ပထမအကြိမ်ကဒီလိုပဲ

နှင်းတွေဝေတဲ့သီတင်းကျွတ်လကို ရောက်ခဲ့ပြီ မနက်ဖြန်သီတင်း ကျွတ်မီးထွန်းပွဲတော်လုပ်ကြတော့မည်။ ဟိုနေရာက ကျွတ်စီ ကျွတ်စီနှင့် အသံကြားရသည်။ မနောရဲ့ ဗိုလ်အောင်ဒင်၊ စပယ်ပန်းလေးချစ်သူ စသည့်သီချင်းသံများကို လေအသင့်မှာကြားရတဲ့အတွက် မခင်လေးသိမ့်တစ်ယောက် ဒေါသစိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်တို့ဖြစ်လာသည်။ အိပ်ရာကလူးလဲ ထလိုက်ပေမယ့် ထ၍မရပေ။ အားယူပြီး ထထိုင်လိုက်ရပေမယ့် လမ်းထလျောက်နိုင်သည့်ဘဝမဟုတ်ပေ။ တစ်ခြားတစ်ယောက်က ထူမပေးမှသာ လမ်းလျောက်နိုင်သည့်ဘဝ။ ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် အလိုလိုနေရင်း မျက်ရည်များကျလာသည်။ ဆီးကလည်းသွားချင်လာပြန်သည်။ထို့ကြောင့်ပင် “ကျွတ် ကျွတ် ညီမလေး နှင်းနှင်းရေ “ “ရှင် မမသမီးလာပြီ” ညီမလေးနှင်းနှင်းကိုလှမ်းခေါ်လိုက် ရသည်၊ နှင်းနှင်းမှာအမဖြစ် သူမခင်လေးသိမ့် အားကူညီရန်ရောက်လာပြီးအမ ဖြစ်သူ၏မျက်နှာကိုကြည့်ကာစိတ် မကောင်းဖြစ်ရသည်။ “မမရယ် စိတ်မကောင်းတာတွေမ တွေးပါနဲ့လား” “အင်းငါမတွေးချင်ပါဘူးနှင်းနှင်း၊ ဒါပေမယ့်ဒီအချိန်ဒီရာသီရောက်ရင် ငါရဲ့ ဒဏ်ရာဟောင်းကပြန်ပေါ်လာ တယ်၊ငါဒီလူ့ကိုအရမ်းစိတ်နာတယ်” “ကဲပါမမရယ်၊လူဆိုတာကဖြစ်ချိန် တန်လို့ဖြစ်ရမှာမဟုတ် လား” “အေးလေ ဒါပေမယ့်ငါဒီလိုဖြစ်ရင် ငါကိုတော့လာကြည့်သင့်တယ်မ ဟုတ်လား၊စားပြီးနားမလည်လုပ် တာမျိုး၊ချစ်တယ် ဆိုပြီးဒုက္ခိတဖြစ် တော့စွန့်ပစ်သွားတဲ့လူမျိုးကလူ့ လောကမှာရှိသင့်လားနှင်းနှင်း” “သူလည်းသူ့အကြောင်းနဲ့သူရှိပါ လိမ့်မယ်” သူ့အမစိတ်ဆင်းရဲမှာစိုး၍နှင်းနှင်း ပြေရာပြေကြောင်းပြောလိုက်ပြီး ပြူတင်းတံခါးထဖွင့်ရာလေအတိုက် မှာစံပါယ်ပန်းရနံ့တို့ရရှိ လာသည်။ “စပယ်တွေပွင့်နေတာလားညီမလေး””ဟုတ်တယ်မမ ဖေဖေကမမစပါယ် ပန်းကြိုက်မှန်းသိတော့အရွက်တွေ ချွေပြီး မြေဩဇာကျွေးတော့စော စောလေးပွင့်နေတာပေါ့မမရဲ့” “အေးပါ ငါရှူးပေါက်ဦးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့မမ” နှင်းနှင်းအမဖြစ်သူကို ကူညီပြီးတွဲ ခေါ်ကာမမအခန်းရှိဗိုထိုင်အိမ်သာကိုတွဲခေါ်ပို့လိုက်သည်။ အိမ်သာတက်ပြီးနောက်မျက်နှာသစ် ရန်နှင်းနှင်းကိုခေါ်ရပြန်သည်။ “ညီမလေးလာပါဦးကွယ်” “လာပြီမမ” ဝှီးချဲကိုတံခါးဝနား ထားပြီးနှင်းနှင်းလာခေါ်သည်။ထို့ကြောင့်ခင်လေး ကဝှီးချဲပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး၊ပြူတင်း တံခါးဝနားကိုဘီးကိုလှည့်ပြီးသွား ရန်လုပ် တော့“မမ နှင်းနှင်းတွန်းပေးမယ်” “အင်းပါကွယ်” နှင်းနှင်းကပြူတင်းပေါက်နားကို တွန်းပေးပြီး “မမအတွက်မနက်စာယူခဲ့မယ်” ဆိုပြီးထွက်သွားလေသည်။ခင်လေး မှာပြူတင်းပေါက်ကနေစပါယ်ရုံကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။စပါယ်ပန်း လေးများပွင့်လျှက်ရှိသည်။ ရနံ့လေးများကလည်း သင်းပျံ့လျက်ရှိသည့်အတွက် စိတ်တော့နည်းနည်းပြေသွားရသည်။နှင်းနှင်းပြန်ရောက်လာ တော့ စားစရာနှင့်ကော်ဖီရောက်လာကာခင်လေးနားသို့စားပွဲရွှေ့ပြီးနေ ရာချပေးသည်။ “မမ သမီးမေ့မေ့ကို ဝိုင်းကူလိုက်ဦးမယ်၊မမ စိတ်ညစ်စရာတွေ တွေးမနေနဲ့ဦး” “အေးပါညီမလေးရယ်” နှင်းနှင်းထွက်သွားတော့ကော်ဖီနှင့် မုန့်ကိုစားနေစဉ်အသံချဲ့စက်၊နှင့် ဆောင်းဘောက်များမှသီချင်းသံ ထွက်လာပြန်သည်။သီတင်းကျွတ် တွင်ဘုရားများလှည့်ပြီးအလှူခံကြ လိမ့်မည်။မီးရောင်စုံတွေ ထွန်းညှိပြီးဘုရားများပူဇော်ခံကြလိမ့်မည်ဟု တွေးရင်ယခင်နှစ်ကသီတင်းကျွတ် ကာလကိုသတိရလာခဲ့သည်။ “ခင်လေး” “ဟင်ကိုကို” “ကိုကိုတို့ကျောင်းပြီးရင်လေ” “အင်း” “ကိုကို့မေမေရဲ့ ပွဲရုံအလုပ်မှာတစ် နှစ်လောက်ကူညီပြီးရင်ခင်လေးနှင့်လက်ထပ်ဖို့မေမေ့ကိုပြောမယ်” “ကိုကို့မေမေကသဘောတူပါ့မလား” “ဒီလိုချွေးမအချောအလှလေးကို သဘောမတူပဲဘယ်ရှိ မလဲ” “ဘာချွေးမအချောအလှလဲ၊ပိုင်စိုး ပိုင်နင်းနှင့် ဟွန်း” “ဟွန်းးမေမေ့ချွေးမအချောအလှ၊ ကိုကိုမိန်းမအချောအလှ” “ဟွန့်ကို ကိုနှော်” ကိုကိုကခင်လေးကိုလာနမ်းသည်။ တွန်းဖယ်ခြင်းမပြုတော့ပေ။စချစ် သည်ကလက်ထပ်ဖို့အထိရည်မှန်း ခဲ့ကြသည့် ချစ်သူတွေ၊ကိုကိုကတစ်ဦးတည်းသောသား၊အမေမုဆိုးမ ကြီးကအလိုလိုက်ချစ်ထားရသူ။ ၊ထို့ကြောင့်လားမသိတစ်ခါတစ်ခါ တော့ကိုကိုမင်းမောင်ကဇွတ်တရွတ်နိုင်သည်။ ချစ်လွန်းတော့လည်းခင်လေးကိုကို့ ကိုအလိုလိုက်မိသည်။ခင်လေးတို့ ကချစ်သူ ဘဝတော့မကတော့ချေ လက်မထပ်ပဲနေသောချစ်သူများ ဖြစ်နေကြပြီလေ။စဖြစ်ပုံဒီလို။ ကိုကိုနဲ့ခင်လေးကဒဂုံတက္ကသိုလ်မှာ ကျောင်းတက်ခဲ့ကြပြီးဆုံကြတာက နေချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။တ ကယ်တော့ခင်လေးရောကိုကိုပါရန်ကုန်ကမဟုတ်ခဲ့ဘူး။နှစ် ယောက်လုံးကနယ်က၊ခင်လေးကအဆောင်နေ ပြီးကိုကိုကသူ့မေမေငှားပေးထားတဲ့ တိုက်ခန်းမှာနေပြီးကျောင်းတက်ကြတာ။

သောကြာနေ့ကမောင် ကျောင်းမလာဘူး၊နေမကောင်းဘူးလို့အဆောင်ကိုဖုန်းဆက်တယ်။ “ဟလို ခင်လေး” “ရှင် ကိုကို” “ကိုကို ဒီနေ့ကျောင်းမလာတော့ဘူး” “ဟင်ဘာလို့လဲကိုကို” “သိပ်နေမကောင်းလို့၊ဗိုက်ကရစ်နေ တာ” “ဟင်ဘာတွေစားမိလို့” “မသိ တော့ဘူး၊စားတာတော့စုံနေတာပဲ” “တစ်ယောက်တည်းအဆင်ပြေမ လားကိုကို” “ပြေပါတယ်ခင်လေးရဲ့” “အဲဒါဆိုကျောင်း ပိတ်တဲ့နေ့ခင်လေး လာခဲ့မယ်” “လာခဲ့လေခင်လေး” ခင်လေးကိုကို့ကိုစိတ်ပူတယ်။တစ် ယောက်တည်းဘယ်လိုနေလဲမသိ။ ဖြစ် နိုင်ရင်သွားပြီးစောင့်ပေးချင်တာခင်လေးစဉ်းစားလိုက်တယ်။ညနေ ကျောင်းဆင်းတော့အဆောင်ကိုပြန် ပြီးအဆောင်မှူးအန်တီကို ပြောရတယ်။ “အန်တီ သမီးအိမ်ကိုခနပြန်ချင်လို့” “ပြန်လေသမီး” “အဲဒါတနင်္လာနေ့မှ သမီးပြန်လာခဲ့မယ်” “အေးကွယ် အေး..အေး” အဝတ်အစားတွေယူပြီး ကားငှားကာ ကိုကိုနေသောတိုက်ခန်းကို သွားလိုက်သည်။ တိုက်ခန်းပေါ်တက်သွားပြီးတံခါး ခေါက်လိုက်သည်။ “ဒေါက်..ဒေါက်” “ကျွီ” တံခါးလာဖွင့်ပြီးကိုကိုအံ့ဩသင့် သွားရသည်။ “ဟင် ခင်လေး၊ ကိုကို့ဆီလိုက်လာတယ်” “လိုက်လာရတာပေါ့၊ တစ်ယောက်တည်းနေမကောင်းဖြစ်နေတာ စိတ်ပူတာပေါ့” “ခင်လေးလာတော့ရောဂါတဝက် ပျောက်သွား ပြီ”“သွားအပိုတွေ” “တကယ်ပြောတာဗျ” “သိပ်တတ်တယ်” “အာဘွားပေးလိုက်နောက်တဝက် ပျောက်ပြီ” “အဲဒါဆိုဆေးခန်း သွားစရာမလိုတော့ဘူးလား” “မလိုဘူး အာဘွားသာပေးလိုက်” “အာဘွား” ခင်လေးကိုကို့ကိုအာဘွားပေးလိုက် သည်၊ “ဟားးး ပျောက်ပြီကွာ” “လုပ်မနေနဲ့ ဓာတ်ဆားပါတယ်၊ သောက်ရမယ်” “ဆေးတွေရောဓာတ်ဆားရော သောက်ထားလို့သက်သာနေပါ ပြီ”“တကယ်လားတကယ်ပေါ့” “ဒီနေ့ညနေဘာစားမလဲ” “မေမေပို့ထားတဲ့ကြက်သားကြော် ရှိတယ်ခင်လေး” “ဒါဆိုခင်လေး ထမင်းအိုးတည်လိုက် မယ်၊ပူပူနွေးနွေးလေးစားလိုက်” “ရက်ဆား” “ဟွန်းနှော်တော်တော်အူမြူးနေ တယ်” “ဒီလိုသာခင်လေးပြုစု ပေးမယ်ဆို ရင်ကြိုက်သလောက်နေမကောင်း ဖြစ်ပါစေ” “မလုပ်ပါနှင့်ကိုကို၊နှစ်ယောက်လုံး ကျောင်းပျက်နေမယ်” “ဟုတ်ပါပြီ ဗျာ” ခင်လေးထမင်းအိုးတည်ရန်အိမ် နောက်ကိုသွားလိုက်သည်။တစ် ယောက်တည်းသမားနေချင်သလို နေသောတိုက်ခန်းကို ထမင်းအိုး တည်ပြီးမှရှင်းလင်းရန်စဉ်းစား လိုက်သည်။ ဆန်ရေဆေးကာ ထမင်းအိုးတည်လိုက်သည်။ဆန်ဆေးတော့လည်း အငြိမ်မနေရပါကိုကိုက နောက်ကနေဖက်ထားသည်။“ဟာကွာ လွှတ်ကိုကို” ခင်လေးမနေတတ်ပေ၊လူကသာနေ မကောင်းဘူးပြောနေပြီးကိုကို့ဟာ ကြီးကခင်လေးဖင်ကြားလာ ထောက်နေသည်။လည်ဂုတ်ပေါ်ကျလာ သောကိုကိုအသက်ရှူထုတ်သည့် လေကြောင့်ကြက်သီးနွေးဖုလေး များထလာရသည်။ “ကိုကိုနေမကောင်းတာကိုကွာ၊ သွားပြီးနားနေစမ်းပါ” “ခင်လေးအနားပဲနေချင်တာ” “ထမင်းအိုးတည်ပြီးရင်လာခဲ့မယ် သွား တော့” “ပြီးရင်လာခဲ့ရမှာနှော်” “ဟုတ်ကဲ့ပါ..ရှင့်” ခင်လေးထမင်းအိုးတည်ပြီးအခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်သည်။ “ခင်လေး လာတော့ကွာ” “ဟာတကိုယ်လုံးညစ်ပတ်နေတာ လာလို့မဖြစ်ဘူး” “ရေချိုးတော့လေ ခင်လေး” “ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်” ခင်လေး ရေချိုးခန်းဝင်ပြီးရေချိုးရန်ပြင်တော့ရေချိုးခန်းထဲရေဇလားမှာကိုကိုရဲ့အဝတ်အစားတစ်စုံ ရေစိမ်ထားတာကိုတွေ့ရပြန်တယ်။ ထို့ကြောင့်အဝတ်အစားတွေကိုရေ လျှော်လိုက်ပြီးခင်လေးရေချိုးလိုက် ရသည်။ “ဒေါက် ဒေါက်” “ဘာလဲကိုကို” “ရေချိုးတာ ကြာနေပြီအအေးပတ် မယ်” “မကြာပါဘူးကိုကို၊ကိုကိုအဝတ် တွေလျှော်ဖွတ်နေလို့ပါ” “ဟာကိုကိုလျှော်မှာပေါ့” “ရတယ်တ လက်စတည်းလျှော် လိုက်တာ” ခင်လေးရေချိုးပြီး သဘက်ကို ရင်ဘတ်ပေါ်ဖုံးပြီးထွက်ခဲ့လိုက်သည်။လုံချည်ရင်လျားပြီးကိုကို ရှေ့မထွက်ဝံ့ပေ။အဝတ်အစားကိုအမြန်လဲလိုက်ပြီးမီးဖိုခန်းထဲပြန်ဝင်ကာ ထမင်းအိုးသွားကြည့်ရာထမင်းက ကျက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့်ထမင်းခူးခပ်ပြီးနောက် “ကိုကိုထမင်းလာစားတော့” “အင်းလာပြီ မိန်းမရေ” မိန်းမဟုခေါ်ခံလိုက်ရပြီးခင် လေး ရှက်သွားရပြန်သည်။အိမ်မှု့ကိစ္စပြု လုပ်၊ထမင်းဟင်းချက်၊အဝတ် လျော်၊သူ့ကို ထမင်းခူးခပ်ကျွေးရတော့ အိမ်ရှင်မတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေသည်ကို တွေးမိသည်။ ရယ်လည်း ရယ်ချင်သည်။

ကိုကိုထမင်းလာစားတော့ ခင်လေးလည်း ထမင်းစားလိုက်သည်။ “နာသေးလား ကိုကိုဗိုက်က” “မနာတော့ဘူးခင်လေး” “ထမင်းပူပူလေးဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ်ကိုကို” ထမင်းစားပြီးတော့ လုပ်စရာမရှိတော့ပေ၊ညရှစ်နာရီခန့်ရှိလေပြီ။ “ခင်လေးအိပ် ရအောင်” “ဟင်” ခင်လေးထိုအချိန်မှ စဉ်းစားမိသည်။ အိပ်မည့်နေရာ၊ “ခင်လေးအပြင်မှာအိပ်မယ်ကိုကို” “မအိပ်ရပါဘူးဗျာ၊ ကိုကိုနဲ့အတူအိပ်ရမှာ” “အာမဖြစ်ဘူး” “ဘာလို့မဖြစ်ရမှာလဲ” “လက်မထပ်ပဲအတူနေလို့မဖြစ်ဘူး” “ကိုကို့ကိုမယုံလို့လား ခင်လေး၊ ကျောင်းပြီးရင်လက်ထပ်ဖို့ပြောခဲ့ကြတယ်လေ” “ကိုကိုကလဲလက်ထပ်ပြီးမှအတူနေ မယ်က့ာ” “လာပါခင်လေးရာ၊နောက် လဲလက် ထပ်မယ့်ဟာ” ခင်လေးကိုအိပ်ခန်းထဲသို့ဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ခေါ်သွားပြီးတွန်းလှဲကာ ကိုကိုကကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက် ထားတော့သည်။အခန်းတခန်း တည်းချစ်သူစုံတွဲဖြစ်နေတော့ ခင်လေးမှာစိတ်တော့တမျိုးဖြစ်ရသည်။“လွတ်ပါကိုကို ခင်လေးအသက်ရှူ ကြပ်တယ်” ပြောမှအနည်းငယ်ဖြေလျော့ပေး ပြီးခင်လေးကိုသူ့ဖက်လှည့်ကာနမ်း သည်။နဖူး မှပါးပြင်၊ပါးပြင်မှ ခင်လေးနှုတ်ခမ်းလွှာဆီသို့ ကို့ကိုနှုတ်ခမ်းက ရောက်လာသည်။ယခင်နမ်းဖူးသော်လည်းယခုကဲ့သို့မဟုတ်ပေ။စိတ် ထဲမောပန်းပြီးအသက်ရှူမြန် လာသည်။ကိုကိုဟာကြီးကခင်လေးပေါင်ကြားလာထောက်နေသည်။ ခင်လေးကြောက်လှသည်။ ခင်လေးစိတ်တို့ယိုင်နဲ့လာသည်။ကို ကိုကနမ်းရင်းပင်ခင်လေးဘရာချိတ်ကိုလာဖြုတ်သည်။ကိုကိုကထပ်မံ ပြီးအဆင့်တိုး လာမည်ကိုကြောက် ပြီးကိုကို့ကိုပြန်ဖက်ကာကိုကို့နှုတ် ခမ်းကိုပဲပြန်နမ်းနေလိုက်သည်။ ကိုကိုကရပ်မနေပဲခင်လေးလုံချည်ကို မ၍သူ့ဟာကြီးကိုပေါင်ကြားထဲထိုးထည့်သည်၊ “ကိုကိုတော်ပြီကွာ” ခင်လေးပြောလိုက်ရာကိုကိုက အောက်သို့လျောချပြီးခင် လေးနို့ကိုစို့ရန်အကျင်္င်္ီကိုတွန်းတင်ပြန်သည်။ ခင်လေးနို့လုံးဝိုင်းဝိုင်းတွေပေါ်လာ တော့သည်။“ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ကိုကိုကွာ၊တော်ပြီလို့” ကိုကိုအားပြောမရပေ၊ကိုကိုကနို့ကို မည်သို့မည်ပုံစို့သည်ကိုမပြောတတ် ပေ။ခင်လေး စိတ်ကတမျိုးကြီးဆိုမှ တမျိုးကြီး ခံစားရသည်။ လေထဲလွင့်နေသမျိုး ခံစားရသည်။အပျိုရိုင်းလေးခင်လေးမှာ ကာမဆိုသော အရာ ကြီးကိုစတင်ခံစားရတော့သည်။ သည်။အနမ်းနွေးနွေးကတမျိုးဖြစ် လာသည်။ပြန်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးမှစိတ်ထဲတမျိုးကြီး ဆိုမှတမျိုး ကြီး “တော်ပြီကွာကိုကိုထင်လေးကြာက်တယ်” တကယ်လည်းကြောက်သည်။ ကိုကိုစိတ်ကဘယ်လိုနေလဲမသိ ခင် လေးစိတ်ကိုတောင်မယုံချင် ကြာလျှင်စိတ်ပါသွားနိုင်သည်မ ဟုတ်လား။ လိင်ဆက်ဆံမှု့ကိုလက်တွေ့ကျကျမလုပ်ဖူးပေမယ့် ကြားဖူးနားဝရှိပြီးသား ယခုလိုကိုကိုနှင့် နီးနီးကပ်နေဖူးသောအခါ စိတ်ထဲသာယာသလိုဖြစ်လာသည်။ ကိုကိုကရပ်မပစ်ဘဲ ခင်လေး လည်ပင်းကိုစုပ်လိုက်ရာ “ကိုကိုခင်လေးကြောက်တယ်” “ခင်လေးကဘာကိုကြောက်တာလဲ၊ မတော်တဆ ဗိုက်ကြီးသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “လုပ်တိုင်းဗိုက်မကြီးပါဘူးခင်လေး” “အာ အကာအကွယ်လဲမပါဘူးနှော်” “စိတ်မပူနဲ့ခင်လေးရာမပါလဲဘာ မှ မဖြစ်ပါဘူး” ခင်လေးတကယ်ကိုကြောက်တယ်။ကိုကို့လီးကြီးက ခင်လေးပေါင်ကြားကိုလာထောက်နေတယ်။ပူနွေးနွေး မာတောင့်တောင့်ကြီး စိတ်ထဲတမျိုးကြီးဆိုမှတမျိုးကြီး။ ကြောက်ပေမယ့်ခင်လေးအဝှာကစိုချင်နေပြီ။ “ကိုကိုချိုချိုစို့ဦးမယ်” “အာ ကိုကိုနှော်” ကိုကိုကခင်လေး အဝတ်ကိုမတင်လိုက် တော့ဘရာ ပေါ်လာတယ်၊ဘရာကိုမတင်ပြန် ပြီးခင်လေးနို့ကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့လိုက်တော့ခင်လေးနို့သီးခေါင်းလေးကချွန် လာသလိုနို့တအုံလုံး ကြက်သီးဖုတွေထသွားရပြန်တယ်။ကျင်တက်တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူအထိအတွေ့ရဲ့ခံစားမှု့ရသတမျိုးကိုခံစား လိုက်ရပြန်တယ်။အလိုလို ညည်းမိတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ အင်းဟင်းဟင်း” “ကိုကိုခင်လေး မနေတတ်ဘူး၊တော်ပြီ” ကိုကိုနို့သီးခေါင်းဖျားလေးကိုလျှာ နှင့်ထိုးမွှေပြီး ယက်လိုက်နို့အုံတစ်ခုလုံးကိုစို့လိုက် နဲ့လုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ခင်လေးတစ်ာက် အော်ညည်းသံများ ထွက်၍ပင်လာသည်။ကိုကို့ရဲ့လက်ကထင်လေးပိပိအပေါ် ကနေအုပ်ကာပွတ်ပေးလေတော့ ခင်လေးတွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီးပိပိတအုံလုံး စိုသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး ရင်ထဲသိမ့်သိမ့်တုန်သွားရသည်။အပေါ်မှပွတ်ရုံမကအကွဲကြောင်းတ လျောက်တဖြေးဖြေးပွတ်ပေးရာပိပိ တအုံလုံးကြွတက်လာလေသလား ထင်မှတ်ရအောင် ဖောင်းကြွလာခဲ့သည်။အကွဲကြောင်းအလျောက်စုံ ဆန်လှုပ်ရှားပြီးနောက်မှာအကွဲ ကြောင်းအပေါ်နားအစေ့နာရာနား ကို လက်ခလယ်ဖြင့်ဖြေးဖြေးချင်း ပွတ်လေရာ “အာ့ အင်း ဟင်းဟင်း” မိမိတခါမှမလုပ်ဖူးသော်လည်း ယခုမူအထိအတွေ့ကြောင့် စိတ်တို့ချက်ချင်းထကြွလာသည်။မျက်လုံးစုံမှိတ်အော်ညည်းမိသည်။ ထိုစဉ်မှာပင်ကိုကိုက ခင်လေး နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်းလေရာ ခင်လေးလည်းစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲပြန်လည်စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။ ကိုကို ဤမျှလုပ်တတ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။ ခင်လေး၏ ကာမစိတ်ကို တဖြေးဖြေးထကြွလာအောင်လုပ်ဆောင်ပေးခြင်းကြောင့် ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိလုနီးနီး ဖြစ်လာသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေစဉ်မှာပင်ကိုကိုက ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်လေးမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်စဉ် ကိုကိုကအဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ် လိုက်သည်ကိုတွေ့လိုက်သည်။မျက်လုံးကအလိုအလျောက်ပင် ကိုကို၏ပေါင်ကြားနေရာကိုကြည့်စဉ်မာ၍ ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ အပြင်တွင်ဤမျှကြီးမည်ဟု ထင်မှတ်မထားသောလီးသည် ငါးမတ်လုံးမျှမကနိုင်ပေ။ အရှည်သည်လည်း ခြောက်လက်မစွန်းစွန်းရှိ လောက်သည်။

“ကိုကို” “ပြောလေခင်လေး” “ခင်လေးအရမ်းကြောက်တယ်” “မကြောက်နဲ့သူကလိမ္မာတယ်၊ ခင်လေးကိုမနာစေရဘူး” “အာ ကိုကိုမညစ်ပတ်နဲ့” စကားပြောရင်းခင်လေးလုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ပြန်သည်။ခင်ဘေးလက်နဲ့လှမ်းဆွဲသော်လည်းမရပေ။ လုံချည်ကျွတ်ပြီး ခင်လေးအဖုတ်ဖောင်းကြွ ကြွလေးပေါ်လာသည်။ “ခင်လေးဟာကိုနမ်းပေးအုံးမယ်” “အာ မလုပ်နဲ့ကိုကိုခင်လေးငရဲကြီးမယ်” “ခင်လေးကြိုက်သွားမှာပါ” “အာ” ခင်လေးရှက်သွားရပြန်သည်။အမှန် တော့နမ်းပေးမည်ဆိုသောအခါရင်တုန်မိသည်။ခင်လေး ဟာနမ်းမည်ဆိုသည်ကိုခင်လေးနားလည်သည်။ မလုပ်စေရန်တားမြစ်ဖို့ကြိုးစားပေ မယ့် ကိုကိုကခင်လေးပေါင်ကြားကိုဝင်ကာ မျက်နှာအပ်တော့ “မလုပ်နဲ့ကိုကို ခင်လေးကိုငရဲမပေးပါနှင့်” တားမြစ်သော်လည်းကိုကိုက ပေါင်ကိုမတင်ပြီး စိုရွှဲနေသောခင် လေးပိပိအားလျှာနှင့် အပြားလိုက်ယက်လိုက်သောအခါ လူကတုန်ယင်သွားသည်၊ပူနွေးစို စွတ်သောလျှာက အကွဲကြောင်းတ လျောက်ထိထိမိမိယက်သွားချေ သည်။ထိုနောက်လျှာဖျားက အကွဲကြောင်းတလျောက်တိုးဝင်လာပြီး နှုတ်ခမ်းသားများအား ပွတ်ဆွဲသွားပြန်သည်။“ ခါးကလေပေါ်ကြွသွားသည်။ပိပိတို့ မော့ဖောင်းလာသည်။လက်ကအိပ် ရာခင်းကိုသာတင်းတင်းဆုပ်ကိုင် မိတော့သည်၊ တရှီးရှီးနဲ့ အရမ်းကောင်းနေသည်။ အစေ့ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးတပြွတ် ပြွတ်စုပ်ပြန်သည်။ အရည်တို့စိုရွှဲနေသဖြင့်ကိုကို အားဤသို့မလုပ်စေချင်ပေ။ခေါင်းကို တွန်းသော်လည်းမရပေ။ သူလုပ်စရာရှိတာကိုသာဆက်လုပ်သည်။ခင်လေးစိတ်မှာ တားဆီးထားသောတံတိုင်းတို့ ပြိုလဲသွားခဲ့ရပြီ။ ကိုကိုကခင်လေးပေါင်ကြားနေရာ ဝင်ယူပြီးလီးတဲ့ကာတဖြေးဖြေးနှင့်ဖိသွင်းလိုက်သည် “ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်” “အာ့ကိုကို ဖြေးဖြေးနည်းနည်းနာတယ်” တဝက်တောင်မဝင်သေးပေ၊ နာတယ်ပြောပြီးပေါင်တွင်းသားများကိုခင် လေးကညှစ်ထားသည်။ “စိတ်လျှော့ထားခင်လေး” “မလုပ်ပါနဲ့လားကိုကို၊ခင်လေးအရမ်းနာလို့ပါ” မည်သို့မျှပြောစေကာမူကိုကို ကရ တော့မည့်ပုံစံမျိုးမဟုတ်ပေ။တဖြေး ဖြေးနဲ့အထဲထိရောက်အောင်သွင်း လာသည်။လီးကတင်းကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးဝင် လာပြီးပိပိအတွင်းသားများကနာ ကျင်နေတာမို့ကိုကို့ကိုပြောလိုက် သည်။ ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ” “အာ့! ကိုကို နာတယ်.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးခင်လေးရဲ့ခါးကိုလှမ်းဆွဲပြီးတဖန်းဖန်းမြည် အောင်လိုးလိုက်တော့ တယ်။ခင်လေးရဲ့လုံးကျစ်ကျစ်ခါးလေးကိုကိုင်ပြီးလိုးတာမို့ကိုကို့စိတ်တွေထန်နေလို့လားမသိဘူးမြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးတော့ ခင်လေးမှာနာလွန်းလှသဖြင့် မျက်စိကိုသာ စုံမှိတ်ထားလိုက်ရသည်၊ ကျပ်ကျပ်တည်း တည်းပိပိလေးကိုကိုရဲ့လီးကထိုးခွဲ ပြီးဝင်လာ တယ်။ နာလွန်းလှသဖြင့်အဖုတ်နံရဲတို့ စုတ်ပြဲသွားပြီဟုတွေးမိလိုက်သည်။ နာတယ်ကိုကို” ကိုကိုကလဲထင်လေးပိပိကို အပီအပြင်လိုးရတာကြောင့် ကြပ်ထုပ်နေတာမို့ ချော့လိုးတယ်ဆိုပေမယ့် ပြီးချင်သလိုဖြစ်နေ တာကြောင့် “ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်ခင်လေး” ကိုကိုမျက်စိကိုစုံမှိတ်ပြီး တရှူးရှူးအသံထွက်ကာ ဆက်လုပ်သည်။ဝင်သွားပြီး မထူးတော့ဘူးဖြစ်၍ ခင်လေးအောင့်အည်းသည်းခံရတော့သည်။  အားပြီးတော့မယ်အိုး” ခင်လေးလည်းကာမ ဆက်ဆံဖူးတာပထမဆုံးအကြိမ်ထဲဆိုဆိုသ လောက်အရသာထူးထူးဆန်းဆန်းကိုခံစားလိုက်ရသည်။ ခင်လေး လဲမောပန်းသလိုဖြစ်ပြီး အားကုန်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ခနမှိန်းနေပေမယ့်ကိုကိုကတော့ အမောဖြေပြီးခင်လေးကို ဖက်ထားလို့နေတော့တယ်။ “ခင် လေး ကောင်းရဲ့လား” ထင်လေးကောင်းတယ်လို့တော့နှုတ်မှမဖြေရဲပါဘူး။နောက်တကြိမ်ထပ် လုပ်မှာလဲစိုးရိမ်တယ်။ပိပိလေးက ကြိမ်းစပ်နာကျင်နေတာကြောင့် “အရမ်းနာတယ်ကိုကို၊ကြိမ်းစပ်နေတာပဲခင်လေးဟာလေးတော့ကွဲပြဲသွားပြီလားမသိတော့ဘူး” “မကွဲပါဘူးခင်လေးရယ်၊အပျိုစစ် စစ်လေးမို့ ပထမအကြိမ်ကဒီလိုပဲတဲ့၊ နောက်အကြိမ်ဆိုရင်နာတာပျောက် ပြီးဖီးလ်တွေရှိတော့မှာ” “နောက်တကြိမ်မလုပ်ရဲတော့ဘူးကိုကိုခုတောင်အရမ်းနာနေပြီ” “အင်း ခုနောက်ထပ်မလုပ်တော့ဘူးလေ၊ နောက်ရက်မှလုပ်မှာ” “တော်ပြီ၊ကိုကိုအခုတောင်သွေးတွေ ထွက်နေတယ်”“အမှေးပါးလေးပေါက်သွားတာပါ” “ခင်လေးဗိုက်ကြီးရင်ဘယ်လိုလုပ် မှာလဲ၊ပြသနာတွေကြီးမယိကိုကို” “ဗိုက်ကြီးရင်ခင်လေးကို ယူမှာပေါ့” “ယူလို့မှမရသေးတာကိုကိုရယ်” “ဟုတ်ပါပြီခင်လေး၊ ခင်လေးဗိုက်မကြီးရအောင် ကိုကိုဆေးသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ်။ ဆေးဝယ်ရန်ကိုကိုထွက်သွားသည်။ ခင်လေးရေထဆေးပြီး အိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲရသည်။အဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်၍နေပေသည်။ ကိုကိုပြန် ရောက်လာပြီးဆေးပေးသည်။ “ကိုကိုဒီဆေးကဘာပြသနာမှမရှိ ဘူးနှော်” “မရှိဘူးမ၊ဒါပေမယ့်အမြဲတော့ သောက်မရဘူးပြောတယ်:” “ဟုတ်လားကိုကို၊ဘယ်လိုသောက်ရမလဲ” “တစ်လုံးနှင့်တစ်လုံးကြားဆယ့်နှစ် နာရီခွာပြီးသောက်ရမယ်တဲ့ခင် လေး “ဟုတ်ကိုကို” “ခင်လေးသောက်ဖို့ ကိုကိုရေခပ်ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကို” ကိုကိုခပ်ပေးသောရေနှင့်ဆေးတစ်လုံးသောက်ချလိုက်သည်။ “မနက်ကျရင်လည်းသောက်ဖို့မမေ့နှင့်ဦး” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကိုရဲ့” နောက်ရက်တွင်အထိမခံနိုင်အောင် နာကျင်သည်မို့ကိုကိုနဲ့ဆက်ဆံမှု့မ လုပ်တော့ပေ။ အဆောင်ပြန်ရမည့်ရက်ရောက်လာတော့ “ကိုကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ” “မပို့နှင့် ကိုကိုအတူတူမသွားရဲဘူး၊ တော်ကြာခင်လေးပျောက်သွားတာ ရိပ်မိနေမယ်”

“ဒါဆိုလဲလမ်းထိပ်အထိလိုက်ပို့မယ်”” ခင်လေးအဆောင်ကိုပြန်လာ လိုက်တယ်။လမ်းမှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှု့တွေနှင့်ပေါ့ ၊တချိန် လုံးလည်းကိုကိုနှင့် ဖြစ်ပျက်သမျှပဲမြင်ယောင်နေ တယ်၊လုပ်တာကိုင်တာတွေ ကလည်းအလွဲလွဲအမှားမှားပေါ့၊ လုပ်ရင်းနှင့်ငေးငိုင် နေလို့ အတူနေအမကြီးကေ တာင်ပြောနေသေးတယ်။ နောက်တနေ့မနက်ကျတော့ဓမ္မတာလာတယ်နည်းနည်းပေါ့။ခင်လေး ကြောက်လိုက်တာရှင်၊ လာရက်မဟုတ်ပဲလာတယ်လေ။ နောက်တရက်ကိုကိုနှင့် တွေ့ရမှာခင်လေးရှက်နေတာ၊ ကိုကိုကတော့ အေးအေးဆေးဆေး “ခင်လေး..ဘာထူးခြားလဲ” “အဝှာလာတယ်ကိုကို၊ကိုယ်ဝန်များရသွားတာလားမသိဘူး” “ဟင် ဩာ် ဟုတ်လား၊ဘာမှ မဖြစ်ဘူး၊ကိုကိုပြောဖို့မေ့သွားတာ ခင်လေး” “ဘာကိုလဲဟင်” “စာထဲမှာရေးထားတယ်၊လာတတ်တယ်လို့၊အဲဒါ ဆိုမစိုးရိမ်တော့နှင့်” “အင်း မစိုးရိမ်တော့ဘူး” နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေ ကိုကိုချိန်းပြန်တယ်၊ခင်လေးလဲ လည်းမနာကျင်တော့ ဘူးဆိုတော့ သွားလိုက်တယ်၊ခင်လေးသိပ် မကြောက်တော့ဘူး၊ပထမတကြိမ် ပြီးပြီလေ၊၊နောက်ပြီးကာမအရသာကိုလည်းသိ သွားပြီ။နေ့လည်ထမင်းစားပြီးကိုကို့ဆီကိုသွားလိုက်တယ်။ကိုကိုကအခန်းဝကစောင့်နေပြီး ခေါ်တယ်။ခင်လေးအဝတ်အစားအပို ထည့်သွားတာ၊အခန်းထဲရောက် တော့ “ကိုကိုခဏနှော်.ခင်လေးအဝတ်အစားတွေ လဲလိုက်ပါ့မယ်” “သွားလေ..ခင်လေး” ခင် လေးလည်းရေချိုး ခန်းဝင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အဝတ်အစားလဲထွက်ခဲ့တယ်” “လာလေ.ခင်လေး”“ကိုကိုကလည်းကွာ.စကားလေးဘာလေးပြောပါရစေအုံး” “အာ.ခင်လေးကလည်း.အိပ်ရာ ထဲမှာပြောရအောင်နှော်” “ဟင်းပြီး ရင်လုပ်အုံးမှာမသိတာကျနေတာပဲ” “ဟင်းဟင်းးးးးး” “ခင်လေး.ဟိုတနေ့ကသွားရလာရ အဆင်ပြေလား” “ပြေတယ်၊” “ကိုကိုကပြောရင်းဆိုရင်းပုဆိုး ကိုချွတ်ချလိုက်တယ်၊ သူ့လီးကကြီးကထောင်နေပြန်ပြီ “ခင်လေး.ကိုင်ကြည့်ပါလား” “မကိုင်ရဲပါ ဘူး” “ကိုင်ကြည့်ပါခင်လေးရဲ့” “လူဆိုးလေးကွာ၊သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ခိုင်းနေတယ်” ခင်လေးလည်းသူ့ဟာကြီးကိုပဲ ကိုင်ကြည့်ချင် နေတာမို့ကိုင်ပေးလိုက်တယ်၊၊အဲဒါကြီးကိုင်လိုက် တာနှင့်စိတ်ကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး ဂွင်းပါထုလိုက်သေးတယ်။ “ကိုကိုကခင် လေးကိုနမ်းပြီးနှူတ်ခမ်း ကိုပါစုပ်လိုက်တော့၊စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒကတဖြေးဖြေးနိုး ထလာတာပေါ့။ကိုကိုကနမ်းနေရင်းနို့ကို ပါပွတ်သပ်ပေးတော့အလိုးခံ ချင်တဲ့စိတ်ကပိုပြီးထကြွလာ တာပေါ့ရှင်။ခင်လေးကလည်း အဝတ်စားလဲကတည်းကအတွင်း ခံ တွေချွတ်ထားခဲ့တာလေ။“ခင်လေး .””ဟင်” “ကိုကို့ကိုမှုတ်ပေးပါလား”“ကိုကိုကပူလို့လား ယပ်ခပ်ပေးမယ်လေ” “အာ ခင်လေးကကလည်း ကိုကိုလီး ကိုပြောတာ” “အော် အင်းအင်းမှုတ်ပေးမယ်” အာ..ခင်လေးနော်” “ ခင်လေးသိရဲ့သားနှင့်ကိုကို့ ကိုနောက်နေတာလေ။ကိုကို့ကိုချစ်လွန်းတော့လည်းကိုကို့လီးကိုစုပ် ပေးချင်တယ်။ကိုကို့လီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ် “ပြွတ်..ပြွတ်” “အားး..ခင်လေး..ရယ်ကောင်းလိုက်တာ” ကိုကိုကကောင်းတယ်ဆိုတော့ ပိုကောင်းအောင်လို့ ခင်လေးသူ့ဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ။” ခင်လေးအားတက်လာပြီးလီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်း ပြီးရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်မြန်မြန်လေးလုပ် ပစ်လိုက်တော့တယ် “ကောင်းလိုက်တာ.ခင်လေးရယ်” သူ့လီးစုပ်ရင်းကျမပိပိထဲက အရည်တွေထွက်လာတော့တယ်။“ခင်လေး..တော်ပြီ..တော်ကြာကိုကို မလုပ်လိုက်ရပဲနေမယ်” “ရပြီပေါ့၊ကျေနပ်သွားပြီလား” “အင်းး” “ခက်လေး..အိပ်လိုက်ပါ လား” ခင်လေးလည်းအိပ်လိုက်တယ်။ ခင်လေးအိပ်တော့ကိုကိုကနို့စို့ပေး တော့ခင်လေးက.ကာမဆိပ် တက်နေပြီလေ၊ညည်းမိ တာပေါ့ ၊ကိုကိုကနို့ဝန်းဘေးသားတွေကို လည်းလျှာနှင့်ယက်တယ် ၊နို့တွေကိုလည်းစို့တယ်။ ခင်လေးနို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထတဲ့အထိကိုကိုက ခင်လေးနို့ကိုစို့လိုက်တယ်၊ ခင်လေးပိပိတစ်ခုလုံးလည်းရွှဲနေပြီ ၊ကိုကိုကနို့စို့ရင်းပိပိကိုပါနှိုက် နေ သေးတယ်၊အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးတော့..ခင်လေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားရတယ်။ ကိုကိုကကျမပိပိကိုရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တယ်” “အာ..ကိုကိုဘုန်းနိမ့်မယ်မလုပ်နှင့်”””လုပ်မှာပဲ.လက်စားချေတာ” “မလုပ်ပါနှင့်ကိုကိုရယ်” “တားနေတဲ့ကြားကိုကိုက ခင်လေးပိပိကိုလျှာနှင့်အပြားလိုက် ယက်ပေးတယ်။“အာ့..ကိုကိုတော်ပါတော့နှော်”တားနေသည့်ကြားထဲကခင်လေး ပိပိထဲသူ့လျှာထိုးပြီးမွှေ လိုက်တာ ၊ဒီအရသာကတစ်မျိုးပါ။စိတ်တွေဆူဝေလာသလိုခံစားရတယ်လေ။ ခင်လေးအရမ်းကိုစိတ်လှုပ်ရှားသွား ပြီးညည်းလိုက်မိတယ်။ကိုကို ကခင်လေးဖီးစေ့ကို လျှာနှင့်ဖိသိပ်လိုက်ကလော်လိုက်နှင့်မို့လို့ခင်လေး လည်းအရမ်းကိုစိတ်ကကြွတက် လာတော့တယ်။ခါးကလည်း အိပ်ရာပေါ်က ကြွတက်နေတာပေါ့  လူတစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက် သွား တော့တယ်။ “အားးတော်ပြီကိုကို” “ဘုန်း” အိပ်ရာခင်းပေါ်ခင်လေခါးပြန်ကျ လာတာလေ၊တကိုယ်လုံးတုန် သွားပြီးလွတ် ထွက်သွားသလို ကာမစိတ်ကအရမ်းပြင်းပြလာ တယ်၊ “အားကိုကိုရယ်မလုပ်ပါတော့ လားကိုကိုရယ်” “အဲဒါဆိုကိုကိုလုပ်တော့ မယ်နှော်” “လုပ်တော့” ကိုကိုကခင်လေးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ပြီးခင်လေးရင်ဘတ်နှင့် ထိလုနီးပါးကွေးတင်တယ်။

ခင်လေးထင်တယ်။အဲလိုပုံဆိုရင် ခင်လေးပိပိနောက်မှာပြူးထွက် နေလောက်တယ်။ကိုကိုက အပေါ်ကခွလာပြီးခင်လေးပိပိထဲ လီး ထိုးထည့်တယ် “ပြွတ်.ပလွတ်.” “အာ့ကိုကိုကျပ်တယ်” “ကျပ်မှာပေါ့ခင်လေးကပေါင် ကိုစေ့ပြီးပူးထားတာကိုး” သူ့လီးကကျပ်သပ်ပြီးဝင်လေ. ခင်လေး မှာပိုပြီးအရသာရှိလေ၊ လီးကလည်းတဇွိ..တဖတ်.ဖတ်၊ တဘွတ်ဘွတ်ဝင်နေတာငါးမိနစ်လောက်မှာခင်လေး အရသာတွေအပြည့် ရပြီးတုန်တက်လာတယ် “အာ့ရှီးးရှီး..ကိုကို.မြန်မြန်.ခင်လေ ပြီးတော့မယ်” “ပြီးပြီကိုကို.ကိုကိုလဲပြီးတော့မယ်” “ကိုကိုအထဲမှာမပြီးနှင့်ဆေးထပ် မ သောက်ချင်ဘူး” ခင်လေးကဟိုတရက်ကဆေး သောက်ပြီးဓမ္မတာလာတာရက်က မမှန်တော့တဲ့အတွက်ဆေး မသောက်ချင်ဘူး လေ ကိုကိုကပြီးခါနီးအပြင်ကိုထုတ်ပြီး ပန်းလိုက်သည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။“ဟင်း အားမရဘူးခင်လေးရယ်” “ဟင်ဘာလို့လဲကိုကို” “ကိုကိုကအဲဒီအထဲမပြီး ရရင်အာသာမပြေဘူး..ခင်လေး” “ခင်လေးအဲဒီ ဆေးတွေကိုတာရှည်မ သောက်ချင်ဘူးကိုကို” “ကိုကို..ကြားဖူးတာရှိတယ်..” “ပြောပြလေကိုကို” “တစ်ချို့မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်လို့.အဖုတ်ကိုအ လိုးမခံကြဘူးတဲ့” “ဟင်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်..ခင်လေးသူတို့ကဖင်ပဲ အလုပ်ခံတာတဲ့” “ဟုတ်ပါ့မလားကိုကိုရယ်အဲဒါ ဆိုနာမှာပေါ့” “အဝမှာပဲနာတာတဲ့အထဲရောက် ရင်မနာတော့ဘူးတဲ့” “လျောက်ပြောနေတာ၊ ဝမ်းချူရင်တောင်နာတာ၊ အဲဒါကသေးသေးလေး၊ကိုကို့ ဟာကအကြီးကြီး” “နောက်ပြီးအစသာနာတာ တဲ့နောက်ကျရင်မနာ တော့ဘူးတဲ့” “ကိုကိုရယ်..ကွန်ဒွန်သာဝယ်ပါကွာ၊ ဖင်တော့မလုပ်စေချင်ဘူး” “ခင်လေး..ကလည်း..အလွှာပါးပေမယ့်.တဘဝခြား သလိုခံစားရတယ်တဲ့၊အဲဒါကြောင့်ကွန်ဒွန်မသုံးချင်ဘူး”ခက်တာပဲကိုကိုရယ်”“အခုလုပ်ချင်တာတစ်ခါလောက် တော့ခွင့်ပြုပါလား.ခင်လေးရယ်””” “ဟင်း.သိပ်ပြီးအဆန်းလုပ်ချင် တာပဲ၊ပြီးရင်အစရှိ တနောင်နောင်နှင့်.ဒါပဲလုပ်နေရင်မခက်ဘူးလား၊ မသိတာကျလို့” “လုပ်ပါထင်လေးရယ်” “နာမှာကြောက်လို့ပါကိုကို” “မ ကြောက်နှင့်မနာအောင်လုပ်ပါ့မယ်” “မဆိုးပါနဲ့ကိုကိုရယ်နှော်လို့” “လုပ်ပါ.တစ်ခါတည်းပါခင်လေး ရယ်” “ကဲအဲလောက်လုပ် ချင်လည်း လုပ်..လုပ်” “ဟေး..ဒါမှခင်လေးကွ၊ချစ်လိုက် တာ” “ပြွတ်..ပြွတ်” လိုချင်တာရတော့ကလေးလိုပဲ၊ ခင်လေးပါးကို တချွတ်ချွတ်နမ်းတယ်။ကျမလည်းကိုကိုကိုအဲလိုမြင်ရ တာပျော်တယ်” ခင်လေးကကိုကို့ကိုအရမ်းချစ်တော့ ခွင့်ပြုလိုက်မိသည်။ “ကိုကို့လီးစုပ်ပေးပါအုံး” “ဟွန့်..လုပ်ပြန်ပြီကွာ” ခင်လေး.ကိုကို့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီးသူ့လီးကို စုပ်ရပြန်တယ်” “ပြွတ်… ပြွတ်” “အဲဒါတွေကြောင့်ခင်လေးကိုအရမ်း ချစ်နေတာ။ကိုကိုတို့လက်ထပ်ရင်လည်းအဲလိုပဲအမြဲအလိုလိုက်နှော်” “ဟင့်အင်းဒီ ဟာတော့ဒီတစ်ခါပဲ၊ နောက်ဆိုရင်လက်ထပ်ပြီးမှပေးမှာ၊ ဒါတောင်တခါတလေမှပေးမှာ” “အိုကေလေ.ခု.ကုန်းပေးဦး” ခင်လေး လည်းကုန်းပေးလိုက်တယ်ကိုကိုကခင်လေးဖင်ကိုခေါင်းလိမ်း ဆီတွေသုတ်နေတာ၊ဖင်ကိုကိုင် ခံရတော့ယားကျိကျိနှင့်ခံရတယ် လက်ထဲဆီသုတ်ပြီးဖင်ထဲကို ထည့်တယ် “ပလွတ်” “အာ့” ဖင်ထဲမီးပူစထိုးလိုက်သလိုပဲ။တမျိုး ကြီးမှတမျိုးအောင့်ပြီးနာတယ်။ကိုကိုကလက်ကိုပြန်ထုတ်သွားတယ်၊ ဖင်ထဲကိုဆီထပ်သုတ်တယ်။ပြီး တော့ပြန်သွင်းတယ် “ပလွတ်” “အာ့” အခုအခေါက်ပိုပြီး လက်ကအထဲဝင်လာတယ်။ဒီတစ်ခါ ကိုကိုလက်ကိုအဆုံးထိမနှုတ်ပဲတ ဝက်လောက်ထားပြီးဆီကို အပေါ်ကလောင်းချတယ်၊ ဆီ ကရွှဲရွှဲစိုနေတာပဲရှင်။ ဆီလောင်းချပြီးတာနှင့် လက်ကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို သွက်သွက်ကလေး လုပ်တယ်။ ခင်လေးခံနိုင်ပြီ။ မနာတော့ဘူး၊ ဒီအချိန်မှာ ကိုကိုက လက်နှစ်ချောင်းထပ်ထည့်တယ်” “ကိုကို နာတယ်” ကိုကိုလေလက်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး ခင်လေးဖင်ကိုဖြဲတာ ၊နောက်တော့လက်နှစ်ချောင်း ကြားကဆီတွေဝင်လာတယ် ။တော်တော်မလွယ်တဲ့ကိုကိုပါ၊ သူလုပ်ချင်တာကို မရမကအတင်းလုပ်ယူတယ်လေ။ဆီထပ်ထည့်ပြီးလက်နှစ်ချောင်းကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြန်တယ်။ဖင်ကိုရှုံထားရင်နာလို့ထင် လေးမှာရသလောက်လျော့ထားရတယ်။ လက်အသွင်းအထုတ်လုပ်တာ မနာတော့ပဲကောင်းလာတယ်ရှင့်။ ပိပိထဲကလည်း ရွစိရွစိဖြစ်နေတာပေါ့။ နောက်တော့ကိုကိုက လက်နှစ်ချောင်းလုံးဆွဲထုတ် သွားပြီးခဏနေတော့ခင်လေး တင်သားနှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး လီးကို ထိုးထည့်တယ်

ဖြေးဖြေးနှော်ကိုကို” “ဟုတ်..ခင်လေး” “လီးကလက်ထက်ရှည်တော့အောင့်လာ တယ်။ကိုကိုကတဝက်ကျော်ကျော်လောက်ထည့်ပြီးရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်တာ၊တဖြေးဖြေး နှင့်ဖင်ကခံလာနိုင်လာတော့ခင်လေး လည်းညည်းမိတယ်”“တဖြေးဖြေးလိုးရင်းကိုကို့ဆီးခုံကြီးကခင် လေးတင်ပါးမှာလာထိတော့ ကိုကိုလီးအဆုံးဝင်သွားပြီဆို တာခင်လေးသိလိုက်တယ်။အောင့်တာမှတမျိုးကြီးပါ။ “”အာ့.ကိုကို..မပြီးသေးဘူးလား ပြီးပြီ.ပြီးပြီခင်လေး အား” ကိုကိုလည်းပြီးတော့ခင်လေးလည်း အိမ်သာသွားရသလိုကိုကိုလည်း ပဲရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေး လုပ်ရတော့တယ်။ဒီလိုနှင့်ခင်လေး နှင့်ကိုကိုရဲ့ချစ်သက်တမ်း ကခြောက်လကျော်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ သီတင်းကျွတ်နီးလာသလို စာမေးပွဲကြီးလဲနီးလာတယ်။စာမေး ပွဲပြီးရင်ကျောင်းပိတ်ပြီ။ခင်လေးတို့ ကျောင်းပြီးပြီလေ၊မောင်နှင့်ခွဲရတော့မယ်။ “ခင်လေး” “ကိုကိုပြောလေ” “ခင်လေးကျောင်းပြီးရင်ပြန်မှာလား” “ပြန်ရမှာပေါ့ကိုကို” “သီတင်းကျွတ်ပြီးတဲ့အထိရန်ကုန် မှာနေ ပါလား”“ဟင် မနေချင်ပါဘူး၊လူရှုပ်တယ်၊ ကိုယ့်မြို့ပဲနေချင်တာ” “ခင်လေးကလဲကိုယ့်မြို့ကိုယ်ရွာမှာ အမြဲသီတင်းကျွတ်နေဖူးတာ ပဲ” “အင်းလေ ခင်လေးမြို့မှာဆိုရင်၊ မုန့်တွေလုပ်တယ်၊လှူကြတယ်၊ည ဘက်ဆိုဘုရားမီးပူဇော်ခံကြတယ်၊ ဆွေမျိုးတွေကို ကန်တော့ရတယ်လေ” “ခင်လေးရယ်၊ကိုကိုကစာမေးပွဲပြီး ရင်ခင်လေးနဲ့ခွဲရတော့မှာတစ်ယောက်တမြို့စီဖြစ်နေတော့ခနခနလာမ နေနိုင်ဘူးလေ၊ခုပိတ်ရက်လေးတ ရက်နှစ်ရက်မှာကိုကိုနဲ့ခနနေပေးပါ လား” “ကိုကိုရယ် အိမ်ကပြောလိမ့်မယ်” “ရန်ကုန်မှာတစ်ခါ လောက်ပဲသီတင်း ကျွတ်ဖူးကြတာပဲလေ၊ရန်ကုန်က ရေကျော်ကစည်တယ်” “ကြားဖူးတယ်ကိုကို’ “နှစ်ရက်လောက်ပဲနေပေးလား ကွာ” ခင်လေးစိတ်မကောင်းတော့ရန်ကုန် မှာနေဖို့သဘောတူလိုက်ရသည်။အိမ်ကိုလည်းသတင်းကျွတ်ပြီးမှပြန် လာမည်ဟုပြောလိုက်ရသည်။ သီတင်းကျွတ်နေ့လည်ကတော့ ကိုကိုနဲ့အတူနေလိုက်သည်။ ကိုကို စိတ်တိုင်းကျနေပေးလိုက်ပြီးည နေရောက်တော့လူကမူးသလိုလိုဖြစ်နေပြီ။စာမေးပွဲတွင်းစာကျက်ခဲ့ ရသည့်အတွက်အား ပြတ်ရသည့်အထဲကိုကိုနှင့်ကာမဆက်ဆံသည်မှာ နှစ်ကြိမ်ပြီးသွားခဲ့ရသည်။လူလည်း မောပြီးမူးသလိုဖြစ်ရသည်။ ညရောက်တော့ ရေမိုးချိုးပြီးအဝတ် အစားလဲလှယ်ကာကိုကိုနဲ့ရေကျော် ဈေးဘက်သွားခဲ့သည်။မီးရောင်စုံ နှင့်ရဟတ်များကိုကြည့်ပြီးခေါင်းမူးရ သည်။လူတွေများလွန်းသဖြင့်စိတ် ညစ်မိသည်။ဟိုလူကတိုးလိုက်တွန်း လိုက်နဲ့မို့ခေါင်းမူးနေသည်နှင့် “ကိုကိုပြန်မယ်ကွာ” “ခနနေ ပါဦးခင်လေး” “ဟာကွာခေါင်းအရမ်းမူးနေပြီ” “ခနလေးပါခင်လေးရယ်၊ဟိုဘက်ကို ခနလျှောက်ရအောင်” “တော်ပါပြီကွာ” “ခန လေးပါခင်လေးရဲ့” “ကိုကိုခင်လေးစိတ်တိုလာပြီနှော်” “ခင်လေးကလဲကွာ၊ ခနလေးကို” “မရဘူး၊အခုပြန်မယ်” “ဟိုအနားကဆိုင်မှာ သူငယ်ချင်း တွေရောက်နေတယ်” “ကိုကိုနေခဲ့ချင်ရင်နေခဲ့၊ခင်လေး ကတော့ပြန်မယ်” စိမြရှည်စွာနှင့်ခင်လေးပွဲဈေးထဲကမြန်မြန်ပြေးထွက်လိုက်ပြီးလမ်း မပေါ်တက် ရာ “ကျွီ..ကျွီ ဒုန်း” “ဟာ ကားတိုက်ပြီဟေ့” ခင်လေးဘာမှမသိတော့ပေ။ ခင်လေးသတိရလာတော့ရန်ကုန် ဆေးရုံကြီးပေါ်ဝယ်။ “သမီးခင်လေးသတိရလာပြီလား” ဖေဖေနှင့်မေမေ၏စိုးရိမ်တကြီး မျက်နှာနဲ့ပြောနေသည်။ “ဟုတ်ကဲ့မေမေ” “သမီးသတိမေ့နေတာနှစ်ရက်ရှိပြီ” “ဟင်ဟုတ်လား” ခင်လေးအိပ်ရာကထရန်ပြင်သည်။ ထ၍မရပေ။ခင်လေးလိုက်ရှာလိုက်သည်ကခင်လေးချစ် သောကိုကို။ မတွေ့မိပါ။ဝမ်းနည်းစိတ်တိုလျှံ ထွက်လာသည်။ဝမ်းနည်းစိတ်ဖြင့် မျက်ရည်ကျရသည်။ “သမီးဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သမီးရယ်၊ အားမငယ်နဲ့ဖေဖေရောမေမေပါရှိတယ်၊မငိုနဲ့တိတ်နှော်” မေ့မေ့အားပေးစကားသာကြားရ သည်။ကိုကိုအားပေးစကား ကြား ချင်သည်။သို့သော်ကိုကိုမလာပေ။ အိပ်ရာကထမရသဖြင့်စစ်ဆေးကြ ရပြန်သည်။အပြစ်ရှာမတွေ့ပါ။ ဆရာဝန်ပြောသည် မှာတော့ထိတ် လန့်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ရပြီးလေ့ကျင့် ခန်းမှပျောက်ကင်းနိုင်သည်ဟုပြော ပြလာသည်။ ဆေးရုံတွင်တစ်ပတ်ခန့် နေသည်။ ထိုတပတ်အတွင်း ကိုကိုမလာပေ။ခင် လေးကိုကို့ကိုစိတ်နာသည်။ခင်လေး မှာလမ်းမလျောက်နိုင်သည်မှအပ ကျန်သည့် ဒဏ်ရာများပျောက်ကင်း ၍ဆေးရုံကဆင်းပြီးမိမိမြို့သို့ပြန်ခဲ့ ရသည်။ကိုကိုအားတအားမုန်းမိသ သည်။မိမိ၏အပျိုစင်ဘဝကိုယူခဲ့ ယုံ မကဒုက္ခိတဘဝရောက်နေစဉ်ပစ် ပယ်ထားသောယောက်ျားမပီသ ည့်သူအားအရမ်းမုန်းသည်။ယခုလည်းအနာဟောင်းတို့ပြန် ထလာ သည်။ရင်ခွင်တစ်ခုလုံးဟာတာတာ နှင့်ခံစားရသည်။အမုန်းမီးတို့ပွား ရလေသည်။ညနေစောင်းခဲ့ပြီ။ ခင်လေးတို့မြို့ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်းမြို့ကိုလှည့်ပြီး ဘုရားမီးပူဇော်ခံသည်။

လူတို့အသံအသံချက်စက်များ ဆောင်းဘောက်များနှင့်လှည့်လည် ကြသည်။ညကိုးနာရီထိုးခါနီးမှခင် လေးတို့အိမ်ဖက်ကိုဘုရား ပူဇော်ခံအဖွဲ့ရောက်လာသည်။ “မမ အပြင်ထွက်ပါဦး” “နေပါစေ ညီမလေးရယ်” “မမကလဲအိမ်ထဲပဲနေနေတာ၊အပြင် လေးဘာ လေးထွက်ပြီး၊ပိုက်ဆံလေး ဘာလေးလှူလေ” “အင်းပါကွယ်” ညီမလေးအလိုကျအပြင်ထွက်ရန် ပြင်ရသည်၊ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်၍ညီမ လေးကတွန်းသည်။အိမ်အပြင်ကို ရောက်သည်။ခြံအပြင်ထိထွက်ပြီး အလှူခံများကိုလှူသည်။အားလုံး ပြီးသည့်အထိစောင့်ကြည့် ပြီးပြန်ဝင်ရန်ကြံကြတော့ “ညီမလေးမမအိမ်ထဲမဝင်ချင်သေး ဘူး” “မမကဘယ်သွားချင်လို့လဲ” “စပါယ်ရုံနားပို့ပေးပါညီမလေး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” ညီမလေးကစပါယ်ရုံနားတွန်းပေး သည်။လရောင်လင်းလျှက်စပါယ်ရနံ့တို့သင်းပျံ့နေသည်။ခေါင်းကြည်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ထိုစဉ်မိမိမျက်လုံးကိုလက်ဖြင့်အုပ် သည်။အစကတော့ညီမလေးလို့ ထင်ခဲ့သည်။ညီမလေး၏လက်မ ဟုတ်။အရမ်းထိတ်လန့်သွားသည်။ ရရှိသောကိုယ်သင်းနံ့မှာကိုကိုသုံးစွဲ လေ့ရှိသောရေမွှေးနံ့ဖြစ်သည်။“လွှတ် လွတ် ဘယ်သူလဲ” မျက်လုံးကိုအုပ်ထားသည်ကိုလွှတ် လိုက်ပြီးမျက်နှာချင်းဆုံ၍ပြောသူ က “ကိုကိုပါ” “ဟင် လူယုတ်မာကြီး” ဒေါသများထွက်လွန်း၍ထိုင်ရာမှထ ၍ရန်တွေ့တော့သည်။ “ရှင်ထွက်သွားစမ်း၊မထွက်ရင်ကျမ အော်လိုက်မှာ” “မထွက်နိုင်ပါဘူးခင်လေး” ဒေါသကြီးသောခင်လေးစိတ်တို၍ “ဖေဖေရေ လာပါဦး၊လူယုတ်မာ ကိုမောင်းထုတ်လိုက်ပါ” အိမ်ထဲ မှလူများထွက်လာပြီး “သမီးကြီး ၊သမီးကြီး” မေ့မေဆီလှမ်းပြီးမေ့မေ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ ငိုလိုက်သည်။ “သမီးကြီး လမ်းလျောက်နိုင်ပြီ” ဟိုလူအားမောင်းမထုတ်ပဲသမီးလမ်းလျောက်နိုင်ပြီဆိုမှသတိရသည်။ မိမိမတ်တပ်ရပ်သည့်အပြင်လမ်း တောင်လျောက် လိုက်သေးသည်။ ထိုအခါမှလဲကျမလိုဖြစ်ရာကိုကိုမှ လှမ်းထိန်းပြီးဝှီးချဲပေါ်ပြန်တင်ပေး သာ်။ခင်လေးမှာဝှီးချဲပေါ်ငိုကြွေးနေ သော်လည်းမိသားစုများကဝမ်းသာ နေကြသည်။“ဖေဖေ ဟိုလူကိုမောင်းထုတ်လိုက်လေ” “သမီး ဖေဖေရှင်းပြမယ်နှော်သမီး၊ စိတ်အေးအေးထားပြီးနားထောင်” “ဖေဖေကဘာ ရှင်းပြမလို့လဲ” “ကိုကိုမင်းမောင်အကြောင်းလေ” “နင်ဘာသိလို့လဲနှင်းနှင်း” “မမကိုတောင်းရမ်းဖို့ရောက်လာတဲ့ ကိုကိုမင်းမောင် အကြောင်း” “ဘာ ဒီလိုငါဒုက္ခိတဖြစ်မှထွက်ပြေး တဲ့လူမျိုးကိုငါလက်မထပ်ဘူး” “မဟုတ်ဘူးသမီး၊ကိုကိုမင်းမောင်လဲ သူ့အဖြစ်နဲ့ သူပါသမီး” “အဲဒါဆိုအစကတည်းကလာရှင်းပြလေ၊ခုကျမှ ဟီးဟီး” “သမီးကားတိုက်တဲ့နေ့မှာ သူပဲဆေး ရုံကိုပို့တယ်၊အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ဖို့ အဆောင်ကိုပြောတယ်၊အဆောင်ကဖေဖေတို့ဆီဆက်တော့ဖေဖေတို့ လာတယ်၊သူကသမီးကိုသမီးသူငယ် ချင်းဆီ အပ်ပြီးသူ့မြို့ကိုပြန်သွား တာ” “သမီးဒီလောက်ဖြစ်နေတာလေ၊သူ မပြန်ပဲနေရမှာပေါ့” “ဟုတ်တယ် ခင်လေး၊ အဲဒီနေ့ပဲမေမေ လေဖြတ်သွားလို့ကိုကိုပြန်ရတယ်၊မေမေ သက်သာတော့ခင်လေးအဆောင်ကို ဆက်တာ၊ခင်လေးသူငယ်ချင်းကအ ဆောင်မှာမရှိ တော့ဘူး၊အဆက်အ သွယ်ပြတ်သွားတယ်။မေမေက လမ်းမလျောက်နိူင်တော့သူ့ကိုပြုစုရင်းသူ့အလုပ်တွေကြောင့်အပြင်ကိုထွက် ဖို့အခွင့်မသာဘူး။မေမေနေကောင်းမှမေမေကိုဖွင့်ပြောလိုက် တယ်။မေမေကသဘောတူတယ်။ဒီတော့တောင်းရမ်းလက်ထပ်လို့ ရအောင်အဆက်အသွယ်ပြန်ရှာတော့ ခင်လေးသူငယ်ချင်းနှင့် လွန်ခဲ့တဲ့တပတ်က အဆက်အသွယ်ရပြီး ဖုန်းနံပါတ်ရတယ်။အန်ကယ်နဲ့ မေမေစကားပြောပြီးတော့ခင်လေးတို့မြို့ကိုလာခဲ့တာပါ။ခင်လေးကို ကိုကိုလက်ထပ်ပါရစေ” ခင်လေးဖေဖေကိုကြည့်တော့ပြုံးနေ သည်။ “ဒီအထိတော့ဖေဖေတို့စီစဉ်တာပါကွယ်၊ကျန်တာတော့သမီးလေး သဘောပါ ကွယ်” ပြောပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားကြလေ သည်။ “ခင်လေးကိုကို့ကိုလက်ထပ်မယ် မဟုတ်လား” “ခင်လေးဒုက္ခိတဖြစ်နေရင်ကော ကိုကိုလက်ထပ်မှာလား” “ခင်လေးဒုက္ခိတဖြစ်လဲလက်ထပ်မလို့ကိုကိုလာခဲ့တာ၊ကိုကို့အချစ်နှင့် မေတ္တာကဖြူစင်တာကြောင့်ခင် လေးလမ်းလျှောက်နိုင်ပါပြီ” “ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင်မယုံနိုင်ပါ ဘူးကိုကို” “မယုံဘူးဆိုရင်ကိုကိုကိုကိုပြမယ် လာမတ်တပ်ရပ် လိုက်” ကိုကို့ကိုအားပြုရင်းခင်လေးမတ် တပ်ရပ်လိုက်သည်။မတ်တပ်ရပ် သည်အထိအဆင်ပြေသည်။ ကိုကိုကငါးလှမ်းမျှခွာ၍ “လာလေခင်လေး ကိုကိုတို့ရှေ့ဆက် ရမယ့်ဘဝအတွက်ကြိုးစားလိုက်ရ အောင်” ခင်လေးကြိုးစားပြီး လှမ်းရလေပြီ။ “တစ်လှမ်း” “နှစ်လှမ်း” “သုံးလှမ်း” “မရတော့ဘူးကိုကို” “ကြိုးစားစမ်းပါခင်လေးအားမ လျှော့နဲ့ခင်လေးအနားမှာကိုကို စောင့်ရှောက်ဖို့အမြဲရှိနေမှာ” ခင်လေးကြိုးစားပြီးလျောက်လှမ်းလိုက်သည်၊“လေးလှမ်း” “ငါးလှမ်း” “အောင်မြင်ပြီကွ ဟားဟား” ကိုကိုကဖက်၍ခင်လေးပါးပြင်ကို နမ်းလေသည်။ ခင်လေးမှာ ဝမ်းသာလွန်း၍ မျက်ရည်များပင် စီးကျလာတော့သည်။အိမ်ထဲသို့ရောက်လျှင် မိသားစုအားလုံး ပြုံးပျော်လျှက်ရှိသောမျက်နှာနှင့် ကြိုကြသည်။ ထိုညကတော့ခင်လေးအိပ်မပျော် နိုင်တော့ပေ။ ခင်လေးချစ်တဲ့ ကိုကို ခင်လေးအနားရောက်ရှိနေပြီလေ။

(Zawgyi)

ႏွင္းေတြေဝတဲ့သီတင္းကြၽတ္လကို ေရာက္ခဲ့ၿပီ မနက္ျဖန္သီတင္း ကြၽတ္မီးထြန္းပြဲေတာ္လုပ္ၾကေတာ့မည္။ ဟိုေနရာက ကြၽတ္စီ ကြၽတ္စီႏွင့္ အသံၾကားရသည္။ မေနာရဲ႕ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္၊ စပယ္ပန္းေလးခ်စ္သူ စသည့္သီခ်င္းသံမ်ားကို ေလအသင့္မွာၾကားရတဲ့အတြက္ မခင္ေလးသိမ့္တစ္ေယာက္ ေဒါသစိတ္၊ ဝမ္းနည္းစိတ္တို႔ျဖစ္လာသည္။ အိပ္ရာကလူးလဲ ထလိုက္ေပမယ့္ ထ၍မရေပ။ အားယူၿပီး ထထိုင္လိုက္ရေပမယ့္ လမ္းထေလ်ာက္ႏိုင္သည့္ဘဝမဟုတ္ေပ။ တစ္ျခားတစ္ေယာက္က ထူမေပးမွသာ လမ္းေလ်ာက္ႏိုင္သည့္ဘဝ။ ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္ အလိုလိုေနရင္း မ်က္ရည္မ်ားက်လာသည္။ ဆီးကလည္းသြားခ်င္လာျပန္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ “ကြၽတ္ ကြၽတ္ ညီမေလး ႏွင္းႏွင္းေရ “ “ရွင္ မမသမီးလာၿပီ” ညီမေလးႏွင္းႏွင္းကိုလွမ္းေခၚလိုက္ ရသည္၊ ႏွင္းႏွင္းမွာအမျဖစ္ သူမခင္ေလးသိမ့္ အားကူညီရန္ေရာက္လာၿပီးအမ ျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာစိတ္ မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ “မမရယ္ စိတ္မေကာင္းတာေတြမ ေတြးပါနဲ႔လား” “အင္းငါမေတြးခ်င္ပါဘူးႏွင္းႏွင္း၊ ဒါေပမယ့္ဒီအခ်ိန္ဒီရာသီေရာက္ရင္ ငါရဲ႕ ဒဏ္ရာေဟာင္းကျပန္ေပၚလာ တယ္၊ငါဒီလူ႔ကိုအရမ္းစိတ္နာတယ္” “ကဲပါမမရယ္၊လူဆိုတာကျဖစ္ခ်ိန္ တန္လို႔ျဖစ္ရမွာမဟုတ္ လား” “ေအးေလ ဒါေပမယ့္ငါဒီလိုျဖစ္ရင္ ငါကိုေတာ့လာၾကည့္သင့္တယ္မ ဟုတ္လား၊စားၿပီးနားမလည္လုပ္ တာမ်ိဳး၊ခ်စ္တယ္ ဆိုၿပီးဒုကၡိတျဖစ္ ေတာ့စြန႔္ပစ္သြားတဲ့လူမ်ိဳးကလူ႔ ေလာကမွာရွိသင့္လားႏွင္းႏွင္း” “သူလည္းသူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိပါ လိမ့္မယ္” သူ႔အမစိတ္ဆင္းရဲမွာစိုး၍ႏွင္းႏွင္း ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာလိုက္ၿပီး ျပဴတင္းတံခါးထဖြင့္ရာေလအတိုက္ မွာစံပါယ္ပန္းရနံ႔တို႔ရရွိ လာသည္။ “စပယ္ေတြပြင့္ေနတာလားညီမေလး””ဟုတ္တယ္မမ ေဖေဖကမမစပါယ္ ပန္းႀကိဳက္မွန္းသိေတာ့အ႐ြက္ေတြ ေခြၽၿပီး ေျမဩဇာေကြၽးေတာ့ေစာ ေစာေလးပြင့္ေနတာေပါ့မမရဲ႕” “ေအးပါ ငါရႉးေပါက္ဦးမယ္” “ဟုတ္ကဲ့မမ” ႏွင္းႏွင္းအမျဖစ္သူကို ကူညီၿပီးတြဲ ေခၚကာမမအခန္းရွိဗိုထိုင္အိမ္သာကိုတြဲေခၚပို႔လိုက္သည္။ အိမ္သာတက္ၿပီးေနာက္မ်က္ႏွာသစ္ ရန္ႏွင္းႏွင္းကိုေခၚရျပန္သည္။ “ညီမေလးလာပါဦးကြယ္” “လာၿပီမမ” ဝွီးခ်ဲကိုတံခါးဝနား ထားၿပီးႏွင္းႏွင္းလာေခၚသည္။ထို႔ေၾကာင့္ခင္ေလး ကဝွီးခ်ဲေပၚထိုင္လိုက္ၿပီး၊ျပဴတင္း တံခါးဝနားကိုဘီးကိုလွည့္ၿပီးသြား ရန္လုပ္ ေတာ့“မမ ႏွင္းႏွင္းတြန္းေပးမယ္” “အင္းပါကြယ္” ႏွင္းႏွင္းကျပဴတင္းေပါက္နားကို တြန္းေပးၿပီး “မမအတြက္မနက္စာယူခဲ့မယ္” ဆိုၿပီးထြက္သြားေလသည္။ခင္ေလး မွာျပဴတင္းေပါက္ကေနစပါယ္႐ုံကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။စပါယ္ပန္း ေလးမ်ားပြင့္လွ်က္ရွိသည္။ ရနံ႔ေလးမ်ားကလည္း သင္းပ်ံ႕လ်က္ရွိသည့္အတြက္ စိတ္ေတာ့နည္းနည္းေျပသြားရသည္။ႏွင္းႏွင္းျပန္ေရာက္လာ ေတာ့ စားစရာႏွင့္ေကာ္ဖီေရာက္လာကာခင္ေလးနားသို႔စားပြဲေ႐ႊ႕ၿပီးေန ရာခ်ေပးသည္။ “မမ သမီးေမ့ေမ့ကို ဝိုင္းကူလိုက္ဦးမယ္၊မမ စိတ္ညစ္စရာေတြ ေတြးမေနနဲ႔ဦး” “ေအးပါညီမေလးရယ္” ႏွင္းႏွင္းထြက္သြားေတာ့ေကာ္ဖီႏွင့္ မုန႔္ကိုစားေနစဥ္အသံခ်ဲ႕စက္၊ႏွင့္ ေဆာင္းေဘာက္မ်ားမွသီခ်င္းသံ ထြက္လာျပန္သည္။သီတင္းကြၽတ္ တြင္ဘုရားမ်ားလွည့္ၿပီးအလႉခံၾက လိမ့္မည္။မီးေရာင္စုံေတြ ထြန္းညႇိၿပီးဘုရားမ်ားပူေဇာ္ခံၾကလိမ့္မည္ဟု ေတြးရင္ယခင္ႏွစ္ကသီတင္းကြၽတ္ ကာလကိုသတိရလာခဲ့သည္။ “ခင္ေလး” “ဟင္ကိုကို” “ကိုကိုတို႔ေက်ာင္းၿပီးရင္ေလ” “အင္း” “ကိုကို႔ေမေမရဲ႕ ပြဲ႐ုံအလုပ္မွာတစ္ ႏွစ္ေလာက္ကူညီၿပီးရင္ခင္ေလးႏွင့္လက္ထပ္ဖို႔ေမေမ့ကိုေျပာမယ္” “ကိုကို႔ေမေမကသေဘာတူပါ့မလား” “ဒီလိုေခြၽးမအေခ်ာအလွေလးကို သေဘာမတူပဲဘယ္ရွိ မလဲ” “ဘာေခြၽးမအေခ်ာအလွလဲ၊ပိုင္စိုး ပိုင္နင္းႏွင့္ ဟြန္း” “ဟြန္းးေမေမ့ေခြၽးမအေခ်ာအလွ၊ ကိုကိုမိန္းမအေခ်ာအလွ” “ဟြန႔္ကို ကိုေႏွာ္” ကိုကိုကခင္ေလးကိုလာနမ္းသည္။ တြန္းဖယ္ျခင္းမျပဳေတာ့ေပ။စခ်စ္ သည္ကလက္ထပ္ဖို႔အထိရည္မွန္း ခဲ့ၾကသည့္ ခ်စ္သူေတြ၊ကိုကိုကတစ္ဦးတည္းေသာသား၊အေမမုဆိုးမ ႀကီးကအလိုလိုက္ခ်စ္ထားရသူ။ ၊ထို႔ေၾကာင့္လားမသိတစ္ခါတစ္ခါ ေတာ့ကိုကိုမင္းေမာင္ကဇြတ္တ႐ြတ္ႏိုင္သည္။ ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္းခင္ေလးကိုကို႔ ကိုအလိုလိုက္မိသည္။ခင္ေလးတို႔ ကခ်စ္သူ ဘဝေတာ့မကေတာ့ေခ် လက္မထပ္ပဲေနေသာခ်စ္သူမ်ား ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။စျဖစ္ပုံဒီလို။ ကိုကိုနဲ႔ခင္ေလးကဒဂုံတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ၾကၿပီးဆုံၾကတာက ေနခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။တ ကယ္ေတာ့ခင္ေလးေရာကိုကိုပါရန္ကုန္ကမဟုတ္ခဲ့ဘူး။ႏွစ္ ေယာက္လုံးကနယ္က၊ခင္ေလးကအေဆာင္ေန ၿပီးကိုကိုကသူ႔ေမေမငွားေပးထားတဲ့ တိုက္ခန္းမွာေနၿပီးေက်ာင္းတက္ၾကတာ။

ေသာၾကာေန႔ကေမာင္ ေက်ာင္းမလာဘူး၊ေနမေကာင္းဘူးလို႔အေဆာင္ကိုဖုန္းဆက္တယ္။ “ဟလို ခင္ေလး” “ရွင္ ကိုကို” “ကိုကို ဒီေန႔ေက်ာင္းမလာေတာ့ဘူး” “ဟင္ဘာလို႔လဲကိုကို” “သိပ္ေနမေကာင္းလို႔၊ဗိုက္ကရစ္ေန တာ” “ဟင္ဘာေတြစားမိလို႔” “မသိ ေတာ့ဘူး၊စားတာေတာ့စုံေနတာပဲ” “တစ္ေယာက္တည္းအဆင္ေျပမ လားကိုကို” “ေျပပါတယ္ခင္ေလးရဲ႕” “အဲဒါဆိုေက်ာင္း ပိတ္တဲ့ေန႔ခင္ေလး လာခဲ့မယ္” “လာခဲ့ေလခင္ေလး” ခင္ေလးကိုကို႔ကိုစိတ္ပူတယ္။တစ္ ေယာက္တည္းဘယ္လိုေနလဲမသိ။ ျဖစ္ ႏိုင္ရင္သြားၿပီးေစာင့္ေပးခ်င္တာခင္ေလးစဥ္းစားလိုက္တယ္။ညေန ေက်ာင္းဆင္းေတာ့အေဆာင္ကိုျပန္ ၿပီးအေဆာင္မႉးအန္တီကို ေျပာရ တယ္။ “အန္တီ သမီးအိမ္ကိုခနျပန္ခ်င္လို႔” “ျပန္ေလသမီး” “အဲဒါတနလၤာေန႔မွသမီးျပန္လာခဲ့ မယ္” “ေအးကြယ္ ေအး..ေအး” အဝတ္အစားေတြယူၿပီးကားငွား ကာကိုကိုေနေသာတိုက္ခန္းကိုသြား လိုက္သည္။တိုက္ခန္းေပၚတက္သြား ၿပီးတံခါး ေခါက္လိုက္သည္။ “ေဒါက္..ေဒါက္” “ကြၽီ” တံခါးလာဖြင့္ၿပီးကိုကိုအံ့ဩသင့္ သြားရသည္။ “ဟင္ ခင္ေလး၊ကိုကို႔ဆီလိုက္လာတယ္” “လိုက္လာရတာေပါ့၊တစ္ေယာက္တည္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာစိတ္ ပူတာေပါ့” “ခင္ေလးလာေတာ့ေရာဂါတဝက္ ေပ်ာက္သြား ၿပီ”“သြားအပိုေတြ” “တကယ္ေျပာတာဗ်” “သိပ္တတ္တယ္” “အာဘြားေပးလိုက္ေနာက္တဝက္ ေပ်ာက္ၿပီ” “အဲဒါဆိုေဆးခန္းသြားစရာမလို ေတာ့ဘူးလား” “မလိုဘူး အာဘြားသာေပးလိုက္” “အာဘြား” ခင္ေလးကိုကို႔ကိုအာဘြားေပးလိုက္ သည္၊ “ဟားးး ေပ်ာက္ၿပီကြာ” “လုပ္မေနနဲ႔ ဓာတ္ဆားပါတယ္၊ ေသာက္ရမယ္” “ေဆးေတြေရာဓာတ္ဆားေရာ ေသာက္ထားလို႔သက္သာေနပါ ၿပီ”“တကယ္လားတကယ္ေပါ့” “ဒီေန႔ညေနဘာစားမလဲ” “ေမေမပို႔ထားတဲ့ၾကက္သားေၾကာ္ ရွိတယ္ခင္ေလး” “ဒါဆိုခင္ေလး ထမင္းအိုးတည္လိုက္ မယ္၊ပူပူေႏြးေႏြးေလးစားလိုက္” “ရက္ဆား” “ဟြန္းေႏွာ္ေတာ္ေတာ္အူျမဴးေန တယ္” “ဒီလိုသာခင္ေလးျပဳစု ေပးမယ္ဆို ရင္ႀကိဳက္သေလာက္ေနမေကာင္း ျဖစ္ပါေစ” “မလုပ္ပါႏွင့္ကိုကို၊ႏွစ္ေယာက္လုံး ေက်ာင္းပ်က္ေနမယ္” “ဟုတ္ပါၿပီ ဗ်ာ” ခင္ေလးထမင္းအိုးတည္ရန္အိမ္ ေနာက္ကိုသြားလိုက္သည္။တစ္ ေယာက္တည္းသမားေနခ်င္သလို ေနေသာတိုက္ခန္းကို ထမင္းအိုး တည္ၿပီးမွရွင္းလင္းရန္စဥ္းစား လိုက္သည္။ ဆန္ေရေဆးကာထမင္းအိုးတည္ လိုက္သည္။ဆန္ေဆးေတာ့လည္း အၿငိမ္မေနရပါကိုကိုက ေနာက္ကေနဖက္ထားသည္။“ဟာကြာ လႊတ္ကိုကို” ခင္ေလးမေနတတ္ေပ၊လူကသာေန မေကာင္းဘူးေျပာေနၿပီးကိုကို႔ဟာ ႀကီးကခင္ေလးဖင္ၾကားလာ ေထာက္ေနသည္။လည္ဂုတ္ေပၚက်လာ ေသာကိုကိုအသက္ရႉထုတ္သည့္ ေလေၾကာင့္ၾကက္သီးေႏြးဖုေလး မ်ားထလာရသည္။ “ကိုကိုေနမေကာင္းတာကိုကြာ၊ သြားၿပီးနားေနစမ္းပါ” “ခင္ေလးအနားပဲေနခ်င္တာ” “ထမင္းအိုးတည္ၿပီးရင္လာခဲ့မယ္ သြား ေတာ့” “ၿပီးရင္လာခဲ့ရမွာေႏွာ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါ..ရွင့္” ခင္ေလးထမင္းအိုးတည္ၿပီးအခန္း သန႔္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္သည္။ “ခင္ေလး လာေတာ့ကြာ” “ဟာတကိုယ္လုံးညစ္ပတ္ေနတာ လာလို႔မျဖစ္ဘူး” “ေရခ်ိဳးေတာ့ေလ ခင္ေလး” “ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္” ခင္ေလး ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးေရခ်ိဳးရန္ျပင္ေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရဇလားမွာကိုကိုရဲ႕အဝတ္အစားတစ္စုံ ေရစိမ္ထားတာကိုေတြ႕ရျပန္တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္အဝတ္အစားေတြကိုေရ ေလွ်ာ္လိုက္ၿပီးခင္ေလးေရခ်ိဳးလိုက္ ရသည္။ “ေဒါက္ ေဒါက္” “ဘာလဲကိုကို” “ေရခ်ိဳးတာ ၾကာေနၿပီအေအးပတ္ မယ္” “မၾကာပါဘူးကိုကို၊ကိုကိုအဝတ္ ေတြေလွ်ာ္ဖြတ္ေနလို႔ပါ” “ဟာကိုကိုေလွ်ာ္မွာေပါ့” “ရတယ္တ လက္စတည္းေလွ်ာ္ လိုက္တာ” ခင္ေလးေရခ်ိဳးၿပီး သဘက္ကို ရင္ဘတ္ေပၚဖုံးၿပီးထြက္ခဲ့လိုက္သည္။လုံခ်ည္ရင္လ်ားၿပီးကိုကို ေရွ႕မထြက္ဝံ့ေပ။အဝတ္အစားကိုအျမန္လဲလိုက္ၿပီးမီးဖိုခန္းထဲျပန္ဝင္ကာ ထမင္းအိုးသြားၾကည့္ရာထမင္းက က်က္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ထမင္းခူးခပ္ၿပီးေနာက္ “ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့” “အင္းလာၿပီ မိန္းမေရ” မိန္းမဟုေခၚခံလိုက္ရၿပီးခင္ ေလး ရွက္သြားရျပန္သည္။အိမ္မႈ႕ကိစၥျပဳ လုပ္၊ထမင္းဟင္းခ်က္၊အဝတ္ ေလ်ာ္၊သူ႔ကိုထမင္းခူးခပ္ေကြၽးရ ေတာ့အိမ္ရွင္မတစ္ ေယာက္လိုျဖစ္ ေနသည္ကိုေတြးမိသည္။ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္သည္။

ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့ခင္ေလး လည္းထမင္းစားလိုက္သည္။ “နာေသးလားကိုကိုဗိုက္က” “မနာေတာ့ဘူးခင္ေလး” “ထမင္းပူပူေလးဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတယ္ကိုကို” ထမင္းစားၿပီးေတာ့ လုပ္စရာမရွိေတာ့ေပ၊ညရွစ္နာရီခန႔္ရွိေလၿပီ။ “ခင္ေလးအိပ္ ရေအာင္” “ဟင္” ခင္ေလးထိုအခ်ိန္မွစဥ္းစားမိသည္။ အိပ္မည့္ေနရာ၊ “ခင္ေလးအျပင္မွာအိပ္မယ္ကိုကို” “မအိပ္ရပါဘူးဗ်ာ၊ ကိုကိုနဲ႔အတူအိပ္ရမွာ” “အာမျဖစ္ဘူး” “ဘာလို႔မျဖစ္ရမွာလဲ” “လက္မထပ္ပဲအတူေနလို႔မျဖစ္ဘူး” “ကိုကို႔ကိုမယုံလို႔လား ခင္ေလး၊ ေက်ာင္းၿပီးရင္လက္ထပ္ဖို႔ေျပာခဲ့ၾကတယ္ေလ” “ကိုကိုကလဲလက္ထပ္ၿပီးမွအတူေန မယ္က့ာ” “လာပါခင္ေလးရာ၊ေနာက္ လဲလက္ ထပ္မယ့္ဟာ” ခင္ေလးကိုအိပ္ခန္းထဲသို႔ဆြဲေခၚၿပီး ကုတင္ေပၚေခၚသြားၿပီးတြန္းလွဲကာ ကိုကိုကက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ ထားေတာ့သည္။အခန္းတခန္း တည္းခ်စ္သူစုံတြဲျဖစ္ေနေတာ့ ခင္ေလးမွာစိတ္ေတာ့တမ်ိဳးျဖစ္ရသည္။“လြတ္ပါကိုကို ခင္ေလးအသက္ရႉ ၾကပ္တယ္” ေျပာမွအနည္းငယ္ေျဖေလ်ာ့ေပး ၿပီးခင္ေလးကိုသူ႔ဖက္လွည့္ကာနမ္း သည္။နဖူး မွပါးျပင္၊ပါးျပင္မွ ခင္ေလးႏႈတ္ခမ္းလႊာဆီသို႔ ကို႔ကိုႏႈတ္ခမ္းက ေရာက္လာသည္။ယခင္နမ္းဖူးေသာ္လည္းယခုကဲ့သို႔မဟုတ္ေပ။စိတ္ ထဲေမာပန္းၿပီးအသက္ရႉျမန္ လာသည္။ကိုကိုဟာႀကီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားလာေထာက္ေနသည္။ ခင္ေလးေၾကာက္လွသည္။ ခင္ေလးစိတ္တို႔ယိုင္နဲ႔လာသည္။ကို ကိုကနမ္းရင္းပင္ခင္ေလးဘရာခ်ိတ္ကိုလာျဖဳတ္သည္။ကိုကိုကထပ္မံ ၿပီးအဆင့္တိုး လာမည္ကိုေၾကာက္ ၿပီးကိုကို႔ကိုျပန္ဖက္ကာကိုကို႔ႏႈတ္ ခမ္းကိုပဲျပန္နမ္းေနလိုက္သည္။ ကိုကိုကရပ္မေနပဲခင္ေလးလုံခ်ည္ကို မ၍သူ႔ဟာႀကီးကိုေပါင္ၾကားထဲထိုးထည့္သည္၊ “ကိုကိုေတာ္ၿပီကြာ” ခင္ေလးေျပာလိုက္ရာကိုကိုက ေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ၿပီးခင္ ေလးႏို႔ကိုစို႔ရန္အက်ၤၤီကိုတြန္းတင္ျပန္သည္။ ခင္ေလးႏို႔လုံးဝိုင္းဝိုင္းေတြေပၚလာ ေတာ့သည္။“ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ကိုကိုကြာ၊ေတာ္ၿပီလို႔” ကိုကိုအားေျပာမရေပ၊ကိုကိုကႏို႔ကို မည္သို႔မည္ပုံစို႔သည္ကိုမေျပာတတ္ ေပ။ခင္ေလး စိတ္ကတမ်ိဳးႀကီးဆိုမွ တမ်ိဳးႀကီး ခံစားရသည္။ ေလထဲလြင့္ေနသမ်ိဳး ခံစားရသည္။အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးခင္ေလးမွာ ကာမဆိုေသာ အရာ ႀကီးကိုစတင္ခံစားရေတာ့သည္။ သည္။အနမ္းေႏြးေႏြးကတမ်ိဳးျဖစ္ လာသည္။ျပန္နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးမွစိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီး ဆိုမွတမ်ိဳး ႀကီး “ေတာ္ၿပီကြာကိုကိုထင္ေလးၾကာက္တယ္” တကယ္လည္းေၾကာက္သည္။ ကိုကိုစိတ္ကဘယ္လိုေနလဲမသိ ခင္ ေလးစိတ္ကိုေတာင္မယုံခ်င္ ၾကာလွ်င္စိတ္ပါသြားႏိုင္သည္မ ဟုတ္လား။ လိင္ဆက္ဆံမႈ႕ကိုလက္ေတြ႕က်က်မလုပ္ဖူးေပမယ့္ ၾကားဖူးနားဝရွိၿပီးသား ယခုလိုကိုကိုႏွင့္ နီးနီးကပ္ေနဖူးေသာအခါ စိတ္ထဲသာယာသလိုျဖစ္လာသည္။ ကိုကိုကရပ္မပစ္ဘဲခင္ေလး လည္ ပင္းကိုစုပ္လိုက္ရာ “ကိုကိုခင္ေလးေၾကာက္တယ္” “ခင္ေလးကဘာကိုေၾကာက္တာလဲ၊ မေတာ္တဆ ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “လုပ္တိုင္းဗိုက္မႀကီးပါဘူးခင္ေလး” “အာ အကာအကြယ္လဲမပါဘူးေႏွာ္” “စိတ္မပူနဲ႔ခင္ေလးရာမပါလဲဘာ မွ မျဖစ္ပါဘူး” ခင္ေလးတကယ္ကိုေၾကာက္တယ္။ကိုကို႔လီးႀကီးက ခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုလာေထာက္ေနတယ္။ပူေႏြးေႏြး မာေတာင့္ေတာင့္ႀကီး စိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးဆိုမွတမ်ိဳးႀကီး။ ေၾကာက္ေပမယ့္ခင္ေလးအဝွာကစိုခ်င္ေနၿပီ။ “ကိုကိုခ်ိဳခ်ိဳစို႔ဦးမယ္” “အာ ကိုကိုေႏွာ္” ကိုကိုကခင္ေလး အဝတ္ကိုမတင္လိုက္ ေတာ့ဘရာ ေပၚလာတယ္၊ဘရာကိုမတင္ျပန္ ၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ခင္ေလးႏို႔သီးေခါင္းေလးကခြၽန္ လာသလိုႏို႔တအုံလုံး ၾကက္သီးဖုေတြထသြားရျပန္တယ္။က်င္တက္တက္ခံစားမႈ႕ႏွင့္အတူအထိအေတြ႕ရဲ႕ခံစားမႈ႕ရသတမ်ိဳးကိုခံစား လိုက္ရျပန္တယ္။အလိုလို ညည္းမိတယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ အင္းဟင္းဟင္း” “ကိုကိုခင္ေလး မေနတတ္ဘူး၊ေတာ္ၿပီ” ကိုကိုႏို႔သီးေခါင္းဖ်ားေလးကိုလွ်ာ ႏွင့္ထိုးေမႊၿပီး ယက္လိုက္ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကိုစို႔လိုက္ နဲ႔လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ခင္ေလးတစ္ာက္ ေအာ္ညည္းသံမ်ား ထြက္၍ပင္လာသည္။ကိုကို႔ရဲ႕လက္ကထင္ေလးပိပိအေပၚ ကေနအုပ္ကာပြတ္ေပးေလေတာ့ ခင္ေလးတြန႔္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားၿပီးပိပိတအုံလုံး စိုသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး ရင္ထဲသိမ့္သိမ့္တုန္သြားရသည္။အေပၚမွပြတ္႐ုံမကအကြဲေၾကာင္းတ ေလ်ာက္တေျဖးေျဖးပြတ္ေပးရာပိပိ တအုံလုံးႂကြတက္လာေလသလား ထင္မွတ္ရေအာင္ ေဖာင္းႂကြလာခဲ့သည္။အကြဲေၾကာင္းအေလ်ာက္စုံ ဆန္လႈပ္ရွားၿပီးေနာက္မွာအကြဲ ေၾကာင္းအေပၚနားအေစ့နာရာနား ကို လက္ခလယ္ျဖင့္ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္ေလရာ “အာ့ အင္း ဟင္းဟင္း” မိမိတခါမွမလုပ္ဖူးေသာ္လည္း ယခုမူအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ စိတ္တို႔ခ်က္ခ်င္းထႂကြလာသည္။မ်က္လုံးစုံမွိတ္ေအာ္ညည္းမိသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ကိုကိုက ခင္ေလး ႏႈတ္ခမ္းအား စုပ္နမ္းေလရာ ခင္ေလးလည္းစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲျပန္လည္စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကို ဤမွ်လုပ္တတ္လိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ေပ။ ခင္ေလး၏ ကာမစိတ္ကို တေျဖးေျဖးထႂကြလာေအာင္လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းေၾကာင့္ ကာမစိတ္တို႔အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိလုနီးနီး ျဖစ္လာသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ေနစဥ္မွာပင္ကိုကိုက ရပ္ပစ္လိုက္သည္။ ခင္ေလးမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္စဥ္ ကိုကိုကအဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ပစ္ လိုက္သည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။မ်က္လုံးကအလိုအေလ်ာက္ပင္ ကိုကို၏ေပါင္ၾကားေနရာကိုၾကည့္စဥ္မာ၍ ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အျပင္တြင္ဤမွ်ႀကီးမည္ဟု ထင္မွတ္မထားေသာလီးသည္ ငါးမတ္လုံးမွ်မကႏိုင္ေပ။ အရွည္သည္လည္း ေျခာက္လက္မစြန္းစြန္းရွိ ေလာက္သည္။

“ကိုကို” “ေျပာေလခင္ေလး” “ခင္ေလးအရမ္းေၾကာက္တယ္” “မေၾကာက္နဲ႔သူကလိမၼာတယ္၊ ခင္ေလးကိုမနာေစရဘူး” “အာ ကိုကိုမညစ္ပတ္နဲ႔” စကားေျပာရင္းခင္ေလးလုံခ်ည္ကို ဆြဲခြၽတ္ျပန္သည္။ခင္ေဘးလက္နဲ႔လွမ္းဆြဲေသာ္လည္းမရေပ။ လုံခ်ည္ကြၽတ္ၿပီး ခင္ေလးအဖုတ္ေဖာင္းႂကြ ႂကြေလးေပၚလာသည္။ “ခင္ေလးဟာကိုနမ္းေပးအုံးမယ္” “အာ မလုပ္နဲ႔ကိုကိုခင္ေလးငရဲႀကီးမယ္” “ခင္ေလးႀကိဳက္သြားမွာပါ” “အာ” ခင္ေလးရွက္သြားရျပန္သည္။အမွန္ ေတာ့နမ္းေပးမည္ဆိုေသာအခါရင္တုန္မိသည္။ခင္ေလး ဟာနမ္းမည္ဆိုသည္ကိုခင္ေလးနားလည္သည္။ မလုပ္ေစရန္တားျမစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပ မယ့္ ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုဝင္ကာ မ်က္ႏွာအပ္ေတာ့ “မလုပ္နဲ႔ကိုကို ခင္ေလးကိုငရဲမေပးပါႏွင့္” တားျမစ္ေသာ္လည္းကိုကိုက ေပါင္ကိုမတင္ၿပီး စို႐ႊဲေနေသာခင္ ေလးပိပိအားလွ်ာႏွင့္ အျပားလိုက္ယက္လိုက္ေသာအခါ လူကတုန္ယင္သြားသည္၊ပူေႏြးစို စြတ္ေသာလွ်ာက အကြဲေၾကာင္းတ ေလ်ာက္ထိထိမိမိယက္သြားေခ် သည္။ထိုေနာက္လွ်ာဖ်ားက အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္တိုးဝင္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားအား ပြတ္ဆြဲသြားျပန္သည္။“ ခါးကေလေပၚႂကြသြားသည္။ပိပိတို႔ ေမာ့ေဖာင္းလာသည္။လက္ကအိပ္ ရာခင္းကိုသာတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ မိေတာ့သည္၊ တရွီးရွီးနဲ႔ အရမ္းေကာင္းေနသည္။ အေစ့ကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးေမႊၿပီးတႁပြတ္ ႁပြတ္စုပ္ျပန္သည္။ အရည္တို႔စို႐ႊဲေနသျဖင့္ကိုကို အားဤသို႔မလုပ္ေစခ်င္ေပ။ေခါင္းကို တြန္းေသာ္လည္းမရေပ။ သူလုပ္စရာရွိတာကိုသာဆက္လုပ္သည္။ခင္ေလးစိတ္မွာ တားဆီးထားေသာတံတိုင္းတို႔ ၿပိဳလဲသြားခဲ့ရၿပီ။ ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားေနရာ ဝင္ယူၿပီးလီးတဲ့ကာတေျဖးေျဖးႏွင့္ဖိသြင္းလိုက္သည္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္” “အာ့ကိုကို ေျဖးေျဖးနည္းနည္းနာတယ္” တဝက္ေတာင္မဝင္ေသးေပ၊ နာတယ္ေျပာၿပီးေပါင္တြင္းသားမ်ားကိုခင္ ေလးကညႇစ္ထားသည္။ “စိတ္ေလွ်ာ့ထားခင္ေလး” “မလုပ္ပါနဲ႔လားကိုကို၊ခင္ေလးအရမ္းနာလို႔ပါ” မည္သို႔မွ်ေျပာေစကာမူကိုကို ကရ ေတာ့မည့္ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။တေျဖး ေျဖးနဲ႔အထဲထိေရာက္ေအာင္သြင္း လာသည္။လီးကတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးဝင္ လာၿပီးပိပိအတြင္းသားမ်ားကနာ က်င္ေနတာမို႔ကိုကို႔ကိုေျပာလိုက္ သည္။ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်ိ” “အာ့! ကိုကို နာတယ္.ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသြင္းၿပီးခင္ေလးရဲ႕ခါးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးတဖန္းဖန္းျမည္ ေအာင္လိုးလိုက္ေတာ့ တယ္။ခင္ေလးရဲ႕လုံးက်စ္က်စ္ခါးေလးကိုကိုင္ၿပီးလိုးတာမို႔ကိုကို႔စိတ္ေတြထန္ေနလို႔လားမသိဘူးျမန္ျမန္ေလး ေဆာင့္လိုးေတာ့ ခင္ေလးမွာနာလြန္းလွသျဖင့္ မ်က္စိကိုသာ စုံမွိတ္ထားလိုက္ရသည္၊ က်ပ္က်ပ္တည္း တည္းပိပိေလးကိုကိုရဲ႕လီးကထိုးခြဲ ၿပီးဝင္လာ တယ္။ နာလြန္းလွသျဖင့္အဖုတ္နံရဲတို႔ စုတ္ၿပဲသြားၿပီဟုေတြးမိလိုက္သည္။ နာတယ္ကိုကို” ကိုကိုကလဲထင္ေလးပိပိကို အပီအျပင္လိုးရတာေၾကာင့္ ၾကပ္ထုပ္ေနတာမို႔ ေခ်ာ့လိုးတယ္ဆိုေပမယ့္ ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ “ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္ခင္ေလး” ကိုကိုမ်က္စိကိုစုံမွိတ္ၿပီး တရႉးရႉးအသံထြက္ကာ ဆက္လုပ္သည္။ဝင္သြားၿပီး မထူးေတာ့ဘူးျဖစ္၍ ခင္ေလးေအာင့္အည္းသည္းခံရေတာ့သည္။  အားၿပီးေတာ့မယ္အိုး” ခင္ေလးလည္းကာမ ဆက္ဆံဖူးတာပထမဆုံးအႀကိမ္ထဲဆိုဆိုသ ေလာက္အရသာထူးထူးဆန္းဆန္းကိုခံစားလိုက္ရသည္။ ခင္ေလး လဲေမာပန္းသလိုျဖစ္ၿပီး အားကုန္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ခနမွိန္းေနေပမယ့္ကိုကိုကေတာ့ အေမာေျဖၿပီးခင္ေလးကို ဖက္ထားလို႔ေနေတာ့တယ္။ “ခင္ ေလး ေကာင္းရဲ႕လား” ထင္ေလးေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ႏႈတ္မွမေျဖရဲပါဘူး။ေနာက္တႀကိမ္ထပ္ လုပ္မွာလဲစိုးရိမ္တယ္။ပိပိေလးက ႀကိမ္းစပ္နာက်င္ေနတာေၾကာင့္ “အရမ္းနာတယ္ကိုကို၊ႀကိမ္းစပ္ေနတာပဲခင္ေလးဟာေလးေတာ့ကြဲၿပဲသြားၿပီလားမသိေတာ့ဘူး” “မကြဲပါဘူးခင္ေလးရယ္၊အပ်ိဳစစ္ စစ္ေလးမို႔ ပထမအႀကိမ္ကဒီလိုပဲတဲ့၊ ေနာက္အႀကိမ္ဆိုရင္နာတာေပ်ာက္ ၿပီးဖီးလ္ေတြရွိေတာ့မွာ” “ေနာက္တႀကိမ္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူးကိုကိုခုေတာင္အရမ္းနာေနၿပီ” “အင္း ခုေနာက္ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ၊ ေနာက္ရက္မွလုပ္မွာ” “ေတာ္ၿပီ၊ကိုကိုအခုေတာင္ေသြးေတြ ထြက္ေနတယ္”“အေမွးပါးေလးေပါက္သြားတာပါ” “ခင္ေလးဗိုက္ႀကီးရင္ဘယ္လိုလုပ္ မွာလဲ၊ျပသနာေတြႀကီးမယိကိုကို” “ဗိုက္ႀကီးရင္ခင္ေလးကို ယူမွာေပါ့” “ယူလို႔မွမရေသးတာကိုကိုရယ္” “ဟုတ္ပါၿပီခင္ေလး၊ ခင္ေလးဗိုက္မႀကီးရေအာင္ ကိုကိုေဆးသြားဝယ္လိုက္ပါ့မယ္။ ေဆးဝယ္ရန္ကိုကိုထြက္သြားသည္။ ခင္ေလးေရထေဆးၿပီး အိပ္ရာေပၚ ျပန္လွဲရသည္။အဖုတ္တစ္ခုလုံး က်ိန္းစပ္၍ေနေပသည္။ ကိုကိုျပန္ ေရာက္လာၿပီးေဆးေပးသည္။ “ကိုကိုဒီေဆးကဘာျပသနာမွမရွိ ဘူးေႏွာ္” “မရွိဘူးမ၊ဒါေပမယ့္အၿမဲေတာ့ ေသာက္မရဘူးေျပာတယ္:” “ဟုတ္လားကိုကို၊ဘယ္လိုေသာက္ရမလဲ” “တစ္လုံးႏွင့္တစ္လုံးၾကားဆယ့္ႏွစ္ နာရီခြာၿပီးေသာက္ရမယ္တဲ့ခင္ ေလး “ဟုတ္ကိုကို” “ခင္ေလးေသာက္ဖို႔ ကိုကိုေရခပ္ေပးမယ္” “ဟုတ္ကဲ့ကိုကို” ကိုကိုခပ္ေပးေသာေရႏွင့္ေဆးတစ္လုံးေသာက္ခ်လိုက္သည္။ “မနက္က်ရင္လည္းေသာက္ဖို႔မေမ့ႏွင့္ဦး” “ဟုတ္ကဲ့ပါကိုကိုရဲ႕” ေနာက္ရက္တြင္အထိမခံႏိုင္ေအာင္ နာက်င္သည္မို႔ကိုကိုနဲ႔ဆက္ဆံမႈ႕မ လုပ္ေတာ့ေပ။ အေဆာင္ျပန္ရမည့္ရက္ေရာက္လာေတာ့ “ကိုကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ” “မပို႔ႏွင့္ ကိုကိုအတူတူမသြားရဲဘူး၊ ေတာ္ၾကာခင္ေလးေပ်ာက္သြားတာ ရိပ္မိေနမယ္”

“ဒါဆိုလဲလမ္းထိပ္အထိလိုက္ပို႔မယ္”” ခင္ေလးအေဆာင္ကိုျပန္လာ လိုက္တယ္။လမ္းမွာလည္း စိုးရိမ္ပူပန္မႈ႕ေတြႏွင့္ေပါ့ ၊တခ်ိန္ လုံးလည္းကိုကိုႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ပဲျမင္ေယာင္ေန တယ္၊လုပ္တာကိုင္တာေတြ ကလည္းအလြဲလြဲအမွားမွားေပါ့၊ လုပ္ရင္းႏွင့္ေငးငိုင္ ေနလို႔ အတူေနအမႀကီးေက တာင္ေျပာေနေသးတယ္။ ေနာက္တေန႔မနက္က်ေတာ့ဓမၼတာလာတယ္နည္းနည္းေပါ့။ခင္ေလး ေၾကာက္လိုက္တာရွင္၊ လာရက္မဟုတ္ပဲလာတယ္ေလ။ ေနာက္တရက္ကိုကိုႏွင့္ ေတြ႕ရမွာခင္ေလးရွက္ေနတာ၊ ကိုကိုကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး “ခင္ေလး..ဘာထူးျခားလဲ” “အဝွာလာတယ္ကိုကို၊ကိုယ္ဝန္မ်ားရသြားတာလားမသိဘူး” “ဟင္ ဩာ္ ဟုတ္လား၊ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ကိုကိုေျပာဖို႔ေမ့သြားတာ ခင္ေလး” “ဘာကိုလဲဟင္” “စာထဲမွာေရးထားတယ္၊လာတတ္တယ္လို႔၊အဲဒါ ဆိုမစိုးရိမ္ေတာ့ႏွင့္” “အင္း မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး” ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြ ကိုကိုခ်ိန္းျပန္တယ္၊ခင္ေလးလဲ လည္းမနာက်င္ေတာ့ ဘူးဆိုေတာ့ သြားလိုက္တယ္၊ခင္ေလးသိပ္ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ပထမတႀကိမ္ ၿပီးၿပီေလ၊၊ေနာက္ၿပီးကာမအရသာကိုလည္းသိ သြားၿပီ။ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီးကိုကို႔ဆီကိုသြားလိုက္တယ္။ကိုကိုကအခန္းဝကေစာင့္ေနၿပီး ေခၚတယ္။ခင္ေလးအဝတ္အစားအပို ထည့္သြားတာ၊အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ “ကိုကိုခဏေႏွာ္.ခင္ေလးအဝတ္အစားေတြ လဲလိုက္ပါ့မယ္” “သြားေလ..ခင္ေလး” ခင္ ေလးလည္းေရခ်ိဳး ခန္းဝင္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး အဝတ္အစားလဲထြက္ခဲ့တယ္” “လာေလ.ခင္ေလး”“ကိုကိုကလည္းကြာ.စကားေလးဘာေလးေျပာပါရေစအုံး” “အာ.ခင္ေလးကလည္း.အိပ္ရာ ထဲမွာေျပာရေအာင္ေႏွာ္” “ဟင္းၿပီး ရင္လုပ္အုံးမွာမသိတာက်ေနတာပဲ” “ဟင္းဟင္းးးးးး” “ခင္ေလး.ဟိုတေန႔ကသြားရလာရ အဆင္ေျပလား” “ေျပတယ္၊” “ကိုကိုကေျပာရင္းဆိုရင္းပုဆိုး ကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္၊ သူ႔လီးကႀကီးကေထာင္ေနျပန္ၿပီ “ခင္ေလး.ကိုင္ၾကည့္ပါလား” “မကိုင္ရဲပါ ဘူး” “ကိုင္ၾကည့္ပါခင္ေလးရဲ႕” “လူဆိုးေလးကြာ၊သူ႔ဟာႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းေနတယ္” ခင္ေလးလည္းသူ႔ဟာႀကီးကိုပဲ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ ေနတာမို႔ကိုင္ေပးလိုက္တယ္၊၊အဲဒါႀကီးကိုင္လိုက္ တာႏွင့္စိတ္ကတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာၿပီး ဂြင္းပါထုလိုက္ေသးတယ္။ “ကိုကိုကခင္ ေလးကိုနမ္းၿပီးႏႉတ္ခမ္း ကိုပါစုပ္လိုက္ေတာ့၊စိတ္ထဲမွာ လုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကတေျဖးေျဖးႏိုး ထလာတာေပါ့။ကိုကိုကနမ္းေနရင္းႏို႔ကို ပါပြတ္သပ္ေပးေတာ့အလိုးခံ ခ်င္တဲ့စိတ္ကပိုၿပီးထႂကြလာ တာေပါ့ရွင္။ခင္ေလးကလည္း အဝတ္စားလဲကတည္းကအတြင္း ခံ ေတြခြၽတ္ထားခဲ့တာေလ။“ခင္ေလး .””ဟင္” “ကိုကို႔ကိုမႈတ္ေပးပါလား”“ကိုကိုကပူလို႔လား ယပ္ခပ္ေပးမယ္ေလ” “အာ ခင္ေလးကကလည္း ကိုကိုလီး ကိုေျပာတာ” “ေအာ္ အင္းအင္းမႈတ္ေပးမယ္” အာ..ခင္ေလးေနာ္” “ ခင္ေလးသိရဲ႕သားႏွင့္ကိုကို႔ ကိုေနာက္ေနတာေလ။ကိုကို႔ကိုခ်စ္လြန္းေတာ့လည္းကိုကို႔လီးကိုစုပ္ ေပးခ်င္တယ္။ကိုကို႔လီးကို ငုံစုပ္လိုက္တယ္ “ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားး..ခင္ေလး..ရယ္ေကာင္းလိုက္တာ” ကိုကိုကေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းေအာင္လို႔ ခင္ေလးသူ႔ဒစ္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။” ခင္ေလးအားတက္လာၿပီးလီးကို ပါးစပ္ထဲသြင္း ၿပီးေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္ “ေကာင္းလိုက္တာ.ခင္ေလးရယ္” သူ႔လီးစုပ္ရင္းက်မပိပိထဲက အရည္ေတြထြက္လာေတာ့တယ္။“ခင္ေလး..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၾကာကိုကို မလုပ္လိုက္ရပဲေနမယ္” “ရၿပီေပါ့၊ေက်နပ္သြားၿပီလား” “အင္းး” “ခက္ေလး..အိပ္လိုက္ပါ လား” ခင္ေလးလည္းအိပ္လိုက္တယ္။ ခင္ေလးအိပ္ေတာ့ကိုကိုကႏို႔စို႔ေပး ေတာ့ခင္ေလးက.ကာမဆိပ္ တက္ေနၿပီေလ၊ညည္းမိ တာေပါ့ ၊ကိုကိုကႏို႔ဝန္းေဘးသားေတြကို လည္းလွ်ာႏွင့္ယက္တယ္ ၊ႏို႔ေတြကိုလည္းစို႔တယ္။ ခင္ေလးႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ထတဲ့အထိကိုကိုက ခင္ေလးႏို႔ကိုစို႔လိုက္တယ္၊ ခင္ေလးပိပိတစ္ခုလုံးလည္း႐ႊဲေနၿပီ ၊ကိုကိုကႏို႔စို႔ရင္းပိပိကိုပါႏႈိက္ ေန ေသးတယ္၊အေစ့ေလးကို ပြတ္ေပးေတာ့..ခင္ေလးမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္သြားရတယ္။ ကိုကိုကက်မပိပိကို႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္တယ္” “အာ..ကိုကိုဘုန္းနိမ့္မယ္မလုပ္ႏွင့္”””လုပ္မွာပဲ.လက္စားေခ်တာ” “မလုပ္ပါႏွင့္ကိုကိုရယ္” “တားေနတဲ့ၾကားကိုကိုက ခင္ေလးပိပိကိုလွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္ ယက္ေပးတယ္။“အာ့..ကိုကိုေတာ္ပါေတာ့ေႏွာ္”တားေနသည့္ၾကားထဲကခင္ေလး ပိပိထဲသူ႔လွ်ာထိုးၿပီးေမႊ လိုက္တာ ၊ဒီအရသာကတစ္မ်ိဳးပါ။စိတ္ေတြဆူေဝလာသလိုခံစားရတယ္ေလ။ ခင္ေလးအရမ္းကိုစိတ္လႈပ္ရွားသြား ၿပီးညည္းလိုက္မိတယ္။ကိုကို ကခင္ေလးဖီးေစ့ကို လွ်ာႏွင့္ဖိသိပ္လိုက္ကေလာ္လိုက္ႏွင့္မို႔လို႔ခင္ေလး လည္းအရမ္းကိုစိတ္ကႂကြတက္ လာေတာ့တယ္။ခါးကလည္း အိပ္ရာေပၚက ႂကြတက္ေနတာေပါ့  လူတစ္ကိုယ္လုံးတုန္တက္ သြား ေတာ့တယ္။ “အားးေတာ္ၿပီကိုကို” “ဘုန္း” အိပ္ရာခင္းေပၚခင္ေလခါးျပန္က် လာတာေလ၊တကိုယ္လုံးတုန္ သြားၿပီးလြတ္ ထြက္သြားသလို ကာမစိတ္ကအရမ္းျပင္းျပလာ တယ္၊ “အားကိုကိုရယ္မလုပ္ပါေတာ့ လားကိုကိုရယ္” “အဲဒါဆိုကိုကိုလုပ္ေတာ့ မယ္ေႏွာ္” “လုပ္ေတာ့” ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးကပ္ၿပီးခင္ေလးရင္ဘတ္ႏွင့္ ထိလုနီးပါးေကြးတင္တယ္။

ခင္ေလးထင္တယ္။အဲလိုပုံဆိုရင္ ခင္ေလးပိပိေနာက္မွာျပဴးထြက္ ေနေလာက္တယ္။ကိုကိုက အေပၚကခြလာၿပီးခင္ေလးပိပိထဲ လီး ထိုးထည့္တယ္ “ႁပြတ္.ပလြတ္.” “အာ့ကိုကိုက်ပ္တယ္” “က်ပ္မွာေပါ့ခင္ေလးကေပါင္ ကိုေစ့ၿပီးပူးထားတာကိုး” သူ႔လီးကက်ပ္သပ္ၿပီးဝင္ေလ. ခင္ေလး မွာပိုၿပီးအရသာရွိေလ၊ လီးကလည္းတဇြိ..တဖတ္.ဖတ္၊ တဘြတ္ဘြတ္ဝင္ေနတာငါးမိနစ္ေလာက္မွာခင္ေလး အရသာေတြအျပည့္ ရၿပီးတုန္တက္လာတယ္ “အာ့ရွီးးရွီး..ကိုကို.ျမန္ျမန္.ခင္ေလ ၿပီးေတာ့မယ္” “ၿပီးၿပီကိုကို.ကိုကိုလဲၿပီးေတာ့မယ္” “ကိုကိုအထဲမွာမၿပီးႏွင့္ေဆးထပ္ မ ေသာက္ခ်င္ဘူး” ခင္ေလးကဟိုတရက္ကေဆး ေသာက္ၿပီးဓမၼတာလာတာရက္က မမွန္ေတာ့တဲ့အတြက္ေဆး မေသာက္ခ်င္ဘူး ေလ ကိုကိုကၿပီးခါနီးအျပင္ကိုထုတ္ၿပီး ပန္းလိုက္သည္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။“ဟင္း အားမရဘူးခင္ေလးရယ္” “ဟင္ဘာလို႔လဲကိုကို” “ကိုကိုကအဲဒီအထဲမၿပီး ရရင္အာသာမေျပဘူး..ခင္ေလး” “ခင္ေလးအဲဒီ ေဆးေတြကိုတာရွည္မ ေသာက္ခ်င္ဘူးကိုကို” “ကိုကို..ၾကားဖူးတာရွိတယ္..” “ေျပာျပေလကိုကို” “တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ဗိုက္မႀကီးေအာင္လို႔.အဖုတ္ကိုအ လိုးမခံၾကဘူးတဲ့” “ဟင္..ဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္..ခင္ေလးသူတို႔ကဖင္ပဲ အလုပ္ခံတာတဲ့” “ဟုတ္ပါ့မလားကိုကိုရယ္အဲဒါ ဆိုနာမွာေပါ့” “အဝမွာပဲနာတာတဲ့အထဲေရာက္ ရင္မနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေလ်ာက္ေျပာေနတာ၊ ဝမ္းခ်ဴရင္ေတာင္နာတာ၊ အဲဒါကေသးေသးေလး၊ကိုကို႔ ဟာကအႀကီးႀကီး” “ေနာက္ၿပီးအစသာနာတာ တဲ့ေနာက္က်ရင္မနာ ေတာ့ဘူးတဲ့” “ကိုကိုရယ္..ကြန္ဒြန္သာဝယ္ပါကြာ၊ ဖင္ေတာ့မလုပ္ေစခ်င္ဘူး” “ခင္ေလး..ကလည္း..အလႊာပါးေပမယ့္.တဘဝျခား သလိုခံစားရတယ္တဲ့၊အဲဒါေၾကာင့္ကြန္ဒြန္မသုံးခ်င္ဘူး”ခက္တာပဲကိုကိုရယ္”“အခုလုပ္ခ်င္တာတစ္ခါေလာက္ ေတာ့ခြင့္ျပဳပါလား.ခင္ေလးရယ္””” “ဟင္း.သိပ္ၿပီးအဆန္းလုပ္ခ်င္ တာပဲ၊ၿပီးရင္အစရွိ တေနာင္ေနာင္ႏွင့္.ဒါပဲလုပ္ေနရင္မခက္ဘူးလား၊ မသိတာက်လို႔” “လုပ္ပါထင္ေလးရယ္” “နာမွာေၾကာက္လို႔ပါကိုကို” “မ ေၾကာက္ႏွင့္မနာေအာင္လုပ္ပါ့မယ္” “မဆိုးပါနဲ႔ကိုကိုရယ္ေႏွာ္လို႔” “လုပ္ပါ.တစ္ခါတည္းပါခင္ေလး ရယ္” “ကဲအဲေလာက္လုပ္ ခ်င္လည္း လုပ္..လုပ္” “ေဟး..ဒါမွခင္ေလးကြ၊ခ်စ္လိုက္ တာ” “ႁပြတ္..ႁပြတ္” လိုခ်င္တာရေတာ့ကေလးလိုပဲ၊ ခင္ေလးပါးကို တခြၽတ္ခြၽတ္နမ္းတယ္။က်မလည္းကိုကိုကိုအဲလိုျမင္ရ တာေပ်ာ္တယ္” ခင္ေလးကကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္ေတာ့ ခြင့္ျပဳလိုက္မိသည္။ “ကိုကို႔လီးစုပ္ေပးပါအုံး” “ဟြန႔္..လုပ္ျပန္ၿပီကြာ” ခင္ေလး.ကိုကို႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီးသူ႔လီးကို စုပ္ရျပန္တယ္” “ႁပြတ္… ႁပြတ္” “အဲဒါေတြေၾကာင့္ခင္ေလးကိုအရမ္း ခ်စ္ေနတာ။ကိုကိုတို႔လက္ထပ္ရင္လည္းအဲလိုပဲအၿမဲအလိုလိုက္ေႏွာ္” “ဟင့္အင္းဒီ ဟာေတာ့ဒီတစ္ခါပဲ၊ ေနာက္ဆိုရင္လက္ထပ္ၿပီးမွေပးမွာ၊ ဒါေတာင္တခါတေလမွေပးမွာ” “အိုေကေလ.ခု.ကုန္းေပးဦး” ခင္ေလး လည္းကုန္းေပးလိုက္တယ္ကိုကိုကခင္ေလးဖင္ကိုေခါင္းလိမ္း ဆီေတြသုတ္ေနတာ၊ဖင္ကိုကိုင္ ခံရေတာ့ယားက်ိက်ိႏွင့္ခံရတယ္ လက္ထဲဆီသုတ္ၿပီးဖင္ထဲကို ထည့္တယ္ “ပလြတ္” “အာ့” ဖင္ထဲမီးပူစထိုးလိုက္သလိုပဲ။တမ်ိဳး ႀကီးမွတမ်ိဳးေအာင့္ၿပီးနာတယ္။ကိုကိုကလက္ကိုျပန္ထုတ္သြားတယ္၊ ဖင္ထဲကိုဆီထပ္သုတ္တယ္။ၿပီး ေတာ့ျပန္သြင္းတယ္ “ပလြတ္” “အာ့” အခုအေခါက္ပိုၿပီး လက္ကအထဲဝင္လာတယ္။ဒီတစ္ခါ ကိုကိုလက္ကိုအဆုံးထိမႏႈတ္ပဲတ ဝက္ေလာက္ထားၿပီးဆီကို အေပၚကေလာင္းခ်တယ္၊ ဆီ က႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတာပဲရွင္။ ဆီေလာင္းခ်ၿပီးတာႏွင့္ လက္ကိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကို သြက္သြက္ကေလး လုပ္တယ္။ ခင္ေလးခံႏိုင္ၿပီ။ မနာေတာ့ဘူး၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုကိုက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းထပ္ထည့္တယ္” “ကိုကို နာတယ္” ကိုကိုေလလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ၿပီး ခင္ေလးဖင္ကိုၿဖဲတာ ၊ေနာက္ေတာ့လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ၾကားကဆီေတြဝင္လာတယ္ ။ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ကိုကိုပါ၊ သူလုပ္ခ်င္တာကို မရမကအတင္းလုပ္ယူတယ္ေလ။ဆီထပ္ထည့္ၿပီးလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအသြင္းအထုတ္လုပ္ျပန္တယ္။ဖင္ကိုရႈံထားရင္နာလို႔ထင္ ေလးမွာရသေလာက္ေလ်ာ့ထားရတယ္။ လက္အသြင္းအထုတ္လုပ္တာ မနာေတာ့ပဲေကာင္းလာတယ္ရွင့္။ ပိပိထဲကလည္း ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ကိုကိုက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးဆြဲထုတ္ သြားၿပီးခဏေနေတာ့ခင္ေလး တင္သားႏွစ္ျခမ္းၿဖဲၿပီး လီးကို ထိုးထည့္တယ္

ေျဖးေျဖးေႏွာ္ကိုကို” “ဟုတ္..ခင္ေလး” “လီးကလက္ထက္ရွည္ေတာ့ေအာင့္လာ တယ္။ကိုကိုကတဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ထည့္ၿပီးေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္လုပ္တာ၊တေျဖးေျဖး ႏွင့္ဖင္ကခံလာႏိုင္လာေတာ့ခင္ေလး လည္းညည္းမိတယ္”“တေျဖးေျဖးလိုးရင္းကိုကို႔ဆီးခုံႀကီးကခင္ ေလးတင္ပါးမွာလာထိေတာ့ ကိုကိုလီးအဆုံးဝင္သြားၿပီဆို တာခင္ေလးသိလိုက္တယ္။ေအာင့္တာမွတမ်ိဳးႀကီးပါ။ “”အာ့.ကိုကို..မၿပီးေသးဘူးလား ၿပီးၿပီ.ၿပီးၿပီခင္ေလး အား” ကိုကိုလည္းၿပီးေတာ့ခင္ေလးလည္း အိမ္သာသြားရသလိုကိုကိုလည္း ပဲေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန႔္ရွင္းေရး လုပ္ရေတာ့တယ္။ဒီလိုႏွင့္ခင္ေလး ႏွင့္ကိုကိုရဲ႕ခ်စ္သက္တမ္း ကေျခာက္လေက်ာ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သီတင္းကြၽတ္နီးလာသလို စာေမးပြဲႀကီးလဲနီးလာတယ္။စာေမး ပြဲၿပီးရင္ေက်ာင္းပိတ္ၿပီ။ခင္ေလးတို႔ ေက်ာင္းၿပီးၿပီေလ၊ေမာင္ႏွင့္ခြဲရေတာ့မယ္။ “ခင္ေလး” “ကိုကိုေျပာေလ” “ခင္ေလးေက်ာင္းၿပီးရင္ျပန္မွာလား” “ျပန္ရမွာေပါ့ကိုကို” “သီတင္းကြၽတ္ၿပီးတဲ့အထိရန္ကုန္ မွာေန ပါလား”“ဟင္ မေနခ်င္ပါဘူး၊လူရႈပ္တယ္၊ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ပဲေနခ်င္တာ” “ခင္ေလးကလဲကိုယ့္ၿမိဳ႕ကိုယ္႐ြာမွာ အၿမဲသီတင္းကြၽတ္ေနဖူးတာ ပဲ” “အင္းေလ ခင္ေလးၿမိဳ႕မွာဆိုရင္၊ မုန႔္ေတြလုပ္တယ္၊လႉၾကတယ္၊ည ဘက္ဆိုဘုရားမီးပူေဇာ္ခံၾကတယ္၊ ေဆြမ်ိဳးေတြကို ကန္ေတာ့ရတယ္ေလ” “ခင္ေလးရယ္၊ကိုကိုကစာေမးပြဲၿပီး ရင္ခင္ေလးနဲ႔ခြဲရေတာ့မွာတစ္ေယာက္တၿမိဳ႕စီျဖစ္ေနေတာ့ခနခနလာမ ေနႏိုင္ဘူးေလ၊ခုပိတ္ရက္ေလးတ ရက္ႏွစ္ရက္မွာကိုကိုနဲ႔ခနေနေပးပါ လား” “ကိုကိုရယ္ အိမ္ကေျပာလိမ့္မယ္” “ရန္ကုန္မွာတစ္ခါ ေလာက္ပဲသီတင္း ကြၽတ္ဖူးၾကတာပဲေလ၊ရန္ကုန္က ေရေက်ာ္ကစည္တယ္” “ၾကားဖူးတယ္ကိုကို’ “ႏွစ္ရက္ေလာက္ပဲေနေပးလား ကြာ” ခင္ေလးစိတ္မေကာင္းေတာ့ရန္ကုန္ မွာေနဖို႔သေဘာတူလိုက္ရသည္။အိမ္ကိုလည္းသတင္းကြၽတ္ၿပီးမွျပန္ လာမည္ဟုေျပာလိုက္ရသည္။ သီတင္းကြၽတ္ေန႔လည္ကေတာ့ ကိုကိုနဲ႔အတူေနလိုက္သည္။ ကိုကို စိတ္တိုင္းက်ေနေပးလိုက္ၿပီးည ေနေရာက္ေတာ့လူကမူးသလိုလိုျဖစ္ေနၿပီ။စာေမးပြဲတြင္းစာက်က္ခဲ့ ရသည့္အတြက္အား ျပတ္ရသည့္အထဲကိုကိုႏွင့္ကာမဆက္ဆံသည္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားခဲ့ရသည္။လူလည္း ေမာၿပီးမူးသလိုျဖစ္ရသည္။ ညေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးအဝတ္ အစားလဲလွယ္ကာကိုကိုနဲ႔ေရေက်ာ္ ေဈးဘက္သြားခဲ့သည္။မီးေရာင္စုံ ႏွင့္ရဟတ္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီးေခါင္းမူးရ သည္။လူေတြမ်ားလြန္းသျဖင့္စိတ္ ညစ္မိသည္။ဟိုလူကတိုးလိုက္တြန္း လိုက္နဲ႔မို႔ေခါင္းမူးေနသည္ႏွင့္ “ကိုကိုျပန္မယ္ကြာ” “ခနေန ပါဦးခင္ေလး” “ဟာကြာေခါင္းအရမ္းမူးေနၿပီ” “ခနေလးပါခင္ေလးရယ္၊ဟိုဘက္ကို ခနေလွ်ာက္ရေအာင္” “ေတာ္ပါၿပီကြာ” “ခန ေလးပါခင္ေလးရဲ႕” “ကိုကိုခင္ေလးစိတ္တိုလာၿပီေႏွာ္” “ခင္ေလးကလဲကြာ၊ ခနေလးကို” “မရဘူး၊အခုျပန္မယ္” “ဟိုအနားကဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္း ေတြေရာက္ေနတယ္” “ကိုကိုေနခဲ့ခ်င္ရင္ေနခဲ့၊ခင္ေလး ကေတာ့ျပန္မယ္” စိျမရွည္စြာႏွင့္ခင္ေလးပြဲေဈးထဲကျမန္ျမန္ေျပးထြက္လိုက္ၿပီးလမ္း မေပၚတက္ ရာ “ကြၽီ..ကြၽီ ဒုန္း” “ဟာ ကားတိုက္ၿပီေဟ့” ခင္ေလးဘာမွမသိေတာ့ေပ။ ခင္ေလးသတိရလာေတာ့ရန္ကုန္ ေဆး႐ုံႀကီးေပၚဝယ္။ “သမီးခင္ေလးသတိရလာၿပီလား” ေဖေဖႏွင့္ေမေမ၏စိုးရိမ္တႀကီး မ်က္ႏွာနဲ႔ေျပာေနသည္။ “ဟုတ္ကဲ့ေမေမ” “သမီးသတိေမ့ေနတာႏွစ္ရက္ရွိၿပီ” “ဟင္ဟုတ္လား” ခင္ေလးအိပ္ရာကထရန္ျပင္သည္။ ထ၍မရေပ။ခင္ေလးလိုက္ရွာလိုက္သည္ကခင္ေလးခ်စ္ ေသာကိုကို။ မေတြ႕မိပါ။ဝမ္းနည္းစိတ္တိုလွ်ံ ထြက္လာသည္။ဝမ္းနည္းစိတ္ျဖင့္ မ်က္ရည္က်ရသည္။ “သမီးဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သမီးရယ္၊ အားမငယ္နဲ႔ေဖေဖေရာေမေမပါရွိတယ္၊မငိုနဲ႔တိတ္ေႏွာ္” ေမ့ေမ့အားေပးစကားသာၾကားရ သည္။ကိုကိုအားေပးစကား ၾကား ခ်င္သည္။သို႔ေသာ္ကိုကိုမလာေပ။ အိပ္ရာကထမရသျဖင့္စစ္ေဆးၾက ရျပန္သည္။အျပစ္ရွာမေတြ႕ပါ။ ဆရာဝန္ေျပာသည္ မွာေတာ့ထိတ္ လန႔္စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရၿပီးေလ့က်င့္ ခန္းမွေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္ဟုေျပာ ျပလာသည္။ ေဆး႐ုံတြင္တစ္ပတ္ခန႔္ ေနသည္။ ထိုတပတ္အတြင္း ကိုကိုမလာေပ။ခင္ ေလးကိုကို႔ကိုစိတ္နာသည္။ခင္ေလး မွာလမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္သည္မွအပ က်န္သည့္ ဒဏ္ရာမ်ားေပ်ာက္ကင္း ၍ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီးမိမိၿမိဳ႕သို႔ျပန္ခဲ့ ရသည္။ကိုကိုအားတအားမုန္းမိသ သည္။မိမိ၏အပ်ိဳစင္ဘဝကိုယူခဲ့ ယုံ မကဒုကၡိတဘဝေရာက္ေနစဥ္ပစ္ ပယ္ထားေသာေယာက္်ားမပီသ ည့္သူအားအရမ္းမုန္းသည္။ယခုလည္းအနာေဟာင္းတို႔ျပန္ ထလာ သည္။ရင္ခြင္တစ္ခုလုံးဟာတာတာ ႏွင့္ခံစားရသည္။အမုန္းမီးတို႔ပြား ရေလသည္။ညေနေစာင္းခဲ့ၿပီ။ ခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္းၿမိဳ႕ကိုလွည့္ၿပီး ဘုရားမီးပူေဇာ္ခံသည္။

လူတို႔အသံအသံခ်က္စက္မ်ား ေဆာင္းေဘာက္မ်ားႏွင့္လွည့္လည္ ၾကသည္။ညကိုးနာရီထိုးခါနီးမွခင္ ေလးတို႔အိမ္ဖက္ကိုဘုရား ပူေဇာ္ခံအဖြဲ႕ေရာက္လာသည္။ “မမ အျပင္ထြက္ပါဦး” “ေနပါေစ ညီမေလးရယ္” “မမကလဲအိမ္ထဲပဲေနေနတာ၊အျပင္ ေလးဘာ ေလးထြက္ၿပီး၊ပိုက္ဆံေလး ဘာေလးလႉေလ” “အင္းပါကြယ္” ညီမေလးအလိုက်အျပင္ထြက္ရန္ ျပင္ရသည္၊ဝွီးခ်ဲေပၚထိုင္၍ညီမ ေလးကတြန္းသည္။အိမ္အျပင္ကို ေရာက္သည္။ၿခံအျပင္ထိထြက္ၿပီး အလႉခံမ်ားကိုလႉသည္။အားလုံး ၿပီးသည့္အထိေစာင့္ၾကည့္ ၿပီးျပန္ဝင္ရန္ႀကံၾကေတာ့ “ညီမေလးမမအိမ္ထဲမဝင္ခ်င္ေသး ဘူး” “မမကဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ” “စပါယ္႐ုံနားပို႔ေပးပါညီမေလး” “ဟုတ္ကဲ့မမ” ညီမေလးကစပါယ္႐ုံနားတြန္းေပး သည္။လေရာင္လင္းလွ်က္စပါယ္ရနံ႔တို႔သင္းပ်ံ႕ေနသည္။ေခါင္းၾကည္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုစဥ္မိမိမ်က္လုံးကိုလက္ျဖင့္အုပ္ သည္။အစကေတာ့ညီမေလးလို႔ ထင္ခဲ့သည္။ညီမေလး၏လက္မ ဟုတ္။အရမ္းထိတ္လန႔္သြားသည္။ ရရွိေသာကိုယ္သင္းနံ႔မွာကိုကိုသုံးစြဲ ေလ့ရွိေသာေရေမႊးနံ႔ျဖစ္သည္။“လႊတ္ လြတ္ ဘယ္သူလဲ” မ်က္လုံးကိုအုပ္ထားသည္ကိုလႊတ္ လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာခ်င္းဆုံ၍ေျပာသူ က “ကိုကိုပါ” “ဟင္ လူယုတ္မာႀကီး” ေဒါသမ်ားထြက္လြန္း၍ထိုင္ရာမွထ ၍ရန္ေတြ႕ေတာ့သည္။ “ရွင္ထြက္သြားစမ္း၊မထြက္ရင္က်မ ေအာ္လိုက္မွာ” “မထြက္ႏိုင္ပါဘူးခင္ေလး” ေဒါသႀကီးေသာခင္ေလးစိတ္တို၍ “ေဖေဖေရ လာပါဦး၊လူယုတ္မာ ကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ပါ” အိမ္ထဲ မွလူမ်ားထြက္လာၿပီး “သမီးႀကီး ၊သမီးႀကီး” ေမ့ေမဆီလွမ္းၿပီးေမ့ေမ့ရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ ငိုလိုက္သည္။ “သမီးႀကီး လမ္းေလ်ာက္ႏိုင္ၿပီ” ဟိုလူအားေမာင္းမထုတ္ပဲသမီးလမ္းေလ်ာက္ႏိုင္ၿပီဆိုမွသတိရသည္။ မိမိမတ္တပ္ရပ္သည့္အျပင္လမ္း ေတာင္ေလ်ာက္ လိုက္ေသးသည္။ ထိုအခါမွလဲက်မလိုျဖစ္ရာကိုကိုမွ လွမ္းထိန္းၿပီးဝွီးခ်ဲေပၚျပန္တင္ေပး သာ္။ခင္ေလးမွာဝွီးခ်ဲေပၚငိုေႂကြးေန ေသာ္လည္းမိသားစုမ်ားကဝမ္းသာ ေနၾကသည္။“ေဖေဖ ဟိုလူကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ေလ” “သမီး ေဖေဖရွင္းျပမယ္ေႏွာ္သမီး၊ စိတ္ေအးေအးထားၿပီးနားေထာင္” “ေဖေဖကဘာ ရွင္းျပမလို႔လဲ” “ကိုကိုမင္းေမာင္အေၾကာင္းေလ” “နင္ဘာသိလို႔လဲႏွင္းႏွင္း” “မမကိုေတာင္းရမ္းဖို႔ေရာက္လာတဲ့ ကိုကိုမင္းေမာင္ အေၾကာင္း” “ဘာ ဒီလိုငါဒုကၡိတျဖစ္မွထြက္ေျပး တဲ့လူမ်ိဳးကိုငါလက္မထပ္ဘူး” “မဟုတ္ဘူးသမီး၊ကိုကိုမင္းေမာင္လဲ သူ႔အျဖစ္နဲ႔ သူပါသမီး” “အဲဒါဆိုအစကတည္းကလာရွင္းျပေလ၊ခုက်မွ ဟီးဟီး” “သမီးကားတိုက္တဲ့ေန႔မွာ သူပဲေဆး ႐ုံကိုပို႔တယ္၊အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ အေဆာင္ကိုေျပာတယ္၊အေဆာင္ကေဖေဖတို႔ဆီဆက္ေတာ့ေဖေဖတို႔ လာတယ္၊သူကသမီးကိုသမီးသူငယ္ ခ်င္းဆီ အပ္ၿပီးသူ႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္သြား တာ” “သမီးဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေလ၊သူ မျပန္ပဲေနရမွာေပါ့” “ဟုတ္တယ္ ခင္ေလး၊ အဲဒီေန႔ပဲေမေမ ေလျဖတ္သြားလို႔ကိုကိုျပန္ရတယ္၊ေမေမ သက္သာေတာ့ခင္ေလးအေဆာင္ကို ဆက္တာ၊ခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းကအ ေဆာင္မွာမရွိ ေတာ့ဘူး၊အဆက္အ သြယ္ျပတ္သြားတယ္။ေမေမက လမ္းမေလ်ာက္ႏိူင္ေတာ့သူ႔ကိုျပဳစုရင္းသူ႔အလုပ္ေတြေၾကာင့္အျပင္ကိုထြက္ ဖို႔အခြင့္မသာဘူး။ေမေမေနေကာင္းမွေမေမကိုဖြင့္ေျပာလိုက္ တယ္။ေမေမကသေဘာတူတယ္။ဒီေတာ့ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္လို႔ ရေအာင္အဆက္အသြယ္ျပန္ရွာေတာ့ ခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ လြန္ခဲ့တဲ့တပတ္က အဆက္အသြယ္ရၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ရတယ္။အန္ကယ္နဲ႔ ေမေမစကားေျပာၿပီးေတာ့ခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ကိုလာခဲ့တာပါ။ခင္ေလးကို ကိုကိုလက္ထပ္ပါရေစ” ခင္ေလးေဖေဖကိုၾကည့္ေတာ့ၿပဳံးေန သည္။ “ဒီအထိေတာ့ေဖေဖတို႔စီစဥ္တာပါကြယ္၊က်န္တာေတာ့သမီးေလး သေဘာပါ ကြယ္” ေျပာၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားၾကေလ သည္။ “ခင္ေလးကိုကို႔ကိုလက္ထပ္မယ္ မဟုတ္လား” “ခင္ေလးဒုကၡိတျဖစ္ေနရင္ေကာ ကိုကိုလက္ထပ္မွာလား” “ခင္ေလးဒုကၡိတျဖစ္လဲလက္ထပ္မလို႔ကိုကိုလာခဲ့တာ၊ကိုကို႔အခ်စ္ႏွင့္ ေမတၱာကျဖဴစင္တာေၾကာင့္ခင္ ေလးလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါၿပီ” “ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္မယုံႏိုင္ပါ ဘူးကိုကို” “မယုံဘူးဆိုရင္ကိုကိုကိုကိုျပမယ္ လာမတ္တပ္ရပ္ လိုက္” ကိုကို႔ကိုအားျပဳရင္းခင္ေလးမတ္ တပ္ရပ္လိုက္သည္။မတ္တပ္ရပ္ သည္အထိအဆင္ေျပသည္။ ကိုကိုကငါးလွမ္းမွ်ခြာ၍ “လာေလခင္ေလး ကိုကိုတို႔ေရွ႕ဆက္ ရမယ့္ဘဝအတြက္ႀကိဳးစားလိုက္ရ ေအာင္” ခင္ေလးႀကိဳးစားၿပီး လွမ္းရေလၿပီ။ “တစ္လွမ္း” “ႏွစ္လွမ္း” “သုံးလွမ္း” “မရေတာ့ဘူးကိုကို” “ႀကိဳးစားစမ္းပါခင္ေလးအားမ ေလွ်ာ့နဲ႔ခင္ေလးအနားမွာကိုကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အၿမဲရွိေနမွာ” ခင္ေလးႀကိဳးစားၿပီးေလ်ာက္လွမ္းလိုက္သည္၊“ေလးလွမ္း” “ငါးလွမ္း” “ေအာင္ျမင္ၿပီကြ ဟားဟား” ကိုကိုကဖက္၍ခင္ေလးပါးျပင္ကို နမ္းေလသည္။ ခင္ေလးမွာ ဝမ္းသာလြန္း၍ မ်က္ရည္မ်ားပင္ စီးက်လာေတာ့သည္။အိမ္ထဲသို႔ေရာက္လွ်င္ မိသားစုအားလုံး ၿပဳံးေပ်ာ္လွ်က္ရွိေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ႀကိဳၾကသည္။ ထိုညကေတာ့ခင္ေလးအိပ္မေပ်ာ္ ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ခင္ေလးခ်စ္တဲ့ ကိုကို ခင္ေလးအနားေရာက္ရွိေနၿပီေလ။