ကျမသည်ရန်ကုန်မြို့ရှိ ပုဂလိကဘဏ်တစ်ခုတွင် လုပ်ကိုင်နေသော မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။မိဘများမှာနယ်မှဖြစ်ပြီး ကျမမှာ ရန်ကုန်ရှှိရုံးချုပ်တွင် ခေတ္တတာဝန်ကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ကျူမ၏အမည်မှာ မွန်မွန်ဟုခေါ်ပြီးအသက်မှာ၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမမှာအသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်သော် လည်းတရားဝင်လိုးပေးမည့် ယောက်ျားမရသေးသောအပျိုကြီးဖြစ်သည်။ရည်းစားများထားခဲ့ဖူးပြီး အချို့ရီးစားများနှင့်အနမ်းခံ၊နို့အကိုင်ခံလောက်သာနခဲ့ဘူးပေမင့်ကျမ၏ပြတ်သွားသောရည်းစားများထဲမှနောက်ဆုံးထားခဲ့ဖူးသောမောင်နှင့်တော့ အချစ်နယ်ကျော်ကုန်တော့သည်။
မောင့်ရဲ့အချစ်ကိုယုံစားမိခဲ့သော ကျမကို မောင်ကသာ ူ့စိတ်ကြိုက်လိုးပြီး ကျမထက်ငွေကြေးတောင့်တင်းသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လက်ထပ်ကာ အခြားမြို့သို့ပြောင်း ရွှေ့သွားသည် ။ မောင်နှင့်ပြတ်သွားပြီးနောက် ယောင်္ကျားလီးနှင့်အလိုးမခံရသည်မှာ ယခုရန်ကုန်သို့ ခေတ္တရောက်ရှိ အလုပ် လုပ်နေချိန်တွင် ၃ နှစ်နီးပါးခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ကျမတို့မြို့လေးမှာသေးပြီး မောင်နှင့်ပြတ်ပြီးကတည်းက ကျမတို့အကြောင်းကို သိသောကြောင့် ကျမကို ချစ်ခွင့်ပန်မည့်သူမရှိပဲ ကျမမှာအပျိုကြီးလှလှဖြစ်နေတော့သည်။ကျမမှာမောင်နှင့်မတိုင်မီက အလိုးမခံဖူးပဲ မောင်နှင့်ကျမှသာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို ကျကျနနခံခဲ့ရသည်။မောင့်ရဲ့အပွတ်အသပ်အကိုင်အတွယ်၊အနမ်းအစုတ်၊ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကိုပက်ပက်စက်စက်ယက်ပေးပုံ မောင့်လီးကြီးစသည်ဖြင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ အလိုးခံရပုံစသည်များကို တမ်းတမိသည်။စောင့်စည်းရမည်များကို မစောင့်စည်းပဲမရှက်တမ်းဝန်ခံရလျှင် ကျမအလိုးခံချင်သည်။
ကျမတွင်အဖိုဓာတ်လိုနေပါပြီ။ကျတို့မိန်းကလေးသဘာဝတစ်ခုမှာ စိတ်တွင်မည်မျှဖောက်ပြန်နေသော်လည်း ကိုယ့်အသိုင်းအဝိုင်းမိတ်ဆွေများ၏အလည်တွင် အိဒြေဆောင်နေရပြီး ဆိတ်ကွယ်ရာ ကိုယ့်သူမသိ သူ့ကိုယ်မသိလွတ်လပ်သောနေရာတွင် ဆန္ဒရှိသမျှကဲလိုက်ချင်ပေသည်။မွန်မွန်သည်လှပပြီး သဘာဝအရ ရည်းစား၂ယောက်၃ယောက်ထားဖူးကာအလိုးခံဖူးသော်လည်းပွေရှုပ်သူမဟုတ်ပေ။အသက်၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီး တင်ရင် ပုံမှန်အချိုးအစား စသည်ဖြင့်ခန္ဒာကိုယ်ရော မျက်နှာအနေအထားပါ ယဉ်ယဉ်ကလေးဖြင့်လှပသောမိန်းကလေးဖြစ်သည်။သွေးသားဆန္ဒအရ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုတောင့်တခြင်း လီးဖြင့်ကောင်းကောင်းအလိုးခံရသည့်အရသာကို ကြိုက်နှစ်သက်ခြင်း လီးပြတ်လပ်နေသဖြင့် အလိုးခံလိုနေခြင်းတို့မှအပ အိနြေ္ဒရှိသောယဉ်ကျေးသောအပျိုကြီးမမပင်ဖြစ်တော့သည်။
ယနေ့တနင်္ဂနွေနေ့သည်သူမ၏ဘဝတွင် အပြောင်းအလဲများစွာဖြစ်ရမည်ကို မွန်မွန်အနေဖြင့် မသိရှာပေ။ယနေ့ရုံး ပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့်နေ့ခင်းကတည်းက ဈေးဝယ်ထွက်၊အလှပြင်ပစ္စည်းအချို့ဝယ်ပြီး သူမတို့ဘဏ်မှပေးထားသောတိုက်ခန်းသို့ပြန်လာခဲ့သည်။ဘတ်(စ်)ကားမှတ်တိုင်မှဆင်းပြီး အခန်းသို့ရောက်ရှိရန် လမ်းအနည်းငယ်လျှောက်ရသည်။ထိုစဉ် မိုးကလေးများ တစ်ဖွဲဖွဲကျလာပြီး သူမ၏ခေါက်ထီးလေးကို ထုတ်ဆောင်းလေသည်။ ကားတစ်စီးစနှစ်စီးဖြတ်သွားသည်မှအပ လမ်းမှာလူသွားလူလာပြတ်လှသည်။ ထိုအခိုက် ပေါင်မုန့်ကားတစ်စီး သူမ၏ဘေးသို့ ရုတ်တရက်ထိုးရပ်လိုက်ပြီး ဗလကောင်းကောင်းလူတစ်ယောက် ဆင်းလာကာ သူမ၏မျက်နှာကို လက်ကိုင်ပုဝါဖြင့်အုပ်လိုက်လေတော့သည်။
ဖိုးကော်.. သူသည် လူကုန်ကူးဂိုဏ်းမှ အမဲရှာဖွေရန်တာဝန်ယူရသောကိုယ်စားလှယ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့ဂိုဏ်းသည် မိန်းကလေးများကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ရှာဖွေဖမ်းဆီးပြီး ထိုင်းနယ်စပ်မှတစ်ဆင့် ဥရောပ၊အမေရိက၊ အာဖရိကစသည်ဖြင့် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်သို့ လေ့ကျင့်ပြီးလိင်ကျွန်များကို ရောင်းစားသည်။သူတို့ရှာဖွေရရှိသောမိန်းမများကို ထိုင်းနယ်စပ်တွင် ကျိုးနွံလာအောင် လေ့ကျင့်သည်။ ယခုလည်း ဖိုးကော်တို့ မွန်မွန်ကိုချောင်းနေသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့်ရှိနေပြီး ပိုင်သည်နှင့်ဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။ကျမ ရုတ်တရက်သတိရလာသောအခါ ကျမမှာအခန်းတစ်ခုထဲတွင် ရောက်နေသည်။ ကျမ၏လက်နှစ်ဘက်ကို လက်ထိတ်ဖြင့် သံတိုင်တစ်ခုတွင် တွဲချည်နှောင်ထားပြီး မှောက်ရက်ဖြစ်နေသည်။ ကျမဝတ်ဆင်ထားသောဂျင်း ဘောင်းဘီမှာ မရှိတော့ဘဲ အောက်ခံဘောင်းဘီအညိုရောင်လေးသာရှိတော့သည်။
အပေါ်ပိုင်းတွင်တော့ ဘလောက်အကျႌလေးရှိသေးသည်။ ကျမမှာမည်သို့မည်ပုံဖြစ်သွားသည်ကိုတွေးတောနေစဉ် အခန်းထဲသို့ ခပ်ဝဝ၊ ရုပ်ဆိုးဆိုးလူကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး… “စောက်ကောင်မ..သတိရပြီလား၊ ထစမ်း”ဟု ဆိုကာ ကျမဆံပင်ကိုဆွဲဆောင့်ပါသည်။ ထို့နောက် ကျမ၏အကျႌ၊ ဘရာစီယာတို့ကို ဆွဲဆုတ်ကာ နို့နှစ်လုံးကိုတစ်လုံးစီနယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများကိုချေပေးသည်။ ကျမလည်း ရမ္မက်ဆန္ဒများနိုးကြားလာသည်။ ကျမ၏နှုတ်ခမ်းများ၊ လျှာများကို စုပ်နမ်းခြင်း၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးများကို ဆွဲဖြဲခြင်း၊ ဂျုံနယ်သလို နယ်ခြင်း၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးများကို ပိတ်ရိုက်ခြင်း၊ နို့တစ်လုံးခြင်းကို ဖောင်းဖောင်းနှင့်မြည်အောင်ရိုက်ခြင်းစသည်ဖြင့် နုချီတစ်ခါ၊ ကြမ်းချီတစ်လှည့်ဖြင့် ဆွပေးနေရာ ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းမို့လာပြီး အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ရွလာပါတော့သည်။
ထို့နောက် ထိုလူကြီးသည် တံခါးပေါက်နားသို့သွားကာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး နာမည်တစ်ခုကို ခေါ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အသားမည်းမည်း၊ ဂင်တိုတို၊ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ထားသောလူတစ်ယောက် လီးတန်းလန်းနှင့် ဝင်လာသည်။ ပထမလူက နောက်ဝင်လာသူအား… ” ဟေ့ကောင်မဲကြီး.. ဒီကောင်မကို အခု မင်းလက်ထဲခဏထည့်ခဲ့မယ်။ ငါ မနက်ဖြန်ရောင်းမယ့်စော်တွေကို သွားစစ်လိုက်ဦးမယ်။ ဒီစော်ကြည့်ရတာ တ့ိုမပင်ပန်းလောက်ဘူး..။ အသက်တော့နည်းနည်းကြီးတယ်။ သေချာလိုးကြည့်စမ်းကွာ..။ စောက်ဖုတ်မိုက်ရင် ဈေးနည်းနည်းအော်ပြီး ဆိုမာလီကောင်တွေဆီ ပို့မယ်ကွာ။ ညကျ ငါလည်း လိုးကြည့်ဦးမယ် “ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားတော့သည်။ ကျမမှာလည်း သွေးသားများအလွန်ဖောက်ပြန်နေပြီး ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်ကတစ်ဖက် လွန်ဆွဲနေပေသည်။
မဲကြီးသည် ကျမဆံပင်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုညွှတ်စေကာပါးစပ်ဝတွင် သူ့လီးကိုတေ့ကာလီးစုတ်ခိုင်းသည်။ လီးကြီးမှာအတော်တုတ်တုတ်ပြီး ဘုတိုကြီးဖြစ်ကာ ဒစ်ကြီးမှာ မှိုပွင့်ကြီးကဲ့သို့ပြဲကားနေပေသည်။ထ့ိုနောက် ကျမ၏နောက်တွင် နေရာယူကာ ကျမကိုမတ်တပ်ကုန်းခိုင်းလျှက် စလိုးပါတော့သည်။ လီးကြီးမှာစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ တစ်ရစ်ချင်းဝင်ကာ စောက်ခေါင်းသားများ ၊စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းများပါ လိပ်ဝင်ကာလိုးဝင်နေပါသည်။ ကျမမှာသူစိမ်း တစ်ယောက် ကိုယ့်ချစ်သူလည်းမဟုတ်ပဲ အလိုးခံနေရသည်ကိုပင် မေ့ကာတဏှာရာဂများထကာတစ်အင်းအင်း ၊စုတ်တစ်သပ်သပ်ဖြင့် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို မိန်းမူးနေတော့သည်။
ကျမ၏စောက်ဖုတ်မှာလည်း လူတစ်ယောက်သာလိုးဖူးသေးသဖြင့် စီးပိုင်နေပြီး အဖုတ်ကြီးမှာဖောင်းကားနေပေသည်။ မဲကြီးမှာလည်းလိုးနေ ရင်းအရသာတွေ့လာကာ စောက်မွှေး မည်းမည်းထူထူစောက်ဖုတ်ကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ သည်။ ကျမမှာလည်းကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ အော်ညီးသံများ တစ်ဖြည်းဖြည်းစိတ်လာသည်။ကျမအော်လေ ပိုဆောင့်လေဖြင့် ဆံပင်ဆွဲကာ တစ်ဖန်းဖန်းလိုးသည် ။စောက်ခေါင်းထဲကို ကော်ထိုးသည် ။ စိုက်ချသည် ။ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးက မွန်မွန်၏ဖင်ကို လာရိုက်သည်။မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ မဲကြီး၏လအုံကြီးအောက်တွင် ပိပြားစွာအလိုးခံနေ ရသည်။မွန်မွန်သည် လီးပဲသိတော့သည် ။ လိုးပါလိုးပါဟုအော်သည် ။ မဲကြီးသည် မွန်မွန်၏ ဒကောက်ကွေးကို ဆွဲမကာလိုးပြန်သည် ။
မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီးတုတ်ကြီးဝင်ထွက်နေပုံကို အရသာခံ ံကြည့်ကာလိုးသည် ။ မွန်မွန်လည်း အကြိမ်ကြိမ်ပြီးသည် ။ ထို့နောက်မဲကြီးသည် အကြမ်းတမ်းဆုံးလိုးဆောင့်ကာ လရည်များကိုစောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲ တစ်ဆပ်ဆပ်ပန်းထည့်ကာ လီးဖြုတ်ပြီးထွက်သွားတော့သည် ။ မွန်မွန်လည်း မှောက်ခုံလေးလဲကျကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လရည်အရွှဲသားဖြင့် မိမိစိတ်ကိုလွှတ်ပေးမိခဲ့ပြီး တစ်အီးအီးတစ်အားအား ဖြင့် ကာမဂုဏ်ခံစားခဲ့ပုံများအတွက် ယူကြုံးမရဖြစ်ကာ ငိုမိသည် ။ ထို့နောက် ဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ မွန်မွန်နိုးလာသောအခါ ဗိုက်မှာအတော်ဆာနေသည်။သူမ၏ချီတိုင်ဘေးတွင် ထမင်းနှင့်ဟင်းအနည်းငယ်ကို ခွေးစာထည့်သည့်ခွက်မျိုးဖြင့် ထည့်ထားသည်။
ရေခွက်ရော ပါသည်။ မွန်မွန်အနေဖြင့် ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော်လည်း လက်နှစ်ဘက်မှာလက်ထိတ်ခပ်ထားသဖြင့် မယူနိုင်ဘဲ ခွေးများကဲ့သို့ပါးစပ်ဖြင့် ကုန်းစားမှသာစားနိုင်မည်။ ထို့ကြောင့် သူမကြိတ်မှိတ်နေသည်။ နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှနေမရတော့သောအခါ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ ခွေးများစားသကဲ့သို့ ပါးစပ်ဖြင့်ကုန်းစားရတော့သည်။ ရေကိုလည်း ခွေးများကဲ့သို့ လျက်သောက်ရသည်။ ထိုနေ့အဖို့အခန်းထဲသို့ မည်သူမျှမလာတော့ဘဲ တစ်ညတာကုန်ဆုံးရသည်။ မနက်အစောတွင်ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ဝင်လာပြီး မွန်မွန်ကိုနှိုးကာ ခွေးလည်ပတ်တစ်ခုချီပေးပြီး.. “ငါ့အမိန့်မရမချင်း ထမရပ်ရ။ လေးဘက်ထောက်သွားရမည်”ဟု ဆိုကာ မွန်မွန်ကိုခွေးဆွဲသကဲ့သို့ဆွဲပြီး အိမ်သာသို့ခေါ်သွားသည်။အိမ်သာခွက်ပေါ်သို့ မွန်မွန်ကိုတက်ခိုင်းပြီး အီးပါ၊ သေးပေါက်ကိစ္စရှင်းစေသည်။
ထို့နောက် ရေပန်းအောက်တွင် ရေချုးိစေသည်။ရေချိုးပြီးသော် မွန်မွန်မှာကိုယ်လုံးတီး၊ အဖုတ်ပေါ်၊ ဖင်တပြောင်ပြောင်ဖြင့် ခွေးမလေးကဲ့သို့ မြေတိုက်ခန်းရှိလှောင်အိမ်ထဲတွင်နေရန် လေးဘက်ထောက်လိုက်ရသည်။ မြေတိုက်ခန်းတွင် လှောင်အိမ်၁၀ခုခန့်ရှိပြီး အထဲတွင် ခပ်ချောချောမိန်းကလေးများမှာ ပါးစပ်တွင်အလုံးကြီးများတတ်ထားသောကြိုးများနှင့် ပိတ်ထားသည်။မွန်မွန်ကိုလည်း ထိုကဲ့သို့ပါးစပ်တွင်အလုံးကြီးဖြင့်ပိတ်ထားပြီး လှောင်အိမ်ထဲတွင် နှောင်ကြိုးဖြင့် တုတ်နှောင်ထားခဲ့တော့သည်။ တစ်နာရီခန့်ကြာသော်မနေ့အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူနှင့် ကုလားဒိန်တို့ဝင်လာပြီး မွန်မွန်ကို လှောင်အိမ်အပြင်ထုတ်ကာ ဝက်တုတ်သလိုကြိုးဖြင့်မလှုပ်နိုင်အောင်တုတ်ပြီး ထုတ်တန်းမှကျလာသောကြိုးတွင် ချိတ်များဖြင့်ပက်လက်ချိတ်တော့သည်။ နို့သီးခေါင်းများ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ညှပ်ဖြင့်ညှပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးတုကြီးကိုထည့်ထားလိုက်သည်။
န့ိုနှစ်လုံးမှာလည်း ကြိုးဖြင့် တင်းကျပ်စွာတုတ်ထားသဖြင့်မို့ထွက်နေသည်။အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူကကုလားဒိန်အား ခါးပတ်ယူခိုင်းပြီး မွန်မွန်၏နို့နှစ်လုံး၊ ရင်ဘတ်၊ ဝမ်းပျဉ်းသား၊စောက်ဖုတ်၊ ပေါင်စသည်တို့ကို ရိုက်စေသည်။ သူကမူ ဖယောင်းတိုင်အကြီးစားကို မီးညှိပြီး မွန်မွန်၏နို့နှစ်လုံး၊ ရင်ဘတ်၊ ဝမ်းပျဉ်းသား၊ စောက်ဖုတ်ပေါ်တို့ကို ဖယောင်းစက်ချနှိပ်စက်သည်။ ပြီးသော် မှောက်လျက်လှန်ပြီး နောက်ကျော၊ ဖင်သားပေါ်စသည်တို့ကို ခါးပတ်ဖြင့်ရိုက်၊ ဖယောင်းစက်ချပြန်သည်။ အားရသော် အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူနှင့် ကုလားဒိန်တို့က မွန်မွန်အား တစ်လှည့်စီလိုးကြသည်။ လိုးပြီးသော် မွန်မွန်အား လှောင်အိမ်ထဲပြန်ထည့်ပြီး အရုပ်ဆိုးဆိုးဝဝလူမှ မိန်းကလေးများနှင့်မွန်မွန်ကို သြဝါဒပေးသည်။ တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုလျှင် နင်တို့ကိုဝယ်မည့်သူများ လာမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုအခါ မျက်နှာအနေအထားမှအစ အစစအရာရာပြေပြေပြစ်ပြစ်ရှိရမည်။
အဝယ်တော်များ ကိုင်တွယ်ကြည့်ရှုလျှင်သော်လည်းကောင်း၊ ခိုင်းစေလျှင်သော်လည်းကောင်း တိရိစ္ဆာန်ကဲ့သို့ကျိုးနွံနေရမည်။ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ ဝယ်သူမကြိုက်လို့ကျန်ခဲ့လျှင် မွန်မွန်ကိုနှိပ်စက်သကဲ့သို့ တောက်လျှောက်အနှိပ်စက်ခံရပြီး ခွေးများနှင့်လိုးခိုင်းပြီး ရုံသွင်းစားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကျိန်းမောင်းဆဲဆိုသည်။ မွန်မွန်တို့မှာ မျက်နှာငယ်လေးတွေနှင့် သူတို့ပြုသမျှနုရမည့်ဘဝတွေပင်။ ထို့နောက် ယခုရောက်နေသောနေရာသည် နင်တို့တိုင်းပြည်မဟုတ်ဘဲ နိုင်ငံခြားတစ်နေရာဖြစ်ကြောင်း၊ ငါတို့လက်ခုပ်ထဲမှရေဖြစ်ကြောင်း၊ နင်တို့အားလုံးစောက်ဖုတ်တွေကို ငါအကုန်လိုးကြည့်ပြီး အကုန်ကြိုက်ကြောင်းစသည်ဖြင့်လည်း ချော့ပြောသည်။ ထိုသို့ဖြင့် မွန်မွန်တို့ကိုရောင်းချမည့် နေ့သို့ ရောက်လာသည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိဖာခေါင်းများမှ လာရောက်ဝယ်ယူကြသည်။
ထိုင်းမ၊ဖိလစ်ပိုင်မ၊ရွှေခေါ်မြန်မာမစသည်ဖြင့် မျိုးစုံသည်။ ဗန်ကောက်ရှိဖာခန်းများကိုလည်း ပို့ရသည်။ ထိုလူကုန်ကူးဂိုဏ်းကြီးသည် ထိုင်းနယ်စပ်တွင်အခြေစိုက်ပြီး အမျိုးကောင်းသမီးလေးများကို ဖာသည်အဖြစ်ဘဝပြောင်းပေးကာ ဒေါ်လာမျိုးမျိုးမြက်မြက်ရကာ စီးပွားလမ်းဖြောင့်နေတော့သည်။ ထိုနေ့မနက်တွင် မွန်မွန်တို့ကို ၅ယောက်တစ်တွဲစီ ခွေးလည်ပတ်ကြိုးများကို မဲကြီးကစုကိုင်ပြီး ဟောခန်းကြီးထဲသို့ခေါ်လာသည်။ ထို့နောက် မိန်းကလေးများကို တစ်သုတ်ပြီးတစ်သုတ်ခေါ်လာပြီး အခန်းအလည်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်စေသည်။ မွန်မွန်တို့၅ယောက်တွဲတွင် ဖိလစ်ပိုင်မ၂ယောက်၊ ကမ္ဘောဒီးယား၂ယောက်နှင့် မြန်မာမမွန်မွန်၁ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူတို့၏ရင်သားပေါ်တွင် ဘာလူမျိုးဖြစ်သည်ကို စတစ်ကာဖြင့်ကပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။
မကြာမီ ဝယ်ယူမည့်လူများဝင်လာကြသည်။ ဥရောပသားများ၊ နီဂရိုးများ၊ တရုတ်လိုလူများစသည်ဖြင့် လူပေါင်းစုံသည်။ နွားရောင်းပွဲများတွင်နွားများကိုကြည့်ရှုသကဲ့သို့ အသံပေါင်းစုံ၊ လူပေါင်းစုံဖြင့် ဆူညံသွားသည်။မွန်မွန်ကို တရုတ်ဖာခေါင်းနှစ်ယောက်က သေချာစစ်ဆေးသည်။ တင်းရင်းနေသေးသောဖင်သားကြီးများကို ဆုတ်နယ်ကြည့်သည်။ လက်မောင်းများ၊ နို့များကိုကိုင်စမ်းသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသေချာဖြဲကြည့်ကာ လက်ဖြင့်နှိုက်စမ်းသည်။ မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်များရွှဲလာကာ ရင်ထဲမှာလည်း လှိုက်တက်လာသည်။ ထို့နောက် မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး ရှေ့နောက်ဝဲယာမှလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုသည်။ မွန်မွန်မှာ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရပ်ပေးနေရသည်။ တရုတ်တစ်ယောက်က မွန်မွန်၏စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကစားရင်း မဲကြီးအား ဈေးမေးသည်။ တရုတ်က ဒီကောင်မကိုတော့ကြိုက်သည်။ သို့သော် ဒီဈေးနှင့်ဆိုလျှင် ငွေအနည်းငယ်ပိုပေးပြီး အသက်ငယ်သည့်ကောင်မကို ယူမယ်။
ဒီကောင်မခိုင်းစားရရင် လေးငါးနှစ်ပဲဟုဆိုကာ အခြားမိန်းမများဘက်ထွက်သွားသည်။ ထို့နောက် လူမည်း၂ယောက်ရောက်လာပြီး မွန်မွန်တို့၅ယောက်လုံးကို ကိုင်တွယ်စစ်ဆေးပြန်သည်။ ဈေးစကားပြောဆိုပြီး နောက်အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ကာ ငွေချေကြသည်။ ထိုလူမည်းများမှာ ဆိုမာလီမှပင်လယ်ဓားပြများဖြစ်ကြောင်း မွန်မွန်တ့ို နောက်မှသိရသည်။ ှမွန်မွန်တို့အား ချက်ချင်းပင် အဝတ်အစားဝတ်စေပြီး ကုန်ကားကြီးဖြင့် ဆိပ်ကမ်းသို့ခေါ်ဆောင်သွားကာ စက်လှေအကြီးစားကြီးပေါ်တွင်တင်ပြီး ကုန်သင်္ဘောပုံစံဟန်ဆောင်ရုပ်ဖျက်ထားသော ယင်းတို့၏မိန်းရှစ်ဆီသို့ ခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်။
စက်လှေထွက်ကတည်းက မွန်မွန်တို့မှာအလိုးခံရသည်။ လီးတွေကလည်း တုတ်လိုက်သည်မှာ လီးထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးပြဲအာကျန်ခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် မွန်မွန့်ကိုအလိုးများသည်။ နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးသည်။ ဖင်ဖွင့်ခံရသည်။ သဘောၤကြီးပေါ်ရောက်သောအခါတွင်လည်း သဘောၤပေါ်မှဓားပြများက လိုးကြပြန်သည်။ သ့ိုဖြင့် မွန်မွန်မှာနေ့စဉ်အလိုးခံနေရသည်။ လိုးပုံများကလည်း ကြမ်းတမ်းစုတ်ပဲ့လှသည်။ လူပေါင်းစုံဖြင့် နည်းမျိုးစုံအလုပ်ခံရသည်။ လှပချောမောပြီး ကိုယ့်ဂုဏ်အဆင့်အတန်းနှင့် သိမ်မွေ့သောရွှေမလေးမွန်မွန်ခမျာ အောက်တန်းကျယုတ်မာလှသောဆိုမာလီဓားပြများထံ ရောင်းစားခံရပြီး ဆိုမာလီတွင် ဖာသည်မလေးဘဝဖြင့် ရှင်သန်အသက်မွေးရတော့သည်။