ပြောရမှာလည်း ရှက်ပါရဲ့

အိမ်ရောက်တော့ သူ့ဇနီးသင်းသင်းကိုမတွေ့၍ အိမ်ဖေါ်မသန်းရွှေအား နင့်အမဘယ်သွားသလဲဟုမေးလိုက်သည်၊ “အော်အကိုပြန်လာပြီလား။ အမဟိုဘက်တိုက်ခန်းက အဒေါ်တို့အိမ် သွားနေတယ် ကျမသွားခေါ်လိုက်ရမလား” ဒီအခွင့်အရေးကိုစောင့်နေသောကိုဇော်ဝင်းသည်ရတဲ့အခွင့်အရေးကိုလက်မလွတ်စေရန်။စဉ်းစားရင်း “မခေါ်ပါနဲ့ဟာ။နေပလေ့စေ။” “အော်။ ဒါဖြင့်အကိုလဘက်ရည်သောက်မလား။ ကျမသွားဖျော်လိုက်မယ်လေ” “အေး ကောင်းသားဘဲ” ဆို၍သူ၏ဝတ်ထားသောတိုက်ပုံချွတ်၍ “ရော့ သန်းရွှေ။ အကိုအကôျအ ခန်းထဲမှာသွားချိတ်ထားစမ်း” ဟုဆိုပြီး လှမ်းပေးလိုက်သည်၊ ဘာမျှသိရှာသော မသန်းရွှေမှာ ကပြာကသီလှမ်းယူပြီး အိမ်ခန်းတွင်းသို့ဝင်သွားသောအခါ။အကြံယူနေသောကိုဇော်ဝင်းကနောက်မှထလိုက်သွားပြီးအခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်သောအခါ။မသန်းရွှေခမျာ “ဟင် အကို ဒါဘာလုပ်မလို့လဲ” “ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ညီမကိုအကို ချစ်မလို့ပါ။” “ဟင့်အင်း အကိုကျမကြောက်တယ် ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ အကို” ကိုဇော်ဝင်းသည် အခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီး မသန်းရွှေအနားသို့ ထိုးဝင်လာနေပြီး။ “မကြောက်ပါနဲ့ညီမရယ်အကိုဟာလေ ညီမကိုချစ်နေတာ ကြာပြီ။ ဒီလိုအခွင့်အရေးမကြုံလို့ စောင့်နေရတာ။အခုမှဒီအခွင့်အရေး “ကြုံတော့တယ်”ဆိုပြီးမသန်းရွှေအားတင်းပွေ့ပြီး ပါးနှစ်ဘက်ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်း၍ ကုတင်ပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီး ဖက်ထား၏၊ မသန်းရွှေလဲ အမျိုးမျိုးညင်းဆန်ရုန်းကန်သော်လဲလှောင်အိမ်ထဲမိနေတဲ့ ငှက်သတ္တဝါပမာ မျက်ရည်ကျငိုကျွေးနေသော်လဲ အချီးနှီးသာကိုဇော်ဝင်းသည်သူရဲ့လိုအင်ဆန္ဒပြည့်ဝရေးကိုသာအဓိကထားပြီးကျိုးစားနေသည်၊ “တိတ်ပါကွယ်မငိုပါနဲ့အကိုကညီမကိုတကယ်ချစ်နေလို့ပါ” ဆိုပြီးပါးနှစ်ဘက်ကို မွှေးမွှေးပေးလိုက် ပါးစပ်ခြင်းတေ့၍ စုတ်လိုက်လုပ်ပေးနေလေသည်၊ မသန်းရွှေမှာအပျိုတော်ဝင်စအရွယ် အသက်နှင့်မလိုက်အောင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ အဆင်ပြေပြီး ရင်၃၁ တင်၃၆လက်မရှိ၍ ငါးရံ့ကိုယ်အနေအထားရှိလေတော့ ကိုဇော်ဝင်းမပြောနဲ့ စာရေးသူ စာဖတ်သူတွေရော သရေကျလောက်တဲ့ အချိုးအဆစ်ပြေပြစ်သူတယောက်ဖြစ်သည်၊ ကိုဇော်ဝင်း၏ အပြုအစုနှင့်အကြမ်းဖက်နေသည်ကို မလွန်ဆန်နိုင်သော မသန်းရွှေခမျာမှာ တောင်းပန်၍မရသည်ဖြစ်၍ ငြိမ်နေလေသည်၊ ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်တဆင့်တက်၍ မသန်းရွှေ၏အကôျကျယ်သီးများကို တလုံးစီဖြုတ်ရင်းပါး နှစ်ဖက်ကို မွှေးလိုက်ပါးစပ်ချင်းတေ့၍စုတ်လိုက်လုပ်ပေးရင်းပေါ်ထွက်လာသောမသန်းရွှေ၏ လက်အကြမ်းပုဂံအလုံးသာသာရှိသောဝင်းဝါဖေါင်းကြွနေသောနို့နှစ်လုံးကို တဘက်သောလက်ကအအားမပေးဘဲ ဖျစ်လိုက်ညှစ်ပလိုက်ပွတ်လိုက်အမျိုးမျိုးပြုစုပေးနေလေတော့မသန်းရွှေခမျာလူးလွန့်တုန်လှုပ်ရုန်းကန်လာရင်း“ လွှတ်ပါအကိုရယ်တော်ကြာမမလေးပြန်လာရင်အဆူခံနေရပါအုန်းမယ်” “အို ဒီအတွက်ဘာမှမပူပါနဲ့ကွယ်။ နင့်အမဟိုဘက်တိုက်မှာဖဲသွားကစားနေတာပါ။တော်တော် နဲ့ပြန်မလာပါဘူး” “ဟင့် အင်း အကို ဟင့်အင်း ညီမကြောက်တယ်” “မကြောက်ပါနဲ့ညီမရယ်အကိုတယောက်လုံးရှိသားဘဲအကိုတာဝန်ယူဖြေရှင်းပေးပါမယ်” ဆိုကာ မသန်းရွှေရဲ့နို့သီးနှစ်လုံးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်၍ပါးစပ်နဲ့စို့လိုက်လျှာနဲ့ထိုးလိုက်လုပ်ရင်းလက်တဖက်ကမ သန်းရွှေ၏ပေါင်ကြားထဲမှစောက်ခုံလေးပေါ်သို့တင်လိုက်၏၊ ထိုအခါမသန်းရွှေသည်မျက်လုံးမျက်ဆံပြူးသွားပြီးချွေးသီးချွေးပေါက်ကျလာခါပေါင်နှစ်ချောင်းကိုစေ့၍ လိမ်ထားရင်း “မလုပ်ပါနဲ့အကိုရယ်ညီမကိုသနားပါ။ရှိခိုးပါရဲ့” ဟုတတွတ်တွတ်တောင်းပန်နေရှာသည်၊“အေးပါညီမရယ်။အကိုညီမကိုသနားလို့ချစ်လို့ယခုလိုကြံတာပါ” ဟုဆိုကာမသန်းရွှေရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုတွန်းဖယ်ပြီး။စောက်ခုံလေးပေါ်လက်ရောက်အောင်ကြိုးစာနေပြီး၊ သူ၏ကြမ်းတမ်းသောလက်များဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေသောအချိန်မှာသူ၏မာကျောတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးသည်ပုဆိုးကြားထဲမှတွန်းကန်ရုန်းထွက်နေ၏၊

“ညီမရယ် အကိုရဲ့ဆန္ဒကိုလိုက်လျှောပါလားဟင်” ဟုဆိုကာမသန်းရွှေ၏လက်တဖက်ကိုဆွဲ၍သူ ၏တောင်မတ်နေသောလီး”ကီပေါ်သို့တင်ပေးလိုက်သောအခါမသန်းရွှေမှာတုန်လှုပ်ချောက်ချားသွား ပြီး။ “အောင်မယ်လေး” ဟုလန့်၍အော်လိုက်မိသည်၊ မှန်ပါသည် လန့်မည်ဆိုလဲလန့်လောက်ပါ၏၊ကိုဇော်ဝင်း၏လီးကြီးရဲ့အတိုင်းအထွာမှာလဲ အရှည် ၆လက်မလုံးပတ်စီးကရက်ဘူးခွန်ကွဲလောက်တော့ မသန်းရွှေခမျာပိုမို၍ပင် ကြောက်စိတ်ဝင်သွား၏၊ “မလန့်ပါနဲ့ညီမရယ်။ဒီလီးကြီးဟာလေတွေ့လိုက်တဲ့အမျိုးသျွီးတိုင်းစွဲမက်ပါတယ်၊” “ဘာကိုစွဲမက်တာလဲဟင်” “ဘာကိုစွဲမက်တယ်ဆိုတာကိုညီမကိုရှင်းပြနေမဲ့အစားလက်တွေ့အကိုလိုးပြလိုက်ရင် ညီမသိချင်တဲ့အဖြေပေါ်လာပါလိမ့်မယ်။ညီမကမရုန်းမကန်ဘဲအကိုရဲ့အလိုကိုလိုက်ရင်းညိမ်ညိမ်နေပြီးမှိန်းနေပါအရသာစွဲမက်စရာတွေ့ရစေမယ်” မသန်းရွှေသည်အမျိုးမျိုးရုန်းကန်တောင်းပန်အသနားခံညားသော်လဲမရတော့ဘူးဆိုတာသိနေတော့ ကိုဇော်ဝင်းရဲ့ဆန္ဒကိုဖြည့်စီးပေးရန်စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သူဖြစ်၍မသန်းရွှေရဲ့အနေအထားကိုသိသူဖြစ်၍။သူ၏ လီးကြီးကိုမသန်းရွှေ၏နုနုထွတ်ထွတ်လက်လေးများဖြင့်ဆုတ်နယ်ခိုင်းရန်လွယ်ကူနေသောအခါ။ မသန်းရွှေကလဲအလိုက်သိစွာနှင့်ဆုတ်နယ်ပေးနေသည်၊ ကိုဇော်ဝင်းကလဲမသန်းရွှေရဲ့စောက်ခုံလေးပေါ်သို့လက်ဖြင့်ပွတ်လိုက် ။စောက်စေ့ကိုကလိလိုက်လုပ်ပေးရင်းလက်ဖြင့်စောက်ခေါင်းထဲကိုမွှေပေးလိုက်ရာ မသန်းရွှေမှာဓါတ်လိုက်သကဲ့သို့တွန့်လိမ်တက်သွားပြီး “အောင်မလေး။အလေး အမေ အား” ဟု အော်လိုက်ခါကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေပါးစပ်ကိုပိတ်ရင်းသူ၏မာကျောတုတ်ခိုင်နေသောလီးကြီးဖြင့်စောက် ခေါင်းထဲထိုးသွင်းရန်မသန်းရွှေ၏လျှောကျနေသောထမီကိုခြေဖြင့်တွန်းကန်ချလိုက်သည်၊ မသန်းရွှေသည်ယောက်ျားများနှင့်တခါဘူးမှမကြုံတွေ့ဘူးသောအပျိုဖြစ်ပြန်သည်မို့ကိုဇော်ဝင်း၏ ပြုစုပေးမှုကြောင့်ကာမအရသာကိုခံစားရင်းစောက်ခေါင်းထဲမှအရေကြည်များကျဆင်းကာတဟင်း ဟင်း ဖြစ်ခါငြိမ်နေလေသည်၊ ထိုအချင်းအရာကိုစောင့်ဆိုင်းသိနှင့်လေသော ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေထမီကျွတ်သွားပြီး မိမွေးတိုင်းဖ မွေးတိုင်းပင်ကိုနူးဍံ့ဖေါင်းကြွနေသောစောက်ဖုတ်လေးကိုကြည့်ရင်း။ “ညီမရယ် အကိုလေဒီလိုကြည့်လို့ကောင်းပြီး နူးညံ့နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးမျိုး မတွေ့ဘူးသေးဘူး။ ညီမလေးဟာလူကလဲချစ်စရာကောင်းစောက်ဖုတ်လေးဟာလဲလိုးချင်စရာကောင်းအောင်အကိုဘဝင် ခိုက်နေတာဘဲ၊” “ကဲပါအကိုရယ်အခုမှတော့မှ မထူးတော့ပါဘူး။ အချစ်တည်ကာချဲ့ပြီးစကားကြောရှည်မနေပါနဲ့မြန်မြန်အကိုဆန္ဒပြည့်အောင်လုပ်ပါတော့ညီမခွင့်ပြုပါပြီ ၊တော်ကြာမမပြန်လာလို့အားလုံးဒုက္ခတွေ့နေ အုံးမယ်” ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရသောအခါသူ၏လီးကြီးကို။ “ကိုင်းငါ့သားကြီးမြိန်ရေရှက်ရေ လိုးရတော့မယ်”ဟုဆိုကာမသန်းရွှေကိုကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ချပြီး၊ ဒူးနှစ်လုံးထောင်၍လက်နှစ်ဘက်ကမသန်းရွှေ၏ ထောင်နေသောဒူးနှစ်လုံးကို ဖိချပေးလိုက်ရာပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကားသွားပြီး ပေါင်ကြားထဲမှ ဝင်းဝါမောက်ကြွနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးပြူးထွက်လာတော့သည်၊

ထိုအခါ ကိုဇော်ဝင်းသည် မသန်းရွှေ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်၍ စောက်ဖုတ်နှင့်လီးချိန်သားကိုက်အောင် အသင့်ပြင်လိုက်၏၊ မသန်းရွှေသည် အကôျလုံချည်မရှိ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသော သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုကြည့်၍ရှက်သွေးဖြာကာမျက်နှာကိုလက်ဝါးနှင့်အုပ်ထားလေသည်၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေ၏ပြူးထွက်နေသောစောက်ခုံကြားမှစောက်စေ့လေးကိုလက်မနှင့်အသာမ၍ သူ၏လီးကြီးကိုတေ့ထားလိုက်သောအခါ။မသန်းရွှေသည်ဖိုမထိတွေ့မှု၏အရသာကိုအပြည့်အဝခံစားရင်းကိုဇော်ဝင်း၏လီးထိပ်သို့တွန့်တက်လာ၏၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေ၏အရိပ်အကဲကိုကြည့်ကာ သူ၏လီးကြီးအားမောင်းတင်၍ဒစ်မြှုပ်ရုံ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ။ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဖွတ်နှင့်အတူ။ “အောင်မလေး အကို ကျွတ်ကျွတ် နာတယ်အကိုနာတယ်။ အိအမေရှီး၊”ဟုဆိုကာကိုဇော်ဝင်း၏လီးကြီးကိုဆွဲဖယ်၍စောက်ခုံလေးအားလက်နှင့်အုပ်ထား၏၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်သူ၏လီးကြီးကျွတ်သွား၍ကြည့်လိုက်သောအခါ။လီးထိပ်တွင်သွေးများပေနေသည်ကိုတွေ့၍ မျက်လုံးပြူးသွားပြီးစောက်ဖုတ်လေးမှထွက်နေသောသွေးများကိုလက်နှင့်သုတ်ပေးနေ၏၊ “အဟင့်အဟင့်အိုရှီးကျွတ်ကျွတ်တော်ဘီအားတော်တော့အကို။ကျမအဖုတ်ကွဲသွားပြီ။ အားစပ်ပြီးနာလိုက်တာအကိုရယ်၊အားရှီးကျွတ်ကျွတ်“ ကိုဇော်ဝင်းသည်သူ၏ဒေါမာန်ကြီးသောလီးကြီးအတွက်အမျိုးမျိုးကြိုးစားထားသော်လည်းမ အောင်မြင်ဇောချွေးများပြန်နေ၏၊ “တော်ပါတော့အကိုရယ်။ကျွတ် ကျွတ် နာတယ်။ ကျမစောက်ပတ်အမှေးကွဲသွးပြီထင်တယ်၊ စပ်ဖြင်းဖြင်းဖြစ်နေတယ်။မနက်ဖန်တနင်္ဂနွေနေ့မဟုတ်လားအကိုမနက်ဖန်မှအကိုသဘောလုပ်ပါနော်”ဆို၍တောင်းပန်ရှာသည်၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်အမျိုးမျိုးလှည့်စားပေမဲ့မရတဲ့အဆုံးလက်လွှတ်လိုက်ရသောလဲ။သူ၏လီးကြီးကတော့ေ တာင်ဆဲပင်ရှိနေ၏၊ မသန်းရွှေအဝတ်များဝတ်၍အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးကွတကွတနှင့်ခြေလှမ်းမမှန်ဘဲအထွက်တွင်။ သင်းသင်းပြန်ရောက်နှင့်မျက်နှာခြင်းဆိုင်တွေ့လိုက်သောအခါမသန်းရွှေမျက်လုံးပြူး၍ခေါင်းကြီးသွား၏၊ “ဟဲ့ သန်းရွှေ အခန်းထဲညီး။ဘာဝင်လုပ်တာလဲ။ဟာအပြင်ကတံခါးလဲပိတ်မထားဘူး” တုန်တုန်ရီရီဖြင့် “ဘာ ဘာ မှမလုပ်ပါဘူး အကိုပြန်လာလို့ကော်ဖီဖျော်ပြီးသွားပို့တာပါ” “အော် ကိုဇော်ရောက်နေပြီးလား” ဆိုကာသင်းသင်းအခန်းထဲဝင်သွားသောအခါ။ ကုတင်ပေါ်တ ဖက်စောင်းပြီးအိပ်နေသောကိုဇော်ဝင်းဘေးမှာဝင်ထိုင်ပြီး “ဟင် ကိုဇော်ဘာဖြစ်လို့အိပ်နေတာလဲ။နေမကောင်းဘူးလား ဟင်” “ကောင်းပါတယ်ကွာ” ဟုဆိုကာသင်းသင်းဘက်လှည့်၍သင်းသင်းရဲ့ကိုယ်လေးအားပွေ့ဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်၏၊ “အို အို ကိုဇော်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲအခုနကောင်မလေးနဲ့စခမ်းသွားနေတယ်ထင်တယ်” “ဟာ သင်းကလဲကွာမဟုတ်တာ။အကိုသောက်ဖို့ကော်ဖီလာပိုတာပါ” ဟုဖြေရင်းသင်းသင်းရဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုမွှေးမွှေးပေးပြီးထမီကိုချွတ်မည်အပြုတွင်။ “အိုကိုဇော်နေအုံးဟိုအခန်းတံခါးသွားပိတ်အုံးမယ်”တံခါးပိတ်၍ပြန်လာပြီး။ ကုတင်ပေါ်ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်လဲလျှောင်းနေသောကိုဇော်နှင့်အတူမတ်နေသောလီ းကြီးကိုကြည့်၍။ “ဒီကနေ့ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကိုဇော်။ထူးခြားလှချည့်လားဟင်။” “ဘာထူးခြားလို့လဲသင်းအကိုစနေနေ့မို့ရုံးကပြန်လာပြီးဟောဒီကဇနီးမယားလေးကိုမတွေ့လို့စဉ်းစားနေ တုံး။ဖြုံးဆို ဟောဒီမယားချောရောက်လာတာပါဘဲ။ ကဲကွာလာစမ်းပါ။”ဆို၍သင်းသင်းလက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီးရင်ခွင်ထဲသွင်းခါ။ သူ၏အရှိန်မပြေသေးဘဲတောင်နေသောလီးကြီးကိုသင်းသင်း၏လက်ထဲသို့အပ်လိုက်သောအခါ “အိုဟို ဒါကဘယ်လိုနေပါလိမ့်။ကိုဇော်အဖြစ်သဲလွန်းပြီထင်တယ်။” “အဖြစ်သဲတာမဟုတ်ဘူးသင်း အကိုရုံးကပြန်လာတာသင်းနဲ့အချစ်ခြင်းဖလှယ်မလို့စိတ်ကူးယဉ် လာတာပါ”“အဖြစ်မသဲပါနဲ့ကိုဇော်ရယ်။အခုနသန်းရွှေအခန်းထဲကထွက်လာတာမူမမှန်ဘူး။ကိုဇော်ဘာလုပ် လိုက်သလဲဟင်” “ဟာ မဟုတ်ရပါဘူးသင်းအရမ်းမဲ့မစွတ်စွဲပါနဲ့” ဟုပြောရင်းသင်း၏ပေါင်းကြားထဲမှဖေါင်းပွပွ စောက်ဖုတ်လေးကိုပွတ်ရင်း။ ထမီချွတ်မည်အပြုတွင်သင်းသင်းကအလိုက်သိစွာ “အို နေအုံး သင်းအဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးမယ်ကိုဇော်လဲအားလုံးချွတ်လိုက်နော်” ဟုဆိုကာ ကုတင်အောက်တနေရာတွင်မတ်တတ်ရပ်၍။အကôျ။ လုံချည်များချွတ်ချလိုက်သောအခါပင်ကိုယ်အလှပိုင်ရှင်သ င်းသည်မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတော့သည်၊ ထိုအခါကိုဇော်သည်သူ့အဝတ်များချွတ်ပြီး၍သင်းသင်းရှိရာသို့အပြေးလေးသွားကာပွေ့ဖက်ပြီးကုတင်ပေ ါ်သို့တင်ကာ။သင်း၏ဖြူဖွေးဖေါင်းကြွနေသည့်စောက်ဖုတ်လေးကိုလက်နှင့်ပွတ်လိုက်ပြူး ထွက်နေသောစောက်စေ့လေးကိုမွှေလိုက်နှင့်စိတ်ကြိုက်ပြုစုပေးလိုက်သောအခါ သင်းသင်းသည်ငါးပြေမဆားပက်သလိုတွန့်လိမ်ပြီးကော့ကာကော့ကာနှင့်စောက်စေ့လေးဟာ ပြူးထွက်လာပြီးအရေကြည်များစီးဆင်းထွက်ပေါ်လာတော့သည်၊ သင်းသင်းသည် တဟင်းဟင်းဖြစ်လာပြီး “ယားတယ်ကိုဇော်ရယ် လိုးမှသာလိုးစမ်းပါ” “ေ ဉာ် သင်းကလဲကွာလိုးပါမယ်ဒီလိုတယုတရပြုစုပေးမှယောက်ျားနဲ့မိန်းမဆက်ဆံတဲ့အခါလိုးကြတဲ့အ ခါအရသာတွေ့လာနိုင်တယ်ကွ”ဟုဆို၍စောက်စေ့လေးကိုပွတ်၍ ကလိပေးနေပြီးလိုးရန်ဟန်ပြင်၍သင်းသင်း၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုသူ၏ခါးကိုအခွခိုင်းပြီး သူ၏တုတ်ခိုင်နေသောလီးကြီးနှင့်စောက်စေ့ထိ ပ်ထိလိုက်ခွာလိုက်လုပ်နေ၏၊ ထိုအခါသင်းသင်းသည်ကိုဇော်ခါးကိုညှပ်၍။သူမ၏စောက်ပတ်နှင့်ထိအောင်ရှေ့ကိုထိုးထိုးတက်လာပြီး “ကိုဇော်ကလဲအထဲရောက်အောင်လိုးတော့လေ” ဟုဆို၏၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်သင်းသင်း၏အခြေအနေကိုသိနှင့်ပြီး။

ဒစ်မပ်ရုံထိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ။ “အိုး ဟိုး ဟိုး ရှီး အောင်မလေးဖြေးဖြေးကိုဇော် ဖြေး ဖြေး ကျွတ်ကျွတ်”ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်စောက်ခေါင်းထဲအား သူ၏လီးကြီးကိုဒစ်Õမပ်ရုံသွင်းထားရာမှပြန်ဆွဲနှုတ်မည်အပြုတွင် “အိုကိုဇော်မနှုတ်လိုက်နဲ့လေဒီအတိုင်းထား”ဟုဆိုကာခြေနှစ်ချောင်းနှင့်မလွတ်တမ်းညှပ် ထားလေသည်၊ “နဲနဲလောက်လျှောစမ်းပါအုံးသင်း အခုလိုလုပ်ထားတော့ကိုဇော်လိုးအားမရှိဘူးပေါ့” ဆို၍သင်း၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလက်နှင့်ဖယ်ချပြီး။လီးကြီးကိုတဝက်ဝင်အောင်ဖိလိုးပေးလိုက်သောအခါ။ ဗျစ် ဗျစ် ဖြင့်တဝက်ဝင်သွား၏၊ “အောင်မယ်လေး အိုး ရှီး ကျွတ်ကျွတ် အား။ကိုဇော်ခနလေးနားထားပါ အို ကျွတ်ကျွတ် နာလွန်းလို့ပါ၊” “သင်းသင်းကလဲကွာ နဲနဲတော့အောင့်ပြီးနေပါတော်ကြာအရှိန်ရလာတော့မနာတော့ပါဘူး။ ကောင်းလာမှာပါ” ဆို၍ကျန်တဝက်ကိုထိုးသွင်းလိုက်ရာ။ “အောင်မယ်လေး အမေ အို ရှီး ကျွတ် ကျွတ် ကိုဇော် အောင့်လိုက်တာခနလေးရပ်ပါ။ရှီး ကျွတ် ကျွတ်” ကိုဇော်ဝင်းသည်ဝင်နေသောလီးကြီးကိုနှုတ်မည်ဟု ဟန်ပြင်နေစဉ် “ကိုဇော် အကုန်မနှုတ်နဲ့လေ။ချန်ထားအုံး သင်း အံကိုကြိတ်ပြီးအောင့်ခံပါ့မယ်။” “အေးဒါမပေါ့သင်း ကိုဇော်ဖြေးဖြေးခံနိုင်ရုံလိုးပေးပါမယ်” ဆိုကာသွင်းလိုက်နှုတ်လိုက်တချက် ခြင်းလိုးပေးရာသင်းသင်းသည်အောက်မှဖင်ကြွလာပြီး။ “အို ကျွတ် ကျွတ် အား ရှီး အမေ့ဖြေး ဖြေးဖြေးနော် ဟုတ်ပြီ ကိုဇော် ဖြေးဖြေး အား” “ဘယ်နှယ်နေသလဲသင်းခံနိုင်ပြီလား ကောင်းရောကောင်းရဲ့လားဟင်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုဇော်ကောင်းပါတယ်ဒါပေမဲ့နဲနဲတော့အောင့်တယ်။ နာတယ်” “အေးလေ တအောင့်လောက်အံကြိတ်ထားပါ” “ကိုဇော်အရှိန်လေးနဲ့လိုးတော့မယ်နော်” “ဟုတ်ကဲ့ သင်းအောင့်ထားပါမယ်” ထိုအခါကိုဇော်ဝင်သည်အချက်မှန်မှန်လိုးပေးနေရာ ဖွတ် ဗျစ် ဖတ် ဖတ် “အလို လေးလေး ကိုဇော် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ အမလေး ကျွတ် ကျွတ် ရှီး အား။ ဟုတ်ပြီ အရှိန်ရလာပြီးကိုဇော် လိုး လိုး” ဟု သင်းသင်းသည်ကုတင်ဘောင်ကိုတအားဆုတ်ကိုင်၍ လူးရင်းလှိမ့်ရင်းမျက်စေ့ကိုစုံမှိတ်ထားလေသည်၊ ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်အချက်ပိုင်ပိုင်နှင့်မှန်မှန်လေးအချက်ပေါင်း၅၀-ခန့်လိုးပေးလိုက်ရာ။ ဖွတ် ဗျစ် ဖတ်ဖတ် မလပ် စွပ် စွပ် မည်ကာသင်းသင်းလဲကော့ကာပြန်ကာလူးကာဖြင့်နှစ်ဦးသား အမောဆိုက်နေကြတော့သည်၊“ကိုဇော်ဒီနေ့ သင်းလေမမအေးတို့နဲ့အထူးဝိုင်းစီစဉ်ထားတယ်။ ကိုဇော်လိုက်မယ်မဟုတ်လား ဟင်” “မလိုက်ချင်ပါဘူးကွာ။ သင်းသွားကစားနှင့်ပေါ့။ကိုဇော်သွားစရာရှိလို့ပြန်လာမှလိုက်လာခဲ့မယ်” “ဒါဖြင့်သင်းသွားနှင့်မယ်။ကိုဇော်လာဖြစ်အောင်လာခဲ့နော်” ဆို၍သင်းသင်းသည်မအေးအေးတို့ တိုက်ခန်းဘက်သို့ထွက်သွားသည်၊ အကြံသမားကိုဇော်ဝင်းသည်အဝတ်အစားလဲဟန်ဆောင်ပြီး။ မသန်းရွှေရှိရာသို့သွား၍မသန်းရွှေအားပွေ့ဖက်ပြီးအိပ်ခန်းအတွင်းသို့ခေါ်သွားလေသည်၊မသန်းရွှေခမျာလဲမနေ့ကသူမကတိအတိုင်းမညင်းဘဲကိုဇော်ဝင်းခေါ်ရာသို့လိုက်ပါသွားလေသည် “ညီမ မနေကဘယ်လိုနေသလဲဟင်” ဟုဆိုကာကုတင်ပေါ်အလိုက်သင့်တင်၍ပါးနှစ်ဖက်ကို မွှေးမွှေးပေးရင်း။အကôျကြယ်သီးများဖြုတ်နေ၏၊ “မနေ့ကမမသင်းရှေ့မှာဟန်ဆောင်သွားရပေမဲ့။နာလိုက်တာလမ်းလျှောက်မရအောင်ဖြစ်သွားတာဘဲအကို ရယ်” “အခုဘယ်လိုနေသေးလဲဟင်” “ဘယ်လိုမှမနေပါဘူး။ရောင်နေသလိုနခမ်းတွေဖေါင်းပြီးကြွတက်နေတယ်အကိုရဲ့” “အေးဒီလိုဆို ဒီကနေ့မနာအောင်အကိုပြုပြင်ပြီးလိုးပေးပါမယ်။” ဆိုကာမသန်းရွှေ၏ထမီကို ချွတ်၍ပေါ်ထွက်ပြူးမောက်ဖေါင်းကြွနေသောစောက်ဖုတ်လေးကိုသေချာစွာကြည့်နေလေသောအခါ။ “အို အကိုကလဲရှက်ပါတယ်ဆို။ အဟင့်”“မရှက်ပါနဲ့ညီမရယ်။အခုလိုဖိုမဆက်ဆံတယ်လိုးတယ်ဆိုတာအေးအေးဆေးဆေးပြုစုပြီးမှလိုးရင်အင်မ တန်အရသာရှိတာညီမရဲ့။ ကဲညီမအကôျတွေအားလုံးချွတ်လိုက်ပါ။ မရှက်ပါနဲ့ဒီအိမ်ထဲမှာညီမနဲ့ ဒီအိမ်ထဲမှာညီမနဲံအကိုဘဲရှိတယ်ဥစ္စာချွတ်လိုက်ပါညီမရယ်၊ မသန်းရွှေသည်ကိုဇော်ဝင်းခိုင်းသမျှကိုမညင်းတော့ဘဲအလိုက်သိစွာအားလုံးကိုချွတ်လိုက်သောအခါ အင်မတန်မှကြွကြွရွရွရှိလှသောစောက်ခုံကြားမှပြူးထွက်နေသောစောက်စေ့လေးက ကိုဇော်ဝင်းကိုဖိတ်ခေါ်နေဟ န်ရှိတော့သည်၊ ကိုဇော်ဝင်ကလဲမသန်းရွှေ၏ကိုယ်လုံးတီးအလှကိုကြည့်ရင်းတောင်ပူစာလိုနို့နှစ်လုံးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ ပေးရုံတင်မကစောကဖုတ်လေးအားလက်နှင့်အချက်-၂၀ခန့်အုပ်ပေးပြီးပွတ်ပေးလိုက် သောအခါစောက်ခုံလေးသည်ဖေါင်းကြွလာတော့သည်၊

“အို အကိုလဲဘယ်လိုလုပ်တာလဲနာလိုက်တာ။ ကျွတ် ကျွတ်” “အသာနေပါညီမရဲ့ဒါမှလိုးတဲ့အခါမနာမှာညီမအတွက်လုပ်တာပါ” ဆိုပြီးစောက်စေ့လေးကိုလက်ညှိုးလက်မညှပ်၍ဆွဲလိုက်နှင့်။ လက်တဆစ်လောက်စောက်ခေါင်းထဲထိုး၍မွှေပေးလိုက်ရာ။ “အမေလေး အကိုနာတယ် ကျွတ် ကျွတ် အဟင့် အို ယားလိုက်တာ” ဆို၍မသန်းရွှေသည် အောက်မှငါးဖယ်လူးသလိုလူးနေ၏၊ “အကို လိုးပါတော့ ညီမခံနိုင်ပါပြီ” “အို ညီမကလဲသိပ်လောမကြီးနဲ့လေ။ ညီမနာမှာစိုးလို့သွေးပူလာအောင်စောက်ဖုတ်လေးဖေါင်း ကြွလာအောင်။အကိုကပြုစုပေးတာ” ဆို၍စောက်ခေါင်းထဲသို့လက်ညှိုးနဲ့ထိုးကလိမွှေပေးနေရာ။“အို အကိုယားတယ် ယားတယ် လိုးပါတော့ညီမဘယ်လိုနေရမှန်းမသိတော့ဘူး”ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်။မသန်းရွှေရဲ့အခြေအနေကိုကြည့်ပြီး။ စိတ်ကြိုက်လိုးရန်ပြင်နေသော်လည်း။ ဒီတခါအလိုးမတော်ရင်တခုခုဖြစ်သွားပါကနောက်အရှည်မလိုးရတော့မည်စိုး၍ သူ၏လီးကြီးကိုတံထွေးစီးပိုင်နေအောင်သုတ်ပေးပြီး။ မသန်းရွှေစောက်ပတ်ဝကိုတေ့၍ဒစ်မပ်ရုံထိုးသွင်းလိုက်ရာ ဗျစ် ဗျစ် ဗျ ဟုမြည်သံနှင့်အတူ “အောင်မယ်လေး အကိုရယ်နာလှချည်ရဲ့သေပါပြီအင်း ကျွတ် ကျွတ် အား အကိုခနလေး။ အို ရှီး ခနလေး နေပါဦး နော်” ဟုဆိုလေရာ။ ကိုဇော်ဝင်းသည်ဆက်မသွင်းသေးဘဲရပ်ထားပြီး။ တံထွေးနှင့်သူ၏လီးကြီးအရင်းကနေလိမ်းပေးနေ၏၊ “ကျွတ် ကျွတ် အကိုဆက်လိုးလို့ဖြစ်ပါမလား။ အားသိပ်နာတာဘဲ အား ရှီး ကျွတ် ကျွတ်”“ဖြစ်ပါတယ်ညီမရဲ့အစမို့ပါ။တော်ကြာအရှိန်ရလာလို့သွေးပူလာရင်အင်မတန်ကောင်းလာမှာ” ဆို ၍နဲနဲ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ဗျစ် ဖွတ် “အောင်မလေး အမေရေ။ အား ရှီး ကျွတ် ကျွတ် အကိုဖြေး ဖြေး လိုးနော်။ရပ်မထားနဲ့လေ လိုး လိုး အမေ့ အိုး ရှီး ကျွတ် ကျွတ်”ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေရဲ့အရိပ်အကဲကြည့်၍သူ၏လီးကြီးအားအဆုံးထိုးသွင်းရာ။ဗျစ်ဗျစ်ဖွတ်ဏ္ဍွှတ် “အမေလေး သေပါပြီ အို အကိုမရပ်နဲ့ ဆက်လိုး အားကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဟုတ်ပြီး အကို လိုး လိုး အား ဟာ ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း” ကိုဇော်ဝင်းသည်မသန်းရွှေအရှိန်ရလာပြီဖြစ်၍ မှန်မှန်လေးအချက်ပေါင်း၃၀-ခန့်လိုးပေးလိုက်ရာ ဖွတ် ဗျစ် ပလပ်စွပ် ဖွတ် ပလပ်စွပ် ဖတ်၊ “ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။လိုး လိုး အောင်မလေးကောင်း ကောင်းလိုက်တာအကိုရယ် ဟင်း။” အသံနှင့်အတူနှစ်ဦးသားဟောဟဲဖြစ်ကုန်ကြလေတော့သည်၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်ရေမိုးချိုးပြီးသင်းသင်းနောက်သို့လိုက်သွားရာဒေါ်အေးအေးအိမ်တွင်သင်းသင်းကိုမတွေ့ဘဲ ။ဒေါ်အေးအေးတယောက်ထဲအိမ်ခန်းထဲကုတင်ပေါ်ဝယ်ကိုယ်လုံးတီးဆောင့်ဆောင့် ထိုင်ပြီးသူမ၏လက်ညှိုးဖြင့်စောက်ခေါင်းထဲထိုးပြီး။ ကလိ၍ကစားနေသည်၊ ကိုဇော်ဝင်းသည်အသံမပေးဘဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေရင်း သူ၏လီးကြီးကလဲချိုးမရအောင်တောင့်တင်းလာတော့သည်၊ ထိုအချိန်မှာဒေါ်အေးအေးသည်လက်တချောင်းထဲထိုးကစားနေရာအားမလိုအားမရဖြစ်နေပြီး။ လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ယောက်ျားနဲ့မိန်းမဆက်ဆံကြသလိုသွင်းလိုက်နှုတ်လိုက်လုပ်ပေးရာ။ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အသံနှင့်အတူ။ဒေါ်အေးအေးသည်အရှိန်ကောင်းပြီးမှိန်းနေချိန်ဝယ် ကိုဇော်ဝင်းသည်သူ၏ချိုးမရသောလီးကြီးရဲ့ဒါဏ်ကိုမခံမရပ်နိုင်ဘဲတံခါးအသာတွန်းဖွင့်ပြီးအထဲ ဝင်သွားခါ၊ဒေါ်အေးအေးရဲ့ဖြူဖွေးတောင့်တင်းသောကိုယ်လုံးကြီးကိုပွေ့ဖက်ပြီး။ပါးပြင်နှစ်ခုကိုဘယ်ညာပြန် နမ်းလိုက်သောအခါ။ “အောင်မလေး ရှင် ရှင် ကိုဇော်ဘာလာလုပ်တာလဲ ဟင်” “အော် အေးကလဲဗျာ လာရင်းကတော့သင်းရှိတယ်ဆိုပြီးလာတာပါဘဲ။ အခုတော့” “အခုတော့ဘာဖြစ်သလဲ ကိုဇော်” “အခုတော့ဘာဖြစ်သလဲလို့မေးနေရသေးလားအေးရယ်။ အေးရဲ့ဆန္ဒ။ကိုဇော်ရဲ့လိုအင်ဖြည့်စည်း ကြဘို့ဖြစ်လာတာပေါ့၊” နောက်ပြီးအေးရဲ့မာတင်းနေသောနို့အုံနှစ်လုံးကိုဘယ်ညာပြန်ပြီးစို့လိုက် လျှာနဲ့ထိုးလိုက်ပြုပြင်နှူးနေပြီး ၊အေးရဲ့ညောင်ရွက်ပုံင်္သီန်စောက်ဖုတ်လေးအားလက်ဖြင့်ပွတ်သပ်၍ဆော့ကစားပေးနေရာ ။အေးသည်အခုနကသူလုပ်တာထက်သာနေ၍မျက်လုံးအစုံမှိတ်ခါတဟင်းဟင်းဖြင့်နတ်သျွီးစည်းစိမ်ခံစားနေရှာ သည်၊ “အော် ဒါထက်အေးကျွန်တော်အခုလိုပိုင်ရှင်ခွင့်မပြုသေးဘဲဝင်လာပြီး။ပိုင်စိုးပိုင်နင်းပြုတာစိတ် မဆိုးပါဘူးနော်ဟုတ်လား”“အိုကိုဇော်ကလဲမေးနေစရာမလိုတော့ပါဘူး။

ကာယာကံမြောက်ဖြစ်နေမှတော့စိတ်ဆိုးဘို့လို သေးလားဟင်” “အော် အေး သင်းသင်းဘယ်သွားသလဲဟင်” “အောင်မယ်လေးအရေးထဲအရာပေါ်ရပြန်ပြီ။ရှင့်မယားသင်းလေးစီစီတို့အိမ်သွားတယ်” “ဟင်း ကောင်းလိုက်တာကဲပါအရသာပျက်ပါ့မယ်။” ကိုဇော်ဝင်းသည်အေးရဲ့ဆန္ဒကိုသိ၍ဘယ်ပုံစံယူ၍လိုးရမည်ကိုအတွေးဝင်ရင်းလက်ဖြင့်စောက် ဖုတ်အတွင်းထိုးသွင်းကလိမွှေပေးနေရာ။ အေးအေးသည် တဟင်းဟင်း ဖြစ်ကာတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးကာ “ကဲ ကိုဇော်လိုးပါတော့ရှင်” “လိုးပါမယ် အေးရယ် အေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကညောင်ရွက်လေးနဲ့တူတော့ဘယ်ပုံစံလိုးရမယ် ဆိုတာစဉ်းစားနေလို့ပါ”“အော်တော်တော်ထီကာချဲ့တဲ့လူဘဲနော်၊ရှင့်သဘောရှင်ကြိုက်သလိုသာပြော။ အေးဘယ်လိုနေရမလဲ” ဒီအခါကျမှကိုဇော်ဝင်းသည်အေးကိုပဆစ်တုပ်ထိုင်စေပြီး လက်နှစ်ချောင်းရှေ့ပစ်၍ခေါင်းကိုကုတင်နှင့်ထောက်ကာခါးကနေကိုင်မ၍ ထားသောအခါအေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးသည်နောက်သို့ အစွမ်းကုန်ပြူး ထွက်နေတော့သည်၊“ကဲ အေး အဲဒီအနေအထားတိုင်းနေနော်၊ကိုဇော်လိုးတော့မယ်” ဆိုကာသူ၏ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးဖြင့်နောက်ကနေမတ်တတ်ရပ်၍။အေး၏ခါးဆစ်နှစ်ဘက်ကိုနောက်သို့ ဆွဲ၍ပြူးထွက်နေသောအေး၏စောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့ထားပြီး၊ “ဒီမှာ အေးအကြိုက်ကိုဇော်စိတ်တိုင်းကြလိုးတော့မယ်နော်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင်ရယ် ဒီကလူကဖြင့်အနေခက်လှပြီ။ ဘယ်လိုလုပ်ထားမှန်းမသိပါဘူး”ကိုဇော်ဝင်းသည်တေ့ထားသောလီးကြီးနှင့်ခါးဆွဲကာထိုးသွင်းလိုက်ရာ။ဖွတ် ဗျစ် အသံနှင့်တ ဝက်သာသာဝင်သွားသဖြင့်အေးသည်လေးဘက်ကုန်းထကာ။ “အမလေး ကျွတ်ကျွတ် အား ဟုတ်ပြီး အား ကောင်းအလို ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ကိုဇော်ရယ်။ အားဟင်း”ထိုအခါကိုဇော်ဝင်းသည်အေးခါးဆစ်ကိုဆွဲ၍စိတ်ကြိုက်အချက်ပေါင်း၆၀-ခန့်အချက်ပိုင်ပိုင်လိုး ပေးလိုက်ရာ။ ဖွတ် ဖတ် ဖတ် စွိစွပ်စွပ် ဖွတ် စွပ် ပလပ်စွပ်။အခေါင်းသံဆူညံပြီးနှစ်ဦးသားမှောက် လျှက်သားထပ်၍မှိန်းနေလေတော့သည်၊ မစီစီသည်ဒရိုင်ဘာကိုဘတင်နှင့်ညနေစောင်းလေးတွင်မအေးအေးအိမ်သို့ကားဖြင့်ရောက်လာ ကြသည်၊သုံးဦးသားစကားပြောနေကြပြီးမစီစီကကိုဘတင်ဘက်သို့လှည့်၍။ “ဘတင်ရေကန်တော်မင်ရုပ်ရှင်ကုမ္မဏီမှာ။ ကိုပတ်ကားရှိတယ်သွားခေါ်ပေးစမ်း” “ဟုတ်ကဲ့” ဆို၍ကိုဘတင်ထမည်အပြုတွင်။ မအေးအေးက “ကိုဘတင်ရေ ကားကြုံတုန်းညစျေးတန်းလိုက်ချင်လို့ကျမပါလိုက်မယ်။”“စီစီ ဒီမှာနေအုံးနော်။ မမအေးညစျေးတန်းသွားအုံးမယ်” ဆိုပြီး နှစ်ဦးစလုံးအတွက်အကွက်ဆင်လိုက်သောအခါ။စီစီ ကလဲသဘောတူခွင့်ပြု၍ကိုဘတင်နှင့် အေးအေးတို့ထွက်သွားကြ၏၊ ကိုဘတင်သည်ကိုပတ်ကားကိုသွားပြောပြီးကန်တော်ကြီးစောင်းသို့အေးအေးနှင့်အတူကား မောင်းထွက်သွားလေသည်၊ “ဒီမှာအေး ကိုတို့ဒီမှာစခမ်းသွားကြရအောင်။ ဒါမှစီစီတို့လဲလွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ကြပါစေ။ ကိုယ်တို့အေးတို့လဲလွတ်လပ်တာပေါ့နော်” ဆို၍ကန်တော်ကြီးစောင်းတွင်နှစ်ဦးသားတစခမ်းထနေကြတော့သည်၊ ကိုပတ်ကားလဲ၆-နာရီခွဲလောက်တွင်မစီစီရှိရာသို့အမြန်ရောက်ရှိလာပြီး။အခန်းထဲသို့လှမ်းကြည့် လိုက်သောအခါ စီစီသည် အခန်းတွင်းဝယ် ဘလာကျင်းပြီးလျှက်ဆားပုလင်းနဲ့စောက်ခေါင်းတွင်းသွင်း၍စခမ်း သွားနေတာကိုမြင်ရလေသည်၊ ကိုပတ်ကားသည်မဆိုင်းမတွဘဲမစီစီဘေးရောက်သွားပြီး။နို့နှစ်လုံးကိုဆွဲ၍ပါးပြင်လေးကိုမွှေးမွှေးပေးလို က်တော့မှစီစီသည်လန့်ပြီးလျှက်ဆားပုလင်းလက်ကလွတ်ကြသွားလေသည်၊ “အောင်မယ်လေး မောင်ရယ် လန့်လိုက်တာ” “မလန့်ပါနဲ့စီစီရယ် မောင်အချိန်မှီရောက်လာမှဘဲ။ ကဲ မောင်တို့ပျော်ပျော်ပါးပါးစခမ်းသွားရ အောင်” ဆို၍အဝတ်အစားများအကုန်ချွတ်၍နှစ်ဦးစလုံးဘလာကျင်းကြလေသည်၊ ကိုပတ်ကားသည်စီစီ၏ခြေနှစ်ချောင်းကိုထောင်၍သမရိုးကျလိုးရန်ပြင်လိုက်သောအခါ။“အိုး ဟိုး ဟိုး ဒီလိုလိုးလို့ဘယ်ကောင်းမလဲ။ ကျမစောက်ပတ်လေးသွေးပူသွားအောင်ရှင်ပြုစု ပေးအုံးမှပေါ့။ နောက်မှ ဘယ်ပုံစံလိုးရင်ကောင်းမယ်ဆိုတဲ့အနေအထားကိုကျမစီစဉ်ပေးမယ်၊” ကိုပတ်ကားသည်စီစီ့အမိန့်အတိုင်းစီစီ့ရဲ့ဖေါင်းကြွနေသောစောက်ပတ်လေးကိုလက်ဝါးနှင့်အ ချက်၂၀- လောက်အုပ်ပေးပြီး။ မုန့်ပေါင်းလိုဖေါင်းလာသောအခါ။ လက်ညှိုးနှင့်ထိုး၍ကလိပေးပြီးစူထွက်လာသောစောက်စေ့လေးကိုလက်မနှင့်ဖိချပေးနေလေ၏၊ စီစီသည် အောက်မှဖင်ကြွတက်နေပြီးတဆတ်ဆတ်ခုန်၍ငါးရန့်ပြာလူးဖြစ်နေပြီး “ကဲမောင် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီးမတ်တတ်ရပ်ကျမခါးအောက်ကခေါင်းအုံးနှစ်လုံးခံပေးခြေနှစ် ချောင်းကုတင်အောက်တန်းလန်းချပေးမယ်”ဆို၍ ကုတင်စွန်းတွင်ခါးအောက်ကခေါင်းအုံးခံ၍ကော့ချပေးလိုက်ရာစီစီ၏စောက်ပတ်လေးသည် ၃-လက်မလောက်အပေါ်သို့ဖေါင်းတက်ပြီးစောက်စေ့ လေးပြူးထွက်နေ၏၊ ထိုအခါကိုပတ်ကားသည်စီစီရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းထမ်းပြီး။ပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုလက်နှင့်ဆွဲကာအချက် ပေါင်းများစွာဖိလိုးပေးလိုက်ရာ။ ဖွတ် ဘွပ် ဖွတ်ဘွပ် ဟုလှိုဏ်ခေါင်းသံနှင့်အတူ “အမလေး လေး အား ကောင်း ကောင်းလှချည့်ရဲ့ အား”…ပြီးးး

(Zawgyi)

အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ဇနီးသင္းသင္းကိုမေတြ႕၍ အိမ္ေဖၚမသန္းေ႐ႊအား နင့္အမဘယ္သြားသလဲဟုေမးလိုက္သည္၊ “ေအာ္အကိုျပန္လာၿပီလား။ အမဟိုဘက္တိုက္ခန္းက အေဒၚတို႔အိမ္ သြားေနတယ္ က်မသြားေခၚလိုက္ရမလား” ဒီအခြင့္အေရးကိုေစာင့္ေနေသာကိုေဇာ္ဝင္းသည္ရတဲ့အခြင့္အေရးကိုလက္မလြတ္ေစရန္။စဥ္းစားရင္း “မေခၚပါနဲ႔ဟာ။ေနပေလ့ေစ။” “ေအာ္။ ဒါျဖင့္အကိုလဘက္ရည္ေသာက္မလား။ က်မသြားေဖ်ာ္လိုက္မယ္ေလ” “ေအး ေကာင္းသားဘဲ” ဆို၍သူ၏ဝတ္ထားေသာတိုက္ပုံခြၽတ္၍ “ေရာ့ သန္းေ႐ႊ။ အကိုအကô်အ ခန္းထဲမွာသြားခ်ိတ္ထားစမ္း” ဟုဆိုရၿပီးလွမ္းေပးလိုက္သည္၊ ဘာမွ်သိရွာေသာမသန္းေ႐ႊမွာကျပာကသီလွမ္းယူၿပီး။အိမ္ခန္းတြင္းသို႔ဝင္သြားေသာအခါ။အႀကံယူေနေသာကိုေဇာ္ဝင္းကေနာက္မွထလိုက္သြားၿပီးအခန္းတံခါးကိုပိတ္လိုက္ေသာအခါ။မသန္းေ႐ႊခမ်ာ “ဟင္ အကိုဒါဘာလုပ္မလို႔လဲ” “ဘာမွမလုပ္ပါဘူး ညီမကိုအကို ခ်စ္မလို႔ပါ။” “ဟင့္အင္း အကိုက်မေၾကာက္တယ္ ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ အကို” ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ အခန္းတံခါးကိုပိတ္ၿပီး မသန္းေ႐ႊအနားသို႔ ထိုးဝင္လာေနၿပီး။ “မေၾကာက္ပါနဲ႔ညီ မရယ္အကိုဟာေလ ညီမကိုခ်စ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ဒီလိုအခြင့္အေရးမႀကဳံလို႔ေစာင့္ေနရတာ။အခုမွဒီအခြင့္အေရး “ကုံေတာ့တယ္”ဆိုၿပီးမသန္းေ႐ႊအားတင္းေပြ႕ၿပီးပါးႏွစ္ဘက္ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္း၍။ကုတင္ ေပၚသို႔တင္လိုက္ၿပီးဖက္ထား၏၊ မသန္းေ႐ႊလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးညင္းဆန္႐ုန္းကန္ေသာ္လဲေလွာင္အိမ္ထဲမိေနတဲ့ ငွက္သတၱဝါပမာ မ်က္ရည္က်ငိုေကြၽးေနေသာ္လဲ အခ်ီးႏွီးသာကိုေဇာ္ဝင္းသည္သူရဲ႕လိုအင္ဆႏၵျပည့္ဝေရးကိုသာအဓိကထားၿပီးက်ိဳးစားေနသည္၊ “တိတ္ပါကြယ္မငိုပါနဲ႔အကိုကညီမကိုတကယ္ခ်စ္ေနလို႔ပါ” ဆိုၿပီးပါးႏွစ္ဘက္ကို ေမႊးေမႊးေပးလိုက္ ပါးစပ္ျခင္းေတ့၍ စုတ္လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္၊ မသန္းေ႐ႊမွာအပ်ိဳေတာ္ဝင္စအ႐ြယ္ အသက္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္မွာ အဆင္ေျပၿပီး ရင္၃၁ တင္၃၆လက္မရွိ၍ ငါးရံ႕ကိုယ္အေနအထားရွိေလေတာ့ ကိုေဇာ္ဝင္းမေျပာနဲ႔ စာေရးသူ စာဖတ္သူေတြေရာ သေရက်ေလာက္တဲ့ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္သူတေယာက္ျဖစ္သည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္း၏ အျပဳအစုႏွင့္အၾကမ္းဖက္ေနသည္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ မသန္းေ႐ႊခမ်ာမွာ ေတာင္းပန္၍မရသည္ျဖစ္၍ ၿငိမ္ေနေလသည္၊ ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္တဆင့္တက္၍ မသန္းေ႐ႊ၏အကô်က်ယ္သီးမ်ားကို တလုံးစီျဖဳတ္ရင္းပါး ႏွစ္ဖက္ကို ေမႊးလိုက္ပါးစပ္ခ်င္းေတ့၍စုတ္လိုက္လုပ္ေပးရင္းေပၚထြက္လာေသာမသန္းေ႐ႊ၏ လက္အၾကမ္းပုဂံအလုံးသာသာရွိေသာဝင္းဝါေဖါင္းႂကြေနေသာႏို႔ႏွစ္လုံးကို တဘက္ေသာလက္ကအအားမေပးဘဲ ဖ်စ္လိုက္ညႇစ္ပလိုက္ပြတ္လိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳစုေပးေနေလေတာ့မသန္းေ႐ႊခမ်ာလူးလြန႔္တုန္လႈပ္႐ုန္းကန္လာရင္း“ လႊတ္ပါအကိုရယ္ေတာ္ၾကာမမေလးျပန္လာရင္အဆူခံေနရပါအုန္းမယ္” “အို ဒီအတြက္ဘာမွမပူပါနဲ႔ကြယ္။ နင့္အမဟိုဘက္တိုက္မွာဖဲသြားကစားေနတာပါ။ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ျပန္မလာပါဘူး” “ဟင့္ အင္း အကို ဟင့္အင္း ညီမေၾကာက္တယ္” “မေၾကာက္ပါနဲ႔ညီမရယ္အကိုတေယာက္လုံးရွိသားဘဲအကိုတာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးပါမယ္” ဆိုကာ မသန္းေ႐ႊရဲ႕ႏို႔သီးႏွစ္လုံးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္၍ပါးစပ္နဲ႔စို႔လိုက္လွ်ာနဲ႔ထိုးလိုက္လုပ္ရင္းလက္တဖက္ကမ သန္းေ႐ႊ၏ေပါင္ၾကားထဲမွေစာက္ခုံေလးေပၚသို႔တင္လိုက္၏၊ ထိုအခါမသန္းေ႐ႊသည္မ်က္လုံးမ်က္ဆံျပဴးသြားၿပီးေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္က်လာခါေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေစ့၍ လိမ္ထားရင္း “မလုပ္ပါနဲ႔အကိုရယ္ညီမကိုသနားပါ။ရွိခိုးပါရဲ႕” ဟုတတြတ္တြတ္ေတာင္းပန္ေနရွာသည္၊“ေအးပါညီမရယ္။အကိုညီမကိုသနားလို႔ခ်စ္လို႔ယခုလိုႀကံတာပါ” ဟုဆိုကာမသန္းေ႐ႊရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုတြန္းဖယ္ၿပီး။ေစာက္ခုံေလးေပၚလက္ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစာေနၿပီး၊ သူ၏ၾကမ္းတမ္းေသာလက္မ်ားျဖင့္ပြတ္သပ္ေပးေနေသာအခ်ိန္မွာသူ၏မာေက်ာတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႀကီးသည္ပုဆိုးၾကားထဲမွတြန္းကန္႐ုန္းထြက္ေန၏၊

“ညီမရယ္ အကိုရဲ႕ဆႏၵကိုလိုက္ေလွ်ာပါလားဟင္” ဟုဆိုကာမသန္းေ႐ႊ၏လက္တဖက္ကိုဆြဲ၍သူ ၏ေတာင္မတ္ေနေသာလီး”ကီေပၚသို႔တင္ေပးလိုက္ေသာအခါမသန္းေ႐ႊမွာတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြား ၿပီး။ “ေအာင္မယ္ေလး” ဟုလန႔္၍ေအာ္လိုက္မိသည္၊ မွန္ပါသည္ လန႔္မည္ဆိုလဲလန႔္ေလာက္ပါ၏၊ကိုေဇာ္ဝင္း၏လီးႀကီးရဲ႕အတိုင္းအထြာမွာလဲအရွည္ ၆လက္မလုံးပတ္စီးကရက္ဘူးခြန္ကြဲေလာက္ေတာ့မသန္းေ႐ႊခမ်ာပိုမို၍ပင္ေၾကာက္စိတ္ဝင္သြား၏၊ “မလန႔္ပါနဲ႔ညီမရယ္။ဒီလီးႀကီးဟာေလေတြ႕လိုက္တဲ့အမ်ိဳးသြၽီးတိုင္းစြဲမက္ပါတယ္၊” “ဘာကိုစြဲမက္တာလဲဟင္” “ဘာကိုစြဲမက္တယ္ဆိုတာကိုညီမကိုရွင္းျပေနမဲ့အစားလက္ေတြ႕အကိုလိုးျပလိုက္ရင္ ညီမသိခ်င္တဲ့အေျဖေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ညီမကမ႐ုန္းမကန္ဘဲအကိုရဲ႕အလိုကိုလိုက္ရင္းညိမ္ညိမ္ေနၿပီးမွိန္းေနပါအရသာစြဲမက္စရာေတြ႕ရေစမယ္” မသန္းေ႐ႊသည္အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ုန္းကန္ေတာင္းပန္အသနားခံညားေသာ္လဲမရေတာ့ဘူးဆိုတာသိေနေတာ့ ကိုေဇာ္ဝင္းရဲ႕ဆႏၵကိုျဖည့္စီးေပးရန္စိတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္အေတြ႕အႀကဳံရင့္က်က္သူျဖစ္၍မသန္းေ႐ႊရဲ႕အေနအထားကိုသိသူျဖစ္၍။သူ၏ လီးႀကီးကိုမသန္းေ႐ႊ၏ႏုႏုထြတ္ထြတ္လက္ေလးမ်ားျဖင့္ဆုတ္နယ္ခိုင္းရန္လြယ္ကူေနေသာအခါ။ မသန္းေ႐ႊကလဲအလိုက္သိစြာႏွင့္ဆုတ္နယ္ေပးေနသည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းကလဲမသန္းေ႐ႊရဲ႕ေစာက္ခုံေလးေပၚသို႔လက္ျဖင့္ပြတ္လိုက္ ။ေစာက္ေစ့ကိုကလိလိုက္လုပ္ေပးရင္းလက္ျဖင့္ေစာက္ေခါင္းထဲကိုေမႊေပးလိုက္ရာ မသန္းေ႐ႊမွာဓါတ္လိုက္သကဲ့သို႔တြန႔္လိမ္တက္သြားၿပီး “ေအာင္မေလး။အေလး အေမ အား” ဟု ေအာ္လိုက္ခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊပါးစပ္ကိုပိတ္ရင္းသူ၏မာေက်ာတုတ္ခိုင္ေနေသာလီးႀကီးျဖင့္ေစာက္ ေခါင္းထဲထိုးသြင္းရန္မသန္းေ႐ႊ၏ေလွ်ာက်ေနေသာထမီကိုေျချဖင့္တြန္းကန္ခ်လိုက္သည္၊ မသန္းေ႐ႊသည္ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္တခါဘူးမွမႀကဳံေတြ႕ဘူးေသာအပ်ိဳျဖစ္ျပန္သည္မို႔ကိုေဇာ္ဝင္း၏ ျပဳစုေပးမႈေၾကာင့္ကာမအရသာကိုခံစားရင္းေစာက္ေခါင္းထဲမွအေရၾကည္မ်ားက်ဆင္းကာတဟင္း ဟင္း ျဖစ္ခါၿငိမ္ေနေလသည္၊ ထိုအခ်င္းအရာကိုေစာင့္ဆိုင္းသိႏွင့္ေလေသာကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊထမီကြၽတ္သြားၿပီးမိေမြးတိုင္းဖ ေမြးတိုင္းပင္ကိုႏူးဍံ့ေဖါင္းႂကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း။ “ညီမရယ္ အကိုေလဒီလိုၾကည့္လို႔ေကာင္းၿပီးႏူးဍံ့ေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ေလးမ်ိဳးမေတြ႕ဘူးေသးဘူး။ ညီမေလးဟာလူကလဲခ်စ္စရာေကာင္းေစာက္ဖုတ္ေလးဟာလဲလိုးခ်င္စရာေကာင္းေအာင္အကိုဘဝင္ ခိုက္ေနတာဘဲ၊” “ကဲပါအကိုရယ္အခုမွေတာ့မွမထူးေတာ့ပါဘူး။ အခ်စ္တည္ကာခ်ဲ႕ၿပီးစကားေၾကာရွည္မေနပါနဲ႔ျမန္ျမန္အကိုဆႏၵျပည့္ေအာင္လုပ္ပါေတာ့ညီမခြင့္ျပဳပါၿပီ ၊ေတာ္ၾကာမမျပန္လာလို႔အားလုံးဒုကၡေတြ႕ေန အုံးမယ္” ကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ရေသာအခါသူ၏လီးႀကီးကို။ “ကိုင္းငါ့သားႀကီးၿမိန္ေရရွက္ေရလိုးရေတာ့မယ္”ဟုဆိုကာမသန္းေ႐ႊကိုကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ခ်ၿပီး၊ ဒူးႏွစ္လုံးေထာင္၍လက္ႏွစ္ဘက္ကမသန္းေ႐ႊ၏ေထာင္ေနေသာဒူးႏွစ္လုံးကို ဖိခ်ေပးလိုက္ရာေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကားသြားၿပီးေပါင္ၾကားထဲမွ ဝင္းဝါေမာက္ႂကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ကေလးျပဴးထြက္လာေတာ့သည္၊

ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာေဆာင့္ေဆာင့္ထိုင္၍ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးခ်ိန္သ ားကိုက္ေအာင္အသင့္ျပင္လိုက္၏၊ မသန္းေ႐ႊသည္အကô်လုံခ်ည္မရွိကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနေသာသူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကိုၾကည့္၍ရွက္ေသြးျဖာကာမ်က္ႏွာကိုလက္ဝါးႏွင့္အုပ္ထားေလသည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊ၏ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ခုံၾကားမွေစာက္ေစ့ေလးကိုလက္မႏွင့္အသာမ၍ သူ၏လီးႀကီးကိုေတ့ထားလိုက္ေသာအခါ။မသန္းေ႐ႊသည္ဖိုမထိေတြ႕မႈ၏အရသာကိုအျပည့္အဝခံစားရင္းကိုေဇာ္ဝင္း၏လီးထိပ္သို႔တြန႔္တက္လာ၏၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊ၏အရိပ္အကဲကိုၾကည့္ကာ သူ၏လီးႀကီးအားေမာင္းတင္၍ဒစ္ျမႇဳပ္႐ုံ ထိုးသြင္းလိုက္ရာ။ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖြတ္ႏွင့္အတူ။ “ေအာင္မေလး အကို ကြၽတ္ကြၽတ္ နာတယ္အကိုနာတယ္။ အိအေမရွီး၊”ဟုဆိုကာကိုေဇာ္ဝင္း၏လီးႀကီးကိုဆြဲဖယ္၍ေစာက္ခုံေလးအားလက္ႏွင့္အုပ္ထား၏၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္သူ၏လီးႀကီးကြၽတ္သြား၍ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ။လီးထိပ္တြင္ေသြးမ်ားေပေနသည္ကိုေတြ႕၍ မ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီးေစာက္ဖုတ္ေလးမွထြက္ေနေသာေသြးမ်ားကိုလက္ႏွင့္သုတ္ေပးေန၏၊ “အဟင့္အဟင့္အိုရွီးကြၽတ္ကြၽတ္ေတာ္ဘီအားေတာ္ေတာ့အကို။က်မအဖုတ္ကြဲသြားၿပီ။ အားစပ္ၿပီးနာလိုက္တာအကိုရယ္၊အားရွီးကြၽတ္ကြၽတ္“ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္သူ၏ေဒါမာန္ႀကီးေသာလီးႀကီးအတြက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားထားေသာ္လည္းမ ေအာင္ျမင္ေဇာေခြၽးမ်ားျပန္ေန၏၊ “ေတာ္ပါေတာ့အကိုရယ္။ကြၽတ္ ကြၽတ္ နာတယ္။ က်မေစာက္ပတ္အေမွးကြဲသြးၿပီထင္တယ္၊ စပ္ျဖင္းျဖင္းျဖစ္ေနတယ္။မနက္ဖန္တနဂၤေႏြေန႔မဟုတ္လားအကိုမနက္ဖန္မွအကိုသေဘာလုပ္ပါေနာ္”ဆို၍ေတာင္းပန္ရွာသည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္အမ်ိဳးမ်ိဳးလွည့္စားေပမဲ့မရတဲ့အဆုံးလက္လႊတ္လိုက္ရေသာလဲ။သူ၏လီးႀကီးကေတာ့ေ တာင္ဆဲပင္ရွိေန၏၊ မသန္းေ႐ႊအဝတ္မ်ားဝတ္၍အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးကြတကြတႏွင့္ေျခလွမ္းမမွန္ဘဲအထြက္တြင္။ သင္းသင္းျပန္ေရာက္ႏွင့္မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ေတြ႕လိုက္ေသာအခါမသန္းေ႐ႊမ်က္လုံးျပဴး၍ေခါင္းႀကီးသြား၏၊ “ဟဲ့ သန္းေ႐ႊ အခန္းထဲညီး။ဘာဝင္လုပ္တာလဲ။ဟာအျပင္ကတံခါးလဲပိတ္မထားဘူး” တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ “ဘာ ဘာ မွမလုပ္ပါဘူး အကိုျပန္လာလို႔ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီးသြားပို႔တာပါ” “ေအာ္ ကိုေဇာ္ေရာက္ေနၿပီးလား” ဆိုကာသင္းသင္းအခန္းထဲဝင္သြားေသာအခါ။ ကုတင္ေပၚတ ဖက္ေစာင္းၿပီးအိပ္ေနေသာကိုေဇာ္ဝင္းေဘးမွာဝင္ထိုင္ၿပီး “ဟင္ ကိုေဇာ္ဘာျဖစ္လို႔အိပ္ေနတာလဲ။ေနမေကာင္းဘူးလား ဟင္” “ေကာင္းပါတယ္ကြာ” ဟုဆိုကာသင္းသင္းဘက္လွည့္၍သင္းသင္းရဲ႕ကိုယ္ေလးအားေပြ႕ဖက္ၿပီး ကုတင္ေပၚဆြဲတင္လိုက္၏၊ “အို အို ကိုေဇာ္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲအခုနေကာင္မေလးနဲ႔စခမ္းသြားေနတယ္ထင္တယ္” “ဟာ သင္းကလဲကြာမဟုတ္တာ။အကိုေသာက္ဖို႔ေကာ္ဖီလာပိုတာပါ” ဟုေျဖရင္းသင္းသင္းရဲ႕ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကိုေမႊးေမႊးေပးၿပီးထမီကိုခြၽတ္မည္အျပဳတြင္။ “အိုကိုေဇာ္ေနအုံးဟိုအခန္းတံခါးသြားပိတ္အုံးမယ္”တံခါးပိတ္၍ျပန္လာၿပီး။ ကုတင္ေပၚကိုယ္လုံးတီးျဖင့္လဲေလွ်ာင္းေနေသာကိုေဇာ္ႏွင့္အတူမတ္ေနေသာလီ းႀကီးကိုၾကည့္၍။ “ဒီကေန႔ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကိုေဇာ္။ထူးျခားလွခ်ည့္လားဟင္။” “ဘာထူးျခားလို႔လဲသင္းအကိုစေနေန႔မို႔႐ုံးကျပန္လာၿပီးေဟာဒီကဇနီးမယားေလးကိုမေတြ႕လို႔စဥ္းစားေန တုံး။ၿဖဳံးဆို ေဟာဒီမယားေခ်ာေရာက္လာတာပါဘဲ။ ကဲကြာလာစမ္းပါ။”ဆို၍သင္းသင္းလက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီးရင္ခြင္ထဲသြင္းခါ။ သူ၏အရွိန္မေျပေသးဘဲေတာင္ေနေသာလီးႀကီးကိုသင္းသင္း၏လက္ထဲသို႔အပ္လိုက္ေသာအခါ “အိုဟို ဒါကဘယ္လိုေနပါလိမ့္။ကိုေဇာ္အျဖစ္သဲလြန္းၿပီထင္တယ္။” “အျဖစ္သဲတာမဟုတ္ဘူးသင္း အကို႐ုံးကျပန္လာတာသင္းနဲ႔အခ်စ္ျခင္းဖလွယ္မလို႔စိတ္ကူးယဥ္ လာတာပါ”“အျဖစ္မသဲပါနဲ႔ကိုေဇာ္ရယ္။အခုနသန္းေ႐ႊအခန္းထဲကထြက္လာတာမူမမွန္ဘူး။ကိုေဇာ္ဘာလုပ္ လိုက္သလဲဟင္” “ဟာ မဟုတ္ရပါဘူးသင္းအရမ္းမဲ့မစြတ္စြဲပါနဲ႔” ဟုေျပာရင္းသင္း၏ေပါင္းၾကားထဲမွေဖါင္းပြပြ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုပြတ္ရင္း။ ထမီခြၽတ္မည္အျပဳတြင္သင္းသင္းကအလိုက္သိစြာ “အို ေနအုံး သင္းအဝတ္အစားေတြခြၽတ္ေပးမယ္ကိုေဇာ္လဲအားလုံးခြၽတ္လိုက္ေနာ္” ဟုဆိုကာ ကုတင္ေအာက္တေနရာတြင္မတ္တတ္ရပ္၍။အကô်။ လုံခ်ည္မ်ားခြၽတ္ခ်လိုက္ေသာအခါပင္ကိုယ္အလွပိုင္ရွင္သ င္းသည္မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေတာ့သည္၊ ထိုအခါကိုေဇာ္သည္သူ႔အဝတ္မ်ားခြၽတ္ၿပီး၍သင္းသင္းရွိရာသို႔အေျပးေလးသြားကာေပြ႕ဖက္ၿပီးကုတင္ေပ ၚသို႔တင္ကာ။သင္း၏ျဖဴေဖြးေဖါင္းႂကြေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္ျပဴး ထြက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေလးကိုေမႊလိုက္ႏွင့္စိတ္ႀကိဳက္ျပဳစုေပးလိုက္ေသာအခါ သင္းသင္းသည္ငါးေျပမဆားပက္သလိုတြန႔္လိမ္ၿပီးေကာ့ကာေကာ့ကာႏွင့္ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ျပဴးထြက္လာၿပီးအေရၾကည္မ်ားစီးဆင္းထြက္ေပၚလာေတာ့သည္၊ သင္းသင္းသည္ တဟင္းဟင္းျဖစ္လာၿပီး “ယားတယ္ကိုေဇာ္ရယ္ လိုးမွသာလိုးစမ္းပါ” “ေ ဉာ္ သင္းကလဲကြာလိုးပါမယ္ဒီလိုတယုတရျပဳစုေပးမွေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမဆက္ဆံတဲ့အခါလိုးၾကတဲ့အ ခါအရသာေတြ႕လာႏိုင္တယ္ကြ”ဟုဆို၍ေစာက္ေစ့ေလးကိုပြတ္၍ ကလိေပးေနၿပီးလိုးရန္ဟန္ျပင္၍သင္းသင္း၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ခါးကိုအခြခိုင္းၿပီး သူ၏တုတ္ခိုင္ေနေသာလီးႀကီးႏွင့္ေစာက္ေစ့ထိ ပ္ထိလိုက္ခြာလိုက္လုပ္ေန၏၊ ထိုအခါသင္းသင္းသည္ကိုေဇာ္ခါးကိုညႇပ္၍။သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏွင့္ထိေအာင္ေရွ႕ကိုထိုးထိုးတက္လာၿပီး “ကိုေဇာ္ကလဲအထဲေရာက္ေအာင္လိုးေတာ့ေလ” ဟုဆို၏၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္သင္းသင္း၏အေျခအေနကိုသိႏွင့္ၿပီး။

ဒစ္မပ္႐ုံထိုးသြင္းေပးလိုက္ရာ။ “အိုး ဟိုး ဟိုး ရွီး ေအာင္မေလးေျဖးေျဖးကိုေဇာ္ ေျဖး ေျဖး ကြၽတ္ကြၽတ္”ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေစာက္ေခါင္းထဲအား သူ၏လီးႀကီးကိုဒစ္Õမပ္႐ုံသြင္းထားရာမွျပန္ဆြဲႏႈတ္မည္အျပဳတြင္ “အိုကိုေဇာ္မႏႈတ္လိုက္နဲ႔ေလဒီအတိုင္းထား”ဟုဆိုကာေျခႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္မလြတ္တမ္းညႇပ္ ထားေလသည္၊ “နဲနဲေလာက္ေလွ်ာစမ္းပါအုံးသင္း အခုလိုလုပ္ထားေတာ့ကိုေဇာ္လိုးအားမရွိဘူးေပါ့” ဆို၍သင္း၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလက္ႏွင့္ဖယ္ခ်ၿပီး။လီးႀကီးကိုတဝက္ဝင္ေအာင္ဖိလိုးေပးလိုက္ေသာအခါ။ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ျဖင့္တဝက္ဝင္သြား၏၊ “ေအာင္မယ္ေလး အိုး ရွီး ကြၽတ္ကြၽတ္ အား။ကိုေဇာ္ခနေလးနားထားပါ အို ကြၽတ္ကြၽတ္ နာလြန္းလို႔ပါ၊” “သင္းသင္းကလဲကြာ နဲနဲေတာ့ေအာင့္ၿပီးေနပါေတာ္ၾကာအရွိန္ရလာေတာ့မနာေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းလာမွာပါ” ဆို၍က်န္တဝက္ကိုထိုးသြင္းလိုက္ရာ။ “ေအာင္မယ္ေလး အေမ အို ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကိုေဇာ္ ေအာင့္လိုက္တာခနေလးရပ္ပါ။ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္” ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ဝင္ေနေသာလီးႀကီးကိုႏႈတ္မည္ဟု ဟန္ျပင္ေနစဥ္ “ကိုေဇာ္ အကုန္မႏႈတ္နဲ႔ေလ။ခ်န္ထားအုံး သင္း အံကိုႀကိတ္ၿပီးေအာင့္ခံပါ့မယ္။” “ေအးဒါမေပါ့သင္း ကိုေဇာ္ေျဖးေျဖးခံႏိုင္႐ုံလိုးေပးပါမယ္” ဆိုကာသြင္းလိုက္ႏႈတ္လိုက္တခ်က္ ျခင္းလိုးေပးရာသင္းသင္းသည္ေအာက္မွဖင္ႂကြလာၿပီး။ “အို ကြၽတ္ ကြၽတ္ အား ရွီး အေမ့ေျဖး ေျဖးေျဖးေနာ္ ဟုတ္ၿပီ ကိုေဇာ္ ေျဖးေျဖး အား” “ဘယ္ႏွယ္ေနသလဲသင္းခံႏိုင္ၿပီလား ေကာင္းေရာေကာင္းရဲ႕လားဟင္” “ဟုတ္ကဲ့ကိုေဇာ္ေကာင္းပါတယ္ဒါေပမဲ့နဲနဲေတာ့ေအာင့္တယ္။ နာတယ္” “ေအးေလ တေအာင့္ေလာက္အံႀကိတ္ထားပါ” “ကိုေဇာ္အရွိန္ေလးနဲ႔လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ သင္းေအာင့္ထားပါမယ္” ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္သည္အခ်က္မွန္မွန္လိုးေပးေနရာ ဖြတ္ ဗ်စ္ ဖတ္ ဖတ္ “အလို ေလးေလး ကိုေဇာ္ ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ အမေလး ကြၽတ္ ကြၽတ္ ရွီး အား။ ဟုတ္ၿပီ အရွိန္ရလာၿပီးကိုေဇာ္ လိုး လိုး” ဟု သင္းသင္းသည္ကုတင္ေဘာင္ကိုတအားဆုတ္ကိုင္၍ လူးရင္းလွိမ့္ရင္းမ်က္ေစ့ကိုစုံမွိတ္ထားေလသည္၊ ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္အခ်က္ပိုင္ပိုင္ႏွင့္မွန္မွန္ေလးအခ်က္ေပါင္း၅၀-ခန႔္လိုးေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဗ်စ္ ဖတ္ဖတ္ မလပ္ စြပ္ စြပ္ မည္ကာသင္းသင္းလဲေကာ့ကာျပန္ကာလူးကာျဖင့္ႏွစ္ဦးသား အေမာဆိုက္ေနၾကေတာ့သည္၊“ကိုေဇာ္ဒီေန႔ သင္းေလမမေအးတို႔နဲ႔အထူးဝိုင္းစီစဥ္ထားတယ္။ ကိုေဇာ္လိုက္မယ္မဟုတ္လား ဟင္” “မလိုက္ခ်င္ပါဘူးကြာ။ သင္းသြားကစားႏွင့္ေပါ့။ကိုေဇာ္သြားစရာရွိလို႔ျပန္လာမွလိုက္လာခဲ့မယ္” “ဒါျဖင့္သင္းသြားႏွင့္မယ္။ကိုေဇာ္လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ေနာ္” ဆို၍သင္းသင္းသည္မေအးေအးတို႔ တိုက္ခန္းဘက္သို႔ထြက္သြားသည္၊ အႀကံသမားကိုေဇာ္ဝင္းသည္အဝတ္အစားလဲဟန္ေဆာင္ၿပီး။ မသန္းေ႐ႊရွိရာသို႔သြား၍မသန္းေ႐ႊအားေပြ႕ဖက္ၿပီးအိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ေခၚသြားေလသည္၊မသန္းေ႐ႊခမ်ာလဲမေန႔ကသူမကတိအတိုင္းမညင္းဘဲကိုေဇာ္ဝင္းေခၚရာသို႔လိုက္ပါသြားေလသည္ “ညီမ မေနကဘယ္လိုေနသလဲဟင္” ဟုဆိုကာကုတင္ေပၚအလိုက္သင့္တင္၍ပါးႏွစ္ဖက္ကို ေမႊးေမႊးေပးရင္း။အကô်ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ေန၏၊ “မေန႔ကမမသင္းေရွ႕မွာဟန္ေဆာင္သြားရေပမဲ့။နာလိုက္တာလမ္းေလွ်ာက္မရေအာင္ျဖစ္သြားတာဘဲအကို ရယ္” “အခုဘယ္လိုေနေသးလဲဟင္” “ဘယ္လိုမွမေနပါဘူး။ေရာင္ေနသလိုနခမ္းေတြေဖါင္းၿပီးႂကြတက္ေနတယ္အကိုရဲ႕” “ေအးဒီလိုဆို ဒီကေန႔မနာေအာင္အကိုျပဳျပင္ၿပီးလိုးေပးပါမယ္။” ဆိုကာမသန္းေ႐ႊ၏ထမီကို ခြၽတ္၍ေပၚထြက္ျပဴးေမာက္ေဖါင္းႂကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေသခ်ာစြာၾကည့္ေနေလေသာအခါ။ “အို အကိုကလဲရွက္ပါတယ္ဆို။ အဟင့္”“မရွက္ပါနဲ႔ညီမရယ္။အခုလိုဖိုမဆက္ဆံတယ္လိုးတယ္ဆိုတာေအးေအးေဆးေဆးျပဳစုၿပီးမွလိုးရင္အင္မ တန္အရသာရွိတာညီမရဲ႕။ ကဲညီမအကô်ေတြအားလုံးခြၽတ္လိုက္ပါ။ မရွက္ပါနဲ႔ဒီအိမ္ထဲမွာညီမနဲ႔ ဒီအိမ္ထဲမွာညီမနဲံအကိုဘဲရွိတယ္ဥစၥာခြၽတ္လိုက္ပါညီမရယ္၊ မသန္းေ႐ႊသည္ကိုေဇာ္ဝင္းခိုင္းသမွ်ကိုမညင္းေတာ့ဘဲအလိုက္သိစြာအားလုံးကိုခြၽတ္လိုက္ေသာအခါ အင္မတန္မွႂကြႂကြ႐ြ႐ြရွိလွေသာေစာက္ခုံၾကားမွျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေလးက ကိုေဇာ္ဝင္းကိုဖိတ္ေခၚေနဟ န္ရွိေတာ့သည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္ကလဲမသန္းေ႐ႊ၏ကိုယ္လုံးတီးအလွကိုၾကည့္ရင္းေတာင္ပူစာလိုႏို႔ႏွစ္လုံးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ ေပး႐ုံတင္မကေစာကဖုတ္ေလးအားလက္ႏွင့္အခ်က္-၂၀ခန႔္အုပ္ေပးၿပီးပြတ္ေပးလိုက္ ေသာအခါေစာက္ခုံေလးသည္ေဖါင္းႂကြလာေတာ့သည္၊

“အို အကိုလဲဘယ္လိုလုပ္တာလဲနာလိုက္တာ။ ကြၽတ္ ကြၽတ္” “အသာေနပါညီမရဲ႕ဒါမွလိုးတဲ့အခါမနာမွာညီမအတြက္လုပ္တာပါ” ဆိုၿပီးေစာက္ေစ့ေလးကိုလက္ညႇိဳးလက္မညႇပ္၍ဆြဲလိုက္ႏွင့္။ လက္တဆစ္ေလာက္ေစာက္ေခါင္းထဲထိုး၍ေမႊေပးလိုက္ရာ။ “အေမေလး အကိုနာတယ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ အဟင့္ အို ယားလိုက္တာ” ဆို၍မသန္းေ႐ႊသည္ ေအာက္မွငါးဖယ္လူးသလိုလူးေန၏၊ “အကို လိုးပါေတာ့ ညီမခံႏိုင္ပါၿပီ” “အို ညီမကလဲသိပ္ေလာမႀကီးနဲ႔ေလ။ ညီမနာမွာစိုးလို႔ေသြးပူလာေအာင္ေစာက္ဖုတ္ေလးေဖါင္း ႂကြလာေအာင္။အကိုကျပဳစုေပးတာ” ဆို၍ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးကလိေမႊေပးေနရာ။“အို အကိုယားတယ္ ယားတယ္ လိုးပါေတာ့ညီမဘယ္လိုေနရမွန္းမသိေတာ့ဘူး”ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္။မသန္းေ႐ႊရဲ႕အေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး။ စိတ္ႀကိဳက္လိုးရန္ျပင္ေနေသာ္လည္း။ ဒီတခါအလိုးမေတာ္ရင္တခုခုျဖစ္သြားပါကေနာက္အရွည္မလိုးရေတာ့မည္စိုး၍ သူ၏လီးႀကီးကိုတံေထြးစီးပိုင္ေနေအာင္သုတ္ေပးၿပီး။ မသန္းေ႐ႊေစာက္ပတ္ဝကိုေတ့၍ဒစ္မပ္႐ုံထိုးသြင္းလိုက္ရာ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ် ဟုျမည္သံႏွင့္အတူ “ေအာင္မယ္ေလး အကိုရယ္နာလွခ်ည္ရဲ႕ေသပါၿပီအင္း ကြၽတ္ ကြၽတ္ အား အကိုခနေလး။ အို ရွီး ခနေလး ေနပါဦး ေနာ္” ဟုဆိုေလရာ။ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ဆက္မသြင္းေသးဘဲရပ္ထားၿပီး။ တံေထြးႏွင့္သူ၏လီးႀကီးအရင္းကေနလိမ္းေပးေန၏၊ “ကြၽတ္ ကြၽတ္ အကိုဆက္လိုးလို႔ျဖစ္ပါမလား။ အားသိပ္နာတာဘဲ အား ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္”“ျဖစ္ပါတယ္ညီမရဲ႕အစမို႔ပါ။ေတာ္ၾကာအရွိန္ရလာလို႔ေသြးပူလာရင္အင္မတန္ေကာင္းလာမွာ” ဆို ၍နဲနဲ ဖိသြင္းလိုက္ရာ ဗ်စ္ ဖြတ္ “ေအာင္မေလး အေမေရ။ အား ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ အကိုေျဖး ေျဖး လိုးေနာ္။ရပ္မထားနဲ႔ေလ လိုး လိုး အေမ့ အိုး ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္”ကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊရဲ႕အရိပ္အကဲၾကည့္၍သူ၏လီးႀကီးအားအဆုံးထိုးသြင္းရာ။ဗ်စ္ဗ်စ္ဖြတ္႑ႊတ္ “အေမေလး ေသပါၿပီ အို အကိုမရပ္နဲ႔ ဆက္လိုး အားေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ ဟုတ္ၿပီး အကို လိုး လိုး အား ဟာ ေကာင္းလိုက္တာ ဟင္း” ကိုေဇာ္ဝင္းသည္မသန္းေ႐ႊအရွိန္ရလာၿပီျဖစ္၍ မွန္မွန္ေလးအခ်က္ေပါင္း၃၀-ခန႔္လိုးေပးလိုက္ရာ ဖြတ္ ဗ်စ္ ပလပ္စြပ္ ဖြတ္ ပလပ္စြပ္ ဖတ္၊ “ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ။လိုး လိုး ေအာင္မေလးေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာအကိုရယ္ ဟင္း။” အသံႏွင့္အတူႏွစ္ဦးသားေဟာဟဲျဖစ္ကုန္ၾကေလေတာ့သည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးသင္းသင္းေနာက္သို႔လိုက္သြားရာေဒၚေအးေအးအိမ္တြင္သင္းသင္းကိုမေတြ႕ဘဲ ။ေဒၚေအးေအးတေယာက္ထဲအိမ္ခန္းထဲကုတင္ေပၚဝယ္ကိုယ္လုံးတီးေဆာင့္ေဆာင့္ ထိုင္ၿပီးသူမ၏လက္ညႇိဳးျဖင့္ေစာက္ေခါင္းထဲထိုးၿပီး။ ကလိ၍ကစားေနသည္၊ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္အသံမေပးဘဲၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ၾကည့္ေနရင္း သူ၏လီးႀကီးကလဲခ်ိဳးမရေအာင္ေတာင့္တင္းလာေတာ့သည္၊ ထိုအခ်ိန္မွာေဒၚေအးေအးသည္လက္တေခ်ာင္းထဲထိုးကစားေနရာအားမလိုအားမရျဖစ္ေနၿပီး။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး၍ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမဆက္ဆံၾကသလိုသြင္းလိုက္ႏႈတ္လိုက္လုပ္ေပးရာ။ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ အသံႏွင့္အတူ။ေဒၚေအးေအးသည္အရွိန္ေကာင္းၿပီးမွိန္းေနခ်ိန္ဝယ္ ကိုေဇာ္ဝင္းသည္သူ၏ခ်ိဳးမရေသာလီးႀကီးရဲ႕ဒါဏ္ကိုမခံမရပ္ႏိုင္ဘဲတံခါးအသာတြန္းဖြင့္ၿပီးအထဲ ဝင္သြားခါ၊ေဒၚေအးေအးရဲ႕ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းေသာကိုယ္လုံးႀကီးကိုေပြ႕ဖက္ၿပီး။ပါးျပင္ႏွစ္ခုကိုဘယ္ညာျပန္ နမ္းလိုက္ေသာအခါ။ “ေအာင္မေလး ရွင္ ရွင္ ကိုေဇာ္ဘာလာလုပ္တာလဲ ဟင္” “ေအာ္ ေအးကလဲဗ်ာ လာရင္းကေတာ့သင္းရွိတယ္ဆိုၿပီးလာတာပါဘဲ။ အခုေတာ့” “အခုေတာ့ဘာျဖစ္သလဲ ကိုေဇာ္” “အခုေတာ့ဘာျဖစ္သလဲလို႔ေမးေနရေသးလားေအးရယ္။ ေအးရဲ႕ဆႏၵ။ကိုေဇာ္ရဲ႕လိုအင္ျဖည့္စည္း ၾကဘို႔ျဖစ္လာတာေပါ့၊” ေနာက္ၿပီးေအးရဲ႕မာတင္းေနေသာႏို႔အုံႏွစ္လုံးကိုဘယ္ညာျပန္ၿပီးစို႔လိုက္ လွ်ာနဲ႔ထိုးလိုက္ျပဳျပင္ႏႉးေနၿပီး ၊ေအးရဲ႕ေညာင္႐ြက္ပုံသႌန္ေစာက္ဖုတ္ေလးအားလက္ျဖင့္ပြတ္သပ္၍ေဆာ့ကစားေပးေနရာ ။ေအးသည္အခုနကသူလုပ္တာထက္သာေန၍မ်က္လုံးအစုံမွိတ္ခါတဟင္းဟင္းျဖင့္နတ္သြၽီးစည္းစိမ္ခံစားေနရွာ သည္၊ “ေအာ္ ဒါထက္ေအးကြၽန္ေတာ္အခုလိုပိုင္ရွင္ခြင့္မျပဳေသးဘဲဝင္လာၿပီး။ပိုင္စိုးပိုင္နင္းျပဳတာစိတ္ မဆိုးပါဘူးေနာ္ဟုတ္လား”“အိုကိုေဇာ္ကလဲေမးေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။

ကာယာကံေျမာက္ျဖစ္ေနမွေတာ့စိတ္ဆိုးဘို႔လို ေသးလားဟင္” “ေအာ္ ေအး သင္းသင္းဘယ္သြားသလဲဟင္” “ေအာင္မယ္ေလးအေရးထဲအရာေပၚရျပန္ၿပီ။ရွင့္မယားသင္းေလးစီစီတို႔အိမ္သြားတယ္” “ဟင္း ေကာင္းလိုက္တာကဲပါအရသာပ်က္ပါ့မယ္။” ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေအးရဲ႕ဆႏၵကိုသိ၍ဘယ္ပုံစံယူ၍လိုးရမည္ကိုအေတြးဝင္ရင္းလက္ျဖင့္ေစာက္ ဖုတ္အတြင္းထိုးသြင္းကလိေမႊေပးေနရာ။ ေအးေအးသည္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္ကာတြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးကာ “ကဲ ကိုေဇာ္လိုးပါေတာ့ရွင္” “လိုးပါမယ္ ေအးရယ္ ေအးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကေညာင္႐ြက္ေလးနဲ႔တူေတာ့ဘယ္ပုံစံလိုးရမယ္ ဆိုတာစဥ္းစားေနလို႔ပါ”“ေအာ္ေတာ္ေတာ္ထီကာခ်ဲ႕တဲ့လူဘဲေနာ္၊ရွင့္သေဘာရွင္ႀကိဳက္သလိုသာေျပာ။ ေအးဘယ္လိုေနရမလဲ” ဒီအခါက်မွကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေအးကိုပဆစ္တုပ္ထိုင္ေစၿပီး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေရွ႕ပစ္၍ေခါင္းကိုကုတင္ႏွင့္ေထာက္ကာခါးကေနကိုင္မ၍ ထားေသာအခါေအးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ေနာက္သို႔ အစြမ္းကုန္ျပဴး ထြက္ေနေတာ့သည္၊“ကဲ ေအး အဲဒီအေနအထားတိုင္းေနေနာ္၊ကိုေဇာ္လိုးေတာ့မယ္” ဆိုကာသူ၏ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးျဖင့္ေနာက္ကေနမတ္တတ္ရပ္၍။ေအး၏ခါးဆစ္ႏွစ္ဘက္ကိုေနာက္သို႔ ဆြဲ၍ျပဴးထြက္ေနေသာေအး၏ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ေတ့ထားၿပီး၊ “ဒီမွာ ေအးအႀကိဳက္ကိုေဇာ္စိတ္တိုင္းၾကလိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင္ရယ္ ဒီကလူကျဖင့္အေနခက္လွၿပီ။ ဘယ္လိုလုပ္ထားမွန္းမသိပါဘူး”ကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေတ့ထားေသာလီးႀကီးႏွင့္ခါးဆြဲကာထိုးသြင္းလိုက္ရာ။ဖြတ္ ဗ်စ္ အသံႏွင့္တ ဝက္သာသာဝင္သြားသျဖင့္ေအးသည္ေလးဘက္ကုန္းထကာ။ “အမေလး ကြၽတ္ကြၽတ္ အား ဟုတ္ၿပီး အား ေကာင္းအလို ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေဇာ္ရယ္။ အားဟင္း”ထိုအခါကိုေဇာ္ဝင္းသည္ေအးခါးဆစ္ကိုဆြဲ၍စိတ္ႀကိဳက္အခ်က္ေပါင္း၆၀-ခန႔္အခ်က္ပိုင္ပိုင္လိုး ေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ စြိစြပ္စြပ္ ဖြတ္ စြပ္ ပလပ္စြပ္။အေခါင္းသံဆူညံၿပီးႏွစ္ဦးသားေမွာက္ လွ်က္သားထပ္၍မွိန္းေနေလေတာ့သည္၊ မစီစီသည္ဒ႐ိုင္ဘာကိုဘတင္ႏွင့္ညေနေစာင္းေလးတြင္မေအးေအးအိမ္သို႔ကားျဖင့္ေရာက္လာ ၾကသည္၊သုံးဦးသားစကားေျပာေနၾကၿပီးမစီစီကကိုဘတင္ဘက္သို႔လွည့္၍။ “ဘတင္ေရကန္ေတာ္မင္႐ုပ္ရွင္ကုမၼဏီမွာ။ ကိုပတ္ကားရွိတယ္သြားေခၚေပးစမ္း” “ဟုတ္ကဲ့” ဆို၍ကိုဘတင္ထမည္အျပဳတြင္။ မေအးေအးက “ကိုဘတင္ေရ ကားႀကဳံတုန္းညေစ်းတန္းလိုက္ခ်င္လို႔က်မပါလိုက္မယ္။”“စီစီ ဒီမွာေနအုံးေနာ္။ မမေအးညေစ်းတန္းသြားအုံးမယ္” ဆိုၿပီး ႏွစ္ဦးစလုံးအတြက္အကြက္ဆင္လိုက္ေသာအခါ။စီစီ ကလဲသေဘာတူခြင့္ျပဳ၍ကိုဘတင္ႏွင့္ ေအးေအးတို႔ထြက္သြားၾက၏၊ ကိုဘတင္သည္ကိုပတ္ကားကိုသြားေျပာၿပီးကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္းသို႔ေအးေအးႏွင့္အတူကား ေမာင္းထြက္သြားေလသည္၊ “ဒီမွာေအး ကိုတို႔ဒီမွာစခမ္းသြားၾကရေအာင္။ ဒါမွစီစီတို႔လဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ခ်စ္ၾကပါေစ။ ကိုယ္တို႔ေအးတို႔လဲလြတ္လပ္တာေပါ့ေနာ္” ဆို၍ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္းတြင္ႏွစ္ဦးသားတစခမ္းထေနၾကေတာ့သည္၊ ကိုပတ္ကားလဲ၆-နာရီခြဲေလာက္တြင္မစီစီရွိရာသို႔အျမန္ေရာက္ရွိလာၿပီး။အခန္းထဲသို႔လွမ္းၾကည့္ လိုက္ေသာအခါ စီစီသည္ အခန္းတြင္းဝယ္ ဘလာက်င္းၿပီးလွ်က္ဆားပုလင္းနဲ႔ေစာက္ေခါင္းတြင္းသြင္း၍စခမ္း သြားေနတာကိုျမင္ရေလသည္၊ ကိုပတ္ကားသည္မဆိုင္းမတြဘဲမစီစီေဘးေရာက္သြားၿပီး။ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုဆြဲ၍ပါးျပင္ေလးကိုေမႊးေမႊးေပးလို က္ေတာ့မွစီစီသည္လန႔္ၿပီးလွ်က္ဆားပုလင္းလက္ကလြတ္ၾကသြားေလသည္၊ “ေအာင္မယ္ေလး ေမာင္ရယ္ လန႔္လိုက္တာ” “မလန႔္ပါနဲ႔စီစီရယ္ ေမာင္အခ်ိန္မွီေရာက္လာမွဘဲ။ ကဲ ေမာင္တို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစခမ္းသြားရ ေအာင္” ဆို၍အဝတ္အစားမ်ားအကုန္ခြၽတ္၍ႏွစ္ဦးစလုံးဘလာက်င္းၾကေလသည္၊ ကိုပတ္ကားသည္စီစီ၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္၍သမ႐ိုးက်လိုးရန္ျပင္လိုက္ေသာအခါ။“အိုး ဟိုး ဟိုး ဒီလိုလိုးလို႔ဘယ္ေကာင္းမလဲ။ က်မေစာက္ပတ္ေလးေသြးပူသြားေအာင္ရွင္ျပဳစု ေပးအုံးမွေပါ့။ ေနာက္မွ ဘယ္ပုံစံလိုးရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတဲ့အေနအထားကိုက်မစီစဥ္ေပးမယ္၊” ကိုပတ္ကားသည္စီစီ့အမိန႔္အတိုင္းစီစီ့ရဲ႕ေဖါင္းႂကြေနေသာေစာက္ပတ္ေလးကိုလက္ဝါးႏွင့္အ ခ်က္၂၀- ေလာက္အုပ္ေပးၿပီး။ မုန႔္ေပါင္းလိုေဖါင္းလာေသာအခါ။ လက္ညႇိဳးႏွင့္ထိုး၍ကလိေပးၿပီးစူထြက္လာေသာေစာက္ေစ့ေလးကိုလက္မႏွင့္ဖိခ်ေပးေနေလ၏၊ စီစီသည္ ေအာက္မွဖင္ႂကြတက္ေနၿပီးတဆတ္ဆတ္ခုန္၍ငါးရန႔္ျပာလူးျဖစ္ေနၿပီး “ကဲေမာင္ ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီးမတ္တတ္ရပ္က်မခါးေအာက္ကေခါင္းအုံးႏွစ္လုံးခံေပးေျခႏွစ္ ေခ်ာင္းကုတင္ေအာက္တန္းလန္းခ်ေပးမယ္”ဆို၍ ကုတင္စြန္းတြင္ခါးေအာက္ကေခါင္းအုံးခံ၍ေကာ့ခ်ေပးလိုက္ရာစီစီ၏ေစာက္ပတ္ေလးသည္ ၃-လက္မေလာက္အေပၚသို႔ေဖါင္းတက္ၿပီးေစာက္ေစ့ ေလးျပဴးထြက္ေန၏၊ ထိုအခါကိုပတ္ကားသည္စီစီရဲ႕ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းထမ္းၿပီး။ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကိုလက္ႏွင့္ဆြဲကာအခ်က္ ေပါင္းမ်ားစြာဖိလိုးေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဘြပ္ ဖြတ္ဘြပ္ ဟုလႈိဏ္ေခါင္းသံႏွင့္အတူ “အမေလး ေလး အား ေကာင္း ေကာင္းလွခ်ည့္ရဲ႕ အား”…ၿပီးးး