သားဝေယံ မမေကသီဟု ခြံရှေ့မှ ခေါ်သံကြား၍ သူအိမ်ထဲမှ ထွက်ကာ ခြံထဲဆင်းလာပြီး သံပန်းတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။“မာမီနဲ့ ညီလေး” မာမီဒေါ်မေသူအောင်နဲ့ ညီလေးစည်သူအောင်တို့ သားအမိကို အိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ မေမေရေ မာမီနဲ့ ညီလေးတို့ ရောက်နေကြတယ်။ လာပြီသားဟု ပြောပြီး မီးဖိုခန်းမှ မေမေထွက်လာသည်။ ယောင်းမနဲ့ သားတို့ပဲ ထက်မြက်နဲ့ အန်တီလေး တို့ နေကောင်းကြလားဟု သူမမောင် သူ့ဦးလေးထက်မြက်အောင်နဲ့ ဖွားလေး မေမေချိုကို မေမေက မေးတာဖြစ်သည်။“နေ ကောင်းကြပါတယ် မမ” သားဝေယံကထွားပြီး အရပ်ကြီးမြင့်လာတယ်ကွာ ဟု သူမဘေးမှာ ထိုင်နေတဲ့ သူ့ကိုဖက်၍ မာမီက ပြောလေသည်။ မေမေကေသီဟုဆိုကာ ညီလေးစည်သူကလည်း မေမေ့ပခုံးပေါ်ကို ကလေးတုန်းကလို ခေါင်းတင်ထားလေသည်။ သားစည်သူလည်း သူ့အကိုလိုပဲ အရပ်ကြီးမြင့်ပြီး ထွားလာလိုက်တာ။ ဟုတ်ပ မမရယ် မတွေ့ရတဲ့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကို သား တို့က တကယ့်လူပျိုကြီးဖားဖားတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီနော့်ဟု မာမီက မေမေ့ကို ပြောလေသည်။
မနက် ကျမတို့ပြန်ရင် သားကို အလယ်ခေါ်သွားအုံးမယ် မမ သူ့အဖွား မေမေချိုက သူ့မြေးကို လွမ်းလို့ ခေါ်လာပါအုံးတဲ့ မာမီက ပြောလေသည်။ “ခေါ်သွားလေ မေသူ” မာမီဒေါ်မေသူအောင်က အသက်.၃၆,နှစ်အရွယ် မေကဗျာနဲ့ဆင်ပြီး လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြစ်သည်။ အရပ်က.၅ပေ၆ခန့်မြင့်သည်။ မေမေနဲ့ မာမီတို့ သမီးယောင်းမနှစ်ဦး စကားပြောနေကြသလို သူတို့ညီအကိုလည်း စကားပြောနေလိုက်ကြသည်။ နောက်နေ့ရောက်တော့ မာမီတို့နဲ့ သူအလယ်ပါသွားခဲ့သည်။ မာမီတို့လည်း သူတို့လိုပဲ အိမ်မှာ ကား ရှိပေမယ့် ဦးထက်ပဲ မောင်းတတ်သည်။ သူတို့အိမ်မှာလည်း ဖေဖေပဲ ကားမောင်းတတ်ပြီး သူ့ကိုငယ်သေး၍ မသင်သေးဘူး နောက်မှ သင်ပေးမည်ဟု ဖေဖေက ပြောသည်။ ဟိုကို နေ့လည်လောက်မှ ရောက်ကြသည်။ သုံးနာရီလောက် ကားစီးရလေသည်။
သူတို့ရောက်တော့ မေမေချိုက အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာမှာ ထိုင်စောင့်နေလေသည်။ “မေမေချို” မေမေချိုခေါ် သူ့ဖွားလေးဘေမှာ ထိုင် လိုက်သည်။ မြေးအဖွားတွေ အလွမ်းသယ်ကြအုံးဟု မာမီက ပြုံး၍ပြောပြီး အတွင်းဖက်ထဲ ဝင်သွားလေသည်။ သူတို့မြေးအဖွား တွေ ထွေရာလေးပါး ပြောနေကြစဉ်မှာ မေချို ဟု ခေါ်ပြီး အသက် ၁၇,နှစ်အရွယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက် လက်ထဲမှာ စတီး လင်ဗန်းလေးကိုင်ပြီး ဝင်လာသည်။ အမားကြီးက ပူရီပို့ခိုင်းလိုက်တာပါ မေချိုဟု ပြောသည်။ “သမီးချယ်ရီ ကျေးဇူးပါကွယ်” မေမေချိုက ဗန်းကိုယူပြီး ခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။ မိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ် သမီးကို ဒါက မေမေချို့မြေး သားစည်သူရဲ့ အကို ဝေယံ လွင် လို့ ခေါ်တယ် ဟု မိတ်ဆက်ပေးသည်။ “ဟုတ် ကိုဝေယံလွင်” “ညီမ နာမည် ချယ်ရီဝင်းပါ” “တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ချယ်ရီ” ပြောပြီး ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ချယ်ရီက ဂေါ်ရခါးမလေးဖြစ်မည်။ ခရစ္စတီးနား နဲ့ အတော်ဆင်လေသည်။ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနဲ့ဖြစ်ပြီး မျက်နှာသွယ်သည်။
ထိစပ်နေတဲ့ မျက်ခုံးတန်းထူထူနှစ်ဖက်အောက်မှ မျက်နက်ဝန်းအစုံ မျက်တောင်ကော့ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ စင်းသောနှာတံ နှင်းဆီဖူးငုံပွင့် လို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖြစ်သည်။ မို့မောက်စူဖြိုးတဲ့ ရင်အစုံက အင်းကျီပေါ်ကို မောက်တက်နေသည်။ သူမသိမသာလေး ကြည့်နေ တော့ သူမရှက်သွား၍ထင် မေမေချိုနဲ့ အကို မောင်လေး ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ် ပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ ကျော့ရှင်းသေးသွယ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးအောက်က ကားစွင့်တဲ့ တင်စိုင်နှစ်လုံးက လှုပ်ယမ်းသွားလေသည်။ မေမေချို ခုနက ကောင်မလေးက ဘာလူမျိုးလဲဟု သူမေးလိုက်သည်။ ချယ်ရီဝင်းတို့က ဂေါ်ရခါး မြန်မာကပြား သူ့အဖေက ဂေါ်ရခါး အမေက မြန်မာဟု ပြော လေသည်။ ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို ဝေယံလွင် မြင်မြင်ချင်း စိတ်ဝင်စားသွားခဲ့သည်။ ဝေယံလွင် ခု အသက်.၁၈,နှစ်ရှိပြီ ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။
ဂေါ်ရခါးစပ်ဆိုတော့ အသားဖွေးပြီး သူမလက်မှ မွေးညင်းစိမ်းလေးတွေကို ခုနက သူတွေ့လိုက်ရသည်။ ချယ်ရီဝင်းအိမ်ရောက် တော့ ခုနက ဝေယံလွင်ဆိုတဲ့ အကိုက သူမကိုစိုက်ကြည့်တာ အပျိုမလေး ရင်တွေဖိုနေမိသည်။ ပါးသိုင်း မုတ်ဆိတ် နှုတ်ခမ်းမွေး များနဲ့ သူက အိန္ဒိယ ဘောလိဝုဒ်မင်းသားများနဲ့ပင် ခပ်ဆင်ဆင် အရပ်ကြီးကလည်း အတော်မြင့်လိမ့်မည်။ ညရောက်တော့ ညီလေး အိပ်ခန်းမှာ သူတို့ညီအကို လှဲနေလိုက်ကြသည်။ နေ့လည်က ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက ချောတယ်နော် ညီလေးဟု သူပြော လိုက်သည်။ “ကိုကြီးက မမချယ်ရီကို စိတ်ဝင်စားနေလို့လား” “ဆိုပါတော့ ညီလေးရာ” “မမချယ်ရီက ဆင်ဂယ်လေး ကိုကြီးရ” သူ့ဖုန်းနံပါတ်ရှိတယ် ယူမလား ဟု ပြောသည်။
ပေးလေယူမယ် ဟု သူပြောလိုက်သည်။ ညီလေးထံမှ ချယ်ရီ့ဖုန်းနံပါတ်ရပြီး နောက်နေ့မှာ သူမဆီသို့ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ အစ ကတော့ ဘယ်သူလဲပေါ့ ချယ်ရီက သူ့ကို မေးတဲ့အခါ ညီမ အကိုပါ မေမေချို့မြေး ဝေယံလွင်ပါဟု ပြောလိုက်သည်။ သူတို့ ဖုံးပြော ဖြစ်ကြသည်။ ဒီလိုနဲ့ နောက်သုံးလေးရက်လောက်ထိ ချယ်ရီ့ကို သူညတိုင်း ပုံမှန်ဖုန်းဆက် သူမနဲ့ ဖုန်းပြောဖြစ်ကြသည်။ သူမကို သူ စိတ်ဝင်းကြောင်း ဖုန်းထဲမှာ စကားပြောရင်း ထည့်ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။ အကို အိပ်ရင်တောင် ညီမကို အကို့အိမ်မက်တွေထဲထိ ထည့် မက်ဖြစ်သလို သူမက အချိန်တိုင်း စိုးမိုးထားတဲ့ ပိုင်စိုးမှုဧကရီ သခင်မလေးပါ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ဟု ချယ်ရီကို ပြောလိုက် သည်။ အကိုကလည်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိ ဒါပဲနော်ဆိုပြီး ဖုန်းချချသွားတတ်သည်။ အိမ်ချင်းကလည်း ခြေရင်းခေါင်းရင်း ကပ် ရက်ဖြစ်သည်။ ဟိုနေ့က မေမေချိုပြောတာ ချယ်ရီတို့ ဒီကို ပြောင်းလာတာ တစ်နှစ်လောက် ရှိလေသည်။ သူကလည်း ဒီကိုမ ရောက်တာ တစ်နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
နောက်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှာ ညီလေးစည်သူက ချယ်ရီတို့အိမ်ဖက် သွားလယ်မယ် လိုက်ခဲ့ဆိုသဖြင့် သူပါသွားခဲ့သည်။ “မမ ချယ်ရီ ဧည့်သည်ပါတယ်” “လာ အကိုနဲ့ မောင်လေး” ချယ်ရီက ပြောပြီး ဆက်တီမှာထိုင်ခိုင်းလေသည်။ ဒါက မေချို့မြေး ကိုဝေ ယံလွင်တဲ့ အမားကြီးဟု သူမအမေကို ပြောသည်။ ထိုအန်တီကြီးက သူ့ကိုပြုံးပြပြီး အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။ ခဏအကြာမှာ စတီးရေခွက်အရှည်လေးနဲ့ စတီးလင်ဗန်းတစ်ခု ကိုင်၍ ထွက်လာသည်။ ရော့ သားတို့ စားကြပါအုံး ဟု ဆိုပြီး ဟိန္ဒူမုန့် လဒူးနဲ့ မလိုင်လုံး ထည့်ထားသော ဗန်းနဲ့ ရေခွက်ကို စားပွဲပေါ်ချပေးသည်။ သူတို့စားသောက် စကားပြောဆိုပြီး အတော်ကြာတော့ ချယ်ရီ တို့သားအမိကို နှုတ်ဆက်၍ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတို့က ချယ်ရီ့အိမ် သွားလယ်လိုက် ချယ်ရီက လာလယ်လိုက်နဲ့ ဖြစ် ပါသည်။ချယ်ရီ့ကို သူစိတ်ဝင်စားနေသလို သူမကလည်း သူ့အား စိတ်ဝင်စားမှု ရှိနေပြီဆိုတာ သူ သိရသည်။
ညရောက်တော့ ချယ်ရီ့ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။ ချယ်ရီ့ကို အကို မနက်ဖြန်နေ့လည်လောက် ပြောစရာလေးရှိလို့ အကို လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေမယ် လာခဲ့ပါနော် ဟု ပြောလိုက်သည်။ “ဖုန်းထဲက ပြောလေအကိုရဲ့” အပြင်မှာပဲ ပြောချင်လို့ လာခဲ့နော် ချယ်ရီ ဟု ပြော လိုက်သည်။ အင်း လာခဲ့မယ်လေ ဒါပဲနော် အမားကြီး အခန်းပြင်မှာရှိလို့ သူမ ဖုန်းချသွားသည်။ ချယ်ရီ့ကို နောက်နေ့ ရည်းစား စကားပြောရန် ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။ နောက်နေ့ နေ့လည်မှာ အိမ်က စူပါကတ် ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်ဖက် ထွက်ခဲ့လေ သည်။ မကြာခင်မှာ ချယ်ရီသည် ဖိုးကွာတား ဂျင်းစကင်အနက်ကို မိန်းမဝတ် ဆွဲသားဘလောက်စ် အင်းကျီအဖြူနဲ့ တွဲဖက် ဝတ်ဆင်ထားပြီး မို့မောက်စူဖြိုးတဲ့ ရင်အစုံ ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားလေးရဲ့အောက်က ဂစ်တာရှိတ်ပုံ တင်သားတွေက ဘေးဘက်ကို ကားထွက်နေလေသည်။ အရပ်က မာမီဒေါ်မေသူလောက် ၅ပေ ၅ခန့် ရှိလောက်မည်။ သူရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာပြီး ဘာပြောမို့ လဲအကို ပြောလေဟု ပြောသည်။
အကိုတို့ အအေးဆိုင်သွားရအောင် ချယ်ရီ အဲရောက်မှပြောမယ် ချယ်ရီ့ကို နောက်မှာတင်ပြီး အအေးဆိုင်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ လူရှင်းပြီး သပ်ရပ်သန့်ရှင်းတဲ့ အအေးဆိုင် တစ်ဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်သည်။ ဒေါင့်ကဝိုင်းမှာထိုင်ပြီး ဒိန်ချဉ် နှစ်ခွက် မှာလိုက်သည်။ ချယ်ရီ့ကို ကိုစတွေ့တဲ့ နေ့ထဲကစပြီး ချစ်မိနေပြီ ချယ်ရီ့ကို ကိုချစ်တယ်။ သူမလက်လေးကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားပြီး ပြောလိုက် သည်။ ထင်တော့ထင်သား အရင်ညတွေ ဖုန်းပြောထဲက သူမအား အကိုက စိတ်ဝင်စားမှုရှိကြောင်းကို သူမ ရိပ်မိနေခဲ့သည်။ “အိုး အကိုရယ်” တွေ့တာဖြင့် မကြာသေးဘူး ရည်းစားစကား ပြောရလားလို့ သူမ တီးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ လူကလည်း ဆိုင်ထဲ မှာ လေးယောက်ပဲရှိပြီး သူတို့ဝိုင်းနဲ့ လှမ်းပါသည်။ အချစ်မှာ ကန့်သတ်ချက်တွေ ကြာတာနဲ့ မကြာတာတွေ မရှိပါဘူး ချယ်ရီရယ်။ ကို့ကို ချယ်ရီက အချိန်ပြည့် စိုးမိုးထားတာပါ ချယ်ရီ့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုပဲ အချိန်ပြည့် မြင်ယောင်နေမိတယ် “အာ့ဘာလို့လဲ သိ လား” “သိပ်ချစ်လို့” “ပိုပြီယုံပါဘူး” ယုံပါ ချယ်ရီရဲ့ ကောင်းပြီလေ ချယ်ရီစဉ်းစားပေးမယ်ဟု ပြောလေသည်။
ချယ်ရီဝင်း ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ ခုန်နေမိသည်။ ကိုယ်က မိန်းကလေး ဖြစ်နေ၍ အဖြေ တန်းမပေးပဲ စဉ်းစားမည်ဟု ပြောလိုက်တာ ဖြစ်သည်။ ” ကို့ကို ချယ်ရီ ချစ်မိနေပါပြီ ကိုရယ်” ချယ်ရီဝင်းစိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မှာထားတဲ့ ဒိန်ချဉ်တွေ ခဏ ကြာတော့ ရောက်လာလေသည်။ ဒိန်ချဉ်ခွက်ယူပြီး သူဇွန်းနဲ့မွှေကာ ချယ်ရီ့ရှေ့မှာ ချပေးလိုက်သည်။ သောက်၍ပြီးတော့ သူမ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှာ ပေနေသည်ကို တစ်ရှူးလေးနဲ့ သူ သုတ်ပေးလိုက်သည်။ “အကိုကလည်း” သူ့ကို ရှက်ဝဲဝဲလေး ပြောလေ သည်။ နောက်ညတွေမှစပြီး ဖုန်းပြောကြတာနဲ့ ချယ်ရီဝင်းထံမှ သူ့ကို ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ အဖြေအား ကလေးမုန့်ပူဆာသလို တဂျီဂျီနဲ့ တောင်းဆိုလေသည်။ သူမကို ချစ်ခွင့်ပန်ပြီး သုံးရက်ခန့်ရှိခဲ့သည်။ ညပိုင်း သူတို့ ဖုန်းပြောကြတော့ ချယ်ရီ့ထံမှ သူ့ကို ချစ်တယ်ဆို တဲ့ အဖြေအား တောင်းဆိုလိုက်သည်။ အကိုကလည်း ဇွတ်ပဲ ဟွန်း မနက်ဖြန် ညနေ ၄နာရီ လမ်းထိပ်မှာစောင့်နေ ချယ်ရီလာခဲ့မယ် ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားလေသည်။ ဝေယံလွင်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ သူ ခုထိ ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။
ချယ်ရီဝင်း လည်း အိပ်ယာထက်မှာ မနက်ဖြန်အတွက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ သူမက ဆင်ဂယ်လေးဖြစ်ပြီး ရည်းစားသနာ မထားဖူးသေးပါ။ ရည်းစားမထားဖူးပေမယ့် သူမလည်း ခေတ်ရဲ့ သမီးပျိုဖြစ်တာနဲ့အညီ ဖုန်း အင်တာနက်သုံးသည်။ ကျောင်းတက်စဉ် အဆောင်က အခန်းဖော် မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းထံမှ zပြာဖြင့် အောကား အပြာကားများ ကူးပြီးကြည့်သည်။ ကြည့်ပြီးရင် အိမ်သာထဲဝင် တံခါးပိတ်ပြီး သူမအဖုတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်နဲ့ပွတ်၍ တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေဖျောက်တတ်သည်။ နောက်နေ့ ညနေ လေးနာရီမထိုးခင်မှာ အိမ်က စူပါကတ် ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ချယ်ရီ စူပါကတ် ဘီး လေးစီး၍ ရောက်လာပြီး အကို တံတားပေါ်သွားရအောင် ရှေ့ကမောင်းသွားသည်။ ထိုမြို့ရဲ့ မြောက်ဖက်ရှိ တံတားဖက် မောင်းလာ ခဲ့ကြသည်။ တံတားပေါ်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ဘေးမှာရပ်ပြီး လူသွားလမ်း ဖောင်ဒေးရှင်း အုတ်ခုံပေါ်သို့ တက်လိုက်ကြသည်။
သူ တို့ရဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မိသားစုသုံးယောက် လေညှင်းခံနေကြတာ တွေ့ရပြီး စောသေး၍ လူသိပ်မရှိပါ။ ချယ်ရီ ကို့ကို အဖြေပေး တော့လေ သူ လောဆော်လိုက်သည်။ “အကို့ကိုယ်ကို ကိုင်းပေးထား” ချယ်ရီက ပြောသည်။ သူ့ကိုယ်ကို ကိုင်းပေးထားလိုက် သည်။ “မျက်စိမှိတ်ထား ဖွင့်မကြည့်နဲ့နော် ချယ်ရီက ဖွင့်ဆိုမှဖွင့်” သူမျက်လုံး မှိတ်ထားပေးလိုက်သည်။ ကို့ကိုချစ်တယ် ဟု သူ့ နားနား ကပ်ပြောလေသည်။ “ပျော်လိုက်တာ ချယ်ရီရယ်” သူပြောလိုက်သည်။ ဖွင့်ကြည့်နဲ့အုံးနော် ပြောပြီး သူ့ပါးပြင်ထက်တွင် နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ရွှတ် သူ့ပါးကို ချယ်ရီက နမ်းလိုက်လေသည်။ “ဖွင့်လို့ရပြီလား” “ရပြီ” သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။
ရွှတ် ရွှတ် ချယ်ရီ့ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို သူ့နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကြီးနဲ့ တရွှတ်ရွှတ်ဖြင့် ဖိနမ်းလိုက်သည်။ “ရွက္ထွာကြာ” သူမ ရှက်ဝဲဝဲ လေး ပြောနေလေသည်။ သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦး ပဲခူးရိုးမတောင်တန်းကြီးနဲ့ တံတားအောက် ချောင်းထဲမှာ စီးနေသော ရေများကို ရင်ခုန် ကြည်နူးစွာဖြင့် ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။ အတန်ကြာတော့ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ နောက်နေ့တွေမှာလည်း ညနေဆို သူတို့ ချစ်သူနှစ် ယောက် တံတားပေါ်မှာ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။ နောက်တော့ ဝေယံလွင်က တဆင့်တက်ပြီး တံတားအောက်မှာ ပြောဖို့ ချယ်ရီ့အား တောင်းဆိုရာ သူမကလည်း သူ့အလိုကျ မငြင်းဆန်ပါ။ သူကလည်း မိန်းမအတွေ့အကြုံက ရှိထားဖူးတော့ လက်ကမြန်သည်။အစကတော့ လက်ကိုင် ပါးနမ်း နောက်နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း တဖြေးဖြေး သူမရဲ့ ရင်သားအစုံကို အင်းကျီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင် အစကတော့ ရုန်းကန်သည်။ ကိုနော် ဘာတွေလျှောက်ကိုင်မှန်းမသိ ဟု သူ့ကို ပြောတတ်သည်။ နောက်မိန်းမတွေရဲ့ဖီး လ်တက်တဲ့ အဓိကမိန်း နားရွက်လေးကို သူပါးစပ်နဲ့ ဖွဖွလေးငုံပြီး နမ်းသည်။
သူမရဲ့လည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက် လုပ်ရင် ချယ်ရီ တီးတိုးလေးငြီးကာ ငြိမ်သွားတတ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် တစ်ညမှာ သူတို့ဖုံးပြောကြရာ မနက်ဖြန်နေ့လည် ၁၁လောက်ကို သူမ ဘုရားသွားမယ့်အကြောင်း သူပါလိုက်ခဲ့ရန် သူ့ကို ဘောင်းဘီမဝတ်နဲ့ ပုဆိုးနဲ့ စတစ်ကော်လာ လည်ကတုံး ဝတ် လာဖို့ ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။ နောက်နေ့ နေ့လည် ၁၁,မထိုးခင်မှာ ရေမိုးချိုးပြီး မာမီနဲ့ ဦးထက်တို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဦးထက်ရဲ့ ယောပုဆိုးနဲ့ ရှပ်အင်းကျီ လည်ကတုံးအဖြူကို ဝတ်လိုက်သည်။ မှန်ကြည့်ခေါင်းဖြီး ရေမွှေးတရှူးရှူးဆွတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်ခဲ့ သည်။ သားဝေယံ ထူးဆန်းလို့ပါလား ပုဆိုးနဲ့ ရှပ်အင်းကျီ အဖြူဝတ်လို့ပါလား ဟု မာမီက မေးလေသည်။ သူက ပုဆိုးမှ သိပ်မ ဝတ်တတ်။ အပြင်သွားမို့ပါ မာမီ ဝတ်နေကျမရှိလို့ ဝတ်ကြည့်တာ သားနဲ့လိုက်ရလား မာမီ ဟီး ပြောပြီး မာမီဒေါ်မေသူအောင် ပါး လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ လိုက်ပါ့ ငါ့သားက ဒီလိုလေးနဲ့လည်း လိုက်တယ် မာမီက ခြေဖျားလေးထောက်၍ သူ့နဖူးပြင်ကို နမ်း လိုက်သည်။ မာမီက သူ့အား ယောက်ကျားဘက်က တူပေမယ့် သူမသားလိုပင် ချစ်ရှာသည်။ ချယ်ရီနဲ့ချိန်းထားရာ လမ်းထိပ်ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။
စတိုးဆိုင်က စနိုးတာဝါတစ်ခု သွားဝယ်လိုက်သည်။ မကြာခင်မှာ ချယ်ရီ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ရောက်လာသည်။ အဝါရောင် ရင်စိအင်းကျီ လက်တို ခါးတင်ကို ဆင်တူထမီနဲ့ တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။ သွားရအောင် ကို ဟု သူမ ပြောလေသည်။ သူတို့ သံလမ်းဂုန်းဆင်းဖက်ကို မောင်းခဲ့ကြသည်။ ထိုမှ အရှေ့ဖက်ကို မောင်းလာခဲ့ပြီး အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ချယ်ရီက ဆိုင်ကယ်ရပ်ကာ ကို ခဏဟု ပြော၍ ထိုခြံထဲမှာ ဆိုင်ကယ်သွားထားသည်။ သူမ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးကို ထားခဲ့အုံးမယ် ပြောပြီး သူ့နောက်မှာ ထိုင်ကာ မောင်းတော့ ကို ဟု ပြောလေသည်။ ချယ်ရီသွားချင်တဲ့ ဘုရားဖက် မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ ဘုရားရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်က ဖိနပ်ချွတ်ခဲ့ပြီး ဘုရားဝတ်ပြုလိုက်ကြသည်။ ဝတ်ပြုပြီး တော့ သူတို့ ဖိနပ်ချွတ်ထားရာနားကို လျှောက်လာပြီး စီးလိုက်သည်။ ဟိုတောအုပ်လေးဖက် လျှောက်ကြည့်ရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူ ပြောလိုက်တဲ့အခါ သွားကြည့်မယ်လေ ကို သူမက ပြောသည်။
ချယ်ရီ့လက်လေးကိုဆွဲ၍ ဘုရားနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ တောအုပ်ဖက် ကို လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ ရင်စိအင်းကျီက ချယ်ရီ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ ဖစ်စ်ဖြစ်နေသည်။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အင်းကျီက ခါး တင်ဖြစ်သဖြင့် အထက်ကို လက်နှစ်လုံးခန့် မြောက်တက်သွားရာ သူမရဲ့ ခါးသားဖွေးဖွေးလေးကို ဘေးတိုက် လျှောက်နေရာမှ သူ မြင်နေရသည်။ အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ဝေယံလွင်ရဲ့ လီးတံကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ မတ်မတ်ကို တောင်နေလေသည်။ ကျွန်းပင် ကြီးအောက်သို့ ရောက်တော့ ရပ်လိုက်ကြသည်။ ထိုနေရာက စုံတွဲများသာ လာသောနေရာ ဖြစ်ပါသည်။တောအုပ်လေးဆိုတော့ ဆိတ်ငြိမ်တိတ်ဆတ်နေလေသည်။ သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ လူနှစ်ကိုယ်စာ ဝင်လို့ရသည့် ချုံပုတ်ကြီးရှိသည်။ ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေး ကို သူ ဖိစုပ်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ “ဖယ်ပါ ကိုရယ်” သူမရဲ့ မျက်နက်ဝန်းလေးကို စိုက်ကြည့်ပြီး ချယ်ရီ ဟု ခေါ်လိုက်သည်။
ဘာလဲကို ပြောလေဟု ပြောသည်။ကိုတို့ ဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့ ဒီနေရာလေးမှာ ချစ်ကြရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။ ကို့ရဲ့ ညှို့ငင်အားကောင်းတဲ့ အကြည့်က သူမကို စပါးကြီးမြွေတစ်ကောင်က ညှို့ထားသလိုပင် ချယ်ရီဝင်း ကို့စကားကို မ လွန်ဆန်နိုင်တော့ပါ။ “ကို့သဘောပါ” ချယ်ရီက တီးတိုးလေးပြောသည်။ ချယ်ရီ့ရဲ့ ကိုယ်လေးကို သူ့ရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်ကြီးနှစ် ဖက်က နွယ်ရှင်ပတ်ထားသလို သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ သူ့လျှာကို သူမ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး လျှာနွေးနွေးလေးကို ယစ်ပတ်ထိုးမွှေ့လိုက်သည်။ သုံးမိနစ်လောက် အနမ်းရွှေဂဟေ ဆက်၍ပြီးတော့ ချ ယ်ရီ့ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ ချုံပုတ်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ မြက်ခင်းပေါ်သို့ သူမကိုထိုင်စေပြီး ကျောကို သစ်ပင်မှာ မှီထား စေသည်။ သွေးကြောစိမ်းလေးများနဲ့ ယှက်ဖြာလျက်ရှိသော သူမရဲ့ လည်တိုင်လေးကိုနမ်းပြီး ပြွတ်ကနဲ ပါးစပ်ထဲ ထဲ့စုပ်လိုက် သည်။ အားးးးးးးးးး ချယ်ရီ့ရဲ့အင်းကျီပေါ်မှပင် ဖွံ့ထားစူဖြိုးတဲ့ သူမ ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။
အားးးး အင်းးးး ဟ င်းးး တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေသည်။ မွေးညင်းစိမ်းလေးများနဲ့ ချယ်ရီ့လက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ “ရွံဘူးလားကိုရယ်” ရွံပါဘူးချစ်ရယ်ဟု သူပြောလိုက်သည်။ တစ်နေ့ကမှ ရိတ်ထားတာ မကြာသေးသော ထွက်ခါစ မုတ်ဆိတ်မွေး ငုတ်စိလေး များနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ အားး စူးတယ်ကွာ ကို ခိခိ သူမလက်လေးကို ပြန်ချလိုက်ပြီး အင်းကျီပေါ်မှပင် ချပ်ရပ်တဲ့ သူမဗိုက်သား လေး အပေါ်မှအောက် လက်ချောင်းများနဲ့ တို့ထိပွတ်သပ်လိုက်သည်။ “အား ကိုရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” သူ့ကို တီးတိုးလေး ပြောလေသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမထမီကို ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ တစ်ဆက်ထဲ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ပင်တီပန်းဇီရောင်လေးပေါ်သို့ ခုံးထွက်နေတဲ့ ချယ်ရီ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ပင်တီ ပေါ်မှပင် လက်ဝါးနဲ့ ပွတ်လိုက်သည်။
အားးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး ဖင်ကြီးကြွ၍ ချယ်ရီငြီးတွားနေလေသည်။ လျှာနဲ့ပင်တီပေါ်မှ အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပလိုက်သည်။ “အားးးး ကို မလုပ်ပါနဲ့ ဘုံးနိမ့်မယ်” သူမကို လက်ကာပြလိုက်ပြီး ယက်ရာမှခွာကာ ချယ်ရီကောင်းအောင် ကိုက လုပ်ပေးမို့ ဘုံးမ နိမ့်ဘူး ဟု ပြောလိုက်သည်။ ပင်တီကို ဘေးဘက်သို့ လက်နဲ့ဆွဲလိုက်ပြီး အမွေးများ ရိတ်ထား၍ တင်ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ သူမအဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ကာ ပဲစေ့ခန့်ရှိ စောက်စိ နီတာရဲ ပြူးပြူးလေးကို လက်နဲ့ဖိချေလိုက်သည်။ အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်ကြည်လေးအချို့ စိမ့်ထွက်လာလေသည်။ ပင်တီကို သူမ ခြေထောက်အောက်သို့ဆွဲချပြီး ချွတ်လိုက်သည်။ ချယ်ရီဝင်းရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးဂွဆုံထံ သူ့မျက်နှာကို ိုအပ်လိုက်ပြီးအဖုတ်အကွဲ ကြောင်းအတိုင်းလျှာနဲ့ယက်ကာ စောက်စိပြူးပြူးလေးကို ပါးစပျထဲထဲ့၍ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အားးးးးးးးး အီးးးးးဟီးး ဟငျ့ဟငျ့ ချယ်ရီငိုသံလေးပင်ထွက်လာလေသည်။ ချယ်ရီ့လက်နှစ်ဖက်ကသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး တီ ဆားနဲ့တို့သလိုထွန့်ထွန့်လူးနေ လေသည်။ အဖုတ်ကိုယက်ပေးနေသလို စောက်စိလေးကို ဖိချေပေးနေလိုက်သည်။
အားးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးကိုရေ အားးးးးးးးးး တီးတိုးငြီးတွားကာချယ်ရီ့ကိုယ်လေးတဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်သွားသည်။ ထွက်လာ သမျှစောက်ရည်တွေကိုအကုန်မြိုချလိုက်တယ်။ ချယ်ရီကသစ်ပင်ကိုကျောမှီထားပြီးသူမရင်အစုံ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်ကာအမော ဖြေနေလေသည်။ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ကာချယ်ရီ့ကိုဖင်ကြွခိုင်းပြီး သူမဖင်အောက်မှာ သူ့ပုဆိုးကိုခင်းလိုက်သည်။ အဖုတ်နံ့ရ၍ဝေယံ လွင်လီးတံကြီးမှာသံချောင်းလိုတောင်မတ်နေသည်။ သူ့ပေါင်ကြားကလီးတံကြီးကို ချယ်ရီကကြည့်၍ ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကို ချယ်ရီကြောက်တယ် ဟုပြောလေသည်။ “စိတ္ခ် ချယ်ရီ” ပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ရည်များရွှဲနေ တဲ့ချယ်ရီ့အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီးခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။
ြှဗစ် အားးးးး ကျွတ် ကျွတ် “နာတယ် ကို” ချယ်ရီငြီးတွားပြီး သူ့ကိုပြောတယ်။ စောက်ရည်များရွှဲနေတာတောင် အပျိုအဖုတ် ဖြစ်၍ ကြပ်သပ်စွာဖြင့်လီးတံကြီးကသုံးပုံပုံ် တပုံလောက်ပဲဝင်ပဲစောက်ခေါင်းထဲဝင်သေးသည်။ ထပ်ဖိပြီးသွင်းလိုက်တယ်။ ဗွိ အားးးးးးး နာလိုကျတာ။ အထဲက သူ့လီးတံကြီးကိုတခုခုကဆီးတားထားသလိုပင် ဒါအပျိုအမှေးဆိုတာဝေယံလွင်သိလိုက်ရသည်။သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့ကြယ်သီးများကိုတတောက်တောက်နဲ့ဖြုတ်လိုက်သည်။ ပန်းဇီရောင် ဘရာစီယာပေါ်မှပင်ချယ်ရီ့ရဲ့အပျိုရင်သားအစုံကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။ သူ့လီးတံကြီးကို နောက်သို့ဒစ်ပေါ်ရုံဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အပျိုမှေးပေါက်သွား၍ ချယ်ရီထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး စုပ် နမ်းနေရာကခွာ၍ ငြီးတွားနေလေသည်။ ဇြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ် အား နာလိုကျတာ အီးးးးးးးးဟီးးးးးဟငျ့ ရွှတ် သေပါပြီကိုရယ် ရက်ဆက်လိုက် တာ အီးးဟီးး ဟင့်ဟင့် ချယ်ရီရှိုက်၍ငိုနေလေသည်။ အဖုတ်လေးကစီးပိုင်နေတော့ သူမညှာတော့ မနားဒလစပ် လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။ ပြွတ် စွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ် အား အီး အား ခဏကြာတော့ သူမရှိုက် သံလေးများတိတ်သွားပြီး သူ့ကိုလှမ်းဖက်ထားလေသည်။
ဖ လေးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ ငွီး တှား၍ခယျရြီ့ခါးလေး ကော့တက်သြားပြီးဇတ္ခနဲ ဇတ္ခနဲျဖစ္ကာ ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။ သူမနဲ့မတိမ်း ပင် ဖင်ကြောကြီးများကိုရှုံ့ထားပြီး ချယ်ရီ့အဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များကို ဗ်စ္ခနဲ ဗျစ်ခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲကသူ့လီးတံ ကြီးကိုပလွတ်ခနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့သွေးစလေးများကလီးတံကြီးမှာကပ်ပြီးပါလာသည်။ “အားး ကျွတ် ကျွတ် အထဲကစပ်လိုက် တာ” ချယ်ရီကပြောနေလေသည်။ သူဝယျလာခဲ့တဲ့ စနိုးတာဝါကိုအိတ်ကပ် ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး ဖေါက်လိုက်တယ်။ စနိုးတာဝါ လေးဖြင့်ချယ်ရီ့အဖုတ်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးပြီး သွေးစလေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ “ဘယ်လိုနေသေးလဲချယ်ရီသက်သာရဲလား” “သွားပါခုမှလာမေးမနေနဲ့” ခုနကသူပဲ နင်းကန်ကြီး ထိုးထိုးထဲ့ပွီးတော့ ဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောလေသည်။
သူမပင်တီကိုယူပြီးခြေထောက်မြှောက်၍ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ ထမီကိုအောက်ချပေးလိုက်တယ်။ သူမထတော့သူ့ပုဆိုးကို အတွင်းအပြင်လှန်ပြီးဝတ်လိုက်သည်။ “ချယ်ရီ့ကိုအထင်သေးလား ကို” အင်းကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့များတပ်နေရာမှသူ့ကိုမေးလေ သည်။ “ဘာကိုအထင်သေးရမှာလဲ ချယ်ရီရဲ့” “ကိုနဲ့ခုနကလိုနေလို့လေ” အထငျမသေးတဲ့အပွငျ ကိုကပိုလို့တောင်ချစ်သေးတယ် ချယ်ရီ ဟု ပြောပြီး သူမပါးပြင်လေးအနှံ့ကိုတရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းလိုက်သည်။ ပြန်ကြစို့ ကို သူမကပြောတယ်။ ဆိုင်ကယ်ရပ် ထားရာနားလျှောက်လာတော့ ချယ်ရီ ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ဖြစ်နေတယ်။ အငုံအဖူး ခ်စ်သူ ချယ်ရီရဲ့အပျိုစင်ဝတ် ရည်လေးကိုစုပ် လိုက်ရသဖြင့် ဝေယံ လွင် ကျေနပ်နေမိလေသည်။ သူတို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ ချယ်ရီဆိုင်ကယ်ထား ခဲ့သည့်အိမ်သို့မောင်းလာခဲ့လိုက် သည်။
ချယ်ရီကသူ့ခါးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး သူမမျက်နှာလေးကိုသူ့ကျောပြင်မှာအပ်ထားလေသည်။ ဆိုင်ကယ်ထားခဲ့ရာအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ရပ်လိုက်တယ် သူတို့အပြန်လမ်းမှာ ဆေးဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကိုစောင့်ခိုင်းထားလိုက်သည်။ ဆေးဆိုင်ထဲဝင်ပြီး တားဆေးတကတ်ဝယ်လိုက်သည်။ လူရှင်းတဲ့နေရာရောက်တော့ ချယ်ရီခဏရပ်အုံး ရော့ ့ ဒီဆေးကိုသောက်နော် ဟု ပြောပြီး ပေးလိုက်သည်။ သူမကယူပြီး ဘာလဲဟုမေးသဖြင့် ဒါကိုယ်ဝန်မရှိအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။ သူမမျက်နှာလေးရဲခနဲ ဖြစ်သွာပြီး အင်းပါ ကို ချယ်ရီသွားပြီ ဟုဆိုပြီး ရှေ့ က မောင်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။ သူအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့ နှာခေါင်းထဲမှာ စိမ်းရွှေရွှေအနံ့ရတယ် ဟု မာမီက သူ့နားမှာရပ်ပြီး ပြောလေသည်။
သားပုဆိုးမှာလည်း အမှိုက်တွေ ကပ်နေတယ်၊ ဒီကလေး ဘယ်သွားပြီး ဘာလုပ်လာတာလဲ ဟု မေးနေလေသည်။ သားအပြင်က ပြန်လာတာပါ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး မာမီ ဟု ညာပြောလိုက်ပြီး သူမရှေ့မှ အတွင်းဖက်သို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ဒေါ်မေသူအောင် အိမ်ထောင်သည်ပီပီ သိတာပေါ့ ခုနက တူလေးဆီကဘာအနံ့ဆိုတာ သုတ်ရည် စောက်ရည်နံ့ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိသည်။ သားဝေယံကို ကလေးထင်နေတာ ဒီ ကလေးက လူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီပဲ ဟင်းဟင်း တွေ့အုံးမယ် ဟု ဒေါ်မေသူအောင် စိတ်ထဲက ပြောလိုက်သည်။
ချိုမြိန်သောဆားငံရေ -၂။ ဇာသိမ်းပိုင်း ( ကာမလူဆိုး) ko si – ရေးသည်။ နောက်နေ့ရောက်တော့ သူနဲ့ချယ်ရီတို့ ထုံးစံအတိုင်း ညနေဖက်တံတားအောက်မှာချိန်းတွေ့စကားပြောကြသည်။ သူမကိုမနေ့ကနာတာဘယ်လိုနေသေးလဲသက်သာလား မေးတော့ည ကထိနာတုန်းကိုတအားကြမ်းတာပဲဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောလေသည်။ ဒေါ်မေသူအောင်ခုတလောတူလေးဝေယံလွင်ကို ကြည့်ရတာ မူမမှန် ညနေဆို ဆိုင်ကယ်နဲ့ အပြင်ကိုပုံမှန်ထွက် တတ်သည်။ တနေ့ ဒေါ်မေသူအောင်ကိစ္စရှိသဖြင့် ညေနဖက္တံတား မှဆိုင်ကယ်နဲ့အပြန်မှာ တူလေးဝေယံက ဘေးအိမ်မှ ချယ်ရီကို ဖက္ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒေါ်မေသူအောင် တူလေးကို သဝန်တိုနေမိတယ်။ အိမ်သို့ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ တူလေးကို သူမစိတ်ဝင်စားနေမိခဲ့တယ်။ နောက်နေ့မှစပြီးသားဝေယံမိမိကို စိတ်ဝင်စားမှုရှိလာအောင်ဒေါ်မေသူအောင်ူမိန်းမမာယာများကိုမသိမသာလေးထုတ်သုံးလိုက်သည်။
အိမ်မှာက နေ့လည်ဖက်တွေဆိုလူသိပ်မရှိသားစည်သူ ကလည်းခုတလောနွကျောင်းပိတ်ထား၍သူငယ်ချင်းတွေအိမ်သွားလယ် လိုက် ဂိမ်းဆိုင်သွားဆော့ လိုက်နဲ့ ညနေမှပြန်လာတတ်သည်။ ခင်ပွန်းကိုထက်ကလည်း မနက်သူ့အလုပ်ရှိရာသွားပြီး ညနေစောင်း မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ မေမေဒေါ်ချိုချိုအောင်ကအိမ်ပေါ်သူ့အခန်းမှာနေရင်နေ ဒါမှမဟုတ် တခါတလေအိမ်ရှေ့ခန်း မှာသိုးမွေး ထိုးနေတတ်သည်။ ခုလည်း သားတို့ညီအကိုအိပျခနျးထဲဝငျလာခဲ့ပွီး လျှော်စရာအဝတ်များကိုယူနေစဉ် တူလေးဝေယံက ကုတင် ပေါ်မှာဖုံးပွတ်နေလေသည်။ ဒီခလေးတွေ အတော်ညစ်ပတ်တာပဲဟာ ဟုပြောပြီး တူလေးဘေးမှာပုံထားတဲ့အင်းကျီကို ငုံ့ယူလိုက် သည်။ ဒေါ်မေသူအောင်ရဲ့ စန်းစန်းတင့်ပြီး ဖွံံ့ထွားလှသော ရင်သားအစုံက တူလေးပေါင်နဲ့ မထိတထိဖြစ်နေသည်။ ဝေယံလွင်ဖုံး ပွတ်နေရာမှ ဖုံးကိုချထားလိုက်ပြီး မာမီရဲ့ လည်ဟိုက်အင်းကျီထဲမှ ရင်သားဖွေးဖွေးကြီးအစုံကို ခိုးကြည့်လိုက်သည်။
ဒေါ်မေသူ အောင္မသိဟန်ဆောင်၍ အင်းက်ီယူကာ အိပ်ခန်းပြင်သို့သူမရဲ့ကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးနှစ်လုံးကိုခါယမ်းသွားအောင်လှုပ်ပြပြီးထွက်ခဲ့ လိုက်သည်။ မာမီရဲ့လှပကျော့ရှင်းတဲ့ခါးလေးအောက်မှကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးလှုပ်ခါသွားတာကိုကြည့်၍ ဘောင်းဘီတိုထဲက သူ့လီး တံကြီးကေတာင္မတ်ေနေလသည်။ သူသတိထားမိနေတာ ၂ရက်လောက်ရှိ ှိဲ့ပွီ သူ့ကို မာမီ ခုတလောအထာတွေပေးနေတာ ရိပ်စားမိနေလေသည်။ အခြေနေပေးရင် ဦးလေးမိန်းမ မာမီဒေါ်မေသူအောင်အကိတ်ကြီးကိုလိုးဆော်လိုက်အုံးမှဟုတေးထားလိုက်သည်။ ချယ်ရီနဲ့ကတော့ ၂ရက်ခြား ၃ရက်ခြားတခါလောက် တေလာက သူတို့သှားခဲ့တဲ့တောအုပျလေးထဲကခြုံထဲမှာ လိုး ဆော်ဖြစ်ကြသည်။ တခါတေလ တံတားအောက် ရေစပ်ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ပိန်းတောထဲမှာလည်းသူနဲ့ချယ်ရီတို့လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြ ပါသည်။ စားရတဲ့ခလေး ပိုငတ်ဆိုသလိုပင် ခုလည်း မာမီ့ကို လိုးချင်လာမိသည်။ ဒီလိုနဲ့ တနေ့ နေ့လည်ဖက် မေမေချိုလည်းအိမ် ပေါ်ထပ် က အိပ်ခန်းမှာ တရေးတမောသွားအိပ်နေသည်။
ညီလေးကလည်းမာမီ သားဂိမ်းဆိုင်သွားအုံးမယ်ဆိုပြီး သွားလေပြီ။ သူနဲ့မာမီ အိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာမှာထိုင်နေကြတယ်။ သားနဲ့ချယ်ရီကချစ်သူတွေလားဟုမာမီကမေးလေသည် “ဟို အဲ” မာမီဘယ် လို သိ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့မေးလိုက်တယ်။ သိတာပေါ့သားရဲ့မာမီကငါ့သားဗိုက်ထဲမှာအူဘယ်နှစ်ခွေရှိလဲဆိုတာကအစသိတယ်။ မာမီကသူ့ကိုကြည့်၍ပြောသည်။ လူငယ်တွေရဲ့သဘာဝကို မာမီနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သားကိုမာမီအူတိုတယ်ကွာ။ အဲမိန်း ခလေး နဲ့မပက်သက်ပါနဲ့ ဟု သဝန်တိုစွာဖြင့်ပြောလေသည်။ “စိတ္ခ်ပါ မာမီ့စကားကိုသားနားထောင်ပါ့မယ်” သားကမာမီ့စကားနာ ထောင်တယ်ကွာလိမ္မာလိုက်တာ ဟုပြောပြီး သူ့ကျောကိုပုတ်နေလေသည်။ နားထောင်တာပေါ့ သားက မာမီ့ကို ခဈနြတေဲ့သူပဲ ဟု အနှောင့်မလွတ်အသွားမလွတ်ပြောလိုက်ပြီး မာမီ ီကိုယ်လုံးအိထွေးထွေးလေးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။
“အမယ် မာမီ့ကိုသူ့ရည်းစားကျနေတာပဲ” တူလေးကို ဒေါ်မေသူအောင်မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်တယ်။ တကယ်ပြောတာမာမီရ မာမီ့ ကို သားချစ်မိသွားပြီ ဟု ဝေယံလွင်ပြောလိုက်သည်။ ဒီကေလး ကို့မာမီကို အဲလိုပြောရလားဟုပြောကာ မာမီ့ လက်သီးဆုပ်နုနု လေးနဲ့သူ့ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကိုဖွဖွလေးထုနေလေသည်။ ဒီလောက်ဆိုအခြေအနေက မိမိဘက်မှာ ၈၅ရာခိုင်နှုံး လောက်ရှိနေပြီဆိုတာ စားနေကြောင်ပါးပီပီသူတွက်လိုက်မိသည်။ မာမီ့လက်လေးကိုယူပြီးသူ့နှာခေါင်းနားမှာတေ့၍ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။ သား နော် မာမီ့ကိုသူကောင်မလေးကျနေတာပဲ ဟွန်း မျက်စောင်းလှလှလေးသူ့ကိုထိုးပြီးပြောလိုက်တယ်။ “တကယ်ပြောတာ မာမီရဲ့ ချစ်တယ်” “အိုးကွယ်”သားကလည်း” မာမီထိုင်ရာမှထပြီးအပျိုဖြန်းမလေးလိုအတွင်းဖက်ထဲသို့ အပြေးလေးထွက်သွားလေ သည်။ တူလေးဝေယံ မိမိပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုရှိနေပြီဆိုတာ သိရသဖြင့် ဒေါ်မေသူအောင်ကျိတ်၍ပျော်နေမိသည်။ ဝေယံလွင်တစ် ယောက်ရင်ခုန်သံတွေတဒုံးဒုံးခုံနေမိပြီလေ။
ထိုသို့ဖွငျ့နလောခဲ့ရာနောကျ၃ရကျကွာခဲ့သညျ။ မာမီပွောတဲ့နေ့မှစ၍ခယျရြီနဲ့ပငျ အ ရင်လိုမချိန်းတွေ့ဖြစ် မလိုးဆော်ဖြစ်ကြတော့ပါ။ ချယ်ရီတို့အမျိုးတွေရောက်နေကြ၍လည်း ပါပါသည်။ ကံကြမ္မာကသူ့ဘက်မှာရှိ တယ်ဟုဆိုရမည်။ ထုံးစံအတိုင်းညီလေးကတော့နေ့လည်ဆိုဂိမ်းဆိုင်သွားပြီမေမေချိုလည်းနေ့လည်ဖက်အိမ်ပေါ်ထပ်အခန်းမှာတ ရေးတမောအိပ်နေလေပြီ။ သူလည်းကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေချိန်ပေါ့ သူတို့ညီအကိုအိပ်ခန်းထဲမှ ဗီဒိုအပေါ်ဆုံးထပ်က ဖုန်တွေကိုရှင်း မယ်ဟုဆိုကာမာမီကကုလားထိုင်ပေါ်တက်၍ရှင်းနေလေသည်။ ဒေါ်မေသူအောင်ကအကြံနဲ့မို့သူမထမီကိုခပ်လျော့လျော့လေးဝတ် ထားလိုက်တယ်။ တမင် ပင်တီမဝတ်ပဲဗြောင်ထမီအပါးလေးကို သူမ ဝတ်ထားတာဖြစ်သည်။ ဗြောင်ထမီအပါးထဲကသူမရဲ့ကား စွင့်လုံးထစ်တဲ့ဖင်လုံးကြီးကိုတူတော်မောင်ခေါတောမျက်လုံးနဲ့စိုက်ကြည့်နေတာကို ဖုန္ခါရာမွလွည့်ကြည့်တော့တြေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ရှင်းရေးလုပ်၍ပြီးတော့ သူမ ခုံပေါ်မှအဆင်းမှာထမီ ီကအောက်ကိုပြေကျသွားခဲ့သည်။
ဝေယံလွင်မာမီ့ရဲ့ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကိုဘွားခနဲတွေ့လိုက်ရသည်။ ငေါက်ခနဲပင်ကုတင်ပေါ်မှအောက်သို့ဆင်းပြီး မာမီ့ နောက်ကို အမြန်သွားကာသူမကိုယ်လုံးအိ ထွေးထွေး လေးကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုထဲမှသူ့လီးတံကြီးကကားစွင့် ျ့လုံးထဈတဲ့ ဖင်လုံး ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာမေးတင် ထားလိုက်သည်။ “အိုး” ဖယ်ပါသားဒါဘာလုပ်တာလဲ” ဒေါ်မေသူအောင်ခြင်ထောင်သံလေး ဖြင့်ပြောပြီးတူလေးရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုသူမဖင်လုံးကြီးနဲ့ပွတ်ဆွဲနေလိုက် သည်။ ဝေယံလွင်လည်းရလာသည့်အခွင့်အရေးကို လက်လွတ် ်မခံပဲအကျိုးရှိရှိအသုံးချလိုက်သည်။ မာမီ့ရှေ့ကကုလားထိုင်ကို တဖက်ကိုရွှေ့လိုက်ပြီးတ ပြိုင်နက်ထဲ မာမီ့လက်နှစ် ဖက်ကိုယူကာဗီဒိုမှာထောက် ထားစေလိုက်သည်။ သူ့ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။ ဖြောင်းခနဲပင်ဝေယံလွင်လီးတံ ကြီးကကန်ထွက်လာသည်။ သူ့လက်ကိုပက်လက်လှန်ပြီးမာမီ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးခွဆုံကိုထည့်ကာ စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေး များနဲ့ဖုံးအုပ်ထားတဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ် လိုက်သည်။
အားးးးးး ရှီးး တီးတိုးလေးငွီးတှားကာသူမရဲ့ကားစှငျ့တဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို နောက်သို့ပြစ်ထားပြီးခါးလေးခွက်၍ခြေနှစ်ဖက်ကိုချဲပေးထားလိုက်သည်။ ခဏအကြာပွတ်၍ပြီးတော့မာမီ့စောက် ဖုတ်ထဲကညောင်စီးလို ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးများက သူ့လက်ဝါးပေါ်စိမ့်ကျလာလေသည်။ အားးးးး အီးး “ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲသားရယ်” “အဟင့် မာမီမနေတတ်တော့ဘူး” တူလေးကိုညုတုတုလေးပြောလိုက်တယ်။ ခဏကွာ တော့ဇှိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူစောကျရညျမြားရှဲစိုနေ၍ ဒေါ်မေသူအောင်အဖုတ်ထဲသို့ တူလေးရဲ့လီးတံ ကြီးကချောချောချူချူဝင် ရောက်လာခဲ့သည်။ မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားသို့သူ့လက်နှစ်ဖက်လျှိုသွင်းကာ အင်းကျီပေါ်မှပင် အယ်နေသော ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်ပြီး လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဖလွှတ် ဇြိ ဖတ် အားးးးးး ဟားး အိ အူးး အားးးးးးးးးးး တူလေးလီးတံကြီးက သူ့ဦးလေး ကို ထက်လိုပင်စံချိန် ်လွန်ကြီးဖြစ်သည်။
ဒေါ်မေသူအောင် စောက်ခေါင်းထဲမှာတူလေးလီး တံကြီးကမှာပြည့်ကြပ်နေသလိုဒစ်ကား ကားကြီးကအဝင်အထွက်သူမစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲသွားတာ အတော်ခံ၍ကောင်းလှပေသည်။ စွိ ပွတ် ပြွတ် ပလောက် ဖတ် အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးး ဦးလေးမိန်းမကိုလိုးဆော်နေရသဖြင့် သူကြာကြာမ ထိန်းထားနိုင် မာမီ့စောက်ခေါင်းသား များက သူ့လီးတံကြီးကိုဆွဲစုပ်ထားလေသည်။ ငါးမိနစ်လောက်ရောက်တော့ မာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့သုတ်ရည်များကို ရေပန်းမှ ရေကျသလိုပင် ဖြောခနဲ ဖြောခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ တူလေးဝေယံနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပင်အားးးးးးးးးးးးးးးးဟုတီးတိုးလေးငြီးတွား ကာ ဒေါ်မေသူအောင်တကိုယ်လုံး ဖျိုး ဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်၍ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိပ်သို့ရောက် ်သွားခဲ့သည်။“အားး ကောင်း လိုက်တာမာမီရယ်” ကမ်ဘာလောကကြီးကိုတောင် သေးသေးလေးပဲမြင်ရတော့တယ်။ “ဟွန်း ကိုပို ထုတ်အုံးသူ့ဟာကြီးကို” မာမီကပြောတယ်။ ပလြတ္ခနဲ သူ့လီးတံကြီးကိုမာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးအဟောင်းတထည်ကိုမာမီကယူ ပြီး ခုနက သူတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းသုတ်ရည်စောက်များရွှဲနေတာများကို ကုန်း၍သုတ်နေလေသည်။ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကြားမှ အရည်များနဲ့ရွှန်း လဲ့နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ကာခုနမှတချီလိုး၍ပြီးထားသောသူ့လီးတံကြီးကနောက်တခါထပ်လိုးဖို့ တာစူနေလေပြီ။
မာမီ့ဆံပင်များကိုဖယ်လိုက်ပြီးဂုတ်သားလေးကိုနမ်းကာ နောက်တခါထပ်လိုးအုံးမယ်နော်မာမီ သားမဝသေးလို့ ဟုသူပြောလိုက် သည်။ “လူကွီးကိုမြားလိုးမယျတဲ့ ဏှာဗူးလေး” သူ့လီးတံကြီးကို လက်လေးဖြင့်ဆုပ်ညှစ် ပြီးမာမီကပြောသည်။ သားတို့လိုး တောင်လိုးပြီးပြီပဲ မာမီကလဲ အဟီး “သားနော်ပြောလေဆိုးလေ ကဲဟာ” ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ ဟုပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို မာမီ ကဖွဖွလေးညှစ်၍ ဂွင်းထုသလိုလုပ်ပေးနေ လေသည်။ မာမီ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မာမီ့လျှာလေးကသူ့ ပါးစပ်ထဲဝင်လာတယ်။ လျှာချင်းထိုးကလိနေလိုက်ကြသည်။ ခဏကြာတော့သားမေမေချိုချိုကိုအပေါ်ထပ်မှာသွားကြည့် ပြီးရင် ရှေ့တံခါးပါပိတ်လိုက် မာမီစောင့်နေမယ် ပြီးမှလုပ်နော်သား မင်းညီနဲ့ မေမေတို့မြင်သွားမှာဆိုးလို့ ဟုပြောလေသည်။ “ဟုတ်ကဲ့ မာမီ” သူ့ဘောင်းဘီကိုအပေါ်ဆွဲတင်ကာဝတ်လိုက်ပြီး အမြင်ပင်အိပ်ခန်းမှထွက်၍အိမ်ပေါ်တက်မေမေချိုအိပ်ခန်းကိုသွားကြည့် တော့ အိပ်နေလေသည်။ အောက်ပြန်ဆင်းကာ အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကိုပိတ်ပြီး သော့ပါချိတ်ထားလိုက်သည်။
အိပ်ခန်းထဲဝင်ခဲ့ လိုက်တယ်။ မာမီကအောက်ပိုင်းဗလာဖြင့်ကုတင်ပေါ်တစောင်းလေးလှဲ၍သူ့အားစောင့်နေလေသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးပါ ပိတ်ပြီး လော့ချထားလိုက်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။ မာမီ့ကိုယ်လေးကိုပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီးသူမပေါင် ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ မာမီ့ရဲ့ ဘလောက်စ်အင်းကျီကိုအပေါ်သို့မတင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကိုအထက်ကိုမတင်ကာ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်လက်တင်၍ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။ လက်သန်းလုံးခန့်မရှိတရှိနို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးနှစ်ဖက်ကထောင်မတ် နေပေသည်။ မာမီ့ရဲ့စန်းစန်းတင့်ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုအငမ်းမရစို့လိုက်သည်။ အားး အင်းး ဟင်းး နောက္တစ္လုံးကို ခဏအကြာစို့၍ပြီးတော့ အကြောလေးနဲနဲပြတ်နေတဲ့ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသော ဗိုက်သားတဝိုက်လက်နဲ့ပွတ်နေလိုက်သည်။ အားးးးးး ဟားး အားး မာမီတီးတိုးလေးငြီးတွားနေတယ်။ ခဏကြာတော့မာမီ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူမဗိုက်နားရောက်တဲ့ထိ တွန်းတင်လိုက်သည်။ စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ မုန့္စိမ်း ပေါငျးကွီးအလားမောကျတကျနတေဲ့စောကျဖုတျ ကွီးရှိရာထံ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်းအ ပေါ်မှအောက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူအောင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာတီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးတူလေးဝေယံခေါင်းကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ညိုမည်းမည်းလေး ဖြစ်နေတဲ့စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုဖလူးခနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား အီ တူလေးဘာဂျာအစွမ်းမှာ ဒေါ်မေသူ အောင် လူးခါသြား ရလေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်း ထဲသို့လျှာထဲ့ပြီးပြလပ်ပြလပ်မြည် အောင်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။
အားးးးးးးရှီးးးးးးးးးး ထဲ့တော့ဟာသား မာမီမရတော့ဘူးဟုမာမီကလိုးပေးရန် ်သူ့အားလော်ဆော် ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားပေးထား လေသည်။ ဦးလေးမိန်းမစောက်ဖုတ်ရှေ့မှာ ထပေါက်တော့မည့် မြွေဟောက်ကြီးလို တရှူးရှူးမန်ဖီနေသော လီးကြော မ်ား ်ထောင်ထနေတဲ့သူ့လီးတံကြီးကို လက္တ ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မာမီ့စောက်ဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးဖိသွင်း လိုက်သည်။ ဗြိ ပြွပ် ဖတ် အား ရှီ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်နယ်ဖတ်ပြီးသူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်လိုး သွင်းလိုက်သည်။ ဇြိ ပြွတ် ဒုတ် အိုး ကျွတ် ကျွတ် မာမီ စုပ်သပ်၍ငြီးတွားနေလေသည်။ မာမီ့နို့နှစ်လုံးမှာသူ့လက်ရာထင်မတတ် ဆုပ်နယ်၍ ဦးလေးမိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဖလွှတ် ပွတ် စွိ ဖတ် အား အီး လေး မိနစ်လောက်ရောက်တော့ တအာ့းအားငြီးတွား ကာမာမီခါးလေးကော့တက် ၍ ပြီးဆုံးခြင်း ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။ ခုနက တချီ ပြီးထား၍ ဒီအချီမှာသူမပြီးသေးပါ။ မာမီ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကိုမပြီး သူ့ပခုံးတ ဖက်တချက်မှာ ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားမှာသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုထောက်ထားပြီးဖင်ကြီးကြွ၍မြေစိုက်ဆောင့်ချနည်းနဲ့ လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။
ပြွတ် ဇွစ် ဖွတ် ဖတ်အား ဟား အီးအား တူလေးရဲ့လိုးဆောင့်ချက်များအတိုင်းဒေါ်မေသူအောင် စောက်ဖုတ်ကြီး ကိုပင့်တင်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့သူရောမာမီပါပြီးဆုံးခြင်းကာမအထွတ်အ ထိပ်ကို ပြိုင်တူလိုပင်ရောက်သွားကြလေ သည်။ သူရောမာမီပါထမီနဲ့ဘောင်းဘီတို့ကိုအသီးဝတ်လိုက်ကြတယ်။ မာမီ နောက်နေ့တွေလည်းထပ်လုပ်ကြမယ်နော်ဟုစရံ သပ်ပြောလိုက်ပြီးမာမီ့ပါးလေးကိုရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။ လုပ်ပါဘူး လူကို သူ့မယားကျနေတာပဲဟု ကြာ မျက်စောင်းလေးထိုးကာ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်၍ မာမီထွက်သွားလေသည်။ ဦးလေးမိန်းမ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး အကိတ်ကြီးကို လိုး ဆော်လိုက်ရသဖြင့် ဝေယံလွင် ကျေနပ်နေမိလေသည်။
