သည်တနွေ လေပွေနဲ့အတူ စိတ်ရူးတွေလည်း လွင့်မျောဆဲ။ သည်တမိုး မိုးစက်နဲ့အတူ လျှပ်လက်လို့ ချိန်းလိုက်တိုင်း အတိတ်ဟောင်းကိုပဲ လွမ်းမိတယ်။ သည်တဆောင်း ရာသီတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း လယ်စောင့်တဲနားက သက်မချသံနဲ့ အဝေးကို ငေးနေဆဲပါ မိနွေရေ။ သြော် မိနွေ မိနွေ ဟူး အတိတ်ဆီသို့ ဖိုးထောင်စိတ်တွေ လွင့်မျောနေမိတာက တိုက်ဆိုင်မှုများစွာဖြင့် ကြုံဆုံရတဲ့ နေ့ရက်များမှာပေါ့။ ပူပြင်းလှတဲ့ နွေနံက်ခင်းတခုမှာ “သားဖိုးထောင်ရေ အိပ်ယာထလေ မိနွေတို့ ထင်းကောက်ထွက်ဖို့ စောင့်နေကြပီ” “ရတယ် ဒေါ်လေး အဲဒီအိပ်ပုတ်ကို မိနွေ သွားနှိုးလိုက်မယ်” ပြောရင်း ဖိုးထောင်အိပ်နေတဲ့ အိမ်နောက်ဖေးအဖီတဲအတွင်း မိနွေ ဝင်သွားချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ရင်ဖိုထိတ်လန့်စရာလေ။နေ့ဖက်မှာ ပင်ပင်ပန်းပန်းလှုပ်ရှားရုန်းကန်ရပြီး အိပ်ရေးဆိုးတဲ့ဖိုးထောင်အိပ်နေပုံက ပူလွန်းတော့ ပုဆိုးက ခါးအထိလန်နေပီး သူ့ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့လီးကြီးက မိုးထောင်လို့နေတာကို မိနွေမြင်လိုက်ရတော့ “အို တကယ်အကြီးကြီးပဲ သူ့အကို ကိုဇော်ပြောတာ ဟုတ်သားပဲ” လို့ စိတ်မှာတွေးရင်း စောက်ဖုတ်က ကျင်ကနဲ တချက်ရှုံ့သွားပီး ရင်ဖိုလှိုက်မောရင်း အဖီတဲအပြင်ဖက် အသာလေးပြန်ထွက်ကာ ထရံကို တဖုန်းဖုန်းပုတ်ပီး”ဖိုးထောင် ဖိုးထောင် ထတော့ဟဲ့ ထင်းကောက်သွားရမယ် နောက်ကျနေပီ ” အသံနည်းနည်းမြှင့်နှိုးလိုက်မှ ဖိုးထောင်လည်း လန့်နိုးလာပီး “ဟင် ထပီ ထပီ မိနွေ” ဟု ကပျာကယာ အိပ်ယာထလိုက်မှ မိမိဖြစ်ပျက်နေတာကို မိနွေမြင်သွားပီလား တွေးရင်း မျက်နှာသစ်ပီး အမေထည့်ပေးလိုက်တဲ့ ထမင်းထုတ်လေးဆွဲရင်း မိနွေတို့နဲ့အတူ တောထဲ ထင်းကောက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ကိုယ်စီကိုယ်စီ ထင်းခြောက်အတူကောက်ပီး နေလည်းအတော်လေးမြင့်လာတော့ ” ဖိုးထောင်ရေ၊ မိနွေရ၊ ထမင်းကြမ်းစား ခဏနားရအောင်ဟေ့” အေးမူရဲ့ ဆော်သြမှုကြောင့် ခဏအမောဖြေရင်း မနက်စာ ထမင်းကြမ်းကြော် ဝိုင်းဖွဲ့စားပီး အေးမူအလစ်မှာ “မိနွေ ဒီည ကိုဇော်က တွေ့ချင်လို့တဲ့” တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့၊ “ရှူး အိမ်ကအခြေအနေကောင်းရင် အေးမူအိမ် အလည်သွားမလို့ဆိုပီး ထွက်ခဲ့မယ်လို့ နင့်အကိုကို ပြောထားလိုက်” “အေးပါဟာ နင်တို့ကလည်း ယူမှာဖြင့်လည်း ခိုးပြေးကြဟာ ဘာတွေမှန်း မသိဘူး” “ကြားက အောင်သွယ်နေရတဲ့ငါ့ကို နင့်အဖေကြီက ရိပ်မိလား မသိဘူး။ တွေ့လိုက်တိုင်း ဘုကြည့် ကြည့်နေတယ်” “ဟယ် ဟုတ်ပါဘူး ဖိုးထောင်ရယ် အဖေက အဲလိုကြည့်နေကြပဲဟာ” “အင်းပါ နင်တို့ကို မိဘတွေ သဘောမတူတဲ့ကြားက ချိန်းပေးရတဲ့ ငါက ခေါင်းကျိန်းနေပီ” “သူများအချစ်ရေး ကူညီကောင်းပါတယ် ဖိုးထောင်ရယ်” “နင့်အတွက်လည်း အေးမူကို ငါပြောထားတယ် သိလား” ပြောရင်း ဖိုးထောင်ပေါင်ကို မိနွေပွတ်ရင်း ချော့လိုက်တော့ “အင်း အေးမူကို ငါယူဖို့အထိ စိတ်ကူးထားတာ””ဖွဂ့်မပြောရဲသေးလို့၊ ပီးတော့ တို့က ငယ်သေးတယ်လေ”“အမယ် ဘာငယ်တာလဲ? လူကဖြင့် အခုမှ ၁၆နှစ်တဲ့၊ အေးမူသာ နင်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်လို့ကတော့ မြင်ယောင်သေး။ အဟိ” “ဟင်! ဘာအဟိလဲ မိနွေ” “မနက်စောက ငါအိပ်နေတာ နင်မြင်သွားတာလား” “မြင်စရာလားဟဲ့ နင့်အကိုပြောလို့ သိထားတာ ကြာပေါ့” ဖိုးထောင်ကို လိမ်ညာပြောလိုက်ရပေမဲ့ မိနွေစိတ်ထဲ ပြန်မြင်ယောင်ပီး ကျက်သည်းများ ထလာရင်း ကျင်ကနဲ ရင်ဖိုမိပြန်တယ်။ “ဟာ မဟုတ်ကဟုတ်ကတွေ ဘယ်သူ့မှလျှောက်မေ၊ပြာနဲ့နော် မိနွေ” “တော်ကြာ ရွာထဲမှာ ငါ့ကြိုက်မဲ့သူ မရှိပဲနေအုံးမယ်” “အေးပါဟဲ့ ပြောစရာလား ဟိဟိ” မိနွေ လျှာလေးထုတ်ရင်း ဖိုးထောင်ပေါင်ကိုပုတ်းရင်း ပြန်ပြောလိုက်ချိန်မှာ “ဟဲ့ ဖိုးထောင်နဲ့မိနွေ တိုးတိုးလေး တွတ်ထိုးမနေကြနဲ့ ရွာပြန်နောက်ကျလိမ့်မယ်။ ထင်းပြန်ကောက်ကြစို့” “နင်တို့နှစ်ယောက်က ကြိုက်နေကျပီလား?” “အမလေးတော် သူကြိုက်နေတာ ငါ့မဟုတ်ဘူးဟေ့။ နင့်ကို နင့်ကို” အေးမူရင်ပတ်ကို မိနွေလက်ထောက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်တော့ “အိုတော် မိနွေကလဲ ဘာမှန်းမသိ ဟိုကဖြင့် တုတ်တုတ်တောင်လှုပ်တာ မဟုတ်ဘူး” ရှက်စနိုး မျက်နှာပေးဖြင့် အေးမူက ပြန်ပြောပီး ထင်းကောက်ရန် အဝေးသို့ပြေးသွားသော အေးမူနောက်ကျောကို ငေးကြည့်နေရင်း အေးမူရဲ့ဖင်သားလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေ လှုပ်ခတ်သွားတာကို မြင်မိလိုက်တော့”ဒီညအတွက်လည်း မှန်းထုလိုက်အုံးမယ် အေးမူရေ” လို့ စိတ်ကူးရင်း ပြုံးရွင်စွာဖြင့် ထင်းကောက်ရန် လူစုခွဲလိုက်ကြပေမဲ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ တချက်တင်းတက်လာကို အနားမှာရှိတဲ့ မိနွေက အမှတ်တမဲ့ မြင်မိလိုက်ပြန်တယ်။
“ဖိုးထောင်တော့ အတော်ထန်မှာပဲ”လို့ တွေးလိုက်ရင်း မသိသလိုပဲ နေလိုက်ပီး ထင်းခြောက်များသာ ဆက်၍ကောက်လို့ နေလိုက်တယ်။ ထင်းခြောက်များ ကောက်ယူပီး ရွာရောက်လို့ မှောင်ရီပျိုးစမှာပဲ “ဒေါ်ကြီး ညီလေးဖိုးထောင်ရှိလား” “အေး ရှိသကွဲ့. နောက်ဖေးအဖီထဲ လှဲနေတယ်ထင်ပါရဲ့” “ဟုတ် ဒေါ်ကြီး ကျုပ်ပဲသွားလိုက်မယ်”လို့ ပြန်ပြောရင်း ကိုဇော်တယောက် ဖိုးထောင်ရှိရာ အဖီထဲလေးထဲဝင်ရင်း “ညီလေး မိနွေက ဘာပြောလိုက်လဲ လာမယ်တဲ့လား?” အသံခပ်အုပ်အုပ်လေး မေးလိုက်ရာ “အိမ်က အခြေအနေကောင်းရင်တော့ ထွက်လာမယ်တဲ့” “ညီလေးပဲ အေးမူတို့အိမ်မှာ လသာသာ စကားထှာဖွက်မယ်ဆိုပီး သွားခေါ်ပေးပါလား။ ကူညီပါ ညီလေးရာ ။ ငါ မင်းကို စာအုပ်ပေးဖတ်မယ်” စာအုပ်ဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်တော့ ဖိုးထောင်လည်း တက်ကြွလာပီး “ဟုတ် ကိုကြီး ညီလေးစာအုပ်ဖတ်တာ ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့အုံးနော်”ဟု ပြောရင်း ခြေလှမ်းတို့က မိနွေအိမ်ကို ထွက်ခွာခဲ့ပီလေ။” မိနွေရေ မိနွေ မိနွေရှိလား အဒေါ်” “ငါ ဒီမှာ ဖိုးထောင် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ” မှင်သေသေနဲ့ ပြန်မေးတော့ “အေးမူတို့မှာ လသာသာနဲ့ စကားထှာဖွက်တိုင်း ကစားမလို့၊ နင်လိုက်မလားလို့ ငါလာခေါ်တာ”လို့. အသာလေးမျက်စိမှတ်ပြတော့ မိနွေလည်း “အမေ သမီးလိုက်သွားအုံးမယ်နော်”ပြောလိုက်ရာ “အေး ညမနက်စေကြနဲ့နော် ။ အပြန်လည်း လိုက်ပို့ပေးလိုက်နော် ၊ဖိုးထောင်” “ဟုတ် ဂျီးတော် သွားပီနော်”ဟု ပြောပီး ဖိုးထောင်နဲ့အတူ မိနွေလည်း အတူတူလိုက်လာရင်း အမြဲခိုးပီး ချိန်းတွေ့နေကြ ဖိုးထောင်ရဲ့အဖီထဲဆီသို့ တိတ်တိတ်ကလေး ဘယ်သူမှမရိပ်မိအောင် သွားနေရင်း “ဟဲ့ဖိုထောင် ဖြည်းဖြည်းသွားပါဟဲ့ ။ အမှောင်ရိပ်ကလည်း ခိုသွားအုံး သူများတွေမြင်သွားမှာလည်း ငါရှက်တယ်”ပြောရင်း ဖိုးထောင်အနားကပ်ပီး လမ်းအတူတူလျှောက်လိုက်ရာ ဖိုးထောင်ရဲ့တထောင်က မိနွေနို့အုံတင်းတင်းလေးကို ထောက်မိပီး ဖိုးထောင်စိတ်တွေ ဖျင်းကနဲ ကြွတက်လာပီး နေ့လည်က အေးမူရဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ပြေးမြင်လိုက်တာ လူပျိုရိုင်းရဲ့လီးကြီးက ပုဆိုးကြားမှာ တင်းကနဲဖြစ်လာတယ်။အိမ်ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ့အရိပ်အခြေအနေ မတွေ့တော့ မိနွေကို ကိုဇော်စောင့်နေတဲ့ အဖီထဲလေးထဲ ပို့ပေးရင်း “ကိုကြီး မိနွေရောက်ပီ ကျနော့ပေးစရာရှိတာ ပေး ။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်လည်း ပြောကြအုံး ။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ အမေအိပ်နေပီထင်တယ်” အသံခပ်အုပ်အုပ်ပြောပီး ကိုဇော်ရဲ့သူငယ်ချင်း မြို့ပေါ်က ငှါးလာတဲ့ အပြာရောင်မျက်နှာဖုံးစာအုပ်သေးသေးလေးကို လှမ်းယူရင်း “အေးမူတို့အိမ်ဖက် ခဏသွားပီ” လိမ်ညာပြောဆိုကာ ခြေဖွဖွနင်းပီး တဲအတွင်းက အကိုကြီးကိုဇော်နဲ့မိနွေတို့ရဲ့ ချစ်ကြည်နူးနေပုံကို သူတို့မမြင်အောင် ခိုးးခြောင်းကြည့်ဖို့ အိမ်အောက်ကို တွားသွားပီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်လေ။ “လွမ်းလိုက်တာ မိနွေရယ် ရှူး” “အို အကိုကလည်း တွေ့တာနဲ့ မိနွေကို အတင်းဖက် တအားနမ်းတော့တာပဲ ။ ဒီမှာ အသက်ရှူကြပ်ပီး အနေရခက်တယ်ရှင့်” “ချစ်လို့ပါ မိနွေရယ် ပြွတ် ပြွတ်” ကိုဇော်လည်း မိနွေနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရင်း နို့အုံလေးကို အကျႌပေါ်က အုပ်ကိုင်ပွတ်ချေရင်း “နွေလေး အကျႌချွတ်မယ်နော် ။ နို့လေးတွေ ကိုကို တဒာားစို့ချင်ပီ””“အာ ကိုကိုရယ် မသိဘူးဟာ မိနွေ အနေရခက်တယ် ။ ဟိုဟာတော့ မလုပ်ရဘူးနော် ။ မင်္ဂလာဦးညမှ ကိုဇော်ကို ခွင့်ပြုမယ်” ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ တီးတိုးချစ်ရည်လူးနေသံကို မမြင်ရပေမဲ့ ကြားနေရတဲ့ ဖိုးထောင်မှာတော့ ပုဆိုးထဲကလီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အေးမူရဲ့ဖင်လှလှလေးကို မှန်းကာ ဖွဖွလေး ထုနေလိုက်ရင်း“အမလေး ကိုကို မိနွေ အနေရအရမ်းခက်တယ် ။ ဖြည်းဖြည်းစို့ပါနော် အ အ ရှီး လက်က ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ကိုကိုရယ် မိနွေဟာအထဲမှာ သေးပေါက်ချင်သလို ခံစားရတယ် အိ အ ရှီးး” ကိုဇော်လည်း ချစ်သူမိနွေရဲ့နို့တွေစို့ရင်း စောက်စိကို လက်မနဲ့ပွတ်ကလိရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းက လက်ညိုးလေးကိုခပ်သွက်သွက်လေး ကစားပေးလိုက်ရာ မိနွေလက်တွေက ကိုဇော်လည်ပင်းကို တအားဖက်တွယ်ရင်း ခါးကြီးကော့တက်လို့ ခြေဖျားတွေ ကွေးသွားရင်း ဖင်ဆုံကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ “အီးကနဲ”ညည်းညူ၍ ပီးမြောက်သွားပီလေ။
“နွေလေး ကောင်းလား “ “အင်း ကိုကို လူကို နှုံးသွားတာပဲ” “အဲဒါထက်ကောင်းတာ နွေလေး ခံစားဖို့ ဒီနှစ်ဆောင်းရောက်လို့ လယ်တွေသိမ်းပီးရင် လက်ထပ်ကြရအောင်နော်။ လောလောဆယ် ကိုဇော့်ကို ကြင်နာပေးအုံးနော်” ပြောရင်း ပုဆိုးချွတ်ထားတဲ့ လီးပေါ်ကို မိနွေလက်ကလေး တင်ပေးလိုက်ရာ“ဟိ ကိုကို့ဟာလည်း အတော်တင်းနေပီနော်”ပြန်ပြောရင်း ဖွဖွလေး ထုပေးနေစဉ် မနက်စောကမြင်ခဲ့ရတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကြီးကို စိတ်ထဲ မြင်ယောင်လာပီး ကိုဇော်လီးထက် ပိုကြီးပိုတုတ်တာ တွေးရင်း ကိုဇော်လီးကို တအားဖျစ်လို့ ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးနေမိစဉ် “ဒား”ဟူသော အသံနဲ့အတူ ဗြစ်ကနဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ရင်း “ကောင်းလိုက်တာ နွေလေးရယ် ။ ဒီညလုပ်ပေးတာက အရင်ကထက် ပိုကောင်းသလို ခံစားမိတယ် မိနွေရယ်” မိနွေပါးလေးကို အနမ်းခြွေရင်း ကိုဇော်အသံကြားရင်း အပြင်က ခိုးပီးနားထောင်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လည်း သုတ်ရည်တွေကို မြေပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ရင်း အေးမူကို အမြန်ချစ်ခွင့်ပန်ဖို့ ဆုံးချက်ချလိုက်ပီလေ။ဖိုးထောင်တယောက် အကိုဝမ်းကွဲ ကိုဇော်တို့စုံတွဲ ချစ်ရည်လူးတဲ့ အသံတွေရယ် မျက်နှာဖုံးအပြာထဲက ကာမဆက်ဆံနည်းတွေ ဖတ်ရင်း ဂွင်းထုလိုက် လေ့လာမှတ်သားလိုက်ဖြင့် တကယ့်လက်တွေ့ ကာမဆက်ဆံကြည့်လိုစိတ်တွေ ထကြွလာပီး ရင်ထဲကကျိတ်ပီး ချစ်နေရတဲ့ အေးမူကို ဖွင့်ပြောဖို့ မိနွေလည်း ပြောခိုင်းပီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ချစ်ကြိုက်နေကြောင်း ဖွင့်ဟလို့ ချစ်ခွင့်ပန်လိုက်ရာ မခူးခင်က ညွှတ်ချင်နေတဲ့ အေးမူလည်း ဖိုးထောင်အချစ်ကိုလက်ခံပြီး အသိအမှတ်ပြုလိုက်ရာ ကိုဇော်နဲ့မိနွေလို လူခြေတိတ်တဲ့ ညနက်တွေမှာ အေးမူတို့အိမ်နောက်ဖေးက မန်ကျီးပင်ရိပ်နဲ့ နွားစာတဲအတွင်း အခါအခွင့်သင့်သလို ခဏခဏချိန်းတွေ့ပါများပီး ဖိုးထောင်ရဲ့ လေ့လာစမ်းသပ်တဲ့ အပွတ်အသပ် အကြင်နာတွေအကြားမှာ အရိုင်းစပယ်အေးမူတယောက် သာယာနစ်မွန်းလို့ ချစ်တဲ့သူဖိုးထောင်အား ဘဝကိုပုံအပ်လိုက်ရင်း သောက်လေသမျှ အငတ်မပြေတဲ့ ဆာငန်ရေကို နွားစာတဲထဲမှာလည်း ချစ်ရည်လူး ယာတောအတူသွားရင်း လယ်စောင့်ထဲမှာ လူလစ်တိုင်း ချစ်ခြင်းပြိုင်ကြရာဝယ် သူတို့နဲအမြဲလိုလို အတုသွားအတူလာများတဲ့ မိနွေလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူတို့ဆက်ဆံတာကို ရိပ်မိလာတယ်။ မိနွေလည်း ကိုဇော်နဲ့ အခွင့်သာသလို ချိန်းတွေ့နေပေမဲ့ သူ့ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို မင်္ဂလာဦးညမှ ပုံအပ်ဖို့ အားတင်းထားလည်း မြင်ဖူးထားတဲ့ဖိုးထောင်လီးကြီးကို ပြန်တွေးတိုင်း စိတ်ထဲမှာ အမည်ဖော်မရတဲ့ခံစားမှုတခု ဖြစ်ဖြစ်လာပီး စောက်ဖုတ်ကလည်း ကျင်ခနဲဖြစ်တတ်နေတာ ကြာခဲ့ပီ။ ကိုဇော်နဲ့ချိန်းတွေ့ဖို့ ကြို/ပို့လုပ်ရာ ညတွေမှာလည်း မိနွေက ဖိုးထောင်ဒာား ပွတ်သီးပွတ်သပ်တွေ လုပ်မိနေတတ်တယ်။ ဖိုးထောင်လည်း အကို့ချစ်သူ ငယ်သူငယ်ချင်းမို့ မဖြစ်သင့်မှန်းသိပေမဲ့လည်း တခါတလေ မိနွေခါးလေး ပြန်ဖက်မိရင်လည်း ငြိမ်နေတတ်တဲ့ မိနွေကို သွေးတိုးစမ်းချင်လာခဲ့တယ်။ “မိနွေ နင်တို့လည်း ယူကြတော့လေ ။ ငါနဲ့အေးမူတော့ နောက်ထပ် ၂ နှစ် ၃နှစ်ဆို လက်ထပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်” “သိပါတယ် ဖိုးထောင်ရယ် အေးမူ နင့်အပေါ် ဘယ်လောက်ထိချစ် ဘယ်လိုထိ တန်းတန်းစွဲနေတာ အေးမူပြောထားလို့ အကုန်သိ၊ ဟိ ဟိ” “အာ အေးမူတော့ လုပ်ချလိုက်ပီ ။ တွေ့မှ နာပီသာမှတ်” “ဟိ ဟိ အေးမူကလည်း အဲဒီနာတာလေးကို သဘောကျတာတဲ့” “ဟာ ပြောမိမှ ပိုဆိုးနေပီ နင်လည်း အကိုကြီးကို နာအောင်လုပ်ခိုင်းပေါ့” “နင့်အကိုကြီးက ငါ့ကို တန်ဖိုးထား သစ္စာရှိတယ် သိလား ။ နင်တို့လို ယွပိုးထမနေဘူး ဟွန်း” “အေးပါဟာ ငါ ရိပ်မိပါတယ် ။ ငါသာအကိုကြီးနေရာဆို နေနိုင်ပါဘူး။ ဟီးး” ” မသာ ကောင်စုပ် နင့်အကိုကြီး တိုင်လိုက်မှာနော် “ “ဟာ အကိုကြီးတော့ မတိုင်ပါနဲ့နော်။ ငါက သူ့ငယ်ချင်းမလို့ စတာပါ၊ တော်ကြာ ကိုဇော့်လက်သီးစာ ငါ မိနေပါ့မယ်” “မသိဘူး တိုင်မှာပဲ”ဟု ပြန်ပြောခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တမ်းကျ မိနွေ ပြန်မပြောခဲ့ပါ။
မိုးနှောင်းလို့ ကောက်လှိုင်းတွေ သိမ်းနေတဲ့တရက်မှာတော့ ဖိုးထောင်၊အေးမူနဲ့မိနွေတို့ အတူတူတလင်းသိမ်းလို့ နေ့လည်စာစားပြီးချိန်မှာ အေးမူက ဖိုး ထောင်ကို အသာလက်တို့ပီး “ဖိုးထောင် အိမ်ကအမေမှာလိုက်လို့ ကိုဇော်တို့လယ်ကန်သင်းဘောင်က ကန်စွန်းရွက် သွားခူးမလို့ ။ နင် ငါ့ကို ကူခူးပေးဖို့ လိုက်ခဲ့အုံး” “အင်း သွားကြမယ်လေ။ ငါလည်း နွားတွေ စားကျက်ပြောင်းရမှာနဲ့ အတော်ပဲ” ချစ်သူနှစ်ဦး ဘာကြောင့် အတူတူထွက်သွားတာ မိနွေ ရိပ်မိတယ်လေ၊ သူတို့ထွက်သွားပီး ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်မှာ ကိုဇော်တို့ လယ်စောင့်တဲအနား ခြေသံဖော့ဖော့လေး နင်းလျှောက်ပီး တဲအတွင်းကိုခြောင်းကြည့်လိုက်စဉ်မှာ တွေးတင်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ပက်လက်လှန်နေတဲ့ အေးမူရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖိုးထောင်က ထမ်းထားပီး အကျႌလန်နေတဲ့ အေးမူရဲ့ နို့တွေစို့ရင်း ဝါးကြမ်းခင်းလေး တကျွိကျွိမြည်နေအောင် ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ မိနွေ မြင်ရလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ယားသလိုလို ခံစားမိလာတယ်။ ဖိုးထောင်လီးကြီး ဝင်ထွက်လိုက်တိုင်း အေးမူစောက်ဖုတ်က တစွပ်စွပ်အသံလေးတွေက မိနွေအတွက် ရေဆာသလို လှိုက်မောလာပီး လက်ကအလိုလို စောက်ဖုတ်ကို လုံချည်ပေါ်က အုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်မိလာတယ်။ “အမလေး ကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းလေး ဆောင့်ပေးပါအုံး အား ရှီးး” ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့ ညည်းနေတဲ့ အေးမူရဲ့အသံက ဖိုးထောင်အတွက် စိတ်ပိုကြွလို့ လိုးချက်တွေက တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် ပိုသွက်လာပီး “အ. အမေ့ ကို့ အမလေး အမလေး ” အသံတွေက မိနွေအဖို့ ဒူးတွေညွတ်ခွေပီး နို့အုံတွေပါ တင်းလာပီး ရင်တွေတုန်လာခဲ့ပီလေ။ “ကောင်းလိုက်တာ မူရယ် ရှူးး ။ကို့ကို လေးဖက်ကုန်းပေးအုံး” တဲအတွင်းက ကာမဘုံမှာ စိတ်နစ်နေတော့ အပြင်ကခိုးကြည့်နေတဲ့ မိနွေကို မသိရှာပေမဲ့ မိနွေတယောက်တော့ အေးမူစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကြီးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေမြင်ရတိုင်း စောက်ဖုတ်အဝက ရှုံ့သွားပီး အရည်တွေစိမ့်ကျနေပီ။ လေးဘက်ကုန်းထားတဲ့ အေးမူခါးကို ဖိကိုင်ပီး နောက်ကိုပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကြီးဆောင့်သွင်းတိုင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတွေ ချိုင့်ဝင်သွားပီး လီးကြီးအထုတ်မှာ လီးနဲ့ကပ်ပါလာတာတွေက မိနွေရဲ့စိတ်ကို ညို့ယူနေတယ်လေ။ တချက်တချက် ဘူကနဲ လေပြန်သံတွေ ထွက်လာပေမဲ့ တဟင်း ဟင်း ညည်းပီး အလိုးခံနေတဲ့ အေးမူကိုလည်း အံ့သြနေမိတယ်။ ” အ အမလေး ကို အေး အေးမူ ပီးချင်ပီ ဆောင့် ဆောင့်” “အား အ ကိုလည်း ပီး ပီး” အေးမူဖင်သားတွေနဲ့ ဖိုးထောင်ဆီးစပ်တို့ တဖြန်းဖြန်း ရိုက်သံနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လည်း တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ တုန်သွားပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှောက်ရက်လဲသွားတဲ့ အေးမူရဲ့ကျောပေါ်ကို ရှူးကနဲ နှာမှုတ်သံနဲ့ ထပ်ရက်ဖြစ်သွားတဲ့ သူတို့နှစ်ဦးကို ကြည့်ရင်း မိနွေလည်း လယ်စောင့်တဲထရံကို ယောင်ရမ်းကိုင်မိသည်အထိ ညွှတ်ခွေကျသွားခဲ့ပီ။ “ချွတ်”ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ကို မှိန်းနေရင်းနဲ့ ဖိုးထောင်ကြားမိလိုက်ပေမဲ့ ထမကြည့်တော့ပဲ မိနွေဖြစ်မှာ သိနေတော့ “အေးမူ ကိုလိုးပေးတာ ကောင်းလား? ကိုတော့ လိုးကောင်းလွန့်လို့ အေးမူကို လက်ထပ်ချင်လှပီ” “အင်း ကို ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်နာတယ်။ ကို တအားဆောင့်
လိုက်တိုင်း ကို့ဟာကြီးက အေးမူရဲ့ဟွာထဲ ပြည့်ကြပ်ပီး သားအိမ်အထိ အောင့်ကနဲ ကျင်ခနဲ့ဖြစ်ပီး အေးမူတကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလို အကြောစုံတုန်ခါသွားတယ်။ အေးမူလည်း ကိုနဲ့အတူတူ နေချင်ပီ၊ ကိုကျွေးနေတဲ့ ဆေးကဒ်လည်း မစားချင်တော့ဘူး ကို” “နောက်နှစ် ဝါမဝင်ခင် နားဖောက်ပီးသီတင်းကျွတ်မှာ လက်ထပ်ကြရအောင်နော်။အခုလိုလေး အေးမူရဲ့ဖုတ်ထဲ တရားဝင် အကြာကြီး စိမ်ထားလိုက်ချင်ပီ” “ဟွန့် ကိုပို ဖယ်တော့၊ ဟိုမှာ မိနွေက ကြာနေလို့ လိုက်လာမှ မြင်လို့မကောင်း ဖြစ်နေအုံးမယ်” မိနွေ အကုန်လုံး မြင်ခဲ့ကြားခဲ့ပီး တလင်းပြင်ကို ပြန်သွားတာ ချစ်တလင်းမှာ ချစ်ခြင်းပြိုင်ရင်း ကြည်နူးနေတဲ့ အေးမူ မသိရှာ။ မိနွေရင်ထဲမှာတော့ သစ္စာရှင်ကိုဇော်ဆီ အတွေးရောက်လိုက် ဖိုးထောင်နဲ့အေးမူတို့ရဲ့ ကာမဆက်ဆံပုံတွေ ပေါ်လာလိုက်နှင့် နီးစပ်ဖို့ ခက်ခဲလွန်းတဲ့ ရှေ့ရေးကို အတွေးနယ်ချဲ့ရင်း ထိုင်နေစဉ် “ဟဲ့ မိနွေ ဘာတွေ တွေးပီး ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ” အေးမူအသံကြားမှ အတွေးအာရုံတွေ သတိပြန်ဝင်လာပီး “ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး အေးမူရယ် ။ အိမ်ကလည်း ကိုဇော့်ကို နွမ်းပါးချို့တဲ့တော့ သဘောမကျ ။ ကိုဇော်ကလည်း သတ္တိနည်းတာလား၊ တွေဝေတာလား ဝေခွဲမရတော့ ငါတို့ရဲ့ရှေ့ဆက်ရမဲ့ခရီးကို စဉ်းစားနေတာပါ အေးမူရယ်” “ကိုကြီးကိုဇော်လည်း မထုံတက်သေးနဲ့ ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး ။ ငါ မေးတော့ အခု နွေမဝင်ခင် နင့်ကို တောင်းရမ်းမယ် ပြောတာပဲ ။ နင့်မိဘတွေက သဘောမတူရင် ခိုးပြေးဖို့အတွက် မြို့က အကိုကြီးရဲ့ သူငယ်ချင်းကို မော်တော်ကားစီစဉ်ခိုင်းထားတယ် ပြောတာပဲ” “နင့်အိမ်က သဘောမတူရင် ခိုးရာနောက်သာ လိုက်တော့ မိနွေ ။ အေးမူတို့လည်း နောင်နှစ်ဝါကျွတ်ရင် လက်ထပ်ဖို့ တိုင်ပင်ထားပီ” “အေးပါဟယ် နင်တို့က အခုတောင် လက်ထပ်နေချင်ကြပြီမလား ။ မသိ ခက်မယ်နော် ကောင်မ ။ ပြော မပြောချင်ဘူး ဟွန်း” “ဟိ ဟိ နင်ကလဲ တို့က တအားချစ်ကြလို့နော်” မိနွေအား ရှက်စနိုးဖြင့် အေးမူက ရိုက်ပုတ်ကျီစယ်လိုက်ရာ ဖိုးထောင် မကြားအောင် အေးမူအနားကပ်ပီး မိနွေက “ဖိုးထောင်ကို ချစ်တာလား? ဖိုးထောင်ရဲ့ထောင်နေတာ ချစ်တာမလား?
ကောင်မ တအားယွနေ ။ သူငယ်ချင်းချင်း လာဖြီးမနေနဲ့ ဟွန်း” “ဟိ ချစ်လို့ ဘဝကိုပုံအပ်ထားတာပါနော် ။ သူ့ အပြုအစုကောင်းတော့ပိုပြီး ချစ်ခင်စွဲလန်းနေ ရတာလေ ။ နင်လည်း ကိုဇော့်ကို ပြုစုကြင်နာခိုင်းဖို့ မြန်မြန်လက်ထပ်ကြတော့” “ဟိတ် ဟိုနှစ်ယောက် တိုးတိုးလေးနဲ့ ဘယ်သူ့အတင်းပြောနေကြတာလဲ? နေစောင်းတော့မယ် အကုန်သိမ်းဆည်းပြီး လှည်းပေါ်တင်ထားနှင့် ။ ငါ နွားတွေ သွားကောက်လိုက်အုံးမယ်ဟေ့” သုံးယောက်သား ကိုယ်စီ လုပ်ဆောင်စရာများအပြီး ရွာသို့ပြန်ခဲ့ကြပီလေ။ နောက်တနေ့မနက်မှာတော့ “မိနွေရေ မိနွေ” အိမ်ရှေ့က အေးမူခေါ်သံကြောင့် “ဘာတုန်းဟဲ့ အေးမူ ။ စောစောစီးစီး” “ငါ ဒီနေ့ အမေနဲ့ ဟိုဖက်ရွာ ခဏသွားစရာရှိလို့ဟဲ့ ။ အဲဒါကြောင့် နင်နဲ့ဖိုးထောင် ယာတောထဲ သွားနှင့်နော် ။ ညနေပိုင်းလောက်မှ လှည်းနဲ့ ငါလိုက်လာခဲ့မယ်။ အဲဒါ လာပြောတာ မိနွေ” “အေးပါဟယ် ဖိုးထောင်လည်း ငါပြောပီး သွားလိုက်ကြမယ် စိတ်ချ။ တလင်းသိမ်း လက်စသတ်ဖို့ကလည်း နည်းနည်းပဲ ကျန်တော့တာပဲလေ။ ငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ရပါတယ် အေးမူရယ်” “အင်းပါ ငါ သွားပီနော် မိနွေ” ပြန်ထွက်သွားတဲ့ အေးမူကို ငေးကြည့်ရင်း မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်လည်သတိရမိပြီး မိနွေရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုမောရင်း သက်ပြင်းလေး မျှင်းမျှင်းချမိလိုက်တယ် ။လယ်တလင်းရောက်လို့ ဖိုးထောင်နဲ့မိနွေလည်း တလင်းကို လက်စသိမ်း သိမ်းဆည်းနေရင်း “မိနွေရေ အကိုကြီးတော့ နင့်ကိုခိုးပြေးဖို့ မြို့က သူ့သူငယ်ချင်းကို ကားစီစဉ်ခိုင်းထားတာ ဘယ်လိုအခြေအနေရှိပီလဲဟ” “ဆောင်းမကုန်ခင် လယ်လုပ်ခတွေရတာနဲ့ ခိုးမယ်ပြောတာပဲ ။ အခုတောင် ပိုက်ဆံပိုရအောင် ပွဲစားကိုဘအောင်နဲ့ လုပ်အားစိုက်ပီး နောက်လိုက်အကူလုပ်ပါ အချိန်ရသလို လုပ်ပေးနေတာ အဆင်ပြေပီး နည်းနည်းတော့ စုမိဆောင်းမိပြီတဲ့” “ဝမ်းသာပါတယ်ဟာ မြန်မြန်ယူကြတော့ မိနွေ ။ ငါ့အကိုကြီးလည်း အနေအေးလွန်းတော့ နင်ကယ်မှပဲ လူပျိုဘ၀ ကျွတ်တော့မှာဟ” “ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါက ကိုဇော့်ကို လက်တွဲသွားမှာပါ ဖိုးထောက်ရယ်” “ငါ့အကိုကြီး ကံကောင်းပါတယ် ။ ငါသာ အကိုကြီးနေရာဆို အခုချိန်ထိ စောင့်မနေဘူး” “ဟွန်းနော် ဖိုးထောင် ။ ကိုဇော့်က နင့်လိုမဟုတ်ဘူး။ မသိခက်မယ်နော်၊ ဖိုးထောင်” မိနွေရဲ့ မျက်စောင်းနဲ့အတူ အဓိပ္ပါယ်ပါသော စကားလုံးများက ဖိုးထောင် ရှက်သွားပီး သွားကြီးဖြီးလို့ တဟီးဟီးရယ်ပြလိုက်ရတယ်။ “ဟောတော့ အချိန်ခါမဟုတ် မိုးတွေ ညို့လာပီ ဖိုးထောင်ရေ “ “ဟာ ဟုတ်သားပဲ ။ မြန်မြန်အုပ်ဆိုင်းပီး အေးမူလာတဲ့အထိ စောင့်ရမှာပဲ” “မိုးရွာရင် ခိုဖို့ ကိုဇော့်တို့ လယ်စောင့်တဲပဲ နီးတယ်နော် ။ ငါက မိုးရွာတာထက် လျှပ်စီးလက် မိုးခြိမ်းတာ ကြောက်တယ် ဖိုးထောင်” “ငါရှိပါတယ်ဟ မိနွေရယ် ။ အခုတောင် မိုးက ကျလာပီ ။ လာ လာ မိနွေ အကိုကြီးတို့တဲမှာ မိုးခိုပီး အေးမူကို စောင့်ကျရအောင် “ နှစ်ဦးသား အပြေးတပိုင်းဖြင့် ခပ်သွက်သွက် သွားရင်း တဲအတွင်းအရောက်မှာ မိုးက အငြိုးနဲ့ရွာသည့်အလား သည်းသည်းထန်စွာ ရွာသွန်းလို့ ဝင်းကနဲ လျှပ်စီးတချက် လက်လာပီး “ဂျိ န်း”ကနဲ မိုးခြိမ်းသံက မိနွေတယောက် “အမလေး” ယောင်ရမ်းအော်မိလိုက်ပီး အနားမှာရှိတဲ့ ဖိုးထောင်လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။“မကြောက်ပါနဲ့ မိနွေ ။ ငါရှိပါတယ်ဟ ။ အချိန်အခါမဟုတ် တလင်းဖျက်မိုးကလည်း တအားရွာလိုက်တာ” ညည်းတွားသံနဲ့အတူ မိနွေအား အားပေး စကားပြောနေစဉ် “ဂျိန်း ဂျိန်း ဒလိန်း” ဆက်တိုက်မိုးခြိမ်းလိုက်ရာ ဖိုးထောင်ကို မိနွေဖက်ထားမိအောင် ကြောက်လန့်ဖွယ် ခြိမ်းလိုက်ရာ မိမိအား ဖက်ထားတဲ့မိနွေခါးကို ဖိုးထောင်လက်တွေက ပြန်ဖက်မိပြီလေ။ “တအားကြောက်နေလား မိနွေ ။ ငါ ဖက်ထားမယ်နော် ။” ခေါင်းလေးညိမ့်ပြရင်း အသားတွေ တုန်နေတဲ့ မိနွေကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားလိုက်ရာ အထိအတွေ့တို့က မနေ့ကပဲ ဒီတဲအတွင်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကို နှစ်ဦးလုံးအတွက် သတိရစရာ ဖြစ်လာပီလေ ။ ” မိနွေ” တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်သံကြောင့် ခေါင်းလေးမော့ပီး ကြည့့်လာတဲ့ မိနွေမျက်ဝန်းတွေကို ဖိုးထောင် ရင်ဆိုင်ကြည့်လိုက်ရင်း လက်တွေက မိနွေတင်ပါးကို ပွတ်နေမိရာ မိနွေလည်း ညိမ်ခံနေမိတယ်။ ဖိုးထောင်လက်တဖက်က မိနွေမေးစေ့ကို ကိုင်သည်အထိ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပီး “မိနွေ”လို့ ထပ်ခေါ်လိုက်ရာ “ဟင်”ဆိုတဲ့ တခွန်းထဲသော အသံနဲ့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မိနွေမျက်ဝန်းတွေကြောင့် တလှုပ်လှုပ်လေး ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိုးထောင် ပြွတ်ကနဲ တအားစုပ်ယူရင်း မိနွေကို ကွပ်ပျစ်ပေါ်ဖက်လှဲရင်း လက်တဖက်က အကျႌပေါ်မှ နို့အုံကို အုပ်ကိုင်ပွတ်ချေနေလိုက်ရာ “ဖိုး ဖိုးထောင် မလုပ်သင့်ဘူးလေဟာ”လို့ ငြင်းဆန်ပီး ရုန်းနေပေမဲ့ မိနွေလက်တွေက အားမပါလှ ။ မိနွေပြောသမျှ ဘာမှမကြားသလို စိတ်အမှောင်ဖုံးနေတဲ့ ဖိုးထောင်က နှုတ်ခမ်းစို့လိုက် နို့တွေကို ပွတ်ချေရင်း ပါးတွေနမ်းရင်း အောက်ကလီးကြီးက ခွဖက်ထားတဲ့ မိနွေပေါင်သားတွေကို ထိုးကလိနေသလိုဖြစ်နေတာ မိနွေမသိစိတ်တို့က တအိအိ ညည်းလာရာ အတွေ့အကြုံရှိထားတဲ့ ဖိုးထောင်လက်တွေက မိနွေအကျႌကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ထားပီး ဘရာစီယာကို ပင့်တင်လို့ လုံးဝန်းနေတဲ့ နို့အုံကို အုပ်ကိုင်ပီး နို့သီးရဲရဲလေးကို ပြွတ်ကနဲ ငုံစို့ပီး လျှာနဲ့ဝိုက်ကလိလိုက်ရာ “အမလေး ဖိုးထောင် မလုပ်ပါနဲ့ ။ ငါ ငါတို့ အခုလို မဖြစ်သင့်ဘူးလေ” လို့ ပြောနေပေမဲ့ ဖိုးထောင်ရဲ့ နို့သီးကို လျှာဝိုက်စို့လိုက်တိုင်း မိနွေရင်ပတ်ကကော့ကော့ ပေးနေမိတယ် ။ ဖိုးထောင်လက်တဖက်က မိနွေရဲ့လုံချည်စကို ဆွဲချွတ်ပီး စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ကြားကို နို့စို့ရင်း ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ခပ်ဟဟဖြစ်သွားတဲ့ မိနွေပေါင်ကြားအတွင်း ဖိုးထောင်လက်က အမွေးမကြမ်းသေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပီး ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်စိကို ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရာ “အင့်”ကနဲ ညည်းတွားပီး ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားထွက်သွားပီး ဖင်ကြီးက အလိုလိုကော့ပေးနေပီလေ။ စောက်စိကို လက်မနဲ့ပွတ်ကလိရင်း အရည်စိမ့်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတွေကို အထက်အောက်ပွတ်ကလိပေးလိုက်ရာ မိနွေလက်တွေက နို့စို့နေတဲ့ ဖိုးထောင်ခေါင်းက ဆံပင်တွေ ဆုပ်ကိုင်နေရင်း တအိအိ အသံနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ခေါင်းကို ခါရမ်းနေအောင် ခံစားနေပီ။
အထှာနပ်နေတဲ့ဖိုးထောင်လည်း နို့စို့နေရင်းက မိနွေဗိုက်သားပြင်ကို စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်မပြီး မိနွေစောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ အောက်ကနေ ပင့်ယက်ပီး စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ညှပ်ရင်း အစိကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကလိပီး ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ရာ”အမလေး ဖိုးထောင် ရှီးး” ခေါင်းလေးမော့တက်သွားအောင် ညည်းတွားရင်း ခြေဖျားတွေ ကုပ်ကွေးရင်း ဖင်ကြီးကြွတက်လာကာ မိနွေလက်က ဖိုးထောင်ဆံပင်ကို တအားဆွဲယူလိုက်ရာ “ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ဖိုးထောင် အ အိ” ဖိုးထောင်လည်း ကွပ်ပျစ်အောက်မှ နွေမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းထားရင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားရဲရဲကို အသာဖြဲပြီး လျှာဖြင့် ဖုတ်အဝကနေ စောက်စိအထိ ပင့်ယက်လိုက်ရင်း ပြူးထွက်နေတဲ့စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိညှပ်ကာ စောက်စိကို လျှာနှင့် ဝိုက်ကလိပေးလိုက်ရာ “အမလေး ဖိုးထောင် ရှီး”ဆိုပီး ညည်းတွားရင်း တကြိမ်တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ကာမ အရသာကြောင့် ခြေဖျားတွေကွေးပီး ပေါင်တွေက အလိုက်သင့်ပိုကားပေးလာပီး ဖင်ကြီးကော့တက်အောင် စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေရင်း မိနွေလက်တွေက ဖိုးထောင်ဆံပင်တွေ ဆုတ်ကိုင်ကာ ဖိုးထောင်ပင့်ယက်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ ပေးနေမိပီလေ။ မိနွေခေါင်းလေး ဘယ်ညာခါရမ်းရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ယားယံလာပီး တခုခုကို တောင့်တစိတ်က “ဖိုးထောင်ရယ် ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ။ အမလေးး ရှီး ဟင်းး” မိနွေအဆင်သင့်ဖြစ်နေပီဆိုတာ အရည်တွေရွဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ မိနွေရဲ့လိုလားတောင့်တ ညည်းညူမှုတွေ အတွေ့အကြုံရှိနေတဲ့ ဖိုးထောင်သိလိုက်တော့ မိနွေပေါင်တွေ ထမ်းဖိထားရင်း လီးကြီးကို အရည်တွေရွဲနေတဲ့စောက်အကွဲကြောင်းပေါ် ဖိကပ်ကာ မိနွေရဲ့နို့တွေကို ဖိုးထောင်ရင်ဘတ်နဲ့ ကပ်ထားရင်း မိနွေပခုံးနှစ်ဖက်ကို အောက်မှလျိုဖက်ပီး လီးထိပ်ဖြင့် စောက်စိကို ပင့်ထိုးကလိပေးလိုက်ရာ“အဟင့် အ ” ညည်းတွားရင်း လီးထိပ်ကို စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ တည့်သွားအောင် အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိနေတယ်။ ညည်းတွားနေတဲ့ မိနွေနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိုးထောင် kissစုပ်လိုက်ရင်း စောက်ရည်တွေကပ်လာတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်နခမ်းသားပေါ် ပွတ်ဆွဲပင့်ထိုး ကလိပေးနေရင်းမှ လီးထိပ်က စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ တည့်သွားချိန်မှာ ခါးအားနည်းနည်းသုံးကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ “ဗြစ်” “အမေ့” ညှင်းသွဲ့သွဲ့ အော်လိုက်ရင်း မိနွေလက်တွေက ဖိုးထောင်ကို တွန်းရင်း “နာတယ် ဖိုးထောင် အု အု” စကားမပြောခွင့်မရအောင် နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိုးထောင်kissဆွဲပီး မိနွေနို့တွေကို ရင်ဘတ်နဲ့ဖိပွတ်အောင် ဖက်ထားရင်း စောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားတဲ့ လီးထစ်ကို နည်းနည်းဖိသွင်းလိုက် ခဏလေးငြိမ်ပီး စိမ်ထားကာ kissဆွဲလိုက် လည်ပင်းတွေ ယက်စုပ်လိုက် လီးကြီးကို နည်းနည်းဖိသွင်းလိုက် လိုးပေးနေစဉ် လီးတဝက်ခန့်အရောက်မှာ မိနွေရဲ့အပျိုစင်တံခါးက တားဆီးနေတာ ဖိုးထောင်ထိမိခံစားပီး တင်းကြပ်စီးပိုင်နေတဲ့ မိနွေးစောက်ဖုတ်အတွင်း လီးကြီးကို ခဏစိမ်ပီး နို့တွေစို့ပေးလိုက်ရာ မိနွေတယောက် ကာမအရသာကို နာကျဉ်မှုရောယှက်ပေမဲ့လည်း ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားနေမိပီလေ။ ခဏစိမ်ထားတဲ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ညှစ်ဆုပ်လာချိန်မှာ လီးကို နည်းနည်းလေးထုတ် ညင်ညင်သာသာလေး ဖိသွင်းပီး လေး ငါးကြိမ်လောက် လိုးပီးချိန်မှာ မိနွေကိုတအားဖက်ထားရင်း kissဆွဲပြီး လီးထစ်ကို စောက်ဖုတ်အဝနားထိ ပြန်ထုတ်ပီး ခါးအားသုံးကာ တချက်ထဲ ခပ်ဆပ်ဆပ် ဖိလိုးလိုက်ရာ “ဖေါက်” “အု အင့်” မိနွေရဲ့ရုန်းကန်မှုနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လီးကြီးလည်း မိနွေစောက်ဖုတ်အတွင်း တဆုံးဝင်သွားပီး မိနွေလက်သည်းတို့က ဖိုးထောင်ကျောပြင် အသားထဲထိ နစ်ဝင်သွားတယ်လေ။ “နာလိုက်တာ ဖိုးထောင်ရယ်”ပြောရင်း မျက်ဝန်းအိမ်မှ ဘာကြောင့်ရယ်မသိ မျက်ရည်စတို့ စီးကျလာပေမဲ့ ဖိုးထောင်ကတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးစိမ်ထားရင်း နို့သီးတွေ ပွတ်ကလိုက် နို့အုံကို ကိုင်ထားရင်း လည်ပင်းနဲ့နားရွက်ကို စုပ်နမ်းကာ ကာမခလုပ်တွေကို အဆင့်ဆင့်ဖွင့်ပေးနေပြန်ရာ စောက်ဖုတ်အတွင်းက ငြိမ်နေတဲ့ ဖိုးထောင်လီးကို ညှစ်ဆုပ်ရင်း မိနွေဖင်ကြီးက ကော့ကော့လာပီး တဟင်းဟင်း တအိအိ ညည်းသံပေးလာရာ ဖိုးထောင်လည်း လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လိုးပေးနေလိုက်ရာ လီးဝင်သွားတိုင်း စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတို့ ချိုင့်ဝင်ပါသွားပီး လီးကြီးပြန်အထုတ်မှာ စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတို့ လီးကြီးနဲ့ကပ်ပါလာပြီး လိုးဆောင့်တိုင်း တစိစိ တစွပ်စွပ်နဲ့ အသံတွေမြည်လာကာ မိနွေလည်း လိုးသွင်းတဲ့အချိန်မှာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လီးကြီးထိုးခွဲတဲ့အရသာနဲ့ လီးကြီးပြန်ထုတ်သွားတိုင်း ဟာတာတာဖြစ်သွားပီး ကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ်သည့်အလား ဖင်ကြီးကို အလိုလိုကော့ပေးနေမိတယ်။
စောက်ရည်များရွဲနစ်၍ လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာတော့ ဖိုးထောင်လည်း ဖြည်းဖြည်းမှ နည်းနည်းသွက်လာပီး လိုးဆောင့်ရင်း “ကောင်းလိုက်တာ မိနွေရယ် ။ ငါ တအားလိုးကောင်းလိုက်တာ ရှူး” စကားလုံးကြမ်းတွေနဲ့အတူ ဖိုးထောင်လိုးဆောင့်ချက်တွေက “အိုး” “ဖတ်” “ဗြစ်” “စိ” အသံတွေနဲ့ ရောယှက်ကြားယောင်နေတဲ့ မိနွေကာမစိတ်တွေလည်း တအားကြွတက်လာပီး “အိ အ အမလေး” ညည်းသံတွေပေးရင်း ဖင်ကြီးကော့ကော့ပီး အလိုးခံနေလိုက်ရာ“အမလေး တမျိုးကြီးပဲ ဖိုးထောင်ရယ်” “အား ရှူး မိနွေ တအားကောင်း မိနွေ သေးပေါက်ချင်သလိုဖြစ်ရာရင် ပေါက်လိုက်နော်။ အားးး” ဖိုးထောင်ရဲ့လိုးဆောင့်ချက်တွေလည်း ပိုသွက်လာရာ “အိ! အမလေးး အားး ရှီးးး” မိနွေခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ခြေဖျားတွေကွေးပီး ဖိုးထောင်ကျောပြင်ကို တအားဖက်တွယ်ရင်း ဖင်ကြီး တဆတ်ဆတ်ကော့ကာ “ဟင်း ဟူး ” ညည်းတွားရင်း ငြိမ်ကျသွားရာ မိနွေ ပီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တဲ့ ဖိုးထောင်လည်း တအားလိုးဆောင့်ရင်း မိနွေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လရည်များ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ရင်း “အား ဟူး ဖလူး”သက်မောချသံနဲ့အတူ မိနွေကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း ကာမခရီးတို့ လမ်းဆုံးခဲ့ပီလေ။သုတ်ရည်နွေးနွေးတို့ ပက်ဖျန်းမှုက မိနွေစောက်ဖုတ်အတွင်း အရသာတထူး ပေးစွမ်းသလိုဖြစ်သွားပီး၊ ဖိုးထောင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတို့က ညှစ်ယူပေးနေမိပြန်တယ်။ “ငါ့စိတ်တွေ လွတ်သွားတယ် မိနွေ။ အခုလိုမှားယွင်းအတွက် နင်ပေးမဲ့အပြစ်လည်း ငါ ကျေနပ်စွာ ခံယူမှာပါ “ “ငါက နင့်အကို့ပေါ်သစ္စာမဲ့မိပီလေ။ အခုလိုဖြစ်ကြတာလဲ ငါကိုယ်တိုင် လက်ခံမိလို့လေ။ လက်ခံမိတယ်ဆိုတာလည်းး” မျက်ရည်စလေးနဲ့ စကားရှေ့မဆက်တဲ့ မိနွေကို ဖိုးထောင်က စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း “ဘာဖြစ်လို့လဲ ပြောလေ မိနွေ” မိနွေလည်း သက်ပြင်းချရင်း ငြိမ်သက်နေပီး “အေးမူခဏခဏပြောတော့ နင့်ရဲ့အပြုအစုအယုအယ အထိအတွေ့ကို ငါ့မသိစိတ်က လိုချင်မိနေတာ ငါ့ကိုယ်ငါတောင် မသိခဲ့ပေမဲ့ တကယ့်လက်တွေ့မှာ ခွင့်ပြုသလိုဖြစ်သွားတာလေ။ ဒီတခါပဲ မှားပါရစေတော့ ဖိုးထောင်။ အခုလိုဖြစ်သွားခဲ့တာလည်း ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့။ မေ့လည်း မေ့ထားပေးပါ ဖိုးထောင်။” “သြော် မိနွေရယ် ။ ငါ ဘယ်သူ့မှမပြောပါဘူးဟာ။ ဒါပေမဲ့ အကိုကြီး ကိုဇော်အပေါ် မတရားသလိုဖြစ်သွားခဲ့ပီ။ “ “ကိုဇော့်အတွက် နင်စိတ်မပူပါနဲ့။ ငါ့ကိစ္စ ငါ့ဘာသာ ဖြေရှင်းမှာပါ။ မိုးလည်းစဲပီ။ အေးမူလာကြိုတော့မှာမသိဘူး သွားကြရအောင်” လယ်စောင့်တဲ့အပြင်မှာ အစောက သည်းထန်စွာရွာပေမဲ့ အခုတော့ ဖြိုးဖြိုးဖျောက်ဖျောက် မိုးပေါက်ကျသံလေးနဲ့ ဖွဲဖွဲမျှရွာကျလို့ တိတ်ဆိတ်နေပေမဲ့ နှစ်ဦးသားရင်ထဲမှာတော့ မေ့မရနိုင်သောဖြစ်ပျက်မှုအတူ အတွေးကိုယ်စီလွင့်မျောရင်း အေးမူရဲ့လှည်းကိုသာ စောင့်ကြိုနေမိပြီ။ မိနွေလည်း ဖိုးထောင်နဲ့မှားယွင်းမိပြီး တစ်ပတ်ခန့် ယာတောကို အကြောင်းပြချက်မရှိပဲ မသွားတော့သဖြင့် ဖိုးထောင်မှာ စိုးရိမ်ပူပန်မိပီး မိနွေနဲ့ကာမ ဆက်ဆံခဲ့တာကို အတွေးထဲဝင်လာတိုင်း မဖြစ်သင့်တာသိရက်နဲ့ တခါတလေပြန်တမ်းတမိရာ အေးမူနဲ့သာ အချစ်စစ်ပွဲတွေ အခါခါနွဲလို့ လက်မထပ်ခင် ကိုယ်ဝန်မရှိရအောင် မြို့ပေါ်ရောက်ချိန်မှာ သန္ဓေတားဆေးကို ဝယ်ယူရာ မိနွေကို သတိရပီး ဆေးတကဒ်ပိုဝယ်ခဲ့ပြီး မိနွေကို ဆေးစားဖို့အတွက် ကြံဆောင်ရအုံးမည်။ မြို့ပေါ်မှာ ပွဲစားအလုပ်တဖက်ဖြင့် အကိုကြီးကိုဇော့်ကို တွေ့ရတော့ ဖိုးထောင် မျက်နှာမထားတတ် ဖြစ်နေပေမဲ့ အကိုကြီးကတော့ ဘာမှမသိသလို ပုံမှန်အနေအထားနဲ့ ဖိုးထောင်အား “ညီလေး မြို့ပေါ်လာတာနဲ့ အတော်ပဲ။ ငါ့ညီလည်း အတော်စွံနေတယ်ကြားတယ်နော။ အေးမူနဲ့ဘယ်တော့ယူကြမှာလဲ” “နောင်နှစ်လောက်မှ အကိုကြီးရာ။ ပိုက်ဆံလေးစုလိုက်အုံးမယ်။ ငယ်လည်းငယ်သေးတယ်လေ ဟီးး ဟီးး” “ဘာငယ်တာလဲ ဟင်း ညီအကိုချင်း မသိခက်မယ် ငါ့ညီ ။ သြော် ဒါနဲ့ မိနွေအတွက် စာယူသွားပေးအုံး။ အရေးကြီးတယ်နော်။ ရွာရောက်တာနဲ့ မိနွေကို ဆက်ဆက်ပေးလိုက်နော်။ သူ့ဆီက စကားကြောင်းပြန်မှာလဲ အကိုကြီးဆီ မြို့ပေါ်လာမဲ့စိတ်ချရသူကို ချက်ချင်းပါးပေးအုံးနော် ညီ” “ဟုတ် ဟုတ် အကိုကြီး ။ ကျနော်ပြန်ပီနော် နောက်ကျနေရင် ကားမမှီမှာစိုးလို့” ဖိုးထောင်လည်း ကိုဇော်ပေးလိုက်တဲ့စာအိတ်ကို သေချာထည့်သိမ်းပီး ရွာသို့ပြန်ခဲ့တယ်။ညနေမှောင်ရီပျိုးစအချိန်မှာတော့ ဖိုးထောင်တယောက် မိနွေတို့အိမ်သို့ ရောက်လာပီး “အဒေါ်. ဂျီးဒေါ်ထွေး မိနွေရှိလား” “ရှိပါ့တော် ဖိုးထောင်။ လက်ထဲကဂျိုင့်က ဘာတုန်းဟဲ့ “ “အဒေါ်စားဖို့ ကြက်ကာလသားချက် ယူလာတာ ။ အခုည ကိုသာကျော်တို့အိမ်မှာစုပြီး ပျော်ပွဲစားလုပ်မလို့လေ အဒေါ် ။ အဲဒါကြောင့် မိနွေလာမလား လာမေးတာ” “မိနွေသာ သွားမေးချေ။ ဟဲ့ မိနွေ ဒီမှာ ဖိုးထောင်ရောက်နေတယ်” ဖိုးထောင်လည်း ဂျီးဒေါ်ထွေးအား ဟင်းဂျိုင့်ပေးပီး မိနွေဆီသွားပီး “မိနွေ ဒီညတလင်းသိမ်းပွဲ ပျော်ပွဲစားလုပ်မလို့ အေးမူလည်း လာမယ်ပြောတယ် နင်လာမှာလား” “အင်း ခဏလောက်ပဲ လာဖြစ်မယ်မလား မသိ။ နင်တို့က အသောက်အစားတွေ ပါသေးတယ်မလား။” “ထန်းရည်လောက်ပဲ ပါတယ်ပါဟ။ နည်းနည်းလေးပါ ။ တခါတလေမို့ အပျော်သက်သက်ပါ မိနွေရယ်။ နင်တို့မိန်းကလေးတွေက မုန့်လုပ်စားပီး စကားထှာဖွက်ကြလေ။ ရော့ အကိုကြီးပေးလိုက်တဲ့စာ” ဂျီးဒေါ်ထွေး မကြားအောင် အသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောပြီး စာအိတ်ကို လက်ကျိတ်တိုးပေး၍ “ညပိုင်းကျ နင်လာမယ်ဆိုရင် အေးမူတို့အိမ်ဖက်က လာခဲ့နော်” “အဒေါ် ကျနော်ပြန်လိုက်အုံးမယ်” “အေးဟဲ့ ဖိုးထောင် ညကျရင် ပျော်ပွဲစားလုပ်တာတော့လုပ်ပါ စကားများရန်မဖြစ်ကြနဲ့အုံးနော်” “ဟုတ် ဟုတ် အဒေါ် စိတ်ချပါ ။ အပျော်သက်သက်ပါ အဒေါ်” ဒီလိုနဲ့ညဦးပိုင်း လသာသာမှာ ပျော်ပွဲစား သောက်စား ကစားကြအပြီး အေးမူလိုက်ပို့ပီး “ဖိုးထောင် ရော့ ဒီစာကို ကိုဇော့်ပေးလိုက်ပါနော်” “အင်း ပေး။ နင့်ကိုလည်း ငါ ပေးစရာတခုရှိတယ်ဟ။
အိမ်ခဏလိုက်ခဲ့ပါအုံး မိနွေ။” “ဘာပေးမှာမလို့လဲ ငါ မလိုက်ချင်ဘူး ဖိုးထောင်။ အိမ်ပြန်တော့မယ်” “မလိုက်လို့မဖြစ်ဘူး မိနွေ။ ဟိုနေ့ကကိစ္စအတွက် နင့်သောက်ဖို့ ဆေးဝယ်လာတာ အိမ်မှာကျန်ခဲ့လို့”ထန်းရည်နံ့နဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တဲ့ ဖိုးထောင်စကားက မိနွေရဲ့ရင်မှာ လှိုက်ဖိုရပြန်ပီ။ “ခဏလေးလိုက်ခဲ့နော် မိနွေ”အသနားခံပြောရင်း မိနွေလက်ကိုဆွဲကာ ဖိုးထောင်အိမ်သို့ တိတ်တဆိတ်ဝင်သွားပြီး အဖီတဲအတွင်းအရောက် မိနွေကို ဖိုးထောင်က အမှတ်မထင် ဆွဲဖက်ကာ “ငါ မေ့မရဘူး မိနွေရယ် ရှူး ရှူး ပြွတ်” “အို့ အွင့် အု အု” ဖိုးထောင်ရဲ့ ထန်းရည်အရှိန်နဲ့ လက်ရဲဇက်ရဲ နမ်းရှုံ့kissဆွဲခြင်းကို အငိုက်ခံရတဲ့ မိနွေလည်း ကာမအတွေ့ထူးကို သိရှိထားတော့ ငြင်းဆန်ပီး ရုန်းကန်ပေမဲ့လည်း အားအင်မပါလှ။ “အို လွှတ်ပါ ဖိုးထောင်ရယ်။ ငါတို့က မဖြစ်သင့်ဘူးလေ ဟင့် အွန့်” ဖိုးထောင်လည်း “မဖြစ်သင့်တာ ငါလည်း သိပေမဲ့ နင့်ကို မေ့မရဘူးဟာ။ ပြွတ် ပြွတ်” မိနွေကို kissဆွဲကာ နို့တွေကို ပွတ်ကိုင်ရင်း ကွတ်ပျစ်ပေါ်ကို ဖက်လှဲလိုက်လိုက်ပီး မိနွေကိုခွလျှက် စောက်ဖုတ်ကို လုံချည်အပေါ်က အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်ပေးလိုက်ရာ “အို့ အမေ့ ဖိုးထောင်” မိနွေရဲ့ညှင်းသဲ့သဲ့ ညည်းတွားသံလေးက ဖိုးထောင်အတွက် မီးစိမ်းပြနေပီဆိုတာ သိလိုက်တော့ လုံချည်ကို ချွတ်ပီး စောက်ဖုတ်ကို ခဏမျှယက်ပေးလိုက်ရာ အရည်တွေရွဲပီးတအိအိလေး တိုးတိုးလေးညည်းရှာနေတဲ့ မိနွေပေါင်တွေထမ်းပီး စောက်ဖုတ်အဝကို လီးတေ့ပြီး လိုးသွင်းလိုက်ရာ “အားး ရှီးး” စီးကြပ်လှတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိုးထောင်လီးကြီးက အတွင်းသားတွေ ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ အရသာက နှစ်ဦးလုံးအတွက် ကာမမီးတွေ မငြိမ်းသတ်နိုင်အောင် တောက်လောင်ကြပီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြင့် ခရီးဆုံးထိတိုင် အပေးအယူမျှမျှဖြင့် ဆင်နွဲကြပီလေ။နှစ်ဦးသား ကာမဆန္ဒပြည့်ဝလို့ ပြီးမြောက်သွားချိန်မှာ တယောက်နဲ့တယောက် ထပ်လျှက်ဖက်ထားရင်း အနားယူချိန်ဝယ် “ဖယ်တော့ ဖိုးထောင် ငါ ပြန်တော့မယ်။ ပေး ဆေးကဒ်” “မဖယ်ချင်တော့ဘူး မိနွေရယ်။ အခုလိုလေး ဖက်ထားခွင့်ရှိချင်တယ်” “မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဖိုးထောင်ရယ်။ နင်လည်းငါ့ကိုချစ်တာ မဟုတ်သလို ငါလည်း နင့်ကိုမချစ်ဘူး ဖိုးထောင်။ ဒို့နှစ်ယောက်လုံးက မထင်မှတ်ပဲ ကြုံခဲ့ရတဲ့အတွေ့မှာ သာယာနေမိတာလေ။ ရှေ့ဆက်ပီး ဒီလိုမဖြစ်သင့်မကြုံဆုံသင့်တော့ဘူး။ ရှေ့လာမဲ့လပြည့်ကျော် ဥပုဒ်ညမှာ ကိုဇော့်နဲ့ ခိုးရာလိုက်ဖို့ နင့်ဆီပေးတဲ့စာမှာ အချိန်းအချက်လုပ်ပြီးပီ။ ရှေ့ဆက် အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ပီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေ မေ့ထားကြရအောင်နော်” မိနွေရဲ့ အသံတုန်တုန်လေးကို ဖိုးထောင်ကြားလိုက်ရတော့ “ဟူးး အင်းပါ မိနွေရယ်။ အခုလိုဖြစ်ရတာလည်း ငါ့အမှားတွေပါ။ ငါ ဆင်ခြင်ပါ့မယ် မိနွေရယ် ။ ရော့ ဆေးကဒ်” မိနွေကို ဆေးကဒ်ပေးပြီး အိမ်အထိလိုက်ပို့ကာ သာလွန်းတဲ့လပြည့်ညရဲ့ လဝန်းကြီးကို ဖိုးထောင် ငေးမောရင်း ညနက်ထိတိုင် အတွေးစိတ်တို့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့ အကိုကြီးကိုဇော်သိခဲ့ရင်ဖြင့် တွေးတောရင်း ညနက်ခဲ့ပြီလေ။တပတ်ခန့်အကြာမှာတော့ မနက်စောမြူနှင်းဝေ ရောင်နီသန်းချိန်မှာ “ဟဲ့ ဖိုးထောင် သား ဖိုးထောင် ထစမ်းအုံးကွဲ့” အမေရဲ့ ငိုသံပါပါ အိပ်ယာလာနှိုးတော့ ဖိုးထောင်လည်း အလန့်တကြား နိုးထရင်း “ဟုတ် အမေ ထပြီ ထပြီ ။ အမေ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်” စောစောစီးစီး မျက်နှာမကောင်းလှတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ရင်းဖိုးထောင် ပြန်မေးလိုက်ရာ “အီ”ကနဲ ငိုချရင်း “ညက ငါ့တူ နင့်အကို ငဇော်နဲ့မိနွေတို့ ကားတင်ခိုးပြေးတာ လမ်းမှာကားမှောက်လို့ နှစ်ယောက်လုံး ပွဲချင်းပီး ဆုံးသွားပီတဲ့ သားရေ။ အခုပဲ မြို့ဂတ်က ရဲအုပ်လေး လာပြီးအကြောင်းကြားလို့တဲ့ အီး ဟီးး” ငိုနေရင်းပြောနေတဲ့ အမေစကားတွေကြောင့် ဖိုးထောင်ရင်ထဲ အံ့သြမှုများစွာဖြင့် နင့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပီး “အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား အကိုကြီးနဲ့မိနွေရယ်။ ဒါဆို မြို့ပေါ်ကို သားလိုက်သွားအုံးမယ်နော် အမေ” “အင်း မင့်ဘကြီးတို့ အခုသွားတော့မှာတဲ့ အမေ့ကို လာပြောသွားတယ်။ ငါ့တူကြီး ကံမကောင်းရှာပါဘူးကွယ်” တရှုံ့ရှုံ့ငိုကြွေးနေတဲ့ အမေ့ကို ထားခဲ့ပြီး ဘကြီးအိမ်သို့ အပြေးတပိုင်းခြေလှမ်းတို့ဖြင့် သွားရင် မြို့ပေါ် သို့ ခရီးနှင်ကြခဲ့ကြပြီး ဆေးရုံရင်ခွဲရုံအတွင်းက ကိုဇော်နဲ့မိနွေတို့ရဲ့ ရုပ်ကလာဒ်ကို သေချာမြင်လိုက်ရတော့ ဝမ်းနည်းစွာ မျက်ရည်ကျနေမိပြီး ကိုဇော့် ရုပ်အလောင်းအနားကပ်ပီး လက်ဖဝါးတွေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း “ကျနော် မိနွေနဲ့မှားခဲ့တာ အကိုကြီး သိသည်ဖြစ်စေ မသိသည်ဖြစ်စေ ခွင့်လွတ်ပါ။ အကိုကြီး ခွင့်မလွတ်နိုင်ရင်လည်း နောင်ဘ၀ သံသရာမှာ ညီလေးပြန်ဆပ်ပါ့မယ် ကိုကြီး” စိတ်ထဲက တောင်းပန်ရင်း “ကံဆိုးလှချည်လား ကိုကြီးရယ်။ ကောင်းရာသုဂတိလားလို့ ရောက်ရာဘုံဝမှာ အခုလိုအဖြစ်မျိုး မကြုံတွေ့ပါနဲ့လို့ ညီလေး ဆုတောင်းပေးနေမှာ” ပြောပြီး မျက်ရည်မိုးတွေ ရွာသွန်းရင်း နဖူးပြင်မှာ ဒဏ်ရာသေးသေးလေးနဲ့ အိပ်စက်နေသလိုနေရှာတဲ့ မိနွေနဖူးပြင်လေးကို စမ်းပြီး “အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား မိနွေရယ်။ ချစ်သူနဲ့ပေါင်းဖက်ကံ ပါမလာတဲ့ နင့်အတွက် စိတ်မကောင်းဘူး မိနွေရာ ဖြစ်လေရာဘဝတိုင်းမှာ နင်တကယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာစွာနဲ့ သက်ဆုံးတိုင် ပေါင်ဖက်နိုင်ပြီး အခုလိုအဖြစ်မျိုး မကြုံတွေပါစေနဲ့လို့ ငါ ဆုတောင်းပေးနေပါ့မယ် မိနွေရေ” စိတ်ထဲကစကားတွေ တီးတိုးရေရွတ်ရင်း “ကံမကောင်းရှာပါလား မိနွေရယ်”လို့ တိုးတိတ်စွာ ညည်းတွားရင်း အံကျိတ်ထားသည့်ကြားက မျက်ရည်စက်တို့က ကျဆင်းရပြန်ပြီ။ နွေဆိုတဲ့စာကားလုံးလေးကြားမိတိုင်း နွေရောက်လေတိုင်း လျှပ်စီးလက်လို့ မိုးခြိမ်းသံကြားရတဲ့နေ့ရက်တွေ၊ ဆောင်းဝင်လို့ တလင်းသိမ်းတဲ့အချိန်ကာလ၊ လမင်းကြီး ထိန်ထိန်သာတဲ့ လပြည့်ညတွေ၊ မြူနှင်းဝေတဲ့ နံနက်လင်းချိန်တွေ၊ အချိန်ကာလတွေ တိုက်ဆိုင်မှုရှိလေတိုင်း သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချလို့ အဝေးကို ငေးမောတတ်နေတာ ဖိုးထောင်တယောက်ပါ။ ၃-နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတို့ ရာသီစက်ဝန်း ရွေ့ပြောင်းလို့ လာခဲ့ပြီး မိုးဥိးကျအချိန်လေးမှာ လျှပ်စီးရောင် တဝန်းဝန်း မိုးခြိမ်းသံ တဂျိန်းဂျိန်း မိုးသည်းတဲ့ညနေချိန်လေးမှာ “ဂျိန်း” “အဲ့ ဝူဝဲ ဝူဝဲ” မိုးခြိမ်းသံနဲ့အတူ လသားအရွယ်ကလေးငိုသံက ပြိုင်ဆိုင်နေသည့်အလား ဆူညံနေပြီး “ကိုဖိုးထောင် ကိုဖိုးထောင် ထင်းထွေ ကျမ သိမ်းလိုက်မယ်။ တော့သားလေး လာထိန်းကူပေးအုံး။ အခုလို မိုးခြိမ်းတိုင်း ငိုတတ်တဲ့ ရှင့်သားလေးက ရှင်ထိန်းမှ အငိုတိတ်တတ်တာ သိရက်နဲ့ မြန်မြန်လာ” ဖိုးထောင်လည်း သိမ်းလက်စ ထင်းတွေထားခဲ့ပြီး ငိုကြွေးနေတဲ့ သားငယ်လေးကို ပွေ့ချီချော့မြူရင်း မွေးရာပါ သားငယ်ရဲ့နဖူးပြင်က အမာရွတ်လေးကို ငေးကြည့်ရင်း မိန်းမအေးမူ ပြောသလို သူတို့သားလေဟာ မိနွေလူဝင်စားဖြစ်ခဲ့တာသေချာလို့ စကားပြောတတ် အရွယ်ရောက်လို့ စကားပြောခဲ့ရင် ဖိုးထောင်ရဲ့အတိတ် အရိပ်တစ္ဆေတွေက ခြောက်လှန့်ရင်း ဟူးးး
(Zawgyi)
သည္တေႏြ ေလေပြနဲ႔အတူ စိတ္႐ူးေတြလည္း လြင့္ေမ်ာဆဲ။ သည္တမိုး မိုးစက္နဲ႔အတူ လွ်ပ္လက္လို႔ ခ်ိန္းလိုက္တိုင္း အတိတ္ေဟာင္းကိုပဲ လြမ္းမိတယ္။ သည္တေဆာင္း ရာသီေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း လယ္ေစာင့္တဲနားက သက္မခ်သံနဲ႔ အေဝးကို ေငးေနဆဲပါ မိေႏြေရ။ ေၾသာ္ မိေႏြ မိေႏြ ဟူး အတိတ္ဆီသို႔ ဖိုးေထာင္စိတ္ေတြ လြင့္ေမ်ာေနမိတာက တိုက္ဆိုင္မႈမ်ားစြာျဖင့္ ႀကဳံဆုံရတဲ့ ေန႔ရက္မ်ားမွာေပါ့။ ပူျပင္းလွတဲ့ ေႏြနံက္ခင္းတခုမွာ “သားဖိုးေထာင္ေရ အိပ္ယာထေလ မိေႏြတို႔ ထင္းေကာက္ထြက္ဖို႔ ေစာင့္ေနၾကပီ” “ရတယ္ ေဒၚေလး အဲဒီအိပ္ပုတ္ကို မိေႏြ သြားႏႈိးလိုက္မယ္” ေျပာရင္း ဖိုးေထာင္အိပ္ေနတဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးအဖီတဲအတြင္း မိေႏြ ဝင္သြားခ်ိန္မွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ရင္ဖိုထိတ္လန႔္စရာေလ။ေန႔ဖက္မွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းလႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ရၿပီး အိပ္ေရးဆိုးတဲ့ဖိုးေထာင္အိပ္ေနပုံက ပူလြန္းေတာ့ ပုဆိုးက ခါးအထိလန္ေနပီး သူ႔ရဲ႕ႀကီးမားလွတဲ့လီးႀကီးက မိုးေထာင္လို႔ေနတာကို မိေႏြျမင္လိုက္ရေတာ့ “အို တကယ္အႀကီးႀကီးပဲ သူ႔အကို ကိုေဇာ္ေျပာတာ ဟုတ္သားပဲ” လို႔ စိတ္မွာေတြးရင္း ေစာက္ဖုတ္က က်င္ကနဲ တခ်က္ရႈံ႕သြားပီး ရင္ဖိုလႈိက္ေမာရင္း အဖီတဲအျပင္ဖက္ အသာေလးျပန္ထြက္ကာ ထရံကို တဖုန္းဖုန္းပုတ္ပီး”ဖိုးေထာင္ ဖိုးေထာင္ ထေတာ့ဟဲ့ ထင္းေကာက္သြားရမယ္ ေနာက္က်ေနပီ ” အသံနည္းနည္းျမႇင့္ႏႈိးလိုက္မွ ဖိုးေထာင္လည္း လန႔္ႏိုးလာပီး “ဟင္ ထပီ ထပီ မိေႏြ” ဟု ကပ်ာကယာ အိပ္ယာထလိုက္မွ မိမိျဖစ္ပ်က္ေနတာကို မိေႏြျမင္သြားပီလား ေတြးရင္း မ်က္ႏွာသစ္ပီး အေမထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ထမင္းထုတ္ေလးဆြဲရင္း မိေႏြတို႔နဲ႔အတူ ေတာထဲ ထင္းေကာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ကိုယ္စီကိုယ္စီ ထင္းေျခာက္အတူေကာက္ပီး ေနလည္းအေတာ္ေလးျမင့္လာေတာ့ ” ဖိုးေထာင္ေရ၊ မိေႏြရ၊ ထမင္းၾကမ္းစား ခဏနားရေအာင္ေဟ့” ေအးမူရဲ႕ ေဆာ္ၾသမႈေၾကာင့္ ခဏအေမာေျဖရင္း မနက္စာ ထမင္းၾကမ္းေၾကာ္ ဝိုင္းဖြဲ႕စားပီး ေအးမူအလစ္မွာ “မိေႏြ ဒီည ကိုေဇာ္က ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့” တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့၊ “ရႉး အိမ္ကအေျခအေနေကာင္းရင္ ေအးမူအိမ္ အလည္သြားမလို႔ဆိုပီး ထြက္ခဲ့မယ္လို႔ နင့္အကိုကို ေျပာထားလိုက္” “ေအးပါဟာ နင္တို႔ကလည္း ယူမွာျဖင့္လည္း ခိုးေျပးၾကဟာ ဘာေတြမွန္း မသိဘူး” “ၾကားက ေအာင္သြယ္ေနရတဲ့ငါ့ကို နင့္အေဖႀကီက ရိပ္မိလား မသိဘူး။ ေတြ႕လိုက္တိုင္း ဘုၾကည့္ ၾကည့္ေနတယ္” “ဟယ္ ဟုတ္ပါဘူး ဖိုးေထာင္ရယ္ အေဖက အဲလိုၾကည့္ေနၾကပဲဟာ” “အင္းပါ နင္တို႔ကို မိဘေတြ သေဘာမတူတဲ့ၾကားက ခ်ိန္းေပးရတဲ့ ငါက ေခါင္းက်ိန္းေနပီ” “သူမ်ားအခ်စ္ေရး ကူညီေကာင္းပါတယ္ ဖိုးေထာင္ရယ္” “နင့္အတြက္လည္း ေအးမူကို ငါေျပာထားတယ္ သိလား” ေျပာရင္း ဖိုးေထာင္ေပါင္ကို မိေႏြပြတ္ရင္း ေခ်ာ့လိုက္ေတာ့ “အင္း ေအးမူကို ငါယူဖို႔အထိ စိတ္ကူးထားတာ””ဖြဂ့္မေျပာရဲေသးလို႔၊ ပီးေတာ့ တို႔က ငယ္ေသးတယ္ေလ”“အမယ္ ဘာငယ္တာလဲ? လူကျဖင့္ အခုမွ ၁၆ႏွစ္တဲ့၊ ေအးမူသာ နင္နဲ႔ ရည္းစားျဖစ္လို႔ကေတာ့ ျမင္ေယာင္ေသး။ အဟိ” “ဟင္! ဘာအဟိလဲ မိေႏြ” “မနက္ေစာက ငါအိပ္ေနတာ နင္ျမင္သြားတာလား” “ျမင္စရာလားဟဲ့ နင့္အကိုေျပာလို႔ သိထားတာ ၾကာေပါ့” ဖိုးေထာင္ကို လိမ္ညာေျပာလိုက္ရေပမဲ့ မိေႏြစိတ္ထဲ ျပန္ျမင္ေယာင္ပီး က်က္သည္းမ်ား ထလာရင္း က်င္ကနဲ ရင္ဖိုမိျပန္တယ္။ “ဟာ မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ ဘယ္သူ႔မွေလွ်ာက္ေမ၊ျပာနဲ႔ေနာ္ မိေႏြ” “ေတာ္ၾကာ ႐ြာထဲမွာ ငါ့ႀကိဳက္မဲ့သူ မရွိပဲေနအုံးမယ္” “ေအးပါဟဲ့ ေျပာစရာလား ဟိဟိ” မိေႏြ လွ်ာေလးထုတ္ရင္း ဖိုးေထာင္ေပါင္ကိုပုတ္းရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာ “ဟဲ့ ဖိုးေထာင္နဲ႔မိေႏြ တိုးတိုးေလး တြတ္ထိုးမေနၾကနဲ႔ ႐ြာျပန္ေနာက္က်လိမ့္မယ္။ ထင္းျပန္ေကာက္ၾကစို႔” “နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ႀကိဳက္ေနက်ပီလား?” “အမေလးေတာ္ သူႀကိဳက္ေနတာ ငါ့မဟုတ္ဘူးေဟ့။ နင့္ကို နင့္ကို” ေအးမူရင္ပတ္ကို မိေႏြလက္ေထာက္ရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ “အိုေတာ္ မိေႏြကလဲ ဘာမွန္းမသိ ဟိုကျဖင့္ တုတ္တုတ္ေတာင္လႈပ္တာ မဟုတ္ဘူး” ရွက္စႏိုး မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ ေအးမူက ျပန္ေျပာပီး ထင္းေကာက္ရန္ အေဝးသို႔ေျပးသြားေသာ ေအးမူေနာက္ေက်ာကို ေငးၾကည့္ေနရင္း ေအးမူရဲ႕ဖင္သားလုံးက်စ္က်စ္ေလးေတြ လႈပ္ခတ္သြားတာကို ျမင္မိလိုက္ေတာ့”ဒီညအတြက္လည္း မွန္းထုလိုက္အုံးမယ္ ေအးမူေရ” လို႔ စိတ္ကူးရင္း ၿပဳံး႐ြင္စြာျဖင့္ ထင္းေကာက္ရန္ လူစုခြဲလိုက္ၾကေပမဲ့ ပုဆိုးထဲက လီးႀကီးက ဆတ္ကနဲ တခ်က္တင္းတက္လာကို အနားမွာရွိတဲ့ မိေႏြက အမွတ္တမဲ့ ျမင္မိလိုက္ျပန္တယ္။
“ဖိုးေထာင္ေတာ့ အေတာ္ထန္မွာပဲ”လို႔ ေတြးလိုက္ရင္း မသိသလိုပဲ ေနလိုက္ပီး ထင္းေျခာက္မ်ားသာ ဆက္၍ေကာက္လို႔ ေနလိုက္တယ္။ ထင္းေျခာက္မ်ား ေကာက္ယူပီး ႐ြာေရာက္လို႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစမွာပဲ “ေဒၚႀကီး ညီေလးဖိုးေထာင္ရွိလား” “ေအး ရွိသကြဲ႕. ေနာက္ေဖးအဖီထဲ လွဲေနတယ္ထင္ပါရဲ႕” “ဟုတ္ ေဒၚႀကီး က်ဳပ္ပဲသြားလိုက္မယ္”လို႔ ျပန္ေျပာရင္း ကိုေဇာ္တေယာက္ ဖိုးေထာင္ရွိရာ အဖီထဲေလးထဲဝင္ရင္း “ညီေလး မိေႏြက ဘာေျပာလိုက္လဲ လာမယ္တဲ့လား?” အသံခပ္အုပ္အုပ္ေလး ေမးလိုက္ရာ “အိမ္က အေျခအေနေကာင္းရင္ေတာ့ ထြက္လာမယ္တဲ့” “ညီေလးပဲ ေအးမူတို႔အိမ္မွာ လသာသာ စကားထွာဖြက္မယ္ဆိုပီး သြားေခၚေပးပါလား။ ကူညီပါ ညီေလးရာ ။ ငါ မင္းကို စာအုပ္ေပးဖတ္မယ္” စာအုပ္ဆိုတဲ့အသံၾကားလိုက္ေတာ့ ဖိုးေထာင္လည္း တက္ႂကြလာပီး “ဟုတ္ ကိုႀကီး ညီေလးစာအုပ္ဖတ္တာ ဘယ္သူမွ မသိေစနဲ႔အုံးေနာ္”ဟု ေျပာရင္း ေျခလွမ္းတို႔က မိေႏြအိမ္ကို ထြက္ခြာခဲ့ပီေလ။” မိေႏြေရ မိေႏြ မိေႏြရွိလား အေဒၚ” “ငါ ဒီမွာ ဖိုးေထာင္ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ” မွင္ေသေသနဲ႔ ျပန္ေမးေတာ့ “ေအးမူတို႔မွာ လသာသာနဲ႔ စကားထွာဖြက္တိုင္း ကစားမလို႔၊ နင္လိုက္မလားလို႔ ငါလာေခၚတာ”လို႔. အသာေလးမ်က္စိမွတ္ျပေတာ့ မိေႏြလည္း “အေမ သမီးလိုက္သြားအုံးမယ္ေနာ္”ေျပာလိုက္ရာ “ေအး ညမနက္ေစၾကနဲ႔ေနာ္ ။ အျပန္လည္း လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ေနာ္ ၊ဖိုးေထာင္” “ဟုတ္ ဂ်ီးေတာ္ သြားပီေနာ္”ဟု ေျပာပီး ဖိုးေထာင္နဲ႔အတူ မိေႏြလည္း အတူတူလိုက္လာရင္း အၿမဲခိုးပီး ခ်ိန္းေတြ႕ေနၾက ဖိုးေထာင္ရဲ႕အဖီထဲဆီသို႔ တိတ္တိတ္ကေလး ဘယ္သူမွမရိပ္မိေအာင္ သြားေနရင္း “ဟဲ့ဖိုေထာင္ ျဖည္းျဖည္းသြားပါဟဲ့ ။ အေမွာင္ရိပ္ကလည္း ခိုသြားအုံး သူမ်ားေတြျမင္သြားမွာလည္း ငါရွက္တယ္”ေျပာရင္း ဖိုးေထာင္အနားကပ္ပီး လမ္းအတူတူေလွ်ာက္လိုက္ရာ ဖိုးေထာင္ရဲ႕တေထာင္က မိေႏြႏို႔အုံတင္းတင္းေလးကို ေထာက္မိပီး ဖိုးေထာင္စိတ္ေတြ ဖ်င္းကနဲ ႂကြတက္လာပီး ေန႔လည္က ေအးမူရဲ႕ဖင္လုံးလုံးေလးကို ေျပးျမင္လိုက္တာ လူပ်ိဳ႐ိုင္းရဲ႕လီးႀကီးက ပုဆိုးၾကားမွာ တင္းကနဲျဖစ္လာတယ္။အိမ္ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အေမ့အရိပ္အေျခအေန မေတြ႕ေတာ့ မိေႏြကို ကိုေဇာ္ေစာင့္ေနတဲ့ အဖီထဲေလးထဲ ပို႔ေပးရင္း “ကိုႀကီး မိေႏြေရာက္ပီ က်ေနာ့ေပးစရာရွိတာ ေပး ။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္လည္း ေျပာၾကအုံး ။ အိမ္အေပၚထပ္မွာ အေမအိပ္ေနပီထင္တယ္” အသံခပ္အုပ္အုပ္ေျပာပီး ကိုေဇာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ၿမိဳ႕ေပၚက ငွါးလာတဲ့ အျပာေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးစာအုပ္ေသးေသးေလးကို လွမ္းယူရင္း “ေအးမူတို႔အိမ္ဖက္ ခဏသြားပီ” လိမ္ညာေျပာဆိုကာ ေျခဖြဖြနင္းပီး တဲအတြင္းက အကိုႀကီးကိုေဇာ္နဲ႔မိေႏြတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ႏူးေနပုံကို သူတို႔မျမင္ေအာင္ ခိုးးေျခာင္းၾကည့္ဖို႔ အိမ္ေအာက္ကို တြားသြားပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္ေလ။ “လြမ္းလိုက္တာ မိေႏြရယ္ ရႉး” “အို အကိုကလည္း ေတြ႕တာနဲ႔ မိေႏြကို အတင္းဖက္ တအားနမ္းေတာ့တာပဲ ။ ဒီမွာ အသက္ရႉၾကပ္ပီး အေနရခက္တယ္ရွင့္” “ခ်စ္လို႔ပါ မိေႏြရယ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” ကိုေဇာ္လည္း မိေႏြႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ရင္း ႏို႔အုံေလးကို အက်ႌေပၚက အုပ္ကိုင္ပြတ္ေခ်ရင္း “ေႏြေလး အက်ႌခြၽတ္မယ္ေနာ္ ။ ႏို႔ေလးေတြ ကိုကို တဒာားစို႔ခ်င္ပီ””“အာ ကိုကိုရယ္ မသိဘူးဟာ မိေႏြ အေနရခက္တယ္ ။ ဟိုဟာေတာ့ မလုပ္ရဘူးေနာ္ ။ မဂၤလာဦးညမွ ကိုေဇာ္ကို ခြင့္ျပဳမယ္” ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ တီးတိုးခ်စ္ရည္လူးေနသံကို မျမင္ရေပမဲ့ ၾကားေနရတဲ့ ဖိုးေထာင္မွာေတာ့ ပုဆိုးထဲကလီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေအးမူရဲ႕ဖင္လွလွေလးကို မွန္းကာ ဖြဖြေလး ထုေနလိုက္ရင္း“အမေလး ကိုကို မိေႏြ အေနရအရမ္းခက္တယ္ ။ ျဖည္းျဖည္းစို႔ပါေနာ္ အ အ ရွီး လက္က ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ ကိုကိုရယ္ မိေႏြဟာအထဲမွာ ေသးေပါက္ခ်င္သလို ခံစားရတယ္ အိ အ ရွီးး” ကိုေဇာ္လည္း ခ်စ္သူမိေႏြရဲ႕ႏို႔ေတြစို႔ရင္း ေစာက္စိကို လက္မနဲ႔ပြတ္ကလိရင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းက လက္ညိဳးေလးကိုခပ္သြက္သြက္ေလး ကစားေပးလိုက္ရာ မိေႏြလက္ေတြက ကိုေဇာ္လည္ပင္းကို တအားဖက္တြယ္ရင္း ခါးႀကီးေကာ့တက္လို႔ ေျခဖ်ားေတြ ေကြးသြားရင္း ဖင္ဆုံႀကီးတဆတ္ဆတ္တုန္ကာ “အီးကနဲ”ညည္းညဴ၍ ပီးေျမာက္သြားပီေလ။
“ေႏြေလး ေကာင္းလား “ “အင္း ကိုကို လူကို ႏႈံးသြားတာပဲ” “အဲဒါထက္ေကာင္းတာ ေႏြေလး ခံစားဖို႔ ဒီႏွစ္ေဆာင္းေရာက္လို႔ လယ္ေတြသိမ္းပီးရင္ လက္ထပ္ၾကရေအာင္ေနာ္။ ေလာေလာဆယ္ ကိုေဇာ့္ကို ၾကင္နာေပးအုံးေနာ္” ေျပာရင္း ပုဆိုးခြၽတ္ထားတဲ့ လီးေပၚကို မိေႏြလက္ကေလး တင္ေပးလိုက္ရာ“ဟိ ကိုကို႔ဟာလည္း အေတာ္တင္းေနပီေနာ္”ျပန္ေျပာရင္း ဖြဖြေလး ထုေပးေနစဥ္ မနက္ေစာကျမင္ခဲ့ရတဲ့ ဖိုးေထာင္လီးႀကီးကို စိတ္ထဲ ျမင္ေယာင္လာပီး ကိုေဇာ္လီးထက္ ပိုႀကီးပိုတုတ္တာ ေတြးရင္း ကိုေဇာ္လီးကို တအားဖ်စ္လို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ထုေပးေနမိစဥ္ “ဒား”ဟူေသာ အသံနဲ႔အတူ ျဗစ္ကနဲ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ရင္း “ေကာင္းလိုက္တာ ေႏြေလးရယ္ ။ ဒီညလုပ္ေပးတာက အရင္ကထက္ ပိုေကာင္းသလို ခံစားမိတယ္ မိေႏြရယ္” မိေႏြပါးေလးကို အနမ္းေႁခြရင္း ကိုေဇာ္အသံၾကားရင္း အျပင္က ခိုးပီးနားေထာင္ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္လည္း သုတ္ရည္ေတြကို ေျမေပၚသို႔ ပန္းထုတ္ရင္း ေအးမူကို အျမန္ခ်စ္ခြင့္ပန္ဖို႔ ဆုံးခ်က္ခ်လိုက္ပီေလ။ဖိုးေထာင္တေယာက္ အကိုဝမ္းကြဲ ကိုေဇာ္တို႔စုံတြဲ ခ်စ္ရည္လူးတဲ့ အသံေတြရယ္ မ်က္ႏွာဖုံးအျပာထဲက ကာမဆက္ဆံနည္းေတြ ဖတ္ရင္း ဂြင္းထုလိုက္ ေလ့လာမွတ္သားလိုက္ျဖင့္ တကယ့္လက္ေတြ႕ ကာမဆက္ဆံၾကည့္လိုစိတ္ေတြ ထႂကြလာပီး ရင္ထဲကက်ိတ္ပီး ခ်စ္ေနရတဲ့ ေအးမူကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ မိေႏြလည္း ေျပာခိုင္းပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း ခ်စ္ႀကိဳက္ေနေၾကာင္း ဖြင့္ဟလို႔ ခ်စ္ခြင့္ပန္လိုက္ရာ မခူးခင္က ၫႊတ္ခ်င္ေနတဲ့ ေအးမူလည္း ဖိုးေထာင္အခ်စ္ကိုလက္ခံၿပီး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရာ ကိုေဇာ္နဲ႔မိေႏြလို လူေျခတိတ္တဲ့ ညနက္ေတြမွာ ေအးမူတို႔အိမ္ေနာက္ေဖးက မန္က်ီးပင္ရိပ္နဲ႔ ႏြားစာတဲအတြင္း အခါအခြင့္သင့္သလို ခဏခဏခ်ိန္းေတြ႕ပါမ်ားပီး ဖိုးေထာင္ရဲ႕ ေလ့လာစမ္းသပ္တဲ့ အပြတ္အသပ္ အၾကင္နာေတြအၾကားမွာ အ႐ိုင္းစပယ္ေအးမူတေယာက္ သာယာနစ္မြန္းလို႔ ခ်စ္တဲ့သူဖိုးေထာင္အား ဘဝကိုပုံအပ္လိုက္ရင္း ေသာက္ေလသမွ် အငတ္မေျပတဲ့ ဆာငန္ေရကို ႏြားစာတဲထဲမွာလည္း ခ်စ္ရည္လူး ယာေတာအတူသြားရင္း လယ္ေစာင့္ထဲမွာ လူလစ္တိုင္း ခ်စ္ျခင္းၿပိဳင္ၾကရာဝယ္ သူတို႔နဲအၿမဲလိုလို အတုသြားအတူလာမ်ားတဲ့ မိေႏြလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔ဆက္ဆံတာကို ရိပ္မိလာတယ္။ မိေႏြလည္း ကိုေဇာ္နဲ႔ အခြင့္သာသလို ခ်ိန္းေတြ႕ေနေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အပ်ိဳစင္ဘဝကို မဂၤလာဦးညမွ ပုံအပ္ဖို႔ အားတင္းထားလည္း ျမင္ဖူးထားတဲ့ဖိုးေထာင္လီးႀကီးကို ျပန္ေတြးတိုင္း စိတ္ထဲမွာ အမည္ေဖာ္မရတဲ့ခံစားမႈတခု ျဖစ္ျဖစ္လာပီး ေစာက္ဖုတ္ကလည္း က်င္ခနဲျဖစ္တတ္ေနတာ ၾကာခဲ့ပီ။ ကိုေဇာ္နဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳ/ပို႔လုပ္ရာ ညေတြမွာလည္း မိေႏြက ဖိုးေထာင္ဒာား ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေတြ လုပ္မိေနတတ္တယ္။ ဖိုးေထာင္လည္း အကို႔ခ်စ္သူ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမို႔ မျဖစ္သင့္မွန္းသိေပမဲ့လည္း တခါတေလ မိေႏြခါးေလး ျပန္ဖက္မိရင္လည္း ၿငိမ္ေနတတ္တဲ့ မိေႏြကို ေသြးတိုးစမ္းခ်င္လာခဲ့တယ္။ “မိေႏြ နင္တို႔လည္း ယူၾကေတာ့ေလ ။ ငါနဲ႔ေအးမူေတာ့ ေနာက္ထပ္ ၂ ႏွစ္ ၃ႏွစ္ဆို လက္ထပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားတယ္” “သိပါတယ္ ဖိုးေထာင္ရယ္ ေအးမူ နင့္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ ဘယ္လိုထိ တန္းတန္းစြဲေနတာ ေအးမူေျပာထားလို႔ အကုန္သိ၊ ဟိ ဟိ” “အာ ေအးမူေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ပီ ။ ေတြ႕မွ နာပီသာမွတ္” “ဟိ ဟိ ေအးမူကလည္း အဲဒီနာတာေလးကို သေဘာက်တာတဲ့” “ဟာ ေျပာမိမွ ပိုဆိုးေနပီ နင္လည္း အကိုႀကီးကို နာေအာင္လုပ္ခိုင္းေပါ့” “နင့္အကိုႀကီးက ငါ့ကို တန္ဖိုးထား သစၥာရွိတယ္ သိလား ။ နင္တို႔လို ယြပိုးထမေနဘူး ဟြန္း” “ေအးပါဟာ ငါ ရိပ္မိပါတယ္ ။ ငါသာအကိုႀကီးေနရာဆို ေနႏိုင္ပါဘူး။ ဟီးး” ” မသာ ေကာင္စုပ္ နင့္အကိုႀကီး တိုင္လိုက္မွာေနာ္ “ “ဟာ အကိုႀကီးေတာ့ မတိုင္ပါနဲ႔ေနာ္။ ငါက သူ႔ငယ္ခ်င္းမလို႔ စတာပါ၊ ေတာ္ၾကာ ကိုေဇာ့္လက္သီးစာ ငါ မိေနပါ့မယ္” “မသိဘူး တိုင္မွာပဲ”ဟု ျပန္ေျပာခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက် မိေႏြ ျပန္မေျပာခဲ့ပါ။
မိုးေႏွာင္းလို႔ ေကာက္လႈိင္းေတြ သိမ္းေနတဲ့တရက္မွာေတာ့ ဖိုးေထာင္၊ေအးမူနဲ႔မိေႏြတို႔ အတူတူတလင္းသိမ္းလို႔ ေန႔လည္စာစားၿပီးခ်ိန္မွာ ေအးမူက ဖိုး ေထာင္ကို အသာလက္တို႔ပီး “ဖိုးေထာင္ အိမ္ကအေမမွာလိုက္လို႔ ကိုေဇာ္တို႔လယ္ကန္သင္းေဘာင္က ကန္စြန္း႐ြက္ သြားခူးမလို႔ ။ နင္ ငါ့ကို ကူခူးေပးဖို႔ လိုက္ခဲ့အုံး” “အင္း သြားၾကမယ္ေလ။ ငါလည္း ႏြားေတြ စားက်က္ေျပာင္းရမွာနဲ႔ အေတာ္ပဲ” ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ဘာေၾကာင့္ အတူတူထြက္သြားတာ မိေႏြ ရိပ္မိတယ္ေလ၊ သူတို႔ထြက္သြားပီး ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ကိုေဇာ္တို႔ လယ္ေစာင့္တဲအနား ေျခသံေဖာ့ေဖာ့ေလး နင္းေလွ်ာက္ပီး တဲအတြင္းကိုေျခာင္းၾကည့္လိုက္စဥ္မွာ ေတြးတင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ကြပ္ပ်စ္ေပၚပက္လက္လွန္ေနတဲ့ ေအးမူရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဖိုးေထာင္က ထမ္းထားပီး အက်ႌလန္ေနတဲ့ ေအးမူရဲ႕ ႏို႔ေတြစို႔ရင္း ဝါးၾကမ္းခင္းေလး တကြၽိကြၽိျမည္ေနေအာင္ ေဆာင့္လိုးေနလိုက္တာ မိေႏြ ျမင္ရလိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ယားသလိုလို ခံစားမိလာတယ္။ ဖိုးေထာင္လီးႀကီး ဝင္ထြက္လိုက္တိုင္း ေအးမူေစာက္ဖုတ္က တစြပ္စြပ္အသံေလးေတြက မိေႏြအတြက္ ေရဆာသလို လႈိက္ေမာလာပီး လက္ကအလိုလို ေစာက္ဖုတ္ကို လုံခ်ည္ေပၚက အုပ္ကိုင္ရင္း ပြတ္မိလာတယ္။ “အမေလး ကိုရယ္ ျဖည္းျဖည္းေလး ေဆာင့္ေပးပါအုံး အား ရွီးး” ေခါင္းေလးတခါခါနဲ႔ ညည္းေနတဲ့ ေအးမူရဲ႕အသံက ဖိုးေထာင္အတြက္ စိတ္ပိုႂကြလို႔ လိုးခ်က္ေတြက တျဖန္းျဖန္းျမည္ေအာင္ ပိုသြက္လာပီး “အ. အေမ့ ကို႔ အမေလး အမေလး ” အသံေတြက မိေႏြအဖို႔ ဒူးေတြၫြတ္ေခြပီး ႏို႔အုံေတြပါ တင္းလာပီး ရင္ေတြတုန္လာခဲ့ပီေလ။ “ေကာင္းလိုက္တာ မူရယ္ ရႉးး ။ကို႔ကို ေလးဖက္ကုန္းေပးအုံး” တဲအတြင္းက ကာမဘုံမွာ စိတ္နစ္ေနေတာ့ အျပင္ကခိုးၾကည့္ေနတဲ့ မိေႏြကို မသိရွာေပမဲ့ မိေႏြတေယာက္ေတာ့ ေအးမူေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္လီးႀကီးရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြျမင္ရတိုင္း ေစာက္ဖုတ္အဝက ရႈံ႕သြားပီး အရည္ေတြစိမ့္က်ေနပီ။ ေလးဘက္ကုန္းထားတဲ့ ေအးမူခါးကို ဖိကိုင္ပီး ေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးႀကီးေဆာင့္သြင္းတိုင္း ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားေတြ ခ်ိဳင့္ဝင္သြားပီး လီးႀကီးအထုတ္မွာ လီးနဲ႔ကပ္ပါလာတာေတြက မိေႏြရဲ႕စိတ္ကို ညိဳ႕ယူေနတယ္ေလ။ တခ်က္တခ်က္ ဘူကနဲ ေလျပန္သံေတြ ထြက္လာေပမဲ့ တဟင္း ဟင္း ညည္းပီး အလိုးခံေနတဲ့ ေအးမူကိုလည္း အံ့ၾသေနမိတယ္။ ” အ အမေလး ကို ေအး ေအးမူ ပီးခ်င္ပီ ေဆာင့္ ေဆာင့္” “အား အ ကိုလည္း ပီး ပီး” ေအးမူဖင္သားေတြနဲ႔ ဖိုးေထာင္ဆီးစပ္တို႔ တျဖန္းျဖန္း ႐ိုက္သံနဲ႔အတူ ဖိုးေထာင္လည္း တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲ တုန္သြားပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚေမွာက္ရက္လဲသြားတဲ့ ေအးမူရဲ႕ေက်ာေပၚကို ရႉးကနဲ ႏွာမႈတ္သံနဲ႔ ထပ္ရက္ျဖစ္သြားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ၾကည့္ရင္း မိေႏြလည္း လယ္ေစာင့္တဲထရံကို ေယာင္ရမ္းကိုင္မိသည္အထိ ၫႊတ္ေခြက်သြားခဲ့ပီ။ “ခြၽတ္”ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ကို မွိန္းေနရင္းနဲ႔ ဖိုးေထာင္ၾကားမိလိုက္ေပမဲ့ ထမၾကည့္ေတာ့ပဲ မိေႏြျဖစ္မွာ သိေနေတာ့ “ေအးမူ ကိုလိုးေပးတာ ေကာင္းလား? ကိုေတာ့ လိုးေကာင္းလြန႔္လို႔ ေအးမူကို လက္ထပ္ခ်င္လွပီ” “အင္း ကို ေကာင္းလည္းေကာင္း နာလည္နာတယ္။ ကို တအားေဆာင့္
လိုက္တိုင္း ကို႔ဟာႀကီးက ေအးမူရဲ႕ဟြာထဲ ျပည့္ၾကပ္ပီး သားအိမ္အထိ ေအာင့္ကနဲ က်င္ခနဲ႔ျဖစ္ပီး ေအးမူတကိုယ္လုံး နတ္ပူးသလို အေၾကာစုံတုန္ခါသြားတယ္။ ေအးမူလည္း ကိုနဲ႔အတူတူ ေနခ်င္ပီ၊ ကိုေကြၽးေနတဲ့ ေဆးကဒ္လည္း မစားခ်င္ေတာ့ဘူး ကို” “ေနာက္ႏွစ္ ဝါမဝင္ခင္ နားေဖာက္ပီးသီတင္းကြၽတ္မွာ လက္ထပ္ၾကရေအာင္ေနာ္။အခုလိုေလး ေအးမူရဲ႕ဖုတ္ထဲ တရားဝင္ အၾကာႀကီး စိမ္ထားလိုက္ခ်င္ပီ” “ဟြန႔္ ကိုပို ဖယ္ေတာ့၊ ဟိုမွာ မိေႏြက ၾကာေနလို႔ လိုက္လာမွ ျမင္လို႔မေကာင္း ျဖစ္ေနအုံးမယ္” မိေႏြ အကုန္လုံး ျမင္ခဲ့ၾကားခဲ့ပီး တလင္းျပင္ကို ျပန္သြားတာ ခ်စ္တလင္းမွာ ခ်စ္ျခင္းၿပိဳင္ရင္း ၾကည္ႏူးေနတဲ့ ေအးမူ မသိရွာ။ မိေႏြရင္ထဲမွာေတာ့ သစၥာရွင္ကိုေဇာ္ဆီ အေတြးေရာက္လိုက္ ဖိုးေထာင္နဲ႔ေအးမူတို႔ရဲ႕ ကာမဆက္ဆံပုံေတြ ေပၚလာလိုက္ႏွင့္ နီးစပ္ဖို႔ ခက္ခဲလြန္းတဲ့ ေရွ႕ေရးကို အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ရင္း ထိုင္ေနစဥ္ “ဟဲ့ မိေႏြ ဘာေတြ ေတြးပီး ဘာေတြ ေငးေနတာလဲ” ေအးမူအသံၾကားမွ အေတြးအာ႐ုံေတြ သတိျပန္ဝင္လာပီး “ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ေအးမူရယ္ ။ အိမ္ကလည္း ကိုေဇာ့္ကို ႏြမ္းပါးခ်ိဳ႕တဲ့ေတာ့ သေဘာမက် ။ ကိုေဇာ္ကလည္း သတၱိနည္းတာလား၊ ေတြေဝတာလား ေဝခြဲမရေတာ့ ငါတို႔ရဲ႕ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ခရီးကို စဥ္းစားေနတာပါ ေအးမူရယ္” “ကိုႀကီးကိုေဇာ္လည္း မထုံတက္ေသးနဲ႔ ဘယ္လိုႀကီးမွန္း မသိဘူး ။ ငါ ေမးေတာ့ အခု ေႏြမဝင္ခင္ နင့္ကို ေတာင္းရမ္းမယ္ ေျပာတာပဲ ။ နင့္မိဘေတြက သေဘာမတူရင္ ခိုးေျပးဖို႔အတြက္ ၿမိဳ႕က အကိုႀကီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို ေမာ္ေတာ္ကားစီစဥ္ခိုင္းထားတယ္ ေျပာတာပဲ” “နင့္အိမ္က သေဘာမတူရင္ ခိုးရာေနာက္သာ လိုက္ေတာ့ မိေႏြ ။ ေအးမူတို႔လည္း ေနာင္ႏွစ္ဝါကြၽတ္ရင္ လက္ထပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ထားပီ” “ေအးပါဟယ္ နင္တို႔က အခုေတာင္ လက္ထပ္ေနခ်င္ၾကၿပီမလား ။ မသိ ခက္မယ္ေနာ္ ေကာင္မ ။ ေျပာ မေျပာခ်င္ဘူး ဟြန္း” “ဟိ ဟိ နင္ကလဲ တို႔က တအားခ်စ္ၾကလို႔ေနာ္” မိေႏြအား ရွက္စႏိုးျဖင့္ ေအးမူက ႐ိုက္ပုတ္က်ီစယ္လိုက္ရာ ဖိုးေထာင္ မၾကားေအာင္ ေအးမူအနားကပ္ပီး မိေႏြက “ဖိုးေထာင္ကို ခ်စ္တာလား? ဖိုးေထာင္ရဲ႕ေထာင္ေနတာ ခ်စ္တာမလား?
ေကာင္မ တအားယြေန ။ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း လာၿဖီးမေနနဲ႔ ဟြန္း” “ဟိ ခ်စ္လို႔ ဘဝကိုပုံအပ္ထားတာပါေနာ္ ။ သူ႔ အျပဳအစုေကာင္းေတာ့ပိုၿပီး ခ်စ္ခင္စြဲလန္းေန ရတာေလ ။ နင္လည္း ကိုေဇာ့္ကို ျပဳစုၾကင္နာခိုင္းဖို႔ ျမန္ျမန္လက္ထပ္ၾကေတာ့” “ဟိတ္ ဟိုႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုးေလးနဲ႔ ဘယ္သူ႔အတင္းေျပာေနၾကတာလဲ? ေနေစာင္းေတာ့မယ္ အကုန္သိမ္းဆည္းၿပီး လွည္းေပၚတင္ထားႏွင့္ ။ ငါ ႏြားေတြ သြားေကာက္လိုက္အုံးမယ္ေဟ့” သုံးေယာက္သား ကိုယ္စီ လုပ္ေဆာင္စရာမ်ားအၿပီး ႐ြာသို႔ျပန္ခဲ့ၾကပီေလ။ ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ့ “မိေႏြေရ မိေႏြ” အိမ္ေရွ႕က ေအးမူေခၚသံေၾကာင့္ “ဘာတုန္းဟဲ့ ေအးမူ ။ ေစာေစာစီးစီး” “ငါ ဒီေန႔ အေမနဲ႔ ဟိုဖက္႐ြာ ခဏသြားစရာရွိလို႔ဟဲ့ ။ အဲဒါေၾကာင့္ နင္နဲ႔ဖိုးေထာင္ ယာေတာထဲ သြားႏွင့္ေနာ္ ။ ညေနပိုင္းေလာက္မွ လွည္းနဲ႔ ငါလိုက္လာခဲ့မယ္။ အဲဒါ လာေျပာတာ မိေႏြ” “ေအးပါဟယ္ ဖိုးေထာင္လည္း ငါေျပာပီး သြားလိုက္ၾကမယ္ စိတ္ခ်။ တလင္းသိမ္း လက္စသတ္ဖို႔ကလည္း နည္းနည္းပဲ က်န္ေတာ့တာပဲေလ။ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ရပါတယ္ ေအးမူရယ္” “အင္းပါ ငါ သြားပီေနာ္ မိေႏြ” ျပန္ထြက္သြားတဲ့ ေအးမူကို ေငးၾကည့္ရင္း မေန႔က အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္လည္သတိရမိၿပီး မိေႏြရင္ထဲမွာ လႈိက္ဖိုေမာရင္း သက္ျပင္းေလး မွ်င္းမွ်င္းခ်မိလိုက္တယ္ ။လယ္တလင္းေရာက္လို႔ ဖိုးေထာင္နဲ႔မိေႏြလည္း တလင္းကို လက္စသိမ္း သိမ္းဆည္းေနရင္း “မိေႏြေရ အကိုႀကီးေတာ့ နင့္ကိုခိုးေျပးဖို႔ ၿမိဳ႕က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ကားစီစဥ္ခိုင္းထားတာ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိပီလဲဟ” “ေဆာင္းမကုန္ခင္ လယ္လုပ္ခေတြရတာနဲ႔ ခိုးမယ္ေျပာတာပဲ ။ အခုေတာင္ ပိုက္ဆံပိုရေအာင္ ပြဲစားကိုဘေအာင္နဲ႔ လုပ္အားစိုက္ပီး ေနာက္လိုက္အကူလုပ္ပါ အခ်ိန္ရသလို လုပ္ေပးေနတာ အဆင္ေျပပီး နည္းနည္းေတာ့ စုမိေဆာင္းမိၿပီတဲ့” “ဝမ္းသာပါတယ္ဟာ ျမန္ျမန္ယူၾကေတာ့ မိေႏြ ။ ငါ့အကိုႀကီးလည္း အေနေအးလြန္းေတာ့ နင္ကယ္မွပဲ လူပ်ိဳဘ၀ ကြၽတ္ေတာ့မွာဟ” “ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါက ကိုေဇာ့္ကို လက္တြဲသြားမွာပါ ဖိုးေထာက္ရယ္” “ငါ့အကိုႀကီး ကံေကာင္းပါတယ္ ။ ငါသာ အကိုႀကီးေနရာဆို အခုခ်ိန္ထိ ေစာင့္မေနဘူး” “ဟြန္းေနာ္ ဖိုးေထာင္ ။ ကိုေဇာ့္က နင့္လိုမဟုတ္ဘူး။ မသိခက္မယ္ေနာ္၊ ဖိုးေထာင္” မိေႏြရဲ႕ မ်က္ေစာင္းနဲ႔အတူ အဓိပၸါယ္ပါေသာ စကားလုံးမ်ားက ဖိုးေထာင္ ရွက္သြားပီး သြားႀကီးၿဖီးလို႔ တဟီးဟီးရယ္ျပလိုက္ရတယ္။ “ေဟာေတာ့ အခ်ိန္ခါမဟုတ္ မိုးေတြ ညိဳ႕လာပီ ဖိုးေထာင္ေရ “ “ဟာ ဟုတ္သားပဲ ။ ျမန္ျမန္အုပ္ဆိုင္းပီး ေအးမူလာတဲ့အထိ ေစာင့္ရမွာပဲ” “မိုး႐ြာရင္ ခိုဖို႔ ကိုေဇာ့္တို႔ လယ္ေစာင့္တဲပဲ နီးတယ္ေနာ္ ။ ငါက မိုး႐ြာတာထက္ လွ်ပ္စီးလက္ မိုးၿခိမ္းတာ ေၾကာက္တယ္ ဖိုးေထာင္” “ငါရွိပါတယ္ဟ မိေႏြရယ္ ။ အခုေတာင္ မိုးက က်လာပီ ။ လာ လာ မိေႏြ အကိုႀကီးတို႔တဲမွာ မိုးခိုပီး ေအးမူကို ေစာင့္က်ရေအာင္ “ ႏွစ္ဦးသား အေျပးတပိုင္းျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ သြားရင္း တဲအတြင္းအေရာက္မွာ မိုးက အၿငိဳးနဲ႔႐ြာသည့္အလား သည္းသည္းထန္စြာ ႐ြာသြန္းလို႔ ဝင္းကနဲ လွ်ပ္စီးတခ်က္ လက္လာပီး “ဂ်ိ န္း”ကနဲ မိုးၿခိမ္းသံက မိေႏြတေယာက္ “အမေလး” ေယာင္ရမ္းေအာ္မိလိုက္ပီး အနားမွာရွိတဲ့ ဖိုးေထာင္လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။“မေၾကာက္ပါနဲ႔ မိေႏြ ။ ငါရွိပါတယ္ဟ ။ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ တလင္းဖ်က္မိုးကလည္း တအား႐ြာလိုက္တာ” ညည္းတြားသံနဲ႔အတူ မိေႏြအား အားေပး စကားေျပာေနစဥ္ “ဂ်ိန္း ဂ်ိန္း ဒလိန္း” ဆက္တိုက္မိုးၿခိမ္းလိုက္ရာ ဖိုးေထာင္ကို မိေႏြဖက္ထားမိေအာင္ ေၾကာက္လန႔္ဖြယ္ ၿခိမ္းလိုက္ရာ မိမိအား ဖက္ထားတဲ့မိေႏြခါးကို ဖိုးေထာင္လက္ေတြက ျပန္ဖက္မိၿပီေလ။ “တအားေၾကာက္ေနလား မိေႏြ ။ ငါ ဖက္ထားမယ္ေနာ္ ။” ေခါင္းေလးညိမ့္ျပရင္း အသားေတြ တုန္ေနတဲ့ မိေႏြကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားလိုက္ရာ အထိအေတြ႕တို႔က မေန႔ကပဲ ဒီတဲအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို ႏွစ္ဦးလုံးအတြက္ သတိရစရာ ျဖစ္လာပီေလ ။ ” မိေႏြ” တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ေခါင္းေလးေမာ့ပီး ၾကည့့္လာတဲ့ မိေႏြမ်က္ဝန္းေတြကို ဖိုးေထာင္ ရင္ဆိုင္ၾကည့္လိုက္ရင္း လက္ေတြက မိေႏြတင္ပါးကို ပြတ္ေနမိရာ မိေႏြလည္း ညိမ္ခံေနမိတယ္။ ဖိုးေထာင္လက္တဖက္က မိေႏြေမးေစ့ကို ကိုင္သည္အထိ စိတ္႐ိုင္းေတြ ဝင္လာပီး “မိေႏြ”လို႔ ထပ္ေခၚလိုက္ရာ “ဟင္”ဆိုတဲ့ တခြန္းထဲေသာ အသံနဲ႔ အရည္လဲ့ေနတဲ့ မိေႏြမ်က္ဝန္းေတြေၾကာင့္ တလႈပ္လႈပ္ေလး ဟေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိုးေထာင္ ႁပြတ္ကနဲ တအားစုပ္ယူရင္း မိေႏြကို ကြပ္ပ်စ္ေပၚဖက္လွဲရင္း လက္တဖက္က အက်ႌေပၚမွ ႏို႔အုံကို အုပ္ကိုင္ပြတ္ေခ်ေနလိုက္ရာ “ဖိုး ဖိုးေထာင္ မလုပ္သင့္ဘူးေလဟာ”လို႔ ျငင္းဆန္ပီး ႐ုန္းေနေပမဲ့ မိေႏြလက္ေတြက အားမပါလွ ။ မိေႏြေျပာသမွ် ဘာမွမၾကားသလို စိတ္အေမွာင္ဖုံးေနတဲ့ ဖိုးေထာင္က ႏႈတ္ခမ္းစို႔လိုက္ ႏို႔ေတြကို ပြတ္ေခ်ရင္း ပါးေတြနမ္းရင္း ေအာက္ကလီးႀကီးက ခြဖက္ထားတဲ့ မိေႏြေပါင္သားေတြကို ထိုးကလိေနသလိုျဖစ္ေနတာ မိေႏြမသိစိတ္တို႔က တအိအိ ညည္းလာရာ အေတြ႕အႀကဳံရွိထားတဲ့ ဖိုးေထာင္လက္ေတြက မိေႏြအက်ႌၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ထားပီး ဘရာစီယာကို ပင့္တင္လို႔ လုံးဝန္းေနတဲ့ ႏို႔အုံကို အုပ္ကိုင္ပီး ႏို႔သီးရဲရဲေလးကို ႁပြတ္ကနဲ ငုံစို႔ပီး လွ်ာနဲ႔ဝိုက္ကလိလိုက္ရာ “အမေလး ဖိုးေထာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ ။ ငါ ငါတို႔ အခုလို မျဖစ္သင့္ဘူးေလ” လို႔ ေျပာေနေပမဲ့ ဖိုးေထာင္ရဲ႕ ႏို႔သီးကို လွ်ာဝိုက္စို႔လိုက္တိုင္း မိေႏြရင္ပတ္ကေကာ့ေကာ့ ေပးေနမိတယ္ ။ ဖိုးေထာင္လက္တဖက္က မိေႏြရဲ႕လုံခ်ည္စကို ဆြဲခြၽတ္ပီး ေစ့ထားတဲ့ ေပါင္ၾကားကို ႏို႔စို႔ရင္း ပြတ္ေပးလိုက္ရာ ခပ္ဟဟျဖစ္သြားတဲ့ မိေႏြေပါင္ၾကားအတြင္း ဖိုးေထာင္လက္က အေမြးမၾကမ္းေသးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္ပီး ျပဴထြက္လာတဲ့ ေစာက္စိကို ဖိပြတ္ေပးလိုက္ရာ “အင့္”ကနဲ ညည္းတြားပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္က ကားထြက္သြားပီး ဖင္ႀကီးက အလိုလိုေကာ့ေပးေနပီေလ။ ေစာက္စိကို လက္မနဲ႔ပြတ္ကလိရင္း အရည္စိမ့္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားေတြကို အထက္ေအာက္ပြတ္ကလိေပးလိုက္ရာ မိေႏြလက္ေတြက ႏို႔စို႔ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြ ဆုပ္ကိုင္ေနရင္း တအိအိ အသံနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ရင္း ေခါင္းကို ခါရမ္းေနေအာင္ ခံစားေနပီ။
အထွာနပ္ေနတဲ့ဖိုးေထာင္လည္း ႏို႔စို႔ေနရင္းက မိေႏြဗိုက္သားျပင္ကို စုပ္နမ္းရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္မၿပီး မိေႏြေစာက္ဖုတ္ကို လွ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန ပင့္ယက္ပီး ေစာက္စိကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ညႇပ္ရင္း အစိကို လွ်ာနဲ႔ဝိုက္ကလိပီး ႁပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္ရာ”အမေလး ဖိုးေထာင္ ရွီးး” ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားေအာင္ ညည္းတြားရင္း ေျခဖ်ားေတြ ကုပ္ေကြးရင္း ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာကာ မိေႏြလက္က ဖိုးေထာင္ဆံပင္ကို တအားဆြဲယူလိုက္ရာ “ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ ဖိုးေထာင္ အ အိ” ဖိုးေထာင္လည္း ကြပ္ပ်စ္ေအာက္မွ ေႏြမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထမ္းထားရင္း ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားရဲရဲကို အသာၿဖဲၿပီး လွ်ာျဖင့္ ဖုတ္အဝကေန ေစာက္စိအထိ ပင့္ယက္လိုက္ရင္း ျပဴးထြက္ေနတဲ့ေစာက္စိကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ဖိညႇပ္ကာ ေစာက္စိကို လွ်ာႏွင့္ ဝိုက္ကလိေပးလိုက္ရာ “အမေလး ဖိုးးေထာင္ ရွီးး”ဆိုပီး ညည္းတြားရင္း တႀကိမ္တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ကာမ အရသာေၾကာင့္ ေျခဖ်ားေတြေကြးပီး ေပါင္ေတြက အလိုက္သင့္ပိုကားေပးလာပီး ဖင္ႀကီးေကာ့တက္ေအာင္ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံေနရင္း မိေႏြလက္ေတြက ဖိုးေထာင္ဆံပင္ေတြ ဆုတ္ကိုင္ကာ ဖိုးေထာင္ပင့္ယက္လိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ ေပးေနမိပီေလ။ မိေႏြေခါင္းေလး ဘယ္ညာခါရမ္းရင္း ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကို ယားယံလာပီး တခုခုကို ေတာင့္တစိတ္က “ဖိုးေထာင္ရယ္ ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာလဲ။ အမေလးး ရွီး ဟင္းး” မိေႏြအဆင္သင့္ျဖစ္ေနပီဆိုတာ အရည္ေတြ႐ြဲေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ မိေႏြရဲ႕လိုလားေတာင့္တ ညည္းညဴမႈေတြ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနတဲ့ ဖိုးေထာင္သိလိုက္ေတာ့ မိေႏြေပါင္ေတြ ထမ္းဖိထားရင္း လီးႀကီးကို အရည္ေတြ႐ြဲေနတဲ့ေစာက္အကြဲေၾကာင္းေပၚ ဖိကပ္ကာ မိေႏြရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဖိုးေထာင္ရင္ဘတ္နဲ႔ ကပ္ထားရင္း မိေႏြပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္မွလ်ိဳဖက္ပီး လီးထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိကို ပင့္ထိုးကလိေပးလိုက္ရာ“အဟင့္ အ ” ညည္းတြားရင္း လီးထိပ္ကို ေစာက္ဖုတ္အဝနဲ႔ တည့္သြားေအာင္ ေအာက္ကေန ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပးမိေနတယ္။ ညည္းတြားေနတဲ့ မိေႏြႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိုးေထာင္ kissစုပ္လိုက္ရင္း ေစာက္ရည္ေတြကပ္လာတဲ့ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားေပၚ ပြတ္ဆြဲပင့္ထိုး ကလိေပးေနရင္းမွ လီးထိပ္က ေစာက္ဖုတ္အဝနဲ႔ တည့္သြားခ်ိန္မွာ ခါးအားနည္းနည္းသုံးကာ ဖိသြင္းလိုက္ရာ “ျဗစ္” “အေမ့” ညႇင္းသြဲ႕သြဲ႕ ေအာ္လိုက္ရင္း မိေႏြလက္ေတြက ဖိုးေထာင္ကို တြန္းရင္း “နာတယ္ ဖိုးေထာင္ အု အု” စကားမေျပာခြင့္မရေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖိုးေထာင္kissဆြဲပီး မိေႏြႏို႔ေတြကို ရင္ဘတ္နဲ႔ဖိပြတ္ေအာင္ ဖက္ထားရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္သြားတဲ့ လီးထစ္ကို နည္းနည္းဖိသြင္းလိုက္ ခဏေလးၿငိမ္ပီး စိမ္ထားကာ kissဆြဲလိုက္ လည္ပင္းေတြ ယက္စုပ္လိုက္ လီးႀကီးကို နည္းနည္းဖိသြင္းလိုက္ လိုးေပးေနစဥ္ လီးတဝက္ခန႔္အေရာက္မွာ မိေႏြရဲ႕အပ်ိဳစင္တံခါးက တားဆီးေနတာ ဖိုးေထာင္ထိမိခံစားပီး တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေနတဲ့ မိေႏြးေစာက္ဖုတ္အတြင္း လီးႀကီးကို ခဏစိမ္ပီး ႏို႔ေတြစို႔ေပးလိုက္ရာ မိေႏြတေယာက္ ကာမအရသာကို နာက်ဥ္မႈေရာယွက္ေပမဲ့လည္း ရင္ဖိုလႈိက္ေမာစြာ ခံစားေနမိပီေလ။ ခဏစိမ္ထားတဲ့လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ညႇစ္ဆုပ္လာခ်ိန္မွာ လီးကို နည္းနည္းေလးထုတ္ ညင္ညင္သာသာေလး ဖိသြင္းပီး ေလး ငါးႀကိမ္ေလာက္ လိုးပီးခ်ိန္မွာ မိေႏြကိုတအားဖက္ထားရင္း kissဆြဲၿပီး လီးထစ္ကို ေစာက္ဖုတ္အဝနားထိ ျပန္ထုတ္ပီး ခါးအားသုံးကာ တခ်က္ထဲ ခပ္ဆပ္ဆပ္ ဖိလိုးလိုက္ရာ “ေဖါက္” “အု အင့္” မိေႏြရဲ႕႐ုန္းကန္မႈနဲ႔အတူ ဖိုးေထာင္လီးႀကီးလည္း မိေႏြေစာက္ဖုတ္အတြင္း တဆုံးဝင္သြားပီး မိေႏြလက္သည္းတို႔က ဖိုးေထာင္ေက်ာျပင္ အသားထဲထိ နစ္ဝင္သြားတယ္ေလ။ “နာလိုက္တာ ဖိုးေထာင္ရယ္”ေျပာရင္း မ်က္ဝန္းအိမ္မွ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ မ်က္ရည္စတို႔ စီးက်လာေပမဲ့ ဖိုးေထာင္ကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးႀကီးစိမ္ထားရင္း ႏို႔သီးေတြ ပြတ္ကလိုက္ ႏို႔အုံကို ကိုင္ထားရင္း လည္ပင္းနဲ႔နား႐ြက္ကို စုပ္နမ္းကာ ကာမခလုပ္ေတြကို အဆင့္ဆင့္ဖြင့္ေပးေနျပန္ရာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းက ၿငိမ္ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္လီးကို ညႇစ္ဆုပ္ရင္း မိေႏြဖင္ႀကီးက ေကာ့ေကာ့လာပီး တဟင္းဟင္း တအိအိ ညည္းသံေပးလာရာ ဖိုးေထာင္လည္း လီးႀကီးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လိုးေပးေနလိုက္ရာ လီးဝင္သြားတိုင္း ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားတို႔ ခ်ိဳင့္ဝင္ပါသြားပီး လီးႀကီးျပန္အထုတ္မွာ ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားတို႔ လီးႀကီးနဲ႔ကပ္ပါလာၿပီး လိုးေဆာင့္တိုင္း တစိစိ တစြပ္စြပ္နဲ႔ အသံေတြျမည္လာကာ မိေႏြလည္း လိုးသြင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကို လီးႀကီးထိုးခြဲတဲ့အရသာနဲ႔ လီးႀကီးျပန္ထုတ္သြားတိုင္း ဟာတာတာျဖစ္သြားပီး ကြၽတ္ထြက္မွာ စိုးရိမ္သည့္အလား ဖင္ႀကီးကို အလိုလိုေကာ့ေပးေနမိတယ္။
ေစာက္ရည္မ်ား႐ြဲနစ္၍ လီးအဝင္အထြက္ ေကာင္းလာေတာ့ ဖိုးေထာင္လည္း ျဖည္းျဖည္းမွ နည္းနည္းသြက္လာပီး လိုးေဆာင့္ရင္း “ေကာင္းလိုက္တာ မိေႏြရယ္ ။ ငါ တအားလိုးေကာင္းလိုက္တာ ရႉး” စကားလုံးၾကမ္းေတြနဲ႔အတူ ဖိုးေထာင္လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက “အိုး” “ဖတ္” “ျဗစ္” “စိ” အသံေတြနဲ႔ ေရာယွက္ၾကားေယာင္ေနတဲ့ မိေႏြကာမစိတ္ေတြလည္း တအားႂကြတက္လာပီး “အိ အ အမေလး” ညည္းသံေတြေပးရင္း ဖင္ႀကီးေကာ့ေကာ့ပီး အလိုးခံေနလိုက္ရာ“အမေလး တမ်ိဳးႀကီးပဲ ဖိုးေထာင္ရယ္” “အား ရႉး မိေႏြ တအားေကာင္း မိေႏြ ေသးေပါက္ခ်င္သလိုျဖစ္ရာရင္ ေပါက္လိုက္ေနာ္။ အားးး” ဖိုးေထာင္ရဲ႕လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြလည္း ပိုသြက္လာရာ “အိ! အမေလးး အားး ရွီးးး” မိေႏြေခါင္းေလး တခါခါနဲ႔ ေျခဖ်ားေတြေကြးပီး ဖိုးေထာင္ေက်ာျပင္ကို တအားဖက္တြယ္ရင္း ဖင္ႀကီး တဆတ္ဆတ္ေကာ့ကာ “ဟင္း ဟူး ” ညည္းတြားရင္း ၿငိမ္က်သြားရာ မိေႏြ ပီးသြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္တဲ့ ဖိုးေထာင္လည္း တအားလိုးေဆာင့္ရင္း မိေႏြရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လရည္မ်ား ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲ ပန္းထုတ္ရင္း “အား ဟူး ဖလူး”သက္ေမာခ်သံနဲ႔အတူ မိေႏြကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း ကာမခရီးတို႔ လမ္းဆုံးခဲ့ပီေလ။သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးတို႔ ပက္ဖ်န္းမႈက မိေႏြေစာက္ဖုတ္အတြင္း အရသာတထူး ေပးစြမ္းသလိုျဖစ္သြားပီး၊ ဖိုးေထာင္လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားတို႔က ညႇစ္ယူေပးေနမိျပန္တယ္။ “ငါ့စိတ္ေတြ လြတ္သြားတယ္ မိေႏြ။ အခုလိုမွားယြင္းအတြက္ နင္ေပးမဲ့အျပစ္လည္း ငါ ေက်နပ္စြာ ခံယူမွာပါ “ “ငါက နင့္အကို႔ေပၚသစၥာမဲ့မိပီေလ။ အခုလိုျဖစ္ၾကတာလဲ ငါကိုယ္တိုင္ လက္ခံမိလို႔ေလ။ လက္ခံမိတယ္ဆိုတာလည္းး” မ်က္ရည္စေလးနဲ႔ စကားေရွ႕မဆက္တဲ့ မိေႏြကို ဖိုးေထာင္က စူးစိုက္ၾကည့္ေနရင္း “ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေျပာေလ မိေႏြ” မိေႏြလည္း သက္ျပင္းခ်ရင္း ၿငိမ္သက္ေနပီး “ေအးမူခဏခဏေျပာေတာ့ နင့္ရဲ႕အျပဳအစုအယုအယ အထိအေတြ႕ကို ငါ့မသိစိတ္က လိုခ်င္မိေနတာ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မသိခဲ့ေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ ခြင့္ျပဳသလိုျဖစ္သြားတာေလ။ ဒီတခါပဲ မွားပါရေစေတာ့ ဖိုးေထာင္။ အခုလိုျဖစ္သြားခဲ့တာလည္း ဘယ္သူမွ မသိပါေစနဲ႔။ ေမ့လည္း ေမ့ထားေပးပါ ဖိုးေထာင္။” “ေၾသာ္ မိေႏြရယ္ ။ ငါ ဘယ္သူ႔မွမေျပာပါဘူးဟာ။ ဒါေပမဲ့ အကိုႀကီး ကိုေဇာ္အေပၚ မတရားသလိုျဖစ္သြားခဲ့ပီ။ “ “ကိုေဇာ့္အတြက္ နင္စိတ္မပူပါနဲ႔။ ငါ့ကိစၥ ငါ့ဘာသာ ေျဖရွင္းမွာပါ။ မိုးလည္းစဲပီ။ ေအးမူလာႀကိဳေတာ့မွာမသိဘူး သြားၾကရေအာင္” လယ္ေစာင့္တဲ့အျပင္မွာ အေစာက သည္းထန္စြာ႐ြာေပမဲ့ အခုေတာ့ ၿဖိဳးၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ မိုးေပါက္က်သံေလးနဲ႔ ဖြဲဖြဲမွ်႐ြာက်လို႔ တိတ္ဆိတ္ေနေပမဲ့ ႏွစ္ဦးသားရင္ထဲမွာေတာ့ ေမ့မရႏိုင္ေသာျဖစ္ပ်က္မႈအတူ အေတြးကိုယ္စီလြင့္ေမ်ာရင္း ေအးမူရဲ႕လွည္းကိုသာ ေစာင့္ႀကိဳေနမိၿပီ။မိေႏြလည္း ဖိုးေထာင္နဲ႔မွားယြင္းမိၿပီး တစ္ပတ္ခန႔္ ယာေတာကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပဲ မသြားေတာ့သျဖင့္ ဖိုးေထာင္မွာ စိုးရိမ္ပူပန္မိပီး မိေႏြနဲ႔ကာမ ဆက္ဆံခဲ့တာကို အေတြးထဲဝင္လာတိုင္း မျဖစ္သင့္တာသိရက္နဲ႔ တခါတေလျပန္တမ္းတမိရာ ေအးမူနဲ႔သာ အခ်စ္စစ္ပြဲေတြ အခါခါႏြဲလို႔ လက္မထပ္ခင္ ကိုယ္ဝန္မရွိရေအာင္ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္ခ်ိန္မွာ သေႏၶတားေဆးကို ဝယ္ယူရာ မိေႏြကို သတိရပီး ေဆးတကဒ္ပိုဝယ္ခဲ့ၿပီး မိေႏြကို ေဆးစားဖို႔အတြက္ ႀကံေဆာင္ရအုံးမည္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ပြဲစားအလုပ္တဖက္ျဖင့္ အကိုႀကီးကိုေဇာ့္ကို ေတြ႕ရေတာ့ ဖိုးေထာင္ မ်က္ႏွာမထားတတ္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ အကိုႀကီးကေတာ့ ဘာမွမသိသလို ပုံမွန္အေနအထားနဲ႔ ဖိုးေထာင္အား “ညီေလး ၿမိဳ႕ေပၚလာတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။ ငါ့ညီလည္း အေတာ္စြံေနတယ္ၾကားတယ္ေနာ။ ေအးမူနဲ႔ဘယ္ေတာ့ယူၾကမွာလဲ” “ေနာင္ႏွစ္ေလာက္မွ အကိုႀကီးရာ။ ပိုက္ဆံေလးစုလိုက္အုံးမယ္။ ငယ္လည္းငယ္ေသးတယ္ေလ ဟီးး ဟီးး” “ဘာငယ္တာလဲ ဟင္း ညီအကိုခ်င္း မသိခက္မယ္ ငါ့ညီ ။ ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ မိေႏြအတြက္ စာယူသြားေပးအုံး။ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ ႐ြာေရာက္တာနဲ႔ မိေႏြကို ဆက္ဆက္ေပးလိုက္ေနာ္။ သူ႔ဆီက စကားေၾကာင္းျပန္မွာလဲ အကိုႀကီးဆီ ၿမိဳ႕ေပၚလာမဲ့စိတ္ခ်ရသူကို ခ်က္ခ်င္းပါးေပးအုံးေနာ္ ညီ” “ဟုတ္ ဟုတ္ အကိုႀကီး ။ က်ေနာ္ျပန္ပီေနာ္ ေနာက္က်ေနရင္ ကားမမွီမွာစိုးလို႔” ဖိုးေထာင္လည္း ကိုေဇာ္ေပးလိုက္တဲ့စာအိတ္ကို ေသခ်ာထည့္သိမ္းပီး ႐ြာသို႔ျပန္ခဲ့တယ္။ညေနေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိုးေထာင္တေယာက္ မိေႏြတို႔အိမ္သို႔ ေရာက္လာပီး “အေဒၚ. ဂ်ီးေဒၚေထြး မိေႏြရွိလား” “ရွိပါ့ေတာ္ ဖိုးေထာင္။ လက္ထဲကဂ်ိဳင့္က ဘာတုန္းဟဲ့ “ “အေဒၚစားဖို႔ ၾကက္ကာလသားခ်က္ ယူလာတာ ။ အခုည ကိုသာေက်ာ္တို႔အိမ္မွာစုၿပီး ေပ်ာ္ပြဲစားလုပ္မလို႔ေလ အေဒၚ ။ အဲဒါေၾကာင့္ မိေႏြလာမလား လာေမးတာ” “မိေႏြသာ သြားေမးေခ်။ ဟဲ့ မိေႏြ ဒီမွာ ဖိုးေထာင္ေရာက္ေနတယ္” ဖိုးေထာင္လည္း ဂ်ီးေဒၚေထြးအား ဟင္းဂ်ိဳင့္ေပးပီး မိေႏြဆီသြားပီး “မိေႏြ ဒီညတလင္းသိမ္းပြဲ ေပ်ာ္ပြဲစားလုပ္မလို႔ ေအးမူလည္း လာမယ္ေျပာတယ္ နင္လာမွာလား” “အင္း ခဏေလာက္ပဲ လာျဖစ္မယ္မလား မသိ။ နင္တို႔က အေသာက္အစားေတြ ပါေသးတယ္မလား။” “ထန္းရည္ေလာက္ပဲ ပါတယ္ပါဟ။ နည္းနည္းေလးပါ ။ တခါတေလမို႔ အေပ်ာ္သက္သက္ပါ မိေႏြရယ္။ နင္တို႔မိန္းကေလးေတြက မုန႔္လုပ္စားပီး စကားထွာဖြက္ၾကေလ။ ေရာ့ အကိုႀကီးေပးလိုက္တဲ့စာ” ဂ်ီးေဒၚေထြး မၾကားေအာင္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ေျပာၿပီး စာအိတ္ကို လက္က်ိတ္တိုးေပး၍ “ညပိုင္းက် နင္လာမယ္ဆိုရင္ ေအးမူတို႔အိမ္ဖက္က လာခဲ့ေနာ္” “အေဒၚ က်ေနာ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္” “ေအးဟဲ့ ဖိုးေထာင္ ညက်ရင္ ေပ်ာ္ပြဲစားလုပ္တာေတာ့လုပ္ပါ စကားမ်ားရန္မျဖစ္ၾကနဲ႔အုံးေနာ္” “ဟုတ္ ဟုတ္ အေဒၚ စိတ္ခ်ပါ ။ အေပ်ာ္သက္သက္ပါ အေဒၚ” ဒီလိုနဲ႔ညဦးပိုင္း လသာသာမွာ ေပ်ာ္ပြဲစား ေသာက္စား ကစားၾကအၿပီး ေအးမူလိုက္ပို႔ပီး “ဖိုးေထာင္ ေရာ့ ဒီစာကို ကိုေဇာ့္ေပးလိုက္ပါေနာ္” “အင္း ေပး။ နင့္ကိုလည္း ငါ ေပးစရာတခုရွိတယ္ဟ။
အိမ္ခဏလိုက္ခဲ့ပါအုံး မိေႏြ။” “ဘာေပးမွာမလို႔လဲ ငါ မလိုက္ခ်င္ဘူး ဖိုးေထာင္။ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္” “မလိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး မိေႏြ။ ဟိုေန႔ကကိစၥအတြက္ နင့္ေသာက္ဖို႔ ေဆးဝယ္လာတာ အိမ္မွာက်န္ခဲ့လို႔”ထန္းရည္နံ႔နဲ႔ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တဲ့ ဖိုးေထာင္စကားက မိေႏြရဲ႕ရင္မွာ လႈိက္ဖိုရျပန္ပီ။ “ခဏေလးလိုက္ခဲ့ေနာ္ မိေႏြ”အသနားခံေျပာရင္း မိေႏြလက္ကိုဆြဲကာ ဖိုးေထာင္အိမ္သို႔ တိတ္တဆိတ္ဝင္သြားၿပီး အဖီတဲအတြင္းအေရာက္ မိေႏြကို ဖိုးေထာင္က အမွတ္မထင္ ဆြဲဖက္ကာ “ငါ ေမ့မရဘူး မိေႏြရယ္ ရႉး ရႉး ႁပြတ္” “အို႔ အြင့္ အု အု” ဖိုးေထာင္ရဲ႕ ထန္းရည္အရွိန္နဲ႔ လက္ရဲဇက္ရဲ နမ္းရႈံ႕kissဆြဲျခင္းကို အငိုက္ခံရတဲ့ မိေႏြလည္း ကာမအေတြ႕ထူးကို သိရွိထားေတာ့ ျငင္းဆန္ပီး ႐ုန္းကန္ေပမဲ့လည္း အားအင္မပါလွ။ “အို လႊတ္ပါ ဖိုးေထာင္ရယ္။ ငါတို႔က မျဖစ္သင့္ဘူးေလ ဟင့္ အြန႔္” ဖိုးေထာင္လည္း “မျဖစ္သင့္တာ ငါလည္း သိေပမဲ့ နင့္ကို ေမ့မရဘူးဟာ။ ႁပြတ္ ႁပြတ္” မိေႏြကို kissဆြဲကာ ႏို႔ေတြကို ပြတ္ကိုင္ရင္း ကြတ္ပ်စ္ေပၚကို ဖက္လွဲလိုက္လိုက္ပီး မိေႏြကိုခြလွ်က္ ေစာက္ဖုတ္ကို လုံခ်ည္အေပၚက အုပ္ကိုင္ပီး ပြတ္ေပးလိုက္ရာ “အို႔ အေမ့ ဖိုးေထာင္” မိေႏြရဲ႕ညႇင္းသဲ့သဲ့ ညည္းတြားသံေလးက ဖိုးေထာင္အတြက္ မီးစိမ္းျပေနပီဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္ပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ခဏမွ်ယက္ေပးလိုက္ရာ အရည္ေတြ႐ြဲပီးတအိအိေလး တိုးတိုးေလးညည္းရွာေနတဲ့ မိေႏြေပါင္ေတြထမ္းပီး ေစာက္ဖုတ္အဝကို လီးေတ့ၿပီး လိုးသြင္းလိုက္ရာ “အားး ရွီးး” စီးၾကပ္လွတဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဖိုးေထာင္လီးႀကီးက အတြင္းသားေတြ ထိုးခြဲပြတ္ဆြဲသြားတဲ့ အရသာက ႏွစ္ဦးလုံးအတြက္ ကာမမီးေတြ မၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ေအာင္ ေတာက္ေလာင္ၾကပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ ခရီးဆုံးထိတိုင္ အေပးအယူမွ်မွ်ျဖင့္ ဆင္ႏြဲၾကပီေလ။ႏွစ္ဦးသား ကာမဆႏၵျပည့္ဝလို႔ ၿပီးေျမာက္သြားခ်ိန္မွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ထပ္လွ်က္ဖက္ထားရင္း အနားယူခ်ိန္ဝယ္ “ဖယ္ေတာ့ ဖိုးေထာင္ ငါ ျပန္ေတာ့မယ္။ ေပး ေဆးကဒ္” “မဖယ္ခ်င္ေတာ့ဘူး မိေႏြရယ္။ အခုလိုေလး ဖက္ထားခြင့္ရွိခ်င္တယ္” “မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဖိုးေထာင္ရယ္။ နင္လည္းငါ့ကိုခ်စ္တာ မဟုတ္သလို ငါလည္း နင့္ကိုမခ်စ္ဘူး ဖိုးေထာင္။ ဒို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက မထင္မွတ္ပဲ ႀကဳံခဲ့ရတဲ့အေတြ႕မွာ သာယာေနမိတာေလ။ ေရွ႕ဆက္ပီး ဒီလိုမျဖစ္သင့္မႀကဳံဆုံသင့္ေတာ့ဘူး။ ေရွ႕လာမဲ့လျပည့္ေက်ာ္ ဥပုဒ္ညမွာ ကိုေဇာ့္နဲ႔ ခိုးရာလိုက္ဖို႔ နင့္ဆီေပးတဲ့စာမွာ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ၿပီးပီ။ ေရွ႕ဆက္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ပီး ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ေမ့ထားၾကရေအာင္ေနာ္” မိေႏြရဲ႕ အသံတုန္တုန္ေလးကို ဖိုးေထာင္ၾကားလိုက္ရေတာ့ “ဟူးး အင္းပါ မိေႏြရယ္။ အခုလိုျဖစ္ရတာလည္း ငါ့အမွားေတြပါ။ ငါ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္ မိေႏြရယ္ ။ ေရာ့ ေဆးကဒ္” မိေႏြကို ေဆးကဒ္ေပးၿပီး အိမ္အထိလိုက္ပို႔ကာ သာလြန္းတဲ့လျပည့္ညရဲ႕ လဝန္းႀကီးကို ဖိုးေထာင္ ေငးေမာရင္း ညနက္ထိတိုင္ အေတြးစိတ္တို႔က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ အကိုႀကီးကိုေဇာ္သိခဲ့ရင္ျဖင့္ ေတြးေတာရင္း ညနက္ခဲ့ၿပီေလ။တပတ္ခန႔္အၾကာမွာေတာ့ မနက္ေစာျမဴႏွင္းေဝ ေရာင္နီသန္းခ်ိန္မွာ “ဟဲ့ ဖိုးေထာင္ သား ဖိုးေထာင္ ထစမ္းအုံးကြဲ႕” အေမရဲ႕ ငိုသံပါပါ အိပ္ယာလာႏႈိးေတာ့ ဖိုးေထာင္လည္း အလန႔္တၾကား ႏိုးထရင္း “ဟုတ္ အေမ ထၿပီ ထၿပီ ။ အေမ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္” ေစာေစာစီးစီး မ်က္ႏွာမေကာင္းလွတဲ့ အေမ့ကိုၾကည့္ရင္းဖိုးေထာင္ ျပန္ေမးလိုက္ရာ “အီ”ကနဲ ငိုခ်ရင္း “ညက ငါ့တူ နင့္အကို ငေဇာ္နဲ႔မိေႏြတို႔ ကားတင္ခိုးေျပးတာ လမ္းမွာကားေမွာက္လို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ပြဲခ်င္းပီး ဆုံးသြားပီတဲ့ သားေရ။ အခုပဲ ၿမိဳ႕ဂတ္က ရဲအုပ္ေလး လာၿပီးအေၾကာင္းၾကားလို႔တဲ့ အီး ဟီးး” ငိုေနရင္းေျပာေနတဲ့ အေမစကားေတြေၾကာင့္ ဖိုးေထာင္ရင္ထဲ အံ့ၾသမႈမ်ားစြာျဖင့္ နင့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရပီး “အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္လား အကိုႀကီးနဲ႔မိေႏြရယ္။ ဒါဆို ၿမိဳ႕ေပၚကို သားလိုက္သြားအုံးမယ္ေနာ္ အေမ” “အင္း မင့္ဘႀကီးတို႔ အခုသြားေတာ့မွာတဲ့ အေမ့ကို လာေျပာသြားတယ္။ ငါ့တူႀကီး ကံမေကာင္းရွာပါဘူးကြယ္” တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေႂကြးေနတဲ့ အေမ့ကို ထားခဲ့ၿပီး ဘႀကီးအိမ္သို႔ အေျပးတပိုင္းေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ သြားရင္ ၿမိဳ႕ေပၚ သို႔ ခရီးႏွင္ၾကခဲ့ၾကၿပီး ေဆး႐ုံရင္ခြဲ႐ုံအတြင္းက ကိုေဇာ္နဲ႔မိေႏြတို႔ရဲ႕ ႐ုပ္ကလာဒ္ကို ေသခ်ာျမင္လိုက္ရေတာ့ ဝမ္းနည္းစြာ မ်က္ရည္က်ေနမိၿပီး ကိုေဇာ့္႐ုပ္အေလာင္းအနားကပ္ပီး လက္ဖဝါးေတြ ဆုပ္ကိုင္ရင္း “က်ေနာ္ မိေႏြနဲ႔မွားခဲ့တာ အကိုႀကီး သိသည္ျဖစ္ေစ မသိသည္ျဖစ္ေစ ခြင့္လြတ္ပါ။ အကိုႀကီး ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ရင္လည္း ေနာင္ဘ၀ သံသရာမွာ ညီေလးျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ ကိုႀကီး” စိတ္ထဲက ေတာင္းပန္ရင္း “ကံဆိုးလွခ်ည္လား ကိုႀကီးရယ္။ ေကာင္းရာသုဂတိ လားလို႔ ေရာက္ရာဘုံဝမွာ အခုလိုအျဖစ္မ်ိဳး မႀကဳံေတြ႕ပါနဲ႔လို႔ ညီေလး ဆုေတာင္းေပးေနမွာ” ေျပာၿပီး မ်က္ရည္မိုးေတြ ႐ြာသြန္းရင္း နဖူးျပင္မွာ ဒဏ္ရာေသးေသးေလးနဲ႔ အိပ္စက္ေနသလိုေနရွာတဲ့ မိေႏြနဖူးျပင္ေလးကို စမ္းၿပီး “အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္လား မိေႏြရယ္။ ခ်စ္သူနဲ႔ေပါင္းဖက္ကံ ပါမလာတဲ့ နင့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး မိေႏြရာ ျဖစ္ေလရာဘဝတိုင္းမွာ နင္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ သက္ဆုံးတိုင္ ေပါင္ဖက္ႏိုင္ၿပီး အခုလိုအျဖစ္မ်ိဳး မႀကဳံေတြပါေစနဲ႔လို႔ ငါ ဆုေတာင္းေပးေနပါ့မယ္ မိေႏြေရ” စိတ္ထဲကစကားေတြ တီးတိုးေရ႐ြတ္ရင္း “ကံမေကာင္းရွာပါလား မိေႏြရယ္”လို႔ တိုးတိတ္စြာ ညည္းတြားရင္း အံက်ိတ္ထားသည့္ၾကားက မ်က္ရည္စက္တို႔က က်ဆင္းရျပန္ၿပီ။ ေႏြဆိုတဲ့စာကားလုံးေလးၾကားမိတိုင္း ေႏြေရာက္ေလတိုင္း လွ်ပ္စီးလက္လို႔ မိုးၿခိမ္းသံၾကားရတဲ့ေန႔ရက္ေတြ၊ ေဆာင္းဝင္လို႔ တလင္းသိမ္းတဲ့အခ်ိန္ကာလ၊ လမင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာတဲ့ လျပည့္ညေတြ၊ ျမဴႏွင္းေဝတဲ့ နံနက္လင္းခ်ိန္ေတြ၊ အခ်ိန္ကာလေတြ တိုက္ဆိုင္မႈရွိေလတိုင္း သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်လို႔ အေဝးကို ေငးေမာတတ္ေနတာ ဖိုးေထာင္တေယာက္ပါ။ ၃-ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလတို႔ ရာသီစက္ဝန္း ေ႐ြ႕ေျပာင္းလို႔ လာခဲ့ၿပီး မိုးဥိးက်အခ်ိန္ေလးမွာ လွ်ပ္စီးေရာင္ တဝန္းဝန္း မိုးၿခိမ္းသံ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း မိုးသည္းတဲ့ညေနခ်ိန္ေလးမွာ “ဂ်ိန္း” “အဲ့ ဝူဝဲ ဝူဝဲ” မိုးၿခိမ္းသံနဲ႔အတူ လသားအ႐ြယ္ကေလးငိုသံက ၿပိဳင္ဆိုင္ေနသည့္အလား ဆူညံေနၿပီး “ကိုဖိုးေထာင္ ကိုဖိုးေထာင္ ထင္းေထြ က်မ သိမ္းလိုက္မယ္။ ေတာ့သားေလး လာထိန္းကူေပးအုံး။ အခုလို မိုးၿခိမ္းတိုင္း ငိုတတ္တဲ့ ရွင့္သားေလးက ရွင္ထိန္းမွ အငိုတိတ္တတ္တာ သိရက္နဲ႔ ျမန္ျမန္လာ” ဖိုးေထာင္လည္း သိမ္းလက္စ ထင္းေတြထားခဲ့ၿပီး ငိုေႂကြးေနတဲ့ သားငယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီေခ်ာ့ျမဴရင္း ေမြးရာပါ သားငယ္ရဲ႕နဖူးျပင္က အမာ႐ြတ္ေလးကို ေငးၾကည့္ရင္း မိန္းမေအးမူ ေျပာသလို သူတို႔သားေလဟာ မိေႏြလူဝင္စားျဖစ္ခဲ့တာေသခ်ာလို႔ စကားေျပာတတ္ အ႐ြယ္ေရာက္လို႔ စကားေျပာခဲ့ရင္ ဖိုးေထာင္ရဲ႕အတိတ္ အရိပ္တေစၦေတြက ေျခာက္လွန႔္ရင္း ဟူးးး