ခုနေ့လည်စာ သွားစားရအောင် လိုက်ခဲ့နော်

တူတူ တူတူ တူ” ရုတ်တရက် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် သော်တာတွန်း အတွေးစများ ပြတ်သွားရ၏။ ဖုန်းအား ဖွင့်ကြည့်ရာ ပိုးရတီ နေသည်မို့ စိတ်ထဲ တမျိုးလေး ခံစားလိုက်ရ ပြန်သည်။ အရင် ယောကျင်္ား စိတ်ဖြင့် ပိုးရတီ အပေါ် ချစ်ခဲ့ပေမယ့် ခုချိန် ယောကျင်္ားစိတ် ပျောက်ကွယ်နေတော့၏။ ” ပြောလေ သဲ ” ” ဟာ လေသံက စိမ်းလှချည်လား သော်သော် ရယ် ” ” မဟုတ်ပါဘူး  ဒီရက် သော်သော် စိတ်ညစ်နေလို့ပါ ” ၂ယောက်သား ခဏ ငြိမ်သွားကြရင်း ပိုးရတီဘက်မှ ဖုန်းချသွားသည်။ နေ့မှရက် ရက်မှလသို့ ကူးပြောင်းလာရာ ပိုးရတီနှင့် သော်တာထွန်းတို့မှာ အနေဝေးကာ သွေးအေးသွားတော့၏။ မြို့ထဲ ၂ကြိမ်လောက် ဆုံခဲ့ပေမယ့် သော်တာထွန်းမှာ အရင်လိုပုံစံ မဟုတ်တော့ပဲ မိန်းကလေး အဝတ်စားဖြင့် ခပ်တည်တည် ဆက်ဆံသဖြင့် ရင်ထဲ နှင့်နေအောင် ခံစား လိုက်ရပြန်သည်။ ပိုးရတီ တယောက် ဖုန်းထဲ မြင်နေရသော သူမနှင့် သော်တာထွန်း ပုံများအား ကြည့်ရင်း တပုံခြင်း ထိုင်ဖျက်နေသည်။ ၂ရက် ဆက်တိုက် ငိုထားသဖြင့် မျက်နှာလေး မို့တက် လာရ၏။ မိန်းမချင်း ချစ်ခဲ့မိ သဖြင့် နောင်တရလို့ မဆုံးမိ။ ခုထိ သူမ အဖုတ်လေးအား ကြည့်မိတိုင်း ကာမအထိအတွေ့များက သူမ ရင်ကို နာကျင်စေ၏။ ဖုန်းထဲ ပုံများ အကုန်ဖျက်ကာ ဧည့်ခန်း ဘက် ထွက်လာခဲ့၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ရင်း တစ်ယောက်ထဲ ဟိုတွေဒီတွေး တွေးနေမိသည်။ ” သမီး ပိုးရတီ” ” ဟမ် မာမီ ” ဘေးနားရပ်ကာ ခေါ်လိုက်သော မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် အတွေးများ ပျက်ကာ ကမန်းကတန်း ထူးလိုက်မိသည်။ ” မာမီ သတိထားမိနေတာ ၃ရက်ရှိပြီ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပြော အဟင့် ပိုးနဲ့ သော်သော် ပြတ်သွားကြပြီ မာမီ ”အော် ” သမီးဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါက်တာ ဆုရတီ ရင်ထဲ အလုံးကြီး ကြသွားရ၏။ သူမနှင့် ဦးစိုင်းမောင်တို့ ဒီရက် အပြင်တွင် ခိုးတွေ့နေကြသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ သိများသွားလားဟု စိုးရိမ် နေမိသည်။ သူမ ဖေါက်ပြန်သည့် ကိစ္စအား ပိုးရတီ အစောကြီးကတည်းက သိနေမှန်း မသိရှာပေ။ သမီး ဖြစ်သူအား နှစ်သိမ့်ကာ ဆေးခန်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်ရင်း ခဏအကြာ ကားလေးဖြင့် ထွက်ခွသွားတော့၏။” ပိုး ရှင် ဆရာ ” ” ကားပျက်လို့ဆို ” ”ဟုတ်တယ် ကျောင်းနားမရောက်ခင် ထိုးရပ်သွားတာ ပြင်နေကြ ကားဝါးရှော့ကို ဖုန်းဆက်ယူခိုင်းရတယ် ၂ရက်လောက် ကြာမယ် ပြောတယ် မာမီကိုပဲ  ကျောင်း လာကြိုဖို့ ပြောရတော့မှာ ” ” အော် ပိုးရယ် ကျနော် အကြိုအပို့ လုပ်ပေးမှာပေါ့  ခုနေ့လည်စာ သွားစားရအောင် လိုက်ခဲ့နော် ” ပိုးရတီ တယောက် သော်တာထွန်း နှင့် ဝေးခဲ့ပြီး စိတ်ပြေလက်ပျောက် သူမ ချစ်ခွင့်ပန်သူများထဲမှ ဆရာဖြစ်သူ ဒေါက်တာသိန်းဇံအား အပျော်တွဲနေရင်း မထင်မှတ်ပဲ ငြိစွန်းသွားရတော့သည်။ မိန်းမ ချင်းသာ ဆက်ဆံဖူးသော ပိုးရတီ တယောက် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှင့် တွေ့ သောအခါ မခံစားဖူးသော ကာမ အရသာလေးများ ရရှိနေရ၏။ မိန်းမချင်း ချစ်ကြိုက်မိသည်ကို နောင်တရမဆုံး ဖြစ်နေရှာသည်။ ခဏအကြာ ကားဖြူလေးမှာ ဆေးကျောင်း ကားပတ်ကင်ထဲမှ ထွက်လာကာ မြိုထဲ အစားအသောက်နှင့် တွဲဖက် ရသော တည်းခိုခန်းသို့ ဦးတည်နေ၏။ ပိုးရတီ တယောက် ဒေါက်တာ သိန်းဇံနှင့် ၇ကြိမ် ၈ကြိမ်ခန့် ရောက်ဖူးသော်လည်း တည်းခိုခန်း ကောင်တာရှေ့ အခန်းသော့ယူကာ အပေါ်ထပ် တက်တိုင်း ရင်ခုန် နေရသည်။ ယူနေကြ အခန်းထဲ ရောက် သည်နှင့် သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းလီ လေး အား ချွတ်ပေးရာ ဒေါက်တာ သိန်းဇံမှာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်းရင်း ဘောင်း ဘီဂွလေး အား တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေ တော့၏။ ပိုးရတီ မှာ ဒေါက်တာ သိန်းဇံရှေ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း ထမိန်အောက်နားစ လေးအား ဗိုက်ထိ လှန်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲပြ လိုက်ပြန် သည်။ဒေါက်တာ သိန်းဇံ တယောက် အမွှေးရိတ် ထားသော ပန်းရောင် စောက်ပတ်အုံ အား ကြည့်ရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား နှာခေါင်းဝ တေ့ရှုကာ ညာလက်မှ ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင်ရင်း လီးအား ထုတ်ကာ ပွတ်သပ် နေပြန်၏။ ပိုးရတီမှာလည်း သူမရှေ့ မြင်ကွင်းကြောင့် စောက်စိ အရည်ပြားလေး တင်းမာလာကာ အဖုတ်အုံကြီး ကြွတက်လာ တော့သည်။ ဒေါက်တာ သိန်းဇံမှာ လီးကြီး မာထင် လာသည်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ကာ ထရပ် လိုက်၏။ထမိန်အားလှန်ကာ စောက်ပတ်လေး ဖြဲထားသော ပိုးရတီခါးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဝိုက်ဖက်ကာ ညာလက်က လီးအား ထိန်းကိုင်ရင်း ဒစ်ဖြင့် စောက်စိလေး အား ထိုးကလော် နေသည်။ ” အ  အ ဆရာရယ် ရှီး ကျွတ် ကျွတ် ” ပိုးရတီ စုပ်သပ် ညည်းရင်း ခေါင်းလေး မော့တက်သွားရ၏။ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ရှုပြီး ဂွင်းထုပြတိုင်း စောက်ပတ်လေး ထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားနေတတ်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်စိအား ဒစ်ဖြင့် ထိုးကလော်ခံရစဉ် စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့၏။

ဒေါက်တာ သိန်းဇံမှာ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသော ပိုးရတီ အား ကြည့်ရင်း စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လီးထိပ် သွင်းကာ ဆွဲလိုး ပစ်သည်။ ” အ  ဆရာ ရယ် အား .အိုး. ဆောင့် ဆောင့် .အမလေး မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပါ အဟင့်  အား ပြီးပြီး ထပ်ထွက်တော့မယ် ရှီး  မြန် မြန် အအား ပြီး ပြီး ပြီးပြန်ပြီ ဟူး ရှီး ” ပိုးရတီ တယောက် ဒေါက်တာ သိန်းဇံ နဖူးအား တဖွဖွ နမ်းကာ ပုခုံး ဆွဲထားသော သူမ လက်တွေလည်း အားလျော့ သွားရ ရှာသည်။စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက လီးအား အလိုလျောက် ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါက်တာ သိန်းဇံလည်း အချက် ၃၀ခန့် ထပ်ဆောင့်ကာ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့၏။ လီးကြီး ဆွဲထုတ် ပြီးသည်နှင့် ပိုးရတီအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန်တင်ကာ လိုးပြီးကာစ စောက်ပတ် နီတာ ရဲလေးအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ယက် နေသည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး ထဲမှ အကျိအချွဲ များ စီးကျလာရာ ဖင်ဝ လေးနား အရောက် လျှာဖြင့် သိမ်း ယက်ပေးလိုက် သဖြင့် ပိုးရတီ ဖင်သားစိုင်လေး ကြုံ့သွားကာ ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်ခါ နေတော့၏။ ၂ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ခဏ အမော ဖြေပြီး တည်းခိုးခန်း အောက်ထပ် ဆင်းရင်း ထမင်း အတူစားကာ ဆေးကျောင်းသို့ ပြန်လာ ခဲ့ကြ၏။ညနေပိုင်း ပိုးရတီ တယောက် သူမ အတန်းချိန် ပြီးသည်နှင့် ဒေါက်တာ သိန်းဇံအား အိမ်သို့ လိုက်ပို့ ခိုင်းတော့သည်။ ကျောင်းက ထွက်လာသည်နှင့် ကားလေးမှာ မောင်းနေ ကြ လမ်းအတိုင်း မောင်းရင်း တဖြည်းဖြည်း ပိုးရတီတို့ ရပ်ကွက် ထိပ်နား ရောက်ရှိ လာ၏။ ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက်လေးမို့ လူသွားလူလာမရှိပဲ ကားတစီးတလေသာ ရပ်ကွက်ထဲမှ အပြင်သို့ ထွက်လာသည်ကို မြင်နေရသည်။ ” ဟင်နေ့လည်က တခါ လုပ်ပြီး ပြီလေ ဆရာကလည်း ” ” အင်း ဒီနေ့ ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူး ကြည်ပါဦးပိုးရယ် ” ဒေါက်တာသိန်းဇံမှာ ပိုးရတီတို့ လမ်းထိပ် သစ်ပင်ကြီး တပင်အောက် ကားထိုးကာ စကားပြောရင်း ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်နေ၏။” ဟွန့် အဲ့ဒါပဲ စဉ်းစားနေတယ် ပိုး ဒီနေ့ လက်တွေ့ ပရယ်တီကယ် ဆင်းရတာ ပင်ပန်းနေပြီ ဆရာရဲ့ ” ” အင်းပါ သိပါတယ် ပိုးရယ် ” လူရိပ် လူခြေ ကြည့်ရင်း ကားမှန်များ ပိတ်ပြီး ပိုးရတီ လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ ဘောင်းဘီထဲမှ ထုတ်ထားသော လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။နူတ်ခမ်း ချင်း တေ့စုပ်ရာ ပိုးရတီ တယောက် ပါးစပ်လေး ဟပေးရင်း လက်ချောင်းလေး များက လီးအား ဆုပ် ကိုင်ကာ ဂွင်းထု ပေးနေ တော့သည်။ ၅မိနစ်ခန့်အကြာ သူမလက်ထဲ ဒေါက်တာသိန်းဇံလီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာရ၏။ ကားရှေ့ခန်းထဲ ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်း ချင်း စုပ်နေရာမှ ခါးညွတ်ကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ငုံ့စုပ် လိုက်သည်။ ပန်းရောင်သန်းကာ ကားထွက်နေသော ဒစ်အား ဆွဲစုပ် ပြီး ပါးစပ်ထဲ ရောက်မှ လျှာဖျားလေးနှင့် လီးထိပ် အပေါက် လေးထဲ ထိုးကလိ ပေးပြန်၏။ ဒစ် အခြေအား သွားလေးဖြင့် မနာ့တနာ လေး ကိုက်ရင်း ဂွင်းမြန်မြန် ထုပေးရာ ခဏအကြာ ဒေါက်တာ သိန်းဇံ တယောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ကြွတက်လာပြီး ပိုးရတီ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရသည်။ပိုးရတီမှာ လီးအား ပါးစပ် ထဲမှ ထုတ်မပစ်ပဲ ထွက်လာ သမျှ လရည်များ ကုန်စင်အောင် မျိုချကာ ဒစ်အား ပါးခွက်အောင် စုပ်ပြီးမှ ထုတ်ပေးလိုက်လေတော့၏…ပြီးပါပြီ။

(zawgyi)

တူတူ တူတူ တူ” ႐ုတ္တရက္ ဖုန္းသံျမည္လာ သျဖင့္ ေသာ္တာတြန္း အေတြးစမ်ား ျပတ္သြားရ၏။ ဖုန္းအား ဖြင့္ၾကည့္ရာ ပိုးရတီ ေနသည္မို႔ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးေလး ခံစားလိုက္ရ ျပန္သည္။ အရင္ ေယာက်ၤား စိတ္ျဖင့္ ပိုးရတီ အေပၚ ခ်စ္ခဲ့ ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ ေယာက်ၤားစိတ္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနေတာ့၏။ ” ေျပာေလ … သဲ ” ” ဟာ … ေလသံက စိမ္းလွခ်ည္လား … ေသာ္ေသာ္ ရယ္ ” ” မဟုတ္ပါဘူး … ဒီရက္ ေသာ္ေသာ္ … စိတ္ညစ္ ေနလို႔ပါ ” ၂ေယာက္သား ခဏ ၿငိမ္သြား ၾကရင္း ပိုးရတီ ဘက္မွ ဖုန္းခ် သြားသည္။ ေန႔မွရက္ ရက္မွလသို႔ ကူးေျပာင္းလာရာ ပိုးရတီႏွင့္ ေသာ္တာထြန္းတို႔မွာ အေနေဝးကာ ေသြးေအး သြားေတာ့၏။ ၿမိဳ႕ထဲ ၂ႀကိမ္ေလာက္ ဆုံခဲ့ေပမယ့္ ေသာ္တာထြန္းမွာ အရင္လိုပုံစံ မဟုတ္ေတာ့ပဲ မိန္းကေလး အဝတ္စားျဖင့္ ခပ္တည္တည္ ဆက္ဆံသျဖင့္ ရင္ထဲ ႏွင့္ေနေအာင္ ခံစား လိုက္ရျပန္သည္။ ပိုးရတီ တေယာက္ ဖုန္းထဲ ျမင္ေနရေသာ သူမႏွင့္ ေသာ္တာထြန္း ပုံမ်ားအား ၾကည့္ရင္း တပုံျခင္း ထိုင္ဖ်က္ေနသည္။ ၂ရက္ ဆက္တိုက္ ငိုထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး မို႔တက္ လာရ၏။ မိန္းမခ်င္း ခ်စ္ခဲ့မိ သျဖင့္ ေနာင္တ ရလို႔ မဆုံးမိ။ ခုထိ သူမ အဖုတ္ေလးအား ၾကည့္မိတိုင္း ကာမ အထိအေတြ႕ မ်ားက သူမ ရင္ကို နာက်င္ေစ၏။ ဖုန္းထဲ ပုံမ်ား အကုန္ဖ်က္ကာ ဧည့္ခန္း ဘက္ ထြက္လာခဲ့၏။ ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ရင္း တစ္ေယာက္ ထဲ ဟိုေတြ ဒီေတြး ေတြးေနမိသည္။ ” သမီး ပိုးရတီ” ” ဟမ္ မာမီ ” ေဘးနား ရပ္ကာ ေခၚလိုက္ေသာ မိခင္ျဖစ္သူ အသံေၾကာင့္ အေတြးမ်ား ပ်က္ကာ ကမန္းကတန္း ထူးလိုက္မိသည္။ ” မာမီ သတိထားမိေနတာ ၃ရက္ရွိၿပီ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျပာ ” ” အဟင့္ ပိုးနဲ႔ ေသာ္ေသာ္ ျပတ္သြားၾကၿပီ မာမီ ” ” ေအာ္ ” သမီးျဖစ္သူ စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ရင္ထဲ အလုံးႀကီး ၾကသြားရ၏။ သူမႏွင့္ ဦးစိုင္းေမာင္တို႔ ဒီရက္ အျပင္တြင္ ခိုးေတြ႕ ေနၾကသျဖင့္ သမီးျဖစ္သူ သိမ်ား သြားလား ဟု စိုးရိမ္ ေနမိသည္။ သူမ ေဖါက္ျပန္ သည့္ ကိစၥအား ပိုးရတီ အေစာႀကီး ကတည္းက သိေနမွန္း မသိရွာေပ။ သမီး ျဖစ္သူအား ႏွစ္သိမ့္ကာ ေဆးခန္း သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရင္း ခဏအၾကာ ကားေလးျဖင့္ ထြက္ခြသြားေတာ့၏။” ပိုး ” ” ရွင္ ဆရာ ” ” ကားပ်က္လို႔ဆို ” ” ဟုတ္တယ္ … ေက်ာင္း နား မေရာက္ခင္ ထိုးရပ္သြားတာ ျပင္ေနၾက ကားဝါးေရွာ့ကို ဖုန္းဆက္ယူခိုင္းရတယ္ ၂ရက္ေလာက္ ၾကာမယ္ ေျပာတယ္ မာမီကိုပဲ  ေက်ာင္း လာႀကိဳဖို႔ ေျပာရေတာ့မွာ ” ” ေအာ္ ပိုး ရယ္ က်ေနာ္ အႀကိဳအပို႔ လုပ္ေပးမွာေပါ့  ခု ေန႔လည္စာ သြားစားရေအာင္ လိုက္ခဲ့ေနာ္ ” ပိုးရတီ တေယာက္ ေသာ္တာထြန္း ႏွင့္ ေဝးခဲ့ၿပီး စိတ္ေျပ လက္ေပ်ာက္ သူမ ခ်စ္ခြင့္ ပန္သူ မ်ားထဲမွ ဆရာ ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ သိန္းဇံအား အေပ်ာ္ တြဲေန ရင္း မထင္မွတ္ပဲ ၿငိစြန္းသြားရေတာ့ သည္။ မိန္းမ ခ်င္းသာ ဆက္ဆံ ဖူး ေသာ ပိုးရတီ တေယာက္ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ႏွင့္ ေတြ႕ ေသာအခါ မခံစား ဖူးေသာ ကာမ အရသာေလးမ်ား ရရွိ ေနရ၏။ မိန္းမခ်င္း ခ်စ္ႀကိဳက္မိသည္ကို ေနာင္တရမဆုံး ျဖစ္ေနရွာသည္။ ခဏအၾကာ ကားျဖဴေလးမွာ ေဆးေက်ာင္း ကားပတ္ကင္ထဲမွ ထြက္လာကာ ၿမိဳထဲ အစားအေသာက္ႏွင့္ တြဲဖက္ ရေသာ တည္းခိုခန္းသို႔ ဦးတည္ေန၏။ ပိုးရတီ တေယာက္ ေဒါက္တာ သိန္းဇံႏွင့္ ၇ႀကိမ္ ၈ႀကိမ္ခန႔္ ေရာက္ဖူးေသာ္လည္း တည္းခိုခန္း ေကာင္တာေရွ႕ အခန္းေသာ့ယူကာ အေပၚထပ္ တက္တိုင္း ရင္ခုန္ ေနရသည္။ ယူေနၾက အခန္းထဲ ေရာက္ သည္ႏွင့္ သူမ အတြင္းခံ ေဘာင္းလီ ေလး အား ခြၽတ္ေပးရာ ေဒါက္တာ သိန္းဇံမွာ ကုတင္ေပၚ ထိုင္းရင္း ေဘာင္း ဘီဂြေလး အား တရႈံ႕ရႈံ႕ နမ္းေန ေတာ့၏။ ပိုးရတီ မွာ ေဒါက္တာ သိန္းဇံေရွ႕ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ထမိန္ေအာက္နားစ ေလးအား ဗိုက္ထိ လွန္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ၿဖဲျပ လိုက္ျပန္ သည္။ေဒါက္တာ သိန္းဇံ တေယာက္ အေမႊးရိတ္ ထားေသာ ပန္းေရာင္ ေစာက္ပတ္အုံ အား ၾကည့္ရင္း ဘယ္လက္ျဖင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ႏွာေခါင္းဝ ေတ့ရႈကာ ညာလက္မွ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင္ရင္း လီး အား ထုတ္ကာ ပြတ္သပ္ ေနျပန္၏။ ပိုးရတီ မွာ လည္း သူမေရွ႕ ျမင္ကြင္း ေၾကာင့္ ေစာက္စိ အရည္ျပားေလး တင္းမာလာကာ အဖုတ္အုံႀကီး ႂကြတက္လာ ေတာ့သည္။ ေဒါက္တာ သိန္းဇံမွာ လီးႀကီး မာထင္ လာသည္ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ပါးစပ္ျဖင့္ ကိုက္ကာ ထရပ္ လိုက္၏။ထမိန္အား လွန္ကာ ေစာက္ပတ္ ေလး ၿဖဲထားေသာ ပိုးရတီ ခါးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ဝိုက္ဖက္ ကာ ညာလက္က လီးအား ထိန္းကိုင္ရင္း ဒစ္ျဖင့္ ေစာက္စိေလး အား ထိုးကေလာ္ ေနသည္။ ” အ  အ ဆရာရယ္ ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ ” ပိုးရတီ စုပ္သပ္ ညည္းရင္း ေခါင္းေလး ေမာ့တက္ သြားရ၏။ သူမ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ရႈၿပီး ဂြင္းထု ျပတိုင္း ေစာက္ပတ္ေလး ထဲမွ တဆစ္ဆစ္ ျဖင့္ ယား ေန တတ္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ မတ္တပ္ ရပ္ လ်က္ အေနထားျဖင့္ ေစာက္စိအာ ဒစ္ျဖင့္ ထိုး ကေလာ္ ခံရစဥ္ ေစာက္ရည္ မ်ား ထြက္က် လာေတာ့ ၏။

ေဒါက္တာ သိန္းဇံမွာ ကိုယ္လုံးေလး တဆက္ဆက္တုန္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနေသာ ပိုးရတီ အား ၾကည့္ရင္း ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ထဲ လီးထိပ္ သြင္းကာ ဆြဲလိုး ပစ္သည္။ ” အ  ဆရာ ရယ္ အား .အိုး. ေဆာင့္ ေဆာင့္ .အမေလး ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုးပါ အဟင့္  အား ၿပီးၿပီး ထပ္ထြက္ေတာ့မယ္ ရွီး  ျမန္ ျမန္ အအား ၿပီး ၿပီး ၿပီးျပန္ၿပီ ဟူး ရွီး ” ပိုးရတီ တေယာက္ ေဒါက္တာ သိန္းဇံ နဖူးအား တဖြဖြ နမ္းကာ ပုခုံး ဆြဲထားေသာ သူမ လက္ေတြလည္း အားေလ်ာ့ သြားရ ရွာသည္။ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားက လီးအား အလိုေလ်ာက္ ညႇစ္ေပးေနသျဖင့္ ေဒါက္တာ သိန္းဇံလည္း အခ်က္ ၃၀ခန႔္ ထပ္ေဆာင့္ကာ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ လိုက္ေတာ့၏။ လီးႀကီး ဆြဲထုတ္ ၿပီးသည္ႏွင့္ ပိုးရတီအား ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ လွန္တင္ကာ လိုးၿပီးကာစ ေစာက္ပတ္ နီတာ ရဲေလးအား လွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ ေနသည္။ ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ေလး ထဲမွ အက်ိအခြၽဲ မ်ား စီးက်လာရာ ဖင္ဝ ေလးနား အေရာက္ လွ်ာျဖင့္ သိမ္း ယက္ေပးလိုက္ သျဖင့္ ပိုးရတီ ဖင္သားစိုင္ေလး ႀကဳံ႕သြားကာ ေပါင္တန္မ်ား တဆက္ဆက္ တုန္ခါ ေနေတာ့၏။ ၂ေယာက္သား ကုတင္ေပၚ ခဏ အေမာ ေျဖၿပီး တည္းခိုးခန္း ေအာက္ထပ္ ဆင္းရင္း ထမင္း အတူစားကာ ေဆးေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာ ခဲ့ၾက၏။ညေနပိုင္း ပိုးရတီ တေယာက္ သူမ အတန္းခ်ိန္ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒါက္တာ သိန္းဇံအား အိမ္သို႔ လိုက္ပို႔ ခိုင္းေတာ့သည္။ ေက်ာင္းက ထြက္လာသည္ႏွင့္ ကားေလးမွာ ေမာင္းေန ၾက လမ္းအတိုင္း ေမာင္းရင္း တျဖည္းျဖည္း ပိုးရတီတို႔ ရပ္ကြက္ ထိပ္နား ေရာက္ရွိ လာ၏။ ဆိတ္ၿငိမ္ ရပ္ကြက္ေလးမို႔ လူသြားလူလာမရွိပဲ ကားတစီးတေလသာ ရပ္ကြက္ထဲမွ အျပင္သို႔ ထြက္လာသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ ” ဟင္ေန႔လည္က တခါ လုပ္ၿပီး ၿပီေလ ဆရာကလည္း ” ” အင္း ဒီေန႔ ဘာျဖစ္မွန္း မသိဘူး ၾကည္ပါဦးပိုးရယ္ ” ေဒါက္တာသိန္းဇံမွာ ပိုးရတီတို႔ လမ္းထိပ္ သစ္ပင္ႀကီး တပင္ေအာက္ ကားထိုးကာ စကားေျပာရင္း ေဘာင္း ဘီ ဇစ္ဖြင့္ ေန၏။” ဟြန႔္ အဲ့ဒါပဲ စဥ္းစားေနတယ္ ပိုး ဒီေန႔ လက္ေတြ႕ ပရယ္တီကယ္ ဆင္းရတာ ပင္ပန္းေနၿပီ ဆရာရဲ႕ ” ” အင္းပါ သိပါတယ္ ပိုးရယ္ ” လူရိပ္ လူေျခ ၾကည့္ရင္း ကားမွန္မ်ား ပိတ္ၿပီး ပိုးရတီ လက္တဖက္အား ဆြဲယူကာ ေဘာင္းဘီထဲ မွ ထုတ္ ထားေသာ လီးေပၚ တင္ေပး လိုက္သည္။ႏူတ္ခမ္း ခ်င္း ေတ့စုပ္ရာ ပိုးရတီ တေယာက္ ပါးစပ္ေလး ဟေပးရင္း လက္ေခ်ာင္းေလး မ်ားက လီးအား ဆုပ္ ကိုင္ကာ ဂြင္းထု ေပးေန ေတာ့သည္။ ၅မိနစ္ ခန႔္ အၾကာ သူမ လက္ထဲ ေဒါက္တာသိန္းဇံ လီးႀကီး တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ တင္းကနဲ႔ တင္းကနဲ႔ ျဖစ္လာရ၏။ ကားေရွ႕ခန္းထဲ ေဘးတိုက္ အေနထားျဖင့္ ႏူတ္ခမ္း ခ်င္း စုပ္ေနရာမွ ခါးၫြတ္ကာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား ငုံ႔စုပ္ လိုက္သည္။ ပန္းေရာင္ သန္းကာ ကား ထြက္ေနေသာ ဒစ္အား ဆြဲစုပ္ ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္မွ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ လီးထိပ္ အေပါက္ ေလးထဲ ထိုးကလိ ေပးျပန္၏။ ဒစ္ အေျခအား သြားေလးျဖင့္ မနာ့တနာ ေလး ကိုက္ရင္း ဂြင္းျမန္ျမန္ ထုေပးရာ ခဏ အၾကာ ေဒါက္တာ သိန္းဇံ တေယာက္ ထိုင္လ်က္ အေန ထားျဖင့္ ဖင္ႂကြတက္လာ ၿပီး ပိုးရတီ ပါးစပ္ထဲ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ လိုက္ရသည္။ပိုးရတီမွာ လီးအား ပါးစပ္ ထဲမွ ထုတ္မပစ္ပဲ ထြက္လာ သမွ် လရည္မ်ား ကုန္စင္ေအာင္ မ်ိဳခ်ကာ ဒစ္အား ပါးခြက္ ေအာင္ စုပ္ၿပီးမွ ထုတ္ေပးလိုက္ေလေတာ့၏…ၿပီးပါၿပီ။