ရာဂလောင်စာနဲ့ တဏှာမီး

ရာဂလောင်စာနဲ့ တဏှာမီး

မာလည်း အရင်က ချစ်သလို၊ မချစ်သလို လေးကနေ၊ ကိုသက်နဲ့ စေ့စပ်လည်းပြီး၊ လူကြားသူကြားထဲ ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်တွဲသွားတွဲလာ နေခဲ့တော့၊  သံယောဇဉ်လေးဖြစ်လာတယ်။ သူ့ကို ချစ်မိပြီလို့လည်း ထင်လာခဲ့တာပဲ။ သူ့ရဲ့ တရှိုက်မက်မက် အနမ်းတွေ၊ မာတင်းနေတဲ့သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အထိအတွေ့ တွေ ကလည်းမာ့ ဆန္ဒတွေကို ကောက်ရှိုးမီးလို အုံ့ထနေစေခဲ့တယ်။  အဲဒီမြို့ကလေးရဲ့ ဘုရားပွဲ ညတညပေါ့။ ကိုသက်နဲ့ မာ တို့ ထုုံးစံအတိုင်း ဘုရားပွဲ မှာ  လျှောက်သွားပျော်ကြတာပေါ့။ လူအလစ်မှောင်အကွယ်မှာ မာ တို့ နှစ်ယောက် နူတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်း၊ နောက်ပွဲဈေးလူကြားထဲ တိုးခွေ့လျှောက်ကြတော့ မာ့  အနောက်ကနေ ခါးလေးကိုုင်ပြီးသူကလိုက်၊ လူကြပ်တော့ မာ့တင်သားတွေမှာ သူ့ ဘောင်းဘီအောက်က မာတင်းနေတဲ့ ပူနွေးချောင်းကြီးနဲ့ ဖိထား တာခံနေ ရတော့။ မာ့ညီမလေးလဲ စိုစွတ်နေရပြီလေ။ သူက မာ့ တင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ အားမလိုအားမရ ဆုပ်ညှစ်တော့ မာက ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်တာ၊ ဆောရီး ဆိုပြီး ပြောရှာတယ်။ မာက သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို ဆွဲဆုပ်ပြီး မသိမသာလေး ဖျစ်ညစ် ပေးပါတယ်။ တကယ်က အားပေးတာပါ ဆက်လုပ်ဆိုပြီး၊ ဒါပေမဲ့ သူက မလုပ်ပါဘူးရှင်၊မာ့ လည်ကုတ်ကလေးကိုပဲ သူ့နူတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖွဖွလေး နမ်းပါ တယ်။ မာ့ တကိုယ်လုံးကို သွေးပူပြီး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကို နေတာပါပဲရှင်။ မိန်းခလေးက ဘယ်လိုပြောရမလည်းမသိတော့ဘူးရှင့်။

အဲဒီညက သူမာ့ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပြီး မာအိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့၊ အိပ်မပျော်ဘူးရှင်။ မျက်လုံးတွေလည်းကြောင်နေတယ်။ မာ့လက်တွေက အလိုလို မာ့ ညီမ လေးဆီရောက်သွားတယ်။ မာ့ညီမလေးက စိုစွတ်နေတယ်။ မာ့လက်ချောင်းထိပ်ကလေးတွေက အလိုလို ညီမလေးရဲ့ နူတ်ခမ်းလေး တွေကို ပွတ်သတ် မိနေပြီး မာ့ရဲ့ ကာမာအရသာဖူးကလေး ဆီကို ရောက်သွားတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံးကျဉ်တက်သွားသလိုပဲ။ ဟင်း။ မာဆက်တောင်မထိရဲတော့ဘူး။ စောင် လေးကို ခေါက် လုံးလိုက်ပြီး မာ့ပေါင်ကြားညှပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်မှောက်လိုက်ပြီး မာ့ညီမလေးကို စောင်အလုံးလေးနဲ့ ဖိပွတ်နေလိုက်မိ တယ်။ အဲလိုမှောက်ရက်မှာပဲမာ့ မျက်လုံးတွေက အိပ်ယာဘေး ကြမ်းအကျိုကြားကနေဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင် ကိုတွေ့ရတယ်၊ အဲဒီမှာ မာလည်း မချောင်း ဖြစ်တာကြာလှပြီ ဖြစ်တဲ့ အဲဒီကြမ်းပေါက်လေးဆီကို မှောက်ရက်ပဲတွားတွား သွားလိုက်မိတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ဦးငယ်နဲ့ ဒေါ်လေးတို့ အလုပ်ဖြစ်နေကြ ပြီ။ ဦးငယ်ကကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဒေါ်လေးက တော့ထမိန်ခါးပေါ်ကွင်းလုံးလန်နေတယ်။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့တင်ပါးကြီးနှစ်ဘက်တောင် ခွက်လို့ အပေါ်ကနေ တအားကုန် ဆောင့်ဆောင့်ချနေတယ်။

မာအပေါ်ကနေကြည့်နေတာဆိုတော့ ဦးငယ်ရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ကျောပြင်၊ ဖင်လုံး၊ပေါင်လုံး တွေရယ်၊ ဒေါ်လေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးရယ်၊ အာ့တာတွေပဲ မြင်ရတာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ ဒုတ်ကြီးက မာ့ညီမာ့လေးထဲ ဝင်ထွက်ဖူးခဲ့တော့ ဘယ်လို အရသာလည်းဆိုတာလည်းသိနေတယ်လေ။ အခုလိုမာ့ရဲ့ တကိုယ်လုံးလဲ ထူပူလို့ မာ့ညီမလေးကိုသာ မှောက်ရက်ကနေ စောင်အလုံးလေးနဲ့ အတင်းဖိပွတ်နေမိတော့တယ်။ အောက်ထပ်မှာ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးကို ဆောင့်လို့ကောင်းနေတုန်းမှာ မာ့တကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တင်းပြီး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားခဲ့ရတယ် ။ မာ အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန် လဲအမောဖြေနေရင်းက စိတ်တွေ ရှုတ်ထွေးလာတယ်။ မာ့မှာ အခု စေ့စပ်ထားသူလည်းရှိနေပြီ မကြာခင်လည်း လက်ထပ်ကြတော့မှာ၊ ဒါပေမဲ့ အခု ဦးငယ် တယောက် အပေါ်တက်လာပြီးမာ့ အိပ်ယာထဲ ရောက်လာရင်တောင် မာငြင်းမိမှာမဟုတ်တော့ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသိနေတယ်။ မာ့ကိုယ်မာလည်း  ဒေါပွသလိုဖြစ်နေတယ်။ မာ့ဆန္ဒတွေက ပြည့်ဝသွားတာမဟုတ်ပေမဲ့ အခိုက်အတန့်အားဖြင့်တော့ လျှော့သွားသလိုမို့ ခနကြာတော့ အိပ်မောကျသွားခဲ့ရပါ တယ်။

နောက်နေ့ညကျတော့ ကိုသက်လည်းမလာနိုင်၊ မာလည်း ဒေါ်လေးတို့နဲ့ ဇာတ်ပွဲကြည့်ဖို့ လိုက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်လေးက ဖျာတချပ်ဝယ်ထားတာ ဆိုတော့  ဦးငယ်၊ ဒေါ်လေးနဲ့ မာတို့ သုံးယောက်ကြည့်ကြမယ် ဆိုပြီး ခေါင်းအုုံး၊ စောင်၊ အစားအသောက်တခြင်း၊ စတာတွေ ယူပြီးထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။  ပွဲခင်းထဲ က ဖျာမှာ ပစ္စည်းတွေချနေရာပြင်ပြီးမှ ပွဲဈေးမှာ တခုခု စားကြရအောင်ဆိုပြီးထွက်လာကြပါတယ်။ ဖျာနီးစပ်ရာမှာလည်း အိမ်နားကလူတွေမို့ ပြောပြီး ထားခဲ့လို့ရပါတယ်။ ပွဲခင်းထဲတိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့သွားကြရင်းမှ ရုပ်တရက် မာ့ရင်ခုန်လာပါတယ်။ မခုန်ပဲ ခံနိုင်မလားရှင်၊ လူတွေတိုးခွေ့နေတဲ့ကြားထဲသွားနေရင်း  ဒေါ်လေးက ရှေ့နားမှာရောက်နေတုန်း မာ့ တင်သားတွေပေါ်မှာ မာမာနွေးနွေးအချောင်းကြီးလာဖိတာခံရတာကိုး၊ မာ့အတွေ့အကြုံအရဘာလည်းဆိုတာ လည်းသိနေပြီ ဘယ်သူ့ဟာလည်းဆိုတာသိနေပြီကိုး။ ဘယ်သူရှိရမလည်းဦးငယ်ပေါ့။ မာ့အနောက်ဖက်မှာကပ်လို့လေ။ သူ့ဒုတ်ကြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့  မာ့တင်ပါးတွေကို ပွတ်နေတယ်။ မာ့ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့ဘူး။

မာ့ညီမလေးကလည်း ချက်ခြင်းကို စိုလာတော့တာ။ မာ့ခန္ဓာကိုယ်က မာ့ဦးနှောက် ရဲ့ အမိန့်ကိုတောင်မစောင့်တော့ဘူး၊ လူတွေ အရမ်းကြပ်သွားလို့ ခနရပ်သွားရတဲ့အချိန် မာ့ဖင်ကလေးကို ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။ ဦးငယ်ဒုတ်ကြီးကလည်း  မာ့တင်ပါးနှစ်လုံးကြား အမြှောက်လိုက်ကြီးကို ဝင်လာတယ်။ မာ့ဒူက ခွေကနဲဖြစ်တော့ လူက ယိုင်သွားတာ အနောက်က ဦးငယ်က မာ့ခါးလေးကို အမြန် ကိုင်ပြီးထိန်းလိုက်ပေလို့ပဲ။ ဦးငယ်က မာ့ခံစားချက်များသိနေလားမသိဘူး၊ မာ့ခါးလေး ကိုကိုင်ထားရာကနေ မလွတ်သေးပဲ တင်းတင်းလေး ဆက် ဆုပ်ကိုင် ထားတယ်။ နောက်ကနေသူဘယ်လိုများလုပ်နေသလဲမသိပါဘူး၊ သူ့ဟာကြီးကလည်းမာ့ပေါင်ကြားထဲတောင် အတင်းတိုးဝင်လာတယ်။ထမိန်နဲ့ပုဆိုးခံနေ လို့သာပေါ့။ မာ့လက်တွေကလည်း ဦးငယ်လက်ပေါ်ကို အုပ်ပြီးပြန်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်။ အဲလိုနဲ့ ဒေါ်လေးစားချင်တဲ့ အသုပ်ဆိုင်ရောက်သွားပြီး မာတို့ စား သောက်ကြတယ်။ မာ တော့ ဦးငယ်မျက်နှာကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ကို မကြည့်ဝန့်တော့ဘူး။ ပွဲခင်းထဲ ပြန်ဝင်တော့လည်း လူကြားထဲမှာ ဒီတခါ တော့ ဦးငယ် က မထောက်တော့ဘူး၊ သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ မာ့တင်သားတွေကို ပွတ်သတ်လိုက် ဆုပ်နှယ်လိုက်လုပ်လာခဲ့တယ်။

ပွဲကြည့်ကြတော့ ဦးငယ်က ဒေါ်လေး အနောက်မှာ ကပ်ထိုင်တယ်၊ မာကတော့ သူတို့ဘေးမှာပေါ့။ ဒေါ်လေးရဲ့ ဘေး မာ့ရဲ့ ရှေ့မှာ စားစရာခြင်း ကိုချထား တော့ မာက ဦးငယ်ဘေးကပ်ရက်မှာ ထိုင်ဖြစ်တာပေါ့။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေး ရဲ့ အနောက်မှာ ခွထိုင်ရင်းက ဒေါ်လေးခါးကို သူ့ညာဘက်နဲ့ဖက်ထားတယ်။   ထုံးစံအတိုင်း ညနက်လာလေ အေးလာလေမို့ မာ ရော ဒေါ်လေးရော စောင်ကိုယ်စီခြုံလို့ပေါ့။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေး စောင်နဲ့ ရောခြုံထားတယ်။ နောက်တော့  စောင်အောက်က ဦးငယ်လက်က မာ့ပေါင်ပေါ်ကို တွားတွားတက်လာပါရောရှင်၊ ဦးငယ်က ညာဘက်လက်နဲ့ ဒေါ်လေးခါးကို ဖက်ထားရင်းက ဘယ်ဘက် လက်က မာ့ပေါင်ပေါ်ရောက်လာတာ။ မာလည်းမသိယောင်သာ ဆောင်နေလိုက်မိပါတော့တယ်။  ဦးငယ်က မာ့မျက်နှာကို တချက်တချက်လှမ်းလှမ်းကြည့် တာ မာ့ မျက်လုံးထောင့်စွန်းက မြင်ရပေမဲ့ မသိသလိုနဲ့ ဇာတ်ထဲကို စိတ်ဝင်စားသလိုသာ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ဦးငယ်က မာ့ပေါင်လုံးတွေကို ထမိန်ပေါ် က ပွတ်နေရတာ နဲ့မကျေနပ်ပဲ မာ့ထမိန်ကို ဆွဲဖြည်ပြီး ပေါင်ခွဆုံကို နိူက်ပါတော့တယ်။ စောင်အောက်မှာဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မတွေ့နိုင်ဘူးလေ ဆိုပြီး မာ လည်းလွတ်ထားလိုက်တယ်။ မာ့ပေါင်ခွဆုံမှာ ပင်တီလေးစိုစွတ်နေတာကိုတော့ စမ်းမိသွားပြီပေါ့။ လက်အနေအထားက ခက်ခဲလို့ ဦးငယ်တယောက်စိတ် ထင်တိုင်းလုပ်လို့မရပေမဲ့ ပန်တီခါးမြှော့ကြိုးထဲသူ့လက်ကြီးထည့်လို့ လက်ချောင်းထိပ်လေးနဲ့ မာ့ ညီမလေးကို ဆော့တာ မာ့ ညီမလေးခမျှာ အကြိမ်ကြိမ်  မျက်ရည်ကျခဲ့ရပါတော့တယ်။

မနက် မိုးလင်းကာနီး ဇာတ်ပွဲပြီးမှ အိမ်ပြန်လာကြပါတယ်။ ညက လည်းမောတာနဲ့ အိပ်ရေးလည်းပျက်တာနဲ့၊ မာလည်း ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့တုံးကနဲ  အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။  ” ဟင်.. ဦးငယ်..” မာ့ နူတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်နမ်းတာခံလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက်လန့်နိုးသွားပါတယ်၊ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက် တော့၊ ဦးငယ်၊ မာ့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ ငုတ်တုတ်ကြီး။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြီး၊ မာ့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ ဆိုတော့ ရုတ်တရက် ဘာပြောရမှန်း တောင်မသိ၊ ဖြစ်သွားပါတယ်။ ” ဦးငယ်.. ဒေါ်လေး.. ရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား”  ” နင့်ဒေါ်လေး ပွဲကိုက်ပြီး အိပ်နေတာသိုးနေပြီ တော်တော်နဲ့ နိုးမှာ မဟုတ် သေးဘူး”  ” ဟင့်အင်း မကောင်းဘူးထင်တယ် ဦးငယ်ရယ်.. အို့..”  မာက ပါးစပ်က မကောင်းဘူးထင်တယ်ပြောနေတုန်းမှာ ဦးငယ်လက်တဖက်က ပြေ လျှော့နေတဲ့ မာ့ထမိန်အောက်က ရောပန်တီအောက်က ရောတိုးဝင်လို့ မာ့ ညီမလေးကို ဆော့ကစားနေပြီ၊ မာ့တကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ မာ့ကိုယ် က ရာဂ လောင်စာတွေကို ဦးငယ်က တဏှာမီးနဲ့ ရှို့နေပြီလေ။ မာ့ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းသွားတယ်။ မာ့ရဲ့ လက်တွေက ဦးငယ်ရဲ့ လည်ဂုတ်ကို အလိုလို တွဲခို  မိရက်သားဖြစ်သွားတော့တယ်။ ” ဟင့် ဦးငယ်ရယ်.. မာကြောက်တယ်”ကျူပ်မအောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျာ အရမ်းတင်းနေပြီ။

ပထမ တခါက မူးတာနဲ့ ဖျံသိုအစွမ်းနဲ့ မှားယွင်းမိခဲ့တယ်။ နောက်တခါလည်း မူးမူးနဲ့၊ အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ သားလည်းမရှိတဲ့ည ဝင်ကြမ်းမိခဲ့တယ်။  ကောင်မလေးက ဘာမှ မပြောပါဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာ နောင်တ ရမိတယ်၊ ငါ့အိမ်မှာ ဆွေမျိုးနီးစပ်မို့ လာနေတဲ့ မိန်းခလေးကို ငါအနိုင်ကျင့်မိတယ်ပေါ့။ အာ့ တာနဲ့ ကျူပ်ကိုယ်ကျူပ် အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းခဲ့တယ်။ ကောင်မလေးက လည်း အဲဒီအကြောင်းတွေ တခွန်းမှ မဟလို့ ကျုပ်က သူ့ကို ကျေးဇူးတင်မိသား။  နောက်တော့ ဗိုလ်ကြီးသက်ကိုကိုနဲ့ သမီးရီးစားဖြစ်တော့ အင်း အဲဒါလည်းအေးတာပဲလေ အခုကတော့ ငါလုံးဝထိလို့မရတော့ဘူးပေါ့လို့၊ တွေးမိခဲ့တယ်။  အာ့တာကြောင့်သားလည်း တက္ကသိုလ်သွားရော အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ကောင်မလေး တယောက်ထဲရှိမှန်းသိပေမဲ့ မသွားဖြစ်တော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကောင်မလေး က လည်း ရီးစားလည်းရ၊ စေစပ်လည်းကြောင်းလမ်းပြီးမှ ဟိုဗိုလ်ကြီးနဲ့ သွားလိုက်လာလိုက်၊ လုပ်နေတာ၊ လူက ပိုချောပိုလှလာသလိုပဲ။ ဘော်ဒီကလည်း  ပိုတောင့်လာတယ်။ သွေးသားဆူဖြိုးလာလို့လားဘာလားမသိဘူး။ ကျူပ်မှာ သူ့ကို မြင်ရရင် ညီတော်မောင်က တချိန်လုံးကြွရွ နေလို့မနည်းအုပ်ထိန်းနေရ တာလား။

အဲမနေ့က ပွဲဈေးတန်းထဲလူတိုးတော့ ကောင်မလေးဖင်လုံးကြီး ကျူပ်ပေါင်ခြံလာကပ်တော့ မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ။ ညီတော်မောင်က ဖြောင်းကနဲထ၊ ကျူ ပ်လက်ကလည်း ယဉ်နေတော့ သူ့ခါးလေးသွားကိုင်မိလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးက လည်းလိုနေပုံပဲ ဘာမှ မပြောတဲ့အပြင်သူ့ဖင်လုံးလေးတွေနဲ့ နောက်ပြန် ကော့ပေးနေသလိုပဲ။ အဲတော့လည်းကျူပ်က ပုထုဇဉ်လေဗျာ၊ ဘယ်ထိန်းနိုင်တော့မလည်း။ အပြန်မှာလည်းကိုင်၊ ပွဲခင်းထဲမှာလည်း သူ့ပိပိလေးထိကို နိုက် ပြစ်တာ။ ငြိမ်ခံနေတယ်။ သူ့ပိပိလေးကလည်း စိုရွဲလို့၊ ဟိုဗိုလ်ကြီးသက်ကိုကိုကလည်း ဘာမှ မပေးဘူးလားမသိဘူး။  အာ့တာနဲ့ အိမ်ရောက်တော့၊ ထုံးစံ အတိုင်းအိမ်ရှင်မ တခေါခေါအိပ်တာစောင့်ပြီး ၊မယ်တင်လည်း စဟောက်ရော၊ အပေါ်ထပ်ကို ခြေဖျားထောက်တက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သူ့ခြင်ထောင်ထဲ လည်းဝင်ကြည့်လိုက်ရော၊ ကောင်မလေး ထမိန်လျှော့ရိလျှော့ရဲနဲ့ နူတ်ခမ်းကလေးဟလို့ အိပ်မောကျနေတာ၊ အဲဒါကိုငုံပြီး စုပ်နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။  ကောင်မလေး ရုတ်တရက်လန့်နိုးလာပြီး လန့်တော့သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူစိုးရိမ်တာက မယ်တင်ကြားသွားမှာကိုပဲ၊ ကျူပ်လုပ်မှာကို စိုးရိမ်ပုံမရှိဘူး၊ အဟိ။  အဲတော့လည်း စိတ်မပူအောင်ဖြောင်းဖျရတာပေါ့၊ ကျူပ်လက်ကလည်းအလိုလို အရသာဖူးလေးကို နူးဆွနေပြီလေ၊ ကောင်မလေးလက်တွေ ကျူပ်ပေါ် တွယ်ဖက်လာရတော့တာပေါ့။

” ဟင့် ဦးငယ်ရယ်.. မာကြောက်တယ်” ” အို ဘာကြောက်စရာ ရှိလို့လဲကလေးရယ် “  ကျူပ်နူတ်ခမ်းတွေက သူ့နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး တွေကို ငုံစုပ်ပြစ်လိုက် တယ်။ သူကလည်း ပြန်စုပ်တယ်ဗျ။ တကယ်တော့ ကောင်မလေးက တော်တော်ထန်တာ ကလားဗျ။ ပထမနှစ်ခါ ကျနော်လုပ်ခဲ့တာကို ဘယ်သူမှ ပြန်မ ပြောပဲ ငြိမ်ခံနေကတည်းက သိဖို့ကောင်းပြီ၊ ဒါပေမဲ့ ကျူပ်က ထင်နေတာက ခပ်နုံနုံဗမာမလေးတွေလို၊ မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်း၊ ကိုယ် အပျိုရည်ပျက်တာကို သူများသိစေမဲ့အစား ကြိတ်ခံလိုက်မယ်လေလို့ စိတ်ထားမယ်ထင်တာ၊ တကယ်က သူကိုယ်တိုင်က လည်း စိတ်ပါပါလေးဗျ။ အခု တောင်ကော့လန်နေတာကြည့်ပါလား၊ သူ့ပိပိလေးမှာလည်း အရည်တွေ ရွဲနေပြီ။  ကျူပ်လည်းအချိန်သိပ်မဆွဲတော့ဘူး သူ့ထမိန်ကို ကွင်းလုံးဆွဲချွတ်ပြီးပင် တီကိုပါ ချွတ်လိုက်တဲ့အပြင် ကျူပ်လုံခြည်ကိုလည်း ကန်ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ သူပေါင်အတွင်းသားလေးတွေက ဝင်းနေတာပဲ။ စောက်မွှေးကတော့ နည်း နည်းလေးထူသဗျ။ တခါမှ မရိတ်ဖူးဘူးထင်တယ်။ မဲမဲနက်နက်စောက်မွှေးလေးတွေနဲ့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ ပန်းနုရောင် အတွင်းသား စောက်ဖုတ်လေးကို  အခုမှပဲ လင်းလင်းချင်းချင်းမှာ တွေ့ရတော့တယ်။  ကျူပ်လည်း တညလုံးတင်းနေတော့ ဟိုဟာဒီဟာတွေနဲ့ ကွေ့ဝိုက်မနေတော့ဘူး၊ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျူ ပ်ဒူးနဲ့ပဲ အသာလေးချဲကားလိုက်တော့သူကလည်း အလိုက်သင့်ပေါင်လေးကားပေးလာပါတယ်။ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ပြီး သူ့ပိပိလေးအဝမှာ  သေခြာတေ့ပြီးမှ ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေက ဟလာပြီး ကျူပ်ပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်တာဗျာ၊ ကျူပ်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို  အတင်းဖက်ထားရင်းက ကပ်ညှောင့်လေးပေါ့ တချက်ခြင်းဇိမ်ခံညှောင့်နေမိတယ်။ သူလေးက လည်းမရဘူးဗျ လည်ချောင်းထဲက တအင့်အင့်အသံလေး လည်းထွက်လို့၊ ကျူပ်ပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်၊ ကျူူပ်လည်ပင်းကို အတင်းဖက်ထားတဲ့ကြားထဲက သူ့ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးသေးတယ်။ အဲတော့ လည်း  ကျူပ်လည်း ကညှာ မဆန်တော့ဘူးလေ၊ ဒိုးပတ်ဝိုင်းက ဝါးလတ်သွားလေး တီးသလို၊ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ကို ဆောင့်နေမိတော့တာပေါ့။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ၊ အ လှုုမှာ စားခဲ့ရတဲ့ အဆီတထပ် အသားတထပ် သုံးထပ်သား တောင် သွားသတိရမိသေး။

အဲဒီတချီကတော့ သိပ်မကြာဘူးဗျ၊ သူရော ကျူပ်ရောပေါ့၊ တညလုံးအောင်းထားရတဲ့ ရာဂလောင်စာတွေ၊ တဏှာမီး နဲ့တွေ့တော့ ဟုန်းကနဲ ထတောက်ပြီး  ပြာဖြစ်သွားရသလိုပဲ။ ကျူပ်စိတ်ထဲတော့ ဘယ်နှစ်ချက်မှ မဆောင့်လိုက်ရသလိုပဲ၊ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာပဲ ပြီးသွားရတယ်။ ပင်လယ်မြှော့ကြီးလို ပြွတ် ကနဲပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတဲ့ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို သူ့ ညီမလေးရဲ့ အတွင်းနံရံတွေကလည်း ပွရှုံ့ပွရှုံ့လုပ်ပြီးပေးနေတာ၊ ကောင်းလိုက်တာ ကျူ ပ်ဖင်ကြောတောင် တွန့်သွားရတယ်။ နောက်တော့ သူ့ဘေးမှာ အသာလေးလှဲရင်း၊ အငြိမ်မနေတတ်တဲ့ ကျူပ်ရဲ့ လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို သူဝတ်ထား တဲ့ အကျႌပွပွအောက်က လက်လျိူပြီး ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်၊ သူကတော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်လို့ ကျူပ်လက်မောင်းကို ခေါင်းအုုံးမှေးနေ ရင်းက ကျူပ်ခါးကို သူ့လက်ကလေးတဖက်တင်ထားလေရဲ့။ ညကလည်း တညလုံးတင်းနေပြီး အိပ်မပျော်၊ အိပ်ရေးကလည်း ပျက်ပြီး အခု ရှိသမျှ အား  တွေ အကုန်လုံး ကောင်မလေး ဥစ္စာထဲ ညှစ်ထည့်ပြစ်လိုက်ရတော့ မောပြီး ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး။

” ဦးငယ်.. ဦးငယ်.. ထတော့၊ အောက်မှာ ဒေါ်လေး နိုးနေပြီထင်တယ်..” မာမာမြင့် ကျူပ်ကို လှုပ်နိုးလိုက်တော့မှ ကျူပ်လည်းနိုးတယ်။ ဟိုက်နေတောင် တော်တော်မြင့်နေပြီပဲ။ ကောင်မလေးက သူ့အကျႌပြန်ဆွဲချပြီး ထမိန်တောင်လုံလုံခြုံခြုံလေး ပြန်ဝတ်ထားပြီးပြီ။ ကျူပ်ကသာ ကိုယ်လုံးတီး၊ ပြောင်ကြီး က တော့ အိပ်ယာနိုးလို့ အားပြန်ပြည့်တဲ့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း မာတောင် လို့ ရီကွိုင်းလက်စ်ဂမ်း ကြီးလိုဖြစ်နေပြီ။ ကျူပ်က သူ့ပုခုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ပါးလေး ကို နမ်းလိုက်တော့၊ ” ဦးငယ်.. တော်ကြာ ဒေါ်လေးတက်လာအုန်းမယ်..”  ” မတက်လာပါဘူးကွယ်၊ သူက ငါအပြင်ထွက်သွားပြီလို့ထင်နေမှာ၊ စိတ်မပူပါနဲ့”    ” ဟင့်အင်း ဦးငယ်ရယ်၊ ဒေါ်လေးတက်လာရင် မာ တော့သေပြီပဲ၊ သွားပါတော့၊ နော်၊ နောက်မှ နော်”  ” အိုကွာ ကလေးကလည်း ဦးငယ်က ဒါကြီးနဲ့  ဘယ်လိုလမ်းလျှောက်လို့ရမှာလဲလို့”  ” အို”  ကျူပ်က ခေါင်းတရမ်းရမ်း မာန်ဖီနေတဲ့ ကျူပ်ရဲ့ ပြောင်ကြီးကို ကော့ပြလိုက်တော့ ကောင်မလေး ရှက်သွား တယ်၊ ခေါင်းကို တဖက်လှည့်ပြစ်လိုက်တယ်။ ကျူပ်ရဲ့ လက်တွေက သူ့ထမိန်စကို ဆွဲလှန်ပြီးခါးပေါ်တင်လိုက်တယ်။

” အို၊ ဦးငယ်ရယ်၊ အခု တော့ သွားပါတော့နော် နောက်တခါမှ ဆို၊ ဒေါ်လေးတက်လာမှာ ကြောက်တယ်”  ” အင်းပါ ခလေးရယ် ဒီတခေါက် ခတ်မြန်မြန်လေး  လုပ်ပြီးသွားပါ့မယ်”  ကျူပ်က ပါးစပ်က ပြောနေရင်းလက်ကလည်း သူ့ညီမလေးကို ကစားနေပြီ ဆိုတော့ ရှေ့ပြေးအရည်စပ်စပ်ကလေးတောင်  လက်မှာ ကပ်စေးစေး ဖြစ်လာပြီလေ။ သူလည်း စိတ်လာနေပြီ ဆိုတာသိတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး လှုပ်ရှားဖို့ ထထိုင်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူ  လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံလုပ်လိုက်တယ်၊ အဲဒီကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့မှ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို သူ့ညီမလေးအဝ မှာတေ့လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကတော့ ရှက်တုန်း၊ သူ့လက်ဖျံကလေးနဲ့ မျက်လုံးတွေပေါ်ဖုံးထားတယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျူပ်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးဆောင့်  တော့ သူလည်းမနေနိုင်ပါဘူး၊ တအင်းအင်းနဲ့ ခေါင်းကလည်း ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရမ်းလို့ ကျူပ်လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့  ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်လေ။ အချက်သုံးဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့ ကျူပ်ဒူးလည်းနည်းနည်းပူသလိုဖြစ်လာတာနဲ့ သူ့ပေါင်တွေကို ပုခုံးပေါ်က ချပြီးသူ့  အပေါ်မှောက်ရက်ကလေး ပြန်နေလိုက်တယ်၊ ဟိုကောင်ကြီးကိုတော့ တွင်းထဲက မဖြုတ်သေးဘူးလေ၊ ပြီးမှ မပြီးသေးတာ။ ” ဟေ့ ကောင်မလေး မျက်စေ့ ကိုပဲ တအားပိတ်ထားတာပဲ၊ ဘယ်လိုလဲ ဦးငယ်လုပ်ပေးတာ မကောင်းလို့လား”  ” ဟာ ဦးငယ်က လည်း သူများရှက်လို့ဟာကို”   ” အခု အချိန်မှတော့ ရှက် စရာလားကွယ်”  ” ရှက်တာပေါ့ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်ဟာကို” ” မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်၊ ဦးငယ်ကို ကြည့်စမ်း”    ” ကြည့်ဖူး” မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး ကြည့်ဖူးလို့  ပြောနေပေမဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေက ပြုံးယောင်သန်းနေတယ်။

” မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ နေရင် ဦးငယ်ဒီအတိုင်းပဲ နေလိုက်မယ်၊ မယ်တင်တက်လာရင်လည်း တက်လာပစေ၊ စိမ်ထားလိုက်တော့မယ်” ” ဦးငယ် ယုတ်ပတ်ပြီကွာ”   ” ကွဲဖွင့်ဖွင့် အဲဒီမျက်လုံးတွေ”  ကျူပ်က ငုံ့ပြီး သူ့မျက်နှာအနှံ့လျှောက်နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ နဖူး၊ ပါးပြင်၊ နုတ်ခမ်း၊ မျက်လုံး၊ လည်တိုင်။   ခနနေ တော့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်၊ နောက်တော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းမျက်နှာပေးလေးနဲ့၊ အသံတိုးတိုးပြောရှာတယ်။   ” ဦးငယ် မကောင်းဘူးကွာ၊ မာ့ကို  အနိုင်ကျင့်တယ်၊ မြန်မြန်လုပ်ပြီးသွားတော့နော်၊ ရှစ်ကြီးခိုးပါရဲ့၊ ဒေါ်လေးတက်လာမှာ ကြောက်လို့ပါ”  ” အင်း အဲလိုမှပေါ့ကွာ ကလေးကလည်း”   တကယ် က ကျူပ်လည်းလန့်တာပဲ၊ သို့ပေမဲ့ မယ်တင့် အကျင့်ကို ကျူပ်က သိပြီးသားလေ၊ သူက အိပ်ယာထတာနဲ့ မျက်နှာသစ်သေးပေါက်ချေးပါ လုပ်ပြီးရင်၊  ထမင်းတလုံးတည်မယ် ပြီးရင် ရေချိုးမယ် နောက်တော့ စားစရာလေးဘာလေးလုပ်ရင်းကိုင်ရင်းမှ၊ ကျူပ်ကို သတိရမှာ၊ ခေါ်မယ်လိုတာခိုင်းမယ်လေ။ ဆို တော့ သူ့ရေချိုးသံမကြားမချင်း အချိန်ရသေးတယ်။ အခုမှပဲ ကျူပ်လည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး မာမာမြင့်လေးကို လိုးရတော့တယ်။  တကယ်က အဲလိုလုပ်ရတာမှ အရသာရှိတာကလား။ တဏှာရမက်ဇောလေးကြွနေတဲ့ မျက်လုံးကြည်ကြည်လေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း အားရပါးရဆောင့်ရ တာလောက်၊ကောင်းတာ ရှိအုန်းမလားဗျာ။

ကျူပ်က ဂေါ်ပြားနဲက မြေကြီးကို ကော်ကော်ထိုးသလို မျိုး ကျူပ်ကောင်ကြီးနဲ့ ကော်ပင့်လေးဆောင့်တာဗျာ၊ ကျူပ် ဥနှစ်လုံးတောင် သူ့ဖင်ကြားကို တဖတ် ဖတ်နဲ့ ပြေးရိုက်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာလည်းမပြောနဲ့ ကောင်မလေးကလည်း ကျူပ်ကို အတင်းဖက်၊ သူလည်းကောင်းနေပုံပဲ အောက်နူတ်ခမ်းကို   ကိုက်ထားပြီးတော့ အသေခံတယ်ဗျာ အသံက လည်ချောင်းက တအင်းအင်းပဲ ထွက်တယ်။ နောက်သူ့ပေါင်နှစ်လုံးက ကျူပ်ကို အတင်းညှပ်၊ သူ့ လက်သည်းတွေကလည်း ကျူပ်ကျောကုံးကို ကုတ်တော့ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိလို့ ကျူပ်လည်းစိတ်လျှော့လိုက်တယ်။နှစ်ယောက်အတူတူ အရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားကြတာပေါ့ဗျာ။ “အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်၊ ကလေးရောကောင်းလား”  ပါးစပ်ကတော့ မဖြေဘူးဗျ၊ မျက်နှာ လေး နီနီနဲ့ ခေါင်းလေးပဲ ညိမ့်ပြတယ်။  ကျူပ်လည်း ကမန်းကတန်းထ၊ ခြေရင်းက ပုဆိုးခေါင်းပေါ်ကနေစွတ်ချ၊ အကျႌလက်ကောက်ထိုးပြီး အမြန်ဆင်း လာခဲ့တော့တယ်။မာလေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တောင် ဘယ်လိုပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး၊ ကိုယ်ဟာ အဲလောက် လိင်ကိစ္စမှာ ဝါသနာကြီးတယ်၊ ပျော်မွေ့တယ် လို့ အရင်က တယောက်ယောက်က ပြောလာရင်တောင် ဒေါသဖြစ်မိမှာပဲ။ ခုတော့ မယုံနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ကိုသက်ကလည်းလေ၊ ပြောရရန်တော့ မ ကောင်းပါဘူး။ အထာပေးလို့ လည်းမရဘူး၊ ယောက်ျားကောင်းလုပ်ပြနေတယ်။ ကိုယ်က ဘာမှ မပြောရသေးဘူးသူက မင်္ဂလာဦးည ကျမှဆိုပြီးတော့ ဘာမှ  ကို မလုပ်တာ၊ အဲတော့လည်း မာက ကိုယ့်ကို အထင်မသေးရအောင်မူပြရသေးတယ်။

တခါတုန်းက သူစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ မာ့ကို နူတ်ခမ်းအတင်းဆွဲစုပ်ဖိနမ်းပြီး၊ မာ့တင်ပါးတွေကိုလည်း လာညှစ်တယ်လေ။ မာက စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံနဲ့ မျက်ရည်ဝဲပြ၊  ဘာလဲ မာ့ကို ဘယ်လိုမိန်းခလေးလို့ထင်သွားပြီလည်း။ ယောက်ျားလေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လျှောက်သွားနေလို့၊ အပေါစားထင်တာလား၊ ဘာညာ ရန်တွေ့ လိုက်တာ ပြာပြာသလဲကို တောင်းပန်တော့တာပဲ။ ခစ်ခစ်။ သူအဲလို ဆွပေးလိုက်တဲ့ စိတ်တွေကို ဖြေဖို့ အိမ်မှာ ဦးငယ်တယောက်ရှိနေလို့တော်သေးတာ ပေါ့။  ကိုသက် အဲလို မစွတ်မပွတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်တဲ့နေ့ဆိုရင် ညဘက် ဦးငယ်အိမ်ပေါ်တက်လာပါစေ၊ ဆုတောင်းနေရတယ်။ မာ့ ဘာသာ ကိုယ့်ဟာ လေးကိုယ်ပွတ်ရင်းပေါ့။ မာနဲ့ ဦးငယ်ကတော့ ပွင့်လင်းသွားကြပြီ၊ ဦးငယ်က လည်း ဒေါ်လေးလစ်တာနဲ့ တက်တက်လာတာပဲ။ တခါက ဦးငယ်မြို့သွားမယ် ဆိုတော့ မာလည်း အလှပြင်ပစ္စည်းလေးတချို့ဝယ်စရာရှိတယ်ဆိုပြီး လိုက်သွားတာ တနေ့ခင်းလုံးဟော်တယ်မှာ လုပ်ကြတယ်။ ပုံစံကို မျိုးစုံနေရောပဲ။ ဦး ငယ် က ဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေလည်းပြတယ်၊ အဲဒီထဲက လုပ်တဲ့ ပုံစံတွေလည်းစမ်းကြတယ်။ မာလည်း ခုတော့ ပုလွေ ကောင်းကောင်းတတ်သွားပြီ။ လေး ဘက်ထောက်၊ ဖင်ဘူးတောင်းလည်းကုန်းတတ်ပြီ။ အဲလိုနဲ့ မာ နဲ့ ကိုသက်တို့ မင်္ဂလာရက်လည်းနီးလာတော့ မာက စိတ်ပူတယ်၊ ဦးငယ်ကို မေးတယ်၊ မာ အပျိုမစစ်တော့ဘူးဆိုတာ၊ ကိုသက်သိနိုင်သလားပေါ့။ ဦးငယ်က ပြောတယ် စိတ်မပူပါနဲ့တဲ့၊ အာ့တာကို သိတဲ့ ယောက်ျားလေး ရှားပါတယ်တဲ့။ နောက်ပြီး  ခုခေတ်းမိန်းခလေးတွေမှာ အပျိုမြှေးပေါက်တယ်ဆိုတာလည်း သိပ်မှ မရှိတော့တာတဲ့၊ ကိုယ်က နည်းနည်းလေး အိုက်တင်ပေးလိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲတဲ့။

မာတို့ မင်္ဂလာဆောင် ကို ရန်ကုန်မှာပဲ ခမ်းခမ်းနားနား လုပ်လိုက်တယ်။ မင်္ဂလာဆောင်မတိုင်မှီကတဲ့က ကိုသက်ပြောင်းသွားတဲ့ တပ်က ကျောင်းမှာအလုပ် ကို ရွေ့လို့ရအောင်သူက လိုက်ပေးတယ်လေ။ သူ့အဘ တွေရဲ့ ကျေးဇူးနဲ့ အလုပ်လည်းပြောင်းပြီးသွားပြီ ဆိုတော့ ဦးငယ်နဲ့ ဒေါ်လေး ကို နူတ်ဆက်ခဲ့တော့ တယ်။   မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့မှာ ရင်ခုံလိုက်တာ၊ လင်နဲ့ သားနဲ့ အတည်တကျဖြစ်ပြီ ဆိုတာရယ်၊ မင်္ဂလာဦးည ကို ဘယ်လို ကျော်ဖြတ်ရမလဲ ဆိုတာတယ် ပေါ့။ ကိုသက်က မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနဲ့ ဟော်တယ်မှာ တညအိပ် ပြီးရင် ငပလီ မှာသုံးညလောက်သွားနေမယ်တဲ့ စီစဉ်ထားတယ်။ မင်္ဂလာအခမ်းအနားပြီး တော့ ဟော်တယ်ကို သွားတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေပါလိုက်လာတယ်၊ ဟော်တယ် အောက်ထပ်က ဘားမှာ သောက်ကြမယ်တဲ့လေ။ ဟော်တယ်ကို သွားကြ တဲ့ကားမှာ မာ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ကိုသက်က ပြောရှာတယ်။ ” မာ့ လက်တွေလည်း အေးစက်လို့ပါလား၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ”    ” ဟာ ကို ကလည်းကွာ၊  မင်္ဂလာဦးနေ့ကို မိန်းခလေးက အဲလောက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှာပေါ့လို့” ” အင်းပါကွာ ကိုသိပါတယ်၊ ကိုသူငယ်ချင်းတွေကို အားနာလို့ပါ သိပ်အများကြီးမ သောက်ပါဘူး၊ စောစောတက်လာခဲ့မယ်နော်၊ မာပင်ပန်းရင် အိပ်ထားလိုက်၊ကိုတက်လာရင် အားရှိအောင် ဟစ်ဟစ်”  ” အောင်မယ် ဘာအားရှိရမှာလည်း၊  ကိုနော်”   မာ့စိတ်ထဲမှာတော့ မူးအောင်သာသောက်ခဲလို့ ပြောချင်နေတာ၊ အို့ ကြောက်စရာကြီး၊ ကဲတုန်းက ကဲခဲ့တာ အခု တော့ ကိုရိပ်မိသွားမှာ အရမ်းလန့် တာပဲ။

” အလကားပြောတာပါကိုရယ်၊ ကို့သူငယ်ချင်းတွေ အားနာပါတယ်၊ သူတို့ကို နောက်ဆုံးအလိုလိုက်တဲ့အနေနဲ့ ပြုစုလိုက်ပါ၊ မာနဲ့က ကိုနဲ့ တသက်လုံးနေ သွားကြရမဲ့သူတွေပဲ။ ဟင့် ဒီတခါပဲနော်၊ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ခွင့်ပေးတာ၊ နောက်ဆိုရင်တော့ မရဘူးဆရာ”   ” အင်းပါကွာ၊ မာက အဲလိုသိတတ်တာ ကိုက  အရမ်းကို ပိုချစ်သွားပြီကွာ၊ စိတ်ချစိတ်ချ ဒီတခါ နောက်ဆုံးပဲ၊ နောက်ဆို မာမကြိုက်ရင် ဘာမှ မလုပ်ဘူး၊ ဟုတ်ပလား၊ “  အင်း မာချိုးတဲ့ အဆင်တော့ သူ နင်းသွားပြီ၊ အဲဒါဆိုရင်တော့ ချောချောမွေ့မွေ့ မင်္ဂလာလာဦးည ကို ကျော်ဖြတ်သွားရတော့မှာပဲ။ အိုကွာ လာမဲ့ဘေးပြေးတွေ့တာပေါ့၊ ဖြစ်လာမှ ရင်ဆိုင်တာ ကောင်းပါတယ်၊ ကြိုပြီးပူပန်နေတာ၊ စိတ်ဆင်းရဲရတယ်။ ညသန်းကောင်လောက်ကျမှ တံခါးကို တဒုန်းဒုန်းထုလာတယ်၊ မာ အိပ်ယာပေါ်မှာလှဲနေရာက ထ ပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ ကိုသက် ကို သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က တွဲခေါ်လာတယ်။ ” ဆောရီး မာ၊ အိပ်ပျော်နေပလား”  အာလေးလျှာလေးနဲ့ ကိုသက် ကို အခန်းထဲလည်းတွန်းပို့ပြီးရော သူ့သူငယ်ချင်းတွေ မာ့ကို ကမန်းကတန်း နူတ်ဆက်ပြီးပြေးတော့တာပါပဲ။ မာက တံခါးကို ပြန်ပိတ်လော့ချပြီး ကိုသက်ကို  ကုတင်ရှိရာကို တွဲခေါ်လာခဲ့ တယ်။

သူ့ဒီအဝတ်အစားတွေနဲ့ ဘယ်အိပ်လို့ဖြစ်မှာလဲ အဲဒါနဲ့၊ ညနေကယူလာတဲ့ မာတို့ အိပ်ထဲက သူ့တီရှပ်ရယ်၊ ပုဆိုးတထည်ရယ်ထုတ်၊ ပြီးမှ သူဝတ်ထားတဲ့ရှပ် အကျီ၊ ဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်ရတယ်။  ” ဆောရီး မိန်းမ ရယ် ကိုနည်းနည်းမူးသွားတယ် “    မျက်လုံးက မှေးမှေးလေးဖြစ်နေပြီး စကားပြောတာက လျှာ လုံးနေပေမဲ့ မာ့ရင်သားတွေကိုတော့ သူ့လက်ကြီးနဲ့ လာဆုပ်ကိုင်သေးတယ်။ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့ မပျော့မမာ နဲ့ သူ့ညီတော်မောင်က   နီညိုရောင်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့၊ ဒါဟာ မာ့အတွက် သေခြာမြင်ဘူးတဲ့ ဒုတိယမြှောက်ယောက်ျားတန်ဆာပါပဲ။ မောင်မျိုးတုန်းက ညဘက်မှောင်ထဲမှာပဲ ကိုယ့်ပေါင် ကြားဝင်ထွက်တာခံစားဘူးတာ။ ဦးငယ်ကျတော့ သေသေခြာခြာကို ကိုင်တွယ် ပုလွေလည်းမှုတ်ခဲ့ဘူးတယ်။ အခုကတော့ ကိုယ့်ယောက်ျားဆိုတဲ့ အသိနဲ့  ရင်တော့ နည်းနည်းခုံလာတယ်။ ညတိုင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် ငါနဲ့ ချစ်ရတော့မဲ့ ကောင်ကြီးပါလားလို့ တွေးရင်း မာ့လက်ကလေးနဲ့ အသာကိုင်ကြည့်လိုက် တယ်။ မာ့လက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့်ထင်တယ်၊ သူ့ကောင်ကြီးက ချက်ခြင်းလိုလို လှုပ်ရှားလာတယ်။ မာလည်း ဦးငယ်ပြောထားတာ သတိရသွားလို့  ကမန်းကတန်းပြန်လွတ်ချလိုက်မိတယ်။ ပထမဆုံး အကြိမ်မှာ ယောက်ျားပစ္စည်းကို တခါမှ မမြင်ဘူးသလို၊ ရှက်သလို ဟန်ဆောင်ရအုန်းမယ်၊ လက်နဲ့ လုံးဝ မကိုင်နဲ့ဆိုတာလေ။

ကိုသက်ကို မနိုင်မနင်းနဲ့ပဲ တီရှပ်ဝတ်ပေးပုဆိုးဝတ်ပေးပြီးမှ စနိုးတာဝါလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ ဆီပြန်နေတဲ့ မျက်နှာကို ပွတ်သတ်သုတ်သင်ပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်လုံး တွေ ပွင့်လာတယ်။ ” ဟင်မာ မအိပ်သေးဘူးလား၊ ဆောရီးကာ ကိုနည်းနည်းမူးသွားတယ်”   နောက်တော့ မာ့ကိုယ်လေးကို သူ့ပေါ်ဆွဲချလိုက်ပြီး မာ့မျက်နှာ အနှံ့ကို နမ်းတော့တယ်။ မာ့ပေါင်ရင်းမှာ သူကောင်ကြီးမာမာတောင်တောင်နဲ့လာထောက်နေတာခံစားလိုက်ရတော့ သူစိတ်ထလာပြီ ဆိုတာသိလိုက်ရ တယ်။ မာ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲလှည့်ပြီးသူက မာ့ကိုယ်ပေါ်မှောက်လိုက်တော့ မာလည်း ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ သူ့ပုဆိုးက ခုနကထဲက မာက  စွတ်ရုံစွတ်ပေးထားတာဆိုတော့ ခုက သူကန်ခွျှတ်လိုက်တာနဲ့ ခြေရင်းဘက်ပုံသွားပြီ သူ့လက်တွေက မာ့ညဝတ်ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ သူ မာ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ဒူးတွေနဲ့ကားလိုက်ပြီး သူ့ကောင်ကြီးကို မာ့ပိပိလေးအဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ မာ စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့ပိပိလေးက အရည်စို့နေလို့တာ တော်တော့တယ်။ ဒါတောင် သူ့ကောင်ကြီးစွတ်ကနဲ ဝင်လာတော့ မာ အာ့ကနဲတောင်အော်လိုက်မိတယ်။ သူ့ကောင်ကြီးက ဦးငယ်နဲ့ အရွယ်သိပ်မကွာလို့ လားမသိပါဘူး၊ မာ့ကိုယ်ထဲမှာ စေးကျပ်ကျပ်ကလေးပါပဲ။ သူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အချက်နှစ်လောက်ဆောင့်လိုက်ပြီးချိန်မှာ မာ့ကိုယ်လေးထဲကို  အရည်ပူတွေ ဖြန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။ သူမာ့ကို ဖက်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ မာ့လည်းလေးတာနဲ့ အသာတွန်းလိုက်တော့ဘေးကို  လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ ဟောတော့၊ ဘာမှ လည်းမပြောဘူး။ ဟောက်သံလေးထွက်လာပြီး အိပ်ပျော်သွားပြီ။

မာအိပ်ယာပေါ်ကထ ရေချိုးခန်းသွား၊ ကိုယ့်ဘာသာ သန့်စင်လိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်ပြန်လာ သူ့ကို လည်းစောင်ခြုံပေးရင်း ဘေးမှာပဲ အသာလှဲအိပ်လိုက် တယ် မျက်လုံးတောင်ကြောင်နေသလိုပဲ။  ” ဟေး မာ၊ မိန်းမ၊ ဆောရီးကွာ ညက ကိုယ် နည်းနည်းမူးသွားတယ်။”   မာ ညက တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပဲ  မိုးလင်းကာနီးမှ အိပ်ပျော်တော့ သူနိုးသွားတာတောင်မသိလိုက်ဘူး၊ အမူးသမားတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း နည်းနည်းမူးသွားတယ် ဆိုတာပဲ ထပ်ကာတလဲလဲ  ပြောနေတယ်။ ” အောင်မယ် မူးပေလို့ပဲ၊ ကို အရမ်းကြမ်းတာပဲကွာ ၊ဟွန့်ဘာမှန်းလဲမသိဘူး”    ” ဟုတ်လား ဆောရီးကွာ၊ ကို သိတော့သိတယ်၊ မူးနေတော့  လူက အသိစိတ်ဝင်လာလိုက် အိပ်ပျော်သလိုဖြစ်သွားလိုက်ဖြစ်နေတာ၊ ကို အရမ်းကြမ်းမိသွားလား”  ” အင်းပေါ့၊ မာက သူတို့ ယောက်ျားလေးတွေ ဟိုဟာ ကြီးက အဲလို အကြီးကြီးနဲ့ မာမာကြီး ဖြစ်မယ် ဆိုတာတောင် သေခြာမသိဘူးလေ။ ညက မာ့ဟာလေးတခုခု ဖြစ်သွားပလားလို့ ရေချိုးခန်းမှာ ရေဆေးရင်း  သေခြာကြည့်လိုက်ရသေးတယ်” ” ဆောရီးကွာ၊ နောက်ဆို အဲလိုမဖြစ်စေရပါဘူး၊ လာလာ အနာကို ဆေးထည့်ပေးမယ်ခိခိ “  ” ဟင့်အင်းကွာ၊ ခုတော့ရ သေးဘူး ဟိုထဲမှာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်နေသေးတယ်၊ မာကြောက်တယ်၊ ငပလီရောက်မှ နော်၊ မာတို့က တသက်လုံးအတူနေသွားရမှာပါကိုရယ်၊ လောမနေပါ နဲ့” ” အင်း အဲဒါလည်းဟုတ်တာပဲ၊ ကဲ ထထ ဘရိတ်ဖတ်သွားစားရအောင်”   အင်း မင်္ဂလာဦးည တော့ အခက်အခဲမရှိ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရလေပြီ။ မာ့ရင်ထဲ နည်း  နည်းအေးသွားတယ်။ ကိုသက်ကိုလည်း သနားတော့ သနားတယ်။ အင်းလေ၊ မာက နောက်ဆိုရင်တော့ သစ္စာရှိရှိနဲ့ ချစ်သွားမှာပါ။ လို့စိတ်ထဲပြောနေမိ ယ်။ ငပလီရောက်တော့လည်း အဆင်ပြေသွားကြတာပါပဲ၊ အစပိုင်းတယောက်နဲ့ တယောက် ရှိန်းနေကြ။ သူကလည်း မာ့ကို အားနာ၊ မာကလည်း ကိုယ့်ရဲ့  ကျွမ်းကျင်မှုတွေကို သူမသိရအောင် ဟန်ဆောင်ရ နဲ့၊ နောက်ရက် တွေကြတော့လည်း အပြင်တောင် သိပ်မထွက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ စားလိုက် လုပ်လိုက်ပေါ့  ခိခိ။ ဒါပေမဲ့ တနေ့ သုံးလေးချီထက်တော့ သူလည်းမတတ်နိုင်ဘူး၊ သူဘယ်လိုမှ မလာတော့ရင် သောင်ပြင်ပေါ်ထွက် ပြီးလမ်းလျှောက်ကြတယ်။ ဟို အကြောင်းဒီအကြောင်းပြောကြတယ်။ အဲလိုနဲ့ပဲ ဟန်းနီးမွန်းပြီးသွားတော့ မာတို့ ကိုယ့်အိမ်ရှိရာကို ပဲ ပြန်လာခဲ့ကြပြီး အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို စရတော့ တာပေါ့ရှင်။

မာက နဂိုထဲက သိပ်ပြီးအချက်အပြုတ်ကလည်းတတ်တာမဟုတ်တော့ အိမ်မှာကူဖို့ ကောင်မလေး တယောက်ကို ကိုကပဲ ရှာပေးထားတယ်ရှင့်၊ မာလည်း  တပ်နဲ့ နီးတဲ့ ကျောင်းမှာ သွားလုပ်နေတယ်။ မာ့လိုပဲ ဗိုလ်ကတော်တယောက်ဖြစ်တဲ့ မမာလာ လည်း ကျောင်းဆရာမပဲ ဆိုတော့ အဖေါ်ရလို့ အတူတူ သွား ကြတယ်။ ရင်းနှီးလာတော့မှ မမာလာဆီက တပ်ထဲက အကြောင်းတွေလည်းသိလာရတော့တယ်။    တပ်ထဲမှာ အလုပ်မလုပ်ပဲ ဗိုလ်ကတော်အဖြစ်နေကြ တဲ့ ဝေမာ တို့ ဖြူဖြူစိုး တို့ အကြောင်းအတင်း ပြောတာကြားရတယ်။ မာကတော့ အရင်က မသိပါဘူး အဲဒီ အမ တွေက အပျံစား ဝတ်စားလို့ ရုပ်ကလေး တွေကလည်း ချောတယ်လို့ မဟုတ်ပေမဲ့ ပြင်တတ် ဆင်တတ်လို့ ချစ်စရာလေးတွေလို့ ပဲ ထင်ခဲ့တယ်။ မမာလာ ပြောပြမှ သူတို့က သူတို့ ယောက်ျား တွေ  နေရာကောင်းရဖို့၊ ရှေ့တန်းသိပ်မသွားရဖို့ ကို၊ အဘ တွေ။ ကို အရမ်းဖားဆိုပဲ။ တပ်ရင်းမှုးကတော် အတွက်ဆိုရင် အိမ်မှာ ခိုင်းတဲ့ ကောင်မတွေလို လိုက် လုပ်ပေးရတာနဲ့၊ တပ်ရင်းမှုးတယောက်ထဲ ဆိုရင် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တော့မလောက်ပဲ နဲ့။ အဲလိုဟာ တွေသိလာရတယ်။ နောက်ပြီး ဟိုလူနဲ့ ဘာလိုလို ဒီလူ နဲ့ ဘာလိုလို သတင်းတွေလည်းထွက် ဆိုပဲ။ မာတော့ မမာလာ ပြောသမျှ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကို ဖြစ်နေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ ဟုတ် သား၊ သူတို့ ယောက်ျားတွေက ကို့လောက် ရှေ့တန်းမသွားရဘူး။ အမြဲလိုလို ပဲ တွေ့နေရတယ်။ နည်းနည်းပါးပါး ပေါင်းထား သင်းထားမှပဲလို့ မာစိတ်ထဲ တော့ တွေးနေမိတယ်။

တနေ့တော့ တပ်ရင်းမူးကတော်က အလှူ အကြီးအကျယ်တခုလုပ်တယ်။ တပ်နဲ့ မလှမ်းမကမ်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပေါ့၊ မာတို့လို ဗိုလ်ကတော်တွေ၊  စစ်သားမယားတွေ အကုန်မနေရ ဝိုင်းလုပ်ကြရ တာပေါ့။ အလှူ နေ့ကျတော့လည်း အပျံစား ဝတ်စား ပြီး တယောက်နဲ့ တယောက် အပြိုင်အဆိုင်ပေါ့။   ဒါပေမဲ့ တပ်ရင်းမှုူးကတော်ထက်တော့ ပိုပြီး ဝတ်စားလို့မရဘူးလေ။ တော်ကြာ စောက်မြင်ကပ်ပုဒ်မနဲ့ ငြိနေမယ်။” ဟဲ့ ညီးက ဘယ်သူလည်း ငါအရင်က  မမြင်ဖူးပါဘူး”  ” အဘ ဒါက ဗိုလ်ကြီး ကိုကိုသက် ရဲ့ မိန်းမလေ၊ သူတို့ တပ်ကို ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး”    မမာလာ က သွက်သွက်လက်လက် ဝင် ပြောလိုက်လို့ တပ်ရင်းမူးသူရမောင်မောင်ထန် က ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ကျေနပ်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ ” အော်အေး အေး အဲဒီတလောက ငါ ရန်ကုန်မှာ  အစည်းဝေးသွားတက်နေလို့ မသိလိုက်တာနေမယ်”   အမလေး အဲလူကြီးရဲ့ မျက်လုံးတွေက မာ့ တကိုယ်လုံးကို ထိုးဖေါက်မြင်နေသလိုပဲ၊ ကြည့်လိုက်တာ  စူးစူးဝါးဝါး။ မာ့ရင်တွေတောင် ခုံသွားတယ်။ လူကြီးကလည်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နဲ့၊ နူတ်ခမ်းမွှေးစစ။  ” ဟဲသမီးနာမည်က ဘယ်လိုခေါ်သလဲကွ ယ့်”  “မာမာမြင့်ပါ အဘ “ မာလည်း သူများတွေ ခေါ်သလိုပဲ အဘလုပ်ချလိုက်ရတယ်၊ ဘယ်လိုရာထူးတပ်ခေါ်ရမှန်းလည်းသိမှ မသိတာ။  ” အေးအေး  ကွယ်၊ အိမ်လေးဘာလေးလာလည်လေကွာ၊ အဘတို့က မိသားစုတွေပဲဟာ။နော်” ” ဟုတ်၊ ဟုတ်ကဲ့ အဘ”

မောင်မောင်ထန်မှာ နာမည်နဲ့လိုက်အောင်ထန်သူဖြစ်လေသည်။ ဗိုလ်ကြီးဘဝနှင့် ရှေ့တန်းမှာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစုတွေနှင့် ဖြစ်သောတိုက်ပွဲတွေမှာ၊ ရွာ တွေထဲ ဝင်စီးပြီးရင်၊ သူပုန်နှင့် အမျိုးတော်သည်တို့၊ သူပုန်မယားတို့ ဆိုသည့် မိန်းခလေးများကို စစ်ဆေးရမည်ဟု ခေါ်ယူပြီး မတရားကျင့်လေ့ရှိသည်။ မလို သူအချို့က တိုင်တန်းသောကြောင့် အထက်က သူ့ကို အရေးယူရလေ့ရှိသည်။ အရေးယူသည်ဆိုတာကလည်း တပ်ပြောင်းလိုက်ခြင်းမျှသာ၊ ဆိုတော့ သူ့ဇ ရိုက်က ဘယ်လိုမှ ဖျောက်မရ။ ခပ်ဆိုးဆိုး သွမ်းသွမ်းသာ နေတတ်သည့် ဝသီကြောင့်ပဲလား၊ သူတို့ အထက်က တပ်ရင်းမူး တယောက်၏ သမီး ရုပ်ဆိုးဆိုး၊  ဝတုတ်တုတ် တယောက် ကို လက်ထပ်ယူလိုက်လို့လားမသိ။ ရာထူးတက်တာကလည်းမြန်သည်။ အပွင့်ကြီး၊ ရာထူးကြီးလာတော့ ကိုယ်တိုင်ထွက်တိုက် စရာမလိုတော့၊ ရှေ့တန်းသွားစရာမလိုတော့ နောက်တန်းမှာပဲ စားတော့သည်။ စစ်သားကတော် ဗိုလ်ကြီးကတော် ချောချောလှလှ တောင့်တောင့် လေးတွေ၊  နည်းနည်းထထရွရွလေး တွေဆိုရင် သူနှင့်မကင်းပေ။ မိန်းမကလည်း ဝါသနာတူ။ တပ်ထဲက ကောင်လေး ငယ်ငယ်လေးတွေ၊ အိမ်မှာ  လက်တိုလက်တောင်းခိုင်း၊ နင်းနှိပ်ခိုင်း ရင်း နှင့် ဟိုဟာဒီကာ အရသာခံသည်။ ဘယ်လောက်အဆင့်အထိ လုပ်သည်ပေးသည်ခံသည် ကိုတော့ ဘယ်သူမှ  သေခြာမသိကြ။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ လည်း အပြင်မှာ ထုတ်ျမပြောရဲလို့ဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ယားလို့ ပြောမိပါက ကြားရသည့်လူက သွားဂုံးချော လိုက်ရင် ပြောသည့်သူသေပြီသာမှတ်။ ဘဝပျက်မည့်အရေးဖြစ်သည်။ ဆိုတော့ အပုတ်နံ့ကို ဘယ်သူမှ မလွှင့်ရဲ။ မိန်းမ က ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကဲနေသည်မို့  ယောက်ျားကိုလည်း မနိုင်မည့်အတူတူ လွတ်ပေးထားလိုက်တော့ သူတို့ အိမ်ထောင်ရေးက အဆင်ပြေနေသည်။ ခလေးတွေလည်း အရွယ်ရောက်လို့  တက္ကသိုလ်တွေ တက်နေပြီ ဆိုတော့ သူတို့က ပိုလွတ်လပ်နေကြသည်။

အခု သူရမောင်မောင်ထန် အလှူမှာတွေ့လိုက်ရသည့် ၊ အသစ်ကလေး မာမာမြင့်ကို  စားချင်ဝါးချင်စိတ်တွေ သွေးသားထဲမှာ ဆူဝေကြွနေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဘ လိုင်းကြီးတော့ လုပ်လို့ရမည်မဟုတ်သည်ကို အတွေ့အကြုံအရ သိနေပြီမို့  ဖြည်းဖြည်းချင်းသိမ်းသွင်းရသည်။ သူ့အိမ်ကို ခေါ်သည်၊ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှင့်  မသိမသာပစားပေးသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဗိုလ်ကြီးကတော်လေး မာမာမြင့်က တပ်ရင်းမှူး အိမ်မှာ ရင်းနှီးသည့် အတွင်းလူ ဖြစ်လာရသည်။  ရင်းနှီးလာတော့  မိန်းမတို့ထုံးစံ၊ ကိုယ်ပြောကြည့်ရင် ရနိုင်မလားဟု ထင်လာပြီး၊ မာမာမြင့်က အဘကို ကပ်တိုးလေး အပူကပ်ကြည့်သည်။ သူ့ယောက်ျားကို အန္တရာယ်နည်း သည့်နေရာမှာပို့စတင်း ပြောင်းပေးလို့ ရနိုင်မလားပေါ့။ သူရမောင်မောင်ထန် က အကွက်ဝင်လာပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီ။ လေးလေးနက်နက်စဉ်းစားသလို  ဟန်လုပ်ပြီး။ ဒီတခါ ဌာနချူပ်ရောက်လျှင်အထက်ကို တင်ပြပေးမည်၊ အခုတော့ သူဘာတတ်နိုင်မလဲ ဆိုတာ ကြည့်ရှုထားပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သည်။  အခု တော့ ဒိပြင်အလုပ်တွေ ရှုတ်နေသေးလို့၊ သေသေခြာခြာပြောကြရအောင် မာမာမြင့်ကျောင်းပိတ်သည့်တရက် စနေနေ့လောက် အိမ်လာခဲ့ဖို့ပြောလိုက် သည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အိမ်က ဟာကြီး ရန်ကုန်သွားနေသည့် အပတ် မှာ ဗိုလ်ကြီးကိုကိုသက်၏ မယားချောလေး သူ့ဆီလာမယ် ဆိုတော့။ ကျူပ်လည်း  ကန်တော့ခံတုန်းက ရထားတဲ့ ဗိုင်ရာဂလာလေး သိမ်းထားတဲ့ နေရာက နေ ထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျူပ်တို့ အရွယ်က မလွယ်တော့ဘူးလေ။ ဗိုင် ရာဂလာကူမှ ပဲ အဆင်ပြေတော့တာ။ အဲကောင်က ဈေးသိပ်ကြီးလို့ ဘီပီအိုင်က ထုတ်တဲ့ စပါး ကဒ်လေး တွေပဲ သုံးလေ့ရှိတာ။ ဒီနေ့တော့ စပယ်ရှယ်မို့ ဗိုင် ရာဂလာဆောင်ထားတာ။ ဒါပေမဲ့ ကောင်မလေးလာမလာမသေခြာသေးလို့ မသောက်သေးဘူး။ ကောင်မလေး ကိုယ့်အိမ်ဆီ လမ်းလျှောက်လာတာကို  လှမ်းတွေ့ရမှပဲ ဆေးကို ကမန်းကတမ်း ထုတ်ပြီးသောက်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီး ပြာပြာသလဲ နူတ်ဆက်ပြလိုက်ရတယ်။

” ဟာ သမီးလေး ဘယ်ကနေဘယ်လို မျက်စေ့လည်လာတာလည်းကွ၊ လာလာ၊ အိမ်ထဲခနလာအုန်း နေပူတယ်”အိမ်ထဲမှာ ဒေါက်တိုမယ်ရ လုပ်ပေးနေတဲ့  စစ်သားလေးကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်ကထဲက ဟိုကောင်က ဓါတ်နေပြီ အပြင်ထွက်ပြီး တံခါးကို ပိတ်သွားလိုက်တယ်။ ဘယ်ကောင်မှ မဝင်လာအောင် သူ အပြင်က စောင့်နေလိမ့်မယ် ဆိုတာ ထုံးစံမို့ ကျူပ်က သိနေပြီလေ။ ” ကဲ ထိုင်ပါအုန်းကွ သမီးရ၊ နေပူကြီးထဲကွာ မလာစဖူး ဘာတွေများအရေးကြီးလာတာ လဲ”  ” အင်း အဘကို အပူကပ်သလိုများဖြစ်နေမလားမသိဘူး “   ” အမလေးကွာ ဘာများတုန်း ပြောမှာ ပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီလူနဲ့ဒီလူကို၊ “   ” ဒီလိုအဘ  ရေ သမီးတို့က လေ အိမ်ထောင်ကျတာကမှ မကြာသေးဘူး၊ ကိုက တချိန်လုံး ရှေ့တန်းပဲ သွားနေရတာပဲလေ။ သမီးတို့က အေးအေးဆေးဆေး အတူတူ တောင် သေခြာမနေရသေးပါဘူး အဘရယ်။” ” အင်း အဲဒါတော့ အဘလည်း ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်ကွယ်၊ အဘလည်း စစ်ထဲစဝင်ကာစ က အဲလိုပဲ သားပြစ် မယားပြစ် ရှေ့တန်းထွက်ကြရတာ၊ နိုင်ငံတော်က ပေးအပ်လာတော့လည်း မလွှဲမရှောင်သာဘူးပေါ့ကွယ်”  ” ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် အဘရယ်၊ ဒါပေမဲ့  တချို့တွေကျတော့လည်း အိုးနဲ့အိမ်နဲ့ မကွာပဲ နိုင်ငံတော်အတွက် လုပ်နေကြရတာပဲလေ၊ အဘ ကြည့်ရှုလုပ်ပေးနိုင်မယ် ထင်လို့ပါ၊ သမိးကို သနားရင် လုပ် ပေးပါလား အဘရယ်နော်နော်”  ကောင်မလေးက လည်း အလာကြီးပဲ၊ အဟီး ကျူပ်ထိုင်နေတဲ့ နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ် ကျူပ်ဘေးမှာ လာကပ်ထိုင်လိုက် ပြီး ကျူပ်လက်မောင်းတွေကို သူ့လက်နုနုလေး နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လာချွဲတာ ဆိုတော့ ကျူပ်လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးအောက်က ဒေါင်ကနဲ မာတက်လာ တာပေါ့။ အဟင်းဟင်း သူက အဲလောက်လေး ပေးပြိးတော့ လိုချင်တာ ရမယ်များမှတ်နေတယ်။ ကျူပ်တို့က အံတိုနေပြီ၊ ဒါမျိုးတွေ ဟဲဟဲ။

” အင်းပါသမီးရယ်၊ သမီးကို မြင်မြင်ချင်းကတဲက အဘက သမီးလေးလို ချစ်တာ၊ မွေးစားချင်စိတ်တောင်ပေါက်တာ။ ဒါပေမဲ့ အဘလည်း အထက်က  အမိန့်ကို နာခံရတာပဲမဟုတ်လားသမီးရယ်၊ ဒီတခါ၊ ရုံးချူပ်သွားရင် အဘ ပြောပေးကြည့်ပါအုန်းမယ်”   ” လုပ်ပေးပါအဘရယ်၊ သမီး က အဖေအမေပြစ် ပြီး ယောက်ျားနောက်လိုက်လာရတာ၊ ယောက်ျားက မရှိတော့ အထီးကျန်နေရတာပါ။ အဟင့်ဟင့်”   လာပြီလာပြီ မိန်းမတို့ရဲ့ လက်နက်၊ မျက်ရည်စက် တွေ နဲ့ ကျူပ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးလာပြီ။ ကျူပ်ကလည်း ဒါမျိုးစောင့်နေတာမဟုတ်လား။ တဖက်က သူပုခုံးလေး ထိန်းပေးလိုက်ပြီး နောက်တဖက်က ခါးလေး ပေါ် ချက်ချင်းရောက်သွားတယ်။ သိတယ်မလား ဟဲဟဲ လက်ယဉ်တယ်ဆိုတာ။  ” အင်း ပါသမီးရယ် အဘ တတ်နိုင်သလောက်တော့ လုပ်ပေးမှာပေါ့၊  ဒါပေမဲ့ အဲလိုမျိုးတွေက နည်းနည်းတော့ စွန့်စားရတယ် သမီးရဲ့၊ သူများတွေ တိုင်တာတောတာနဲ့ ဆို အဘ အလုပ်လည်းထိခိုက်နိုင်တယ်လေ။”    ”  အီးးးး..ရွှတ်.. အဘ ရယ်၊ ကိုအတွက် အဆင်ပြေမယ်ဆို ရင် သမီးဘာပဲ လုပ်ပေးရလုပ်ပေးရပါ။” ” တကယ်ပြောတာလား သမီးရယ်”  ကျူပ်က ပြော လည်းပြော သူ့ခါးလေးကို ဖက်ထားတဲ့လက်က လည်း သူဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေက တဆင့်အပေါ်ကို ပွတ်သပ်ပြီး ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးပေါ် ခပ်ဖွဖွ လေး အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီလေ။ အဲလောက် ဂွင်ရောက်နေမှတော့ ငါးကြော်မကြိုက်တဲ့ ကြောင်မိုက်ကြီးဖြစ်သွားမှာပေါ့။

ကျူပ်လက်တွေက သူ့နို့အုံလေးတွေကို အကျႌပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး ဖိပြီးနှယ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ငိုရှိုက်သံလေး ရပ်သွားတယ်ဗျ။ မျက်နှာကိုတော့ ကျူပ် ရင်ဘတ်မှာ အပ်ပြီး ငုံ့နေတယ်။ အစဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ မျက်နှာပူ မှာပေါ့လေ။ ကျူပ်လက်ဖဝါးနှစ်ခုလုံးက သူ့ရင်သားနှစ်ခုစလုံးကို အကျႌပေါ်ကနေ  နည်းနည်းဖိပြီးဆုပ်နှယ်လိုက်တော့မှ အသံလေးထွက်လာတယ်။ ” အဘ သမီးအကျႌတွေ ကျေကုန်လိမ့်မယ်တဲ့”   ” အင်းအင်း အဘ သမီးအကျႌချွတ် လိုက်မယ်နော် “ ဆိုတော့၊  ” အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ဖြစ်ပါ့မလားအဘရယ်” တဲ့။   ” ဖြစ်ပါတယ်သမီးရဲ့ ဟိုကောင်တွေ တံခါးဝမှာ စောင့်ခိုင်းထားတယ်၊ ဘယ်သူမှ  မဝင်လာရဲပါဘူး” ဆိုပြီး သူ့နောက်ကျောက ဇစ် ကိုပဲ အသာဆွဲချပြီးဖွင့်လိုက်တယ်။ သူက ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ ငုံ့တိုးနေတာနဲ့ အဲလို အနောက်ဘက်က ဇစ်အ ကျႌ မျိုးနဲ့ကတော့ ကွက်တိပဲ။ ဖွေးကနဲ့ပေါ်လာတဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်က ဘရာဇီယာ အသားရောင်ကလေးရဲ့ ဂျိတ်တွေပါ တခါထဲ ဖြုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။  အဲတော့မှ ချောင်သွားတဲ့ ဘရာဇီယာအောက်က လက်ဝင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပေးနေမိတော့တယ်။ ကျူပ်လီးကြီးကတော့ အတော့ကို မာ တောင် တောင့်တင်းနေပြီ။ သူကလည်း ကျူပ်ကျောပြင်ကြီးကို ကုန်းဖက်လို့ သူ့လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်နေတယ်။ အင်း လေ ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေရ တော့လည်း သူ့ခမျာ ဆာနေရှာမပေါ့။ ကောင်မလေး ရဲ့ နို့လုံးလေးတွေက အနေတော်ပဲ သိပ်မကြီး သိပ်မသေးလေး၊ တွေ။ ယောက်ျားရထားတာလည်း သိပ် မကြာသေးလို့ထင်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း သိပ်မကြီးဘူး၊ အခုစိတ်ထပြီးတော့ မာတောင်နေတာတောင်သေးသေးလေးတွေ။ ကျူပ်လက်မ လက်ညိုးနဲ့ ညှပ်ပြီးလိမ့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အဟီးး။ ကျူပ်လည်း နို့တွေ အားရအောင် ဆုပ်ကိုင်နှယ်ပြီးမှ သူ့လက်မောင်း နှစ်ဘက်က ကိုင်ပြီး။

” ကဲကဲ သမီး ဒီရှေ့မှာ ခနလေးထိုင်”   ကျူပ်ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့အကျႌနဲ့ ဘာရာဇီယာကို အောက်ခြေကနေကိုင်ပြီး  မချွတ်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး လက်မြှောက်ပေးတယ်၊ ခုတော့ ကျူပ်ရှေ့ မှာ အပေါ်ပိုင်း ဘလာနဲ့ ငုတ်တုတ်လေး ဖြစ်သွားမှ ကျူပ်လည်း ပုဆိုးဖြည် ချလိုက်တယ်။ ပြောင်ကြီးက တော့ ဒေါင်ကနဲ ပေါ့။ ကျူပ်ရဲ့ စံချိန်မှီ ဒုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကောင်မလေး မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်သွားလေရဲ့။ ကျူပ်က သူ့ရဲ့  ခေါင်းလေးကို လက်နဲ့ဆွဲယူလာတော့ ကျူပ်ကောင်ကြီးက သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ပေါ့။ သူလေးကလည်းသိရှာပါတယ်။ နူတ်ခမ်းနုနု လှလှလေး နှစ်ချပ်ပွင့်ဟလာတယ်။ ကျူပ်လည်း ဆိုဖာ အနားစောင်းကို ဖင်နည်းနည်းရွေ့ပြီးတိုးလိုက်တော့ ဒစ်ထိပ်ဖူးက သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ထိုးမိသွား တယ်။ သူက ခေါင်းလေးကို အသာငုံ့ပြီး ပြောင်ကြီးထိပ်ဖူးကို အသာလေးငုံခဲလိုက်တယ်။ အား၊ နွေးပြီးတော့ အိနု နေတာပဲ။ သူက သူ့နူတ်ခမ်းလွှာအစုံနဲ့  ကျူပ်လိင်ချောင်းကြီးကို ဖွဖွလေး ဖိညှပ်လိုက်ပြီးအသာလေးစုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လှုပ်ရှားပေးတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့  ပုလွေဗျာ။ ကျူပ်လက်တွေက သူ့ဆံပင်တွေကြားထဲထိုးဖွကစားရင်း လိင်တန်ကြီးပေါ်က အရသာတွေကို မျက်စေ့မှိတ်ဇိမ်ခံမိနေတော့တယ်။မာတော့ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုတောင် အံဩမိပါရဲ့။ ငါ့ကို အညှာလွယ်ပြီး ရွနေတဲ့ ကောင်မလို့များထင်သွားမလား တောင် စိုးရိမ်မိတယ်။

တကယ်ကတော့ မိန်းမ တို့ တပ်အပ်တဲ့  ပညာနဲ့ အိစိကလီ၊ ဟိုပုတ်ဒီပုတ်လောက်လေးလုပ်၊ အဖိုးကြီးကို နည်းနည်းပါးပါး လေး ညှလိုက်ရင် လိုချင်တာ ရမှာပဲလို့ တွက်ထားတာ အခုတော့ သူ့လီး တောင် ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေရပါပြီကော။ အဘ မျက်လုံးတွေကလည်း တော်တော်တော့ အားကောင်းတယ် ပြောရမယ်၊ မာ့ကို စူးစူးရှရှ ကြည့်နေက ထဲက မာ့ရင့်ထဲမှာ တမျိုးကြီး။ ကိုက ရှေ့တန်းထွက်သွားလို့ မာ့မှာ ပြတ်လတ်နေရတာက လည်းကြာလှပြီမလား။ အင်း ပြီးတော့ ပြောရအုန်းမယ်၊ ကို ရှေ့တန်းထွက်သွားလို့ မာက ငတ်မွတ်လို့ တခါတခါ ကိုယ့်လက်နဲ့ စိတ်ဖြည်ဖျောက်မိ တဲ့ အခါမှာလည်း ကို့ ကို မတွေးမိဘူး၊ ခစ်ခစ်။ မာ့ စိတ်ထဲ ပေါ်လာ တာက ဦးငယ်လေ။ မာ့ဘဝမှာ ပထမဆုံး လိင်ကိစ္စ အရသာကို ပေးသွားပြီး ပန်းဦးချွေသွားတဲ့ ဦးငယ်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်ဆံတတ်တဲ့ ဦး ငယ်ကို ပဲ သွားသတိယနေမိတယ်။ အဲတော့ အခု အဘကလည်း ဦးငယ်လိုမျိုး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ အသားညိုညို  ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းဆိုတော့၊ အဟိ။ အဘကတော့ ဦးငယ်ထက်တောင်ကြီးအုန်းမယ်ထင်တယ် အသက်ပြောတာ။ ပြောင်ကြီးကတော့ သိပ်မကွာပါ ဘူး။ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ အဘက လက်ဆွဲပြီး သူ့ရှေ့ မှာထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့လည်း မာ မငြင်းမိဘူး။

မာ့မျက်နှာရှေ့ တယမ်းယမ်းနဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးက လည်း မာ့ ကို လာစုပ်ပါတော့လို့ ပြောနေသလိုပဲ။ မာ့နူတ်ခမ်း တွေ အလိုလို ပွင့်သွားခဲ့ရပြီ။ ခွင့်လွှတ်ပါကို ရယ်။ ကို့အတွက်ပါ၊ ( ခစ်ခစ်၊ အဲလိုလေး လှည့်တွေးလိုက်တော့လည်း နည်းနည်း အပြစ်ကင်းသွားသလိုပဲ )။    ပါးစပ်ထဲရောက်လာပြီးမှ တော့ တတ်တဲ့ပညာမနေသာ ဆိုသလိုပဲ မာ့ပုလွေအစွမ်းကို ရှိသမျှထုတ်ပြလိုက်မိတော့တယ်။    ” အား ကောင်းလိုက်တာ သမီး ရယ်၊ ဘယ်ကနေများ တတ်ထားတာလဲ၊ အီးးးးးး၊ ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..”  အဘ စိတ်တောင်မထိန်းနိုင်ပဲ သူ့ဖင်ကြီးကြွပြီး ကော့ထိုးလိုက်တာ မာ့ အာဂေါင် တောင်သွားထောက်မိပြီး ပျို့ကနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။  ” အို့ ဆောရီး ဆောရီး သမီးရယ်။ ကဲကဲ ခနထပါအုန်း ပထမဆုံးအခါတော့ အဘ လွယ်လွယ်မပြီးချင် သေးဘူး”  ” အို.. အဘကလဲ..”  မာက အထလိုက်မှာ မာ့ထမိန်ကို ဗြုံးကနဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ ခံလိုက်ရလို့ မာ ရုတ်တရက် ရှက်သွားပြီး အလန့်တကြား အော်လိုက်မိတယ်။  ” အဘရယ် ဧည့်ခန်းကြီးမှာ”  ” သမီးကလည်း ဘယ်သူမှ ဝင်မလာရဲပါဘူး ဆိုတာကွာ ဟဲဟဲ သမီး ပေါင်လုံးလေးတွေက လှလိုက်တာ ကွာ”  ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မာ့ ပင်တီကို ပါဆွဲချွတ်တယ်၊ ရှက်လိုက်တာရှင် ကျမ ပိပိလေးမှာ အရည်တွေ စိုရွဲနေတာ သူတွေ့သွားပြီပေါ့။  ” လာပါအုန်း၊ ရှေ့နား တိုးပါအုန်းကွ” မတ်တတ်ရပ်လျှက်ဖြစ်နေတဲ့ မာ့ကို အဘက ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုင်ပြီးသူ့ဆီ ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ သူက ဆိုဖာမှာ ရှေ့တိုးထိုင်နေတာမို့ မာ့စောက် ဖုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မျက်နှာနဲ့က ကွက်တိပါပဲရှင်။ ဟင်၊ အဘက ငုံ့ပြီး မာ့ ပိပိလေးကို အားရပါးရရက်ပါလေရောရှင်။ နောက်တော့ သူ့လျှာထိပ်ကြီးနဲ့ မာ့ စောက် စေ့လေးကို အတင်းတတွတ်တွတ်နဲ့ ထိုးနေတော့ မာ မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ ဒူးခွေမကျသွားအောင် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းထားလိုက်ရပါတယ် ရှင်။ သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေကလည်း မာ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေတယ်လေ။ သူက မာ့ပိပိလေးကို ရက်နေရင်းက သူ့လက်ချောင်းတချောင်းကို တံတွေး စွတ်လိုက်ပြီး မဖင်ပေါက်လေးကို လည်းလာဆွနေတယ်။ သူ့လျှာထိပ်က မာ့အစေ့လေးကို အစွမ်းကုန်ဆော့ကစားနေတော့ မာ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး အဘ  ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲပြီး အကြောတွေ တဆပ်ဆပ်တုန်လို့ အရသာ ထွတ်ထိပ်ရောက်သွားရတော့တယ်။ မာပြီးသွားမှန်းလည်း အဘက သိပါတယ်။ မာ့ ကို  ဘာဂျာပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပ်ကို ခွာလိုက်တယ်။ မာ့ကို သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ဖို့ လက်နဲ့ ပုတ်ပြလိုက်တယ်။ မာလည်းမောမောနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက် တယ်။ အဲတော့မှ သူက မာ့အကျႌနဲ့ ဘရာဇီယာကို ချွတ်ပါတော့တယ်။ခုတော့ မာ တယောက် အဘ ဧည့်ခန်းမှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဝတ်စုံနဲ့ အဘပေါင် ပေါ်ထိုင်ရင်သားဖြစ်နေရပါပေါ့လား။

အဲတော့မှ အဘက မာ့နို့တွေကို ခလေးလေး လို စို့တော့တာပါပဲ။အင့် ယားလိုက်တာရှင်။ သူ့ နူတ်ခမ်းမွှေးတွေကလည်း ခြစ်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာ့ နို့သီး ခေါင်းလေးတွေက အရမ်းကို အထိမခံဘူးရှင့်၊ နို့သီးခေါင်းကို ကလိခံလိုက်ရတာနဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးရော။ ခုလည်း မာ မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဟိုဟာ လေးထဲမှာ အရမ်းကို လိုနေပြီ တခုခုတော့ထည့်မှ ရတော့မယ်။ အဘကလည်းကျွမ်းပါတယ်အဲ့ဒါ မျိုးကတော့ သူက မခါးလေးကို ကိုင်ပြီးထခိုင်းလိုက် တယ်၊ သူကလည်း ထရပ်လိုက်ပြီးတော့ မာ့လက်ကလေးကို ဆွဲပြီး ဆိုဖာလက်ရမ်းကို ထောက်ခိုင်းပါတယ် အဲလောက်ဆို မာသိပါပြီး မာ့ကို ကုန်းခိုင်းနေ တာကို။ မာလဲ ခါးလေးလေးညွှတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်တော့တယ်။ အဘက နောက်ကနေပြီး မာ့အဖုတ်လေးထဲ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို တေ့ပြီး စသွင်းပါ တယ်။ မာ့ ပိပိလေးမှာ အရည်တွေက စိုရွဲနေတော့ အဘဟာကြီးက တင်းတင်း စေးစေးလေးနဲ့ ဝင်လာပါတယ်။ အားရပါးရပါပဲ၊ မာ့ဟာလေးထဲ ပြည့်ကျပ် သွားသလိုပဲ။

” အဘရယ် ဖြစ်ပါ့မလား၊ အရမ်းကျပ်နေတယ်နော်၊ မာကြောက်တယ်”   မာလည်း နည်းနည်းတော့ ညှလိုက်ပါတယ်။ တကယ်လည်း နည်းနည်းတော့ ကြောက်နေပါတယ်၊ တော်ကြာကွဲပြဲသွားရင်၊ ဆေးခန်းသွားရမှာ ရှက်စရာကြီးလေ။   ” အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ခလေးရယ် စေးကျပ်နေတာပဲ၊ ဒါမျိုးမလိုး ရတာကြာပြီကွာ” “အို့.. အိ..”  အဘက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဖိထိုးသွင်းထည့်လိုက်တာ မာ့ရင်ထဲတောင်အောင့်သလိုဖြစ်သွားတယ်ရှင့်။ ဒါပေမဲ့ အဘက ဇိမ်နဲ့  ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်။ ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းနဲ့ ဆိုတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပါတယ်။ မာ အသားကျသွားပြီ ဆိုတာသိတာနဲ့ အဘက အရှိန် တက်လာပါတယ်။ သူ့ ဟာကြီးကလည်း မာလိုက်တာ သံချောင်းကြီးကျနေတာပါပဲရှင်။ မာ့ အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ဖိပွတ်ဆွဲနေတာ၊ မာ့အယားတွေကို  ဖြည်ဖျောက်ပေးနိုင်တာမို့။ မာ့အတွက်လည်း အရမ်းကို ကောင်းနေပါတယ်။ မာ့ ပိပိလေးထဲ ဝင်ခဲ့ဘူးတဲ့ လီးသုံးချောင်းက တချောင်းကို အရသာတမျိုး စီကောင်းတာပါပဲရှင်။ အခု အဘကတော့ တော်တော်ကျွမ်းတာမို့ မာ့လက်သည်းတွေက ဆိုဖာအသားကို ကုတ်ခြစ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေမိပါ တော့တယ်ရှင်။

” ဖွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..” “အာ့…အိ..အီး..”  မာ့အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားလို့ ပေါင်သားတွေကို ကျုံ့လိုက်မိချိန်မှာပဲ အဘ လိင်တန်ကြီးထဲက  အရည်ပူတွေကလည်း မာ့ ပိပိလေးထဲကို ဖြန်းထည့်လိုက်တာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ အား။ မာ တော့ လာရင်းကိစ္စ တောင်မေ့နေပါပေါ့လား။   ” ကောင်းလိုက် တာ ခလေးရယ်။ ဒီလို စောက်ဖုတ်မျိုးမလိုးရတာ ကြာလှပြီ”  အဘရဲ့ ဖရုသဝါစာ စကားလုံးတွေက မာ့ နားထဲမှာ တမျိုးကြီးလိုပဲ။ ရှက်သလိုလို၊ တဏှာ စိတ်ပဲ ထလာသလိုလို။ ဘာမှန်းတော့ မသိပါဘူးရှင်။ အတွေ့အကြုံ တမျိုးပေါ့နော်။မာ အဲဒီနေ့က အိမ်ပြန်တော့ အဘ ရဲ့ ကားဒရိုင်ဘာ ရဲဘော်လေးက ကား နဲ့ လိုက်ပို့ပေးလို့ပဲ၊ နို့မို့ဆိုရင် လမ်းလျှောက်ရတာတောင် တမျိုးကြီးဖြစ်နေမှာ။ အဘ ရဲ့ သန်စွမ်းမှုက တော့ အံ့ဩစရာပါပဲ။ မာ့ကို သုံးချီ တိတိ လိုးလိုက်တဲ့  အပြင်၊ သူပြန်မတောင်ခင်စပ်ကြားတွေမှာ လက်ချောင်းနဲ့ထိုးဆော့တာရော၊ ဘာဂျာမှုတ်တာရောနဲ့ အနားကို မပေးတာ၊ မာ့မင်္ဂလာဦးညကထက်တောင် ပိုဆိုးသေးတယ်။ မာလည်းမကောင်းဘူးလား ဆိုတော့ ကောင်းတာပေါ့။ မာလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အခုမှ ပဲ အဲဒီကိစ္စကို တပ်မက်မောသူပါလားဆိုတာကို  ဝန်ခံရတော့မှာပဲ၊ အရင်တုန်းကတော့ ကိုယ်က သိပ်စိတ်ပါလို့မဟုတ်ဘူး၊ သူများက အတင်းအကြပ်စလို့ ပဲလို့ထင်ခဲ့တာ၊ တကယ်တော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က  မက်မက်မောမောကို ကြိုက်နှစ်သက်တာပါလား။

နောက်ပိုင်းကျတော့လည်း အဘ က ကားလွတ်ပြီး လာခေါ်ရင် လိုက်သွားမိတာပဲ။ အဲဒါကလည်း တလမှ တခါလောက်ပါ။ သူ့ အိမ်မှာ သူတယောက်ထည်း ကျန်ခဲ့တဲ့ အချိန်မျိုးကျမှပါ။ တခါ ဆိုလည်း တခါ၊ တန်အောင်ကို လုပ်တာရှင့်။ မာလည်း မကြိုက်ဘူးလား ဆိုတော့ ကြိုက်ပါတယ်။ ခစ် ခစ်၊ ကို  နောက်တန်း မှာပဲ နေရဖို့ ဆိုတာလည်း ပါနေတော့ ခဲတလုံးနဲ့ ငှက်နှစ်ကောင်ပေါ့နော်။   ဒီကြားထဲမှာ ဦးငယ်ရဲ့ သား မောင်မျိုးက မာအခုနေတဲ့ တပ်က မြို့ မှာရှိတဲ့ ကောလိပ်ကို လာတက်မယ်ဆိုတော့၊ မာ့အိမ်မှာပဲ နေပြီးတက်ဖို့ ပြောလိုက်တော့၊ မောင်မျိုးတယောက်ရောက်လာတော့တာပေါ့။      မောင်မျိုးက  အခုတော့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ တကယ့်ကို ယောက်ျားကြီးတယောက် လိုဖြစ်နေပြီလေ။ တပ်ထဲမှာတော့ မာ့ မောင်တဝမ်းကွဲ ဆိုတော့ အဆင်ပြေ တယ်လေ။ တပ်ဝန်းထဲက ကောင်မတွေကတော့လေ သိတယ်မဟုတ်လား၊ နောက်သလိုပြောင်သလိုနဲ့ မတော်လိုက်ရတဲ့ ယောင်းမ ဘာညာနဲ့ လူကို လာ လုပ်နေကြသေးတယ်။ သူတို့မှာလည်း ယောက်ျား တွေရှိရဲ့သားနဲ့၊ အဟင်းဟင်း။   မောင်မျိုး အိမ်မှာရောက်လာပြီး အိမ်မှာနေတဲ့ အခါ စွတ်ကျယ်လက်ပြတ် နဲ့ အိမ်အလုပ်တွေ ဝိုင်းကူလုပ်တော့ သူ့ရဲ့ လက်မောင်းရင်အုပ်တွေ တောင့်တင်းမာကျော နေတာတွေ တွေ့ရတော့မာ့ရင်ထဲ တမျိုးလေးတော့ ဖြစ်မိသား။ သူ တို့အိမ်မှာနေခဲ့ရစဉ်တုန်းက ညဘက်တွေကို သွားတွေးမိတယ်။ မာဦးငယ်နဲ့ မဖြစ်ခင်တုန်းက သူ့အိပ်ယာထဲ အိပ်ပျော်ချင်ရောင်ဆောင်နေတုန်း သူ့ဟာလေး နဲ့ မာ့ဖင်ကြားလာလာပွတ်တာကို သတိယမိသေးတယ်။ အဟီး။ သူအခုရော မာ့အပေါ်မှာ အဲဒီစိတ်တွေ ရှိနေသေးလားမသိဘူး။

ဒီလို နဲ့ ကျောင်းပိတ်တဲ့ တနေ့ မှာ မာနဲ့ မောင်မျိုးတို့ အိမ်မှာ နေ့လည်စာစားပြီးလို့ မီးဖိုထဲ သိမ်းဆည်း ပုဂံဆေး လုပ်နေကြတုန်း ကုလားထိုင်ခြေထောက်နဲ့  မာ့ ခြေသန်းလေး သွားတိုက်မိတာ၊ နာလိုက်တာရှင်၊ မာအသံအကျယ်ကြီးကို အော်လိုက်မိတယ်၊ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မာမရှည်တရှည်လေး ထားထားတဲ့  ခြေသည်းလေးလှန်သွားတာ သွေးတွေလည်းထွက်လာတော့ အဲဒီနေရာမှာပဲ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်မိတယ်။ မောင်မျိုးလည်း ပြာယာခပ်သွားတာပေါ့။  ဂွမ်းတွေယူလာပြီးသွေးတိတ်အောင်ဖိတယ်၊ မာ့ခြေသည်းလေးက အထိမခံနိုင်လို့ သူ့လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။ ” မမ ခနလေး ကျနော်  အရက်ပျံနဲ့ နည်းနည်း သန့်ပြီးသွေးတွေ သုတ်ပေးမယ် တော်ကြာ ပြည်လိုက်လာမှာစိုးလို့”   ” အား….နာတယ်ကွာ မောင်မျိုး၊ ငါ ကြောက်တယ်ဟ အရမ်းမ လုပ်နဲ့ဟာ”  “ဟုတ်ကဲ့ပါမမ ရဲ့၊ ကဲနာရင်ပြော”  မာ မီးဖိုကြမ်းပြင်မှာပဲ ဖင်ချထိုင်နေရင်းက တညီးညီး တညူညူ ဖြင့် မောင်မျိုး အနာကို သန့်စင်ပေး၊  ပတ်တီးစီးပေးတာ ခံရင်းက အနာသက်သာလာပါတယ်။ မောင်မျိုးအဲလိုလုပ်ပေးနေတာကိုလည်း ဇိမ်တွေ့နေသလိုပဲ၊ ခစ်ခစ်။  ” ဟဲ့ ဟဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ နင်ခါးနာ အုန်းမယ်”  ပတ်တီးစီးပြီးသွားတော့ မောင်မျိုးတယောက် မပြောမဆိုနဲ့ မာ့ကို ကျောနဲ့ ဒူခေါက်ကွေးကနေ မ ချီလိုက်လို့ မာ အလန့်တကြားအော်မိတာပါ။  အောက်ပြုတ်ကျမှာစိုးလို့ မာ့လက်တွေကလည်း သူ့ကိုယ်လုံးကို တွယ်ထားမိတယ်။ သူကတော့ ပြုံးပြီး မာ့ကို မာတို့ အခန်းထဲ သယ်သွားပါတယ်။ မာ့ကို ကု တင်ပေါ်အသာလှဲချပေးလိုက်တော့ မာ့ပေါင်တန်တွေက သူပုဆိုးအောက်က မာတောင်တောင်ကောင်ကြီး နဲ့ ပွတ်မိသွားပါတယ်။ မာ့ ကိုယ်ထဲ လျှတ်စစ် ဖြတ်စီးသွားသလိုပဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ မောင်မျိုးမျက်နှာကလည်း တမျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။ မာ့ကိုယ်လုံးက အိပ်ယာပေါ်ကျသွားပေမဲ့ မာ့လက်တွေက မောင် မျိုးရဲ့ လည်ကုတ်မှာ တွဲခိုနေတုန်း။ မာ ကိုယ်နိူက် က ဘာကြောင့်မှန်းမသိမလွှတ်မိတာ။ မာ့ခေါင်းနဲ့ ခေါင်းအုံးနဲ့ ထိမိတဲ့အချိန်၊ မောင်မျိုးရဲ့ မျက်နှာက မာ့ မျက်နှာနဲ့ အရမ်းကို နီးကပ်နေတယ်လေ။ မာတို့ တယောက်နဲ့ တယောက် မျက်လုံးချင်းအကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေမိကြတယ်။

မောင်မျိုးရဲ့ မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း မာ့မျက်နှာဆီကို တိုးကပ်လိုက်တော့ မာ့မျက်လုံးတွေကို ပိတ်လိုက်မိတယ်။ ဘာလာတော့မယ်ဆိုတာသိနေတဲ့ မာ့နူတ် ခမ်းတွေက ပွင့်အာသွားတယ်။ ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ မောင်မျိုး နူတ်ခမ်းအစုံက မာ့နူတ်ခမ်းသားလေးတွေပေါ်လာဖိကပ်ပြီလေ။ မာ့အသွေးအသားတွေ က လည်း  နွေးထွေးလာပြီလေ။    ကျနော် ဘယ်လိုမှ စိတ်ကို ထိန်းလို့မရတော့ဘူးဗျာ။ တကယ်တမ်းကတော့ မမမာ တို့ အိမ်မှာ လာနေကထဲက ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုး ပေါ်မလားလို့ အတွေးနဲ့ တချိန်လုံးစိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရတာ၊ အခုအချိန်မှ မလှုပ်ရှားရင် ဘယ်တော့မှ အခွင့်အရေးပေါ်မယ်ဆိုတာ မသိနိုင်တော့ဘူးလေ။ ကျ နော် ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက မမမာ ကျနော့်အိပ်ယာထဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ ညမျိုးမှာ ကျနော် အနောက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ကျနော့်ညီလေး  ထည့်ပြီး ညှောင့်ခဲ့ရတာ ကို တချိန်လုံးစိတ်ထဲ စွဲနေခဲ့ရတာပေါ့။ အတွေ့အကြုံမရှိခဲ့ စဉ်တုန်းက တော့ မမမာတကယ် အိပ်ပျော်နေတယ်၊ ကိုယ်လုပ်တာကို  ဘာမှ မသိဘူးလို့ထင်ခဲ့မိတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း အတွေ့အကြုံလေး နည်းနည်းရလာတော့မှ အဲဒီတုန်းက မမမာ အိပ်ပျော်နေတယ် ဆိုဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး  ဆိုတာကို သိလာခဲ့ရတယ်။ အဲဒီတုန်းက အခွင့်အရေးက တလက်မလောက် အလိုမှာရှိနေတာကို အသုံးမချလိုက်ရဘူး၊ နောင်တတွေ တစိမ့်စိမ့်ရနေတာ။  နောက်ပိုင်းရီးစားတွေရ၊ ဆော်တွေ ဖြုတ်ရတဲ့ အချိန်ကျမှ တစိမ့်စိမ့်တွေးရင်း နှမြောနေမိတာ။ မမမာရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ဂျောကြီး ပေါင်တန်ကြီးတွေကို  မှန်းမှန်းပြီးထုခဲ့ ရပေါင်းမနည်းတော့ဘူးလေ။ အခု ယောက်ျား ရပြီးမှ ပိုပြီးတောင့်လာသလိုပဲ ဗိုလ်ကြီးကတော် ကျောင်းဆရာမ ဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ နဲ့  လိုက်ဖက်ပါပေ့။

မမမာရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းသွားပြီး ပါးလျလျ နူတ်ခမ်းလွှာလေးတွေက နှင်းဆီပန်းပွင့်ဖတ်ကလေးတွေ လိုပွင့်ဟလာတော့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းတွေနဲ့  အလိုလိုဖိကပ်ပြီး စုပ်လိုက်မိတယ်။ စိုစွတ်ပျော့ပျောင်းလှတဲ့ နူတ်ခမ်းလေးတွေက ချိုမြိန်လိုက်တာ။ ကျနော့်လက်တွေက မမမာရဲ့ ရင်သားတွေကို အကျႌ ပေါ်ကပဲ အသာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်မိတယ်။ မမမာ ရဲ့ နူတ်ခမ်းက အင့်သံလေးထွက်လာတယ်။ ကျနော့်လည်ဂုတ်ကိုလည်း သူ့လက်တွေနဲ့ မသိမသာလေး  ဆွဲထားသလိုပဲ။ မမမာ နူတ်ခမ်းတွေကို အားရအောင်စုပ်ပြိးတော့ အသက်ရှုဖို့ ခနခွာလိုက်တော့။   ” မောင်မျိုး၊ တို့ တွေ မလုပ်သင့်ဘူးထင်တယ်နော်”   ”  အင် ဘာလို့လဲ မမမာရယ်၊ “  ” တို့က မောင်နှမ တွေလေ၊ နောက် တို့က အိမ်ထောင်နဲ့”  ” မောင်နှမက အဝေးကြီးပါ မမမာရယ်။ နောက်ပြီးတော့ ကျနော်တို့  နှစ်ယောက်စလုံးက အရွယ်ရောက်ပြီးသူတွေပဲလေ၊ လက်ထပ်စာချူပ်ဆိုတဲ့ စာရွက်လေးတခုထဲနဲ့ ကျနော်တို့ရဲ့ လွတ်လပ်ခွင့်တွေကို အဆုံးရှုံးခံလိုက်တော့ မှာလား” ” မမာ မသိဘူးကွာ၊ မလုပ်သင့်ဘူးလို့ ထင်မိတာပဲ”  ” ဟင့်အင်း မမမာ၊ ကျနော့်ကို ခုချိန်မှာ ဗိုလ်ချူပ်မှုးကြီးလာတားတောင်မှ နောက်မဆုတ်တော့ ဘူး၊ ကျနော့်ကို ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့နော်”  ကျနော်က ပါးစပ်ကသာ ခွင့်တောင်းနေတာ၊ လက်တလက်ကတော့ မမမာရဲ့ ထမိန်ကို ဖြည်ပြီး သူ့အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ သားရည်မြော့ကြိုုးအောက် လက်ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို စမ်းနေပြီ၊ မမမာက ပါးစပ်ကသာ ဟင့်အင်းလုပ်နေတာ၊ စောက်ဖုတ်ကြီးတခုလုံး ကတော့ ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ ရွဲလို့ပါလား။ ကျနော့်လက်ချောင်းလေးက အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးကို ပွတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ခြေလိုက်တော့

” အွန့်. အို မောင်မျိုးရယ်၊ မမ ကိုဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ” မမမာ လို အိမ်ထောင်သည် အတွေ့အကြုံရှိပြီးသူတွေက အဲလိုပြောလာတော့၊ မူလကျီ ဆိုတာ အသိသာကြီးပဲလေ။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးက ကျနော့်လက်ဖျံကို လိမ်ညှပ်လိုက်ပြီး သူ့လက်သည်းတွေက ကျနော့်ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်လိုက်ကတဲက သူတော်တော်ကို ရွနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရပြီလေ။ သူ့ဘောင်းဘီအောက်က ကျနော့်လက်ကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ထမိန်ရော အတွင်းခံဘောင်းဘီ ရောကို ဆွဲပြီးတော့ ချွတ်ချပြစ်လိုက်တော့တယ်။ ” အို့ .. မောင်မျိုး အိမ်ရှေ့တံခါးကြီးပိတ်ထားရဲ့လား မတော်တဆလူဝင်လာအုန်းမယ်၊” ”  ဟုတ်ကဲ့ မမမာ ကျနော်သွားပိတ်လိုက်မယ်၊ ခနလေးနော်” သူ့ပေါင်ကြားလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာရင်း ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ မမမာကို ခနထားခဲ့ ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ကျနော်ကမန်းကတန်းထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ကလန့်ထိုးပိတ်ပြီးတော့ မှာ အခန်းထဲ ကမန်းကတန်းအပြေးလေး ဝင်လာမိ တယ်၊” မောင်မျိုးရယ်၊ မင်းမမ ကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ..အို..ဟင်းးး..” အခန်းတံခါးပိတ် အပြေးလေးဝင်လာတဲ့မောင်မျိုးတယောက်၊ မာ့ပေါင်နှစ်လုံး ကြား ခေါင်းအတင်းထိုးထည့်၊ မာ့ပျားအုံလေးကို လာပြီး ရက်တော့၊ မာ့ပျားရည်တွေလည်း တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျကုန်ရပြီလေ။ ဟင့် ကောင်ကလေးတောင်  ဟိုးအရင်တုန်းကလို မနူမနပ်ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ မာ့အရသာဖူးလေးကို သူ့လျှာထိတ်လေးနဲ့ တဆတ်ဆတ်ထိုးတော့ မာ့တကိုယ်လုံးကို တွန့်လိမ်နေ အောင်ခံစားရတယ်လေ။ မာ့ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို လိန်ကျစ်ဖို့ကျိုးစားတော့ မောင်မျိုးခေါင်းကို သွားညှပ်မိနေသလိုဖြစ်သွားတယ်။  အဲဒါနဲ့ ပေါင်ပြန်ကားပြီး ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။ မောင်မျိုးက မာ့တင်သားတွေကို သူ့လက်ဖဝါးကြီး နှစ်ခုနဲ့ ဆုပ်ညှစ်ပြီးတော့ သူ့လျှာနဲ့ ပိပိ လေး အတွင်းဝင်သလောက်ထိုး လိုက်၊ အရသာဖူးလေး ကိုထိပ်ကလေးနဲ့ ထိုးလိုက်၊ အမျိုးအမျိုးကို ကညှော့နေတော့တာပါပဲရှင်။

“မောင်မျိုးလာတော့ကွာ မမ မနေနိုင်တော့ဘူး “  မောင်မျိုးလက်ကို ဆွဲပြီး မာ့အပေါ်တက်လာဖို့ခေါ်လိုက်တော့တယ်။ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ အရမ်းကို လိုချင် နေပြီလေ။ မောင်မျိုး မာ့အပေါ်မှာမှောက်ရက်တက်လာပြီး မာ့နူတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းတယ်။ မာ့ပိပိလေးရဲ့ အနံ့တောင်ရနေတယ်။ ဟွန့်။ အာ့တာလည်း တ မျိုး စိတ်ကို ကြွစေတာပဲလေ။ မောင်မျိုးရဲ့   ဒုတ်ချောင်းကြီးက မာ့ပေါင်ခွဆုံမှာ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ခစ်ခစ်။ မာလည်းလက်တဖက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ထိန်းလိုက်ရ တယ်။ အင်း အရွယ်ကတော့ စံချိန်မှီပဲ၊ သူ့အဖေလောက်တော့ ဖြစ်လာပြီပဲ။ ပူနွေးနွေးနဲ့ ထိပ်မှာ အရည်ချွဲချွဲလေးတွေတောင် ပေနေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့ကောင် ကြီးကို မာ့ ပိပိအဝလေးကို လက်နဲ့ စမ်းပြီး တေ့ပေး လိုက်တယ်။ အဲတော့မှ သူက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလာတယ်။ အင်း။ တဝက်လောက်ဝင်လာတော့  မာ့လက်ကို လွှတ်လိုက်တယ်၊ မာ့လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်က မောင်မျိုးရဲ့ ကျစ်လစ် မာကြောနေတဲ့ တင်ပါးတွေကို လှမ်းထိန်းကိုင်ထားမိတယ်။    “အား..ကျွတ်စ်  ကျွတ်စ်” နာလို့မဟုတ်ဘူးရှင့်၊ ကောင်းလို့ အသံထွက်ငြီးလိုက်မိတာပါ။ သူ့ကောင်ကြီးက မာ့ အတွင်းထဲကို စေးစေးပိုင်ပိုင်လေး ထိုးဝင်လာတော့ မာ့ အတွင်းနံရံတွေအကုန်လုံးကို ပွတ်တိုက်သွားတယ်လေ။ အကြောပေါင်းတထောင်စိမ့်တယ်ဆိုတာ အဲဒါမျိုးပဲ နေမှာပေါ့။ မာအဲဒီအရသာလေးကို မှေးပြီး ခံစားနေတုန်းမှာပဲ မာ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်မိသွားတော့တယ်။

မောင်မျိုးလေ မာ့ ဂျိုင်းအောက်ကနေ သူ့လက်တွေကို တဖက်တချက်လျိူု ထိုးထည့်ပြီး မာ့ပုခုံးတွေကို ဆွဲလို့၊ ဖင်ကို ကြွကြွပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့သွင်း တယ်၊ နောက်တော့မှ အရှိန်စယူပြီး အားမနာတမ်းဆောင့်တော့တာပဲ။ မာလည်း မာ့ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးနဲ့ သူ့ခါးကို ညှပ်ထားပြီး မာ့ခြေသလုံလေးတွေနဲ့ သူ့ ပေါင်ကို ချိတ်လို့ သူ့အဆောင့်မှာ ကိုယ့်ဆီကို ဆွဲဆွဲသွင်းပေးလိုက်တယ်။   အားကောင်းမောင်သန် မောင်မျိုးဆောင့်ချက်ကတော့ မာတို့ လင်မယားရဲ့ ကု တင်ကြီးတောင် တုန်ခါနေတော့ တာပဲ၊ မသိများမသိရင်တော့ သရဲခြောက်နေသလားတောင်ထင်ရမယ်နော်။ သရဲနီနီကြီး ကုတင်ကို စကောဝိုင်း ဖြစ်အောင် တွန်းနေသလိုပေါ့။ခစ်ခစ်။   မာတို့ နှစ်ယောက် အသံလေးတွေ တိုးတိုးလေး ကျိတ်ငြီးရင်း အားရပါးရ အချစ်တိုက်ပွဲ နွဲလိုက်ကြတာ၊ မာလည်း အရသာ  အထွတ်အထိပ်ရောက်ရော၊ မောင်မျိုးရဲ့ ကျောကုန်းကို ကုတ်ခြစ်ပြစ်လိုက်မိတော့တယ်။ မောင်မျိုးလည်း ဆတ်ကနဲ့တွန့်သွားပြီးမှ သူ့လရည်ပူနွေးနွေးတွေ ကို မာ့ကိုယ်ထဲမှာ တဆစ်ဆစ်ပန်းထုတ်နေ တော့တယ်။ အမလေး မပြီးနိုင်ဘူးရှင်၊ ဘယ်လောက်များအောင်းထားသလဲမသိဘူး၊ မာ့စိတ်ထဲ တဂါလံ လောက်တောင်ရှိမလားထင်မိတယ်။ မာတို့ နှစ်ယောက်တယောက်ကို တယောက်တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးဖက်ရင်း နားနေကြမိတယ်။ မောင်မျိုးရဲ့ ကောင် ကြီးနည်းနည်းလေးပျော့သွားတော့ မာ့ကိုယ်ထဲက အရည်တွေက ဖြည်းဖြည်းချင်းအပြင်ကို စီးကျလာတာခံစားလိုက်ရလို့။

” ဟဲ့ မောင်မျိုး မွေ့ယာပေါ်မှာကွက်ကုန်မယ် တခုခုပေးသုပ်လိုက်ရအောင်”  ဆိုပြီးပြောမှ သူက မမှီမကန်းနဲ့ မာ့ထမိန်ကိုကောက်ပေးတယ်အဲဒါနဲ့ပိတ်ပြီး  ကမန်းကတန်းထ ရတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူး အိပ်ယာခင်းကလျှော်လို့ရသေးတယ် မွေ့ယာပေါ်ကျသွားရင် ကွက်ပြီးကျန်ခဲ့မှာ၊ ခစ်ခစ်။ မာလည်းပေါင်ခွဆုံကို ထမိန်နဲ့ပိတ်ပြီးမီးဖိုကအိမ်သာဘက်ကို အမြန်ပြေးရတော့တာပေါ့ရှင်။

Zawgyi

ရာဂေလာင္စာနဲ႔ တဏွာမီး

မာလည္း အရင္က ခ်စ္သလို၊ မခ်စ္သလို ေလးကေန၊ ကိုသက္နဲ႔ ေစ့စပ္လည္းၿပီး၊ လူၾကားသူၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚတြဲသြားတြဲလာ ေနခဲ့ေတာ့၊  သံေယာဇဥ္ေလးျဖစ္လာတယ္။ သူ႔ကို ခ်စ္မိၿပီလို႔လည္း ထင္လာခဲ့တာပဲ။ သူ႔ရဲ႕ တရႈိက္မက္မက္ အနမ္းေတြ၊ မာတင္းေနတဲ့သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အထိအေတြ႕ ေတြ ကလည္းမာ့ ဆႏၵေတြကို ေကာက္ရႈိးမီးလို အုံ႔ထေနေစခဲ့တယ္။  အဲဒီၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ဘုရားပြဲ ညတညေပါ့။ ကိုသက္နဲ႔ မာ တို႔ ထုုံးစံအတိုင္း ဘုရားပြဲ မွာ  ေလွ်ာက္သြားေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ လူအလစ္ေမွာင္အကြယ္မွာ မာ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ႏူတ္ခမ္းေတြ စုပ္နမ္း၊ ေနာက္ပြဲေဈးလူၾကားထဲ တိုးေခြ႕ေလွ်ာက္ၾကေတာ့ မာ့  အေနာက္ကေန ခါးေလးကိုုင္ၿပီးသူကလိုက္၊ လူၾကပ္ေတာ့ မာ့တင္သားေတြမွာ သူ႔ ေဘာင္းဘီေအာက္က မာတင္းေနတဲ့ ပူေႏြးေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ ဖိထား တာခံေန ရေတာ့။ မာ့ညီမေလးလဲ စိုစြတ္ေနရၿပီေလ။ သူက မာ့ တင္သားလုံးလုံးေလးေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ အားမလိုအားမရ ဆုပ္ညႇစ္ေတာ့ မာက ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ မ်က္ေစာင္းေလး တခ်က္ထိုးလိုက္တာ၊ ေဆာရီး ဆိုၿပီး ေျပာရွာတယ္။ မာက သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ဆြဲဆုပ္ၿပီး မသိမသာေလး ဖ်စ္ညစ္ ေပးပါတယ္။ တကယ္က အားေပးတာပါ ဆက္လုပ္ဆိုၿပီး၊ ဒါေပမဲ့ သူက မလုပ္ပါဘူးရွင္၊မာ့ လည္ကုတ္ကေလးကိုပဲ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး နမ္းပါ တယ္။ မာ့ တကိုယ္လုံးကို ေသြးပူၿပီး တဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ ကို ေနတာပါပဲရွင္။ မိန္းခေလးက ဘယ္လိုေျပာရမလည္းမသိေတာ့ဘူးရွင့္။

အဲဒီညက သူမာ့ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ၿပီး မာအိပ္ယာေပၚေရာက္ေတာ့၊ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးရွင္။ မ်က္လုံးေတြလည္းေၾကာင္ေနတယ္။ မာ့လက္ေတြက အလိုလို မာ့ ညီမ ေလးဆီေရာက္သြားတယ္။ မာ့ညီမေလးက စိုစြတ္ေနတယ္။ မာ့လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြက အလိုလို ညီမေလးရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းေလး ေတြကို ပြတ္သတ္ မိေနၿပီး မာ့ရဲ႕ ကာမာအရသာဖူးကေလး ဆီကို ေရာက္သြားတယ္။ မာ့တကိုယ္လုံးက်ဥ္တက္သြားသလိုပဲ။ ဟင္း။ မာဆက္ေတာင္မထိရဲေတာ့ဘူး။ ေစာင္ ေလးကို ေခါက္ လုံးလိုက္ၿပီး မာ့ေပါင္ၾကားညႇပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚေမွာက္လိုက္ၿပီး မာ့ညီမေလးကို ေစာင္အလုံးေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေနလိုက္မိ တယ္။ အဲလိုေမွာက္ရက္မွာပဲမာ့ မ်က္လုံးေတြက အိပ္ယာေဘး ၾကမ္းအက်ိဳၾကားကေနဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ ကိုေတြ႕ရတယ္၊ အဲဒီမွာ မာလည္း မေခ်ာင္း ျဖစ္တာၾကာလွၿပီ ျဖစ္တဲ့ အဲဒီၾကမ္းေပါက္ေလးဆီကို ေမွာက္ရက္ပဲတြားတြား သြားလိုက္မိတယ္။ ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ ဦးငယ္နဲ႔ ေဒၚေလးတို႔ အလုပ္ျဖစ္ေနၾက ၿပီ။ ဦးငယ္ကကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ေဒၚေလးက ေတာ့ထမိန္ခါးေပၚကြင္းလုံးလန္ေနတယ္။ ဦးငယ္က ေဒၚေလးေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ သူ႔တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဘက္ေတာင္ ခြက္လို႔ အေပၚကေန တအားကုန္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ေနတယ္။

မာအေပၚကေနၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့ ဦးငယ္ရဲ႕ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ေက်ာျပင္၊ ဖင္လုံး၊ေပါင္လုံး ေတြရယ္၊ ေဒၚေလးရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးရယ္၊ အာ့တာေတြပဲ ျမင္ရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးငယ္ရဲ႕ ဒုတ္ႀကီးက မာ့ညီမာ့ေလးထဲ ဝင္ထြက္ဖူးခဲ့ေတာ့ ဘယ္လို အရသာလည္းဆိုတာလည္းသိေနတယ္ေလ။ အခုလိုမာ့ရဲ႕ တကိုယ္လုံးလဲ ထူပူလို႔ မာ့ညီမေလးကိုသာ ေမွာက္ရက္ကေန ေစာင္အလုံးေလးနဲ႔ အတင္းဖိပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ ေအာက္ထပ္မွာ ဦးငယ္က ေဒၚေလးကို ေဆာင့္လို႔ေကာင္းေနတုန္းမွာ မာ့တကိုယ္လုံး အေၾကာေတြ ေတာင့္တင္းၿပီး ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္ ။ မာ အိပ္ယာေပၚပက္လက္လွန္ လဲအေမာေျဖေနရင္းက စိတ္ေတြ ရႈတ္ေထြးလာတယ္။ မာ့မွာ အခု ေစ့စပ္ထားသူလည္းရွိေနၿပီ မၾကာခင္လည္း လက္ထပ္ၾကေတာ့မွာ၊ ဒါေပမဲ့ အခု ဦးငယ္ တေယာက္ အေပၚတက္လာၿပီးမာ့ အိပ္ယာထဲ ေရာက္လာရင္ေတာင္ မာျငင္းမိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိေနတယ္။ မာ့ကိုယ္မာလည္း  ေဒါပြသလိုျဖစ္ေနတယ္။ မာ့ဆႏၵေတြက ျပည့္ဝသြားတာမဟုတ္ေပမဲ့ အခိုက္အတန႔္အားျဖင့္ေတာ့ ေလွ်ာ့သြားသလိုမို႔ ခနၾကာေတာ့ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့ရပါ တယ္။

ေနာက္ေန႔ညက်ေတာ့ ကိုသက္လည္းမလာႏိုင္၊ မာလည္း ေဒၚေလးတို႔နဲ႔ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ဖို႔ လိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေလးက ဖ်ာတခ်ပ္ဝယ္ထားတာ ဆိုေတာ့  ဦးငယ္၊ ေဒၚေလးနဲ႔ မာတို႔ သုံးေယာက္ၾကည့္ၾကမယ္ ဆိုၿပီး ေခါင္းအုုံး၊ ေစာင္၊ အစားအေသာက္တျခင္း၊ စတာေတြ ယူၿပီးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။  ပြဲခင္းထဲ က ဖ်ာမွာ ပစၥည္းေတြခ်ေနရာျပင္ၿပီးမွ ပြဲေဈးမွာ တခုခု စားၾကရေအာင္ဆိုၿပီးထြက္လာၾကပါတယ္။ ဖ်ာနီးစပ္ရာမွာလည္း အိမ္နားကလူေတြမို႔ ေျပာၿပီး ထားခဲ့လို႔ရပါတယ္။ ပြဲခင္းထဲတိုးတိုးေဝွ႔ေဝွ႔သြားၾကရင္းမွ ႐ုပ္တရက္ မာ့ရင္ခုန္လာပါတယ္။ မခုန္ပဲ ခံႏိုင္မလားရွင္၊ လူေတြတိုးေခြ႕ေနတဲ့ၾကားထဲသြားေနရင္း  ေဒၚေလးက ေရွ႕နားမွာေရာက္ေနတုန္း မာ့ တင္သားေတြေပၚမွာ မာမာေႏြးေႏြးအေခ်ာင္းႀကီးလာဖိတာခံရတာကိုး၊ မာ့အေတြ႕အႀကဳံအရဘာလည္းဆိုတာ လည္းသိေနၿပီ ဘယ္သူ႔ဟာလည္းဆိုတာသိေနၿပီကိုး။ ဘယ္သူရွိရမလည္းဦးငယ္ေပါ့။ မာ့အေနာက္ဖက္မွာကပ္လို႔ေလ။ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔  မာ့တင္ပါးေတြကို ပြတ္ေနတယ္။ မာ့ဒူးေတြေတာင္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

မာ့ညီမေလးကလည္း ခ်က္ျခင္းကို စိုလာေတာ့တာ။ မာ့ခႏၶာကိုယ္က မာ့ဦးေႏွာက္ ရဲ႕ အမိန႔္ကိုေတာင္မေစာင့္ေတာ့ဘူး၊ လူေတြ အရမ္းၾကပ္သြားလို႔ ခနရပ္သြားရတဲ့အခ်ိန္ မာ့ဖင္ကေလးကို ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္။ ဦးငယ္ဒုတ္ႀကီးကလည္း  မာ့တင္ပါးႏွစ္လုံးၾကား အေျမႇာက္လိုက္ႀကီးကို ဝင္လာတယ္။ မာ့ဒူက ေခြကနဲျဖစ္ေတာ့ လူက ယိုင္သြားတာ အေနာက္က ဦးငယ္က မာ့ခါးေလးကို အျမန္ ကိုင္ၿပီးထိန္းလိုက္ေပလို႔ပဲ။ ဦးငယ္က မာ့ခံစားခ်က္မ်ားသိေနလားမသိဘူး၊ မာ့ခါးေလး ကိုကိုင္ထားရာကေန မလြတ္ေသးပဲ တင္းတင္းေလး ဆက္ ဆုပ္ကိုင္ ထားတယ္။ ေနာက္ကေနသူဘယ္လိုမ်ားလုပ္ေနသလဲမသိပါဘူး၊ သူ႔ဟာႀကီးကလည္းမာ့ေပါင္ၾကားထဲေတာင္ အတင္းတိုးဝင္လာတယ္။ထမိန္နဲ႔ပုဆိုးခံေန လို႔သာေပါ့။ မာ့လက္ေတြကလည္း ဦးငယ္လက္ေပၚကို အုပ္ၿပီးျပန္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္။ အဲလိုနဲ႔ ေဒၚေလးစားခ်င္တဲ့ အသုပ္ဆိုင္ေရာက္သြားၿပီး မာတို႔ စား ေသာက္ၾကတယ္။ မာ ေတာ့ ဦးငယ္မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကို မၾကည့္ဝန႔္ေတာ့ဘူး။ ပြဲခင္းထဲ ျပန္ဝင္ေတာ့လည္း လူၾကားထဲမွာ ဒီတခါ ေတာ့ ဦးငယ္ က မေထာက္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြနဲ႔ မာ့တင္သားေတြကို ပြတ္သတ္လိုက္ ဆုပ္ႏွယ္လိုက္လုပ္လာခဲ့တယ္။

ပြဲၾကည့္ၾကေတာ့ ဦးငယ္က ေဒၚေလး အေနာက္မွာ ကပ္ထိုင္တယ္၊ မာကေတာ့ သူတို႔ေဘးမွာေပါ့။ ေဒၚေလးရဲ႕ ေဘး မာ့ရဲ႕ ေရွ႕မွာ စားစရာျခင္း ကိုခ်ထား ေတာ့ မာက ဦးငယ္ေဘးကပ္ရက္မွာ ထိုင္ျဖစ္တာေပါ့။ ဦးငယ္က ေဒၚေလး ရဲ႕ အေနာက္မွာ ခြထိုင္ရင္းက ေဒၚေလးခါးကို သူ႔ညာဘက္နဲ႔ဖက္ထားတယ္။   ထုံးစံအတိုင္း ညနက္လာေလ ေအးလာေလမို႔ မာ ေရာ ေဒၚေလးေရာ ေစာင္ကိုယ္စီၿခဳံလို႔ေပါ့။ ဦးငယ္က ေဒၚေလး ေစာင္နဲ႔ ေရာၿခဳံထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့  ေစာင္ေအာက္က ဦးငယ္လက္က မာ့ေပါင္ေပၚကို တြားတြားတက္လာပါေရာရွင္၊ ဦးငယ္က ညာဘက္လက္နဲ႔ ေဒၚေလးခါးကို ဖက္ထားရင္းက ဘယ္ဘက္ လက္က မာ့ေပါင္ေပၚေရာက္လာတာ။ မာလည္းမသိေယာင္သာ ေဆာင္ေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။  ဦးငယ္က မာ့မ်က္ႏွာကို တခ်က္တခ်က္လွမ္းလွမ္းၾကည့္ တာ မာ့ မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းက ျမင္ရေပမဲ့ မသိသလိုနဲ႔ ဇာတ္ထဲကို စိတ္ဝင္စားသလိုသာ ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ဦးငယ္က မာ့ေပါင္လုံးေတြကို ထမိန္ေပၚ က ပြတ္ေနရတာ နဲ႔မေက်နပ္ပဲ မာ့ထမိန္ကို ဆြဲျဖည္ၿပီး ေပါင္ခြဆုံကို ႏိူက္ပါေတာ့တယ္။ ေစာင္ေအာက္မွာဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မေတြ႕ႏိုင္ဘူးေလ ဆိုၿပီး မာ လည္းလြတ္ထားလိုက္တယ္။ မာ့ေပါင္ခြဆုံမွာ ပင္တီေလးစိုစြတ္ေနတာကိုေတာ့ စမ္းမိသြားၿပီေပါ့။ လက္အေနအထားက ခက္ခဲလို႔ ဦးငယ္တေယာက္စိတ္ ထင္တိုင္းလုပ္လို႔မရေပမဲ့ ပန္တီခါးေျမႇာ့ႀကိဳးထဲသူ႔လက္ႀကီးထည့္လို႔ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးနဲ႔ မာ့ ညီမေလးကို ေဆာ့တာ မာ့ ညီမေလးခမွ်ာ အႀကိမ္ႀကိမ္  မ်က္ရည္က်ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

မနက္ မိုးလင္းကာနီး ဇာတ္ပြဲၿပီးမွ အိမ္ျပန္လာၾကပါတယ္။ ညက လည္းေမာတာနဲ႔ အိပ္ေရးလည္းပ်က္တာနဲ႔၊ မာလည္း ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔တုံးကနဲ  အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။  ” ဟင္.. ဦးငယ္..” မာ့ ႏူတ္ခမ္းအစုံကို စုတ္နမ္းတာခံလိုက္ရေတာ့ ႐ုတ္တရက္လန႔္ႏိုးသြားပါတယ္၊ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ ေတာ့၊ ဦးငယ္၊ မာ့ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ငုတ္တုတ္ႀကီး။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ႀကီး၊ မာ့ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ဘာေျပာရမွန္း ေတာင္မသိ၊ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ” ဦးငယ္.. ေဒၚေလး.. ရွိတယ္မဟုတ္ဘူးလား”  ” နင့္ေဒၚေလး ပြဲကိုက္ၿပီး အိပ္ေနတာသိုးေနၿပီ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ႏိုးမွာ မဟုတ္ ေသးဘူး”  ” ဟင့္အင္း မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ဦးငယ္ရယ္.. အို႔..”  မာက ပါးစပ္က မေကာင္းဘူးထင္တယ္ေျပာေနတုန္းမွာ ဦးငယ္လက္တဖက္က ေျပ ေလွ်ာ့ေနတဲ့ မာ့ထမိန္ေအာက္က ေရာပန္တီေအာက္က ေရာတိုးဝင္လို႔ မာ့ ညီမေလးကို ေဆာ့ကစားေနၿပီ၊ မာ့တကိုယ္လုံးထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္။ မာ့ကိုယ္ က ရာဂ ေလာင္စာေတြကို ဦးငယ္က တဏွာမီးနဲ႔ ရႈိ႕ေနၿပီေလ။ မာ့ မ်က္လုံးေလးေမွးစင္းသြားတယ္။ မာ့ရဲ႕ လက္ေတြက ဦးငယ္ရဲ႕ လည္ဂုတ္ကို အလိုလို တြဲခို  မိရက္သားျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ ” ဟင့္ ဦးငယ္ရယ္.. မာေၾကာက္တယ္”က်ဴပ္မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ အရမ္းတင္းေနၿပီ။

ပထမ တခါက မူးတာနဲ႔ ဖ်ံသိုအစြမ္းနဲ႔ မွားယြင္းမိခဲ့တယ္။ ေနာက္တခါလည္း မူးမူးနဲ႔၊ အိမ္ေပၚထပ္မွာ သားလည္းမရွိတဲ့ည ဝင္ၾကမ္းမိခဲ့တယ္။  ေကာင္မေလးက ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ ေနာင္တ ရမိတယ္၊ ငါ့အိမ္မွာ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္မို႔ လာေနတဲ့ မိန္းခေလးကို ငါအႏိုင္က်င့္မိတယ္ေပါ့။ အာ့ တာနဲ႔ က်ဴပ္ကိုယ္က်ဴပ္ အတတ္ႏိုင္ဆုံးထိန္းခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးက လည္း အဲဒီအေၾကာင္းေတြ တခြန္းမွ မဟလို႔ က်ဳပ္က သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္မိသား။  ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးသက္ကိုကိုနဲ႔ သမီးရီးစားျဖစ္ေတာ့ အင္း အဲဒါလည္းေအးတာပဲေလ အခုကေတာ့ ငါလုံးဝထိလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့လို႔၊ ေတြးမိခဲ့တယ္။  အာ့တာေၾကာင့္သားလည္း တကၠသိုလ္သြားေရာ အိမ္အေပၚထပ္မွာ ေကာင္မေလး တေယာက္ထဲရွိမွန္းသိေပမဲ့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မေလး က လည္း ရီးစားလည္းရ၊ ေစစပ္လည္းေၾကာင္းလမ္းၿပီးမွ ဟိုဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ သြားလိုက္လာလိုက္၊ လုပ္ေနတာ၊ လူက ပိုေခ်ာပိုလွလာသလိုပဲ။ ေဘာ္ဒီကလည္း  ပိုေတာင့္လာတယ္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးလာလို႔လားဘာလားမသိဘူး။ က်ဴပ္မွာ သူ႔ကို ျမင္ရရင္ ညီေတာ္ေမာင္က တခ်ိန္လုံးႂကြ႐ြ ေနလို႔မနည္းအုပ္ထိန္းေနရ တာလား။

အဲမေန႔က ပြဲေဈးတန္းထဲလူတိုးေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္လုံးႀကီး က်ဴပ္ေပါင္ၿခံလာကပ္ေတာ့ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ညီေတာ္ေမာင္က ေျဖာင္းကနဲထ၊ က်ဴ ပ္လက္ကလည္း ယဥ္ေနေတာ့ သူ႔ခါးေလးသြားကိုင္မိလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက လည္းလိုေနပုံပဲ ဘာမွ မေျပာတဲ့အျပင္သူ႔ဖင္လုံးေလးေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္ ေကာ့ေပးေနသလိုပဲ။ အဲေတာ့လည္းက်ဴပ္က ပုထုဇဥ္ေလဗ်ာ၊ ဘယ္ထိန္းႏိုင္ေတာ့မလည္း။ အျပန္မွာလည္းကိုင္၊ ပြဲခင္းထဲမွာလည္း သူ႔ပိပိေလးထိကို ႏိုက္ ျပစ္တာ။ ၿငိမ္ခံေနတယ္။ သူ႔ပိပိေလးကလည္း စို႐ြဲလို႔၊ ဟိုဗိုလ္ႀကီးသက္ကိုကိုကလည္း ဘာမွ မေပးဘူးလားမသိဘူး။  အာ့တာနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့၊ ထုံးစံ အတိုင္းအိမ္ရွင္မ တေခါေခါအိပ္တာေစာင့္ၿပီး ၊မယ္တင္လည္း စေဟာက္ေရာ၊ အေပၚထပ္ကို ေျခဖ်ားေထာက္တက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ သူ႔ျခင္ေထာင္ထဲ လည္းဝင္ၾကည့္လိုက္ေရာ၊ ေကာင္မေလး ထမိန္ေလွ်ာ့ရိေလွ်ာ့ရဲနဲ႔ ႏူတ္ခမ္းကေလးဟလို႔ အိပ္ေမာက်ေနတာ၊ အဲဒါကိုငုံၿပီး စုပ္နမ္းျပစ္လိုက္တယ္။  ေကာင္မေလး ႐ုတ္တရက္လန႔္ႏိုးလာၿပီး လန႔္ေတာ့သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူစိုးရိမ္တာက မယ္တင္ၾကားသြားမွာကိုပဲ၊ က်ဴပ္လုပ္မွာကို စိုးရိမ္ပုံမရွိဘူး၊ အဟိ။  အဲေတာ့လည္း စိတ္မပူေအာင္ေျဖာင္းဖ်ရတာေပါ့၊ က်ဴပ္လက္ကလည္းအလိုလို အရသာဖူးေလးကို ႏူးဆြေနၿပီေလ၊ ေကာင္မေလးလက္ေတြ က်ဴပ္ေပၚ တြယ္ဖက္လာရေတာ့တာေပါ့။

” ဟင့္ ဦးငယ္ရယ္.. မာေၾကာက္တယ္” ” အို ဘာေၾကာက္စရာ ရွိလို႔လဲကေလးရယ္ “  က်ဴပ္ႏူတ္ခမ္းေတြက သူ႔ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ေတြကို ငုံစုပ္ျပစ္လိုက္ တယ္။ သူကလည္း ျပန္စုပ္တယ္ဗ်။ တကယ္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္ထန္တာ ကလားဗ်။ ပထမႏွစ္ခါ က်ေနာ္လုပ္ခဲ့တာကို ဘယ္သူမွ ျပန္မ ေျပာပဲ ၿငိမ္ခံေနကတည္းက သိဖို႔ေကာင္းၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ က်ဴပ္က ထင္ေနတာက ခပ္ႏုံႏုံဗမာမေလးေတြလို၊ မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္း၊ ကိုယ္ အပ်ိဳရည္ပ်က္တာကို သူမ်ားသိေစမဲ့အစား ႀကိတ္ခံလိုက္မယ္ေလလို႔ စိတ္ထားမယ္ထင္တာ၊ တကယ္က သူကိုယ္တိုင္က လည္း စိတ္ပါပါေလးဗ်။ အခု ေတာင္ေကာ့လန္ေနတာၾကည့္ပါလား၊ သူ႔ပိပိေလးမွာလည္း အရည္ေတြ ႐ြဲေနၿပီ။  က်ဴပ္လည္းအခ်ိန္သိပ္မဆြဲေတာ့ဘူး သူ႔ထမိန္ကို ကြင္းလုံးဆြဲခြၽတ္ၿပီးပင္ တီကိုပါ ခြၽတ္လိုက္တဲ့အျပင္ က်ဴပ္လုံျခည္ကိုလည္း ကန္ခြၽတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ သူေပါင္အတြင္းသားေလးေတြက ဝင္းေနတာပဲ။ ေစာက္ေမႊးကေတာ့ နည္း နည္းေလးထူသဗ်။ တခါမွ မရိတ္ဖူးဘူးထင္တယ္။ မဲမဲနက္နက္ေစာက္ေမႊးေလးေတြနဲ႔ အရည္ေတြ႐ြဲေနတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းသား ေစာက္ဖုတ္ေလးကို  အခုမွပဲ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းမွာ ေတြ႕ရေတာ့တယ္။  က်ဴပ္လည္း တညလုံးတင္းေနေတာ့ ဟိုဟာဒီဟာေတြနဲ႔ ေကြ႕ဝိုက္မေနေတာ့ဘူး၊ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို က်ဴ ပ္ဒူးနဲ႔ပဲ အသာေလးခ်ဲကားလိုက္ေတာ့သူကလည္း အလိုက္သင့္ေပါင္ေလးကားေပးလာပါတယ္။ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို လက္နဲ႔ဆုပ္ၿပီး သူ႔ပိပိေလးအဝမွာ  ေသျခာေတ့ၿပီးမွ ေျဖးေျဖးျခင္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေလးေတြက ဟလာၿပီး က်ဴပ္ပါးစပ္ကို အတင္းစုပ္တာဗ်ာ၊ က်ဴပ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေလးကို  အတင္းဖက္ထားရင္းက ကပ္ေညႇာင့္ေလးေပါ့ တခ်က္ျခင္းဇိမ္ခံေညႇာင့္ေနမိတယ္။ သူေလးက လည္းမရဘူးဗ် လည္ေခ်ာင္းထဲက တအင့္အင့္အသံေလး လည္းထြက္လို႔၊ က်ဴပ္ပါးစပ္ကို အတင္းစုပ္၊ က်ဴူပ္လည္ပင္းကို အတင္းဖက္ထားတဲ့ၾကားထဲက သူ႔ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေသးတယ္။ အဲေတာ့ လည္း  က်ဴပ္လည္း ကညႇာ မဆန္ေတာ့ဘူးေလ၊ ဒိုးပတ္ဝိုင္းက ဝါးလတ္သြားေလး တီးသလို၊ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ကို ေဆာင့္ေနမိေတာ့တာေပါ့။ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ၊ အ လႈုမွာ စားခဲ့ရတဲ့ အဆီတထပ္ အသားတထပ္ သုံးထပ္သား ေတာင္ သြားသတိရမိေသး။

အဲဒီတခ်ီကေတာ့ သိပ္မၾကာဘူးဗ်၊ သူေရာ က်ဴပ္ေရာေပါ့၊ တညလုံးေအာင္းထားရတဲ့ ရာဂေလာင္စာေတြ၊ တဏွာမီး နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္ၿပီး  ျပာျဖစ္သြားရသလိုပဲ။ က်ဴပ္စိတ္ထဲေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္မွ မေဆာင့္လိုက္ရသလိုပဲ၊ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွာပဲ ၿပီးသြားရတယ္။ ပင္လယ္ေျမႇာ့ႀကီးလို ႁပြတ္ ကနဲႁပြတ္ကနဲ အရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနတဲ့ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို သူ႔ ညီမေလးရဲ႕ အတြင္းနံရံေတြကလည္း ပြရႈံ႕ပြရႈံ႕လုပ္ၿပီးေပးေနတာ၊ ေကာင္းလိုက္တာ က်ဴ ပ္ဖင္ေၾကာေတာင္ တြန႔္သြားရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ အသာေလးလွဲရင္း၊ အၿငိမ္မေနတတ္တဲ့ က်ဴပ္ရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ႏို႔ေလးေတြကို သူဝတ္ထား တဲ့ အက်ႌပြပြေအာက္က လက္လ်ိဴၿပီး ပြတ္သတ္ဆုပ္နယ္ေပးေနလိုက္တယ္၊ သူကေတာ့ မ်က္လုံးေလး မွိတ္လို႔ က်ဴပ္လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုုံးေမွးေန ရင္းက က်ဴပ္ခါးကို သူ႔လက္ကေလးတဖက္တင္ထားေလရဲ႕။ ညကလည္း တညလုံးတင္းေနၿပီး အိပ္မေပ်ာ္၊ အိပ္ေရးကလည္း ပ်က္ၿပီး အခု ရွိသမွ် အား  ေတြ အကုန္လုံး ေကာင္မေလး ဥစၥာထဲ ညႇစ္ထည့္ျပစ္လိုက္ရေတာ့ ေမာၿပီး ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး။

” ဦးငယ္.. ဦးငယ္.. ထေတာ့၊ ေအာက္မွာ ေဒၚေလး ႏိုးေနၿပီထင္တယ္..” မာမာျမင့္ က်ဴပ္ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္ေတာ့မွ က်ဴပ္လည္းႏိုးတယ္။ ဟိုက္ေနေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီပဲ။ ေကာင္မေလးက သူ႔အက်ႌျပန္ဆြဲခ်ၿပီး ထမိန္ေတာင္လုံလုံၿခဳံၿခဳံေလး ျပန္ဝတ္ထားၿပီးၿပီ။ က်ဴပ္ကသာ ကိုယ္လုံးတီး၊ ေျပာင္ႀကီး က ေတာ့ အိပ္ယာႏိုးလို႔ အားျပန္ျပည့္တဲ့ သူ႔ထုံးစံအတိုင္း မာေတာင္ လို႔ ရီကြိဳင္းလက္စ္ဂမ္း ႀကီးလိုျဖစ္ေနၿပီ။ က်ဴပ္က သူ႔ပုခုံးေလးကို ဆြဲဖက္ၿပီး ပါးေလး ကို နမ္းလိုက္ေတာ့၊ ” ဦးငယ္.. ေတာ္ၾကာ ေဒၚေလးတက္လာအုန္းမယ္..”  ” မတက္လာပါဘူးကြယ္၊ သူက ငါအျပင္ထြက္သြားၿပီလို႔ထင္ေနမွာ၊ စိတ္မပူပါနဲ႔”    ” ဟင့္အင္း ဦးငယ္ရယ္၊ ေဒၚေလးတက္လာရင္ မာ ေတာ့ေသၿပီပဲ၊ သြားပါေတာ့၊ ေနာ္၊ ေနာက္မွ ေနာ္”  ” အိုကြာ ကေလးကလည္း ဦးငယ္က ဒါႀကီးနဲ႔  ဘယ္လိုလမ္းေလွ်ာက္လို႔ရမွာလဲလို႔”  ” အို”  က်ဴပ္က ေခါင္းတရမ္းရမ္း မာန္ဖီေနတဲ့ က်ဴပ္ရဲ႕ ေျပာင္ႀကီးကို ေကာ့ျပလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွက္သြား တယ္၊ ေခါင္းကို တဖက္လွည့္ျပစ္လိုက္တယ္။ က်ဴပ္ရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ထမိန္စကို ဆြဲလွန္ၿပီးခါးေပၚတင္လိုက္တယ္။

” အို၊ ဦးငယ္ရယ္၊ အခု ေတာ့ သြားပါေတာ့ေနာ္ ေနာက္တခါမွ ဆို၊ ေဒၚေလးတက္လာမွာ ေၾကာက္တယ္”  ” အင္းပါ ခေလးရယ္ ဒီတေခါက္ ခတ္ျမန္ျမန္ေလး  လုပ္ၿပီးသြားပါ့မယ္”  က်ဴပ္က ပါးစပ္က ေျပာေနရင္းလက္ကလည္း သူ႔ညီမေလးကို ကစားေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေရွ႕ေျပးအရည္စပ္စပ္ကေလးေတာင္  လက္မွာ ကပ္ေစးေစး ျဖစ္လာၿပီေလ။ သူလည္း စိတ္လာေနၿပီ ဆိုတာသိေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေလး လႈပ္ရွားဖို႔ ထထိုင္ၿပီး သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူ  လိုက္တယ္။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဆြဲၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားပုံလုပ္လိုက္တယ္၊ အဲဒီၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီးေတာ့မွ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို သူ႔ညီမေလးအဝ မွာေတ့လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ရွက္တုန္း၊ သူ႔လက္ဖ်ံကေလးနဲ႔ မ်က္လုံးေတြေပၚဖုံးထားတယ္။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို က်ဴပ္ပုခုံးေပၚတင္ၿပီးေဆာင့္  ေတာ့ သူလည္းမေနႏိုင္ပါဘူး၊ တအင္းအင္းနဲ႔ ေခါင္းကလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ရမ္းလို႔ က်ဴပ္လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကို သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔  ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ေလ။ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ က်ဴပ္ဒူးလည္းနည္းနည္းပူသလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ေတြကို ပုခုံးေပၚက ခ်ၿပီးသူ႔  အေပၚေမွာက္ရက္ကေလး ျပန္ေနလိုက္တယ္၊ ဟိုေကာင္ႀကီးကိုေတာ့ တြင္းထဲက မျဖဳတ္ေသးဘူးေလ၊ ၿပီးမွ မၿပီးေသးတာ။ ” ေဟ့ ေကာင္မေလး မ်က္ေစ့ ကိုပဲ တအားပိတ္ထားတာပဲ၊ ဘယ္လိုလဲ ဦးငယ္လုပ္ေပးတာ မေကာင္းလို႔လား”  ” ဟာ ဦးငယ္က လည္း သူမ်ားရွက္လို႔ဟာကို”   ” အခု အခ်ိန္မွေတာ့ ရွက္ စရာလားကြယ္”  ” ရွက္တာေပါ့ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ဟာကို” ” မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္၊ ဦးငယ္ကို ၾကည့္စမ္း”    ” ၾကည့္ဖူး” မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ၿပီး ၾကည့္ဖူးလို႔  ေျပာေနေပမဲ့ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေလးေတြက ၿပဳံးေယာင္သန္းေနတယ္။

” မ်က္လုံးမဖြင့္ပဲ ေနရင္ ဦးငယ္ဒီအတိုင္းပဲ ေနလိုက္မယ္၊ မယ္တင္တက္လာရင္လည္း တက္လာပေစ၊ စိမ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္” ” ဦးငယ္ ယုတ္ပတ္ၿပီကြာ”   ” ကြဲဖြင့္ဖြင့္ အဲဒီမ်က္လုံးေတြ”  က်ဴပ္က ငုံ႔ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာအႏွံ႔ေလွ်ာက္နမ္းျပစ္လိုက္တယ္။ နဖူး၊ ပါးျပင္၊ ႏုတ္ခမ္း၊ မ်က္လုံး၊ လည္တိုင္။   ခနေန ေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြ ပြင့္လာတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းမ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔၊ အသံတိုးတိုးေျပာရွာတယ္။   ” ဦးငယ္ မေကာင္းဘူးကြာ၊ မာ့ကို  အႏိုင္က်င့္တယ္၊ ျမန္ျမန္လုပ္ၿပီးသြားေတာ့ေနာ္၊ ရွစ္ႀကီးခိုးပါရဲ႕၊ ေဒၚေလးတက္လာမွာ ေၾကာက္လို႔ပါ”  ” အင္း အဲလိုမွေပါ့ကြာ ကေလးကလည္း”   တကယ္ က က်ဴပ္လည္းလန႔္တာပဲ၊ သို႔ေပမဲ့ မယ္တင့္ အက်င့္ကို က်ဴပ္က သိၿပီးသားေလ၊ သူက အိပ္ယာထတာနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ေသးေပါက္ေခ်းပါ လုပ္ၿပီးရင္၊  ထမင္းတလုံးတည္မယ္ ၿပီးရင္ ေရခ်ိဳးမယ္ ေနာက္ေတာ့ စားစရာေလးဘာေလးလုပ္ရင္းကိုင္ရင္းမွ၊ က်ဴပ္ကို သတိရမွာ၊ ေခၚမယ္လိုတာခိုင္းမယ္ေလ။ ဆို ေတာ့ သူ႔ေရခ်ိဳးသံမၾကားမခ်င္း အခ်ိန္ရေသးတယ္။ အခုမွပဲ က်ဴပ္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံၿပီး မာမာျမင့္ေလးကို လိုးရေတာ့တယ္။  တကယ္က အဲလိုလုပ္ရတာမွ အရသာရွိတာကလား။ တဏွာရမက္ေဇာေလးႂကြေနတဲ့ မ်က္လုံးၾကည္ၾကည္ေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အားရပါးရေဆာင့္ရ တာေလာက္၊ေကာင္းတာ ရွိအုန္းမလားဗ်ာ။

က်ဴပ္က ေဂၚျပားနဲက ေျမႀကီးကို ေကာ္ေကာ္ထိုးသလို မ်ိဳး က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးနဲ႔ ေကာ္ပင့္ေလးေဆာင့္တာဗ်ာ၊ က်ဴပ္ ဥႏွစ္လုံးေတာင္ သူ႔ဖင္ၾကားကို တဖတ္ ဖတ္နဲ႔ ေျပး႐ိုက္ေနတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာလည္းမေျပာနဲ႔ ေကာင္မေလးကလည္း က်ဴပ္ကို အတင္းဖက္၊ သူလည္းေကာင္းေနပုံပဲ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို   ကိုက္ထားၿပီးေတာ့ အေသခံတယ္ဗ်ာ အသံက လည္ေခ်ာင္းက တအင္းအင္းပဲ ထြက္တယ္။ ေနာက္သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးက က်ဴပ္ကို အတင္းညႇပ္၊ သူ႔ လက္သည္းေတြကလည္း က်ဴပ္ေက်ာကုံးကို ကုတ္ေတာ့ ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာသိလို႔ က်ဴပ္လည္းစိတ္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။ႏွစ္ေယာက္အတူတူ အရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ “အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္၊ ကေလးေရာေကာင္းလား”  ပါးစပ္ကေတာ့ မေျဖဘူးဗ်၊ မ်က္ႏွာ ေလး နီနီနဲ႔ ေခါင္းေလးပဲ ညိမ့္ျပတယ္။  က်ဴပ္လည္း ကမန္းကတန္းထ၊ ေျခရင္းက ပုဆိုးေခါင္းေပၚကေနစြတ္ခ်၊ အက်ႌလက္ေကာက္ထိုးၿပီး အျမန္ဆင္း လာခဲ့ေတာ့တယ္။မာေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာင္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး၊ ကိုယ္ဟာ အဲေလာက္ လိင္ကိစၥမွာ ဝါသနာႀကီးတယ္၊ ေပ်ာ္ေမြ႕တယ္ လို႔ အရင္က တေယာက္ေယာက္က ေျပာလာရင္ေတာင္ ေဒါသျဖစ္မိမွာပဲ။ ခုေတာ့ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ကိုသက္ကလည္းေလ၊ ေျပာရရန္ေတာ့ မ ေကာင္းပါဘူး။ အထာေပးလို႔ လည္းမရဘူး၊ ေယာက္်ားေကာင္းလုပ္ျပေနတယ္။ ကိုယ္က ဘာမွ မေျပာရေသးဘူးသူက မဂၤလာဦးည က်မွဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွ  ကို မလုပ္တာ၊ အဲေတာ့လည္း မာက ကိုယ့္ကို အထင္မေသးရေအာင္မူျပရေသးတယ္။

တခါတုန္းက သူစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ မာ့ကို ႏူတ္ခမ္းအတင္းဆြဲစုပ္ဖိနမ္းၿပီး၊ မာ့တင္ပါးေတြကိုလည္း လာညႇစ္တယ္ေလ။ မာက စိတ္ဆိုးတဲ့ပုံနဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲျပ၊  ဘာလဲ မာ့ကို ဘယ္လိုမိန္းခေလးလို႔ထင္သြားၿပီလည္း။ ေယာက္်ားေလး နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္သြားေနလို႔၊ အေပါစားထင္တာလား၊ ဘာညာ ရန္ေတြ႕ လိုက္တာ ျပာျပာသလဲကို ေတာင္းပန္ေတာ့တာပဲ။ ခစ္ခစ္။ သူအဲလို ဆြေပးလိုက္တဲ့ စိတ္ေတြကို ေျဖဖို႔ အိမ္မွာ ဦးငယ္တေယာက္ရွိေနလို႔ေတာ္ေသးတာ ေပါ့။  ကိုသက္ အဲလို မစြတ္မပြတ္ေလး လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ေန႔ဆိုရင္ ညဘက္ ဦးငယ္အိမ္ေပၚတက္လာပါေစ၊ ဆုေတာင္းေနရတယ္။ မာ့ ဘာသာ ကိုယ့္ဟာ ေလးကိုယ္ပြတ္ရင္းေပါ့။ မာနဲ႔ ဦးငယ္ကေတာ့ ပြင့္လင္းသြားၾကၿပီ၊ ဦးငယ္က လည္း ေဒၚေလးလစ္တာနဲ႔ တက္တက္လာတာပဲ။ တခါက ဦးငယ္ၿမိဳ႕သြားမယ္ ဆိုေတာ့ မာလည္း အလွျပင္ပစၥည္းေလးတခ်ိဳ႕ဝယ္စရာရွိတယ္ဆိုၿပီး လိုက္သြားတာ တေန႔ခင္းလုံးေဟာ္တယ္မွာ လုပ္ၾကတယ္။ ပုံစံကို မ်ိဳးစုံေနေရာပဲ။ ဦး ငယ္ က ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေတြလည္းျပတယ္၊ အဲဒီထဲက လုပ္တဲ့ ပုံစံေတြလည္းစမ္းၾကတယ္။ မာလည္း ခုေတာ့ ပုေလြ ေကာင္းေကာင္းတတ္သြားၿပီ။ ေလး ဘက္ေထာက္၊ ဖင္ဘူးေတာင္းလည္းကုန္းတတ္ၿပီ။ အဲလိုနဲ႔ မာ နဲ႔ ကိုသက္တို႔ မဂၤလာရက္လည္းနီးလာေတာ့ မာက စိတ္ပူတယ္၊ ဦးငယ္ကို ေမးတယ္၊ မာ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ၊ ကိုသက္သိႏိုင္သလားေပါ့။ ဦးငယ္က ေျပာတယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔တဲ့၊ အာ့တာကို သိတဲ့ ေယာက္်ားေလး ရွားပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ၿပီး  ခုေခတ္းမိန္းခေလးေတြမွာ အပ်ိဳေျမႇးေပါက္တယ္ဆိုတာလည္း သိပ္မွ မရွိေတာ့တာတဲ့၊ ကိုယ္က နည္းနည္းေလး အိုက္တင္ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးတာပါပဲတဲ့။

မာတို႔ မဂၤလာေဆာင္ ကို ရန္ကုန္မွာပဲ ခမ္းခမ္းနားနား လုပ္လိုက္တယ္။ မဂၤလာေဆာင္မတိုင္မွီကတဲ့က ကိုသက္ေျပာင္းသြားတဲ့ တပ္က ေက်ာင္းမွာအလုပ္ ကို ေ႐ြ႕လို႔ရေအာင္သူက လိုက္ေပးတယ္ေလ။ သူ႔အဘ ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ အလုပ္လည္းေျပာင္းၿပီးသြားၿပီ ဆိုေတာ့ ဦးငယ္နဲ႔ ေဒၚေလး ကို ႏူတ္ဆက္ခဲ့ေတာ့ တယ္။   မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔မွာ ရင္ခုံလိုက္တာ၊ လင္နဲ႔ သားနဲ႔ အတည္တက်ျဖစ္ၿပီ ဆိုတာရယ္၊ မဂၤလာဦးည ကို ဘယ္လို ေက်ာ္ျဖတ္ရမလဲ ဆိုတာတယ္ ေပါ့။ ကိုသက္က မဂၤလာေဆာင္ၿပီးတာနဲ႔ ေဟာ္တယ္မွာ တညအိပ္ ၿပီးရင္ ငပလီ မွာသုံးညေလာက္သြားေနမယ္တဲ့ စီစဥ္ထားတယ္။ မဂၤလာအခမ္းအနားၿပီး ေတာ့ ေဟာ္တယ္ကို သြားေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြပါလိုက္လာတယ္၊ ေဟာ္တယ္ ေအာက္ထပ္က ဘားမွာ ေသာက္ၾကမယ္တဲ့ေလ။ ေဟာ္တယ္ကို သြားၾက တဲ့ကားမွာ မာ့လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔ ကိုသက္က ေျပာရွာတယ္။ ” မာ့ လက္ေတြလည္း ေအးစက္လို႔ပါလား၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”    ” ဟာ ကို ကလည္းကြာ၊  မဂၤလာဦးေန႔ကို မိန္းခေလးက အဲေလာက္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမွာေပါ့လို႔” ” အင္းပါကြာ ကိုသိပါတယ္၊ ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြကို အားနာလို႔ပါ သိပ္အမ်ားႀကီးမ ေသာက္ပါဘူး၊ ေစာေစာတက္လာခဲ့မယ္ေနာ္၊ မာပင္ပန္းရင္ အိပ္ထားလိုက္၊ကိုတက္လာရင္ အားရွိေအာင္ ဟစ္ဟစ္”  ” ေအာင္မယ္ ဘာအားရွိရမွာလည္း၊  ကိုေနာ္”   မာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ မူးေအာင္သာေသာက္ခဲလို႔ ေျပာခ်င္ေနတာ၊ အို႔ ေၾကာက္စရာႀကီး၊ ကဲတုန္းက ကဲခဲ့တာ အခု ေတာ့ ကိုရိပ္မိသြားမွာ အရမ္းလန႔္ တာပဲ။

” အလကားေျပာတာပါကိုရယ္၊ ကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အားနာပါတယ္၊ သူတို႔ကို ေနာက္ဆုံးအလိုလိုက္တဲ့အေနနဲ႔ ျပဳစုလိုက္ပါ၊ မာနဲ႔က ကိုနဲ႔ တသက္လုံးေန သြားၾကရမဲ့သူေတြပဲ။ ဟင့္ ဒီတခါပဲေနာ္၊ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ခြင့္ေပးတာ၊ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ မရဘူးဆရာ”   ” အင္းပါကြာ၊ မာက အဲလိုသိတတ္တာ ကိုက  အရမ္းကို ပိုခ်စ္သြားၿပီကြာ၊ စိတ္ခ်စိတ္ခ် ဒီတခါ ေနာက္ဆုံးပဲ၊ ေနာက္ဆို မာမႀကိဳက္ရင္ ဘာမွ မလုပ္ဘူး၊ ဟုတ္ပလား၊ “  အင္း မာခ်ိဳးတဲ့ အဆင္ေတာ့ သူ နင္းသြားၿပီ၊ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဂၤလာလာဦးည ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားရေတာ့မွာပဲ။ အိုကြာ လာမဲ့ေဘးေျပးေတြ႕တာေပါ့၊ ျဖစ္လာမွ ရင္ဆိုင္တာ ေကာင္းပါတယ္၊ ႀကိဳၿပီးပူပန္ေနတာ၊ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ ညသန္းေကာင္ေလာက္က်မွ တံခါးကို တဒုန္းဒုန္းထုလာတယ္၊ မာ အိပ္ယာေပၚမွာလွဲေနရာက ထ ၿပီး တံခါးသြားဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကိုသက္ ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က တြဲေခၚလာတယ္။ ” ေဆာရီး မာ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနပလား”  အာေလးလွ်ာေလးနဲ႔ ကိုသက္ ကို အခန္းထဲလည္းတြန္းပို႔ၿပီးေရာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ မာ့ကို ကမန္းကတန္း ႏူတ္ဆက္ၿပီးေျပးေတာ့တာပါပဲ။ မာက တံခါးကို ျပန္ပိတ္ေလာ့ခ်ၿပီး ကိုသက္ကို  ကုတင္ရွိရာကို တြဲေခၚလာခဲ့ တယ္။

သူ႔ဒီအဝတ္အစားေတြနဲ႔ ဘယ္အိပ္လို႔ျဖစ္မွာလဲ အဲဒါနဲ႔၊ ညေနကယူလာတဲ့ မာတို႔ အိပ္ထဲက သူ႔တီရွပ္ရယ္၊ ပုဆိုးတထည္ရယ္ထုတ္၊ ၿပီးမွ သူဝတ္ထားတဲ့ရွပ္ အက်ီ၊ ေဘာင္းဘီေတြကို ခြၽတ္ရတယ္။  ” ေဆာရီး မိန္းမ ရယ္ ကိုနည္းနည္းမူးသြားတယ္ “    မ်က္လုံးက ေမွးေမွးေလးျဖစ္ေနၿပီး စကားေျပာတာက လွ်ာ လုံးေနေပမဲ့ မာ့ရင္သားေတြကိုေတာ့ သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ လာဆုပ္ကိုင္ေသးတယ္။ သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မေပ်ာ့မမာ နဲ႔ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္က   နီညိဳေရာင္ထိပ္ဖူးႀကီးနဲ႔၊ ဒါဟာ မာ့အတြက္ ေသျခာျမင္ဘူးတဲ့ ဒုတိယေျမႇာက္ေယာက္်ားတန္ဆာပါပဲ။ ေမာင္မ်ိဳးတုန္းက ညဘက္ေမွာင္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္ေပါင္ ၾကားဝင္ထြက္တာခံစားဘူးတာ။ ဦးငယ္က်ေတာ့ ေသေသျခာျခာကို ကိုင္တြယ္ ပုေလြလည္းမႈတ္ခဲ့ဘူးတယ္။ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္်ားဆိုတဲ့ အသိနဲ႔  ရင္ေတာ့ နည္းနည္းခုံလာတယ္။ ညတိုင္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ငါနဲ႔ ခ်စ္ရေတာ့မဲ့ ေကာင္ႀကီးပါလားလို႔ ေတြးရင္း မာ့လက္ကေလးနဲ႔ အသာကိုင္ၾကည့္လိုက္ တယ္။ မာ့လက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ထင္တယ္၊ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ခ်က္ျခင္းလိုလို လႈပ္ရွားလာတယ္။ မာလည္း ဦးငယ္ေျပာထားတာ သတိရသြားလို႔  ကမန္းကတန္းျပန္လြတ္ခ်လိုက္မိတယ္။ ပထမဆုံး အႀကိမ္မွာ ေယာက္်ားပစၥည္းကို တခါမွ မျမင္ဘူးသလို၊ ရွက္သလို ဟန္ေဆာင္ရအုန္းမယ္၊ လက္နဲ႔ လုံးဝ မကိုင္နဲ႔ဆိုတာေလ။

ကိုသက္ကို မႏိုင္မနင္းနဲ႔ပဲ တီရွပ္ဝတ္ေပးပုဆိုးဝတ္ေပးၿပီးမွ စႏိုးတာဝါေလးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဆီျပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ပြတ္သတ္သုတ္သင္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လုံး ေတြ ပြင့္လာတယ္။ ” ဟင္မာ မအိပ္ေသးဘူးလား၊ ေဆာရီးကာ ကိုနည္းနည္းမူးသြားတယ္”   ေနာက္ေတာ့ မာ့ကိုယ္ေလးကို သူ႔ေပၚဆြဲခ်လိုက္ၿပီး မာ့မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ကို နမ္းေတာ့တယ္။ မာ့ေပါင္ရင္းမွာ သူေကာင္ႀကီးမာမာေတာင္ေတာင္နဲ႔လာေထာက္ေနတာခံစားလိုက္ရေတာ့ သူစိတ္ထလာၿပီ ဆိုတာသိလိုက္ရ တယ္။ မာ့ကိုယ္ေလးကို ဆြဲလွည့္ၿပီးသူက မာ့ကိုယ္ေပၚေမွာက္လိုက္ေတာ့ မာလည္း ပက္လက္ကေလး ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ သူ႔ပုဆိုးက ခုနကထဲက မာက  စြတ္႐ုံစြတ္ေပးထားတာဆိုေတာ့ ခုက သူကန္ခြွ်တ္လိုက္တာနဲ႔ ေျခရင္းဘက္ပုံသြားၿပီ သူ႔လက္ေတြက မာ့ညဝတ္ဂါဝန္ေလးကို လွန္တင္လိုက္တယ္။ သူ မာ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို သူ႔ဒူးေတြနဲ႔ကားလိုက္ၿပီး သူ႔ေကာင္ႀကီးကို မာ့ပိပိေလးအဝမွာေတ့လိုက္တယ္။ မာ စိတ္လႈပ္ရွားေနေတာ့ပိပိေလးက အရည္စို႔ေနလို႔တာ ေတာ္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ သူ႔ေကာင္ႀကီးစြတ္ကနဲ ဝင္လာေတာ့ မာ အာ့ကနဲေတာင္ေအာ္လိုက္မိတယ္။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ဦးငယ္နဲ႔ အ႐ြယ္သိပ္မကြာလို႔ လားမသိပါဘူး၊ မာ့ကိုယ္ထဲမွာ ေစးက်ပ္က်ပ္ကေလးပါပဲ။ သူက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး အခ်က္ႏွစ္ေလာက္ေဆာင့္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ မာ့ကိုယ္ေလးထဲကို  အရည္ပူေတြ ျဖန္းထည့္ၿပီး ၿပီးသြားေတာ့တယ္။ သူမာ့ကို ဖက္ထားၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ ခနေနေတာ့ မာ့လည္းေလးတာနဲ႔ အသာတြန္းလိုက္ေတာ့ေဘးကို  လွိမ့္ဆင္းသြားတယ္။ ေဟာေတာ့၊ ဘာမွ လည္းမေျပာဘူး။ ေဟာက္သံေလးထြက္လာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။

မာအိပ္ယာေပၚကထ ေရခ်ိဳးခန္းသြား၊ ကိုယ့္ဘာသာ သန႔္စင္လိုက္တယ္။ ကုတင္ေပၚျပန္လာ သူ႔ကို လည္းေစာင္ၿခဳံေပးရင္း ေဘးမွာပဲ အသာလွဲအိပ္လိုက္ တယ္ မ်က္လုံးေတာင္ေၾကာင္ေနသလိုပဲ။  ” ေဟး မာ၊ မိန္းမ၊ ေဆာရီးကြာ ညက ကိုယ္ နည္းနည္းမူးသြားတယ္။”   မာ ညက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပဲ  မိုးလင္းကာနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့ သူႏိုးသြားတာေတာင္မသိလိုက္ဘူး၊ အမူးသမားေတြရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း နည္းနည္းမူးသြားတယ္ ဆိုတာပဲ ထပ္ကာတလဲလဲ  ေျပာေနတယ္။ ” ေအာင္မယ္ မူးေပလို႔ပဲ၊ ကို အရမ္းၾကမ္းတာပဲကြာ ၊ဟြန႔္ဘာမွန္းလဲမသိဘူး”    ” ဟုတ္လား ေဆာရီးကြာ၊ ကို သိေတာ့သိတယ္၊ မူးေနေတာ့  လူက အသိစိတ္ဝင္လာလိုက္ အိပ္ေပ်ာ္သလိုျဖစ္သြားလိုက္ျဖစ္ေနတာ၊ ကို အရမ္းၾကမ္းမိသြားလား”  ” အင္းေပါ့၊ မာက သူတို႔ ေယာက္်ားေလးေတြ ဟိုဟာ ႀကီးက အဲလို အႀကီးႀကီးနဲ႔ မာမာႀကီး ျဖစ္မယ္ ဆိုတာေတာင္ ေသျခာမသိဘူးေလ။ ညက မာ့ဟာေလးတခုခု ျဖစ္သြားပလားလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရေဆးရင္း  ေသျခာၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္” ” ေဆာရီးကြာ၊ ေနာက္ဆို အဲလိုမျဖစ္ေစရပါဘူး၊ လာလာ အနာကို ေဆးထည့္ေပးမယ္ခိခိ “  ” ဟင့္အင္းကြာ၊ ခုေတာ့ရ ေသးဘူး ဟိုထဲမွာ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္ေနေသးတယ္၊ မာေၾကာက္တယ္၊ ငပလီေရာက္မွ ေနာ္၊ မာတို႔က တသက္လုံးအတူေနသြားရမွာပါကိုရယ္၊ ေလာမေနပါ နဲ႔” ” အင္း အဲဒါလည္းဟုတ္တာပဲ၊ ကဲ ထထ ဘရိတ္ဖတ္သြားစားရေအာင္”   အင္း မဂၤလာဦးည ေတာ့ အခက္အခဲမရွိ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရေလၿပီ။ မာ့ရင္ထဲ နည္း  နည္းေအးသြားတယ္။ ကိုသက္ကိုလည္း သနားေတာ့ သနားတယ္။ အင္းေလ၊ မာက ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ သစၥာရွိရွိနဲ႔ ခ်စ္သြားမွာပါ။ လို႔စိတ္ထဲေျပာေနမိ ယ္။ ငပလီေရာက္ေတာ့လည္း အဆင္ေျပသြားၾကတာပါပဲ၊ အစပိုင္းတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ရွိန္းေနၾက။ သူကလည္း မာ့ကို အားနာ၊ မာကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕  ကြၽမ္းက်င္မႈေတြကို သူမသိရေအာင္ ဟန္ေဆာင္ရ နဲ႔၊ ေနာက္ရက္ ေတြၾကေတာ့လည္း အျပင္ေတာင္ သိပ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ စားလိုက္ လုပ္လိုက္ေပါ့  ခိခိ။ ဒါေပမဲ့ တေန႔ သုံးေလးခ်ီထက္ေတာ့ သူလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး၊ သူဘယ္လိုမွ မလာေတာ့ရင္ ေသာင္ျပင္ေပၚထြက္ ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ ဟို အေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေျပာၾကတယ္။ အဲလိုနဲ႔ပဲ ဟန္းနီးမြန္းၿပီးသြားေတာ့ မာတို႔ ကိုယ့္အိမ္ရွိရာကို ပဲ ျပန္လာခဲ့ၾကၿပီး အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို စရေတာ့ တာေပါ့ရွင္။

မာက နဂိုထဲက သိပ္ၿပီးအခ်က္အျပဳတ္ကလည္းတတ္တာမဟုတ္ေတာ့ အိမ္မွာကူဖို႔ ေကာင္မေလး တေယာက္ကို ကိုကပဲ ရွာေပးထားတယ္ရွင့္၊ မာလည္း  တပ္နဲ႔ နီးတဲ့ ေက်ာင္းမွာ သြားလုပ္ေနတယ္။ မာ့လိုပဲ ဗိုလ္ကေတာ္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ မမာလာ လည္း ေက်ာင္းဆရာမပဲ ဆိုေတာ့ အေဖၚရလို႔ အတူတူ သြား ၾကတယ္။ ရင္းႏွီးလာေတာ့မွ မမာလာဆီက တပ္ထဲက အေၾကာင္းေတြလည္းသိလာရေတာ့တယ္။    တပ္ထဲမွာ အလုပ္မလုပ္ပဲ ဗိုလ္ကေတာ္အျဖစ္ေနၾက တဲ့ ေဝမာ တို႔ ျဖဴျဖဴစိုး တို႔ အေၾကာင္းအတင္း ေျပာတာၾကားရတယ္။ မာကေတာ့ အရင္က မသိပါဘူး အဲဒီ အမ ေတြက အပ်ံစား ဝတ္စားလို႔ ႐ုပ္ကေလး ေတြကလည္း ေခ်ာတယ္လို႔ မဟုတ္ေပမဲ့ ျပင္တတ္ ဆင္တတ္လို႔ ခ်စ္စရာေလးေတြလို႔ ပဲ ထင္ခဲ့တယ္။ မမာလာ ေျပာျပမွ သူတို႔က သူတို႔ ေယာက္်ား ေတြ  ေနရာေကာင္းရဖို႔၊ ေရွ႕တန္းသိပ္မသြားရဖို႔ ကို၊ အဘ ေတြ။ ကို အရမ္းဖားဆိုပဲ။ တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ အတြက္ဆိုရင္ အိမ္မွာ ခိုင္းတဲ့ ေကာင္မေတြလို လိုက္ လုပ္ေပးရတာနဲ႔၊ တပ္ရင္းမႈးတေယာက္ထဲ ဆိုရင္ ေပါင္ေပၚတက္ထိုင္ေတာ့မေလာက္ပဲ နဲ႔။ အဲလိုဟာ ေတြသိလာရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဟိုလူနဲ႔ ဘာလိုလို ဒီလူ နဲ႔ ဘာလိုလို သတင္းေတြလည္းထြက္ ဆိုပဲ။ မာေတာ့ မမာလာ ေျပာသမွ် ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ကို ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ သား၊ သူတို႔ ေယာက္်ားေတြက ကို႔ေလာက္ ေရွ႕တန္းမသြားရဘူး။ အၿမဲလိုလို ပဲ ေတြ႕ေနရတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး ေပါင္းထား သင္းထားမွပဲလို႔ မာစိတ္ထဲ ေတာ့ ေတြးေနမိတယ္။

တေန႔ေတာ့ တပ္ရင္းမူးကေတာ္က အလႉ အႀကီးအက်ယ္တခုလုပ္တယ္။ တပ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာေပါ့၊ မာတို႔လို ဗိုလ္ကေတာ္ေတြ၊  စစ္သားမယားေတြ အကုန္မေနရ ဝိုင္းလုပ္ၾကရ တာေပါ့။ အလႉ ေန႔က်ေတာ့လည္း အပ်ံစား ဝတ္စား ၿပီး တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေပါ့။   ဒါေပမဲ့ တပ္ရင္းမႈူးကေတာ္ထက္ေတာ့ ပိုၿပီး ဝတ္စားလို႔မရဘူးေလ။ ေတာ္ၾကာ ေစာက္ျမင္ကပ္ပုဒ္မနဲ႔ ၿငိေနမယ္။” ဟဲ့ ညီးက ဘယ္သူလည္း ငါအရင္က  မျမင္ဖူးပါဘူး”  ” အဘ ဒါက ဗိုလ္ႀကီး ကိုကိုသက္ ရဲ႕ မိန္းမေလ၊ သူတို႔ တပ္ကို ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးဘူး”    မမာလာ က သြက္သြက္လက္လက္ ဝင္ ေျပာလိုက္လို႔ တပ္ရင္းမူးသူရေမာင္ေမာင္ထန္ က ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ေက်နပ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ ” ေအာ္ေအး ေအး အဲဒီတေလာက ငါ ရန္ကုန္မွာ  အစည္းေဝးသြားတက္ေနလို႔ မသိလိုက္တာေနမယ္”   အမေလး အဲလူႀကီးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက မာ့ တကိုယ္လုံးကို ထိုးေဖါက္ျမင္ေနသလိုပဲ၊ ၾကည့္လိုက္တာ  စူးစူးဝါးဝါး။ မာ့ရင္ေတြေတာင္ ခုံသြားတယ္။ လူႀကီးကလည္း ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း နဲ႔၊ ႏူတ္ခမ္းေမႊးစစ။  ” ဟဲသမီးနာမည္က ဘယ္လိုေခၚသလဲကြ ယ့္”  “မာမာျမင့္ပါ အဘ “ မာလည္း သူမ်ားေတြ ေခၚသလိုပဲ အဘလုပ္ခ်လိုက္ရတယ္၊ ဘယ္လိုရာထူးတပ္ေခၚရမွန္းလည္းသိမွ မသိတာ။  ” ေအးေအး  ကြယ္၊ အိမ္ေလးဘာေလးလာလည္ေလကြာ၊ အဘတို႔က မိသားစုေတြပဲဟာ။ေနာ္” ” ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ အဘ”

ေမာင္ေမာင္ထန္မွာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ထန္သူျဖစ္ေလသည္။ ဗိုလ္ႀကီးဘဝႏွင့္ ေရွ႕တန္းမွာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြႏွင့္ ျဖစ္ေသာတိုက္ပြဲေတြမွာ၊ ႐ြာ ေတြထဲ ဝင္စီးၿပီးရင္၊ သူပုန္ႏွင့္ အမ်ိဳးေတာ္သည္တို႔၊ သူပုန္မယားတို႔ ဆိုသည့္ မိန္းခေလးမ်ားကို စစ္ေဆးရမည္ဟု ေခၚယူၿပီး မတရားက်င့္ေလ့ရွိသည္။ မလို သူအခ်ိဳ႕က တိုင္တန္းေသာေၾကာင့္ အထက္က သူ႔ကို အေရးယူရေလ့ရွိသည္။ အေရးယူသည္ဆိုတာကလည္း တပ္ေျပာင္းလိုက္ျခင္းမွ်သာ၊ ဆိုေတာ့ သူ႔ဇ ႐ိုက္က ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္မရ။ ခပ္ဆိုးဆိုး သြမ္းသြမ္းသာ ေနတတ္သည့္ ဝသီေၾကာင့္ပဲလား၊ သူတို႔ အထက္က တပ္ရင္းမူး တေယာက္၏ သမီး ႐ုပ္ဆိုးဆိုး၊  ဝတုတ္တုတ္ တေယာက္ ကို လက္ထပ္ယူလိုက္လို႔လားမသိ။ ရာထူးတက္တာကလည္းျမန္သည္။ အပြင့္ႀကီး၊ ရာထူးႀကီးလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ထြက္တိုက္ စရာမလိုေတာ့၊ ေရွ႕တန္းသြားစရာမလိုေတာ့ ေနာက္တန္းမွာပဲ စားေတာ့သည္။ စစ္သားကေတာ္ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေတာင့္ေတာင့္ ေလးေတြ၊  နည္းနည္းထထ႐ြ႐ြေလး ေတြဆိုရင္ သူႏွင့္မကင္းေပ။ မိန္းမကလည္း ဝါသနာတူ။ တပ္ထဲက ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ေလးေတြ၊ အိမ္မွာ  လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္း၊ နင္းႏွိပ္ခိုင္း ရင္း ႏွင့္ ဟိုဟာဒီကာ အရသာခံသည္။ ဘယ္ေလာက္အဆင့္အထိ လုပ္သည္ေပးသည္ခံသည္ ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ  ေသျခာမသိၾက။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ လည္း အျပင္မွာ ထုတ္်မေျပာရဲလို႔ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္ယားလို႔ ေျပာမိပါက ၾကားရသည့္လူက သြားဂုံးေခ်ာ လိုက္ရင္ ေျပာသည့္သူေသၿပီသာမွတ္။ ဘဝပ်က္မည့္အေရးျဖစ္သည္။ ဆိုေတာ့ အပုတ္နံ႔ကို ဘယ္သူမွ မလႊင့္ရဲ။ မိန္းမ က ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကဲေနသည္မို႔  ေယာက္်ားကိုလည္း မႏိုင္မည့္အတူတူ လြတ္ေပးထားလိုက္ေတာ့ သူတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးက အဆင္ေျပေနသည္။ ခေလးေတြလည္း အ႐ြယ္ေရာက္လို႔  တကၠသိုလ္ေတြ တက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူတို႔က ပိုလြတ္လပ္ေနၾကသည္။

အခု သူရေမာင္ေမာင္ထန္ အလႉမွာေတြ႕လိုက္ရသည့္ ၊ အသစ္ကေလး မာမာျမင့္ကို  စားခ်င္ဝါးခ်င္စိတ္ေတြ ေသြးသားထဲမွာ ဆူေဝႂကြေနသည္။ ဒါေပမဲ့ ဘ လိုင္းႀကီးေတာ့ လုပ္လို႔ရမည္မဟုတ္သည္ကို အေတြ႕အႀကဳံအရ သိေနၿပီမို႔  ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသိမ္းသြင္းရသည္။ သူ႔အိမ္ကို ေခၚသည္၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွင့္  မသိမသာပစားေပးသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ေလး မာမာျမင့္က တပ္ရင္းမႉး အိမ္မွာ ရင္းႏွီးသည့္ အတြင္းလူ ျဖစ္လာရသည္။  ရင္းႏွီးလာေတာ့  မိန္းမတို႔ထုံးစံ၊ ကိုယ္ေျပာၾကည့္ရင္ ရႏိုင္မလားဟု ထင္လာၿပီး၊ မာမာျမင့္က အဘကို ကပ္တိုးေလး အပူကပ္ၾကည့္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားကို အႏၲရာယ္နည္း သည့္ေနရာမွာပို႔စတင္း ေျပာင္းေပးလို႔ ရႏိုင္မလားေပါ့။ သူရေမာင္ေမာင္ထန္ က အကြက္ဝင္လာၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္ၿပီ။ ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားသလို  ဟန္လုပ္ၿပီး။ ဒီတခါ ဌာနခ်ဴပ္ေရာက္လွ်င္အထက္ကို တင္ျပေပးမည္၊ အခုေတာ့ သူဘာတတ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ၾကည့္ရႈထားေပးမည္ဟု ေျပာလိုက္သည္။  အခု ေတာ့ ဒိျပင္အလုပ္ေတြ ရႈတ္ေနေသးလို႔၊ ေသေသျခာျခာေျပာၾကရေအာင္ မာမာျမင့္ေက်ာင္းပိတ္သည့္တရက္ စေနေန႔ေလာက္ အိမ္လာခဲ့ဖို႔ေျပာလိုက္ သည္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အိမ္က ဟာႀကီး ရန္ကုန္သြားေနသည့္ အပတ္ မွာ ဗိုလ္ႀကီးကိုကိုသက္၏ မယားေခ်ာေလး သူ႔ဆီလာမယ္ ဆိုေတာ့။ က်ဴပ္လည္း  ကန္ေတာ့ခံတုန္းက ရထားတဲ့ ဗိုင္ရာဂလာေလး သိမ္းထားတဲ့ ေနရာက ေန ထုတ္ထားလိုက္တယ္။ က်ဴပ္တို႔ အ႐ြယ္က မလြယ္ေတာ့ဘူးေလ။ ဗိုင္ ရာဂလာကူမွ ပဲ အဆင္ေျပေတာ့တာ။ အဲေကာင္က ေဈးသိပ္ႀကီးလို႔ ဘီပီအိုင္က ထုတ္တဲ့ စပါး ကဒ္ေလး ေတြပဲ သုံးေလ့ရွိတာ။ ဒီေန႔ေတာ့ စပယ္ရွယ္မို႔ ဗိုင္ ရာဂလာေဆာင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မေလးလာမလာမေသျခာေသးလို႔ မေသာက္ေသးဘူး။ ေကာင္မေလး ကိုယ့္အိမ္ဆီ လမ္းေလွ်ာက္လာတာကို  လွမ္းေတြ႕ရမွပဲ ေဆးကို ကမန္းကတမ္း ထုတ္ၿပီးေသာက္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးမွ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၿပီး ျပာျပာသလဲ ႏူတ္ဆက္ျပလိုက္ရတယ္။

” ဟာ သမီးေလး ဘယ္ကေနဘယ္လို မ်က္ေစ့လည္လာတာလည္းကြ၊ လာလာ၊ အိမ္ထဲခနလာအုန္း ေနပူတယ္”အိမ္ထဲမွာ ေဒါက္တိုမယ္ရ လုပ္ေပးေနတဲ့  စစ္သားေလးကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ကထဲက ဟိုေကာင္က ဓါတ္ေနၿပီ အျပင္ထြက္ၿပီး တံခါးကို ပိတ္သြားလိုက္တယ္။ ဘယ္ေကာင္မွ မဝင္လာေအာင္ သူ အျပင္က ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ထုံးစံမို႔ က်ဴပ္က သိေနၿပီေလ။ ” ကဲ ထိုင္ပါအုန္းကြ သမီးရ၊ ေနပူႀကီးထဲကြာ မလာစဖူး ဘာေတြမ်ားအေရးႀကီးလာတာ လဲ”  ” အင္း အဘကို အပူကပ္သလိုမ်ားျဖစ္ေနမလားမသိဘူး “   ” အမေလးကြာ ဘာမ်ားတုန္း ေျပာမွာ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီလူနဲ႔ဒီလူကို၊ “   ” ဒီလိုအဘ  ေရ သမီးတို႔က ေလ အိမ္ေထာင္က်တာကမွ မၾကာေသးဘူး၊ ကိုက တခ်ိန္လုံး ေရွ႕တန္းပဲ သြားေနရတာပဲေလ။ သမီးတို႔က ေအးေအးေဆးေဆး အတူတူ ေတာင္ ေသျခာမေနရေသးပါဘူး အဘရယ္။” ” အင္း အဲဒါေတာ့ အဘလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ကြယ္၊ အဘလည္း စစ္ထဲစဝင္ကာစ က အဲလိုပဲ သားျပစ္ မယားျပစ္ ေရွ႕တန္းထြက္ၾကရတာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္က ေပးအပ္လာေတာ့လည္း မလႊဲမေရွာင္သာဘူးေပါ့ကြယ္”  ” ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ အဘရယ္၊ ဒါေပမဲ့  တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့လည္း အိုးနဲ႔အိမ္နဲ႔ မကြာပဲ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ေနၾကရတာပဲေလ၊ အဘ ၾကည့္ရႈလုပ္ေပးႏိုင္မယ္ ထင္လို႔ပါ၊ သမိးကို သနားရင္ လုပ္ ေပးပါလား အဘရယ္ေနာ္ေနာ္”  ေကာင္မေလးက လည္း အလာႀကီးပဲ၊ အဟီး က်ဴပ္ထိုင္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာေပၚ က်ဴပ္ေဘးမွာ လာကပ္ထိုင္လိုက္ ၿပီး က်ဴပ္လက္ေမာင္းေတြကို သူ႔လက္ႏုႏုေလး ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လာခြၽဲတာ ဆိုေတာ့ က်ဴပ္လီးႀကီးကလည္း ပုဆိုးေအာက္က ေဒါင္ကနဲ မာတက္လာ တာေပါ့။ အဟင္းဟင္း သူက အဲေလာက္ေလး ေပးၿပိးေတာ့ လိုခ်င္တာ ရမယ္မ်ားမွတ္ေနတယ္။ က်ဴပ္တို႔က အံတိုေနၿပီ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ဟဲဟဲ။

” အင္းပါသမီးရယ္၊ သမီးကို ျမင္ျမင္ခ်င္းကတဲက အဘက သမီးေလးလို ခ်စ္တာ၊ ေမြးစားခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္တာ။ ဒါေပမဲ့ အဘလည္း အထက္က  အမိန႔္ကို နာခံရတာပဲမဟုတ္လားသမီးရယ္၊ ဒီတခါ၊ ႐ုံးခ်ဴပ္သြားရင္ အဘ ေျပာေပးၾကည့္ပါအုန္းမယ္”   ” လုပ္ေပးပါအဘရယ္၊ သမီး က အေဖအေမျပစ္ ၿပီး ေယာက္်ားေနာက္လိုက္လာရတာ၊ ေယာက္်ားက မရွိေတာ့ အထီးက်န္ေနရတာပါ။ အဟင့္ဟင့္”   လာၿပီလာၿပီ မိန္းမတို႔ရဲ႕ လက္နက္၊ မ်က္ရည္စက္ ေတြ နဲ႔ က်ဴပ္ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထိုးလာၿပီ။ က်ဴပ္ကလည္း ဒါမ်ိဳးေစာင့္ေနတာမဟုတ္လား။ တဖက္က သူပုခုံးေလး ထိန္းေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္တဖက္က ခါးေလး ေပၚ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတယ္။ သိတယ္မလား ဟဲဟဲ လက္ယဥ္တယ္ဆိုတာ။  ” အင္း ပါသမီးရယ္ အဘ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးမွာေပါ့၊  ဒါေပမဲ့ အဲလိုမ်ိဳးေတြက နည္းနည္းေတာ့ စြန႔္စားရတယ္ သမီးရဲ႕၊ သူမ်ားေတြ တိုင္တာေတာတာနဲ႔ ဆို အဘ အလုပ္လည္းထိခိုက္ႏိုင္တယ္ေလ။”    ”  အီးးးး..႐ႊတ္.. အဘ ရယ္၊ ကိုအတြက္ အဆင္ေျပမယ္ဆို ရင္ သမီးဘာပဲ လုပ္ေပးရလုပ္ေပးရပါ။” ” တကယ္ေျပာတာလား သမီးရယ္”  က်ဴပ္က ေျပာ လည္းေျပာ သူ႔ခါးေလးကို ဖက္ထားတဲ့လက္က လည္း သူဝမ္းဗိုက္သားေလးေတြက တဆင့္အေပၚကို ပြတ္သပ္ၿပီး ရင္သားေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚ ခပ္ဖြဖြ ေလး အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီေလ။ အဲေလာက္ ဂြင္ေရာက္ေနမွေတာ့ ငါးေၾကာ္မႀကိဳက္တဲ့ ေၾကာင္မိုက္ႀကီးျဖစ္သြားမွာေပါ့။

က်ဴပ္လက္ေတြက သူ႔ႏို႔အုံေလးေတြကို အက်ႌေပၚကေန ဖြဖြေလး ဖိၿပီးႏွယ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ငိုရႈိက္သံေလး ရပ္သြားတယ္ဗ်။ မ်က္ႏွာကိုေတာ့ က်ဴပ္ ရင္ဘတ္မွာ အပ္ၿပီး ငုံ႔ေနတယ္။ အစဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာပူ မွာေပါ့ေလ။ က်ဴပ္လက္ဖဝါးႏွစ္ခုလုံးက သူ႔ရင္သားႏွစ္ခုစလုံးကို အက်ႌေပၚကေန  နည္းနည္းဖိၿပီးဆုပ္ႏွယ္လိုက္ေတာ့မွ အသံေလးထြက္လာတယ္။ ” အဘ သမီးအက်ႌေတြ ေက်ကုန္လိမ့္မယ္တဲ့”   ” အင္းအင္း အဘ သမီးအက်ႌခြၽတ္ လိုက္မယ္ေနာ္ “ ဆိုေတာ့၊  ” အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ျဖစ္ပါ့မလားအဘရယ္” တဲ့။   ” ျဖစ္ပါတယ္သမီးရဲ႕ ဟိုေကာင္ေတြ တံခါးဝမွာ ေစာင့္ခိုင္းထားတယ္၊ ဘယ္သူမွ  မဝင္လာရဲပါဘူး” ဆိုၿပီး သူ႔ေနာက္ေက်ာက ဇစ္ ကိုပဲ အသာဆြဲခ်ၿပီးဖြင့္လိုက္တယ္။ သူက ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ ငုံ႔တိုးေနတာနဲ႔ အဲလို အေနာက္ဘက္က ဇစ္အ က်ႌ မ်ိဳးနဲ႔ကေတာ့ ကြက္တိပဲ။ ေဖြးကနဲ႔ေပၚလာတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးေပၚက ဘရာဇီယာ အသားေရာင္ကေလးရဲ႕ ဂ်ိတ္ေတြပါ တခါထဲ ျဖဳတ္ျပစ္လိုက္တယ္။  အဲေတာ့မွ ေခ်ာင္သြားတဲ့ ဘရာဇီယာေအာက္က လက္ဝင္ၿပီး ႏို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိေတာ့တယ္။ က်ဴပ္လီးႀကီးကေတာ့ အေတာ့ကို မာ ေတာင္ ေတာင့္တင္းေနၿပီ။ သူကလည္း က်ဴပ္ေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုန္းဖက္လို႔ သူ႔လက္သည္းေတြနဲ႔ ကုတ္ျခစ္ေနတယ္။ အင္း ေလ ေယာက္်ားနဲ႔ ေဝးေနရ ေတာ့လည္း သူ႔ခမ်ာ ဆာေနရွာမေပါ့။ ေကာင္မေလး ရဲ႕ ႏို႔လုံးေလးေတြက အေနေတာ္ပဲ သိပ္မႀကီး သိပ္မေသးေလး၊ ေတြ။ ေယာက္်ားရထားတာလည္း သိပ္ မၾကာေသးလို႔ထင္တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း သိပ္မႀကီးဘူး၊ အခုစိတ္ထၿပီးေတာ့ မာေတာင္ေနတာေတာင္ေသးေသးေလးေတြ။ က်ဴပ္လက္မ လက္ညိဳးနဲ႔ ညႇပ္ၿပီးလိမ့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ အဟီးး။ က်ဴပ္လည္း ႏို႔ေတြ အားရေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ႏွယ္ၿပီးမွ သူ႔လက္ေမာင္း ႏွစ္ဘက္က ကိုင္ၿပီး။

” ကဲကဲ သမီး ဒီေရွ႕မွာ ခနေလးထိုင္”   က်ဴပ္ထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေရွ႕ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ သူ႔အက်ႌနဲ႔ ဘာရာဇီယာကို ေအာက္ေျခကေနကိုင္ၿပီး  မခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး လက္ေျမႇာက္ေပးတယ္၊ ခုေတာ့ က်ဴပ္ေရွ႕ မွာ အေပၚပိုင္း ဘလာနဲ႔ ငုတ္တုတ္ေလး ျဖစ္သြားမွ က်ဴပ္လည္း ပုဆိုးျဖည္ ခ်လိုက္တယ္။ ေျပာင္ႀကီးက ေတာ့ ေဒါင္ကနဲ ေပါ့။ က်ဴပ္ရဲ႕ စံခ်ိန္မွီ ဒုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေကာင္မေလး မ်က္လုံးအဝိုင္းသားျဖစ္သြားေလရဲ႕။ က်ဴပ္က သူ႔ရဲ႕  ေခါင္းေလးကို လက္နဲ႔ဆြဲယူလာေတာ့ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးက သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ေခါင္းတယမ္းယမ္းနဲ႔ေပါ့။ သူေလးကလည္းသိရွာပါတယ္။ ႏူတ္ခမ္းႏုႏု လွလွေလး ႏွစ္ခ်ပ္ပြင့္ဟလာတယ္။ က်ဴပ္လည္း ဆိုဖာ အနားေစာင္းကို ဖင္နည္းနည္းေ႐ြ႕ၿပီးတိုးလိုက္ေတာ့ ဒစ္ထိပ္ဖူးက သူ႔ႏူတ္ခမ္းေလးကို ထိုးမိသြား တယ္။ သူက ေခါင္းေလးကို အသာငုံ႔ၿပီး ေျပာင္ႀကီးထိပ္ဖူးကို အသာေလးငုံခဲလိုက္တယ္။ အား၊ ေႏြးၿပီးေတာ့ အိႏု ေနတာပဲ။ သူက သူ႔ႏူတ္ခမ္းလႊာအစုံနဲ႔  က်ဴပ္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ဖြဖြေလး ဖိညႇပ္လိုက္ၿပီးအသာေလးစုပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ေခါင္းကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ လႈပ္ရွားေပးေတာ့တယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့  ပုေလြဗ်ာ။ က်ဴပ္လက္ေတြက သူ႔ဆံပင္ေတြၾကားထဲထိုးဖြကစားရင္း လိင္တန္ႀကီးေပၚက အရသာေတြကို မ်က္ေစ့မွိတ္ဇိမ္ခံမိေနေတာ့တယ္။မာေတာ့ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုေတာင္ အံဩမိပါရဲ႕။ ငါ့ကို အညႇာလြယ္ၿပီး ႐ြေနတဲ့ ေကာင္မလို႔မ်ားထင္သြားမလား ေတာင္ စိုးရိမ္မိတယ္။

တကယ္ကေတာ့ မိန္းမ တို႔ တပ္အပ္တဲ့  ပညာနဲ႔ အိစိကလီ၊ ဟိုပုတ္ဒီပုတ္ေလာက္ေလးလုပ္၊ အဖိုးႀကီးကို နည္းနည္းပါးပါး ေလး ညႇလိုက္ရင္ လိုခ်င္တာ ရမွာပဲလို႔ တြက္ထားတာ အခုေတာ့ သူ႔လီး ေတာင္ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနရပါၿပီေကာ။ အဘ မ်က္လုံးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ေတာ့ အားေကာင္းတယ္ ေျပာရမယ္၊ မာ့ကို စူးစူးရွရွ ၾကည့္ေနက ထဲက မာ့ရင့္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီး။ ကိုက ေရွ႕တန္းထြက္သြားလို႔ မာ့မွာ ျပတ္လတ္ေနရတာက လည္းၾကာလွၿပီမလား။ အင္း ၿပီးေတာ့ ေျပာရအုန္းမယ္၊ ကို ေရွ႕တန္းထြက္သြားလို႔ မာက ငတ္မြတ္လို႔ တခါတခါ ကိုယ့္လက္နဲ႔ စိတ္ျဖည္ေဖ်ာက္မိ တဲ့ အခါမွာလည္း ကို႔ ကို မေတြးမိဘူး၊ ခစ္ခစ္။ မာ့ စိတ္ထဲ ေပၚလာ တာက ဦးငယ္ေလ။ မာ့ဘဝမွာ ပထမဆုံး လိင္ကိစၥ အရသာကို ေပးသြားၿပီး ပန္းဦးေခြၽသြားတဲ့ ဦးငယ္။ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဆက္ဆံတတ္တဲ့ ဦး ငယ္ကို ပဲ သြားသတိယေနမိတယ္။ အဲေတာ့ အခု အဘကလည္း ဦးငယ္လိုမ်ိဳး ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ အသားညိဳညိဳ  ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းဆိုေတာ့၊ အဟိ။ အဘကေတာ့ ဦးငယ္ထက္ေတာင္ႀကီးအုန္းမယ္ထင္တယ္ အသက္ေျပာတာ။ ေျပာင္ႀကီးကေတာ့ သိပ္မကြာပါ ဘူး။ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ အဘက လက္ဆြဲၿပီး သူ႔ေရွ႕ မွာထိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့လည္း မာ မျငင္းမိဘူး။

မာ့မ်က္ႏွာေရွ႕ တယမ္းယမ္းနဲ႔ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ႀကီးက လည္း မာ့ ကို လာစုပ္ပါေတာ့လို႔ ေျပာေနသလိုပဲ။ မာ့ႏူတ္ခမ္း ေတြ အလိုလို ပြင့္သြားခဲ့ရၿပီ။ ခြင့္လႊတ္ပါကို ရယ္။ ကို႔အတြက္ပါ၊ ( ခစ္ခစ္၊ အဲလိုေလး လွည့္ေတြးလိုက္ေတာ့လည္း နည္းနည္း အျပစ္ကင္းသြားသလိုပဲ )။    ပါးစပ္ထဲေရာက္လာၿပီးမွ ေတာ့ တတ္တဲ့ပညာမေနသာ ဆိုသလိုပဲ မာ့ပုေလြအစြမ္းကို ရွိသမွ်ထုတ္ျပလိုက္မိေတာ့တယ္။    ” အား ေကာင္းလိုက္တာ သမီး ရယ္၊ ဘယ္ကေနမ်ား တတ္ထားတာလဲ၊ အီးးးးးး၊ ကြၽတ္စ္..ကြၽတ္စ္..”  အဘ စိတ္ေတာင္မထိန္းႏိုင္ပဲ သူ႔ဖင္ႀကီးႂကြၿပီး ေကာ့ထိုးလိုက္တာ မာ့ အာေဂါင္ ေတာင္သြားေထာက္မိၿပီး ပ်ိဳ႕ကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။  ” အို႔ ေဆာရီး ေဆာရီး သမီးရယ္။ ကဲကဲ ခနထပါအုန္း ပထမဆုံးအခါေတာ့ အဘ လြယ္လြယ္မၿပီးခ်င္ ေသးဘူး”  ” အို.. အဘကလဲ..”  မာက အထလိုက္မွာ မာ့ထမိန္ကို ၿဗဳံးကနဲ ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္တာ ခံလိုက္ရလို႔ မာ ႐ုတ္တရက္ ရွက္သြားၿပီး အလန႔္တၾကား ေအာ္လိုက္မိတယ္။  ” အဘရယ္ ဧည့္ခန္းႀကီးမွာ”  ” သမီးကလည္း ဘယ္သူမွ ဝင္မလာရဲပါဘူး ဆိုတာကြာ ဟဲဟဲ သမီး ေပါင္လုံးေလးေတြက လွလိုက္တာ ကြာ”  ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ မာ့ ပင္တီကို ပါဆြဲခြၽတ္တယ္၊ ရွက္လိုက္တာရွင္ က်မ ပိပိေလးမွာ အရည္ေတြ စို႐ြဲေနတာ သူေတြ႕သြားၿပီေပါ့။  ” လာပါအုန္း၊ ေရွ႕နား တိုးပါအုန္းကြ” မတ္တတ္ရပ္လွ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ မာ့ကို အဘက ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုင္ၿပီးသူ႔ဆီ ဆြဲေခၚလိုက္တယ္။ သူက ဆိုဖာမွာ ေရွ႕တိုးထိုင္ေနတာမို႔ မာ့ေစာက္ ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔က ကြက္တိပါပဲရွင္။ ဟင္၊ အဘက ငုံ႔ၿပီး မာ့ ပိပိေလးကို အားရပါးရရက္ပါေလေရာရွင္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လွ်ာထိပ္ႀကီးနဲ႔ မာ့ ေစာက္ ေစ့ေလးကို အတင္းတတြတ္တြတ္နဲ႔ ထိုးေနေတာ့ မာ မ်က္ေစ့ကို စုံမွိတ္လို႔ ဒူးေခြမက်သြားေအာင္ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ထိန္းထားလိုက္ရပါတယ္ ရွင္။ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြကလည္း မာ့ဖင္ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ေနတယ္ေလ။ သူက မာ့ပိပိေလးကို ရက္ေနရင္းက သူ႔လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းကို တံေတြး စြတ္လိုက္ၿပီး မဖင္ေပါက္ေလးကို လည္းလာဆြေနတယ္။ သူ႔လွ်ာထိပ္က မာ့အေစ့ေလးကို အစြမ္းကုန္ေဆာ့ကစားေနေတာ့ မာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး အဘ  ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ဆြဲၿပီး အေၾကာေတြ တဆပ္ဆပ္တုန္လို႔ အရသာ ထြတ္ထိပ္ေရာက္သြားရေတာ့တယ္။ မာၿပီးသြားမွန္းလည္း အဘက သိပါတယ္။ မာ့ ကို  ဘာဂ်ာေပးေနရာကေန သူ႔ပါးစပ္ကို ခြာလိုက္တယ္။ မာ့ကို သူ႔ေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္ဖို႔ လက္နဲ႔ ပုတ္ျပလိုက္တယ္။ မာလည္းေမာေမာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္လိုက္ တယ္။ အဲေတာ့မွ သူက မာ့အက်ႌနဲ႔ ဘရာဇီယာကို ခြၽတ္ပါေတာ့တယ္။ခုေတာ့ မာ တေယာက္ အဘ ဧည့္ခန္းမွာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ဝတ္စုံနဲ႔ အဘေပါင္ ေပၚထိုင္ရင္သားျဖစ္ေနရပါေပါ့လား။

အဲေတာ့မွ အဘက မာ့ႏို႔ေတြကို ခေလးေလး လို စို႔ေတာ့တာပါပဲ။အင့္ ယားလိုက္တာရွင္။ သူ႔ ႏူတ္ခမ္းေမႊးေတြကလည္း ျခစ္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ မာ့ ႏို႔သီး ေခါင္းေလးေတြက အရမ္းကို အထိမခံဘူးရွင့္၊ ႏို႔သီးေခါင္းကို ကလိခံလိုက္ရတာနဲ႔ မာ့တကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးေရာ။ ခုလည္း မာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဟိုဟာ ေလးထဲမွာ အရမ္းကို လိုေနၿပီ တခုခုေတာ့ထည့္မွ ရေတာ့မယ္။ အဘကလည္းကြၽမ္းပါတယ္အဲ့ဒါ မ်ိဳးကေတာ့ သူက မခါးေလးကို ကိုင္ၿပီးထခိုင္းလိုက္ တယ္၊ သူကလည္း ထရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ မာ့လက္ကေလးကို ဆြဲၿပီး ဆိုဖာလက္ရမ္းကို ေထာက္ခိုင္းပါတယ္ အဲေလာက္ဆို မာသိပါၿပီး မာ့ကို ကုန္းခိုင္းေန တာကို။ မာလဲ ခါးေလးေလးၫႊတ္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ အဘက ေနာက္ကေနၿပီး မာ့အဖုတ္ေလးထဲ သူ႔ဒစ္ဖူးႀကီးကို ေတ့ၿပီး စသြင္းပါ တယ္။ မာ့ ပိပိေလးမွာ အရည္ေတြက စို႐ြဲေနေတာ့ အဘဟာႀကီးက တင္းတင္း ေစးေစးေလးနဲ႔ ဝင္လာပါတယ္။ အားရပါးရပါပဲ၊ မာ့ဟာေလးထဲ ျပည့္က်ပ္ သြားသလိုပဲ။

” အဘရယ္ ျဖစ္ပါ့မလား၊ အရမ္းက်ပ္ေနတယ္ေနာ္၊ မာေၾကာက္တယ္”   မာလည္း နည္းနည္းေတာ့ ညႇလိုက္ပါတယ္။ တကယ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္ေနပါတယ္၊ ေတာ္ၾကာကြဲၿပဲသြားရင္၊ ေဆးခန္းသြားရမွာ ရွက္စရာႀကီးေလ။   ” အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ခေလးရယ္ ေစးက်ပ္ေနတာပဲ၊ ဒါမ်ိဳးမလိုး ရတာၾကာၿပီကြာ” “အို႔.. အိ..”  အဘက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဖိထိုးသြင္းထည့္လိုက္တာ မာ့ရင္ထဲေတာင္ေအာင့္သလိုျဖစ္သြားတယ္ရွင့္။ ဒါေပမဲ့ အဘက ဇိမ္နဲ႔  ျဖည္းျဖည္းေလး ဆြဲထုတ္။ ျဖည္းျဖည္းေလးသြင္းနဲ႔ ဆိုေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာပါတယ္။ မာ အသားက်သြားၿပီ ဆိုတာသိတာနဲ႔ အဘက အရွိန္ တက္လာပါတယ္။ သူ႔ ဟာႀကီးကလည္း မာလိုက္တာ သံေခ်ာင္းႀကီးက်ေနတာပါပဲရွင္။ မာ့ အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ဖိပြတ္ဆြဲေနတာ၊ မာ့အယားေတြကို  ျဖည္ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္တာမို႔။ မာ့အတြက္လည္း အရမ္းကို ေကာင္းေနပါတယ္။ မာ့ ပိပိေလးထဲ ဝင္ခဲ့ဘူးတဲ့ လီးသုံးေခ်ာင္းက တေခ်ာင္းကို အရသာတမ်ိဳး စီေကာင္းတာပါပဲရွင္။ အခု အဘကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းတာမို႔ မာ့လက္သည္းေတြက ဆိုဖာအသားကို ကုတ္ျခစ္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးေနမိပါ ေတာ့တယ္ရွင္။

” ဖြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္..” “အာ့…အိ..အီး..”  မာ့အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားလို႔ ေပါင္သားေတြကို က်ဳံ႕လိုက္မိခ်ိန္မွာပဲ အဘ လိင္တန္ႀကီးထဲက  အရည္ပူေတြကလည္း မာ့ ပိပိေလးထဲကို ျဖန္းထည့္လိုက္တာ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အား။ မာ ေတာ့ လာရင္းကိစၥ ေတာင္ေမ့ေနပါေပါ့လား။   ” ေကာင္းလိုက္ တာ ခေလးရယ္။ ဒီလို ေစာက္ဖုတ္မ်ိဳးမလိုးရတာ ၾကာလွၿပီ”  အဘရဲ႕ ဖ႐ုသဝါစာ စကားလုံးေတြက မာ့ နားထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးလိုပဲ။ ရွက္သလိုလို၊ တဏွာ စိတ္ပဲ ထလာသလိုလို။ ဘာမွန္းေတာ့ မသိပါဘူးရွင္။ အေတြ႕အႀကဳံ တမ်ိဳးေပါ့ေနာ္။မာ အဲဒီေန႔က အိမ္ျပန္ေတာ့ အဘ ရဲ႕ ကားဒ႐ိုင္ဘာ ရဲေဘာ္ေလးက ကား နဲ႔ လိုက္ပို႔ေပးလို႔ပဲ၊ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာေတာင္ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနမွာ။ အဘ ရဲ႕ သန္စြမ္းမႈက ေတာ့ အံ့ဩစရာပါပဲ။ မာ့ကို သုံးခ်ီ တိတိ လိုးလိုက္တဲ့  အျပင္၊ သူျပန္မေတာင္ခင္စပ္ၾကားေတြမွာ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ထိုးေဆာ့တာေရာ၊ ဘာဂ်ာမႈတ္တာေရာနဲ႔ အနားကို မေပးတာ၊ မာ့မဂၤလာဦးညကထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေသးတယ္။ မာလည္းမေကာင္းဘူးလား ဆိုေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ မာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခုမွ ပဲ အဲဒီကိစၥကို တပ္မက္ေမာသူပါလားဆိုတာကို  ဝန္ခံရေတာ့မွာပဲ၊ အရင္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္က သိပ္စိတ္ပါလို႔မဟုတ္ဘူး၊ သူမ်ားက အတင္းအၾကပ္စလို႔ ပဲလို႔ထင္ခဲ့တာ၊ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က  မက္မက္ေမာေမာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာပါလား။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့လည္း အဘ က ကားလြတ္ၿပီး လာေခၚရင္ လိုက္သြားမိတာပဲ။ အဲဒါကလည္း တလမွ တခါေလာက္ပါ။ သူ႔ အိမ္မွာ သူတေယာက္ထည္း က်န္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးက်မွပါ။ တခါ ဆိုလည္း တခါ၊ တန္ေအာင္ကို လုပ္တာရွင့္။ မာလည္း မႀကိဳက္ဘူးလား ဆိုေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္။ ခစ္ ခစ္၊ ကို  ေနာက္တန္း မွာပဲ ေနရဖို႔ ဆိုတာလည္း ပါေနေတာ့ ခဲတလုံးနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ေပါ့ေနာ္။   ဒီၾကားထဲမွာ ဦးငယ္ရဲ႕ သား ေမာင္မ်ိဳးက မာအခုေနတဲ့ တပ္က ၿမိဳ႕ မွာရွိတဲ့ ေကာလိပ္ကို လာတက္မယ္ဆိုေတာ့၊ မာ့အိမ္မွာပဲ ေနၿပီးတက္ဖို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့၊ ေမာင္မ်ိဳးတေယာက္ေရာက္လာေတာ့တာေပါ့။      ေမာင္မ်ိဳးက  အခုေတာ့ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ တကယ့္ကို ေယာက္်ားႀကီးတေယာက္ လိုျဖစ္ေနၿပီေလ။ တပ္ထဲမွာေတာ့ မာ့ ေမာင္တဝမ္းကြဲ ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပ တယ္ေလ။ တပ္ဝန္းထဲက ေကာင္မေတြကေတာ့ေလ သိတယ္မဟုတ္လား၊ ေနာက္သလိုေျပာင္သလိုနဲ႔ မေတာ္လိုက္ရတဲ့ ေယာင္းမ ဘာညာနဲ႔ လူကို လာ လုပ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတို႔မွာလည္း ေယာက္်ား ေတြရွိရဲ႕သားနဲ႔၊ အဟင္းဟင္း။   ေမာင္မ်ိဳး အိမ္မွာေရာက္လာၿပီး အိမ္မွာေနတဲ့ အခါ စြတ္က်ယ္လက္ျပတ္ နဲ႔ အိမ္အလုပ္ေတြ ဝိုင္းကူလုပ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လက္ေမာင္းရင္အုပ္ေတြ ေတာင့္တင္းမာေက်ာ ေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့မာ့ရင္ထဲ တမ်ိဳးေလးေတာ့ ျဖစ္မိသား။ သူ တို႔အိမ္မွာေနခဲ့ရစဥ္တုန္းက ညဘက္ေတြကို သြားေတြးမိတယ္။ မာဦးငယ္နဲ႔ မျဖစ္ခင္တုန္းက သူ႔အိပ္ယာထဲ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနတုန္း သူ႔ဟာေလး နဲ႔ မာ့ဖင္ၾကားလာလာပြတ္တာကို သတိယမိေသးတယ္။ အဟီး။ သူအခုေရာ မာ့အေပၚမွာ အဲဒီစိတ္ေတြ ရွိေနေသးလားမသိဘူး။

ဒီလို နဲ႔ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ တေန႔ မွာ မာနဲ႔ ေမာင္မ်ိဳးတို႔ အိမ္မွာ ေန႔လည္စာစားၿပီးလို႔ မီးဖိုထဲ သိမ္းဆည္း ပုဂံေဆး လုပ္ေနၾကတုန္း ကုလားထိုင္ေျခေထာက္နဲ႔  မာ့ ေျခသန္းေလး သြားတိုက္မိတာ၊ နာလိုက္တာရွင္၊ မာအသံအက်ယ္ႀကီးကို ေအာ္လိုက္မိတယ္၊ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မာမရွည္တရွည္ေလး ထားထားတဲ့  ေျခသည္းေလးလွန္သြားတာ ေသြးေတြလည္းထြက္လာေတာ့ အဲဒီေနရာမွာပဲ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးလည္း ျပာယာခပ္သြားတာေပါ့။  ဂြမ္းေတြယူလာၿပီးေသြးတိတ္ေအာင္ဖိတယ္၊ မာ့ေျခသည္းေလးက အထိမခံႏိုင္လို႔ သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။ ” မမ ခနေလး က်ေနာ္  အရက္ပ်ံနဲ႔ နည္းနည္း သန႔္ၿပီးေသြးေတြ သုတ္ေပးမယ္ ေတာ္ၾကာ ျပည္လိုက္လာမွာစိုးလို႔”   ” အား….နာတယ္ကြာ ေမာင္မ်ိဳး၊ ငါ ေၾကာက္တယ္ဟ အရမ္းမ လုပ္နဲ႔ဟာ”  “ဟုတ္ကဲ့ပါမမ ရဲ႕၊ ကဲနာရင္ေျပာ”  မာ မီးဖိုၾကမ္းျပင္မွာပဲ ဖင္ခ်ထိုင္ေနရင္းက တညီးညီး တညဴညဴ ျဖင့္ ေမာင္မ်ိဳး အနာကို သန႔္စင္ေပး၊  ပတ္တီးစီးေပးတာ ခံရင္းက အနာသက္သာလာပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးအဲလိုလုပ္ေပးေနတာကိုလည္း ဇိမ္ေတြ႕ေနသလိုပဲ၊ ခစ္ခစ္။  ” ဟဲ့ ဟဲ့ မလုပ္ပါနဲ႔ နင္ခါးနာ အုန္းမယ္”  ပတ္တီးစီးၿပီးသြားေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးတေယာက္ မေျပာမဆိုနဲ႔ မာ့ကို ေက်ာနဲ႔ ဒူေခါက္ေကြးကေန မ ခ်ီလိုက္လို႔ မာ အလန႔္တၾကားေအာ္မိတာပါ။  ေအာက္ျပဳတ္က်မွာစိုးလို႔ မာ့လက္ေတြကလည္း သူ႔ကိုယ္လုံးကို တြယ္ထားမိတယ္။ သူကေတာ့ ၿပဳံးၿပီး မာ့ကို မာတို႔ အခန္းထဲ သယ္သြားပါတယ္။ မာ့ကို ကု တင္ေပၚအသာလွဲခ်ေပးလိုက္ေတာ့ မာ့ေပါင္တန္ေတြက သူပုဆိုးေအာက္က မာေတာင္ေတာင္ေကာင္ႀကီး နဲ႔ ပြတ္မိသြားပါတယ္။ မာ့ ကိုယ္ထဲ လွ်တ္စစ္ ျဖတ္စီးသြားသလိုပဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးမ်က္ႏွာကလည္း တမ်ိဳးျဖစ္သြားပါတယ္။ မာ့ကိုယ္လုံးက အိပ္ယာေပၚက်သြားေပမဲ့ မာ့လက္ေတြက ေမာင္ မ်ိဳးရဲ႕ လည္ကုတ္မွာ တြဲခိုေနတုန္း။ မာ ကိုယ္ႏိူက္ က ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိမလႊတ္မိတာ။ မာ့ေခါင္းနဲ႔ ေခါင္းအုံးနဲ႔ ထိမိတဲ့အခ်ိန္၊ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ မ်က္ႏွာက မာ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အရမ္းကို နီးကပ္ေနတယ္ေလ။ မာတို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းအၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။

ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ မ်က္ႏွာက တျဖည္းျဖည္း မာ့မ်က္ႏွာဆီကို တိုးကပ္လိုက္ေတာ့ မာ့မ်က္လုံးေတြကို ပိတ္လိုက္မိတယ္။ ဘာလာေတာ့မယ္ဆိုတာသိေနတဲ့ မာ့ႏူတ္ ခမ္းေတြက ပြင့္အာသြားတယ္။ ပူေႏြးစိုစြတ္တဲ့ ေမာင္မ်ိဳး ႏူတ္ခမ္းအစုံက မာ့ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြေပၚလာဖိကပ္ၿပီေလ။ မာ့အေသြးအသားေတြ က လည္း  ေႏြးေထြးလာၿပီေလ။    က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကို ထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ မမမာ တို႔ အိမ္မွာ လာေနကထဲက ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳး ေပၚမလားလို႔ အေတြးနဲ႔ တခ်ိန္လုံးစိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ရတာ၊ အခုအခ်ိန္မွ မလႈပ္ရွားရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အခြင့္အေရးေပၚမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ က် ေနာ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝထဲက မမမာ က်ေနာ့္အိပ္ယာထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ညမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္ အေနာက္က သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ က်ေနာ့္ညီေလး  ထည့္ၿပီး ေညႇာင့္ခဲ့ရတာ ကို တခ်ိန္လုံးစိတ္ထဲ စြဲေနခဲ့ရတာေပါ့။ အေတြ႕အႀကဳံမရွိခဲ့ စဥ္တုန္းက ေတာ့ မမမာတကယ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္၊ ကိုယ္လုပ္တာကို  ဘာမွ မသိဘူးလို႔ထင္ခဲ့မိတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း အေတြ႕အႀကဳံေလး နည္းနည္းရလာေတာ့မွ အဲဒီတုန္းက မမမာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ဆိုဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး  ဆိုတာကို သိလာခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက အခြင့္အေရးက တလက္မေလာက္ အလိုမွာရွိေနတာကို အသုံးမခ်လိုက္ရဘူး၊ ေနာင္တေတြ တစိမ့္စိမ့္ရေနတာ။  ေနာက္ပိုင္းရီးစားေတြရ၊ ေဆာ္ေတြ ျဖဳတ္ရတဲ့ အခ်ိန္က်မွ တစိမ့္စိမ့္ေတြးရင္း ႏွေျမာေနမိတာ။ မမမာရဲ႕ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ေဂ်ာႀကီး ေပါင္တန္ႀကီးေတြကို  မွန္းမွန္းၿပီးထုခဲ့ ရေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူးေလ။ အခု ေယာက္်ား ရၿပီးမွ ပိုၿပီးေတာင့္လာသလိုပဲ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ ေက်ာင္းဆရာမ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ နဲ႔  လိုက္ဖက္ပါေပ့။

မမမာရဲ႕ မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းသြားၿပီး ပါးလ်လ် ႏူတ္ခမ္းလႊာေလးေတြက ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ဖတ္ကေလးေတြ လိုပြင့္ဟလာေတာ့ က်ေနာ့္ ႏူတ္ခမ္းေတြနဲ႔  အလိုလိုဖိကပ္ၿပီး စုပ္လိုက္မိတယ္။ စိုစြတ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွတဲ့ ႏူတ္ခမ္းေလးေတြက ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တာ။ က်ေနာ့္လက္ေတြက မမမာရဲ႕ ရင္သားေတြကို အက်ႌ ေပၚကပဲ အသာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖ်စ္ညႇစ္မိတယ္။ မမမာ ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းက အင့္သံေလးထြက္လာတယ္။ က်ေနာ့္လည္ဂုတ္ကိုလည္း သူ႔လက္ေတြနဲ႔ မသိမသာေလး  ဆြဲထားသလိုပဲ။ မမမာ ႏူတ္ခမ္းေတြကို အားရေအာင္စုပ္ၿပိးေတာ့ အသက္ရႈဖို႔ ခနခြာလိုက္ေတာ့။   ” ေမာင္မ်ိဳး၊ တို႔ ေတြ မလုပ္သင့္ဘူးထင္တယ္ေနာ္”   ”  အင္ ဘာလို႔လဲ မမမာရယ္၊ “  ” တို႔က ေမာင္ႏွမ ေတြေလ၊ ေနာက္ တို႔က အိမ္ေထာင္နဲ႔”  ” ေမာင္ႏွမက အေဝးႀကီးပါ မမမာရယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔  ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူေတြပဲေလ၊ လက္ထပ္စာခ်ဴပ္ဆိုတဲ့ စာ႐ြက္ေလးတခုထဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို အဆုံးရႈံးခံလိုက္ေတာ့ မွာလား” ” မမာ မသိဘူးကြာ၊ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္မိတာပဲ”  ” ဟင့္အင္း မမမာ၊ က်ေနာ့္ကို ခုခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မႈးႀကီးလာတားေတာင္မွ ေနာက္မဆုတ္ေတာ့ ဘူး၊ က်ေနာ့္ကို ခ်စ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ေနာ္”  က်ေနာ္က ပါးစပ္ကသာ ခြင့္ေတာင္းေနတာ၊ လက္တလက္ကေတာ့ မမမာရဲ႕ ထမိန္ကို ျဖည္ၿပီး သူ႔အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ သားရည္ေျမာ့ႀကိဳုးေအာက္ လက္ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို စမ္းေနၿပီ၊ မမမာက ပါးစပ္ကသာ ဟင့္အင္းလုပ္ေနတာ၊ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတခုလုံး ကေတာ့ ေဖာင္းႂကြၿပီး အရည္ေတြ ႐ြဲလို႔ပါလား။ က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေလးက အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးကို ပြတ္ၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္ေျခလိုက္ေတာ့

” အြန႔္. အို ေမာင္မ်ိဳးရယ္၊ မမ ကိုဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ” မမမာ လို အိမ္ေထာင္သည္ အေတြ႕အႀကဳံရွိၿပီးသူေတြက အဲလိုေျပာလာေတာ့၊ မူလက်ီ ဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲေလ။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးက က်ေနာ့္လက္ဖ်ံကို လိမ္ညႇပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္သည္းေတြက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ကို ကုတ္ျခစ္လိုက္ကတဲက သူေတာ္ေတာ္ကို ႐ြေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရၿပီေလ။ သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္က က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ထမိန္ေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေရာကို ဆြဲၿပီးေတာ့ ခြၽတ္ခ်ျပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ” အို႔ .. ေမာင္မ်ိဳး အိမ္ေရွ႕တံခါးႀကီးပိတ္ထားရဲ႕လား မေတာ္တဆလူဝင္လာအုန္းမယ္၊” ”  ဟုတ္ကဲ့ မမမာ က်ေနာ္သြားပိတ္လိုက္မယ္၊ ခနေလးေနာ္” သူ႔ေပါင္ၾကားေလးကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ကာရင္း ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ မမမာကို ခနထားခဲ့ ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို က်ေနာ္ကမန္းကတန္းထြက္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ကလန႔္ထိုးပိတ္ၿပီးေတာ့ မွာ အခန္းထဲ ကမန္းကတန္းအေျပးေလး ဝင္လာမိ တယ္၊” ေမာင္မ်ိဳးရယ္၊ မင္းမမ ကို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ..အို..ဟင္းးး..” အခန္းတံခါးပိတ္ အေျပးေလးဝင္လာတဲ့ေမာင္မ်ိဳးတေယာက္၊ မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကား ေခါင္းအတင္းထိုးထည့္၊ မာ့ပ်ားအုံေလးကို လာၿပီး ရက္ေတာ့၊ မာ့ပ်ားရည္ေတြလည္း တစိမ့္စိမ့္ထြက္က်ကုန္ရၿပီေလ။ ဟင့္ ေကာင္ကေလးေတာင္  ဟိုးအရင္တုန္းကလို မႏူမနပ္ကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မာ့အရသာဖူးေလးကို သူ႔လွ်ာထိတ္ေလးနဲ႔ တဆတ္ဆတ္ထိုးေတာ့ မာ့တကိုယ္လုံးကို တြန႔္လိမ္ေန ေအာင္ခံစားရတယ္ေလ။ မာ့ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လိန္က်စ္ဖို႔က်ိဳးစားေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးေခါင္းကို သြားညႇပ္မိေနသလိုျဖစ္သြားတယ္။  အဲဒါနဲ႔ ေပါင္ျပန္ကားၿပီး ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးက မာ့တင္သားေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီး ႏွစ္ခုနဲ႔ ဆုပ္ညႇစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔လွ်ာနဲ႔ ပိပိ ေလး အတြင္းဝင္သေလာက္ထိုး လိုက္၊ အရသာဖူးေလး ကိုထိပ္ကေလးနဲ႔ ထိုးလိုက္၊ အမ်ိဳးအမ်ိဳးကို ကေညႇာ့ေနေတာ့တာပါပဲရွင္။

“ေမာင္မ်ိဳးလာေတာ့ကြာ မမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး “  ေမာင္မ်ိဳးလက္ကို ဆြဲၿပီး မာ့အေပၚတက္လာဖို႔ေခၚလိုက္ေတာ့တယ္။ မာ့ပိပိေလးထဲမွာ အရမ္းကို လိုခ်င္ ေနၿပီေလ။ ေမာင္မ်ိဳး မာ့အေပၚမွာေမွာက္ရက္တက္လာၿပီး မာ့ႏူတ္ခမ္းေတြကို လာနမ္းတယ္။ မာ့ပိပိေလးရဲ႕ အနံ႔ေတာင္ရေနတယ္။ ဟြန႔္။ အာ့တာလည္း တ မ်ိဳး စိတ္ကို ႂကြေစတာပဲေလ။ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕   ဒုတ္ေခ်ာင္းႀကီးက မာ့ေပါင္ခြဆုံမွာ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႔ ခစ္ခစ္။ မာလည္းလက္တဖက္နဲ႔လွမ္းကိုင္ၿပီး ထိန္းလိုက္ရ တယ္။ အင္း အ႐ြယ္ကေတာ့ စံခ်ိန္မွီပဲ၊ သူ႔အေဖေလာက္ေတာ့ ျဖစ္လာၿပီပဲ။ ပူေႏြးေႏြးနဲ႔ ထိပ္မွာ အရည္ခြၽဲခြၽဲေလးေတြေတာင္ ေပေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔ေကာင္ ႀကီးကို မာ့ ပိပိအဝေလးကို လက္နဲ႔ စမ္းၿပီး ေတ့ေပး လိုက္တယ္။ အဲေတာ့မွ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလာတယ္။ အင္း။ တဝက္ေလာက္ဝင္လာေတာ့  မာ့လက္ကို လႊတ္လိုက္တယ္၊ မာ့လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္က ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ က်စ္လစ္ မာေၾကာေနတဲ့ တင္ပါးေတြကို လွမ္းထိန္းကိုင္ထားမိတယ္။    “အား..ကြၽတ္စ္  ကြၽတ္စ္” နာလို႔မဟုတ္ဘူးရွင့္၊ ေကာင္းလို႔ အသံထြက္ၿငီးလိုက္မိတာပါ။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက မာ့ အတြင္းထဲကို ေစးေစးပိုင္ပိုင္ေလး ထိုးဝင္လာေတာ့ မာ့ အတြင္းနံရံေတြအကုန္လုံးကို ပြတ္တိုက္သြားတယ္ေလ။ အေၾကာေပါင္းတေထာင္စိမ့္တယ္ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးပဲ ေနမွာေပါ့။ မာအဲဒီအရသာေလးကို ေမွးၿပီး ခံစားေနတုန္းမွာပဲ မာ့ဆီးခုံနဲ႔ သူ႔ဆီးခုံနဲ႔ ဖိကပ္မိသြားေတာ့တယ္။

ေမာင္မ်ိဳးေလ မာ့ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန သူ႔လက္ေတြကို တဖက္တခ်က္လ်ိဴု ထိုးထည့္ၿပီး မာ့ပုခုံးေတြကို ဆြဲလို႔၊ ဖင္ကို ႂကြႂကြၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့သြင္း တယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ အရွိန္စယူၿပီး အားမနာတမ္းေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။ မာလည္း မာ့ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးနဲ႔ သူ႔ခါးကို ညႇပ္ထားၿပီး မာ့ေျခသလုံေလးေတြနဲ႔ သူ႔ ေပါင္ကို ခ်ိတ္လို႔ သူ႔အေဆာင့္မွာ ကိုယ့္ဆီကို ဆြဲဆြဲသြင္းေပးလိုက္တယ္။   အားေကာင္းေမာင္သန္ ေမာင္မ်ိဳးေဆာင့္ခ်က္ကေတာ့ မာတို႔ လင္မယားရဲ႕ ကု တင္ႀကီးေတာင္ တုန္ခါေနေတာ့ တာပဲ၊ မသိမ်ားမသိရင္ေတာ့ သရဲေျခာက္ေနသလားေတာင္ထင္ရမယ္ေနာ္။ သရဲနီနီႀကီး ကုတင္ကို စေကာဝိုင္း ျဖစ္ေအာင္ တြန္းေနသလိုေပါ့။ခစ္ခစ္။   မာတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အသံေလးေတြ တိုးတိုးေလး က်ိတ္ၿငီးရင္း အားရပါးရ အခ်စ္တိုက္ပြဲ ႏြဲလိုက္ၾကတာ၊ မာလည္း အရသာ  အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေရာ၊ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ ေက်ာကုန္းကို ကုတ္ျခစ္ျပစ္လိုက္မိေတာ့တယ္။ ေမာင္မ်ိဳးလည္း ဆတ္ကနဲ႔တြန႔္သြားၿပီးမွ သူ႔လရည္ပူေႏြးေႏြးေတြ ကို မာ့ကိုယ္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္ပန္းထုတ္ေန ေတာ့တယ္။ အမေလး မၿပီးႏိုင္ဘူးရွင္၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားေအာင္းထားသလဲမသိဘူး၊ မာ့စိတ္ထဲ တဂါလံ ေလာက္ေတာင္ရွိမလားထင္မိတယ္။ မာတို႔ ႏွစ္ေယာက္တေယာက္ကို တေယာက္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေလးဖက္ရင္း နားေနၾကမိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ ေကာင္ ႀကီးနည္းနည္းေလးေပ်ာ့သြားေတာ့ မာ့ကိုယ္ထဲက အရည္ေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအျပင္ကို စီးက်လာတာခံစားလိုက္ရလို႔။

” ဟဲ့ ေမာင္မ်ိဳး ေမြ႕ယာေပၚမွာကြက္ကုန္မယ္ တခုခုေပးသုပ္လိုက္ရေအာင္”  ဆိုၿပီးေျပာမွ သူက မမွီမကန္းနဲ႔ မာ့ထမိန္ကိုေကာက္ေပးတယ္အဲဒါနဲ႔ပိတ္ၿပီး  ကမန္းကတန္းထ ရတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး အိပ္ယာခင္းကေလွ်ာ္လို႔ရေသးတယ္ ေမြ႕ယာေပၚက်သြားရင္ ကြက္ၿပီးက်န္ခဲ့မွာ၊ ခစ္ခစ္။ မာလည္းေပါင္ခြဆုံကို ထမိန္နဲ႔ပိတ္ၿပီးမီးဖိုကအိမ္သာဘက္ကို အျမန္ေျပးရေတာ့တာေပါ့ရွင္။