ကိုင်လို့ရမလားဟင်

ဆွေဆွေမာ သည် ရန်ကုန်က “ပွင့်လန်းဝေဆာ ” မာဆတ်ခန်းမှာ အလုပ်လုပ်နေပေမယ့် ရန်ကုန် ဇာတိတော့မဟုတ်ပါဘူး ။ ပွင့်လင်းမြင်သာတဲ့ ခေတ်ကို ပြောင်းလာတဲ့နောက် ရန်ကုန်မြို့မှာ ဝင်ငွေကောင်းတဲ့ အလုပ်တခုကို လုပ်ဖို့ နယ်ကနေ ရောက်လာတာပါ ။ နယ်မှာတုံးက မီးခဲပြာဖုံး ဖြစ်နေတဲ့ အရိုင်းစပယ်လေး ဆွေဆွေမာသည် ရန်ကုန်ကို ရောက်လာတော့ လူပွဲစား တယောက်က အလှပြင်မိတ်ကပ် ကျွမ်းတဲ့ မိန်းမရှာတယောက်ကို ပြင်ခိုင်းလိုက်လို့ တောသူပုံပျောက် မြို့သူဟော့ရှော့လေးတယောက် ပုံစံ ပေါက်လာရသည်။ လူပွဲစားမကြီး ဒေါ်အေးသီက “ မာဆတ်မှာ အလုပ်ရမည်.မာဆတ်မှာလုပ်ရင် ယောကျ်ားတွေက ထိတွေ့ကိုင်တွယ် တာတွေတော့ အနည်းနဲ့အများ ရှိလိမ့်မည်။ တော်ရုံ ထိတာကိုင်တာတွေဆိုရင် နင်တို့သည်းခံရမယ် မိတ်မပျက်အောင် ကပ်စတန်မာတွေကို သည်းခံ ခွင့်လွှတ်ကြရမယ်လို့ ဆွေဆွေမာတို့ကိုလက်ချာရိုက်သည်။ ဒေါ်အေးသီက မာဆတ် သင်တန်းပေးသည် ။ တကယ်တမ်း အနှိပ်သင်ပေးတာက ထိုင်းနိုင်ငံက လှမ်းခေါ်ထားတဲ့ အနှိပ်သမ။ ဒီထိုင်းမက သူတို့ ဘန်ကောက်မှာ ဘယ်လိုဘယ်ပုံ နှိပ်ကြသည် ဆိုတာကို နမူနာ အစမ်း ပြသသွားမှာ ဖြစ်သည် ။ ဆွေဆွေမာ တို့ ကောင်းကောင်း ကျွမ်းသွားတဲ့အထိ အဲဒီထိုင်းမကို သင်ခိုင်းသည် ။ ထိုင်းမက တကယ့် ဆရာမကြီး။ မြောက်ကြွမြောက်ကြွနဲ့ အော်လိုက် ငေါက်လိုက်နဲ့  ဆွေဆွေမာကို လုပ်ခိုင်းတာက ဆီမာဆတ်။ ဆီလိမ်းပြီး နှိပ်တာ ။ ဆီမာဆတ်က အနှိပ်ခံတဲ့ယောကျ်ားတွေက ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့မို့ နှိပ်နေတဲ့အချိန် သူတို့ရဲ့ တန်ဆာချောင်းတွေကိုမြင်ရတွေ့ရသည်။ ထိုင်းမက တကယ့် ကပ်စတန်မာ အစစ်တွေနဲ့ သူကိုယ်တိုင် နှိပ်ပြတဲ့အချိန်တွေက ဆွေဆွေမာတို့သည် ယောကျ်ားတွေရဲ့အဝတ်မဲ့ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ မြင်တွေ့ခဲ့ရသည် ။ ထိုင်းမက ဟက်ပီးအန်းဒင်း လုပ်နည်းလည်း သင်ပေးသည်။ သူတို့ပေါင်ကြားက ဒုတ်တွေကလည်း တန်းလန်း တန်းလန်းနဲ့။ ယောကျ်ားနဲ့ တခါမှ မကြုံဘူးသေးတဲ့ ဆွေဆွေမာသည် ယောကျ်ားဒုတ်တွေကို မြင်ရတော့ အရမ်းကို စိတ်လှုပ် ရှားခဲ့ရသည်။ ကာမစိတ်တွေလည်း နိုးကြားထကြွခဲ့ရသည်။ ထိုင်းမက “ ဟက်ပီးအန်းဒင်း ” က လက်နဲ့ဘဲ လုပ်ပေးရတာ တခါတလေ ကိုယ့်ကို ဘောက်ဆူး များများပေးတဲ့လူဆိုရင်တော့ နင်တို့ နို့တွေ ပေးကိုင်ချင်လည်း ကိုင်လိုက်ပေါ့ဟာ..အောက်ပိုင်းကို နှိုက်လို့မရအောင် ဘောင်းဘီကြပ်ကြပ်ဝတ်ထားလိုက်ပေါ့လို့ သင်ပေးသည်။ အစမ်းသဘောနဲ့ မာဆတ်ခန်းပိုင်ရှင် ခေါ်လာတဲ့ လူကြီးတယောက်ကို ဆွေဆွေမာ စပြီး ဆီလူးမာဆတ် စလုပ် ပေးရသည်။ ဒီလူကြီးက ပိန်ညောင်ညောင်နဲ့ အသက် လေးဆယ်လောက်။ ဆွေဆွေမာတို့ မာဆတ်ခန်းက သီး ခြား အခန်းလေးတွေနဲ့ ။ တံခါးလည်း ပိတ်ထားလို့ရသည် ။ ဆွေဆွေမာ မာဆတ်အခန်းလေးထဲကို ဝင်သွားတော့ ခပ်မှောင်မှောင်မှာ တဘက်အသေးစားလေးကို ခါးနေရာမှာ တင်ဖုံးထားပြီး မှောက်အိပ်နေတဲ့ လူကြီးကို တွေ့လိုက် ရသည်။ ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ထားတဲ့ ဒီလူကြီးရဲ့ ကိုယပေါ်မှာ တဘက် အသေးစားလေးဘဲ ဖုံးထားတယ် ဆိုတာ ကို သိနေတာနဲ့တင် ဆွေဆွေမာ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတာ အရမ်းပါဘဲ ။ ဆွေဆွေမာလည်း အပြာနုရောင် စပို့ရှပ်လေးနဲ့ ဘောင်းဘီအကြပ် အနက်ရောင်ကို ဝတ်ထားသည် ။ လူကြီးက နံမည် ဘယ်လိုခေါ်သလဲ လို့ မေးလိုက်တော့ ကမန်းကတန်း ခေါင်းထဲပေါ်လာတဲ့ “မြတ်နိုး ” ဆိုတဲ့နံမည်ကို ပါးစပ်က ပြောလိုက်မိသည်။ “ မြတ်နိုး.ဟား.တအားလှတဲ့ နံမည်လေး လူလှသလား ကြည့်ပါရစေလား” လူကြီးက မှောက်ရက် အိပ်နေရာကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။“ အိုး..တအား လှတယ်ကွယ် အမလေး ဘယ်မြို့သူလဲ..တွံတေးဖက်ကလား.” ဆွေဆွေမာလည်း သူ့ပေါင်တန်တွေကို စနှိပ်သည် ။ ထိုင်းမ သင်ပေးတဲ့အတိုင်း ပေါင်ရင်းကို နှိပ်ပေးတဲ့အခါ လက်ခုံနဲ့ သူ့ပေါင်လည်က ဒုတ်ကို မသိမသာလိုလိုနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တာက အကြိမ်ကြိမ်ပေါ့ ။ ဘာသားနဲ့ ထုထားတာ လိုက်လို့ ။ မကြာခင်မှာဘဲ သူ့ဒုတ်ကြီး ငေါငေါကြီး ထောင်ထလာသည်။ လူကြီးတော့ ဘယ်လိုနေပြီလဲ မသိဘူး ။ ဆွေဆွေမာတော့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ တထိန်းထိန်းနဲ့ ထကြွလာရပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက တအား ယားတက်လာသည် ။လူကြီးရဲ့ ဒုတ်အပေါ်က တဘက်စလေးလည်း အောက်ဖက်က ပေါင်ပေါ်ကို လျောကျလာသည်။ ဒုတ်ကြီး မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေတာကို ဆွေဆွေမာ မြင်လိုက်ရသည် ။ “ မြတ်နိုး.ဦး တအား တင်းကြပ်လွန်းနေတယ်ကွယ်..ဦးကို ဖြေလျော့ပေးပါလားဟင်.” ဒစ်ကားကားကြီးနဲ့ ဒုတ်ကြီး မတ်မတ်ထောင်နေသည်။ ဆွေဆွေမာလည်း တံတွေးမြိုချနေရသည် ။ တတ်နိုင်ရင် စုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည် ။ ထိုင်းမက အစွပ်မစွပ်ဘဲ စုတ်မပေးဖို့ အထပ်ထပ် မှာထား သတိပေးထားသည် ။ အေကိုက်ရင် တခါထဲ လျောမည်လက်နဲ့ဘဲ ကွင်းတိုက်ပေးဖို့ သေသေချာချာမှာထားသည် ။ ဒုတ်အပေါ်ကို ဆီဘူးထဲက ဆီတွေ လောင်းချလိုက်ပြီး လက်ကလေးနဲ့ ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပေးလိုက်သည် ။ “ အိုး…အား ကောင်းလိုက်တာ မြတ်နိုးရယ်လို့ ညည်းငြူသည် ။ လူကြီးရဲ့ လက်က ဆွေဆွေမာရဲ့ ရင်စိုင်တွေ အပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ ဆွေဆွေမာက ခြေတလှမ်း နောက်ဆုတ်ပြီး ရှောင်တိမ်းလိုက်သည် ။ လူကြီးက “ ကိုင်..ကိုင်လို့ ရမလားဟင်. မုန့်ဖိုး ပေးပါ့မယ်လို့ ပြောရင်း စပို့ရှပ်ရဲ့ အောက်ကို လက်သွင်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။ ဆွေဆွေမာက “ မုန့်ဖိုး ဘယ်လောက် ပေးမှာလဲ..” လို့မေးလိုက်သည် ။ လူကြီးက “ သုံးသောင်း ” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ တကယ်တော့ ဆွေဆွေမာရဲ့ စနေနှစ်ခိုင်သည် ဘယ်ယောကျ်ား ကိုင်တာကို မခံဘူးသေး ။ သူ့ဒုတ်ပူနွေးနွေးကြီးကို ကိုင်ဆုတ် ပွတ်တိုက်ပေးနေရင်း စိတ်တွေက တအား ထကြွနေတော့ တင်းမာဖီးထနေ တဲ့ ရင်သားတွေကိုလည်း အကိုင်ခံချင်လာမိလို့ စပို့ရှပ်ကို လှန်တင်ကာ ဘရာစီယာကို ချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။

“ အိုး လှလိုက်တာကွယ်” ကော့ကော့လေး ဦးမော့နေတဲ့ ရင်သားစိုင်နှစ်မွှာကို မြင်လိုက်ရလို့ လူကြီး အရမ်း သဘောကျသွားပြီး လက် ကြီးနဲ့ ဆုပ်နယ်ကိုင်တွယ်လေသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း တောင်မတ်ထကြွနေတဲ့သူ့ဒုတ်ကြီးကို ကွင်းတိုက်ပေးပြီ ။ “ အိုးအိုး.အား. လူကြီးရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ထောင်ထစူကြွနေတဲ့ နို့သီးလေးတွေကို ဆွဲချေနေသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း ဖီလင်တွေ စွတ်တက်ပြီး သူ့ဒုတ်ကြီးကို ငုံ့စုတ်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည် ။ လူကြီးက တအားထကြွပြီး ပေါင်ကြားကိုလည်း လက်ကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လာပြန်သည်။ သို့ပေမယ့် ထိုင်းဆရာမရဲ့ လက်ထပ်သင်ကြားပေးခဲ့တာတွေကြောင့်လူကြီးရဲ့ ဒုတ်ကနေ လရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းထွက်သွားရတဲ့အထိ ထု ပေးလိုက်နိုင်သည် ။ လူကြီး တအီးအီးညည်းလိုက်တာတွေကို မြင်လိုက်ရသည် ။ လူကြီး ပက်လက်လန်ကျသွားသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း ကျွတ်နေတဲ့ ဘရာစီယာနဲ့ စပို့ရှပ်ကို ပြန်ဝတ်လိုက်သည် ။ “ အဆင်ပြေလားဟင်.ဦး” “ အင်း…ကျေးဇူးပါ သမီးရယ်ဝှူး.” လူကြီးကို ရေနွေးနဲ့ ရေပတ်တိုက်ပေးရသည် ။ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံမှာ ဆွေဆွေမာ ပိုက်ဆံလည်းရ ရင်လည်းတုန် အဖုတ်လည်း စိုစိုရွှဲခဲ့ရသည် ။အဲဒီနောက်ပိုင်း လူပုံစံ အမျိုးမျိုး ဒုတ်အမျိုးမျိုးကို ကြုံဖူးလာရပြီး ကျွမ်းသထက် ကျွမ်းလာသည် ။ ပိုက်ဆံလည်း ပို ဖန်တတ်လာသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း ငွေများများ ပေးတတ်တဲ့ ကပ်စတန်မာ ဆိုရင် နို့ပေးတာအပြင် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချပေးပြီး ဖင်တုံးတွေကိုလည်း ပေးကိုင်သည် ။ လက်သွက်တဲ့လူတွေက ဖင်ကြားကနေ စောက်ဖုတ်ကို လိုင်းဆွဲတတ်သည် ။ ဒီလို အခါမျိုးမှာ ဆွေဆွေမာသည် စောက်ဖုတ် တအားယားပြီး ခံချင်ကုန်းချင်စိတ်တွေ ဝင်သည် ။ တချို့ဘဲတွေက ပုလွေမှုတ်ခိုင်းသည် ။ ဒါပေမယ့် ဆွေဆွေမာလည်း နို့နဲ့ဖင်ပေးကိုင်တာထက် ပိုမသွားခဲ့ဘူး။ ဒီနေ့ ရောက်လာတဲ့ ကပ်စတန်မာကတော့ ဝင်လာကထဲက ဆွေဆွေမာ သူ့ရုပ်ကို သဘောကျသည် ။ အသက် နှစ်ဆယ်ကျော် လူရည်သန့်လေး ။ အသားလတ်သလို ရုပ်က နုဖတ်နေသည် ။ ရုတ်တရက် ဆိုရင် ဆယ်ကျော်သက် ကောင်လေးတယောက်လို့ ထင်ရသည် ။ ဆွေဆွေမာ တင် မဟုတ်ဘူး ။ ဂျာကြီးလည်း သဘောကျသွားသည် ။ ဆွေဆွေမာတို့ ဂျာကြီးက သုံးဆယ်စွန်းစွန်း ကချင်နဲ့ ပဒေါင်ကပြာ ။ ခေတ်ဆန်ပြီး ဟော့တ်သည်။ သူက သူကြိုက်တဲ့လူ ဆို၇င် တခါတခါ သူကိုယ်တိုင်တောင် ဝင် နှိပ်ပေးတတ်သည် ။ ကပ်စတန်မာကို ဆွေဆွေမာက ဂျာကြီး မဆွဲခေါ်ခင် အခန်းထဲကို သွင်းလိုက်သည် ။ဆွေဆွေမာရဲ့ စိတ်တွေ မတည်ငြိမ်ဘူး ။ ဒူးတွေတောင် တုန်နေသည် ။ ကိုလူချောလေးကို ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ဆီ လူးပြီး နှိပ်ပေးတာ ခါတိုင်းလို အချိန် ဆွဲမနေတော့ဘဲ သူက မလုပ်ခိုင်းဘဲနဲ့ သူ့ဒုတ်ကို ကိုင်ပြီး ကွင်းတိုက်ပေး လိုက်မိသည် ။ သူက မတောင်းဆိုဘဲနဲ့လည်း နို့တွေကို ပြမိသည် ။ သူက မကိုင်ဘူး ။ ရှက်တတ်သူဘဲ ။ သူ့ လက်တဖက်ကို ဆွဲယူပြီး ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင်တွေ အပေါ်ကို တင်ပေးမိသည် ။သူ့ဒုတ်က မတ်မတ်ထောင်နေသည်။ ဆွေဆွေမာ စိတ်မထိန်းနိူင် ။ သူက မခိုင်းဘဲ သူ့ဒုတ်ကို စုတ်ပစ်ချင်လို့ “ စုတ်ပေးမယ်နော် ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်မိသည် ။ သူက “ နေအုံး..မင်းတို့ မန်နေဂျာမကိုလည်း တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောသည် ။ ဆွေဆွေမာက သူက မနှိပ်ဘူး ..” လို့ ပြောလည်း မရဘူး . အတင်း ခေါ်ခိုင်းလို့ ဂျာကြီးကိုလည်း ခေါ်ပေးလိုက်ရသည် ။ ဂျာကြီးလည်း တောင်မတ်နေတဲ့ ဒုတ်ကြီးကြီးနဲ့ သူ့ကို သဘောကျလိုက်တာမှ တခစ်ခစ်နဲ့ ။သူက ဆွေဆွေမာ့ကို သူ့ဒုတ်ကို စုတ်ခိုင်းပြီး ဂျာကြီးကိုတော့ အကျၤ ီနဲ့ ဘရာစီယာကို လှန်တင်ခိုင်းပြီး နို့တွေကို သူ့မျက်နှာနား ကပ်ခိုင်းပြီး နို့စို့သည်။ နှစ်ယောက် တယောက် ဇာတ်လမ်း ခင်းနေပြီ ။ သူက ဇာတ်လိုက်မင်းသား လေး ဒီဇိုင်းမို့ ဆွေဆွေမာရော ဂျာကြီးရော အလုပ်သဘောလောက်တင် မဟုတ်ဘဲ သူလိုချင်တာတွေကို အနှမြောမရှိဘဲ ထိုးပေးထိုးကျွေးမိနေကြပြီ။ ဆွေဆွေမာလည်း သူ့လီးကို အပြတ် စုတ်ပစ်မိသလို ဂျာကြီးကလည်း နို့စို့တာတွေကို ခံနေသည် ။ သူ့လက်တဖက်က ဂျာကြီးရဲ့ စကပ်အောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို သမနေသည် ။ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က ဂျာကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းပြီး ကလိပေးလိုက်တာကြောင့် ဂျာကြီး “ အိုးအီး.အင်း.” လို့ ညည်းလိုက်သည် ။ သူ့ငံကျိကျိ လီးတုတ်တုတ်ကို အားရပါးရစုတ်လိုက်နေမိတဲ့အချိန်ဆွေဆွေမာရဲ့ စောက်ဖုတ်သည် စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ ဖြစ်နေပြီ။

ခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေသည် ။ တခါမှ ယောကျ်ားနဲ့ မလိုးဖူးသေးတာကြောင့်လည်း ဒီလီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ဆောင့်ခံလိုက်ရရင် စောက်ဖုတ် ပြဲသွားပြီး တအားနာလေမလားလို့ ကြောက်စိတ်တွေ ပေါ်မိသည် ။ ဂျာကြီးကတော့ ယောကျ်ား အတွေ့အကြုံများခဲ့ပြီးသား ကပ်စတန်မာထဲက ကပ္ပလီ လီးအရှည်စား အတုတ်စားကြီးနဲ့တောင် လိုးဖူးခဲ့ပြီးပြီလို့ ဂျာကြီးက ပြောပြခဲ့ဖူးသည်။ ဆွေဆွေမာသည် ကိုယ်လုံး ဖွံ့ဖြိုး အချိုးကျတဲ့ ကောင်မလေးပါ ။ သို့ပေမယ့် ဂျာကြီးသည် သူမထက် ပိုတောင့် သည်လို့ ဆွေဆွေမာ ထင်သည် ။ ဒီ ဇာတ်လိုက်လေးနဲ့ကျတော့ ဂျာကြီးသည် ဟန်မဆောင်နိုင် ။ သူ့နံမည်ကိုတောင် ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီး မသိ ကြ ။ သူဘယ်ကလဲ ဆိုတာလည်း မသိကြ ။ သူချောလို့ ကြည့်ကောင်းလို့ အိနြေ္ဒမဆည်နိုင်ကြဘဲ သူနဲ့ ကဲနေ ကြတာ ဖြစ်သည် ။“ ကဲ ဘာဂျာမှုတ်မယ်…..မမကို အရင် မှုတ်မယ် လာ..ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက် ပေါင်တွေ ဖြဲပေး..” ဂျာကြီးသည် အိပ်မွေ့ချ ခံထားရတဲ့ လူလို သူ့အမိန့်ကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာသည် ။ သူခိုင်းသလို ပက်လက်အိပ်လိုက်ပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲပေးလိုက်သည် ။ ဆွေဆွေမာမှာတော့ လီးကို အားပါးတရ စုတ်နေရာက လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပစ်လိုက်ရတာကြောင့် ဟာတာတာကြီး ဖြစ်ကျန်ရစ်ရင်း ဇာတ်လိုက်ကိုလူချောက ဂျာကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျာနဲ့ ယက်တာကို ရင်တုံစိတ်လှုပ်ရှားရင်း ကြည့်နေရသည် ။ ဖေါင်းမို့ကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ အပေါ်အောက် အစုန်အဆန် ယက်ပေးနေတော့ ဂျာကြီး တအားအားနဲ့ ဖီလင်တွေ စွတ်တက်ပြီး ကော့ပျံနေရင်း ပေါင်တန်တွေကို စိလိုက်ဖို့ ကြိုးစားသလို အနောက်ဖက်ကို ဆုတ်ပြေးဖို့လည်း လုပ်ပေမယ့် လူချောလေးက ဂျာကြီးရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ချုပ်ကိုင်ထားလို့ မအောင်မြင်ဘဲ လျာယက်တာတွေကို ခံနေရသည် ။ရုတ်တရက် ဇာတ်လိုက်ကိုလူချောက ယက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး…ဆွေဆွေမာကို “ အဝတ်တွေ အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်စမ်းလို့ ပြောလိုက်လို့ ဆွေဆွေမာလည်း ဂျာကြီးတုံးကလိုဘဲ စိတ်အညှို့ခံထားရတဲ့ လူတယောက်လိုသူခိုင်းစေတာကို ချက်ချင်းဘဲ လုပ်လိုက်မိသည် ။ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ အနောက်ကနေ လီးကို လာစုတ်ပေး..” သူ့ထပ်ဆင့် အမိန့်သံကြောင့် ဆွေဆွေမာလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက် စောက်ဖုတ်ယက်နေတဲ့ သူ့အနောက်ကို သွားလိုက်သည် ။ သူက ဒူးထောက် ဖင်ကြွပေးလိုက်တော့ တောင်မာနေတဲ့ သူ့လီးကြီး ပေါ်လာသည် ။ဆွေဆွေမာလည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ ပက်လက်ဝင်အိပ်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံစုတ်ပစ် လိုက်သည် ။ လူချောလေးက စောက်ဖုတ်ကို တပြတ်ပြတ်ယက် ဆွေဆွေမာ့ပါးစပ်ထဲကိုလည်း တစွပ်စွပ်နဲ့ ညှောင့်သွင်းနေသည် ။ ဆွေဆွေမာ့အဖို့ လီးကြီးနဲ့ ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံနေရတာက စိတ်ကြွဖွယ် ဖီလင်ဆန်းတခုပါ ။ ဂျာကြီးရဲ့ မချိမဆန့်အော်သံလေး ထွက်လာသည် ။ ကိုလူချောရဲ့ လျာက ဂျာကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ခေါင်းအတွင်းထဲကို ထိုးသွင်းပြီး မွှေနှောက်ကလိပေးနေလို့ပါ ။ ဂျာကြီးသည် လျာထိုးသွင်း ကလိချက်ကို မခံနိုင်လို့ ရုန်းထွက်ပြေးဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ကြိုးစားပေမယ့် ကိုလူချောက သူ့ရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဂျာကြီးရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တအား ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ ကိုလူချော ကလိ တာတွေကို ဆတ်ဆတ်လူးခါအောင် ခံနေရသည် ။ကိုလူချောသည် ဂျာကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လျာထိုးသွင်း မွှေနှောက်နေတဲ့အချိန် ဆွေဆွေမာရဲ့ ပါးစပ်ထဲကိုလည်း သူ့လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးနဲ့ ထိုးဆောင့်လိုးနေသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း တွဲလောင်းကျ နေတဲ့ သူ့လဥကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ လှမ်းကိုင်လိုက်မိသည် ။ ဒီအချိန်မှာ မာဆတ်အခန်းလေးရဲ့ တံခါး ဝုန်းကနဲ ပွင့်လာသည် ။ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် လူကြီးတယောက် ဝင်လာသည် ။ သူ့လက်ထဲက ဖုန်းကင်မရာလေးက လျှပ်တပျက်မီး တဖျတ် ဖျတ်နဲ့ ။ “ အို.” ဂျာကြီးရဲ့ ကြောက်လန့်တကြား အော်သံလေးကြောင့် ကိုလူချောလည်း ဂျာကြီးစောက်ဖုတ်ကနေ မျက်နှာခွာလိုက် ပြီး အနောက်ကို လှည့်ကြည့်သည် ။ ကိုလူချော ပါးစပ်မှာ အရည်တွေ ပေပွနေသည်။ “ ကဲ လှိုင်မြင့်မိုး.ထ.ထ..တော်ပြီ..မင်းကလည်း အရေးထဲ အရသာခံနေတယ် လှိုင်မြင့်မိုး ဆိုတဲ့ ကိုလူချောလေးရဲ့ လီးကြီး ဆွေဆွေမာရဲ့ ပါးစပ်ထဲက လျောကနဲ ထွက်သွားပြီ ။တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်လူကြီးက ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာတို့ အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားတာကို ခွင့်မပြုဘူး။ ဓါတ်ပုံတွေဘဲ ရိုက်နေလို့ ဂျာကြီးရော ဆွေဆွေမာရော နို့တွေနဲ့ ပေါင်ကြားက အဖုတ်နေရာကို လက်တွေနဲ့ဖုံး ကွယ်ထားကြပြီး မျက်နှာတွေကိုလည်း ငုံ့ထားမိကြသည် ။ “ မင်းတို့ မာဆတ်အခန်းက ဒါတွေ လုပ်နေတယ် ဆိုတာကို ဒို့ သတင်းရထားတာ ကြာပြီ …လက်ပူးလက်ကြပ် ဖမ်းချင်လို့ အခုလို အကွက်ဆင် အသွင်ယူ လုပ်လိုက်ရတာဘဲ လူတုတ်ကြီးက အသံသြသြကြီးနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီးတဲ့ လှိုင်မြင့်မိုး ဆိုတဲ့ ကိုလူချောလေးက “ ဟုတ်တယ်.ဒါက ကျနော့် ဆရာလို့ ပြောပြီး စိစစ်ရေးကပ်ပြားကို ထုတ်ပြသည် ။ဂျာကြီးလည်း တုန်ရီတဲ့ အသံလေးနဲ့ “ ကျမတို့ကို ဖမ်းလိုက်ပြီပေါ့နော်ဆရာတို့ရယ်.သနားပါအုံး..မရှိလို့ လုပ်စားကြတာပါလို့ လက်အုပ်ချီပြီး တောင်းပန်စကား ပြောလိုက်သည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း မျက်ရည်ပေါက် ပေါက် ကျရင်း..“ ရှိခိုးပါတယ်..ဆရာကြီးတို့ရယ်…မဖမ်းပါနဲ့နော်….တောင်းပန်ပါတယ်လို့ တောင်းပန်လိုက်သည်။ ဦးဆန်းထူး ဆိုတဲ့ လူတုတ်ကြီးက “ ဘာ အခုမှ ငိုနေကြတာလဲ…ငိုမနေနဲ့အပိုဘဲ..မင်းတို့က လုပ်တုံးက လုပ်ပြီး ” လို့ ခပ်မာမာ ပြောလိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ တခြားအခန်းက မာဆတ်သမလေး တယောက် သူတို့အခန်းထဲကို ခေါင်းပြူကြည့်လာသည် ။ “ ဟိတ် လာစမ်း…..” ဦးဆန်းထူးက အော်ခေါ်လိုက်လို့ မာဆတ်သမ ကောင်မလေး အခန်းထဲကို ဝင်လာသည် ။

မင်းတို့ ပိုင်ရှင်ကဘယ်သူလဲ..ပြောစမ်း… ကောင်မလေးကတုန်တုန်ရီရီနဲ့..ကျမ..မသိဘူးရှင့်ဂျာကြီးကို မေးပါသူဘဲသိတယ်လို့ ပြန်ပြောသည် ။ ဂျာကြီးက “ ပိုင်ရှင်က.ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော် ပါ…” လို့ အသံတုန်တုန်နဲ့ ဖြေလိုက်သည် ။ ဦးဆန်းထူးက “ ငါ..အဲဒီ ပိုင်ရှင် မိန်းမနဲ့လည်း တွေ့ချင်တယ် လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ဂျာကြီးလည်း “ ကျမ ခေါ်ပေးပါမယ်….အဝတ်တော့ ပြန်ဝတ်ခွင့်ပေးပါလား ဆရာကြီးလို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ အင်းဝတ်…ဝတ်.ခုချက်ချင်း ပိုင်ရှင် ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်စမ်.” “ ဟုတ်ဟုတ်..” “ မင်းနံမည်က ဘာလဲ ဂျာကြီး.” လှိုင်မြင့်မိုးက မေးလိုက်သည် ။ “ ကျမ.ကျမ…နံမည်က ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ပါရှင့်လို့ ဂျာကြီးက ခပ်တိုးတိုးလေး ဖြေလိုက်သည် ။ “ မင်းကကော…” “ ဆွေဆွေမာပါလို့ ဆွေဆွေမာလည်း ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ခပ်တိုးတိုး ဖြေလိုက်သည် ။ ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာတို့ အဝတ်တွေကို အမြန်ကောက်ယူ ဝတ်လိုက်ကြသည် ။ ကိုလူချောက ဂျာကြီး ရဲ့ ဖုန်းကို စားပွဲလေးအပေါ်ကနေ ကောက်ယူလိုက်ပြီး ဂျာကြီးကို လှမ်း ပေးလိုက်သည် ။ ဂျာကြီးက ပိုင်ရှင် သူဌေးမကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည် ။သူဌေးမ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်က ဦးဆန်းထူးကို မာဆတ်အခန်းနဲ့ ကပ်ရက်က သူမပိုင် ဟိုတယ်ကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်ရဲ့ ရုံးခန်းကြီးထဲကို ဦးဆန်းထူး…လှိုင်မြင့်မိုး…ဂျာကြီး ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး နဲ့ ဆွေဆွေမာတို့ ရောက်သွားကြသည် ။ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်သည် အသက် သုံးဆယ်ကျော် အရွယ် မိန်းမချော တယောက် ဖြစ်နေ သည် ကို ဦးဆန်းထူးနဲ့ လှိုင်မြင့်မိုးတို့ တွေ့လိုက်ရသည် ။ “ အိုးဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော် ဆိုလို့ အသက်ကြီးကြီး မှတ်နေတာ..တကယ့်ကို ချောလှတဲ့ မမလေး တယောက်ပါလားဗျာ…” လို့ လှိုင်မြင့်မိုးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်က “ အလုပ်စကား ပြောကြရအောင်လားရှင်….ရှင်တို့က ကျမရဲ့ ဝန်ထမ်းလေးတွေကို ဖမ်းကြ တော့မလို့လားရှင်လို့ ခပ်တည်တည်နဲ့ မေးလိုက်သည် ။ ဦးဆန်းထူးက မျက်နှာမာနဲ့ “ ခင်ဗျားတို့က ဥပဒေဘောင်ထဲ မနေရင်တော့ ဖမ်းရမှာက ကျုပ်တို့ အလုပ်ဘဲကဲ ဘာပြောအုံးမလဲ..ကျုပ်တို့ ခင်ဗျားရဲ့ မာဆတ်ကိုလည်း ပိတ်ပစ်ရမယ်လို့ ပြောလိုက်သည် ။ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်က “ အိုး…အိုးနေနေပါအုံး..ဆရာကြီးရယ် စိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်လိုက်ပါနဲ့…ညှိကြရအောင်ပါလို့ တားလိုက်သည် ။ ဦးဆန်းထူးက “ ဘာလဲ ဗျ..ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို လပ်ထိုးမလို့လားဒီလို မလုပ်နဲ့လေ…ကျုပ်တို့က လပ်မစားဘူးလို့ ခပ်မာမာနဲ့ ဟောက်လိုက်သည် ။ ဂျာကြီးက သူဌေးနဲ့ ဦးဆန်းထူးတို့ ကြားထဲကို ဝင်လိုက်သည် ။ “ ပြေလည်အောင် လုပ်ပေးကြပါရှင်..ကျမ…ကျမတို့ အချုပ်ထဲကို မသွားပါရစေနဲ့” သူဌေးမ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်က “ ဟုတ်ပါတယ်ရှင်.ကျမ ပြေလည်ချင်ပါတယ်….အကိုကြီးတို့ အမှုမလုပ်ကြပါနဲ့ အကိုကြီးတို့ ကျေနပ်အောင် အစစ တောင်းပန်ပါတယ်…လိုအပ်တာတွေ ..ကျမ တာဝန်ယူ လုပ်ကိုင်ပေးပါမယ်.. မာဆတ်ခန်းကိုလည်း မပိတ်ပါရစေနဲ့ရှင်လို့ လေသံပျော့ပျော့နဲ့ ပြောလိုက်သည် ။“ အင်း….ကျနော်တို့က တကယ်တော့ အထက်က စီမံချက်နဲ့ လာလုပ်တာပါ.လွယ်လွယ်နဲ့တော့ ညှိလို့ မရဘူး ထင်တယ်….ဘယ်လိုထင်လဲ ဆရာလို့ လှိုင်မြင့်မိုးက ပြောလိုက်သည် ။ ဦးဆန်းထူးရဲ့ မျက်နှာက ခပ်တင်းတင်း ခပ်မော့မော့…။ “ ဟုတ်တယ်…အပေါ်က စိတ်ဝင်စားတဲ့ ကေ့စ် .လွယ်လွယ်နဲ့တော့ မရဘူးလို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါဖြိုးကေသီဇော်က “ အားလုံး ပြေလည်စေရပါမယ် ဆရာတို့ရယ်…ဆရာတို့ ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးပါမယ်လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဝန်ထမ်း မိန်းကလေးတွေက စားစရာသောက်စရာ လင်ပန်းတွေနဲ့ ရောက်လာကြသည် ။ “ သုံးဆောင်ကြပါရှင်..အေးအေးဆေးဆေး ဆွေးနွေးကြရအောင်” နာရီဝက်ခန့် ဆွေးနွေးကြပြီးနောက် ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာတို့သည် ဦးဆန်းထူးနဲ့ လှိုင်မြင့်မိုးတို့ရဲ့ ရဲကားပြာ ကြီးထဲမှာ ပါသွားပြီ ။ အချုပ်ခန်းဆီကိုတော့ မဟုတ် ။ဦးဆန်းထူးရဲ့ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကြီး ဆီကိုပါ ။ ဆွေဆွေမာရဲ့ လက်တွေ အေးစက်နေကြသည် ။ ဂျာကြီးရဲ့ လက်ကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း….” ဂျာကြီး….ဆွေမာ တခါမှ မနေဖူးသေးဘူး…ကြောက်တယ်..” လို့ ပြောလိုက်မိသည် ။ ဂျာကြီးက “ ဖြစ်ပါတယ်ဟာ..နင် အိုကေမှာပါ.. ” လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ ယောကျ်ားတွေကို ကွင်းတိုက်ပေးဖူးသလို စောစောက ကိုလူချော လှိုင်မြင့်မိုးရဲ့ လီး ကြီးကို စုတ်ပေးဖူးပေမယ့် တခါမှ အလိုး မခံဖူးသေးလို့ ဆွေဆွေမာ လန့်နေတာပါ ။ဦးဆန်းထူးရဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကြီးသည် ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီး ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး တို့ အံ့သြသွားရလောက်အောင် သား နား သစ်လွင်နေသည် ။ ဦးဆန်းထူးက သူတို့ကို စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်တော့မယ်တို့ ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာတို့ ထင်လိုက်သည် ။ဦးဆန်းထူးသည် သူဌေးမ ဒေါ်ဖြိုးကေသီဇော်နဲ့ ညှိလိုက်သည် ။ သူဌေးမက သူ့မာဆတ်ခန်း အပိတ်မခံရအောင် တရားအစွဲမခံရအောင် ဂျာကြီးဝင့်ဝင့်ဝါစိုး နဲ့ ဆွေဆွေမာတို့ကို ထိုးကျွေးလိုက်ခဲ့သည် ။ ငွေလည်း ဘယ်လောက် ပေးလိုက်ရသလဲတော့ မသိဘူး ။ ဦးဆန်းထူးတို့က ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီးတို့ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြုတ်ကြတော့မည် ။ ကွန်ဒိုထဲ ရောာက်တာနဲ့ ဦးဆန်းထူးက “ ကဲ ညည်းတို့ ရေချိုးကြ..သေသေချာချာ ချိုးကြ..ပါးစပ်လည်းဆေး သွားတိုက်ကြ….ဟိုကြားဒီကြား အနံ့မနံစေနဲ့လို့ ပြောလိုက်လို့ ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီးတို့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြရပါသည် ။

ရေချိုးနေကြတဲ့အချိန်မှာ ဦးဆန်းထူး တံခါး လာခေါက်ပြီး..“ နင်တို့ စောက်ဖုတ်မွှေးတွေကို အပြောင် ရိပ်ထားကြ” လို့ လာထပ်ပြောပါသည် ။ ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာလည်း တယောက်စောက်မွှေးကို တယောက် ရိပ်လိုက်ကြပါသည် ။ ရေချိုးပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ကို ပြန်ထွက်ခဲ့တဲ့အခါ ဦးဆန်းထူး မရှိတော့ပါဘူး ။ မိန်းကလေး တယောက်ဘဲ ထိုင်နေတာကို တွေ့ရသည် ။ ဒီ မိန်းကလေးက “ ဒီမှာဘဲ ခဏ နားနေကြ.ဆရာကြီး ခဏကြာရင် ပြန်လာလိမ့်မယ်လို့ ပြောသည်။  ဂျာကြီးနဲ့ ဆွေဆွေမာတို့လည်း ကြက်ဒိုင်က အသတ်ခံရဖို့ စောင့်နေရတဲ့ ကြက်ကလေးတွေလို စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်နေရင်း ဦးဆန်းထူး ပြန်အလာကို စောင့်နေကြရပါသည်။ သုံးလေးနာရီ ကြာပြီးနောက် သူတို့ကို စောင့်ကြပ်နေတဲ့ မိန်းမဆီကို ဦးဆန်းထူးက ဖုန်းလှမ်းဆက်သည် ။ ဆွေဆွေမာတို့ကို တနေရာကို ခေါ်သွားဖို့ ညွှန်ကြားလိုက်သည် ။“ ကဲ.အမတို့ကျမနဲ့ လိုက်ခဲ့…ထွက်ပြေးမယ်တော့ မကြံနဲ့နော်…အမှုကြီးသွားမယ်….” လေသံမာမာနဲ့ ပြောတာကို ခံလိုက်ရသည် ။ အောက်ကို ဆင်းခဲ့ကြတော့ ကားအနက်ရောင်ကြီး တစီး အသင့်စောင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ “ ကဲ တက်ကြ….” ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီးတို့ ခြောက်မိုင်ခွဲဖက်က ခြံတခြံထဲကို ရောက်သွားရသည် ။ အိပ်ခန်းတခန်းဆီမှာ စောင့်ကြရသည် ။ မကြာခင် လူတယောက် ဆွေဆွေမာရဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်လာသည် ။ အသက်ငါးဆယ်ကျော်လောက် ရှိတဲ့ ပိန်ပိန်ပါးပါး ရွှေရောင်ကိုင်း ပါဝါမျက်မှန်နဲ့ ။ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် နဲ့ လူကြီး တယောက်။ “ မိန်းကလေး..မင်းနံမည် ဘာလဲကွ” အသံက သြဇာရှိသည် ။ မင်းစိုးရာဇာ အသံမျိုး။ “ ဆွေဆွေမာပါ ဦး.” ““ နံမည်အမှန် ဟုတ်ရဲ့လား….”“ ဟုတ်” “ ထားပါတော့..ထားပါတော့.ပြောပါအုံး..မင်း အသက်ကရော ဘယ်လောက်လဲ.” လူကြီးက ဆွေဆွေမာနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ထိုင်ရင်း မေးနေတာပါ ။ “ နှစ်ဆယ်..ပါ ဦး…..” “ ဟေ..ဒီအလုပ်ကို ဘယ်တုံးက စ လုပ်တာလဲကွ” “ ကျမကျမ.ပြည့်တန်ဆာ မဟုတ်ပါဘူး..ဦးကျမ..မာဆတ် အခန်းကပါ” ဆွေဆွေမာက သူတို့ ဖြစ်ပျက်တာတွေကို အကျဉ်းချုံးကာ ပြောပြလိုက်သည် ။ငိုရှိုက်ပြီး “ ကျမ..အပျိုစစ်စစ် ပါ..ကျမ တခါမှ ယောကျ်ားနဲ့ မကြုံဖူးသေးပါဘူး..ကြောက်လို့ လိုက်ခဲ့ရတာပါ ဦးရယ်…ကျမကို ကယ်ပါနော်..” လူကြီးက “ ကလေးမ..ငါ့ကို သဘောကောင်းတယ် ဆိုပြီး ပုံပြင်တွေ ပြောမနေနဲ့နော်…”လို့ ပြောလိုက်ပြီး ရယ် နေသည် ။ “ ကျမ တကယ် ပြောတာပါ ဦးရယ်.ကျမ အပျိုစစ်စစ်ပါ..တခါမှ မကြုံဖူးသေးပါဘူး တကယ် အမှန်ပါလို့ ဆွေဆွေမာက အထပ်ထပ် ငိုယိုကာ ပြောတော့ လူကြီးလည်း စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။ ဟုတ်မဟုတ် စမ်းကြည့်မယ်..ဟုတ်ရင်တော့ ငါတယောက်ထဲနဲ့ဘဲ ပထမဆုံး ဆက်ဆံဖူးတဲ့ မင်းလေးကို ငါ အပိုင်သိမ်းလိုက်မယ်ကွာ. မင်း.ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်စမ်း ဟုတ်ဦး ဒီအချိန်မှာ တဖက်က အခန်းမှာတော့ ဂျာကြီး ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး သည် သူမအခန်းကို ဝင်လာတဲ့ လူကြီတယောက် နဲ့ ရင်ဆိုင်နေရသည် ။ ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့် အသက် ငါးဆယ်ခန့် လူရည်သန့် အဖိုးကြီး ။“ မင်း ငါ့ကို ဘယ်သူလဲ သိသလာ” “ မသိပါဘူး ဦး” လူကြီးက ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးကို သူ့ဘေးနားမှာ လာထိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ငါ့နံမည်က ဦးသပြေ ..မင်း နောက်ကျရင် ငါ ဘယ်သူ ဆိုတာ သိလာမှာပါ.မင်းက တော်တော် ချောတာဘဲ.မင်းနံမည်က ဘယ်သူ. ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ပါ ဦး. နံမည်က တော်တော် မိုက်တာဘဲ..မင်း အသက်ကို ငါ ခန့်မှန်းကြည့်မယ်.၂၅.ဒါမှ မဟုတ် ၂၈ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး က ရယ်လိုက်ပြီးကျမ သုံးဆယ်ပါ ဦးလို့ ဖြေလိုက်သည် ။ ဟ….မယုံနိုင်စရာပါလား.ဒါနဲ့ မင်း ဒီအလုပ် လုပ်စားနေတာ ကြာပြီလား အမှန်ပြောနော်..မညာနဲ့ . ကျမ..ဖါသည် မဟုတ်ပါဘူး ဘာ. ကျမ မာဆတ်ခန်းက မန်နေဂျာပါ  ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးက ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ရှင်းပြလိုက်သည် ။အော်.ဒီလိုလား..ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ကွာမင်း အတွေ့အကြုံတော့ ရှိတယ် မဟုတ်လား..ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး. ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး က ခေါင်းညှိမ့်ပြသည် ။ ငါနဲ့မင်း အလုပ်ဖြစ်မယ် ဆိုရင် ငါက မင်းကို ကောင်းကောင်း ဘောက်ဆူးချမှာငါက တခြား အကူအညီတွေလည်း အများကြီး ပေးနိုင်တဲ့ကောင်ကွ မင်းကို သဘောကျမိတယ်.. ဘယ်လိုလဲ. ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးလည်း ဒီလူကြီးရဲ့ ပုံကို နေ့စဉ်ထုတ် သတင်းစာတွေရဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေမှာ တွေ့ဖူးထားခဲ့တာပါတကယ့် ဧရာမ လူကြီးတယောက် . ဦးသဘောပါ.လို့ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် ။ ချက်ချင်းလည်း ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ဒီလူကြီးနဲ့ နေလိုက်ဖို့ ကဲမင်းကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ. ဟုတ်ဦး ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ထိုင်နေရာက မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည် ။ ဦးသပြေ က စူးစိုက်ပြီး ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်နေသည် ။ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုပြီး တခု ချွတ်ပြီ ။ အချိုးကျ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး အပေါ်မှာ ဘာ အဝတ်မှ မကျန်တော့တဲ့ အခါ ဦးသပြေကအိုး….သိပ်လှတယ်ကွာ…… လို့ ပါးစပ်က ထုတ်ဖေါ်ပြောလိုက်တာကို ကြားလိုက် ရသည် ။ ကဲ လာပါအုံး..ဦးဆီကို ဆွေဆွေမာ ရှက်နေသည် ။ တကယ်တမ်း ကိုယ့်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ လူတယောက် အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ဖို့ ဆိုတာက မလွယ်လှ။ မီးတွေကလည်း ထိန်ထိန်လင်းနေသည် ။ “ ဟိတ်.ချွတ်လေ..ဘာငိုင်နေတာလဲ”“ ဟို.ဟိုဆွေမာ..ဆွေမာရှက်” “ဟ.ဝက်ဖြစ်နေမှ ရွှံ့ကြောက်မနေနဲ့လေ.လင်မယား ဘဝမှာ အရှက်ကုန်တယ် တဲ့..နင်နဲ့ ငါနဲ့က မကြာခင် လင်မယား အရာ မြောက်ကြတော့မှာ…ဟီးဟီး” “ မီး ပိတ်လိုက်ပါလား ဦးရယ” လူကြီးသည် တဟားဟားနဲ့ သဘောကျရယ်မောလိုက်သည် ။ “ ဒီမှာ ကောင်မလေး” “ ဟုတ.” “ မင်းဟာ ဒီတိုင်းပြည်မှာ ကံအကောင်းဆုံး လူထဲမှာ ပါသွားပြီ ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်ကွာ..မင်း အခုလို ငါ့ကို အဝတ် ကုန်ချွတ်ပြတဲ့အတွက် မင်း အရမ်းအကျိုးရှိသွားမှာ” ဆွေဆွေမာလည်း သူပြောတာကို နားမလည် ။ လူကြီးက ဆွေဆွေမာ့အလိုကို လိုက်သည် ။

မျက်နှာကျက်က မီးကို ပိတ်ပေးလိုက်သည် ။ ရေချိုးခန်းထဲက မီး ရောင်ကတော့ ရှိနေသေးသည် ။ တော်တော်လေးကို မှောင်သွားသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ “ ဟား…မင်း နို့တွေက တော်တော် လှတာဘဲ လာစမ်း..ဒီအနားကို” လူကြီးက ဆွေဆွေမာကို သူ့အနားကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး လုံးဝန်း တဲ့ ရင်သားနှစ်ခိုင်ကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ဆုပ် ကိုင်ကြည့်သည် ။ “ ဟူး….ကောင်းလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေ….” နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ငုံခဲ စို့ပါတော့သည် ။ “ အိုး.ဦး.” လူကြီး သူ့ခါးဝတ်ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည် ။ညိုမောင်းတဲ့ ခြေထောက်တွေ ကြားက တုတ်တုတ်ခဲခဲ အတန်ကြီး ငေါငေါကြီး ထောင်ထနေတာကို ဆွေဆွေမာ တွေ့လိုက်ရလို့ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထသွားရသည် ။ လူကြီး ဆွေဆွေမာ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုလည်း ဆုပ်ညှစ်ကြည့်သည် ။ ကိုင်သည် ။ ပွတ်သည် ။ “ မင်းတော်တော် တောင့်တာဘဲ..ငါ ကြိုက်သွားပြီ” သူ့လက်ကြီးက ပေါင်ရင်းဂွဆုံ နေရာကို ဖျတ်ကနဲ ရောက်သွားသည် ။ အမွှေးရှင်းထားတဲ့ မို့ပြောင်တင်းနေတဲ့ တြိဂံပုံ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီကို သူ ကိုင်သည် ။ ပွတ်သည် ။ စမ်းသည် ။ “ စောက်ဖုတ်..တအားလှတယ်ကွာ.” ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး လူကြီး ဒူးထောက် ထိုင်ချသည် ။ ဆွေဆွေ မာရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ရှူရှိုက်နေသည် ။“ ဟား အနံ့မရှိဘူး.မင်း ရေဆေးထားလား.” “ ဟုတ်…ဆေးထားပါတယ်……” လူကြီးရဲ့ လျာကြီး စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်း အတိုင်း ပလပ် ဆိုတဲ့ အသံထွက်အောင် ယက်ပစ်လိုက်တာကို ဆွေ ဆွေမာ ခံလိုက်ရပြီ ။ “ အို့ ဦး” တချက်ဘဲ ယက်ပြီး ရပ်လိုက်တာ မဟုတ် ။ ဆက်တိုက်ဘဲ ပလပ်ပလပ် ပလပ်နဲ့ ယက်နေပြီ ။ ရသာဖူး အစိလေးကို လျာကြီးက ကလော်ထည့်သွားလို့ ဆွေဆွေမာ တုန်ခါလူးသွားရသည် ။ လျာကြီးရဲ့ ထိတွေ့မှုတွေကို မခံနိုင်လို့ ကိုယ်ကို အနောက်ကို တွန်းရွှေ့ ဆုတ်ပြေးဖို့ ကြိုးစား လိုက်သည် ။ လူကြီးရဲ့ လက်တွေက ဆွေဆွေမာရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို တအား ဆုပ်ညှစ်ထားလို့ ဘယ်လိုမှ ရုန်းထွက်လို့ မရနိုင်ဘူး ။ အိုး.တော် တော်ပါတော့ ဦးရယ်.အား သမီးသမီး.မခံနိုင်တော့ဘူး လူကြီးက သဲသဲမဲမဲ ယက်နေသည် ။ သူ့လက်တဖက်ကို ဆန့်တန်းပြီး ဆွေဆွေမာရဲ့ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားတဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။လျာကြီးကတော့ ဆွေဆွေမာရဲ့ မိန်းမကိုယ် ကို ဖိယက်နေသည် ။ အား အိုးအိုးအား အီး အမလေး.အို ကောင်း..သိပ်ကောင်းသွား တကိုယ်လုံးက အကြောအခြင်တွေ တုန်ခါသွာပြီး တအား ကောင်းသွားသည် ။ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ဦးသပြေဆီကို တလှမ်းချင်း လျောက်သွားလိုက်သည် ။ ဦးသပြေသည် ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးရဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးကို မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေသည် ။ တောက်…..ကောင်းလိုက်တဲ့ ကျန်းမာရေး အရမ်း ဝဖြိုးပြီး ကျန်းမာရေး မကောင်းတဲ့ ဇနီးသည်ကြောင့် ဦးသပြေသည် ကာမဆက်ဆံမှု မရှိတာ ကြာခဲ့ပြီ ။ ဂေါက်ရိုက်ရင်း ရဲမှူးကြီး ကျော်ဇေယျက သူ့ကို မခက်ပါဘူး.ကျနော့် တာဝန်ထား ကျနော့်ကောင်လေးတွေကို ဖန်တီးခိုင်းလိုက်မယ်….မကြာခင် အိုးကောင်းကောင်းနဲ့ စော်လေးတွေ စားရစေမယ်….လို့ ဂတိပေးခဲ့ပြီး သူ့ဂတိအတိုင်း အခုလို ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးတို့နဲ့ ဆုံပေးခြင်းပါ ။တဖက်ခန်းမှာလည်း ဦးမိုးတိမ်သည် ဆွေဆွေမာ ဆိုတဲ့ ကလေးမနဲ့ နှစ်ပါးသွားနေပြီ ။ ဦးမိုးတိမ်ကတော့ မိန်းမ ကင်ဆာရပြီး ကွယ်လွန်သွားလို့ မုဆိုးဖို ဖြစ်နေသူပါ ။ ကျော်ဇေယျရဲ့ စေတနာတွေပေါ့ ။ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထူဖေါင်းဖေါင်းလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ဖိကပ် စုတ်လိုက်သလို တင်ပါးအိအိကြီးတွေကိုလည်း အားရပါးရ ကိုင်တွယ်တော့သည် ။ တင်ပါးတုံးတွေ ကြားထဲကို သူ့လက်ချောင်းတွေ ထိုးသွင်း နှိုက်ထားသည် ။ အိုး.ဦးနာတယ်.သူ့လက်ချောင်းတချောင်းက ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးရဲ့ စအိုပေါက်လေးထဲကို ထိုးနှိုက်မိသွားလို့ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးက ကြောက်လန့်တကြား အော်လိုက်တာ ဖြစ်သည် ။ ဦးသပြေက တဟင်းဟင်းနဲ့ ရယ်မောလိုက်သည် ။ အမလေး.နောင်ကို အဲဒီနေရာထဲ ဒီထက် ကြီးတာကြီး ထည့်တာ ခံရမှာ မပူနဲ့ မကူနဲ့ဦးက နောက်ပေါက် အိပ်စပတ်. ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားသည် ။ဘုရား.ဘုရား မလွယ်ပါလား.နောက်ပေါက် အိပ်စပတ်ကြီးတဲ့ သူ့လက်ကြီး ပေါင်ကြားဂွဆုံကို ရောက်လာပြီ။ စောက်ပတ်ကလည်း အလိုက်န်းဆိုး မသိဘူး ။ အကိုင်တွေ ခံရတာနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေတော့ ဦးသပြေ သဘော တအားကျသွားသည် ။ ဟာ..သမီးလည်း စိတ်လာနေတယ်ကွာ…ဟီး.ကဲ လုပ်ကြရအောင် သူ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ညိုပြောင်ပြီး လုံးပတ်တုတ်တဲ့ လီးတန်ရှည်ကြီး ပေါ်လာသည် ။ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ဘဝမှာ လီးမျိုးစုံ တွေ့ဖူးခဲ့ပြီးသားတောင် ဦးသပြေရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ စိတ်တွေ ထိန်းကနဲ ထန်တက်လာသည် ။ ဟူး လီးကြီးက တကယ့် အလန်းစားကြီး.။ ကိုင်လေ… ဦးသပြေ ကိုင်ခိုင်းလို့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ဆုပ်ညှစ်လိုက်မိသည် ။ ပူနွေးနွေး အတန်တုတ်ကြီးက ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးရဲ့ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်လာစေသည် ။ ထိပ်ဖူး ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကားကားကြီးလိုဘဲ။ကိုယ်ထည်က ညိုမဲသလောက် ထိပ်ဖူးကြီးက အရောင်ဖျော့သည် ။ ထိပ်ပေါက်လေးကနေ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ယိုကျနေသည် ။စုတ်ပေးလေ..စုတ်ဖူးတယ် မဟုတ်လား..သူမပြောခင်ထဲ စုတ်ချင်နေမိတာ။ ငိုချင်ရဲ့ လက်တို့ ဆိုတာမျိုး ။ ထိပ်ဖူး ဒစ်လုံးကြီးကို ငုံလိုက်သည် ။စုတ်..စုတ် လျာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်လှိမ့်ကစားပေး.အိုး.ကောင်းတယ် အားအားဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ..လျာလေးနဲ့ ထိုးပေး.အိုးဟုတ်ဟုတ်တယ်..အိုးကောင်း…ကောင်းတယ်.စုတ်..စုတ်… တကယ်တော့ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးသည် ပုလွေ ကောင်းကောင်း မှုတ်တတ်သည် ။

ဘဲတွေ တော်တော်များများနဲ့ ကြုံဘူးတဲ့အတွက် ပုလွေက ကျွမ်းပြီးသား ။ ဦးသပြေက သူ့ကို အပေါစား ထင်သွားမှာစိုးလို့ ပညာကုန် မပြဘဲ အရိုင်းလေးလို လုပ်ပြနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင်လုံးကြီးတွေက တင်းမာဆဲ ။ ရင်သီးလုံးလေးတွေက စူထွက် မာတင်းပြီး ထောင်ထွက်နေကြသည် ။ ဦးသပြေရဲ့ နှုတ်ခမ်းကြီးတွက စောစောတုံးက ဒီရင်သီးဖုလေးတွေကို ငုံငုံ စို့ပစ်ခဲ့တာ တော်တော် ကြမ်းသည် ။ ငံကျိကျိ ညှီစို့စို့ လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးနေတုံး ဦးသပြေရဲ့ လက်ချောင်းတွေက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ကိုင်နေသည် ။ အရည်တွေက ပေပွနေသည် ။ တော်တော် ကြာအောင် စုတ်ပေးနေရသည် ။ သူ တအားကောင်းလာပုံရသည် ။ ပါးစပ်ထဲကို ကော့ကော့ထိုးညှောင့်လာသည် ။ ခေါင်းကိုလည်း ဆုပ်ကိုင်လာသည် ။ စုတ်..စုတ်..စုတ်လို့ လည်း အော်သည် ။ အား…သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ဝင်လာသည် ။သူ့အော်ညည်းသံကြီးက တအားကျယ်သည် ။ လီးကြီးကို တအားကော့ထိုးနေသည် ။ သုတ်တွေကို မြိုချလိုက်…..ဝင့်ဝင့်… သူ့အမိန့်ကို နားထောင်သည် ။ အားလုံးကို မြိုချလိုက်သည် ။ဦးမိုးတိမ်သည် ဆွေဆွေမာရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးလုံးဝန်းတဲ့ ရင်စိုင်နှစ်လုံးကို ကိုင်လို့မဝဘူး ။ တချိန်လုံး ဆုပ်ကိုင်နေသည် ။ ရင်သီးလုံးလေးတွေကိုလည်း ဆွဲလိုက် ချေနယ်လိုက် ။ သူ့ရဲ့ စံချိန်မှီ လိင်ချောင်း ကြီးကို ဆွေဆွေမာ့ကို စုတ်ခိုင်းသည် ။ ဆွေဆွေမာလည်း သူကျေနပ်တဲ့အထိ တော်တော်ကြာကြာ စုတ်ပေးလိုက် သည် ။ ဦးမိုးတိမ် သည် ဆွေဆွေမာကို ထည့်တော့ ဆွေဆွေမာသည် ယောကျ်ားနဲ့ တခါမှ လိင်မဆက်ဆံဘူးသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ် တယောက် ဆိုတာ တွေ့သိသွားရသည် ။ အရမ်း ကျေနပ် သဘောကျသွားသည် ။ ဆွေဆွေမာကို လက်လွှတ်မခံချင်တော့ စီစဉ်ပေးတဲ့ ရဲအရာရှိ ဦးဆန်းထူးတို့ လက်ထဲကိ ပြန်မထည့်ချင်တော့ဘူး။ သူဘဲ အပိုင်သိမ်းလိုက်ချင်သည် ။ဆွေဆွေမာကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ မိန်းမကိုယ်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့် ကြည့်လို့ မဝဘူး ။ စအိုပေါက် နီညိုညိုလေးကလည်း လာထည့်ပါတော့လို့ သူ့ကို ဖိတ်ခေါ်နေသလိုဘဲ ။ ဒီကောင်မလေးကို အိမ်တဆောင်မီးတပြောင်နဲ့ ကီပင်အဖြစ် ထားလိုက်ဖို့ ဦးမိုးတိမ် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ တိုက်တွေ အိမ်တွေ ခြံတွေ တော်တော်များများကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့ သူ့လို လူကြီးတယောက် အတွက်က ဒီလိုလုပ် ဖို့က မခက်ခဲဘူး ။ တပည့်တပန်း အချွေအရံကလည်း ပေါများတော့ ဖုန်းတချက် ဆက်လိုက်ရုံနဲ့ လုပ်ချင်တာတွေက အကုန်ပြီးသည် ။တဖက်ခန်းက ဦးသပြေဆီကို ဖုန်းလှမ်းဆက်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဘယ်လိုနေသလဲ လို့…။ ဦးသပြေကလည်း သူနဲ့ လုပ်နေတဲ့ ဂျာကြီးလို့ ခေါ်တဲ့ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုး ကို သဘောကျသွားသည် တဲ့ ။ သူ ဒီ စော်လေးကို ကီပင်အဖြစ် ခေါ်ထားမည် လို့ ပြောပြသည် ။ ဦးမိုးတိမ်လည်း စိတ်တူတဲ့ ရောင်းရင်း ဦးသပြေရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို သဘောတူလိုက်သည် ။ တနေ့ကျရင် ဦးသပြေရဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ သူ့ကောင်မလေး ကို လဲ ဖိုက်မည် လို့လည်း စဉ်းစားထားသည် ။ ဆွေဆွေမာနဲ့ ဂျာကြီးဝင့်ဝင့်ဝါစိုးတို့ရဲ့ ကံသည် ထူးဆန်းသား ။ ဦးဆန်းထူးနဲ့ သူ့လက်ထောက် ဒုရဲအုပ်လှိုင်မြင့်မိုး တို့ရဲ့ လိင်ကျွန်တွေ အဖြစ် သူတို့နဲ့ လိင်ဆက်ဆံရမယ့်ပြင် သူတို့ လွှတ်ပေးတဲ့ လူတွေနဲ့ ပျော်ပေးရမယ့် အခြေအနေကနေ မထင်မမှတ်ဘဲ ဘဝကံက ရုတ်ချည်း ပြောင်းသွားသည် ။သူတို့သည် ရှင်ဘုရင်နဲ့ ညားရင် မိဖရား…ဆိုသလို ချမ်းသာမြင့်မားတဲ့ လူကြီး ဦးမိုးတိမ်နဲ့ ဦးသပြေတို့ရဲ့ ကီပင် မယားတွေ ဖြစ်သွားရပြီး အိမ်နဲ့ တိုက်ခန်းနဲ့ စီးစရာ ကားသန့်သန့်နဲ့ ကြီးပွားသွားသည် ။ မာဆတ်ခန်းမှာ လုပ်ရာကနေ အလုပ်လုပ်စရာ မလိုတော့ဘဲ နေ့တိုင်း စူပါမားကက်တွေ မောတွေမှာ ဈေးဝယ်လိုက် စားလိုက်သောက်လိုက် လုပ်နိုင်သွားသည် ။ ဦးမိုးတိမ်နဲ့ ဦးသပြေတို့သည် သူတို့ ထင်မှတ်တာထက် အဆမတန် ပိုချမ်းသာနေသလို သူတို့ကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ပြုစုပေးကြတဲ့အခါ စေတနာ ဗလပွနဲ့ ပေးကမ်းတာတွေက ရက်ရောလှတာကြောင့် ဆွေဆွေမာနဲ့ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးတို့သည် အချိန်တိုတို အတွင်း အဆင်ပြေ ချမ်းသာလာကြပါသည် ။ ဒီနေ့လည်း သူတို့နှစ်ယောက်သည် အသစ်ဖွင့်တဲ့ ပလာဇာကုန်တိုက်ကြီးတခုကို သွားပြီး ရှော့ပင်လုပ် အစားစားကြသည်။ သူတို့ကို ဒီ ဘဝကို ပို့ပေးလိုက်တဲ့ ဦးဆန်းထူးနဲ့ လှိုင်မြင့်မိုး ဆိုတဲ့ နှစ်ယောက်နဲ့ ပက်ပင်းတိုးသည် ။ သူတို့ကို စားသောက်ဆိုင်မှာ ခေါ်ကျွေးရင်း ကျေးဇူးတင် စကား ပြောကြသည် ။ အိမ်အပြန်မှာ ယာဉ်မောင်း မောင်းပေးတဲ့ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားတဲ့ ဇိမ်ခံကားကြီးပေါ်မှာ လိုက်ပါရင်း သူတို့ အရင်က လုပ်ခဲ့တဲ့ မာဆတ်ခန်း အရှေ့ကနေ ဖြတ်သွားတဲ့အခါ ဝင့်ဝင့်ဝါစိုးက ဆွေဆွေမာကို “ မှတ်မိသေးလား” လို့ ပြလိုက်လေသည်။ လူတွေကို မာဆတ်ခန်းမှာ ဟက်ပီးအင်းဒင်း လုပ်ပေးခဲ့တဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝခရီးသည်လည်း မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ ပွပေါက်တိုးသွားပြီး ဟက်ပီးအင်းဒင်း ဖြစ်သွားရတာကို ယခုအထိ အံ့သြနေကြပေသည် …. ပြီးပါပြီ။

(Zawgyi)

ေဆြေဆြမာ သည္ ရန္ကုန္က “ပြင့္လန္းေဝဆာ ” မာဆတ္ခန္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနေပမယ့္ ရန္ကုန္ ဇာတိေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေခတ္ကို ေျပာင္းလာတဲ့ေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္တခုကို လုပ္ဖို႔ နယ္ကေန ေရာက္လာတာပါ ။ နယ္မွာတုံးက မီးခဲျပာဖုံး ျဖစ္ေနတဲ့ အ႐ိုင္းစပယ္ေလး ေဆြေဆြမာသည္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာေတာ့ လူပြဲစား တေယာက္က အလွျပင္မိတ္ကပ္ ကြၽမ္းတဲ့ မိန္းမရွာတေယာက္ကို ျပင္ခိုင္းလိုက္လို႔ ေတာသူပုံေပ်ာက္ ၿမိဳ႕သူေဟာ့ေရွာ့ေလးတေယာက္ ပုံစံ ေပါက္လာရသည္ ။ လူပြဲစားမႀကီး ေဒၚေအးသီက “ မာဆတ္မွာ အလုပ္ရမည္..မာဆတ္မွာ လုပ္ရင္ ေယာက်္ားေတြက ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ တာေတြေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိလိမ့္မည္။ ေတာ္႐ုံ ထိတာကိုင္တာေတြဆိုရင္ နင္တို႔သည္းခံရမယ္ မိတ္မပ်က္ေအာင္ ကပ္စတန္မာေတြကို သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ၾကရမယ္လို႔ ေဆြေဆြမာတို႔ကိုလက္ခ်ာ႐ိုက္သည္။ ေဒၚေအးသီက မာဆတ္ သင္တန္းေပးသည္ ။ တကယ္တမ္း အႏွိပ္သင္ေပးတာက ထိုင္းႏိုင္ငံက လွမ္းေခၚထားတဲ့ အႏွိပ္သမ ။ ဒီထိုင္းမက သူတို႔ ဘန္ေကာက္မွာ ဘယ္လိုဘယ္ပုံ ႏွိပ္ၾကသည္ ဆိုတာကို နမူနာ အစမ္း ျပသသြားမွာ ျဖစ္သည္ ။ ေဆြေဆြမာ တို႔ ေကာင္းေကာင္း ကြၽမ္းသြားတဲ့အထိ အဲဒီထိုင္းမကို သင္ခိုင္းသည္ ။ ထိုင္းမက တကယ့္ ဆရာမႀကီး ။ ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြနဲ႔ ေအာ္လိုက္ ေငါက္လိုက္နဲ႔  ေဆြေဆြမာကို လုပ္ခိုင္းတာက ဆီမာဆတ္။ ဆီလိမ္းၿပီး ႏွိပ္တာ ။ ဆီမာဆတ္က အႏွိပ္ခံတဲ့ေယာက်္ားေတြက ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔မို႔ ႏွိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူတို႔ရဲ႕ တန္ဆာေခ်ာင္းေတြကိုျမင္ရေတြ႕ရသည္။ ထိုင္းမက တကယ့္ ကပ္စတန္မာ အစစ္ေတြနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ႏွိပ္ျပတဲ့အခ်ိန္ေတြက ေဆြေဆြမာတို႔သည္ ေယာက်္ားေတြရဲ႕အဝတ္မဲ့ကိုယ္ခႏၶာေတြကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္ ။ ထိုင္းမက ဟက္ပီးအန္းဒင္း လုပ္နည္းလည္း သင္ေပးသည္။ သူတို႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္ေတြကလည္း တန္းလန္း တန္းလန္းနဲ႔။ ေယာက်္ားနဲ႔ တခါမွ မႀကဳံဘူးေသးတဲ့ ေဆြေဆြမာသည္ ေယာက်္ားဒုတ္ေတြကို ျမင္ရေတာ့ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ ရွားခဲ့ရသည္။ ကာမစိတ္ေတြလည္း ႏိုးၾကားထႂကြခဲ့ရသည္။ ထိုင္းမက “ ဟက္ပီးအန္းဒင္း ” က လက္နဲ႔ဘဲ လုပ္ေပးရတာ တခါတေလ ကိုယ့္ကို ေဘာက္ဆူး မ်ားမ်ားေပးတဲ့လူဆိုရင္ေတာ့ နင္တို႔ ႏို႔ေတြ ေပးကိုင္ခ်င္လည္း ကိုင္လိုက္ေပါ့ဟာ..ေအာက္ပိုင္းကို ႏႈိက္လို႔မရေအာင္ ေဘာင္းဘီၾကပ္ၾကပ္ဝတ္ထားလိုက္ေပါ့လို႔ သင္ေပးသည္။ အစမ္းသေဘာနဲ႔ မာဆတ္ခန္းပိုင္ရွင္ ေခၚလာတဲ့ လူႀကီးတေယာက္ကို ေဆြေဆြမာ စၿပီး ဆီလူးမာဆတ္ စလုပ္ ေပးရသည္။ ဒီလူႀကီးက ပိန္ေညာင္ေညာင္နဲ႔ အသက္ ေလးဆယ္ေလာက္။ ေဆြေဆြမာတို႔ မာဆတ္ခန္းက သီး ျခား အခန္းေလးေတြနဲ႔ ။ တံခါးလည္း ပိတ္ထားလို႔ရသည္ ။ ေဆြေဆြမာ မာဆတ္အခန္းေလးထဲကို ဝင္သြားေတာ့ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္မွာ တဘက္အေသးစားေလးကို ခါးေနရာမွာ တင္ဖုံးထားၿပီး ေမွာက္အိပ္ေနတဲ့ လူႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ ကိုယ္လုံးတီး ခြၽတ္ထားတဲ့ ဒီလူႀကီးရဲ႕ ကိုယေပၚမွာ တဘက္ အေသးစားေလးဘဲ ဖုံးထားတယ္ ဆိုတာ ကို သိေနတာနဲ႔တင္ ေဆြေဆြမာ့စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနတာ အရမ္းပါဘဲ ။ ေဆြေဆြမာလည္း အျပာႏုေရာင္ စပို႔ရွပ္ေလးနဲ႔ ေဘာင္းဘီအၾကပ္ အနက္ေရာင္ကို ဝတ္ထားသည္ ။ လူႀကီးက နံမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ကမန္းကတန္း ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ “ျမတ္ႏိုး ” ဆိုတဲ့နံမည္ကို ပါးစပ္က ေျပာလိုက္မိသည္ ။ “ ျမတ္ႏိုး..ဟား..တအားလွတဲ့ နံမည္ေလး…လူလွသလား ၾကည့္ပါရေစလား” လူႀကီးက ေမွာက္ရက္ အိပ္ေနရာကေန ပက္လက္လွန္လိုက္သည္ ။“ အိုး..တအား လွတယ္ကြယ္ အမေလး ဘယ္ၿမိဳ႕သူလဲ..တြံေတးဖက္ကလား.” ေဆြေဆြမာလည္း သူ႔ေပါင္တန္ေတြကို စႏွိပ္သည္ ။ ထိုင္းမ သင္ေပးတဲ့အတိုင္း ေပါင္ရင္းကို ႏွိပ္ေပးတဲ့အခါ လက္ခုံနဲ႔ သူ႔ေပါင္လည္က ဒုတ္ကို မသိမသာလိုလိုနဲ႔ ပြတ္ေပးလိုက္တာက အႀကိမ္ႀကိမ္ေပါ့ ။ ဘာသားနဲ႔ ထုထားတာ လိုက္လို႔ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ေငါေငါႀကီး ေထာင္ထလာသည္။ လူႀကီးေတာ့ ဘယ္လိုေနၿပီလဲ မသိဘူး ။ ေဆြေဆြမာေတာ့ ကာမစိတ္႐ိုင္းေတြ တထိန္းထိန္းနဲ႔ ထႂကြလာရၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲက တအား ယားတက္လာသည္ ။လူႀကီးရဲ႕ ဒုတ္အေပၚက တဘက္စေလးလည္း ေအာက္ဖက္က ေပါင္ေပၚကို ေလ်ာက်လာသည္ ။ ဒုတ္ႀကီး မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနတာကို ေဆြေဆြမာ ျမင္လိုက္ရသည္ ။ “ ျမတ္ႏိုး.ဦး တအား တင္းၾကပ္လြန္းေနတယ္ကြယ္..ဦးကို ေျဖေလ်ာ့ေပးပါလားဟင္.” ဒစ္ကားကားႀကီးနဲ႔ ဒုတ္ႀကီး မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္။ ေဆြေဆြမာလည္း တံေတြးၿမိဳခ်ေနရသည္ ။ တတ္ႏိုင္ရင္ စုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ။ ထိုင္းမက အစြပ္မစြပ္ဘဲ စုတ္မေပးဖို႔ အထပ္ထပ္ မွာထား သတိေပးထားသည္ ။ ေအကိုက္ရင္ တခါထဲ ေလ်ာမည္လက္နဲ႔ဘဲ ကြင္းတိုက္ေပးဖို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွာထားသည္ ။ ဒုတ္အေပၚကို ဆီဘူးထဲက ဆီေတြ ေလာင္းခ်လိုက္ၿပီး လက္ကေလးနဲ႔ ပြတ္သပ္ ေဆာ့ကစားေပးလိုက္သည္ ။ “ အိုး…အား….ေကာင္းလိုက္တာ ျမတ္ႏိုးရယ္…” လို႔ ညည္းျငဴသည္ ။ လူႀကီးရဲ႕ လက္က ေဆြေဆြမာရဲ႕ ရင္စိုင္ေတြ အေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ ေဆြေဆြမာက ေျခတလွမ္း ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ေရွာင္တိမ္းလိုက္သည္ ။ လူႀကီးက “ ကိုင္..ကိုင္လို႔ ရမလားဟင္…. မုန႔္ဖိုး ေပးပါ့မယ္….” လို႔ ေျပာရင္း စပို႔ရွပ္ရဲ႕ ေအာက္ကို လက္သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။ ေဆြေဆြမာက “ မုန႔္ဖိုး ဘယ္ေလာက္ ေပးမွာလဲ..” လို႔ေမးလိုက္သည္ ။ လူႀကီးက “ သုံးေသာင္း ” လို႔ ေျဖလိုက္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ ေဆြေဆြမာရဲ႕ စေနႏွစ္ခိုင္သည္ ဘယ္ေယာက်္ား ကိုင္တာကို မခံဘူးေသး ။ သူ႔ဒုတ္ပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ကိုင္ဆုတ္ ပြတ္တိုက္ေပးေနရင္း စိတ္ေတြက တအား ထႂကြေနေတာ့ တင္းမာဖီးထေန တဲ့ ရင္သားေတြကိုလည္း အကိုင္ခံခ်င္လာမိလို႔ စပို႔ရွပ္ကို လွန္တင္ကာ ဘရာစီယာကို ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။

“ အိုး လွလိုက္တာကြယ္” ေကာ့ေကာ့ေလး ဦးေမာ့ေနတဲ့ ရင္သားစိုင္ႏွစ္မႊာကို ျမင္လိုက္ရလို႔ လူႀကီး အရမ္း သေဘာက်သြားၿပီး လက္ ႀကီးနဲ႔ ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္ေလသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း ေတာင္မတ္ထႂကြေနတဲ့သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ကြင္းတိုက္ေပးၿပီ ။ “ အိုးအိုး.အား. လူႀကီးရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေထာင္ထစူႂကြေနတဲ့ ႏို႔သီးေလးေတြကို ဆြဲေခ်ေနသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း ဖီလင္ေတြ စြတ္တက္ၿပီး သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ငုံ႔စုတ္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္ ။ လူႀကီးက တအားထႂကြၿပီး ေပါင္ၾကားကိုလည္း လက္ႀကီးနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လာျပန္သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ထိုင္းဆရာမရဲ႕ လက္ထပ္သင္ၾကားေပးခဲ့တာေတြေၾကာင့္လူႀကီးရဲ႕ ဒုတ္ကေန လရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ ပန္းထြက္သြားရတဲ့အထိ ထု ေပးလိုက္ႏိုင္သည္ ။ လူႀကီး တအီးအီးညည္းလိုက္တာေတြကို ျမင္လိုက္ရသည္ ။ လူႀကီး ပက္လက္လန္က်သြားသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း ကြၽတ္ေနတဲ့ ဘရာစီယာနဲ႔ စပို႔ရွပ္ကို ျပန္ဝတ္လိုက္သည္ ။ “ အဆင္ေျပလားဟင္.ဦး” “ အင္း…ေက်းဇူးပါ သမီးရယ္ဝႉး.” လူႀကီးကို ေရေႏြးနဲ႔ ေရပတ္တိုက္ေပးရသည္ ။ ပထမဆုံး အေတြ႕အႀကဳံမွာ ေဆြေဆြမာ ပိုက္ဆံလည္းရ ရင္လည္းတုန္ အဖုတ္လည္း စိုစို႐ႊဲခဲ့ရသည္ ။အဲဒီေနာက္ပိုင္း လူပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဒုတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကဳံဖူးလာရၿပီး ကြၽမ္းသထက္ ကြၽမ္းလာသည္ ။ ပိုက္ဆံလည္း ပို ဖန္တတ္လာသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း ေငြမ်ားမ်ား ေပးတတ္တဲ့ ကပ္စတန္မာ ဆိုရင္ ႏို႔ေပးတာအျပင္ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်ေပးၿပီး ဖင္တုံးေတြကိုလည္း ေပးကိုင္သည္ ။ လက္သြက္တဲ့လူေတြက ဖင္ၾကားကေန ေစာက္ဖုတ္ကို လိုင္းဆြဲတတ္သည္ ။ ဒီလို အခါမ်ိဳးမွာ ေဆြေဆြမာသည္ ေစာက္ဖုတ္ တအားယားၿပီး ခံခ်င္ကုန္းခ်င္စိတ္ေတြ ဝင္သည္ ။ တခ်ိဳ႕ဘဲေတြက ပုေလြမႈတ္ခိုင္းသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေဆြေဆြမာလည္း ႏို႔နဲ႔ဖင္ေပးကိုင္တာထက္ ပိုမသြားခဲ့ဘူး။ ဒီေန႔ ေရာက္လာတဲ့ ကပ္စတန္မာကေတာ့ ဝင္လာကထဲက ေဆြေဆြမာ သူ႔႐ုပ္ကို သေဘာက်သည္ ။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူရည္သန႔္ေလး ။ အသားလတ္သလို ႐ုပ္က ႏုဖတ္ေနသည္ ။ ႐ုတ္တရက္ ဆိုရင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေကာင္ေလးတေယာက္လို႔ ထင္ရသည္ ။ ေဆြေဆြမာ တင္ မဟုတ္ဘူး ။ ဂ်ာႀကီးလည္း သေဘာက်သြားသည္ ။ ေဆြေဆြမာတို႔ ဂ်ာႀကီးက သုံးဆယ္စြန္းစြန္း ကခ်င္နဲ႔ ပေဒါင္ကျပာ ။ ေခတ္ဆန္ၿပီး ေဟာ့တ္သည္။ သူက သူႀကိဳက္တဲ့လူ ဆိုရင္ တခါတခါ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဝင္ ႏွိပ္ေပးတတ္သည္ ။ ကပ္စတန္မာကို ေဆြေဆြမာက ဂ်ာႀကီး မဆြဲေခၚခင္ အခန္းထဲကို သြင္းလိုက္သည္ ။ေဆြေဆြမာရဲ႕ စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္ဘူး ။ ဒူးေတြေတာင္ တုန္ေနသည္ ။ ကိုလူေခ်ာေလးကို ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ဆီ လူးၿပီး ႏွိပ္ေပးတာ ခါတိုင္းလို အခ်ိန္ ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ သူက မလုပ္ခိုင္းဘဲနဲ႔ သူ႔ဒုတ္ကို ကိုင္ၿပီး ကြင္းတိုက္ေပး လိုက္မိသည္ ။ သူက မေတာင္းဆိုဘဲနဲ႔လည္း ႏို႔ေတြကို ျပမိသည္ ။ သူက မကိုင္ဘူး ။ ရွက္တတ္သူဘဲ ။ သူ႔ လက္တဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္စိုင္ေတြ အေပၚကို တင္ေပးမိသည္ ။သူ႔ဒုတ္က မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္။ ေဆြေဆြမာ စိတ္မထိန္းႏိူင္ ။ သူက မခိုင္းဘဲ သူ႔ဒုတ္ကို စုတ္ပစ္ခ်င္လို႔ “ စုတ္ေပးမယ္ေနာ္ ” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္မိသည္ ။ သူက “ ေနအုံး..မင္းတို႔ မန္ေနဂ်ာမကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာသည္ ။ ေဆြေဆြမာက သူက မႏွိပ္ဘူး ..” လို႔ ေျပာလည္း မရဘူး . အတင္း ေခၚခိုင္းလို႔ ဂ်ာႀကီးကိုလည္း ေခၚေပးလိုက္ရသည္ ။ ဂ်ာႀကီးလည္း ေတာင္မတ္ေနတဲ့ ဒုတ္ႀကီးႀကီးနဲ႔ သူ႔ကို သေဘာက်လိုက္တာမွ တခစ္ခစ္နဲ႔ ။သူက ေဆြေဆြမာ့ကို သူ႔ဒုတ္ကို စုတ္ခိုင္းၿပီး ဂ်ာႀကီးကိုေတာ့ အက်ၤ ီနဲ႔ ဘရာစီယာကို လွန္တင္ခိုင္းၿပီး ႏို႔ေတြကို သူ႔မ်က္ႏွာနား ကပ္ခိုင္းၿပီး ႏို႔စို႔သည္။ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ ဇာတ္လမ္း ခင္းေနၿပီ ။ သူက ဇာတ္လိုက္မင္းသား ေလး ဒီဇိုင္းမို႔ ေဆြေဆြမာေရာ ဂ်ာႀကီးေရာ အလုပ္သေဘာေလာက္တင္ မဟုတ္ဘဲ သူလိုခ်င္တာေတြကို အႏွေျမာမရွိဘဲ ထိုးေပးထိုးေကြၽးမိေနၾကၿပီ။ ေဆြေဆြမာလည္း သူ႔လီးကို အျပတ္ စုတ္ပစ္မိသလို ဂ်ာႀကီးကလည္း ႏို႔စို႔တာေတြကို ခံေနသည္ ။ သူ႔လက္တဖက္က ဂ်ာႀကီးရဲ႕ စကပ္ေအာက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ကို သမေနသည္ ။ သူ႔လက္ညႇိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္က ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သြင္းၿပီး ကလိေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ဂ်ာႀကီး “ အိုးအီး.အင္း.” လို႔ ညည္းလိုက္သည္ ။ သူ႔ငံက်ိက်ိ လီးတုတ္တုတ္ကို အားရပါးရစုတ္လိုက္ေနမိတဲ့အခ်ိန္ေဆြေဆြမာရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေစာက္ရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲ ျဖစ္ေနၿပီ။

ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနသည္ ။ တခါမွ ေယာက်္ားနဲ႔ မလိုးဖူးေသးတာေၾကာင့္လည္း ဒီလီးတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္ေဆာင့္ခံလိုက္ရရင္ ေစာက္ဖုတ္ ၿပဲသြားၿပီး တအားနာေလမလားလို႔ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေပၚမိသည္ ။ ဂ်ာႀကီးကေတာ့ ေယာက်္ား အေတြ႕အႀကဳံမ်ားခဲ့ၿပီးသား ။ ကပ္စတန္မာထဲက ကပၸလီ လီးအရွည္စား အတုတ္စားႀကီးနဲ႔ေတာင္ လိုးဖူးခဲ့ၿပီးၿပီလို႔ ဂ်ာႀကီးက ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။ ေဆြေဆြမာသည္ ကိုယ္လုံး ဖြံ႕ၿဖိဳး အခ်ိဳးက်တဲ့ ေကာင္မေလးပါ ။ သို႔ေပမယ့္ ဂ်ာႀကီးသည္ သူမထက္ ပိုေတာင့္ သည္လို႔ ေဆြေဆြမာ ထင္သည္ ။ ဒီ ဇာတ္လိုက္ေလးနဲ႔က်ေတာ့ ဂ်ာႀကီးသည္ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ ။ သူ႔နံမည္ကိုေတာင္ ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီး မသိ ၾက ။ သူဘယ္ကလဲ ဆိုတာလည္း မသိၾက ။ သူေခ်ာလို႔ ၾကည့္ေကာင္းလို႔ အိေျႏၵမဆည္ႏိုင္ၾကဘဲ သူနဲ႔ ကဲေန ၾကတာ ျဖစ္သည္ ။“ ကဲ ဘာဂ်ာမႈတ္မယ္…..မမကို အရင္ မႈတ္မယ္…လာ..ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္ ေပါင္ေတြ ၿဖဲေပး..” ဂ်ာႀကီးသည္ အိပ္ေမြ႕ခ် ခံထားရတဲ့ လူလို သူ႔အမိန႔္ကို တေသြမတိမ္း လိုက္နာသည္ ။ သူခိုင္းသလို ပက္လက္အိပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ၿဖဲေပးလိုက္သည္ ။ ေဆြေဆြမာမွာေတာ့ လီးကို အားပါးတရ စုတ္ေနရာက လီးကို ပါးစပ္ထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္က်န္ရစ္ရင္း ဇာတ္လိုက္ကိုလူေခ်ာက ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာနဲ႔ ယက္တာကို ရင္တုံစိတ္လႈပ္ရွားရင္း ၾကည့္ေနရသည္ ။ ေဖါင္းမို႔ႂကြေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ အေပၚေအာက္ အစုန္အဆန္ ယက္ေပးေနေတာ့ ဂ်ာႀကီး တအားအားနဲ႔ ဖီလင္ေတြ စြတ္တက္ၿပီး ေကာ့ပ်ံေနရင္း ေပါင္တန္ေတြကို စိလိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသလို အေနာက္ဖက္ကို ဆုတ္ေျပးဖို႔လည္း လုပ္ေပမယ့္ လူေခ်ာေလးက ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလို႔ မေအာင္ျမင္ဘဲ လ်ာယက္တာေတြကို ခံေနရသည္ ။႐ုတ္တရက္ ဇာတ္လိုက္ကိုလူေခ်ာက ယက္ေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး…ေဆြေဆြမာကို “ အဝတ္ေတြ အကုန္လုံး ခြၽတ္ပစ္လိုက္စမ္း…” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေဆြေဆြမာလည္း ဂ်ာႀကီးတုံးကလိုဘဲ စိတ္အညႇိဳ႕ခံထားရတဲ့ လူတေယာက္လိုသူခိုင္းေစတာကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ လုပ္လိုက္မိသည္ ။ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ “ အေနာက္ကေန လီးကို လာစုတ္ေပး..” သူ႔ထပ္ဆင့္ အမိန႔္သံေၾကာင့္ ေဆြေဆြမာလည္း ကုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေနတဲ့ သူ႔အေနာက္ကို သြားလိုက္သည္ ။ သူက ဒူးေထာက္ ဖင္ႂကြေပးလိုက္ေတာ့ ေတာင္မာေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီး ေပၚလာသည္ ။ေဆြေဆြမာလည္း သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ပက္လက္ဝင္အိပ္လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ ငုံစုတ္ပစ္ လိုက္သည္ ။ လူေခ်ာေလးက ေစာက္ဖုတ္ကို တျပတ္ျပတ္ယက္ ေဆြေဆြမာ့ပါးစပ္ထဲကိုလည္း တစြပ္စြပ္နဲ႔ ေညႇာင့္သြင္းေနသည္ ။ ေဆြေဆြမာ့အဖို႔ လီးႀကီးနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ အလိုးခံေနရတာက စိတ္ႂကြဖြယ္ ဖီလင္ဆန္းတခုပါ ။ ဂ်ာႀကီးရဲ႕ မခ်ိမဆန႔္ေအာ္သံေလး ထြက္လာသည္ ။ ကိုလူေခ်ာရဲ႕ လ်ာက ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေခါင္းအတြင္းထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး ေမႊေႏွာက္ကလိေပးေနလို႔ပါ ။ ဂ်ာႀကီးသည္ လ်ာထိုးသြင္း ကလိခ်က္ကို မခံႏိုင္လို႔ ႐ုန္းထြက္ေျပးဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ကိုလူေခ်ာက သူ႔ရဲ႕ သန္မာတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို တအား ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ ကိုလူေခ်ာ ကလိ တာေတြကို ဆတ္ဆတ္လူးခါေအာင္ ခံေနရသည္ ။ကိုလူေခ်ာသည္ ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လ်ာထိုးသြင္း ေမႊေႏွာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေဆြေဆြမာရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း သူ႔လီးတုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ႀကီးနဲ႔ ထိုးေဆာင့္လိုးေနသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း တြဲေလာင္းက် ေနတဲ့ သူ႔လဥႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္လိုက္မိသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မာဆတ္အခန္းေလးရဲ႕ တံခါး ဝုန္းကနဲ ပြင့္လာသည္ ။ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ လူႀကီးတေယာက္ ဝင္လာသည္ ။ သူ႔လက္ထဲက ဖုန္းကင္မရာေလးက လွ်ပ္တပ်က္မီး တဖ်တ္ ဖ်တ္နဲ႔ ..။ “ အို….” ဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေၾကာက္လန႔္တၾကား ေအာ္သံေလးေၾကာင့္ ကိုလူေခ်ာလည္း ဂ်ာႀကီးေစာက္ဖုတ္ကေန မ်က္ႏွာခြာလိုက္ ၿပီး အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္သည္ ။ ကိုလူေခ်ာ ပါးစပ္မွာ အရည္ေတြ ေပပြေနသည္ ။ “ ကဲ …လႈိင္ျမင့္မိုး…..ထ….ထ…..ေတာ္ၿပီ..မင္းကလည္း အေရးထဲ အရသာခံေနတယ္…….” လႈိင္ျမင့္မိုး ဆိုတဲ့ ကိုလူေခ်ာေလးရဲ႕ လီးႀကီး ေဆြေဆြမာရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက ေလ်ာကနဲ ထြက္သြားၿပီ ။တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္လူႀကီးက ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာကို ခြင့္မျပဳဘူး။ ဓါတ္ပုံေတြဘဲ ႐ိုက္ေနလို႔ ဂ်ာႀကီးေရာ ေဆြေဆြမာေရာ ႏို႔ေတြနဲ႔ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ေနရာကို လက္ေတြနဲ႔ဖုံး ကြယ္ထားၾကၿပီး မ်က္ႏွာေတြကိုလည္း ငုံ႔ထားမိၾကသည္ ။ “ မင္းတို႔ မာဆတ္အခန္းက ဒါေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဒို႔ သတင္းရထားတာ ၾကာၿပီ …လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းခ်င္လို႔ အခုလို အကြက္ဆင္ အသြင္ယူ လုပ္လိုက္ရတာဘဲ…..” လူတုတ္ႀကီးက အသံၾသၾသႀကီးနဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္လိုက္ၿပီ းတဲ့ လႈိင္ျမင့္မိုး ဆိုတဲ့ ကိုလူေခ်ာေလးက “ ဟုတ္တယ္….က်ေနာ့္နံမည္က ဒုရဲအုပ္လႈိင္ျမင့္မိုး….ဒါက က်ေနာ့္ ဆရာ ၿမိဳ႕နယ္မႉး ရဲမႉးဦးဆန္းထူး….” လို႔ ေျပာၿပီး စိစစ္ေရးကပ္ျပားကို ထုတ္ျပသည္ ။ဂ်ာႀကီးလည္း တုန္ရီတဲ့ အသံေလးနဲ႔ “ က်မတို႔ကို ဖမ္းလိုက္ၿပီေပါ့ေနာ္……ဆရာတို႔ရယ္….သနားပါအုံး..မရွိလို႔ လုပ္စားၾကတာပါ…” လို႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ေတာင္းပန္စကား ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း မ်က္ရည္ေပါက္ ေပါက္ က်ရင္း..“ ရွိခိုးပါတယ္..ဆရာႀကီးတို႔ရယ္…မဖမ္းပါနဲ႔ေနာ္….ေတာင္းပန္ပါတယ္….” လို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ သည္ ။ ဦးဆန္းထူး ဆိုတဲ့ လူတုတ္ႀကီးက “ ဘာ အခုမွ ငိုေနၾကတာလဲ…ငိုမေနနဲ႔အပိုဘဲ..မင္းတို႔က လုပ္တုံးက လုပ္ၿပီး ” လို႔ ခပ္မာမာ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တျခားအခန္းက မာဆတ္သမေလး တေယာက္ သူတို႔အခန္းထဲကို ေခါင္းျပဴၾကည့္လာသည္ ။ “ ဟိတ္ လာစမ္း…..” ဦးဆန္းထူးက ေအာ္ေခၚလိုက္လို႔ မာဆတ္သမ ေကာင္မေလး အခန္းထဲကို ဝင္လာသည္ ။

မင္းတို႔ ပိုင္ရွင္ကဘယ္သူလဲ..ေျပာစမ္း… ေကာင္မေလးကတုန္တုန္ရီရီနဲ႔..က်မ…..မ….မ…..မသိဘူးရွင့္ဂ်ာႀကီးကို ေမးပါသူဘဲသိတယ္…လို႔ ျပန္ေျပာသည္ ။ ဂ်ာႀကီးက “ ပိုင္ရွင္က….ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္ ပါ…” လို႔ အသံတုန္တုန္နဲ႔ ေျဖလိုက္သည္ ။ ဦးဆန္းထူးက “ ငါ..အဲဒီ ပိုင္ရွင္ မိန္းမနဲ႔လည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္…..” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ဂ်ာႀကီးလည္း “ က်မ ေခၚေပးပါမယ္….အဝတ္ေတာ့ ျပန္ဝတ္ခြင့္ေပးပါလား ဆရာႀကီး….” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ အင္း…ဝတ္….ဝတ္….ခုခ်က္ခ်င္း ပိုင္ရွင္ ကို ဖုန္းေခၚလိုက္စမ္း…..” “ ဟုတ္…ဟုတ္…..” “ မင္းနံမည္က ဘာလဲ ဂ်ာႀကီး…..” လႈိင္ျမင့္မိုးက ေမးလိုက္သည္ ။ “ က်မ….က်မ…နံမည္က ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ပါရွင့္…..” လို႔ ဂ်ာႀကီးက ခပ္တိုးတိုးေလး ေျဖလိုက္သည္ ။ “ မင္းကေကာ…” “ ေဆြေဆြမာ….ပါ….” လို႔ ေဆြေဆြမာလည္း ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ေျဖလိုက္သည္ ။ ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔ အဝတ္ေတြကို အျမန္ေကာက္ယူ ဝတ္လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုလူေခ်ာ ဒုရဲအုပ္ လႈိင္ျမင့္မိုးက ဂ်ာႀကီး ရဲ႕ ဖုန္းကို စားပြဲေလးအေပၚကေန ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ဂ်ာႀကီးကို လွမ္း ေပးလိုက္သည္ ။ ဂ်ာႀကီးက ပိုင္ရွင္ သူေဌးမကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။သူေဌးမ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္က ၿမိဳ႕နယ္မႉးဦးဆန္းထူးကို မာဆတ္အခန္းနဲ႔ ကပ္ရက္က သူမပိုင္ ဟိုတယ္ကို ဖိတ္ ေခၚလိုက္သည္ ။ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္ရဲ႕ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲကို ဦးဆန္းထူး…လႈိင္ျမင့္မိုး…ဂ်ာႀကီး ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး နဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔ ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္သည္ အသက္ သုံးဆယ္ေက်ာ္ အ႐ြယ္ မိန္းမေခ်ာ တေယာက္ ျဖစ္ေန သည္ ကို ဦးဆန္းထူးနဲ႔ လႈိင္ျမင့္မိုးတို႔ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ “ အိုး……ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္ ဆိုလို႔ အသက္ႀကီးႀကီး မွတ္ေနတာ..တကယ့္ကို ေခ်ာလွတဲ့ မမေလး တေယာက္ပါလားဗ်ာ…” လို႔ လႈိင္ျမင့္မိုးက စပ္ၿဖဲၿဖဲ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္က “ အလုပ္စကား ေျပာၾကရေအာင္လားရွင္….ရွင္တို႔က က်မရဲ႕ ဝန္ထမ္းေလးေတြကို ဖမ္းၾက ေတာ့မလို႔လားရွင္…..” လို႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးဆန္းထူးက မ်က္ႏွာမာနဲ႔ “ ခင္ဗ်ားတို႔က ဥပေဒေဘာင္ထဲ မေနရင္ေတာ့ ဖမ္းရမွာက က်ဳပ္တို႔ အလုပ္ဘဲ…ကဲ ဘာေျပာအုံးမလဲ..က်ဳပ္တို႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မာဆတ္ကိုလည္း ပိတ္ပစ္ရမယ္…..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္က “ အိုး…အိုး….ေန….ေနပါအုံး..ဆရာႀကီးရယ္……စိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔…ညႇိၾကရေအာင္ပါ…” လို႔ တားလိုက္သည္ ။ ဦးဆန္းထူးက “ ဘာလဲ ဗ်..ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကို လပ္ထိုးမလို႔လား……ဒီလို မလုပ္နဲ႔ေလ…က်ဳပ္တို႔က လပ္မစားဘူး….” လို႔ ခပ္မာမာနဲ႔ ေဟာက္လိုက္သည္ ။ ဂ်ာႀကီးက သူေဌးနဲ႔ ဦးဆန္းထူးတို႔ ၾကားထဲကို ဝင္လိုက္သည္ ။ “ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကပါရွင္..က်မ…က်မတို႔ အခ်ဳပ္ထဲကို မသြားပါရေစနဲ႔……” သူေဌးမ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္က “ ဟုတ္ပါတယ္ရွင္….က်မ ေျပလည္ခ်င္ပါတယ္….အကိုႀကီးတို႔ အမႈမလုပ္ၾကပါနဲ႔ အကိုႀကီးတို႔ ေက်နပ္ေအာင္ အစစ ေတာင္းပန္ပါတယ္…လိုအပ္တာေတြ ..က်မ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ေပးပါမယ္.. မာဆတ္ခန္းကိုလည္း မပိတ္ပါရေစနဲ႔ရွင္…..” လို႔ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။“ အင္း….က်ေနာ္တို႔က တကယ္ေတာ့ အထက္က စီမံခ်က္နဲ႔ လာလုပ္တာပါ…..လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ညႇိလို႔ မရ ဘူး ထင္တယ္….ဘယ္လိုထင္လဲ ဆရာ…..” လို႔ လႈိင္ျမင့္မိုးက ေျပာလိုက္သည္ ။ ဦးဆန္းထူးရဲ႕ မ်က္ႏွာက ခပ္တင္းတင္း ခပ္ေမာ့ေမာ့…။ “ ဟုတ္တယ္…အေပၚက စိတ္ဝင္စားတဲ့ ေက့စ္…..လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မရဘူး…….” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္က “ အားလုံး ေျပလည္ေစရပါမယ္ ဆရာတို႔ရယ္…ဆရာတို႔ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးပါမယ္…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဝန္ထမ္း မိန္းကေလးေတြက စားစရာေသာက္စရာ လင္ပန္းေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကသည္ ။ “ သုံးေဆာင္ၾကပါရွင္..ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္…..” နာရီဝက္ခန႔္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေနာက္ ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔သည္ ဦးဆန္းထူးနဲ႔ လႈိင္ျမင့္မိုးတို႔ရဲ႕ ရဲကားျပာ ႀကီးထဲမွာ ပါသြားၿပီ ။ အခ်ဳပ္ခန္းဆီကိုေတာ့ မဟုတ္ ။ဦးဆန္းထူးရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းႀကီး ဆီကိုပါ ။ ေဆြေဆြမာရဲ႕ လက္ေတြ ေအးစက္ေနၾကသည္ ။ ဂ်ာႀကီးရဲ႕ လက္ကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ရင္း….” ဂ်ာႀကီး….ေဆြမာ တခါမွ မေနဖူးေသးဘူး…ေၾကာက္တယ္..” လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္ ။ ဂ်ာႀကီးက “ ျဖစ္ပါတယ္ဟာ..နင္ အိုေကမွာပါ.. ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ ေယာက်္ားေတြကို ကြင္းတိုက္ေပးဖူးသလို ေစာေစာက ကိုလူေခ်ာ လႈိင္ျမင့္မိုးရဲ႕ လီး ႀကီးကို စုတ္ေပးဖူးေပမယ့္ တခါမွ အလိုး မခံဖူးေသးလို႔ ေဆြေဆြမာ လန႔္ေနတာပါ ။ဦးဆန္းထူးရဲ႕ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းႀကီးသည္ ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီး ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး တို႔ အံ့ၾသသြားရေလာက္ေအာင္ သား နား သစ္လြင္ေနသည္ ။ ဦးဆန္းထူးက သူတို႔ကို စိတ္ႀကိဳက္ ျဖဳတ္ေတာ့မယ္တို႔ ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔ ထင္လိုက္သည္ ။ဦးဆန္းထူးသည္ သူေဌးမ ေဒၚၿဖိဳးေကသီေဇာ္နဲ႔ ညႇိလိုက္သည္ ။ သူေဌးမက သူ႔မာဆတ္ခန္း အပိတ္မခံရေအာင္ တရားအစြဲမခံရေအာင္ ဂ်ာႀကီးဝင့္ဝင့္ဝါစိုး နဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔ကို ထိုးေကြၽးလိုက္ခဲ့သည္ ။ ေငြလည္း ဘယ္ေလာက္ ေပးလိုက္ရသလဲေတာ့ မသိဘူး ။ ဦးဆန္းထူးတို႔က ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီးတို႔ကို စိတ္တိုင္းက် ျဖဳတ္ၾကေတာ့မည္ ။ ကြန္ဒိုထဲ ေရာာက္တာနဲ႔ ဦးဆန္းထူးက “ ကဲ ညည္းတို႔ ေရခ်ိဳးၾက..ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိဳးၾက..ပါးစပ္လည္း ေဆး သြားတိုက္ၾက….ဟိုၾကားဒီၾကား အနံ႔မနံေစနဲ႔…..” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီးတို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ၾကရပါသည္ ။

ေရခ်ိဳးေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးဆန္းထူး တံခါး လာေခါက္ၿပီး..“ နင္တို႔ ေစာက္ဖုတ္ေမႊးေတြကို အေျပာင္ ရိပ္ထားၾက” လို႔ လာထပ္ေျပာပါသည္ ။ ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာလည္း တေယာက္ေစာက္ေမႊးကို တေယာက္ ရိပ္လိုက္ၾကပါသည္ ။ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ အိမ္ေရွ႕ကို ျပန္ထြက္ခဲ့တဲ့အခါ ဦးဆန္းထူး မရွိေတာ့ပါဘူး ။ မိန္းကေလး တေယာက္ဘဲ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ ဒီ မိန္းကေလးက “ ဒီမွာဘဲ ခဏ နားေနၾက….ဆရာႀကီး ခဏၾကာရင္ ျပန္လာလိမ့္မယ္….” လို႔ ေျပာသည္ ။ ဒီမိန္းမလည္း ရဲတေယာက္ဘဲ လို႔ခန႔္မွန္းရတာဘဲ ..။ ဂ်ာႀကီးနဲ႔ ေဆြေဆြမာတို႔လည္း ၾကက္ဒိုင္က အသတ္ခံရဖို႔ ေစာင့္ေနရတဲ့ ၾကက္ကေလးေတြလို စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုင္ေနရင္း ဦးဆန္းထူး ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနၾကရပါသည္ .။ သုံးေလးနာရီ ၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ မိန္းမဆီကို ဦးဆန္းထူးက ဖုန္းလွမ္းဆက္သည္ ။ ေဆြေဆြမာတို႔ကို တေနရာကို ေခၚသြားဖို႔ ၫႊန္ၾကားလိုက္သည္ ။“ ကဲ….အမတို႔…က်မနဲ႔ လိုက္ခဲ့…ထြက္ေျပးမယ္ေတာ့ မႀကံနဲ႔ေနာ္…အမႈႀကီးသြားမယ္….” ေလသံမာမာနဲ႔ ေျပာတာကို ခံလိုက္ရသည္ ။ ေအာက္ကို ဆင္းခဲ့ၾကေတာ့ ကားအနက္ေရာင္ႀကီး တစီး အသင့္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ “ ကဲ တက္ၾက….” ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီးတို႔ ေျခာက္မိုင္ခြဲဖက္က ၿခံတၿခံထဲကို ေရာက္သြားရသည္ ။ အိပ္ခန္းတခန္းဆီမွာ ေစာင့္ၾကရသည္ ။ မၾကာခင္ လူတေယာက္ ေဆြေဆြမာရဲ႕ အခန္းထဲကို ဝင္လာသည္ ။ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတဲ့ ပိန္ပိန္ပါးပါး ေ႐ႊေရာင္ကိုင္း ပါဝါမ်က္မွန္နဲ႔ ။ သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ နဲ႔ လူႀကီး တေယာက္ ။ “ မိန္းကေလး..မင္းနံမည္ ဘာလဲကြ” အသံက ၾသဇာရွိသည္ ။ မင္းစိုးရာဇာ အသံမ်ိဳး …။ “ ေဆြေဆြမာ ပါ…ဦး….” ““ နံမည္အမွန္ ဟုတ္ရဲ႕လား….”“ ဟုတ္” “ ထားပါေတာ့..ထားပါေတာ့.ေျပာပါအုံး..မင္း အသက္ကေရာ ဘယ္ေလာက္လဲ.” လူႀကီးက ေဆြေဆြမာနဲ႔ ကုတင္ေပၚမွာ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္ ထိုင္ရင္း ေမးေနတာပါ ။ “ ႏွစ္ဆယ္..ပါ ဦး…..” “ ေဟ..ဒီအလုပ္ကို ဘယ္တုံးက စ လုပ္တာလဲကြ” “ က်မက်မ.ျပည့္တန္ဆာ မဟုတ္ပါဘူး..ဦးက်မ..မာဆတ္ အခန္းကပါ” ေဆြေဆြမာက သူတို႔ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို အက်ဥ္းခ်ဳံးကာ ေျပာျပလိုက္သည္ ။ငိုရႈိက္ၿပီး “ က်မ..အပ်ိဳစစ္စစ္ ပါ..က်မ တခါမွ ေယာက်္ားနဲ႔ မႀကဳံဖူးေသးပါဘူး..ေၾကာက္လို႔ လိုက္ခဲ့ရတာပါ ဦးရယ္…က်မကို ကယ္ပါေနာ္..” လူႀကီးက “ ကေလးမ..ငါ့ကို သေဘာေကာင္းတယ္ ဆိုၿပီး ပုံျပင္ေတြ ေျပာမေနနဲ႔ေနာ္…”လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ရယ္ ေနသည္ ။ “ က်မ တကယ္ ေျပာတာပါ ဦးရယ္.က်မ အပ်ိဳစစ္စစ္ပါ..တခါမွ မႀကဳံဖူးေသးပါဘူး တကယ္ အမွန္ပါလို႔ ေဆြေဆြမာက အထပ္ထပ္ ငိုယိုကာ ေျပာေတာ့ လူႀကီးလည္း စိတ္ဝင္စားသြားသည္ ။ ဟုတ္မဟုတ္ စမ္းၾကည့္မယ္..ဟုတ္ရင္ေတာ့ ငါတေယာက္ထဲနဲ႔ဘဲ ပထမဆုံး ဆက္ဆံဖူးတဲ့ မင္းေလးကို ငါ အပိုင္သိမ္းလိုက္မယ္ကြာ. မင္း.ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္စမ္း ဟုတ္ဦး ဒီအခ်ိန္မွာ တဖက္က အခန္းမွာေတာ့ ဂ်ာႀကီး ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး သည္ သူမအခန္းကို ဝင္လာတဲ့ လူႀကီတေယာက္ နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရသည္ ။ ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ အသက္ ငါးဆယ္ခန႔္ လူရည္သန႔္ အဖိုးႀကီး ။“ မင္း ငါ့ကို ဘယ္သူလဲ သိသလာ” “ မသိပါဘူး ဦး” လူႀကီးက ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးကို သူ႔ေဘးနားမွာ လာထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ငါ့နံမည္က ဦးသေျပ ..မင္း ေနာက္က်ရင္ ငါ ဘယ္သူ ဆိုတာ သိလာမွာပါ.မင္းက ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတာဘဲ.မင္းနံမည္က ဘယ္သူ. ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ပါ ဦး. နံမည္က ေတာ္ေတာ္ မိုက္တာဘဲ..မင္း အသက္ကို ငါ ခန႔္မွန္းၾကည့္မယ္.၂၅.ဒါမွ မဟုတ္ ၂၈ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး က ရယ္လိုက္ၿပီးက်မ သုံးဆယ္ပါ ဦးလို႔ ေျဖလိုက္သည္ ။ ဟ….မယုံႏိုင္စရာပါလား.ဒါနဲ႔ မင္း ဒီအလုပ္ လုပ္စားေနတာ ၾကာၿပီလား အမွန္ေျပာေနာ္..မညာနဲ႔ . က်မ..ဖါသည္ မဟုတ္ပါဘူး ဘာ. က်မ မာဆတ္ခန္းက မန္ေနဂ်ာပါ  ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးက ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ရွင္းျပလိုက္သည္ ။ေအာ္.ဒီလိုလား..ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ကြာမင္း အေတြ႕အႀကဳံေတာ့ ရွိတယ္ မဟုတ္လား..ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး. ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး က ေခါင္းညႇိမ့္ျပသည္ ။ ငါနဲ႔မင္း အလုပ္ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ ငါက မင္းကို ေကာင္းေကာင္း ေဘာက္ဆူးခ်မွာငါက တျခား အကူအညီေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေပးႏိုင္တဲ့ေကာင္ကြ မင္းကို သေဘာက်မိတယ္.. ဘယ္လိုလဲ. ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးလည္း ဒီလူႀကီးရဲ႕ ပုံကို ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးေတြမွာ ေတြ႕ဖူးထားခဲ့တာပါတကယ့္ ဧရာမ လူႀကီးတေယာက္ . ဦးသေဘာပါ.လို႔ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္ ။ ခ်က္ခ်င္းလည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ဒီလူႀကီးနဲ႔ ေနလိုက္ဖို႔ ကဲမင္းကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အကုန္လုံးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ကြာ. ဟုတ္ဦး ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ထိုင္ေနရာက မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ဦးသေျပ က စူးစိုက္ၿပီး ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေနသည္ ။ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခြၽတ္ၿပီ ။ အခ်ိဳးက် ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ သူမရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလး အေပၚမွာ ဘာ အဝတ္မွ မက်န္ေတာ့တဲ့ အခါ ဦးသေျပကအိုး….သိပ္လွတယ္ကြာ…… လို႔ ပါးစပ္က ထုတ္ေဖၚေျပာလိုက္တာကို ၾကားလိုက္ ရသည္ ။ ကဲ လာပါအုံး..ဦးဆီကို ေဆြေဆြမာ ရွက္ေနသည္ ။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ လူတေယာက္ အေရွ႕မွာ ကိုယ္တုံးလုံး ခြၽတ္ဖို႔ ဆိုတာက မလြယ္လွ။ မီးေတြကလည္း ထိန္ထိန္လင္းေနသည္ ။ “ ဟိတ္.ခြၽတ္ေလ..ဘာငိုင္ေနတာလဲ”“ ဟို.ဟိုေဆြမာ..ေဆြမာရွက္” “ဟ.ဝက္ျဖစ္ေနမွ ႐ႊံ႕ေၾကာက္မေနနဲ႔ေလ.လင္မယား ဘဝမွာ အရွက္ကုန္တယ္ တဲ့..နင္နဲ႔ ငါနဲ႔က မၾကာခင္ လင္မယား အရာ ေျမာက္ၾကေတာ့မွာ…ဟီးဟီး….” “ မီး ပိတ္လိုက္ပါလား ဦးရယ” လူႀကီးသည္ တဟားဟားနဲ႔ သေဘာက်ရယ္ေမာလိုက္သည္ ။ “ ဒီမွာ ေကာင္မေလး” “ ဟုတ.” “ မင္းဟာ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ကံအေကာင္းဆုံး လူထဲမွာ ပါသြားၿပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္ကြာ..မင္း အခုလို ငါ့ ကို အဝတ္ ကုန္ခြၽတ္ျပတဲ့အတြက္ မင္း အရမ္း အက်ိဳးရွိသြားမွာ” ေဆြေဆြမာလည္း သူေျပာတာကို နားမလည္ ။ လူႀကီးက ေဆြေဆြမာ့အလိုကို လိုက္သည္ ။

မ်က္ႏွာက်က္က မီးကို ပိတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက မီး ေရာင္ကေတာ့ ရွိေနေသးသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေမွာင္သြားသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း အဝတ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ “ ဟား…မင္း ႏို႔ေတြက ေတာ္ေတာ္ လွတာဘဲ လာစမ္း..ဒီအနားကို” လူႀကီးက ေဆြေဆြမာကို သူ႔အနားကို ဆြဲေခၚလိုက္ၿပီး လုံးဝန္း တဲ့ ရင္သားႏွစ္ခိုင္ကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ ဆုပ္ ကိုင္ၾကည့္သည္ ။ “ ဟူး….ေကာင္းလိုက္တဲ့ႏို႔ႀကီးေတြ….” ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ငုံခဲ စို႔ပါေတာ့သည္ ။ “ အိုး.ဦး.” လူႀကီး သူ႔ခါးဝတ္ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ညိဳေမာင္းတဲ့ ေျခေထာက္ေတြ ၾကားက တုတ္တုတ္ခဲခဲ အတန္ႀကီး ေငါေငါႀကီး ေထာင္ထေနတာကို ေဆြေဆြမာ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရသည္ ။ လူႀကီး ေဆြေဆြမာ့ တင္ပါးႀကီးေတြကိုလည္း ဆုပ္ညႇစ္ၾကည့္သည္ ။ ကိုင္သည္ ။ ပြတ္သည္ ။ “ မင္းေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တာဘဲ..ငါ ႀကိဳက္သြားၿပီ” သူ႔လက္ႀကီးက ေပါင္ရင္းဂြဆုံ ေနရာကို ဖ်တ္ကနဲ ေရာက္သြားသည္ ။ အေမႊးရွင္းထားတဲ့ မို႔ေျပာင္တင္းေနတဲ့ ႀတိဂံပုံ ဆီးခုံေဖါင္းေဖါင္းႀကီကို သူ ကိုင္သည္ ။ ပြတ္သည္ ။ စမ္းသည္ ။ “ ေစာက္ဖုတ္..တအားလွတယ္ကြာ.” ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ အိပ္ခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လူႀကီး ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်သည္ ။ ေဆြေဆြ မာရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ကို သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ ရႉရႈိက္ေနသည္ ။“ ဟား အနံ႔မရွိဘူး.မင္း ေရေဆးထားလား.” “ ဟုတ္…ေဆးထားပါတယ္……” လူႀကီးရဲ႕ လ်ာႀကီး ေစာက္ဖုတ္ကြဲေၾကာင္း အတိုင္း ပလပ္ ဆိုတဲ့ အသံထြက္ေအာင္ ယက္ပစ္လိုက္တာကို ေဆြ ေဆြမာ ခံလိုက္ရၿပီ ။ “ အို႔ ဦး” တခ်က္ဘဲ ယက္ၿပီး ရပ္လိုက္တာ မဟုတ္ ။ ဆက္တိုက္ဘဲ ပလပ္ပလပ္ ပလပ္နဲ႔ ယက္ေနၿပီ ။ ရသာဖူး အစိေလးကို လ်ာႀကီးက ကေလာ္ထည့္သြားလို႔ ေဆြေဆြမာ တုန္ခါလူးသြားရသည္ ။ လ်ာႀကီးရဲ႕ ထိေတြ႕မႈေတြကို မခံႏိုင္လို႔ ကိုယ္ကို အေနာက္ကို တြန္းေ႐ႊ႕ ဆုတ္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစား လိုက္သည္ ။ လူႀကီးရဲ႕ လက္ေတြက ေဆြေဆြမာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို တအား ဆုပ္ညႇစ္ထားလို႔ ဘယ္လိုမွ ႐ုန္းထြက္လို႔ မရႏိုင္ဘူး ။ အိုး.ေတာ္ ေတာ္ပါေတာ့ ဦးရယ္.အား သမီးသမီး.မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး လူႀကီးက သဲသဲမဲမဲ ယက္ေနသည္ ။ သူ႔လက္တဖက္ကို ဆန႔္တန္းၿပီး ေဆြေဆြမာရဲ႕ ဖြံ႕ထြားလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားတဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။လ်ာႀကီးကေတာ့ ေဆြေဆြမာရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ ကို ဖိယက္ေနသည္ ။ အား အိုးအိုးအား အီး အမေလး.အို ေကာင္း..သိပ္ေကာင္းသြား တကိုယ္လုံးက အေၾကာအျခင္ေတြ တုန္ခါသြာၿပီး တအား ေကာင္းသြားသည္ ။ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ဦးသေျပဆီကို တလွမ္းခ်င္း ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ဦးသေျပသည္ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးကို မ်က္လုံးျပဴးႀကီးနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ေတာက္…..ေကာင္းလိုက္တဲ့ က်န္းမာေရး အရမ္း ဝၿဖိဳးၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့ ဇနီးသည္ေၾကာင့္ ဦးသေျပသည္ ကာမဆက္ဆံမႈ မရွိတာ ၾကာခဲ့ၿပီ ။ ေဂါက္႐ိုက္ရင္း ရဲမႉးႀကီး ေက်ာ္ေဇယ်က သူ႔ကို မခက္ပါဘူး.က်ေနာ့္ တာဝန္ထား က်ေနာ့္ေကာင္ေလးေတြကို ဖန္တီးခိုင္းလိုက္မယ္….မၾကာခင္ အိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစာ္ေလးေတြ စားရေစမယ္….လို႔ ဂတိေပးခဲ့ၿပီး သူ႔ဂတိအတိုင္း အခုလို ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးတို႔နဲ႔ ဆုံေပးျခင္းပါ ။တဖက္ခန္းမွာလည္း ဦးမိုးတိမ္သည္ ေဆြေဆြမာ ဆိုတဲ့ ကေလးမနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနၿပီ ။ ဦးမိုးတိမ္ကေတာ့ မိန္းမ ကင္ဆာရၿပီး ကြယ္လြန္သြားလို႔ မုဆိုးဖို ျဖစ္ေနသူပါ ။ ေက်ာ္ေဇယ်ရဲ႕ ေစတနာေတြေပါ့ ။ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းထူေဖါင္းေဖါင္းေလးေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ဖိကပ္ စုတ္လိုက္သလို တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကိုလည္း အားရပါးရ ကိုင္တြယ္ေတာ့သည္ ။ တင္ပါးတုံးေတြ ၾကားထဲကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ ထိုးသြင္း ႏႈိက္ထားသည္ ။ အိုး.ဦးနာတယ္.သူ႔လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းက ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးရဲ႕ စအိုေပါက္ေလးထဲကို ထိုးႏႈိက္မိသြားလို႔ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးက ေၾကာက္လန႔္တၾကား ေအာ္လိုက္တာ ျဖစ္သည္ ။ ဦးသေျပက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရယ္ေမာလိုက္သည္ ။ အမေလး.ေနာင္ကို အဲဒီေနရာထဲ ဒီထက္ ႀကီးတာႀကီး ထည့္တာ ခံရမွာ မပူနဲ႔ မကူနဲ႔ဦးက ေနာက္ေပါက္ အိပ္စပတ္. ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ဆတ္ကနဲ တြန႔္သြားသည္ ။ဘုရား.ဘုရား မလြယ္ပါလား.ေနာက္ေပါက္ အိပ္စပတ္ႀကီးတဲ့ သူ႔လက္ႀကီး ေပါင္ၾကားဂြဆုံကို ေရာက္လာၿပီ။ ေစာက္ပတ္ကလည္း အလိုက္န္းဆိုး မသိဘူး ။ အကိုင္ေတြ ခံရတာနဲ႔ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနေတာ့ ဦးသေျပ သေဘာ တအားက်သြားသည္ ။ ဟာ..သမီးလည္း စိတ္လာေနတယ္ကြာ…ဟီး.ကဲ လုပ္ၾကရေအာင္ သူ႔ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ညိဳေျပာင္ၿပီး လုံးပတ္တုတ္တဲ့ လီးတန္ရွည္ႀကီး ေပၚလာသည္ ။ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ဘဝမွာ လီးမ်ိဳးစုံ ေတြ႕ဖူးခဲ့ၿပီးသားေတာင္ ဦးသေျပရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါ စိတ္ေတြ ထိန္းကနဲ ထန္တက္လာသည္ ။ ဟူး လီးႀကီးက တကယ့္ အလန္းစားႀကီး.။ ကိုင္ေလ… ဦးသေျပ ကိုင္ခိုင္းလို႔ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ဆုပ္ညႇစ္လိုက္မိသည္ ။ ပူေႏြးေႏြး အတန္တုတ္ႀကီးက ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးရဲ႕ ေသြးသားေတြကို ဆူပြက္လာေစသည္ ။ ထိပ္ဖူး ဒစ္ႀကီးက မႈိပြင့္ကားကားႀကီးလိုဘဲ။ကိုယ္ထည္က ညိဳမဲသေလာက္ ထိပ္ဖူးႀကီးက အေရာင္ေဖ်ာ့သည္ ။ ထိပ္ေပါက္ေလးကေန အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ယိုက်ေနသည္ ။စုတ္ေပးေလ..စုတ္ဖူးတယ္ မဟုတ္လား..သူမေျပာခင္ထဲ စုတ္ခ်င္ေနမိတာ။ ငိုခ်င္ရဲ႕ လက္တို႔ ဆိုတာမ်ိဳး …။ ထိပ္ဖူး ဒစ္လုံးႀကီးကို ငုံလိုက္သည္ ။စုတ္..စုတ္……လ်ာေလးနဲ႔ ရစ္ပတ္လွိမ့္ကစားေပး.အိုး.ေကာင္းတယ္ အားအားဟုတ္ၿပီ..ဟုတ္ၿပီ..လ်ာေလးနဲ႔ ထိုးေပး.အိုးဟုတ္ဟုတ္တယ္..အိုးေကာင္း…ေကာင္းတယ္…..စုတ္..စုတ္… တကယ္ေတာ့ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးသည္ ပုေလြ ေကာင္းေကာင္း မႈတ္တတ္သည္ ။

ဘဲေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ႀကဳံဘူးတဲ့အတြက္ ပုေလြက ကြၽမ္းၿပီးသား ။ ဦးသေျပက သူ႔ကို အေပါစား ထင္သြားမွာစိုးလို႔ ပညာကုန္ မျပဘဲ အ႐ိုင္းေလးလို လုပ္ျပေနတာ ျဖစ္သည္ ။ ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္စိုင္လုံးႀကီးေတြက တင္းမာဆဲ ။ ရင္သီးလုံးေလးေတြက စူထြက္ မာတင္းၿပီး ေထာင္ထြက္ေနၾကသည္ ။ ဦးသေျပရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးတြက ေစာေစာတုံးက ဒီရင္သီးဖုေလးေတြကို ငုံငုံ စို႔ပစ္ခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကမ္းသည္ ။ ငံက်ိက်ိ ညႇီစို႔စို႔ လီးႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စုတ္ေပးေနတုံး ဦးသေျပရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို ကိုင္ေနသည္ ။ အရည္ေတြက ေပပြေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေအာင္ စုတ္ေပးေနရသည္ ။ သူ တအားေကာင္းလာပုံရသည္ ။ ပါးစပ္ထဲကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေညႇာင့္လာသည္ ။ ေခါင္းကိုလည္း ဆုပ္ကိုင္လာသည္ ။ စုတ္..စုတ္..စုတ္…လို႔ လည္း ေအာ္သည္ ။ အား………သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ပါးစပ္ထဲကို ဝင္လာသည္ ။သူ႔ေအာ္ညည္းသံႀကီးက တအားက်ယ္သည္ ။ လီးႀကီးကို တအားေကာ့ထိုးေနသည္ ။ သုတ္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္…..ဝင့္ဝင့္… သူ႔အမိန႔္ကို နားေထာင္သည္ ။ အားလုံးကို ၿမိဳခ်လိုက္သည္ ။ဦးမိုးတိမ္သည္ ေဆြေဆြမာရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးလုံးဝန္းတဲ့ ရင္စိုင္ႏွစ္လုံးကို ကိုင္လို႔မဝဘူး ။ တခ်ိန္လုံး ဆုပ္ကိုင္ေနသည္ ။ ရင္သီးလုံးေလးေတြကိုလည္း ဆြဲလိုက္ ေခ်နယ္လိုက္ ။ သူ႔ရဲ႕ စံခ်ိန္မွီ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီးကို ေဆြေဆြမာ့ကို စုတ္ခိုင္းသည္ ။ ေဆြေဆြမာလည္း သူေက်နပ္တဲ့အထိ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စုတ္ေပးလိုက္ သည္ ။ ဦးမိုးတိမ္ သည္ ေဆြေဆြမာကို ထည့္ေတာ့ ေဆြေဆြမာသည္ ေယာက်္ားနဲ႔ တခါမွ လိင္မဆက္ဆံဘူးေသးတဲ့ အပ်ိဳစစ္စစ္ တေယာက္ ဆိုတာ ေတြ႕သိသြားရသည္ ။ အရမ္း ေက်နပ္ သေဘာက်သြားသည္ ။ ေဆြေဆြမာကို လက္လႊတ္မခံခ်င္ေတာ့ စီစဥ္ေပးတဲ့ ရဲအရာရွိ ဦးဆန္းထူးတို႔ လက္ထဲကိ ျပန္မထည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူဘဲ အပိုင္သိမ္းလိုက္ခ်င္သည္ ။ေဆြေဆြမာကို ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး ဖင္ၾကားက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ မိန္းမကိုယ္ႀကီးကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္လို႔ မဝဘူး ။ စအိုေပါက္ နီညိဳညိဳေလးကလည္း လာထည့္ပါေတာ့လို႔ သူ႔ကို ဖိတ္ေခၚေနသလိုဘဲ ။ ဒီေကာင္မေလးကို အိမ္တေဆာင္မီးတေျပာင္နဲ႔ ကီပင္အျဖစ္ ထားလိုက္ဖို႔ ဦးမိုးတိမ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ တိုက္ေတြ အိမ္ေတြ ၿခံေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူ႔လို လူႀကီးတေယာက္ အတြက္က ဒီလိုလုပ္ ဖို႔က မခက္ခဲဘူး ။ တပည့္တပန္း အေခြၽအရံကလည္း ေပါမ်ားေတာ့ ဖုန္းတခ်က္ ဆက္လိုက္႐ုံနဲ႔ လုပ္ခ်င္တာေတြက အကုန္ၿပီးသည္ ။တဖက္ခန္းက ဦးသေျပဆီကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဘယ္လိုေနသလဲ လို႔…။ ဦးသေျပကလည္း သူနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ ဂ်ာႀကီးလို႔ ေခၚတဲ့ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုး ကို သေဘာက်သြားသည္ တဲ့ ။ သူ ဒီ ေစာ္ေလးကို ကီပင္အျဖစ္ ေခၚထားမည္ လို႔ ေျပာျပသည္ ။ ဦးမိုးတိမ္လည္း စိတ္တူတဲ့ ေရာင္းရင္း ဦးသေျပရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို သေဘာတူလိုက္သည္ ။ တေန႔က်ရင္ ဦးသေျပရဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႔ သူ႔ေကာင္မေလး ကို လဲ ဖိုက္မည္ လို႔လည္း စဥ္းစားထားသည္ ။ ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဂ်ာႀကီးဝင့္ဝင့္ဝါစိုးတို႔ရဲ႕ ကံသည္ ထူးဆန္းသား ။ ဦးဆန္းထူးနဲ႔ သူ႔လက္ေထာက္ ဒုရဲအုပ္လႈိင္ျမင့္မိုး တို႔ရဲ႕ လိင္ကြၽန္ေတြ အျဖစ္ သူတို႔နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရမယ့္ျပင္ သူတို႔ လႊတ္ေပးတဲ့ လူေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပးရမယ့္ အေျခအေနကေန မထင္မမွတ္ဘဲ ဘဝကံက ႐ုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းသြားသည္ ။သူတို႔သည္ ရွင္ဘုရင္နဲ႔ ညားရင္ မိဖရား…ဆိုသလို ခ်မ္းသာျမင့္မားတဲ့ လူႀကီး ဦးမိုးတိမ္နဲ႔ ဦးသေျပတို႔ရဲ႕ ကီပင္ မယားေတြ ျဖစ္သြားရၿပီး အိမ္နဲ႔ တိုက္ခန္းနဲ႔ စီးစရာ ကားသန႔္သန႔္နဲ႔ ႀကီးပြားသြားသည္ ။ မာဆတ္ခန္းမွာ လုပ္ရာကေန အလုပ္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘဲ ေန႔တိုင္း စူပါမားကက္ေတြ ေမာေတြမွာ ေဈးဝယ္လိုက္ စားလိုက္ေသာက္လိုက္ လုပ္ႏိုင္သြားသည္ ။ ဦးမိုးတိမ္နဲ႔ ဦးသေျပတို႔သည္ သူတို႔ ထင္မွတ္တာထက္ အဆမတန္ ပိုခ်မ္းသာေနသလို သူတို႔ကို ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ျပဳစုေပးၾကတဲ့အခါ ေစတနာ ဗလပြနဲ႔ ေပးကမ္းတာေတြက ရက္ေရာလွတာေၾကာင့္ ေဆြေဆြမာနဲ႔ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးတို႔သည္ အခ်ိန္တိုတို အတြင္း အဆင္ေျပ ခ်မ္းသာလာၾကပါသည္ ။ ဒီေန႔လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ အသစ္ဖြင့္တဲ့ ပလာဇာကုန္တိုက္ႀကီးတခုကို သြားၿပီး ေရွာ့ပင္လုပ္ အစားစားၾကသည္။ သူတို႔ကို ဒီ ဘဝကို ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ဦးဆန္းထူးနဲ႔ လႈိင္ျမင့္မိုး ဆိုတဲ့ ရဲႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။ သူတို႔ကို စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေခၚေကြၽးရင္း ေက်းဇူးတင္ စကား ေျပာၾကသည္ ။ အိမ္အျပန္မွာ ယာဥ္ေမာင္း ေမာင္းေပးတဲ့ အဲယားကြန္း ဖြင့္ထားတဲ့ ဇိမ္ခံကားႀကီးေပၚမွာ လိုက္ပါရင္း သူတို႔ အရင္က လုပ္ခဲ့တဲ့ မာဆတ္ခန္း အေရွ႕ကေန ျဖတ္သြားတဲ့အခါ ဝင့္ဝင့္ဝါစိုးက ေဆြေဆြမာကို “ မွတ္မိေသးလား” လို႔ ျပလိုက္ေလသည္။ လူေတြကို မာဆတ္ခန္းမွာ ဟက္ပီးအင္းဒင္း လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝခရီးသည္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ပြေပါက္တိုးသြားၿပီး ဟက္ပီးအင္းဒင္း ျဖစ္သြားရတာကို ယခုအထိ အံ့ၾသေနၾကေပသည္ …. ၿပီးပါၿပီ။