”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရ သော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။ လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက် ကြားနေရဆဲ။ ”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။ အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။
မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။ သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။ “ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..” အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ခရာသံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ် အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။ ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ. ထွားနေပြီ။
အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်၏ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက် စရာအပျိုပေါက်မလေးဟု ပြောရပေမည်။ ယခုညနေပိုင်း ရုပ်ပြစာအုပ်ဖတ်ချင်သော ကြောင့် သူမနေထိုင်ရာအိမ်ခြံဝင်းကြီးနှင့်ကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲရှိ ကိုစိုး နောင်၏စာအုပ်အငှားဆိုင်သို့အပျိုပေါက်မလေး ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင် ပုံမှန်ဖွင့်ချိန်က ညနေ(၅)နာရီမှည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးရာ စောတော့စောသေးသည်။ သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းက ကိုစိုးနောင်ထံတွင်စာအုပ်ငှားနေကျ ဖေါက်သည်ဖြစ်ကာ လူချင်းလည်း အတန်အသင့်ခင်မင်နေသည်မို့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ် သေးသည့်တိုင်စာအုပ်ဝင်ငှား၍ရပေသည်။ ပိတ်ထားသောစာအုပ်ဆိုင်၏တံခါး နှင့် မလှမ်းမကမ်းသို.အရောက်တွင် ဆိုင် ခန်းထဲမှအသံပလံများကို အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းကြားရခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုအသံ တို့သည်ခိုင်ကြူသင်းကို အကြီးအကျယ် ရင်ဖိုလှုပ်ရှားစေသည်။ လှမ်းနေသောခြေလှမ်း တွေတုံ့ရပ်ကာ လူကကျောက်ရုပ် ထုတစ်ခုလိုငြိမ်နေသော်လည်း အပျိုပေါက်လေး၏ ရင်ထဲတွင်တော့လေထန်သောရေပြင်တွင်လှိုင်းလုံးလေးများထသလိုလှုပ်ရှား နေသည်။ “အိုး..ကြည့်ပါလား။လက်ကလည်းသိပ်ရဲတာပဲ။ ဖယ်ကွာ..ဟိတ်။ ဟာ..ထမီ ကျွတ်တော့မယ်..ကဲလိုက်တာ..ဟင့် ဟင့်..” အသံသာကြားရသော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးထမီကျွတ်တော့မည်ကို နားလည် သိရှိလိုက်သည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း မှာကြားထဲကမျက်နှာပူသလိုဖြစ်လျှက် ဖိန်းရှိန်း သွားသည်။ သည်မိန်းမ၏အသံကိုလည်း ကြားဖူးသလိုလိုရှိသည်။ အညုအခရာ တွေရော နေသောအသံဖြစ်ရာအခန့်မှန်းရတော့ခက်သည်။
သီတာကလဲ..ထမီကျွတ်သားတော့ဘာဖြစ်မှာမို.လဲ၊လုပ်ကြတော့မယ့်ဥစ္စာ.. ယောက်ျားသံကို ပီပီသသကြားရသည်။ ကိုစိုး နောင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း ချက်ချင်းမှတ်မိသည်။ သီတာ ဟုခေါ်လိုက်မှုကြောင့်အမျိုးသမီးမှာမြသီတာအောင်ဖြစ် လိမ့်မည်ဟုလည်းအထာပေါက် သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အသက်တော့သိပ်မငယ်လှပါ။ (၄၀)ကျော် (၅၀)နီးပါး လောက်ရှိ သည်။ အသက်အရွယ်နှင်မမျှအောင်တော့ သန်စွမ်းသည်။ အရပ်(၅)ပေ(၇) လက်မခန့်မြင့်သည်။ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။ ပါဝါမပါသော မျက်မှန်ကိုတပ်လေ့ ရှိသည်။ (ထိုမျက်မှန်ကိုခိုင်ကြူသင်းတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ယူ တပ်ကြည့်ဖူးသောကြောင့် ပါဝါ မပါကြောင်းသိနေပါသည်။) ရုပ်ကသာမာန်မျှသာ။ သို့သော်မျက်နှာထားချိုပေရာ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းသည်။ အသားက ခပ်လတ်လတ်။ ခြေမလက်မတွေအတော် ထူထဲကြီးမားသည်။
ခိုင်ကြူသင်းတို့ကျောင်းကကျောင်းသားကြီးတွေက လက်မကြီး ခြေမကြီးရင်လီးကြီးတယ် ဟုပြောကြသည်ကို နားစွန်နားဖျားဆို သလိုကြားဖူးထားလေ ရာ.. ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားထူထဲသောခြေမလက်မများကိုကြည့်မိတိုင်း “ဒီလူကြီးရဲ့ဥစ္စာ ကြီးကအရမ်း ကြီးမှာလား” ဟု အပျိုပေါက်မလေးတွေးမိကာ ကျောချမ်းသလိုလိုဖြစ်ခဲ့ရ သည့်အကြိမ်တွေကလည်း မနည်းလှတော့ပါ။ အပျိုပေါက်လေးတို့ထုံးစံသွေးသားက ဆူဖြိုးစမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် ကာမမှုကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်သည်ကိုကိုယ်တိုင်စိတ်ဝင် စား စပ်စုမှုကလည်း အတော်ရှိနေသည်။ မြသီတာအောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းတို့ခြံဝင်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် နေ ထိုင်သော သ ဘောင်္သားမယားမုဆိုးမဖြစ်သည်။ သူမ၏လင်တော်မောင်မှာ သင်္ဘောမီး လာင်၍သေဆုံးသွားသည်မှာ(၆)လမျှသာရှိသေးသည်။ မြသီတာအောင်သည်အသက် (၃၀)ခန့်ရှိသည်။ ဖါရစီသွေးအတော်များများပါသောကုလားကပြားမ ဖြစ်သည်။အသား မမဲပါ။
တရုတ်ကပြားမတွေလောက်ဖြူခြင်းမရှိသော်လည်း အသားအတော်ကြီးကို လတ်သည်။ အရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့် အတော်မြင့်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း လုံးကြီးပေါက်လှ။ခါးကျင်ကျင်၊တင်ကားကား၊နို့ထွားထွား၊ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေ ကတော့ အထူးရှယ်ဟုဆိုရလောက်အောင် တုတ်ဖြိုးတောင့်တင်းသည်။ မျက်နှာကတော့ကုလားဆင်။ ချောသည်ဆိုသည်ထက် ညို့အားပြင်းသောရုပ်ရည်ဟုဆိုရ ပေလိမ့်မည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ခေသည့်ကောင်မလေးမဟုတ်ပါ။ ဇ လေးရှိသည်။ သူမတို့ မိသားစုနေထိုင်သည်က ခြံဝင်းကြီးထဲတွင်ဆိုသော်လည်းအစေခံတန်းလျားဟု ပြောရမည့်အိမ်တန်းလျားတွင် နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အများစုကတော့ထိုခြံဝင်းထဲရှိအိမ် ကြီးတွင် အိမ်ဖေါ်မာလီဒရိုင်ဘာအလုပ်ကြမ်းသမားစသော အလုပ်များလုပ်ကိုင်ကြရသူ တွေ ဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်စု(၁၀)စုမျှရှိကာ တန်းလျားနှစ်လုံးတွင် ကြပ်သိပ်စွာနေကြရ သည်။
လင်မယားစုံတွဲတွေလည်းရှိရာကာမ ယှက်မှုများကိုကြည့်တတ်ချောင်းတတ်လျင် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း သူတို့နှင့်ကပ်လျက်အခန်းမှလင်မယားအိပ် ယာ ဝင်စပ်ယှက်ကြသည်ကို တစ်ကြိမ်လောက် ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ကျားနှင့် မိန်းမကာမစပ်ယှက်ကြတာဘယ်လို ဆိုတာလောက်ကိုတော့သိနေသည်။ သည်တော့ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ လိုး ကြတော့မည်ကို ခိုင်ကြူ သင်း အထာပေါက်သည်။ အခြေအနေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည်ယခုမှ]စ}ကြသည် မဟုတ်။ သည်လိုပြုမူနေကျဖြစ်ပုံရသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲအသံများစကြားရသည့်အတွက် ပထမတွင် ထိပ်လန့်သလို ဖြစ်ကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲတောင့်တောင့်ကြီးရပ်သွား သော ခိုင်ကြူသင်းသည် အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသောအခါတွင်တော့ ဘယ် လိုလုပ်သင့်သည် ကိုနားလည်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို.ကိုသွားချောင်းရမည်။ သူတို့အခန်းဘေးက လင်မယားလုပ်ကြတာကို ချောင်းကြည့်စဉ်က လူမိ မည် လည်းစိုးကာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နှင့်ချောင်းရလေရာ အားရပါးရကြည့်ချင်တိုင်း မကြည့်ခဲ့ ရ။ ယခုကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင် နေရာမှာဆိုင်ဖွင့်ချိန်တွင်သာလူစည်လျက် ကျန်အချိန် များတွင်တော့ လူသွားလူလာမရှိဘဲချောက်ကပ်နေပေရာ သူမအနေဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ချောင်းနိူင်ပေသည်။သည်ဘက်ကိုလူမလာသည့်အချိန်မို့လည်း ဆိုင်ခန်းထဲရှိစုံတွဲမှာ အပြတ်ကဲနေကြသည်မ ဟုတ်ပါလား။ သူတို့တောင်ကဲနေတာမိမိကလည်း အပီကို ချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မည်ဟုခိုင်ကြူသင်းတွေးသည်။ ထိုအခါ တုံ့ ရပ်နေသောခြေလှမ်း သည်အလိုလိုပင်ရွေ့လျားသည်။စာအုပ်ဆိုင်ဆီသို့ခြေလှမ်းသည်။
“ဟော..ကြည့်၊အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြန်ပြီ။ကဲတော့မလို့ပဲမဟုတ်လား” မြသီတာအောင်၏ရမက်လွှမ်းသောအသံကခိုင်ကြူ သင်းကို ပိုခြေလှမ်းသွက် စေသည်။ကောင်မလေးပိတ်နေသောဆိုင်တံခါးနားရောက်သွားပြီ။ “သီတာ့ကိုချစ်လို့ပါ.. တော်ပါ..ဒါ ချစ်တာမှမဟုတ်တာ..” “ချစ်တာမဟုတ်ရင်ဘာလဲ….သွား..သိဘူး…သိအောင်..အခုပြလိုက်မယ်..” ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်ရန် အပေါက်လိုက်ရှာနေဆဲ၊စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲကအသံတွေက အသည်းယားစရာဖြစ်နေစေသည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..နာတယ်ဦးစိုးရ။ အရမ်းကြီးထိုးမထည့်နဲ့..အာအိ.. သေပြီ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါလို့ပြောနေတာမရဘူး” မြ သီတာအောင်၏ညီးညူသံကြောင့်ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြီမှန်း ခိုင်ကြူသင်း သိသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် ပင်ဆတ်ခနဲတစ်ချက်တုန်သည်။ ဖုထစ်ဖေါင်းတက်သည်။ နံရံတွင် အပေါက်တစ်ခုမြင်ရာ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ထိုအပေါက်တွင် ညာမျက်လုံးကပ်လျှက် ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။ ဆိုင်ခန်းထဲတွင် မီးတော့ ထွန်း မထားပါ။ သို့သော် ညနေဘက် (၄)နာရီ သာသာလောက်အချိန် အနောက်ဘက်သို့ ကျဆင်းနေသောနေရောင်ချည်တန်းများက မျက်နှာကျက်နားရှိမှန်လည်ပေါက်မှ ကျကျ နနတိုးဝင်နေရာ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိနေသည်။ ချောင်းကြည့်သော အပျိူ ပေါက်လေးအဖို့မြင်ကွင်းတွေရှင်းလင်း သည်။ပီပြင်သည်။
အသံတွေကိုလည်းပို၍ပီပီသသရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..” “သီတာ..ဘာဖြစ်လို့ လဲဟင်..သိပ်နာသွားသလား.. ဟင့်အင်း.. မနာပါဘူး ဦးစိုးရ။ ဦးစိုးဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ကောင်း လွန်းလို့ပါရှင်..” “ကောင်း ရင် အပီခံစမ်းပါသီတာရာ..။ လက်တွေက ဘာဖြစ်လို့ တို့ရင်ဘတ် ကို ဆီးတွန်းထားရတာလဲ။ ပေါင်ကြီးတွေကိုလည်း ကားပြီး ဖင် ကော့ကော့ပေးလေ။ ကောင်းကောင်းဆောင့်လိုးပေးမယ်..တအားကြီးမဆောင့်နဲ့အုံးနော်။ အခုမှအရှိန်ရခါစရှိသေးတာ။ ဦးစိုးရဲ့ လီးက အကြီးကြီး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်နေတာ..” “လီးကြီးတော့အလိုးခံရတာမိုက်တယ်မဟုတ်လား….ဟွန့်..သွားစမ်းပါ” ကြားရသောအသံတွေက ရမက်ပြင်းစရာဖြစ်သလို ချောင်းကြည့်၍ တွေ့မြင် လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကလည်း ခိုင်ကြူသင်း ကိုရင်ဖိုမောကာ အဆိတ်တက်စေသည်။
ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်ကို စာအုပ်များခင်းကျင်းပြသည့်စားပွဲ (ယခု ဆိုင်မဖွင့်သေး၍ ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တွေတင်မ ထားသေးပါ) ပေါ်တွင်တင်ကာလိုး နေခြင်းဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် စားပွဲအစွန်းတွင်ကားအိသော တင်ပါးဆုံကြီး တင်ကာ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကစားပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပေးထားသည်။ စတင် ချောင်းကြည့်ချိန်က မြသီတာအောင်၏ခြေထောက် နှစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထား သည်။သို့သော် ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြီးတွေဆွဲထား၍ ဖင်ကော့ပေးရန်ပြောလိုက်သံနှင့် အတူ အောက်ချထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ကိုစိုးနောင်က ဆွဲမပင့်ထောင် တင်လိုက်ရာမြသီတာအောင်ကလည်း မိမိ၏ပေါင်များကိုအလိုက်သင့်ဆိုသလိုလက်နှစ် ဖက်ဖြင့်ထိမ်းကာကိုင်၍ ခပ်ကားကားလုပ်ပေးသည်။ တင်ပါးဆုံသည် စားပွဲစွန်း တွင် တင်ကာအားပြုထားလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ လေထဲတွင် ကြွတက်ထောင်ထား သလိုဖြစ်နေသည်။
ကိုစိုးနောင်ကတော့ စားပွဲအောက်ကြမ်းပြင်တွင်ခြေချကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်နေသောနံရံ အပေါက်မှာ လိုးနေကြသူ နှစ် ယောက်၏ဘေးဘက်တွင်ရှိသည်။ ဘေးတိုက်အနေအထားဖြင့် ချောင်းကြည့်ရသည်မို့ အဆင်ပြေ သည်။အကုန်မြင်နေရသည်။ မြသီတာအောင်၏အောက်ပိုင်းတွင် ထမီမရှိ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးက လည်း ညာဘက်ခြေ ကျင်းဝတ်တွင်လိပ်စွပ်နေလျက်။ အပေါ်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်နှင့် အတွင်းခံကိုတော့ ချွတ်မထားပါ။ သို့သော်ဘလောက်စ်ကို လည်ပင်းနားရောက်အောင် လိပ်မတင်ထားပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာ၏ ရင်အုံတွေကိုလည်း လှန်တင်ထားလေရာ နို့ပေါ်ဗိုက်ပေါ် ဖြစ်နေသည်။ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာဖုံးဖုံးဖိဖိမရှိပေ။
မြသီတာအောင်၏နို့အုံတွေကလည်းကြီးမားဆူဖြိုးသည်။ လုံးဝန်းမို့မောက် ကော့တက် နေသည်။ အသားအတော်လတ်သူမို့ ရင်သားတို့ကဖွေးသလိုပင်ရှိသည်။ နို့သီးတွေက ရှည်သည်။ကာမဆိပ်တက်နေ ချိန်မှာမို့ နိူ့သီးခေါင်းများသည် တင်းမာစူကော့ကာချွန်၍ ထောင်တက်နေကြသည်။ကိုစိုးနောင်ကလည်းအောက်ပိုင်းတွင်ပုဆိုးမရှိ။ ဗလာကျင်းနေသည်။အပေါ်အကျႌကိုလည်း ခါးပေါ်လိပ်၍ တင်ထားသည်။ အောက်ပိုင်းတွင် အဝတ် အစားမရှိသည်မို့ ဖင်မည်း မည်းပြောင်ပြောင်ကြီး၊ လီးတန်တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီး နှင့် တောင့်သန်သောပေါင်လုံးပေါင်တန်များအရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်အညာသားမဟုတ်သော်လည်း အသားကတော့ အတော်မည်းသည်။ အသားအတော်ကြီးကိုလတ်သောကုလား ကပြားမ မမြသီတာအောင်သည်အသား မည်းသော ကိုစိုးနောင်နှင့်အလိုးခံနေသောအခါသူမ၏အသားကပိုဖြူလာသလို ဖြစ်နေ သည်။
ဒီလူကအသားမည်းသလို လီးချောင်းကြီးကတော့ မီးသွေးခဲတမျှ ပိုမည်းနေ နက် နေသည်။ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်၍ဆောင့်၍လိုးနေရာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်ပြန်ထွက်လှုပ်ရှားနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း သေသေချာချာမြင်နေ ရသည်။ မြသီတာအောင်သည် စောက်မွှေးများရိတ်ကာထားလေရာ (ကိုစိုးနောင်က ရိတ်ခိုင်းထား၍ရိတ်ခဲ့ ရခြင်းဖြစ်သည်)စောက်ပတ်သည်ပြောင်ရှင်းလျှက် လီးနှင့် စောက် ပတ်၏အနေအထားအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ရ သည်။ မြင်ကွင်းကရှင်းနေ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် စောက်မွှေးရိတ်ကာထားသည်ကို မသိ။ အသက်(၃၀)ခန့် ရောက်နေလျှက် စောက်မွှေးမပေါက်သေးပဲရှိနေသည်ဟုသာ ထင်ကာ အံ့သြသလိုဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးကလည်း ကြီးလှသည်။ သူမစိတ်ထင် အရှည် (၆) လက်မကျော်ကာ လုံးပတ်ကတော့ စပါကလင်အချိုရည်ပုလင်းဖင်ပိုင်း လောက်ကို တုတ်သည်။
ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးသည် မြသီတာ အောင်၏စောက်ပတ်နှင့် ဆန့်မှဆန့်ပါ့မလား၊ ကွဲပြဲကုန်လေမည်လား စသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေးတွေးတောရင်ဖိုနေသည်။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့အချောင်းကြီးကို အားနဲ့ ဆောင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းချ နေရာ မြသီတာအောင်တော့ အရမ်းနာမှာပဲဟုလည်း ခိုင်ကြူသင်း တွေးမိသည်။ သို့သော်မြသီတာအောင်ကိုကြည့်ရတာကတော့ နာပုံမရ။ အရသာတွေ့နေ ကြောင်းသိသာထင်ရှားသည်။ “ဘွပ်ဘွပ်..အားအိအိ..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ဆောင့်..” “ကို ဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..” “အင်း..ကြိုက်တယ်..ကြိုက်လို့ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့..လို့..” “ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပေးလေ..ပေါင် လည်းဖြဲထားပေး..” “ကော့ပေးဖြဲပေးနေတာပဲ..ဦးစိုးရ..” “ဘွပ်.. ဘု.. အမလေးလေး ထိလိုက်တာကွာ။
စောက်ပတ်ထဲပူဆင်း ပြီး သားအိမ်တောင ်လှုပ်ခါသွားတယ်..” “သီတာ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေကစိုရွဲနေတာဆိုတော့ ဆောင့်ထိုး ချလိုက်ရင် လီးကလျှောခနဲအဆုံးဝင်တာပေါ့” “ဟွန့်.ပြောရောမယ်။ အရည်ရွဲပြီးအဝင်ချောတာ ကြိုက်ရဲ့လား။ အရည်တွေ သိပ်များနေ တယ် ဆိုရင်သုတ်ပေးမယ်လေ..” “အင်း..ကောင်းတယ်..နည်းနည်းသုတ်ပစ်လိုက်။” ပြောရင်း ကိုစိုး နောင်က မြသီတာ၏စောက် ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း လိုးနေသော လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးထွက်သွား သံ “ပတ်၊ဗျစ်၊ပလွတ်” ဆိုသည်ကိုပင်ခိုင်ကြူသင်း အတိုင်းသားကြားရသည်။ လိုးလက်စတန်းလန်းစောက်ပတ် ကြီးသည် လီး ကျွတ်သွားသောအခါ ပြဲ အာလန်နေသည်ကိုလည်း ထင်းထင်းကြီးမြင်ရ သည်။ ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မို့ အဖုတ်ကြီးက လေထိုး သွင်းထားသလို ဖုထစ်ကာ ဖောင်းကားနေသည်။
အရည်များလည်းစိုရွဲလက်ပြောင်နေသည်။ မြသီတာ၏ အရည်ရွမ်းရွမ်းစိုနေသော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ရွရွကြီးကိုမြင်ရတော့မှ မိမိ၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် သည်လည်း ဖုဖေါင်းကာအရည်တွေစိုနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းသတိပြုမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သော ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးသည် ကလန့်ခံရ သလိုမျိုးဖြစ်ကာ ဆီးစပ်ကို ဖတ်ခနဲသွားရိုက်သည်ကို တွေ့ရသည် တွင် ခိုင်ကြူသင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း နွေးကနဲနေအောင်ပင် အရည်ကြည်တို့စိမ့် ထွက်နေသည်။ မြသီတာအောင်လိုလီးထိုးသွင်းကာလိုးတာမခံရပါပဲ နှင့်မိမိစောက်ပတ်ထဲကဘာကြောင့်အရည်တွေစိုထွက်ရလေ သနည်းဟု အပျိုပေါက်လေး တွေးနေသည်။ သည်ကိစ္စများကိုကောင်းစွာတတ်သိခြင်းမရှိသော်လည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒ နိုးထမှု ကြောင့်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့သဘာဝအသိဖြင့်နားလည်သလိုလိုရှိသည်။
ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားသောသူ့ပုဆိုးကိုယူကာ မြသီတာအောင်ကို လှမ်းပေးသည်။ အပျိုပေါက်မလေး(2) မြသီတာ အောင်ကကိုစိုးနောင်၏ပုဆိုးဖြင့်သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည် များကိုအသာ တို့ကာသုတ်သည်။ အကုန်စင်အောင်သုတ်ခြင်း မဟုတ်။ စောက်ရည်အရမ်းရွှဲ မနေရုံသာချိန်ဆ၍သုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ကိုင်း..လာလိုးတော့..ရပြီ..” ပုဆိုးကိုစားပွဲစွန်းနားတွင်ပစ် ချကာ မြသီတာအောင်က ပက်လက်လှန်ချအိပ် လျက်ပြောသည်။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သည့်အနေအထားအတိုင်းအိထွားသော ဖင်ဆုံ၀၀ ကြီးကိုစားပွဲစောင်းတွင် တင်လျက်ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းထောင်မြှောက်ပေးသည်။ မြှောက် ထားသောပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်များဖြင့်ထိမ်းကိုင်ကာကားထားပေးလိုက်သေးသည်။ “တစ်မျိုးပြောင်းပြီးလိုးရအောင်..ကုန်းပေးပါလား..” မြသီတာအောင် ကအလိုးခံရန် ရယ်ဒီမိတ်ဆိုသလို အသင့်ပြင်ပေး ထားသည်ကိုတက်မလိုးသေးဘဲကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။
ဦးတည်အပြောခံရသူ မြသီ တာအောင်ဘယ်လိုမျိုးနေမလဲတော့မပြောတတ်။ ကြားလိုက်ရသူခိုင်သင်းကြူပင် ရင် သိမ့်တုန်သွားရ သည်။ မြသီတာအောင်ဆိုလျှင်ရင်သိမ့်တုန်ရုံမကအဖုတ်ပင် လှုပ်ခါသွား လေမည်ဟုအပျိုပေါက်လေး တွေးမိသည်။ ထိုအတွေး ဝင်မိချိန်တွင် သူမ၏စောက်ပတ်လေးသည်ဆတ်ဆိုတစ်ချက် လှုပ်ခါသည်။ အရည်ကြည်တစ်သုတ်လည်း ပျစ်ကနဲထွက် သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်မှ “အို” ဟု မတိုးမကျယ်ရေရွတ်သံလေးပေါ်ထွက်သည်။ကိုစိုးနောင်သည်ထိုအသံကိုကြားလိုက်မိသလို ပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့စိတ်အာရုံက မြသီတာအောင်ကိုကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်စိတ်ကများ နေသဖြင့် ကြားမိသလိုလိုရှိသော အသံ သဲ့သဲ့လေးအကြောင်းသေသေချာချာ စီစစ်ခွဲခြားခြင်းမပြုနိူင်။ လျစ်လျူရှုပစ်လိုက်သည်။
“အိုး..ဒီလိုမျိုးလုပ်လည်းရတဲ့ဟာကို..” အလိုးခံရန်အသင့်ရှိနေလေသော မြသီတာအောင်က မျက်စလေးချီကာညုတု တုကြည့် လျက် ခရာတာတာပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လိုးချင်သည့် အနေအထားအတိုင်းကုန်းပေးတော့မှာ ကိုတော့ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်လေးပင် သိသည်။ “သီတာလိုနို့ကြီးကြီးဆုံကားကားဆိုက်ကြီးကို ကုန်းပြီးနောက်က ခွလိုးတာပိုအရသာ တွေ့တာ ပေါ့။ နို့ကြီးကိုအပီဆွဲပြီး ကောင်းကောင်းလိုးပေးမှာ။ ကဲ.. ကုန်းပေးစမ်းပါကွာ..” “ဟွန့်တော်တော်ကဲနော်.. အဆန်းကိုထွင်ချင်တယ်။ ရိုးရိုးအပေါ် က လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..။ ကုန်းခိုင်းရတာနဲ့ဘာနဲ့..” “ဟဲဟဲဟဲ..သီတာလဲအရသာပိုတွေ့မယ့်ဥစ္စာ..” “ဘာ အရသာတွေ့တာလဲ..ဟွန့်..” မြသီတာအောင်က ချစ်မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာ ဖင်တင် ပေါင်ကားပေးထားရာ မှစားပွဲ အောက်သို့ဆင်းသည်။ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ကုန်း ပေးသည်။
“အဲလိုမျိုးကုန်းပေးလိုက်လဲ ပြီးတာပဲ..။ သီတာလည်း စောက် ပတ်ထဲအီဆိမ့်သွားအောင် ဖီလင်ရမှာကိုသိရဲ့သားနဲ့..” “သွား..သီတာက ဦးစိုးလုပ်ချင်တယ်ဆိုလို့ ကုန်းပေးတာသိလား..အီဆိမ်သလေး.. ဘာလေးမပြောနဲ့ ကုန်းပေးပြီးခံရတာအထဲမှာ အောင့်အောင့်သွားတာ.. နာလည်းနာတယ်..” “နာတာကိုကကောင်းနေတာမဟုတ်လား..သီတာရဲ့” “တော်စမ်းပါ.. ကဲ..ဒီမှာကုန်း ပေးထားပြီလေ။ စကားများမနေနဲ့.. လာချတော့” “ချမှာပေါ့သီတာရဲ့။သီတာကအရမ်းကိုအလိုးခံချင်နေပြီလား..” “ဟင့်.သူများမ ပြီးသေးပဲမစို့မပို့ဖြစ်နေတာကိုး။ ခံချင်နေတာပေါ့။ ဦးစိုးကရော မလုပ်ချင်ဘူးလား..” “လိုးချင်တာပေါ့သီတာရာ.. သီတာ့ကို တစ်နေ့လုံးခေါ်ထားပြီး တောင် စိမ်လိုးပစ်ချင်နေတာ..” “အလိုလေး.. တစ်နေ့လုံးတော့မခံနိုင်ပေါင်.. လူကိုသူ့မယားများ မှတ်နေ သလားမသိဘူး..” “လိုးနေကြတာပဲဟာ..မယားမမှတ်လို့ဘာမှတ်ရမှာလဲ..” “ကဲ..ကဲ.. စကားများမှာလား.. လိုးမှာလား..ပြော။ မ လိုးရင်ပြန် တော့မယ်..” “လိုးမှာပါ..လိုးမှာ။ပေါင်လေးနည်းနည်းကွလိုက်။ စောက်ပတ်က ပေါင်ကြားညပ်နေလို့” “ကျွတ်..ဦးစိုး ကတော့ကွာ..တစ်ကယ်ရစ်တယ်..” “ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူးသီတာရယ်.. ပေါင်ကွပေးမှစောက်ပတ်အာပြီး လီးထိုး သွင်းလို့ရမှာပေါ့။
စောက်ပတ်ပေါင်ကြားမှညပ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်သွင်းနိုင်မှာလဲ။ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲဝင်သွားရင်သီတာပဲအော်တာ..” “ဟေ့..ဟေ့ဉာဏ်များပြီးဖင်ထဲချော်သလိုလိုနဲ့ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..” “ဒါကြောင့်ပေါင်ကွခိုင်းတာပေါ့..” “ဟောဒီမှာ။ဖြဲလဲပေးထား တယ်..အပေါက်မလွဲစေနဲ့” သူတို့နှစ်ယောက် အချီအချပြောနေကြသည့်စကားများအရ မြသီတာ၏ ဖင် ပေါက်ထဲသို့ ကိုစိုးနောင် ကလီးချောင်းကြီးကို ချော်လိုးသွင်းဖူးခဲ့ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း နားလည်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာရှိ သေးသော်လည်း ကာမစပ်ယှက်လျင်မိန်းမအင်္ဂါထဲယောက်ျားတန်ဆာထိုးသွင်းရသည် ဆိုခြင်းလောက်ကို တော့သိသည်။ ယခုမူ စအိုပေါက်ထဲကိုပါထည့်လို့ရသည်ဟု အသိတိုးရပြန်သည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်ဝယားသလိုလို၊လှုပ်သလိုလိုပင်ဖြစ်လာသည်။
မြသီတာအောင်သည် လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုကျကျနနပင် ဆွဲဖြဲပေးသည်။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနျစ် ဘက် ပြဲအာလျက် အတွင်းသားနီရဲရဲများက လတ်ဆတ်သောငါးပါးဟပ်လိုပေါ်လာသည်။ စောက်စေ့ကြီး လည်းပြူး၍ကော့ ထောင် တက်နေသည်။ခိုင်ကြူသင်းအဖို့မှာ မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကြီး ကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင် လိုက်ရကာ ရင်ထဲကျလိကျလိပင် ဖြစ်၍လာသည်။ ဒီအဖုတ်ကြီးကိုလိုးနေဆော်နေသော ကိုစိုးနောင်ဆိုလျင်တော့ပြောမနေ တော့ နှင့်။ ငနဲသားသည်ရက်ရက်ရောရောဖြဲပေးထားသော စောက်ပတ်ပြဲပြဲအာအာကြီး ကိုတစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို အလယ်လောက်မှကိုင်ကာ တေ့ထောက်၍ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုး..နာတယ်နာ တယ်..” စောက်ပတ်ထဲသို့လီးချောင်းကြီးတစ်၍တစ်၍ဝင်သွားသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အသည်းတုန်အူတုန်ခမန်းမြင် လိုက်ရသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစအဖုတ်လေးထဲ မှရွစိရွစိလှုပ်လာသည်။
အပျိုပေါက်မလေးသည်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာလိန်ထား လိုက်မိသည်။ ပေါင်လိန်ထား၍ပေါင်နှစ်ခုကြားညှပ်သွားသောစောက်ပတ်ထဲမှ ထူးခြား သောအာရုံတစ်ခုတရိပ်ရိပ် ဖြစ်ပေါ်သည်။ ကြက်သီးတွေဖျန်းခနဲဖျန်းခနဲဆိုသလို ထပြီး ရင်းထ၍နေလေသည်။ လီးအသွင်းခံနေရသူ မြသီတာအောင်ခါး ကော့၍ ဖင်ကြီးယမ်းခါသွားသည် ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းမြင်နေရသည်။ “စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ရဲ့လား..” ကုန်းပေးထားသောမြ သီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲသို့ နောက်မှခွကာ လီး ထိုးသွင်းရင်းကိုစိုးနောင်ကမေး၏။သူသွင်းနေသည့်လီးဝင်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့နေရသည့်ကြားကပင် သူလိုးတာခံနေလေသောသင်္ဘောသားမယား မုဆိုးမအသစ် စက်စက်ကုလားကပြား မကို ရမက်ပြင်းလာအောင်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “အင်း..ဝင်တယ်ကွာ..ဝင်တယ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.. ဆုံးအောင်သွင်းလိုက် ပြီလား..” “ဘယ်ဆုံးအုန်းမှာလဲသီတာရ။ လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်အုန်းမှာ..။ အကုန် ဝင်အောင်ထိုးထည့်လိုက်တော့မယ်။”
“အရမ်းမသွင်း..ဘွပ်ဗျစ်..အမလေးလေးနာလိုက်တာ.. သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ဆိုမှ.. အားအား” မြသီတာအောင်ကအရမ်းမသွင်းရန် တောင်းပန်စကားမဆုံးမီမှာပင် ကိုစိုး နောင်က ကျန်နေသေးသည့်လီးချောင်းတစ်ဝက်မရှိတရှိကို အားထည့်ကာဖိဆောင့်ထိုး သွင်း ချလိုက်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲအကုန်ဝင်သွားလေပြီ။ လီး သွင်းကြမ်းကာ အဝင်လည်းနက်သောကြောင့် မြ သီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲမှာ ပူ၍ အောင့်တက်သွားရသည်။အလိုးခံဖူးသောလီးမို့အဝင်ချောသော်လည်း ပွတ်တိုက်မှုတင်း ကြပ်စီးပိုင်သောကြောင့်အမျိုးသမီးနာသွားကာအော်ဟစ်ညီးညူလိုက်မိရှာသည်။
ဖင်ဆုံ ကြီးဆတ်ကနဲတုန်ကာလူမှာလည်း ရှေ့သို့ကိုင်းကျသည်။ ကုန်း၍အလိုးခံနေရသည်မို့ ဆီးစပ်ကရှေ့မှစားပွဲအစွန်းကိုသွား ရိုက်မိသည်။ စားပွဲသာခံမနေပါကမြသီတာအောင်မှာ လီးဆောင့်သွင်းချလိုက်သည့်ဒဏ်ဖြင့်မှောက်ခုန်လဲပြိုကျသွားလောက် သည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ မြသီတာအောင်ဘာကြိုက်တတ်သည်ကို (လိုးနေကျမို့) သိနေလေရာ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာလိုး ဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ ပညာပါကာ ထိမိသောအလိုးအဆောင့်တို့တွင် မြသီတာ အောင်အပြတ်ငြိမ့်နေသလိုချောင်းကြည့်နေသောအပျိုမလေးမှာလည်း ဖီလင်တွေတက် ပြီးရင်းတက်၍နေလေသည်။ အဖုတ်ထဲ တွင်အပြတ်ကိုစိုနေသည်။ မို့ဝန်းစရင်သားနုနု လေးများတင်းမာစူကျစ်နေကြသည်။ နို့သီးလေးဆိုလျှင်လည်း မချွန်တချွန်ဖြစ်နေ သည်။ လူမှာလည်းအငြိမ်မနေနိူင်။ ဖင်တလှုပ်လှုပ်ပေါင်တလိမ်လိမ် ဖြစ်နေသည်။
ပေါင်ချင်းဖိကြိတ်လိမ်လေတိုင်း အဖုတ်ကို ပေါင်ချန်နှစ်ဖက်ကဖိညှပ်သလိုဖြစ်ကာ ဝတ် ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံသားနေရာနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိမိပွတ်မိကြ သည်။ အပျိုမလေးမှာ လေထဲတွင်ပန်းရထားကြီးစီးရသလိုလို အမြင့်မှကျလာလိုက် ပြန်တက်သွားလိုက် ဖြစ်သလိုလို ရင် တဖိုဖိုအသည်းတအေးအေးဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အလိုးခံနေတာကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင်အလိုးခံရသလိုခံစားရလျှက် တစ်သက် တစ်ခါ မကြုံဘူးသောစိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့်သိမ့်သိမ့်တုန်၍နေလေသည်။ လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆိုသလို အပေးအယူ မျှ၍ ခံနေလိုးနေကြလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြေးကြီးပေးပြီးကြည့်ရသော လိုက်ဖ်ရှိုးခေါ် လူကိုယ်တိုင်လိုး ပြဆော်ပြသည့် အပြာပြပွဲကို စိတ်ကြိုက်ကြည့်ရှုရသလိုမျိုးပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။
စိုးနောင်က အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီးဆောင့် အားသန်သလို မြသီတာအောင်က လည်း အခံတော်ကာအပေးကောင်းသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လိုးလိုက် ဆတ် ကနဲဆတ်ကနဲအားပြင်းပြင်း နှင့်သွင်းလိုက်နှင့် ကောင်းကောင်းလိုးသည်။ ဆောင့်လိုးရင်း သူ၏ဖင်ပြောင်ကြီးကို ဝိုက်ကာလှုပ်လိုက်၊ ဒူးကွဒူးကွေးလိုက်လည်းလုပ်ပေးရာ လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ပတ်ကို ဟို ထိုးသည်မွှေလမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးမှ ဝင်လျှက်ရှိ သည်။ လိုးရင်းစကားလည်းပြောနေရာခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်ဖိုမောဖွယ်ရာလိုး ဆောင့် မှုများကိုလည်းမြင်ရ၊ အသည်းယားစရာ တစ်တစ်ခွခွပြောကြဆိုကြသည့်စကားတွေကို လည်းကြားနေရ၊သည်ကြားထဲ လီးဝင်သံထွက်သံ၊ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းသံတွေကလည်းထပ်ဖြည့်ပြန်ရာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန် တစ်ကိုယ် လုံးရှိသွေးတွေ ဆူပွက်ကာအရမ်းကိုထကြွ၍နေလေတော့သည်။
ယခုအချိန်တွင်ဘဲတပွေလောက်ရောက် လာလျှင်ခိုင်ကြူသင်း ကအတင်းပင်ဆွဲခေါ်ကာအလိုးခိုင်းမည်မှာ သေချာနေသည်။ အပျို မလေးအတွက် ကံကောင်းသည်လားကံဆိုးသည်လားတော့မ ပြောနိူင်။ ထိုနေရာဆီသို့ လူယောက်ျားမပြောနှင့် ခွေးထီးပင်ရောက်မလာပေရာခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆွဲလိုးခိုင်းစရာ လီးမရှိဘဲ တစ်ယောက်တည်းသာဖီလင်တွေတက်လျက်အပြတ်ဟော့နေရလေသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားအိအိဦးစိုးရယ်..ဆောင့်ဆောင့် တအားဆောင့်ပေးနော်..” “သီတာ..ပြီးတော့မလား..ဟင်..” “အင်း..အင်း.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်လေ.. ဒီမှာအရမ်းကောင်းနေ တာ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ..” “ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘုအိအာ့.. ဘွပ်..အမလေး..ဘွပ်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့် ဆောင့်..လာတော့ မယ်..ထွက်တော့မယ်..လိုးလေ..ဆောင့်..အားနို့ဆွဲအုန်း..” ကိုစိုးနောင်က ဖင်ဆုံကားကား၀၀တစ်တစ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်စုံ ကိုင် ကာ ဆောင့်လိုးနေရာမသီတာအောင်ကနို့အဆွဲခံချင်လာသောကြောင့် အငမ်းမရပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လည်းဖင်ကိုင်ထား သည့်လက်နှစ်ဘက်အနက်မှ ညာလက်ကိုဖယ်ကာ မြသီတာအောင်၏ဂျိူင်းအောက်မှထိုးလျက်ညာဘက်နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲသည်။
“နို့နှစ်ခုလုံးကိုစုံကိုင်ဆွဲစမ်းပါဦးစိုးရဲ့။ နို့ကိုတားဆွဲပြီး အပီဆောင့်လိုးပေး စမ်းပါ။သီတာ့စောက်ပတ်အရမ်းယားနေပြီ..ဆွဲလေ..နို့ဆွဲ ပြီးဆောင့်ပါရှင့်” ပြီးတော့မည်မို့ မြသီတာအောင်သည် အရမ်းကိုကဲနေသည်။ ကာမစိတ်မွန် ကာ အငမ်းမရ ဖြစ်လာသည်။ ဖင် ကြီးကိုနောက်သို့ကော့ကော့တွန်းပေးနေရာ ကိုစိုးနောင် ၏ဆောင့်လိုးချက်နှင့် အံကိုက်ဖြစ်ကာ လီးအဝင်ပိုပြင်းသည်။ ကိုစိုးနောင် မှာလည်း အမျိုးသမီးပြီးတော့မည်ကို သိကာစိတ်ပိုထလာသည်။ ဆောင့်အားပိုသန်လာသည်။ မြသီ တာအောင်၏ စောက် ပတ်သည်လည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသည်။ လိုးဆောင့်နေသောလီးချောင်းကြီးကို ညှစ်၍စုပ်သည်။ အရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ကနဲပျစ် ကနဲနေအောင်ပင် ထွက် သည်။ ကုလားကပြားမဖြစ်သော်လည်း အသားမမဲသောကြောင့် စောက်ရည်ကသိပ် မပျစ်။ အသား ဖြူသောတရုတ်ကပြားမတွေလိုလည်း စောက်ရည်ကမကြဲ၊မရွမ်း။ မပျစ် မကျဲအနေတော်ရုံဖြစ်ကာ လိုးဆောင့်ရသည်မှာ စီးပိုင်မှု လည်းမရှိ။ ချောကနဲချောကနဲ လည်းမဖြစ်။အလယ်အလတ်အခြေအနေတွင်ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်လည်း ဖီလင်အပြတ် တက်နေလေရာ အားကုန်သုံး၍ ရက်ရက် စက်စက်ပင်ဆောင့်လိုးသည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ထံမှ ဓာတ်ကူးသလိုမျိုးဖြစ်ကာချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်မလေး ခိုင်ကြူသင်းလည်း အဖုတ်ထဲ တွင် ယားကျိလှုပ်စိ ဖြစ်လျက် ရင်လှိုက်ဖိုမောနေရှာသည်။ “ဦးစိုး.. ဦးစိုး.. ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ။ သီတာ.. ပြီးတော့မယ်..လာ တော့မယ်..” “ဘွပ်ဘွပ်ဘုဗျစ်..ဒီလိုမျိုးလား..” “အိုးအမေ့..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အင်းအား..” “တို့ ဆောင့်တာကောင်းရဲ့လား..” “ကောင်းတယ်။ ဒီလို ကောင်းကောင်းဆောင့်မလိုးတတ်ရင် ဦးစိုးရဲ့လီးကြီး ဒဏ်ကိုသီတာခံနိူင်မှာမဟုတ်ဘူး..” “ဘွပ်ဘုဘုဘဘွပ်..အဆောင့်ကောင်းလို့လီးဒဏ်ခံနိူင်တယ်ပေါ့..” “ဘွပ်..အားပါးပါး.. ဟုတ်တယ်.. ဘွပ်.. အောင်မလေးလေး..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်” အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနှင့် အားပြင်းပြင်းတွယ်လိုက်ရာ မြသီတာ အောင်ဖင်၀၀ကြီးပင် မြောက်ကာတက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ဒူးကွေးကိုယ်ကြုံ့ ကာစောက်ပတ်နုနုလေး၏ အတွင်းဘက်တွင်သိမ့်ခနဲငြိမ့်ခနဲ ဖြစ်သည်။
“နာသြားလို့လား..သီတာ..” “ဟင့်အင်း..အရမ်းကောင်းလို့..ဦးစိုးရ..” “အဲဒီလိုအမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနဲ့ဆောင့်တာကြိုက် လား” “အင်း..ကြိုက်တယ်.” “ခံနိူင်တယ်နော်.” “ရတယ်..ဒီထက်ပြင်းပြင်းနဲ့ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်တောင်ခံနိူင်တယ်.” “အို ကေ..ကောင်းပြီ” ကိုစိုးနောင်က အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းများဖြင့် အားရပါးရဆောင့်လိုး သည်။ ထိုဆောင့်နည်းမှာ လီးအဝင် နက်ကာစူးသည့် အတွက်တော်ရုံနှာထရုံနှင့် မခံနိူင်။ တစ်ချက်ကောင်းလောက်မျှသာ ခံနိူင်ကာ ရှုံ့မဲ့တောင်းပန်ရသည့် ဆောင့် နည်းဖြစ်သည်။ မြသီတာသည် တဏှာထန်သည့်အပြင် လူကောင်ကလည်း ကြီးဆူဖြိူးထွားကြိူင်းကာ ယခုအခါတွင် ရမက်ဇော ကဂိတ်ကုန်အောင်ပင် ရောက်နေသည့်အတွက် သားအိမ်ကို စူးနစ်ထိုးဆောင့်မိသည်ကိုလည်း နာရမှန်းမသိနှင့်တော့ဘဲ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန်ထိမိစူးရှ လွန်းသည့် အမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်လိုးချက်များကိုအပီအပြင် ခံသည်။ ကိုစိုးနောင် ကလည်းဒါ မျိုးကိုအကြိုက်မို့ အားမနာတမ်းကိုဆောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည့်ဆောင့်နည်းဖြင့် ပယ် ပယ်နယ်နယ်လိုးကြသည်ကိုအပီ အပြင်တွေ့မြင်ရကာအသည်းတုန်အူတုန်ဖြစ်နေသည်။
ယခုမှကာမစပ်ယှက်မှုကိုသေချာ တွေ့ မြင်ဖူးသောအပျိုပေါက်လေးအဖို့ တကယ်ရက်ရော သောဆောင့်နည်းဖြင့် လိုးနေကြ ပုံမှာကမ်းကုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ “ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.. ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်. ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့အာ့ အာ့.. အမလေး..ထွက်တော့မယ်. .ဘွပ်..အား.. လာ ပြီ..ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ.. ဦးစိုးရဲ့..အား.” မြသီတာအောင်ထန်ထန်ပြင်းပြင်းကြမ်းကြမ်းရှရှပင် ပြီးသွားသည်။အလိုးခံနေသော မိန်းမက ရမက်ပြင်းထန်စွာပြီးသွားမှုသည်လိုးသူယောက်ျားအပေါ်တွင်လည်း လွှမ်းမိုးသက်ရောက်မှု ပြင်းထန်လှပေရာ ကိုစိုး နောင်မှာသုတ်မထိမ်းနိူင်တော့။ မြသီတာ အောင်နှင့်ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီး သွားသည်။ သူ၏ဂွေးအုများထဲရှိသုတ်ရည်တို့သည် လိင် တံချောင်းတလျောက်အဟုန်ပြင်းပြင်း ထိုးထွက်သည်။ လီးထိပ်မှနေ၍ပတ်တန်နှင့် ထိုးထုတ်သလို ပတ်ကနဲ ပတ်ကနဲ ပန်း၍ပန်း၍ထွက်သည်။ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည် တို့သည်မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲပြန့်နှံ့သည်။ အဖုတ်သည်လီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ်စုပ်ယူသည်။ စောက်ပတ်နှင့်လီးတသားတည်းရှိသလိုမျိုး ဖြစ်သည်။
မြသီတာအောင် က ခါးကော့ဖင်ကော့ ခေါင်းမော့လျက်သား၊ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ခေါင်းနောက်ပစ်ကာ ကိုယ်ကကုန်းကွကွနှင့် သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်လျက် သား ကျောက်ရုပ်တွေ လိုဖြစ်ကုန်သည်။ ချောင်းကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်းလည်း အသက်ရှုပင်ရပ်သွားသလို ထင်ရသည်။ ကောင်မလေး၏သွေးသားများဆူပွက်နေသည်။ အကယ်၍ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ပွတ်လိုက်လျင် (သုံးလေးချက်မျှပွတ် နှိုက်လိုက်ရုံဖြင့်) အပျိုပေါက်မ လေးပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော်အပျိုဘော်ဝင်ခါစငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးမို့ ခိုင်ကြူသင်း သည်ဒီ အထာမျိုးမကျွမ်းကျင်။ သည်လိုလုပ်ရမှန်းလည်းမသိသေး။ ယခုလောလောဆယ် တွင် ခိုင်ကြူသင်းလုပ်တတ်သည်က (လုပ် နေသည်က)ပေါင်လိန်ကာ အဖုတ်ကိုဖိညှစ် ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သည်တော့ ပြီးသည့် အခြေအနေ ထိတော့မရောက်။ ပြီးလုပြီးခင် အရသာမျိုးသာရရှိခံစားရသည်။ သည်မျှလောက် အရသာကလေးကပင် ကာမမှုနှင့်ပတ် သက်၍ အတွေ့အကြုံလုံးဝမရှိသေး သော ခိုင်ကြူသင်း အဖို့ ထူးကဲသည်ဟု ဆိုရပေမည်။
စွဲမက်စရာလည်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင် တို့လည်း လီး နှင့်စောက်ပတ် တပ်လျက်သား နှင့် ခဏမျှငြိမ်၍နေကြသည်။ သုတ်ရည်ထွက်သွားသောကြောင့် လီးကအပြည့်အ၀ မတောင် တော့သော်လည်း ကိုစိုးနောင်မှာ ကာမအားပြည့်ဝသန်စွမ်းသူဖြစ်သည့်အတိုင်း အခြားယောက်ျားတွေလို လီးခွေပျော့မသွား။ မ တောင့်တတောင် မပျော့တပျော့အနေအ ထားတွင်ရှိနေသည်။ သူ၏ဆီးစပ်ကို မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနှင့် ထိကပ်ထားလေရာ တောင်မတ်မှုအပြည့်အဝမရှိတော့သော လီးကြီးသည်အဖုတ်မှပြုတ်မထွက် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်မြဲဖြစ်နေသည်။ ခဏကြာမှနှစ် ယောက်သား အသက်ရှုပြန်မှန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏နို့ကြီးများကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာဖင်ကြီး နောက်မှခွါ သည်။
ထိုအခါမှလီးသည်စောက်ပတ်မှပြုတ်ထွက်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ လည်း လိုးပြီးစစောက်ပတ်နှင့် လီးတို့၏အခြေအနေကို ကျကျနနမြင်တွေ့ရလေတော့ သည်။ အဖုတ်တွင်ရော လီးတွင်ပါ အရည်တွေစိုအိနေသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုတစ်ခန်းရပ်ပြီဟု ရိပ်မိသောခိုင်ကြူသင်းသည် ချောင်းကြည့် နေရာမှအသာထွက်ခွါသည်။ ဆက်တော့ကြည့်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်သူတို့ကိစ္စ ပြီး သွားကြပြီမို့ မိမိချောင်းကြည့် နေသည်ကို ကိုစိုးနောင်တို့ ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးသော ကြောင့်အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ (ဆက်ရန်… အပျိုပေါက်မလေး (3) ခိုင်ကြူသင်းသည် အိမ်သို့လည်း မပြန်ဖြစ်။ ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်သို့သွားရာလမ်း သွယ်လေးထိပ်နားတွင်မယောင်မလယ်လုပ်နေမိသည်။ ထိုအခိုက်မြသီတာ အောင် လမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လှမ်းထွက် လာသည် ကိုတွေ့ရသည်။ မြသီတာ အောင်သည် ကျော့ကျော့မော့မော့ပင်လျှောက်လာသည်။
လမ်းလျှောက်သောအခါမသိမ သာ ကွတတတော့ဖြစ်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထင်မိသည်။ အဝတ်အစားများသေသေ သပ်သပ်ဝတ်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ခိုင် ကြူသင်းကတော့ ကိုစိုးနောင်လိုးတာ ခံနေ စဉ်က မြသီတာအောင်ဖင်အပြောင်သား နို့အုံကြီးတွေ အထင်းသားဖြစ်နေပုံကိုပြန်မြင် ယောင်လာသည်။ မြသီတာအောင်၏စိတ်အသွင်ကတော့ အတော်ကိုကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေ သည့်အသွင်။ ဒီမိန်းမ ကောင်းကောင်းအလိုးခံခဲ့ရပြီးလို့ ပီတိဖြစ်မြူးကြွနေတာပဲ .. . .ဟု ခိုင် ကြူသင်း၏စိတ်ထဲတွင်တွေးလိုက်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်ရှိရာသို့ ပြန်လျှောက်လှမ်းသွား လေတော့သည်။ လမ်းသွယ်လေးထဲတွင်မြသီတာအောင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ဖြတ် ကျော်ခဲ့ရသေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကမြသီတာအောင်ဘက်ကို မျက်စေ့မသမ်းဘဲမမြင် ချင်ယောင်ပြုခဲ့ သလို မြသီတာအောင်ကလည်းခိုင်ကြူသင်းကိုမကြည့်ပေ။
အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းကတော့… စာအုပ်ဆိုင်တံခါးပွင့် နေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် စာအုပ်အထပ်များကိုအိမ်ခန်းထဲမှသယ်ထုတ် ကာစားပွဲပေါ်တွင်ခင်းနေသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ထဲရှိ ခုံရှည် နှင့်စင်များ တွင်စာအုပ်အဟောင်းများ ကိုတင်ထားသော်လည်း စာအုပ်အသစ်တွေကိုတော့ စာအုပ် ဆိုင်ပိတ်ချိန်တွင်သိမ်းကာ ဆိုင်ပြန်ဖွင့်မှ စားပွဲရှည်ပေါ်တွင်တင်ကာ ခင်းကျင်းလေ့ ရှိသည်။ ဒီစားပွဲပေါ်တွင် မြသီတာအောင်ကို တင်ဆော်ခဲ့သည်ကိုတွေးမိ ကာ ခိုင် ကြူသင်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ အချိန်ကလည်း (၅)နာရီထိုးရန်(၁၅)မိနစ်ကျော် ကျော်လောက်လိုသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်ကိုလိုးပြီးနောက် သူမ ပြန်အသွားတွင် စာအုပ်ဆိုင်ကိုတစ်ခါတည်း ခင်းကျင်းဖွင့်ခြင်းဖြစ်ပုံရ သည်။ ဖွင့်ချိန်က ခါတိုင်းထက်စောနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းလေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်။
ကိုစိုးနောင်က စာအုပ်ဆိုင်နှင့် သူ့အိပ်ခန်းအဝင်အထွက်တံခါးပေါက်နားတွင်ရပ်နေရာမှ ခိုင်ကြူသင်း ကိုလှမ်းကြည့်သည်။ ကိုစိုး နောင်အကြည့်က စူးရဲသည်။ ငနဲ၏စူးရဲသောအကြည့်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သွားစေသည်။ အဆိုးဆုံးကတော့ စောက်ပတ်လေးထဲ တွင်ယားသလိုဖြစ်လျှက် မျက်နှာလည်းနီရဲသည်။ မျက်လုံးတစ်ချက်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို ဝင့်ကြည့်သည်။ ထို မျက်လုံးအရိပ်အရောင်တွင် ကာမစိတ်အခိုးအငွေ့များက သိသိသာ သာပင် ယှက်သန်းနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖျံဟုပင် ဆို နိူင်သည်။ မိန်းမတွေ၏အထာကို အတော် လေးကျွမ်းသည်။ ကောင်မလေး၏မျက်လုံးအကြည့်တွင် ဘာတွေပါနေသည်ကိုလည်း ဒက်ကနဲဆိုသလို အကဲခတ်မိသည်။သူ့မျက်လုံးများသည် အပျိုဘော်ဝင်စကောင်မလေး ၏ငုံဖူးစရင်အုံလေးများ၊ လုံးကျစ်သော တင်ပါးဆုံ၊ ခပ်ပြေပြေမို့မို့ဆီးစပ်တို့ကို အစုန် အဆန်သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အဝတ်အစားများဝတ် ထား ပါလျက် ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားရှုကြည့်ခံရသလိုမျိုး စိတ်ထဲ၌ထင်မိသည်။ ကိုစိုး နောင်၏မျက်လုံးအကြည့်သည် မိမိ ဝတ်ထားသည့်အဝတ်အစားတို့ကို ထိုးဖေါက်ကာ ဗလာကျင်းနေသောအသားဆိုင်တို့ကို ရှုမြင်သည့်အသွင်မျိုးဖြစ်နေသည်။ အကြည့်ရိုင်း ပြီးရဲတင်းသော်လည်း အပျိုပေါက်မလေးမှာစိတ်မဆိုးမိ။ သည်လိုအကြည့်ခံရသည်ကို ပင်ကျေနပ်သလိုလိုစိတ် လှုပ်ရှားခံစားရသည်။ ရင်ခုန်သံလည်းပိုမြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူ သင်းက ကိုစိုးနောင်ဆီသို့ မျက်လုံးတစ်ချက်ဝင့်လိုက်ပြန်သည်။ စောစောကအကြည့် ထက်လည်းသည်အကြည့်က ရမက်အရိပ်အရောင်ပိုသည်။ ရမက်ဇောဖြင့် မျက်ဝန်းတို့ လက်လက်တောက် သည်ကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို မိန်းမတွေ အထာကျွမ်းနေသူမဆိုထားနှင့်၊ တော်ရုံတန်ရုံအကဲခတ်ကောင်းသူ ပင် နားလည် သိမြင် နိူင်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကစာအုပ်ဆိုင်ကောင်တာဟုဆိုနိူင်သည့် စားပွဲရှည်ကြီး၏နောက် မှထိုင်ခုံတွင်ဝင် ထိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ထိုစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ မျက်လွှာ လေးမသိမသာချထားသည်။ ပါးပြင်မို့မို့လေးနှစ်ဘက်နီရဲလျှ က် အသက်ရှုသံလည်း အတော်ပြင်းကာငုံဖူးစရွှေရင်နုနုလေးများ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေသည်ကို ကိုစိုးနောင် တွေ့ရသည်။ ကို စိုးနောင်က စားပွဲပေါ်တွင်တင်ထားသော ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်မလေးကသူ့ကို ဖြတ်ကနဲ မျက်လွှာတစ်ချက် ပင့်ကာကြည့်သည်။ ချက်ချင်းမျက်လွှာပြန်ချသွားသည်။ အသက်ရှုပိုမြန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသောညာလက်ကိုတော့ဆွဲဖယ်ရူန်းခြင်းမပြု။ ဒီအပျိုပေါက်လေးကိုစ လျှင်ရမည်ဆိုတာအတွေ့အကြုံတွေအရကိုစိုး နောင်သိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေထနေကြောင်းလည်းအထာပေါက်သည်။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်သည်အပျိုပေါက်လေး ထ နေ ရွ နေသည်ကိုတော့မစဉ်းစားတတ်။ စဉ်းစားနေဖို့ကလည်းမလိုပါ။ ထ နေသော အပျိုပေါက်လေးကိုအပိုင်ကိုင်ပစ် လိုက်ရုံသာရှိတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ကောင်မ လေးဆတ်ကနဲ တုန်ရင်သလို ဖြစ်သည်ကို သတိပြုမိသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော် အရွယ်အပျိုဖြစ်ကာစ ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏လက်ကို ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ရ သည့်အထိ အတွေ့ကြောင့်(ထိုမိန်းကလေးသည်ထရွ၍လည်းနေသည်)ကိုစိုးနောင်မှာ ဖိန်းကနဲ ရှိန်း ကနဲပင်ဖြစ်သည်။ူ သူ့င ပဲကြီးဆိုလျှင်လည်း မတ်ကနဲကို တန်း၍ထောင်လာလေတော့ သည်။ ကိုစိုးနောင်မှာကာမအားသန်သည်။ တစ်ချီလောက်သုတ် ထွက်သွားရုံနှင့် ဒေါင်း မသွား။ ခဏတဖြုတ်နားနေလိုက်လျှင်လီးပြန်တောင်ကာထပ်လိုးနိူင်သည်။ သူစံချိန်ယူ ထားသည်မှာသုံးခါ သုတ်လွှတ်သည်အထိခဏနားလိုက်ဆက်လိုးလိုက်လုပ်နိူင်သည်။ စောစောတုန်းလေးကတင်မြသီတာအောင်ကိုအပီလိုးပြီး သုတ် ရည်တွေပန်း ထုတ်ထည့်ပေးပြီးကာစဖြစ်သည့်တိုင်သူ့လီးကြီးသည်အပြတ်ကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်မတ် တောင်၍လာသည်။ ကိုစိုး နောင်သည်အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိ။ ပုဆိုးတစ်ထပ် တည်းသာ စည်းထားရာ လီးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်တောင်နိူင်သည်။
ကောင်မလေးပို စိတ်ထ လာအောင်ဂွင်ချဖန်တီးသည့်အနေဖြင့် ကိုစိုးနောင်က တောင်နေသော သူ့လီး ကြီးကိုပုဆိုးပေါ်မှ နေ၍လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မျက်လွှာချထားသော်လည်း(မိန်းကလေးတွေ၏ထုံးစံအရ) ကိုစိုးနောင်လီးကို လက်နှင့်ကိုင် လိုက်တာ ခိုင်ကြူသင်းမြင်မိသည်။ ပုဆိုးအောက်မှအတန်ကြီးမတ်ထောင် နေသည်ကိုလည်းနားလည်သည်။ မကြာသေးမီကပင် အပြတ်မာတောင်နေသောကိုစိုး နောင်၏လီးချောင်းကြီးကို ပကတိအတိုင်းကျကျနနမြင်ဖူးခဲ့ပြီးသည်မို့ ပုဆိုးအောက်ရှိ လိင် တန်၏အသွင်အပြင် ဘယ်လိုမျိုးရှိမည်ဆိုသည်ကိုလည်းခိုင်ကြူသင်း၏ စိတ်အာရုံ တွင်ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ယောင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်လွှာချကာ(ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်)သဘောမျိုးဖြင့် မသိမ သာလေးကြည့်နေမြင်နေရသည်ကို အားမရနိူင်ဖြစ် လျက် တစ်ချက်မျက်လုံးဝင့်ကာ ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြားကိုဖြတ်ကနဲကြည့်လိုက်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကလည်း လီးကိုင်ထားသော လက်ကို လှုပ်ရှားကာ ဂွင်းတိုက်ပြ သည်။ ရင့်တော့ရင့်ရာကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းဂွင်းထုပြတာကို အပီမြင်လိုက်ရ သောအခါရင်သိမ့်ကနဲတုန်သည်။ အလိုလိုပင်ကိုစိုးနောင်ကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်နေသော ကိုစိုး နောင်၏မျက်လုံးအကြည့်နှင့်ဆုံသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင် ဒိန်းခနဲခုန်ရပြန်သည်။ စောစောကထက်ရင်ခုန်ချက်ပိုပြင်းသည်။ ခေါင်းကို လည်းကမန်း ကတန်းငုံ့ပစ်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်လေး အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားရင်ဖိုသွားပြီဖြစ်ကြောင်း ကိုစိုးနောင်က ကောင်းကောင်းသိလိုက်သည်။ နည်းနည်းလောက်အကဲစမ်းကြည့်ရန် စိတ်ကူးရသည်။ တင်ပါးကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးမိ သော်လည်း ပေါ်ထင်ကြီးမြင်မြင်ထင်ထင်လို ဖြစ်ကာ အပျိုပေါက်လေးလန့်သွားမှာစိုးသည်မို့ အခြားနည်းလမ်းကိုစဉ်းစားသည်။
သိ သာသိစေမမြင်စေနှင့်ဆိုသော ထိကိုင်မှုမျိုးဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုဉာဏ်ထွက်တတ်သောကိုစိုးနောင်၏ခေါင်းထဲတွင် နည်း လမ်း ကောင်းတစ်ခုကိုစဉ်းစားမိသည်။ ထိုနည်းကထိရောက်သည်။ တကယ့်ပစ်ကွင်းနေရာကို ထိနိူင်စေသည်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးအနေနှင့်လည်းမမြင်နိူင်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကျောင်းစိမ်းစကပ်တစ်ပတ်နွမ်းလေးနှင့်တက်ထရွန်ရင်စေ့ အဖြူရင်စေ့ ဘလောက်စ်လေးဝတ်ထားသည်။ နို့စူချိန်အပျိုပေါက်လေးများ ဝတ်လေ့ရှိ သော ရှင်မြီးဆန်ဆန်အောက်ခံအကျႌလေး ဝတ် ထားသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်သည် တစ်ပတ်ရစ်အဟောင်းလေးဖြစ်ကာ ကောင်မလေး၏ဒူးဆစ်အထက် လက်နှစ်လုံးသာ သာ လောက်အထိသာရှိသည်။ တိုသလိုဖြစ်နေသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်ကရိုးရိုးသာဖြစ် သည်။ တိုကြပ်စတိုင်ဆန်းမဟုတ်။ ခပ်ကား ကားလေး။ ကိုစိုးနောင်၏စိတ်ကူးအကြံ အတွက်တော့ကောင်းကောင်းအဆင်ပြေနေသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်စားပွဲအောက်မှနေ၍ ညာခြေကိုဆန့်လိုက်သည်။ ကြားတွင် စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ခံနေသောကြောင့် အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လျှင်ပင် ခိုင်ကြူသင်းအနေဖြင့် ကိုစိုးနောင်ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကို မမြင်နိူင်။ စားပွဲ၏အနံက တစ်တောင်ထွာသာ သာလောက်သာရှိသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်တစ်ဖက်စားပွဲစွန်းနားတွင် ကပ်လျက်ဆိုသ လိုရပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သည်တော့စားပွဲအောက်မှ ဆန့်ထုတ်လိုက်သောကိုစိုး နောင်၏ ခြေတောက်ထိပ်ဖက်ပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့တန်းရောက်သည်။ ဒူးဆစ်အထက်တွင်ရှိနေ သော စကပ်၏အနားစက ကိုစိုးနောင်၏ခြေကျင်းဝတ် အထက်နားလောက်ကို ထိမိသည်။ ကိုစိုးနောင် ဂွင်းတိုက်ပြတာကို မြင် လိုက်ရသောကြောင့် အပျိုပေါက်ကလေး မှာ ရင်ထဲမီးရထားဆယ်စင်းစက်ကုန်ဖွင့်ခုတ်မောင်းနေသလို တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်းခုန် သွားရသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်မြသီတာအောင်ကိုလိုးစဉ်က ဝတ်ခဲ့သည့်ပုဆိုးကို မလဲ သေးပဲဆက်ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ထိုပုဆိုး ဖြင့်မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်မှစောက် ရည်ကြည်များကိုတို့သုတ်ပေးခဲ့တာအပီအပြင်မြင်ခဲ့ရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာ ယခု ပုဆိုး ပေါ်မှလီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြတာတွေ့ရသည်တွင် ယမ်းပုံမီးကျဆိုသလိုရမက် စိတ်တွေဟုန်းဟုန်းထလို့သွားလေ တော့သည်။ အစိမ်းသက်သက်အပျိုပေါက်လေးဖြစ်၍သာတော်တော့သည်။ အတွေ့အကြုံ အနည်းအကျဉ်းလောက်ရှိကာ အတန် လည်းရဲမည်ဆိုလျှင် တစ်ခါတည်းပွဲသိမ်းသွားနိူင် သည်။ စကပ်အောက်နားစကိုထိမိသောလှုပ်ရှားမှုလေးသည် ခိုင်ကြူသင်းကို ကြက်သီးဖြန်းကနဲ ထသွားစေသည်။ စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ကြားခံနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင် ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကိုမမြင်ရ သော်လည်း မိမိခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့ကိုစိုးနောင် ခြေတောက်ရောက်လာကြောင်းတော့ အလိုလိုနားလည်သိရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆန့်ထုတ်ထားသောခြေတောက်ကို အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။ သူ့ခြေတောက်သည်ခိုင်ကြူ သင်း၏စကပ်လေးအောက်သို့ တိုးဝင် သွားသည်။ စကပ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မိမိပေါင်ကြားထဲခြေတောက်အဖျားတိုးဝင်လာသည် ကို အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်း သိမိပြန်သည်။ ပေါင်ကြားကိုတိုးဝင်လာသောခြေ တောက်အဖျား ဘယ်ဆီသို့ဦးတည်နေသည် ကိုလည်း အထွေအထူးစဉ်းစားစရာမလိုပေ။ ပေါင်ခွကြားဆိုတာစောက်ပတ်ရှိသည့်နေရာ။ ပေါင်ကြားသို့ဝင်လာသော ခြေ တောက် အဖျားကစောက်ပတ်ကိုဦးတည်နေပေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ရိုလာကိုစတာအမြင့်မှအနိမ့်သို့ လျှောဆင်းကျ သောအခါ ခံစားရသည့် ကျောချမ်းအသည်းအေးမှုမျိုးခံစားရသည်။ စောက်ပတ်ဆီသို့ခြေတောက်ဦး တည်ဝင်လာမှန်းသိ သော်လည်း ရှောင်တိမ်းနောက်ဆုတ်ဖို့ စိတ်မကူးမိ။ မလှုပ်မရှားဘဲ ငြိမ်၍သာရပ်နေမိသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ခြေဖျားပေါင်ခွကြားသို့ ရောက်သွားသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်နုနုလေးကို ခြေမနှင့်ထိုးထိပွတ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ကိုယ်လုံးလျှပ်စစ် ဓါတ်အလိုက်ခံရ သည်နှယ် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သည်။ ကျင်ကနဲဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် စောက်ပတ်ကို ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမသည်အပေါ့သွားသော အခါများတွင်ဖြစ်စေ၊ ရေချိုးသောအခါများတွင်ဖြစ်စေ မိန်းမကိုယ်ကိုပွတ်သပ်ဆေးကြောမှု တော့လုပ်တတ်ပါသည်။ သို့သော်သမန်ကာရှန်ကာ ထိရုံသဘောမျှလောက်သာဖြစ်သည်။ ကျကျနနသေသေချာချာထိုးပွတ်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ပေါ်တွင်ခြေမကိုဖိကပ်ကာ လှုပ်ရှား၍ ပွတ်ခြင်း ထိုး ကလိခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေမလုံးလုံးကြီးသည် စောက်ပတ်အလယ်အကွဲကြောင်း တည့် တည့်ပေါ်တွင်ပိနေအောင်ထိကပ်လျှက် ခြေမနှင့်ကတော့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ကိုလှည့်ပတ်ထိုးပွတ်၍နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းအောက်ခံဘောင်းဘီလေးဝတ်ထား ပါသည်။
ကိုစိုးနောင်၏ခြေမ က အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်မှနေ၍ ဖိပွတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကြားတွင်အောက်ခံ ဘောင်းဘီခွသိုင်းနေရာ အစခံနေသော်လည်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကတော့ ပီပြင်သည်။ အပျိုပေါက်လေး ရင်ခုန်ပြီးရင်းခုန်သည်။ခေါင်းလေးငုံ့ထားသည်။ အောက်နူတ်ခမ်းကို သွားဖြင့် ခပ်တင်းတင်းလေးကိုက်ထားသည်။ လှုပ်ရှားဖိပွတ်နေသောခြေမကစောက်စေ့ ကိုထိမိသွား သောအခါတွင်တော့ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲပင် တုန်၍သွားရရှာသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကလေးကို ဘယ် လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်။ အပျိုပေါက်လေးကလက်ကိုင်တာလဲငြိမ်ခံသည်။ မဖယ်၊မရုန်း။ ဆွဲယူရာသို့ လည်း အလိုက်သင့် ပါလာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကအပျိုမလေး၏ နူးညံ့သွယ်ပြောင်းလေသော လက်ကလေးကို ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်သည်။ လက်ဖဝါး အလယ်ခေါင်လောက်ကို လက်မနှင့်အသာအယာတို့ထိပွတ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာမှာတော့ အရမ်းကို ဖီလင်တက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွဲ ခေါ်သွင်းလျှင်ပင်လိုက်ပါလာပေတော့မည်။
တက်လိုးလျှင်လည်းခံပေတော့မည်။ ကိုစိုးနောင်ကသာရဲရဲတင်းတင်း ကိုင် ပစ်လိုက်လျှင် တစ်ခါတည်းအလုပ်ဖြစ် သွားပေမည်။ သို့သော်ကိုစိုးနောင်အနေနှင့်လည်း အရမ်းကဲချင်တိုင်းကဲလို့မရ။ ကောင်မ လေးအရမ်းစိတ်ထကာ လိုးလျှင်ပင်ရပြီဆိုတာသိ သော်လည်း အခြေအနေအချိန်အခါကို ငဲ့ရသေးသည်။ အချိန်ကစာအုပ်ဆိုင်ဖွင့်ချိန်ရောက်နေပြီ။ စာအုပ်ငှားသူတွေအချိန်မရွေး ရောက်လာနိူင်သည်။လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးလူမိသွားစရာအကြောင်းတွေ အများကြီး ရှိသည်။ စောက်ပတ်ကို ခြေမနှင့် ကျကျနနထိုးကလိနေနိူင်ပြီဖြစ်ရာ လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ဖို့ လည်း သိပ်မခက်တော့။ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းကာလိုးဖို့ကလည်း သေချာပေါက် လောက်ကိုဖြစ်နေသည်။ အချိန်အခါကောင်းကိုသာရွေးဖို့လိုပေတော့သည်။
ယခုလောလောဆယ်တော့ခြေမနှင့်ထိုးကလိပွတ်တာကို အပီလုပ်ကာ ကောင် မလေးနှင့် အထာကျယဉ်ပါးအောင် လမ်းစပျိုးထား တာအကောင်းဆုံးဟု ဆုံးဖြတ်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍စောက်ပတ်ကိုဖိပွတ်ကလိနေသောခြေမကို ဘောင်းဘီ၏ ခွဆုံနေရာအောက်သို့ထိုးသွင်းဖို့ကြိုးစာသည်။ ထိုးသွင်းပြီးအကာအကွယ်မရှိတော့သော ပကတိစောက်ပတ်အသားကိုထိထိမိမိ ထိုးပွတ်ပေးရန် စိတ်ကူးသေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆန့်ကာ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေရာ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ၏ အနားရစ်သည် ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာကပ်၍ရှိနေသည်။ ထိုကြားထဲသို့ခြေမ ထိုးတည့်ရတာအဆင်မပြေ။ ထိုး၍မရဘဲရှိနေသည်။
“ပေါင်နည်းနည်းကွလိုက်ပါလား” ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးသည် ပေါင်ကိုဆန့် ရပ်နေရာမှချက် ခြင်းခပ်ကွကွလုပ်ပေးသည်။ ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာကပ်နေလေ သောအောက်ခံဘောင်းဘီခြေအိုးအနားရစ်သည် အနည်းငယ် ပြေပြေလျှောလျှောဖြစ် လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင်စာအုပ်ငှားမည့်သူတစ်သိုက် ဆိုင်ထဲဝင်လာကြသည်။ စားပွဲ စွန်းနားတွင်ကပ်ကာရပ်နေသောခိုင်ကြူသင်း နောက်သို့ဆတ်ကနဲ ဆုတ်သည်။ ကိုစိုး နောင်လည်း ဆန့်ထားသောခြေတောက်ကိုအမြန်ပင် ပြန်ရုတ်လိုက်ရသည်။ စာအုပ်ငှား မည့်သူများနှင့်စကား ရောဖေါရောလုပ်ရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း ဘယ်အချိန်ဆိုင်က ထွက်သွားမှန်းပင် မသိလိုက်ပါ။ ကောင်မ လေးရှက်ပြီးထွက်ပြေးသွား သည် ဟုတော့ နားလည်သည်။ နောက်ထပ်လာမှလာပါတော့ မလားဟုလည်း တွေးပူမိသည်။
အစရှိထားသည်မို့ ထပ်၍လာဖို့ကလည်းများသည်ဟု တစ်ဘက်မှစဉ်းစားသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဆက်ဖွင့်ကာအလုပ်လုပ်နေရင်း ခိုင် ကြူသင်းကို မျှော်နေမိသည်။ မျှော်သာမျှော်နေရသည်။ လာချင်းလာလျှင် မနက်ဖြန်လောက်မှသာလာနိူင်မည်ကိုတော့ စဉ်းစားမိ ပါသည်။ သည်နေ့ညတွင်တော့ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်လာဖို့အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်း သတ္တိရှိနိူင်မည်မဟုတ်ပေ။ မျက်နှာပူ တာတွေ၊ ရှက်ကြောက်တာတွေ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိူင်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ကာနီး (၉)နာရီသာသာလောက်တွင်တော့ ခိုင်ကြူသင်း တစ်ခေါက် ရောက်လာပြန်သည်။ တစ်ယောက်တည်းတော့မဟုတ်ပါ။ အသက်လေးငါးနှစ်အရွယ် ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်အ ဖေါ်ပါလာသည်။ အဖေါ်ပါလာသည်မို့ ကိုစိုးနောင်က အသာအကဲခတ်သလိုကြည့်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်ကို မျက်လုံးရွဲကြီး များနျင့်တစ်ချက်တော့ ကြည့်လိုက်သေးသည်။
စားပွဲတစ်ဖက်စွန်းနားတွင်လည်းလာ၍ ရပ်သည်။ကိုစိုးနောင်ကအကဲစမ်းသည့်သဘောဖြင့် ညာခြေထောက်ကိုအသာဆန့်ထုတ် သည်။ကောင်မလေး၏ဒူးခေါင်းတစ်ဖက်ကို ခြေတောက်နှင့်အသာထကြည့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ပထမအခေါက်က ဝတ်ထား သည့် ဝတ်စုံကိုပင်ဝတ်ထားသည်။ ဒူးခေါင်း ကိုတို့ထိကြည့်၍ အပျိုပေါက်လေးငြိမ်နေသောအခါ ခြေတောက်ကိုကျောင်းစိမ်းစ ကပ် လေး၏အောက်ထဲသို့ တစ်ခါတည်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေးပေါင်ရင်းမှ စောက်ပတ်ပေါ်သို့ခြေတောက်အဖျား ပိုင်းတန်း၍ ရောက်သွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အောက်ခံဘောင်းဘီ ပေါ်မှနေ၍ စောက် ပတ်ကိုခြေမနှင့် သုံးလေးချက်လောက်ဖိပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီ၏ခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမထိုးထည့်နိူင်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ပေါင်တစ်ချောင်းကိုခပ်စောင်းစောင်းလုပ်လျှက် ခြေမထိုးထည့်မှုအဆင်ပြေစေရန် ကူညီ ပေးသည်။ ပထမအခေါက်တုန်းကလိုပေါင်ကို တန်းတန်းတည့်တည့်လုပ်မထား တော့။ အတန်ငယ်အားထုပ်ကြိုးစားလိုက်ရာ ကိုစိုး နောင်၏ခြေမသည် ခိုင်ကြူသင်း ဝတ်ထားသည့်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံနေရာသို့ တိုးဝင်သွားလေတော့သည်။
အကာအကွယ်မရှိသော ပကတိစောက်ပတ်နှင့်ခြေမတို့ထိတွေ့မိကြသည်။ ကိုစိုးနောင် ရော ခိုင်ကြူသင်းပါကြက်သီးတွေဖျန်းဖျန်း ထသည်။ဖိုဓါတ်မဓါတ်ထိတွေ့မှုဖြင့်မီးပွင့် သွားကြသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေမကိုလှုပ်ကာစောက်ပတ်ကိုထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ် အကွဲ ကြောင်းနှင့်နူတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်မိသည့်အပြင် စောက်စေ့ကိုလည်းကျကျနနထိမိ သည်။ခိုင်ကြူသင်းကသူ့ပေါင် ကြားရောက်နေသော ကိုစိုးနောင်၏ခြေတောက်ကို ပေါင် လုံးနှစ်ခုဖြင့်ဖိကပ်ကာညှပ်သည်။ ပေါင်နှင့်ညှပ်လိုက်ခွါလိုက်လုပ်သည်။ တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်သာသာညှပ်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်တော့ခပ်တင်းတင်းကိုဖိညှပ်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်စောက်စေ့တို့ ကိုခြေမဖြင့်ထိကပ်ပေးမှုတို့ကြောင့် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင် တက်သောကြောင့်အပျိုပေါက်လေးကလည်း တုန့်ပြန်လှုပ်ရှားခြင်း ဖြစ်သည်။ စာအုပ်ငှားသူတစ်ယောက်ဝင်လာရာ ခိုင်ကြူသင်း နောက်ဆုတ်သွားသည်။
ကိုစိုးနောင်လည်းခြေတောက်အမြန်ရုတ်ရ သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ပြန်မသွားပါ။ စာ အုပ်တစ်အုပ်ကောက်ယူကာ ဟိုလှန်သည်လှန်လုပ်နေသည်။ စာအုပ်ငှားသူ ထွက်သွား တော့ စားပွဲစွန်းနားပြန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေတောက်ကိုဆန့်ကာပင်တီအောက် ခြေမထိုးထည့်၍ စောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေး၏ တင်ပါးလေးကိုလည်း ကိုင်စမ်းလိုက်သေးသည်။ ငယ်သေးသော်လည်း ဖင်က ကားစပြု ကာ တင်းရင်းနေသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုပေါ်ညာလက်တင်ကာကိုင်ညှစ်လိုက်သည်။ ကိုင်လို့ပွတ်လို့ကောင်းတုန်း ကို စိုးနောင်၏သားချင်းတစ်ယောက်ရောက်လာ ရာခိုင်ကြူသင်းလည်းစာအုပ်တစ်အုပ်အမြန်ငှား၍ ပြန်သွားလေတော့သည်။ နောက်နေ့တွင်ခိုင်ကြူသင်းကိုကိုစိုးနောင်မျှော်သည်။ ကောင်မလေးလာလျှင် ပြရန် အမျိုးသမီးကိုယ်လုံးတီးပုံတစ်ပုံလည်း အသင့်ဆောင်ထားသည်။ အပျိုပေါက်မ လေးမျက်လုံးမရဲမှာစိုးသောကြောင့် အပြာပုံပြလိုသော်လည်းအသာချိုထားသည်။ သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းပေါ်မလာပါ။
နောက်တစ်နေ့လည်း အပျိုပေါက်မလေးရောက်မလာ။ သူမငှားသွားသော စာအုပ်ကိုပင် ကိုယ်တိုင်လာမအပ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင် စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်တော့ဖြစ် မိသည်။ သုံးရက်ကြာပြီးမှ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာ ပါသည်။ တစ်ယောက်တည်းလာ သည်။ ပြီးတော့ဆိုင်ဖွင့်ကာစ အစောကြီးရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ဝမ်းသာ သွား သည်။ အပျိုပေါက်လေး စားပွဲရှေ့တွင်လာရပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်က ညာခြေ တောက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်စားပွဲရှေ့ ခပ်ခွါခွါတွင်ရှိနေသည်မို့ ခြေတောက်ကမမှီ။မထိ။အလှမ်းကွာနေသည်။ ထိုအခါကောင်မလေးသည် စားပွဲနှင့်ကပ်လျက်ဖြစ်အောင် ရှေ့သို့တိုးလာ သည်။ သည်တော့မှခြေတောက်ကပ်သွား၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အဖြူရောင်ဂျင်းစကပ် နှင့်အဝါရောင်လိမ္မော်ရောင်အစင်းလေးများပါ သော စပို့ရှပ်ကိုဝတ်ထားသည်။ စကပ်က ဒူးဖုံးအောင်ရှည်သည်။အဖျားပိုင်းတွင်ခပ်ကားကားနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ စပို့ရှပ်၏ထိပ် ဆုံးကြယ်သီးဖြူတ်လာရာ ရင်ညွန့်သားဝင်းဝင်းလေးများနှင့် လည်ပင်းပေါ်ရှိ ရှိန်းမြမြ အကြောများကိုမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင် ကလည်း သူ့ညာခြေတောက်ကို ဂျင်းစကပ်ဖြူအောက်သို့ထိုးသွင်း လိုက်ကာအပေါ်သို့အသာပင့်တင်လိုက်ရာ ခြေတောက်အဖျား ပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တစ်ခါတည်းတန်း၍ ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်အောက်ခံ ဘောင်းဘီဝတ်မထားပေ။
ဂျင်းစကပ်ကထူသော ကြောင့် ကောင်မလေးအောက်ခံဘောင်းဘီမပါသည်ကိုကိုစိုးနောင်မရိပ်မိ။ပေါင်ကြား ခြေတောက်ထိုး ထည့်မိတော့မှပင် အတွင်းခံမပါ၊ စကပ်တစ်ထပ်တည်းသာ ဝတ်ထား သည်ကိုသိရလေတော့သည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက် သို့ ခြေမထိုးသွင်းရန်သာ လိုတော့။ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာခြေမနှင့် ထိပွတ်ထိုးကလိနိူင် လေ တော့သည်။ အပျိုပေါက်မလေးသည် အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မလာသည်သာမက ရဲတင်း သောအပြုအမူများကိုပင် ခပ်ကဲကဲ လုပ်လေတော့သည်။ သူမပေါင်ကြားထဲထိုးကလိနေ သောကိုစိုးနောင်၏ညာခြေတောက်ကို သူမ၏လက်ဖြင့် မိမိရရကိုင်ကာ ခြေမကို စောက်စေ့ပေါ်တည့်တည့်သို့ရောက်အောင် ဆွဲရွေ့ယူသည်။ ငေါက်တောက်တောက် ထောင်တက်နေသောစောက်စေ့ပေါ် သို့ ခြေမတည့်တည့်မတ်မတ်ထိမိသောအခါနေရာ ရွေ့မသွားရအောင် ကိုစိုးနောင်၏ညာချောင်းကို လက်ဖြင့် သေသေချာချာကိုင် ထိမ်းပေးထားသည်။
ရဲတင်းလွန်းလှသောခပ်ကဲကဲသည်အပြုအမူကြောင့်ကိုစိုးနောင်အံ့သြမိသည်။ တကယ်တော့ ကိုစိုးနောင်၏အကိုင်အပွတ်ခံရသည့်နေ့ညဘက်တွင်ပင် ခိုင် ကြူသင်း ရာသီလာခဲ့သည်။အဖုတ်တွင်ပေကျံနေသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်ထံသို့မလာဖြစ်။ ရာသီလာနေသည့် အချိန်တွင်မိန်းကလေးတို့စိတ်နိူးထမှုသဘာဝအတိုင်း မိမိစောက် ဖုတ်အထိုးအပွတ် ခံခဲ့ရပုံများကိုတွေးတောစမြုံပြန်ကာရင်ခုံနေခဲ့ရသည်။ ရာသီလာပြီး၍ စောက်ပတ်သန့်စင်သွားသည်နှင့်ကိုစိုးနောင်ထံသို့ ကောင်မလေးလာခဲ့သည်။ ရာသီလာပြီးကာစမိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ သွေးသားလှုပ်ရှားနိူးထမှုရှိနေရာ စောက်စိကိုခြေမ နှင့်မိမိရရထိုးကလိပွတ်တိုက်မှုကလည်း ကြမ်းရှပြင်းထန်သောဖီလင်ခံစားရသည်မို့ခပ် ရဲရဲခပ်ကဲကဲလုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေ တော့သည်။
ကိုစိုးနောင်သည် မိန်းမတို့အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသော်လည်း သည်နေ့ညနေတွင် ခိုင်ကြူသင်းတွင်ရှိနေသည့် စိတ်သဘာဝ အခြေအနေကိုတော့ မှန်ကန်အောင်အကဲမဖြတ်နိူင်ခဲ့ပေ။ သို့သော်သည်လို ကောင်မလေးဘက်ကရဲတင်းလာတော့ သူ့အဖို့လည်း ဘာမှအားနာနေ နောက်တွန့်နေ စရာမလိုတော့ပေ။ ထို့ပြင်စောက်စေ့ကိုထိုးပွတ်ရတာ ကလည်း သူ့အတွက်ကောင်းလှ သောကြောင့်အပီကိုပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စေ့အားထိပွတ်မိလိုက်တိုင်း ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အရသာတွေ့ရသည်။ အတွေ့ထူးတွင်မိန်းမူးမိသည့် အပျိုပေါက်လေးသည် စွင့်ကားစတင်ပါးကိုရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားသည်။ ဒူးကွ၍ပေါင်ကွေးသည်။ ထိုအခါခြေမနှင့် စောက်စေ့တို့ထိပွတ်မှုပိုပီပြင်လာသည်။ ပိုကောင်းလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖင်တလှုပ် လှုပ်နှင့်ပါးစပ်မှလည်းတဟင်းဟင်းဖြစ်၍နေသည်။ ဆိုင်ဖွင့်စအချိန်စာအုပ်ငှားသူလည်း ရောက်မလာသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲချင်တိုင်းကဲနေနိူင်ပေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ယခုအခြေအနေကို သိပ်အားမရချင်တော့။ ခြေတောက်နှင့် ထိုးတာက ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ရတာလောက်တော့အားရပါး ရမရှိပေ။
ကောင်မလေးကိုကြည့်ရသည်ကလည်း ခြေတောက်နေရာတွင်လက်ကိုအစား သွင်းလျှင်အကြိုက်ပိုတွေ့နိူင်သည့်အနေအထားရှိ သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ကဆိုင်အပြင် ဘက်သို့တစ်ချက်မျက်စေ့ကစားလိုက်သည်။ သူ့ဆိုင်သို့လာရာလမ်းသွယ်လေးတွင် လူ ရှင်းနေသည်။ နိူက်နေရင်းတန်းလန်းရုတ်တရက် လူရောက်လာစရာအကြောင်းမရှိ။ သုံးလေးငါးမိနစ်လောက်တော့ အချိန်ကောင်း ကောင်း ရသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခြေတောက်ကိုဖယ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ပေါင်ကြားသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ကိုတော့စားပွဲ အောက်မှလျှိုကာ လှမ်းလို့မရ။ စားပွဲပေါ်မှသာ လှမ်းရသည်။ ဝတ်ထားသောဂျင်းစကပ်လေးပေါ်မှသာ စောက်ပတ်ကိုကိုင်ပါတ်မည်ဟု စိတ်ကူးရှိသည်။
