နေနေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ (သိပြီးသားမလား)နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့ တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ(ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့) (သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါ စာမေးပွဲလာဖြေတော့ နာရီမပါဘူး (နာမည်ကြီးထမင်းငတ်တစ်ကယ်ရှိမှန်းသိသွားတယ်) မြန်မာစာနေ့ကြီး နာရီတစ်လုံး နှစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ရတယ်။အဲ့ကိုယ်တော်ချောက နောက်တစ်ရက်လည်းကျရော ကျေးဇူးတင်ကြောင်းဘာကြောင်း လာပြောတယ်နေ့ကို ရောချင်တယ်ပဲ ထင်တာပေါ့သူက နွေရာသီအကြောင်း စာစီစာကုံး ဘယ်နှမျက်နှာ ရေးလဲတယ့်နေက ၆မျက်နှာလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်နောက်မှနေ လန့်သွားတယ်။ ဘယ်နှယ့်လုပ်သိနေရလဲလို့ ဒီလိုနှယ့် နေ့ကို နေ့ရဲ့အကြောင်းလေးတွေကို တစ်ဝက်ပြော တစ်ဝက်မေးလုပ်လာခဲ့တယ့် ကောင်လေးကို နေလည်းခင်မိလာတာပေါ့(စာမေးပွဲခြောက်ရက်အတွင်းနော်) အဲနောက်ဆုံးနေ့လည်း ရောက်ရော သူ နေ့ကို ချစ်ပါတယ်တယ့် သူ့မှာ ကျောင်းကိစ္စနဲ့ပဲ ရှုပ်နေလို့ ရည်းစားမထားခဲ့ပါဘူးတယ့် (ကျောင်းသားတွေချည်းရှိတာဆိုတော့လဲ ယုံမိတာပေါ့ရှင်)နေကလည်း ရှက်ပြုံးလေးပြုံးပြီး စာမေးပွဲခန်းထဲက ပြေးထွက်လာမိပါတယ် သူကတော့ နေကိုကြည့်ရင်း ကျန်နေမှာပေါ့နေတို့တွေ စာမေးပွဲခန်းကထွက်ပြီး နေတို့ကျောင်းရှေ့မှာ အားလုံးပြန်စုရတယ်လေ(ဆရာဆရာမတွေကို ကန်တော့နှုတ်ဆက်ဖို့ပါ) နေတို့ တွေ ဆရာတွေကိုကန်တော့ကြ ရေတွေပက်ကြ ဝမ်းနည်းလို့ငိုကြနဲ့ပေါ့ရှင်နေ့ကောင်လေးက အဲ့အချိန်မှာ ကျောင်းသူတွေ နားမရောက်ရောက်အောင်လာပြီး နေ့ကို ကျောင်းစာသင်ခန်း အလွတ် တစ်ခုစီ လှမ်းချိန်းပါတော့တယ် (ရေတွေစို ဆူညံနေတော့ လာဖို့မခက်ပါဘူး)နေ့ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ကောင်မစွံလှချည်လားပေါ့ နေလည်း မသိမသာ လှစ်ထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။ လူတွေအားလုံးက အရှေ့ကွင်းပြင်က နှုတ်ဆက်ပွဲကိုပဲ ဂရုစိုက်နေတော့စာသင်ခန်းတွေဟာတိတ်တဆိတ်အထီးကျန်ငြိမ်သက်ခြင်း တွေနဲ့ပဲ ပြည့်နေတယ်လေ သူက ကျောင်းအဖြူအစိမ်းလေးနဲ့ ရေတွေစိုစိုနဲ့ အခန်းဝမှာရပ်နေတယ် နေကတော့ ကျောင်းဖြူ အကျႌ အပေါ်က နွေရဲ့သင်္ကေတ ပိတောက်ရောင် အနွေးထည်လေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်းထဘီ လေးနဲ့ပေါ့ရှငိနေရဲ့အလှကတော့ ရေစိုနေလို့ လုံးဝပေါ်လွင်နေမယ်ထင်တာပဲရှင့် နေကလုံးကြီးပေါက်လှအငယ်လေး နော်(ဘောလုံးသမရှင့် )(ငါကွကြုံကြွား)နေတို့ စာသင်ခန်းထဲက ခုံတစ်ခု မှာ ဝင်ထိုင်မိလိုက်ကြတယ်နေတို့နှစ်ယောက် အနီးစပ်ဆုံးတို့ထိုင်လိုက် ကြတယ်နေတို့တွေ စာမေးပွဲခန်းတုံးက စည်းကို အခုကျော်နိုင်လို့ နေတစ်ကယ်ရင်ခုန်မိတယ် နေရင်တွေခုန်နေတယ် ယောကျ်ားဆိုတာမမြင်ရတာ ကြာသွား လို့ ထင်တာပဲနေရဲ့ကျောင်းသားလေးနာမည်က မောင်လို့ပဲထားလိုက်ပါရှင်(ပြောပြလိုက်ရင် သူလေးရှက်သွားမယ်)”နေငါနင့်ကိုတစ်ကယ်ချစ်မိသွားပါ””နေ ရယ်ဒီခြောက်ရက်ဟာ ငါ့ရဲ့ဘဝကို အနာဂတ်ရေးရာကော နှလုံးသားရေးရာကိုပါ ပြောင်းလဲသွားစေမယ်လို့ တစ်ခါမှမထင်ခဲ့ဘူးပါဘူး။
ဒါပေမယ့် တစ်ကယ်ဖြစ်လာတယ်လေနေ””နေကိုယ့်ကို ဘယ်လိုအဖြေမျိုးပေးနိုင်မလဲနေ”မောင့်ရယ့် စကားလေးတွေကိုသာယာ မိသွားတယ်မောင့်လက်ကလေးတွေက နေ့ရဲ့ဆံစ လေးတွေကို အသာအယာပွတ်သက်ပေးနေတယ် နေ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပါတော့တယ် ကြည်နူးတယ့်အပြုံးတွေနဲ့နေတို့နှစ်ယောက်ဖက်ထားမိကြတယ်မောင့်နဲ့နေ နှုတ်ခမ်းချင်းထိပြီး လျှာချင်း ကစားမိကြတယ်နေ့အဖုတ်ကလေးကတော့ အခန်းထဲစရောက်ကတည်းက အရည်ရွှဲနေတာပေါ့ နေတို့နှစ်ယောက် အချင်းချင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထာားမိတယ်လေအသစ်စက်စက် ရည်းစားလေးတွေ ဆိုတာကြောင့်ရင်ခုန်တာ က အထွတ်အထိပ်ပေါ့နေရဲ့ လည်ပင်းနားတစ်ဝိုက် ကို မောင်က အားရပါးရ နမ်းပေးတော့ နေလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲပေါ့ တအားပဲစိတ်ထလာမိတယ် နေ့ပင်တီလေးက အရည်ရွှဲနေပြီလေ နို့သီးလေးတွေကလဲမာနေပြီပေါ့မောင့်လက်တွေက နေ့အနွေးထည်ကို ချွတ်ဖို့လုပ် တယ် နေလည်းဘာလို့မှန်းမသိဘူး သူ ချွတ်ရလွယ်အောင်ကူလိုက်တယ်မောင်ကတော့ နေ့အကျႌ ကော ဘော်လီကော အောက်လက်ထိုးပြီး နေ့နို့နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဆော့နေတာလေ “နို့စို့ချင်တယ်နေရယ်”မောင့်အသံကလေးက သူဆော့တာခံနေတယ့်နေ့ကိုနှိုးလိုက်သလိုပဲနေလည်းဘော်လီလန်ပြီး နို့စို့ရလွယ်အောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ် နေတို့နှစ်ယောက်လုံးက စာရေးခုံပေါ်ပက်လက်ကြီးပေါ့မောင့်ရဲ့ ခေါင်းက တစ်ဖြည်းဖြည်း နဲ့ အောက်ကို ဆင်းသွားတယ်နေ့ရဲ့ပြေနေပြီဖြစ်တယ့်ထဘီကို ပုံကျသွားအောင် ချွတ်လိုက်တယ်နေက အပေါ်မှာလည်း နို့လန် အောက်မှာလည်း အဖုတ်ပဲဖုံးထားတာကျန်တော့တယ်လေ မောင်က နေ့ရဲ့နို့ကနေ စနမ်းလာ လိုက်တာဗိုက်ပြီးတော့ချက်ပြီးတော့နေ့ရဲ့အရည်တွေစိုနေတယ့် အဖုတ်လေးလေမောင်က နေရဲ့ပင်တီလေးကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ချွတ်လိုက်တယ်နေ့ရဲ့အဖုတ်ကလေးက အလျှက်ခံဖို့အသင့်ပေါ့ နေလေ မောင့်လျှာကို မျှော်နေမိတယ် ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိဘူးမောင်က သူ့လျှာနဲ့ နေ့ အဖုတ်ကို ပထမဆုံးအပေါ် အောက်လျှက်ပေးတယ် တစ်ချက်တစ်ချက်ကြရင် နေ့အစိလေးကို ပါလျှာနဲ့တို့ပြီးကစားပေးသေးတယ်မောင့်ရဲ့လျှာက တစ်ဖြည်းဖြည်း နဲ့နေ့ အဖုတ်ထဲထိ ဝင်လာတယ် အဖုတ်နံရံ လေးတွေလည်း အားရပါးရလျှက်ပေးတယ်”အ အ အ နေ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိဘူးခံစားရတယ့်အရသာကလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲပေါ့ နေ ခုံကို လက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး နေ့အဖုတ်လေးကို မရှက်တမ်းကော့ထားမိတယ်မောင်ကတော့နေ့ကို သေချာခါးက ဖက်ပြီး လျှက်ပေးနေပါတော့တယ်မောင်က မျက်နှာနဲ့ အဖုတ်နဲ့ ခဏ ခွာလိုက်ပါတယ် နေလည်း မျက်နှာကျက်ကို မော့နေရာကအောက်ကို တစ်ချက် ငုံ့ကြည့်မိပါတယ် မောင်က ဒီတစ်ခါကြတော့ နေ့အဖုတ်ထဲ လျှာထည့်ပြီး လိုးပါတော့တယ်နေ့အမြေးပါးလေးကိုတောင်တစ်ချက်ချက် လာထောက်ပါတယ် (နေကအပျို စစ်စစ်ရှင့် အဲ့အချိန်ကပြောပါတယ်)”မောင် နေ့အမြေးပါးကိုမဖောက်ပါနဲ့နော် နေ့အိမ်က သိရင် သတ်လိုက်မယ်””မောင်နားလည်ပါတယ်နေရယ် ဒါပေမယ့် မောင့်လီးတော့ စုပ်ပေးနော်” ဟုတ်ပါပြီမောင်ရယ်ဆိုပြီး ကျွန်မလည်း ခုံပေါ်ကဆင်းပြီး ဒူးထောက်လိုက်တယ် မောင့်လီး နဲ့ကျွန်မမျက်နှာ တန်းတန်းလောက် အနေအထားပါ့ မောင်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ကြမ်းပြင်မှာ ပုံသွားတာပေါ့မောင့်အတွင်းခံလေးကိုဆွဲချွတ်ရင်း မောင့်လီးကို ကြည့်နေမိတယ် အရှည်ကြီးပဲရှင့် ၆လက်မ 7လက်မလောက်ရှိမယ် ထောင်မတ်ပြီး ထိပ်မှာအရည်တွေရွှဲနေတယ် နေလည်း နေ့တံတွေးနဲ့ သူ့အရည်ရယ် ပေါင်းပြီး လီး တစ်ချောင်းလုံးပွတ်ပေးရင်းအရင်ဆုံး မောင့်ဟာလေးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိတယ် မောင်ကတော့ တစ်အားကို ကျေနပ်နေတယ့်ပုံပါပဲ နေစစချင်းမောင့်ဒစ်ကိုငုံလိုက်တယ် ပြီးမှတစ်ဖြည်းဖြည်း အရင်းထိ စုပ်ချသွားတယ်။
နေလည်းပါးစပ်နဲ့အထက်တက်လိုက်အောက်ဆင်းလိုက်နဲ့ အားရပါးရစုပ်ပေးပါတယ်မောင့်အချောင်းကလေ ပူပူနွေးနွေးလေးရှင့် (စုပ်လို့ကောင်းတယ် ပြောရင်လွန်မလား မသိဘူး)” အ အ နေ မောင်ထွက်တော့မယ်” နေလည်း မောင့် လီးကြီးပါးစပ်က ချွတ်ရင်း”မောင်ကလည်း နေ့မျက်နှာတွေပေအောင် အပြင်မှာ ထုတ်မလို့လား ”“နေ ရွံ မှာစိုးလို့ပါ မောင်က ပြဿနာမရှိဘူး””မောင်ရေ အသင့်ပြင်ထားပေတော့” နေလည်း မောင့်လီးကြီးတစ်ချောင်း လုံးကို ငုံထား လိုက် ပြီး အားရပါးရ လျှာနဲ့ကစားပါတော့တယ်မောင့်ရဲ့ သုတ်တွေဟာလည်း အားကောင်းကောင်းနဲ့အပြင်ထွက်လာလိုက်တာ နေ့အာ့ခေါင်တစ်ခုလုံး ပူနွေးသွားတာပါပဲရှင် နေလည်းလေ ငန်ကျိကျိ သုတ်ကလေးတွေကို မောင့်ချစ်တယ့်စိတ်ကြောင့်ပဲ မျိုချမိသွားပါတယ်နေလည်း ပါးစပ်ကို အသာအယာ သုတ်ရင်း”မောင်နေမပြီးသေးဘူးနော်””မောင်ကလည်းနေ့ကိုဒီအတိုင်ပစ်မထားပါဘူး နေရယ့် လာခုံနှစ်လုံးကပ်လိုက်ရအောင်” ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပဲ စာရေးခုံနှစ်လုံးကပ် လိုက်တာပေါ့နေတို့နှစ်ယောက်ယှဉ်အိပ်လို့ ရအောင်တော့ကျယ်တာပေါ့”မောင် နေ့အမြေးပါးပေါက်ရင် နေ့အိမ်က သတ်မှာနော်” “နေကလည်း မောင်နေ့ကို မလုပ်ပါဘူး နေပြီးသွားအောင် မောင် စောင်းတိုက်ပေးမလို့ နေ ခုံပေါ်အိပ်လိုက်လေ နေမောင့်ကို တော့ တစ်မျိုူမထင်နဲ့နော် နေစောင်းတိုက်ဘူးလား” “အော် မောင်ကလည်းနေ ဒီအရွယ်ကြီးရောက်မှတော့ မလုပ်တတ်ဘဲနေပါ့မလား အဆောင်မှာ out pass ထွက်ရင်လည်း အင်တာနက်ဆိုင်ပြေး အဲ့ကားတွေကြည့်ပြီး တိုက်ရတာက အမော တစ်ခါတစ်လေဆို အဆောင်မှာတောင်မဟုတ်ဘူး စိတ်တစ်အားပါလာလို့ အင်တာနက်ဆိုင်မှာတင် တိုက်ပြီးပြီးသွားတယ် ဒါကြောင့်မလို့လဲ မောင့်ကို ပြုစုနိုင်တာလေ မဟုတ်ရင် အဲ့လောက်ကြီးကျွမ်းပါ့မလား မောင်ရယ့်” နေလည်းပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခုံပေါ်တက်အိပ်လိုက်ပါတော့တယ် မောင်ကနေ့အဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့အသာအယာပွတ်ပေးတယ် အထက်နဲ့အောက်မှန်မှန်လေးပေါ့ တစ်ချက်ချက်ကျ တော့ နေ့အဖုတ်ထဲလက်ကလေး နှုတ်ပြီးပွတ်ပေးတယ် နေ့အစိလေးကိုလည်း မောင်ကကစားပေးတယ်လေ လက်ကလေးနဲ့ ပေါ့ မောင် ရဲ့ လက်ကြောင့်ပဲ နေ ထူးကဲတယ့်အရသာတွေ ခံစားရတာ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိပါဘူးရှင် မောင်ရဲ့ လက်ရဲ့ ကစားတာကလေ မှန် မှန် လေးကနေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာပါတယ် ပြီးတော့လေ “မောင် နေ့ကို နောက်တစ်ခေါက် ထပ်လျက်ပေးမယ်နော်ဆိုပြီး မောင်ဟာ နေ့ကို ဒူးထောင်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားနှစ်ဖက်ကြားခေါင်းစိုက်ပြီး အားရပါးရရက်ပါတော့တယ် မောင်က နေ့ အဖုတ်လေးကို အထက် အောက် လျှာ အပြား လိုက် ရက်လိုက် အဖုတ် နံရံ လေးတွေကို လျှာနဲ့ထိုးလိုးလိုက် အစိလေးကို လျှာနဲ့ ထိလိုက်နဲ့ ကစားပေးတယ်လေ နေလေ ခုံကို ကိုင်ထားပြီးတော့ မရှက်တမ်း အဖုတ်ကို ကော့ထား ပေးမိတယ် “အား အ အ လျက်ပါ မောင် ရယ့် အား ရပါးရ လျက် လိုက်ပါ မောင်ရယ့် အစိလေးကိုပါ ထိအောင်လျက်ပါ မောင်ရယ့် နေလေ မအောင့်နိုင်တော့ဘူးသိလား” နေလေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ထူးထူးဆန်းဆန်း အရသာခံစားရပြီး ပါးစပ်က အော်ရင်းညည်းရင်း နဲ့ပဲ ပြီးသွားပါတယ် မောင်ကတော့ နေ့အဖုတ်ရည်တွေကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အားရပါးရ သောက်သုံး လိုက်ပါတော့တယ် “မောင် နေ မောင့်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်” နေလည်း ခုံ ပေါ်ကထ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျနေတယ့် ထဘီကို ပြန်ဝတ် ဖို့ အလုပ်မှာ “နေ နေ့ ပင်တီလေးကို မောင် အမှတ်တရ သိမ်းထားပါရစေနော်” “လိုချင်ရင် မောင့်ဘောင်းဘီပြန်ပေးခဲ့လေ” “ကတိနော် ကတိ” ပြောပြောဆိုဆို ပဲ မောင် ကနေ့ပင်တီလေးကို နမ်းရင်း တယုတယ သိမ်းသွားပါတယ် နေကတော့ လူမြင်မှာ ကြောက်တာနဲ့ မောင့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ မောင်နဲ့နေတို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပူးပူးကပ်ကပ်ဖက်ပြီး ပါးစပ်ခြင်းထိပြီး လျှာခြင်းကစားခဲ့ကြတယ် “နေ မောင့်ဆီ ဖုန်းဆက်အုန်းနော် တက္ကသိုလ်လည်းတူတူတက်ကြမယ်နော်” “ဟုတ်ပါပြီမောင်ရယ့် ပြန်ကြရအောင် အပြင်မှာ တစ်ဆောင်ခြင်းစီ ကျောင်းကားပေါ်တက်ပြီးထွက်နေပြီ” နေမောင့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းပြီး နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးခဲ့လိုက်တယ် နေကနေ့တောင်ပေါ်မြို့လေးကိုပြန် မောင်က အညာကိုပြန်တာပေါ့ . . . .
(Zawgyi)
ေနေနက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးပါ(အေဆာင္ေနေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားပါ ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ သပ္သပ္ဆီဆိုေတာ့ မကမာၻထဲမွာပဲေနခဲ့ရသူပါ။) ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ ဆယ္တန္းေျဖရတာေပါ့ေလ(သိၿပီးသားမလား)ေနဆယ္တန္းေျဖ ေတာ့ ေနနဲ႔ တစ္ခုံတည္းထိုင္ရတယ့္ေကာင္ေလးက ေနတို႔ ေက်ာင္းက နာမည္ေက်ာ္ေလးေလ(ဆိုးလို႔ေတာ့ ဟုတ္ဘူး ပြဲအားလုံးမွာ သူက ေခါင္းေဆာင္ၿပီး လိုက္လုပ္ေပးလို႔)(သူကလဲ အေဆာင္ေက်ာင္းသားပဲေလ) နာမည္သာႀကီးတာပါစာေမးပြဲလာေျဖ ေတာ့ နာရီမပါဘူး (နာမည္ႀကီးထမင္းငတ္တစ္ကယ္ရွိမွန္းသိသြားတယ္) ျမန္မာစာေန႔ႀကီး နာရီတစ္လုံး ႏွစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ရတယ္။အဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေနာက္တစ္ရက္ လည္းက် ေရာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းဘာေၾကာင္းလာေျပာတယ္ေန႔ကို ေရာခ်င္တယ္ပဲ ထင္တာ ေပါ့သူက ေႏြရာသီ အေၾကာင္း စာစီစာကုံး ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ ေရးလဲတယ့္ေန က ၆မ်က္ႏွာလို႔ျပန္ေျဖ လိုက္တယ္ေနာက္မွေန လန႔္သြားတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္သိေနရလဲလို႔ ဒီလိုႏွယ့္ ေန႔ကို ေန႔ရဲ႕အေၾကာင္းေလးေတြကို တစ္ဝက္ေျပာ တစ္ဝက္ေမးလုပ္လာခဲ့တယ့္ ေကာင္ေလးကို ေနလည္းခင္မိလာ တာေပါ့(စာေမးပြဲေျခာက္ရက္အတြင္းေနာ္) အဲေနာက္ဆုံးေန႔လည္း ေရာက္ေရာ သူက ေန႔ ကို ခ်စ္ပါတယ္တယ့္သူ႔မွာ ေက်ာင္းကိစၥနဲ႔ပဲ ရႈပ္ေနလို႔ ရည္းစားမ ထားခဲ့ပါဘူး တယ့္ (ေက်ာင္းသားေတြခ်ည္းရွိတာဆိုေတာ့လဲ ယုံမိတာေပါ့ရွင္)ေနကလည္း ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးၿပီး စာေမးပြဲခန္းထဲက ေျပးထြက္လာမိပါတယ္ သူကေတာ့ ေနကိုၾကည့္ရင္း က်န္ေနမွာေပါ့ေနတို႔ေတြ စာေမးပြဲခန္းကထြက္ၿပီး ေနတို႔ေက်ာင္းေရွ႕မွာ အားလုံးျပန္စုရတယ္ေလ(ဆရာဆရာမေတြကို ကန္ေတာ့ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ပါ) ေနတို႔ ေတြ ဆရာေတြကိုကန္ေတာ့ၾက ေရေတြပက္ၾက ဝမ္းနည္းလို႔ငိုၾကနဲ႔ေပါ့ရွင္ေန႔ေကာင္ေလးက အဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသူေတြ နားမေရာက္ေရာက္ေအာင္လာၿပီး ေန႔ကို ေက်ာင္းစာသင္ခန္း အလြတ္ တစ္ခုစီ လွမ္းခ်ိန္းပါေတာ့တယ္ (ေရေတြစိုဆူညံေနေတာ့လာဖို႔မခက္ပါဘူး)ေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေကာင္မစြံလွခ်ည္လားေပါ့ေနလည္း မသိမသာ လွစ္ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ လူေတြအားလုံးက အေရွ႕ကြင္းျပင္က ႏႈတ္ဆက္ပြဲကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့စာသင္ခန္းေတြဟာတိတ္တဆိတ္အထီးက်န္ၿငိမ္သက္ျခင္း ေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ေနတယ္ ေလ သူက ေက်ာင္းအျဖဴအစိမ္း ေလးနဲ႔ ေရေတြစိုစို နဲ႔အခန္းဝမွာရပ္ေနတယ္ေနကေတာ့ ေက်ာင္းျဖဴ အက်ႌ အေပၚက ေႏြရဲ႕သေကၤတ ပိေတာက္ေရာင္ အေႏြးထည္ေလးနဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းထဘီ ေလးနဲ႔ေပါ့ရွငိေနရဲ႕အလွကေတာ့ ေရစိုေနလို႔ လုံးဝေပၚလြင္ေနမယ္ထင္တာပဲရွင့္ ေနကလုံးႀကီးေပါက္လွအငယ္ေလး ေနာ္(ေဘာလုံးသမရွင့္ )(ငါကြႀကဳံႂကြား)ေနတို႔ စာသင္ခန္းထဲက ခုံတစ္ခု မွာ ဝင္ထိုင္မိလိုက္ၾကတယ္ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနီးစပ္ဆုံးတို႔ထိုင္လိုက္ ၾကတယ္ေနတို႔ေတြ စာေမးပြဲခန္းတုံးက စည္းကို အခုေက်ာ္ႏိုင္လို႔ ေနတစ္ကယ္ရင္ခုန္မိတယ္ ေနရင္ေတြခုန္ေနတယ္ ေယာက်္ားဆိုတာမျမင္ရတာ ၾကာသြား လို႔ ထင္တာပဲေနရဲ႕ေက်ာင္းသားေလးနာမည္က ေမာင္လို႔ပဲထားလိုက္ပါရွင္(ေျပာျပလိုက္ရင္သူေလးရွက္သြားမယ္)”ေနငါနင့္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မိသြားပါ””ေန ရယ္ဒီေျခာက္ရက္ဟာ ငါ့ရဲ႕ဘဝကို အနာဂတ္ေရးရာေကာ ႏွလုံးသားေရးရာကိုပါ ေျပာင္းလဲသြားေစမယ္လို႔ တစ္ခါမွမထင္ခဲ့ဘူးပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ တစ္ကယ္ျဖစ္လာတယ္ေလေန””ေနကိုယ့္ကို ဘယ္လိုအေျဖမ်ိဳးေပးႏိုင္မလဲေန”ေမာင့္ရယ့္ စကားေလးေတြကိုသာယာ မိသြားတယ္ေမာင့္လက္ကေလးေတြက ေန႔ရဲ႕ဆံစ ေလးေတြကို အသာအယာပြတ္သက္ေပးေနတယ္ ေန ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ၾကည္ႏူးတယ့္အၿပဳံးေတြနဲ႔ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ဖက္ထားမိၾကတယ္ေမာင့္နဲ႔ေန ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိ ၿပီး လွ်ာခ်င္း ကစားမိၾကတယ္ေန႔အဖုတ္ကေလးကေတာ့ အခန္းထဲစေရာက္ကတည္းက အရည္႐ႊဲေနတာေပါ့ ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်င္းခ်င္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထာားမိတယ္ေလအသစ္စက္စက္ ရည္းစား ေလးေတြ ဆိုတာေၾကာင့္ရင္ခုန္တာ က အထြတ္အထိပ္ေပါ့ေနရဲ႕ လည္ပင္းနားတစ္ဝိုက္ ကို ေမာင္က အားရပါးရ နမ္းေပးေတာ့ ေနေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ေပါ့တစ္အားပဲစိတ္ထလာမိတယ္ ေန႔ ပင္တီေလးက အရည္႐ႊဲေနၿပီေလ ႏို႔သီးေလးေတြကလဲမာေနၿပီေပါ့ေမာင့္လက္ေတြက ေန႔အေႏြးထည္ကို ခြၽတ္ဖို႔လုပ္ တယ္ ေနလည္းဘာလို႔မွန္းမသိဘူး သူ ခြၽတ္ရလြယ္ေအာင္ကူလိုက္တယ္ေမာင္ကေတာ့ ေန႔အက်ႌ ေကာ ေဘာ္လီေကာ ေအာက္ လက္ထိုးၿပီး ေန႔ႏို႔ႏွစ္ဖက္ ကို လက္နဲ႔ေဆာ့ေနတာေလ “ႏို႔စို႔ခ်င္တယ္ေနရယ္”ေမာင့္အသံကေလးက သူေဆာ့တာခံေနတယ့္ေန႔ကိုႏႈိးလိုက္သလိုပဲေနလည္းေဘာ္လီလန္ၿပီး ႏို႔စို႔ရလြယ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက စာေရးခုံေပၚပက္လက္ႀကီးေပါ့ေမာင့္ရဲ႕ ေခါင္းက တစ္ျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ေအာက္ကို ဆင္းသြားတယ္ေန႔ရဲ႕ေျပေနၿပီျဖစ္တယ့္ထဘီကို ပုံ က်သြားေအာင္ ခြၽတ္လိုက္တယ္ေနက အေပၚမွာလည္း ႏို႔လန္ ေအာက္မွာလည္း အဖုတ္ပဲဖုံးထားတာက်န္ေတာ့တယ္ေလ ေမာင္က ေန႔ရဲ႕ႏို႔ကေန စနမ္းလာ လိုက္တာဗိုက္ၿပီးေတာ့ခ်က္ၿပီးေတာ့ေန႔ရဲ႕အရည္ေတြစိုေနတယ့္ အဖုတ္ေလးေလေမာင္က ေနရဲ႕ပင္တီ ေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ခြၽတ္လိုက္တယ္ေန႔ရဲ႕အဖုတ္ ကေလးက အလွ်က္ ခံဖို႔အသင့္ေပါ့ ေနေလ ေမာင့္ လွ်ာကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူးေမာင္က သူ႔လွ်ာနဲ႔ ေန႔ အဖုတ္ကို ပထမဆုံးအေပၚ ေအာက္လွ်က္ေပးတယ္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကရင္ ေန႔အစိေလးကို ပါလွ်ာနဲ႔တို႔ၿပီးကစားေပးေသးတယ္ေမာင့္ရဲ႕လွ်ာက တစ္ျဖည္းျဖည္း နဲ႔ေန႔ အဖုတ္ထဲထိ ဝင္ လာတယ္ အဖုတ္နံရံ ေလးေတြလည္း အားရပါးရလွ်က္ေပးတယ္”အ အ အ” ေန ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူးခံစားရတယ့္အရသာကေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲေပါ့ ေန ခုံ ကို လက္နဲ႔ကိုင္ထားၿပီး ေန႔အဖုတ္ေလးကို မရွက္တမ္းေကာ့ထားမိတယ္ေမာင္ကေတာ့ေန႔ကို ေသခ်ာခါးက ဖက္ၿပီး လွ်က္ေပးေနပါေတာ့တယ္ေမာင္က မ်က္ႏွာနဲ႔ အဖုတ္နဲ႔ ခဏ ခြာလိုက္ပါတယ္ ေနလည္း မ်က္ႏွာက်က္ကို ေမာ့ေနရာကေအာက္ကို တစ္ခ်က္ ငုံ႔ၾကည့္မိပါတယ္ ေမာင္က ဒီတစ္ခါၾကေတာ့ ေန႔ အဖုတ္ထဲ လွ်ာ ထည့္ၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္ေန႔အေျမးပါးေလးကိုေတာင္တစ္ခ်က္ခ်က္ လာေထာက္ပါတယ္ (ေနကအပ်ိဳ စစ္စစ္ရွင့္ အဲ့အခ်ိန္ကေျပာပါတယ္)”ေမာင္ ေန႔အေျမးပါးကိုမေဖာက္ပါနဲ႔ေနာ္ ေန႔ အိမ္က သိရင္ သတ္လိုက္မယ္””ေမာင္နားလည္ပါတယ္ေနရယ္ ဒါေပ မယ့္ ေမာင့္လီးေတာ့ စုပ္ေပးေနာ္””ဟုတ္ပါၿပီေမာင္ရယ္” ဆိုၿပီး ကြၽန္မလည္း ခုံေပၚကဆင္းၿပီး ဒူးေထာက္လိုက္တယ္ ေမာင့္လီး နဲ႔ကြၽန္မမ်က္ႏွာ တန္းတန္း ေလာက္ အေနအထားပါ့ ေမာင္က သူ႔ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္ ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံသြားတာေပါ့ေမာင့္အတြင္းခံေလးကိုဆြဲခြၽတ္ရင္း ေမာင့္လီးကို ၾကည့္ေနမိ တယ္အရွည္ႀကီးပဲရွင့္ ၆လက္မ ရလက္မ ေလာက္ရွိမယ္ေထာင္မတ္ၿပီးထိပ္မွာအရည္ေတြ႐ႊဲေနတယ္ ေနလည္း ေန႔တံေတြးနဲ႔ သူ႔အရည္ရယ္ ေပါင္းၿပီး လီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးပြတ္ေပးရင္းအရင္ ဆုံး ေမာင့္ဟာေလးကို ဂြင္းတိုက္ေပးေနမိတယ္ ေမာင္က ေတာ့ တစ္အားကို ေက်နပ္ေနတယ့္ပုံပါပဲေနစစခ်င္းေမာင့္ဒစ္ ကိုငုံလိုက္တယ္ ၿပီးမွတစ္ျဖည္းျဖည္း အရင္းထိ စုပ္ခ်သြားတယ္။
ေနလည္းပါးစပ္နဲ႔အထက္တက္လိုက္ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ အားရပါးရစုပ္ေပးပါတယ္ေမာင့္အေခ်ာင္းကေလ ပူပူေႏြးေႏြးေလးရွင့္ (စုပ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေျပာရင္လြန္မလား မသိဘူး)” အ အ ေန ေမာင္ ထြက္ေတာ့မယ္” ေနလည္း ေမာင့္ လီးႀကီးပါးစပ္က ခြၽတ္ရင္း”ေမာင္ကလည္း ေန႔မ်က္ႏွာေတြေပေအာင္ အျပင္မွာ ထုတ္မလို႔လား ”“ေန ႐ြံ မွာစိုးလို႔ပါ ေမာင္က ျပႆနာမရွိဘူး””ေမာင္ေရ အသင့္ျပင္ထားေပေတာ့” ေနလည္း ေမာင့္လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္း လုံးကို ငုံထား လိုက္ ၿပီး အားရပါးရ လွ်ာနဲ႔ကစားပါေတာ့တယ္ေမာင့္ရဲ႕ သုတ္ေတြဟာလည္း အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔အျပင္ထြက္လာလိုက္တာ ေန႔အာ့ေခါင္တစ္ခုလုံး ပူေႏြးသြားတာပါပဲရွင္ ေနလည္းေလ ငန္က်ိက်ိ သုတ္ကေလးေတြကို ေမာင့္ခ်စ္တယ့္စိတ္ေၾကာင့္ပဲ မ်ိဳခ်မိသြားပါတယ္ေနလည္း ပါးစပ္ကို အသာအယာ သုတ္ရင္း”ေမာင္ေနမၿပီးေသးဘူးေနာ္””ေမာင္ကလည္းေန႔ကိုဒီအတိုင္ပစ္မထားပါဘူး ေနရယ့္ လာခုံႏွစ္လုံးကပ္လိုက္ရေအာင္” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ စာေရးခုံႏွစ္လုံးကပ္ လိုက္တာေပါ့ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္အိပ္လို႔ ရေအာင္ေတာ့က်ယ္တာေပါ့”ေမာင္ ေန႔အေျမးပါးေပါက္ရင္ ေန႔အိမ္က သတ္မွာေနာ္” “ေနကလည္း ေမာင္ေန႔ကို မလုပ္ပါဘူး ေနၿပီးသြားေအာင္ ေမာင္ ေစာင္းတိုက္ေပးမလို႔ ေန ခုံေပၚအိပ္လိုက္ေလ ေနေမာင့္ကို ေတာ့ တစ္မ်ိဳူမထင္နဲ႔ေနာ္ ေနေစာင္းတိုက္ဘူးလား” “ေအာ္ ေမာင္ကလည္း ေန ဒီအ႐ြယ္ႀကီးေရာက္မွေတာ့ မလုပ္တတ္ဘဲေနပါ့မလား အေဆာင္မွာ out pass ထြက္ရင္လည္း အင္တာနက္ဆိုင္ေျပး အဲ့ကားေတြၾကည့္ၿပီး တိုက္ရတာက အေမာ တစ္ခါတစ္ေလဆို အေဆာင္မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး စိတ္တစ္အားပါလာလို႔ အင္တာနက္ဆိုင္မွာတင္ တိုက္ၿပီးၿပီးသြားတယ္ ဒါေၾကာင့္မလို႔လဲ ေမာင့္ကို ျပဳစုႏိုင္တာေလ မဟုတ္ရင္အဲ့ေလာက္ႀကီးကြၽမ္းပါ့မလားေမာင္ရယ့္” ေနလည္းေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ခုံေပၚတက္အိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ေမာင္ကေန႔အဖုတ္ေလးကိုလက္နဲ႔အသာအယာပြတ္ေပးတယ္ အထက္နဲ႔ေအာက္မွန္မွန္ေလးေပါ့ တစ္ခ်က္ခ်က္က် ေတာ့ ေန႔အဖုတ္ထဲလက္ကေလး ႏႈတ္ၿပီးပြတ္ေပးတယ္ ေန႔အစိေလးကိုလည္း ေမာင္ကကစားေပးတယ္ေလ လက္ကေလးနဲ႔ ေပါ့ ေမာင္ ရဲ႕ လက္ေၾကာင့္ပဲ ေန ထူးကဲတယ့္အရသာေတြ ခံစားရတာ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိပါဘူးရွင္ ေမာင္ရဲ႕ လက္ရဲ႕ ကစားတာကေလ မွန္ မွန္ ေလးကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္လာပါတယ္ ၿပီးေတာ့ေလ “ေမာင္ ေန႔ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္လ်က္ေပးမယ္ ေနာ္ ” ဆိုၿပီး ေမာင္ဟာ ေန႔ ကို ဒူးေထာင္ခိုင္းၿပီး ေပါင္ၾကားႏွစ္ဖက္ၾကားေခါင္းစိုက္ၿပီး အားရပါးရရက္ပါေတာ့တယ္ ေမာင္က ေန႔ အဖုတ္ေလးကို အထက္ ေအာက္ လွ်ာ အျပား လိုက္ ရက္လိုက္ အဖုတ္ နံရံ ေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔ထိုးလိုးလိုက္ အစိေလးကို လွ်ာနဲ႔ ထိလိုက္နဲ႔ ကစားေပးတယ္ေလ ေနေလ ခုံ ကို ကိုင္ ထားၿပီး ေတာ့ မရွက္ တမ္း အဖုတ္ ကို ေကာ့ထား ေပးမိတယ္ “အား အ အ လ်က္ပါ ေမာင္ ရယ့္ အား ရပါးရ လ်က္ လိုက္ပါ ေမာင္ရယ့္ အစိေလးကိုပါ ထိေအာင္လ်က္ပါ ေမာင္ရယ့္ ေနေလ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးသိလား” ေနေလ တစ္ကိုယ္လုံးကို ထူးထူးဆန္းဆန္း အရသာခံစားရၿပီး ပါးစပ္က ေအာ္ရင္းညည္းရင္း နဲ႔ပဲ ၿပီးသြားပါတယ္ ေမာင္ကေတာ့ ေန႔ အဖုတ္ရည္ေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အားရပါးရ ေသာက္သုံး လိုက္ပါေတာ့တယ္ “ေမာင္ ေန ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမာင္” ေနလည္း ခုံ ေပၚကထ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံက်ေနတယ့္ ထဘီကို ျပန္ဝတ္ ဖို႔ အလုပ္မွာ “ေန ေန႔ ပင္တီေလးကို ေမာင္ အမွတ္တရ သိမ္းထားပါရေစေနာ္” “လို ခ်င္ ရင္ ေမာင့္ေဘာင္းဘီျပန္ေပးခဲ့ေလ” “ကတိေနာ္ ကတိ” ေျပာေျပာဆိုဆို ပဲ ေမာင္ ကေန႔ပင္တီေလးကို နမ္းရင္း တယုတယ သိမ္းသြားပါတယ္ ေနကေတာ့ လူျမင္မွာ ေၾကာက္တာနဲ႔ ေမာင့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဝတ္လိုက္ပါတယ္။ ေမာင္နဲ႔ေနတို႔တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ပူးပူးကပ္ကပ္ဖက္ၿပီး ပါးစပ္ျခင္းထိ ၿပီး လွ်ာျခင္းကစားခဲ့ၾကတယ္ “ေန ေမာင့္ဆီ ဖုန္းဆက္အုန္းေနာ္ တကၠသိုလ္လည္းတူတူတက္ၾကမယ္ေနာ္” “ဟုတ္ပါၿပီေမာင္ရယ့္ ျပန္ၾကရေအာင္ အျပင္မွာ တစ္ေဆာင္ျခင္းစီ ေက်ာင္းကားေပၚတက္ၿပီးထြက္ေနၿပီ” ေနေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းၿပီး ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေပးခဲ့လိုက္တယ္ ေနကေန႔ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးကိုျပန္ ေမာင္က အညာကိုျပန္တာေပါ့ . . . .
