အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ရွှေပန်းငွေပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။မေမေဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။မေမေရဲ့ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်းကြားနေရသည်။ဒါပေမယ့် ငုဝါမထချင်သေး။ ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။မိုးအေးအေးနဲ့အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ ဟဲ့ ငုဝါမထသေးဘူးလား။ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မာပဲ´ဟုမေမေလှမ်း ပြောမှအိပ်ယာကလူလဲထပြီးအခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက ငုဝါကိုပျူးကြည့်နေသည်။ပြီးတော့ ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်းပြန်ကြည့်ဦး။ အပျိုဖြစ်နေပြီ ခုထိ ဖင်တုန်းလုံးနဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ´ လို့ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာငုံ့ကြည့်မိသည်။
အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတာပါဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။တော်သေးတာပေါ့ သားမိနှစ်ယောက်ထဲနေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေကိုဘာမှ ပြန်ပြောမနေတာ့ဘဲအိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။အိပ်နေရင်းကျွတ်ကျထားတဲ့ ထဘီက ခြင်ထောင်ခြေရင်းမှာပုံရက်သား။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး အဝတ်တွေကို လျှော်ပုံးထဲထည့်သည်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးမြင်ရတိုင်း ငုဝါရင်ဖိုမိသည်။
ဘာကြောင့်ရယ်လို့တော့အတိအကျမပြောတတ်။ ငုဝါရင်ဖိုသည်။ပြီးတော့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနို့နှစ်လုံးကို အပေါ်သို့ပင့်စကြည့်သည်။နို့တွေကကြီးလွန်းလို့ ကိုယ့်ဘာသာပြန်ကိုင်ရတာကိုပင်အားရစရာ ကောင်းလှသည်။ ကလေးအရွယ်ဝတ် အတွင်းခံတွေငုဝါနဲ့မတော်တော့။ အကြီးဆိုဒ်တွေပဲရွေးဝယ်ရသည်။ ပြီးတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလဲဆိုဒ်ကြီးမှ ငုဝါနဲ့တော်သည်။အမေ ဆို ညီးလည်းငါနဲ့တူလို့လားမသိ ထွားလိုက်တာအေ´ လို့မကြာခဏပြောတတ်သည်။ စဖုတ်လေးကိုငုံ့ကြည့်သည်။ဆီးစပ်နားမှာ အမွှေးစိမ်းလေးတွေကအစီအရီ။ အခုလိုအမွှေးစိမ်းနုနုလေးတွေကိုငုဝါသဘောကျသည်။ ငုဝါသူငယ်ချင်းအထွေးဆိုရင်သူ့အမွှေးတွေက မည်းပြီးအရှည်ကြီးတွေတဲ့။ခဏခဏရိတ်လို့ အမွှေးကြမ်းတွေထွက်လာတာလို့ပြောတယ်။ ငုဝါတော့မရိတ်ပေါင် ဒီလိုစိမ်းနုနုလေးကိုပဲ သဘောကျသည်။အောက်ကိုနည်းနည်းငုံ့ပြီး စဖုတ်လေးကိုအသေအချာကြည့်မိသည်။
ပန်းနီရောင် ဖောင်းကြွကြွလေး။ ငုဝါချစ်လိုက်တာလေ။ဒါပေမယ့်အသက်ကြီးလာရင် ငုဝါစဖုတ်လေးမဲသွားမှာကိုတော့ စိတ်ပူသည်။ ငုဝါ မေမေ့ စဖုတ်ကြီးကိုမြင်ဖူးသည်။မေမေလည်း ငုဝါလိုအိပ်ရင် ထဘီတခြားလူတစ်ခြားဖြစ်တတ်သည်။ ငုဝါနဲ့မတူတာကပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပြီး အိပ်တတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ငုဝါကတော့ အိပ်ရင်ငြိမ်ငြိမ်လေး အိပ်တတ်သည်။ ဒါကြောင့် မေမေ စဖုတ်ကြီးကို ခဏခဏမြင်ဖူးသည်။ စဖုတ်ကြီးမှာငုဝါလက်ဝါးထက်ပင်ကြီးချင်သေးသည်။ ပြီးတော့ မဲတူးပြီးဖောင်းကားနေတာ။ ငုဝါလည်း ဒီအမေကမွေးလာတာမို့ အသက်ငယ်သေး ပေမယ့် စဖုတ်ကတော့ငုဝါလက်တစ်ဝါးရှိသည်။ ဒါပေမယ့် မေမေလိုတော့စဖုတ်ကြီး မမဲချင်။ အခုလို နီရဲရဲ ဖောင်းကြွကြွလေးပဲလိုချင်သည်။ သမီး ငုဝါ ရေမြန်မြန်ချိုးစမ်း။ဒီကောင်မလေးကျောင်း နောက်ကျတော့မှာပဲ´လို့ မေမေလှမ်းအော်မှ ငုဝါအတွေး လွန်နေမိတာကို သတိရသည်။ကိုယ့်ဘာသာ ရှက်ပြုံး ကလေးပြုံးမိပြီး ရေအမြန်ချိုးရတော့သည်။
ငုဝါမ ကြာလိုက်တာ´လို့အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင်စောင့်ရင်း မျက်စောင်းထိုး နေတဲ့ အထွေးလက်ကိုစွဲပြီးငုဝါတို့ ကျောင်းအမှီခြေကုန်သုတ်ရပါတော့သည်။ ဇွန်လသည် မိုးဖြိုင်ဖြိုင်ကျတဲ့လဟုဆိုတဲ့အတိုင်း မိုးက ရွာလွန်း သည်းလွန်းလှသည်။ညက စိတ်တိုင်းကျ ရွာချထားတဲ့မိုးကြောင့် လမ်းတစ်လျှောက် စိုစွတ်နေသည်။ သစ်ပင် သစ်ရွက်တို့သည်လည်း သူတို့ကိုယ်ပေါ်က မိုးရေးစက်တွေကိုခါချပြီး စိမ်းစို လဲ့မှုန်နေတော့သည်။ ငုဝါတို့ကျောင်းသွားချိန် မိုးတိတ်နေလို့တော်သေးသည်။ ကျောင်းအဝင်လမ်းမမှာစိန်ပန်းပွင့်နီရဲရဲတို့သည် မြေပြင်ပေါ်အတုံးအရုံးလဲကျနေကြသည်။
ညတုန်းကလေရောမိုးရောကျထားတာကြောင့် ကြွေကုန်တာပဲဖြစ်ရမည်။စိန်ပန်းပွင့်နီရဲရဲတွေကို ကျော်ပြီး ငုဝါပင် တရုတ်စကားပင်တွေကို ကျော်လိုက်တာနဲ့ ငုတို့အတန်း ၉တန်း B ခန်းကိုရောက်သည်။ ငုဝါတို့ အတန်းထဲခြေချမိတာနဲ့ကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းထိုးသံမြည်တော့တာပဲ။ တော်သေးတယ် မဟုတ်ရင် ဆရာမကြိမ်လုံးနဲ့ နင့်ဖင်ကောက်ကြီးနဲ့တိုးပြီ´ လို့ပြောပြီး အထွေးရယ်နေသည်။ နိုင်ငံတော်သီချင်းဆို ဘုရားရှိခိုးပြီးတာနဲ့ အတန်းခေါင်းဆောင်ရဲ့အသံက ဟိန်းထွက်လာသည်။ဒီနေ့ ဆရာမ မလာဘူးခွင့်ယူထားတယ်တဲ့။
ပျော်လိုက်တာလေ။ပထမဆုံး စာသင် ချိန်ကိုတော့ ငုဝါတို့အေးဆေးနေလို့ရပြီ။ ငုဝါတို့လည်း မြင့်မြင့်တို့ရှိရာ နောက်တန်းဘက်လှည့်ပြီး စကားဖောင်ဖွဲ့မိကြသည်။မြင့်မြင့် မပွတ်ကျွတ်လို့ခေါ်ရလောက်အောင် သတင်းစုံသည်။တစ်ကျောင်းလုံး သူမသိတာမရှိ။ အခုလည်း မြင့်မြင့်က သတင်းတစ်ခုဖောက်သည်ချဖို့ပြင်နေသည်။ C ခန်းက အောင်တိုး တို့အဖွဲ့သိတယ်မလား။ အရပ်ရှည်ရှည်နှာချွန်ချွန် နဲ့မျက်နာရူးလေ။ အေး အဲ့ကောင်တွေအဖွဲ့ မနေ့က အတန်းထဲမှာ ဖုန်းယူလာပြီး အောကားကြည့်လို့တဲ့ ဒီနေ့ မိဘခေါ်ထားတယ်။ဆရာကြီးက မိဘတွေရှေ့မာ ဆော်ပတော်တီးမာတဲ့ ဒီကောင်တွေကို´ မြင့်မြင့်ကိုကြည့်ပြီး ငုဝါတို့မှာ ရင်တွေပန်းတွေ တုန်းလိုက်တာ။
အောကားတဲ့ အောကားဆိုတာ ယောကျၤားနဲ့မိန်းမ ဟိုဟာလုပ်တဲ့ကား အဲ့ထဲက ယောကျၤား လီးကြီးတွေက အကြီးကြီး တွေလို့ မြင့်မြင်ပဲတစ်ခါပြောဖူးတယ်။ ငုဝါမှာ ရင်တွေတုန် နှလုံးတွေတုန် လိုက်တာဆိုတာ။ အထွေးကတော့ ဘာမှမသိသလို။နားမလည်သလိုနဲ့ မျက်လုံးလေး ပျူးကြောင်လျှက်သား။ ကျောင်းဆင်းတော့ မိုးအုံ့လာတာကြောင့် ငုဝါတို့ အိမ်ကို သုတ်ခြေတင်ပြန်ရသည်။
လမ်းမှာ အထွေးက ငုဝါကို ဒီညအိမ်လိုက်အိပ်ဖို့ပြောသည်။ ငုဝါလည်းမနက်ဖြန်ကျောင်းပိတ်တာမို့အထွေးတို့အိမ်လိုက် အိပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေမေဆီခွင့်တောင်းပြီး အဝတ်အစားလဲကာ အထွေးတို့အိမ်တစ်ခါတည်း လိုက်သွားလိုက်သည်။ အထွေးတို့အိမ်က အဝေးကြီးမဟုတ် ငုဝါတို့နောက်တစ်လမ်းကျော်လေးတင်။ အထွေးအမေ ရွာပြန်နေတာကြောင့် အိမ်မှာ အထွေးနဲ့ အထွေးအဖေသာရှိသည်။ အထွေးကလည်း ငုဝါလိုတစ်ဦးတည်းသောသမီး။ အထွေးနဲ့မတူတာက ငုဝါမှာ အဖေမရှိတော့ အဖေဆုံးတာဖြင့် ဆယ်နှစ်တင်းတင်းပြည့်တော့မယ်။
အထွေးရဲ့အဖေနဲ့အမေက ငုဝါကိုချစ်ကြပါသည်။ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပေါင်းလာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေမို့ မိဘတွေနဲ့လည်းရင်းနှီးနေကြသည်။ ငုဝါမှာအဖေမရှိတာကြောင့်ပဲလားမသိ အထွေးအဖေကိုတော့ ငုဝါအတော်လေးခင်သည်။ ဦးလို့ပဲရင်းရင်းနှီးနှီးခေါ်သည်။ ငုဝါကိုမြင်တော့ အထွေးအဖေက ရင်းရင်းနှီးနှီး နှုတ်ဆတ်သည်။ လာ လာသမီး အိမ်ထဲမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေ အထွေးအမေကတော့ ပြန်မရောက်သေးဘူးကွ။
အထွေး သမီး သူငယ်ချင်းကို မုန့်တွေ ထုတ်ကြွေးလိုက်နော်´ဟုပြောသည်။ ပြီးတော့ ငုဝါ ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ အသာကလေးထိုးဖွပြီးအိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသည်။ ငုဝါလည်း လျှာထုတ်ပြီး ဟုတ် ဦး လို့ ပြန်နှုတ်ဆတ်လိုက်သည်။ ငုဝါတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားပြောနေရင်းမှာ မိုးက ဒလဟော ရွာချလာသည်။ ဒီညတော့ အိပ်ကောင်းပြီဟု ငုဝါတွေးလိုက်မိသည်။ မိုးရွာသံကြားတာနဲ့ အထွေးအဖေ ဘောင်းဘီတို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ထွက်လာသည်။အထွေးက ဖေဖေ သမီးတို့လည်းမိုးရေချိုးမယ် ´ လို့ပြောပြီး ငုဝါလက်ကို ဆွဲကာ အထွေးဖေဖေနဲ့အတူ အိမ်အပြင်ကို လိုက်ထွက်သည်။အထွေးဖေဖေ ဘာမှမပြော ငုဝါတို့ကို ပြုံးပြီးကြည့်နေသည်။မေမေသာဆို ငုဝါကိုအော်လိုက်ဆူလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း။ တစ်ကိုယ်လုံးမိုးရေရွှဲရွှဲဆိုတော့မှငုဝါသတိထားမိသည်။ ငုဝါ အတွင်းခံဘော်လီရော အောက်ခံဘောင်းဘီရော ဘာတစ်ခုမှ ဝတ်မထားမိ။ညအိပ်ဂါဝန်ပါးပါးလေးကို သာဝတ်ထားမိခြင်းဖြစ်သည်။ပြီးတော့ ဂါဝန်ကလည်း တင်ပါးဖုံးရုံလောက်လေး။
ငုဝါလက်မြှောက်လိုက်ရင်တောင်စဖုတ်လေး ပေါ်နေပြီ။ အထွေးကတော့ ထဘီနဲ့အကျီလက်က်ရှည်နဲ့မို့ဘာမှ မသိသာ။ ငုဝါမှာတော့ နဂိုတည်းက နို့တွေ ဖင်တွေကကြီးပါတယ် ဆိုမှ ဂါဝန်အပါးလေးကို မိုးရေစိုရွှဲနေတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ရစရာမရှိအောင် ပါပဲ။နို့တွေဆိုတာလည်း အကျႌအပြင်ပေါက်ထွက်တော့မလားထင်ရတယ်။ စောင်ဖုတ်မွှေးလေးတွေတောင်မြင်နေရပြီလားမသိ။ ငုဝါရဲ့ ဖင်ကြီးဆိုတာ ဂါဝန်ပါးပါး တိုတိုအောက်မှာ စွင့်ကားပြီး အိုး ငုဝါ မတွေးချင်တော့ပါဘူး။ ရှက်လိုက်တာဖြင့် ပြောမနေနဲ့တော့။ညဘက် လမ်းပေါ်မှာလူရှင်းနေလို့တော်ရော့မည်။မဟုတ်ရင် ငုဝါရှက်တာနဲ့သေမှာပဲ။ လမ်းပေါ်မှ လူမရှိပေမယ့်အထွေးအဖေရှိသေးတာပဲလို့ ပြန်တွေးမိတော့ ငုဝါရှက်ရပြန်သည်။အထွေးအဖေက ငုဝါတို့နဲ့ ခြေငါးလှမ်းလောက်မှာရပ်နေတယ်။
အို အထွေးအဖေ ငုဝါကို စိုက်ကြည့်နေပါလား။ ငုဝါ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းကိုငုံ့ပြီး ရက်ဘက်ကိုချေးတွန်းနေတယ်။ အထွေးအဖေရင်ဘက်ကြီးတွေက အကျယ်ကြီးတွေ လက်မောင်းတွေဆိုတာလည်း ကြွက်သား အမြောင်းမြောင်းနဲ့ပြီးတော့ဗိုက်မှာလည်း ဘော်ဒီကစားထားလို့ကြွက်သားအဖုအထစ်တွေ။ ပြီးတော့ မိုးရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီအပြင်ကို ပေါက်ထွက်လာတော့မလားထင်ရတဲ့ လီးကြီး။ အို ငုဝါရှက်လိုက်တာ ချက်ချင်းဆိုသလို လူကိုတခြားဘက်လှည့်လိုက်ရသည်။ ငါကြည့်လိုက်တာ အထွေးအဖေမြင်သွားပြီလားဆိုပြီး ငုဝါရှက်လိုက်တာ။
ပြီးတော့ စောနက အထွေးအဖေငုဝါကိုစိုက်ကြည့်နေတာ သတိရမိသည်။ ငုဝါရဲ့နို့ကြီးတွေ စက်ဖုတ်တွေကို မြင်သွားပြီလားမသိဘူးလို့တွေးရင် ငုဝါရှက်နေသည်။ ရင်တွေလည်းခုန်လှချည်ရဲ့။ ပြီးတော့ အထွေးအဖေရဲ့ တုတ်ခိုင်သန်စွမ်းတဲ့ ကြွက်သားကြီးတွေ ဘောင်းဘီအပြင်ဖောက်ထွက်လုနီးပါးဖြစ်နေတဲ့လီးကြီး အို….ငုဝါ ရှက်တာရော ရင်ခုန်တာရောပေါင်းပြီး မောဟိုက်ကြီးဖြစ်နေတော့သည်။ ငုဝါ ဒီဘက်ကို လှည့်နေတော့မှ သတိထားမိသည်။ ဟင် ငုဝါရဲ့ဖင်ကြီး။ရေစိုပြီးကပ်နေတဲ့ငုဝါရဲ ဖင်ကြီးတွေ တင်ပါးပေါ်လုပေါ်ခင်ဖြစ်နေပြီး စွင့်ကားထွက်နေတဲ့ငုဝါရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို အထွေးအဖေ ကြည့်နေမလား။ အို… ငုဝါ ဒီဘက်လှည့်ပြီး ငုဝါရဲ့ဖင်ကြီးကို ထိုးပြနေသလိုဖြစ်နေပြီလား။ငုဝါသိချင်စိတ်ကိုထိန်းမထားနိုင်တော့။အထွေးအဖေ ဘက်လှည့်ကြည့်မိသည်။
အို… သေချာတာပေါ့ အထွေးအဖေ ငုဝါရဲ့ဖင်ကိုကြည့်နေတာပေါ့။ ငုဝါ လှန်းကြည့်တာမြင်တော့ ငုဝါကို ပြုံးပြပြီး အထွေးအဖေခေါင်းငုံ့ပြီး လက်ပိုက်လျှက်သားရပ် နေသည်။အထွေးအဖေရဲ့လက်မောင်းကြွက်သားကြီ တွေကိုငုဝါကြည့်မိပြန်သည်။ပြီးတော့ ဘောင်းဘီအပြင်ဘက်ဖုဖောင်းထွက်နေတဲ့လီးကြီး ဟင်…စောနထက်တောင်ပိုကြီးလာပါလား။ မြင့်မြင့်ပြောတဲ့ အောကားထဲက လီးကြီး တွေကိုသွားသတိရမိသည်။ ငုဝါ ရင်တွေတုန် မောဟိုက်ကြီးဖြစ်ရပြန်သည်။ ခဏနေတော့အထွေးက ငါတော်ပြီ ငုဝါ တတ်တော့မယ်။ချမ်းလာပြီဟ။´ဟုပြောသည်။
ငုဝါလည်း အထွေးနဲ့အတူအိမ်ထဲလိုက်ဝင်လိုက်သည်။အထွေး အဖေလည်း ငုဝါတို့နဲ့အတူအိမ်ထဲဝင်လာသည်။ ခေါင်းတွေသေချာ သုတ်ကြနော် သမီးတို့ ´ဟုလှမ်းပြောသည်။ သမီးက ဆံပင်တိုတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ငုဝါက ဆံပင်က ရှည်လည်းရှည် အုံလည်းအထူကြီး ဖေဖေ လာသုတ်ပေးလိုက်´ဟုပြောပြီး အထွေး အခန်းထဲဝင်သွားသည်။ ငုဝါမှာသာအခန်းဝမှာ ရေစို ဂါဝန်ကြီးနဲ့ကြောင်ပြီးရပ်နေမိတယ်။ အထွေးအဖေလည်း သူ့အခန်းထဲဝင်ဖို့ လုပ်ပြီးမှ ငုဝါဆီတည့်တည့်ပြန်လျှောက်လာသည်။ ငုဝါ ခေါင်းကိုချက်ချင်းငုံ့လိုက်သည်။ အထွေးအဖေက လူချင်းထိလုထိခင်အထိ တိုးကပ်လာပြီး သူ့ပခုံးပေါ်တင်ထားတဲ့ သဘက်နဲ့ ငုဝါ ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွသုတ်ပေးသည်။
သန်စွမ်းတဲ့လက်မောင်းကြီးတွေက ငုဝါပါးပြင်နားမှာ ဝေ့ကာ ဝေ့ကာနဲ့။ငုဝါ မျက်နာက အထွေးအဖေရဲ့ မို့မောက်မောက် ရင်ဘက်နဲ့ထိလုထိခင်ဖြစ်နေပြီ။ ငုဝါ ရဲ့အသက်ရှူ သံငွေ့ငွေ့လေးက အထွေးအဖေရဲ့ ရင်ဘက် အမွှေးတွေကြားမှာ ဖြတ်ပြေးလို့။ ငုဝါရဲ့နို့တွေကလည်း အထွေးအဖေ ဗိုက်အပေါ်နားမှာ ထိလိုက် ပြန်ကွာသွားလိုက်နဲ့။ငုဝါရှက်ဖို့မေ့လျော့သွားသည်။ အထွေးအဖေရဲ့ အထိအတွေ့မှာ သာယာလာသည်။ ရင်ခုန်တိမ်းမူးလာသည်။အထွေးအဖေဗိုက်နဲ့ပွတ်တိုက် ထိတွေ့နေတဲ့ နိုးသီးခေါင်းလေးတွေမာတင်းလာသည်။ ငုဝါခေါင်းငုံ့ထားတာကြောင့်အထွေးအဖေရဲ့ လီးကြီးကိုလည်းအတိုင်းသားမြင်နေရသည်။
အဲဒိလီးကြီးဘောင်းဘီအပြင် ထွက်လာပါစေလို့တောင် ငုဝါဆုတောင်းမိသည်။ ရင်ထဲမှာလည်း လှိုက်ဖိုနေတော့သည်။ ငုဝါရဲ့ဆံပင်တွေကိုသုတ်ပေးပြီးတော့ အထွေးအဖေက ငုဝါနဖူးလေးကို ဖွဖွကလေး ငုံ့နမ်းသည်။ပြီးတော့ အဝတ်မြန်မြန်လဲလိုက် သမီး။ ဖျားနေဦးမယ်´ဟုပြောသည်။ ငုဝါလည်းဟုတ် ဦး ´လို့ပြောပြီး အထွေးရှိရာအခန်းထဲ ပြေးဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ငုဝါ မျက်လုံးကြောင်နေသည်။ဘယ်လိုမှအိပ်မရ။အထွေးကတော့ဟောက်တောင်ဟောက်နေပြီ။ ဒီမိန်းမ ခေါင်းချတာနဲ့အိပ်ပျော် တော့တာပဲလို့ ငုဝါစိတ်ထဲကပြောမိသည်။ ငုဝါ ဘယ်အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ။ စောနက အဖြစ်အပျက်တွေက ငုဝါစိတ်ထဲမာအခုထိရှိနေတုန်း။အခုထိ မြင်ယောင်မိနေတုန်း။ အပျိုဖော်ဝင်စ ဘယ်လိုမိန်းကလေးကများ အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲရှင်ရယ်။
အထွေးအဖေ ကိုမျက်လုံးထဲမြင်ယောင်ရင်း ငုဝါစဖုတ် ထဲမှာအရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကို သတိထားမိသည်။စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေက ဖင်ကြားတွေအထိ စီးကျနေသည်။ ငုဝါ စိတ်ထဲမှာဘယ်လိုကြီးဖြစ်နေတယ်မသိ။ မြင့်မြင့်ပြောသလို ငုဝါ အလိုးခံချင်နေတာများလား။ အိုးးး ငုဝါဘာမှ မလုပ်တတ်တော့ဘူး။ စိတ်ပြေလိုပြေငြား စဖုတ်ကိုရေဆေးရင်း သေးပေါက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာငုဝါအိပ်ယာက ထသည်။ အခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ အထွေးအဖေ မအိပ်သေး။ ဆိုဖာဆတ်တီပေါ်ထိုင်ပြီးသတင်းစာဖတ်နေသည်။ ငုဝါကိုမြင်တော့ သမီး မအိပ်သေးဘူးလားကွ´ဟုပြောပြီးငုဝါကိုကြည့်နေပြန်သည်။ဒီတစ်ကြိမ်လည်း ငုဝါ စောနကလို ညဝတ်ဂါဝန်လေးပဲ ဝတ်ထားတာလေ။ အထွေးအဖေ ကငုဝါတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်နေပြန်သည်။ ဟုတ် ဦး သမီးသေးပေါက်ချင်တာနဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးဖြစ်နေလို့´ ဟုပြောပြီး အိမ်သာဆီ လှည့်ထွက်သွားလိုက်သည်။
အထွေးအဖေသည် ငုဝါရဲ့မလုံ့တလုံ တင်ပါးမပေါ်ရုံတမယ်ဂါဝန်အောက်မာ စွန့်ကားထွက်နေတဲ့ ငုဝါဖင်လုံးကြီးတွေကိုကြည့်နေမှာသေချာသည်။ အဲ့လိုတွေမိပြန်တော့ ငုဝါစဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြန်သည်။ အော် ဒုက္ခပါပဲ နင်အဲ့လိုအရည်တွေထွက်နေတော့ ငါနေရခတ်တယ်ဟဲ့´လို့ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ထဲကပြောမိသည်။ အိမ်သာထဲထိုင်ရုံရှိသေးတယ်။ သေးရော အရည်အချွဲတွေရော ဒလဟောထွက်ကျလာသည်။ စဖုတ်ကို အသေအချာရေနဲ့ဆေးပြီး ငုဝါ အိမ်သာထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ အထွေးအဖေက သမီး အိပ်မပျော်ရင် TV လာကြည့်လေ´ဟု ပြောသည်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ငုဝါမငြင်းမိ။အထွေးအဖေဘေးနား ဆိုဖာပေါ်မှာပင် ထိုင်ပြီး TV ထိုင်ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုင်ချလိုက်တော့ စဖုတ်လေးပေါ်သွားတာကြောင့် ဂါဝန်ကို လက်နဲ့ပြန်ဆွဲချရသေးသည်။ ငုဝါထိုင်ပြီး ဘယ်လောက်မှ မကြာလိုက်ဘူး။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အထွေးအဖေက ငုဝါကို ထိုင်လျှက်ပဲ ဂျိုင်းက ချီမပြီးသူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ငုဝါလည်းကြောင်လျှက်သား ပြီးတော့ အထွေးအဖေ ပေါင်ပေါ်မှာ ခွထိုင်မိလျှက်သား။ ပေါင်ကားပြီးထိုင်ချလိုက်တာကြောင့်ဂါဝန်က အပေါ်လိပ်တတ်သွားပြီး ဖင်ကြီးရောစဖုတ်ကြီးရော ဘာအဖုံးအအုပ်မှမရှိတော့။ နောက်မှာ ဖင်ကြီးက ကားစွင့်နေသလို ရှေ့မှာလည်း ငုဝါစဖုတ်ကြီးက အထွေးအဖေ အပေါ်မှာဖြဲကားထား သလိုဖြစ်နေသည်။အထွေးအဖေလည်း ဘယ်အချိန်တည်းကပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ထားမှန်းမသိ။
ငုဝါ စဖုတ်ကြီးနားမှာထောက်ပြီးတေ့ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ငုဝါဘာမှ ပြင်ဆင်ချိန်မရလိုက် အထွေးအဖေက ငုဝါကိုပေါင်ပေါ်တင်ပြီးတာနဲ့ ငုဝါနှုတ်ခမ်းတွေကို အားရပါးရဆုတ်နမ်းသည်။ငုဝါရဲ့ဂါဝန်အောက်က လက်လျိုပြီး ငုဝါဖင်ကြီးကို သူ့လက်ချောင်းကြီးတွေနဲ့ဆုပ်ကိုင်သည်။ ပြီးတော့ ဂါဝန်ကိုလှန်တင်ပြီး ငုဝါရဲ့နို့ကြီးတွေကို စို့နေပြန်သည်။ အိုးးး ငုဝါ မျက်စိကိုမှတ်ပြီး တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးနေမိသည်။ ငုဝါ ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ အထွေးအဖေရဲ့အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ ရစ်မူးသွားပြီ။ အထွေးအဖေ ငုဝါကိုဆတ်မလုပ်တော့မှာကိုတောင် စိုးရိမ်စိတ်ကလေးဝင်မိသေးသည်။ အထွေးအဖေက ငုဝါဂါဝန်ကိုခေါင်းကနေစွဲချွတ်လိုက်သည်။ငုဝါ ကိုယ်လုံးတီးလေး။ငုဝါမရှက်အားတော့ပါ။ရင်ဖိုပြီး အထွေးအဖေ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်တာကိုပဲ မက်မောတောင့်တနေမိတော့သည်။
ငုဝါရဲ့စဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေဆိုတာလည်း ဘယ်ကနေဘယ်လိုတွေ ထွက်လာတယ်မသိ။ များလိုက်တာဆိုတာကိုယ့်ဟာ ကိုယ်တောင်အံ့သြမိတယ်။ငုဝါ စဖုတ်က ကျလာတဲ့ အရည်တွေက ငုဝါ စဖုတ်နားမှာထောင်မတ်နေတဲ့ အထွေးအဖေရဲ့လီးကြီးပေါ်ကိုတောင်စီးကျနေလျှက်သား။အထွေးအဖေကငုဝါ စဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့စမ်းပြီး စဖုတ်တစ်လျှောက်ပွတ်သတ်နေသည်။ အထွေးအဖေ လက်ကြီးတွေက ဖောင်ကားနေတဲ့ ငုဝါစဖုတ် တစ်ခုလုံးကိုပွတ်ဖြဲနေသလို ဖြစ်နေသည်။အဲဒိ အရှိန်ကြောင့်ငုဝါ စဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးအရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့အပြင် အရင်ထက် စဖုတ်ကြီးပိုပြဲ ပိုကြီးလာသလားတောင် ထင်ရသည်။ငုဝါးလည်း အစမ်းကုန်ဖြဲထားပေးတာ ပါမှာပေါ့လေ။ အထွေးအဖေက သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ငုဝါ စဖုတ် အဝမှာတေ့လိုက်သည်။
ထိုင်ချလိုက်သမီးဖြည်းဖြည်းလေး။မဟုတ်ရင် သမီးနာလိမ့်မယ်´ဟုပြောသည်။ ငုဝါလည်း ငုဝါစဖုတ်အဝမှာတေ့ထားတဲ့အထွေးအဖေ လီးကြီးကိုတစ်ချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ဟင် နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်။ငုဝါလက်ကောက်ဝတ် ထက်ပင်ကြီးဦးမည်။ငုဝါ နာမှာကိုလည်းမကြောက်တော့။အထွေးအဖေ လီးကြီးကို ငုဝါ စဖုတ်ကြီးနဲ့လိုးဖိ ချလိုက်ချင်တာပဲသိတော့သည်။ အထွေးအဖေက ငုဝါခါးလေးကိုကိုင်ထားသည်။ ငုဝါခါးကော့ထားတာကြောင့် ဖင်လုံးကြီးတွေက စွင့်ကားပြီးအနောက်မှာကော့နေသည်။ပြီးတော့ အထွေးအဖေ လီးကြီးအပေါ် တဖြည်းဖြည်းထိုင်ချလိုက်သည်။
လီးကြီးက ငုဝါစဖုတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းဝင်လာသည်။ ငုဝါလည်းတိုး၍တိုး၍ ထိုင်ပြီးဖိသွင်းသည်။ အထွေးအဖေက ငုဝါခါးကိုဖတ်ရင်း ခေါင်းမော့ကာ ငုဝါရဲ့နို့တွေကိုစို့နေသည်။ ငုဝါမနေနိုင်တော့ လီးတစ်ချောင်းလုံးဆုံးအောင်ထိုင်ချ လိုက်မိသည်။အထွေးအဖေ လီးက ငုဝါစဖုတ်အခေါင်းထဲပြည့်တင်းနေသည်။စဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့လီးတစ်ချောင်းလုံးပွတ်တိုက်ဆွဲနေတဲ့အသံကိုငုဝါကြားမိသလိုတောင် ထင်မိသည်။အပျိုစင်လေးဆိုပေမယ့် ငုဝါစဖုတ်က ကြီးသည်။
ပြီးတော့ အလိုခံချင်လွန်းလို့စဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲလန်နေတာရော စောင်ရည်တွေ ဒလဟော ထွက်နေတာ ရောကြောင့် အထွေးအဖေလီးကြီးက ငုဝါအတွက် အနေတော်ပင်ဖြစ်နေသည်။ ငု ဝါအသက်ရှူ သံတွေ မြန်လာသည်။ အထွေးအဖေ အပေါ်ကနေ လိုင်းစောင့်ချက်တွေ ပိုပျင်းလာသည်။ အထွေးအဖေကလည်း ငုဝါခါးလေးကိုကိုင်ပြီး အောက်ကနေကော့ပင့်ပြီး လိုးပေးနေသည်။ အိုးးးငုဝါ စောက်ခေါင်းထဲကမနေနိုင်တော့ အားရပါးရ ကိုလိုးချင်လာသည်။ လီးတွေတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်းထည့်အလိုးခံချင် လာသည်။ငုဝါ မနေနိုင်တော့ ဦးရေ သမီးကို လိုးပေးပါ လိုးပေးပါ လီးအကြီးကြီးနဲ့လိုးပေးပါဟု ပြောရင်း ငုဝါဖင်ကြီးတွေနဲ့ အားကုန်လိုးစောင့်နေသည်။
စဖုတ်ထဲလီးဝင်သံ တဖျစ်ဖျစ်ငုဝါဖင်ကြီးနဲ့အထွေး အဖေပေါင်ကြွက်သားတွေ ရိုက်သံ တဘုန်ဘုန်းက ငုဝါကို ပိုပြီး ထန်လာစေသည်။ အိုးးးငုဝါ စဖုတ် ဟိုးအတွင်းပိုင်းထဲက အရည်တွေ ဒလဟောစီးကျလာပြီး အထွေးအဖေလီးကြီးနဲ့ ပြည့်ကျပ်နေတဲ့စဖုတ်ကြီးကို အားရးပါးရ ညှစ်ကာညှစ်ကာနဲ့ ငုဝါ နုံးချည့်ပျော့ကျသွားတော့သည်။အထွေးအဖေလည်း ငုဝါစဖုတ်ကညှစ်တဲ့အားကြောင့် လီးရည်တွေ ငုဝါစဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ပြီး ချစ်တယ်သမီးလေးရယ်ဟုပြောပြီးငုဝါ နဖူးလေးကို တဖွဖွနမ်းနေသည်။ ငုဝါ အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ မနက်မိုးစင်စင်လင်းမှပဲ နိုးတော့သည်။မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့အထွေးအဖေ လက်မောင်းပေါ်မှာအိပ်လျှက်သား။နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားမရှိ။အထွေးအဖေ လီးကြီးကို ငုဝါ ကိုင်ကြည့်သည်။ပြီးတော့ ဖွဖွလေး ပွတ်သတ် လိုက်သည်။အထွေးအဖေ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး ငုဝါ ခေါင်းကိုငုံ့နမ်းသည်။ ´ထပ်လုပ်ဦးမလို့လားဟုမေးသည်။
မိုးတောင်လင်းနေပြီ တော်ကြာအထွေးနိုးလာမှ တွေ့သွားဦးမယ်။ နောက်တစ်ပါတ်ကျသမီးထပ်လာခဲ့မယ်လေ´ဟုပြောပြီးအထွေးအဖေရဲ့လီးကြီးကိုငုံစုပ်လိုက်သည်။အားးးကောင်းလိုက် တာသမီးရယ်`ဟု ငြီးသည်။ငုဝါလည်း လီးကြီးကိုပါးစပ်နဲ့အားရပါးရဆုပ် လက်က ငုဝါ စောင်စိလေးကို ပွတ်နေမိသည်။ခဏနေတော့ အထွေးအဖေရဲ့လက်ရည်တွေ ငုဝါ ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကျလာပြီးပါးစပ်တစ်ခုလုံး လက်ရည်တွေနဲ့ပြည့်လျံသွားတော့တယ်။ လက်ရည်တွေကို ပါးစပ်ထဲမြိုချပြီး ငုဝါစောင်စိလေးကို အရှိန်နဲ့ပွတ်ရင်း ဦးကလည်း ငုဝါနို့လေးကိုစို့ရင်းပေါ့ ဦးရယ် သမီးကို အမြဲတမ်းလိုးပေးနော် ဦးရဲ့လီးအကြီးကြီးနဲ့လိုးပေးနော် သမီး လီးကြီးကြီးနဲ့ပဲလိုးတာခံချင်တယ်။
လီးကြီးတွေ အများကြီးနဲ့သမီးကို ဝိုင်းလိုးကြပါ ဟုပြောပြီးစောင်စိလေးကိုပွတ်နေရာကနေ စဖုတ်ထဲကအရည်တွေ ဒလဟော စီးကျလာပြီး ပြီးဆုံးချင်းဆီရောက်သွားလေသည်။ ပြီးတော့မောမောနဲ့ ဦးရဲ့ပါးကို မော့နမ်းပြီး အထွေး ရှိရာအခန်းထဲကိုပြေးဝင်သွားမိသည်။ အိမ်ပြန်ဖို့အဝတ်အစားလဲနေရင်း ဦးနဲ့လိုးတာတွေ ပြန်တွေးမိတော့ ရှက်ပြုံးကလေးပြုံးမိကာ အထွေးအိပ်ယာနိုးတာကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ အိမ်ကိုအပြေးကလေး ပြန်နေမိပါတော့တယ်။ end