နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့

ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည် လှသည်ဟူသော စာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောကျ်ားက ကုန်သည်.. တလလောက်မှ တခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ တခါလာလျှင်တော့ တပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက အလုံအလောက်ပင် ပါလာတတ်သည်။သို့ပေမဲ့လည်း ခင်ခင်သိန်းသည် နဂိုထဲကမှ အသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍ ယောကျာ်းခရီးထွက်သွားပြီး မကြာခင်ရက်အတွင်းမှာပင် ငွေက ပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။ အဲဒီအခါတွင်တော့ ခင်ခင်သိန်းသည် အကိုကြီးတယောက်လိုနေသော ဦးမောင်မောင်ထံမှ ငွေချေးရသည်။ အတိုးက နှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ ကြာလာတော့ အတိုးတွေက နစ်လာသည်။ ငွေချေးထားကြောင်းကိုလဲ ယောကျာ်းကို မပြောရဲ။ ဦးမောင်မောင်၏ ကြွေးတွေက လည်ပင်းခိုက်၍လာရသည်။ သည်ကြားထဲတွင် ယောကျာ်းဖြစ်သူက သူမနှင့် ကင်းကွာပြီး ခရီးထွက်နေရသည်။သွေးသားဆူဖြိုးတုံးအရွယ် ခင်ခင်သိန်းတယောက် ဆန္ဒမပြည့်ဝသော ဝေဒနာကို ခံစားလာရသည်။ သည်တော့လဲ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ဆိုတာမျိုးလို သူမကို မကြာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ်နေသော ဦးမောင်မောင်၏ ကွန်ယက်အတွင်းသို့ အသာလေး ခေါင်းရှိုကာ ဝင်ခဲ့သည်။ ဦးမောင်မောင်က သူချေးထားသော ငွေတွေကို လျှော်ပစ်ရုံမကသေးဘဲ နောက်ပိုင်းတွင် ပုံမှန်ဆိုသလိုပင် သူမကို ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့ပါသေးသည်။ ခင်ခင်သိန်း၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော ကာမဆန္ဒများလည်း ပြည့်ဝခဲ့ရသည်။ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပင် ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့ညနေလည်း ခင်ခင်သိန်းသည် ညီမဖြစ်သူ ချိုချိုကို ဦးမောင်မောင်၏ အိမ်သို့ စက်ဘီးဖြင့်လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချိုချိုကို ပြန်လွှတ်လိုက်လေသည်။ အခုပင်လျှင် ဦးမောင်မောင်နှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားများမရှိကြတော့ပဲ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေကြပြီး ဦးမောင်မောင်က ပက်လက်လှန်၍နေကာ ခင်ခင်သိန်းက သူ၏ဘေးတွင် ကပ်ရက်ထိုင်နေ၏။ ဦးမောင်မောင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို လက်ကလေးဖြင့် ကိုင်၍ ကစားနေ၏။ လီးကြီးကလည်း အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။ ခင်ခင်သိန်းက ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကို သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အရင်းက ဥကို လျှာလေးနဲ့ တယုတယ လျက်ပေးသည်။ လီးတန်ကြီးတလျှောက် လျှာလေးနှင့်တက်လာရင်း ဆီးပေါက်ဝထိပ်အကွဲလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးသည်။ ” အ.. အင်း..မြင့်.အင့်..ဟင်း ” ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တွန့်ကနဲ တချက်ဖြစ်သွားရပြီး သူ၏ခါးကြီးမှာ ကော့၍ တက်လာ၏။ ပြီးတော့ ဦးမောင်မောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က ခင်ခင်သိန်း၏ ဆံပင်တွေကြားထဲ ထိုးသွင်းကာ အားမလိုအားမရဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ နောက်တော့ ဦးမောင်မောင်၏ လက်တဖက်က ခင်ခင်သိန်း၏ နို့အုံကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး ဆုတ်နယ်နေကာ နောက်တဖက်ကတော့ စူစူမို့မို့လေးရှိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ ဖြဲပြီး လက်ခလယ်နဲ့ စောက်စိလေးကို ကလိပေးနေ၏။ ခင်ခင်သိန်းကလည်း ခါးလေးတွန့်ပြီး တင်ပါးကြီးကို ရမ်းကာ ခံစားချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လို့နေ၏။ ခင်ခင်သိန်း၏ဖင်ကြီးများ ပြန်ပြီးမြှောက်လိုက်တော့ သူမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးကြီးရဲ့ အကြောကြီးတွေနဲ့ ညိပြီး ပြန်ကြွလို့ ဖောင်းကားလာပြန်၏။ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်ပြီး ပူးနေပေမဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ပူးလိုက် ကွာလိုက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ်အသံတွေက အခန်းထဲတွင် ညံနေသည်။ ခင်ခင်သိန်းသည်မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အဆက်မပြတ်ဖင်ပြောင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့်နှင့် အဆက်မပြတ်မြည်တမ်းနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်၍ဆွပေးသောအခါ ခင်ခင်သိန်းက ဘယ်ညာယိမ်းထိုးလျက် သူ့စိတ်ကြိုက်အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။အင့်.. အင့်.. အား.. အား.. အသံတွေသည် ခင်ခင်သိန်းတို့၏ လိုးချက်အတိုင်း စည်းဝါးလိုက်နေသလို ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ခါနီးပြီလားမသိ။ ခင်ခင်သိန်းသည် တဖောင်းဖောင်းဖြင့် ဖိချနေသလို ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကလည်း ခင်ခင်သိန်းစောက်ခေါင်းလေးထဲကို ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဦးမောင်မောင်က ခင်ခင်သိန်း၏ ကော့နေသော နို့အုံကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေရင်းက သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ခင်ခင်သိန်း၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆုတ်နယ်ချေမွပေးနေ၏။ နှစ်ဦးသား အရှိန်ပြင်းစွာ လိုးနေကြရင်းက ခင်ခင်သိန်း၏ ဖင်ကြီးသည် ဆောင့်နေရာမှ တဖြေးဖြေးအရှိန်လျော့ကျသွားလေတော့သည်။ မျက်လေးများ မှေးစင်းရင်း စောက်ရည်များက ဦးမောင်မောင်၏ဂွေးအုကြီးများပေါ်မှတဆင့် အိပ်ယာခင်းပေါ်သို့ စီးကျသွားကြတော့သည်။

အားပါးတရလိုးကြပြီးနောက် အကိုကြီးဦးမောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ်တွင် အရက်သောက်ရင်း အမောဖြေနေလေသည်။ ခင်ခင်သိန်းလည်း ရေချိုးခန်းဖက်ထွက်ခဲ့ရင်း ရေကို တဝကြီးချိုးလိုက်သည်။ သူမတကိုယ်လုံး လန်းဆန်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်လေးရော နို့ကြီးတွေကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။ ” ခင်ရေ အကိုကြီး ရေချိုးမယ်ကွာ ” ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ဦးမောင်မောင်သည် ခင်ခင်သိန်းကို ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်၏။ လက်တဖက်ကလည်း ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်ကို မထိတထိဆွပေးနေပြန်သည်။ ခုလေးတင် လိုးခဲ့ပြီးတဲ့လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်မာကျောလို့နေသည်။ ခင်ခင်သိန်းလည်း ပုထုဇဉ်မို့ ဘာခံနိုင်မှာလဲ။ အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကာ ဆုတ်ကာနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတော့၏။ တင်းအိနေတဲ့ ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံထွားထွားကြီးကို စို့ရင်း လက်ခလယ်နဲ့ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးထိုးပြီး ကလိပေးနေပြန်သေးသည်။ ခင်ခင်သိန်းသည် သည်အတိုင်း မနေနိုင်ဖြစ်လာတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း ရင်ဘတ်ရော လည်ပင်းကိုပါ ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံတွေကို အကိုကြီးလက်က ချေမွနေလိုက်တာ ကြေမွပြီး နို့တွေတွဲကျသွားမှာပင် စိုးမိသည်။ ” ချစ်တယ် ခင်လေးရယ် အကိုကြီး သိပ်ချစ်တယ် ” ” ခင်လေးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုကြီးရယ်.” ” လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား.. ခင်လေးရယ် ” နှစ်ခေါက်ပင် မပြောရပါ။ မွှန်ထူနေတဲ့ ခင်ခင်သိန်းတယောက် ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းရေချိုးခန်းထဲက ကြမ်းပြင်လေးမှာပင် လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။ လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းထားသည့်အတွက် ပြူထွက်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို အကိုကြီးဦးမောင်မောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။ အသံတွေက ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဆူညံနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင် လိုးလိုက်တာ တအားပင်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သိန်း၏နို့ကြီးနှစ်လုံးက စုံကိုင်ဆွဲကာ အငမ်းမရဆောင့်နေသည်။ ရေတွေစိုနေသဖြင့်လည်း အသံများမှာ ဆူညံနေသည်။ အိမ်ထဲတွင် လူမရှိ၍ တော်သေးသည်။ ” အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.ခင်ခင်သိန်းကလည်း အကိုကြီး ဆောင့်အားကောင်းစေရန် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပစ်ပေးနေမိသည်။ ခင်ခင်သိန်းတယောက်အလိုးခံခဲ့ဘူးသမျှ လီးတွေထဲမှာတော့ အကိုကြီး၏ လီးက အရှည်ဆုံးမို့ထင်၏။ သူမ၏ သားအိမ်ကိုပင် လာ၍ လာ၍ ထောက်နေသည်။ အင့်.. အင့်.. နာနာဆောင့် အကိုကြီး..ခင်လေးကို မညှာနဲ့.ခင်ခင်သိန်းထန်နေမှန်းသိ၍ ဦးမောင်မောင်တယောက် မျက်နှာနီမြန်းကာ နားထင်ကြောများထောင်လာသည် အထိ အစွမ်းကုန် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးနေသည်။ အသံတွေမြည်ပြီး လိုးအားကလဲ ပိုကြမ်းလာသည်။ ” ကောင်းလိုက်တာ.အကိုကြီးရယ်” မကြာခင်မှာပင် အဝင်အထွက်မှန်နေသော လီးကြီးသည် ပိုမာကျောလာပြီး စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်ရန် အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးလိုက်တိုင်း ရှေ့သို့စိုက်ကျသွားပေမဲ့ ခင်ခင်သိန်းက ကျေနပ်နေ၏။ အချက်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် လိုးပြီးနောက် အကိုကြီးတယောက် ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်ကာ ပူနွေးချွဲပြစ်သော လရည်တို့ကို ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ ခင်ခင်သိန်းမှာလဲ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ရှုံ့ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်တော့ သူမ၏စောက်ရည်လေးများသည်လည်း ရွှဲကနဲထွက်ကုန်တော့၏။ ခင်ခင်သိန်းသည် ကျောလေးကော့ပြီး အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရင်ခွင်ထဲမှီလိုက်ရင်ဘဲ သူမ၏နို့ကြီးများကို စုံချေခြင်း ခံလိုက်ရပြန်သည်။ အတော်လေးကြာတော့မှ ခင်ခင်သိန်းက သူ့ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီး ရေချိုးပြစ်လိုက်သည်။ အကိုကြီးဦးမောင်မောင်၏ ကြောက်စရာကောင်းလှသော လီးကြီးကတော့ မာပြီးတောင်နေဆဲပင်ဖြစ်တော့သည်။ ချိုချိုတယောက် သူမ၏အစ်မ ခင်ခင်သိန်းကို ဦးမောင်မောင်အိမ်ရှေ့မှာ ချပေးခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ကို ရောက်လာတော့ အောင်မင်းက အဆင်သင့်စောင့်နေ၏။ ဒီလိုနှင့် ချိုချိုသည် အောင်မင်းနှင့်အတူ ရုပ်ရှင်ရုံထဲဝင်ခဲ့တော့သည်။ရုပ်ရှင်ပြလို့အတော်ကြာတာတောင် အောင်မင်းက ချိုချိုဖက်ကို ကပ်မလာဘူး။ ခါတိုင်းဆို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်ပြီး မီးမှိတ်တာနဲ့ အတင်းပဲဖက်ပြီး အငမ်းမရနမ်းနေကျကိုး။ အခုတော့ အောင်မင်းက တမျိုးဖြစ်နေ၏။ ဘယ်ရမလဲ ချိုချိုက အောင်မင်း၏မျက်လုံးတွေရှေ့ကို သူမ၏လက်ဝါးဖြင့် ကာလိုက်၏။ ” ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုအောင်” ဒီတော့မှ ဘသားချောက နတ်သံမနှောဘဲ ပြောတော့၏။ သူဟာ အချစ်ကံဆိုးသူရယ်ပါတဲ့၊ သူ့ကို ကောင်မလေးတယောက်က မချစ်ဘဲနဲ့ ချစ်ဟန်ဆောင်နေတာပါတဲ့၊ ချိုချိုကို စောင်းပြောတာပေါ့၊ သမီးရည်းစားဖြစ်လာတာ တနှစ်ကျော်ကြာခဲ့ပြီး တခါမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မတွေ့ရဘူး၊ ဒီနေ့တော့ နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်၊ တကယ်မချစ်ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ်ဟု ဆိုလာ၏။ ဒီလိုပြောလာတော့လဲ သနားစရာပင်ဖြစ်၏။ သူ့ပခုးပေါ် ချိုချိုရဲ့ခေါင်းလေးတင်ပြီး သူ့နားရွက်လေးကို ချိုချိုက နမ်းလိုက်၏။ ဒီတော့ ဖိုမဓါတ်တို့တွေ့ကာ ချက်ချင်းမီးတောက်ခဲ့ရ၏။ ခေါင်းလေးတွေပူးပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းကြတော့၏။ အောင်မင်းရဲ့ လက်တဖက်ကလည်း ချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ခဏကြာတော့ ချိုချိုရဲ့လက်လေးကိုဆွဲကာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းပြန်သည်။ ဘေးကလူများက ရုပ်ရှင်ထဲတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသည့်အတွက် တော်သေး၏။ ကဲလွန်းနေသည့် ကိုအောင်၏လီးကြီးက လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့ကြား မာတောင်ပြီးတဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေ၏။ ဒီတခါ နို့လေးတွေကို အနယ်ခံရပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းအစုပ်မှာ ချိုချိုတယောက် စစ်ခနဲခံစားလိုက်ရသည်။ သွားပြီ၊ စိတ်တွေကြွလို့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေကြောင့် ရုပ်ရှင်မပြီးခင် ထပြီး ထမိန်ပြင်ဝတ်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။” ဟယ်..ကိုအောင်အိပ်တဲ့ ထပ်ခိုးလေးက အကျယ်ကြီးနော်.. ကဲဘာပြောမှာလဲ ကိုအောင် နှစ်ယောက်ထဲကျ ပြောမယ်ဆို” ” ချစ်တယ် ချိုချိုရယ် သိပ်ချစ်တယ်ကွာ ” အသံတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ပြောရင်း အောင်မင်းက ချိုချို၏နောက်မှ သိုင်း၍ဖက်ကာ လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့၏။ လက်တဖက်ကလည်း နို့အုံလေးတွေကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း နောက်လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်မှ ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ ချိုချို၏ရင်ထဲတွင် လှိုက်ဖိုနေရတော့၏။ နောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကြပြန်သည်။ ကျောသိုင်းဖက်ရင်းနဲ့ ဇစ်လေးဖြုတ်ပြီး အကျင်္ ီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘရာစီယာလေးအတွင်း မလုံ့တလုံ့ဖြစ်နေရှာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို နမ်းနေသည့် အောင်မင်းမှာ ကလေးတယောက်လိုပင်။ နို့နှစ်လုံးအကြားထဲကို တရှိုက်မတ်မတ်နမ်းရှုံသည်။ နို့အားမထိတထိကိုက်လိုက် လျှာဖြင့်လျှက်လိုက်နှင့် ဆွနေသည်။ ပြီးတော့ ကိုအောင်က ချိုချို၏လက်တဖက်ကို အသာဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

အောင်မင်း၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက် မာတောင့်နေသောလီးကြီးမှာ အတော်ပင်ကြီး၏။ လက်ကလေးနဲ့ အားကုန်ဖျစ်ညစ်တာအောင် လက်ညိုးနဲ့လက်မကောင်းကောင်းမထိချင်။ ” အင်း ဟင်း ကိုအောင်ရယ်” အသံလေးမှ မဆုံးခင် အောင်မင်းက သူမကို နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်ပြန်သေးသည်။ ဖောင်းကြွလာနေတဲ့ ချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်နေပြန်တော့ ချိုချိုတယောက် မရိုးမရွနဲ့ အားမလိုအားမရဖြစ်လာရတော့သည်။ အောင်မင်းက နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ချိုချိုကို အိပ်ယာပေါ်လှဲသိပ်ပေးလိုက်၏။ ချိုချို၏လည်ပင်း လည်တိုင်လေး နို့လေးများကို နမ်းပေးရင်းက တဖြေးဖြေးအောက်ဘက်ကို လျှောပြီး သူမ၏ချက်ကလေးဆီရောက်လာတော့သည်။ချိုချိုခမျာလည်း အင်း..ဟင်း.ဟင်းဟူသော အသံလေးများ ညီးတွားလျှက် သူမလက်ကလေးများဖြင့် အောင်မင်း၏ခေါင်းက ဆံပင်များကို ထိုးဖွပေးနေမိသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုရဲ့ကိုယ်လုံးကလေးဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လာလျက် အောင်မင်းက သူမ၏ထမီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ဖင်ကလေးကိုပင် ကြွပေးလိုက်မိတော့သည်။ အောင်မင်းက ချိုချို၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်လုံးကြီးတဖက်ကို နမ်းရှုံရင်း ကျန်လက်တဖက်ကတော့ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်ချေနေလေသည်။ အဲ့ဒီနောက်တော့ သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီးဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို လက်နဲ့အသာဖြဲပြီး စောက်စိချွန်ချွန်လေးကို သူ၏လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ကုန်းရက်လိုက်တော့သည်။ ” အ.ကိုအောင်.. အင်း.ဟင့်.ကိုအောင်ရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်.ချိုချို၏ခါးလေးမှာ ကော့၍ ကော့၍ တက်လာရင်း သူမ၏အသက်ရှူသံများသည်လည်း ပြင်းလာရလေသည်။ ” အင့်.. ဟင့်.. ချိုချိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်” ချိုချိုမှာ ပြောရင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ချေနေတော့သည်။ ချိုချိုတယောက် စစ်ကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားနေရသည်မို့ ညီးတွားနေရခိုက် သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကြီးအဆုံးအထိတွင်လာချိန်မှာတော့ ဖင်ကြီးပင် ကြွတက်သွားရတော့သည်။ အောင်မင်းက ချိုချို၏ စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွလေးဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားများကို ငုံရင်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖြင့် ကလိပေးနေပြန်သည်။ အောင်မင်း၏လျှာဒဏ်ကြောင့် ချိုချိုခမျာ ခါးလေးတွန့်ပြီး ကော့၍ ကော့၍တက်လာသည်။ ချိုချို၏စောက်ပတ်တခုလုံးလည်း ပူနွေးလာပြီး ရင်ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သွားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင် ကျင်ပြီး အေးစိမ့်သွားနေရတော့၏။ ချိုချိုသည် တခါမှ အမှုတ်မခံခဲ့ဘူးတော့ စောက်ပတ်ထဲကလား၊ ရင်ထဲကလားပင်မသိ ဟာသွားသလိုလို ဖိုသွားသလိုလိုဖြင့် ဖင်ကြီးများကိုပင် ကော့ ကော့ပေးနေမိသည်။ အရသာရှိလိုက်တာကလဲ မပြောပါနှင့်တော့။ တခါတခါများ အောင်မင်းရဲ့လျှာကြမ်းကြီးက ချိုချိုရဲ့စောက်စိလေးကို ပွတ်တိုက်သွားတဲ့အခါဆိုရင် ချိုချိုတယောက် ဘယ်လိုကြီးခံစားသွားရမှန်း မသိဘူး။ ချိုချိုတယောက် အောင်မင်းရဲ့ခေါင်းကို အတင်းထဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကိုအောင်က ချိုချိုရဲ့ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးပြန်ပါသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တက်ကြွနေကြပြီဖြစ်သည်။ ခဏနေတဲ့အခါမှာတော့ အောင်မင်းက ချိုချိုကို တစောင်းလှဲအိပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ သူမပေါင်တလုံးကို မပြီးဖြဲကာ နီတာရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ လီးကြီးကို အသာတေ့ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တော့သည်။ ” အ..အ.နာတယ်.ကိုအောင်ရယ်” အောင်မင်း၏လီးကြီးသည် ချိုချို၏စောက်ပတ်လေးထဲ တဝက်မရှိတရှိဝင်နေတဲ့အခိုက်မှာပင် စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပြည့်ကျပ်သိပ်နေတော့၏။ အောင်မင်းက သူ၏လီးတန်ကြီးကို အသာရပ်ထားပြီး သူမနို့ကြီးတလုံးကို နယ်ပေးရင်း နောက်နို့သီးခေါင်းလေးတခုကို ရွရွလေးချေပေးနေ၏။ အောင်မင်းက သူမ၏လည်တိုင်လေးနှင့် ဆံစပ်လေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ ဖင်ကြီးများကို နောက်သို့မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ အလိုက်သိသော လီးကြီးက ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ ငြီးသံလေးများ ထွက်လာသလို ချိုချို၏ရင်ထဲမောလာသလို အောင်မင်း၏လီးကြီးကလည်း သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ပိုကြီးလာသလို ခံစားလာရသည်။ လီးကြီးက ဆောင့်ချက်မှန်မှန်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေသော်လည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေသော ချိုချိုကတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေး၏။ အောင်မင်းက ဆောင့်၍အလိုး ချိုချိုက ဖင်ကြီးနောက်သို့ပစ်အပေးမှာ ဆုံသွားလျှင်တော့ လီးကြီးသည် သူမရင်ခေါင်းထဲ ရောက်ရောက်သွားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်။ ” တခါထဲကို အောင့်အောင့်သွားတာပဲ ကိုအောင်ရယ်” တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသည်။ အောင်မင်းက သူမနို့ကြီးတွေကို အတင်းချေရင်း ဆောင့်ချက်တွေကို အရှိန်မြ ှင့်လာသည်။ နှစ်ဦးသား ချွေးတွေရွှဲနေပေမဲ့ အသဲထဲအေးနေ၏။ ” ဆက်ဆောင့်ပေးပါ.ကိုအောင်ရယ်.. နာနာလေးဆောင့်ပေးစမ်းပါ..ချို ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး.. ” အောင်မင်းက ကြုံး၍ကြံုး၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ရာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်သွားကြပြီး စောက်ရည်များနှင့် သုက်ရေများ ရွှဲရွှဲစိုကုန်တော့လေသည် ခဏအကြာမှာတော့ အနားယူနေရင်း အောင်မင်းက ချိုချို၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စုပ်ပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ အောင်မင်းတကိုယ်လုံးကိုဖက်ရင်း ပြန်၍နမ်းပေးလိုက်သည်။ ရမ္မက်စိတ်တွေ ငြိမ်းအေးမသွားသေးသော ချိုချိုက အောင်မင်း၏လီးချောင်းကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ လီးတောင်မနေပဲနဲ့တောင် လုံးပတ်ကတုတ်ပြီး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ ချိုချို အားပါးတရဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်မိတော့ လက်ထဲတွင် တစထက်တစ စံချိန်မှီအောင်ပင် မာတောင်လာခဲ့ရချေပြီ။ ချိုချိုက သူမ၏ပေါင်တန်ကြီးတဖက် အောင်မင်း၏ပေါင်ပေါ်သို့ ခွတင်လိုက်တော့ လီးတန်ကြီးမှာ သူမစောက်ဖုတ်လေးနှင့် မလွတ်မလပ်ဖြစ်ကာ ထိုးထောက်မိလိုက်ပြန်ပါသည်။ အောင်မင်းက ချိုချို၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ဆွဲစုပ်ရင်းက ပေါင်ကြီးတဖက်ကို သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးနောက် လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင်တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ခါးလေးတွန့်သွားရာမှပင် ချိုချိုသည် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ပေးလိုက်ကာ အောင်မင်းကလဲ သူမ၏ခါးလေးကို ဆွဲ၍ဆွဲ၍ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ ” အင့်.ဟင့်.ကို.ကိုအောင်ရယ်.ဟင့်.ဟင့်”လီးတန်ကြီးဝင်သွားပြီဆိုကတည်းက ချိုချိုတယောက် မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကာ ကျိတ်မနိုင် ခဲမရဖြစ်နေရလေသည်။ အောင်မင်း၏ဆောင့်ချက်တွေကလည်း စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် ပြင်းထန်လှသလို သူမ၏စောက်စိလေးကို ဖိသိပ်သလိုပင်ဖြစ်နေပြန်တော့ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရလေသည်။ မကြာလိုက်ပါချေ။ အောင်မင်းကိုဖက်ထားသော သူမလက်နှစ်ဖက်မှာ တိုး၍တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်သလို အောင်မင်းလက်တွေလည်း သူမခါးလေးကို အတင်းပင်သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တော့သည်။ လှမေသည် အသက်(၂၆) တခုလပ်တယောက်ဖြစ်ကာ ငွေကြေးလည်းပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားသည်မှာ သုံးနှစ်ခွဲခန့်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။ ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်းသွားစရာရှိသဖြင့် အောင်မင်းကို အဖော်ခေါ်ထားသည်။ မိန်းမသားတယောက်ထဲနေသူမို့ ဟိုနားသည်နားသွားစရာရှိလျှင် အောင်မင်းနဲ့သာသွားလေ့ရှိပါသည်။ အောင်မင်းမှာ သူမထက် အသက်အများကြီးငယ်သည်မို့ လူအမြင်လဲတင့်တယ်သည်။ အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍ တံခါးအားလုံးပိတ်ကာ အဝင်အထွက်ပေါက်လေးသာ အသာဟထားလိုက်သည်။ အောင်မင်းသည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှ အထတွင် မလှမေသည် သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။

” အို..မူးလိုက်တာ.. ” အောင်မင်းက ကမန်းကတန်းအနားသို့ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မလှမေ၏နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွှေးကြိုင်လှသော လှမေ၏ရနံ့များက အောင်မင်း၏ရင်ကို လှုပ်ခါလေပြီ။ ထို့အပြင် အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသော နို့အုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့တွေက်လဲ ရမ္မက်စိတ်ကိုနှိုးဆွနေချေသည်။ အောင်မင်းသည် တံထွေးကို မျိုချရင်း ယပ်ခပ်ပေးနေသည်။ သူမကို စိုက်ကြည့်ကာ ယပ်ခတ်ပေးနေသော အောင်မင်းကို မျက်လုံးလေးမှေးကြည့်ရင်းက လှမေ ထဖက်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေရသည်။ မိန်းမသားမို့သာ ထိန်းနေရသည်။ အောင်မင်းအဖို့လဲ အခက်တွေ့နေသည်။ ဟိုတနေ့ကမှ ချစ်သူချိုချိုကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အသာချော့လိုးခဲ့သည်။ ချိုချိုကို နှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးပြီး သူ့ကို နောက်ထပ်အတွေ့မခံသဖြင့် အောင်မင်း ကာမဆန္ဒတွေ မငြိမ်းသေးချေ။ ယခုလဲ ဒီလောက်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ဆော်ကြီးနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်နေနေရတော့ စိတ်တွေမနည်းထိန်းနေရသည်။ မှိန်းနေသော မလှမေကို ကြည့်ရင်း အောင်မင်းတယောက် တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည်။သူ၏လီးတန်ကြီးကတော့ ပုဆိုးအောက်မှာ တောင်မတ်နေသည်မှာ ပုဆိုးပင် ငေါထွက်လို့နေသည်။ အခုနေ မလှမေသာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင်တော့ အခက်ပဲဟု တွေးမိနေ၏။ လှမေ၏မျက်ခွံလေးများ အသာမှေးရင်း အောင်မင်း၏ပုဆိုးထဲက တဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရသည်။ တိတ်ဆိတ်မှုသည် ကာမစိတ်ကို ထကြွစေ၏။ လှမေ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်လေးများ စို့ထွက်နေပြီဖြစ်သည်။ အကြင်နာလေးတွေနဲ့ ယက်ခတ်ပေးနေတဲ့ လေအေးလေးများသည် လှမေ၏ရင်ထဲအသဲထဲသို့ပင် အေးစိမ့်သွားနေသည်။ လှမေတယောက် သက်ပြင်းမျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်မိ၏။ အရွယ်ခြင်းမတူသူမို့ ပိုပြီးသေချာအောင် လှမေအချိန်ဆွဲနေရ၏။ နောက်တော့ မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်ဖြင့်” ဟယ်..အောင်အောင် ခုထိ အိမ်မပြန်ရသေးဘူးလား” ” ဟုတ်တယ်..မမ၊ မမကို စိတ်မချလို့၊ တော်ကြာ ခေါင်းပိုကိုက်လာရင် ဘယ်သူမှ မရှိမှာစိုးလို့ ” ” အောင်အောင်ရယ်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. ” လှမေက အသာအယာထပြီး လဲကျမဲ့ဟန်လေးလုပ်ပြလိုက်တော့ လက်သွက်တဲ့အောင်မင်းက လှမ်းပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ထားလိုက်၏။ ” လာ.မမ အခန်းထဲ တွဲပို့ပေးမယ် ” အောင်မင်း၏ရင်ခွင်ထဲ မှေးရင်း လှမေသည် အခန်းထဲသို့ တွဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းထားပေးသော အောင်မင်း၏လက်တဖက်က လှမေ၏နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထား၏။ အောင်မင်းသည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ လိုးပစ်လိုက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။သူကိုင်ထားသော လှမေ၏ရင်သားများသည် မာတင်းနေ၏။ တွဲလာရင်း ကြီးမားစွံ့ကားတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက သူ့ကိုလာပွတ်နေတော့ အောင်မင်း၏လီးက တဆတ်ဆတ်တောင်နေပေပြီ။ လှမေ၏ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးများကို အောင်မင်းတချက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ နုဖတ်နေသော လှမေ၏အသားစိုင်များကလည်း သူ၏ကာမစိတ်ကို ချွန်းမအုပ်နိုင်အောင် နှိုးဆွနေ၏။ လှမေ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်ရင်း အောင်မင်း၏ကိုယ်လုံးကြီးက ကပ်ပါလာသည်။ သူ့ပခုံးပေါ်သို့တင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မလွှတ်။ တဦးကိုတဦးစိုက်ကြည့်ပြီး လှလှ၏နဖူးကို အောင်မင်းက စနမ်းလိုက်တော့သည်။ နှစ်ဦးသား ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်မိကြသည်။ တော်တော်နှင့်မခွာကြပေ။ လှမေက အောင်မင်း၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသည်။ အောင်မင်းကလဲ အကျင်္ ီပေါ်မှ သူမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ချေပေးနေ၏။ ” ချစ်တယ် မမရယ်..ချစ်တယ် ” ” မမလည်း မင်းလိုပါပဲ အောင်အောင်ရယ်.. ” အောင်မင်းက လှမေ၏တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း နှိပ်ကြယ်သီးလေးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ သူမ၏ဘရာစီယာပေါ်ကနေ နမ်းနေ၏။ ပြီးနောက် ဘရာစီယာအောက်ဖက်ကို လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့အုံကြီးကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမွပေးလိုက်သည်။လှမေ၏နို့အုံကြီးမှာ တင်းတင်းအိအိလေးရှိနေသောကြောင့် အရသာခံကာကိုင်နေပေမယ့် ဘရာစီယာခံထားသည့်အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ကာနယ်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် လှမေ၏နောက်ကျောကို လက်လှမ်းပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သောအခါ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီး ပေါ်ထွက်လာပါသည်။ အောင်မင်းသည် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးများကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး စို့ပေးနေသည်။ လှမေကတော့ သူမလက်ချောင်းလေးတွေကို အောင်မင်းဆံပင်များအကြား ထိုးဖွရင်း တအင့်အင့်ဖြင့် အသံလေးများထွက်နေရ၏။ အောင်မင်းသည် လှမေ၏ခါးလေးကို ပွတ်ပေးနေရာက သူမ၏ထဘီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ လီးနဲ့ဝေးတာ သုံးနှစ်တောင် ရှိနေတဲ့ စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ မို့ထွက်နေတဲ့ လှမေ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးနေ၏။ အနေရခက်လှသော လှမေက အောင်မင်း၏နှုတ်ခမ်းကို ဖမ်းပြီး လျှာလေးထိုးပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေမိပြန်သည်။” ဟင့်..အင့်.. အောင်ရယ်..လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့ကွယ်..မမ မနေတတ်တော့ဘူး..အောင်လေးရယ်.. ” လှမေ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့ အောင်မင်းက သူ့လီးကြီးနဲ့အသာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့၏။ အောင်မင်း၏ရင်ဘတ်ကို သူမ စုံတွန်းထားလိုက်သည်။ အရင်ကအလိုးခံဘူးခဲ့ပေမဲ့ အခုအသစ်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းပြီး ကျိန်းနေ၏။ သို့သော် အောင်မင်း၏လီးကြီးတချောင်းလုံးကတော့ လှမေ၏စောက်ပတ်လေးထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားခဲ့ရချေပြီ။ အောင်မင်းက သူမ၏နို့ကြီးများကို တလှည့်စီစို့ပေးနေတော့ရာ လှမေခမျာ တင်ပါးကြီးကိုတွန့်ပြီး ရမ်းလိုက်ရပြီး စောက်ရည်များလဲ ပိုထွက်လာတော့သည်။ အောင်မင်းက တချက်ချင်းစီလိုးပေးတော့ လှမေခံနိုင်ရည်နဲနဲရှိလာသည်။ သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးများသည် ဆောင့်လိုက်ရင် ခွက်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်အနှုတ်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့် ကပ်ကပ်ပြီးပါလာကာ အပြင်သို့စူ စူထွက်လာကြရ၏။ ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် လီးဝင်ထွက်သံများ ပိုကျယ်လာပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ အောင်မင်း၏လီးကြီးကို လှမေ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများက ညှပ်ပြီးဆွဲဆွဲပေးနေသည်။ အောင်မင်းက အားရပါးရဆောင့်နေသလို သူမကလည်း ကော့ ကော့ပြီး အလိုးခံနေသည်။ ” ဟင့်..ဟင့်..နာနာဆောင့် စမ်းပါ..အောင်ရယ်..မမပြီးချင်ပြီ” ”ဒီတခါမှာတော့ အောင်မင်းလဲ ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပြီမို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ သုံးလေးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးနှစ်လျှက် သုတ်ရည်တွေ တလျှော့ပြီး တလျှော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ မလှမေကလည်း အောင်မင်း၏ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲချိတ်လျက် သူမ၏ တင်ပါးကြီး ကော့တင်ထားရင်း တွန့်လိမ်လူးလွန့်နေတော့သတည်း။

ချိုချိုတို့မိသားစုမှာ လူများများရှိသည်မဟုတ်။ အမေရယ်၊ အမေ့နောက်ယောကျာ်းဦးဝင်းစိန်ရယ်၊ အစ်မခင်ခင်သိန်းရယ်၊ ချိုချိုရယ် တအိမ်ထဲနေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုသည် ခင်ခင်သိန်းအိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက သူတို့နှင့်အတူလိုက်နေခဲ့လေသည်။ခင်ခင်သိန်းယောကျာ်း ကိုတင်အောင်က ခဏခဏခရီးထွက်နေရပြီး တလလျှင်ဆယ်ရက်လောက်သာ အိမ်မြဲသူဖြစ်သည်။ ဒီတခါတော့ မခင်သိန်း၏ယောကျာ်းကိုတင်အောင်တယောက် ပြန်လာရမည့်ရက်ထက် စောပြန်ရောက်လာလေသည်။ အိမ်တွင်လည်း မခင်သိန်းက မရှိ။ အကိုတင်အောင်ပြန်လာတော့ ချိုချိုက ရေချိုးရန် အိမ်ဘေးသို့အဆင်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်အောင်က ထမီရင်လျားထားတဲ့ ချိုချို့ကိုယ်လုံးလေးကို စူးစိုက်ကြည့်သွားသေးသည်။ ချိုချိုရေချိုးနေစဉ်မှာလဲ ကိုတင်အောင်က ပြူတင်းပေါက်နား မယောင်မလည် လုပ်နေတာတွေ့ရသေး၏။ ချို ရင်ထဲမှာတော့ လှုပ်ရှားမိသား။ ကိုတင်အောင်က သဘောကောင်းပြီး မခင်သိန်းကိုလည်း သံယောဇဉ်ကြီးရှာ၏။ ပြီးတော့ ခဲအိုသာဆိုရတယ်။ ချိုချိုအပေါ်လဲ ဂရုတစိုက်ရှိသူဖြစ်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ခင်ခင်သိန်းတို့အခန်းကို ရှင်းလင်းပြီး ခဲအိုအတွက် အိပ်ယာခင်းပေးရန် သတိရ၍ သူတို့အခန်းဖက်သို့ ကူးလာခဲ့သည်။အိပ်ယာခင်းပေးနေစဉ် ကုတင်ဘေးကို ခြေထောက်တစုံရောက်လာလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ သူက ချို့ရင်သားတွေကို ငုံ့ပြီးကြည့်နေတယ်လေ။ စောစောက အိမ်နေရင်းမို့ အကျင်္ ီကြယ်သီးနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ထားမိသည်။ ရေချိုးပြီးကာစဆိုတော့ အောက်ခံဘော်လီကလည်းမပါချေ။ ချိုချို၏ ဝင်းမွတ်ဆူဖြိုးသော ရင်သားစိုင်နှစ်ခုက အလှပြနေသလို ဖြစ်နေကြသည်။ ချိုချို ကိုတင်အောင်ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲလို့ သူ့ခါးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ချို့ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုလို့သွားရသည်။ ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးကြီးက ဖောင်းကြွလို့နေသည်။ ဟိုတခါက သူတို့လင်မယားလိုးကြတာကို ချို ချောင်းကြည့်ဖူးသည်။ ကြီးမားရှည်လျားလိုက်တဲ့ လီးကြီး။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ချို တံထွေးတချက် မျိုချလိုက်မိသည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ကာမစိတ်တွေ ထတတ်တာမို့ ချို မရဲတရဲလေးနဲ့ ထပ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်အောင်က ချို့တကိုယ်လုံးကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေတာများ…။ ပြီးတော့ ကိုတင်အောင်က ချို့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ချို ရူးတော့မယ်။ ဆတ်ကနဲ ထပြီး ပြေးရရင် ကောင်းမလား။ “ဟင်း” ချိုချို သက်ပြင်းတချက်ခိုးချလိုက်မိသည်။ ငုံ့နေသော ချိုချို၏မျက်နှာလေးကို မော့ယူပြီး အကိုတင်အောင်က ပါးလေးတဖက်ကို ညင်ညင်သာသာနမ်းသည်။ ချိုချိုမှာ ကြည်နူးရွှင်ပြမှုလေးနှင့်အတူ ကာမရမ္မက်ဇောကို ပူးတွဲခံစားလိုက်ရသည်။ပြီးတော့ ချို့ပခုံးပေါ်မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပြန်ရုပ်သိမ်းသွားသည်။ သဘောကတော့ ချိုချိုထွက်သွားချင်တယ်ဆိုရင် ထွက်သွားနိုင်အောင် လမ်းဖွင့်ပေးတဲ့သဘော။ အသက်ကြီးသူမို့ အသိတရားက ထွက်သွားစေချင်ပေမဲ့ ကာမအခိုးတွေ လျှံနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ မသွားပါနဲ့ ချိုချိုရယ်ဟု အသနားခံနေဘိအလား။ ချိုချိုတယောက် ရင်တွေဖိုနေလို့လားမသိ။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးက နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ချိုကပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်သွားသလား။ သူကပဲ ချို့မျက်နှာလေးကို မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တာလား မသိလိုက်မီမှာပင် ချို့မျက်နှာက သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လို့နေပြီ။ သူက ချိုချို့ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားရင်း နောက်လက်တဖက်က ချိုဝတ်ထားသော ရှပ်အကျင်္ ီကြယ်သီးတွေကို လှမ်းဖြုတ်နေသည်။ ပြီးတော့ ကိုတင်အောင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချရင်း ချိုချို့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ ချိုချိုကလဲ သူ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲ တိုးဝင်လာသော ကိုတင်အောင့်လျှာကြီးအတွက် အသာလေး အလိုက်သင့်ဟပေးလိုက်သည်။အစ်မရယ်.. အမိုက်မချိုချိုကို ခွင့်လွှတ်ပါတော့လို့ စိတ်ထဲက အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့၏။ သို့နှင့် ကိုတင်အောင်က ဖိကပ်နမ်းရှုံ့နေမှုကို ရပ်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကာ ကြယ်သီးများပြုတ်ထွက်နေသာ ချိုချို့အကျင်္ ီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ တလက်စတည်းပင် ထမီကိုလည်း ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ချိုချိုက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်မှသာ လျောလျောလျူလျူကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။ တင်အောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော ချိုချို့ဝတ်လစ်စလစ်အလှကို ကြည့်ရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ” အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. ” ညည်းညူသံလေးပေါ်ထွက်လာပြီး ချို့လက်တဖက်က ကိုတင်အောင်ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားပြီး လီးချောင်းကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့သည်။ နို့စို့တာလဲ အလွန်သန်တဲ့လူကြီးဟုပင် ဆိုရမလားမသိ။ ဟိုဖက်စို့လိုက် ဒီဖက်စို့လိုက်နဲ့။ လက်တဖက်ကလဲ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေ၏။ စောက်စေ့လေးကျမှ လက်ညိုး လက်မနဲ့ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးနေသည်။” အာ.အ..အင်း.. ” ချိုချိုတယောက် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပုဆိုးက ဆွဲချွတ်ချပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို အတင်းဆုတ်ချေပေးမိတော့သည်။ အားပါးပါး..။ လီးကြီးက အကြောတွေ တထောင်းထောင်းထလို့နေသည်။ သူက ချိုချို့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်နေရင်း လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပုံရသည်။ ချိုချို့ကို ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ ချို့လက်ထဲ ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးကလဲ ကြီးမားရှည်လျားလွန်းလှသည်။ ကိုအောင်မင်းလီးထက်တောင် ပိုကြီးနေသလိုပဲရှင်။ စိတ်ထဲတွင်သာမက ကျောထဲကပါစိမ့်ကနဲနေအောင်ခံစားမိပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ သူက ချို့ကိုပေါင်ကနေဆွဲယူပြီး ခြေဖဝါးတွေကို သူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ကာ လူကိုတစ်တီတူးဖြစ်စေတော့တာပါပဲ။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးကြီးနဲ့ ကော်တင်ရင်း ချို့ကို နှာထန်လာအောင် သူ ဆွနေတယ်လေ။ စောက်စေ့လေးနား ကျတော့မှ ဆတ်ကနဲ ထိုးပေးလိုက်တော့ ချို့ စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ရပြီပေါ့။ ” အ..အ…အီး.. လိုးမှာဖြင့် လိုး..တော့..အကိုရယ်.. ချို..မနေနိုင်တော့ဘူး.” ” ကဲ.လိုးပါ့မယ်.. ချို့ပေါင်လေးတွေကို လက်နဲ့ထိန်းထား.. ဒါမှ ကောင်းကောင်းလိုးလို့ရမှာ ” ချိုက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထားလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ နီရဲပြဲလန်ထွက်လာလေသည်။ ထိုအခါမှ ကိုယ်တော်ချောက လီးချောင်းကြီးကို ဇိကနဲထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ ” ဗြစ်..ဗြစ်.. အာ..အင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ” လီးကြီးကိုပစ်သွင်းဆောင့်တာများ ချို့ကိုယ်လုံးလေး မြှောက်မြှောက်သွားမိရော။ သူ့လိုးချက်က ပြင်းထန်ပြီး မြန်လိုက်တာ။ သွင်းတယ် ထုတ်တယ် ခပ်သွက်သွက်။ ချို့ကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးနေအောင် ဖက်ထားရင်း ဖိဖိပြီးလိုးနေလိုက်တာ ကွဲမတတ်ပါပဲရှင်။ ချိုလဲ တတ်သလောက် အောက်ကဖင်ကြီးကို ပြန်ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ သူကပိုပြီး ဒေါသကြီးလာကာ အားစိုက်ပြီး ဖိလိုးလိုက်၏။ နို့လေးတွေကိုလဲ အတင်းဆုတ်နယ်ရင်း ချို့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို မီးပွင့်မတတ်စုပ်နေတာ။ လိုးအားရော ချေအားပါကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုပ်လည်း အလွန်ကောင်း၏။ သူ့လီးချောင်းကြီးက ရှည်တော့ တခါတခါ ချိုက သားအိမ်ဝကို လာလာထောက်နေသေးရဲ့။ ” ချို..အကို လိုးတာကောင်းရဲ့လား ” ချိုချိုတယောက် စကားပြောဖို့ အသက်ကိုလုရှုနေရသည်။ ” ကောင်းရဲ့လားလို့.. အကို မေးနေတယ်လေ ” စကားပြောရင်း လီးကိုလည်း ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးသွင်းနေတာမို့ ချိုချိုခမျာငြီးသံ၊ အသက်ရှုမှားသံတွေပင် ထွက်လို့။ ” အာ့..ကောင်းတယ်..အကို.ကောင်းပါတယ်.အထဲမှာပြည့်တင်းနေတာပဲ..အကိုရာ” သူ့ရဲ့ဆောင့်အားတွေ သိသိသာသာ ပိုပြီးပြင်းထန်လာတာနဲ့အမျှ ချိုချိုတယောက် အားတက်လာမိပြီး ရှိသမျှအားလေးနဲ့ ကော့ ကော့ပြီး အလိုးခံလိုက်မိတော့၏။ ” သိပ်ကောင်းတာပဲ..အကိုရယ်.. ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ” ကိုတင်အောင့် လီးကြီးတဆုံး သူမစောက်ခေါင်းထဲဝင်၍ သားအိမ်ဝဆီ ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးမိထိမိအောင် ချိုချိုတယောက် ပေါင်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပေးလျက် လက်ကလေးများနှင့် ထိန်းထားပေးနေပါသည်။ ကိုတင်အောင်ရဲ့ အင်ဂျင်စက်တပ်ထားသလို ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ချိုချိုစောက်ရည်တွေ ဒလကြမ်း ထွက်ကုန်တော့သည်။ ဒေါသကြီးနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ အားကျမခံ စောက်ရည်တွေကို တိုးပြီး အတင်းဆောင့်လိုးနေရင်းက ချိုချို့စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းဆီ သုက်ရည်ပူတွေ ပစ်သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီး…

(Zawgyi)

ခင္ခင္သိန္းဆိုတာ အသက္က (၂၅)သာ ရွိေသးသည့္ လုံးႀကီးေပါက္လွေလးျဖစ္ၿပီး ေခ်ာသည္ လွသည္ဟူေသာ စာရင္းဝင္သူတေယာက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ယူထားေသာ ေယာက်္ားက ကုန္သည္.. တလေလာက္မွ တေခါက္ေလာက္သာ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္။ တခါလာလွ်င္ေတာ့ တပတ္ေလာက္ေနၿပီး ျပန္သြားတတ္သည္။ ျပန္လာလွ်င္လည္း ေငြေၾကးေတြက အလုံအေလာက္ပင္ ပါလာတတ္သည္။သို႔ေပမဲ့လည္း ခင္ခင္သိန္းသည္ နဂိုထဲကမွ အသုံးအစြဲႀကီးသူျဖစ္၍ ေယာက်ာ္းခရီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ရက္အတြင္းမွာပင္ ေငြက ျပတ္သြားေလ့ရွိပါသည္။ အဲဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ခင္သိန္းသည္ အကိုႀကီးတေယာက္လိုေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္ထံမွ ေငြေခ်းရသည္။ အတိုးက ႏွစ္ဆယ္တိုးျဖစ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ အတိုးေတြက နစ္လာသည္။ ေငြေခ်းထားေၾကာင္းကိုလဲ ေယာက်ာ္းကို မေျပာရဲ။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေႂကြးေတြက လည္ပင္းခိုက္၍လာရသည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူက သူမႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ခရီးထြက္ေနရသည္။ေသြးသားဆူၿဖိဳးတုံးအ႐ြယ္ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ဆႏၵမျပည့္ဝေသာ ေဝဒနာကို ခံစားလာရသည္။ သည္ေတာ့လဲ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုတာမ်ိဳးလို သူမကို မၾကာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ္ေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကြန္ယက္အတြင္းသို႔ အသာေလး ေခါင္းရႈိကာ ဝင္ခဲ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က သူေခ်းထားေသာ ေငြေတြကို ေလွ်ာ္ပစ္႐ုံမကေသးဘဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပုံမွန္ဆိုသလိုပင္ သူမကို ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ပါေသးသည္။ ခင္ခင္သိန္း၏ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာ ကာမဆႏၵမ်ားလည္း ျပည့္ဝခဲ့ရသည္။ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ညေနလည္း ခင္ခင္သိန္းသည္ ညီမျဖစ္သူ ခ်ိဳခ်ိဳကို ဦးေမာင္ေမာင္၏ အိမ္သို႔ စက္ဘီးျဖင့္လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳကို ျပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္။ အခုပင္လွ်င္ ဦးေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခင္ခင္သိန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္အစားမ်ားမရွိၾကေတာ့ပဲ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနၾကၿပီး ဦးေမာင္ေမာင္က ပက္လက္လွန္၍ေနကာ ခင္ခင္သိန္းက သူ၏ေဘးတြင္ ကပ္ရက္ထိုင္ေန၏။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို လက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္၍ ကစားေန၏။ လီးႀကီးကလည္း အေၾကာေတြ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ခင္ခင္သိန္းက ဦးေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကို သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အရင္းက ဥကို လွ်ာေလးနဲ႔ တယုတယ လ်က္ေပးသည္။ လီးတန္ႀကီးတေလွ်ာက္ လွ်ာေလးႏွင့္တက္လာရင္း ဆီးေပါက္ဝထိပ္အကြဲေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ထိုးသည္။ ” အ.. အင္း..ျမင့္.အင့္..ဟင္း ” ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ တြန႔္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားရၿပီး သူ၏ခါးႀကီးမွာ ေကာ့၍ တက္လာ၏။ ၿပီးေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္ခင္သိန္း၏ ဆံပင္ေတြၾကားထဲ ထိုးသြင္းကာ အားမလိုအားမရျဖင့္ ပြတ္သပ္ေန၏။ ေနာက္ေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္၏ လက္တဖက္က ခင္ခင္သိန္း၏ ႏို႔အုံႀကီးေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး ဆုတ္နယ္ေနကာ ေနာက္တဖက္ကေတာ့ စူစူမို႔မို႔ေလးရွိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ညိဳးလက္မနဲ႔ ၿဖဲၿပီး လက္ခလယ္နဲ႔ ေစာက္စိေလးကို ကလိေပးေန၏။ ခင္ခင္သိန္းကလည္း ခါးေလးတြန႔္ၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ရမ္းကာ ခံစားခ်က္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္လို႔ေန၏။ ခင္ခင္သိန္း၏ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္ၿပီးေျမႇာက္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီးရဲ႕ အေၾကာႀကီးေတြနဲ႔ ညိၿပီး ျပန္ႂကြလို႔ ေဖာင္းကားလာျပန္၏။ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းစုပ္ၿပီး ပူးေနေပမဲ့ ခါးေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ပူးလိုက္ ကြာလိုက္နဲ႔ ဖြတ္ဖြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္အသံေတြက အခန္းထဲတြင္ ညံေနသည္။ ခင္ခင္သိန္းသည္မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ အဆက္မျပတ္ဖင္ေျပာင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ကိုင္၍ဆြေပးေသာအခါ ခင္ခင္သိန္းက ဘယ္ညာယိမ္းထိုးလ်က္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။အင့္.. အင့္.. အား.. အား.. အသံေတြသည္ ခင္ခင္သိန္းတို႔၏ လိုးခ်က္အတိုင္း စည္းဝါးလိုက္ေနသလို ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးၿပီလားမသိ။ ခင္ခင္သိန္းသည္ တေဖာင္းေဖာင္းျဖင့္ ဖိခ်ေနသလို ဦးေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကလည္း ခင္ခင္သိန္းေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနသည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က ခင္ခင္သိန္း၏ ေကာ့ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေပးေနရင္းက သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ခင္ခင္သိန္း၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုတ္နယ္ေခ်မြေပးေန၏။ ႏွစ္ဦးသား အရွိန္ျပင္းစြာ လိုးေနၾကရင္းက ခင္ခင္သိန္း၏ ဖင္ႀကီးသည္ ေဆာင့္ေနရာမွ တေျဖးေျဖးအရွိန္ေလ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။ မ်က္ေလးမ်ား ေမွးစင္းရင္း ေစာက္ရည္မ်ားက ဦးေမာင္ေမာင္၏ေဂြးအုႀကီးမ်ားေပၚမွတဆင့္ အိပ္ယာခင္းေပၚသို႔ စီးက်သြားၾကေတာ့သည္။

အားပါးတရလိုးၾကၿပီးေနာက္ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္က အိပ္ယာေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္း အေမာေျဖေနေလသည္။ ခင္ခင္သိန္းလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္ခဲ့ရင္း ေရကို တဝႀကီးခ်ိဳးလိုက္သည္။ သူမတကိုယ္လုံး လန္းဆန္းသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးေရာ ႏို႔ႀကီးေတြကိုပါ ဆပ္ျပာတိုက္ေနသည္။ ” ခင္ေရ အကိုႀကီး ေရခ်ိဳးမယ္ကြာ ” ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးေမာင္ေမာင္သည္ ခင္ခင္သိန္းကို ဖက္၍ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္၏။ လက္တဖက္ကလည္း ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္ကို မထိတထိဆြေပးေနျပန္သည္။ ခုေလးတင္ လိုးခဲ့ၿပီးတဲ့လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္မာေက်ာလို႔ေနသည္။ ခင္ခင္သိန္းလည္း ပုထုဇဥ္မို႔ ဘာခံႏိုင္မွာလဲ။ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္ဖက္ၿပီး နမ္းရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆုတ္ကာ ဆုတ္ကာနဲ႔ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့၏။ တင္းအိေနတဲ့ ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးကို စို႔ရင္း လက္ခလယ္နဲ႔ သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ထိုးထိုးၿပီး ကလိေပးေနျပန္ေသးသည္။ ခင္ခင္သိန္းသည္ သည္အတိုင္း မေနႏိုင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ရင္ဘတ္ေရာ လည္ပင္းကိုပါ ခပ္ဖြဖြေလး ကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံေတြကို အကိုႀကီးလက္က ေခ်မြေနလိုက္တာ ေၾကမြၿပီး ႏို႔ေတြတြဲက်သြားမွာပင္ စိုးမိသည္။ ” ခ်စ္တယ္ ခင္ေလးရယ္ အကိုႀကီး သိပ္ခ်စ္တယ္ ” ” ခင္ေလးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုႀကီးရယ္.” ” ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား.. ခင္ေလးရယ္ ” ႏွစ္ေခါက္ပင္ မေျပာရပါ။ မႊန္ထူေနတဲ့ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေရခ်ိဳးခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေလးမွာပင္ ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းထားသည့္အတြက္ ျပဴထြက္ေနေသာ ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ အသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ဆူညံေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္ လိုးလိုက္တာ တအားပင္ျဖစ္သည္။ ခင္ခင္သိန္း၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက စုံကိုင္ဆြဲကာ အငမ္းမရေဆာင့္ေနသည္။ ေရေတြစိုေနသျဖင့္လည္း အသံမ်ားမွာ ဆူညံေနသည္။ အိမ္ထဲတြင္ လူမရွိ၍ ေတာ္ေသးသည္။ ” အား.. အား.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.ခင္ခင္သိန္းကလည္း အကိုႀကီး ေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ေပးေနမိသည္။ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္အလိုးခံခဲ့ဘူးသမွ် လီးေတြထဲမွာေတာ့ အကိုႀကီး၏ လီးက အရွည္ဆုံးမို႔ထင္၏။ သူမ၏ သားအိမ္ကိုပင္ လာ၍ လာ၍ ေထာက္ေနသည္။ အင့္.. အင့္.. နာနာေဆာင့္ အကိုႀကီး..ခင္ေလးကို မညႇာနဲ႔.ခင္ခင္သိန္းထန္ေနမွန္းသိ၍ ဦးေမာင္ေမာင္တေယာက္ မ်က္ႏွာနီျမန္းကာ နားထင္ေၾကာမ်ားေထာင္လာသည္ အထိ အစြမ္းကုန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေပးေနသည္။ အသံေတြျမည္ၿပီး လိုးအားကလဲ ပိုၾကမ္းလာသည္။ ” ေကာင္းလိုက္တာ.အကိုႀကီးရယ္” မၾကာခင္မွာပင္ အဝင္အထြက္မွန္ေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပိုမာေက်ာလာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ အဆုံးထိဝင္ရန္ အားနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးလိုက္တိုင္း ေရွ႕သို႔စိုက္က်သြားေပမဲ့ ခင္ခင္သိန္းက ေက်နပ္ေန၏။ အခ်က္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုးၿပီးေနာက္ အကိုႀကီးတေယာက္ ေငါက္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္ကာ ပူေႏြးခြၽဲျပစ္ေသာ လရည္တို႔ကို ခင္ခင္သိန္း၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ခင္ခင္သိန္းမွာလဲ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ရႈံ႕ရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့ သူမ၏ေစာက္ရည္ေလးမ်ားသည္လည္း ႐ႊဲကနဲထြက္ကုန္ေတာ့၏။ ခင္ခင္သိန္းသည္ ေက်ာေလးေကာ့ၿပီး အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္ရင္ခြင္ထဲမွီလိုက္ရင္ဘဲ သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို စုံေခ်ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ခင္ခင္သိန္းက သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ၿပီး ေရခ်ိဳးျပစ္လိုက္သည္။ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္၏ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ လီးႀကီးကေတာ့ မာၿပီးေတာင္ေနဆဲပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ သူမ၏အစ္မ ခင္ခင္သိန္းကို ဦးေမာင္ေမာင္အိမ္ေရွ႕မွာ ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္႐ုံေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေအာင္မင္းက အဆင္သင့္ေစာင့္ေန၏။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေအာင္မင္းႏွင့္အတူ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။႐ုပ္ရွင္ျပလို႔အေတာ္ၾကာတာေတာင္ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳဖက္ကို ကပ္မလာဘူး။ ခါတိုင္းဆို ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ေရာက္ၿပီး မီးမွိတ္တာနဲ႔ အတင္းပဲဖက္ၿပီး အငမ္းမရနမ္းေနက်ကိုး။ အခုေတာ့ ေအာင္မင္းက တမ်ိဳးျဖစ္ေန၏။ ဘယ္ရမလဲ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္မင္း၏မ်က္လုံးေတြေရွ႕ကို သူမ၏လက္ဝါးျဖင့္ ကာလိုက္၏။ ” ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုေအာင္.. ” ဒီေတာ့မွ ဘသားေခ်ာက နတ္သံမေႏွာဘဲ ေျပာေတာ့၏။ သူဟာ အခ်စ္ကံဆိုးသူရယ္ပါတဲ့၊ သူ႔ကို ေကာင္မေလးတေယာက္က မခ်စ္ဘဲနဲ႔ ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ေနတာပါတဲ့၊ ခ်ိဳခ်ိဳကို ေစာင္းေျပာတာေပါ့၊ သမီးရည္းစားျဖစ္လာတာ တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီး တခါမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္မေတြ႕ရဘူး၊ ဒီေန႔ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္၊ တကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ္ဟု ဆိုလာ၏။ ဒီလိုေျပာလာေတာ့လဲ သနားစရာပင္ျဖစ္၏။ သူ႔ပခုးေပၚ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေခါင္းေလးတင္ၿပီး သူ႔နား႐ြက္ေလးကို ခ်ိဳခ်ိဳက နမ္းလိုက္၏။ ဒီေတာ့ ဖိုမဓါတ္တို႔ေတြ႕ကာ ခ်က္ခ်င္းမီးေတာက္ခဲ့ရ၏။ ေခါင္းေလးေတြပူးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းၾကေတာ့၏။ ေအာင္မင္းရဲ႕လက္တဖက္ကလည္း ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာပြတ္ေပးေနၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕လက္ေလးကိုဆြဲကာ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းျပန္သည္။ ေဘးကလူမ်ားက ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္သာ အာ႐ုံစိုက္ေနသည့္အတြက္ ေတာ္ေသး၏။ ကဲလြန္းေနသည့္ ကိုေအာင္၏လီးႀကီးက လက္တဖက္နဲ႔ဆုပ္ထားတဲ့ၾကား မာေတာင္ၿပီးတဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေန၏။ ဒီတခါ ႏို႔ေလးေတြကို အနယ္ခံရၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအစုပ္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ခနဲခံစားလိုက္ရသည္။ သြားၿပီ၊ စိတ္ေတြႂကြလို႔ စိမ့္ထြက္လာတဲ့ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္မၿပီးခင္ ထၿပီး ထမိန္ျပင္ဝတ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။” ဟယ္..ကိုေအာင္အိပ္တဲ့ ထပ္ခိုးေလးက အက်ယ္ႀကီးေနာ္.. ကဲ..ဘာေျပာမွာလဲ ကိုေအာင္.. ႏွစ္ေယာက္ထဲက် ေျပာမယ္ဆို.. ” ” ခ်စ္တယ္ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္.. သိပ္ခ်စ္တယ္ကြာ ” အသံတုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ေျပာရင္း ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေနာက္မွ သိုင္း၍ဖက္ကာ လည္တိုင္ေလးကို နမ္းေတာ့၏။ လက္တဖက္ကလည္း ႏို႔အုံေလးေတြကို အုပ္ကိုင္ထားရင္း ေနာက္လက္တဖက္က ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚမွ ပြတ္ေပးေနလိုက္တာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲတြင္ လႈိက္ဖိုေနရေတာ့၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၾကျပန္သည္။ ေက်ာသိုင္းဖက္ရင္းနဲ႔ ဇစ္ေလးျဖဳတ္ၿပီး အက်ၤ ီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဘရာစီယာေလးအတြင္း မလုံ႔တလုံ႔ျဖစ္ေနရွာတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို နမ္းေနသည့္ ေအာင္မင္းမွာ ကေလးတေယာက္လိုပင္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးအၾကားထဲကို တရႈိက္မတ္မတ္နမ္းရႈံသည္။ ႏို႔အားမထိတထိကိုက္လိုက္ လွ်ာျဖင့္လွ်က္လိုက္ႏွင့္ ဆြေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳ၏လက္တဖက္ကို အသာဆြဲၿပီး သူ႔လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။

ေအာင္မင္း၏ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္ မာေတာင့္ေနေသာလီးႀကီးမွာ အေတာ္ပင္ႀကီး၏။ လက္ကေလးနဲ႔ အားကုန္ဖ်စ္ညစ္တာေအာင္ လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေကာင္းေကာင္းမထိခ်င္။ ” အင္း.. ဟင္း.. ကိုေအာင္ရယ္.. ” အသံေလးမွ မဆုံးခင္ ေအာင္မင္းက သူမကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ စုပ္ျပန္ေသးသည္။ ေဖာင္းႂကြလာေနတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ေနျပန္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မ႐ိုးမ႐ြနဲ႔ အားမလိုအားမရျဖစ္လာရေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္း ခ်ိဳခ်ိဳကို အိပ္ယာေပၚလွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏လည္ပင္း လည္တိုင္ေလး ႏို႔ေလးမ်ားကို နမ္းေပးရင္းက တေျဖးေျဖးေအာက္ဘက္ကို ေလွ်ာၿပီး သူမ၏ခ်က္ကေလးဆီေရာက္လာေတာ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာလည္း အင္း..ဟင္း..ဟင္းဟူေသာ အသံေလးမ်ား ညီးတြားလွ်က္ သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေအာင္မင္း၏ေခါင္းက ဆံပင္မ်ားကို ထိုးဖြေပးေနမိသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ကိုယ္လုံးကေလးဟာ လူးလူးလြန႔္လြန႔္ျဖစ္လာလ်က္ ေအာင္မင္းက သူမ၏ထမီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဖင္ကေလးကိုပင္ ႂကြေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္လုံးႀကီးတဖက္ကို နမ္းရႈံရင္း က်န္လက္တဖက္ကေတာ့ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ေခ်ေနေလသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီးေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို လက္နဲ႔အသာၿဖဲၿပီး ေစာက္စိခြၽန္ခြၽန္ေလးကို သူ၏လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ကုန္းရက္လိုက္ေတာ့သည္။ ” အ.ကိုေအာင္.. အင္း.ဟင့္.ကိုေအာင္ရယ္ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္.ခ်ိဳခ်ိဳ၏ခါးေလးမွာ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာရင္း သူမ၏အသက္ရႉသံမ်ားသည္လည္း ျပင္းလာရေလသည္။ ” အင့္.. ဟင့္.. ခ်ိဳခ်ိဳမေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္” ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ေျပာရင္းက အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ေခ်ေနေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားေနရသည္မို႔ ညီးတြားေနရခိုက္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လွ်ာႀကီးအဆုံးအထိတြင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖင္ႀကီးပင္ ႂကြတက္သြားရေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလးဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းသားမ်ားကို ငုံရင္း ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း အထက္ေအာက္ လွ်ာျဖင့္ ကလိေပးေနျပန္သည္။ ေအာင္မင္း၏လွ်ာဒဏ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ခါးေလးတြန႔္ၿပီး ေကာ့၍ ေကာ့၍တက္လာသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္တခုလုံးလည္း ပူေႏြးလာၿပီး ရင္ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သြားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင္ က်င္ၿပီး ေအးစိမ့္သြားေနရေတာ့၏။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ တခါမွ အမႈတ္မခံခဲ့ဘူးေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲကလား၊ ရင္ထဲကလားပင္မသိ ဟာသြားသလိုလို ဖိုသြားသလိုလိုျဖင့္ ဖင္ႀကီးမ်ားကိုပင္ ေကာ့ ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အရသာရွိလိုက္တာကလဲ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ တခါတခါမ်ား ေအာင္မင္းရဲ႕လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္စိေလးကို ပြတ္တိုက္သြားတဲ့အခါဆိုရင္ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ဘယ္လိုႀကီးခံစားသြားရမွန္း မသိဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေအာင္မင္းရဲ႕ေခါင္းကို အတင္းထဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ဖင္သားႀကီးကို ဆုပ္နယ္ေပးျပန္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တက္ႂကြေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ခဏေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳကို တေစာင္းလွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန သူမေပါင္တလုံးကို မၿပီးၿဖဲကာ နီတာရဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို အသာေတ့ရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” အ..အ.နာတယ္.ကိုေအာင္ရယ္” ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးသည္ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဝက္မရွိတရွိဝင္ေနတဲ့အခိုက္မွာပင္ ေစာက္ေခါင္းတခုလုံး ျပည့္က်ပ္သိပ္ေနေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို အသာရပ္ထားၿပီး သူမႏို႔ႀကီးတလုံးကို နယ္ေပးရင္း ေနာက္ႏို႔သီးေခါင္းေလးတခုကို ႐ြ႐ြေလးေခ်ေပးေန၏။ ေအာင္မင္းက သူမ၏လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ဆံစပ္ေလးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ကလိေပးေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္သို႔မသိမသာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အလိုက္သိေသာ လီးႀကီးက ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ ၿငီးသံေလးမ်ား ထြက္လာသလို ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲေမာလာသလို ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကလည္း သူမေစာက္ပတ္ေလးထဲ ပိုႀကီးလာသလို ခံစားလာရသည္။ လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ဝင္ထြက္ေနေသာ္လည္း ကာမစိတ္ျပင္းထန္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပး၏။ ေအာင္မင္းက ေဆာင့္၍အလိုး ခ်ိဳခ်ိဳက ဖင္ႀကီးေနာက္သို႔ပစ္အေပးမွာ ဆုံသြားလွ်င္ေတာ့ လီးႀကီးသည္ သူမရင္ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္သြားသလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။ ” တခါထဲကို ေအာင့္ေအာင့္သြားတာပဲ ကိုေအာင္ရယ္” တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ ေအာင္မင္းက သူမႏို႔ႀကီးေတြကို အတင္းေခ်ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရွိန္ျမ ွင့္လာသည္။ ႏွစ္ဦးသား ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနေပမဲ့ အသဲထဲေအးေန၏။ ” ဆက္ေဆာင့္ေပးပါ.ကိုေအာင္ရယ္.. နာနာေလးေဆာင့္ေပးစမ္းပါ..ခ်ိဳ ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး.. ” ေအာင္မင္းက ႀကဳံး၍ႀကံဳး၍ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသား ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္သြားၾကၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ သုက္ေရမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစိုကုန္ေတာ့ေလသည္ ခဏအၾကာမွာေတာ့ အနားယူေနရင္း ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး စုပ္ေပးေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ေအာင္မင္းတကိုယ္လုံးကိုဖက္ရင္း ျပန္၍နမ္းေပးလိုက္သည္။ ရမၼက္စိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးမသြားေသးေသာ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ လီးေတာင္မေနပဲနဲ႔ေတာင္ လုံးပတ္ကတုတ္ၿပီး နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳ အားပါးတရဆုပ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္မိေတာ့ လက္ထဲတြင္ တစထက္တစ စံခ်ိန္မွီေအာင္ပင္ မာေတာင္လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ခ်ိဳခ်ိဳက သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးတဖက္ ေအာင္မင္း၏ေပါင္ေပၚသို႔ ခြတင္လိုက္ေတာ့ လီးတန္ႀကီးမွာ သူမေစာက္ဖုတ္ေလးႏွင့္ မလြတ္မလပ္ျဖစ္ကာ ထိုးေထာက္မိလိုက္ျပန္ပါသည္။ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဆြဲစုပ္ရင္းက ေပါင္ႀကီးတဖက္ကို သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝတြင္ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ခါးေလးတြန႔္သြားရာမွပင္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ေပးလိုက္ကာ ေအာင္မင္းကလဲ သူမ၏ခါးေလးကို ဆြဲ၍ဆြဲ၍ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။ ” အင့္.ဟင့္.ကို.ကိုေအာင္ရယ္.ဟင့္.ဟင့္”လီးတန္ႀကီးဝင္သြားၿပီဆိုကတည္းက ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းကာ က်ိတ္မႏိုင္ ခဲမရျဖစ္ေနရေလသည္။ ေအာင္မင္း၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း စီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ ျပင္းထန္လွသလို သူမ၏ေစာက္စိေလးကို ဖိသိပ္သလိုပင္ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရေလသည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ်။ ေအာင္မင္းကိုဖက္ထားေသာ သူမလက္ႏွစ္ဖက္မွာ တိုး၍တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္သလို ေအာင္မင္းလက္ေတြလည္း သူမခါးေလးကို အတင္းပင္သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္ေတာ့သည္။ လွေမသည္ အသက္(၂၆) တခုလပ္တေယာက္ျဖစ္ကာ ေငြေၾကးလည္းျပည့္စုံသူတဦးျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းဆုံးသြားသည္မွာ သုံးႏွစ္ခြဲခန႔္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ကာမအရသာကို ခ်ိဳသည္၊ ခါးသည္သိေနရက္နဲ႔ သူမ၏မျပည့္ဝေသာ ဆႏၵမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရေလသည္။ ယေန႔ညလဲ ေႂကြးေတာင္းသြားစရာရွိသျဖင့္ ေအာင္မင္းကို အေဖာ္ေခၚထားသည္။ မိန္းမသားတေယာက္ထဲေနသူမို႔ ဟိုနားသည္နားသြားစရာရွိလွ်င္ ေအာင္မင္းနဲ႔သာသြားေလ့ရွိပါသည္။ ေအာင္မင္းမွာ သူမထက္ အသက္အမ်ားႀကီးငယ္သည္မို႔ လူအျမင္လဲတင့္တယ္သည္။ အျပင္သြားမည္ျဖစ္၍ တံခါးအားလုံးပိတ္ကာ အဝင္အထြက္ေပါက္ေလးသာ အသာဟထားလိုက္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ဟထားေသာ တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းၾကည့္၍ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ထိုင္ရာမွ အထတြင္ မလွေမသည္ သူမေခါင္းေလးကို လက္တဖက္မွ ကိုင္ရင္း ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ျပန္ထိုင္က်သြားသည္။

” အို..မူးလိုက္တာ.. ” ေအာင္မင္းက ကမန္းကတန္းအနားသို႔ေရာက္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ မလွေမ၏နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသာ ႏွိပ္ေပးေန၏။ ေမႊးႀကိဳင္လွေသာ လွေမ၏ရနံ႔မ်ားက ေအာင္မင္း၏ရင္ကို လႈပ္ခါေလၿပီ။ ထို႔အျပင္ အသက္ရႉလိုက္တိုင္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေတြက္လဲ ရမၼက္စိတ္ကိုႏႈိးဆြေနေခ်သည္။ ေအာင္မင္းသည္ တံေထြးကို မ်ိဳခ်ရင္း ယပ္ခပ္ေပးေနသည္။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ကာ ယပ္ခတ္ေပးေနေသာ ေအာင္မင္းကို မ်က္လုံးေလးေမွးၾကည့္ရင္းက လွေမ ထဖက္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနရသည္။ မိန္းမသားမို႔သာ ထိန္းေနရသည္။ ေအာင္မင္းအဖို႔လဲ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ဟိုတေန႔ကမွ ခ်စ္သူခ်ိဳခ်ိဳကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီး အသာေခ်ာ့လိုးခဲ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကို ႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္းလိုးၿပီး သူ႔ကို ေနာက္ထပ္အေတြ႕မခံသျဖင့္ ေအာင္မင္း ကာမဆႏၵေတြ မၿငိမ္းေသးေခ်။ ယခုလဲ ဒီေလာက္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေဆာ္ႀကီးနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနေနရေတာ့ စိတ္ေတြမနည္းထိန္းေနရသည္။ မွိန္းေနေသာ မလွေမကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္မင္းတေယာက္ တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။သူ၏လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာ ေတာင္မတ္ေနသည္မွာ ပုဆိုးပင္ ေငါထြက္လို႔ေနသည္။ အခုေန မလွေမသာ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အခက္ပဲဟု ေတြးမိေန၏။ လွေမ၏မ်က္ခြံေလးမ်ား အသာေမွးရင္း ေအာင္မင္း၏ပုဆိုးထဲက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။ တိတ္ဆိတ္မႈသည္ ကာမစိတ္ကို ထႂကြေစ၏။ လွေမ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း ေစာက္ရည္ေလးမ်ား စို႔ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အၾကင္နာေလးေတြနဲ႔ ယက္ခတ္ေပးေနတဲ့ ေလေအးေလးမ်ားသည္ လွေမ၏ရင္ထဲအသဲထဲသို႔ပင္ ေအးစိမ့္သြားေနသည္။ လွေမတေယာက္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလး ခ်လိုက္မိ၏။ အ႐ြယ္ျခင္းမတူသူမို႔ ပိုၿပီးေသခ်ာေအာင္ လွေမအခ်ိန္ဆြဲေနရ၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသဟန္ျဖင့္” ဟယ္..ေအာင္ေအာင္ ခုထိ အိမ္မျပန္ရေသးဘူးလား.. ” ” ဟုတ္တယ္..မမ၊ မမကို စိတ္မခ်လို႔၊ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းပိုကိုက္လာရင္ ဘယ္သူမွ မရွိမွာစိုးလို႔ ” ” ေအာင္ေအာင္ရယ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ” လွေမက အသာအယာထၿပီး လဲက်မဲ့ဟန္ေလးလုပ္ျပလိုက္ေတာ့ လက္သြက္တဲ့ေအာင္မင္းက လွမ္းၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ထားလိုက္၏။ ” လာ..မမ အခန္းထဲ တြဲပို႔ေပးမယ္ ” ေအာင္မင္း၏ရင္ခြင္ထဲ ေမွးရင္း လွေမသည္ အခန္းထဲသို႔ တြဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ထိန္းထားေပးေသာ ေအာင္မင္း၏လက္တဖက္က လွေမ၏ႏို႔အုံေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထား၏။ ေအာင္မင္းသည္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့ လိုးပစ္လိုက္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။သူကိုင္ထားေသာ လွေမ၏ရင္သားမ်ားသည္ မာတင္းေန၏။ တြဲလာရင္း ႀကီးမားစြံ႕ကားတဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြက သူ႔ကိုလာပြတ္ေနေတာ့ ေအာင္မင္း၏လီးက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနေပၿပီ။ လွေမ၏ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို ေအာင္မင္းတခ်က္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ႏုဖတ္ေနေသာ လွေမ၏အသားစိုင္မ်ားကလည္း သူ၏ကာမစိတ္ကို ခြၽန္းမအုပ္ႏိုင္ေအာင္ ႏႈိးဆြေန၏။ လွေမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚလွဲသိပ္ရင္း ေအာင္မင္း၏ကိုယ္လုံးႀကီးက ကပ္ပါလာသည္။ သူ႔ပခုံးေပၚသို႔တင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ မလႊတ္။ တဦးကိုတဦးစိုက္ၾကည့္ၿပီး လွလွ၏နဖူးကို ေအာင္မင္းက စနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးသား ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္မိၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မခြာၾကေပ။ လွေမက ေအာင္မင္း၏ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားသည္။ ေအာင္မင္းကလဲ အက်ၤ ီေပၚမွ သူမႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေခ်ေပးေန၏။ ” ခ်စ္တယ္ မမရယ္..ခ်စ္တယ္ ” ” မမလည္း မင္းလိုပါပဲ ေအာင္ေအာင္ရယ္.. ” ေအာင္မင္းက လွေမ၏တကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တလုံးခ်င္းျဖဳတ္ကာ သူမ၏ဘရာစီယာေပၚကေန နမ္းေန၏။ ၿပီးေနာက္ ဘရာစီယာေအာက္ဖက္ကို လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ႏို႔အုံႀကီးကို ဆြဲကိုင္လ်က္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မြေပးလိုက္သည္။လွေမ၏ႏို႔အုံႀကီးမွာ တင္းတင္းအိအိေလးရွိေနေသာေၾကာင့္ အရသာခံကာကိုင္ေနေပမယ့္ ဘရာစီယာခံထားသည့္အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုင္တြယ္ကာနယ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ လွေမ၏ေနာက္ေက်ာကို လက္လွမ္းၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္လိုက္ေသာအခါ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးက ထင္းထင္းလင္းလင္းႀကီး ေပၚထြက္လာပါသည္။ ေအာင္မင္းသည္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ စုံကိုင္ၿပီး စို႔ေပးေနသည္။ လွေမကေတာ့ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေအာင္မင္းဆံပင္မ်ားအၾကား ထိုးဖြရင္း တအင့္အင့္ျဖင့္ အသံေလးမ်ားထြက္ေနရ၏။ ေအာင္မင္းသည္ လွေမ၏ခါးေလးကို ပြတ္ေပးေနရာက သူမ၏ထဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးနဲ႔ေဝးတာ သုံးႏွစ္ေတာင္ ရွိေနတဲ့ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ မို႔ထြက္ေနတဲ့ လွေမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးေန၏။ အေနရခက္လွေသာ လွေမက ေအာင္မင္း၏ႏႈတ္ခမ္းကို ဖမ္းၿပီး လွ်ာေလးထိုးေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးေနမိျပန္သည္။” ဟင့္..အင့္.. ေအာင္ရယ္..လိုးမွာျဖင့္လိုးေတာ့ကြယ္..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ေအာင္ေလးရယ္.. ” လွေမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဒူးေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ ေအာင္မင္းက သူ႔လီးႀကီးနဲ႔အသာေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့၏။ ေအာင္မင္း၏ရင္ဘတ္ကို သူမ စုံတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္ကအလိုးခံဘူးခဲ့ေပမဲ့ အခုအသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းၿပီး က်ိန္းေန၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကေတာ့ လွေမ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တဆုံးဝင္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ေအာင္မင္းက သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို တလွည့္စီစို႔ေပးေနေတာ့ရာ လွေမခမ်ာ တင္ပါးႀကီးကိုတြန႔္ၿပီး ရမ္းလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားလဲ ပိုထြက္လာေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက တခ်က္ခ်င္းစီလိုးေပးေတာ့ လွေမခံႏိုင္ရည္နဲနဲရွိလာသည္။ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေဆာင့္လိုက္ရင္ ခြက္ဝင္သြားၿပီး လီးျပန္အႏႈတ္တြင္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သို႔စူ စူထြက္လာၾကရ၏။ ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ထြက္သံမ်ား ပိုက်ယ္လာၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ဝင္လာတဲ့ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကို လွေမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ညႇပ္ၿပီးဆြဲဆြဲေပးေနသည္။ ေအာင္မင္းက အားရပါးရေဆာင့္ေနသလို သူမကလည္း ေကာ့ ေကာ့ၿပီး အလိုးခံေနသည္။ ” ဟင့္..ဟင့္..နာနာေဆာင့္ စမ္းပါ..ေအာင္ရယ္..မမၿပီးခ်င္ၿပီ” ”ဒီတခါမွာေတာ့ ေအာင္မင္းလဲ ရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေနၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာကာ သုံးေလးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးႏွစ္လွ်က္ သုတ္ရည္ေတြ တေလွ်ာ့ၿပီး တေလွ်ာ့ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ မလွေမကလည္း ေအာင္မင္း၏ခါးကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲခ်ိတ္လ်က္ သူမ၏ တင္ပါးႀကီး ေကာ့တင္ထားရင္း တြန႔္လိမ္လူးလြန႔္ေနေတာ့သတည္း။

ခ်ိဳခ်ိဳတို႔မိသားစုမွာ လူမ်ားမ်ားရွိသည္မဟုတ္။ အေမရယ္၊ အေမ့ေနာက္ေယာက်ာ္းဦးဝင္းစိန္ရယ္၊ အစ္မခင္ခင္သိန္းရယ္၊ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ တအိမ္ထဲေနခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ခင္ခင္သိန္းအိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ေနခဲ့ေလသည္။ခင္ခင္သိန္းေယာက်ာ္း ကိုတင္ေအာင္က ခဏခဏခရီးထြက္ေနရၿပီး တလလွ်င္ဆယ္ရက္ေလာက္သာ အိမ္ၿမဲသူျဖစ္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မခင္သိန္း၏ေယာက်ာ္းကိုတင္ေအာင္တေယာက္ ျပန္လာရမည့္ရက္ထက္ ေစာျပန္ေရာက္လာေလသည္။ အိမ္တြင္လည္း မခင္သိန္းက မရွိ။ အကိုတင္ေအာင္ျပန္လာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳက ေရခ်ိဳးရန္ အိမ္ေဘးသို႔အဆင္းျဖစ္သည္။ ကိုတင္ေအာင္က ထမီရင္လ်ားထားတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္သြားေသးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာလဲ ကိုတင္ေအာင္က ျပဴတင္းေပါက္နား မေယာင္မလည္ လုပ္ေနတာေတြ႕ရေသး၏။ ခ်ိဳ ရင္ထဲမွာေတာ့ လႈပ္ရွားမိသား။ ကိုတင္ေအာင္က သေဘာေကာင္းၿပီး မခင္သိန္းကိုလည္း သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာ၏။ ၿပီးေတာ့ ခဲအိုသာဆိုရတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳအေပၚလဲ ဂ႐ုတစိုက္ရွိသူျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ခင္ခင္သိန္းတို႔အခန္းကို ရွင္းလင္းၿပီး ခဲအိုအတြက္ အိပ္ယာခင္းေပးရန္ သတိရ၍ သူတို႔အခန္းဖက္သို႔ ကူးလာခဲ့သည္။အိပ္ယာခင္းေပးေနစဥ္ ကုတင္ေဘးကို ေျခေထာက္တစုံေရာက္လာလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုတင္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ သူက ခ်ိဳ႕ရင္သားေတြကို ငုံ႔ၿပီးၾကည့္ေနတယ္ေလ။ ေစာေစာက အိမ္ေနရင္းမို႔ အက်ၤ ီၾကယ္သီးႏွစ္လုံးကို ျဖဳတ္ထားမိသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစဆိုေတာ့ ေအာက္ခံေဘာ္လီကလည္းမပါေခ်။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ဝင္းမြတ္ဆူၿဖိဳးေသာ ရင္သားစိုင္ႏွစ္ခုက အလွျပေနသလို ျဖစ္ေနၾကသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ ကိုတင္ေအာင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲလို႔ သူ႔ခါးကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳ႕ရင္ထဲ လႈိက္ဖိုလို႔သြားရသည္။ ပုဆိုးေအာက္က သူ႔လီးႀကီးက ေဖာင္းႂကြလို႔ေနသည္။ ဟိုတခါက သူတို႔လင္မယားလိုးၾကတာကို ခ်ိဳ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးသည္။ ႀကီးမားရွည္လ်ားလိုက္တဲ့ လီးႀကီး။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ခ်ိဳ တံေထြးတခ်က္ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ကာမစိတ္ေတြ ထတတ္တာမို႔ ခ်ိဳ မရဲတရဲေလးနဲ႔ ထပ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုတင္ေအာင္က ခ်ိဳ႕တကိုယ္လုံးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတာမ်ား…။ ၿပီးေတာ့ ကိုတင္ေအာင္က ခ်ိဳ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ခ်ိဳ ႐ူးေတာ့မယ္။ ဆတ္ကနဲ ထၿပီး ေျပးရရင္ ေကာင္းမလား။ “ဟင္း” ခ်ိဳခ်ိဳ သက္ျပင္းတခ်က္ခိုးခ်လိုက္မိသည္။ ငုံ႔ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ယူၿပီး အကိုတင္ေအာင္က ပါးေလးတဖက္ကို ညင္ညင္သာသာနမ္းသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ၾကည္ႏူး႐ႊင္ျပမႈေလးႏွင့္အတူ ကာမရမၼက္ေဇာကို ပူးတြဲခံစားလိုက္ရသည္။ၿပီးေတာ့ ခ်ိဳ႕ပခုံးေပၚမွ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းသြားသည္။ သေဘာကေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထြက္သြားႏိုင္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့သေဘာ။ အသက္ႀကီးသူမို႔ အသိတရားက ထြက္သြားေစခ်င္ေပမဲ့ ကာမအခိုးေတြ လွ်ံေနတဲ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြကေတာ့ မသြားပါနဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ဟု အသနားခံေနဘိအလား။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ရင္ေတြဖိုေနလို႔လားမသိ။ သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးက နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ခ်ိဳကပဲ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဝင္သြားသလား။ သူကပဲ ခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာေလးကို မတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တာလား မသိလိုက္မီမွာပင္ ခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာက သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္လို႔ေနၿပီ။ သူက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေခါင္းေလးကို ဖက္ထားရင္း ေနာက္လက္တဖက္က ခ်ိဳဝတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ၤ ီၾကယ္သီးေတြကို လွမ္းျဖဳတ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုတင္ေအာင္က ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်ရင္း ခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲ တိုးဝင္လာေသာ ကိုတင္ေအာင့္လွ်ာႀကီးအတြက္ အသာေလး အလိုက္သင့္ဟေပးလိုက္သည္။အစ္မရယ္.. အမိုက္မခ်ိဳခ်ိဳကို ခြင့္လႊတ္ပါေတာ့လို႔ စိတ္ထဲက အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ရင္း သူ႔ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့၏။ သို႔ႏွင့္ ကိုတင္ေအာင္က ဖိကပ္နမ္းရႈံ႕ေနမႈကို ရပ္လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ကာ ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အက်ၤ ီေလးကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ တလက္စတည္းပင္ ထမီကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ခ်ိဳခ်ိဳက တင္ပါးႀကီးကို ႂကြေပးလိုက္မွသာ ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴကြၽတ္ထြက္သြားေလသည္။ တင္ေအာင္က ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ဝတ္လစ္စလစ္အလွကို ၾကည့္ရင္း ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ” အင့္..ဟင့္..ဟင့္.. ” ညည္းညဴသံေလးေပၚထြက္လာၿပီး ခ်ိဳ႕လက္တဖက္က ကိုတင္ေအာင္ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေရာက္သြားၿပီး လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္မိေတာ့သည္။ ႏို႔စို႔တာလဲ အလြန္သန္တဲ့လူႀကီးဟုပင္ ဆိုရမလားမသိ။ ဟိုဖက္စို႔လိုက္ ဒီဖက္စို႔လိုက္နဲ႔။ လက္တဖက္ကလဲ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေန၏။ ေစာက္ေစ့ေလးက်မွ လက္ညိဳး လက္မနဲ႔ညႇပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။” အာ..အ..အင္း.. ” ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ပုဆိုးက ဆြဲခြၽတ္ခ်ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို အတင္းဆုတ္ေခ်ေပးမိေတာ့သည္။ အားပါးပါး..။ လီးႀကီးက အေၾကာေတြ တေထာင္းေထာင္းထလို႔ေနသည္။ သူက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ေနရင္း လိုးခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းထန္လာပုံရသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကို ေပြ႕ၿပီး ကုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ ခ်ိဳ႕လက္ထဲ ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ လီးႀကီးကလဲ ႀကီးမားရွည္လ်ားလြန္းလွသည္။ ကိုေအာင္မင္းလီးထက္ေတာင္ ပိုႀကီးေနသလိုပဲရွင္။ စိတ္ထဲတြင္သာမက ေက်ာထဲကပါစိမ့္ကနဲေနေအာင္ခံစားမိပါတယ္။ ကုတင္ေပၚကို ေရာက္တာနဲ႔ သူက ခ်ိဳ႕ကိုေပါင္ကေနဆြဲယူၿပီး ေျခဖဝါးေတြကို သူ႔ပခုံးေပၚတင္လိုက္ကာ လူကိုတစ္တီတူးျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးႀကီးနဲ႔ ေကာ္တင္ရင္း ခ်ိဳ႕ကို ႏွာထန္လာေအာင္ သူ ဆြေနတယ္ေလ။ ေစာက္ေစ့ေလးနား က်ေတာ့မွ ဆတ္ကနဲ ထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ိဳ႕ ေစာက္ရည္ေတြ ပြက္ကနဲ ထြက္က်ကုန္ရၿပီေပါ့။ ” အ..အ…အီး.. လိုးမွာျဖင့္ လိုး..ေတာ့..အကိုရယ္.. ခ်ိဳ..မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး.” ” ကဲ.လိုးပါ့မယ္.. ခ်ိဳ႕ေပါင္ေလးေတြကို လက္နဲ႔ထိန္းထား.. ဒါမွ ေကာင္းေကာင္းလိုးလို႔ရမွာ ” ခ်ိဳက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲထားလိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နီရဲၿပဲလန္ထြက္လာေလသည္။ ထိုအခါမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဇိကနဲထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” ျဗစ္..ျဗစ္.. အာ..အင့္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္ ” လီးႀကီးကိုပစ္သြင္းေဆာင့္တာမ်ား ခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလး ေျမႇာက္ေျမႇာက္သြားမိေရာ။ သူ႔လိုးခ်က္က ျပင္းထန္ၿပီး ျမန္လိုက္တာ။ သြင္းတယ္ ထုတ္တယ္ ခပ္သြက္သြက္။ ခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကို ေထြးေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း ဖိဖိၿပီးလိုးေနလိုက္တာ ကြဲမတတ္ပါပဲရွင္။ ခ်ိဳလဲ တတ္သေလာက္ ေအာက္ကဖင္ႀကီးကို ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ သူကပိုၿပီး ေဒါသႀကီးလာကာ အားစိုက္ၿပီး ဖိလိုးလိုက္၏။ ႏို႔ေလးေတြကိုလဲ အတင္းဆုတ္နယ္ရင္း ခ်ိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို မီးပြင့္မတတ္စုပ္ေနတာ။ လိုးအားေရာ ေခ်အားပါေကာင္းလွသည္။ ႏႈတ္ခမ္းအစုပ္လည္း အလြန္ေကာင္း၏။ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက ရွည္ေတာ့ တခါတခါ ခ်ိဳက သားအိမ္ဝကို လာလာေထာက္ေနေသးရဲ႕။ ” ခ်ိဳ..အကို လိုးတာေကာင္းရဲ႕လား ” ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စကားေျပာဖို႔ အသက္ကိုလုရႈေနရသည္။ ” ေကာင္းရဲ႕လားလို႔.. အကို ေမးေနတယ္ေလ ” စကားေျပာရင္း လီးကိုလည္း ခပ္ျပင္းျပင္း လိုးသြင္းေနတာမို႔ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာၿငီးသံ၊ အသက္ရႈမွားသံေတြပင္ ထြက္လို႔။ ” အာ့..ေကာင္းတယ္..အကို.ေကာင္းပါတယ္.အထဲမွာျပည့္တင္းေနတာပဲ..အကိုရာ” သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္အားေတြ သိသိသာသာ ပိုၿပီးျပင္းထန္လာတာနဲ႔အမွ် ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ အားတက္လာမိၿပီး ရွိသမွ်အားေလးနဲ႔ ေကာ့ ေကာ့ၿပီး အလိုးခံလိုက္မိေတာ့၏။ ” သိပ္ေကာင္းတာပဲ..အကိုရယ္.. ေဆာင့္ထည့္လိုက္စမ္းပါ” ကိုတင္ေအာင့္ လီးႀကီးတဆုံး သူမေစာက္ေခါင္းထဲဝင္၍ သားအိမ္ဝဆီ ဒုတ္ဒုတ္ထိ ထိုးမိထိမိေအာင္ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေပါင္ႀကီးေတြကို ၿဖဲကားေပးလ်က္ လက္ကေလးမ်ားႏွင့္ ထိန္းထားေပးေနပါသည္။ ကိုတင္ေအာင္ရဲ႕အင္ဂ်င္စက္တပ္ထားသလို ေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ရည္ေတြ ဒလၾကမ္း ထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေဒါသႀကီးေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကလဲ အားက်မခံ ေစာက္ရည္ေတြကို တိုးၿပီး အတင္းေဆာင့္လိုးေနရင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းဆီ သုက္ရည္ပူေတြ ပစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၿပီး…