အရူပ်တော်ပုံ

အရူပ်တော်ပုံ

ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ ခုံနေသည် ။ ညွှန်ချုပ်ဦးသက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ။ ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကြိုက်နေသည်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ထင်သည် ။ သေချာပါတယ် ။ သူ ငါ့ကို အမြဲ ဘဲ ကြည့်တဲ့ ပုံတွေက သိသာလွန်းသည် ။ ငွေစာရင်းကနေ သူ့လက်အောက်ကို ပြောင်းလိုက်တာကြီးက ပေါ် တင်ကြီး ။ အခုတော့ သူနဲ့ ခင်ဦးဦမြင့်က နီးနီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေပြီ ။ သူခိုင်းနေကျ သူ့အတွင်းရေးမှူး ( စက္ကတရီ ) ကေခိုင်သက်ကို မခိုင်းဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ခေါ်ခေါ်ခိုင်းတတ်တာရယ်.. သူ့စားပွဲရှေ့ ထိုင်ခိုင်းပြီး အလုပ်ပြင်ပက ထွေရာလေးပါး ပေါက်ကရတွေ ထိုင်ပြောနေတတ်တာရယ်ကြောင့် သူ့ ပီအေ ကိုစိုးတောင် ရိပ်မိနေပြီ ထင်တာဘဲ ။ ကိုစိုးက သူ့ငယ်ရင်းခြံပေါက်လေ ။ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ပုဆိုးပြောင်း ဝတ်ကထဲက အတူတူခေါ်လာတာ ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကင်တင်းက ကော်ဖီခွက်နဲ့ အလုပ်စားပွဲဆီကို ပြန်လာတဲ့ အချိန် ဦးသက်ဝင်းမော် ဓါတ်လှေခါးထဲက ထွက်လာသည် ။

သူ့ယာဉ်မောင်းက သူ့အတက်ချီကေ့စ် အိတ်ပြားလေးကို ဆွဲပြီး အနောက်က ကပ်ရက် လိုက် လာသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို တွေ့တော့ “ ခဏကြာရင် လာတွေ့ပါ..ပြောစရာ ရှိလို့…” လို့ ပြောသည် ။ “ ဟုတ်ကဲ့ ..ညွှန်ချုပ် ” လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ဘယ်သူတွေများ ကြားသလဲ တွေ့သလဲ မျက်စိကစားလိုက်မိသည် ။ တော်ပါ သေးရဲ့ ။ ဘေးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိနေဘူး ။ သူ့အနောက်က ကပ်ပါလာတဲ့ ယာဉ်မောင်း ဒီရိုင်း တော့ ကြားချင် ကြားနိုင်တာပေါ့ ။ ဒီရိုင်းကလည်း သူ့တပည့်အရင်းဘဲလေ ။ ပီအေကိုစိုးလိုဘဲ ဘောင်းဘီဝတ်တဲ့ အချိန်ထဲက သူ့ကားကို မောင်းလာတဲ့လူ ။ သူ ဘာကြောင့် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိတ်ဝင်စားသလဲ မသိဘူး ။ ရုံးမှာ အပျိုတွေ အများကြီး ရှိနေတာဘဲ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က လင်ရှိနေတဲ့ မိန်းမတယောက် ။

ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရုပ်ကြောင့်လား…အချိုးကျတောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ် လုံးကို ရစ်မူးသာယာနေလို့လား ။ ပြီးခဲ့တဲ့ သင်္ကြန်တုံးက သူနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ စာရေးမ အရာရှိမတွေ တော်တော် ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ကြသည် ။ သူ က သင်္ကြန်မှာ ရုံးမှာ ရေပက်စင်ဆောက်..စတုဒီသာကျွေးဖို့လုပ် အရမ်းတက်ကြွခဲ့သည် ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လာဦးစီးသည် ။ အောက်လက်ငယ်သားတွေနဲ့ ရောနှော ဆက်ဆံသည် ။ သူ့ကို ရုံးကလူတွေ ခင်မင်ချစ်ကြသည်။ သူ့မှာ မိသားစု ရှိတယ် ကြားပေမယ့် သင်္ကြန်ကို သူနဲ့ လိုက်လာတာ မတွေ့ရဘူး ။ ကေခိုင်သက် ပြောပြတာကတော့ သူ့မိန်းမက သူ့ထက် အသက်အများကြီး ကြီးတယ်..အဆင်လည်း မပြေကြဘူး တဲ့ ။ သင်္ကြန်တုံးက သူက လူငယ်တယောက်လိုဘဲ ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာ စပို့ရှပ်အပြာနဲ့ ရေဝင်ပက်တာ ။ သူက သူ့ အရွယ် အရာရှိကြီးတွေလို ဘိုက်ပူပူ ပါးဖေါင်းဖေါင်း မဟုတ်ဘဲ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ကြည့်ကောင်းသည် ။

ဒါကို ခင်ဦးဦးမြင့် အတူတူ ရေပက်နေတဲ့ ကေခိုင်သက်တို့ကို ပြောမိလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက်တို့က “ ဟေ့ဟေ့.. ခင်ဦးက ညွှန်ချုပ်ကို သဘောကျနေတယ်ဟေ့….” လို့ နောက်ပြောင်ကြသည် ။ ညီအမတွေလို အရမ်း ရင်းနှီးတဲ့ ပဘာကတော့ “သူကလည်း ခင်ဦးကို ကြည့်ကြည့်နေတာ ဒို့တွေ့တယ်…ခင်ဦး အိုးကို ကြိုက်သွားပြီ ထင်တယ်” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက် က “ ဟုတ်မယ်..ညွှန်ချုပ်က ငါ့ကိုဆို နဲနဲလေးတောင် မကြည့်ဘူး..ခင်ဦးရဲ့ အိုးကြောင့်ဘဲ ဖြစ်မယ်”လို့ ထောက်ခံသည် ။ ကေခိုင်သက်က ရင်ပြားဖင်ပြား ပိန်ပိန်လေးလေ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ မုံ့လုံးရေပေါ် လုပ်နေတဲ့နေရာ…ကိုလည်း ခဏခဏ သူလာသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိုက်စိုက် ကြည့်ခဲ့တာတွေကို ကေခိုင်သက်နဲ့ပဘာတို့ သတိထားမိကြသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သူ့ကို ခိုးခိုးကြည့်မိတာ အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပါ ။ ယောကျ်ား ရှိရက်နဲ့ သူ့ကို ရင်ခုံမိသည် ။ ရင်ခုံမိတာ အချစ်လား ။ ခင်ဦးဦးမြင့် မသေချာဘူး ။ ကိုယ့်ယောကျ်ားထက် အစစ သာတယ်လို့တော့ ထင်မိသလို ညဖက် အိပ်မက်တွေထဲ သူရောက်ရောက်လာ တယ်လေ ..။

ပဘာက “ ခင်ဦး..ယူတော့ ဌာန မကြာခင် ပြောင်းရလိမ့်မယ်…” လို့ စသည် ။ ပဘာ ပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ သူ ငွေစာရင်းကနေ ညွှန်ချုပ်ရုံးကို ပြောင်းရသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မှန်ထဲကြည့် ပြင်ဆင်ပြီး ညွှန်ချုပ်ရဲ့ ရုံးခန်းဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက် မရောက်သေးဘူး ။ သူ့ရုံးခန်းကြီးက ကျွန်းကွက်လှလှ နံရံတွေနဲ့ ကြမ်းပြင်ကလည်း လျာထိုးသစ်သားကြမ်း ။ အားလုံး ပြောင်လက် နေသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ဝင်သွားတော့ သူ့ကို စားပွဲအကြီးစားကြီး အနောက်မှာ ထိုင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မတိုမရှည် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ညှပ်ထားတဲ့ ဆံပင်..ကော်လာကတုံးရှပ်..တိုက်ပုံအကျၤ ီမီးခိုးရောင်အရင့်နဲ့ သူက ခင်ဦးဦးမြင့် ဝင်လာတာကိုတွေ့တော့ ပြုံးပြသည် ။ “ လာ..ခင်ဦး….” လို့လည်း ခေါ်လိုက်သည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ တုန်ပြီး သူ့စားပွဲနား ရောက်သွားတဲ့အချိန် သူက “ ထိုင်..ခင်ဦး…” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ ခင်ဦးနဲ့ ကျနော်နဲ့ စကားပြောစရာလေးတွေ ရှိတယ် ..” “ရှင် …” “ မလန့်ပါနဲ့..အလုပ်ကိစ္စ..ရုံးကိစ္စ မဟုတ်ပါဘူး…” “ ရှင်…” “ ခင်ဦး….နဲ့ တနေရာမှာ တခုခု စားရင်း တွေ့နိုင်မလား….” အိုး..ခက်ပြီ ။ သူရော ကိုယ်ရောက အိမ်ထောင်တွေနဲ့ ။

လွတ်လပ်သူ လူပျိုအပျိုတွေလည်း မဟုတ်ဘူး ။ သူ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေသလဲ ..။ ခင်ဦးဦးမြင့်ဆီက စကားပြန် မရတော့ သူ သက်ပြင်းချသည် ။ “ အင်း..ကျနော် သဘောပေါက်တယ်…ခင်ဦး…ဒါပေမယ့်လေ..ကျနော် ခင်ဦးကို ပြောစရာတွေ အများကြီး ရှိနေ တယ်..အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တယ်…” ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း “ မသင့်တော်ပါဘူး..” လို့ ပြောဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး ဖြစ်နေသည် ။ သူက သူ့စားပွဲအံဆွဲထဲက စက္ကူအိတ်တလုံးကို ထုတ်ယူပြီး “ ဒါ..ခင်ဦးအတွက် …” ဆိုပြီး ကမ်းပေးသည် ။ “ အို..မပေးပါနဲ့..နေပါစေ…မလိုပါဘူး…” လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ငြင်းပယ် ငြင်းဆန်သည် ။ မရ ။ သူအတင်းပေးသည် ။ “ ခင်ဦး…ရုံးဆင်းတဲ့ အချိန်…“ လပြည့်ဝန်း ” က ကျနော် စောင့်နေမယ် …” “ လပြည့်ဝန်း ” ဆိုတာက သူကြိုက်တဲ့ဆိုင် ။ တခါတုံးက ရုံးကလူတွေ အိုဗာတိုင်လုပ်ကြရတော့ သူက ကျေးဇူးတင်တယ် ဆိုပြီး အဲဒီဆိုင်က မှာကျွေးဘူးသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် အလုပ်စားပွဲကို ပြန်ရောက်တော့ သူပေးလိုက်တဲ့ အထုပ်ကို ဖွင့်ကြည့်သည် ။

အို …။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကြိုက်တဲ့ ရေမွှေး..သုံးနေကျ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေး ..မိတ်ကပ်တွေ ဖြစ်နေသည် ။ အားလုံး မိတ်အင် ယူအက်စ်အေ တွေချည်းဘဲ ..။ သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့အကြိုက်တွေ သုံးနေကျတွေကို ဘယ်လိုသိသလဲ ။ ကေခိုင်သက်နဲ့ ပဘာတို့ လက်ထောက်ချတဲ့ ပုံဘဲ …. ။ “ လပြည့်ဝန်း ”ကို သွားရမလား..မသွားဘဲနေရမလား….ခင်ဦးဦးမြင့် ဝေခွဲလို့ မရနိုင်ဘူး ။ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ ရုံးက ရုံးနောက်မှာ မြေကွက်လပ်ကြီး ရှိနေလို့ ကားရပ်ဖို့ အဆင်ပြေတာနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် အလုပ်ကို ကားမောင်းတက်တယ် ။ အိမ်မှာကလည်း ကားနှစ်စီး ရှိတာကြောင့် နဲနဲသေးတဲ့ Honda Fitကားလေးကို ခင်ဦးဦးမြင့်က မောင်းတယ် ။ ညွှန်ချုပ်က သူနဲ့ “ လပြည့်ဝန်း ”မှာ စားသောက်ဖို့ ချိန်းလိုက်တာကို ဘာလုပ်ရမလဲ ခုထိ မဆုံးဖြတ်နိုင်သေးဘူး ။

သူနဲ့ စားနေတုံး အသိတယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာကို စိုးရိမ်နေမိတယ် ။ သူ့ကိုလည်း မငြင်းချင်ဘူး ။ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဘူး ။ ဒီအချိန်မှာ သူငယ်ချင်း နွယ်နီစိုး ဖုန်းခေါ်တယ် ။ နွယ်နီစိုးက တက္ကသိုလ်မှာ လေးနှစ်တာ အတူတူ တွဲခဲ့ ခင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းပါ ။ နွယ်နီစိုးက မြို့ထဲမှာ အလုပ်လုပ်တယ် ။ နွယ်နီစိုးက “ ခင်ဦးရေ….ငါ နင့်ယောကျ်ားကို ကောင် မလေးငယ်ငယ်တယောက်နဲ့ တွဲခုတ်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်..နင်သိထားရအောင် ငါပြောပြတာ…” လို့ ပြောလိုက်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် အံ့သြသွားတယ် ။ “ သူ့ချိန်ဘာပညာသင်လေး ဖြစ်မှာပေါ့ နွယ်နီ..ဘယ်လိုပုံလေးလဲ…” လို့ ပြန်မေးကြည့်လိုက်တော့..“ ပြားချပ်ချပ် လေးလေ….မော်ဒယ်ဒီဇိုင်းလေး…အသားညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့…” လို့ နွယ်နီစိုးက ပြောပြတယ် ။ အင်း…ချိန်ဘာဆင်းနေတဲ့ သုန်တြာ ဆိုတဲ့ ချာတိတ်မဘဲ ဖြစ်လိမ့်မယ် ။ အင်း..ကိုအောင်..ကိုအောင်…ခွေးမြီးကောက် ကျည်တောက်စွပ် ဘဲ …။

အကျင့်က မဖျောက်နိုင်ဘူး ။ တော်တော့်ကို တဏှာကြီးတဲ့ ကိုအောင် ပါလား …။ ကိုအောင်နဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် အိမ်ထောင်ကျတာ ငါးနှစ်ကျော်ပြီ ။ ကိုအောင့်ကို ခင်ဦးဦးမြင့် ရိုးသားကြိုးစားတဲ့ လူတယောက်လို့ ထင်ခဲ့တယ် ။ ကိုအောင်ကလည်း ပိန်ပိန်ပါးပါး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားတတ်တဲ့ အယ်အယ်ဘီ ဘွဲ့ရ တရားရုံးချုပ် ရှေ့နေတယောက် လေ ..။ ဒါကြောင့်လည်း သူနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲမှာ သိခဲ့ကြ ခင်မင်ခဲ့ကြပြီးတဲ့နောက် သူက ချစ်ရေးဆိုလာတော့ သူ့ကို ခင်ဦးဦးမြင့် လက်ခံခဲ့တယ် ။ တနှစ်လောက် ချစ်သူအနေနဲ့ တွဲခဲ့ပြီး သူနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ် ။ ချစ်သူ ဘဝမှာရော လက်ထပ်ပြီးခါစမှာရော သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို အရမ်းချစ်ပြ ဂရုစိုက်ပြတာဘဲ ။

သူဟာ ကာမရာဂစိတ်ကြီးတာလည်း လက်ထပ်ပြီးတဲ့နောက် ခင်ဦးဦးမြင့် ကောင်းကောင်းကြီး သိခဲ့ရတယ် ။ နေ့ရော ညရော ရာသီလာနေတဲ့အချိန်ပါမရှောင် သူ့အလိုကို လိုက်ခဲ့ရတာ ။ (အပေါက်ရှိသမျှ ဘယ်အပေါက်မှ မလွတ်စေရဘူး)ဆိုတာ ကိုအောင့်ရဲ့လက်သုံးစကား တခုဘဲ ။ သူ အရက်မူးလွန်တဲ့အခါ ရေရွတ်လေ့ရှိတကြ စကားပေါ့ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ပုလွေလည်း နေ့တိုင်း ကိုင်ခိုင်း ရှေ့ပေါက်တင်မက နောက်ပေါက်ကိုလည်း တောင်းလုပ်ခဲ့တဲ့လူ ..။ ကိုယ့်ကာမပိုင်ယောကျ်ားဘဲလေ ဆိုပြီး သူတောင်းဆိုသမျှ ခင်ဦးဦးမြင့် လိုက်လျောခဲ့တာချည်းပါဘဲ ။ နောက်ပေါက်ကို လုပ်လွန်းလို့ နောက်ကျရင် အရစ်ပြုံးပြီး ဖင်တောင် လုံပါတော့မလား ပူပန်ခဲ့ရတယ် ။ ပုလွေ ကိုင်ပေးရတာလည်း နှုတ်ခမ်းတွေ ပူထူရတာ နေ့တိုင်းညတိုင်းလိုဘဲ ။

သုံးနှစ်လောက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ရှိလာပြီးတဲ့နောက် သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ရိုးလာတာလား မသိဘူး ။ လိင်ဆက်ဆံတာ ကျဲလာတယ် ။ မအားဘူးကွာ..စာဖတ်စရာတွေ ရှိတယ်…နေလို့မကောင်းဘူး ဆိုပြီး သူ ခင်ဦး နဲ့ သိပ် မဆက်ဆံတော့ဘူး ။ တနေ့လည်းကျရော သူ့ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေ ဗြုံးကနဲ ပေါ်လာပါတော့တယ် ။ သူ အယ်လ်အယ်လ်ဘီ တက်တုံးက ကျောင်းနေဖက် မိန်းမတယောက်နဲ့ နယ်မှာ အမှုသွားလိုက်ရင်း ပြန်ဆုံခဲ့ကြရာ က ဒီမိန်းမလည်း ရန်ကုန်ကို လာလည်ရော သူနဲ့ ညိစွန်းကြတယ်လေ ။ ဟိုတယ်ခန်းတခုမှာ သူတို့ ချိန်းအိပ်ကြ တယ် ။ ဒီမိန်းမလည်း ကိုအောင်ကြောင့် ရန်ကုန်ကို ပြောင်းလာတယ် ။ခင်ဦးဦးမြင့်ကတော့ ငါ့လင်က နံမည်ကျော် ရှေ့နေတယောက် ဆိုပြီး သူ့ကို အားလဲကိုး ယုံလည်း ယုံပြီး ဘာမှ မသင်္ကာတွေ ဘာတွေ မဖြစ်ခဲ့ဘူး ။

ဒီကိစ္စ ပေါ်လာတာက သူက ဟန်ဆောင်ကောင်းပြီး ဒီမိန်းမကိုလည်း တခါတခါမှ ချိန်းတွေ့ပြီး ဆက်ဆံပေမယ့် ဒီ မိန်းမဖက်က မနေနိုင်ဖြစ်လာပြီး ညဖက် သူ့ဟန်းဖုန်းကို ဖုန်းဆက်ဆက်လာတယ် ။ တခါတလေ သူက ရေချိုးနေ တုံး ဖုန်းက လာတော့ ခင်ဦးဦးမြင့်က သူ့ဖုန်းကို ပြေးကိုင်လိုက်တာပေါ့ ။ အရေးကြီးတဲ့ အမှုသည်လား ဆိုပြီး စေတနာနဲ့ပါ ။ မိန်းမတယောက် ဖြစ်နေတာလည်း မသင်္ကာ မဖြစ်သေးပါဘူး ။ အမှုသည်လား..တဖက်က ရှေ့နေ လား ထင်မိခဲ့တယ် ။ နောက်ကျတော့ ပိုပိုကဲလာသဲလာပြီး ဘွင်းဘွင်းကြီး ပေါ်လာရော ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သူ့ကို စိတ်နာလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲ ။ သူ့ပါးကိုလည်း ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ပစ် သူ့ဖင်ကိုလည်း ဆောင့်ကန်ပစ်ခဲ့တာ ။ သူနဲ့လည်း မနေတော့ဘဲ အမဝမ်းကွဲအိမ်မှာ သွားနေပစ်လိုက်တယ် ။

သူက ငိုယိုပြီး တောင်းပန်တယ် ။ ပြန်လာချော့တယ် ။ ဟိုမိန်းမကိုလည်း မဆက်ဆံတော့ပါဘူး..ဂတိတွေ ပေး တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း ဘူးဆို ဖရုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့မိန်းမတယောက်ဘဲလေ ။ သူ့ကို ပြန်လက်မခံခဲ့ဘူး ။ နောက်တော့ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ မိသားစုတွေ လိုက်လာကြတယ် ။ သူတို့က မြောင်းမြမှာ နေကြတာလေ ။ မိသားစု တွေက သူနဲ့ ပြန်ပေါင်းဖို့ နားချကြတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ အမေကလည်း တလင်တမယားဘဲ ကောင်းပါတယ်လို့ နားချသလို သူမြေးလေး ချီချင်နေပြီ…သူမသေခင် မြေးလေး ချီပါရစေ လို့ အထပ်ထပ် ပြောဆိုတာနဲ့ ကိုအောင် နဲ့ ပြန်ပေါင်းထုပ်ခဲ့တယ် ။ သူ့ကိုတော့ ဟိုတုံးကလို မယုံကြည်တော့ဘူးပေါ့ ။ အခု ထပ်လုပ်ပြန်ပြီလား မသိဘူး ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို ဖုန်းခေါ်ကြည့်လိုက်တယ် ။

သူ့ဖုန်းက ပိတ်ထားသလား မသိဘူး ။ ခေါ်လို့ မရဘူး ။ ဒါ ဆိုရင် သူ တခုခု လုပ်နေပြီလား လို့ ထင်မိလိုက်တယ် ။ ဟိုတလောကလည်း သီချင်းရေးဆရာတွေရဲ့ အမှုကို လိုက်တဲ့အကြောင်း ဂျာနယ်တွေထဲမှာ သူ့ပုံပါလာတာ ဟစ်ဟော့အဆိုတောမလေးတယောက်နဲ့ တွဲရိုက်ထားတာ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူနဲ့ ဖိုက်လိုက်ရသေးတယ် ။ သူက အမှုသည်ပါ..မယုံရင် မေးကြည့်ပါ..ရိုးရိုးသားသားပါ လို့ အကြိမ်ကြိမ် ဖြေရှင်းတယ် ။ တောင်းပန်တယ် ။ အခုကိစ္စကို သူနဲ့ရှင်းကြရအုံးမှာပေါ့ ။ ဒီတခါတော့ သူ့ကို အပြီး ကွဲပစ်လိုက်မယ် ။ သူ့ရုံးခန်းကို ဆက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော်နဲ့ဘဲ တိုးတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က သူ တရားရုံးသွားတယ် လို့ ပြောတယ် ။ အင်းလေ..ချိန်ဘာကောင်မလေးဘဲ ဖြစ်မှာပါ ။

နောက်ကိုတော့ ချိန်ဘာကို မိန်းကလေး လက်မခံဖို့ သူ့ကို သေသေချာချာ ကြပ်ပေးရမယ် ။ ကိုအောင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိတ်ရှုပ်နေတဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ဟန်းဖုန်း တတိတိတတုတုနဲ့ လှုပ်လာတယ် ။ ကိုအောင် ပြန်ခေါ်တာဘဲ ဆိုပြီး ခင်ဦးဦးမြင့် ဖုန်း ကော်လာအိုင်ဒီကို မကြည့်ဘဲ ကောက်ထူးလိုက်တယ် ။ “ ကဲ..ဘာဆင်ခြေတွေ ပေးမှာလဲ….” ခင်ဦးဦးမြင့် လေသံက မာကျောလွန်းနေတယ် ။ “ ဗျာ..ခင်ဦး….ကျနော်က ဘာဆင်ခြေတွေ ပေးရမှာလဲဟင်….” အို..ကိုအောင် မဟုတ်ပါလား ..။ သူ..သူ ဖြစ်နေတယ် ။ ညွှန်ချုပ် ဦးသက်ဝင်းမော် ခေါ်တာ ဖြစ်နေတယ် ..။ သူ ဟန်းဖုန်းကို ခေါ်လိမ့်မယ်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် လုံး၀ ထင်မထားဘူးလေ ..။

“ အို..ဆောရီး….ဆောရီးပါ…ညွှန်ချုပ်….ခင်ဦး..ညွှန်ချုပ်လို့ မထင်လိုက်ဘူး….” သူ ရယ်နေတဲ့အသံကို ကြားရတယ် ။ “ ရပါတယ်…ကိစ္စမရှိပါဘူး….ခင်ဦး….ကျနော် ခေါ်တာက လပြည့်ဝန်းကို သွားမယ် မဟုတ်လားလို့ မေးချင်လို့ ” ဖုန်းထူးလိုက်တုံးက အသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်တာကို အားနာသွားတာရယ်..ကိုအောင့်ကို ရွဲ့ချင်တာကြောင့်ရယ် ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို လပြည့်ဝန်းမှာ ဆုံကြမယ်လို့ လက်ခံလိုက်မိပါတယ် ။ တီတုတီတုတီတုနဲ့ ဖုန်းလာပြန်တယ် ။

ဒီတခါမှာတော့ သူ့ယောကျ်ားကိုအောင် ဖြစ်နေတယ် ။ “ ကိုအောင်..ကောင်မလေးနဲ့ ဘယ်ကိုသွားလို့ ဘာတွေ လုပ်သလဲ..မုန်လာဥလုပ်ဖို့တော့ စိတ်မကူးနဲ့..ခိုင်လုံ တဲ့ သတင်းရပ်ကွက်ကနေ ရထားတဲ့ အမှန်အကန်သတင်း…” “ ဟာ…ခင်ဦးကလည်းကွာ..ကိုယ် တရားရံးမှာ အမှုတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရတာ..ရေလည် ပင်ပန်းနေတာ…” “ ဟုတ်လို့လား..ချိန်ဘာကောင်မလေး ပြားချပ်ချပ်နဲ့ လိမ့်နေတာ မသိဘူး မထင်နဲ့…” “ ဟာ…ကြံကြီးစည်ရာ…အဲ့ကောင်မလေးက တပည့်မလေးပါ ..သူ့ဦးလေးတွေက လာအပ်လို့ မကောင်းတတ်လို့ သင်ပေးနေရတာ…ခင်ဦးရယ်…မဟုတ်တာတွေ မစွပ်စွဲပါနဲ့….” “ အင်းလေ..ကိုအောင်…ကွယ်ရာမှာ မကောင်းတာတွေ လုပ်ရင် ဝဋ်လည်မယ် သိလား …ဒါဘဲ…” “ ခင်ဦးရယ်…ကိုယ် အဲလို မဟုတ်ပါဘူးကွာ….ခက်တာဘဲ….” “ ကိုအောင်..ခင်ဦး ဒီနေ့ ရုံးကအုပ်စုနဲ့ စားသောက်ဆိုင်သွားစားမယ်…ခါတိုင်းအချိန် ပြန်မရောက်ဘူး ..” “ အင်း..အင်း…အိုကေ…” မိန်းမရဲ့ ဆူပွက်သံလေးတွေ ကြားလိုက်ရပြီး အောင်မိုးခြိမ့် စိတ်တွေ တုန်လှုပ်သွားတယ် ။

ဘယ်ကောင် ဘယ် ကောင်မ တွေ့သွားပြီး ချွန်လိုက်တာလဲ မသိဘူး …ဟူး…..။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ခရစ်စတီရာနာကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ရမှာတော့ စိတ်ဝင်စားနေတယ် ။ ဂွင်ဝင်လာရင်တော့ အောင်မိုး ခြိမ့်တို့က လက်မနှေးဘူး ။ ခရစ်တီရာနာကို ကိုင်ချင်နေတာ ကြာပြီ ။ သက်ဝင်းမော် စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ “ လပြည့်ဝန်း”မှာ ချိန်းထားလို့ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို အခုလို အပြင်မှာ တွေ့ဖို့ ချိန်းလိုက်မိတာလည်း သူ့စက္ကတရီ ကေခိုင်သက်က ခင်ဦးဦးမြင့်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ် လို့ ပြောပြတာကြောင့် စမ်း ကြည့်လိုက်တာ ။ ခင်ဦးကို သူ ကြိုက်နေတာ တော်တော်ကြာပြီ ။ ပြီးခဲ့တဲ့သင်္ကြန်မတိုင်ခင်ထဲကဘဲ ခါးသေးသေးအိုးကောင်းကောင်းနဲ့မို့ သတိထားကြည့်မိနေတာ ကြာပြီ ။ သင်္ကြန်မှာတော့ ပိုပြီး နီးစပ်ရင်းနှီးသွား ကြတယ်လေ ။ အိမ်မှာ မမနွဲ့နဲ့ အဆင်မပြေတာတွေများတော့ သက်ဝင်းမော် သာယာမှုလေးတခုလောက် ရှာ ချင်လာတယ် ။ အနည်းဆုံး မိန်းမချောချောတောင့်တောင့်လေး တယောက်လောက်နဲ့ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ချင်မိလာ တယ် ။

မမနွဲ့က တနေ့တနေ့ ဆူပူရန်လုပ်နေပြီး သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှု မရှိတာလည်း တော်တော် ကြာခဲ့ပြီလေ။ သက်ဝင်းမော်သည် တက္ကသိုလ်မှာထဲကလည်း ရည်းစားများခဲ့သလို အရာရှိပေါက်စ ဘဝနဲ့ နယ်ခြားဒေသတွေကို သွားခဲ့ရချိန်မှာလည်း နယ်စွန်နယ်ဖျားက တိုင်းရင်းသူလေးတွေနဲ့ တရွာတယောက် ချစ်သူတွေ များခဲ့သူ မျက်နှာများ သူ ။ အရပ်ဖက်ကို ပြောင်းပြီး ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် လုပ်ရတော့လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ကြံဖန်သူ ဂွင်ဖန်သူ တယောက်ပါ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က အိမ်ထောင်နဲ့လို့ သိရတော့ သူပိုသဘောကျတယ် ။ အိမ်ထောင်ရှိသူအချင်းချင်းဆိုတော့ သူရောကိုယ်ပါ လူမသိစေချင်ကြဘူးလေ။ လစ်ရင်လစ်သလို တိတ်တဆိတ် စားကြရုံဘဲ မဟုတ်လား ။ အိမ်တွင်းမှာ မသာယာတော့ အပြင်မှာ ပျော်ပါးချင်တာ သဘာဝကျတယ်လို့ သူထင်တယ် ။ အိမ်မှာက ကိုယ့်ထက် ၁၀နှစ် အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမက ပူညံပူညံ အမြဲ လုပ်နေ သလို လိင်ကိစ္စလည်း မရှိ မရ ..သမီးကလည်း အေးအေး ဆေးဆေး မနေဘဲ ထင်တိုင်းကြဲနေတော့ သူစိတ်ညစ်လွန်းရတယ် ။

သမီးကို သူ ဆူတော့ တားမြစ်တော့ သမီးက အိမ်ကထွက်ပြေးသွားတယ် ။ ကောင်လေးတယောက်နဲ့ သွားနေတယ် ။ လုပ်ချင်တာ လုပ်သွားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ်နာတယ် ။ သမီးကြောင့် သူ အရှက်ကွဲတယ် ။ သမီးကို သူပစ်ထားလိုက်တယ် ။ မမနွဲ့ကတော့ သူ့သမီးကို သူမသိအောင် တိတ်တိတ် ထောက်ပံ့နေသလားတော့ မသိဘူး။ ငယ်ငယ်က အရာရှိပေါက်စ ဘဝနဲ့ နယ်စွန်နယ်ဖျားတွေမှာ တာဝန်ကျတော့ တိုင်းရင်းသူ ချောချောလေးတွေနဲ့တွေ့ရင် အရူးအမူး ချဉ်းကပ် ချစ်ရေးဆို ပြန်ကြိုက်ခဲ့လို့ ချစ်သူရည်းစား ဖြစ်ရင် စိတ်ကြိုက် ပျော်ပါးပစ်ခဲ့တယ် ။ ရာထူးတိုးပြီး နောက်တန်း မြို့ပေါ်ကို ပြန်ရောက်တဲ့အချိန် ညီမဝမ်းကွဲတယောက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မမနွဲ့နဲ့ ခင်မင်ရင်းနှီးခွင့်ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမနွဲ့က တအားလှတယ် ။

ဆက်စီကျတယ် ။ တောင့်တယ် ။ မမနွဲ့ကို သူ အရင် ငယ်ငယ်က တွဲခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေလိုဘဲ ချစ်သူဖြစ်ပြီးရင် စိတ်ကြိုက် ပျော်ပါးပြီးရင် သူ ခွာချင်တဲ့အချိန်ကျ ရင် ခွာလိုက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ဘဲ ခပ်ပေါ့ပေါ့ သူထင်မိခဲ့တယ် ။ ဒါကြောင့်လည်း မမနွဲ့ဟာ ယောကျ်ား တော်တော်များများနဲ့ မိုင်များခဲ့တယ် ဆိုတာ သိရက်နဲ့ သူ ဖန်ပစ်တယ် ။ မမနွဲ့နဲ့ ရေရေလည်လည် ပွဲကြမ်းခဲ့တယ် ။ ဒါပေမယ့် မမနွဲ့က အရင် စားဖူခဲ့တဲ့ မနူးမနပ်ကလေးမလေးတွေလို သူခွာဖို့ကြိုးစားတဲ့အခါ လွယ်လွယ်နဲ့ ခွာလို့ မရဘူး ။ ကိုယ်ဝန်ရှိတယ် ဆိုပြီး လက်ထပ်ခိုင်းတယ် ။ တကယ်ဘဲ ကိုယ်ဝန်ရှိနေခဲ့တာကြောင့် သမီးလေး ရခဲ့တယ် ။ မမနွဲ့လည်း သူနဲ့ ရပြီး မကြာခင်မှာ ရောဂါအမျိ ုးမျိ ုးဝင်ခဲ့ပြီး ကျန်းမာရေး မကောင်းလို့ ရုပ်ရည် ကိုယ်ခန္ဓာ ပျက်စီးယိုယွင်းလာတယ် ။

သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မမနွဲ့ကို အပျော်ဝါးချင်စားချင် လို့သာ ကြံခဲ့တာဖြစ်ပြီး မတတ်သာလို့သာ လက်ထပ်ခဲ့ရတယ် ဆိုတော့ ကိုယ့်ထက်လည်း ဆယ်နှစ်ကြီးတဲ့အ ပြင် ကျန်းမာရေးကြောင့် ပုံပျက်အိုမင်းသွားတဲ့ မမနွဲ့ကို သူ စိတ်ပျက်ခဲ့တယ် ။ အပြင်မှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နု နုထွတ်ထွတ်လေးတွေ ရှာပြီး ကဲချင်တယ် ။ ကဲခဲ့တယ် ။ ဒါကို မမနွဲ့သိတော့ သူနဲ့ မမနွဲ့ အမြဲ တကျက်ကျက် ရန်တွေ ဖြစ်တယ် ။ သမီးကလည်း စိတ်မချမ်းသာဘူး ဆိုပြီး အိမ်က ထွက်သွားတယ် ။ လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်မှာ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ သူ ချိန်းထားတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ရုံးစာရေးမ တယောက်သာ ဆိုတယ်..ကိုယ့်ဖါသာ ကားမောင်း အလုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမ ။ သူ့ယောကျ်ားက ရှေ့နေတယောက်လို့ ကေခိုင်သက် က ပြောပြတယ် ။

ကေခိုင်သက်ကို သူ အချိန်မရွေး ဗျင်းလို့ရပေမယ့် ကေခိုင်သက်က ရင်ပြားဖင်ပြားလေး ..။ စာမလိပ် စိတ်မလာဘူး ။ သူကြိုက်တာက ခင်ဦးဦးမြင့်တို့လို တင်းတင်းပြည့်ပြည့် တောင့်တောင့် ဖြိုးဖြိုး …။ တကယ်တော့ လူတွေ မသိတာက လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်က သူ ရှယ်ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင် ပါ ။ သည်ခေတ်မှာ သူ့လို ရာထူးရှိတဲ့ အရာရှိကြီးတွေက သည်လိုဘဲ ရှယ်ယာ ပါထားကြတယ်လေ ။ စီးပွားရေးသ မားတွေကလည်း လိုတဲ့အခါ ပီပီပြင်ပြင် ကူညီမစနိုင်တဲ့ သူ့လို ထိပ်ပိုင်း အရာရှိကြီးတွေကို ပေါင်းသင်းထားကြ တယ် ။ ရှယ်ယာဝင်အဖြစ် လက်ခံကြတယ် ။ သူတို့ကူညီနိုင်တယ် ဆိုတာကလည်း တခြားဌာနတွေက ထိပ်ဆုံး ပိုင်း အရာရှိကြီးတွေကလည်း သူတို့နဲ့ အတူတူ သင်တန်းတက်ဖက်တို့ ကျောင်းနေဖက်တို့ ဖြစ်နေတော့ အချင်း ချင်း မင်းလိုရင် ငါကူ ငါလိုရင် မင်းကူ ရိုင်းပင်းကြည့်ရှုကြလို့ ..။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကိုလည်း သူ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားပြီး မှန်းနေတာ တော်တော်ကြာပြီ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ဖြုတ်ချင်ဆော်ချင်နေတယ် ။

ခင်ဦးဦးမြင့်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ပုံ ရှိတယ် ။ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင် ဆိုသလို မိန်းမလိုက်စားတာ ကြာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့အနေနဲ့ မိန်းမတယောက်ရဲ့ကြည့်ပုံရှုပုံ အမူအရာကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ဒီမိန်းမနဲ့ သူ ဖြုတ်လို့ရမလားဆိုတာကို ခန့်မှန်းတတ်နေပြီ ။လပြည့်ဝန်းကို လာခဲ့မယ်လို့ ပြောပြီးတဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့် ငါ မှားသွားပြီလား ဆိုပြီး စဉ်းစားမိခဲ့ပေမယ့် အလုပ်ဆင်းချိန်ရောက်တော့ သူစောင့်နေတော့မှာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ လပြည့်ဝန်းကို သွားလိုက်ရတော့တယ် ။ အရင်က လပြည့်ဝန်းကို တခါနှစ်ခါလောက် ရောက်ဖူးတာကြောင့် ဘယ်မှာ ကားရပ်ရမယ် ဆိုတာ ခင်ဦးဦးမြင့် သိတယ် ။ လပြည့်ဝန်းထဲကို ရင်ခုံစွာနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ငါ ယောကျ်ားအပေါ်မှာ သစ္စာမဲ့နေပြီလား လို့လည်း တွေးမိလိုက်ပေမယ့် လပြည့်ဝန်းက ဆိုင်ဝန်ထမ်းလေးကို တွေ့လိုက်ရတော့ “ ညွှန်ချ ုပ်ဦးသက်ဝင်းမော် ရောက်ပြီလား ” လို့ လှမ်းမေးလိုက်ရပါတယ် ။

ဆိုင်ဝန်ထမ်းကောင်လေးက “ ဟုတ်ကဲ့အမ သူမှာထားပါတယ်..သူ သီးသန့်ခန်းမှာ စောင့်နေပါတယ် အမ…ကျနော် လိုက်ပြပေးပါမယ်..” လို့ ပြောပြီး ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဦးဆောင်ပြီး ဆိုင်အတွင်းဖက်ကို ခေါ်သွားပါတယ် ။ ဗွီအိုင်ပီ အထူးခန်း လို့ စာတန်းလေး ရေးထားတဲ့ အခန်းတခန်းကို ဆိုင်ဝန်ထမ်းကောင်လေးက တံခါးဆွဲဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ..သူ..ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့် အလာကို ထိုင်စောင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ..သူ…သူနဲ့ သီးသန့် အလုံပိတ် အခန်းတခန်းမှာ ချိန်းတွေ့ရတာပါလား…။ ခင်ဦးဦးမြင့် အပျိုဖျန်းကလေး တယောက်လို ရင်တွေ တုန်ခုံနေတယ် ။ “ လာ..ခင်ဦး….” သူက လှမ်းခေါ်တယ် ။ သူရှိနေတဲ့ စားပွဲကို ဒူးတွေ တုန်ပြီး လျှောက်လှမ်းသွားရတယ် ။ “ ကိုယ်က ခင်ဦး လာပါ့မလားလို့ စိတ်တွေ ပူနေတာ…”လို့ ပြောတယ် ။ သူက ရုံးမှာတုံးက အဝတ်အစားနဲ့ မဟုတ်တော့ဘူး ။

ဘယ်ဖက်ရင်ဘတ်မှာ မိချောင်းရုပ် အစိမ်းလေးနဲ့ စပို့ရှပ် အဖြူရောင်..မီးခိုးရောင် ယောလုံချည် နဲ့ ။ သူ့ဘယ်လက်မှာ အနက်ရောင်သားရေကြိုးနဲ့ ရွှေရောင်နာရီ အဝိုင်းလေးတလုံး ပတ်ထားတယ် ။ သူ့ဆီက ရေမွှေး အနံ့သင်းသင်းလေး လည်း ရလိုက်တယ် ။ “ ခင်ဦး..ဘာစားချင်လဲဟင်…” “ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါ..ညွှန်ချုပ်သဘောပါ..ညွှန်ချု ုပ် ကြိုက်တာ မှာပါ …” သူက ရယ်လိုက်တယ် ။ “ ကိုယ့်ကို ညွှန်ချု ုပ်..လို့ မခေါ်ပါနဲ့လား….” ခင်ဦးလည်း သူ့အကြည့်ကို ရင်မဆိုင်ရဲဘူး ။ “ ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲလို့…” သူ့ကို မကြည့်ဘဲ ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်တယ် ။ သူက ရယ်ပြီး “ ကိုကို…လို့ ခေါ်….” လို့ ပြောလိုက်ရင်း စားပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် လက်တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ သူနဲ့လည်း ဘာမှ မဟုတ်သေးဘဲနဲ့ ကိုကိုလို့ ခေါ်ခိုင်းနေတဲ့ သူ့ကို အံံ့သြမိပြီး မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် သူက လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ…။ “ အို….” သူက ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဖက်လိုက်တယ် ။

နမ်းလည်း နမ်းတယ် ။ “ ချစ်တယ်..ခင်ဦးရယ်….” တဲ့ ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်နေပြီ ။ “ ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား….” လို့ သူပြောရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ အို…ခင်ဦးဦးမြင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားရက်နဲ့ သူစုတ်တာတွေကို အလိုက်သင့် ခံယူနေမိလိုက်တယ် ။ သိပ်ပါးတဲ့လူကြီး ..။ အဆင့်တွေ တခါထဲ ကျော်ပစ်လိုက်တယ် ။ လက်ရဲဇက်ရဲလို့ ပြောရမှာပေါ့ ။ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ရောက်သွားရပြီး သူချယ်လှယ်သမျှ ခံနေရတော့တာဘဲ ။

တကယ့်ကို လက်သွက်တဲ့ လူ ..။ “ကိုကိုလေ…ခင်ဦးကို ချစ်မိနေတာ ကြာပြီ သိလား…” လို့ နားနားကို ကပ်ပြီး သူပြောရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နားရွက်ဖျားလေးကို သူ လိုက်နမ်းနေတယ် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ လိုက် ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တာ ..။ ရင်တွေခုံ ကြက်သီးတွေ ထရင်း သူလုပ်တာ ပြောတာတွေကို ခံနေနားထောင်နေတော့ သူက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုကဲလာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်လုံးတွေကို ကိုင်လာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း ကိုယ့်ကို အထင်အမြင်သေးမှာလည်း စိုးလာပြီး သူ့လက်တွေကို တွန်းဖယ်ပစ်မိတယ် ။ “ မမြန်လွန်းဘူးလားဟင်..ကျမတို့မှာ အိမ်ထောင်အသီးသီးနဲ့ အခုလို ဖြစ်ပျက်တာ မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်..” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်မိတယ် ။ သူက ခင်ဦးဦးမြင့် ဘာပြောပြော ဂရုကို မစိုက်ဘူး ။ ခင်ဦးရယ်..ကိုကိုကတော့ ချစ်တာဘဲ သိတယ်..ခင်ဦးကိုအရမ်းချစ်တယ် …လို့ တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ လည်တိုင်ကို လိုက်နမ်းနေတယ် ။

သူ့လက်တဖက်ကလည်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ပွတ်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့ အပွတ်အသပ် အနမ်း အကိုင်အတွယ် တွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွစေတာ အမှန်ပါဘဲ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ် ရှိခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ကိုအောင်နဲ့ ကာမကိစ္စသွေးအေးသွားခဲ့ပြီး စိတ်သိပ်မပါတော့ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေဟာ အခုတော့ သူ့ကြောင့် ပြန်လည် နိုးကြားထကြွလာရတယ်လို့ ဆိုရပါမယ် ။ ကိုကိုကလည်း ခင်ဦးကို တအားချစ်မိ ခင်ဦးကလည်း ကိုကို့ကို ချစ်မိနေကြပြီဘဲ ဘာလိုသေးလဲ…လို့ပြောပြီး ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ပေါင်ကြားကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ကိုင်စမ်းတယ် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ဆီးစပ်အပေါ် တဖွဖွ လာပွတ်စမ်းနေတော့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ တအားခုံ စိတ်တွေ နိုးကြွလာတယ် ။ စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာတယ် ။ ခံချင်စိတ်တွေ များလာတယ် ။ စားသောက်ဆိုင်ထဲ လာထိုင်ပြီး အစားအသောက် မမှာဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ကိုယ်တွေအပေါ် သူ့လက်တွေက ပြေးလွှားကစားနေတာကို ခင်ဦးဦးမြင့်မတားပေမယ့် အစားအသောက် မမှာတော့ဘူးလား လို့တော့ မေးလိုက်တယ် ။

သူက ..ဟုတ်သားဘဲ ခင်ဦး ဆာနေမှာ…လို့ ပြန်ပြောရင်း စားပွဲထိုးတွေကို ခေါ်ချင်ရင် နှိပ်ရတဲ့ ခလုပ်လေးကို နှိပ်ပြီး ခေါ်လိုက်တဲ့အခါ အပေါ်ဖြူအောက်အနက် ဝတ်စားထား တဲ့ စားပွဲထိုးကောင်လေး ဝင်လာတယ် ။ သူက စားစရာတွေ သောက်စရာတွေ မှာလိုက်တယ် ။ စားပွဲထိုးချာတိတ် ထွက်သွားတာနဲ့ သူ ခင်ဦးဦး မြင့် တကိုယ်လုံးကို ဖက်လိုက်ပွတ်လိုက် ပြန်လုပ်တော့တာဘဲ ။ ခက်တာက ခင်ဦးဦးမြင့် ကိုယ်တိုင်က သူလုပ်တာပြောတာတွေကို သာယာနေမိတာ ။ သူ့ကို တိတ်တခိုး သဘောကျနေခဲ့မိတာတွေကို သူကလည်း သိနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ စားစရာတွေ ရောက်လာလို့ ကိုင်တာနမ်းတာ ပွတ်တာတွေ ရပ်သွားရတယ် ။ စားစရာတွေကို သောက်စရာ ဝိုင် နဲ့ ဝစ်စကီ သောက်ရင်း စားကြတာ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ဝိုင်သောက်ပြီး သူကတော့ ဝစ်စကီ သောက်တယ် ။ လပြည့်ဝန်းစားသောက်ဆိုင်ကနေ ပြန်ခဲ့ကြတော့ ကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ် ဖြစ်နေတယ် ။

သူက သံလျှင်က သူ့ကွန်ဒို ကို သွားကြရအောင်လို့ ခေါ်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း စတွေ့တွေ့ချင်း နေ့မှာ ခုလောက်ဆို တော်ပြီလို့ ယူဆတာကြောင့် သူ့ကို နောက်မှ တွေ့ကြရအောင်ပါ လို့ ပြောပြီး ငြင်းလိုက်တယ် ။ သံလျှင်ကို သွားရင် ဒီည အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးလေ ။ သူကတော့ တအားထန်နေတော့ သွားချင်နေတာပေါ့ ။ခင်ဦးဦးမြင့် ကို ညွှန်ချုပ်အခန်းက ထွက်လာတဲ့ ငွေစာရင်းက ဒေါ်မြမြညွန့်က “ ညွှန်ချုပ်က ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်” လို့ လာပြောသွားလို့ တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ် ။ သက်ဝင်းမော် သည် ရုံးမှာလည်း ဒီလိုကဲလာလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားခဲ့လို့ လပြည့်ဝန်းဆိုင်မှာ တွေ့ကြတုံးက ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို သတိပေးခဲ့တယ်။ ရုံးမှာ ဘာမှ မလုပ်ဖို့ ။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အိမ်ထောင်ရှိတဲ့လူတွေ မဟုတ်လား ။ လူသိခံလို့ မဖြစ်ဘူး လေ ။ အခု သူက ခေါ်နေပြန်ပြီ ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ရုံးခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်သည် ။

အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားတဲ့ ပုံ ဖြစ်အောင် ဖိုင်တွဲတတွဲကို လက်မှာ ကိုင်သွားလိုက်သည် ။ လေအေးစက် ဖွင့်ထားလို့ အေးစိမ့်နေတဲ့ သူ့ရုံးခန်းကျယ်ကြီးထဲကို ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတဲ့အခါ သူ့စားပွဲမှာ သူ မရှိဘူး ။ သူ့အတွက် သီးသန့် အိမ်သာ နဲ့ လက်ဆေးဖို့ကြွေခွက်တွေ ရှိနေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာများလားဆိုပြီးအဲဒီအတွင်းခန်းလေးဖက်ကို လျှောက်သွားကြည့်လိုက်တယ် ။ ရုတ်တရက် အကွယ်ကနေ သူ ခုန်ထွက်လာပြီး ခင်ဦးးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းတာကို ခံလိုက်ရတယ် ။ “ ခင်ဦး..အရမ်း လွမ်းတယ်ကွာ….” လို့ သူပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုတ်နမ်းလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း “ ရုံးမှာ မကဲပါနဲ့ရှင်..လူတွေ မြင်ကုန်မယ်…” လို့ ရုန်းဖယ်ရင်း ပြောလိုက်တော့သူက “ ဟုတ်ပြီလေ..ဒါဆိုရင် ကိုကိုတို့ လွတ်လပ်တဲ့ တနေရာရာမှာ တွေ့ကြမယ်…ဒီနေ့အလုပ်က အပြန်..” လို့ပြောတယ် ။ အင်း..ဒီကလည်း သူ့ကို တွေ့ချင်နေတာပါ ။

သူ့မာမာကြီးက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ရင်းနားကို လာထောက်မိနေတယ် ။ “ နေ့တိုင်း အပြန်နောက်ကျနေတာ မကောင်းဘူးထင်တယ်..နောက် တရက်ရက်ကျမှ တွေ့ကြရအောင်” “ အိုး…ဒီနေ့ညနေဘဲ တွေ့ချင်တယ်…ခင်ဦးကို မတွေ့ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး..” “ အင်း.ခက်တာဘဲ…ကျမမှာ လင်ကြီး ငုတ်တုတ် ရှိနေတယ်..” “ ကိုကို့မှာလည်း မယားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့ပါ …အတူတူ မအိပ်တော့တဲ့မပေါင်းသင်းတော့တဲ့ လူမမာ မယားကြီး ဆိုရင် ပိုမှန်မယ်” သူ့လက်တွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားတွေဆီကို ရောက်လာသည် ။ “ အဝတ်အစားတွေ ကြေကုန်မယ်ကွာ…” “ ဒါဆို..ချွတ်လိုက်ပါလား…” “ အိုး…ဘယ်ဖြစ်မလဲ…နောက်မှ..နောက်မှ..နော်…” သူ့လက်တွေက တင်ပါးတွေဆီကို ရောက်လာပြန်သည် ။ ထမိန်အပေါ်ကနေဘဲ အင်္ဂါစပ်နေရာကို သူ အုပ်ကိုင် လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထသွားရသည် ။

သူ့လက်ချောင်းတွေက အ၈ၤါစပ် ကို မိမိ ရရ ကိုင်မိသွားလို့ပါ ။ “ အို့…” “ ချစ်တယ် ခင်ဦးရယ် …ဟင်း…..” သူ့လက်က အင်္ဂါစပ်ကို ပွတ်နေသည် ။ နောက် လက်တဖက်ကလည်း တင်ပါးတွေရဲ့ ကြားထဲကို နှိုက်သည် ။ “ လူတွေ ဝင်လာလိမ့်မယ်…ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်…မလုပ်ပါနဲ့..” သူနဲ့ တအား နီးစပ်ရင်းနှီးသူ သူ့ပီအေတို့ ယာဉ်မောင်းတို့က အချိန်မရွေး စွတ်ဝင်လာနိုင်တာမို့ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို တွန်းပစ်လိုက်မိသည် ။ “ ဟိတ်..ကြမ်းလှချည်လား…ဒါဆို ရုံး စောစောဆင်းလိုက်..တနေရာမှာ တွေ့ကြမယ်…” “ အင်းပါ ဆို…ကဲ ကျမ သွားတော့မယ်….” ရင်တွေ တုန်လျက် သူ့အနားကနေ သွက်သွက် ထွက်ခွာခဲ့တယ်။ ဒူးတွေ ယိုင်နေသလိုဘဲ ။ စိတ်တွေ လှုပ်ရားနေတယ် ။ သူ့ရုံးခန်း အပြင်ဖက်ကို ရောက်တဲ့အခါ ကေခိုင်သက် ရောက်နေတာကို တွေ့ရတယ် ။

“ ဟင်..ခင်ဦး..ညွှှန်ချုပ် အခန်းထဲကို ရောက်နေတာလား…ကေခိုင်က ညွှန်ချ ုပ် မရောက်သေးဘူးထင်လို့..” ခင်ဦးဦးမြင့် ရှင်းမပြနေတော့ဘဲ သူ့အလုပ်စားပွဲဆီကို ခပ်မြန်မြန်ဘဲ ပြန်သွားလိုက်တယ် ။ စားပွဲနောက်ကို ကမန်း ကတန်း ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန် ဘေးစားပွဲက ယဉ်ယဉ်အေး ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက “ မခင်ဦးဦး….မျက်နှာတွေ နီရဲလို့ပါလား…ဘာဖြစ်လာလဲဟင်…” လို့ မေးလိုက်လို့ ပြန်ပြုံးပြရင်း…“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…ဒီလိုပါဘဲ..” လို့ ဖြေ လိုက်တဲ့အချိန် စားပွဲပေါ်က ဖုန်း မြည်လာတယ် ။ “ ဟယ်လို..အမိန့်ရှိပါ.. အက်မင်ကပါ ..ခင်ဦးဦးမြင့်ပါ ..” “ ဟိတ်…ခင်ဦး….ကေခိုင်ပါ..ယူ့ထမိန် အနောက်မှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေတယ်..ထမိန်ပြင် ဝတ်လိုက်အုံး…” “ ဟင်..ဟုတ်လား….” အိုး..ခက်တော့တာဘဲ..ဒါကြောင့် ပေါင်ကြားနေရာမှာ စိုစိစိလိုလို ဖြစ်နေပါတယ် လို့တော့ ထင်မိသား..။ ကေခိုင် တွေ့သွားတယ် ။ ဒုက္ခပါဘဲ…။ ကေခိုင်က ဖွတော့မှာ သေချာတယ် ။

သူ ပူဆာလွန်းတာနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရုံးကနေ နေ့ဝက်ခွင့်ယူလိုက်ပြီး သူချိန်းလိုက်တဲ့နေရာကို သွားလိုက်တယ် ။ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားလွန်းနေရတယ် ။ မကြာခင် သက်ဝင်းမော်နဲ့ ကာမစပ်ယှက်ကြတော့မှာကို သိနေလို့ ။ ဟို တခါ လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်မှာ တွေ့ကြတော့ သူကိုင်တာ နှိုက်တာ နမ်းတာပွတ်တာတွေကို ဖီလင်တွေ တအား တက်ခဲ့ရတယ် ။ ဒီတခါက လွတ်လွတ်လပ်လပ် အဆုံးစွန် လုပ်ကြမှာ ။ ကိုယ့်ယောကျ်ား ကိုယ့်လင် မဟုတ်ဘဲ လုပ်ဖူးတာ သက်ဝင်းမော် နဲ့က ပထမဆုံးဘဲလေ ။ ဒါလည်း ယောကျ်ား ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်က သစ္စာမဲ့ခဲ့တာကို အရွဲ့တိုက်တဲ့အနေနဲ့ တခြားယောကျ်ားတယောက် နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မယ် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ညွှန်ချ ုပ် သက်ဝင်းမော်ကို ပြန်ကြိုက်ပစ်လိုက် တာ ။ သက်ဝင်းမော် ချိန်းလိုက်တာက ဟိုတယ်လေး တခုပါ ။ မြို့ပြင်ကျတာကြောင့် လူသိပ် မရှုပ်ဘူး ထင်ရ ပေမယ့် သမီးရည်းစားတွေ အတွဲတွေက လွတ်လပ်တဲ့ နေရာကို ရွေးပြီး လာကြတာကြောင့် ဟိုတယ်လေးမှာ လူပြည့်နေတယ် ။

သီးသန့် အိမ်လုံးချင်းလေးတွေ အများကြီး ဆောက်ထားပြီး အိမ်လေးတလုံးမှာ ကျောချင်းကပ် အခန်းနှစ်ခန်း ရှိနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတာနဲ့ သက်ဝင်းမော်က ကြိုတင် စောင့်ခိုင်းထားတဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး က ခင်ဦးဦး မြင့်ရဲ့ ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ သူ့လက်ထဲမှာက အစိမ်းရောင် ကော်ပြားဝိုင်းလေး နဲ့ သော့တချောင်း ကိုင် ထားတယ် ။ အစိမ်းရောင် ကော်ပြားအဝိုင်းးလေးပေါ်မှာ အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ ၆၉ လို့ ရေးထားတယ် ။ ဟိုတယ်အခန်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ မဝင်ရလို့ တော်ပါသေးတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဝန်ထမ်းကောင်လေးက “ ကျနော်လိုက်ပြပေးမယ်…စစ်စတီနိုင်းက ဟိုးဖက်အစွန်မှာ…” လို့ လက် နဲ့ ညွှန်ပြပြီး ဦးဆောင် ခေါ်သွားတယ် ။ အခန်း၆၉ရှေ့ကို ရောက်တော့ ကောင်လေးက သော့ကို ခင်ဦးဦးမြင့် လက်ထဲကို ထည့်ပေးပြီး…“ စစ်စတီနိုင်း က အရမ်းကောင်းတယ်….” လို့ ပြောလိုက်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း..“ ဟင်..ဘာပြောတယ်…ဘာကောင်းတာလဲ” လို့ လေသံမာမာနဲ့ မေးလိုက်တော့ ကောင်လေးက “ အခန်းကောင်းတယ်လို့ ပြောတာပါ…” လို့ မဲ့မဲ့လေး ဖြေရင်း ထွက်သွားပါတယ် ။

ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း တုန်ရီနေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ အခန်းသော့ကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ သက်ဝင်းမော်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တွေ ဖိုသွား တယ် ။ ကိုယ့်ယောကျ်ားနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် ကြုံဖူးပေမယ့် သက်ဝင်းမော်နဲ့ အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်ရဖို့က စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းနေတယ် ။ “ ခင်ဦး…လာ..လာ…ဆာလား..တခုခုမှာပေးရမလား…” “ ဟင့်အင်း…မမှာပါနဲ့….” “ အအေးလေးတော့ သောက်ပါ..ဒီမှာ ပက်စီ ရှိတယ်…” သက်ဝင်းမော်သည် တီရှပ်အနက်ရောင်ကို ဝတ်ထားတယ် ။ တီရှပ် ရင်ဘတ်မှာက အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ နဲဗား ဆရမ်းဒါး ဆိုတဲ့ စာတန်း ရှိနေတယ် ။ ဘယ်တော့မှ အရှုံးမပေးဘူး..အညံ့မခံဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါ့ ။

သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ ဖက်လိုက်တယ် ။ ပက်စီဘူးကို ထပ်ကနဲ ဖေါက်ပေးတယ် ။ “ သောက်လိုက်အုံး..အပြင်မှာ အရမ်းပူတယ်…” “ ဟုတ်တယ်…ကျမ ရေချိုးလိုက်ရင် ကောင်းမယ်…ချွေးသိပ်ထွက်တာဘဲ…” “ ချိ ုး..ချိ ုး….ခင်ဦး…..” သက်ဝင်းမော်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်က ဝစ်စကီပုလင်းလှလှကြီးထဲက ပယင်းရောင် ဝစ်စကီအရက်တွေကို ဖန်ခွက်လှလှရှည်လမျောလေးထဲကို လောင်းထည့်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိ ုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ လိုက်ပို့တဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး ပြောသွားတာ မှန်တယ် ။ ရေချိ ုးခန်းက အပျံစား..အကောင်းစား ။ ကြည့်ရ တာ ဒီဟိုတယ်ခန်းက ဗီအိုင်ပီ ဆရာကြီးတွေ အတွက် စပယ်ရှယ် သားသားနားနား ပြင်ထားပေးသလားဘဲ ။

ရေချိ ုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဝင်လာမလား စိတ်ပူနေတယ် ။ အင်း..ငါလည်း ကြောင်လိုက်တာ..သူနဲ့ဘဲ ခု အိပ်တော့မယ့်ဟာ သူဝင်လာမှာကို စိုးရိမ်နေရသေးတယ်….ခိခိ …။ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ဂျိ ုင်းကြား ဖင်ကြားပေါင်ကြားတွေနဲ့ အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို အထူး ဆေးကြောသန့်စင်သလိုသွားလည်း တိုက်လိုက်တယ် ။ ကိုယ့်အနံ့ကြောင့် သူတပါး စိတ်မညစ်စေချင်ဘူး ။ ဆပ်ပြာနဲ့ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်တဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေက လှုပ်ခါနေကြတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဝစ်စကီ ကို မော့ချလိုက်တယ် ။ ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတယ် ။ ဒီဟိုတယ်ခန်းထဲ စရောက်ကထဲက သူ သောက်နေတာ ။ တပက်ပြီး တပက် တခွက်ပြီး တခွက် ။ ရေချိ ုးခန်းထဲက ထွက်လာမယ့် ခင်ဦးကို သူစောင့်နေတဲ့အချိန် သူ့မွေးရာပါ ဖွား ဖက်တော်ကြီးက မာကျောတောင်မတ်နေပြီ ။ ခင်ဦးကို သူ ပီပီပြင်ပြင် ဗျင်းပေးဖို့ ကြိုတင်ပြီး ဆေးကြိုသောက်ထားတယ် ။

သူ့ဖွားဖက်တော်က သံမဏိချောင်းကြီး တချောင်းလို မာတောင့်နေပြီး အဆင်သင့် အနေအထားနဲ့ ရှိနေတယ် ။ မွေးပွ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ် ။ “ လာ…ဒီကို…” သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့အနားကိုဆွဲခေါ်လိုက်ပြီ်းဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ စုတ်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ရင်း တုန့်ပြန်ကာ နမ်းစုတ်လိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့် စည်းထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်တဘက်ကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ “ အို …” ဖြူဖြူ ဝင်းဝင်း အမို့အမောက် အကွေ့အကောက်တွေ ထင်းကနဲ ပေါ်လာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ဘယ်လက်နဲ့ ရင်ထွားထွားတွေကို ကန့်လန့်ဖြတ် ကာဖုံးလိုက်သလို ညာလက်နဲ့ ပေါင်ဂွဆုံ တြိဂံနေရာလေးကို ကာလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် က “ မရှက်ပါနဲ့ ခင်ဦးရယ် …ချစ်ကြတော့မယ့်ဟာဘဲ..” လို့ ရယ်ပြီး ပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။ချောမွှတ်အိစက်တဲ့ ရင်သားနှစ်ခိုင်က သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ တသားထဲကျအောင် ဖိကပ်မိသွားတယ် ။

တင်းမာပြီး ထောင်ထွက်နေတဲ့ ရင်သီးဖုလေးတွေကို သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လက်ဖဝါးက ကိုင်တွယ်သုံးသပ်လိုက်တယ် ။ မဟတဟ ပွင့်အာနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တော့ ခင်ဦးဦးမြင့် သက်ဝင်းမော် ကို ပြန်ဖက်သိုင်းလာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာက မိတ်ဆက်လုံးထွေးလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက် တဖက်က ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံက မိန်းမကိုယ်ဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ တော်တော်များများ ပေစိုနေတာကို သူ စမ်းမိလိုက်တယ် ။ ကိုယ်နဲ့ ဖြစ်မယ့် မိန်းမ စိတ်လာပြီး အရည်စိုရွှဲစိတ်လာနေတာကို သိလိုက်ရရင် ပိုပြီး စိတ်ထကြွပြင်းထန်သွားရပြီး သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကုတင်ဆီကို ဆွဲယူခေါ်ဆောင်သွားလိုက်တယ် ။

ခင်ဦးဦးမြင့် ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကလေး ငြိမ့်ကနဲ ကျသွားတယ် ။ ထူထဲတဲ့ မွေ့ယာကြီးကြောင့် ။ ရင်သားစိုင်တွေက တုန်ခါသွားကြတယ် ။ သက်ဝင်းမော် သူ့ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်နဲ့ ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အဝတ်မပါတဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ခင်ဦးဦးမြင့် ပထမဆုံး တွေ့ဖူးရတာ ။ ကျစ်လစ်ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး..ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့မို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ငေးစိုက် ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ပေါင်တန်တွေ ကြားက လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ အတန်ရှည်ကြီးက ငေါငေါကြီး ထောင်ထနေ တယ် ။ အိ….နဲတဲ့ကောင်ကြီး မဟုတ်ဖူး …။ ဒစ်လုံးကြီးက မှိုပွင့်ကြီး တပွင့်လို ကားကားကြီး …။ ခင်ဦးဦးမြင့် အသဲယား ကြက်သီးတွေ ထသွားတယ် ။

မ ကြာခင်မှာ ဒီထိပ်ဖူးကားကြီးနဲ့ အတန်တုတ်ကြီးဟာ သူ့မိန်းမကိုယ်ထဲ တစွပ်စွပ်နဲ့ ဝင်ထွက်ဆောင့်ထိုးတော့မှာ မဟုတ်လား ။ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းကြီး..။ လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ ။ သက်ဝင်းမော်က သူမ အပေါ် တက်ခွလိုက်တယ် ။ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက် ပွတ်သပ်လိုက် လုပ်ကြည့်နေတယ် ။ “ ခင်ဦး နို့တွေက တအားလှတာဘဲ ..စတွေ့စထဲက ခင်ဦးနို့ကြီးတွေကို ကိုယ်က စွဲလန်းနေခဲ့တာ…..ဖင်တုန်းတွေရောဘဲ…တကယ့်ကို လှတယ်…” လို့ သူပြောလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် လည်း..“ အို..ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ…ရှက်လိုက်တာ..” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက်တဖက်က ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လိုင်းဆွဲလိုက်လို့ “ အို့ ဟင့်…” လို့ အသံလေးထွက်အောင် အော်လိုက် မိရတယ် ။

သူ့လက်ချောင်းတွေလည်း ခင်ဦး မိန်းမကိုယ်က ကာမရှေ့ပြေး အရည်တွေ ပေစိုကုန်တယ် ။ သူက သူ့လိင်တန်ထိပ်ပိုင်းအထစ်မှာ ဒီအရည်တွေကို သုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ။ ဒါနဲ့ အားမရဘဲ သူ့လက်ခုပ်ထဲကို တံတွေးတွေ ဖွတ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲ ထွေးထည့်ပြီး ဒီတံတွေးတွေနဲ့ ထိပ်ဖူး အထစ်ကြီးကို လိမ်းသုတ်လူးလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော်က အချိန်ဆွဲ ဖင့်နှေးနေတတ်သူ မဟုတ်ဘူး ။ သူ့လိင်တန်တုတ်ရှည်ကြီးကို ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးဆီက နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေထဲကို ထိုးနှစ် သွင်းချလိုက်တယ် ။ “ အို့…အမေ့…” ခင်ဦးရဲ့ နုဖတ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်အတွင်းသားလေးတွေကို ထိုးခွင်း ဝင်ရောက်လာတဲ့ လိင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ ပွတ်တိုက်တဲ့ ဖီလင်ကြောင့် ခင်ဦး လန့်ပြီး အော်လိုက်မိတယ် ။ အရည်တွေ ဒီလောက် စိုရွှဲနေတာတောင် တုတ် လွန်းတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြောင့် တကိုယ်လုံးက အကြောအခြင်တွေ တုန်ဆိမ့်သွားရတယ် ။

ခင်ဦးရဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတဖက်ကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထိန်းရင်း သူ့လိင်တန်ကို ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ် တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အထဲကို တထုတ်ထုတ် ဝင်သွားတယ် ။ “ အို့….ဟင့်…ကြမ်းတယ်ကွာ….” ခင်ဦးက မခံနိုင်သလို ညည်းလိုက်လို့ သက်ဝင်းမော်က “ခင်ဦး နာလို့လားဟင်..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက “ နာလို့ ဟုတ်ဘူး..သူက တအားကြီး တဆုံးသွင်းလို့…” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက တဏှာကြီးတဲ့ လင် အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ အမျိုးမျိုး စမ်းလုပ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ ။ တော်ရုံလုပ်တာကို မဖြုန်ဘူး ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်က သူ့ယောကျ်ား အောင်မိုးခြမ့်ထက်ပိုကြီး ပိုရှည်တယ် ။ စစချင်းမှာ တအားထိုးသွင်းလို့ လန့်သွားရတာပါ ။ လိင်တန်တဆုံး ထိုးသွင်းထားရက်ကြီးနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သက်ဝင်းမော် ငုံ့ကြည့်သည် ။ လိင်တန်တဆုံးထိ သွင်း ထားတာကြောင့် သူ့လမွှေးတွေနဲ့ ခင်ဦးရဲ့ စောက်မွှေးတွေ ထိကပ် ပူးငြိနေကြပြီ ။

နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တဖက်ကိုစို့ တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့ဖင်ကို ကြွပြီး လိင်တန်ကို ဖြည်းဖြည်းနောက်ဆုတ်လိုက်တယ် ။ “ အင်းဟင်း…..အင်း….” လိင်တန်ကြီး လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ခင်ဦး အရသာတွေ ထူးသွားတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်တွေ လုပ်လိုက်တော့ ခင်ဦး အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်သွားရတယ် ။ သက်ဝင်းမော်ကို တအား ဖက်ထားတယ် ။ အရည်တွေ ရွဲှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုးထုတ်ပေးနေ တာတောင် ဖွတ် ဖွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ ခင်ဦးကို ကြည့်ရင်း လုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းနေတယ် ။ ဒီလို ပစ္စည်းကောင်း ကောင်းကို လုပ်ရတာ ကံထူးတာဘဲ ။ သက်ဝင်းမော် အသွင်းအထုတ်တွေ မြန်လာတယ် ။ ကောင်းလေ ဆောင့် လေတွေ ဖြစ်လာတယ် ။

ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် နဲ့ ဒလစပ် ကြားလာရတယ် ။ အား..အမလေး….လုပ်.. လုပ်…ကောင်း…ကောင်းတယ် …အိုး…ရှီး…..အိုး….ရှီး….အား….အား…….” ဆိုတဲ့ ခင်ဦးရဲ့ အော်သံတွေ…အားမလို အားမရ ငိုညည်းသံတွေ ဆူညံနေပြီ ။ ဖွတ်ဖပ်ဖွတ် ဖွတ်ဖပ် …ဖပ်ဖပ်….ဖွတ်ဖပ်ဖွတ်ဖပ်….ဖပ်ဖပ်….။ အိုး……အီးဟီး………အားရှီး…..။ ပွဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာတယ် ။ဆောင့်ချက်တွေက မနားတမ်း ဆက်တိုက် ..။ ခင်ဦးလည်း မရှက်တော့ဘဲ တအားဆောင်ဖို့ မြန်မြန်နဲ့ ဆက်တိုက ဆောင့်ဖို့ တောင်းဆိုတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ကလည်း ဒါမျိ ုး ကြိုက်တာ ။ လင်ရှိမိန်းမဆိုတော့ အတွေ့အကြုံများပြီးသား ။ခံဘူး ကုန်းဘူးပြီးသား ။ ရေရေ လည်လည် တွယ်ရုံဘဲ ။ အပျိုမလေးတွေလို ထိန်းလုပ်ရတာ ချော့သွင်းရတာတွေ မလိုဘူး ။ ဖြဲပြီ..။ ရေလည်ဘဲ။ တဖန်းဖန်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အော်သံ အသားချင်းထိရိုက်သံတွေ ဆူညံလို့ ။

ခင်ဦး ပြီးသွားတာ သိသာလှတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဒလကြမ်း ဆက်ဆွဲတယ် ။ ဖိဆောင့် မနားတမ်းဆောင့််ပေး လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ စိုစိုရွှဲသွားတယ် ။ ပြီးတဲ့အချိန် လိင်တန်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ခင်ဦးရဲ့ ဘိုက် သား ဖြူဖြူလေးပေါ်ကို သုတ်တွေ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ် ။ ပူနွေးတဲ့ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ အချက်တော်တော် များများ ပန်းထွက်လာတယ် ။ “ အားးးးးး..” သက်ဝင်းမော် လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းလိုက်ရလို့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အော်လိုက်တဲ့ အသံကြီးက ကျယ်လောင်လွန်းတယ် ။ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း..နှစ်ယောက်လုံး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားရတဲ့ ပွဲကြမ်းကလေးကို သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး ကျေနပ်မိနေကြတယ် ။ “ ကောင်းသွားလားဟင်..ခင်ဦး…..” “ အင်းးးးးး…….” ချောချော ဖြူဖြူ ပစ္စည်း ကောင်းကောင်း ခင်ဦးနဲ့ကျေနပ်စရာ ကာမပွဲကြမ်းကလေး နွှဲလိုက်ရလို့ သက်ဝင်းမော် အရမ်းကျေနပ်နေတယ် ။

ခင်ဦးက တချီတပွဲပြီးတဲ့အချိန် အိမ်ပြန်ချင်တယ်လို့ ပြောလာတာကိုသက်ဝင်းမော်က ခွင့်မပြုဘူး ။ ဟိုတယ်ကနေ စပျစ်သီး ချိ ုချိ ုလေးတွေ မှာပြီး ခင်ဦးပါးစပ်ထဲကို သူကိုယ်တိုင် ခွံ့ကျွေးတယ် ။ သီးစုံဖါလူဒါကိုလည်း ဇွန်းကလေးနဲ့ ခပ်ပြီး ခင်ဦးကို ခွံ့ကျွေးတယ် ။ ခင်ဦးလည်းယောကျ်ားဖြစ်သူကတောင် ဒီလို ယုယတာလေးတွေ ဂရုစိုက်တာလေးတွေ မလုပ်ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းမော် အခုလို ဂရုစိုက်တာလေးတွေကို ကျေနပ်တယ် ။ သာယာတယ် ။ ဒုတိယတချီ ကျတော့ ပွဲက ပိုကြမ်းလာတယ် ။ ခင်ဦးကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါလာတယ် ။ဖင်ထောင်ကုန်းပေးတဲ့ ခင်ဦးကို အနောက်ကနေ ဖင်တုန်းကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ခွင့်ရ တယ် ။

ဒီလို လုပ်တဲ့အခါ ဖင်ဘ=လှလှကြီးတွေကို ကိုင်နယ် ဆုပ်ကစားခွင့်ရသလို ဖင်ကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နဲ့ ခရေပွင့်လို့ တင်စား ခေါ်ကြတဲ့ စအိုပေါက်လေးတို့ကို ရှင်းရှင်းကွင်းကွင်း မြင်နေရတယ် ။ အဖုတ်ထဲကို ကိုယ့်လီးတန် ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်း တေါ့နေရတယ် ဆိုတော့ သက်ဝင်းမော် သဘောအရမ်းကျတဲ့ ပုံစံဘဲ ။ ယောကျ်ားဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ထက်တောင် တုတ်လဲတုတ် ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ လတန်တုတ်ရှည်ကြီးနဲ့ ဆောင့်လုပ်တာ ခံရတာ ကောင်းလည်းကောင်း အောင့်လည်း အောင့်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပြီး ခံရ တာ မလွယ်လှပေမယ့် အရမ်းလည်း ဆက်ဆွကျတယ် လို့ ခင်ဦးထင်တယ် ။

ဖင်ကြီးတွေ ထောင်ပြီး အဖုတ်ကြီးကို ပြူးပြထားတာလေ ။ လိုးချင်တိုင်း လိုးပါတော့လို့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ နဲ့ ခွင့်ပြုထား တာ ။ တွဲလောင်းကျ တုန်နေတဲ့ နို့ဖြူဖြူလုံးလုံးကြီးတွေကို လှမ်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူနေတဲ့ အသံကြီး နဲ့ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။ ခင်ဦးလည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ထိမိလွန်းလို့ တအင်းအင်း အော်ညည်းနေရတယ် ။ တော်တော်ကြာကြာ ဆောင့်ထည့်ပြီးတဲ့နောက် သက်ဝင်းမော် ရန်ရှာ လာတာက ခင်ဦး ရဲ့ စအိုပေါက် ခရေပွင့်လေး ဘဲ ။ သက်ဝင်းမော်က စားနေကျ ငဖြုတ်ယောက် ဆိုတော့ ခင်ဦး ဖင်ကုန်းပေးလို့ ခရေပွင့်ကို စမြင်ရကထဲက ခရေပွင့်ဟာ အရစ်နဲနဲပြုန်းနေတယ် ဆိုတာကို သိလိုက် တယ် ။ ဖင်ခံဘူးတဲ့ လက္ခဏာကို တွေ့လိုက်တယ် ။ လင်ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်နဲ့ တချိန်လုံး လိုးတာကို ခံထားရတော့လည်း သိသာမှာပေါ့ ။

သက်ဝင်းမော်က ဒါဆိုရင် ခင်ဦးအတွက် ဖင်ခံတာက အဆန်း မဟုတ်တော့တာကြောင့် သူဖင်လိုးဖို့ အဆင်ပြေပြီ ဆိုပြီး တအား ပျော်သွားတယ် ။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေကို လိုးချင်တာ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ ဆန္ဒပါ ။ ခင်ဦးလည်း မျက်လုံးလေး ပိတ်ပြီး ဆောင့်တာတွေကို အရသာခံနေခိုက် လတန်ကြီး လျောကနဲ အဖုတ်ထဲက ပြန်ထွက်သွားလို့ ရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရတယ် ။ “ ဟင်..ကိုကို..ဘာလို့ လီးကြီး ဆွဲထုတ်သွားတာလဲ လို့…..” သက်ဝင်းမော်က ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူကြီးတွေ ကြားခလယ်က နီညိုညို ဖင်ပေါက်လေးကို သူ့လျာနဲ့ ဖိဖိ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အို..အာ…..ဟင့်…ဖင်ကို ဘာလို့ ယက်နေတာလဲ ကိုကို…” ဖင်ပေါက်လေးကို လျာထိပ်ချွန်နဲ့ ထိုးဆွပေးနေတယ် ။

“ အား….အင်း…အို….ဆူး…..ဆူး…အား……” သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လျာထိပ်ခွန်ခွန်က ဖင်ပေါက်တွင်းလေးထဲကို အတင်းကြီးကို ထိုးမွှေေတော့ ခင်ဦး ဖင်တုန်းကြီးတွေ ရမ်းခါနေရတယ် ။ အဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ စိမ့်ယိုထွက် လာတယ် ။ စီးကျလာတယ် ။ “ အင်ဟင်ဟင်…..ကိုကို…ခင်ဦး မနေတတ်တော့ဘူး……အင်း….ကိုကိုရယ်…လုပ်ပါတော့…” ခင်ဦး ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ကို တောင်းခံနေရပြီ ။ “ ဘာကို လုပ်ပေးရမလဲဟင်..ခင်ဦး…..” “ ကိုကိုကလည်းကွယ်..သိသားနဲ့..ဟွန့်..သူ သိပ် ကြားချင်နေတယ်..” သက်ဝင်းမော်က ရယ်လိုက်ပြီး “ လုပ်ပေးမှာပေါ့ ခင်ဦးရယ်..ခင်ဦးရဲ့ ဟောဒီဖင်ပေါက်လေးထဲကို ….” လို့ ပြောရင်း သူ့လက်မကို အဖုတ်က ယိုစီးနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သုတ်လူးလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ လက်မ နဲ့ အသွင်းအထုတ် လေ့ကျင့်ပေးနေတယ် ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တအားထောင်ကြွ မတ်နေတယ် ။

ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ဝင်ရတော့ မယ် ဆိုတာကို သူသိနေသလိုဘဲ ။ ခင်ဦးက သူမ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိင်တန် မထိုးသွင်းခင် လိင်တန်ကို တယုတယ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ နဲတဲ့ ဒစ်ပြဲကြီး မဟုတ်ဘူး ။ ဒါကြီးကို စုတ်နေရင်း ဒါကြီးက မကြာခင် ငါ့ဖင်ပေါက်ကို ဆော်ထည့်တော့မှာပါလား ဆိုပြီး ခင်ဦး ကြက်သီးတွေ ထသွားရတယ် ။ခင်ဦးကလည်း ယောကျ်ားနဲ့ ဖင်အကြိမ်ကြိမ် အလုပ်ခံဘူး သက်ဝင်းမော်ကလည်း ဖင်လုပ်တာ ကျွမ်းကျင်တဲ့လူ ဆိုတော့ အခက်အခဲ မရှိဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး အလယ်က နီညိုညို ဖင် ပေါက်လေးထဲကို အလုံးတုတ်ပြီး ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး က ကျကျနန ထိုးသွင်း ဆောင့်ထည့်ပေးနေတယ် ။

ခင်ဦလည်း သက်ဝင်းမော် ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့သာ အခုလို ဖင်ထဲ အထိုးခံတာ ဖြစ်သည် ။ တကယ်တော့ သဘာ၀ ဖြစ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲကို စပ်ယှက်တာကိုဘဲ ခင်ဦး သဘောကျတယ် ။ “ အားရှီး…အိုး….အား…..အား…ရှီး….အီး…….” အစပိုင်းမှာ ဖြည်းဖြ်းချင်း လုပ်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးခံနိုင်ပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်ဆန်လာတယ် ။ တအားထိုးဆောင့်ကာ လုပ်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပေးရတာ ညောင်းလာလို့ ခင်ဦးက ပုံစံပြောင်းပေးပါလား လို့ ပြောတယ် ။ သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဘေးတိုက် တစောင်း အိပ်ခိုင်းပြီး သူက အနောက်ကနေပြီး လုပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြောင်းလုပ်တယ် ။ လိင်တန်ညိုညိုကြီး ခင်ဦးရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေတယ် ။

“ အိုကေရဲ့လားဟင်…” “ အင်း..အင်း….” “ ကိုကို ဖင်လိုးပေးတာကို ကြိုက်လား….” ခင်ဦး သူစိတ်ကြွစေဖို့ သူသဘောကျအောင်..“ ကြိုက်တယ် ကိုကို…..တအား ကြိုက်တယ်..” လို့ စိတ်ပါတဲ့ ပုံစံဖမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ ကျဉ်းကြပ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက သူ့ဒုတ်ကြီးကို ကြပ်တညးလွန်းတဲ့ အရသာထူးတွေ ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းောမ် သိပ်ကြာကြာ မလုပ်နိုင်ဘူး ။ သုတ်ရည်တွေ ဖင်ခေါင်းထဲကို ထုတ်လွှတ်မိသွားရတယ် ။ “ အား…အင်း…အီး…..” ခင်ဦးနဲ့ သက်ဝင်းမော် အချိန်မကြည့်မိကြ ။ ရေချိ ုး ဆေးကြောပြီးတော့ စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာလို့ နောက်တချီ အဖုတ်ထဲ ထပ်ဆွဲကြပြန်တယ် ။ ပြန်ဖို့ သတိရတော့ ညတော်တော် ညဥ့်နက်နေပြီ ။

သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက် လုပ်လိုက်ရလို့ အရမ်း ကျေနပ်သွားတယ် ။ သူ့ကို လိုတာ အားလုံး ပေးသွားတဲ့ ခင်ဦးကို အရမ်း စွဲသွားတယ် ။ ရောဂါသည် အသက်ကြီးနေတဲ့ မိန်းမ နဲ့ မရသမျှ ကာမဆန္ဒတွေကို ခင်ဦးနဲ့ ဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကြောင့် သက်ဝင်းမော်ရဲ့စိတ်တွေ အရမ်း ပေါ့သွား ရှင်းသွားပြီ ။ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ကားမောင်းရင်း သက်ဝင်းမော် စဉ်းစားလာတာက ခင်ဦးကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် လက်ဆောင် တခုခု ပေးဖို့ ။ ကြည့်ရတာ ခင်ဦးက အလုပ်လာတာ ကားမောင်း တက်နိုင်တဲ့ မိန်းမတယောက် ။ သူ့ယောကျ်ားက အလုပ် အဆင်ပြေပုံရတယ် ။ အဝတ်အစား လက်ဝတ်လက်စားတွေလည်း တောက်ပြောင် သပ်ရပ်တာ သူ သတိထားမိတယ် ။

ခင်ဦးကို ပျော်စေချင်တယ် ။ ခင်ဦးကို ဘာ လက်ဆောင် ပေးရမလဲ သူ စဉ်းစားလို့ မရသေးဘူး ။ တခုခုတော့ ပေးရမယ် ။ ခင်ဦး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောကျ်ားဖြစ်သူ အောင်မိုးခြိမ့် တခူးခူး တရှူးရှူးနဲ့ ဟောက်ရင်း အိပ်ပျော်နေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဖိအားပေးထားတာလေးတွေကြောင့် ခင်ဦးရဲ့ စအိုပေါက်လေး ကျိန်းစပ်စပ် ဖြစ်နေတယ် ။ ဟိုတယ်မှာ ရေကောင်းကောင်း ချိ ုးခဲ့လို့ ခင်ဦး သန့်ရှင်းနေပြီးသားမို့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဘေးမှာ အသာလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ် ။ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုတ်..အထိအတွေ့တွေကို စွဲား ခိုက်သွားရပြီး သူနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်နေတယ် ။ သက်ဝင်းမော်လည်း သူမလိုဘဲ ဖြစ်နေပုံရတယ် ။ ရုံးမှာ ခဏခဏဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ခေါ်ခိုင်းပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲမှာ ဖက်လိုက်ကိုင်လိုက်တွေ လုပ်တယ် ။ “ သူများတွေ ရိပ်မိကုန်တော့မှာဘဲ..စိတ်ထိန်းအုံး..” ပြောသာပြောလိုက်ရပေမယ့် သူကိုင်တာတွေကို ခင်ဦးဦးမြင့် သာယာနေသလိုဘဲ ။ သက်ဝင်းမော်က ထမိန်အပေါ်ကနေဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ်နေတယ် ။

“ ခင်ဦး..ရုံး ဆင်းရင် တွေ့ကြရအောင်ကွာ….နော်…” “ အင်း….” “ခင်ဦး စုတ်ပေးမှာလားဟင်…” “ အင်း..စုတ်ပေးမယ်…” “ ကိုယ်လည်း ခင်ဦး အဖုတ်ကို စုတ်ချင်တယ်…” “ အင်း..စုတ်…စောက်စိကို စုတ်…” “ ကိုယ့်လီး အရမ်းကို တောင်နေပြီ ခင်ဦးရယ်…” “ ကို..ရုံးဆင်းတဲ့အခါ တွေ့ကြမယ်ကွာ..အခုတော့ ခဏ စိတ်ထိန်းလိုက်အုံး….” ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကို ပုဆိုးအပေါ်ကဘဲ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော်လည်း ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ ရုံးဆင်းတဲ အချိန် ဘယ်မှာ တွေ့ကြမလဲ ဆိုတာ အပြေးအလွှား စဉ်းစားလိုက်တယ် ။

လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ကြိုက် ဗျင်းချင်တာမို့ ဟိုတယ်လိုနေရာတွေ မသွားချင်ဘူး ။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ မှော်ဘီက ခြံထဲကို သွားကြဖို့ စဉ်းစားမိတယ် ။ မှော်ဘီက ခြံမှာက ခြံစောင့် အဖြစ် ထားတဲ့ ညိုဝင်းအောင်ကို သူ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ။ ညိုဝင်းအောင်က သူ အရပ်ဖက် မပြောင်းခင်က သူ့လက်အောက်က တပည့်တယောက်ပေါ့ ။ “ ညိုဝင်းအောင်…ငါ ဒီ ညနေ ခြံထဲ လာမလို့..” “ ဟုတ်…ကျနော် ဘာလုပ်ထားပေးရမလဲ..” “ ဘာမှ လုပ်မထားနဲ့..မင်း…ညနေ ခြောက်နာရီလောက်မှာ တနေရာရာကို ထွက်သွားလိုက်ကွာ..ညဖက်ကျမှ ပြန်လာလိုက်….” “ ဟုတ်ကဲ့….” ခြံထဲမှာ က ပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး အိမ်ကလေး တလုံး ဆောက်ထားသည် ။ တနေ့ကျမှ တိုက်လှလှလေး တလုံး သူ ဆောက်မယ် လို့ မှန်းထားတယ် ။ ဒီလို ခြံကွက်တွေက သက်ဝင်းမော်တို့လို အရာရှိကြီးတွေမှာ အများကြီး ပိုင်ထားကြတယ်လေ ။ သူ့တပည့် ညိုဝင်းအောင်က စားပင်သီးပင်တွေ မျိ ုးစုံ စိုက်ထားတယ် ။

ရေကန်လေးတကန်လည်း ရှိလို့ တီလားပီးယား ငါးတွေလည်း မွေးထားတယ် ။ အင်း.ခင်ဦးကို ညနေကျမှ အပီကို လိုးပစ်အုံးမယ်….။ သက်ဝင်းမော် ရုံး အဆင်းမှာ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ မှော်ဘီက သူ့ခြံလေးကို သွားကြတဲ့အခါ ဘိုက်ဆာတဲ့ အခါ စားသောက်ဖို့ တခုခု စီစဉ်ရင် ကောင်းမယ် လို့ တွေးမိပြီး စောစောက သူ့တပည့် ခြံစောင့် ညိုဝင်းအောင်ကို အပြင်ကို ရှောင်ခိုင်းထားမိတာကို သတိရလိုက်တယ် ။ ညိုဝင်းအောင်ကို ဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်တယ် ။ “ ညိုဝင်းအောင်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ…” “ မင်း ငါလာတဲ့ အထိစောင့်ကွာ…ငါ့ကားနဲ့ မင်း စားသောက်စရာတွေ ထွက်ဝယ်ပေးရမယ်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ…” “ ငါတို့ နောက် တနာရီ အတွင်း ခြံထဲကို ရောက်လာမယ်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ..” ရုံး အဆင်းမှာ ကားပါကင်မှာ စောင့်နတဲ့ ခင်ဦးကို သူ ဝင်ခေါ်ပြီး မှော်ဘီကို ဦးတည်ပြီး မောင်းလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက “ ရုံးက လူတွေ တွေ့သွားကြသလား မသိဘူး….စိတ်ညစ်လိုက်တာ…” လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ထားပြီး ညည်းလိုက်တယ် ။ “ သိပ်လည်း ဂရုစိုက် မနေပါနဲ့ ခင်ဦးရယ်…..”

“ အို..ဂရုစိုက်ရတယ်ရှင့်…ကျမတို့က နှစ်ယောက်စလုံးက မလွတ်မလပ်တွေ…ကျမတော့ မှားပြီ ထင်တာပါဘဲ…” “ ခင်ဦးရယ်….ဒို့ နှစ်ယောက်စလုံး လက်ရှိအိမ်ထောင်တွေကို ကွာရှင်း ပစ်နိုင်တာဘဲ…ဒါက အရေး မဟုတ်ပါဘူးလေ…” “ အခု ဘယ်ကို သွားနေတာလဲဟင်..ဟိုတခါက ဟိုတယ် ကိုဘဲလား….” “ မဟုတ်ဘူး..မှော်ဘီက ကိုယ့်ခြံထဲကို ” “ ဟင်..စိတ်ချရလို့လား..တော်ကြာနေ…” “ ဘယ်သူမှ အဲ့ခြံကို မလာဘူး..ဒီခြံ ကိုယ့်မှာ ရှိမှန်းတောင် လူတွေ သိကြတာ မဟုတ်ဘူး..ခင်ဦး….” သူတို့ ခြံကို ရောက်သွားကြတော့ ကား ရပ်လိုက်တာနဲ့ သူ့တပည့် ညိုဝင်းအောင် ပြေးထွက်လာတယ် ။ သက်ဝင်းမော် က ညိုဝင်းအောင်ကို ငွေစက္ကူတထပ် ထုတ်ပေးလိုက်ပြီး “ ငါတို့အတွက် စား သောက်စရာတွေ မင်း သွားဝယ်ကွာ..ချက်ချင်း ပြန်မလာနဲ့..မင်းလည်း ဟိုမှာ အေးဆေး တခုခု ထိုင်စား…သဘောပေါက်လား….မင်း လာပြီဆိုရင်လဲ ငါ့ကို ဖုန်းအရင်ကြို ဆက်..ကြားလား….”လို့ မှာ လိုက်တယ် ။

ညိုဝင်းအောင်က “ ဟုတ်ကဲ့ပါ..ဟုတ်ကဲ့ပါ ” လို့ ခေါင်းလေး ငုံ့ပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ သူနဲ့ ခင်ဦး အိမ်ကလေးထဲကို ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ညိုဝင်းအောင်က သူတို့ မောင်းလာတဲ့ ကားကို ခြံထဲကနေ မောင်းထွက်သွားလိုက်တယ် ။သက်ဝင်းမော်နဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေနဲ့ သဲသဲမဲမဲ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် နမ်းစုတ်နေကြတဲ့ အချိန် သက်ဝင်းမော် တံခါးဖွင့်သံနဲ့ ခြေသံတွေ ကြားလိုက်မိတယ် ။

ဟိုကောင် ညိုဝင်းအောင် ပြန်လာပြီနဲ့ တူတယ် ..ဒီကောင် တော်တော် ညံ့ဖျင်းတဲ့ကောင်..အေးအေးဆေးဆေး ကြာကြာနေပါလို့ မှာထားရဲ့သားနဲ့ အလိုက်ကန်းဆိုးကို မသိဘူး.. ကြိုတင် ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါလို့လည်း မှာထားတာ…..။ သက်ဝင်းမော် လက်ချောင်းတွေက ခင်ဦးရဲ့ အကွဲကြောင်းကို လျောတိုက် ပွတ်ဆွဲနေတယ် ။ အရည်တွေ ရွှဲနေတာ အရမ်းဘဲ ။ ခင်ဦး ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲ သူ့ခေါင်းကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို မျက်နှာနဲ့ လူးပစ်လိုက်တယ် ။ “ အို…ဟင်…..” ခင်ဦး ဖင်တုန်းကြီးတွေ တုန်ခါသွားသလို နုတ်ဖျားက ညည်းသံလေး ထွက်လာတယ် ။ လျာနဲ့ အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ကော် ယက်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦး လက်တွေက သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လိုက်တာ ခံရတယ် ။ ဆက်တိုက် ယက်ပစ်လိုက်တယ် ။ ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ “ လုပ်ပါတော့ ကိုရယ်..လုပ်ချင်နေပြီ..” ခင်ဦးက အသံတုန်ုတုန်လေးနဲ့ တောင်းခံနေတော့ ဘာဂျာမှုတ်တာကို ရပ်လိုက်ရတယ် ။ ခင်ဦးက သူ ဘာမှ မပြောဘဲနဲ့ လေးဖက်ကုန်း ဖင်ထောင်ပေးလိုက်လို့ သူ သဘောကျသွားတယ် ။

ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေ အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့အတန်ကို ဖိသွင်းထည့်လိုက်တယ် ။ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် အခက်အခဲမရှိဘဲ စွိကနဲ ဝင်သွားတယ် ။ ခင်ဦးရဲ့ အီး..ဆိုတဲ့ အသံလေး ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရတယ် ။ရှိုင်းလည်း မီးဖိုခန်းနဲ့ ကပ်ရက် အိပ်ခန်းလေးထဲ အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ ဝင်လိုက်ပြီး အချိန်ဆွဲမနေကြတော့ဘဲ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်ကြဖို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ခပ်သွက်သွက်ဘဲ ချွတ်ပစ်လိုက်ကြတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လတန်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတာမို့ ရှိုင်းလည်း သူ့ရှေ့ ဒူးလေးထောက်ချလိုက်ပြီး ပူနွေးနွေး လတန်ကြီးကို စ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့နဲ့ ကပ်ရက် အခန်းကနေ အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ညည်းသံလိုလို အသံတွေ ..။ အောင်မိုးခြိမ့် လန့်သွားတယ် ။ လူ..လူရှိနေတယ် …။ ရှိုင်းက လတန်ကို စုတ်နေရင်းနဲ့ မော့ကြည့်တယ် ။

“ ဟိုဖက်ခန်းမှာ လူ..လူ ရှိနေတယ်..ရှိုင်း..” လို့ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ ရှိုင်းက ခြံစောင့် ဦးလေးကြီး ဖြစ်မယ် လို့ ထင်လိုက်တယ် ။ ဟွန်း..သူ သူ့ရည်းစားနဲ့ ချိန်း လုပ်ချင်လို့ ဒီညနေ မလာနဲ့လို့ သူပြောတာဖြစ်မယ်….။ “ ဆရာ သွား ကြည့်လိုက်ရမလား….” “ အင်း..ရှိုင်းလည်း လိုက်မယ်….” အောင်မိုးခြိမ့်က ကွင်းလုံးပုံကျနေတဲ့ သူ့ပုဆိုးကို ကောက်စည်းလိုက်သလို ရှိုင်းကလည်း ထမိန်ကို ကောက်ယူကာ ရင်လျားလိုက်တယ် ။ “ ဆရာ…လက်နက် တခုခု ဆောင်သွားရင် ကောင်းမယ်…သူခိုး လူဆိုးတွေ ဘာတွေ ဖြစ်နေရင် ခက်နေမယ်….” လို့ ရှိုင်းက လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တာနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သူတို့ ရောက်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲ လက်နက် တစုံတရာကို ရှာဖွေလိုက်တယ် ။ ဟော…ကုတင်လေးရဲ့ အောက်မှာ တတောင်ကျော်ကျော် ရှည်တဲ့ ပျဉ်ပြားတပြား…တွေ့ပြီ ။ ဒီပျဉ်ပြားနဲ့ဘဲ အကြောင်းရှိရင် ဆော်ရမှာဘဲ ။

အောင်မိုးခြိမ့်က ရှေ့က ရှိုင်းက အနောက်က အသံကြားနေရတဲ့ အခန်းဆီကို ဖြေဖျားထောက်ပြီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ တိုးကပ်သွားလိုက်ကြတယ် ။ ဒီအခန်းနဲ့ နီးလာလေလေ အခန်းထဲက အသံတွေကို ပိုပြီး ကြားလာရလေလေဘဲ ။ ဟင်…။ အောင်မိုးခြိမ့် သိလိုက်တာက ကြားနေရတာတွေက လိင်ဆက်ဆံနေတဲ့ အသံဗလံတွေ..။ ပျဉ်ပြားကိုတော့ အရေးကြုံရင် သုံးဖို့ လက်ထဲ သေသေချာချာ ကိုင်ထားတယ် ။ စေ့ရုံတင် စေ့ထားတဲ့ အခန်းတံခါးလေးကို အသာတွန်းပြီး အထဲကို ချောင်းလိုက်တယ် ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ ရှိုင်းကို အံ့အားသင့်သွားစေတယ် ။ စုံတွဲတတွဲ..။ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက်နေကြတာ…။ မိန်းမက ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတာကို ယောကျ်ားက အနောက်ကနေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆောင့်လုပ်နေတယ် ။ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာကို မမြင်ရသေး ။ဖင်တောင့်တောင့် နို့ကြီးကြီးနဲ့ .။

ရှိုင်း ပါးစပ်က “ ဒက်ဒီ….” လို့ လန့်အော်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် တအား နင်း ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ ယောကျ်ား လှည့်ကြည့်တယ် ။ “ ဟာ…သမီး….ပုံ့ပုံ့မော်…..” လန့်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ သူ့အတန်ကြီးက အရည်တွေ စိုစိုရွှဲပြီး မတ်မတ်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ..။ “ ဒက်ဒီ…ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ…ပက်စက်လှချည်လား..ဒီမိန်းမကကော ဘယ်က ကောင်မလဲ….” ရှိုင်းက ကုန်းအော်လိုက်တဲ့အချိန် လေးဖက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးနေတဲ့ မိန်းမလဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။ “ ခင်ဦး..ခင်ဦးဦးမြင့်…” အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ အော်သံ ထွက်လာတယ် ။ “ တောက်..ဖေါက်ပြန်တဲ့ ကောင်မ…..ဟေ့ကောင် မယားခိုး..မင်း ဘာကောင်လဲ..” အောင်မိုးခြိမ့် ပျဉ်ပြားကြီးကို မြှောက်ရွယ်ရင်း သက်ဝင်းမော်ဆီကို တဟုန်ထိုးပြေးသွားတယ် ။

ဒေါသစိတ်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသွားတော့ ဆင်ခြင်တုံတရား မရှိတော့ဘူး ။ လိင်တန်တန်းလန်းကြီးနဲ့ ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ပျဉ်ပြားနဲ့ ရိုက်ထည့်လိုက်တယ် ။ “ ဖြောင်း..” “ အား…..” “ ကိုအောင်…မလုပ်နဲ့လေ…အို…..မလုပ်နဲ့..” အောင်မိုးခြိမ့် သတိလက်လွတ်နဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ဆင့်ကာဆင့်ကာ ထပ် ရိုက်ထည့်နေတယ် ။ ရှိုင်းကလည်း အောင်မိုးခြိမ့်ကို ဆွဲတယ် ။ “ အဲဒါ ရှိုင်းရဲ့ အဖေ…မလုပ်ပါနဲ့…..” “ နင့်အဖေ လိုးနေတာက ငါ့မယားဟဲ့…..” ကိုယ်တုံးလုံးကြီး သွေးအိုင်ထဲ လဲကျနေတဲ့ သက်ဝင်းမော်…..သွေးစွန်းနေတဲ့ ပျဉ်ပြားကြီး ကို လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားပြီး ငိုင်နေတဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်..အော်ဟစ်ငိုနေတဲ့ ရှိုင်း( ခေါ် ) ပုံ့ပုံ့မော်…ယခုတိုင် ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ ငိုယိုနေတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်…။ မိမိတို့ရဲ့ ကာမဆန္ဒကို ရှေ့တန်းတင်ခဲ့ကြတဲ့ ဆန္ဒလွန်ကျူး း ရမက်တွေ မူးခဲ့ကြသူတွေရဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေပါ ။ ပြီးပါပြီ ။

Zawgyi

အ႐ူပ္ေတာ္ပုံ

ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ ခုံေနသည္ ။ ၫႊန္ခ်ဳပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ။ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ႀကိဳက္ေနသည္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထင္သည္ ။ ေသခ်ာပါတယ္ ။ သူ ငါ့ကို အၿမဲ ဘဲ ၾကည့္တဲ့ ပုံေတြက သိသာလြန္းသည္ ။ ေငြစာရင္းကေန သူ႔လက္ေအာက္ကို ေျပာင္းလိုက္တာႀကီးက ေပၚ တင္ႀကီး ။ အခုေတာ့ သူနဲ႔ ခင္ဦးဦျမင့္က နီးနီးကပ္ကပ္ ျဖစ္ေနၿပီ ။ သူခိုင္းေနက် သူ႔အတြင္းေရးမႉး ( စကၠတရီ ) ေကခိုင္သက္ကို မခိုင္းဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚေခၚခိုင္းတတ္တာရယ္.. သူ႔စားပြဲေရွ႕ ထိုင္ခိုင္းၿပီး အလုပ္ျပင္ပက ေထြရာေလးပါး ေပါက္ကရေတြ ထိုင္ေျပာေနတတ္တာရယ္ေၾကာင့္ သူ႔ ပီေအ ကိုစိုးေတာင္ ရိပ္မိေနၿပီ ထင္တာဘဲ ။ ကိုစိုးက သူ႔ငယ္ရင္းၿခံေပါက္ေလ ။ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီး ပုဆိုးေျပာင္း ဝတ္ကထဲက အတူတူေခၚလာတာ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ကင္တင္းက ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔ အလုပ္စားပြဲဆီကို ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ဓါတ္ေလွခါးထဲက ထြက္လာသည္ ။

သူ႔ယာဥ္ေမာင္းက သူ႔အတက္ခ်ီေက့စ္ အိတ္ျပားေလးကို ဆြဲၿပီး အေနာက္က ကပ္ရက္ လိုက္ လာသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေတြ႕ေတာ့ “ ခဏၾကာရင္ လာေတြ႕ပါ..ေျပာစရာ ရွိလို႔…” လို႔ ေျပာသည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ ..ၫႊန္ခ်ဳပ္ ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ဘယ္သူေတြမ်ား ၾကားသလဲ ေတြ႕သလဲ မ်က္စိကစားလိုက္မိသည္ ။ ေတာ္ပါ ေသးရဲ႕ ။ ေဘးမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေနဘူး ။ သူ႔အေနာက္က ကပ္ပါလာတဲ့ ယာဥ္ေမာင္း ဒီ႐ိုင္း ေတာ့ ၾကားခ်င္ ၾကားႏိုင္တာေပါ့ ။ ဒီ႐ိုင္းကလည္း သူ႔တပည့္အရင္းဘဲေလ ။ ပီေအကိုစိုးလိုဘဲ ေဘာင္းဘီဝတ္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက သူ႔ကားကို ေမာင္းလာတဲ့လူ ။ သူ ဘာေၾကာင့္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္ဝင္စားသလဲ မသိဘူး ။ ႐ုံးမွာ အပ်ိဳေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က လင္ရွိေနတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ။

ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႐ုပ္ေၾကာင့္လား…အခ်ိဳးက်ေတာင့္တင္းတဲ့ ကိုယ္ လုံးကို ရစ္မူးသာယာေနလို႔လား ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သၾကၤန္တုံးက သူနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စာေရးမ အရာရွိမေတြ ေတာ္ေတာ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္ ။ သူ က သၾကၤန္မွာ ႐ုံးမွာ ေရပက္စင္ေဆာက္..စတုဒီသာေကြၽးဖို႔လုပ္ အရမ္းတက္ႂကြခဲ့သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း လာဦးစီးသည္ ။ ေအာက္လက္ငယ္သားေတြနဲ႔ ေရာေႏွာ ဆက္ဆံသည္ ။ သူ႔ကို ႐ုံးကလူေတြ ခင္မင္ခ်စ္ၾကသည္။ သူ႔မွာ မိသားစု ရွိတယ္ ၾကားေပမယ့္ သၾကၤန္ကို သူနဲ႔ လိုက္လာတာ မေတြ႕ရဘူး ။ ေကခိုင္သက္ ေျပာျပတာကေတာ့ သူ႔မိန္းမက သူ႔ထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတယ္..အဆင္လည္း မေျပၾကဘူး တဲ့ ။ သၾကၤန္တုံးက သူက လူငယ္တေယာက္လိုဘဲ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာ စပို႔ရွပ္အျပာနဲ႔ ေရဝင္ပက္တာ ။ သူက သူ႔ အ႐ြယ္ အရာရွိႀကီးေတြလို ဘိုက္ပူပူ ပါးေဖါင္းေဖါင္း မဟုတ္ဘဲ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္ ။

ဒါကို ခင္ဦးဦးျမင့္ အတူတူ ေရပက္ေနတဲ့ ေကခိုင္သက္တို႔ကို ေျပာမိလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္တို႔က “ ေဟ့ေဟ့.. ခင္ဦးက ၫႊန္ခ်ဳပ္ကို သေဘာက်ေနတယ္ေဟ့….” လို႔ ေနာက္ေျပာင္ၾကသည္ ။ ညီအမေတြလို အရမ္း ရင္းႏွီးတဲ့ ပဘာကေတာ့ “သူကလည္း ခင္ဦးကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ ဒို႔ေတြ႕တယ္…ခင္ဦး အိုးကို ႀကိဳက္သြားၿပီ ထင္တယ္” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္ က “ ဟုတ္မယ္..ၫႊန္ခ်ဳပ္က ငါ့ကိုဆို နဲနဲေလးေတာင္ မၾကည့္ဘူး..ခင္ဦးရဲ႕ အိုးေၾကာင့္ဘဲ ျဖစ္မယ္”လို႔ ေထာက္ခံသည္ ။ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပား ပိန္ပိန္ေလးေလ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မုံ႔လုံးေရေပၚ လုပ္ေနတဲ့ေနရာ…ကိုလည္း ခဏခဏ သူလာသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိုက္စိုက္ ၾကည့္ခဲ့တာေတြကို ေကခိုင္သက္နဲ႔ပဘာတို႔ သတိထားမိၾကသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္မိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါပါ ။ ေယာက်္ား ရွိရက္နဲ႔ သူ႔ကို ရင္ခုံမိသည္ ။ ရင္ခုံမိတာ အခ်စ္လား ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ မေသခ်ာဘူး ။ ကိုယ့္ေယာက်္ားထက္ အစစ သာတယ္လို႔ေတာ့ ထင္မိသလို ညဖက္ အိပ္မက္ေတြထဲ သူေရာက္ေရာက္လာ တယ္ေလ ..။

ပဘာက “ ခင္ဦး..ယူေတာ့ ဌာန မၾကာခင္ ေျပာင္းရလိမ့္မယ္…” လို႔ စသည္ ။ ပဘာ ေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ သူ ေငြစာရင္းကေန ၫႊန္ခ်ဳပ္႐ုံးကို ေျပာင္းရသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲၾကည့္ ျပင္ဆင္ၿပီး ၫႊန္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႐ုံးခန္းဖက္ကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္ မေရာက္ေသးဘူး ။ သူ႔႐ုံးခန္းႀကီးက ကြၽန္းကြက္လွလွ နံရံေတြနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ကလည္း လ်ာထိုးသစ္သားၾကမ္း ။ အားလုံး ေျပာင္လက္ ေနသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္သြားေတာ့ သူ႔ကို စားပြဲအႀကီးစားႀကီး အေနာက္မွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မတိုမရွည္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ညႇပ္ထားတဲ့ ဆံပင္..ေကာ္လာကတုံးရွပ္..တိုက္ပုံအက်ၤ ီမီးခိုးေရာင္အရင့္နဲ႔ သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့ ၿပဳံးျပသည္ ။ “ လာ..ခင္ဦး….” လို႔လည္း ေခၚလိုက္သည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ တုန္ၿပီး သူ႔စားပြဲနား ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူက “ ထိုင္..ခင္ဦး…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ ခင္ဦးနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ စကားေျပာစရာေလးေတြ ရွိတယ္ ..” “ရွင္ …” “ မလန႔္ပါနဲ႔..အလုပ္ကိစၥ..႐ုံးကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး…” “ ရွင္…” “ ခင္ဦး….နဲ႔ တေနရာမွာ တခုခု စားရင္း ေတြ႕ႏိုင္မလား….” အိုး..ခက္ၿပီ ။ သူေရာ ကိုယ္ေရာက အိမ္ေထာင္ေတြနဲ႔ ။

လြတ္လပ္သူ လူပ်ိဳအပ်ိဳေတြလည္း မဟုတ္ဘူး ။ သူ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ..။ ခင္ဦးဦးျမင့္ဆီက စကားျပန္ မရေတာ့ သူ သက္ျပင္းခ်သည္ ။ “ အင္း..က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္…ခင္ဦး…ဒါေပမယ့္ေလ..က်ေနာ္ ခင္ဦးကို ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေန တယ္..ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ခ်င္တယ္…” ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း “ မသင့္ေတာ္ပါဘူး..” လို႔ ေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ပါးစပ္က ေျပာမထြက္ဘူး ျဖစ္ေနသည္ ။ သူက သူ႔စားပြဲအံဆြဲထဲက စကၠဴအိတ္တလုံးကို ထုတ္ယူၿပီး “ ဒါ..ခင္ဦးအတြက္ …” ဆိုၿပီး ကမ္းေပးသည္ ။ “ အို..မေပးပါနဲ႔..ေနပါေစ…မလိုပါဘူး…” လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ျငင္းပယ္ ျငင္းဆန္သည္ ။ မရ ။ သူအတင္းေပးသည္ ။ “ ခင္ဦး…႐ုံးဆင္းတဲ့ အခ်ိန္…“ လျပည့္ဝန္း ” က က်ေနာ္ ေစာင့္ေနမယ္ …” “ လျပည့္ဝန္း ” ဆိုတာက သူႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ ။ တခါတုံးက ႐ုံးကလူေတြ အိုဗာတိုင္လုပ္ၾကရေတာ့ သူက ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုၿပီး အဲဒီဆိုင္က မွာေကြၽးဘူးသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္စားပြဲကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူေပးလိုက္တဲ့ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္သည္ ။

အို …။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ႀကိဳက္တဲ့ ေရေမႊး..သုံးေနက် ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး ..မိတ္ကပ္ေတြ ျဖစ္ေနသည္ ။ အားလုံး မိတ္အင္ ယူအက္စ္ေအ ေတြခ်ည္းဘဲ ..။ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕အႀကိဳက္ေတြ သုံးေနက်ေတြကို ဘယ္လိုသိသလဲ ။ ေကခိုင္သက္နဲ႔ ပဘာတို႔ လက္ေထာက္ခ်တဲ့ ပုံဘဲ …. ။ “ လျပည့္ဝန္း ”ကို သြားရမလား..မသြားဘဲေနရမလား….ခင္ဦးဦးျမင့္ ေဝခြဲလို႔ မရႏိုင္ဘူး ။ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ ႐ုံးက ႐ုံးေနာက္မွာ ေျမကြက္လပ္ႀကီး ရွိေနလို႔ ကားရပ္ဖို႔ အဆင္ေျပတာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္ကို ကားေမာင္းတက္တယ္ ။ အိမ္မွာကလည္း ကားႏွစ္စီး ရွိတာေၾကာင့္ နဲနဲေသးတဲ့ Honda Fitကားေလးကို ခင္ဦးဦးျမင့္က ေမာင္းတယ္ ။ ၫႊန္ခ်ဳပ္က သူနဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း ”မွာ စားေသာက္ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တာကို ဘာလုပ္ရမလဲ ခုထိ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေသးဘူး ။

သူနဲ႔ စားေနတုံး အသိတေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနမိတယ္ ။ သူ႔ကိုလည္း မျငင္းခ်င္ဘူး ။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ မသိဘူး ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္နီစိုး ဖုန္းေခၚတယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက တကၠသိုလ္မွာ ေလးႏွစ္တာ အတူတူ တြဲခဲ့ ခင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ ။ ႏြယ္နီစိုးက ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက “ ခင္ဦးေရ….ငါ နင့္ေယာက်္ားကို ေကာင္ မေလးငယ္ငယ္တေယာက္နဲ႔ တြဲခုတ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္..နင္သိထားရေအာင္ ငါေျပာျပတာ…” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အံ့ၾသသြားတယ္ ။ “ သူ႔ခ်ိန္ဘာပညာသင္ေလး ျဖစ္မွာေပါ့ ႏြယ္နီ..ဘယ္လိုပုံေလးလဲ…” လို႔ ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့..“ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ေလးေလ….ေမာ္ဒယ္ဒီဇိုင္းေလး…အသားညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ႔…” လို႔ ႏြယ္နီစိုးက ေျပာျပတယ္ ။ အင္း…ခ်ိန္ဘာဆင္းေနတဲ့ သုန္ၾတာ ဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္မဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ အင္း..ကိုေအာင္..ကိုေအာင္…ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္ ဘဲ …။

အက်င့္က မေဖ်ာက္ႏိုင္ဘူး ။ ေတာ္ေတာ့္ကို တဏွာႀကီးတဲ့ ကိုေအာင္ ပါလား …။ ကိုေအာင္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အိမ္ေထာင္က်တာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ။ ကိုေအာင့္ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ႐ိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ လူတေယာက္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္ ။ ကိုေအာင္ကလည္း ပိန္ပိန္ပါးပါး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္စားတတ္တဲ့ အယ္အယ္ဘီ ဘြဲ႕ရ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ေလ ..။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲမွာ သိခဲ့ၾက ခင္မင္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ သူက ခ်စ္ေရးဆိုလာေတာ့ သူ႔ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္ခံခဲ့တယ္ ။ တႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္သူအေနနဲ႔ တြဲခဲ့ၿပီး သူနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တယ္ ။ ခ်စ္သူ ဘဝမွာေရာ လက္ထပ္ၿပီးခါစမွာေရာ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အရမ္းခ်စ္ျပ ဂ႐ုစိုက္ျပတာဘဲ ။

သူဟာ ကာမရာဂစိတ္ႀကီးတာလည္း လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ့ရတယ္ ။ ေန႔ေရာ ညေရာ ရာသီလာေနတဲ့အခ်ိန္ပါမေရွာင္ သူ႔အလိုကို လိုက္ခဲ့ရတာ ။ (အေပါက္ရွိသမွ် ဘယ္အေပါက္မွ မလြတ္ေစရဘူး)ဆိုတာ ကိုေအာင့္ရဲ႕လက္သုံးစကား တခုဘဲ ။ သူ အရက္မူးလြန္တဲ့အခါ ေရ႐ြတ္ေလ့ရွိတၾက စကားေပါ့ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ပုေလြလည္း ေန႔တိုင္း ကိုင္ခိုင္း ေရွ႕ေပါက္တင္မက ေနာက္ေပါက္ကိုလည္း ေတာင္းလုပ္ခဲ့တဲ့လူ ..။ ကိုယ့္ကာမပိုင္ေယာက်္ားဘဲေလ ဆိုၿပီး သူေတာင္းဆိုသမွ် ခင္ဦးဦးျမင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ ။ ေနာက္ေပါက္ကို လုပ္လြန္းလို႔ ေနာက္က်ရင္ အရစ္ၿပဳံးၿပီး ဖင္ေတာင္ လုံပါေတာ့မလား ပူပန္ခဲ့ရတယ္ ။ ပုေလြ ကိုင္ေပးရတာလည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြ ပူထူရတာ ေန႔တိုင္းညတိုင္းလိုဘဲ ။

သုံးႏွစ္ေလာက္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ႐ိုးလာတာလား မသိဘူး ။ လိင္ဆက္ဆံတာ က်ဲလာတယ္ ။ မအားဘူးကြာ..စာဖတ္စရာေတြ ရွိတယ္…ေနလို႔မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး သူ ခင္ဦး နဲ႔ သိပ္ မဆက္ဆံေတာ့ဘူး ။ တေန႔လည္းက်ေရာ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ၿဗဳံးကနဲ ေပၚလာပါေတာ့တယ္ ။ သူ အယ္လ္အယ္လ္ဘီ တက္တုံးက ေက်ာင္းေနဖက္ မိန္းမတေယာက္နဲ႔ နယ္မွာ အမႈသြားလိုက္ရင္း ျပန္ဆုံခဲ့ၾကရာ က ဒီမိန္းမလည္း ရန္ကုန္ကို လာလည္ေရာ သူနဲ႔ ညိစြန္းၾကတယ္ေလ ။ ဟိုတယ္ခန္းတခုမွာ သူတို႔ ခ်ိန္းအိပ္ၾက တယ္ ။ ဒီမိန္းမလည္း ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာတယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ကေတာ့ ငါ့လင္က နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ဆိုၿပီး သူ႔ကို အားလဲကိုး ယုံလည္း ယုံၿပီး ဘာမွ မသကၤာေတြ ဘာေတြ မျဖစ္ခဲ့ဘူး ။

ဒီကိစၥ ေပၚလာတာက သူက ဟန္ေဆာင္ေကာင္းၿပီး ဒီမိန္းမကိုလည္း တခါတခါမွ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး ဆက္ဆံေပမယ့္ ဒီ မိန္းမဖက္က မေနႏိုင္ျဖစ္လာၿပီး ညဖက္ သူ႔ဟန္းဖုန္းကို ဖုန္းဆက္ဆက္လာတယ္ ။ တခါတေလ သူက ေရခ်ိဳးေန တုံး ဖုန္းက လာေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္က သူ႔ဖုန္းကို ေျပးကိုင္လိုက္တာေပါ့ ။ အေရးႀကီးတဲ့ အမႈသည္လား ဆိုၿပီး ေစတနာနဲ႔ပါ ။ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္ေနတာလည္း မသကၤာ မျဖစ္ေသးပါဘူး ။ အမႈသည္လား..တဖက္က ေရွ႕ေန လား ထင္မိခဲ့တယ္ ။ ေနာက္က်ေတာ့ ပိုပိုကဲလာသဲလာၿပီး ဘြင္းဘြင္းႀကီး ေပၚလာေရာ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို စိတ္နာလိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ။ သူ႔ပါးကိုလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ႐ိုက္ပစ္ သူ႔ဖင္ကိုလည္း ေဆာင့္ကန္ပစ္ခဲ့တာ ။ သူနဲ႔လည္း မေနေတာ့ဘဲ အမဝမ္းကြဲအိမ္မွာ သြားေနပစ္လိုက္တယ္ ။

သူက ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္တယ္ ။ ျပန္လာေခ်ာ့တယ္ ။ ဟိုမိန္းမကိုလည္း မဆက္ဆံေတာ့ပါဘူး..ဂတိေတြ ေပး တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ဘူးဆို ဖ႐ုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့မိန္းမတေယာက္ဘဲေလ ။ သူ႔ကို ျပန္လက္မခံခဲ့ဘူး ။ ေနာက္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ မိသားစုေတြ လိုက္လာၾကတယ္ ။ သူတို႔က ေျမာင္းျမမွာ ေနၾကတာေလ ။ မိသားစု ေတြက သူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဖို႔ နားခ်ၾကတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ အေမကလည္း တလင္တမယားဘဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔ နားခ်သလို သူေျမးေလး ခ်ီခ်င္ေနၿပီ…သူမေသခင္ ေျမးေလး ခ်ီပါရေစ လို႔ အထပ္ထပ္ ေျပာဆိုတာနဲ႔ ကိုေအာင္ နဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုပ္ခဲ့တယ္ ။ သူ႔ကိုေတာ့ ဟိုတုံးကလို မယုံၾကည္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။ အခု ထပ္လုပ္ျပန္ၿပီလား မသိဘူး ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္တယ္ ။

သူ႔ဖုန္းက ပိတ္ထားသလား မသိဘူး ။ ေခၚလို႔ မရဘူး ။ ဒါ ဆိုရင္ သူ တခုခု လုပ္ေနၿပီလား လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။ ဟိုတေလာကလည္း သီခ်င္းေရးဆရာေတြရဲ႕ အမႈကို လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ သူ႔ပုံပါလာတာ ဟစ္ေဟာ့အဆိုေတာမေလးတေယာက္နဲ႔ တြဲ႐ိုက္ထားတာ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူနဲ႔ ဖိုက္လိုက္ရေသးတယ္ ။ သူက အမႈသည္ပါ..မယုံရင္ ေမးၾကည့္ပါ..႐ိုး႐ိုးသားသားပါ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖရွင္းတယ္ ။ ေတာင္းပန္တယ္ ။ အခုကိစၥကို သူနဲ႔ရွင္းၾကရအုံးမွာေပါ့ ။ ဒီတခါေတာ့ သူ႔ကို အၿပီး ကြဲပစ္လိုက္မယ္ ။ သူ႔႐ုံးခန္းကို ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္နဲ႔ဘဲ တိုးတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က သူ တရား႐ုံးသြားတယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။ အင္းေလ..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလးဘဲ ျဖစ္မွာပါ ။

ေနာက္ကိုေတာ့ ခ်ိန္ဘာကို မိန္းကေလး လက္မခံဖို႔ သူ႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကပ္ေပးရမယ္ ။ ကိုေအာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ဟန္းဖုန္း တတိတိတတုတုနဲ႔ လႈပ္လာတယ္ ။ ကိုေအာင္ ျပန္ေခၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ ဖုန္း ေကာ္လာအိုင္ဒီကို မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ထူးလိုက္တယ္ ။ “ ကဲ..ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးမွာလဲ….” ခင္ဦးဦးျမင့္ ေလသံက မာေက်ာလြန္းေနတယ္ ။ “ ဗ်ာ..ခင္ဦး….က်ေနာ္က ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးရမွာလဲဟင္….” အို..ကိုေအာင္ မဟုတ္ပါလား ..။ သူ..သူ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ..။ သူ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ လုံး၀ ထင္မထားဘူးေလ ..။

“ အို..ေဆာရီး….ေဆာရီးပါ…ၫႊန္ခ်ဳပ္….ခင္ဦး..ၫႊန္ခ်ဳပ္လို႔ မထင္လိုက္ဘူး….” သူ ရယ္ေနတဲ့အသံကို ၾကားရတယ္ ။ “ ရပါတယ္…ကိစၥမရွိပါဘူး….ခင္ဦး….က်ေနာ္ ေခၚတာက လျပည့္ဝန္းကို သြားမယ္ မဟုတ္လားလို႔ ေမးခ်င္လို႔ ” ဖုန္းထူးလိုက္တုံးက အသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္တာကို အားနာသြားတာရယ္..ကိုေအာင့္ကို ႐ြဲ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို လျပည့္ဝန္းမွာ ဆုံၾကမယ္လို႔ လက္ခံလိုက္မိပါတယ္ ။ တီတုတီတုတီတုနဲ႔ ဖုန္းလာျပန္တယ္ ။

ဒီတခါမွာေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကိုေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ “ ကိုေအာင္..ေကာင္မေလးနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားလို႔ ဘာေတြ လုပ္သလဲ..မုန္လာဥလုပ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးနဲ႔..ခိုင္လုံ တဲ့ သတင္းရပ္ကြက္ကေန ရထားတဲ့ အမွန္အကန္သတင္း…” “ ဟာ…ခင္ဦးကလည္းကြာ..ကိုယ္ တရားရံးမွာ အမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာ..ေရလည္ ပင္ပန္းေနတာ…” “ ဟုတ္လို႔လား..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလး ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ လိမ့္ေနတာ မသိဘူး မထင္နဲ႔…” “ ဟာ…ႀကံႀကီးစည္ရာ…အဲ့ေကာင္မေလးက တပည့္မေလးပါ ..သူ႔ဦးေလးေတြက လာအပ္လို႔ မေကာင္းတတ္လို႔ သင္ေပးေနရတာ…ခင္ဦးရယ္…မဟုတ္တာေတြ မစြပ္စြဲပါနဲ႔….” “ အင္းေလ..ကိုေအာင္…ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ရင္ ဝဋ္လည္မယ္ သိလား …ဒါဘဲ…” “ ခင္ဦးရယ္…ကိုယ္ အဲလို မဟုတ္ပါဘူးကြာ….ခက္တာဘဲ….” “ ကိုေအာင္..ခင္ဦး ဒီေန႔ ႐ုံးကအုပ္စုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္သြားစားမယ္…ခါတိုင္းအခ်ိန္ ျပန္မေရာက္ဘူး ..” “ အင္း..အင္း…အိုေက…” မိန္းမရဲ႕ ဆူပြက္သံေလးေတြ ၾကားလိုက္ရၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။

ဘယ္ေကာင္ ဘယ္ ေကာင္မ ေတြ႕သြားၿပီး ခြၽန္လိုက္တာလဲ မသိဘူး …ဟူး…..။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခရစ္စတီရာနာကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရမွာေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ ။ ဂြင္ဝင္လာရင္ေတာ့ ေအာင္မိုး ၿခိမ့္တို႔က လက္မေႏွးဘူး ။ ခရစ္တီရာနာကို ကိုင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း”မွာ ခ်ိန္းထားလို႔ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အခုလို အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္မိတာလည္း သူ႔စကၠတရီ ေကခိုင္သက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနပုံရတယ္ လို႔ ေျပာျပတာေၾကာင့္ စမ္း ၾကည့္လိုက္တာ ။ ခင္ဦးကို သူ ႀကိဳက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထဲကဘဲ ခါးေသးေသးအိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔မို႔ သတိထားၾကည့္မိေနတာ ၾကာၿပီ ။ သၾကၤန္မွာေတာ့ ပိုၿပီး နီးစပ္ရင္းႏွီးသြား ၾကတယ္ေလ ။ အိမ္မွာ မမႏြဲ႕နဲ႔ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သာယာမႈေလးတခုေလာက္ ရွာ ခ်င္လာတယ္ ။ အနည္းဆုံး မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလး တေယာက္ေလာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ခ်င္မိလာ တယ္ ။

မမႏြဲ႕က တေန႔တေန႔ ဆူပူရန္လုပ္ေနၿပီး သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ မရွိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။ သက္ဝင္းေမာ္သည္ တကၠသိုလ္မွာထဲကလည္း ရည္းစားမ်ားခဲ့သလို အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္ျခားေဒသေတြကို သြားခဲ့ရခ်ိန္မွာလည္း နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက တိုင္းရင္းသူေလးေတြနဲ႔ တ႐ြာတေယာက္ ခ်စ္သူေတြ မ်ားခဲ့သူ မ်က္ႏွာမ်ား သူ ။ အရပ္ဖက္ကို ေျပာင္းၿပီး ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္ရေတာ့လည္း ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို ႀကံဖန္သူ ဂြင္ဖန္သူ တေယာက္ပါ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အိမ္ေထာင္နဲ႔လို႔ သိရေတာ့ သူပိုသေဘာက်တယ္ ။ အိမ္ေထာင္ရွိသူအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ သူေရာကိုယ္ပါ လူမသိေစခ်င္ၾကဘူးေလ။ လစ္ရင္လစ္သလို တိတ္တဆိတ္ စားၾက႐ုံဘဲ မဟုတ္လား ။ အိမ္တြင္းမွာ မသာယာေတာ့ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တာ သဘာဝက်တယ္လို႔ သူထင္တယ္ ။ အိမ္မွာက ကိုယ့္ထက္ ၁၀ႏွစ္ အသက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမက ပူညံပူညံ အၿမဲ လုပ္ေန သလို လိင္ကိစၥလည္း မရွိ မရ ..သမီးကလည္း ေအးေအး ေဆးေဆး မေနဘဲ ထင္တိုင္းႀကဲေနေတာ့ သူစိတ္ညစ္လြန္းရတယ္ ။

သမီးကို သူ ဆူေတာ့ တားျမစ္ေတာ့ သမီးက အိမ္ကထြက္ေျပးသြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ သြားေနတယ္ ။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ္နာတယ္ ။ သမီးေၾကာင့္ သူ အရွက္ကြဲတယ္ ။ သမီးကို သူပစ္ထားလိုက္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကေတာ့ သူ႔သမီးကို သူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ ေထာက္ပံ့ေနသလားေတာ့ မသိဘူး။ ငယ္ငယ္က အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြမွာ တာဝန္က်ေတာ့ တိုင္းရင္းသူ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ အ႐ူးအမူး ခ်ဥ္းကပ္ ခ်စ္ေရးဆို ျပန္ႀကိဳက္ခဲ့လို႔ ခ်စ္သူရည္းစား ျဖစ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးပစ္ခဲ့တယ္ ။ ရာထူးတိုးၿပီး ေနာက္တန္း ၿမိဳ႕ေပၚကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ညီမဝမ္းကြဲတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မမႏြဲ႕နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမႏြဲ႕က တအားလွတယ္ ။

ဆက္စီက်တယ္ ။ ေတာင့္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကို သူ အရင္ ငယ္ငယ္က တြဲခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးေတြလိုဘဲ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးၿပီးရင္ သူ ခြာခ်င္တဲ့အခ်ိန္က် ရင္ ခြာလိုက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ဘဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သူထင္မိခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မမႏြဲ႕ဟာ ေယာက်္ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မိုင္မ်ားခဲ့တယ္ ဆိုတာ သိရက္နဲ႔ သူ ဖန္ပစ္တယ္ ။ မမႏြဲ႕နဲ႔ ေရေရလည္လည္ ပြဲၾကမ္းခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မမႏြဲ႕က အရင္ စားဖူခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ကေလးမေလးေတြလို သူခြာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြာလို႔ မရဘူး ။ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး လက္ထပ္ခိုင္းတယ္ ။ တကယ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ သမီးေလး ရခဲ့တယ္ ။ မမႏြဲ႕လည္း သူနဲ႔ ရၿပီး မၾကာခင္မွာ ေရာဂါအမ်ိ ုးမ်ိ ုးဝင္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ႐ုပ္ရည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးယိုယြင္းလာတယ္ ။

သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႏြဲ႕ကို အေပ်ာ္ဝါးခ်င္စားခ်င္ လို႔သာ ႀကံခဲ့တာျဖစ္ၿပီး မတတ္သာလို႔သာ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္လည္း ဆယ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့အ ျပင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပုံပ်က္အိုမင္းသြားတဲ့ မမႏြဲ႕ကို သူ စိတ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ။ အျပင္မွာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ ႏု ႏုထြတ္ထြတ္ေလးေတြ ရွာၿပီး ကဲခ်င္တယ္ ။ ကဲခဲ့တယ္ ။ ဒါကို မမႏြဲ႕သိေတာ့ သူနဲ႔ မမႏြဲ႕ အၿမဲ တက်က္က်က္ ရန္ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ သမီးကလည္း စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္သြားတယ္ ။ လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ သူ ခ်ိန္းထားတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ႐ုံးစာေရးမ တေယာက္သာ ဆိုတယ္..ကိုယ့္ဖါသာ ကားေမာင္း အလုပ္တတ္တဲ့ မိန္းမ ။ သူ႔ေယာက်္ားက ေရွ႕ေနတေယာက္လို႔ ေကခိုင္သက္ က ေျပာျပတယ္ ။

ေကခိုင္သက္ကို သူ အခ်ိန္မေ႐ြး ဗ်င္းလို႔ရေပမယ့္ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပားေလး ..။ စာမလိပ္ စိတ္မလာဘူး ။ သူႀကိဳက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔လို တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ ေတာင့္ေတာင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳး …။ တကယ္ေတာ့ လူေတြ မသိတာက လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္က သူ ရွယ္ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင္ ပါ ။ သည္ေခတ္မွာ သူ႔လို ရာထူးရွိတဲ့ အရာရွိႀကီးေတြက သည္လိုဘဲ ရွယ္ယာ ပါထားၾကတယ္ေလ ။ စီးပြားေရးသ မားေတြကလည္း လိုတဲ့အခါ ပီပီျပင္ျပင္ ကူညီမစႏိုင္တဲ့ သူ႔လို ထိပ္ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကို ေပါင္းသင္းထားၾက တယ္ ။ ရွယ္ယာဝင္အျဖစ္ လက္ခံၾကတယ္ ။ သူတို႔ကူညီႏိုင္တယ္ ဆိုတာကလည္း တျခားဌာနေတြက ထိပ္ဆုံး ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔ အတူတူ သင္တန္းတက္ဖက္တို႔ ေက်ာင္းေနဖက္တို႔ ျဖစ္ေနေတာ့ အခ်င္း ခ်င္း မင္းလိုရင္ ငါကူ ငါလိုရင္ မင္းကူ ႐ိုင္းပင္းၾကည့္ရႈၾကလို႔ ..။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကိုလည္း သူ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားၿပီး မွန္းေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေတာင့္တင္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ျဖဳတ္ခ်င္ေဆာ္ခ်င္ေနတယ္ ။

ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ ဆိုသလို မိန္းမလိုက္စားတာ ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔အေနနဲ႔ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ၾကည့္ပုံရႈပုံ အမူအရာကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူ ျဖဳတ္လို႔ရမလားဆိုတာကို ခန႔္မွန္းတတ္ေနၿပီ ။လျပည့္ဝန္းကို လာခဲ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ငါ မွားသြားၿပီလား ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေစာင့္ေနေတာ့မွာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ လျပည့္ဝန္းကို သြားလိုက္ရေတာ့တယ္ ။ အရင္က လျပည့္ဝန္းကို တခါႏွစ္ခါေလာက္ ေရာက္ဖူးတာေၾကာင့္ ဘယ္မွာ ကားရပ္ရမယ္ ဆိုတာ ခင္ဦးဦးျမင့္ သိတယ္ ။ လျပည့္ဝန္းထဲကို ရင္ခုံစြာနဲ႔ လွမ္းဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ ေယာက်္ားအေပၚမွာ သစၥာမဲ့ေနၿပီလား လို႔လည္း ေတြးမိလိုက္ေပမယ့္ လျပည့္ဝန္းက ဆိုင္ဝန္ထမ္းေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ “ ၫႊန္ခ် ုပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေရာက္ၿပီလား ” လို႔ လွမ္းေမးလိုက္ရပါတယ္ ။

ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ ဟုတ္ကဲ့အမ သူမွာထားပါတယ္..သူ သီးသန႔္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္ အမ…က်ေနာ္ လိုက္ျပေပးပါမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ဆိုင္အတြင္းဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ ဗြီအိုင္ပီ အထူးခန္း လို႔ စာတန္းေလး ေရးထားတဲ့ အခန္းတခန္းကို ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက တံခါးဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ သူ..သူ..ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလာကို ထိုင္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ..သူ…သူနဲ႔ သီးသန႔္ အလုံပိတ္ အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ရတာပါလား…။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အပ်ိဳဖ်န္းကေလး တေယာက္လို ရင္ေတြ တုန္ခုံေနတယ္ ။ “ လာ..ခင္ဦး….” သူက လွမ္းေခၚတယ္ ။ သူရွိေနတဲ့ စားပြဲကို ဒူးေတြ တုန္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရတယ္ ။ “ ကိုယ္က ခင္ဦး လာပါ့မလားလို႔ စိတ္ေတြ ပူေနတာ…”လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူက ႐ုံးမွာတုံးက အဝတ္အစားနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။

ဘယ္ဖက္ရင္ဘတ္မွာ မိေခ်ာင္း႐ုပ္ အစိမ္းေလးနဲ႔ စပို႔ရွပ္ အျဖဴေရာင္..မီးခိုးေရာင္ ေယာလုံခ်ည္ နဲ႔ ။ သူ႔ဘယ္လက္မွာ အနက္ေရာင္သားေရႀကိဳးနဲ႔ ေ႐ႊေရာင္နာရီ အဝိုင္းေလးတလုံး ပတ္ထားတယ္ ။ သူ႔ဆီက ေရေမႊး အနံ႔သင္းသင္းေလး လည္း ရလိုက္တယ္ ။ “ ခင္ဦး..ဘာစားခ်င္လဲဟင္…” “ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..ၫႊန္ခ်ဳပ္သေဘာပါ..ၫႊန္ခ်ဳ ုပ္ ႀကိဳက္တာ မွာပါ …” သူက ရယ္လိုက္တယ္ ။ “ ကိုယ့္ကို ၫႊန္ခ်ဳ ုပ္..လို႔ မေခၚပါနဲ႔လား….” ခင္ဦးလည္း သူ႔အၾကည့္ကို ရင္မဆိုင္ရဲဘူး ။ “ ဘယ္လို ေခၚရမွာလဲလို႔…” သူ႔ကို မၾကည့္ဘဲ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ရယ္ၿပီး “ ကိုကို…လို႔ ေခၚ….” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔လည္း ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ ကိုကိုလို႔ ေခၚခိုင္းေနတဲ့ သူ႔ကို အံံ့ၾသမိၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူက လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ…။ “ အို….” သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။

နမ္းလည္း နမ္းတယ္ ။ “ ခ်စ္တယ္..ခင္ဦးရယ္….” တဲ့ ။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ေနၿပီ ။ “ ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား….” လို႔ သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။ အို…ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရက္နဲ႔ သူစုတ္တာေတြကို အလိုက္သင့္ ခံယူေနမိလိုက္တယ္ ။ သိပ္ပါးတဲ့လူႀကီး ..။ အဆင့္ေတြ တခါထဲ ေက်ာ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လက္ရဲဇက္ရဲလို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေရာက္သြားရၿပီး သူခ်ယ္လွယ္သမွ် ခံေနရေတာ့တာဘဲ ။

တကယ့္ကို လက္သြက္တဲ့ လူ ..။ “ကိုကိုေလ…ခင္ဦးကို ခ်စ္မိေနတာ ၾကာၿပီ သိလား…” လို႔ နားနားကို ကပ္ၿပီး သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ နား႐ြက္ဖ်ားေလးကို သူ လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လိုက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္တာ ..။ ရင္ေတြခုံ ၾကက္သီးေတြ ထရင္း သူလုပ္တာ ေျပာတာေတြကို ခံေနနားေထာင္ေနေတာ့ သူက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုကဲလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္လုံးေတြကို ကိုင္လာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ကိုယ့္ကို အထင္အျမင္ေသးမွာလည္း စိုးလာၿပီး သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ပစ္မိတယ္ ။ “ မျမန္လြန္းဘူးလားဟင္..က်မတို႔မွာ အိမ္ေထာင္အသီးသီးနဲ႔ အခုလို ျဖစ္ပ်က္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုကို မစိုက္ဘူး ။ ခင္ဦးရယ္..ကိုကိုကေတာ့ ခ်စ္တာဘဲ သိတယ္..ခင္ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ …လို႔ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ လည္တိုင္ကို လိုက္နမ္းေနတယ္ ။

သူ႔လက္တဖက္ကလည္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္တန္တဖက္ကို ပြတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ အပြတ္အသပ္ အနမ္း အကိုင္အတြယ္ ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေစတာ အမွန္ပါဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုေအာင္နဲ႔ ကာမကိစၥေသြးေအးသြားခဲ့ၿပီး စိတ္သိပ္မပါေတာ့ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြဟာ အခုေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ ႏိုးၾကားထႂကြလာရတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကိုကိုကလည္း ခင္ဦးကို တအားခ်စ္မိ ခင္ဦးကလည္း ကိုကို႔ကို ခ်စ္မိေနၾကၿပီဘဲ ဘာလိုေသးလဲ…လို႔ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ေပါင္ၾကားကို ထမိန္ေပၚကေန ကိုင္စမ္းတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ဆီးစပ္အေပၚ တဖြဖြ လာပြတ္စမ္းေနေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ တအားခုံ စိတ္ေတြ ႏိုးႂကြလာတယ္ ။ စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ထဲ လာထိုင္ၿပီး အစားအေသာက္ မမွာဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြအေပၚ သူ႔လက္ေတြက ေျပးလႊားကစားေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္မတားေပမယ့္ အစားအေသာက္ မမွာေတာ့ဘူးလား လို႔ေတာ့ ေမးလိုက္တယ္ ။

သူက ..ဟုတ္သားဘဲ ခင္ဦး ဆာေနမွာ…လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စားပြဲထိုးေတြကို ေခၚခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရတဲ့ ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့အခါ အေပၚျဖဴေအာက္အနက္ ဝတ္စားထား တဲ့ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး ဝင္လာတယ္ ။ သူက စားစရာေတြ ေသာက္စရာေတြ မွာလိုက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးခ်ာတိတ္ ထြက္သြားတာနဲ႔ သူ ခင္ဦးဦး ျမင့္ တကိုယ္လုံးကို ဖက္လိုက္ပြတ္လိုက္ ျပန္လုပ္ေတာ့တာဘဲ ။ ခက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ္တိုင္က သူလုပ္တာေျပာတာေတြကို သာယာေနမိတာ ။ သူ႔ကို တိတ္တခိုး သေဘာက်ေနခဲ့မိတာေတြကို သူကလည္း သိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စားစရာေတြ ေရာက္လာလို႔ ကိုင္တာနမ္းတာ ပြတ္တာေတြ ရပ္သြားရတယ္ ။ စားစရာေတြကို ေသာက္စရာ ဝိုင္ နဲ႔ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း စားၾကတာ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ဝိုင္ေသာက္ၿပီး သူကေတာ့ ဝစ္စကီ ေသာက္တယ္ ။ လျပည့္ဝန္းစားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကားနဲ႔ ကိုယ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။

သူက သံလွ်င္က သူ႔ကြန္ဒို ကို သြားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေန႔မွာ ခုေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီလို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ လို႔ ေျပာၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္ ။ သံလွ်င္ကို သြားရင္ ဒီည အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ သူကေတာ့ တအားထန္ေနေတာ့ သြားခ်င္ေနတာေပါ့ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ ကို ၫႊန္ခ်ဳပ္အခန္းက ထြက္လာတဲ့ ေငြစာရင္းက ေဒၚျမျမၫြန႔္က “ ၫႊန္ခ်ဳပ္က ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္” လို႔ လာေျပာသြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ သည္ ႐ုံးမွာလည္း ဒီလိုကဲလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့လို႔ လျပည့္ဝန္းဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကတုံးက ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ ႐ုံးမွာ ဘာမွ မလုပ္ဖို႔ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့လူေတြ မဟုတ္လား ။ လူသိခံလို႔ မျဖစ္ဘူး ေလ ။ အခု သူက ေခၚေနျပန္ၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔႐ုံးခန္းဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။

အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားတဲ့ ပုံ ျဖစ္ေအာင္ ဖိုင္တြဲတတြဲကို လက္မွာ ကိုင္သြားလိုက္သည္ ။ ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားလို႔ ေအးစိမ့္ေနတဲ့ သူ႔႐ုံးခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရာက္သြားတဲ့အခါ သူ႔စားပြဲမွာ သူ မရွိဘူး ။ သူ႔အတြက္ သီးသန႔္ အိမ္သာ နဲ႔ လက္ေဆးဖို႔ေႂကြခြက္ေတြ ရွိေနတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာမ်ားလားဆိုၿပီးအဲဒီအတြင္းခန္းေလးဖက္ကို ေလွ်ာက္သြားၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ႐ုတ္တရက္ အကြယ္ကေန သူ ခုန္ထြက္လာၿပီး ခင္ဦးးဦးျမင့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းတာကို ခံလိုက္ရတယ္ ။ “ ခင္ဦး..အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ….” လို႔ သူေျပာလိုက္ရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ စုတ္နမ္းလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း “ ႐ုံးမွာ မကဲပါနဲ႔ရွင္..လူေတြ ျမင္ကုန္မယ္…” လို႔ ႐ုန္းဖယ္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့သူက “ ဟုတ္ၿပီေလ..ဒါဆိုရင္ ကိုကိုတို႔ လြတ္လပ္တဲ့ တေနရာရာမွာ ေတြ႕ၾကမယ္…ဒီေန႔အလုပ္က အျပန္..” လို႔ေျပာတယ္ ။ အင္း..ဒီကလည္း သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာပါ ။

သူ႔မာမာႀကီးက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္ရင္းနားကို လာေထာက္မိေနတယ္ ။ “ ေန႔တိုင္း အျပန္ေနာက္က်ေနတာ မေကာင္းဘူးထင္တယ္..ေနာက္ တရက္ရက္က်မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္” “ အိုး…ဒီေန႔ညေနဘဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္…ခင္ဦးကို မေတြ႕ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..” “ အင္း.ခက္တာဘဲ…က်မမွာ လင္ႀကီး ငုတ္တုတ္ ရွိေနတယ္..” “ ကိုကို႔မွာလည္း မယားႀကီး ငုတ္တုတ္နဲ႔ပါ …အတူတူ မအိပ္ေတာ့တဲ့မေပါင္းသင္းေတာ့တဲ့ လူမမာ မယားႀကီး ဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္” သူ႔လက္ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ရင္သားေတြဆီကို ေရာက္လာသည္ ။ “ အဝတ္အစားေတြ ေၾကကုန္မယ္ကြာ…” “ ဒါဆို..ခြၽတ္လိုက္ပါလား…” “ အိုး…ဘယ္ျဖစ္မလဲ…ေနာက္မွ..ေနာက္မွ..ေနာ္…” သူ႔လက္ေတြက တင္ပါးေတြဆီကို ေရာက္လာျပန္သည္ ။ ထမိန္အေပၚကေနဘဲ အဂၤါစပ္ေနရာကို သူ အုပ္ကိုင္ လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရသည္ ။

သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အ၈ၤါစပ္ ကို မိမိ ရရ ကိုင္မိသြားလို႔ပါ ။ “ အို႔…” “ ခ်စ္တယ္ ခင္ဦးရယ္ …ဟင္း…..” သူ႔လက္က အဂၤါစပ္ကို ပြတ္ေနသည္ ။ ေနာက္ လက္တဖက္ကလည္း တင္ပါးေတြရဲ႕ ၾကားထဲကို ႏႈိက္သည္ ။ “ လူေတြ ဝင္လာလိမ့္မယ္…က်မ ေတာင္းပန္ပါတယ္…မလုပ္ပါနဲ႔..” သူနဲ႔ တအား နီးစပ္ရင္းႏွီးသူ သူ႔ပီေအတို႔ ယာဥ္ေမာင္းတို႔က အခ်ိန္မေ႐ြး စြတ္ဝင္လာႏိုင္တာမို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို တြန္းပစ္လိုက္မိသည္ ။ “ ဟိတ္..ၾကမ္းလွခ်ည္လား…ဒါဆို ႐ုံး ေစာေစာဆင္းလိုက္..တေနရာမွာ ေတြ႕ၾကမယ္…” “ အင္းပါ ဆို…ကဲ က်မ သြားေတာ့မယ္….” ရင္ေတြ တုန္လ်က္ သူ႔အနားကေန သြက္သြက္ ထြက္ခြာခဲ့တယ္။ ဒူးေတြ ယိုင္ေနသလိုဘဲ ။ စိတ္ေတြ လႈပ္ရားေနတယ္ ။ သူ႔႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္ကို ေရာက္တဲ့အခါ ေကခိုင္သက္ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။

“ ဟင္..ခင္ဦး..ၫႊွန္ခ်ဳပ္ အခန္းထဲကို ေရာက္ေနတာလား…ေကခိုင္က ၫႊန္ခ် ုပ္ မေရာက္ေသးဘူးထင္လို႔..” ခင္ဦးဦးျမင့္ ရွင္းမျပေနေတာ့ဘဲ သူ႔အလုပ္စားပြဲဆီကို ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲ ျပန္သြားလိုက္တယ္ ။ စားပြဲေနာက္ကို ကမန္း ကတန္း ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေဘးစားပြဲက ယဥ္ယဥ္ေအး ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက “ မခင္ဦးဦး….မ်က္ႏွာေတြ နီရဲလို႔ပါလား…ဘာျဖစ္လာလဲဟင္…” လို႔ ေမးလိုက္လို႔ ျပန္ၿပဳံးျပရင္း…“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး…ဒီလိုပါဘဲ..” လို႔ ေျဖ လိုက္တဲ့အခ်ိန္ စားပြဲေပၚက ဖုန္း ျမည္လာတယ္ ။ “ ဟယ္လို..အမိန႔္ရွိပါ.. အက္မင္ကပါ ..ခင္ဦးဦးျမင့္ပါ ..” “ ဟိတ္…ခင္ဦး….ေကခိုင္ပါ..ယူ႔ထမိန္ အေနာက္မွာ အရည္ေတြ စိုကြက္ေနတယ္..ထမိန္ျပင္ ဝတ္လိုက္အုံး…” “ ဟင္..ဟုတ္လား….” အိုး..ခက္ေတာ့တာဘဲ..ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ၾကားေနရာမွာ စိုစိစိလိုလို ျဖစ္ေနပါတယ္ လို႔ေတာ့ ထင္မိသား..။ ေကခိုင္ ေတြ႕သြားတယ္ ။ ဒုကၡပါဘဲ…။ ေကခိုင္က ဖြေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္ ။

သူ ပူဆာလြန္းတာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ႐ုံးကေန ေန႔ဝက္ခြင့္ယူလိုက္ၿပီး သူခ်ိန္းလိုက္တဲ့ေနရာကို သြားလိုက္တယ္ ။ စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားလြန္းေနရတယ္ ။ မၾကာခင္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ၾကေတာ့မွာကို သိေနလို႔ ။ ဟို တခါ လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကေတာ့ သူကိုင္တာ ႏႈိက္တာ နမ္းတာပြတ္တာေတြကို ဖီလင္ေတြ တအား တက္ခဲ့ရတယ္ ။ ဒီတခါက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဆုံးစြန္ လုပ္ၾကမွာ ။ ကိုယ့္ေယာက်္ား ကိုယ့္လင္ မဟုတ္ဘဲ လုပ္ဖူးတာ သက္ဝင္းေမာ္ နဲ႔က ပထမဆုံးဘဲေလ ။ ဒါလည္း ေယာက်္ား ျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သစၥာမဲ့ခဲ့တာကို အ႐ြဲ႕တိုက္တဲ့အေနနဲ႔ တျခားေယာက်္ားတေယာက္ နဲ႔ ျဖစ္ပစ္လိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ၫႊန္ခ် ုပ္ သက္ဝင္းေမာ္ကို ျပန္ႀကိဳက္ပစ္လိုက္ တာ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ခ်ိန္းလိုက္တာက ဟိုတယ္ေလး တခုပါ ။ ၿမိဳ႕ျပင္က်တာေၾကာင့္ လူသိပ္ မရႈပ္ဘူး ထင္ရ ေပမယ့္ သမီးရည္းစားေတြ အတြဲေတြက လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာကို ေ႐ြးၿပီး လာၾကတာေၾကာင့္ ဟိုတယ္ေလးမွာ လူျပည့္ေနတယ္ ။

သီးသန႔္ အိမ္လုံးခ်င္းေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေဆာက္ထားၿပီး အိမ္ေလးတလုံးမွာ ေက်ာခ်င္းကပ္ အခန္းႏွစ္ခန္း ရွိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရာက္သြားတာနဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္က ႀကိဳတင္ ေစာင့္ခိုင္းထားတဲ့ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေလး က ခင္ဦးဦး ျမင့္ရဲ႕ ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။ သူ႔လက္ထဲမွာက အစိမ္းေရာင္ ေကာ္ျပားဝိုင္းေလး နဲ႔ ေသာ့တေခ်ာင္း ကိုင္ ထားတယ္ ။ အစိမ္းေရာင္ ေကာ္ျပားအဝိုင္းးေလးေပၚမွာ အဂၤလိပ္စာလုံးနဲ႔ ၆၉ လို႔ ေရးထားတယ္ ။ ဟိုတယ္အခန္းထဲကို ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ မဝင္ရလို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ က်ေနာ္လိုက္ျပေပးမယ္…စစ္စတီႏိုင္းက ဟိုးဖက္အစြန္မွာ…” လို႔ လက္ နဲ႔ ၫႊန္ျပၿပီး ဦးေဆာင္ ေခၚသြားတယ္ ။ အခန္း၆၉ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ေသာ့ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္ထဲကို ထည့္ေပးၿပီး…“ စစ္စတီႏိုင္း က အရမ္းေကာင္းတယ္….” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း..“ ဟင္..ဘာေျပာတယ္…ဘာေကာင္းတာလဲ” လို႔ ေလသံမာမာနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက “ အခန္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာပါ…” လို႔ မဲ့မဲ့ေလး ေျဖရင္း ထြက္သြားပါတယ္ ။

ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း တုန္ရီေနတဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ အခန္းေသာ့ကို ဖြင့္လိုက္တယ္ ။ အခန္းထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ရင္ေတြ ဖိုသြား တယ္ ။ ကိုယ့္ေယာက်္ားနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကဳံဖူးေပမယ့္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ အခုလို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ လုပ္ရဖို႔က စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလြန္းေနတယ္ ။ “ ခင္ဦး…လာ..လာ…ဆာလား..တခုခုမွာေပးရမလား…” “ ဟင့္အင္း…မမွာပါနဲ႔….” “ အေအးေလးေတာ့ ေသာက္ပါ..ဒီမွာ ပက္စီ ရွိတယ္…” သက္ဝင္းေမာ္သည္ တီရွပ္အနက္ေရာင္ကို ဝတ္ထားတယ္ ။ တီရွပ္ ရင္ဘတ္မွာက အဂၤလိပ္စာလုံးနဲ႔ နဲဗား ဆရမ္းဒါး ဆိုတဲ့ စာတန္း ရွိေနတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးဘူး..အညံ့မခံဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါ့ ။

သူ႔ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ ဖက္လိုက္တယ္ ။ ပက္စီဘူးကို ထပ္ကနဲ ေဖါက္ေပးတယ္ ။ “ ေသာက္လိုက္အုံး..အျပင္မွာ အရမ္းပူတယ္…” “ ဟုတ္တယ္…က်မ ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္…ေခြၽးသိပ္ထြက္တာဘဲ…” “ ခ်ိ ုး..ခ်ိ ုး….ခင္ဦး…..” သက္ဝင္းေမာ္က ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚက ဝစ္စကီပုလင္းလွလွႀကီးထဲက ပယင္းေရာင္ ဝစ္စကီအရက္ေတြကို ဖန္ခြက္လွလွရွည္လေမ်ာေလးထဲကို ေလာင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တယ္ ။ လိုက္ပို႔တဲ့ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေလး ေျပာသြားတာ မွန္တယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းက အပ်ံစား..အေကာင္းစား ။ ၾကည့္ရ တာ ဒီဟိုတယ္ခန္းက ဗီအိုင္ပီ ဆရာႀကီးေတြ အတြက္ စပယ္ရွယ္ သားသားနားနား ျပင္ထားေပးသလားဘဲ ။

ေရခ်ိ ုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဝင္လာမလား စိတ္ပူေနတယ္ ။ အင္း..ငါလည္း ေၾကာင္လိုက္တာ..သူနဲ႔ဘဲ ခု အိပ္ေတာ့မယ့္ဟာ သူဝင္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနရေသးတယ္….ခိခိ …။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ ။ ဂ်ိ ုင္းၾကား ဖင္ၾကားေပါင္ၾကားေတြနဲ႔ အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းကို အထူး ေဆးေၾကာသန႔္စင္သလိုသြားလည္း တိုက္လိုက္တယ္ ။ ကိုယ့္အနံ႔ေၾကာင့္ သူတပါး စိတ္မညစ္ေစခ်င္ဘူး ။ ဆပ္ျပာနဲ႔ တကိုယ္လုံးကို ပြတ္တိုက္တဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ရင္သားထြားထြားေတြက လႈပ္ခါေနၾကတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဝစ္စကီ ကို ေမာ့ခ်လိုက္တယ္ ။ ရင္ထဲမွာ ပူဆင္းသြားတယ္ ။ ဒီဟိုတယ္ခန္းထဲ စေရာက္ကထဲက သူ ေသာက္ေနတာ ။ တပက္ၿပီး တပက္ တခြက္ၿပီး တခြက္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲက ထြက္လာမယ့္ ခင္ဦးကို သူေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ေမြးရာပါ ဖြား ဖက္ေတာ္ႀကီးက မာေက်ာေတာင္မတ္ေနၿပီ ။ ခင္ဦးကို သူ ပီပီျပင္ျပင္ ဗ်င္းေပးဖို႔ ႀကိဳတင္ၿပီး ေဆးႀကိဳေသာက္ထားတယ္ ။

သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္က သံမဏိေခ်ာင္းႀကီး တေခ်ာင္းလို မာေတာင့္ေနၿပီး အဆင္သင့္ အေနအထားနဲ႔ ရွိေနတယ္ ။ ေမြးပြ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို ကိုယ္မွာ ပတ္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္ ။ “ လာ…ဒီကို…” သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ႔အနားကိုဆြဲေခၚလိုက္ၿပီ္းဖက္ထားရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ စုတ္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ရင္း တုန႔္ျပန္ကာ နမ္းစုတ္လိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးဦးျမင့္ စည္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ “ အို …” ျဖဴျဖဴ ဝင္းဝင္း အမို႔အေမာက္ အေကြ႕အေကာက္ေတြ ထင္းကနဲ ေပၚလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ဘယ္လက္နဲ႔ ရင္ထြားထြားေတြကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ကာဖုံးလိုက္သလို ညာလက္နဲ႔ ေပါင္ဂြဆုံ ႀတိဂံေနရာေလးကို ကာလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က “ မရွက္ပါနဲ႔ ခင္ဦးရယ္ …ခ်စ္ၾကေတာ့မယ့္ဟာဘဲ..” လို႔ ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္ရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္ ။ေခ်ာမႊတ္အိစက္တဲ့ ရင္သားႏွစ္ခိုင္က သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႔ တသားထဲက်ေအာင္ ဖိကပ္မိသြားတယ္ ။

တင္းမာၿပီး ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ ရင္သီးဖုေလးေတြကို သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လက္ဖဝါးက ကိုင္တြယ္သုံးသပ္လိုက္တယ္ ။ မဟတဟ ပြင့္အာေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ သက္ဝင္းေမာ္ ကို ျပန္ဖက္သိုင္းလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာက မိတ္ဆက္လုံးေထြးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္ တဖက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္ဂြဆုံက မိန္းမကိုယ္ဆီကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပစိုေနတာကို သူ စမ္းမိလိုက္တယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔ ျဖစ္မယ့္ မိန္းမ စိတ္လာၿပီး အရည္စို႐ႊဲစိတ္လာေနတာကို သိလိုက္ရရင္ ပိုၿပီး စိတ္ထႂကြျပင္းထန္သြားရၿပီး သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ကုတင္ဆီကို ဆြဲယူေခၚေဆာင္သြားလိုက္တယ္ ။

ခင္ဦးဦးျမင့္ ကုတင္ေပၚကို ပက္လက္ကေလး ၿငိမ့္ကနဲ က်သြားတယ္ ။ ထူထဲတဲ့ ေမြ႕ယာႀကီးေၾကာင့္ ။ ရင္သားစိုင္ေတြက တုန္ခါသြားၾကတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက တီရွပ္နဲ႔ ပုဆိုးကို အျမန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ အဝတ္မပါတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ပထမဆုံး ေတြ႕ဖူးရတာ ။ က်စ္လစ္ႀကံ့ခိုင္တဲ့ ကိုယ္လုံး..ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔မို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေငးစိုက္ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားက လုံးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႔ အတန္ရွည္ႀကီးက ေငါေငါႀကီး ေထာင္ထေန တယ္ ။ အိ….နဲတဲ့ေကာင္ႀကီး မဟုတ္ဖူး …။ ဒစ္လုံးႀကီးက မႈိပြင့္ႀကီး တပြင့္လို ကားကားႀကီး …။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အသဲယား ၾကက္သီးေတြ ထသြားတယ္ ။

မ ၾကာခင္မွာ ဒီထိပ္ဖူးကားႀကီးနဲ႔ အတန္တုတ္ႀကီးဟာ သူ႔မိန္းမကိုယ္ထဲ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ဝင္ထြက္ေဆာင့္ထိုးေတာ့မွာ မဟုတ္လား ။ ေဂြးစိႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း တြဲေလာင္းႀကီး..။ လႈပ္တုပ္တုပ္နဲ႔ ။ သက္ဝင္းေမာ္က သူမ အေပၚ တက္ခြလိုက္တယ္ ။ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားထြားထြားေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္ လုပ္ၾကည့္ေနတယ္ ။ “ ခင္ဦး ႏို႔ေတြက တအားလွတာဘဲ ..စေတြ႕စထဲက ခင္ဦးႏို႔ႀကီးေတြကို ကိုယ္က စြဲလန္းေနခဲ့တာ…..ဖင္တုန္းေတြေရာဘဲ…တကယ့္ကို လွတယ္…” လို႔ သူေျပာလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ လည္း..“ အို..ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ…ရွက္လိုက္တာ..” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္တဖက္က ခင္ဦးရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လိုင္းဆြဲလိုက္လို႔ “ အို႔ ဟင့္…” လို႔ အသံေလးထြက္ေအာင္ ေအာ္လိုက္ မိရတယ္ ။

သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြလည္း ခင္ဦး မိန္းမကိုယ္က ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ေတြ ေပစိုကုန္တယ္ ။ သူက သူ႔လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းအထစ္မွာ ဒီအရည္ေတြကို သုတ္လိမ္းလိုက္တယ္ ။ ဒါနဲ႔ အားမရဘဲ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကို တံေတြးေတြ ဖြတ္ကနဲ ဖြတ္ကနဲ ေထြးထည့္ၿပီး ဒီတံေတြးေတြနဲ႔ ထိပ္ဖူး အထစ္ႀကီးကို လိမ္းသုတ္လူးလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္က အခ်ိန္ဆြဲ ဖင့္ေႏွးေနတတ္သူ မဟုတ္ဘူး ။ သူ႔လိင္တန္တုတ္ရွည္ႀကီးကို ခင္ဦးရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးဆီက ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြထဲကို ထိုးႏွစ္ သြင္းခ်လိုက္တယ္ ။ “ အို႔…အေမ့…” ခင္ဦးရဲ႕ ႏုဖတ္တဲ့ မိန္းမကိုယ္အတြင္းသားေလးေတြကို ထိုးခြင္း ဝင္ေရာက္လာတဲ့ လိင္တန္တုတ္တုတ္ႀကီးရဲ႕ ပြတ္တိုက္တဲ့ ဖီလင္ေၾကာင့္ ခင္ဦး လန႔္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္ ။ အရည္ေတြ ဒီေလာက္ စို႐ႊဲေနတာေတာင္ တုတ္ လြန္းတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ေၾကာင့္ တကိုယ္လုံးက အေၾကာအျခင္ေတြ တုန္ဆိမ့္သြားရတယ္ ။

ခင္ဦးရဲ႕ ဖင္တုန္းႀကီးတဖက္ကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထိန္းရင္း သူ႔လိင္တန္ကို ထပ္ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ တထစ္ထစ္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး အထဲကို တထုတ္ထုတ္ ဝင္သြားတယ္ ။ “ အို႔….ဟင့္…ၾကမ္းတယ္ကြာ….” ခင္ဦးက မခံႏိုင္သလို ညည္းလိုက္လို႔ သက္ဝင္းေမာ္က “ခင္ဦး နာလို႔လားဟင္..” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက “ နာလို႔ ဟုတ္ဘူး..သူက တအားႀကီး တဆုံးသြင္းလို႔…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက တဏွာႀကီးတဲ့ လင္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး စမ္းလုပ္ဖူးတဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ ။ ေတာ္႐ုံလုပ္တာကို မျဖဳန္ဘူး ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္က သူ႔ေယာက်္ား ေအာင္မိုးျခမ့္ထက္ပိုႀကီး ပိုရွည္တယ္ ။ စစခ်င္းမွာ တအားထိုးသြင္းလို႔ လန႔္သြားရတာပါ ။ လိင္တန္တဆုံး ထိုးသြင္းထားရက္ႀကီးနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သက္ဝင္းေမာ္ ငုံ႔ၾကည့္သည္ ။ လိင္တန္တဆုံးထိ သြင္း ထားတာေၾကာင့္ သူ႔လေမႊးေတြနဲ႔ ခင္ဦးရဲ႕ ေစာက္ေမႊးေတြ ထိကပ္ ပူးၿငိေနၾကၿပီ ။

ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တဖက္ကိုစို႔ တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း သူ႔ဖင္ကို ႂကြၿပီး လိင္တန္ကို ျဖည္းျဖည္းေနာက္ဆုတ္လိုက္တယ္ ။ “ အင္းဟင္း…..အင္း….” လိင္တန္ႀကီး လႈပ္ရွားလိုက္တာနဲ႔ ခင္ဦး အရသာေတြ ထူးသြားတယ္ ။ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွန္မွန္ေလး အသြင္းအထုတ္ေတြ လုပ္လိုက္ေတာ့ ခင္ဦး အသဲခိုက္ေအာင္ ႀကိဳက္သြားရတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ကို တအား ဖက္ထားတယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ြဲွဲ႐ႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေလး ထိုးထုတ္ေပးေန တာေတာင္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း ဆူၿဖိဳးေတာင့္တင္းတဲ့ ခင္ဦးကို ၾကည့္ရင္း လုပ္ရတာ ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ဒီလို ပစၥည္းေကာင္း ေကာင္းကို လုပ္ရတာ ကံထူးတာဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္ အသြင္းအထုတ္ေတြ ျမန္လာတယ္ ။ ေကာင္းေလ ေဆာင့္ ေလေတြ ျဖစ္လာတယ္ ။

ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ နဲ႔ ဒလစပ္ ၾကားလာရတယ္ ။ အား..အမေလး….လုပ္.. လုပ္…ေကာင္း…ေကာင္းတယ္ …အိုး…ရွီး…..အိုး….ရွီး….အား….အား…….” ဆိုတဲ့ ခင္ဦးရဲ႕ ေအာ္သံေတြ…အားမလို အားမရ ငိုညည္းသံေတြ ဆူညံေနၿပီ ။ ဖြတ္ဖပ္ဖြတ္ ဖြတ္ဖပ္ …ဖပ္ဖပ္….ဖြတ္ဖပ္ဖြတ္ဖပ္….ဖပ္ဖပ္….။ အိုး……အီးဟီး………အားရွီး…..။ ပြဲက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကမ္းသထက္ ၾကမ္းလာတယ္ ။ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မနားတမ္း ဆက္တိုက္ ..။ ခင္ဦးလည္း မရွက္ေတာ့ဘဲ တအားေဆာင္ဖို႔ ျမန္ျမန္နဲ႔ ဆက္တိုက ေဆာင့္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ကလည္း ဒါမ်ိ ုး ႀကိဳက္တာ ။ လင္ရွိမိန္းမဆိုေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားၿပီးသား ။ခံဘူး ကုန္းဘူးၿပီးသား ။ ေရေရ လည္လည္ တြယ္႐ုံဘဲ ။ အပ်ိဳမေလးေတြလို ထိန္းလုပ္ရတာ ေခ်ာ့သြင္းရတာေတြ မလိုဘူး ။ ၿဖဲၿပီ..။ ေရလည္ဘဲ။ တဖန္းဖန္း တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ ေအာ္သံ အသားခ်င္းထိ႐ိုက္သံေတြ ဆူညံလို႔ ။

ခင္ဦး ၿပီးသြားတာ သိသာလွတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဒလၾကမ္း ဆက္ဆြဲတယ္ ။ ဖိေဆာင့္ မနားတမ္းေဆာင့္္ေပး လိုက္တယ္ ။ တကိုယ္လုံးလည္း ေခြၽးေတြ စိုစို႐ႊဲသြားတယ္ ။ ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ လိင္တန္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ခင္ဦးရဲ႕ ဘိုက္ သား ျဖဴျဖဴေလးေပၚကို သုတ္ေတြ ထုတ္လႊတ္လိုက္တယ္ ။ ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးေတြ အခ်က္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ပန္းထြက္လာတယ္ ။ “ အားးးးးး..” သက္ဝင္းေမာ္ လမ္းဆုံးပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းလိုက္ရလို႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးက က်ယ္ေလာင္လြန္းတယ္ ။ သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္း..ႏွစ္ေယာက္လုံး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿပီးသြားရတဲ့ ပြဲၾကမ္းကေလးကို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေက်နပ္မိေနၾကတယ္ ။ “ ေကာင္းသြားလားဟင္..ခင္ဦး…..” “ အင္းးးးးး…….” ေခ်ာေခ်ာ ျဖဴျဖဴ ပစၥည္း ေကာင္းေကာင္း ခင္ဦးနဲ႔ေက်နပ္စရာ ကာမပြဲၾကမ္းကေလး ႏႊဲလိုက္ရလို႔ သက္ဝင္းေမာ္ အရမ္းေက်နပ္ေနတယ္ ။

ခင္ဦးက တခ်ီတပြဲၿပီးတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာတာကိုသက္ဝင္းေမာ္က ခြင့္မျပဳဘူး ။ ဟိုတယ္ကေန စပ်စ္သီး ခ်ိ ုခ်ိ ုေလးေတြ မွာၿပီး ခင္ဦးပါးစပ္ထဲကို သူကိုယ္တိုင္ ခြံ႕ေကြၽးတယ္ ။ သီးစုံဖါလူဒါကိုလည္း ဇြန္းကေလးနဲ႔ ခပ္ၿပီး ခင္ဦးကို ခြံ႕ေကြၽးတယ္ ။ ခင္ဦးလည္းေယာက်္ားျဖစ္သူကေတာင္ ဒီလို ယုယတာေလးေတြ ဂ႐ုစိုက္တာေလးေတြ မလုပ္ေပးတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းေမာ္ အခုလို ဂ႐ုစိုက္တာေလးေတြကို ေက်နပ္တယ္ ။ သာယာတယ္ ။ ဒုတိယတခ်ီ က်ေတာ့ ပြဲက ပိုၾကမ္းလာတယ္ ။ ခင္ဦးကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါလာတယ္ ။ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးတဲ့ ခင္ဦးကို အေနာက္ကေန ဖင္တုန္းႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ၿပီး အားနဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ခြင့္ရ တယ္ ။

ဒီလို လုပ္တဲ့အခါ ဖင္ဘ=လွလွႀကီးေတြကို ကိုင္နယ္ ဆုပ္ကစားခြင့္ရသလို ဖင္ၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္နဲ႔ ခေရပြင့္လို႔ တင္စား ေခၚၾကတဲ့ စအိုေပါက္ေလးတို႔ကို ရွင္းရွင္းကြင္းကြင္း ျမင္ေနရတယ္ ။ အဖုတ္ထဲကို ကိုယ့္လီးတန္ ဝင္ထြက္ေနတာကိုလည္း ေတါ့ေနရတယ္ ဆိုေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သေဘာအရမ္းက်တဲ့ ပုံစံဘဲ ။ ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ထက္ေတာင္ တုတ္လဲတုတ္ ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ လတန္တုတ္ရွည္ႀကီးနဲ႔ ေဆာင့္လုပ္တာ ခံရတာ ေကာင္းလည္းေကာင္း ေအာင့္လည္း ေအာင့္တယ္ ။ ဖင္ကုန္းၿပီး ခံရ တာ မလြယ္လွေပမယ့္ အရမ္းလည္း ဆက္ဆြက်တယ္ လို႔ ခင္ဦးထင္တယ္ ။

ဖင္ႀကီးေတြ ေထာင္ၿပီး အဖုတ္ႀကီးကို ျပဴးျပထားတာေလ ။ လိုးခ်င္တိုင္း လိုးပါေတာ့လို႔ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ နဲ႔ ခြင့္ျပဳထား တာ ။ တြဲေလာင္းက် တုန္ေနတဲ့ ႏို႔ျဖဴျဖဴလုံးလုံးႀကီးေတြကို လွမ္း ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႉေနတဲ့ အသံႀကီး နဲ႔ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးလည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ထိမိလြန္းလို႔ တအင္းအင္း ေအာ္ညည္းေနရတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေဆာင့္ထည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သက္ဝင္းေမာ္ ရန္ရွာ လာတာက ခင္ဦး ရဲ႕ စအိုေပါက္ ခေရပြင့္ေလး ဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္က စားေနက် ငျဖဳတ္ေယာက္ ဆိုေတာ့ ခင္ဦး ဖင္ကုန္းေပးလို႔ ခေရပြင့္ကို စျမင္ရကထဲက ခေရပြင့္ဟာ အရစ္နဲနဲျပဳန္းေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ တယ္ ။ ဖင္ခံဘူးတဲ့ လကၡဏာကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ လင္ျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္နဲ႔ တခ်ိန္လုံး လိုးတာကို ခံထားရေတာ့လည္း သိသာမွာေပါ့ ။

သက္ဝင္းေမာ္က ဒါဆိုရင္ ခင္ဦးအတြက္ ဖင္ခံတာက အဆန္း မဟုတ္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူဖင္လိုးဖို႔ အဆင္ေျပၿပီ ဆိုၿပီး တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြကို လိုးခ်င္တာ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵပါ ။ ခင္ဦးလည္း မ်က္လုံးေလး ပိတ္ၿပီး ေဆာင့္တာေတြကို အရသာခံေနခိုက္ လတန္ႀကီး ေလ်ာကနဲ အဖုတ္ထဲက ျပန္ထြက္သြားလို႔ ရင္ထဲ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္ ။ “ ဟင္..ကိုကို..ဘာလို႔ လီးႀကီး ဆြဲထုတ္သြားတာလဲ လို႔…..” သက္ဝင္းေမာ္က ဘာမွ ျပန္မေျဖဘူး ။ ဖင္တုန္း ျဖဴျဖဴႀကီးေတြ ၾကားခလယ္က နီညိဳညိဳ ဖင္ေပါက္ေလးကို သူ႔လ်ာနဲ႔ ဖိဖိ ယက္ေပးလိုက္တယ္ ။ “ အို..အာ…..ဟင့္…ဖင္ကို ဘာလို႔ ယက္ေနတာလဲ ကိုကို…” ဖင္ေပါက္ေလးကို လ်ာထိပ္ခြၽန္နဲ႔ ထိုးဆြေပးေနတယ္ ။

“ အား….အင္း…အို….ဆူး…..ဆူး…အား……” သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လ်ာထိပ္ခြန္ခြန္က ဖင္ေပါက္တြင္းေလးထဲကို အတင္းႀကီးကို ထိုးေမႊေေတာ့ ခင္ဦး ဖင္တုန္းႀကီးေတြ ရမ္းခါေနရတယ္ ။ အဖုတ္ကလည္း အရည္ေတြ စိမ့္ယိုထြက္ လာတယ္ ။ စီးက်လာတယ္ ။ “ အင္ဟင္ဟင္…..ကိုကို…ခင္ဦး မေနတတ္ေတာ့ဘူး……အင္း….ကိုကိုရယ္…လုပ္ပါေတာ့…” ခင္ဦး ဖင္ႀကီးေတြ တုန္ခါေနၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ကို ေတာင္းခံေနရၿပီ ။ “ ဘာကို လုပ္ေပးရမလဲဟင္..ခင္ဦး…..” “ ကိုကိုကလည္းကြယ္..သိသားနဲ႔..ဟြန႔္..သူ သိပ္ ၾကားခ်င္ေနတယ္..” သက္ဝင္းေမာ္က ရယ္လိုက္ၿပီး “ လုပ္ေပးမွာေပါ့ ခင္ဦးရယ္..ခင္ဦးရဲ႕ ေဟာဒီဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ….” လို႔ ေျပာရင္း သူ႔လက္မကို အဖုတ္က ယိုစီးေနတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ သုတ္လူးလိုက္ၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ။ လက္မ နဲ႔ အသြင္းအထုတ္ ေလ့က်င့္ေပးေနတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးက တအားေထာင္ႂကြ မတ္ေနတယ္ ။

ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ဝင္ရေတာ့ မယ္ ဆိုတာကို သူသိေနသလိုဘဲ ။ ခင္ဦးက သူမ ဖင္ေပါက္ထဲကို လိင္တန္ မထိုးသြင္းခင္ လိင္တန္ကို တယုတယ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ နဲတဲ့ ဒစ္ၿပဲႀကီး မဟုတ္ဘူး ။ ဒါႀကီးကို စုတ္ေနရင္း ဒါႀကီးက မၾကာခင္ ငါ့ဖင္ေပါက္ကို ေဆာ္ထည့္ေတာ့မွာပါလား ဆိုၿပီး ခင္ဦး ၾကက္သီးေတြ ထသြားရတယ္ ။ခင္ဦးကလည္း ေယာက်္ားနဲ႔ ဖင္အႀကိမ္ႀကိမ္ အလုပ္ခံဘူး သက္ဝင္းေမာ္ကလည္း ဖင္လုပ္တာ ကြၽမ္းက်င္တဲ့လူ ဆိုေတာ့ အခက္အခဲ မရွိဘူး ။ ဖင္တုန္း ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံး အလယ္က နီညိဳညိဳ ဖင္ ေပါက္ေလးထဲကို အလုံးတုတ္ၿပီး ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီး က က်က်နန ထိုးသြင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးေနတယ္ ။

ခင္ဦလည္း သက္ဝင္းေမာ္ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္လို႔သာ အခုလို ဖင္ထဲ အထိုးခံတာ ျဖစ္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ သဘာ၀ ျဖစ္တဲ့ မိန္းမကိုယ္ထဲကို စပ္ယွက္တာကိုဘဲ ခင္ဦး သေဘာက်တယ္ ။ “ အားရွီး…အိုး….အား…..အား…ရွီး….အီး…….” အစပိုင္းမွာ ျဖည္းျဖ္းခ်င္း လုပ္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးခံႏိုင္ၿပီးေနာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္ဆန္လာတယ္ ။ တအားထိုးေဆာင့္ကာ လုပ္တယ္ ။ ဖင္ကုန္းေပးရတာ ေညာင္းလာလို႔ ခင္ဦးက ပုံစံေျပာင္းေပးပါလား လို႔ ေျပာတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးကို ေဘးတိုက္ တေစာင္း အိပ္ခိုင္းၿပီး သူက အေနာက္ကေနၿပီး လုပ္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေျပာင္းလုပ္တယ္ ။ လိင္တန္ညိဳညိဳႀကီး ခင္ဦးရဲ႕ ဖင္ေပါက္ထဲကို သြက္သြက္ေလး ဝင္ထြက္ေနတယ္ ။

“ အိုေကရဲ႕လားဟင္…” “ အင္း..အင္း….” “ ကိုကို ဖင္လိုးေပးတာကို ႀကိဳက္လား….” ခင္ဦး သူစိတ္ႂကြေစဖို႔ သူသေဘာက်ေအာင္..“ ႀကိဳက္တယ္ ကိုကို…..တအား ႀကိဳက္တယ္..” လို႔ စိတ္ပါတဲ့ ပုံစံဖမ္းၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ က်ဥ္းၾကပ္ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးက သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ၾကပ္တညးလြန္းတဲ့ အရသာထူးေတြ ေပးတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းောမ္ သိပ္ၾကာၾကာ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ။ သုတ္ရည္ေတြ ဖင္ေခါင္းထဲကို ထုတ္လႊတ္မိသြားရတယ္ ။ “ အား…အင္း…အီး…..” ခင္ဦးနဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ အခ်ိန္မၾကည့္မိၾက ။ ေရခ်ိ ုး ေဆးေၾကာၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြ ျပန္ထန္လာလို႔ ေနာက္တခ်ီ အဖုတ္ထဲ ထပ္ဆြဲၾကျပန္တယ္ ။ ျပန္ဖို႔ သတိရေတာ့ ညေတာ္ေတာ္ ညဥ့္နက္ေနၿပီ ။

သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးကို ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္လိုက္ရလို႔ အရမ္း ေက်နပ္သြားတယ္ ။ သူ႔ကို လိုတာ အားလုံး ေပးသြားတဲ့ ခင္ဦးကို အရမ္း စြဲသြားတယ္ ။ ေရာဂါသည္ အသက္ႀကီးေနတဲ့ မိန္းမ နဲ႔ မရသမွ် ကာမဆႏၵေတြကို ခင္ဦးနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ ရသြားတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕စိတ္ေတြ အရမ္း ေပါ့သြား ရွင္းသြားၿပီ ။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကားေမာင္းရင္း သက္ဝင္းေမာ္ စဥ္းစားလာတာက ခင္ဦးကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ လက္ေဆာင္ တခုခု ေပးဖို႔ ။ ၾကည့္ရတာ ခင္ဦးက အလုပ္လာတာ ကားေမာင္း တက္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမတေယာက္ ။ သူ႔ေယာက်္ားက အလုပ္ အဆင္ေျပပုံရတယ္ ။ အဝတ္အစား လက္ဝတ္လက္စားေတြလည္း ေတာက္ေျပာင္ သပ္ရပ္တာ သူ သတိထားမိတယ္ ။

ခင္ဦးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္ ။ ခင္ဦးကို ဘာ လက္ေဆာင္ ေပးရမလဲ သူ စဥ္းစားလို႔ မရေသးဘူး ။ တခုခုေတာ့ ေပးရမယ္ ။ ခင္ဦး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္သူ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တခူးခူး တရႉးရႉးနဲ႔ ေဟာက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ဖိအားေပးထားတာေလးေတြေၾကာင့္ ခင္ဦးရဲ႕ စအိုေပါက္ေလး က်ိန္းစပ္စပ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဟိုတယ္မွာ ေရေကာင္းေကာင္း ခ်ိ ုးခဲ့လို႔ ခင္ဦး သန႔္ရွင္းေနၿပီးသားမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ေဘးမွာ အသာေလး ဝင္အိပ္လိုက္တယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအစုတ္..အထိအေတြ႕ေတြကို စြဲား ခိုက္သြားရၿပီး သူနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္လည္း သူမလိုဘဲ ျဖစ္ေနပုံရတယ္ ။ ႐ုံးမွာ ခဏခဏဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚခိုင္းၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ဖက္လိုက္ကိုင္လိုက္ေတြ လုပ္တယ္ ။ “ သူမ်ားေတြ ရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာဘဲ..စိတ္ထိန္းအုံး..” ေျပာသာေျပာလိုက္ရေပမယ့္ သူကိုင္တာေတြကို ခင္ဦးဦးျမင့္ သာယာေနသလိုဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ထမိန္အေပၚကေနဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ အဖုတ္ကို ကိုင္ပြတ္ေနတယ္ ။

“ ခင္ဦး..႐ုံး ဆင္းရင္ ေတြ႕ၾကရေအာင္ကြာ….ေနာ္…” “ အင္း….” “ခင္ဦး စုတ္ေပးမွာလားဟင္…” “ အင္း..စုတ္ေပးမယ္…” “ ကိုယ္လည္း ခင္ဦး အဖုတ္ကို စုတ္ခ်င္တယ္…” “ အင္း..စုတ္…ေစာက္စိကို စုတ္…” “ ကိုယ့္လီး အရမ္းကို ေတာင္ေနၿပီ ခင္ဦးရယ္…” “ ကို..႐ုံးဆင္းတဲ့အခါ ေတြ႕ၾကမယ္ကြာ..အခုေတာ့ ခဏ စိတ္ထိန္းလိုက္အုံး….” ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ကို ပုဆိုးအေပၚကဘဲ ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲက ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္လည္း ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ႐ုံးဆင္းတဲ အခ်ိန္ ဘယ္မွာ ေတြ႕ၾကမလဲ ဆိုတာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ႀကိဳက္ ဗ်င္းခ်င္တာမို႔ ဟိုတယ္လိုေနရာေတြ မသြားခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေမွာ္ဘီက ၿခံထဲကို သြားၾကဖို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ။ ေမွာ္ဘီက ၿခံမွာက ၿခံေစာင့္ အျဖစ္ ထားတဲ့ ညိဳဝင္းေအာင္ကို သူ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္က သူ အရပ္ဖက္ မေျပာင္းခင္က သူ႔လက္ေအာက္က တပည့္တေယာက္ေပါ့ ။ “ ညိဳဝင္းေအာင္…ငါ ဒီ ညေန ၿခံထဲ လာမလို႔..” “ ဟုတ္…က်ေနာ္ ဘာလုပ္ထားေပးရမလဲ..” “ ဘာမွ လုပ္မထားနဲ႔..မင္း…ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္မွာ တေနရာရာကို ထြက္သြားလိုက္ကြာ..ညဖက္က်မွ ျပန္လာလိုက္….” “ ဟုတ္ကဲ့….” ၿခံထဲမွာ က ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး အိမ္ကေလး တလုံး ေဆာက္ထားသည္ ။ တေန႔က်မွ တိုက္လွလွေလး တလုံး သူ ေဆာက္မယ္ လို႔ မွန္းထားတယ္ ။ ဒီလို ၿခံကြက္ေတြက သက္ဝင္းေမာ္တို႔လို အရာရွိႀကီးေတြမွာ အမ်ားႀကီး ပိုင္ထားၾကတယ္ေလ ။ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္က စားပင္သီးပင္ေတြ မ်ိ ုးစုံ စိုက္ထားတယ္ ။

ေရကန္ေလးတကန္လည္း ရွိလို႔ တီလားပီးယား ငါးေတြလည္း ေမြးထားတယ္ ။ အင္း.ခင္ဦးကို ညေနက်မွ အပီကို လိုးပစ္အုံးမယ္….။ သက္ဝင္းေမာ္ ႐ုံး အဆင္းမွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ေမွာ္ဘီက သူ႔ၿခံေလးကို သြားၾကတဲ့အခါ ဘိုက္ဆာတဲ့ အခါ စားေသာက္ဖို႔ တခုခု စီစဥ္ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔ ေတြးမိၿပီး ေစာေစာက သူ႔တပည့္ ၿခံေစာင့္ ညိဳဝင္းေအာင္ကို အျပင္ကို ေရွာင္ခိုင္းထားမိတာကို သတိရလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္ကို ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္တယ္ ။ “ ညိဳဝင္းေအာင္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ…” “ မင္း ငါလာတဲ့ အထိေစာင့္ကြာ…ငါ့ကားနဲ႔ မင္း စားေသာက္စရာေတြ ထြက္ဝယ္ေပးရမယ္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ…” “ ငါတို႔ ေနာက္ တနာရီ အတြင္း ၿခံထဲကို ေရာက္လာမယ္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ..” ႐ုံး အဆင္းမွာ ကားပါကင္မွာ ေစာင့္နတဲ့ ခင္ဦးကို သူ ဝင္ေခၚၿပီး ေမွာ္ဘီကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက “ ႐ုံးက လူေတြ ေတြ႕သြားၾကသလား မသိဘူး….စိတ္ညစ္လိုက္တာ…” လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားၿပီး ညည္းလိုက္တယ္ ။ “ သိပ္လည္း ဂ႐ုစိုက္ မေနပါနဲ႔ ခင္ဦးရယ္…..”

“ အို..ဂ႐ုစိုက္ရတယ္ရွင့္…က်မတို႔က ႏွစ္ေယာက္စလုံးက မလြတ္မလပ္ေတြ…က်မေတာ့ မွားၿပီ ထင္တာပါဘဲ…” “ ခင္ဦးရယ္….ဒို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လက္ရွိအိမ္ေထာင္ေတြကို ကြာရွင္း ပစ္ႏိုင္တာဘဲ…ဒါက အေရး မဟုတ္ပါဘူးေလ…” “ အခု ဘယ္ကို သြားေနတာလဲဟင္..ဟိုတခါက ဟိုတယ္ ကိုဘဲလား….” “ မဟုတ္ဘူး..ေမွာ္ဘီက ကိုယ့္ၿခံထဲကို ” “ ဟင္..စိတ္ခ်ရလို႔လား..ေတာ္ၾကာေန…” “ ဘယ္သူမွ အဲ့ၿခံကို မလာဘူး..ဒီၿခံ ကိုယ့္မွာ ရွိမွန္းေတာင္ လူေတြ သိၾကတာ မဟုတ္ဘူး..ခင္ဦး….” သူတို႔ ၿခံကို ေရာက္သြားၾကေတာ့ ကား ရပ္လိုက္တာနဲ႔ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္ ေျပးထြက္လာတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က ညိဳဝင္းေအာင္ကို ေငြစကၠဴတထပ္ ထုတ္ေပးလိုက္ၿပီး “ ငါတို႔အတြက္ စား ေသာက္စရာေတြ မင္း သြားဝယ္ကြာ..ခ်က္ခ်င္း ျပန္မလာနဲ႔..မင္းလည္း ဟိုမွာ ေအးေဆး တခုခု ထိုင္စား…သေဘာေပါက္လား….မင္း လာၿပီဆိုရင္လဲ ငါ့ကို ဖုန္းအရင္ႀကိဳ ဆက္..ၾကားလား….”လို႔ မွာ လိုက္တယ္ ။

ညိဳဝင္းေအာင္က “ ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဟုတ္ကဲ့ပါ ” လို႔ ေခါင္းေလး ငုံ႔ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔ ခင္ဦး အိမ္ကေလးထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ညိဳဝင္းေအာင္က သူတို႔ ေမာင္းလာတဲ့ ကားကို ၿခံထဲကေန ေမာင္းထြက္သြားလိုက္တယ္ ။သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႔ သဲသဲမဲမဲ ရမက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ နမ္းစုတ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ သက္ဝင္းေမာ္ တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ ေျခသံေတြ ၾကားလိုက္မိတယ္ ။

ဟိုေကာင္ ညိဳဝင္းေအာင္ ျပန္လာၿပီနဲ႔ တူတယ္ ..ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ေကာင္..ေအးေအးေဆးေဆး ၾကာၾကာေနပါလို႔ မွာထားရဲ႕သားနဲ႔ အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး.. ႀကိဳတင္ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါလို႔လည္း မွာထားတာ…..။ သက္ဝင္းေမာ္ လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းကို ေလ်ာတိုက္ ပြတ္ဆြဲေနတယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ႊဲေနတာ အရမ္းဘဲ ။ ခင္ဦး ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲ သူ႔ေခါင္းကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႔ လူးပစ္လိုက္တယ္ ။ “ အို…ဟင္…..” ခင္ဦး ဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါသြားသလို ႏုတ္ဖ်ားက ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ လ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္ေကာ္ ယက္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦး လက္ေတြက သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္လိုက္တာ ခံရတယ္ ။ ဆက္တိုက္ ယက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ “ လုပ္ပါေတာ့ ကိုရယ္..လုပ္ခ်င္ေနၿပီ..” ခင္ဦးက အသံတုႏ္ုတုန္ေလးနဲ႔ ေတာင္းခံေနေတာ့ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္လိုက္ရတယ္ ။ ခင္ဦးက သူ ဘာမွ မေျပာဘဲနဲ႔ ေလးဖက္ကုန္း ဖင္ေထာင္ေပးလိုက္လို႔ သူ သေဘာက်သြားတယ္ ။

ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔အတန္ကို ဖိသြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ အခက္အခဲမရွိဘဲ စြိကနဲ ဝင္သြားတယ္ ။ ခင္ဦးရဲ႕ အီး..ဆိုတဲ့ အသံေလး ခပ္တိုးတိုး ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ရႈိင္းလည္း မီးဖိုခန္းနဲ႔ ကပ္ရက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ဝင္လိုက္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမေနၾကေတာ့ဘဲ လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ၾကဖို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ဘဲ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လတန္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတာမို႔ ရႈိင္းလည္း သူ႔ေရွ႕ ဒူးေလးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ပူေႏြးေႏြး လတန္ႀကီးကို စ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔နဲ႔ ကပ္ရက္ အခန္းကေန အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ညည္းသံလိုလို အသံေတြ ..။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လန႔္သြားတယ္ ။ လူ..လူရွိေနတယ္ …။ ရႈိင္းက လတန္ကို စုတ္ေနရင္းနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္တယ္ ။

“ ဟိုဖက္ခန္းမွာ လူ..လူ ရွိေနတယ္..ရႈိင္း..” လို႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ရႈိင္းက ၿခံေစာင့္ ဦးေလးႀကီး ျဖစ္မယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္ ။ ဟြန္း..သူ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ခ်ိန္း လုပ္ခ်င္လို႔ ဒီညေန မလာနဲ႔လို႔ သူေျပာတာျဖစ္မယ္….။ “ ဆရာ သြား ၾကည့္လိုက္ရမလား….” “ အင္း..ရႈိင္းလည္း လိုက္မယ္….” ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ကြင္းလုံးပုံက်ေနတဲ့ သူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္စည္းလိုက္သလို ရႈိင္းကလည္း ထမိန္ကို ေကာက္ယူကာ ရင္လ်ားလိုက္တယ္ ။ “ ဆရာ…လက္နက္ တခုခု ေဆာင္သြားရင္ ေကာင္းမယ္…သူခိုး လူဆိုးေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ေနရင္ ခက္ေနမယ္….” လို႔ ရႈိင္းက ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သူတို႔ ေရာက္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲ လက္နက္ တစုံတရာကို ရွာေဖြလိုက္တယ္ ။ ေဟာ…ကုတင္ေလးရဲ႕ ေအာက္မွာ တေတာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တဲ့ ပ်ဥ္ျပားတျပား…ေတြ႕ၿပီ ။ ဒီပ်ဥ္ျပားနဲ႔ဘဲ အေၾကာင္းရွိရင္ ေဆာ္ရမွာဘဲ ။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေရွ႕က ရႈိင္းက အေနာက္က အသံၾကားေနရတဲ့ အခန္းဆီကို ေျဖဖ်ားေထာက္ၿပီး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ တိုးကပ္သြားလိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီအခန္းနဲ႔ နီးလာေလေလ အခန္းထဲက အသံေတြကို ပိုၿပီး ၾကားလာရေလေလဘဲ ။ ဟင္…။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိလိုက္တာက ၾကားေနရတာေတြက လိင္ဆက္ဆံေနတဲ့ အသံဗလံေတြ..။ ပ်ဥ္ျပားကိုေတာ့ အေရးႀကဳံရင္ သုံးဖို႔ လက္ထဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ထားတယ္ ။ ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတဲ့ အခန္းတံခါးေလးကို အသာတြန္းၿပီး အထဲကို ေခ်ာင္းလိုက္တယ္ ။ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ရႈိင္းကို အံ့အားသင့္သြားေစတယ္ ။ စုံတြဲတတြဲ..။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကတာ…။ မိန္းမက ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထားတာကို ေယာက်္ားက အေနာက္ကေန တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေဆာင့္လုပ္ေနတယ္ ။ မိန္းမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေသး ။ဖင္ေတာင့္ေတာင့္ ႏို႔ႀကီးႀကီးနဲ႔ .။

ရႈိင္း ပါးစပ္က “ ဒက္ဒီ….” လို႔ လန႔္ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ တအား နင္း ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ ေယာက်္ား လွည့္ၾကည့္တယ္ ။ “ ဟာ…သမီး….ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္…..” လန႔္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ သူ႔အတန္ႀကီးက အရည္ေတြ စိုစို႐ႊဲၿပီး မတ္မတ္ႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ..။ “ ဒက္ဒီ…ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ…ပက္စက္လွခ်ည္လား..ဒီမိန္းမကေကာ ဘယ္က ေကာင္မလဲ….” ရႈိင္းက ကုန္းေအာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းေပးေနတဲ့ မိန္းမလဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ “ ခင္ဦး..ခင္ဦးဦးျမင့္…” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ေအာ္သံ ထြက္လာတယ္ ။ “ ေတာက္..ေဖါက္ျပန္တဲ့ ေကာင္မ…..ေဟ့ေကာင္ မယားခိုး..မင္း ဘာေကာင္လဲ..” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ပ်ဥ္ျပားႀကီးကို ေျမႇာက္႐ြယ္ရင္း သက္ဝင္းေမာ္ဆီကို တဟုန္ထိုးေျပးသြားတယ္ ။

ေဒါသစိတ္ေတြ ျပင္းထန္လြန္းသြားေတာ့ ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိေတာ့ဘူး ။ လိင္တန္တန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ပ်ဥ္ျပားနဲ႔ ႐ိုက္ထည့္လိုက္တယ္ ။ “ ေျဖာင္း..” “ အား…..” “ ကိုေအာင္…မလုပ္နဲ႔ေလ…အို…..မလုပ္နဲ႔..” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သတိလက္လြတ္နဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ကို ဆင့္ကာဆင့္ကာ ထပ္ ႐ိုက္ထည့္ေနတယ္ ။ ရႈိင္းကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဆြဲတယ္ ။ “ အဲဒါ ရႈိင္းရဲ႕ အေဖ…မလုပ္ပါနဲ႔…..” “ နင့္အေဖ လိုးေနတာက ငါ့မယားဟဲ့…..” ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေသြးအိုင္ထဲ လဲက်ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္…..ေသြးစြန္းေနတဲ့ ပ်ဥ္ျပားႀကီး ကို လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားၿပီး ငိုင္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ေအာ္ဟစ္ငိုေနတဲ့ ရႈိင္း( ေခၚ ) ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္…ယခုတိုင္ ကိုယ္လုံးတီးႀကီးနဲ႔ ငိုယိုေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္…။ မိမိတို႔ရဲ႕ ကာမဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဆႏၵလြန္က်ဴး း ရမက္ေတြ မူးခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ ။ ၿပီးပါၿပီ ။