မင်းသားရဲ့ လက်စွဲအပျိုတော်လေး

မင်းသားရဲ့ လက်စွဲအပျိုတော်လေး

လူ့ ဘဝက မရိုးရှင်းပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့အတွေ့ကြုံတိုင်းမှာ ပေးဆပ်မှု့ရှိကို ရှိနေပါတယ်။ပြည်စုံပြီ ထင်တဲ့ ဘဝရဲ့ အတိတ်တွေမှာ ဝမ်းနည်းမှု့တွေက လက်ပြ နူတ်ဆက်နေကြတုန်းပဲ။ဖြစ်သင့်တာထက် ဖြစ်ချင်တာတွေ လုပ်မိတဲ့ခါ အားရကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် အရာတွေက နေရယူတတ်ကြတယ်။

ထာပါးဗျာ ကျုပ်ပုံပြင်လေး ပြောပြမယ် အပြင်းပြေပေါ့။အင်း ဘာပုံပြင် လည်းတော့ မမေးနဲ့ ခင်ဗျား လိုင်းဖွင့်ပြီး ဖုန်းစခွင်ပေါ်ကနေ အေးဆေးလေး ဖတ်နေဗျာ။အရည်ချင်း ရှိပါလျက် ရှေးခေတ် မိဘုရားခေါင်ကြီး တယောက်ကြောင့် ရွှေနန်းတော်ထဲ နန်းတွင်းမင်းသမီး နေရာကနေ လက်စွဲအပျိုတော်လေး ဖြစ်သွားရတဲ့ အငြိမ့်သမလေး အကြောင်းဗျ။အဲဒီခေတ်က နန်းတွင်း သဘင်လောကမှာ နာမည်ကျော်ကြားတဲ့ ဆယ်လီ တစ်ယောက်ပေါ့။

တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ် မင်းလုပ်တဲ့သူကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်ဘူးဗျ တကယ် တကယ်။မင်းမျိုးမင်းနွယ် မဟုတ်ပဲ တိုက်ရည်ခိုက်ရည် ရှိလို့ တိုင်းပြည်ကို သိမ်းထားတာပါ။သူ့လက်အောက်က တိုင်းပြည်ကို တိုးတက်အောင် ကူညီပေးနေတဲ့ မင်းသား ဆိုတာ ရှိတယ်။ မင်းသားက အနေအေးပေမယ့် အဆိပ်ပျင်းတယ်။သူက အငြိမ့်သမလေးရဲ့ ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ပါ။ကျုပ်ပြောတာ များသွားပြီ ကျန်တာဆက်ဖတ်ဗျာ ထီးသုံးနန်းသုံး စကားလုံးတွေ မရေးတတ်လို့ ရေးတတ်သလို ရေးထားလိုက်တယ်။

ခေတ်တခေတ်ရဲ့ နန်းတွင်းသဘင်သည်လောကတွင် မယ်ဥလှိုင် ဆိုသော အငြိမ့်မင်းသမီလေးမှာ နာမည်ကြီးကာ မနားမနေ ကပြ အသုံးတော် ခံလျက်ရှိသည်။အနုပညာ ဝမ်းစာ အတွက် ရှေးခေတ် နန်းတွင်းသဘင် ပညာသည်ကြီးများဆီမှ သင်ယူ တတ်မြောက်ထား၏။ပါရမီ ဓတ်ခံ ကောင်းသူမို့ နန်းတွင်းဇာတ်အဖွဲ့များမှ ခေါင်းဆောင်မင်းသမီးကြီးများ၏ နေရာအား ခြိမ်းခြောက် လာတော့သည်။ ထူကဲသောမျက်ခုံး ဝိုင်းစက်သော မျက်ဝန်းနက်ကြီးများနှင့် ချောမောလှပသော မျက်နှာပိုင်ရှင်လေး၏ အသံလေးမှာ ကြားရသူတိုင် ဘဝင်ကျစေခဲ့၏။ပုခုံးကျယ်ကာ တင်းမောက်သော ရင်သားအစုံနှင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် စွံ့ကားကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများမှာ ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ကတိုင်း တုန်ခါနေပြီး ပုရိသ အပေါင်းအား ညို့ယူဖမ်းစားထားပြန်သည်။

ထင်ရှားကျော်ကြားလှသော မင်းညီ မင်းသားများ ကိုယ်တိုင် လက်ထပ်ထိမ်းမြှားဖို့ စိတ်ကူးနေကြ၏။ ထိုခေတ်အခါက တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ်သော မင်းတရားကြီး ကိုယ်တိုင် သဘင်သည်အား လက်ထပ်ထိမ်းမြှားယူရင် ဘယ်မင်းညီမင်းသားဖြစ်ဖြစ် သဘင်သည်အစုထဲ သွင်းခံရမည်ဟု စည်းကမ်းသတ်မှတ်ထားသဖြင့် ဘယ်မင်းသားမှ လက်ထပ်ဖို့ မစဉ်းစားရဲပေ။သို့သော် မယ်ဥလှိုင် အား တပြည့်များ စေလွတ်ကာ လူမသိသူမသိ ကုတင်ပေါ်မှ ပြဇတ်ကရန်အတွက် ကြိုးစားနေသော မင်းသား တစ်ပါး ရှိနေခဲ့၏။ မယ်ဥလှိုင်၏ အကပညာ ပါရမီမှာ အငယ်တန်း သဘင်သည်အချင်းချင်း ပုခုံးယှဉ်ဖို့ မဆိုထားနှင့် မော်လို့ပင် မကြည့်ဝံ့ခဲ့ကြပေ။သူမအား ကျောထောက်နောက်ခံ ပြုပေးသော မင်းသား တပါးကလည်း ရှိနေပြန်သည်။

ထိုခေတ်က ဘုရင် မင်းတရားကြီး၏ ရွှေနားတော် ပေါက်အောင် လျှာစောင်းထက်လှသဖြင့် ရာထူးချင်း တူလျင်တောင် လေးစားကြောက်ရွံ့ရသော မင်းသားမှာ မယ်ဥလှိုင်၏ ကာမစည်းစိမ်အား ရယူရန် ကြိုးပမ်းနေဆဲပင်။ ” ဥလေး ” ” ရှင် … မောင်ကြီး ” ” သဘင်သည် အလုပ်ကို … နားပါ တော့လား ” ” အိုရ်တော် … ကျုပ်တို့ လက်မထပ်ခင် … မောင်ကြီး ပြောတဲ့စကား … ဖျက်တော့ မလို့လား ” ” မဟုတ်ပါဘူး … ဥလေးရယ် … မောင်ကြီးပြောတာက … ကလေးယူပြီး သာယာတဲ့ မိသားစု ဘဝလေး ဖန်တီးဖို့ပါ … မောင်ကြီး မိဘတွေကလည်း မြေးချီဖို့ ပြောနေကြပြီလေ ” ယာပိုင်လယ်ပိုင် သူကြွယ်လေး မဲခေါင် တစ်ယောက် ပေးထားသော ကတိကြောင့် မယားဖြစ်သူပေါ် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လည်း မပြောဝံ့ပေ မိဘနှစ်ပါး၏ တောင်းဆိုးမှု့ကြောင့် မယားနှင့် မိဘများကြား စိတ်ကျဉ်းကြပ်နေရတော့သည်။မယားဖြစ်သူ စိတ်ဆိုးကာ ကွာရှင်းခွင့် တောင်းလာမှာကိုလည်း သေမတတ် ကြောက်ရွံ့နေရှာ၏။ရုပ်ရည်ရော ခန္ဓာကိုယ်ပါ ချောမောတောင့်တင်းသော ဇနီးချောလေးအား ရွှေမြို့တော်မှ မင်းညီမင်းသားများက အရယူဖို့ ကြိုးစားနေကြောင်း ကြားသိထားသည်။

” မောင်ကြီးရယ် … သဘင်ပညာက … မယ်ဥလှိုင်ရဲ့ အသက်ပါ … ခုလည်း မောင်ကြီး စိတ်တိုင်းကျ ၁လမှ ၃ကြိမ်ပဲ လက်ခံ ဖျော်ဖြေ နေတာလေ … ဒီထက်တော့ မလျော့ပါရစေနဲ့ … နားလည်ပေး … ကလေးယူဖို့က နဲနဲ စောင့်ပေးပါဦး … မယ်ဥလှိုင် ၂နှစ်လောက် လွပ်လွပ် လပ်လပ် ကပြချင်လို့ပါ ” ” ဟူး … မောင်ကြီး ဘာလုပ်ရပါ့မလဲ ” ” ကဲပါ … မောင်ကြီးရယ် … စိတ်ညစ်စရာတွေ ခဏထား … နောက် ၃ရက်ဆို မြို့ကြီးတမြို့ကို သွားဖျော်ဖြေရမှာ … အတူရှိတုန်းလေး ချစ်ကြရအောင်နော် ” မယ်ဥလှိုင်မှာ သဘင်ပညာပေါ် အစွဲလမ်းကြီးသလောက် ခင်ပွန်းသည်အပေါ်လည်း သံယောစဉ်ကြီးကာ မယားဝတ္တရား တတ်နိုင်သမျှ ကြေပွန်အောင် ဖြည့်စီးပေးတတ်သည်။

ပျဉ်ထောင်အိမ် နှစ်ထပ်ဆောင်၏ အပေါ်ထပ် ညာဘက်ခြမ်းရှိ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ခပ်ပြင်းပြင်း အသက်ရှုသံ များနှင့် အတူ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာတော့၏။ ” အဟင့် … မောင်ကြီးရယ် … အမလေး … အ … အား ” မယ်ဥလှိုင်၏ အိမ်တွင်ဝတ် ထမိန်လေး ကုတင်အောက်ပုံကျနေကာ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်က ကွေးမြှောက်ထားရင်း တအားအား ညည်းတွားနေသည်။သူမပေါင်ကြားထဲ လင်တော်မောင် မဲခေါင်၏ ခါးလေး တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား တချက်ချင်း လိုးပေးနေ၏။။ခါးအောက် ဆီးခုံးချင်း ထိကပ် လာစဉ် လီးအရင်းထိ ဝင်သဖြင့် ကုတင်ကြမ်းပြင်မှ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ထားမိသည်။

အိမ်ထောင် သက်တမ်းတစ်လျှောက် သူမ စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်မိသော အထိအတွေ့ တခုပင်ဖြစ်၏။ ” အင်းဟင်း … မရပ်နဲ့နော် … မောင်ကြီး ” လီးအရသာ တွေ့နေသဖြင့် လင်ဖြစ်သူ မဲခေါင်အား ပါးစပ်မှ ဗြောင်ဖွင့်ပြောလိုက်ရသည်။ထို့နောက် လင်တော်မောင်၏ ဆောင့်ချက် များအား အရသာ ခံယူရင်း ကာမစည်းစိမ်လေး ရရှိနေတော့၏။မဲခေါင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ အလိုကျ ဆွဲကာ ဆောင့်ကာဖြင့် အထွဋ်ထိပ်ရောက်ရာ ခဏအကြာ နှစ်ဦးသား ငြိမ်သက်သွား၏။

နောက် ၁ပတ်အကြာတွင် လင်ဖြစ်သူ မဲခေါင် တားနေသည့်ကြားမှ နားလည်အောင် ပြောပြကာ မရမက သူမ သဘင်ပညာအား တင်ဆက်ရန် မြို့တော်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။မယ်ဥလှိုင်အား မြို့တော်တွင် အစစ အရာရာ ကူညီ စောင့်ရှောက်ပေးသော မင်းသားမှာ ရှေ့ဆုံးမှ အားပေးနေ၏။မယ်ဥလှိုင် တစ်ယောက် ခြေဖြားထောက်ကာ ဖနောင့်လေးကို အသာအယာကြွ၍ ခြေသလုံးသားလေးကို ညင်သာစွာ မြှောက်လိုက်ရာ အတွင်းမှ အသားစိုင်ဝင်းဝင်းလေးက ဒူးအထက်နားထိ မြင်နေရသဖြင့် မင်းသား မျက်လုံးများ အရောင်တောက်နေတော့သည်။ဆိုင်းဝိုင်းမှ ဗုံသံ လကွင်းသံများ မြူးကြွလာစဉ် မယ်ဥလှိုင် ကိုယ်လုံးလေးမှာ စည်းဝါးအကိုက် လေပေါ်မြှောက်တက်ကာ ပြန်အကျတွင် ဒူးထောက် ခါးကော့ကာ ကိုယ်လုံးအား နောက်လှန်ရင်း လက်ကလေး နှစ်ဖက်မှာ လိပ်ပြာတောင်ပံ ခတ်သလို လေထဲ တဖျက်ဖျက် လှုပ်ခါနေ၏။

” ရွှီး…. ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း… ” ရွှီး… ရွှီ ရွှီ ရွှီ ” စင်အောက်မှ အားပေးသော ပရိတ်သတ် လက်ခုပ်သံများ လက်ခေါက်မှုတ်သံများ ဆူညံနေတော့သည်။ဖျော်ဖြေပွဲ အပြီး မင်းသားမှာ အခြေရံများဖြင့် အိမ်တော်သို့ ပြန်လာရာ မည်သူမှ စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့၏။မယ်ဥလှိုင် လေပေါ်ခုန်ဝဲကပြစဉ် ထမိန် အောက်နားစလေးမှာ ကွဲဟသွားရာ အတွင်းဘက် ပေါင်သား ဖြူဖြူတုတ်တုတ်လေးအား အိမ်တော်ထိ မျက်ဝန်းထဲ စွဲကပ်ပါလာတော့သည်။အိပ်ခန်းသို့ မသွားသေးပဲ နားနေဆောင် ကုတင်ပေါ်တွင် လူးလိမ့်ရင်း မင်းသားတစ်ယောက် ဝတ်ရုံတော်လဲကာ အိမ်တော် အပြင်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ မယ်ဥလှိုင်တို့ အဖွဲ့ ရောက်သည်နှင့် မင်းသားမှာ အိပ်ဆောင် အခန်းများ ချက်ချင်း စီစဉ်ပေးသဖြင့် ပွဲပြီးသည်နှင့် ကိုယ်အခန်းကို ပြန်ပြီး အနားယူနေကြသည်။မင်းသားက မယ်ဥလှိုင်အား သီးသန့် အိပ်ဆောင် တစ်ဆောင်အား အစောင့်အကြပ်နှင့် ထားပေး၏။ခဏအကြာ မီးရောင် မှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားသော အိပ်ဆောင် တစ်ဆောင်နား ရောက်လာရာ အစောင့်မှ ခါးညွှတ် နူတ်ဆက်သည်နှင့် မင်းသားမှာ လူရိပ် လူခြေ ကြည့်ကာ ဝင်လိုက်တော့သည်။

” လှလိုက်တာ … မယ်ဥလှိုင်ရယ် ” မယ်ဥလှိုင်မှာ အဝတ်စားလဲပြီးကာစ မတ်တပ်ရပ်လျက် ပြတင်းပေါက်အား ငေးကြည့်နေစဉ် ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်သံနှင့်အတူ နောက်ကျောဘက်ဆီမှ သိုင်းဖက်ခံလိုက်ရသဖြင့် ထိတ်ကနဲ့ ရင်ဖိုသွားမိသည်။ဒီလိုချိန် သူမအား ဒီလို ဆက်ဆံနိုင်သူမှာ အာဏာစက်ပြင်းသော မင်းသားမှန်း လှည့်မကြည့်ပဲ သိရှိလိုက်၏။နောက်ကျောဘက် ဖြန့်ချထားသော ဆံနွယ်များအား ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်နေသည်ကို ခံစားသိရှိနေပြန်သည်။လင်ဖြစ်သူ တားနေသည့်ကြားမှ သဘင်ပညာအပေါ် ချစ်မြတ်နိုးလှ၍ ဇွတ်လာခဲ့ရာ ပထမ ညမှာပင် ဖျော်ဖြေပွဲ အပြီး မင်းသား၏ အိပ်ဆောင် တစ်ဆောင်တွင် ကုတင်ပေါ် ကပြ အသုံးတော် ခံလိုက်ရ၏။လင်ဖြစ်သူ အပေါ် မထင်မှတ်ပဲ သစ္စာ ပျက်ကာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ပြုသမျှ နုခဲ့ရသည်။

အစွမ်းကုန် ထိန်းချုပ်ထားရင်း ပြိုကျလာသော မျက်ရည်များကြား ထူးကဲသော အထိတွေ့က ဖြားယောင်းနေပြန်၏။လင်တော်မောင် မဲခေါင်နှင့် အပြုစု အယုယ ဘာမှ မဆိုင်သော မင်းသား လျှာစွမ်းအောက် အကြိမ်ကြိမ် လူးလိမ့်ရင်း အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိခဲရတော့သည်။ပြောင်းလဲသွားသော စိတ်ဆန္ဒအား မတားဆီးလိုတော့ သာယာမိသော အထိတွေ့နောက် ဖုံးနိုင်သလောက် ဖုံးဖိကာ နှစ်မျောနေ၏။ သူမ အင်္ကျီလေးအား နောက်မှ သိုင်းဖက်ရင်း ကြယ်သီးများ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပစ်နေသည်။အင်္ကျီကျွတ်သည်နှင့် ဘော်လီအပြင်မှ နို့အုံလေးအား ညှစ်ချေကာ ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးအား နမ်းရင်း ထမိန်အပေါ်အနားစအား ဖြည်ချပစ်၏။

” အဟင့် ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … ကျမ က လင်ရှိ မယားတစ်ယောက်ပါနော် ” မယ်ဥလှိုင်၏ တောင်းပန်သံလေးမှာ သူမ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ညှစ်ချေခံရစဉ် တိမ်ဝင်သွားတော့သည်။စိတ်ထဲ စိုးရိမ်ထိတ်လန့် စိတ်လေးဖြင့် တရှိန်းရှိန်း ခံစားနေရချိန် သူမကိုယ်လုံးလေးအား သန်မာသောလက်နှစ်ဖက်က ဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား တေ့စုပ်ခံလိုက်ရ၏။မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းရင်း ဘော်လီချိတ်အား ဖြုတ်ကာ နို့အုံလေးအား ပြောင်းစို့ခံရပြန်သည်။ကြီးမား ဖွံ့ထွားလှသော နို့အုံနှစ်ဖက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများ ချက်ချင်း မာထောင်လာ၏။ မယ်ဥလှိုင် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် စုတ်သပ်နေရာ နို့သီးခေါင်းလေးအား ဖိစုပ်ခံရစဉ် ခါးအောက် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းအား ဒုတိယအကြိမ် ဆုပ်နယ်ခံရ၏။လင်ဖြစ်သူနှင့် အိမ်ထောင် သက်တမ်းတစ်လျှောက် လိုးခဲ့ပေမယ့် သူမ ထမိန်အောက်နားစအား ဆီးခုံးပေါ်တင်ပေးပြီး လင်ဖြစ်သူ မဲခေါင်မှလည်း ပုဆိုးချွတ်ကာ တန်းလိုးခဲ့သည်။

အယုယ အပြုစု များ မပါဝင်ခဲ့ပေ။အောက်ချထားသော သူမလက်တဖက်မှာ မင်းသား ပေါင်ကြားထဲမှ လီးကြီးနှင့် ထိကပ်မိစဉ် ကုတင်ပေါ်သို့ ပွေ့ချီတင်ခံလိုက်ရပြန်၏။ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် ကိုယ်တစ်ပိုင်းကို ပက်လက်လန်စေပြီးမှ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဆွဲဖြဲကာ စောက်ပတ်လေးအား အယက်ခံလိုက်ရသည်။ ” အို … အို …… ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း …… အမလေး အ အား … အဟင့် ဟင့် ” စောက်ပတ် တခါမှ အယက်မခံဘူး သဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကာ ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ကုန်းယက်နေသော မင်းသား ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တွန်းထားလိုက်၏။စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာထိပ်လေးက ထိုးခွဲနေရာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်မှာ ဖေါင်းကြွလာသည်။တဖြည်းဖြည်း စောက်စိလေး မာထင်ကာ ခေါင်းထောင်လာစဉ် အဆံလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရသဖြင့် ဖင်ကြီးကြွတက်လာကာ မျက်စိစုံမိတ်ရင်း စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့၏။စောက်ရည်များ အထွက်ရပ်မှ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ တွေ့လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် လန့်အော်မိသည်။

” အမလေး ” မင်းသားမှာ မယ်ဥလှိုင် စောက်ပတ်လေးအား ကြည့်ရင်း ဝတ်ရုံအား ခါးစီးကြိုး ဖြည်ချလိုက်၏။ ဝတ်ရုံကြားမှ အညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တင်းပြောင်နေသည်ကို မယ်ဥလှိုင် မြင်လိုက်ရ၏။လင်ဖြစ်သူ မဲခေါင်၏ လီးတချောင်းသာ မြင်ဖူးရာ ယောင်္ကျားတိုင်း အတူတူ မှတ်ယူထားမိသည်။ခု သူမ မြင်နေရသော လီးညိုကြီးမှာ နန်းတွင်း အစွမ်းထက်သော ဆေးဖြင့် လိမ်းပြီး လေ့ကျင့်ထားသော လီးကြီးမို့ အရှည် ၈လက်မခွဲကျော်ကာ လုံးပတ်မှာလည်း ၁၀နှစ်သားအရွယ် ကလေး လက်မောင်းလုံးလောက် ရှိနေ၏။

မယ်ဥလှိုင် တစ်ယောက် မျက်လုံးလေးပြူးကာ လီးကြီးအား ငေးကြည့်နေစဉ် မင်းသားမှာ ပေါင်းနှစ်ချောင်း ပခုံးပေါ်ထမ်းကာ ကုတင်အောက်မှ မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ ပစ်လိုးတော့သည်။စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် မယ်ဥလှိုင် တစ်ယောက် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်လိုက်ရ၏။သူမ ထင်ထားသည်မှာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း တချက်ချင်း လိုးမည်ဟု ထင်နေမိရာ မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးသဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တစ်စို့ကြီးဖြစ်ကာ အပြင်နူတ်ခမ်းသားလေးများ အနည်းငယ် ကွဲထွက်ကုန်သည်။ အထင်နဲ့အမြင် လွဲကာ ကုတင်ပေါ်မှ မွှေ့ရာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။

” အ … အမေ့ … အဟင့် ဟင့် ” မယ်ဥလှိုင် ဆတ်ကနဲ့ ပိတ်လိုက်မိသည့် မျက်ဝန်းနက်ကြီးမှ စီးကျလာသော မျက်ရည်များအား လက်ဖမိုးနှင့်သုတ်ရင်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေရှာသည်။မင်းသားမှာ သူ၏ လိုးချက်များအောက် အော်ဟစ်နေသော မယ်ဥလှိုင်အား ကြည့်ကာ အားရကျေနပ် နေ၏။ထမ်းထားသော ပေါင်နှစ်လုံးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပူးကိုင်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်စိကာ ဖေါင်းကြွလာသော စောက်ပတ်လေးအား ပစ်ပစ် လိုးတော့သည်။ဆောင့်သည့် အရှိန်က အားပါသဖြင့် ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါနေကာ ဆောင့်အားကြောင့် ကုတင်ကြီး ရွေ့ရွေ့သွားနေ၏။

လီးကြီးဝင်လာတိုင်း သားအိမ်ခေါင်းအား ထိမိသဖြင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်ကာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း အရသာ၂မျိုး ပူးတွဲခံစားရပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်း အံကြိတ်ခံရင်း နာကျင်မှု့ လျော့ကာ လီးအရသာ ခံစားမိလာတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ မဲခေါင် အပေါ် မထင်မှတ်ပဲ ဖေါက်ပြန်မိကာ မင်းသား၏ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတော့သည်။

Zawgyi

မင္းသားရဲ႕ လက္စြဲအပ်ိဳေတာ္ေလး

လူ႕ ဘဝက မရိုးရွင္းေပမယ့္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အေတြ႕ႀကဳံတိုင္းမွာ ေပးဆပ္မႈ႕ရွိကို ရွိေနပါတယ္။ျပည္စုံၿပီ ထင္တဲ့ ဘဝရဲ႕ အတိတ္ေတြမွာ ဝမ္းနည္းမႈ႕ေတြက လက္ျပ ႏူတ္ဆက္ေနၾကတုန္းပဲ။ျဖစ္သင့္တာထက္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္မိတဲ့ခါ အားရေက်နပ္ျခင္းနဲ႕အတူ မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ဆန႔္က်င္ဖက္ အရာေတြက ေနရယူတတ္ၾကတယ္။

ထာပါးဗ်ာ က်ဳပ္ပုံျပင္ေလး ေျပာျပမယ္ အျပင္းေျပေပါ့။အင္း ဘာပုံျပင္ လည္းေတာ့ မေမးနဲ႕ ခင္ဗ်ား လိုင္းဖြင့္ၿပီး ဖုန္းစခြင္ေပၚကေန ေအးေဆးေလး ဖတ္ေနဗ်ာ။အရည္ခ်င္း ရွိပါလ်က္ ေရွးေခတ္ မိဘုရားေခါင္ႀကီး တေယာက္ေၾကာင့္ ေ႐ႊနန္းေတာ္ထဲ နန္းတြင္းမင္းသမီး ေနရာကေန လက္စြဲအပ်ိဳေတာ္ေလး ျဖစ္သြားရတဲ့ အၿငိမ့္သမေလး အေၾကာင္းဗ်။အဲဒီေခတ္က နန္းတြင္း သဘင္ေလာကမွာ နာမည္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဆယ္လီ တစ္ေယာက္ေပါ့။

တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့သူကလည္း ေခသူေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ် တကယ္ တကယ္။မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ မဟုတ္ပဲ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ရွိလို႔ တိုင္းျပည္ကို သိမ္းထားတာပါ။သူ႕လက္ေအာက္က တိုင္းျပည္ကို တိုးတက္ေအာင္ ကူညီေပးေနတဲ့ မင္းသား ဆိုတာ ရွိတယ္။ မင္းသားက အေနေအးေပမယ့္ အဆိပ္ပ်င္းတယ္။သူက အၿငိမ့္သမေလးရဲ႕ ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္ပါ။က်ဳပ္ေျပာတာ မ်ားသြားၿပီ က်န္တာဆက္ဖတ္ဗ်ာ ထီးသုံးနန္းသုံး စကားလုံးေတြ မေရးတတ္လို႔ ေရးတတ္သလို ေရးထားလိုက္တယ္။

ေခတ္တေခတ္ရဲ႕ နန္းတြင္းသဘင္သည္ေလာကတြင္ မယ္ဥလွိုင္ ဆိုေသာ အၿငိမ့္မင္းသမီေလးမွာ နာမည္ႀကီးကာ မနားမေန ကျပ အသုံးေတာ္ ခံလ်က္ရွိသည္။အႏုပညာ ဝမ္းစာ အတြက္ ေရွးေခတ္ နန္းတြင္းသဘင္ ပညာသည္ႀကီးမ်ားဆီမွ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ထား၏။ပါရမီ ဓတ္ခံ ေကာင္းသူမို႔ နန္းတြင္းဇာတ္အဖြဲ႕မ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးႀကီးမ်ား၏ ေနရာအား ၿခိမ္းေျခာက္ လာေတာ့သည္။ ထူကဲေသာမ်က္ခုံး ဝိုင္းစက္ေသာ မ်က္ဝန္းနက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ေလး၏ အသံေလးမွာ ၾကားရသူတိုင္ ဘဝင္က်ေစခဲ့၏။ပုခုံးက်ယ္ကာ တင္းေမာက္ေသာ ရင္သားအစုံႏွင့္ ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္ စြံ႕ကားေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားမွာ ခႏၶာကိုယ္ တပတ္လွည့္ကတိုင္း တုန္ခါေနၿပီး ပုရိသ အေပါင္းအား ညို႔ယူဖမ္းစားထားျပန္သည္။

ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွေသာ မင္းညီ မင္းသားမ်ား ကိုယ္တိုင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမႇားဖို႔ စိတ္ကူးေနၾက၏။ ထိုေခတ္အခါက တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မင္းတရားႀကီး ကိုယ္တိုင္ သဘင္သည္အား လက္ထပ္ထိမ္းျမႇားယူရင္ ဘယ္မင္းညီမင္းသားျဖစ္ျဖစ္ သဘင္သည္အစုထဲ သြင္းခံရမည္ဟု စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ဘယ္မင္းသားမွ လက္ထပ္ဖို႔ မစဥ္းစားရဲေပ။သို႔ေသာ္ မယ္ဥလွိုင္ အား တျပည့္မ်ား ေစလြတ္ကာ လူမသိသူမသိ ကုတင္ေပၚမွ ျပဇတ္ကရန္အတြက္ ႀကိဳးစားေနေသာ မင္းသား တစ္ပါး ရွိေနခဲ့၏။ မယ္ဥလွိုင္၏ အကပညာ ပါရမီမွာ အငယ္တန္း သဘင္သည္အခ်င္းခ်င္း ပုခုံးယွဥ္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္ ေမာ္လို႔ပင္ မၾကည့္ဝံ့ခဲ့ၾကေပ။သူမအား ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳေပးေသာ မင္းသား တပါးကလည္း ရွိေနျပန္သည္။

ထိုေခတ္က ဘုရင္ မင္းတရားႀကီး၏ ေ႐ႊနားေတာ္ ေပါက္ေအာင္ လွ်ာေစာင္းထက္လွသျဖင့္ ရာထူးခ်င္း တူလ်င္ေတာင္ ေလးစားေၾကာက္႐ြံ႕ရေသာ မင္းသားမွာ မယ္ဥလွိုင္၏ ကာမစည္းစိမ္အား ရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းေနဆဲပင္။ ” ဥေလး ” ” ရွင္ … ေမာင္ႀကီး ” ” သဘင္သည္ အလုပ္ကို … နားပါ ေတာ့လား ” ” အိုရ္ေတာ္ … က်ဳပ္တို႔ လက္မထပ္ခင္ … ေမာင္ႀကီး ေျပာတဲ့စကား … ဖ်က္ေတာ့ မလို႔လား ” ” မဟုတ္ပါဘူး … ဥေလးရယ္ … ေမာင္ႀကီးေျပာတာက … ကေလးယူၿပီး သာယာတဲ့ မိသားစု ဘဝေလး ဖန္တီးဖို႔ပါ … ေမာင္ႀကီး မိဘေတြကလည္း ေျမးခ်ီဖို႔ ေျပာေနၾကၿပီေလ ” ယာပိုင္လယ္ပိုင္ သူႂကြယ္ေလး မဲေခါင္ တစ္ေယာက္ ေပးထားေသာ ကတိေၾကာင့္ မယားျဖစ္သူေပၚ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္လည္း မေျပာဝံ့ေပ မိဘႏွစ္ပါး၏ ေတာင္းဆိုးမႈ႕ေၾကာင့္ မယားႏွင့္ မိဘမ်ားၾကား စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ေနရေတာ့သည္။မယားျဖစ္သူ စိတ္ဆိုးကာ ကြာရွင္းခြင့္ ေတာင္းလာမွာကိုလည္း ေသမတတ္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနရွာ၏။႐ုပ္ရည္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ပါ ေခ်ာေမာေတာင့္တင္းေသာ ဇနီးေခ်ာေလးအား ေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္မွ မင္းညီမင္းသားမ်ားက အရယူဖို႔ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္း ၾကားသိထားသည္။

” ေမာင္ႀကီးရယ္ … သဘင္ပညာက … မယ္ဥလွိုင္ရဲ႕ အသက္ပါ … ခုလည္း ေမာင္ႀကီး စိတ္တိုင္းက် ၁လမွ ၃ႀကိမ္ပဲ လက္ခံ ေဖ်ာ္ေျဖ ေနတာေလ … ဒီထက္ေတာ့ မေလ်ာ့ပါရေစနဲ႕ … နားလည္ေပး … ကေလးယူဖို႔က နဲနဲ ေစာင့္ေပးပါဦး … မယ္ဥလွိုင္ ၂ႏွစ္ေလာက္ လြပ္လြပ္ လပ္လပ္ ကျပခ်င္လို႔ပါ ” ” ဟူး … ေမာင္ႀကီး ဘာလုပ္ရပါ့မလဲ ” ” ကဲပါ … ေမာင္ႀကီးရယ္ … စိတ္ညစ္စရာေတြ ခဏထား … ေနာက္ ၃ရက္ဆို ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕ကို သြားေဖ်ာ္ေျဖရမွာ … အတူရွိတုန္းေလး ခ်စ္ၾကရေအာင္ေနာ္ ” မယ္ဥလွိုင္မွာ သဘင္ပညာေပၚ အစြဲလမ္းႀကီးသေလာက္ ခင္ပြန္းသည္အေပၚလည္း သံေယာစဥ္ႀကီးကာ မယားဝတၱရား တတ္နိုင္သမွ် ေၾကပြန္ေအာင္ ျဖည့္စီးေပးတတ္သည္။

ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ ႏွစ္ထပ္ေဆာင္၏ အေပၚထပ္ ညာဘက္ျခမ္းရွိ လင္မယား အိပ္ခန္းထဲ ခပ္ျပင္းျပင္း အသက္ရႈသံ မ်ားႏွင့္ အတူ ညည္းသံမ်ား ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။ ” အဟင့္ … ေမာင္ႀကီးရယ္ … အမေလး … အ … အား ” မယ္ဥလွိုင္၏ အိမ္တြင္ဝတ္ ထမိန္ေလး ကုတင္ေအာက္ပုံက်ေနကာ ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးႀကီး ႏွစ္ဖက္က ေကြးျမႇောက္ထားရင္း တအားအား ညည္းတြားေနသည္။သူမေပါင္ၾကားထဲ လင္ေတာ္ေမာင္ မဲေခါင္၏ ခါးေလး တလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအား တခ်က္ခ်င္း လိုးေပးေန၏။။ခါးေအာက္ ဆီးခုံးခ်င္း ထိကပ္ လာစဥ္ လီးအရင္းထိ ဝင္သျဖင့္ ကုတင္ၾကမ္းျပင္မွ အိပ္ယာခင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ထားမိသည္။

အိမ္ေထာင္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သူမ စြဲလမ္းႏွစ္ခ်ိဳက္မိေသာ အထိအေတြ႕ တခုပင္ျဖစ္၏။ ” အင္းဟင္း … မရပ္နဲ႕ေနာ္ … ေမာင္ႀကီး ” လီးအရသာ ေတြ႕ေနသျဖင့္ လင္ျဖစ္သူ မဲေခါင္အား ပါးစပ္မွ ေျဗာင္ဖြင့္ေျပာလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္ လင္ေတာ္ေမာင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ မ်ားအား အရသာ ခံယူရင္း ကာမစည္းစိမ္ေလး ရရွိေနေတာ့၏။မဲေခါင္မွာလည္း မယားျဖစ္သူ အလိုက် ဆြဲကာ ေဆာင့္ကာျဖင့္ အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ရာ ခဏအၾကာ ႏွစ္ဦးသား ၿငိမ္သက္သြား၏။

ေနာက္ ၁ပတ္အၾကာတြင္ လင္ျဖစ္သူ မဲေခါင္ တားေနသည့္ၾကားမွ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပကာ မရမက သူမ သဘင္ပညာအား တင္ဆက္ရန္ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။မယ္ဥလွိုင္အား ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ အစစ အရာရာ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ မင္းသားမွာ ေရွ႕ဆုံးမွ အားေပးေန၏။မယ္ဥလွိုင္ တစ္ေယာက္ ေျချဖားေထာက္ကာ ဖေနာင့္ေလးကို အသာအယာႂကြ၍ ေျခသလုံးသားေလးကို ညင္သာစြာ ျမႇောက္လိုက္ရာ အတြင္းမွ အသားစိုင္ဝင္းဝင္းေလးက ဒူးအထက္နားထိ ျမင္ေနရသျဖင့္ မင္းသား မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္ေနေတာ့သည္။ဆိုင္းဝိုင္းမွ ဗုံသံ လကြင္းသံမ်ား ျမဴးႂကြလာစဥ္ မယ္ဥလွိုင္ ကိုယ္လုံးေလးမွာ စည္းဝါးအကိုက္ ေလေပၚျမႇောက္တက္ကာ ျပန္အက်တြင္ ဒူးေထာက္ ခါးေကာ့ကာ ကိုယ္လုံးအား ေနာက္လွန္ရင္း လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္မွာ လိပ္ျပာေတာင္ပံ ခတ္သလို ေလထဲ တဖ်က္ဖ်က္ လႈပ္ခါေန၏။

” ႐ႊီး…. ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း… ” ႐ႊီး… ႐ႊီ ႐ႊီ ႐ႊီ ” စင္ေအာက္မွ အားေပးေသာ ပရိတ္သတ္ လက္ခုပ္သံမ်ား လက္ေခါက္မႈတ္သံမ်ား ဆူညံေနေတာ့သည္။ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ အၿပီး မင္းသားမွာ အေျခရံမ်ားျဖင့္ အိမ္ေတာ္သို႔ ျပန္လာရာ မည္သူမွ စကားမေျပာပဲ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့၏။မယ္ဥလွိုင္ ေလေပၚခုန္ဝဲကျပစဥ္ ထမိန္ ေအာက္နားစေလးမွာ ကြဲဟသြားရာ အတြင္းဘက္ ေပါင္သား ျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္ေလးအား အိမ္ေတာ္ထိ မ်က္ဝန္းထဲ စြဲကပ္ပါလာေတာ့သည္။အိပ္ခန္းသို႔ မသြားေသးပဲ နားေနေဆာင္ ကုတင္ေပၚတြင္ လူးလိမ့္ရင္း မင္းသားတစ္ေယာက္ ဝတ္႐ုံေတာ္လဲကာ အိမ္ေတာ္ အျပင္ဘက္ ထြက္ခဲ့လိုက္၏။ မယ္ဥလွိုင္တို႔ အဖြဲ႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ မင္းသားမွာ အိပ္ေဆာင္ အခန္းမ်ား ခ်က္ခ်င္း စီစဥ္ေပးသျဖင့္ ပြဲၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုယ္အခန္းကို ျပန္ၿပီး အနားယူေနၾကသည္။မင္းသားက မယ္ဥလွိုင္အား သီးသန႔္ အိပ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္အား အေစာင့္အၾကပ္ႏွင့္ ထားေပး၏။ခဏအၾကာ မီးေရာင္ မွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားေသာ အိပ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္နား ေရာက္လာရာ အေစာင့္မွ ခါးၫႊတ္ ႏူတ္ဆက္သည္ႏွင့္ မင္းသားမွာ လူရိပ္ လူေျခ ၾကည့္ကာ ဝင္လိုက္ေတာ့သည္။

” လွလိုက္တာ … မယ္ဥလွိုင္ရယ္ ” မယ္ဥလွိုင္မွာ အဝတ္စားလဲၿပီးကာစ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ျပတင္းေပါက္အား ေငးၾကည့္ေနစဥ္ ခပ္တိုးတိုး ေရ႐ြတ္သံႏွင့္အတူ ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွ သိုင္းဖက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ထိတ္ကနဲ႕ ရင္ဖိုသြားမိသည္။ဒီလိုခ်ိန္ သူမအား ဒီလို ဆက္ဆံနိုင္သူမွာ အာဏာစက္ျပင္းေသာ မင္းသားမွန္း လွည့္မၾကည့္ပဲ သိရွိလိုက္၏။ေနာက္ေက်ာဘက္ ျဖန႔္ခ်ထားေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား ပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ေနသည္ကို ခံစားသိရွိေနျပန္သည္။လင္ျဖစ္သူ တားေနသည့္ၾကားမွ သဘင္ပညာအေပၚ ခ်စ္ျမတ္နိုးလွ၍ ဇြတ္လာခဲ့ရာ ပထမ ညမွာပင္ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ အၿပီး မင္းသား၏ အိပ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္တြင္ ကုတင္ေပၚ ကျပ အသုံးေတာ္ ခံလိုက္ရ၏။လင္ျဖစ္သူ အေပၚ မထင္မွတ္ပဲ သစၥာ ပ်က္ကာ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ရင္း ျပဳသမွ် ႏုခဲ့ရသည္။

အစြမ္းကုန္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္း ၿပိဳက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားၾကား ထူးကဲေသာ အထိေတြ႕က ျဖားေယာင္းေနျပန္၏။လင္ေတာ္ေမာင္ မဲေခါင္ႏွင့္ အျပဳစု အယုယ ဘာမွ မဆိုင္ေသာ မင္းသား လွ်ာစြမ္းေအာက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ လူးလိမ့္ရင္း အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲရေတာ့သည္။ေျပာင္းလဲသြားေသာ စိတ္ဆႏၵအား မတားဆီးလိုေတာ့ သာယာမိေသာ အထိေတြ႕ေနာက္ ဖုံးနိုင္သေလာက္ ဖုံးဖိကာ ႏွစ္ေမ်ာေန၏။ သူမ အကၤ်ီေလးအား ေနာက္မွ သိုင္းဖက္ရင္း ၾကယ္သီးမ်ား တလုံးခ်င္း ျဖဳတ္ပစ္ေနသည္။အကၤ်ီကြၽတ္သည္ႏွင့္ ေဘာ္လီအျပင္မွ နို႔အုံေလးအား ညွစ္ေခ်ကာ ဂုတ္သားေဖြးေဖြးေလးအား နမ္းရင္း ထမိန္အေပၚအနားစအား ျဖည္ခ်ပစ္၏။

” အဟင့္ ဟင့္ … မလုပ္ပါနဲ႕ေတာ့ … က်မ က လင္ရွိ မယားတစ္ေယာက္ပါေနာ္ ” မယ္ဥလွိုင္၏ ေတာင္းပန္သံေလးမွာ သူမ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ညွစ္ေခ်ခံရစဥ္ တိမ္ဝင္သြားေတာ့သည္။စိတ္ထဲ စိုးရိမ္ထိတ္လန႔္ စိတ္ေလးျဖင့္ တရွိန္းရွိန္း ခံစားေနရခ်ိန္ သူမကိုယ္လုံးေလးအား သန္မာေသာလက္ႏွစ္ဖက္က ဆြဲလွည့္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ေတ့စုပ္ခံလိုက္ရ၏။မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နမ္းရင္း ေဘာ္လီခ်ိတ္အား ျဖဳတ္ကာ နို႔အုံေလးအား ေျပာင္းစို႔ခံရျပန္သည္။ႀကီးမား ဖြံ႕ထြားလွေသာ နို႔အုံႏွစ္ဖက္မွ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား ခ်က္ခ်င္း မာေထာင္လာ၏။ မယ္ဥလွိုင္ ေခါင္းေလး ေမာ့တက္ကာ တကြၽတ္ကြၽတ္ျဖင့္ စုတ္သပ္ေနရာ နို႔သီးေခါင္းေလးအား ဖိစုပ္ခံရစဥ္ ခါးေအာက္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ျခမ္းအား ဒုတိယအႀကိမ္ ဆုပ္နယ္ခံရ၏။လင္ျဖစ္သူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လိုးခဲ့ေပမယ့္ သူမ ထမိန္ေအာက္နားစအား ဆီးခုံးေပၚတင္ေပးၿပီး လင္ျဖစ္သူ မဲေခါင္မွလည္း ပုဆိုးခြၽတ္ကာ တန္းလိုးခဲ့သည္။

အယုယ အျပဳစု မ်ား မပါဝင္ခဲ့ေပ။ေအာက္ခ်ထားေသာ သူမလက္တဖက္မွာ မင္းသား ေပါင္ၾကားထဲမွ လီးႀကီးႏွင့္ ထိကပ္မိစဥ္ ကုတင္ေပၚသို႔ ေပြ႕ခ်ီတင္ခံလိုက္ရျပန္၏။ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ကိုယ္တစ္ပိုင္းကို ပက္လက္လန္ေစၿပီးမွ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ဆြဲၿဖဲကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား အယက္ခံလိုက္ရသည္။ ” အို … အို …… ဘာေတြ လုပ္ေနတာလည္း …… အမေလး အ အား … အဟင့္ ဟင့္ ” ေစာက္ပတ္ တခါမွ အယက္မခံဘူး သျဖင့္ ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္လိမ္ကာ ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားျဖင့္ ကုန္းယက္ေနေသာ မင္းသား ေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တြန္းထားလိုက္၏။ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လွ်ာထိပ္ေလးက ထိုးခြဲေနရာ ေဘးႏူတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္မွာ ေဖါင္းႂကြလာသည္။တျဖည္းျဖည္း ေစာက္စိေလး မာထင္ကာ ေခါင္းေထာင္လာစဥ္ အဆံေလးအား ဆြဲစုပ္ခံရသျဖင့္ ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာကာ မ်က္စိစုံမိတ္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းေနေတာ့၏။ေစာက္ရည္မ်ား အထြက္ရပ္မွ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ရာ ေတြ႕လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လန႔္ေအာ္မိသည္။

” အမေလး ” မင္းသားမွာ မယ္ဥလွိုင္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ၾကည့္ရင္း ဝတ္႐ုံအား ခါးစီးႀကိဳး ျဖည္ခ်လိဳက္၏။ ဝတ္႐ုံၾကားမွ အညိုေရာင္ သန္းေနေသာ လီးႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ တင္းေျပာင္ေနသည္ကို မယ္ဥလွိုင္ ျမင္လိုက္ရ၏။လင္ျဖစ္သူ မဲေခါင္၏ လီးတေခ်ာင္းသာ ျမင္ဖူးရာ ေယာကၤ်ားတိုင္း အတူတူ မွတ္ယူထားမိသည္။ခု သူမ ျမင္ေနရေသာ လီးညိုႀကီးမွာ နန္းတြင္း အစြမ္းထက္ေသာ ေဆးျဖင့္ လိမ္းၿပီး ေလ့က်င့္ထားေသာ လီးႀကီးမို႔ အရွည္ ၈လက္မခြဲေက်ာ္ကာ လုံးပတ္မွာလည္း ၁၀ႏွစ္သားအ႐ြယ္ ကေလး လက္ေမာင္းလုံးေလာက္ ရွိေန၏။

မယ္ဥလွိုင္ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ လီးႀကီးအား ေငးၾကည့္ေနစဥ္ မင္းသားမွာ ေပါင္းႏွစ္ေခ်ာင္း ပခုံးေပၚထမ္းကာ ကုတင္ေအာက္မွ မတ္တပ္ရပ္လ်က္အေနထားျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲ လီးထိပ္ေတ့ကာ ပစ္လိုးေတာ့သည္။ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္သည္ႏွင့္ မယ္ဥလွိုင္ တစ္ေယာက္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရ၏။သူမ ထင္ထားသည္မွာ ခပ္ျဖည္းျဖည္း တခ်က္ခ်င္း လိုးမည္ဟု ထင္ေနမိရာ မနားတမ္း ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ တစ္စို႔ႀကီးျဖစ္ကာ အျပင္ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ား အနည္းငယ္ ကြဲထြက္ကုန္သည္။ အထင္နဲ႕အျမင္ လြဲကာ ကုတင္ေပၚမွ ေမႊ႕ရာခင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိ၏။

” အ … အေမ့ … အဟင့္ ဟင့္ ” မယ္ဥလွိုင္ ဆတ္ကနဲ႕ ပိတ္လိုက္မိသည့္ မ်က္ဝန္းနက္ႀကီးမွ စီးက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားအား လက္ဖမိုးႏွင့္သုတ္ရင္း ေခါင္းေလး ရမ္းခါေနရွာသည္။မင္းသားမွာ သူ၏ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ မယ္ဥလွိုင္အား ၾကည့္ကာ အားရေက်နပ္ ေန၏။ထမ္းထားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပူးကိုင္ကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္စိကာ ေဖါင္းႂကြလာေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပစ္ပစ္ လိုးေတာ့သည္။ေဆာင့္သည့္ အရွိန္က အားပါသျဖင့္ ကုတင္တိုင္မ်ား ရမ္းခါေနကာ ေဆာင့္အားေၾကာင့္ ကုတင္ႀကီး ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေန၏။

လီးႀကီးဝင္လာတိုင္း သားအိမ္ေခါင္းအား ထိမိသျဖင့္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး က်င္တက္ကာ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္း အရသာ၂မ်ိဳး ပူးတြဲခံစားရျပန္သည္။တျဖည္းျဖည္း အံႀကိတ္ခံရင္း နာက်င္မႈ႕ ေလ်ာ့ကာ လီးအရသာ ခံစားမိလာေတာ့သည္။ လင္ျဖစ္သူ မဲေခါင္ အေပၚ မထင္မွတ္ပဲ ေဖါက္ျပန္မိကာ မင္းသား၏ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားေတာ့သည္။