မေညိုနဲ့ ဦးဇာနီက အသက်ကွာသည် ။ မေညို အသက်၂၅ အရွယ်မှာ မိဘတွေက အသက်၆၀ အရွယ် မုဆိုးဖို ဦးဇာနီနဲ့ နေရာချထားပေးသည် ။ အခု မေညိုက အသက်၄၀ ဖြစ်လာတဲ့အချိန် ဦးဇာနီက အသက်ရ၅နှစ် ဖြစ်နေပြီ ။ ဦးဇာနီသည် အသက် ရဝအရွယ်လောက်က စပြီး လိင်ကိစ္စ မှာ အားနည်းလာသည် ။ မေညိုသည် ဒီကိစ္စမှာ အားမရခဲ့ဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခု အသက်ရ၅နှစ် အရွယ်ကို ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ဦးဇာနီသည် ကျန်းမာရေး ချို့တဲ့လာသလို လုံးလုံး ပန်းသေသွားပြီ ။ အရင်ကမှ တခါတလေ မေညို့ကို ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးသေးသည် ။ အခုတော့ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး နေနေရတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်နေပြီ ။
မေညို့ကို လိင် ဆက်ဆံဖို့ နေနေသာသာ ရုတ်တရက် ထထိုင်ဖို့တောင် မလွယ်ကူတော့ ။ တခါတရံ မေညိုက ကာမ ဆန္ဒစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာတတ်ပြီး ဦးဇာနီကို စိတ်ပြန်ထနိုင်မလား ဆိုပြီး ဆွပေး ပေမယ့် ဦးဇာနီကတော့ လုံးဝကို မထနိုင်တော့ပါဘူး ။ မေညိုလည်း သက်ထွေးအောင် ခံစားရသလို ဆန္ဒမပြည့်လို့ ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားတဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်နေရပြီ ။ သူ့အကြောင်းနဲ့သူ သက်ထွေးအောင်ရော မေညိုရော လိင်ဆက်ဆံမှု မရကြလို့ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေကြသည် ။ မပြည့်ဝတဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ပြီး နေခဲ့ကြသည် ။
ကိုယ့်မိန်းမ..ကိုယ့်လင် အပေါ်မှာ သစ္စာမမဲ့ချင်တာကြောင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို တောင့်တ လိုလားတဲ့ စိတ်တွေကို အတင်း အောင့်အည်းထားခဲ့ကြသည် ။မေညိုသည် လင်အိုကြီးနဲ့ ဘာမှ အလုပ်မဖြစ်တာကြောင့် တဏှာစိတ်တွေ တအား ထကြွနေသည် ။ ကိုယ့်ဖါသာ လက်နဲ့ ပွတ်သပ် အာသာဖြေရုံလောက်နဲ့ တင်းတိမ်မှု မရရှိနိုင်လို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားနေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒကို ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမလဲ စဉ်းစားတော့သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ဦးဇာနီကို ကြည့်ပေးနေတဲ့ ဆရာဝန် ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ် နဲ့ မေညိုတို့ တွေ့ကြတော့တာဘဲ ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည် မိန်းမနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့လူပါ ။
သို့ပေမယ့် မိန်းမ ဝါသနာအိုး တယောက်မို့ သူ့လူနာ ဦးဇာနီဟာ ပန်းမလာတော့တဲ့ ရောဂါသည်ကြီး တယောက်ဆိုတာလည်း သူက အသိဆုံးလူ ဖြစ်တော့ မေညိုတယောက် လိင်ဆက်ဆံတာ မရလို့ ဘယ်လို ဆာလောင်နေမယ် ဆိုတာကို သိသူ ပီပီ မေညိုကို လူနာ လာကြည့်တိုင်း မထိတထိနဲ့ ဖန်တော့တာဘဲ ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည် ရုပ်ဖြောင့်သည် ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ယောက်ျား ပီသသည် ။
ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့ ကြည့်ကောင်းသည် ။ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတဲ့ မိန်းမအပေါ် ရိုးအီ စိတ်ပျက်ပြီး အသစ်အဆန်း စားသုံးလိုတဲ့စိတ်တွေနဲ့ စော်အမိုက်စား မြင်ရင် လိုက်ဖန်တတ်တဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည် ဦးဇာနီကို ဆေးကုသွား တိုင်း ခါးသေးသေး တင်ကားကားလုံးလုံးနဲ့ မေညိုကို မျက်စိကျသွားခဲ့သည် ။ ဦးဇာနီရဲ့ အလစ်မှာ မေညိုဟာ အင်မတန် လှသည် ချောသည် တောင့်သည် ဆိုပြီး တနေ့ကို စကားတလုံးစ နှစ်လုံးစ သွင်း ပြီး သူစိတ်ဝင်စားနေတယ် ဆိုတာကို အသိပေးသည် ။ မေညိုကလည်း ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ယောက်ျားကို လိုချင်နေတဲ့မိန်းမ ။ ဆာနေတဲ့ မိန်းမ ။သက်ထွေးအောင် အပါအဝင် ယောက်ျား အများစုက သူမအလှအပတွေကို တပ်မက် လိုလားနေကြတာကိုလည်း သဘောပေါက်သည် ။ သိသည် ။
တယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မည် လို့လည်း မှန်းဆနေသည် ။ သက်ထွေးအောင်ကတော့ ရန်ကုန်မှာမို့ ပြင်ဦးလွင်က သူမနဲ့ အနေဝေးနေသည် ။ ဦးဇာနီကို နေ့နဲ့ည ကြည့်ပေးဖို့ လူနာစောင့်တယောက် သူတို့ငှားကြဖို့ ရှာဖွေကြတော့ ဦးဇာနီ ဟိုအရင်တုံးက တပည့်ဖြစ်ခဲ့ဘူးတဲ့ကိုမာဒင်ကို သွက်လက်ချက်ချာပြီး မွန်မွန်ရည်ရည် ရှိလို့ ဦးဇာနီက ခေါ်ခန့်လိုက်သည် ။ ကိုမာဒင်သည် အသက်၅၀ခန့် သန်တုံးမြန်တုံး ဗလကောင်းကောင်းနဲ့ လူ ဖြစ်သည် ။ မေညိုလည်း ကိုမာဒင်နဲ့တအိမ်ထဲ အတူတူ နေရတာကို စိတ်တွေ လှုပ်ရှားမိတာ အရမ်းဘဲ ။
ဒါပေမယ့် ကိုမာဒင်က သူ့ကို အရမ်းလေးစားရိုသေသည် ။ မျက်လုံးနဲ့တောင် စေ့စေ့မကြည့် ။ မေညိုက အထာခင်းချင်တာတောင် သူက သဘောမပေါက်တဲ့ပုံ ဖြစ်နေသည် ။ ကိုမာဒင်ကို ဖန်လို့ မရနိုင်တော့ သူမကို လာဖန်ချင်နေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ကိုဘဲ သားကောင်အဖြစ် မေညို ရွေးလိုက်ရတော့သည် ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ် ကလည်း မေညို့ကို လေ့လာနေတာပါ ။ မေညို မီးစိမ်းပြရင် ခုန်ဝင်လာမယ့်လူ ။ မေညိုကလည်း တအား လိုချင်နေတော့ တရက်မှာ ဦးဇာနီအတွက် လိုအပ်နေတဲ့ဆေးကို နောက်တနေ့ အထိ မစောင့်တော့ဘဲ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ ဆေးခန်းမှာ သူလာယူမည်လို့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။
ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ကလည်း မေညို သူ့ဆေးခန်းကို လာမည် ဆိုတာကို ဝမ်းသာစွာနဲ့ လက်ခံလိုက်သည် ။ နပ်စ်ကို ခပ်စောစော ပြန်လွှတ်လိုက်သည် ။ အမှန်မှာ အမျိုးသမီး လူနာကို နပ်စ်နဲ့အတူ စမ်းသပ် စစ်ဆေးရတာ ထုံးစံ ဖြစ်ပေမယ့် မေညိုကိုတော့ ဒီည အပီ ဖြုတ်မှာမို့ နပ်စ်ကို မရှိစေချင်တော့ဘူး ။ ဆေးခန်းပိတ်ခါနီး အချိန်မှာ မေညို့ကို လာခိုင်းလိုက်သည် ။ မေညို လည်း ဆေးခန်းကို ရောက်ရော သူက ဆေးခန်းပိတ်ပြီ ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးကို ဆေးခန်း အပြင်ဖက်မှာ ချိတ်လိုက်သည် ။ ဆေးခန်းအရှေ့က မီးကိုလည်း ပိတ်လိုက်သည် ။ မေညို့ကို ဆေးခန်းပေါက်ဝက စောင့်ကြိုနေပြီး မေညို ဝင်ပြီးတာနဲ့ ဆေးခန်း တံခါးကို အတွင်းကနေ ပိတ်လိုက်သည် ။
“ လာ..မေညို ..အတွင်းခန်းကို..ကျနော်က မေညို့ကိုပါ လိုအပ်တာ စစ်ဆေးပေးမလို့..ဒါကြောင့် ဆေးခန်းပိတ်ချိန် ခေါ်လိုက်တာ….” မေညိုက ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ကို ဘိုက်အောင့်အောင့်နေသည် လို့ ပြောခဲ့လို့ ဒီနေ့ည စမ်းသပ်ပေးမည်လို့ ပြောနေတာ ဖြစ်သည် ။ မေညိုလည်း သူစမ်းသပ်တာကို ခံချင်လို့ ဘိုက်အောင့်တာ ကို စမ်းသပ်ပေးပါ လို့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ် အိမ်ကို လာတုံး ပြောခဲ့ဘူးသည် ။ တကယ်တန်း စမ်းသပ်ခံရမယ် ဆိုတော့လည်း စိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားမိနေသည် ။ “ အခု နည်းနည်း သက်သာသွားပြီ ဒေါက်တာ….” လို့ တုန်ရင်တဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ “ သက်သာတယ် ဆိုပေမယ့် စစ်လိုက်တာ ကောင်းတယ်..မေညို..တော်ကြာ…နောက်မှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဖြစ်ပြီး အပ်နဲ့ ထွင်းရမှာကို ပုဆိန်နဲ့ ပေါက်နေရအုံးမယ်….လာ မေညို….စမ်းသပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် …” ဒီအချိန်မှာ မေညို့ရင်တွေ အရမ်းကို ခုံနေသည် ။
အခုံမြန်နေသည် ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည်လည်း မိန်းမ ရှိသူ အတွေ့အကြုံများခဲ့သူ ဖြစ်ပေမယ့် အခုလို သူများ မယား ချောချောလှလှ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးနေတဲ့ မိန်းမချောတယောက်ကို ဖြုတ်ရတော့မှာမို့ စိတ်တွေ အရမ်း ထကြွပြီး သူ့ဘောင်းဘီထဲက ဖွားဖက်တော်ကြီးလည်း နိုးထ တင်းမာနေရပြီ ။ စမ်းသပ်ခန်းလေးထဲကို ရောက်တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ မေညို့ကို ပက်လက်လေး အိပ်ခိုင်းလိုက်သည် ။ “ ဘယ်နေရာ နာလဲ ဆိုတာ ကျနော့်ကို ပြောပါအုံး မေညို……” အကိုင်အတွယ် ရဲတင်းတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်တွေက မေညို့ ဘိုက်သားပြင်ပေါ်ကို စမ်းသပ်ကြည့်နေသည် ။
“ ထမိန်ကို ဖြေလျော့လိုက်အုံး မေညို..သေသေချာချာ စမ်းရအောင်…..” မေညိုက ထမိန်စကို ဖြေပြီး အောက်ကို လျောချလိုက်တဲ့အခါ ချက်အောက် ဆီးစပ်အထိ အဝတ်မဲ့သွားသည်ကို ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ် တွေ့လိုက်ရပြီး သူ့လက်ဖဝါးတဖက်နဲ့ ဒီနေရာတွေကို ဖိကြည့် ပွတ်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာမှာ နာသလဲ မေးသည် ။ မေညိုသည် ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့ ကိုင်တွယ်တာကို ခံနေရတဲ့ အချိန်မှာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်ပြီး အင်္ဂါစပ်က အရည်တွေ ရွှမ်းကနဲ ရွှမ်းကနဲ စိမ့်ထွက် ယိုစီးနေသည်ကို ခံစားမိနေသည် ။ သိနေသည် ။ ဒေါက်တာ့ဆီကို အလာ ဝတ်ပြီးသား ပင်တီအတွင်းခံလေးကို ပြန်ချွတ်ထားခဲ့သည် ။
ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်က မေညို ပင်တီ မဝတ်လာတာကို သိလိုက်သည် ။ သူ့လက်ဖဝါးက ဆီးစပ်ကို ဖိပွတ်ကြည့်နေသည် ။ “ ဒီနေရာကော အောင့်လား..မေညို…..” ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ အသံတွေလည်း တုန်ခါနေသည်လို့ မေညို ထင်မိသည် ။ “ အင်း…”ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက မေညိုရဲ့ အင်္ဂါစပ် အကွဲကြောင်းကို စမ်းသပ် ကိုင်ပွတ်နေသည် ။
“ အို ..ဟင်….အင်……အ………” မေညို့မျက်လုံးလေး ဖျတ်ကနဲ ပိတ်သွားသည် ။ အကွဲကြောင်းက နှုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးတွေကို အစမ်း ခံနေရသည် ။ မေညို တောင့်တနေတဲ့ဟာတွေကို မေညို ရနေပြီ ။ ယောက်ျား တယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မေညို လိုလားနေခဲ့တာ ကြာမှဘဲ ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မေညို့ အင်္ဂါစပ်သည် ကာမအရည်ကြည်တွေ စိုစိုရွှဲနေပြီ ။ “ မေညို အပေါ်က အကျႌတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား……” “ ဟုတ်..ဒေါက်တာ……” သူ့လက်ချောင်းတွေ သွက်သွက် လှုပ်ရှားနေတဲ့ အချိန် မေညိုလည်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်လေးနဲ့ ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။
“ လှလိုက်တာ မေညိုရယ်……” “ ဒီနေရာရော နာလားဟင်… မေညို ……” “ ဟင့်အင်း…..” အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို လိုင်းဆွဲပေးနေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေကြောင့် ကာမအရည်ကြည်တွေ ပိုပို စိမ့်ယိုထွက်စီးလာတာ အရမ်းဘဲ ။ “ ဘာဖြစ်လဲ….ယားလားဟင်…..” “ ဟင့်အင်း…..ကောင်းတယ်…..” မေညိုရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး တွန့်ပြီး ပြုံးရင်း ဖြေလိုက်သည် ။
ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်က သူ့လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်တွေကို ပူးလိုက်ပြီး အင်္ဂါစပ် အပေါက်ထဲကို ထိုးနှိုက်လိုက်သည် ။ တအားကြီး ထိုးနှိုက် လိုက်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး ။ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ ကာမအရည်တွေနဲ့ စီးစီးလေး နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး ဝင်သွားတာပါ ။အသွင်းအထုတ်လေးတွေက မေညို့ပေါင်တန်တွေကို အပေါ်ကို ကြွထောင်သွားစေသည် ။ “ အို…….အို………အို…….” ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေသည် ။ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် ဒီ အဝင်အထွက်လေးတွေက စွပ်…စွပ်….စွပ် ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ထွက် နေသည် ။
သူ့နောက်လက်တဖက်က မေညို့ တင်းထွားတဲ့ ရင်စိုင် တဖက်ကို ကိုင်ညှစ်နေသည် ။ “ အိုး….ဒေါက်တာရယ်……” မေညိုရဲ့ ထမိန်ပျော့လေး လျောကနဲ ကျွတ်သွားသည် ..။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်က ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့ မေညို့ ထမိန်လေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လွှတ်ချလိုက်ပြီး မေညို့ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲကားလိုက်သည် ။
မို့ဖေါင်းတဲ့ မေညို့ မိန်းမ အင်္ဂါက ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် နိုးကြွနေလို့ ပိုပြီး ဖေါင်းမို့တင်းနေသည် ။ “ အို..ဒေါက်တာ..ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်…..” “ မေညို့ကို နမ်းပေးမလို့…” ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ ထွက်သက်နွေးနွေးက မေညို့ အင်္ဂါစပ်ကို လာ ရိုက်ခတ်သည် ။ “ အို..ဒေါက်တာရယ်……” ဒေါက်တာ ကျော်ဇင်လတ်သည် ဘာဂျာ အရမ်းကို အမှုတ်ကောင်းတဲ့ လူတယောက် ဆိုတာ မေညို သိလိုက်ရသည် ။ တော်ပါသေးသည် ။ မေညိုသည် အိမ်က မထွက်ခင် ပေါင်ကြားဖင်ကြားနေရာ တွေကို သေသေချာချာ ဆေးကြောသန့်စင်ခဲ့လို့ ။ အငမ်းမရ ယက်နေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ဆွဲရင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး အော်ဟစ်မိရသည် ။ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးသွားလဲတောင် မသိ ။
ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းရင်း…။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လျာအပေါ်မှာ ကာမအရည်တွေ ရွှမ်းကနဲ ထုတ်ပန်းလိုက်မိရပြီ…။ ဘေးတိုက်လေး လှဲနေတဲ့ မေညို့ကို သူ အနောက်က ဖက်ထားသည် ။ သူရော မေညိုရော အဝတ်မဝတ်ထားကြသေး ။ “ မေညို……” “ အိမ် ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်ရမလဲ…..” “ ဘယ်အချိန် ဖြစ်ဖြစ် ရတယ်….အကိုကြီးက ဆေးသောက်ပြီး အိပ်တာ…သူ မနက်ကျမှ နိုးတယ်လေ..ဒေါက်တာ သိသားဘဲ…..သူ့ဘေးမှာ သူ့တပည့် ကိုမာဒင် စောင့်အိပ်ပေးတယ်……” “ မေညို့ကို ကျနော် ချစ်ချင်သေးတယ်…..” ဒေါက်တာကျော်ဇင်ရဲ့ လက်ဖဝါးက မေညို့ တင်သားတဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။
ချစ်ချင်တာများ ပြောနေရသေးသလား….မေညိုသည် မေညို့တကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ထဲကို ထည့်ပြီးသားဘဲလေ ။ မေညိုကလည်း သူ ချစ်ပေးတာတွေကို လိုလားနေတာပါ ။ ကော့တင်းနေတဲ့ မေညို့ ရင်သားတဖက်က ရင်သီးလေး သူငုံဟတ်လိုက်သည် ။ ဒီလို မခံရတာ နှစ်တွေနဲ့ ချီ ကြာခဲ့ပြီ ။ စို့ပေးနေရင်း သူ့လက်တဖက်က မေညို့ အင်္ဂါစပ်ကို အုပ်ကိုင်ထားသည် ။ ရင်သီးလေးတွေကို သူ တလှည့်စီ စို့ပေးနေသည် ။ “ ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ကြည့်လေ…မေညို…..” သူပြောလိုက်လို့ မေညိုလည်း လက်ကို သူ့ပေါင်ကြားဖက်ကို ပို့လိုက်ပြီး ထောင်မာနေတဲ့ ပူနွေးနွေး လိင်တန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။ စီးကပ်ကပ် အရည်တွေ လက်မှာ စိုပေသွားသည် ။ “ စုတ်ပေးမလားဟင်….” “ အင်း…..” စောစောက မေညို့ကို သူ ယက်ပေးကထဲက သူ့ကို တုံ့ပြန်ပြီး စုတ်ပေးချင်မိခဲ့တာပါ ။ မေညို့ဖက်က စပြီး ပြောဖို့ ရှက်နေလို့ ။ သူ့ဟာကို မေညို အားရပါးရ စုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူလည်း မေညို့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး ညည်းလိုက်တာတွေ တွေ့ရသည် ။
နေညိုလည်း အကိုကြီးကို ဟိုးတုံးက ဒီလိုဘဲ စုတ်ပေးခဲ့ဘူးလို့ ကျွမ်းပြီးသားပါ ။သူက နောက်ပိုင်းမှာ မေညိုစုတ်တာ အရမ်းကို ထိတယ်..ကောင်းလွန်းတယ် လို့ ပြောတာဘဲ ။ မေညို့ကို သူ အားရပါးရ စပ်ယှက်သည် ။ မရတာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့တာမို့ သူ လုပ်တာတွေကို အရမ်း ကြိုက်သည် ။ မေညိုလည်း အောက်ကနေနေ အပေါ်ကနေနေ သူ့ကို တုန့်ပြန်မိသည် ။ ပင့်ပေး ကော့ပေးမိသည် ။ နှစ်ယောက်လုံး ကျေနပ်ကြရတဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်ပွဲလေးပါ ။
အိမ်ပြန်ခါနီး သူက အကဲပါသေးသည် ။ ဘယ်တော့ ထပ် တွေ့ကြမလဲ တွေ့ရအောင်…တဲ့ ။ မသိသေးဘူး..တွေ့တာပေါ့လို့ မေညိုလည်း သူ့ကို ပြန်ပြောမိသည် ။ မေညို့စိတ်တွေ အရမ်းကို ပေါ့ပါးသွားသလိုဘဲ ။ ငတ်မွတ်နေတာတွေကို ရလိုက်လို့ ။ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်တယ် ဆိုတဲ့ လူတွေ လုပ်ထားတဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ စည်းဘောင်တခုကိုတော့ မေညို ကျော်ဖေါက်ခဲ့လိုက်သည် ။ ဒါပေမယ့် မေညို လိုအပ်နေတာကို ရယူလိုက်ရလို့တော့ ကျေနပ်နေလေတော့သည်….ပြီး ။