တနေ့လုံးအပြင်မထွက်ကြေးနော်

ဦးဘတုတ် ဇနီး ဒေါ်ဒေါ်လှမှာ ငယ်စဉ်က သူတို့ နယ်က မယ်ဘွဲ့ရထားခဲ့ဘူးသူ ဖြစ်ပြီး၊ အသက်ကလေး ရလာသော်လည်း ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်း အမြဲလုပ်နေသဖြင့် သမီးများကပင်အားကျ လောက်အောင်၊ နုနယ်နေပေသေးသည်၊ ဦးဘတုတ်က ဒေါ်ဒေါ်လှကို သူတို့ မြို့နူင့် မိုင် ၂၀ခန့်ဝေးသော် တိုင်းမြို့ကြီးကို သွားလည်ဖို့ ပြောနေ၏၊သူတို့ သားမက် ကိုတင်ထွတ်လည်း ရောက်နေသည်၊ ဆိုတော့ သွားချင်တဲ့နေရာ လိုက်ပို့ပေးခိုင်းလို့ ရမည်ပေါ့တနေ့ သူတို့ရှိရာသို့ ကိုတင်ထွတ်တယောက် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်လာခဲ့သည်၊ သူတို့ မြို့လေးမှ မိုင် အနည်းငယ်ဝေးသော ရွာတရွာတွင် အလုပ်ကိစ္စ အတွက်သွားစရာရှိရာမှ ယောက္ခမကြီးတွေ ရောက်နေသည် ကြားလို့ လှည့်ဝင်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။ ထိုဒေသ နယ်ပယ်တွင်းတွင် ကားလမ်းများမှာ အင်္ဂလိပ်ခေတ်ကထဲက ဖေါက်ခဲ့သော လမ်းများကို မပြုမပြင်ပဲ သုံးနေကြတုန်းမို့ ကားအသုံးနည်းပြီး မော်တော်ဆိုင်ကယ်များသာ အသုံးများလေသည်၊ ကိုတင်ထွတ်ကလည်း ထုံစံအတိုင်းသူ့ ဘီအက်အေ မော်တော် ဆိုင်ကယ်ကြီး တဖုန်းဖုန်းနူင့်ရောက်လာခြင်း ဖြစ်လေသည်၊ ဦးဘတုတ်ကတော့ သူ့ဘာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေခဲ့ခြင်တာနဲ့ အတော်ပဲဆိုပြီး ဒေါ်ဒေါ်လှကို ကိုတင်ထွတ်နူင့် တရက်နူစ်ရက်လိုက် သွားလည်ဖို့ ပြောသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှကလည်း ပျင်းတာနဲ့ လိုက်မယ်ဆိုပြီး အထုတ်တထုတ်စာပဲ ဆွဲပြီး လိုက်ဖို့ပြင်သည်၊ ကိုတင်ထွတ်က သူသွားမည့်ရွာမှာ အောက်ကို ထပ်ဆင်းရပြီးမှ မြို့ ကို အထက်ပြန်တက်ရမှာမို့ ယောက်က္ခမ ကြီး ပင်ပန်းမှာစိုး၍ အပြန်ဝင်ခေါ်ပါမည် ဟုပြောသေး၏၊ သို့သော် သူသွားမည့်ရွာ၊ ယခု ဒေါ်ဒေါ်လှတို့ နေရာနူင့် သူတို့ ရုံးခွဲ ရှိသည့် မြို့တို့မှာ ဖိုခနောက်ဆိုင် တည်ရှိသဖြင့် တကူးတက ပြန်ဝင်ခေါ်နေရမည်၊ ထိုရွာ ပတ်ဝန်းကျင် ရူခင်းများက လည်း လှသည်ဟု နာမည်ကျော်သဖြင့် ဒေါ်ဒေါ်လှက အခုထည်းက လိုက်မည်ဆိုတော့လည်း မငြင်းဆန်ရဲ၊ သူ့ ဆိုင်ကယ် အနောက်မှာ တင်၍ခေါ် လာခဲ့ရတော့သည်။ သူတို့ မြို့ကလေး အပြင်ရောက်တာနဲ့ လမ်းက ကြမ်းပြီ၊ ဒါတောင် ကိုတင် ထွတ်က သူ့ဆိုင်ကယ်ကို ကျွမ်းကျင် စွာဖြင့် ချိုင့်တွေ ခွက်တွေကို ရှောင်မောင်းသည်၊ ယောက်ခမကြီးကလည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ပြုတ်ကျမှာစိုးလို့ သူ့ခါးကို တင်းတင်းဖက်လာသည်၊ ယောက်ခမကြီးရဲ့ ဖောင်းတင်းနေတဲ့ နိူ့ကြီးတွေက ကိုတင်ထွတ် ကျောပြင် ကိုလာဖိမိနေ သည်၊ ကိုတင်ထွတ်တယောက် စိတ်ကို မနည်းထိန်း၊ ဆိုင်ကယ်လက်ကိုင်ကို မနည်းထိန်းမောင်းနေရသည်၊ သူ့ယောက်ခမကြီးမှာ ငယ်ငယ်က မယ်ရခဲ့ဘူးသူဖြစ်မှန်းလည်းသိသည်၊ သူ ဝင်းပပနူင့် ရကတဲက သူ့သူငယ်ချင်းတွေက နောက်ကြသည်၊ ကိုယ့်မိန်းမကြီးလာရင် ဘယ်လိုပုံဖြစ်မလဲဆိုတာ အမေကိုကြည့်ရမည်လို့ ဆိုကြသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှမှာ ဝင်းပပနွင့်အပြိုင် လှဆဲ ဖြစ်သည်၊ ဝင်းပပကလည်း တော်တော်တောင့်သော အမျိုးသမီးဖြစ်သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှကတော့ အသက်ကလေး ရလာတော့ ၀၀ဖိုင့်ဖိုင့် လေးလို့ထင်ရပေမဲ့ ကြီးတာတွေက သူ့နေရာနူင့်သူ အချိုးကျနေသေးသည်၊ ဝင်းပပ နောက် အနူစ် ၂၀ အဲလိုပုံမျိုးဖြစ်လာ လို့ကတော့ အောင်မလေး ဖိုးကျိုင်းတုတ်ပေါ့၊ ဝင်းပပ ၊ မျိုးမမနူင့် ဒေါ်ဒေါ်လှ တို့ သုံးယောက် ယှဉ်သွားလိုက်ရင်၊ ယောက်ကျား သနာတွေ ဘယ်သူ့ ရွေးရမည် မသိ ဦးနှောက်စား သွားနိူင်သည်။ သူ့ဟာနူင့်သူ သရည်ကျစရာ ကြီးတွေကိုး၊ ကိုတင်ထွတ်မှာ မောင်းရင်းမောင်းရင်း သူပဲ စိတ်ထင်တာလား သူ့ကျောပြင်မှာ ယောက်ခမကြီး ၏ နိူ့သီးခေါင်း နူစ် လုံးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် နူင့် သူ့ကျောပြင် ကိုကုတ်ခြစ်နေသလို ခံစားနေရသည်။ ကိုတင်ထွတ် မှာ မိန်းမ နူင့် ခွဲနေရသည်မှာလည်း နူစ်ပတ်လောက် ရှိပြီ မို့ လူကလည်း ဆာနေချိန်ဆိုတော့ သူ့ကောင်ကြီးက ဘောင်းဘီအထဲမှာ မာတောင်တင်းထနေလိုက်တာ သူ့ ကောင်ကြီး ခေါင်းပင် နာလာရလေသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ မှာလည်း လမ်းက ကြမ်း၍ ကိုတင်ထွတ်ကို ဖက်ထားရတော့ ဆိုင်ကယ်ကလည်း မြင့်ချည်နှိမ့်ချည်၊မြောက်လိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နူင့်ဆိုတော့ သူမ နိူ့ကြီးတွေကို ကိုတင်ထွတ်ကျောပြင်က ဖိနှိပ် ဆုပ်နှယ်သလို ခံစားရပြီး နိူ့သီးခေါင်းတွေက ထောင်ထလာရတော့သည်၊ နဂိုလ်ထဲကမှ အထိမခံနိူင် လောက်အောင် ခံစားမှုပြင်းသော သူ့နိူ့သီးခေါင်းတွေက ထောင်ထလာပြီး ကိုတင်ထွတ် ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်မိနေတော့ ဒေါ်ဒေါ်လှမှာ ကာမစိတ်တွေ နိူး ကြွလာပြီး သူ့ အဖုတ်မှ အရည်ကြည်တွေပင် စီးကျလာခဲ့ရလေတော့သည်။ ဒေါ်ဒေါ်လှ မှာ ဗမာ အမျိုးသမီး များထဲတွင် ခေသူ မဟုတ်ဟု ဆိုရမည်၊ သူက ငယ်ငယ်လေးထဲက ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် ကို စိတ်ဝင်စားမှုမှာ တော်ရုံ မိန်းခလေး များထက် ပိုမည်ထင်သည်၊ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယောက်ကျား လေး တွေ သတိထားမိ အောင် ပြင်ဆင်သည်၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လှအောင် အပင်ပန်းခံကာ လေ့ကျင့်ခန်းကို ဇွဲကောင်းကောင်းနူင့် လုပ်သည်၊ အပျိုရည်ကလည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ကထဲက ပျက်ခဲ့ရသည်၊ သူကိုယ်တိုင်က ပါလို့ ဖြစ်သွားရခြင်းပါ၊ နောက်ပြီး ကိုယ့်အလှ ကိုယ့်ဘော်ဒီနဲ့လည်း ပေါ်ပျူလာဖြစ်ချင်သည်၊ ဒါကြောင့်လည်း မယ်ရွေးပွဲတွေ ဘာတွေမှာ ဝင်ပါသည့် အဆင့်ရောက်သည်၊ သူ့ နယ်က မယ်ဘွဲ့ ရအောင်လည်း အကဲဖြတ်ထဲ မှာ သြဇာညှော င်းသည့် မြို့ မျက်နှာဖုံး လူကြီးတယောက်ကို နည်းနည်းပါးပါး ကျွေးခဲ့ရသည်၊

ဒါပေမဲ့ လှလှ တို့ က ပါးသည်၊ သူများ အသုံးချတာ မခံ၊ ကိုယ့် တက်လမ်း အတွက် သာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သုံး သည်၊ ဒါကြောင့်လည်းဦးဘတုတ်ကို အမိဖမ်းခဲ့တာ ဖြစ်သည်၊ ဦးဘတုတ်တို့ က မျိုးရိုးနဲ့ ချမ်းသာခဲ့ပြီးတော့၊ ဦးဘတုတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြိုးစား ပြီး ငယ်ငယ်ထည်းက မိဘ စီးပွားရေး ကို ဝင်လုပ် နေပြီဖြစ်သည်၊ လှလှ အဲဒီ အချိန်က ရီးစား နူင့် ဘတုတ် က သူငယ်ချင်း ဖြစ်သည်၊ သူ့ရီးစား က လူဘော် ကျော့ ဝိတ်ကလေးဘာလေး ကစားကာ ရှိုးနဲ့ မိုးနဲ့ အီးယောင်ဝါး ငပျင်းဖြစ်သည်၊ လှလှ သူ့ဘဲ ကိုခေါက် ၍ ကိုဘတုတ်နောက် ကောက်ကောက်ပါ အောင် လိုက်သွားလိုက်သည်၊ ကိုဘတုတ် က ချစ်ရေးချစ်ရာ မှာလည်း ခေသူ မဟုတ်တော့၊ သူတို့ နူစ်ယောက် အတွဲညီကြသည်၊ လှလှ ကလည်း အခြေချဖို့ တန်ပြီ ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆုံးဖြတ်ချက်ချ ပြီး ခလေး ယူလိုက်သည်၊ အခုတော့ သမီး နူစ်ယောက်နူင့် သူဌေးကတော်၊ ဘဝ၊ ဦးဘတုတ်ကလည်းအနူစ်၃၀ ကျော် အတူနေလာခဲ့သူ ဆိုတော့ တအိပ်ယာထဲ တောင် မအိပ် တော့၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ ကလည်း သူ့လို ကတော်ချင်းချင်း ဖဲရိုက်တာ တို့ ၊ အလှုတို့၊ ပါတီတို့၊ ကို အပျင်းပြေသွားရင်းငယ်စရိုက် ပြန်ဝင်လာသည်၊ တခါတလေ သူတို့ အချင်းချင်း လည်း ဘယ်သူက ဘယ်လို အငယ်လေး ထားတယ် ဆိုတာက အစ သရည် ကျ စရာ အညီ နံ့သင်းသင်းလေး တွေ ပြောဆိုအတင်းချရင်း စိတ်တက်ကြွတတ်သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှက သူကိုယ်တိုင်တော့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကထဲ က တခါမှ မဖေါက်ပြန် ခဲ့ဘူးသေးသော်လည်း၊ ထို အညီအဟောက် သတင်းလေး အ တင်းလေး တွေကြား ပြီး ရင် စိတ်ထထ လာတတ်သည်၊ ငယ်စဉ် ရွှေရောင် တောက်ခဲ့တဲ့၊ ကဲခဲ့တဲ့ အချိန် တွေကို ပြန်တမ်းတ လာမိတယ်၊ အခုဆို ဦးဘတုတ်ကလည်း ထိတောင် မထိတော့၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဦးဘတုတ်ကို ပျင်း နေပြီ မို့ တခါတရံ ကိုယ့်လက်နူင့်သာ ကိုယ်အာသာဖြေမိလေသည်၊ တခါတလေ ကိုယ့်ဘာသာ မလုံ ရှက်မိလျှင် ဘုန်းကြီးကျောင်းလေး ဘာလေးသွား၊ အလှုဒါနလေးပြု စသဖြင့်လုပ်မိသေးသည်။အခုတော့ ကိုယ့်သားမက် ဆိုင်ကယ် နောက်မှာလိုက်စီးရင်း အဖုတ်က အရည်တောက်တောက်ကျ နေရသည်၊ ခုတလော သူ့သွေးသားတွေကိုက သောင်းကျမ်းလွန်းနေတာပါ၊ ဒီမြို့လေးမှာ ပေါလှတဲ့ လပ်လပ်ဆတ်ဆတ် ပင်လယ်စာတွေကြောင့် များလား၊ ဒေါ်လှလှ အတွေးမဆုံးခင်မှာပင် ကိုတင်ထွတ် ဆိုင်ကယ်က အရှိန်နှေးပြီး အိမ တလုံးရှေ့မှာ ရပ်လိုက်သည်။ မေမေ ခန ဆင်းလိုက်ရအောင် ဒီအိမ်ပဲ ကျနော်တို့ရဲ့ အဝယ်တော်ရဲ့ အိမ်က ကိုတင်ထွတ်က သူတို့အတွက် ပစ္စည်းကောက်ပေးနေတဲ့ အဝယ်တော် အိမ်ရှေ့မှာ ဒေါ်ဒေါ်လှကို ခနဆင်းစေပြီး သူက ဆိုင်ကယ်ကို အမိုးအောက် တနေရာကို တွန်းရွှေ့လိုက်တယ်၊ သူ့ဆိုင်ကယ် ကိုတွန်းနေရင်းနဲ့မှ အမှတ်မထင် သူ့ယောက်က္ခမကြီး ထမိန်ဖြန့်လှည့်ဝတ်တာ တွေ့လိုက်ရတဲ့အပြင် ထမိန်နောက်ဖက်မျာပါ အစိုကွက်တကွက် တွေ့လိုက်ရသည်၊ ဟင် ယောက်က္ခမ ကြီးရော ငါ့လိုပဲ ဖီးတက်နေတာလားဟု ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားလေသည်။ ကိုတင်ထွတ် သူတို့ အဝယ်တော်နူင့် စကားပြောဆို ငွေကြေးကိစ္စများ ရှင်းလင်းပြီးတော့ သူတို့ ရုံးစိုက်ရာမြို့ သို့ ပြန်ဖို ပြင်ကြသည်၊ ကိုတင်ထွတ်မှာ သူ့ယောက်က္ခမတွေ မြို့မှာလည်း ခနနားခဲ့ရ၊ နောက် ဒေါ်ဒေါ်လှပါသဖြင့်လည်း ဆိုင်ကယ်ကို တအားမမောင်းနိူင်၊ အခု ငွေကြေးကိစ္စ ရှင်းရာမှာလည်း ထင်တာထက်ကြာသွားတော့ နေလေးစောင်းနေပြီ၊ သူအမြန်မောင်းမှ ညကြီးမိုးချူပ် သူတို့ ရုံးရှိသည့် မြို့ကိုရောက်မည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှကတော့ ပြောပါသည်၊ အရမ်းမမောင်းပါနဲ့ တကယ်လို့ မမှီရင် လမ်းက မြို့သေးသေးလေးတခုမှာ ခနဝင်အိပ်ပြီးမှ မနက်ဆက်သွားမည်ပေါ့၊ ခရီးတွေက သိပ်မဝေးသော်လည်း ထိုလမ်းများမျာ နည်းနည်းမှောင်တာနဲ့ ခရီးသွားလို့ မကောင်းတော့ပါ၊ ကိုတင်ထွတ်က သိသည် အဲဒီမြို့လေးမှာက သူ့ယောက်က္ခမတွေ တည်းလေ့ရှိတဲ့ ဟော်တယ် တည်းခိုခန်း အဆင့်မျိုးမရှိ၊ တည်းခိုခန်းနူံချာချာ တခုသာရှိသည်၊ အဲဒါတောင် အစိုးရ ဝန်ထမ်းတွေ အတွက် အဓိကမို့ အမြဲတမ်းလူပြည့်နေလေ့ရှိသည်၊ ထင်သည့် အတိုင်းပင်၊ သူတို့ ထိုတည်းခိုခန်း ရောက်တော့ အခန်းတွေ အကုန်ပြည့်နေပြီ၊ တခန်းက ဘုတ်ကင်လုပ်ထားပြီး မလာကြသေး သို့သော်လည်း အခုအချိန်မှ မလာရင် သူတို့ လမ်းပန်းအဆက်အသွယ် အရမနက်ဖြန်နေ့လည်မှ ရောက်ကြမည်၊ သို့သော် သူတို့ က ပိုက်ဆံရပြီးသားမို့ သူများကို မငှားချင်တော့၊ ကိုတင်ထွတ်ဆီမှ ဘောက်ဆူး အများကြီးကြောင့်သာ ထိုအခန်းကို သူတို့ ရလိုက်သည်၊ ထိုအခန်းက လည်း ကုတင်က တလုံးထဲ ဒါပေမဲ့ နူစ်ယောက်အိပ်ကုတင်၊ ကိုတင် ထွတ်ကတော့ ကြမ်းပေါ်မှာ အိပ်မည်ဟု ဆိုသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှက အို ကြမ်းက ဒီလောက်ညစ်ပတ်နေတာ၊ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ပါဟု ဟန်မပျက်၊ ဘာမှ မထူးခြားသလိုပင်ပြောသည်၊ သူ့ရင်ထဲမှာတော့ တဒုတ်ဒုတ် ဖြစ်နေပြီ၊ ကိုတင်ထွတ်လည်း ဘာထူးလည်း ရင်ထဲမှာ တဒုန်းဒုန်း ၊ ယောက္ခမ မြစ်စို့ကြီးနဲ့ တကုတင်ထဲ အိပ်ရမယ်ဆိုတာ၊ အသက်ရူ ပုံမုန်ဖြစ်အောင် မနည်းထိန်းနေရသည်၊ နောက် ထိုမြို့လေးက တဆိုင်ထည်းသော တရုပ်စားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ညစာစားကြရင်း၊ ကိုတင်ထွတ်ကမန္တလေးရမ် တစိတ်လောက် ချလိုက်သည်၊ ရမ်ကို နိ သောက်လိုက်သဖြင့် သွေးသားတွေ ဆူလာပြီး နည်းနည်း ပုံမှန်လို ဖြစ်သွားသည်၊ တကုတင်ထဲ အိပ်ရတာ ဘာမှမထူးပါဘူး ဆိုသည့် ပုံဖြင့်ဒေါ်ဒေါ်လှ ကုတင်ပေါ် တက်လှဲတော့ သူက စာဖတ်နေလိုက်သည်၊ ည ၁၀နာရီကျ တော့ တည်းခိုခန်းက မီးစက် ပိတ်သွားသည်၊ တလောကလုံး မှောင်ပိန်းသွားသလိုထင်ရသည်၊ ကိုတင်ထွတ်က ဖယောင်းတိုင် မီးလေးတတိုင် ထထွန်း လိုက်သည်၊ ဖယောင်းတိုင် မီးယောင် ဖြင့် မြင်နေရသော ကုတင်ပေါ် ဇာခြင်ထောင် အတွင်း၊ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော ယောက္ခမ ကြီး၏ ဂစ်တာ ရှိတ် ဘော်ဒီကို လှမ်းကြည့်မိပြီး သူ့ညီတော်မောင်က တင်းကနဲ ဖြစ်လာသည်၊ သူ့မိန်းမ ဝင်းပပနဲ့ တပုံစံထဲမို့လည်း သူ့ အကြည့်က စားနေကြ အစာကို ကြည့်သည့် ကျားတကောင် အကြည့်လို စူးရဲနေသည်။

ဒေါ်ဒေါ်လှ တယောက် ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ရင်း အဖုတ်တွင်းမှာတော့ အရည် တွေ စိမ့်စိမ့်ကျနေသည်၊ သူငယ်စဉ် အပျို ဘဝ တုန်းက အတွေ့ အကြုံတွေ မှာ အများကြီး ဖြစ်ပြီး၊ ကိုဘတုတ်နူင့်အိမ်ထောင်ကျပြီးကာ မှ သာ တချောင်းကိုင် အဖြစ် နေခဲ့ သည်မှာ နူစ်ပေါင်း အတော်ကြာခဲ့ ပြီဖြစ်ကြောင်း တအံ့တ သြ တွေး နေမိသည်၊ သူ့သူငယ်ချင်း ဟော့ရှော့ ကောင်မတွေ တခါငှား အနှိပ်ခံ သော ကောင်လေး နူင့် အနှိပ်ခံခဲ့စဉ် တုန်းကလည်း တစိမ်းယောက်ကျား တ ယောက် အထိ အတွေ့ ကို မခံရ တာကြာတော့ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် စီးခဲ့ရသည်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်သိက္ခာနူင့် ဂုဏ်သရည်၊တော်ကြာ ဘာမှန်းမသိရသည့် တ စိမ်း ကောင်ပေါက်စလေးကြောင့် စားရတာနူင့် မတန် မရာ ကိုယ်ကျိုးနည်း မှာ စိုး၍ အတင်း စိတ်ထိန်း ခဲ့သည်၊ အခုကတော့ ကိုယ့် သားမက် အရင်းခေါက် ခေါက်၊ ကိုယ့်မိသားစု ထဲက ဆိုတော့ အပြင်လည်း မပေါက်ကြားနိူင်၊ သမီးသိသွားမှာ စိုး၍ ဒီကောင်လည်း အပြင်မှာ အာရဲမည် မဟုတ်၊ နူစ်ယောက်ထဲ ကု တင်တလုံးထဲမှာ အိပ်ရမှာ ဆိုတော့ အခြေ အနေကတော့ တအားတွန်းပို့နေပြီ၊ တခုပဲ ရှိတယ်၊ ဒီကောင်က ငါ့ကို အဖွားကြီး ဆိုပြီး စိတ်ဝင်စားပါ့မလား၊ ငါက စလိုက်ရင်ကော၊ ယောက်ကျားဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလဲ နင်သိတာပဲ မိလှ ရယ် လို့ ကိုယ့် ကိုကိုယ်ပြောရင်း အတွေးတွေ ချဲ့နေမိတယ်၊ အဲဒီ အချိန်မှာပဲ ကုတင်သိမ့်ကနဲ တုန်သွားပြီး တင်ထွတ်ကုတင်ပေါ်တက်လာတာ သိလိုက် တယ်။ အရက် အရှိန် လေးနူင့် အမှောင်အားကိုး ပြီး ကိုတင်ထွတ်တယောက် ဘယ်လိုစရမည် မှန်းမသိ တော့ အိပ်ပျော် နေသလား မသေချာသာ ယောက်က္ခမ ကြီး အနောက်က အသာကပ်၊ သူ့ထောင်မတ် နေသော လိင်ချောင်း ကြီး ၏ ထိပ်ဖြင့်၊ ဒေါ်လှ ဖင်ကြားလှမ်း ထောက်လိုက်သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ မှာ ခနတော့ ငြိမ်နေပြီးနောက် ကိုယ် ကိုပက်လက်လှန် လိုက်ကာ ကိုတင်ထွတ် လိင် ချောင်းကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ပင် အုပ်ကိုင်လိုက် သည်၊ ရုတ်တရက် လန့် သွားပြီး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေသော ကိုတင်ထွတ်မှာ သူ့ယောက္ခမကြီး က သူ့ လိင်ချောင်းကြီး ကို ပုဆိုးပေါ်မှ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ပေးနေကြောင်း သိလိုက်ရတော့ သူ့လက်တွေက အလိုလို ယောက္ခမ ကြီး ရွှေရင်အစုံပေါ် ရောက်သွားတော့သည်၊….အင့်.အင်း….အူး… မှောင်ထဲ မှ ဗလုံးဗထွေး ငြီးသံ ငြူသံ တို့ဖြင့် အတွေ့ အကြုံရှိနေကြသော သူနူစ်ဦး၏ ရမက် ပြင်းပြင်းဖြင့် လှုပ်ရှားမှု သံစဉ်တွေ က ပေါ်ထွက် လာသလို၊ အမှောင်ထဲ တွင် တယောက်ကို တယောက် အဝတ်အစားတွေကို အလုအယက် ဆွဲချွတ်နေကြတော့သည်၊ ကြီးမားဖွင့်ထွားလှသော ဒေါ်ဒေါ်လှ နိူ့ကြီး နူစ်လုံးမှာ ကိုတင်ထွတ် လက်ဖဝါး နူစ်ခုအောက်တွင် နံပြားရိုက်ခါနီး ဂျုံနယ် သလို အနယ်ခံနေရပြီး ကိုတင်ထွတ် လိင်ချောင်းကြီး မှာ လည်း ဒေါ်ဒေါ်လှ လက်ထဲ မျောက်ငှက်ပျောသီး ရသလို ပွတ်သပ်ဆောင့်ဆွဲ အလုပ်ခံနေရလေသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှပေါင်ကြီး နူစ်လုံးကို ကားပေးပြီး ကိုတင် ထွတ် လိင်ချောင်းကြီး ကို ဆွဲယူလိုက်တော့ ကိုတင်ထွတ်က အလိုက်သင့် ပင် ဒေါ်ဒေါ်လှ ပေါင်ကြားထဲနေရာဝင်ယူလိုက်သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှက ကိုတင်ထွတ် လိင်ချောင်းထိပ်ဖူး ကို သူ့ အဖုတ် ၀ မှာ တေ့ ပေးလိုက်တာနဲ့ အောင့်နေရသည် ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ ကိုတင်ထွတ်က စိကနဲ ဆောင့်ထိုး ပစ်လိုက်၏၊ … အား..အိ..ဖြေးဖြေး လုပ်ပါကွာ မောင်တင်ထွတ်ကလည်း… …ဆောရီး မေမေ ..ကျနော် လောသွားတယ်…ကျနော်လည်း အဲလောက် …အင်း… …ဘာလဲ ကျပ်မယ်မထင်ဘူးလို့ ပြောမလို့လား..ဟင်း..ငါက သမီး နူစ်ယောက်လုံးကို ဗိုက်ခွဲ မွေးလာတာ၊ နောက် ကိုဘတုတ်နဲ့ လည်း မအိပ် ဖြစ်တာ နူစ်ပေါင်း ကြာ နေပြီ… …ဟုတ် ..ဟုတ်..မေမေ.. ..ဟဲ့..နင်က ငါ့ကို လုပ်နေပြီး မေမေ မေမေ နဲ့ မခေါ်နဲ့ အဲဒါ လူရှေ့ကြမှ ခေါ်… …ဟုတ်..ဟုတ်..ကဲ့ ..မမ.. ကိုတင် ထွတ် စိတ်ထဲ မတော့ ဒီမိန်းမကြီး အောက်က နေတာတောင် လေက မလျှော့ သေးဘူး အာဏာ သံ ကြီးပဲ ၊ ကြည့်နေ ၊ကောင်းကောင်းလိုးပြလိုက် အုန်း မယ်၊ နောက် တော့ မှ ကိုကိုတင် ကျမ ကို လုပ်ပေးပါအုန်း ဖြစ်နေစေရမယ်၊ ဟု ကြိမ်းဝါးရင်း အားကြိုးမာန်တက် ဆောင့်တော့သည်။

ဒေါ်ဒေါ်လှ မှာလည်း မစားရတာကြာလို့ တောင်းတမိသော အရာ ကို ပြည့်ပြည့် ၀၀ ခံစားနေရသဖြင့် အရသာ အထူး တွေ့နေရလေသည်၊ သူကိုယ်သူပင် မေ့ နေပြီ ထင်သော အတွေ့ အကြုံများကလည်း အလိုလို ပြန်ပေါ်လာ ခဲ့သဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အစိပ်အပိုင်းများက သူ့အလိုလို လှုပ်ရှားနေပေတော့သည်။ သူ့ ပေါင် လုံး နူစ်လုံးမှာ ကိုတင်ထွတ် ခါးကို ညျပ်လျှက် သူ့ခြေသလုံး များဖြင့် ကိုတင်ထွတ် ဖင်ကို ဖိ၊ သူ့ဖနောက်များဖြင့်ဆွဲဆွဲ သွင်းလေရာ ကိုတင်ထွတ် ဆောင့် သည့်အခါတိုင်း သူကအားကူပေးသလို ဖြစ်သဖြင့် ဆောင့်ချက်များမှာ ပြင်းရသလို၊ တိုင်ပင်ကလည်း ကိုက်နေပေတော့သည်၊ သူ့ နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို ကိုတင်ထွတ် ရင်ဘတ်မှာ ဖိကပ်ထားပြီး ကိုတင်ထွတ်ကြောပြင်ကြီးကိုလည်း သူ့ လက်သည်းကလေး များဖြင့် ကုတ်ခြစ်ပေးလေသည်၊ သူ့ ဖင်ကြီး ကိုလည်း ငြိမ် ငြိမ်မခံပဲ စကောဝိုင်းလို လှည့်ပေးလေရာ၊ သူ့ အဖုတ်နံရံအနှံ့ အပြားကို ကိုတင်ထွတ် လိင်ချောင်းကြီးက ပွတ်တိုက်မိနေလေတော့သည်။ နူစ်ယောက်စလုံးမှာ အတွေ့ အကြုံရှိသူများဖြစ်ကြသဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားကြရသော်လည်း နူစ်ယောက်စလုံးမှာ ပြတ်လပ်နေကြတာလည်း ကြာပြီမို့ သိပ်အကြာကြီး မခံပေ၊ နူစ်ယောက်စလုံး တပြိုင်နက်ထဲ ပထမဆုံး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားကြပြီး တယောက်ကိုတယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားရင်း ကောင်းကောင်းကြီး မှိန်းကာ၊ အရသာခံနေကြလေတော့သည်။ ကိုတင်ထွတ် အိပ်ယာက နိူးလာတော့ အာရုံဦးအလင်းရောင်က အခန်းထဲ ထိုးဝင်နေပြီ၊ သူ့ ဘေးမှာတော့ သူ့ကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသော ယောက္ခမ ကြီး ဒေါ်လှလှကို တွေ့လိုက်ရသည်၊ သေးအရမ်းပေါက်ချင်လှသဖြင့် ကမန်းကတန်း ထပြီး အိမ်သာသို့ ပြေးရလေသည်၊ သေးပေါက်ပြီး သွား၍ ဘေးနားက ရေချိုးသည့်နေရာ သံမန်တလင်းမှာ ထိုင်ပြီး ရေခွက်နူင့် သူ့လိင်တန်ကြီးကို သေသေခြာခြာ ဆေးကြောလိုက်သည်၊ ထိုအခိုက် ရုတ်တရက် အခန်းတံခါး ပွင့်သွားတော့ လန့်သွားသော်လည်း ဒေါ်လှလှ ဖြစ်နေ၍ ပြုံးပြီး နူတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဟော မေမေ နိူးလာပလား..အင်း ရူးပေါက်ချင်လို့ အိပ်တာတော့ မဝသေးဘူး..ကိုတင်ထွတ်က လှမ်းနူတ်ဆက်လိုက်သော်လည်း လက်ကမူ သူ့ လိင်တန်ကြီးကို ရေဆေး မပျက်၊ သူ့လိင်တန်ကြီးကလည်း အိပ်ရေးဝထားတော့ အားတွေ ပြန်ပြည့်ကာ မာမာဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်နေ၏၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ မျက်လုံးတွေက သူ့လိင်တန်ကြီးပေါ် မှာ ရောက်နေတာတွေ့တော့ သူ့ ကောင်ကြီးက ပိုကြီး ဖောင်းတင်းမာလာ၏၊ ကိုတင်ထွတ်က အခန်းထဲက ထွက်သွားမှ ဒေါ်လှလှတယောက် အိမ်သာပေါ်ထိုင် ကာသေး တရွှီရွှီ ပေါက်တော့သည်၊ ကိုတင်ထွတ်တယောက် အိပ်ယာဘေးမှ ရေဘူးကို ယူသောက်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကို အသာလှပ်၍ နံနက်ခင်း လေပြေအေးလေးကို ရူရိုက်နေ ၏၊ ထိုစဉ် ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းနေသံကြားတော့ ယ္ခောမ ကြီး ရေချိုးနေပြီ ဟု သိလိုက်ရသည်။ ညတုန်းက ယောက္ခမ ကြီး ကို လိုးလိုက်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ ဟု ပြန်တွေး မိတော့ သူ့ လိင်တန်ကြီးမှာ ပြန်ထောင်ထလာ၏၊ အင်း ယောက္ခမကြီး ရေချိုးနေတယ်ဆိုတော့ ငါလည်း သွားတိုက်မှ ရတော့မယ် ဟုတွေးရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့မိသည်၊ ဟိုက် ယောက္ခမကြီး က ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ချိုးနေပါလား၊ ကိုတင်ထွတ်က မထူးဆန်းသလို အမူအယာဖြင့် သူ့သွားပွတ်တန်ထုတ် သွားတိုက်လျှက် ယောက္ခမ ကြီး ရေချိုးနေတာ ကို ပေါ်တင်ကြည့်နေလိုက်၏၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ ကလည်း ခတ်တည်တည်ပင် သူ့ ဘေးတွင် သွားတိုက်နေသော ကိုတင်ထွတ်ကို မေးဆပ် ပြီး နူတ် ဆက်လိုက်ရင်း၊ …ချွေးတွေနဲ့ အိုက်စပ်စပ်မို့ ရေတခါထည်း ချိုးလိုက်တယ်.ကွာ..မင်းရော မချိုးဘူးလား အင်း..ချိုးမယ်လေ ကိုတင်ထွတ် တယောက် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွား၏၊ ကမန်းကတန်း ပါးလုပ်ကျင်း၊ အင်းကျီလုံခြည်ချွတ်ပြီး ဒေါ်ဒေါ်လှ ဘေး ဝင်ကာ ရေခပ် ချိုးလိုက်၏၊ သူ့ဘေးနားက ဆပ်ပြာတိုက်နေသော ဒေါ်ဒေါ်လှ ကို လှမ်းကြည့်ပြီး၊ မေမေ ကျနော် ကျောကိုတိုက်ပေးမယ်လေ.. ဒေါ်ဒေါ်လှက ခေါင်းငြိမ့်ပြတာနဲ့ ကိုတင်ထွတ် ဆပ်ပြာတုန်း ကောက်ယူ လက်ဖြင့် ပွတ်ကာ ဒေါ်ဒေါ်လှ ကျောပြင် ကို ဆပ်ပြာမြုပ်ထ အောင် ပွတ်ပေးနေတော့သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ ကျောပြင်မှ တဆင့် ခါး နောက်တော့ တင်လုံး ကြီးတွေ၊ ကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း၊ အားမလိုအားမရ ဖျစ်ညစ်လိုက်သေးသည်၊ နောက်တော့ ပေါင်တန်ခြေသလုံး၊များ၊ ယောက္ခမ ကြီး နဲ့ နူစ်ယောက်ထည်း ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေရသည့် အပြင် တကိုယ်လုံး ကိုလည်း ဆပ်ပြာတိုက်ပွတ်ပေးနေရတော့ ကိုတင်ထွတ် လိင်ချောင်း ကြီး မှာ၊ သံချောင်းကြီး လိုမာတောင် နေလေပြီ၊ ကိုတင်ထွတ်က သူ့လက်နူစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်ဒေါ်လှ ပေါင်အရှေ့ပိုင်းကို သိုင်းဖက်လျှက်ပွတ်သတ်ပေးရာ ဘာမှ မပြောသဖြင့် ဝမ်းပြင်မှ တဆင့် ဒေါ်ဒေါ်လှ နိူ့ကြီး များကိုပါ ဆပ်ပြာမြုပ် တွေ ဖြင့် ပွတ်သပ် ဆုပ်နှယ် ပေးနေတော့သည်၊ ထိုကဲ့သို့ အနေအထားကြောင့် ထောင်မတ်နေသည့် ကိုတင်ထွတ် လိင်တန်ကြီး မှာ ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်လုံးကြီး နူစ်ခုကြားမှာ လွှထိုးသကဲ့သို့ ပွတ်တိုက် မိနေလေသည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှမှာလည်း ကိုတင်ထွတ်၏ အပွတ်အသတ် အဆုပ် အနယ် ကြောင့် ကာမ ဆိပ် တက်လာပြီ ဖြစ်ရာ က ၊ ကိုတင်ထွတ် ဒုတ်ကြီးက သူ့ဖင်ကြားတိုးဝင် လျှောတိုက်နေတော့ ဒူးများပင် ညွတ်ခွေချင် လာသဖြင့် သူ့ကျောကို ကိုတင်ထွတ် ရင်ခွင်ထဲ မှေးလျှက် မှီထားရင်း ကိုတင်ထွတ် ကိုယ်လုံးကို လက်နောက်ပြန် ကိုင်လျှက် ခိုထားမိလေသည်၊ ကိုတင်ထွတ်မှာ အရမ်းအရမ်းကို စိတ်ထလာပြီ ဖြစ်သဖြင့်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ လက်နူစ်ဘက်ကို ကိုင်ကာ ရေကန်ဘောင် ပေါ် ထောက်ကိုင် စေ လိုက်ပြီး ဒေါ်ဒေါ်လှခါးကလေးကို ဆွဲလျှက် ဖင်ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်၊ အုတ်ကန်ဘောင်ကို လက်နူစ်ဘက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျှက် ခါးကို နိမ့်ကာ ဖင်ကို ကော့လိုက်သဖြင့် ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်ကြီး မှာ ကားပြီး စွင့် တက်လာ၏၊ ကိုတင်ထွတ်က ဒေါ်ဒေါ်လှ ပေါင်နူစ်လုံးကို ချဲရပ်စေပြီး ပေါင်ခွဆုံကြားမှာ ကွဲအာနေသော အဖုတ်ဝတွင် သူ့ဒုတ်ကြီးကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

ဒေါ်ဒေါ်လှ နူတ်ဖျားမှ ညည်းတွားသံလေး ထွက်လာ၏၊ မာကြောကြော ပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးက သူ့ အဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးကို တိုးတိုက်ဝင်လာလို့ အာရုံကြောတွေက စိမ့်သွားအောင် ကောင်းသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ အကြံသမား ကိုတင်ထွတ်က ဒေါ်ဒေါ်လှ အဖုတ်ထဲ သူ့ လိင်တန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းထုတ် လုပ်နေရင်းက ဆပ်ပြာတုန်း အပဲ့လေးကို ဒေါ်ဒေါ်လှ ခရေပွင့်လေးထဲ သူ့လက်မဖြင့် ထိုးသွင်းပေးနေ၏၊ သူ့ လက်မ တဆစ် အေးဆေး ဝင်သွားသော်လည်း ဒေါ်ဒေါ်လှထံမှ ငြင်းဆန်သော အသံမကြားရသဖြင့် လက်ညိုးနူင့် လက်ခလယ် နူစ်ချောင်း ဝင်အောင် ဖြည်းဖြည်း ချင်း ကစား ပေးနေလေသည်၊ သူ့ လိင်ချောင်းကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေသဖြင့် အရှိန်တက်နေသော ဒေါ်ဒေါ်လှ တယောက် ဖင် ကြီး ကို ကော့ကာကော့ကာ လိုက်လိုက် လာပေရာ၊ ကိုတင်ထွတ် ၏ လက်နူစ်ချောင်းကလည်း ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်ပေါက်ကို ရှောရှောရူရူ ဝင်နိူင်အောင် လုပ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ထိုအခါ ကိုတင်ထွတ်က သူ့လိင်တန်ကြီး ကို ဒေါ်ဒေါ်လှ အဖုတ်တွင်းမှ ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ဒေါ်ဒေါ်လှခမျာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရလေသည်၊ သို့သော်လည်း ထိုအတန်ထိပ်ခေါင်းက မိမိဖင်ပေါက်၀ကို တိုးလာနေကြောင်း သိရသဖြင့် အတွေ့ အကြုံ ရှိသူပီပီ ဖင်ဝကြွတ်သားကို အသာလျှော့ပေးလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် ကိုတင်ထွတ်ကို လှမ်းသတိပေးလိုက်၏၊ ဖြည်းဖြည်းကွဲ့ မောင်တင်ထွတ်..မင်းဟာကြီးက တုတ်တယ်၊ အရမ်း ဆောင့်မထိုးနဲ့ ချော့သွင်း၊ တော်ကြာ ငါ့ဖင်ပြဲသွားအုန်းမယ်..ဟုတ်..ဟုတ်..မေ…အော်..မ..မ ကိုတင်ထွတ်က ယောက္ခမကြီး အတွေ့အကြုံ တော်တော် ရှိတာပဲ ဟု တွေးလိုက်မိသည်၊ သူ့ မိန်းမ ဝင်းပပကို ဖင်ချရဖို့ သူမနည်းသိမ်းသွင်းခဲ့ရသည်မဟုတ်လား၊ နူစ်ယောက်စလုံး အတွေ့ အကြုံရှိတော့လည်း သိပ်မကြာခင်ပင် ကိုတင်ထွတ် လိင်တန်ကြီး ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်သွားပါတော့သည်၊ ကိုတင်ထွတ်မှာ ထိုအခါမှ အပီအပြင် နေရာယူ ဒူးကွေးညွတ်ကာ ဒေါ်ဒေါ်လှ ခါးလေးကို ကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲဆောင့်လေတော့သည်၊ ဒေါ်ဒေါ်လှ ၏ ရေစို ပြီး ဝင်းပြောင်နေသော တင်သားစိုင်ကြီးများက ကိုတင်ထွတ် ပေါင်ခြံ ဖြင့် ဖတ်ကနဲ ရိုက်ဖိမိတိုင်း တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ကျောက်ကျောတုန်းကြီးများလို ဘေးတဘက်တချက်စီသို့ လိမ့်လိမ့် သွားပုံကလည်း ကြည့်ကောင်းလှပေသည်၊ ဆပ်ပြာရည် များ ရှိနေ သော်လည်း တင်းကျပ်လှသည့် ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်ပေါက်၀၏ ဖျစ်ညှစ်မှု အားကြောင့် ကိုတင်ထွတ်မှာ ကြာရှည်တော့ မဆွဲ နိူင်ပါ၊ ခနအတွင်းမှာပင် အားပြင်းလှသော သုတ်ရည်များက သူ့လိင်ချောင်းထိပ်မှ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ ဒေါ်ဒေါ်လှ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ပန်းထွက်သွားရရှာတော့သည်။ ကုတင်ပေါ် ဖင်ထောင် ကုန်းပေးနေသော ယောက္ခမကြီးကို အားရပါးရ အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုး နေသော ကိုတင်ထွတ် တယောက် သူ့ အခန်းထောင့် စားပွဲပေါ်က တဂွမ်ဂွမ် မြည်လာသော ဖုန်းသံကြောင့် နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်၊ အင်း စနေနေ့ ဒီ အချိန် ဆို ရင် သူ့ မိန်းမ ဝင်းပပပဲ ခေါ်တာ ဖြစ်ရမယ် ဟု သိလိုက်သည်။ ယောက်က္ခမကြီး သူ့ လက်ကို အတင်းဆွဲ နေသည့် ကြားမှ ရုန်းထွက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးကိုလည်း ဒေါ်လှလှ အဖုတ်တွင်းမှ ဖေါက်ကနဲ မြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တယ်လီဖုန်း ရှိရာသို့ ဒုတ်တန်းလန်း နူင့် ပြေးသွားလေသည်၊ တယ်လီဖုန်းဘေးက ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ပြီး ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ ဟောဟဲလိုက်ပြီး သူ့ အသက်ရူသံတွေက မြန်နေသည်။ ဟေး အချစ်လား ဘယ်လိုလဲ အစဉ်ပြေရဲ့လား ပြေပါတယ် ကိုရော ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ အသံက မောနေတာလား ကုတင် ပေါ် မှာ တန်းလန်း ကြီး ကျန်ခဲ့သော ဒေါ်ဒေါ်လှ ကိုတင်ထွတ် ထိုင်နေရာ သို့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့်ပင် လျှောက်လာပြီး ကိုတင်ထွတ် ကုလားထိုင်ဘေးမှာ ဒူးထောက်ရက်ဖြင့် ကို တင်ထွတ် လိန်တန်ကြီး ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်၊ ကိုတင်ထွတ်က ယောက္ခမ ကြီး လည်ဂုတ် ကို သူ့လက်ဖဝါး တဘက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရင်းက ဖုန်းဆက်ပြော နေလိုက်သည်။…အေး အခု ကိုယ်က အိပ်ဆယ်ဆိုက် လုပ်နေတုန်း တန်းလန်း ကြီး ဝင်း က ခေါ်လို့လေ.. မမျိုး တို့ ပြန်ရောက်ပြီလား မမျိုးတို့ မရောက် သေးဘူး မန်းဒေး ရောက်မယ် ထင်တယ်…ကို့ ဆီမှာ မေမေ ရောက်နေတယ်ဆို ဟုတ်တယ် မနက်ဖြန် ဖေဖေ့ ဆီ ပြန်ပို့ပေးရမယ် အခု မေမေက ဘာလုပ်နေလည်း အော် ဗိုက်ဆာလို့တဲ့ ငှက်ပျောသီးစားနေတယ် ကိုတင်ထွတ်က သူ့ ကို ပုလွေပေးနေသော ယောက္ခမ ကြီးကို ငုံ့ ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ….ခိခိ မေမေ ကတော့ လုပ်ပြီ၊ မေမေ့ ကို ဂရုစိုက်လိုက်နော်ကို အင်းပါ ကို သေခြာ ဂရုစိုက်ထားပါတယ်၊ လိုလေသေးမရှိလေ ၊ သူဘာ ဖြစ်ချင်သလဲ ယောက်မက္ခ ကြီးက ပုလွေမှုတ်နေရင်းက ကိုတင်ထွတ် ကို မျက်စောင်းတချက် မေ့ါထိုးလိုက်သည်။ အဲဒီနေ့ တနေ့လုံး အပြင်မထွက်ကြပဲ ကိုတင်ထွတ်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လှ၊ ကိုတင်ထွတ် အခန်းထဲမှာ တနေကုန် လိုးကြသည်၊ ဗိုက်ဆာရင် အနားက ဒလိဗာရီလုပ် ပေးသော ထမင်းဆိုင်က လှမ်းမှာပြီး စားကြသည်၊ ကိုတင်ထွတ် တယောက် သူ့ မိန်းမ ဝင်းပပသာ သူ့ ယောက္ခမကြီးလို အရှက်ကုန်ပြီး အပေးကောင်းလိုက်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲတောင် တွေးမိသည်၊ ပုံစံ မျိုးစုံ ကို နူစ်ယောက်စလုံး ငတ်ငတ် နူင့် အသေတီးကြတော့သည်၊ အခေါ် အဝေါ်ကတော့ နူ တ်ကျိုးနေတာလည်းပါ၊ နောက်ဆိုလည်း သူများရှေ့ မှားခေါ်မိမှာစိုးလို့ မပြောင်းကြ ၊ မောင်တင်ထွတ နူင့် မေမေ ပဲ ခေါ်ကြ ပြောကြသည်၊ တနေ့လုံး ဆော်ကြသဖြင့် ညကျတော့ မတတ်နိူင်ကြတော့ အိပ်မောကျသွားကြသည်၊ မနက် အစောကြီး အိပ်ယာနိူးတော့ အားပြည့်နေ ကြပြီ မို့ နူစ်ယောက်သား တဖုံးဖုံး ဆော်ကြသည်မှာ ကိုတင်ထွတ် သူ့ယောက္ခမ ကြီးကို သူတို့ နေသည့် မြို့ ပြန်လိုက်ပို့ ခါနိး အထိ ဖြစ်လေသည်။

(Zawgyi)

ဦးဘတုတ္ ဇနီး ေဒၚေဒၚလွမွာ ငယ္စဥ္က သူတို႔ နယ္က မယ္ဘြဲ႕ရထားခဲ့ဘူးသူ ျဖစ္ၿပီး၊ အသက္ကေလး ရလာေသာ္လည္း ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္း အၿမဲလုပ္ေနသျဖင့္ သမီးမ်ားကပင္အားက် ေလာက္ေအာင္၊ ႏုနယ္ေနေပေသးသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေဒၚေဒၚလွကို သူတို႔ ၿမိဳ႕ႏူင့္ မိုင္ ၂၀ ခန႔္ေဝးေသာ္ တိုင္းၿမိဳ႕ႀကီး ကို သြားလည္ဖို႔ ေျပာေန၏၊သူတို႔ သားမက္ ကိုတင္ထြတ္ လည္း ေရာက္ေနသည္၊ ဆိုေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာ လိုက္ပို႔ေပးခိုင္းလို႔ ရမည္ေပါ့တေန႔ သူတို႔ ရွိရာသို႔ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့သည္၊ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေလးမွ မိုင္ အနည္းငယ္ေဝးေသာ ႐ြာတ႐ြာတြင္ အလုပ္ကိစၥ အတြက္သြားစရာရွိရာမွ ေယာကၡမႀကီးေတြ ေရာက္ေနသည္ ၾကားလို႔ လွည့္ဝင္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုေဒသ နယ္ပယ္တြင္း တြင္ ကားလမ္းမ်ားမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ကထဲ က ေဖါက္ခဲ့ေသာ လမ္းမ်ားကို မျပဳမျပင္ပဲ သုံးေနၾကတုန္းမို႔ ကားအသုံးနည္းၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ မ်ားသာ အသုံးမ်ားေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ကလည္း ထုံစံအတိုင္းသူ႔ ဘီအက္ေအ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႀကီး တဖုန္းဖုန္းႏူင့္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေတာ့ သူ႔ဘာသာ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေနခဲ့ျခင္တာနဲ႔ အေတာ္ပဲဆိုၿပီး ေဒၚေဒၚလွကို ကိုတင္ထြတ္ႏူင့္ တရက္ႏူစ္ရက္လိုက္ သြားလည္ဖို႔ ေျပာသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက လည္း ပ်င္းတာနဲ႔ လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အထုတ္တထုတ္စာပဲ ဆြဲ ၿပီး လိုက္ဖို႔ျပင္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က သူသြားမည့္႐ြာမွာ ေအာက္ကို ထပ္ဆင္းရၿပီးမွ ၿမိဳ႕ ကို အထက္ျပန္တက္ရမွာမို႔ ေယာက္ကၡမ ႀကီး ပင္ပန္းမွာစိုး၍ အျပန္ဝင္ေခၚပါမည္ ဟုေျပာေသး၏၊ သို႔ေသာ္ သူသြားမည့္ ႐ြာ၊ ယခု ေဒၚေဒၚလွ တို႔ ေနရာ ႏူင့္ သူတို႔ ႐ုံးခြဲ ရွိသည့္ ၿမိဳ႕ တို႔ မွာ ဖိုခေနာက္ဆိုင္ တည္ရွိသျဖင့္ တကူးတက ျပန္ဝင္ေခၚေနရမည္၊ ထို႐ြာ ပတ္ဝန္းက်င္ ႐ူခင္းမ်ားက လည္း လွသည္ဟု နာမည္ေက်ာ္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွက အခုထည္းက လိုက္မည္ ဆိုေတာ့ လည္း မျငင္းဆန္ရဲ၊ သူ႔ ဆိုင္ကယ္ အေနာက္မွာ တင္၍ေခၚ လာခဲ့ရေတာ့ သည္။ သူတို႔ ၿမိဳ႕ကေလး အျပင္ေရာက္တာနဲ႔ လမ္းက ၾကမ္းၿပီ၊ ဒါေတာင္ ကိုတင္ ထြတ္က သူ႔ဆိုင္ကယ္ကို ကြၽမ္းက်င္ စြာျဖင့္ ခ်ိဳင့္ေတြ ခြက္ေတြကို ေရွာင္ေမာင္းသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးကလည္း ဆိုင္ကယ္ေပၚက ျပဳတ္က်မွာ စိုးလို႔ သူ႔ခါး ကို တင္းတင္းဖက္လာသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးရဲ႕ ေဖာင္းတင္းေနတဲ့ ႏိူ႔ႀကီးေတြက ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ ကိုလာဖိမိေန သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ စိတ္ ကို မနည္းထိန္း၊ ဆိုင္ကယ္လက္ကိုင္ကို မနည္းထိန္းေမာင္း ေနရသည္၊ သူ႔ေယာက္ခမႀကီး မွာ ငယ္ငယ္က မယ္ ရခဲ့ဘူးသူျဖစ္မွန္းလည္းသိသည္၊ သူ ဝင္းပ ပ ႏူင့္ ရကတဲက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ေနာက္ၾက သည္၊ ကိုယ့္မိန္းမ ႀကီးလာရင္ ဘယ္လိုပုံျဖစ္ မလဲ ဆိုတာ အေမ ကိုၾကည့္ရမည္လို႔ ဆိုၾကသည္၊ ေဒၚေဒၚ လွမွာ ဝင္းပပ ႏူင့္ အၿပိဳင္ လွဆဲ ျဖစ္သည္၊ ဝင္းပပ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္ေသာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ အသက္ကေလး ရလာ ေတာ့ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ ေလးလို႔ထင္ရေပမဲ့ ႀကီးတာေတြက သူ႔ေနရာႏူင့္သူ အခ်ိဳးက် ေနေသးသည္၊ ဝင္းပပ ေနာက္ အႏူစ္ ၂၀ အဲလိုပုံမ်ိဳးျဖစ္လာ လို႔ကေတာ့ ေအာင္မေလး ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ေပါ့၊ ဝင္းပပ ၊ မ်ိဳးမမႏူင့္ ေဒၚေဒၚလွ တို႔ သုံးေယာက္ ယွဥ္သြားလိုက္ရင္၊ ေယာက္က်ား သနာေတြ ဘယ္သူ႔ ေ႐ြးရမည္ မသိ ဦးေႏွာက္စား သြားႏိူင္သည္။ သူ႔ဟာႏူင့္သူ သရည္က်စရာ ႀကီးေတြကိုး၊ ကိုတင္ထြတ္မွာ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္း သူပဲ စိတ္ထင္တာလား သူ႔ေက်ာျပင္မွာ ေယာက္ခမႀကီး ၏ ႏိူ႔သီးေခါင္း ႏူစ္ လုံးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ႏူင့္ သူ႔ေက်ာျပင္ ကိုကုတ္ျခစ္ေနသလို ခံစားေနရသည္။ ကိုတင္ထြတ္ မွာ မိန္းမ ႏူင့္ ခြဲေနရသည္မွာလည္း ႏူစ္ပတ္ေလာက္ ရွိၿပီ မို႔ လူကလည္း ဆာေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ေဘာင္းဘီအထဲ မွာ မာေတာင္ တင္းထ ေနလိုက္တာ သူ႔ ေကာင္ႀကီး ေခါင္းပင္ နာလာရေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း လမ္းက ၾကမ္း၍ ကိုတင္ထြတ္ကို ဖက္ထားရေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကလည္း ျမင့္ခ်ည္ႏွိမ့္ခ်ည္၊ေျမာက္လိုက္ ျပန္က်သြားလိုက္ ႏူင့္ ဆိုေတာ့ သူမ ႏိူ႔ႀကီးေတြကို ကိုတင္ထြတ္ေက်ာျပင္က ဖိႏွိပ္ ဆုပ္ႏွယ္သလို ခံစားရၿပီး ႏိူ႔သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာရေတာ့သည္၊ နဂိုလ္ထဲကမွ အထိမခံႏိူင္ ေလာက္ေအာင္ ခံစားမႈျပင္းေသာ သူ႔ႏိူ႔သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္မိေနေတာ့ ေဒၚေဒၚလွမွာ ကာမစိတ္ေတြ ႏိူး ႂကြလာၿပီး သူ႔ အဖုတ္မွ အရည္ၾကည္ေတြပင္ စီးက်လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ေဒၚေဒၚလွ မွာ ဗမာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားထဲတြင္ ေခသူ မဟုတ္ဟု ဆိုရမည္၊ သူက ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္ ကို စိတ္ဝင္စားမႈမွာ ေတာ္႐ုံ မိန္းခေလး မ်ားထက္ ပိုမည္ထင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေယာက္က်ား ေလး ေတြ သတိထားမိ ေအာင္ ျပင္ဆင္သည္၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ လွေအာင္ အပင္ပန္းခံကာ ေလ့က်င့္ခန္းကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းႏူင့္ လုပ္သည္၊ အပ်ိဳရည္ က လည္း ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ ကထဲက ပ်က္ခဲ့ရသည္၊ သူကိုယ္တိုင္က ပါလို႔ ျဖစ္သြားရျခင္းပါ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ အလွ ကိုယ့္ေဘာ္ဒီနဲ႔ လည္း ေပၚပ်ဴလာ ျဖစ္ ခ်င္သည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း မယ္ေ႐ြးပြဲ ေတြ ဘာေတြ မွာ ဝင္ပါ သည့္ အဆင့္ေရာက္သည္၊ သူ႔ နယ္ က မယ္ဘြဲ႕ ရေအာင္လည္း အကဲျဖတ္ထဲ မွာ ၾသဇာေညႇာ င္းသည့္ ၿမိဳ႕ မ်က္ႏွာဖုံး လူႀကီးတေယာက္ကို နည္းနည္း ပါးပါး ေကြၽးခဲ့ ရသည္၊

ဒါေပမဲ့ လွလွ တို႔ က ပါးသည္၊ သူမ်ား အသုံးခ်တာ မခံ၊ ကိုယ့္ တက္လမ္း အတြက္ သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သုံး သည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္းဦးဘတုတ္ကို အမိဖမ္းခဲ့တာ ျဖစ္သည္၊ ဦးဘတုတ္တို႔ က မ်ိဳး႐ိုးနဲ႔ ခ်မ္းသာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ ဦးဘတုတ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ႀကိဳးစား ၿပီး ငယ္ငယ္ထည္းက မိဘ စီးပြားေရး ကို ဝင္လုပ္ ေနၿပီျဖစ္သည္၊ လွလွ အဲဒီ အခ်ိန္က ရီးစား ႏူင့္ ဘတုတ္ က သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္၊ သူ႔ရီးစား က လူေဘာ္ ေက်ာ့ ဝိတ္ကေလးဘာေလး ကစားကာ ရႈိးနဲ႔ မိုးနဲ႔ အီးေယာင္ဝါး ငပ်င္းျဖစ္သည္၊ လွလွ သူ႔ဘဲ ကိုေခါက္ ၍ ကိုဘတုတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္ လိုက္သြားလိုက္သည္၊ ကိုဘတုတ္ က ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာ မွာလည္း ေခသူ မဟုတ္ေတာ့၊ သူတို႔ ႏူစ္ေယာက္ အတြဲညီၾကသည္၊ လွလွ ကလည္း အေျခခ်ဖို႔ တန္ၿပီ ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် ၿပီး ခေလး ယူလိုက္သည္၊ အခုေတာ့ သမီး ႏူစ္ေယာက္ႏူင့္ သူေဌးကေတာ္၊ ဘဝ၊ ဦးဘတုတ္ကလည္းအႏူစ္၃၀ ေက်ာ္ အတူေနလာခဲ့သူ ဆိုေတာ့ တအိပ္ယာထဲ ေတာင္ မအိပ္ ေတာ့၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း သူ႔လို ကေတာ္ခ်င္းခ်င္း ဖဲ႐ိုက္တာ တို႔ ၊ အလႈတို႔၊ ပါတီတို႔၊ ကို အပ်င္းေျပသြားရင္းငယ္စ႐ိုက္ ျပန္ဝင္လာသည္၊ တခါတေလ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း လည္း ဘယ္သူက ဘယ္လို အငယ္ေလး ထားတယ္ ဆိုတာက အစ သရည္ က် စရာ အညီ နံ႔သင္းသင္းေလး ေတြ ေျပာဆိုအတင္းခ်ရင္း စိတ္တက္ႂကြတတ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကထဲ က တခါမွ မေဖါက္ျပန္ ခဲ့ဘူးေသးေသာ္လည္း၊ ထို အညီအေဟာက္ သတင္းေလး အ တင္းေလး ေတြၾကား ၿပီး ရင္ စိတ္ထထ လာတတ္သည္၊ ငယ္စဥ္ ေ႐ႊေရာင္ ေတာက္ခဲ့တဲ့၊ ကဲခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေတြကို ျပန္တမ္းတ လာမိတယ္၊ အခုဆို ဦးဘတုတ္ကလည္း ထိေတာင္ မထိေတာ့၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ဦးဘတုတ္ကို ပ်င္း ေနၿပီ မို႔ တခါတရံ ကိုယ့္လက္ႏူင့္သာ ကိုယ္အာသာေျဖမိေလသည္၊ တခါတေလ ကိုယ့္ဘာသာ မလုံ ရွက္မိလွ်င္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလး ဘာေလး သြား ၊ အလႈဒါနေလး ျပဳ စသျဖင့္ လုပ္မိေသးသည္။အခုေတာ့ ကိုယ့္သားမက္ ဆိုင္ကယ္ ေနာက္မွာလိုက္စီးရင္း အဖုတ္ က အရည္ေတာက္ေတာက္က် ေနရသည္၊ ခုတေလာ သူ႔ေသြးသားေတြ ကို က ေသာင္း က်မ္းလြန္း ေနတာပါ၊ ဒီၿမိဳ႕ ေလးမွာ ေပါလွတဲ့ လပ္လပ္ ဆတ္ဆတ္ ပင္လယ္စာေတြေၾကာင့္ မ်ားလား၊ ေဒၚလွလွ အေတြး မဆုံး ခင္မွာပင္ ကိုတင္ထြတ္ ဆိုင္ ကယ္ က အရွိန္ ေႏွးၿပီး အိမ္ တလုံးေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္သည္။ …ေမေမ ခန ဆင္းလိုက္ရေအာင္ ဒီအိမ္ပဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အဝယ္ေတာ္ ရဲ႕ အိမ္ က… ကိုတင္ ထြတ္က သူတို႔ အတြက္ ပစၥည္းေကာက္ေပးေနတဲ့ အဝယ္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ မွာ ေဒၚေဒၚလွကို ခနဆင္းေစၿပီး သူက ဆိုင္ကယ္ကို အမိုးေအာက္ တေနရာကို တြန္းေ႐ႊ႕လိုက္တယ္၊ သူ႔ဆိုင္ကယ္ ကိုတြန္းေန ရင္းနဲ႔ မွ အမွတ္မထင္ သူ႔ေယာက္ကၡမႀကီး ထမိန္ျဖန႔္လွည့္ဝတ္တာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အျပင္ ထမိန္ ေနာက္ဖက္ မ်ာပါ အစိုကြက္ တကြက္ ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ဟင္ ေယာက္ကၡမ ႀကီးေရာ ငါ့လိုပဲ ဖီးတက္ေန တာလား ဟု ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားေလသည္။ ကိုတင္ထြတ္ သူတို႔ အဝယ္ေတာ္ႏူင့္ စကားေျပာဆို ေငြေၾကးကိစၥ မ်ား ရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ သူတို႔ ႐ုံးစိုက္ရာၿမိဳ႕ သို႔ ျပန္ဖို ျပင္ၾက သည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ သူ႔ေယာက္ကၡမ ေတြ ၿမိဳ႕မွာလည္း ခန နားခဲ့ရ၊ ေနာက္ ေဒၚေဒၚလွ ပါသျဖင့္လည္း ဆိုင္ကယ္ကို တအားမေမာင္းႏိူင္၊ အခု ေငြေၾကးကိစၥ ရွင္းရာမွာလည္း ထင္တာထက္ၾကာ သြား ေတာ့ ေနေလးေစာင္းေနၿပီ၊ သူအျမန္ေမာင္း မွ ညႀကီးမိုးခ်ဴပ္ သူတို႔ ႐ုံးရွိသည့္ ၿမိဳ႕ ကိုေရာက္မည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ ေျပာပါသည္၊ အရမ္းမေမာင္းပါနဲ႔ တကယ္လို႔ မမွီရင္ လမ္းက ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးတခု မွာ ခနဝင္အိပ္ၿပီး မွ မနက္ဆက္သြားမည္ ေပါ့၊ ခရီးေတြက သိပ္မေဝးေသာ္လည္း ထိုလမ္းမ်ားမ်ာ နည္း နည္းေမွာင္တာနဲ႔ ခရီးသြားလို႔ မေကာင္းေတာ့ပါ၊ ကိုတင္ထြတ္က သိ သည္ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး မွာ က သူ႔ေယာက္ကၡမေတြ တည္းေလ့ရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္ တည္းခိုခန္း အဆင့္မ်ိဳး မရွိ၊ တည္းခိုခန္းႏူံခ်ာခ်ာ တခုသာရွိသည္၊ အဲဒါေတာင္ အစိုးရ ဝန္ထမ္းေတြ အတြက္ အဓိက မို႔ အၿမဲတမ္းလူျပည့္ေနေလ့ရွိသည္၊ ထင္သည့္ အတိုင္းပင္၊ သူတို႔ ထိုတည္းခိုခန္း ေရာက္ေတာ့ အခန္းေတြ အကုန္ျပည့္ေနၿပီ၊ တခန္းက ဘုတ္ကင္လုပ္ထားၿပီး မလာၾကေသး သို႔ေသာ္လည္း အခု အခ်ိန္မွ မလာရင္ သူတို႔ လမ္းပန္းအဆက္အသြယ္ အရမနက္ျဖန္ေန႔လည္မွ ေရာက္ၾကမည္၊ သို႔ေသာ္ သူတို႔ က ပိုက္ဆံရၿပီးသားမို႔ သူမ်ားကို မငွားခ်င္ေတာ့၊ ကိုတင္ထြတ္ ဆီ မွ ေဘာက္ဆူး အမ်ားႀကီးေၾကာင့္သာ ထိုအခန္းကို သူတို႔ ရလိုက္သည္၊ ထိုအခန္းက လည္း ကုတင္က တလုံးထဲ ဒါေပမဲ့ ႏူစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္၊ ကိုတင္ ထြတ္ကေတာ့ ၾကမ္းေပၚမွာ အိပ္မည္ဟု ဆိုသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက အို ၾကမ္းက ဒီေလာက္ညစ္ပတ္ေနတာ၊ ကုတင္ေပၚမွာပဲ အိပ္ပါဟု ဟန္မပ်က္ ၊ ဘာမွ မ ထူးျခားသလိုပင္ေျပာသည္၊ သူ႔ရင္ထဲ မွာေတာ့ တဒုတ္ဒုတ္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္လည္း ဘာထူးလည္း ရင္ထဲ မွာ တဒုန္းဒုန္း ၊ ေယာကၡမ ျမစ္စို႔ႀကီးနဲ႔ တ ကုတင္ထဲ အိပ္ရ မယ္ဆိုတာ၊ အသက္႐ူ ပုံမုန္ျဖစ္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္၊ ေနာက္ ထိုၿမိဳ႕ေလး က တဆိုင္ထည္းေသာ တ႐ုပ္စားေသာက္ဆိုင္ေလး မွာ ညစာစားၾကရင္း၊ ကိုတင္ထြတ္ကမႏၲေလးရမ္ တစိတ္ေလာက္ ခ်လိုက္သည္၊ ရမ္ကို နိ ေသာက္လိုက္သျဖင့္ ေသြးသားေတြ ဆူလာၿပီး နည္းနည္း ပုံမွန္လို ျဖစ္သြားသည္၊ တကုတင္ထဲ အိပ္ရတာ ဘာမွ မထူးပါဘူး ဆိုသည့္ ပုံျဖင့္ေဒၚေဒၚလွ ကုတင္ေပၚ တက္လွဲေတာ့ သူက စာဖတ္ေနလိုက္သည္၊ ည ၁၀နာရီက် ေတာ့ တည္းခိုခန္းက မီးစက္ ပိတ္သြားသည္၊ တေလာက လုံး ေမွာင္ပိန္း သြားသလိုထင္ရသည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ဖေယာင္းတိုင္ မီးေလးတတိုင္ ထထြန္း လိုက္သည္၊ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေယာင္ ျဖင့္ ျမင္ေနရေသာ ကုတင္ေပၚ ဇာျခင္ေထာင္ အတြင္း၊ သူ႔ကို ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး၏ ဂစ္တာ ရွိတ္ ေဘာ္ဒီကို လွမ္းၾကည့္မိၿပီး သူ႔ညီေတာ္ေမာင္က တင္းကနဲ ျဖစ္လာသည္၊ သူ႔မိန္းမ ဝင္းပပ နဲ႔ တပုံစံထဲ မို႔ လည္း သူ႔ အၾကည့္က စားေနၾက အစာကို ၾကည့္ သည့္ က်ားတေကာင္ အၾကည့္လို စူးရဲေနသည္။

ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ရင္း အဖုတ္တြင္းမွာေတာ့ အရည္ ေတြ စိမ့္စိမ့္က်ေနသည္၊ သူငယ္စဥ္ အပ်ိဳ ဘဝ တုန္းက အေတြ႕ အႀကဳံေတြ မွာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ၿပီး၊ ကိုဘတုတ္ႏူင့္အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကာ မွ သာ တေခ်ာင္းကိုင္ အျဖစ္ ေနခဲ့ သည္မွာ ႏူစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာခဲ့ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တအံ့တ ၾသ ေတြး ေနမိသည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေဟာ့ေရွာ့ ေကာင္မေတြ တခါငွား အႏွိပ္ခံ ေသာ ေကာင္ေလး ႏူင့္ အႏွိပ္ခံခဲ့စဥ္ တုန္းကလည္း တစိမ္းေယာက္က်ား တ ေယာက္ အထိ အေတြ႕ ကို မခံရ တာၾကာေတာ့ အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ စီးခဲ့ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္သိကၡာႏူင့္ ဂုဏ္သရည္၊ေတာ္ၾကာ ဘာမွန္းမသိရသည့္ တ စိမ္း ေကာင္ေပါက္စေလးေၾကာင့္ စားရတာႏူင့္ မတန္ မရာ ကိုယ္က်ိဳးနည္း မွာ စိုး၍ အတင္း စိတ္ထိန္း ခဲ့သည္၊ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ သားမက္ အရင္းေခါက္ ေခါက္၊ ကိုယ့္မိသားစု ထဲက ဆိုေတာ့ အျပင္လည္း မေပါက္ၾကားႏိူင္၊ သမီးသိသြားမွာ စိုး၍ ဒီေကာင္လည္း အျပင္မွာ အာရဲမည္ မဟုတ္၊ ႏူစ္ေယာက္ထဲ ကု တင္တလုံးထဲမွာ အိပ္ရမွာ ဆိုေတာ့ အေျခ အေနကေတာ့ တအားတြန္းပို႔ေနၿပီ၊ တခုပဲ ရွိတယ္၊ ဒီေကာင္က ငါ့ကို အဖြားႀကီး ဆိုၿပီး စိတ္ဝင္စားပါ့မလား၊ ငါက စလိုက္ရင္ေကာ၊ ေယာက္က်ားဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ နင္သိတာပဲ မိလွ ရယ္ လို႔ ကိုယ့္ ကိုကိုယ္ေျပာရင္း အေတြးေတြ ခ်ဲ႕ေနမိတယ္၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ ကုတင္သိမ့္ကနဲ တုန္သြားၿပီး တင္ထြတ္ကုတင္ေပၚတက္လာတာ သိလိုက္ တယ္။ အရက္ အရွိန္ ေလးႏူင့္ အေမွာင္အားကိုး ၿပီး ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ ဘယ္လိုစရမည္ မွန္းမသိ ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ ေနသလား မေသခ်ာသာ ေယာက္ကၡမ ႀကီး အေနာက္က အသာကပ္၊ သူ႔ေထာင္မတ္ ေနေသာ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး ၏ ထိပ္ျဖင့္၊ ေဒၚလွ ဖင္ၾကားလွမ္း ေထာက္လိုက္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ မွာ ခနေတာ့ ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ ကိုယ္ ကိုပက္လက္လွန္ လိုက္ကာ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ ေခ်ာင္းႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ ပင္ အုပ္ကိုင္လိုက္ သည္၊ ႐ုတ္တရက္ လန႔္ သြားၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္မွာ သူ႔ေယာကၡမႀကီး က သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ပုဆိုးေပၚမွ ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သတ္ေပးေနေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့ သူ႔လက္ေတြက အလိုလို ေယာကၡမ ႀကီး ေ႐ႊရင္အစုံေပၚ ေရာက္သြားေတာ့သည္၊….အင့္.အင္း….အူး… ေမွာင္ထဲ မွ ဗလုံးဗေထြး ၿငီးသံ ျငဴသံ တို႔ျဖင့္ အေတြ႕ အႀကဳံရွိေနၾကေသာ သူႏူစ္ဦး၏ ရမက္ ျပင္းျပင္းျဖင့္ လႈပ္ရွားမႈ သံစဥ္ေတြ က ေပၚထြက္ လာသလို၊ အေမွာင္ထဲ တြင္ တေယာက္ကို တေယာက္ အဝတ္အစားေတြကို အလုအယက္ ဆြဲခြၽတ္ေနၾကေတာ့သည္၊ ႀကီးမားဖြင့္ထြားလွေသာ ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႔ႀကီး ႏူစ္လုံးမွာ ကိုတင္ထြတ္ လက္ဖဝါး ႏူစ္ခုေအာက္တြင္ နံျပား႐ိုက္ခါနီး ဂ်ဳံနယ္ သလို အနယ္ခံေနရၿပီး ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး မွာ လည္း ေဒၚေဒၚလွ လက္ထဲ ေမ်ာက္ငွက္ေပ်ာသီး ရသလို ပြတ္သပ္ေဆာင့္ဆြဲ အလုပ္ခံေနရေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွေပါင္ႀကီး ႏူစ္လုံးကို ကားေပးၿပီး ကိုတင္ ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ကိုတင္ထြတ္က အလိုက္သင့္ ပင္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ၾကားထဲေနရာဝင္ယူလိုက္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းထိပ္ဖူး ကို သူ႔ အဖုတ္ ၀ မွာ ေတ့ ေပးလိုက္တာနဲ႔ ေအာင့္ေနရသည္ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုတင္ထြတ္က စိကနဲ ေဆာင့္ထိုး ပစ္လိုက္၏၊ … အား..အိ..ေျဖးေျဖး လုပ္ပါကြာ ေမာင္တင္ထြတ္ကလည္း… …ေဆာရီး ေမေမ ..က်ေနာ္ ေလာသြားတယ္…က်ေနာ္လည္း အဲေလာက္ …အင္း… …ဘာလဲ က်ပ္မယ္မထင္ဘူးလို႔ ေျပာမလို႔လား..ဟင္း..ငါက သမီး ႏူစ္ေယာက္လုံးကို ဗိုက္ခြဲ ေမြးလာတာ၊ ေနာက္ ကိုဘတုတ္နဲ႔ လည္း မအိပ္ ျဖစ္တာ ႏူစ္ေပါင္း ၾကာ ေနၿပီ… …ဟုတ္ ..ဟုတ္..ေမေမ.. ..ဟဲ့..နင္က ငါ့ကို လုပ္ေနၿပီး ေမေမ ေမေမ နဲ႔ မေခၚနဲ႔ အဲဒါ လူေရွ႕ၾကမွ ေခၚ… …ဟုတ္..ဟုတ္..ကဲ့ ..မမ.. ကိုတင္ ထြတ္ စိတ္ထဲ မေတာ့ ဒီမိန္းမႀကီး ေအာက္က ေနတာေတာင္ ေလက မေလွ်ာ့ ေသးဘူး အာဏာ သံ ႀကီးပဲ ၊ ၾကည့္ေန ၊ေကာင္းေကာင္းလိုးျပလိုက္ အုန္း မယ္၊ ေနာက္ ေတာ့ မွ ကိုကိုတင္ က်မ ကို လုပ္ေပးပါအုန္း ျဖစ္ေနေစရမယ္၊ ဟု ႀကိမ္းဝါးရင္း အားႀကိဳးမာန္တက္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။

ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း မစားရတာၾကာလို႔ ေတာင္းတမိေသာ အရာ ကို ျပည့္ျပည့္ ၀၀ ခံစားေနရသျဖင့္ အရသာ အထူး ေတြ႕ေနရေလသည္၊ သူကိုယ္သူပင္ ေမ့ ေနၿပီ ထင္ေသာ အေတြ႕ အႀကဳံမ်ားကလည္း အလိုလို ျပန္ေပၚလာ ခဲ့သျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာ အစိပ္အပိုင္းမ်ားက သူ႔အလိုလို လႈပ္ရွားေနေပေတာ့သည္။ သူ႔ ေပါင္ လုံး ႏူစ္လုံးမွာ ကိုတင္ထြတ္ ခါးကို ည်ပ္လွ်က္ သူ႔ေျခသလုံး မ်ားျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ဖင္ကို ဖိ၊ သူ႔ဖေနာက္မ်ားျဖင့္ဆြဲဆြဲ သြင္းေလရာ ကိုတင္ထြတ္ ေဆာင့္ သည့္အခါတိုင္း သူကအားကူေပးသလို ျဖစ္သျဖင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ျပင္းရသလို၊ တိုင္ပင္ကလည္း ကိုက္ေနေပေတာ့သည္၊ သူ႔ ႏိူ႔ႀကီး ႏူစ္လုံးကို ကိုတင္ ထြတ္ ရင္ဘတ္မွာ ဖိကပ္ထားၿပီး ကိုတင္ထြတ္ေၾကာျပင္ႀကီး ကိုလည္း သူ႔ လက္သည္းကေလး မ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ေပးေလသည္၊ သူ႔ ဖင္ႀကီး ကိုလည္း ၿငိမ္ ၿငိမ္ မခံ ပဲ စေကာဝိုင္း လို လွည့္ေပးေလရာ၊ သူ႔ အဖုတ္ နံရံ အႏွံ႔ အျပားကို ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး က ပြတ္တိုက္မိေနေလေတာ့သည္။ ႏူစ္ေယာက္ စလုံးမွာ အေတြ႕ အႀကဳံရွိသူမ်ားျဖစ္ ၾကသျဖင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားၾကရေသာ္လည္း ႏူစ္ေယာက္စလုံးမွာ ျပတ္လပ္ေနၾကတာ လည္း ၾကာၿပီမို႔ သိပ္အၾကာႀကီး မခံေပ၊ ႏူစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ထဲ ပထမဆုံး ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္သြားၾကၿပီး တေယာက္ကို တေယာက္ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားရင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွိန္းကာ၊ အရသာခံေနၾကေလေတာ့သည္။ ကိုတင္ထြတ္ အိပ္ယာက ႏိူးလာေတာ့ အာ႐ုံဦး အလင္းေရာင္က အခန္းထဲ ထိုးဝင္ေနၿပီ၊ သူ႔ ေဘးမွာေတာ့ သူ႔ ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ေဒၚလွလွ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ေသးအရမ္း ေပါက္ခ်င္ လွသျဖင့္ ကမန္းကတန္း ထၿပီး အိမ္သာသို႔ ေျပးရေလသည္၊ ေသးေပါက္ၿပီး သြား၍ ေဘးနားက ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာ သံမန္တလင္း မွာ ထိုင္ၿပီး ေရခြက္ႏူင့္ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေသေသျခာျခာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္၊ ထိုအခိုက္ ႐ုတ္တရက္ အခန္းတံခါး ပြင့္သြားေတာ့ လန႔္သြားေသာ္လည္း ေဒၚလွလွ ျဖစ္ေန၍ ၿပဳံးၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ …ေဟာ ေမေမ ႏိူးလာပလား… ..အင္း ႐ူးေပါက္ခ်င္လို႔ …အိပ္တာေတာ့ မဝေသးဘူး.. ကိုတင္ထြတ္က လွမ္းႏူတ္ဆက္လိုက္ေသာ္လည္း လက္ကမူ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေရေဆး မပ်က္၊ သူ႔လိင္တန္ႀကီး ကလည္း အိပ္ေရးဝထားေတာ့ အားေတြ ျပန္ျပည့္ကာ မာမာေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ျဖစ္ေန၏၊ ေဒၚေဒၚလွ မ်က္လုံးေတြက သူ႔လိင္တန္ႀကီးေပၚ မွာ ေရာက္ေနတာေတြ႕ေတာ့ သူ႔ ေကာင္ႀကီး က ပိုႀကီး ေဖာင္းတင္းမာ လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္ က အခန္းထဲ က ထြက္ သြားမွ ေဒၚလွလွတေယာက္ အိမ္သာေပၚထိုင္ ကာေသး တ႐ႊီ႐ႊီ ေပါက္ေတာ့သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ အိပ္ယာေဘး မွ ေရဘူး ကို ယူေသာက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ ကို အသာလွပ္ ၍ နံနက္ခင္း ေလေျပေအးေလးကို ႐ူ႐ိုက္ေန ၏၊ ထိုစဥ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွ ေရ တဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းေနသံၾကား ေတာ့ ေယၡာမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနၿပီ ဟု သိလိုက္ရသည္။ ညတုန္းက ေယာကၡမ ႀကီး ကို လိုးလိုက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ ဟု ျပန္ေတြး မိေတာ့ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး မွာ ျပန္ ေထာင္ထလာ၏၊ အင္း ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတယ္ ဆိုေတာ့ ငါလည္း သြားတိုက္မွ ရေတာ့မယ္ ဟုေတြးရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့မိသည္၊ ဟိုက္ ေယာကၡမႀကီး က ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ခ်ိဳးေနပါလား၊ ကိုတင္ထြတ္က မထူးဆန္းသလို အမူအယာျဖင့္ သူ႔သြားပြတ္တန္ထုတ္ သြားတိုက္လွ်က္ ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတာ ကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနလိုက္၏၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း ခတ္တည္တည္ ပင္ သူ႔ ေဘးတြင္ သြားတိုက္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ကို ေမးဆပ္ ၿပီး ႏူတ္ ဆက္လိုက္ရင္း၊ …ေခြၽးေတြနဲ႔ အိုက္စပ္စပ္မို႔ ေရတခါထည္း ခ်ိဳးလိုက္တယ္.ကြာ..မင္းေရာ မခ်ိဳးဘူးလား.. …အင္း..ခ်ိဳးမယ္ေလ.. ကိုတင္ထြတ္ တ ေယာက္ ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ ျဖစ္သြား၏၊ ကမန္းကတန္း ပါးလုပ္က်င္း၊ အင္းက်ီလုံျခည္ခြၽတ္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွ ေဘး ဝင္ကာ ေရခပ္ ခ်ိဳးလိုက္၏၊ သူ႔ေဘးနားက ဆပ္ျပာတိုက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး၊ ေမေမ က်ေနာ္ ေက်ာကိုတိုက္ေပးမယ္ေလ.. ေဒၚေဒၚလွက ေခါင္းၿငိမ့္ျပတာနဲ႔ ကိုတင္ထြတ္ ဆပ္ျပာတုန္း ေကာက္ယူ လက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္ ကို ဆပ္ျပာျမဳပ္ထ ေအာင္ ပြတ္ေပးေနေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္မွ တဆင့္ ခါး ေနာက္ေတာ့ တင္လုံး ႀကီးေတြ၊ ကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း၊ အားမလိုအားမရ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ေပါင္တန္ေျခသလုံး၊မ်ား၊ ေယာကၡမ ႀကီး နဲ႔ ႏူစ္ေယာက္ထည္း ကိုယ္လုံးတီး ေရခ်ိဳးေနရသည့္ အျပင္ တကိုယ္လုံး ကိုလည္း ဆပ္ျပာတိုက္ပြတ္ေပးေနရေတာ့ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး မွာ၊ သံေခ်ာင္းႀကီး လိုမာေတာင္ ေနေလၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္က သူ႔လက္ႏူစ္ဖက္ျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္အေရွ႕ပိုင္းကို သိုင္းဖက္လွ်က္ပြတ္သတ္ေပးရာ ဘာမွ မေျပာသျဖင့္ ဝမ္းျပင္မွ တဆင့္ ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႔ႀကီး မ်ားကိုပါ ဆပ္ျပာျမဳပ္ ေတြ ျဖင့္ ပြတ္သပ္ ဆုပ္ႏွယ္ ေပးေနေတာ့သည္၊ ထိုကဲ့သို႔ အေနအထားေၾကာင့္ ေထာင္မတ္ေနသည့္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး မွာ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္လုံးႀကီး ႏူစ္ခုၾကားမွာ လႊထိုးသကဲ့သို႔ ပြတ္တိုက္ မိေနေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွမွာ လည္း ကိုတင္ထြတ္ ၏ အပြတ္အသတ္ အဆုပ္ အနယ္ ေၾကာင့္ ကာမ ဆိပ္ တက္လာၿပီ ျဖစ္ရာ က ၊ ကိုတင္ထြတ္ ဒုတ္ႀကီးက သူ႔ဖင္ၾကားတိုးဝင္ ေလွ်ာတိုက္ေနေတာ့ ဒူးမ်ားပင္ ၫြတ္ေခြခ်င္ လာသျဖင့္ သူ႔ေက်ာကို ကိုတင္ ထြတ္ ရင္ခြင္ထဲ ေမွး လွ်က္ မွီထားရင္း ကိုတင္ထြတ္ ကိုယ္လုံးကို လက္ေနာက္ျပန္ ကိုင္လွ်က္ ခိုထားမိေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ အရမ္းအရမ္း ကို စိတ္ထ လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္၊ ေဒၚေဒၚလွ လက္ႏူစ္ဘက္ကို ကိုင္ကာ ေရကန္ေဘာင္ ေပၚ ေထာက္ကိုင္ ေစ လိုက္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွခါးကေလး ကို ဆြဲလွ်က္ ဖင္ကို ကုန္း ခိုင္းလိုက္သည္၊ အုတ္ကန္ ေဘာင္ကို လက္ႏူစ္ဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ခါးကို နိမ့္ကာ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ႀကီး မွာ ကားၿပီး စြင့္ တက္လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ႏူစ္လုံးကို ခ်ဲရပ္ေစၿပီး ေပါင္ခြဆုံၾကားမွာ ကြဲအာ ေနေသာ အဖုတ္ဝ တြင္ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ကို ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။

..အား….႐ူး…. ေဒၚေဒၚလွ ႏူတ္ဖ်ားမွ ညည္းတြား သံေလး ထြက္လာ၏၊ မာေၾကာေၾကာ ပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးက သူ႔ အဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးကို တိုးတိုက္ဝင္လာလို႔ အာ႐ုံေၾကာေတြက စိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ အႀကံသမား ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္ထဲ သူ႔ လိင္တန္ ႀကီး ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းထုတ္ လုပ္ေနရင္းက ဆပ္ျပာတုန္း အပဲ့ေလးကို ေဒၚေဒၚလွ ခေရပြင့္ေလးထဲ သူ႔လက္မ ျဖင့္ ထိုးသြင္းေပးေန၏၊ သူ႔ လက္မ တဆစ္ ေအးေဆး ဝင္သြားေသာ္လည္း ေဒၚေဒၚလွထံမွ ျငင္းဆန္ေသာ အသံမၾကားရသျဖင့္ လက္ညိဳးႏူင့္ လက္ခလယ္ ႏူစ္ေခ်ာင္း ဝင္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ကစား ေပးေနေလသည္၊ သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ အဝင္အထြက္လုပ္ေပးေနသျဖင့္ အရွိန္တက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ဖင္ ႀကီး ကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ လိုက္လိုက္ လာေပရာ၊ ကိုတင္ထြတ္ ၏ လက္ႏူစ္ေခ်ာင္းက လည္း ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ကို ေရွာေရွာ႐ူ႐ူ ဝင္ႏိူင္ေအာင္ လုပ္ ေပးေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုတင္ထြတ္က သူ႔လိင္တန္ႀကီး ကို ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္တြင္းမွ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ေဒၚေဒၚလွ ခမ်ာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြား ရေလသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထို အတန္ထိပ္ေခါင္းက မိမိဖင္ေပါက္ ၀ ကို တိုးလာေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ အေတြ႕ အႀကဳံ ရွိသူ ပီပီ ဖင္ဝ ႂကြတ္သား ကို အသာ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ကို လွမ္းသတိေပးလိုက္၏၊ …ျဖည္းျဖည္း ကြဲ႕ ေမာင္တင္ထြတ္..မင္းဟာႀကီး က တုတ္တယ္၊ အရမ္း ေဆာင့္မထိုးနဲ႔ ေခ်ာ့သြင္း၊ ေတာ္ၾကာ ငါ့ဖင္ၿပဲသြားအုန္းမယ္….ဟုတ္..ဟုတ္..ေမ…ေအာ္..မ..မ…. ကိုတင္ထြတ္ က ေယာကၡမႀကီး အေတြ႕အႀကဳံ ေတာ္ေတာ္ ရွိတာပဲ ဟု ေတြးလိုက္မိသည္၊ သူ႔ မိန္းမ ဝင္းပပ ကို ဖင္ခ် ရဖို႔ သူ မနည္း သိမ္းသြင္းခဲ့ရသည္မဟုတ္လား၊ ႏူစ္ေယာက္ စလုံး အေတြ႕ အႀကဳံရွိေတာ့ လည္း သိပ္မၾကာခင္ ပင္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ ေပါက္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္ေရာက္သြားပါေတာ့သည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ ထိုအခါမွ အပီ အျပင္ ေနရာယူ ဒူးေကြးၫြတ္ ကာ ေဒၚေဒၚလွ ခါးေလးကို ကိုင္ကာ ဆြဲဆြဲ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ၏ ေရစို ၿပီး ဝင္းေျပာင္ေနေသာ တင္သားစိုင္ႀကီး မ်ားက ကိုတင္ထြတ္ ေပါင္ၿခံ ျဖင့္ ဖတ္ကနဲ ႐ိုက္ဖိ မိတိုင္း တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ေက်ာက္ေက်ာတုန္း ႀကီး မ်ားလို ေဘးတဘက္ တခ်က္ စီသို႔ လိမ့္လိမ့္ သြားပုံကလည္း ၾကည့္ေကာင္းလွေပသည္၊ ဆပ္ျပာရည္ မ်ား ရွိေန ေသာ္လည္း တင္းက်ပ္ လွသည့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ၀ ၏ ဖ်စ္ညႇစ္မႈ အားေၾကာင့္ ကိုတင္ထြတ္ မွာ ၾကာရွည္ေတာ့ မဆြဲ ႏိူင္ပါ၊ ခန အတြင္းမွာပင္ အားျပင္း လွေသာ သုတ္ရည္ မ်ားက သူ႔ လိင္ေခ်ာင္း ထိပ္မွ ေဖ်ာကနဲ ေဖ်ာကနဲ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေခါင္းထဲ မွာ ပန္းထြက္သြားရရွာေတာ့သည္။ ကုတင္ ေပၚ ဖင္ေထာင္ ကုန္းေပးေနေသာ ေယာကၡမႀကီးကို အားရပါးရ အေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုး ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႔ အခန္းေထာင့္ စားပြဲ ေပၚက တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္လာေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္၊ အင္း စေနေန႔ ဒီ အခ်ိန္ ဆို ရင္ သူ႔ မိန္းမ ဝင္းပပပဲ ေခၚတာ ျဖစ္ရမယ္ ဟု သိလိုက္သည္။ ေယာက္ကၡမ ႀကီး သူ႔ လက္ကို အတင္းဆြဲ ေနသည့္ ၾကားမွ ႐ုန္းထြက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္ႀကီးကိုလည္း ေဒၚလွလွ အဖုတ္တြင္းမွ ေဖါက္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး တယ္လီဖုန္း ရွိရာသို႔ ဒုတ္တန္းလန္း ႏူင့္ ေျပးသြားေလသည္၊ တယ္လီဖုန္းေဘးက ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေဟာဟဲလိုက္ၿပီး သူ႔ အသက္႐ူသံေတြက ျမန္ေနသည္။ ေဟး အခ်စ္လား ဘယ္လိုလဲ အစဥ္ေျပရဲ႕လား… …ေျပပါတယ္ ကို ေရာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အသံက ေမာေနတာလား… ကုတင္ ေပၚ မွာ တန္းလန္း ႀကီး က်န္ခဲ့ေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကိုတင္ထြတ္ ထိုင္ေနရာ သို႔ ကိုယ္လုံးတီး ျဖင့္ပင္ ေလွ်ာက္လာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ကုလားထိုင္ေဘးမွာ ဒူးေထာက္ရက္ျဖင့္ ကို တင္ထြတ္ လိန္တန္ႀကီး ကို ငုံစုပ္လိုက္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ေယာကၡမ ႀကီး လည္ဂုတ္ ကို သူ႔လက္ဖဝါး တဘက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္းက ဖုန္းဆက္ေျပာ ေနလိုက္သည္။…ေအး အခု ကိုယ္က အိပ္ဆယ္ဆိုက္ လုပ္ေနတုန္း တန္းလန္း ႀကီး ဝင္း က ေခၚလို႔ေလ.. မမ်ိဳး တို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီလား မမ်ိဳး တို႔ မေရာက္ ေသးဘူး မန္းေဒး ေရာက္မယ္ ထင္တယ္…ကို႔ ဆီမွာ ေမေမ ေရာက္ေနတယ္ဆို ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ ေဖေဖ့ ဆီ ျပန္ပို႔ေပးရမယ္ အခု ေမေမက ဘာလုပ္ေနလည္း ေအာ္ ဗိုက္ဆာလို႔တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီး စားေနတယ္… ကိုတင္ထြတ္ က သူ႔ ကို ပုေလြေပးေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ကို ငုံ႔ ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံး လိုက္သည္။ ….ခိခိ ေမေမ ကေတာ့ လုပ္ၿပီ၊ ေမေမ့ ကို ဂ႐ုစိုက္လိုက္ေနာ္ကို အင္းပါ ကို ေသျခာ ဂ႐ုစိုက္ထားပါတယ္၊ လိုေလေသးမရွိေလ ၊ သူဘာ ျဖစ္ခ်င္သလဲ ေယာက္မကၡ ႀကီးက ပုေလြမႈတ္ေနရင္းက ကိုတင္ထြတ္ ကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ ေမ့ါထိုးလိုက္သည္။ အဲဒီေန႔ တေန႔လုံး အျပင္ မထြက္ၾကပဲ ကိုတင္ထြတ္ နဲ႔ ေဒၚေဒၚလွ ၊ ကိုတင္ထြတ္ အခန္းထဲ မွာ တေနကုန္ လိုးၾကသည္၊ ဗိုက္ဆာရင္ အနားက ဒလိဗာရီလုပ္ ေပးေသာ ထမင္းဆိုင္က လွမ္းမွာ ၿပီး စားၾကသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႔ မိန္းမ ဝင္းပပသာ သူ႔ ေယာကၡမ ႀကီးလို အရွက္ကုန္ၿပီး အေပးေကာင္းလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေတာင္ ေတြးမိသည္၊ ပုံစံ မ်ိဳးစုံ ကို ႏူစ္ေယာက္စလုံး ငတ္ငတ္ ႏူင့္ အေသတီးၾကေတာ့သည္၊ အေခၚ အေဝၚက ေတာ့ ႏူ တ္က်ိဳးေနတာလည္းပါ၊ ေနာက္ဆိုလည္း သူမ်ားေရွ႕ မွားေခၚမိမွာစိုးလို႔ မေျပာင္းၾက ၊ ေမာင္တင္ထြတ ႏူင့္ ေမေမ ပဲ ေခၚၾက ေျပာၾကသည္၊ တေန႔လုံး ေဆာ္ၾကသျဖင့္ ညက်ေတာ့ မတတ္ႏိူင္ၾကေတာ့ အိပ္ေမာက်သြားၾကသည္၊ မနက္ အေစာႀကီး အိပ္ယာႏိူးေတာ့ အားျပည့္ေန ၾကၿပီ မို႔ ႏူစ္ေယာက္သား တဖုံးဖုံး ေဆာ္ၾကသည္မွာ ကိုတင္ထြတ္ သူ႔ေယာကၡမ ႀကီးကို သူတို႔ ေနသည့္ ၿမိဳ႕ ျပန္လိုက္ပို႔ ခါနိး အထိ ျဖစ္ေလသည္။