအသြင္းအထုတ္လုပ္တဲ့ အသံေတြ ဆူညံေနသည္။ေတာ္ေသးတာေပါ့။ တိုက္ခန္းက အသံလုံလို႔ ။

ၿဖိဳးညီစိတ္ထဲက ေတြးမိသည္။ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ အစ္မ တစ္ဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေနရပါလားဆိုတဲ့ အသိက အသစ္အဆန္းတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေစသည္။” ဖပ္ ……. ဖပ္ …………. ဖပ္ …………ဖပ္………….”ၿဖိဳးညီ ဥ နဲ႔ မမမြန္ဖင္နဲ႔႐ိုက္သံေတြဆူညံ ေနသည္။အဖုတ္ကတင္းက်ပ္စီးပိုင္ေနၿပီး လီးကိုသားေရကြင္းနဲ႔ ဆုတ္ညႇစ္ထားသလို ခံစားရသည္။စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာေသာေၾကာင့္ ႏို႔ကိုဆြဲရင္းနာနာေဆာင့္လိုးလိုက္တာ ၾကာၾကာ မလိုးလိုက္ရ ခဏနဲ႔ၿပီးခ်င္လာသည္။ ကြန္ဒုံးလဲမပါေသာေၾကာင့္ လီးကိုအျပင္ကိုပဲဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သုက္ရည္ေတြကို ဗိုက္ေပၚပဲပန္းခ်လိုက္သည္။” အား……….. ရႈး……….. ေကာင္းလိုက္တာမမရယ္…..” ၿဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးပဲ နမ္းလိုက္သည္။ခဏေနေတာ့ မမမြန္ဆီကမြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းေတြ ျပန္လည္ရရွိသည္။

” ဒီလိုမ်ိဳးမေနရတာၾကာၿပီငါ့ေမာင္ရယ္……….. အခုလိုလုပ္မိတာ မေကာင္းေပမဲ့ မမရဲ႕ ဆႏၵ ျပည့္ဝေအာင္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ။””မမဆႏၵျပည့္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ဆႏၵ မျပည့္ေသးဘူးမမရယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္လို႔မဝေသးဘူး။” ”ဟုတ္လား ….. လုပ္ဦးမလို႔….. လား…”စကားဆုံးခင္မ်က္လုံးကေပါင္ၾကားထဲကလီးႀကီးကိုေတြ႕ ၿပီး စကားတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ပင္ရပ္သြားသည္။ ” အို……. ေတာင္ေနတုန္းပဲ။ မင္းကလဲကြာ ။”” လုပ္ပါမမရယ္ ။ လာ …. ေလးဘက္ေထာက္ၿပီးဖင္ကုန္းေပး။”ကိုခ်မ္းသာနဲ႔ တုန္းက ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ လုပ္ခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ သိပ္ျပႆနာမရွိ ။ ၿဖိဳးညီေျပာတဲ့ပုံစံအတိုင္းပင္ ေသခ်ာကုန္းေပးလိုက္သည္။ခါးကိုေကာ့ၿပီးဖင္ကိုေသခ်ာကုန္းေပးထားေသာေၾကာင့္ ႀကီးမားျဖဴေဖြးသည့္ ဖင္ႀကီး ႏွစ္လုံးေအာက္က အဖုတ္ႀကီးက ျပဴးထြက္လာသည္။ဖင္ၾကားထဲျပဴးထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္းၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္စိတ္ေတြဆူေဝလာၿပီး အဖုတ္ႀကီးကို သၾကားလုံးစုတ္သလို ႁပြတ္ ခနဲ ငုံၿပီးကုန္းစုတ္လိုက္သည္။

အား………. ေကာင္းတယ္ ……. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး စုတ္ေပး”သုံးေလးခ်က္ေလာက္ စုတ္ၿပီးေတာ့ ၿဖိဳးညီ သူ႔လီးကို မမမြန္အဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ဖင္ကိုကိုင္ ေနာက္တစ္ဖက္ကခါးကိုကိုင္ၿပီး တစ္ခါထဲ တစ္ဆုံးသြင္းလိုက္သည္။လီးကရွည္သည့္အျပင္ ဖင္ကုန္းထားေသာေၾကာင့္ တစ္ခါထဲနဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းကိုသြား တိုက္သည္။”ဒုတ္ ………. အ ……… ” မမမြန္ ဆီကအသံထြက္လာသည္။”ေမာင္ေလး နာနာေဆာင့္ေတာ့ ။ မမမြန္ခံခ်င္ေနၿပီ။ အတြင္းထဲထိမေဆာင့္နဲ႔ ဗိုက္ထဲကေအာင့္တယ္။” ” အျပင္နားတင္နာနာေဆာင့္ ။”ၿဖိဳးညီလဲ မမမြန္ရဲ႕ အယ္ေနတဲ့ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို အက်အနကိုင္ၿပီး နာနာပင္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ဗြတ္ ……. ဗြတ္ ………. ဘြတ္ ……. ဘြတ္……………..အား…………ေကာင္းတယ္ ……. ေမာင္ေလးေဆာင့္ …. ေၾသာ္ ….. ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပေပါ့ အားလုံးဘဲ ႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ …. ၿပီးပါၿပီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *