လှိုင်း နဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့လေ

လှိုင်း နဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့လေ

အချိန်ကာလတစ်ခုမှာ ကျနော် အိမ်ပေါ်ကဆင်းခဲ့ဖူးတယ် ဘာကြောင့် ဆိုတာကို အသေးစိတ်ပြောမနေချင်တော့ဘူးဗျာ…   ဖအေ နဲ့  သားတွေမှာ ဖြစ်တတ်တဲ့ ထူးမခြားနား အကြောင်းအရာတွေကြောင့်ပါပဲ…  သားအဖ နှစ်ယောက်ကြား ဗျာများနေတဲ့   အမေ့ မျက်နာ လဲ လှည့်မကြည့်ဖြစ်ဘူး အဲ့ဒီအချိန်ကပေါ့ …   ဖုံးတစ်လုံး… ဆိုင်ကယ်တစ်စီး… ငွေလေးငါးသောင်း နဲ့ အဝတ်အစားသုံးစုံ လောက် အိတ်ထဲထည့်ပီး  ဆင်းလာလိုက်တာ  သန်းဇော် ဆိုတဲ့ အပေါင်းအသင်း တစ်ယောက်အိမ် အကျိုးအကြောင်းပြောပြီး  တက်နေဖြစ်တယ်…  သန်ဇော်တို့အိမ်မှာက သူရယ် သူ့အဖေ အမေ နဲ့ သူ့ညီ လေးယောက်ပဲနေကြတယ်   အားလုံးကလဲ ကိုယ်နဲ့  ရင်းနှီးကြတော့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ…  ဒီကောင့်မိဘတွေကိုတော့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာ အသိမပေးဖြစ်ဘူး   တော်ကြာ ငါ့တူ  ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ်  မိဘဆိုတာဒီလိုပဲ နားချနေမှာကြိုသိတယ်လေ …  အမျိုးတွေရောက်နေတာ နေစရာမရှိလို့ ခဏ လာနေတာ လို့ပဲ ပလီထားရတာပေါ့ဗျာ  သူတို့ကလဲ သိပ်မစပ်စုကြပါဘူး…

တစ်ပတ်လောက်ထိ ဘာမှမလုပ်ပဲ အိပ်လိုက် စားလိုက်နဲ့ ပေါ့  လူကြီးတွေကတော့ ပြောပါတယ် အိမ်မှာပဲ ထမင်းစားဖို့ အားမနာဖို့ ပေါ့   ဒါပေမဲ့ …  အပြင်ပဲထွက်စားဖြစ်တာများပါတယ်  ပါလာတဲ့ ပိုက်ဆံဘယ်လောက်ခံမလဲဗျာ  စဉ်းစားကြည့်ပေါ့…  တွေးရပြီ လေ ဒီပိုက်ဆံကုန်ရင်ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ…   သန်းဇော်ကတော့ သူ့အလုပ်နဲ့သူ မနက်၈နာရီလောက်ထွက်သွားပြီး ည နေစောင်းမှ  အိမ်ပြန်ရောက်လာတတ်တယ် …   တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်လို့ဆိုရမလိုပါပဲ  တစ်ရက်မှာ ဒီကောင်ကျနော့်ကို ပြောလာတယ်…   မင်း အိမ်ပေါ်ပြန်မတတ်သေးရင် အလုပ်လုပ်မလား´´…တဲ့ သူတို့ဆီမှာလူလိုတယ် မင်းလုပ်ချင်ရင် ငါပြောပေးမယ် ဆိုပီပြောလာတာနဲ့  ဘာလုပ်ရမလဲ ငါလုပ်နိုင်တဲ့အလုပ်မျိုးလား´´

…မေးမြန်းကြည့်ရတာပေါ့ဗျာ  ဟာ ရတယ် ငါ့ကောင် မင်းလုပ်လို့ဖြစ်တယ် မခက်ဘူး´´…ဆိုတာနဲ့ လုပ်မယ်ကွာ ပြောလိုက်ဆိုပီး လက်ခံလိုက်တယ်… တိုတို ပြောရရင် သန်းဇော် အဆက်အစပ်နဲ့ ကျနော် သူလုပ်နေတဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ရသွားတယ် … အဲ့ ဒီမှာပဲ  ပေါက်လွှတ်ပဲစား …ဗရုတ်သုတ်ခ ရုံးကြီးကို ရောက်သွားတော့တာပါပဲ… ဒီလိုပြောလို့ ကုမ္ပဏီကို အချဉ်တော့မမှတ်နဲ့ဗျာ…  မြန်မာနိုင်ငံမှာ နေတဲ့လူမှန်ရင် အခုပြောတဲ့ ကုမ္ပဏီကို နာမည်ပြောတာနဲ့ တန်းသိတယ် … တီဗွီကြော်ငြာတွေမှာတောင် ခေတ်စား လိုက်သေး… မန်းလေးမှာကတော့ ရုံးခွဲလေးပါပဲ။ ရုံးချုပ်ကရန်ကုန်အခြေစိုက်တာ။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်း ဦးရေဘယ်လောက်ရှိလဲ သေချာမသိပေမဲ့ ဒီမန်းလေး ရုံးခွဲမှာတော့ မန်နေဂျာ နဲ့မှ ဆယ်ယောက်ထဲရယ်… လူသာနည်းတာ ခြံဝန်းကြီးကတော့အကျယ်ကြီး…  ကိုယ်နဲ့ဆိုင်တာကိုပဲ အကြမ်းဖျင်းပြောရရင် ဆယ်ယောက်မှာ မန်နေဂျာ နဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပဲ ရုံးထိုင်လူအဖြစ်ကျ န်ပီး ကျန်တဲ့လူတွေက အကုန်အပြင်ထွက်လုပ်ကြရတာ ရုံးပြန်ဝင်ချိန် သေချာမရှိကြဘူး အဲ့လို… အဲ့ဒီကမှထပ်ပီး ကွဲ သွားတာက  ကျနော် နဲ့ ကျနော့်စီနီယာအမ´´ တစ်ရောက်က သပ်သပ်လိုင်းကွဲသွားပြန်တယ် …

ကားသမားနှစ်ယောက်နဲ့ တခြားလူတွေက တစ်လိုင်း သပ်သပ် ဘာလိုင်းလဲတော့ မမေးနဲ့ဗျာ… အရေးမကြီးဘူး စိတ်ဝင်စားစရာလဲ မကောင်းဘူး   အဲ့ဒီကားသမားထဲမှာ သန်းဇော်လဲအပါအဝင်ပေါ့…  အထက်မှာပြောခဲ့သလိုပဲ   ကျနော်အလုပ်တွဲလုပ်ရတာက ကျ နော့်စီနီယာဖြစ်လာတဲ့ နန်းဆိုင်နွမ်း ဆိုတဲ့ အမ´´တစ်ရောက်နဲ့… အမ´´ ပဲဆိုပါတော့ သူ့အသက်ကိုယ်မှမသိတာ   မြင်အောင်ပြော ရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး အေးမြတ်သူနဲ့ဆင်တယ်ပြောရမယ် …အသားပိုဖြူတယ် သူက  ပါးချိုင့်မပါတာတစ်ခုကလွှဲလို့ပေါ့   (အေးဆို  မင်းသမီးတွေမော်ဒယ်တွေနဲ့နှိုင်းတာ အကျင့်ဖြစ်နေတာ ဟီး)  အလုပ်စဝင်တဲ့နေ့ကစပီး သူပဲ ကျနော့်ကို  အလုပ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့   အစစအရာသင်ပြပေးသွားတာ… လုပ်ရတာကတော့ မားကတ်တင်းပါပဲ

…  ဆိုတော့ သိကြတဲ့ အတိုင်း ဈေးကွက်ထဲ  ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့ နှစ်ယောက်အတူတူ ပတ်ရတာပေါ့ဗျာ … တစ်ချိန်လုံး ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားလာနေတာမျိုးလဲမဟုတ်ဘူးရယ်…ထွက်လိုက်… ရုံးပြန်နေလိုက်(ရုံးနေရတာများများပါ) …ဒီလိုကိုး  ကိုယ်လုပ်တဲ့အလုပ်   စောက်တင်းပြောတယ်မထင်နဲ့ဗျာ…  ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျနေဖူးမှ သိလိမ့်မယ်  ဒါ ပထမဆုံးဝန်ထမ်းလုပ်ဖူးတာဖြစ်ပေမဲ့  တခြား  လုပ်ငန်းတွေ …company တွေ ဘယ်လိုပုံစံ ဘယ်လိုစည်းမျဉ်းတွေနဲ့လုပ်ကိုင် အုပ်ချုပ်လဲ သိသင့်သလောက် သိတာပေါ့ဗျာ…  ဒီမှာတော့ မဟုတ်ဘူး

အချိန်ကြာလာတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်းသိလာတယ်လေ အချိုးမပြေမှန်း … အလေးမထားမှန်… ဖြစ်ကတတ်ဆန်းလုပ်မှန်း … နှစ်ကျပ် ကွက်နှင်းမှန်း  …ကျန်သေးတယ် တခြားညစ်ပတ်တဲ့အချက်တွေ။  လိုအပ်လို့ မန်းလေးရုံး မန်နေဂျာ အမကြီးရဲ့ tpye ကို နဲနဲပြော မယ်ဗျာ… ရေခဲတုံးကြီး လို့ပဲပြောလိုက်မယ် …   မန်နေဂျာ တစ်ယောက်ရဲ့ပါဝါ အာဏာ   တစ်ခုမှသူ့မှာမရှိဘူး …  ဘယ်လိုလဲဆို…  ပုံစံက သူတာဝန်သူလုပ်တယ်  အထက်ကလူကြီးတွေပြောခိုင်းသလို ပြောလိုက်မယ် …ဒါပဲ… ဒီလောက်ပဲ  မလွှဲသာလို့ ဝန်ထမ်း ပြသနာတွေဖြစ်လာရင်တောင်  သူ့အထက် ရန်ကုန်က အဆင့်ဆင့်သော ဂျာကြီးတွေဆီဖုံးလွှဲပဲ။  အဲ့သလို…   ဒါကလဲ ပြောရရင် ရုံး ချုပ်က လူတွေကကို ဒီပုံစံကို လက်ခံတဲ့အနေအထားဖြစ်နေတာ ……မန်နေဂျာဆိုတာ အမည်ခံသက်သက်လိုဖြစ်နေတာပေါ့  ဒါပေမဲ့ သဘောတော့အတော်လေးကောင်းရှာပါတယ်…   အလုပ်ပီးလို့ ရုံးထဲလူစုံတဲ့အချိန်ဆို နေချင်သလိုနေ… စော်နဲ့ဖုံးပြောမ လား ဂိမ်းဆော့မလား … ပစ္စည်းထားတဲ့ ဂိုထောင်ထဲသွားအိပ်နေလဲ ဘာမှမပြောဘူး   နေမကောင်းဘူးလား …ရတယ်… အလုပ် တော့လာခဲ့… ချောင်ထဲသွားအိပ်နေ  သူကိုယ်တိုင်ပြောတာ …  ဝန်ထမ်းတွေ အလုပ်မှာ အမှားအယွင်းလုပ်ခဲ့မိရင်လဲ သူ့ အထက်လူကြီးတွေကို ဖေးဖေးမမ ကူပြောပေးရှာပါတယ်…

ဒါကြောင့်ပဲ ဝန်ထမ်းတွေကလဲ သူ့ဆိုချစ်ကြပါတယ် …  ခန့်မှန်းမိသလောက် စိတ်ကလဲ ကလေးစိတ်ရယ်…သူ့ကိုယ်သူလူငယ်လေး လို့ခံယူထားသလားမပြောတတ်ဘူး ကလေးတွေနဲ့ လဲသူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းတာ… ငါမန်နေဂျာဆိုပီး ဟိတ်ကြီးဟန်ကြီးနဲ့နေတာ မျိုး ဟင့်အင့်…မရှိဘူး… ဒါဆို ဒီရုံးမှာ ဘယ်လောက်အနေချောင်မယ်ဆိုတာ ရိပ်မိကြမှာပါ…  မကောင်းတာကတော့ အလုပ်ကိစ္စ တွေမှာ   အထက်လူကြီးတွေ ရဲ့ မပြတ်သားမှု့…  အလေးမထားမှု့ …စကားကိုပီးစလွယ်ပြော ကတိတွေပေးချင်သလိုပေးပီး     ပေး ထားတဲ့ကတိအတိုင်းဖြစ်မလာတာတွေရဲ့ အကျိုးဆက်က ရေရှည်မှာ အောက်ခြေဝန်ထမ်းတွေ နဲ့ ဖောက်သည်တွေရဲ့ ဆက်ဆံရေး ကိုထိခိုက်လာရုံမကပဲ ကုမ္ပဏီပုံရိပ်ပါထိခိုက်လာတော့တာပေါ့ ပုံရိပ်ကျလာတယ်…နာမည်ပျက်စပြုလာတယ်…  အလုပ်အပ်တဲ့ ဖောက်သည်တွေနဲ့စကားတွေများလာတယ်… ပြသနာတွေတက်လာတယ် …   ပြသနာကိုလဲ ကပ်စတန်မာကျေနပ်အောင် ရှင်းမ ပေးနိုင်တာကခပ်များများ …  ဗရုတ်သုတ်ခဆိုတာ အဲ့ဒါပြောတာ…  တစ်ခုတော့ရှိတယ် ဝန်ထမ်းတွေကို အလွန်အကြူးဖိအားမပေး တတ်ဘူး … ဒီလိုနဲ့ ကျနော် အလုပ်ဝင်ပြီး တစ်လကျော်ကျော်လောက်မှာ သန်းဇော်အလုပ်ကထွက်သွားတယ်…

လခပိုရတဲ့ဆီပြောင်းသွားတယ်ဆိုပါတော့  ကိုယ်ကသာ ကိုယ့်အခြေအနေဘာမှန်းမသိသေးတာနဲ့  လက်ရှိသေချာတဲ့ အလုပ်မှာပဲ  ကျန်နေခဲ့တယ်…  သန်းဇော်ထွက်ပြီး နောက်တစ်လလောက်ကြာတော့ အမေ ကျနော့် ဖုံးဆက်လာတယ် … ပြန်လာခဲ့ ဘာညာပေါ့ ဗျာ လာချင်ဘူးဗျာ ဒီမှာ ကျနော်အလုပ်လုပ်နေပီ စိတ်ချဘာမှမဖြစ်ဘူး ´´ ဆိုပီး သန်းဇော်အိမ်သောင်တင်နေပြန်တာပေါ့… ပိုက်ဆံ ပြတ်သွားလို့ ဒီကောင့်ဆီကချေးထားရသေးတယ် ဘဝကအဲ့သလို … အမေဆက်ပြီး တအားကြီးမကြာဘူး အဖေဆက်လာပြန် တယ် …ဟေ့ရောင်… မင်းဘယ်မှာလဲ ပြန်လာခဲ့စမ်း ဒီမှာ မင်းအမေ မစားနိုင်မသောက်နိုင်ဖြစ်နေပီ´´… တဲ့   ဒီတစ်ခါကျနော် မှိုင် သွားတယ်ဗျာ  ကိုယ့်အမေအကြောင်းကိုယ်သိတာကို  သွေးတိုး… ဆီးချို… လေးဖက်နာ ရောဂါပေါင်းစုံကန်ထရိုက်ဆွဲထားတဲ့ အ မေ့ကို သနားစိတ်လေး စဝင်လာတယ်… ဆင်းလာတုန်းကတော့ ဒါတွေဘယ်တွေးမလဲ သွေးဆူနေတာကိုဗျ။

အမေ ကိုယ့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ် အလိုလိုက်တယ် ဆိုတာသိတယ်လေ အဲ့လို ချစ်မှန်းသိလို့လဲ ဆိုးခဲ့ မိုက်ခဲ့တာတွေများခဲ့ြ့ပီ ကိုး… ကျနော် အိမ်ပေါ်ပြန်တက်တာ အမေ့ကြောင့် ပါပဲ …  အလုပ်ကလဲထွက်ခိုင်းတော့တာပေါ့  ဒါပေမဲ့ ကျနော့် မထွက်ပါဘူး     သိပ်ကို သဘောကောင်း… ဖော်ရွှေ …မျက်နာပေးချိုတဲ့ ကျနော့် စီနီယာ ရှမ်းမလေး နန်းဆိုင်နွမ်း´´…ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီး ကြောင့်ဆို ပါတော့ … သူ့ကို ကျနော်ပြောခဲ့ဖူးတယ်ဗျ ကျနော် ဒီအလုပ်ကို အကြာကြီးလုပ်မှာမဟုတ်ဖူးလို့ အဲ့တော့သူကဘာပြောလဲဆို နေလို့ ရသလောက်တော့နေပါအုံး´´…တဲ့  နောက်ဝင်တဲ့လူကောင်းရင်ကိစ္စမရှိပေမဲ့  ဗရုတ်သုတ်ခဖြစ်နေရင် မတွဲချင်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို သွားသတိရလိုက်တယ်ဗျာ…   ကြုံခဲ့ဖူးလို့ ပြောတာလဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့  သူမှာရွှေးချယ်ပိုင်ခွင့်မှမရှိတာ ကျနော်ထွက်ရင် ကျနော့် နေရာမှာ သူနဲ့တွဲဖို့ နောက်တစ်ယောက်ဝင်လာမှာပဲလေဆိုးဆိုးကောင်းကောင်း တွဲလုပ်ရတော့မယ်   အဲ့ဒါကိုစိုးရိမ်နေပုံရတယ်

ဒီ ကကောင် ဆိုးခဲ့တာတွေများသိရင် ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး ဟီးး မ´´ ဘက်လိုက်တော့ မိုက် ဖက်ပါတယ်ပဲဆိုဆိုဗျာ အာ့မျက်နာ  လေးကြောင့် မိဘတွေကို ထွက်လို့မရသေးဘူးဗျ အနည်းဆုံးတစ်နှစ်လုပ်ဖို့ စာချုပ်ချူပ်ထားရတာ ဆိုပီး ပလီရတော့တာပေါ့ဗျာ  တိတ်သွားတာပဲ အသံတွေ အမေ ကတော့ ကျနော်ပြန်လာတာကိုပဲ သူ့ခမျာ ဝမ်းသာနေရှာတာ အဲ့ဒါဆိုလဲ အိမ်ကနေပဲ သွားလုပ် ပေါ့ တဲ့ … အဖေ ကတော့ ဘယ်ကြည်မလဲ မကြည်လဲ ကိစ္စမရှိပါဘူး လက်ရှိအိမ်အလုပ်မှာ ကျနော် အိမ်ပေါ်ကမဆင်းအထိ အဖေ  ကျနော် နဲ့ အဖေ့ညီ ကျနော့်ဦလေးပေါ့ နေရာခွဲလုပ်ကြတာ… မန်းလေးမှာ အဖေနေရင် နယ်မှာ ကျနော့် ဦးလေးနဲ့ ပေါ့ အဲ့ဒါကြောင့်   ကိုယ်မရှိလဲ စီးပွားရေးထိခိုက်နိုင်တဲ့အခြေအနေမရှိလို့ ဟိုအလုပ်မှာဆက်နေကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းတစ်ချက်ပေါ့ဗျာ  … ဒီနေရာမှာ နန်းဆိုင်နွမ်း ရဲ့ကာရိုက်တာကို အသေးစိတ်ထပ်ပြောကြည့်မယ်ဗျာ ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်စီနီယာ လက်ဦးဆရာလို ဖြစ်နေတာနဲ့အမ´´

လို့ပဲခေါ်ဖြစ်တယ်… တခြားသူတွေကတော့ မနန်း´´ ခေါ်ကြတယ် အသက်လဲ ကျနော် နဲ့ အများကြီးကွာပုံမရပါဘူး ကွာလှမှ သုံး နှစ် ပေါ့… သူ့အသက်ဘယ်သူမေးမေး မဖြေဘးူ လူကိုခင်ရင် အသက်မမေးပါနဲ့တ ဲ့ ကောင်မလေးတွေအထာလေ ပီးတော့ ဘယ် မှာနေတယ် ရည်းစားရှိလား မရှိဘူးလား အိမ်ထောင်နဲ့လား သူ့ကိုယ်ပိုင်ဖုံးနံပါတ် (ဒီအလုပ်မှာ မားကတ်တင်းသမားနှစ်ယောက်ကို ရုံးကဖုံးပေးထားတယ်ဗျ …ဒီလူတွေထွက်သွားရင် ဒီနံပါတ်နဲ့အလုပ်ဆက်လုပ်လို့ရအောင်လုပ်ထားပုံရတယ်) ဘယ်သူမှမသိဘူး  မေးရင်လဲ အရူးကွက်နင်းပီး ဝှေ့လည်ကြောင်ပတ် ရှောင်သွားတာချည်းပဲ ဒါတင်မဟုတ်ဘူး သူ့လစာဘယ်လောက်ရလဲ ကအစ ရုံး ကသူလို ကိုယ်လိုဝန်ထမ်းတွေ တစ်ယောက်မှမသိကြတာ မန်နေဂျာတော့ သိမှာပေါ့ဗျာ ပိတ်ထားတာနေမှာပေါ့ စီနီယာ အကျဆုံး ကလဲ သူတို့နှစ်ယောက်ပဲ လေ ယုတ်စွအဆုံး အလုပ်ဆင်းလို့ ပြန်ရင်တောင် အကုန်လုံးပြန်ပီးမှ သူပြန်တာ အဲ့ဒါကနေ့တိုင်ပဲ ကိုယ် ကလဲ ဖာသိဖာသာပါပဲ မဆိုင်တာမမေးပါဘူး… နေတတ်လွန်းလို့…

တကယ်ပါ အလုပ်အတူတူတွဲလုပ်နေလို့ တခြားသူတွေထက်ပို အနေနီးတာပဲလေ ဆိုပီ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာမေးခွန်းတွေ ယောင်လို့တောင် မစပ်စုဘူးဖူး ဆိုင်ကယ်နဲ့နှစ်ယောက်အတူတူထွက်ကြ ရင်လဲ ဒီအတိူင်းပဲ သူ့ဖက်ကသာတစ်ခါပဲ နတ်ဆေး မန်းလေးသားပဲလား မိဘတွေရှိကြသေးလား မောင်နှမဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလဲ  မေးခဲ့ဖူးတာ… သို့ပေမဲ့ အချိန်ကစကားပြောသွားတယ်ဗျာ နေ့စဉ်နေတိုင်း အတူသွား အတူလာ အတူစား နဲ့ (ရံဖန်ရံခါ နေ့လယ်စာ  အပြင်မှာစားဖြစ်ကြတယ်) အမြဲနီးနီးကပ်ကပ်နေတာကြာလာတော့ တစ်ယောက်အထာ တစ်ယောက်သိလာကြမှ အရင်ထက် စကားတွေပိုပြောဖြစ်လာတယ် စီးပွားရေး လူမှု့ရေး အလုပ်အကြောင်း စသဖြင့်ပေါ့ဗျာ ကျနော် အလုပ်နောက်ကျရင်လဲ ကျနော့် အစားလက်မှတ်အတုထိုးပေးတတ်တယ်… နောက်ကျလို့ လကုန်ရင် လခထဲကဖြတ်တာကိုး မယုံမရှိနဲ့ရယ် … အဲ့ဒါ သူ့ဖက်ကပဲ ပုံစံ စပြောင်းလာတာ မလိမ်ပါဘူးဗျာ သူသာ ကိုယ့်စီနီယာဆရာလဲ မဟုတ် အလုပ်တစ်ခုထဲလုပ်နေတဲ့သူမဟုတ်လို့ကတော့ နေမလား လို့  ဒီအထိ ကိုယ့်ဖက်က ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်တဲ့ အမေးမျိုး မမေးခဲ့ပါဘူး ဒါ့ကြောင့်ပဲ သူကလဲ ဒီတစ်ယောက်မဆိုးဘူး အလိုက်သိ တယ် ဆိုပီများ ကိုယ့်ကို တခြားသူတွေထက် မျက်နာသာပေးလာတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ဗျာ …အထင်နော် ဟိုသီချင်းထဲကလို  အနေကြာလာတော့ စိတ်ကမရိုးသားလာ´´

ဆိုသလိုပေါ့ မောင်နတ် မင်းအဲ့လိုဖြစ်လာသလားဆိုရင် ဝန်ခံပါတယ် မဖြစ်တဖြစ် ဟတ်ဘိုင်ဟတ်ပါပဲ ဘာကိုမှဂရုမစိုက်ပဲ စိတ်ထဲ ရှိရာလုပ်တတ်တဲ့သူဆို  အခွင့်ရေးယူတာကြာပေါ့ဗျာ  ဒီလောက် ပူးပူးကပ်ကပ်အသားချင်းထိတွေ့သွားလာနေရတာပဲ   ကျောက် ဆည်… မတ္တရာ… ပြင်ဦးလွင်… မုံရွာ  အဲ့လို မန်းလေးပြင်ပကနေရာတွေကို ကျနော်နဲ့သူ အေဒီဗန်လေး ငှားပီးသွားရတဲ့အချိန်မျိုး တွေရှိကြပါတယ်  အဲ့ခါကျရင် ကျနော် ကားခေါင်းခန်းက လိုက်တာရှိသလို အနောက်မှာ သူနဲ့အတူတူ  စီးတဲ့အခေါက်တွေလဲ ရှိတာ ပေါ့ဗျာ  တစ်ခါကဆို ပြင်ဦးလွင်ကအပြန်မှာ  တက်စီသမားက နောက်ခရီးသည်တစ်ယောက်ထပ်တင်တော့ ကျနော့်ကို အနောက် ကလိုက်ခိုင်းလာတယ်   ဖြစ်ချင်တော့ အမ´´ ကပြင်ဦးလွင်ကနေ ပန်းတွေ… မုန့်ထုတ်တွေ …တခြာအတိုအစတွေ ီအများကြီး ဝယ်ချလာတယ် ကားနောက်ခန်း ပစ္စည်းထားတဲ့နေရာကလဲပြည့်နေတော့ ကျနော်နဲ့သူ့ဘေးမှာပဲ ကြပ်ညှပ်တင်ခဲ့ရတာပေါ့ဗျာ ဘာ ပြောကောင်မလဲ သူ့ပေါင်နဲ ကျနော့် ပေါင်ထိကပ်နေရုံမကဘူး ကားမောင်းနေတဲ့အရှိန်ကြောင့် သူ့တင်ပါးအိအိကြီးက လာလာပွတ် သလိုဖြစ်နေတယ်ဗျာ သူလဲအနေခက်နေမှာပေါ့ဗျာ မျက်နာလေးပြုံးစေ့စေ့လေးနဲ့ ကားမမူးတတ်ဘူးလား´´ တဲ့မေးလာတယ်

လူတော့မမူးသေးဘူး အဝှါကတော့ မူးချင်ချင်ရယ် ပြောလိုက်ရင် မကောင်းရှိရော့မယ်…  နောက်တစ်ချက်ဗျာ သူကစကားပြောရင်   ကျနော်နဲ့စကားပြောရင်ပေါ့ မျက်လုံးတွေက လူကိုအရမ်းအကဲခတ်တာ   သိပ်သိတာပေါ့ ဘယ်လိုလေးမှန်းမသိဘူး…   ကျ နော်တွေးမိတယ် သူ့ရုပ်ရည် သူ့အရည်အချင်း လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ဆို ဒီထက်မြင့်တဲ့ တခြား နေရာမှာ ပြောင်းလုပ်လို့ရရဲ့နဲ ဘာလို့ ဒီ အလုပ်မှာမြဲနေလဲဆိုတာတော့ မပြောတတ်ဘူး နွေ မိုး ဆောင်း သုံးရာသီလုံး နှစ်ယောက်အတူ အမြဲရှိခဲ့ကြတယ်ဆိုရမှာပေါ့  ဒီ အတောအတွင်း သူ့ဆီ သူနဲ့သက်ဆိုင်သူလို့ဆိုရမယ့် လူဆီက  ဝင်လာတဲ့ ဖုံးမျိုး သတိထားမိသလောက် တစ်ခါမှကို မတွေ့ဖူးဘူး ဗျာ  သူဖုံးနှစ်လုံးကိုင်တာတော့ သိတယ်  တစ်လုံးက ရုံးကပေးတဲ့ဖုံး တစ်လုံးကသူ့ဖုံးပေါ့  ကိုယ်လဲဒီလိုပါပဲ   မာကတ်တင်း ဝင်ရ  မယ့် နေရာတွေဆို ကျနော့်ကိုရှေ့ကသွားခိုင်းပြီးသူကတော့ အနောက်ကနေဖိုင်တွဲလေးကိုင်ပီး   လိုက်လာတတ်တယ် …

ရှေ့တန်းတင်   ပညာသင်ပေးတာပေါ့  မရည်ရွယ်ပဲ ကျနော် အဲ့ဒီအလုပ်မှာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော်အချိန်ထဲရောက်လာတယ်   ပြော  တာပေါ့ဗျာ အိမ်ကလူကြီးတွေကတော့ ထွက်ဖို့ရာကို ဒီတော့လဲ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များရပြန်တာပေါ့  နေအုံးဗျ ထွက်လို့မဖြစ်သေး ဘူး ကျနော်ရမဲ့ပိုက်ဆံ ပါစန့် တွေရစရာကျန်သေးတယ် ဘာညာလျှောက်ရွှီးရပြန်သေးတာဒီလိုနဲ့ တစ်ရက်မှာ အမ ရယ် …ကျနော်  ကားသမားတစ်ရောက်ရယ် မန်နေဂျာနဲ့ ရုံးထိုင်တဲ့ ဟေမာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ရောက်ရယ် ရုံးထဲရှိတုန်း   ကားသမားက ကျ နော့်စီနီယာ ထိုင်တဲ့ စားပွဲခုံခြေရင် နဲ့ မလှမ်းမကန်းမှာ ကျနေတဲ့ ဆေးကဒ်လေးတစ်ကဒ် ကိုကောက်ယူပြီး   ဟ ငါ့မိန်းမသောက်တဲ့ ဆေးမျိုးပါလားဟ  ဆိုပီး အော်ပြောလာတယ်  အလိုက်ကန်းဆိုးမသိပုံများ   အမ´´…မျက်နာပျက်သွားတာပေါ့ဗျာ ဆေးကဒ်က သူ့  စားပွဲအနားမှာကျနေတာကို ထပြောပါရော အဲ့ဒါကျနော့်ဟာမဟုတ်ဘူးတဲ့´´

ပြောပီး တွိုင်းလက်ဘက်ထွက်သွားတယ် ကျန်တဲ့ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ကတော့ ငြိမ်နေကြတယ် အလိုက်မသိတဲ့ သိန်းဝင်း ဆို  တဲ့ကားသမားက ကျနော့်ကို စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ကြည့်ပြီး ဆေးကဒ်ကို ကျနော့်စီနီယာခုံပေါ်သွားတင်ထားတယ်လေ  ဘာဆေးကဒ်လဲသိ တာပေါ့ဗျာ မျှားတွေနဲ့ဟာလေ…နောက်ထဲက အမ´´ လဲတော်တော်နဲ့ထွက်မလာဘူး တော်တော်လေးကြာမှ ဖုံးလေးကိုင်ပီးပြန် ထွက်လာတယ် ကျနော့်ကို ပခုံးပုတ်ပီး သွားစို့ အပြင်သွားစရာရှိတယ်ဆိုတာ နဲ့ နှစ်ယောက်ထွက်ခဲ့ကြတော့ပေါ့ ဘယ်မောင်းရမလဲ  ဆိုတော့ မိန်းထဲကိုမောင်းခိုင်တယ် မိန်းထဲရောက်တော့ ထမင်းစားရအောင် သူကျွေးမယ်ဆိုပီး 73 ပေါ်က easy ray ကိုသွားခိုင်းပြန် တယ် ဆိုင်ရောက်တော့ စားသောက်စရာမှာပီးလို့စောင့်နေတုန်းစလာပါရော တော်တော်စိတ်တိုနေတာ ´´…တဲ့   ဘာကိုလဲ အမ´´  ဆေးကဒ်လေ အဲ့ဒါဟေမာ့ဟာ ´´  ပြောလိုက်ပေါ့ သူ့ဟာလို့´´ မကောင်းတတ်လို့ပေါ့ သူများအလိုက်တသိနဲ့ ပြောလာမလား  စောင့်နေတာ ကိုယ့်ဟာကိုကောင်းကောင်းမသိမ်းထားဘူး´´  ပြောပီး ဝဲကျနေတဲ့သူ့ဆံပင်တွေအနောက်ကို စုသိမ်းလိုက်တယ်

ချွေးစက်လေးတွေစို့နေတဲ့မျက်နာလေးကတစ်မျိုးလေး စွဲမက်စရာကောင်းလှတယ်ဗျာ ကျနော် ပြောလိုက်ရမလား ဟိုကောင်တွေ ကို အဲ့ဒါဟေမာ့ဟာလို့´´ ထားလိုက်ပါတော့ ပါးစပ်တွေကယုံရတာမဟုတ်ဘူး   လူလေးနည်းနည်းရှိတာ စကားမများချင်တော့ပါ ဘူး´´   မျက်နာလေးပြန်ပီးကြည်လင်တယ်  အငြိုးအတေး ဒေါသနည်းမယ့်ပုံပဲဗျ  နေလာခဲ့တဲ့ တစ်လျောက်လုံး စူပုတ်အလိုမကျ တဲ့ပုံမျိုး တစ်ခါမမြင်ခဲ့ဘးူဖူး မှာထားတဲ့ဟာတွေရောက်လာလို့ကျနော့်တို့စကားစပြတ်သွားပြန်တယ်   စားသောက်လို့ပီးမှသူ့ကပဲ  စပြောလာတယ်  ဘယ်လိုလဲ နေအုံးမှာမဟုတ်လား´´ ဘာပြောတာလဲဟင်´´  သိပ်နားမလည်လို့ကျနော်ထပ်မေးလိုက်တယ်   အလုပ်မထွက်သေးဘူးမဟုတ်လားလို့´´ မထွက်ဖြစ်လောက်သေးပါဘူး´´  ရုံးကိုသံယောစဉ်ဖြစ်နေပီပေါ့လေ´´ ရုံးကိုတော့ မဟုတ်ပါဘူးလေ´´ ကျနော် သူ့မျက်နာကိုမကြည့်ပဲ အောက်ကိုကြည့်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ပြန်ပြောလိုက်တယ်  သူ့ကိုပြန်ကြည့်မိ ချိန်မှာတော့ ကျနော့်ကို ဒဲ့ကြီးကို အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုခုပါတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်ဗျာ   ယောကျာ်းတန်မဲ့ ရင်ထဲ  ဖိုသီဖတ်သီတောင်ဖြစ်သွားရတယ်

နောက်မှ နခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေက ပြုံးခါနီအားယူနေတဲ့အချိန်လိုမျိုး  ကွေးသွားသယောင်နဲ့ မျက်လွှာလေးချပီး အအေးစုပ်နေ ပြန်တယ် မဆီမဆိုင် ပြောလာပြန်တယ်  မဝသေးရင် တစ်ခုခုစားအုံးလေတဲ့´´ ပြည့်နေပြီ ´´  ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ်ကပဲ သူ့နာမျက် နာကြည့်ပီးပြောလိုက်မိတယ်  မျက်လုံးမှာခံစားချက်တွေပါသွားလားတော့ မသိဘူးဗျာ  ဒုတိယံပိ မျက်လွှာလေးချသွားပြန်တယ်   အနေခက်အောင်လုပ်မိသလိုများဖြစ်နေပြီလားကွယ်   စုပ်စရာအအေး ခွက်ထဲမရှိတော့မှ ခေါင်းမော့လာတယ်  အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား ´´ ပြေပါတယ် အမနဲ့အတူတူလုပ်နေတာပဲဟာ´´  အမ မရှိရင်ရော တစ်ယောက်ထဲဖြစ်တယ်မဟုတ်လား´´ မဖြစ်ဘူး  …အမ …မရှိရင် ကျနော်ထွက်မှာ´´  သိပ်သိသာသွားသလား မသိဘူးဗျာ  တကယ်လဲ သူရှိနေလို့ ကိုယ်ရှိနေတာဆိုတော့  စကားကသွက်သွက်ကြီးကို ထွက်သွားတယ်  ထွက်ပီး ဘာလုပ်မှာလဲ´´ ကျနော့်မှာအလုပ်ရှိပီးသားပဲလေ အဲ့ဒါပဲပြန်လုပ်မှာပေါ့ …  အမ… ထွက်တော့မလို့လား´´  မဟုတ်ပါဘူး နတ်ဆေး ကိုမေးကြည့်တာပါ အမ ထွက်တော့မယ်ဆို ပြောမယ်လေ အလုပ်ပြောင်း မယ်ဆိုလဲ အတူတူပြောင်းကြတာပေါ့´´ သူ့စကားကြောင့် စိတ်ထဲ ကျေနပ်သလိုဖြစ်လာတယ်ဗျာ အင်း ထွက်မယ်ဆိုလဲ အတူတူ ထွက်ကြတာပေါ့ ကိုယ့်နေရာဗရုတ်သုတ်ခကောင်တွေရောက်လာရင် ဒုတ်ခ´´  ကျနော့် စကားဆုံးတော့ အမ´´က ကျနော့်ကို  လက်ညိုးလေးထိုးပြီး ဟားဟား …လူရိုးလေးပေါ့လေ ´´

အမယ်သူကပြန်စနေတယ်  ဒါနဲ့ မျက်လုံးချင်ဆုံအောင်ပြန်ကြည့်ပေးပီပြောလိုက်တယ်  စိတ်မချလို့ပါ´´ စချင်အုံး လူကမှအဲ့လို တွေပြောရင် ပါးစပ်ကထွက်တတ်လွန်းတာနဲ့တော့ ရှိုးတို့ရှန်းတန်းဖြစ်သွားလားမသိဘူးဗျာ မျက်နာလေး အနည်းငယ်ရဲသွားတယ် ထင်တာပဲ ပြန်စို့ ´´…တဲ့ပြောလာတယ်  ဘယ်ပြန်မှာလဲ အမ သွားစရာရှိသေးတယ်မဟုတ်လား´´ …ဆိုတော့ ဟီး မရှိဘူး စိတ်တို လို့ထွက်လာတာ´´… …တဲ့လေ  အပြန်မှာတစ်လမ်းလုံးစကားတွေပြောခဲ့ကြတာ အလုပ်ဝင်လာတဲ့တစ်လျှောက်လုံး ဒီနေ့အများ ဆုံး ပြောဖြစ်တာပဲဗျာ   ရုံးရောက်ခါနီးမှာ သူကထပ်ပြောလာတယ်  သူပြောတာက မနက်ဖြန် အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားတွေ့မယ်လူနဲ့တွေ့ ရင် ဘယ်လိုပြောဆိုတာကျနော့်ကိုသင်ပေးတာ  ဆိုင်ကယ်မောင်းရဲ့နဲ့ အနောက်ကလှမ်းပြောတာကိုနားထောင်ရတာဆိုတော့ လေတိုးနေလို့ကြားတစ်ချက်မကြားတစ်ချက်ဖြစ်နေတာနဲ့   အနောက်ကို မျက်နာလှည့်ပြီး ဘာပြောတာလဲအမ ဆိုပီးလှမ်းအမေး သူကလဲ ကိုယ် သိပ်မကြာရတာသိလို့နေမှာပေါ့   မျက်နာလေးက ကျနော့်ပခုံးအထက် ထိတိုးလာပြီး ပြောမယ်လုပ်နေတာနေမှာ ပေါ့ဗျာ သူ့ပါး နဲ့ ကိုယ့်မျက်နာ ထိပ်တိုက်တွေ့တော့တာပေါ့   တော်သေးရဲ့ သူကmask တပ်လာတယ်ဗျ  အမ´´ ဆိုကိုယ်လေး တွန့် သွားတာပဲ ရုံးရှေ့ရောက်လာတာနဲ့ ဖြေရှင်းချိန်ကို မရလိုက်ပါဘူးဗျာ နောက်ရက်ရောက်တော့ ရန်ကုန် ကလူကြီးတွေ မပြောမဆို ရောက်ချလာပါရော သူတို့ရောက်ပီး နောက်တစ်ရက် မှာ ရန်ကုန်က ဂျာကြီး သုံးယောက် နဲ့ ကားသမား မန်းလေးက မန်နေဂျာရယ်  ကျနော် နဲ့ အမ ရယ် သူတို့ကားနဲ့ ပြင်ဦးလွင် တက်ရပြန်တယ် ဘာကိစ္စလဲတော့သေချာမသိဘူးဗျ အမ ကိုကပ်မေးတော့လဲ

သူလဲမ  သိဘူးတဲ့ ဟိုရောက်တော့ company တစ်ခုကိုရောက်သွားကြတယ် သူတို့လူကြီးချင်းစကားပြောပြီး အဲ့ဒီကသူဌေးနဲ့ ကျနော် နဲ့  အမ ကို မိတ်ဆက်ပေးတယ် သူတို့ကတော့ မန်းလေးကို အမြဲမလာနိုင်တဲ့အတွက် နောက်နောင် ကိစ္စရှိရင် ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ပဲ  ဒီကိုလာကြမယ် ကျနော် တို့နဲ့ပဲတိုင်ပင်လုပ်ကိုင်ကြဖို့ပေါ့ အဲ့ဒီကနေမှ ရဲစခန်း ရောက်သွားပြန်တယ်ဗျာ ကပ်စတန်မာတစ်ဦး ပစ္စည်း ယူပြီး ငွေမပေးတဲ့ကိစ္စအပြင် နောက်တစ်ခုက အိမ်ဂရံဘာဖြစ်တယ်ဆိုလား သိပ်မမှတ်မိတော့ဘူး အဲ့ကေ့စ်တွေနဲ့ ရဲစခန်းပီးတော့   သုံးလေးနေရာလောက်ကားနဲ့ပတ်လိုက်ရသေးတယ် အချိန်လဲ ညနေစောင်းသွားပြီ ထမင်းဝင်စားတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်တို့မားကတ်  တင်းကိုင်တဲ့ မန်နေဂျာက ကျနော့်နဲ့အမ ကို မန်းလေးပြန်လွှတ်တယ်ဗျ သူ့အစီအစဉ်က ကျနော် နဲ့ အမ ပီးတော့ ဟေမာ့ ပေါ့ ဒီသုံး ယောက်ကို ရုံးစောင့်ပြန်အိပ်ခိုင်းတာ ကြည့်ရတာ ဟေမာ့ အိမ်ကရုံးနဲ့ နီးလို့သူ့ကိုရွှေးပုံရပါတယ် လောလောနဲ့ပြောဖို့တစ်ခုကျန်ခဲ့ တယ်ဗျာ ကျနော်တို့ မန်းလေးက မန်နေဂျာ အမကြီးက ရုံးမှာပဲ သူ့တူမလေးတစ်ယောက်နဲ့ အိပ်တာ… ရုံးဆိုတာထက် အိမ်ကြီးထဲ  မှာ မိသားစုတွေ စုပီး အလုပ်ခွဲလုပ်နေကြတာနဲ့တူနေတယ် ရုံးမဆန်တဲ့ ရုံလို့ပြောရမယ်ထင်တယ်… အခုသူတို့က မန်းလေးရုံး  မန်နေဂျာကိုပါ ခေါ်ထားတာဆိုတော့… ခေါ်ထားတယ်ဆိုတာကလဲ သူတို့ပြန်သွားလို့ ဒီကကေစ့်တွေမပြီးပြတ်သေးရင် မန်းလေးကမန်နေဂျာနဲ့လွှဲခဲ့မယ် အစီအစဉ်နဲ့ ခေါ်ထားတာ

ဟိုမှာလဲ ပစ္စည်းပစ္စယတွေကျန်ခဲ့လို့ ကျနော်တို့ကို ရုံးညစောင့်သွားအိပ်ခိုင်တဲ့သဘောပဲ ဒါနဲ့ ကျနော် နဲ့ အမ ကားငှားပြီး ပြန်ခဲ့ရတော့တာပေါ့ ကားပေါ်မှာ အမ ကပြင်ဦးလွင်က ကပ်စတန်မာနဲ့ဖြစ်နေတဲ့ ပြသနာအကြောင်း အသေးစိတ်ပြောပြတာနားထောင်ရင် ည ၇ နာရီလောက်မှာ ရုံးရောက်ခဲ့ကြတယ် ရုံးမှာ ဟေမာတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် ကျန်တဲ့လူတွေအကုန်ပြန်သွားပြီ အမ ကဟေမာ့ကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြတော့ ငါအဝတ်စားလဲရေချိုးပြီးပြန်လာခဲ့မယ်ဆိုပီး ထွက်သွားတယ် ကျနော့်ကိုလဲ အိမ်ပြန်အဝတ်အစားလဲပြီးမှပြန်ခဲ့လေ တဲ့ သူလဲအိမ်ပြန်လိုက်အုံးမယ် ဆိုတာနဲ့ ရုံးတံခါးသော့ခတ်ပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်ကြတယ် ကျနော် ရုံးပြန်ရောက်တော့ ၉နာရီထိုးခါနီးနေပြီ ကျနော့်ကို မြင်တော့ အမက တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် အိမ်နေရင်းအကျၤ ီနဲ့ အမ ကို့ဒါပထမဆုံးမြင်ဘူးတာပဲဗျာ အိပ်ခါနီးမို့ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဝတ်လာပုံပဲ လိမ္မော်ရောင် လက်ပြတ် ဒူးဖုံးရုံလောက်ရှိမဲ့ ဂါဝန်လေး နဲ့ ကြည့်ကောင်းနေပြန်တယ် လက်မောင်းသားလေးတွေကဆို ဝင်းလို့ ဆိုင်ကယ်လေးသွင်းပြီး အထဲဝင်ခဲ့တာပေါ့ အမ ကတံခါးပြန်စေ့နေတယ် ပြီးတော့ ကျနော့်ကိုပြောလာတယ် ကဲ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ ဟေမာကလာလို့မရဘူး´´…တဲ့

ဘာဖြစ်လို့လဲ´´ သူအမေတစ်ယောက်ထဲရှိတာလို့ပြောတာပဲ´´  အော်´´ ပါးစပ်ကအော် မိပေမဲ့ တစ်အိမ်လုံးနှစ်ယောက်ထဲဆိုတဲ့ အသိကဝင်လာပြန်တယ်ဗျာ အဲ့ဒါဆိုအမ ပြန်မလား ကျနော်ပဲစောင့်လိုက်ပါ့မယ်´´   အမ ခဏငြိမ်သွားတယ်   ပီးမှ   အိပ်ရဲလို့လား  ´´…တဲ့ ကြောက်စိတ်ဝင်လာရင် ဖုံးဆက်လိုက်မယ်လေ ခ်ခ်… ကဲပါ မပြန်တော့ပါဘူး မိုးလည်းချုပ်နေပြီ ဟေမာ့ ကိုပြောထားရမှာ ပေါ့ သူလာအိပ်တယ်လို့ပြောခိုင်းရမှာပဲ ´´  ရပါ့မလား´´ ရမှာပါ မိန်းကလေး ချင်ဒီလောက်တော့ သူနားလည်ပါတယ်…ဒါမှမဟုတ်  အိမ်ကတစ်ယောက်ခေါ်လိုက်တယ်ပြောရမှာပေါ့´´   ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်   အမ (မန်းလေးရုံးမန်နေဂျာ) မျက် နာလဲရှိသေးတယ် စောင့်မပေးချင်ဘူးထင်နေရင်လဲမကောင်းဘူး´´ ကျနော် အောက်ထပ်အိပ်မယ်လေ အမ အပေါ်မှာသွားအိပ်ပေါ့ ´´   ဘယ်နေရာအိပ်မှာလဲ´´ အမကပြုံးပြုံးလေးပြောလာတယ် ဟုတ်တော့လဲဟုတ်တယ်ဗျာ  ကြမ်းပြင်ပေါ်ဖျာခင်းအိပ်ရုံကလွှဲလို့ နေရာမရှိဘူး´´   အပေါ်မှာပဲအိပ်ပါ …အမ …မဆင့် (မန်နေဂျာနာမည်) အခန်းမှာအိပ်လိုက်မယ် နတ်ဆေးက ရှေ့မှာအိပ်ပေါ့´´ ဒီ လိုပဲအိပ်ရတော့မှာပေါ့ ခြံတံခါးသော့ခတ် တံခါးတွေလိုက်စစ်ပီး နှစ်ယောက်သားအပေါ်တက်ခဲ့ကြတယ် အပေါ်ထပ်ကို ကျနော်  အခုမှရောက်ဖူးတာပါ မန်နေဂျာ နေတဲ့အခန်းတစ်ခန်းနဲ့ အရှေ့မှာ တီဗွီ တစ်လုံးပဲတွေ့ရတယ် ကြမ်းပြင်ကတော့ ကော်ဇော်ခင်း ထားတယ် အမက ကျနော့်အတွက် အခန်းထဲကနေ စောင်တွေခေါင်း အုံးတွေ ယူလာပေးပြီ နေရာချပေးတယ် မအိပ်ချင်သေးရင်  တီဗွီကြည့်ရအောင်လေ ဆိုပီး ကျနော့်ကို တီဗွီဖွင့်ပေးထားခဲ့ပီး သူကတော့ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတယ် ထွက်လာတော့ လက်ထဲမှာ အထုပ်တစ်ထုပ်နဲ့ ရော့စားအုံး´´…ဆိုပီး ကျနော့်လက်ထဲ မုန့်ထုတ်ထည့်ပေးပီး ကျနော့်ဘေးမှာဝင်ထိုင်လာတယ်

အာလူးကြော် အချဉ်ပေါင်း နေကြာစေ့ ထုပ်တွေ ကျွဲရိုင်းသုံးဗူးလဲပါသေးဗျ  ဟေမာ လာမယ်ထင်ပီး သုံးဗူးဝယ်လာပုံပါပဲ   မိနစ်  အတန်ကြာတဲ့အထိဘာစကားမှ မပြောဖြစ်ဘူး သူကလဲနေကြာစေ့လေးဝါး …ကိုယ်ကလဲ ကျွဲရိုင်းဗူးလေးမော့နေရင်   တီဗွီ ဆီသာ သဲမဲကြည့်နေကြတယ် အဲ့ဒီမှာ ကျနော် သတိထားမှာတာက  တီဗွီထဲလင်းနေရင် မသိသာပေမဲ့ အမှောင်ခန်းရောက်လာရင် တီဗွီဖန် သားပြင်မှာ သူ့ မျက်နာလေးရေးတေးတေးထင်ထာပြီး စိတ်ထင်လို့လားတော့ မသိဘူးဗျာ သူ့ဘေးကကျနော့်ကု ိ တစ်ချက်တစ် ချက်လှမ်းကြည့်နေတယ်ထင်တာပဲ… ကိုယ့် စိတ်ကထင်တာလဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပါ  သူ့ကို စကားလာပြောစေချင်နေတာလား ဟီး   ဒါနဲ့ စကားစမိတယ်   ဟိုနေ့က တမင်လုပ်တာမဟုတ်ဘူး …အမ´´ ခေါင်းလေးဆတ်ခနဲလှဲ့လာတယ် ကျနော်ပြောတာနားလည်ပုံမ ရဘူး ဘာကိုပြောတာလဲ´´   ရုံးရောက်ခါနီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်ဖြစ်သွားတဲ့ဟာလေ ´´ အော် ရပါတယ်´´   မထိဘူးမဟုတ်လား´´ ထိ မထိတောင်မသိဘူးလား´´  မထိဘူးထင်တာပဲ´´ အင်း မထိဘူး mask ခံထားလို့´´  ကျနော်က ထိသွားပြီမှတ်လို့အားနာနေတာ´`  ရော့… နေကြာစေ့စားအုံး အော် ဒါနဲ့ အိမ်ကိုဘယ်လိုပြောလာတာလဲ´´   စာကားလမ်းကြောင်းလွှဲပီး   သူ့လက်ထဲက နေကြာစေ့ ထုပ် ထိုးပေးလာတယ်  ရုံးစောင့်အိပ်ပေးရမယ်ပဲပြောခဲ့တာပေါ့´´ အမ ရော´´  အတူတူပဲပေါ့ ဟေမာတို့နဲ့အစောင့်အိပ်ပေးရမယ် ပြောခဲ့တာ´´ အခုလိုဟေမာမပါတာသိရင် ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူးနော်´´   ရတယ် အိမ်ပိုင်တယ် ဟီး´´…ဆိုပီး ရီနေတယ်ဗျာ ပီးမှ  သူပဲဆက်လာပြောတယ် အော် ဟေမာ ဆိုလို့လေ ပြောလိုက်ပါအုံးမယ် အဲ့တစ်ယောက်ကဓါတ်ကြောင်နော်

နဲနဲစရိုက်ဆန်ချင်တယ် သတိထားပေါ့´´  သူ မပြောလဲ အဲ့တစ်ယောက်ပုံစံကို ရိပ်မိပါတယ်ဗျာ  တစ်ချက်ချင်းပြောမနေချင်တော့ပါ ဘူး စုန်းပြူး လို့ပဲမှတ်ထားလိုက်တော့ … ဟုတ်လား အဲ့ဒါဆို ဒီညသူလာအိပ်တယ်ပြောခိုင်းတာကရော ´´ အဲ့ဒါကရတယ် ပြောချင် တာက အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး… ကိုယ့်ဖာကိုယ်သာအကဲခတ်ကြည့်တော့ အများကြီးပြောမကောင်းဘူး´´  တော်သေးတာပေါ့ အလုပ် အတူတူတွဲမလုပ်ရလို့ ´´ သူနဲ့တွဲလုပ်ချင်လို့လား ပြောပေးမယ်လေ´´   ပြုံးပြုံးလေးပြောလာပြန်တယ် မတွဲချင်ပါဘူး …အမ… နဲ့ပဲ တွဲချင်တာ´´ အော် …ဘာဖြစ်လို့လဲ´´ ကျနော်မရောက်ခင်က ကျနော့်နေရာမှာလူရှိလား ယောကျာ်းလေးလား မိန်းကလေးလား´´  ဘာလို့မေးတာလဲ´´ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းပဲမေးမိတာ အမ မဖြေချင်မဖြေနဲ့ရပါတယ်´´ တစ်ယောက်ထဲ ဘယ်သူမှမရှိဘူး´´    အော်… …မိန်းကလေးချင်တွဲပေးတာပဲကောင်းပါတယ်ဗျာ အမပြောသလို ဂဂျိုးဂဂျောင်တွေပါလာရင် အမပဲစိတ်ညစ်ရမှာ´´  ကိုယ့်ဘက်ကို ယက်သလိုများဖြစ်သွားလားဗျာ သူက အဲ့ဒါဆို နတ်ဆေးမထွက်နဲ့လေ´´…တဲ့ ထွက်ဖို့ရာလဲ သိပ်မလွယ်တော့ပါဘူး

´´ သူ့ကလဲ ဘာလို့မလွယ်တာလဲလို့မေးမလာဘူးဗျာ မေးခဲ့ရင်လဲ ဟိုဟိုဒီဒီလျောက်ဖြေနေမိအုံးမှာ မမေးတော့ ဖာသိဖာသာပဲနေမိ တာပေါ့ အတွင်းထဲကလာတဲ့စကားက မျက်လုံးမှာပုံရိပ်လာထင်တယ်နေမှာ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် နှစ်ယောက်သားမျက်လုံးချင် အကြည်ဆိုက်သလို ဖြစ်သွားရတယ် တကယ်ခဏလေးပါပဲ မိန်းကလေးတွေအထာပေးရင် ဘယ်လိုပေးလဲ တိတိကျကျသိချင်ရင်  သူတို့ကိုမေးကြည့်မှ သိမှာပဲ အမက ထရပ်လိုက်ပြီး ခဏစောင့် အောက်ခဏသွားလိုက်အုံးမယ်ဆိုပီး ကိုယ့်ကိုလိုလားဟန်ပြတဲ့ မျက်ဝန်းတွေ နဲ့ ကြည့်ဖြစ်အောင်ကြည့်သွားသေးတယ်ဗျာ ပြန်တက်လာတော့ ခုဏကလိုပဲ ကျနော် ဘေးမှာပဲလာထိုင်တယ် ကျ နော်က အအေးသောက်အုံးလေး ဆိုပီး နောက်တစ်ဗူးဖောက်မယ်ပြင်တော့ တစ်ဗူးလုံးမကုန်နိုင်ဘူး ဆိုတာနဲ့ ကျနော့် သောက် လက်စဗူးထိုးပေးတာ သောက်တယ်ဗျာ မငြင်းဘူး ပီးတော့ နှစ်ယောက်သားငြိမ်သွားကြပြန်တယ် စကားစပြောလာတာကသူ…  ခြင်ထောင် ထောင်ကြည့်ရအောင်လေ´´

ဟမ်´´ ရုတ်တရက်နားမလည်နိုင်ဖြစ်သွားတယ် သူကပဲ နတ်ဆေးအိပ်ဖို့ ခြင်ထောင်တန်းကြိုးတွေဆင်ရအုံးမယ်လေ´´ ဒီတော့မှ ကျနော်သတိရလိုက်တယ်   ဟုတ်သားပဲဗျ ဒေါင့်တစ်နေရာမှာ ချထားတဲ့ အိပ်ယာလိပ်ပုံဆီအကြည့်ရောက်သွားတယ်   အဲ့ဒါနဲ့ ကျ နော် လုပ်လိုက်ပါ့မယ်ဆိုပီ  ထသွားတယ်  သူပါ အနောက်ကလိုက်လာတယ်   အဲ့ မှာ အခက်အခဲဖြစ်တော့တာပဲ   တန်းကြိုးဆင်ဖို့ ရာပေါ့  ကြိုးဆွဲစရာနေရာကမရှိ  နံရံမှာ ရိုက်ဖို့သံလဲရှာမတွေ့   မတတ်နိုင်ဘူး ဖြစ်သလိုလုပ်ရတော့မှာပဲ   ပီနံကြိုးတွေအရှည်ကြီး ဆက်ပီး တစ်ခုကို အမ အိပ်မဲ့အခန်းတံခါးလက်ကိုင်မှာ သွားချည်တယ်  နောက်တစ်ခုကို လှေကားတိုင်မှာထပ်ချည်တယ်  ကျနော့်  အိပ်ရမဲ့နေရာက လှေကားတက်စမှာပဲ…  ခြေရင်းကနှစ်ကြိုးကတော့ အဆင်ပြေသွားပြီ  ခေါင်းရင်း ကကြိုးနှစ်ခုပဲကျန်တော့တယ်  တစ်ခုကို နံရံဘေးမှာ သံတိုင်ကွပ်ထားတဲ့ ဘာဂျာတံခါးတစ်ခုရှိတယ် အဲ့မှာဖြစ်သလိုချည်လိုက်တယ်   ဒီအထိအဆင်ပြေတယ်ပြော ရမယ်  နဲနဲတော့အလုပ်ရှုပ်သွားတာပေါ့ဗျာ  နောက်တတစ်ကြိုးမှာ ခက်တော့တာပဲ   နံရံပြောင်ကြီးပဲရှိတော့တယ် ဘယ်နေရာမှ လှမ်းချည်တတ်စရာမတွေ့တတ်ဘူး

သံရှိရင်လဲ သံရိုက်လိုက်ရုံကိုး အဲ တစ်ခုတော့ရှိတယ်  ခေါင်းရင်းမှာ ကိန္နရီ ကိန္နရာ တွဲကနေတဲ့ မှန်ဘောင်သွင်းထားတဲ့ ဖောင်းကြွ ကားချပ်တစ်ခု ချိတ်ထားတာတော့ရှိတယ်  ဆိုးတာက မြင့်နေတာ ကျနော့် အရပ်နဲ့လဲ မမှီ အမ နဲ့လဲမမှီဖြစ်နေတယ်  အောက်က  ထိုင်ခုံတစ်လုံးယူပြီး တက်ကြည့်တော့လဲ မမှီဘူးရယ်   တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်လိုနေတယ်  ထားလိုက်တော့ …အမ  ခြင်ထောင်မထောင်ပဲအိပ်လိုက်တော့မယ်´´ ခြင်ကိုက်မှာပေါ့ မဖြစ်ပါဘူး´´  အပေါ်မော့ကြည့်လိုက် ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့   အမ လဲ အကြံထုတ်နေပုံပါပဲဒါနဲ့ကျနော်တွေးမိတာတစ်ခုကို မချင့်မရဲနဲ့ အမကိုပြောကြည့်တယ်  တစ်နည်းတော့ရှိတယ် အမ ´´ ဘာနည်း လဲ´´  အမ ကျနော့်ကိုပွေ့နိုင်လား´´ ဟယ် ဘယ်လိုလုပ်ပွေ့နိုင်မှာလဲ ´´ ဒါဆို ကျနော် အမ ကိုပွေ့ထားပေးမယ် အမ လှမ်းချည်မ လား´´ သူ့ကိုပွေ့မလိုက်ရင် လူက ရင်ဘတ်နားထိရောက်သွားနိုင်တာမို့ လက်လှမ်းလိုက်ရင် သေချာပေါက် သံကိုမှီတယ်ဗျာ  လက်ခံမလားတော့ မပြောတတ်ဘူး ခြင်ထောင်မထောင်ပဲအိပ်မယ်ဆိုတော့လဲ သူပဲခြင်ကိုယ်မယ်ပြောတာကို အဲ့တော့လဲအရဲစွန့် ပြောကြည့်ရတာပေါ့ဗျာ အမက စဉ်းစားနေသလိုလုပ်နေပြီးမှ ရမယ်ဆို လုပ်လေ´´

ရတယ် အမ´´ ဒါနဲ့ သူ့အနားတိုးကပ်သွားလိုက်တယ် သူကတော့ ကျနော် သူ့အနားနီးလာတော့ မျက်လွှာလေးချသွားပြန်တယ်ဗျာ  ကိုအငဲလိုမျက်လွှာလေးကိုမချနဲ့ အကြည့်တွေသိပ်လှလို့ ´´ … လို့ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလား ဒူးခေါက်ကွေးကနေစွေ့ကနဲ့ ကောက်ချည်တာ   လန့်သွားပုံရတယ် ကျနော့်ပခုံးစွန်းကို လာကိုင်တယ်  လေးတာတော့ အတော်လေးသားဗျ ဖင်ဝိတ်ကြီးကြောင့် များလား  ့အရပ်ကလဲ ကျနော့်နဲ့အတူတူလောက်ရှိတယ် နံရံနားတိုးကပ်ပေးတော့   အဆင်ပြေတယ်ဗျာ လက်ဆန့်တာ ကျော် တောင်ကျော်သွားသေးတယ်ကြိုးမချည်တတ်ဘူးလား မသိပါဘူး  ပြင်လိုက် ချည်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတယ်   ဒါမျိုးကတော့ ချည်စမ်း  ကြာချင်သလောက်ကြာပစေ…  တင်ပါးအိအိကြီးတွေက ကျနော့် လက်ထဲနစ်ဝင်တောပေါ့  ရပီ´´… တဲ့ အဲ့ဒါနဲ့ အသာချပြန်ချ ပေးလိုက်တယ် ကိုင်ထားတာကတော့ ဒူးခေါက်ကွေးအထက်နားလောက်ကပဲဗျ ကြမ်းပြင်ပေါ်သူ့ခြေကျသွားတာနဲ့ ကျနော့် လက် က ဘယ်လိုက ဘယ်လို သူ့ခါးကိုဖက်ထားသလိုဖြစ်သွားလဲ မပြောတတ်ဘူးဗျာ သူကလဲမတုန်မလှုပ်နဲ့ ကို… နေရာမရွှေ့သေးဘူး  ကျနော် လက်မဖယ်သေးလို့ဖြစ်မယ် ကိုယ်သင်းနံလေးက နားသီးဝကို စီးဝင်လာတယ် အထိအတွေ့အာရုံက တစ်ဆင့်တက်ဖို့ရာ တွန်းပို့နေသလိုပါပဲ ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်ဗျာ ကိုယ်ဆွတ်ရင် ညွှတ်လာနိုင်တဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အပြုအမူ အပြောအဆို  မျက်ဝန်းတွေကို ခများတို့လဲ အနည်းငယ်တော့ အကဲခတ်နိုင်မှာပါ… တွက်ကိန်းလွှဲသွားတော့လဲ ပါးရိုက်ခံရရုံပေါ့ ရွှတ် ခနဲ့ပဲဗျာ  မပြောမဆိုနမ်းချပစ်တယ် ပါးတစ်ဖက်ကို ဖယ်ပါ လူတွေမြင်ကုန်မယ်´´

ဘယ်ကလူရှိလို့လဲ အမရဲ့´´ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောမိပြောရာပြောလိုက်တယ်ထင်ပါတယ် ဗျာ သူ့စကားသူ သဘောကျပီး ရီနေရာက ပြောလာတယ် လွှတ်´´… တဲ့ တစ်ခွန်းထဲလေး  ဘယ်လွှတ်မလဲဗျာ  ပါးမှအရိုက်မခံရတာ ပြွတ် ခနဲ့ ထပ်နမ်းပစ်တယ်   ဒီတစ်ခါ  နခမ်းတည့်တည့်ကို  မျက်လုံးလေး  ဝိုင်းသွားတယ်   ကျနော် လွှတ်မတော့ဘူး ကစ်ဆင်ဝင်ဆွဲလိုက်တယ်   အောက်နခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်  ငုံစုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့ တစ်ယောက်ထဲလုပ်နေတာပါ  အမ ကရုန်းနေတယ်လို့လဲ ပြောလို့မရဘူး  ဗျာ သူ့ကိုယ်လေးက တုန် နေတာလား  ဘာလာမပြောတတ်ဘူး နဲနဲတော့ လှုပ်ရှားနေတယ်လို့ထင်ရတယ်  ပြန်လဲမနမ်းဘူး   နခမ်းချင်းပွတ်တိုက်နေရာက   မျက်လုံးချင်းဆုံမိတဲ့အခါ   အကြည့်မလွှဲတော့ဘူး  ကျနော့်ကိုအကဲခတ်နေတယ်ထင်တာပဲဗျာ  ဘာကို အကဲခတ်နေတာလဲ

ငါ့ကိုအထင်များသေးသွားမလား´´ လွယ်တယ်ထင်နေတာများလား´´ ဒါမှမဟုတ် ဖြစ်လာမယ့်ကိစ္စတွေကို လျှောက်ပြောမဲ့လူမျိုး လား´´ ငါလိုက်လျောလိုက်ရမလား´´   ဒါတွေတွေးနေတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ဗျာ  ကျနော်ထင်ပါတယ်   သူနဲ့ကျနော်ကြားမှာ  ချစ်သူတွေမဟုတ်ပေမဲ့ သံယောစဉ်တစ်ခုတော့ရှိနေမယ်လို့  သူလဲ ဒီလို ယူဆလိမ့်မယ် လို့ကျနော်ထင်တယ်ဗျာ  ကျနော့် ခါးပေါ်  လက်လေးနှစ်ဖက်တင်လာတယ်  ဖက်တာမဟုတ်ဘူး တင်ရုံလေးရယ်  ကျနော်ကတော့ သူ့ခါးကနေ   ပီပီပြင်ပြင်ကို ဖက်ထား လိုက်ပြီ နှစ်ဦးစလုံရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းတွေက  ထိတွေ့ပူးကပ်မိနေပြီ  တကယ်ပါ ကျနော် အဆုံးစွန်ထိ မမျှော်လင့်ထားပါဘူး… မရည် ရွှယ်ထားဘူး  ဒါပေမဲ့ အမ ရဲ့ လိုက်လျောလာမှု့  ကြောင့်လို့ဆိုရမလား  ကိုယ့်အသိစိတ်လွှတ်ထွက်သွားတာကြောင့်လား မသဲကွဲဘူး ဗျာ  ကျနော် ရှေ့တိုးချင်လာတယ်  နမ်းနေရာက ခွာပီး  ကျနော့်ခါးပေါ်တင်ထားတဲ့  သူ့လက်တွေကို  ယူဆွဲကာ အောက်က အိပ်  ယာခင်းပုံပေါ်ကျနော် လှဲချလိုက်တယ်

အမပါ ပါလာတာပေါ့  ဘာလုပ်မှာလဲ ´´…တဲ့ အသံတိုးတိုးလေးထွက်လာသေးတယ် ဒီအသံဟာ ဒေါသသံမဟုတ်တာတော့သေချာ ပါတယ် ကျနော့်အပေါ် သူ ပစ်လဲကျလာတယ် အောက်က ကျနော်ကတော့ သိပ်မသက်သာလှဘူးဗျာ ခါးတောင် နဲနဲနာသွားတယ်  အထက်ကို အနည်းငယ်လှန်သွားတဲ့ ဂါဝန်စလေးကို အမ ကဆွဲဖုန်းနေတယ် ကိုယ့်အပေါ်ရောက် လာတာနဲ့ သူ့မျက်နားလေး လက် နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ပီပီပြင်ပြင် ကစ်ဆင်ဆွဲတော့တာပဲ အမ ဆို ဖားလေး မီးကင်ပီးတင် ထားသလိုပဲဗျာ ကျနော့် အပေါ်မှာ ကားယား လေး ကျနော် အတင်းနမ်းစုပ်နေတဲ့ကြားက ပြောလာသေးတယ် မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်´´… တဲ့ နူးညံ့တဲ့မျက်နာပေး …သိ်မ်မွှေ့ တဲ့အကြည့်  လေသံချိုချိုလေးနဲ ပြောလာလို့ကတော့ တဖက် ယောကျာ်းလေးကလွှတ်ပေးပါ့မလား  အမ ရယ်… ဆန္ဒမရှိရင်  စောက်ကောင် ခုလွှတ်  သေချင်ဆိုး မသာကြီး ဆိုပီးပြောပစ်ရတယ် အမရဲ့လို့ ကျနော်   စိတ်ထဲကပြောလိုက်မိတယ်

မနမ်းတတ်ဘူးလား အမ ´´ ဟင်´´  မနမ်းတတ်ဘူးလားလို့´´   အမ …သက်ပြင်းလေး မသိမသာချလိုက်တာ   ကျနော် ရိပ်မိတာ ပေါ့   ပါးစပ်လေး ဟတယ်ဆိုရုံလောက်ဟပေးလာပြီး  နခမ်းလေးက လှုပ်စိ လှုပ်စိဖြစ်လာတယ်  အဲ့ဒီအချိန် ကျနော်သူ့ကို အောက် ကိုဆွဲချလိုက်တယ်   ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်သွားတာနဲ့  အပေါ်တက်ခွတော့တာပေါ့…  ဒီလောက်ဆို ကျနော် သဘောပေါက် လာတယ်ဗျာ အမ… လွှတ်ပေးတော့မယ်ဆိုတာ  ဟိုပွတ် ဒီပွတ် နဲ့ နမ်းနေရာက  ဂါဝန်စလေးဆွဲလှန်ကြည့်တယ်  ရတယ်ဗျာ …  မျက်နာချင်းထပ်နေလို့ သူ့အောက်ပိုင်းကို မမြင်ရသေးဘူး   တော်တော်ကြာကြာ ကစ်ဆင်ဆွဲနေရာ  သူ့ပေါင်တစ်ဖက် ကို ကျနော့်ဒူး  နဲ့ ဘေးကိုတွန်းကားလိုက်တယ် ပီးတော့ လက်တစ်နဲ့  ခါးပတ်ခေါင်းကိုဖြုတ်လိုက်တယ်  အထစ်တွေနဲ့ ဆွဲလိုက်တာနဲ့ ပြုတ်တဲ့ ခါးပတ်မို့ လွယ်လွယ်နဲ့ ပြုတ်သွားတယ် ဘောင်းဘီကို အတွင်းခံပါတခါထဲ အောက်ကိုလျောချလိုက်တယ်

ပေါင်လယ်လောက် ရောက်သွားပြီ  စမန်တက်နေတဲ့ ဒုတ်က ကြမ်းပြင်ကို သွားထောက်နေတယ်ဗျာ  နခမ်းစုပ်နေတာကို လွှတ်မသေးဘူး   လွှတ်လိုက် ရင် မူနေမှာစိုးရတယ်လေ  အဲ့ဒါတောင်  ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရတဲ့ကြားက အွန့် ဆိုပီးအသံထွက်လာသေးတယ်  အသာလေး သူ့ပေါင် ကြားစမ်းကြည့်တယ်  သူလဲအတွင်းခံပါတာပဲ ချွတ်မနေတော့ပါဘူး    လီးကိုအဆင်သင့်ကိုင်ပီး  အတွင်းခံကို ဘေးကိုဆွဲဖယ်ပီး အပေါက်နေရာမှန်းထိုးကြည့်တာပေါ့ အပေါက်ရှိနေတာပဲ ဗျာ ထိုးသာထိုး   ဝင်သွားတာပါပဲ  အကုန်တော့မဟုတ်ဘူး ထိပ်လေးတင်   အမ… ကျနော့် ရင် ဘတ်ကို တွန်းလာတယ်  ပီတော့ ပြောလာတယ်…စိတ်ညစ်တယ်´´ တဲ့ ဒါလေးပဲ ပြောပီး ထပ်မ ပြောတော့ဘူး မျက်နာလွှဲသွားတယ် ပါးလေးတစ်ဖတ် ပြွတ် ခနဲ နမ်းလိုက်ပီး ထပ်ထိုးထည့်ကြည့်တော့ ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို  တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်လာတယ်ဗျာ

ဘောင်းဘီအကုန်မချွတ်ရသေးလို့ လှုပ်ရှားရတာ မလွှတ်လပ်ပေမဲ့ ကျနော် ထပ် ထိုးထည့် ကြည့်တယ် စီးစီးပိုင်ပိုင် နဲ့ လီးက အကုန် ဝင်သွားပြီ အသွင်းအထုတ် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် နဲ့လျောက်ကြည့်တယ် အမကတော့ နခမ်း လေးတင်းတင်းစေ့ပီး မျက်နာလွှဲထားတုန်းပဲ အရှိန်တင်ပီး ဆောင့်ကြည့်တယ်ဗျာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် ကြပ်တုန်း …ကျဉ်း တုန်း ဒါပေမဲ့ မဖွင့်ရသေးတဲ့ပစ္စည်းမဟုတ်တာတော့ ကျနော် ရိပ်မိပါတယ် လီးတစ်ချောင်းလုံး အတွင်းထဲမှာ ဟာ သွားတယ်မရှိပဲ  လိုးချက်တိုင်းမှာ အတွင်းသားနံရံအိအိလေးတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်နေသလိုခံစားလာရတယ် အမ ကျနော့်ပခုံးပေါ်လက်လေးတစ်ဖက် ရောက်လာပြီး အားနဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြန်တယ် ကျနော်က ဆောင့်လေ သူ့လက်ကအားပိုထဲ့လေပေါ့ ခပ်ကြာကြာလေးဒီတိုင်း ဆော် ပေးလိုက်တယ် အတော်လေးနေမှ ပုံစံပြောင်းချင်တာနဲ့ လီးကိုနှုတ်ပီး အမ ကိုယ်အနေအထားကို ပြင်မလို့လုပ်တော့ ဘယ်လိုလုပ်မ လို့လဲ´´ …တဲ့

အဲ့ဒါနဲ့ မှောက်လိုက် လို့ပြောတာ နေပေးရှာပါတယ် ပြောသလို  ဒီတော့မှ ကျနော် သူ့အောက်ပိုင်းမြင်ရတာကိုး  ဂါဝန်ကိုဆွဲလှန် လိုက်တာနဲ့  ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးက ဘွားခနဲ ပေါ်ထွက်လာတယ်  စတီးဇွန်း အဝိုင်းကို စားပွဲပေါ်မှောက်ခုံ ချထား သလိုပဲ လုံးဝန်းမို့မောက်နေတာပဲဗျာ ဖင်လှန်ကြည့်မှ ဖင်ကောင်းမှန်းသိဆိုသလိုပေါ့   ဘောင်းဘီးကို မြန်မြန်ချွတ်ပီး   တက်ခွလိုက် တယ်  တင်ပါးနှစ်ခြမ်း ဖြဲပီး  အပေါက်ထဲ စိုက်ချ လိုက်တယ်  ရှမ်းမ စောက်ပတ်ဆိုတဲ့အတိုင်း   ဖွေးဖွေးသန့်သန့်လေးပဲဗျာ   နှုတ် လိုက် သွင်းလိုက် နဲ့ စိနေတဲ့ စောက်ပတ်နခမ်းသားနှစ်ခုကြား  လီး နဲ့ ထိုးခွဲတာကို ကြည့်ရတာလဲ အာရုံတစ်မျိုးပဲ  ဒီအတိုင်းဆော်နေ ရင်းက အားမလိုအားမရဖြစ်လာတာနဲ့ ဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင် အမ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပီ ပိတ်ဆောင့်တော့တာပဲ   ကျနော် ဆွဲဆွဲ ဆောင့်တိုင်း  အမ ဆိုရင်ဘတ်နဲ့ ခေါင်းပိုင်းက အပေါ်ကို လန်တက်လာတယ်

လက်ယက် ခေါ်သလိုဖြစ်နေတော့တာ  အောက်ကျသွားလိုက် အပေါ်လှန်တက်လာလိုက်နဲ့ပေါ့  အင်းအင်းအင်…အင့် ´´ နဲ့ အကျယ် ကြီးလဲမအော်ရဲရှာဘူး သူ့ကိုဆွဲထားတဲ့ ကျနော့်လက်ကို ပြန်ပီး ကျစ်ကျစ်ဆုပ်ကိုင်လာပြန်တယ် ကျနော် ခေါင်းထဲလဲဘာမှမရှိတော့ ဘူး တဘုန်းဘုန်းနဲ့သာ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးပေါ်ဆောင့်ချနေတော့တယ် ဆောင့်လိုက်လို့ သူ့ကိုယ်လေး အပေါ်ပြန် လှန်လာတဲ့အချိန် သတိထားလိုက်မိသေးတယ် သူ့ရင်ဘတ်အောက်ရောက်နေတဲ့ စောင်ကို သွားနဲ့ကိုက်ထားတာဗျ စောင်ကြီးက တွဲလောင်းကျနေ တာပေါ့ ဒီနေ့မှ ဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူးဗျာ ကျနော် လဲ တော်တော်နဲ့မပီးဘူး သူပီးလားလဲ သတိမထားမိဘူး ဖင်ကုန်းခိုင်းပီတွယ် ဖို့စဉ်းစားမိသေးပေမဲ့ ပထမတစ်ခါ နဲ့တင်လန့်သွားမှာစိုးလို့ ထားလိုက်တယ် ကြာလာတော့ အမ ချွေးတွေစို့လာတယ်ဗျာ ခါးအစပ် နားမှာ ချွေးစက်လေးတွေသီးနေတယ် အဲ့ဒါနဲ့ ကိုယ်လဲတော်တော်နဲ့ပီးမဲ့ပုံမပေါ် သူ့လဲ အားနာတာနဲ့ အပေါ်ကဆင်းပေးလိုက်တယ်  အမ …ထမလာသေးဘူးဗျာ အမောဖြေနေပုံရတယ် မှောက်ခုံကြီးရှိတုန်း သူ့ဖင်ကြီးကိုတော့ အကျ ၤ ီနဲ့ လှမ်းဖုံးနေတယ် သူ့ဘေး ဝင်အိပ်လိုက်ပြီး မျက်နာ နားကပ်မေးမိတယ် အမ မောနေတာလား ဆိုတော့ ကျနော့်ကို ဖယ်ဆိုပီးတွန်းလွှတ်ပြန်တယ် ပီးမှ  ဖြုတ်ခနဲထပီး အောက်ပြေးဆင်းသွားတယ်ဗျာ ပြန်တက်လာတော့လဲ ခေါင်းလေးအောက်ငုံ့လာတာ အခန်းထဲဝင်တော့ မယ့် ဟန်ပြင်နေပြီးမှ တံခါးဝမှာရပ်ပီး ကျနော့် ဘက်လှည့်လာတယ် လူရိုးလေးပဲနော် ´´… တဲ့

မျက်နာတည်လေးနဲ့ထေ့ငေါ့သလိုပြောလာတယ်  ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုမိုဲ ပြုံးရုံသာပြုံးပြလိုက်မိတယ်ထင်တာပဲ  အို …သူ့အပြစ်လဲ ကင်းမှမကင်းတာ ပီးတော့ ကျနော့် ခါးအောက်ပိုင်းကို   မသိမသာ အ ကြည့်ရောက်လာပြန်တယ်  ချွတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီက ဘေး မှာရှိတုန်း  စောင်ဖုံးပီးပဲ သူ့ကိုစောင်နေတာကိုး  ပီးမှမပီးသေးပဲဗျာ လီးကစောင်အောက်ကနေငေါငေါကြီးဖြစ်နေတာပေါ့    ဝတ် ထားတော့လေ ´´ အင်း ´´…လို့ပဲပြောပီး  ခြုံထားတဲ့စောင်ကိုဖယ် ဘောင်းဘီကိုယူမယ်လုပ်တော့  သူလဲ မြင်သွားတာပေါ့ဗျာ  မိုး ပေါ်ထောင်နေတဲ့ ဒုတ်ကြီးကို  လျှင်တယ်ဗျာ… မျက်နာလွှဲသွားတယ်  ဒီအခြေအနေပဲရောက်နေပြီ အမ ဘာညာနူးနပ်ပီး အပျော့ဆွဲ  ဆွဲဖို့လဲ ကျနော် စိတ်ကူးမဖြစ်ခဲ့မိဘူး  ဂလောက် ´´…ဆိုတဲ့အတွင်းထဲကဂျက်ထိုး သံက နားထဲဆောင့်ဝင်လာတယ်ဗျာ သူလဲ တော်တော် နဲ့အိပ်ပျော်မယ်မထင်ပါဘူး ကိုယ်ကတော့ ပိုဆိုးပေါ့ဗျာ လီးတန်းလန်းနဲ့အိပ်ရမှာ ဟိုမရောက် ဒီမရောက်နဲ့… ဂွတ်နိုက်  အမ´´ …ဆို ပီးပဲ စာတိုလေးပို့တာ  အိပ်တော့နော် မနက်စောစောထရမှာ´´… တဲ့ပြန်စာဝင်တယ် တခြား မထိတထိရိတိတိစကား တွေလဲမပြောမိပါဘား ဘုပီးသွားတာတောင် ကိုယ့်စီနီယာဆရာဆိုတဲ့ အစွဲက ရှိနေတုန်းထင်ပါတယ်

မနက် ငါး နာရီဝန်းကျင် လောက်မှာ ကျနော့် ကို အမ လာနိုးတယ် ထတော့ အမ အိမ်ပြန်လိုက်အုံးမယ်တဲ့ ယောကျ်ား နဲ့ မိန်းမ နှစ်ယောက်ထဲ ထွက်လာတာ  ပတ်ဝန်းကျင်မြင်မှာစိုလို့နေမှာပေါ့ဗျာ အစောကြီးထပြန်သွားတယ် စိတ်မချလို့ တားတာတောင်မရလိုက်ဘူး ရတယ် ပြန်ရဲတယ်ဆို ပီး ထွက်သွားတော့တာပဲ ခပ်ညံ့ညံ့မြန်မာဇာတ်ကားတွေထဲက တချို့ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေကို သိပ်အပြစ်မပြောချင်ဘူးဗျာ ရိုးတယ် …  ဒီလမ်းကြောင်းနဲ့ဖြစ်သွားတာချည်းပဲ ဆိုပီးပေါ့ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့ဘဝမှာ အဲ့ဒီလမ်းကြောင်းနဲ့ အတော်ခရီးပေါက်သွားကြတဲ့  စုံတွဲတွေတော်တော်များများရှိကြတာ မမေ့သင့်ဘူး ဆန်းတာကြားချင်ရင်တော့ အပေါင်းအသင်းထဲမှာ တစ်ကောင်ရှိတယ် သူ့စော် နေတဲ့ အဆောင်ထဲထိ ခိုးဝင်ပြီး အိမ်သာထဲ လီးစုပ်ခိုင်းတဲ့ကောင် ရဲစခန်းရောက်သွားတဲ့အဖြစ်မျိုး အဲ့ဒါတကယ် အတင့်ရဲလိုက်တဲ့ ကောင် အမ ရုံးတက်ချိန်နီးမှ ပြန်ရောက်လာတယ် …အဲ့ဒီနေ့က သူနဲ့ ကျနော် အပြင်မထွက်ဖြစ်ကြဘူး နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှာ ဂျာ ကြီးတွေပြန်ရောက်လာပြီး သြဝါဒခြွေနေတာ နဲ့တနေကုန်သွားတယ် နောက်တရက်ကရုံးပိတ်ရက် ဖြစ်နေလို့ မတွေ့ဖြစ်ပြန်ဘူး ဖုံး ဆက်ရင်ကောင်းမလား စာပဲပို့ရမလား ချီတုန်ချတုန်နဲ့ နှစ်ခုစလုံး တစ်ခုမှမလုပ်ဖြစ်လိုက်ပါဖူးဗျာ စားပီးနားမလည် လုပ်တယ် ထင် နေမလားပဲ နောက်ရက် ရုံးပြန်တက်တော့ အမကို တစ်ခါမှမမြင်ဘူးတဲ့ သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားလေးနဲ့တွေ့လိုက်ရတယ် တခြားသူ တွေနဲ့ စကားပြောနေတာ ရီရီမောမောပါပဲ သူ့ခုံနဲ့ကျနော့်ခုံကရှေ့နောက်ကိုဗျ ကျနော်ဝင်လာတော့ နောက်ကျတယ်နော်

ဒီမှာတွေ့လား ´´…တဲ့ ခပ်ထူထူဖိုင်တွဲတစ်ခုကိုထောင်ပြတယ်   ကျနော်သဘောပေါက်လိုက်တယ်  ရန်ကုန်ကလူကြီးမင်းများ  တစ်ခုခုခိုင်းခဲ့ပြီဆိုတာ  အမ က သွားရမဲ့လိပ်စာတွေကို စာရွက်နဲ့ချရေးပီး ကျနော့်ကိုပေးပီး  ဆိုင်ကယ်နားကစောင့်နေတယ်  သွားရ မဲ့နေရာတွေက များတယ်ဗျ  အမ ကနောက်ကနေ စကားလဲမပြောဘူး ငြိမ်ငြိမ်လေးလိုက်တာ ကျနော် သူ့ကိုလှည့်ကြည့်တော့    ဘာကြည့်တာလဲ´´…တဲ့ လိုက်တယ် သနပ်ခါးနဲ့´´   လက်ဆောင်ရထားတာ´´ ဟုတ်လား´´  ကိုယ့်နေရာ တခြားလူဆို ဘယ်ကရ တာလဲ  ယောကျာ်းလေးပေးတာလား မိန်းကလေးပေးတာလား လုပ်ချင်လုပ်နေအုံးမှာ   ဟိုနေ့ညကအကြောင်းကို သူလဲအစမဖော် သလို ကျနော်လဲ မပြောမိဘးူ   ကိစ္စ ဝိစ္စတွေပီး လို့ ထမင်းစားချိန်မှာလဲ  ရုံးအကြောင်း အလုပ်အကြောင်းလောက်သာပြောဖြစ် ကြရုံပါပဲ  အမ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ဘယ်ဆီမှာပ်နေတယ်  လခဘယ်လောက်ရတယ်  သူပြောလို့ ကိုယ်ကလဲ ဟုတ်တယ် ကျ နော့် အသိတွေလဲ ရှိတယ်  သူတို့ကတော့ အဲ့ဒီမှာ   ရာထူးကြီးကြီးရနေကြပြီ  ဘာညာပေါ့  အဲ့နေ့က က ကျနော်တို့ ရုံးဆင်းကာနီးမှ  ပြန်ရောက်သွားကြတယ်

အလုပ်ကအပြန် အိမ်ပြန်ရောက်တော့  သန်းဇော် ကျနော့်အိမ်ရောက်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်  အဖေ နဲ့စကားပြောနေတာ   အခါတိုင်း ဒီကောင်အိမ်လာရင် ဖုံးဆက်နေကြမို့ ထူးဆန်းသလိုတော့ဖြစ်နေတာပေါ့   အဖေ ကကျနော်ရောက်လာတော့ရှောင်ပေး တယ်  သွားစို့ လဖက်ရည်ဆိုင် သွားရအောင်´´…ဆို တာနဲ့ အဝတ်စားတောင်မလဲရသေးဘူး ပါသွားပြန်တယ် ဆိုင်ရောက်မှ မောင် သန်းဇော်က ဇာတ်စုံခင်းပြတော့တာပဲ သူမိန်းမ ခိုးပြေးတာ ငွေလိုလို့ ကျနော့်ဆီလာချေးတာတဲ့ ဘယ်ရှိမလဲဗျာ လခမှမထုတ်ရ သေးတာ ဟိုကောင်ကလဲမျက်နာငယ်လေးနဲ့ လုပ်ပါကွာ မင်းအိမ်ကယူပေး´´  သူပြန်ဆပ်ပါ့မယ်ပေါ့   ဒါလဲမဖြစ်ဘူးလေ နဂိုကမှ ဘိုးတော်ကမကြည်ရတဲ့အထဲ  သူလဲ ဘယ်မှမရှာတတ်တော့ဘူးတဲ့ အခုတောင် စော်ကိုတည်းခိုခန်းထားပီ   ထွက်ခဲ့တာဆိုပဲ   ကိုယ့် ကူညီဖူးတဲ့ကျေဇူးရှိတော့ကျနော်လဲ   ကြံရာမရတဲ့ အဆုံး ဆိုင်ကယ်သွားပေါင်ပေးတာ နှစ်သိန်းတော့ခဲ့ရတယ်

ဒီကောင့်ကို အဲ့ပိုက်ဆံပေးပီး အိပ်ပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းရတာပေါ့ဗျာ စီးစရာမှမရှိတော့တာ  ဘိုတော်ကိုဘယ်လိုပြောရမလဲအကြံထုတ်ရ သေးတယ် နောက်ဆုံး မစဉ်စားတတ်တာနဲ့ ပေါင်ခဲ့တာကိုချန်ပြီး  သန်းဇော်စီးစရာမရှိလို့ငှားပေးလိုက်တယ်ပဲပြောတာ   ဘာမှမ ပြောဘူး ထွက်သွားတယ်  အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်ကိုတော့ အိမ်ကအငယ်မလိုက်ပို့ခိုင်းရတော့တာပေါ့  အဲ့ဒါကလဲတစ်ရက်ပါပဲ  နောက်ရက်တွေအိမ်ကဆိုင်ကယ်တစ်စီးယူသွားမယ်အကြံနဲ့ပေါ့  အမ …ကျနော်တို့ကို တွေတွေလေးကြည့်နေတယ်ဗျ  အပြင်ထွက် တော့မှ ဘယ်သူလဲ…ဆိုင်ကယ်ကဘာဖြစ်လို့လဲ´´ တဲ့မေးလာတယ် အဲ့ဒါနဲ့ အကုန်ရှင်းပြလိုက်တယ် ၂သိန်းနဲ့ပေါင်ခဲ့တဲ့ အကြောင်း… ပြန်မရွှေးနိုင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ´´တဲ့ ပြောလာသေးတယ်…   အဲ့ဒီနေ့က  ကျနော်တို့နေ့လယ်စာ စားချိန်လောက် ရုံး ပြန်ရောက်သွားကြတယ် ရုံးထဲမှာ မန်နေဂျာ နဲ့ ဟေမာ ပဲရှိကြတယ် ခဏနေတော့ ဟေမာ ကထမင်းစားဆိုပြီးထွက်သွားတော့   မန်နေဂျာ နဲ့ အမ ပါ ထမင်းစားဖို့ပြင်ဆင်နေကြပြီ  (အမ က တစ်ခါတလေ ထမင်းချိုင့်ယူလာတတ်တယ်  ရုံးမှာရှိနေရင်စားလိုက် တယ် အပြင်မှာဆိုပြန်ရောက်မှစားချင်စား မစားရင်  သူ့ဟာ မန်နေဂျာကယူစားတယ် အဲ့လိုမျိုး)

ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ ထမင်းစားထွက်ခဲ့လိုက်တယ်  စားသောက်ပီး ရုံးပြန်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိကြဘူး အမ… တစ်ရောက်ထဲလေး  အဲ့ဒါနဲ့ မဆင့် တို့ဘယ်သွားကြတာလဲအမ ´´ အုန်းချော ကိုငွေခံသွားတယ်´´ ဟေမာကောပါသွားတာလား´´ အင်း ´´   ကျန်တဲ့ ယောကျ်ားလေးနှစ်ယောက်ရော´´ နောက်ကားတစ်စီးပေါ်ထားခဲ့တယ်တဲ့´´  အော်´´ အသုံးချတတ်တဲ့သူတွေအတွက်တော့ အဲ့ဒါ ဂွင်ပေါ့ဗျာ အမ ကအံဆွဲထဲက ဖိုင်တစ်ခုဆွဲထုပ်လိုက်ပြီး လာကြည့်လာ ´´…ဆိုတာနဲ့  သူ့စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ပီးကြည့်လိုက် တယ် ပီးတော့ သူက မနက်ဖြန်ရုံးလာဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး´´ အော်´´   ဒီနေရာမှာ သူ နဲ့ ကျနော် ဆက်ဆံရေးအရ  ဘာလို့မလာတာလဲ  ဘယ်သွားစရာရှိလို့လဲ  မေးချင်ရင် မေးလို့ရပေမဲ့ ကျနော် မမေးမိဘူးဗျာ အာစေးမိနေတယ်လို့ပြောရမလား  သူများပုဂ္ဂိုလ်ရေး စွက်ဖက်သလိုဖြစ်နေမှာကြောင့်လား မမေးမိတာ မဝေခွဲတတ်တော့ဘူး  ဒါကို သူ့ အနေနဲ့ ကြိုက်ချင်မှကြိုက်လိမ့်မယ် ဒါမှမဟုတ်   ဒီတစ်ယောက် အလိုက်သိတယ် ဆိုပီးတွေးချင်လဲတွေးနေမှာပေါ့   အခု သူရှင်းပြနေတာကိုလဲ အာရုံရတစ်ချက်မရတစ်ချက်ပဲ   ဖိုင် ကို ခုံအလယ်မှာထားပီး သူကော ကျနော်ကောက ဟိုဖက် ဒီဖက်  မတ်တပ်ရပ်လျှက် စာပွဲပေါ်လက်ထောက်ရက် အောက်ကို ငုံ ကြည့်နေတာဆိုတော့ မျက်နာချင်းက တစ်တောင်တောင်မကွာဘူ းရယ်

ကိုယ်ကသာစိတ်တွေဖောက်ပြန်လာပီး မျက်နာလေးခိုးခိုးကြည့်နေတာ  သူကတော့ တစ်လုံးချင်ရှင်းစိတ်ပါလက်ပါရှင်းပြနေတာ   ပီးလို့ပီးသွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး   ခေါင်းမော့လာတော့  ကျနော် သူ့ကိုကြည့်ခိုးကြည့်နေတာ ရိပ်မိသွားတော့တာပေါ့ဗျာ  မ မြင်ဘူးဖူးလား နေ့တိုင်းမြင်နေရတာ´´ အနီးကပ်ကတစ်ခါပဲမြင်ဖူးတာလေ´´  အမ ငြိမ်သွားပြန်တယ်   အမ´´ ဟင် ပြောလေ´´  ဟိုနေ့ညကပီးလား´´ ဘာတွေမေးနေမှန်လဲမသိဘူး´´   ရှက်သွားတာတဲ့မျက်နာလေးနဲ့   လှစ်ခနဲ့ အနောက်ထဲထွက်သွားတယ်ဗျာ  စိတ်တို ဒေါသဖြစ်တဲ့ပုံမဟုတ်တာတော့သေချာပါတယ်  ကျနော်လဲနောက်ကလိုက်သွားလိုက်တယ်    အမ က ဘေစင်မှာ ခါးလေး ကိုင်းပီး ထမင်းချိုင့်ဆေးနေတာလားမသိဘူး  အနောက်ကဆိုတော့ မမြင်ရဘူးဗျာ ရေသံပဲကြားရတယ်  ညင်ညင်သာသာလေးပဲ  အနောက်ကနေဝင်ဖက်လိုက်တော့ ကျနော့်ကိုလှည့်ကြည့်လာတယ်  ဟယ် သူများတွေ မြင်ကုန်ပါ့မယ်´´ ဘယ်သူမြင်မှာလဲ လူလဲ မရှိပဲနဲ့´´  ပြောပီး ပခုံးပေါကနေ လည်တိုင်တွေပခုံံးသားလေးတွေ အသားပေါ်နေတဲ့နေရာအကုန်လျှောက်နမ်းပစ်တယ်

ပြန်လာမှမိနေအုံမယ်´´ အုန်းချောသွားတာ ဒီအချိန်နဲ့ပြန်မရောက်ပါဘူး ´´  ဧည့်သည်ဝင်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လွှတ်နော်´´  ဝင်လာလဲမြင်မှမမြင်ရတာ အသံကြားရင်ထွက်ခဲ့လို့ရတာပဲဟာ´´  အပြင်မှာရှိနေတဲ့လူဟာ အရှေ့အလုပ်   လု့ပ်တဲ့အခန်းကနေ ဒီ နေရာကို ဘယ်လိုမှမမြင်ရလို့ ကျနော် အတင့်ရဲကြည့်တယ်   အမမှမတရားတာ ကျနော်မပီးလိုက်ဘူးလေ အဲ့ညက´´ ရုံးထဲကြီး တော့မလု့ပ်ပါနဲ့´´ဟိုညကလဲရုံးထဲပဲလေ´´ တအားအကပ်ပြောတာ´´   တံတောင်နဲ့လှမ်းတွက်တယ်ဗျာ  ဒါဆို ရုံးထဲမလုပ်ဘူး လာ ´´ သူ့လက်ဆွဲပီး ထမင်းစားခန်းနဲ့ကပ်လျှက် ပစ္စည်းထားတဲ့ဂိုထောင်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်တော့ ယက်ကန် ယက်ကန် နဲ့ ပါလာတယ်ဗျာ  ပါးစပ်ကလဲပြောလာသေးတယ် စိတ်ညစ်တယ် ´´…တဲ့  ဂိုထောင်ထဲရောက်သွားတာနဲ့  ဖက်ရမ်း နမ်းစုပ်ပစ်တော့တယ်

ထဘီကိုဆွဲလှန်တော့  အမ ကကျနော့်လက်ကို လာကိုင်ပီး  သူကိုယ်တိုင် ခါးကနေထဘီကိုချွတ်ချပေးလာတယ်  မြန်မြန်လုပ်  ´´…တဲ့ အတွင်းခဲံလေးကိုလဲ ဒူးအထိလျောချပေးထားတယ် အဲ့ဒါနဲ့ နံရံကိုလက်ထောက်ခိုင်းတာ သွပ်တွေနဲ့ကာထားတဲ့ နံရံဆိုတော့  အဆင်မပြေဘူးဗျာ တဂျွပ်ဂျွတ်နဲ့ အသံတွေထွက်လာတယ် အမ ကလဲပြောတယ်မရဘူး´´… တဲ့   မထူးတော့တာနဲ့  ပစ္စည်း ထုပ်တဲ့ ဂျပ်ပြားတွေအထပ်လိုက်တင်ထားတဲ့ထဲက   တစ်ထုပ်ကိုဆွဲချပြီး ကြမ်ပြင်ပေါ် ချခင်းပီး  အဲ့အပေါ် လေးဖက်ထောက်ခိုင်း တော့ မငြင်းဘူးဗျာ မြန်မြန်ပီး ပီးရော ဆိုပီးသဘောထားလားမသိဘူး   ကုန်းပေးရှာတယ်  ထင်တောင်မထားဘူးဗျာ   အမ  နည်းစနစ်ကျကျ ကုန်းတတ်တယ်ဗျ

ဟီး ခါးလေးကိုခွက်နေတာပဲ  ခါးပတ်ဖြုတ် ဇစ်ဖွင့် လီးထုတ်ပီး  ခွလိုးတော့တာပေါ့  အချိန်ဆွဲနေလို့မရဘူးလေ   သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ကိုယ့် ပေါင် ရိုက်သံက ဘုန်းခနဲ ဘုန်းခနဲပဲ  အမလဲ အင့်ခနဲ့ အင့်ခနဲ့ပဲ ဗျာ  ဖင်ကြီးကယိုင်လဲတော့မလိုဖြစ်နေလို့  လက်နဲ့ဖမ်းထိန်းထားရ သေးတယ်  ထွက်ဖို့နီးလာတဲ့အခါ ပက်လက်လှန်ချချင်စိတ်ဖြစ်လာတာနဲ့  ပုံစံပြောင်းခိုင်းကြည့်တယ်  အမက   မပီးသေးဘူးလာ  လို့သာပြောလာပေမဲ့  နေပေးရှာပါတယ်  အောက်က ဂျပ်ပြားက သူ့ကိုယ်နဲ့မဆန့်လို့ ထဘီကို ဖြန့်ခင်ပေးတော့   ဟယ် ပေကုန်ပါပီ ´´…တဲ့ ခြေသလုံးနားရောက်နေတဲ့ အတွင်းခံကိုလဲဆွဲချွတ်ပစ်တယ် စိတ်လောနေလို့ထင်တယ် သူကိုယ်တိုင်ပေါင်ကားပေးလာ တယ် ကျနော်လဲ ဘောင်းဘီအကုန်ချွတ်ပီး ပေါင်ကြားဝင်လိုက်တာပေါ့ ပြဲအာအာစောက်ပတ်လေး ကို လက်နဲ့တစ်ချက်ပွတ်သပ် လိုက်ပြီး သူ့အပေါ်မှောက်ချကာ နခမ်းချင်းလဲစုပ် အောက်ကလဲချ နဲ့ပေါ့ အမ ကျနော့်ကို ပြန်ဖက်လာတယ်

တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပဲ  အာရုံစုစည်စိတ်သွင်းပီး မြန်မြန်ပီးဖို့အရေး ကျုံးဆော်တာ ထွက်ခါနီးတော့ လီးကိုဆွဲထုပ်ပီး ဘေးကိုပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ဒီတစ် ကြိမ်တော့ အမမှိန်းမနေဘူးဗျာ ချွတ်ထားတဲ့အဝတ်တွေကောက်ယူ သူ့ကိုယ်လေး ဖုတ်ဖက်ခါပီး ကျနော့်ကိုလဲ မြန်မြန် ရှေ့ထွက်ခဲ့ တော့ လို့ပြောပီး ပြေးထွက်သွားတော့တယ် ကြမ်းပြင်ကကိုယ့်အရည်တွေ ဖိနပ်နဲ့ပွတ်ပီး အပြင်ပြန်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ် အမကတော့  ရှေ့မှာ တကယ်လုပ်နေတာလား ဟန်ဆောင်နေတာလား မသိဘူး သူ့စာပွဲပေါ် ခေါင်းလေးငုံပီး စာရေးနေတယ် ရှေ့ဆက် ပီးတော့ ကျနော် တို့နှစ်ယောက်ဟာ ခေါင်းစဉ်တပ်ရခက်တဲ့ ဆက်ဆံရေးမျိုးနဲ့ ဆက်ဆံရေးကောင်းခဲ့ကြတယ်လို့ဆိုရမယ်ဗျာ ဂျနီ ဖာလိုပက် က သူနောက်ဆုံးတွဲနေတဲ့ဘဲနဲ့ဆက်ဆံရေးကို အင်တာဗျူးတစ်ခုမှာဖြေခဲ့ဖူးတယ် ကျမတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်သူမှ နားလည်နိုင်မှာမဟုတ်တဲ့ နားလည်မှု့မျိုးနဲ့ အပြန်အလှန်နားလည်ကြတယ်´´ …ဆိုတဲ့စကားကိုသွားသတိရမိတယ်ဗျာ

ကျနော် သူ့ကို ချစ်တယ် လို့မပြောဘူးသလို သူလဲ ကျနော့်ကို အဲ့လိုမပြောဘူးပါဘူး   နှစ်ခါလား သုံးခါလား သိပ်တော့မမှတ်မိတော့ ဘးူ  အဲ့ဒီဂိုထောင်ထဲမှာပဲ ကျနော်တို့ ချခဲ့ကြသေးတယ်  အတူတူအပြင်အမြဲထွက်နေပေမဲ့  ဟိုတည်တွေ မိုတည် တွေ ကျနော်တို့ မသွားကြပါဘူး  အလုပ် လုပ်နေကိုင်နေရင်နဲ့ပဲ  အခွင့်အရေးရမှသာ ရုံးထဲတင်ဖြစ်ပျက်သွားကြတာပါ  တစ်ရက်မှာ ဆိုင်တဆိုင်မှာ ထိုင်ရင်း  သူကျနော့်ကိုမေးလာတယ်  အမ အလုပ်ပြောင်းတော့မယ် လိုက်မလား ´´ ဘယ်ကိုပြောင်းမှာလဲ´´   အမ ကချက်ချင်းမ ဖြေဘူး  ခဏလောက်ငြိမ်သွားပီးမှ  အပြင်ထွက်လုပ်မလို့´´ ဘယ်လိုအပြင်လဲ ကျနော် သိပ်နားမလည်ဘူး´´  နိုင်ငံခြားထွက်မလို့  ဂျပန်ကို နတ်ဆေးလိုက်မလားလို့´´ ကျနော်ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားတယ် စိတ်ထဲလေးလာသလိုခံစားလာရတယ် အမ  တကယ်ပြောတာလား´´

အမကခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတယ်  ဟုတ်တယ် မနက်ဖြန် ရန်ကုန်သွားပြီး ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ရအုံးမယ် ဟိုမှာ အဆက်သွယ်ရှိ တယ်လေ နတ်ဆေး လိုက်ချင်ရင် ရန်ကုန်ကိုတခါထဲလိုက်ခဲ့ပါလား´´ ကျနော် တခါမှမစဉ်းစားဘူးတဲ့ ပြည်ပ ကို အမ ကသူနဲအတူ  ခေါ်နေတယ် ကျနော် အမေ့မျက်နာကိုသွားမြင်တယ်ဗျာ ဘယ်နည်းနဲ့မှအမေ ကျနော့်ကိုလွှတ်မှာမဟုတ်တာ သိပ်သေချာတာပေါ့  ကိုယ်သဘောကိုယ်နဲ့ ဇွတ်ထွက်သွားရင်လဲ အမေဘုန်းဘုန်းလဲမှာ မိဘကို တယုတယနဲ့သိပ်ချစ် တတ်တဲ့အထဲမပါပေမဲ့ အခုလို  ဆုံးဖြတ်ချက်ပြတ်သားရမဲ့နေရာမှာတော့ ကျနော့် ခေါင်းထဲအရင်ဝင်လာတာ အမေပဲ တုန့်ဆိုင်းနေတဲ့ ကျနော့်ဆန္ဒကို အမ နား လည်းပုံရပါတယ် အဆင်ပြေမှပါ´´ …တဲ့ ရည်မှန်းချက်အကြီးကြီး ထားထားတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို မသွားပါနဲ့ လား အမ ရယ်လို့လဲ ကျနော် မတားနိုင်ဘူး     ရုံးဆင်းခါ နီးမှာ အမက မသိမသာနဲ့ ကျနော့်ကို အနောက်ထဲခေါ်ပီး  ဖုံးနံပါတ်တစ်ခုပေးလာတယ်

သူ့ဖုံးတဲ့ … ပီးတော့ ကျနော့်ဖုံးကိုယူပြီး သူ့ဖေစ့်ဘုတ် အကောင့်ကို သွားအပ်ထားပြန်တယ်   ဘယ်တုန်းကမှ သူ့အကောင့်ကိုကျ နော် မမေးခဲ့ဘူးပါဘူး ကျနော် မျက်နာမကောင်းတာကိုလဲ သူရိပ်မိပါတယ်   သူ့ဖက်ကတစ်ကြိမ် တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးတဲ့အပြုအမူတစ် ခု လုပ်လာတယ်  ကျနော့်ပါးကို ရွှတ် ခနဲနမ်းသွား တယ်  အဲ့ဒီနေ့ကလူချင်းနောက်ဆုံးတွေ့ရတဲ့နေ့ပါပဲ   နောက်တစ်ရက် ရုံးမှာ မ ပြောမဆိုနဲ့ နန်းဆိုင်နွမ်း ထွက်သွားပြီ ဆိုတဲ့ သတင်းက  ဝန်ထမ်းတွေကြား ပြောစရာတစ်ခုဖြစ်လာတာပေါ့ဗျာ  ကျနော့် အထင်  မန်နေဂျာ ကတော့သိပုံရပါတယ်  ရုံးရောက်ပီး မကြာဘူး အမ ကျနော့်ဆီဖုံးဆက်လာတယ်  ကျနော့်အံဆွဲထဲမှာ ပိုက်ဆံနှစ်သိန်း သော့ခတ်ထား ခဲ့တယ် ဆိုင်ကယ်သွားရွှေးလိုက်တဲ့ သော့ကိုသူ့စားပွဲအံဆွဲထဲထည့်ထားတယ်ဆိုပီးပြောလာတယ်

လူလစ်တဲ့အချိန် အံဆွဲဖွင့်ကြည့်မိတယ်ဗျာ  စာအုပ်ကြားထဲညှပ်ထားတဲ့ တစ်သောင်းတန်တွေကို ကျနော် တွေတွေကြီး စိုက်ကြည့် နေမိတယ်   သူရန်ကုန် မှာရှိတုန်းကာလတွေမှာ ကျနော့်ဆီ နေ့တိုင်းလိုလို ဖုံးဆက်ပါတယ်  ဒီနေ့တော့ ဘယ်နေရာတွေမှာ ဘာသွား လု့ပ်ရတယ် စသဖြင့်ပေါ့  ကျနော့် စိတ်ထင် တလတောင်မပြည့်လောက်ဘူးထင် ပါတယ်   သူ ဂျပန်ကိုထွက်သွားရပြီ  မသွားခင် တစ်ရက်အလို ဖုံးထဲမှာ အမ ပြန်လာမှာပါ မြန်မာပြည်ရောက်ရင် ဆက်သွယ်လိုက်မယ် ´´ လို့ပြောသွားတယ်ဗျာ အမ …ထွက်သွား ပြီး တပတ်လောက်ထိကျနော် အလုပ်မှာ ရှိနေတုန်းပါပဲ လကုန်မှတစ်ခါထဲထွက်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ပေါ့ တစ်ယောက်ထဲ ဘက်ပဲ့ သွားတယ်ဗျာ လူသစ်လဲရောက်မလာသေးပါဘူး… တစ်ခါတလေ ယောင်မှာပီး အနောက်ကို လှည့်ကြည့်မိပါတယ် ဖိုင်တွဲ လေး ပိုက်ပီး အမ´´ ကျနော့်အနောက်ကနေလိုက်လာမလား ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ပေါ့သူဂျပန် ရောက်သွားပြီး သုံးလေးလလောက်ထိ ဖေစ့် ဘုတ် ကနေကျနော်တိုဲ့အဆက်အသွယ်ရှိ ကြပါသေးတယ်

အဲ့ဒီ နောက်ပိုင်းမှာ သူ့ကိုလိုင်းပေါ်မှာ သိပ်မတွေ့ရတော့ဘူး ဘာဖြစ်သွားမှန်းလဲမသိရနဲ့ပေါ့ မီးလေး စိမ်းလာမဲ့အချိန်ကို ကျနော်  မျှော်နေတတ်တယ်ဗျ …  ဆိုးတယ်ဗျာ ဖီလင်က  လုံးဝအဆက်အသွယ်ပြတ်သလိုလာခဲ့ရတဲ့နောက်မှာတော့  အမ ပြန်လာမှာပါ  မြန်မာပြည်ရောက်ရင် ဆက်သွယ်လိုက်မယ်´´ …ဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်း ဲကမျှော်လင့်စရာဖြစ်လာခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် မမြင်ရတဲ့ အနာဂတ်မှာ အမ ´´…ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ပြန်လာမလဲ …ကျနော်ကရော ဒီအခြေအနေအတိုင်းပဲရှိနေမလား ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲ…   ကံကြမ္မာဆိုတာ ရေးပီးသားဝတ္ထုတစ်ပုဒ်ပါပဲ……ဘယ်စာမျက်နာမှာ ဘာဖြစ်ရမယ်ဆိုတာသတ်မှတ်ပြီးသားပဲမဟုတ်လား ။

Zawgyi

လႈိင္း နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ေလ

အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ က်ေနာ္ အိမ္ေပၚကဆင္းခဲ့ဖူးတယ္ ဘာေၾကာင့္ ဆိုတာကို အေသးစိတ္ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ…   ဖေအ နဲ႔  သားေတြမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ထူးမျခားနား အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ပါပဲ…  သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဗ်ာမ်ားေနတဲ့   အေမ့ မ်က္နာ လဲ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘူး အဲ့ဒီအခ်ိန္ကေပါ့ …   ဖုံးတစ္လုံး… ဆိုင္ကယ္တစ္စီး… ေငြေလးငါးေသာင္း နဲ႔ အဝတ္အစားသုံးစုံ ေလာက္ အိတ္ထဲထည့္ပီး  ဆင္းလာလိုက္တာ  သန္းေဇာ္ ဆိုတဲ့ အေပါင္းအသင္း တစ္ေယာက္အိမ္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး  တက္ေနျဖစ္တယ္…  သန္ေဇာ္တို႔အိမ္မွာက သူရယ္ သူ႔အေဖ အေမ နဲ႔ သူ႔ညီ ေလးေယာက္ပဲေနၾကတယ္   အားလုံးကလဲ ကိုယ္နဲ႔  ရင္းႏွီးၾကေတာ့ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပါပဲ…  ဒီေကာင့္မိဘေတြကိုေတာ့ အိမ္ေပၚကဆင္းလာတာ အသိမေပးျဖစ္ဘူး   ေတာ္ၾကာ ငါ့တူ  ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္  မိဘဆိုတာဒီလိုပဲ နားခ်ေနမွာႀကိဳသိတယ္ေလ …  အမ်ိဳးေတြေရာက္ေနတာ ေနစရာမရွိလို႔ ခဏ လာေနတာ လို႔ပဲ ပလီထားရတာေပါ့ဗ်ာ  သူတို႔ကလဲ သိပ္မစပ္စုၾကပါဘူး…

တစ္ပတ္ေလာက္ထိ ဘာမွမလုပ္ပဲ အိပ္လိုက္ စားလိုက္နဲ႔ ေပါ့  လူႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာပါတယ္ အိမ္မွာပဲ ထမင္းစားဖို႔ အားမနာဖို႔ ေပါ့   ဒါေပမဲ့ …  အျပင္ပဲထြက္စားျဖစ္တာမ်ားပါတယ္  ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ခံမလဲဗ်ာ  စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့…  ေတြးရၿပီ ေလ ဒီပိုက္ဆံကုန္ရင္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ…   သန္းေဇာ္ကေတာ့ သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ မနက္၈နာရီေလာက္ထြက္သြားၿပီး ည ေနေစာင္းမွ  အိမ္ျပန္ေရာက္လာတတ္တယ္ …   တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လို႔ဆိုရမလိုပါပဲ  တစ္ရက္မွာ ဒီေကာင္က်ေနာ့္ကို ေျပာလာတယ္…   မင္း အိမ္ေပၚျပန္မတတ္ေသးရင္ အလုပ္လုပ္မလား´´…တဲ့ သူတို႔ဆီမွာလူလိုတယ္ မင္းလုပ္ခ်င္ရင္ ငါေျပာေပးမယ္ ဆိုပီေျပာလာတာနဲ႔  ဘာလုပ္ရမလဲ ငါလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးလား´´

…ေမးျမန္းၾကည့္ရတာေပါ့ဗ်ာ  ဟာ ရတယ္ ငါ့ေကာင္ မင္းလုပ္လို႔ျဖစ္တယ္ မခက္ဘူး´´…ဆိုတာနဲ႔ လုပ္မယ္ကြာ ေျပာလိုက္ဆိုပီး လက္ခံလိုက္တယ္… တိုတို ေျပာရရင္ သန္းေဇာ္ အဆက္အစပ္နဲ႔ က်ေနာ္ သူလုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ရသြားတယ္ … အဲ့ ဒီမွာပဲ  ေပါက္လႊတ္ပဲစား …ဗ႐ုတ္သုတ္ခ ႐ုံးႀကီးကို ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ… ဒီလိုေျပာလို႔ ကုမၸဏီကို အခ်ဥ္ေတာ့မမွတ္နဲ႔ဗ်ာ…  ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနတဲ့လူမွန္ရင္ အခုေျပာတဲ့ ကုမၸဏီကို နာမည္ေျပာတာနဲ႔ တန္းသိတယ္ … တီဗြီေၾကာ္ျငာေတြမွာေတာင္ ေခတ္စား လိုက္ေသး… မန္းေလးမွာကေတာ့ ႐ုံးခြဲေလးပါပဲ။ ႐ုံးခ်ဳပ္ကရန္ကုန္အေျခစိုက္တာ။ ႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ဝန္ထမ္း ဦးေရဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ေသခ်ာမသိေပမဲ့ ဒီမန္းေလး ႐ုံးခြဲမွာေတာ့ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔မွ ဆယ္ေယာက္ထဲရယ္… လူသာနည္းတာ ၿခံဝန္းႀကီးကေတာ့အက်ယ္ႀကီး…  ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တာကိုပဲ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္ ဆယ္ေယာက္မွာ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ႐ုံးထိုင္လူအျဖစ္က် န္ပီး က်န္တဲ့လူေတြက အကုန္အျပင္ထြက္လုပ္ၾကရတာ ႐ုံးျပန္ဝင္ခ်ိန္ ေသခ်ာမရွိၾကဘူး အဲ့လို… အဲ့ဒီကမွထပ္ပီး ကြဲ သြားတာက  က်ေနာ္ နဲ႔ က်ေနာ့္စီနီယာအမ´´ တစ္ေရာက္က သပ္သပ္လိုင္းကြဲသြားျပန္တယ္ …

ကားသမားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တျခားလူေတြက တစ္လိုင္း သပ္သပ္ ဘာလိုင္းလဲေတာ့ မေမးနဲ႔ဗ်ာ… အေရးမႀကီးဘူး စိတ္ဝင္စားစရာလဲ မေကာင္းဘူး   အဲ့ဒီကားသမားထဲမွာ သန္းေဇာ္လဲအပါအဝင္ေပါ့…  အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ   က်ေနာ္အလုပ္တြဲလုပ္ရတာက က် ေနာ့္စီနီယာျဖစ္လာတဲ့ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ဆိုတဲ့ အမ´´တစ္ေရာက္နဲ႔… အမ´´ ပဲဆိုပါေတာ့ သူ႔အသက္ကိုယ္မွမသိတာ   ျမင္ေအာင္ေျပာ ရရင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေအးျမတ္သူနဲ႔ဆင္တယ္ေျပာရမယ္ …အသားပိုျဖဴတယ္ သူက  ပါးခ်ိဳင့္မပါတာတစ္ခုကလႊဲလို႔ေပါ့   (ေအးဆို  မင္းသမီးေတြေမာ္ဒယ္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းတာ အက်င့္ျဖစ္ေနတာ ဟီး)  အလုပ္စဝင္တဲ့ေန႔ကစပီး သူပဲ က်ေနာ့္ကို  အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့   အစစအရာသင္ျပေပးသြားတာ… လုပ္ရတာကေတာ့ မားကတ္တင္းပါပဲ

…  ဆိုေတာ့ သိၾကတဲ့ အတိုင္း ေဈးကြက္ထဲ  ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ပတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ … တစ္ခ်ိန္လုံး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ သြားလာေနတာမ်ိဳးလဲမဟုတ္ဘူးရယ္…ထြက္လိုက္… ႐ုံးျပန္ေနလိုက္(႐ုံးေနရတာမ်ားမ်ားပါ) …ဒီလိုကိုး  ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္   ေစာက္တင္းေျပာတယ္မထင္နဲ႔ဗ်ာ…  ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်ေနဖူးမွ သိလိမ့္မယ္  ဒါ ပထမဆုံးဝန္ထမ္းလုပ္ဖူးတာျဖစ္ေပမဲ့  တျခား  လုပ္ငန္းေတြ …company ေတြ ဘယ္လိုပုံစံ ဘယ္လိုစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔လုပ္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္လဲ သိသင့္သေလာက္ သိတာေပါ့ဗ်ာ…  ဒီမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး

အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းသိလာတယ္ေလ အခ်ိဳးမေျပမွန္း … အေလးမထားမွန္… ျဖစ္ကတတ္ဆန္းလုပ္မွန္း … ႏွစ္က်ပ္ ကြက္ႏွင္းမွန္း  …က်န္ေသးတယ္ တျခားညစ္ပတ္တဲ့အခ်က္ေတြ။  လိုအပ္လို႔ မန္းေလး႐ုံး မန္ေနဂ်ာ အမႀကီးရဲ႕ tpye ကို နဲနဲေျပာ မယ္ဗ်ာ… ေရခဲတုံးႀကီး လို႔ပဲေျပာလိုက္မယ္ …   မန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ပါဝါ အာဏာ   တစ္ခုမွသူ႔မွာမရွိဘူး …  ဘယ္လိုလဲဆို…  ပုံစံက သူတာဝန္သူလုပ္တယ္  အထက္ကလူႀကီးေတြေျပာခိုင္းသလို ေျပာလိုက္မယ္ …ဒါပဲ… ဒီေလာက္ပဲ  မလႊဲသာလို႔ ဝန္ထမ္း ျပသနာေတြျဖစ္လာရင္ေတာင္  သူ႔အထက္ ရန္ကုန္က အဆင့္ဆင့္ေသာ ဂ်ာႀကီးေတြဆီဖုံးလႊဲပဲ။  အဲ့သလို…   ဒါကလဲ ေျပာရရင္ ႐ုံး ခ်ဳပ္က လူေတြကကို ဒီပုံစံကို လက္ခံတဲ့အေနအထားျဖစ္ေနတာ ……မန္ေနဂ်ာဆိုတာ အမည္ခံသက္သက္လိုျဖစ္ေနတာေပါ့  ဒါေပမဲ့ သေဘာေတာ့အေတာ္ေလးေကာင္းရွာပါတယ္…   အလုပ္ပီးလို႔ ႐ုံးထဲလူစုံတဲ့အခ်ိန္ဆို ေနခ်င္သလိုေန… ေစာ္နဲ႔ဖုံးေျပာမ လား ဂိမ္းေဆာ့မလား … ပစၥည္းထားတဲ့ ဂိုေထာင္ထဲသြားအိပ္ေနလဲ ဘာမွမေျပာဘူး   ေနမေကာင္းဘူးလား …ရတယ္… အလုပ္ ေတာ့လာခဲ့… ေခ်ာင္ထဲသြားအိပ္ေန  သူကိုယ္တိုင္ေျပာတာ …  ဝန္ထမ္းေတြ အလုပ္မွာ အမွားအယြင္းလုပ္ခဲ့မိရင္လဲ သူ႔ အထက္လူႀကီးေတြကို ေဖးေဖးမမ ကူေျပာေပးရွာပါတယ္…

ဒါေၾကာင့္ပဲ ဝန္ထမ္းေတြကလဲ သူ႔ဆိုခ်စ္ၾကပါတယ္ …  ခန႔္မွန္းမိသေလာက္ စိတ္ကလဲ ကေလးစိတ္ရယ္…သူ႔ကိုယ္သူလူငယ္ေလး လို႔ခံယူထားသလားမေျပာတတ္ဘူး ကေလးေတြနဲ႔ လဲသူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းတာ… ငါမန္ေနဂ်ာဆိုပီး ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီးနဲ႔ေနတာ မ်ိဳး ဟင့္အင့္…မရွိဘူး… ဒါဆို ဒီ႐ုံးမွာ ဘယ္ေလာက္အေနေခ်ာင္မယ္ဆိုတာ ရိပ္မိၾကမွာပါ…  မေကာင္းတာကေတာ့ အလုပ္ကိစၥ ေတြမွာ   အထက္လူႀကီးေတြ ရဲ႕ မျပတ္သားမႈ႕…  အေလးမထားမႈ႕ …စကားကိုပီးစလြယ္ေျပာ ကတိေတြေပးခ်င္သလိုေပးပီး     ေပး ထားတဲ့ကတိအတိုင္းျဖစ္မလာတာေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္က ေရရွည္မွာ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြ နဲ႔ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရး ကိုထိခိုက္လာ႐ုံမကပဲ ကုမၸဏီပုံရိပ္ပါထိခိုက္လာေတာ့တာေပါ့ ပုံရိပ္က်လာတယ္…နာမည္ပ်က္စျပဳလာတယ္…  အလုပ္အပ္တဲ့ ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔စကားေတြမ်ားလာတယ္… ျပသနာေတြတက္လာတယ္ …   ျပသနာကိုလဲ ကပ္စတန္မာေက်နပ္ေအာင္ ရွင္းမ ေပးႏိုင္တာကခပ္မ်ားမ်ား …  ဗ႐ုတ္သုတ္ခဆိုတာ အဲ့ဒါေျပာတာ…  တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ဝန္ထမ္းေတြကို အလြန္အၾကဴးဖိအားမေပး တတ္ဘူး … ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ အလုပ္ဝင္ၿပီး တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ သန္းေဇာ္အလုပ္ကထြက္သြားတယ္…

လခပိုရတဲ့ဆီေျပာင္းသြားတယ္ဆိုပါေတာ့  ကိုယ္ကသာ ကိုယ့္အေျခအေနဘာမွန္းမသိေသးတာနဲ႔  လက္ရွိေသခ်ာတဲ့ အလုပ္မွာပဲ  က်န္ေနခဲ့တယ္…  သန္းေဇာ္ထြက္ၿပီး ေနာက္တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ အေမ က်ေနာ့္ ဖုံးဆက္လာတယ္ … ျပန္လာခဲ့ ဘာညာေပါ့ ဗ်ာ လာခ်င္ဘူးဗ်ာ ဒီမွာ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနပီ စိတ္ခ်ဘာမွမျဖစ္ဘူး ´´ ဆိုပီး သန္းေဇာ္အိမ္ေသာင္တင္ေနျပန္တာေပါ့… ပိုက္ဆံ ျပတ္သြားလို႔ ဒီေကာင့္ဆီကေခ်းထားရေသးတယ္ ဘဝကအဲ့သလို … အေမဆက္ၿပီး တအားႀကီးမၾကာဘူး အေဖဆက္လာျပန္ တယ္ …ေဟ့ေရာင္… မင္းဘယ္မွာလဲ ျပန္လာခဲ့စမ္း ဒီမွာ မင္းအေမ မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္ျဖစ္ေနပီ´´… တဲ့   ဒီတစ္ခါက်ေနာ္ မႈိင္ သြားတယ္ဗ်ာ  ကိုယ့္အေမအေၾကာင္းကိုယ္သိတာကို  ေသြးတိုး… ဆီးခ်ိဳ… ေလးဖက္နာ ေရာဂါေပါင္းစုံကန္ထ႐ိုက္ဆြဲထားတဲ့ အ ေမ့ကို သနားစိတ္ေလး စဝင္လာတယ္… ဆင္းလာတုန္းကေတာ့ ဒါေတြဘယ္ေတြးမလဲ ေသြးဆူေနတာကိုဗ်။

အေမ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ အလိုလိုက္တယ္ ဆိုတာသိတယ္ေလ အဲ့လို ခ်စ္မွန္းသိလို႔လဲ ဆိုးခဲ့ မိုက္ခဲ့တာေတြမ်ားခဲ့ျ့ပီ ကိုး… က်ေနာ္ အိမ္ေပၚျပန္တက္တာ အေမ့ေၾကာင့္ ပါပဲ …  အလုပ္ကလဲထြက္ခိုင္းေတာ့တာေပါ့  ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ မထြက္ပါဘူး     သိပ္ကို သေဘာေကာင္း… ေဖာ္ေ႐ႊ …မ်က္နာေပးခ်ိဳတဲ့ က်ေနာ့္ စီနီယာ ရွမ္းမေလး နန္းဆိုင္ႏြမ္း´´…ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေၾကာင့္ဆို ပါေတာ့ … သူ႔ကို က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ဗ် က်ေနာ္ ဒီအလုပ္ကို အၾကာႀကီးလုပ္မွာမဟုတ္ဖူးလို႔ အဲ့ေတာ့သူကဘာေျပာလဲဆို ေနလို႔ ရသေလာက္ေတာ့ေနပါအုံး´´…တဲ့  ေနာက္ဝင္တဲ့လူေကာင္းရင္ကိစၥမရွိေပမဲ့  ဗ႐ုတ္သုတ္ချဖစ္ေနရင္ မတြဲခ်င္ဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို သြားသတိရလိုက္တယ္ဗ်ာ…   ႀကဳံခဲ့ဖူးလို႔ ေျပာတာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့  သူမွာေ႐ႊးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မွမရွိတာ က်ေနာ္ထြက္ရင္ က်ေနာ့္ ေနရာမွာ သူနဲ႔တြဲဖို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ဝင္လာမွာပဲေလဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း တြဲလုပ္ရေတာ့မယ္   အဲ့ဒါကိုစိုးရိမ္ေနပုံရတယ္

ဒီ ကေကာင္ ဆိုးခဲ့တာေတြမ်ားသိရင္ ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး ဟီးး မ´´ ဘက္လိုက္ေတာ့ မိုက္ ဖက္ပါတယ္ပဲဆိုဆိုဗ်ာ အာ့မ်က္နာ  ေလးေၾကာင့္ မိဘေတြကို ထြက္လို႔မရေသးဘူးဗ် အနည္းဆုံးတစ္ႏွစ္လုပ္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဴပ္ထားရတာ ဆိုပီး ပလီရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ  တိတ္သြားတာပဲ အသံေတြ အေမ ကေတာ့ က်ေနာ္ျပန္လာတာကိုပဲ သူ႔ခမ်ာ ဝမ္းသာေနရွာတာ အဲ့ဒါဆိုလဲ အိမ္ကေနပဲ သြားလုပ္ ေပါ့ တဲ့ … အေဖ ကေတာ့ ဘယ္ၾကည္မလဲ မၾကည္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး လက္ရွိအိမ္အလုပ္မွာ က်ေနာ္ အိမ္ေပၚကမဆင္းအထိ အေဖ  က်ေနာ္ နဲ႔ အေဖ့ညီ က်ေနာ့္ဦေလးေပါ့ ေနရာခြဲလုပ္ၾကတာ… မန္းေလးမွာ အေဖေနရင္ နယ္မွာ က်ေနာ့္ ဦးေလးနဲ႔ ေပါ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္   ကိုယ္မရွိလဲ စီးပြားေရးထိခိုက္ႏိုင္တဲ့အေျခအေနမရွိလို႔ ဟိုအလုပ္မွာဆက္ေနၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ေပါ့ဗ်ာ  … ဒီေနရာမွာ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ရဲ႕ကာ႐ိုက္တာကို အေသးစိတ္ထပ္ေျပာၾကည့္မယ္ဗ်ာ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္စီနီယာ လက္ဦးဆရာလို ျဖစ္ေနတာနဲ႔အမ´´

လို႔ပဲေခၚျဖစ္တယ္… တျခားသူေတြကေတာ့ မနန္း´´ ေခၚၾကတယ္ အသက္လဲ က်ေနာ္ နဲ႔ အမ်ားႀကီးကြာပုံမရပါဘူး ကြာလွမွ သုံး ႏွစ္ ေပါ့… သူ႔အသက္ဘယ္သူေမးေမး မေျဖဘးူ လူကိုခင္ရင္ အသက္မေမးပါနဲ႔တ ဲ့ ေကာင္မေလးေတြအထာေလ ပီးေတာ့ ဘယ္ မွာေနတယ္ ရည္းစားရွိလား မရွိဘူးလား အိမ္ေထာင္နဲ႔လား သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဖုံးနံပါတ္ (ဒီအလုပ္မွာ မားကတ္တင္းသမားႏွစ္ေယာက္ကို ႐ုံးကဖုံးေပးထားတယ္ဗ် …ဒီလူေတြထြက္သြားရင္ ဒီနံပါတ္နဲ႔အလုပ္ဆက္လုပ္လို႔ရေအာင္လုပ္ထားပုံရတယ္) ဘယ္သူမွမသိဘူး  ေမးရင္လဲ အ႐ူးကြက္နင္းပီး ေဝွ႔လည္ေၾကာင္ပတ္ ေရွာင္သြားတာခ်ည္းပဲ ဒါတင္မဟုတ္ဘူး သူ႔လစာဘယ္ေလာက္ရလဲ ကအစ ႐ုံး ကသူလို ကိုယ္လိုဝန္ထမ္းေတြ တစ္ေယာက္မွမသိၾကတာ မန္ေနဂ်ာေတာ့ သိမွာေပါ့ဗ်ာ ပိတ္ထားတာေနမွာေပါ့ စီနီယာ အက်ဆုံး ကလဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ ေလ ယုတ္စြအဆုံး အလုပ္ဆင္းလို႔ ျပန္ရင္ေတာင္ အကုန္လုံးျပန္ပီးမွ သူျပန္တာ အဲ့ဒါကေန႔တိုင္ပဲ ကိုယ္ ကလဲ ဖာသိဖာသာပါပဲ မဆိုင္တာမေမးပါဘူး… ေနတတ္လြန္းလို႔…

တကယ္ပါ အလုပ္အတူတူတြဲလုပ္ေနလို႔ တျခားသူေတြထက္ပို အေနနီးတာပဲေလ ဆိုပီ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေမးခြန္းေတြ ေယာင္လို႔ေတာင္ မစပ္စုဘူးဖူး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူထြက္ၾက ရင္လဲ ဒီအတိူင္းပဲ သူ႔ဖက္ကသာတစ္ခါပဲ နတ္ေဆး မန္းေလးသားပဲလား မိဘေတြရွိၾကေသးလား ေမာင္ႏွမဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ  ေမးခဲ့ဖူးတာ… သို႔ေပမဲ့ အခ်ိန္ကစကားေျပာသြားတယ္ဗ်ာ ေန႔စဥ္ေနတိုင္း အတူသြား အတူလာ အတူစား နဲ႔ (ရံဖန္ရံခါ ေန႔လယ္စာ  အျပင္မွာစားျဖစ္ၾကတယ္) အၿမဲနီးနီးကပ္ကပ္ေနတာၾကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္အထာ တစ္ေယာက္သိလာၾကမွ အရင္ထက္ စကားေတြပိုေျပာျဖစ္လာတယ္ စီးပြားေရး လူမႈ႕ေရး အလုပ္အေၾကာင္း စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္ အလုပ္ေနာက္က်ရင္လဲ က်ေနာ့္ အစားလက္မွတ္အတုထိုးေပးတတ္တယ္… ေနာက္က်လို႔ လကုန္ရင္ လခထဲကျဖတ္တာကိုး မယုံမရွိနဲ႔ရယ္ … အဲ့ဒါ သူ႔ဖက္ကပဲ ပုံစံ စေျပာင္းလာတာ မလိမ္ပါဘူးဗ်ာ သူသာ ကိုယ့္စီနီယာဆရာလဲ မဟုတ္ အလုပ္တစ္ခုထဲလုပ္ေနတဲ့သူမဟုတ္လို႔ကေတာ့ ေနမလား လို႔  ဒီအထိ ကိုယ့္ဖက္က ပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ့ အေမးမ်ိဳး မေမးခဲ့ပါဘူး ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ သူကလဲ ဒီတစ္ေယာက္မဆိုးဘူး အလိုက္သိ တယ္ ဆိုပီမ်ား ကိုယ့္ကို တျခားသူေတြထက္ မ်က္နာသာေပးလာတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ …အထင္ေနာ္ ဟိုသီခ်င္းထဲကလို  အေနၾကာလာေတာ့ စိတ္ကမ႐ိုးသားလာ´´

ဆိုသလိုေပါ့ ေမာင္နတ္ မင္းအဲ့လိုျဖစ္လာသလားဆိုရင္ ဝန္ခံပါတယ္ မျဖစ္တျဖစ္ ဟတ္ဘိုင္ဟတ္ပါပဲ ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ပဲ စိတ္ထဲ ရွိရာလုပ္တတ္တဲ့သူဆို  အခြင့္ေရးယူတာၾကာေပါ့ဗ်ာ  ဒီေလာက္ ပူးပူးကပ္ကပ္အသားခ်င္းထိေတြ႕သြားလာေနရတာပဲ   ေက်ာက္ ဆည္… မတၱရာ… ျပင္ဦးလြင္… မုံ႐ြာ  အဲ့လို မန္းေလးျပင္ပကေနရာေတြကို က်ေနာ္နဲ႔သူ ေအဒီဗန္ေလး ငွားပီးသြားရတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳး ေတြရွိၾကပါတယ္  အဲ့ခါက်ရင္ က်ေနာ္ ကားေခါင္းခန္းက လိုက္တာရွိသလို အေနာက္မွာ သူနဲ႔အတူတူ  စီးတဲ့အေခါက္ေတြလဲ ရွိတာ ေပါ့ဗ်ာ  တစ္ခါကဆို ျပင္ဦးလြင္ကအျပန္မွာ  တက္စီသမားက ေနာက္ခရီးသည္တစ္ေယာက္ထပ္တင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အေနာက္ ကလိုက္ခိုင္းလာတယ္   ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အမ´´ ကျပင္ဦးလြင္ကေန ပန္းေတြ… မုန႔္ထုတ္ေတြ …တျခာအတိုအစေတြ ီအမ်ားႀကီး ဝယ္ခ်လာတယ္ ကားေနာက္ခန္း ပစၥည္းထားတဲ့ေနရာကလဲျပည့္ေနေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔သူ႔ေဘးမွာပဲ ၾကပ္ညႇပ္တင္ခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ ဘာ ေျပာေကာင္မလဲ သူ႔ေပါင္နဲ က်ေနာ့္ ေပါင္ထိကပ္ေန႐ုံမကဘူး ကားေမာင္းေနတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ သူ႔တင္ပါးအိအိႀကီးက လာလာပြတ္ သလိုျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ သူလဲအေနခက္ေနမွာေပါ့ဗ်ာ မ်က္နာေလးၿပဳံးေစ့ေစ့ေလးနဲ႔ ကားမမူးတတ္ဘူးလား´´ တဲ့ေမးလာတယ္

လူေတာ့မမူးေသးဘူး အဝွါကေတာ့ မူးခ်င္ခ်င္ရယ္ ေျပာလိုက္ရင္ မေကာင္းရွိေရာ့မယ္…  ေနာက္တစ္ခ်က္ဗ်ာ သူကစကားေျပာရင္   က်ေနာ္နဲ႔စကားေျပာရင္ေပါ့ မ်က္လုံးေတြက လူကိုအရမ္းအကဲခတ္တာ   သိပ္သိတာေပါ့ ဘယ္လိုေလးမွန္းမသိဘူး…   က် ေနာ္ေတြးမိတယ္ သူ႔႐ုပ္ရည္ သူ႔အရည္အခ်င္း လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ဆို ဒီထက္ျမင့္တဲ့ တျခား ေနရာမွာ ေျပာင္းလုပ္လို႔ရရဲ႕နဲ ဘာလို႔ ဒီ အလုပ္မွာၿမဲေနလဲဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ေႏြ မိုး ေဆာင္း သုံးရာသီလုံး ႏွစ္ေယာက္အတူ အၿမဲရွိခဲ့ၾကတယ္ဆိုရမွာေပါ့  ဒီ အေတာအတြင္း သူ႔ဆီ သူနဲ႔သက္ဆိုင္သူလို႔ဆိုရမယ့္ လူဆီက  ဝင္လာတဲ့ ဖုံးမ်ိဳး သတိထားမိသေလာက္ တစ္ခါမွကို မေတြ႕ဖူးဘူး ဗ်ာ  သူဖုံးႏွစ္လုံးကိုင္တာေတာ့ သိတယ္  တစ္လုံးက ႐ုံးကေပးတဲ့ဖုံး တစ္လုံးကသူ႔ဖုံးေပါ့  ကိုယ္လဲဒီလိုပါပဲ   မာကတ္တင္း ဝင္ရ  မယ့္ ေနရာေတြဆို က်ေနာ့္ကိုေရွ႕ကသြားခိုင္းၿပီးသူကေတာ့ အေနာက္ကေနဖိုင္တြဲေလးကိုင္ပီး   လိုက္လာတတ္တယ္ …

ေရွ႕တန္းတင္   ပညာသင္ေပးတာေပါ့  မရည္႐ြယ္ပဲ က်ေနာ္ အဲ့ဒီအလုပ္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အခ်ိန္ထဲေရာက္လာတယ္   ေျပာ  တာေပါ့ဗ်ာ အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ ထြက္ဖို႔ရာကို ဒီေတာ့လဲ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားရျပန္တာေပါ့  ေနအုံးဗ် ထြက္လို႔မျဖစ္ေသး ဘူး က်ေနာ္ရမဲ့ပိုက္ဆံ ပါစန႔္ ေတြရစရာက်န္ေသးတယ္ ဘာညာေလွ်ာက္႐ႊီးရျပန္ေသးတာဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ အမ ရယ္ …က်ေနာ္  ကားသမားတစ္ေရာက္ရယ္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ႐ုံးထိုင္တဲ့ ေဟမာ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေရာက္ရယ္ ႐ုံးထဲရွိတုန္း   ကားသမားက က် ေနာ့္စီနီယာ ထိုင္တဲ့ စားပြဲခုံေျခရင္ နဲ႔ မလွမ္းမကန္းမွာ က်ေနတဲ့ ေဆးကဒ္ေလးတစ္ကဒ္ ကိုေကာက္ယူၿပီး   ဟ ငါ့မိန္းမေသာက္တဲ့ ေဆးမ်ိဳးပါလားဟ  ဆိုပီး ေအာ္ေျပာလာတယ္  အလိုက္ကန္းဆိုးမသိပုံမ်ား   အမ´´…မ်က္နာပ်က္သြားတာေပါ့ဗ်ာ ေဆးကဒ္က သူ႔  စားပြဲအနားမွာက်ေနတာကို ထေျပာပါေရာ အဲ့ဒါက်ေနာ့္ဟာမဟုတ္ဘူးတဲ့´´

ေျပာပီး တြိဳင္းလက္ဘက္ထြက္သြားတယ္ က်န္တဲ့ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿငိမ္ေနၾကတယ္ အလိုက္မသိတဲ့ သိန္းဝင္း ဆို  တဲ့ကားသမားက က်ေနာ့္ကို စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေဆးကဒ္ကို က်ေနာ့္စီနီယာခုံေပၚသြားတင္ထားတယ္ေလ  ဘာေဆးကဒ္လဲသိ တာေပါ့ဗ်ာ မွ်ားေတြနဲ႔ဟာေလ…ေနာက္ထဲက အမ´´ လဲေတာ္ေတာ္နဲ႔ထြက္မလာဘူး ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ဖုံးေလးကိုင္ပီးျပန္ ထြက္လာတယ္ က်ေနာ့္ကို ပခုံးပုတ္ပီး သြားစို႔ အျပင္သြားစရာရွိတယ္ဆိုတာ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့ေပါ့ ဘယ္ေမာင္းရမလဲ  ဆိုေတာ့ မိန္းထဲကိုေမာင္းခိုင္တယ္ မိန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားရေအာင္ သူေကြၽးမယ္ဆိုပီး 73 ေပၚက easy ray ကိုသြားခိုင္းျပန္ တယ္ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္စရာမွာပီးလို႔ေစာင့္ေနတုန္းစလာပါေရာ ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုေနတာ ´´…တဲ့   ဘာကိုလဲ အမ´´  ေဆးကဒ္ေလ အဲ့ဒါေဟမာ့ဟာ ´´  ေျပာလိုက္ေပါ့ သူ႔ဟာလို႔´´ မေကာင္းတတ္လို႔ေပါ့ သူမ်ားအလိုက္တသိနဲ႔ ေျပာလာမလား  ေစာင့္ေနတာ ကိုယ့္ဟာကိုေကာင္းေကာင္းမသိမ္းထားဘူး´´  ေျပာပီး ဝဲက်ေနတဲ့သူ႔ဆံပင္ေတြအေနာက္ကို စုသိမ္းလိုက္တယ္

ေခြၽးစက္ေလးေတြစို႔ေနတဲ့မ်က္နာေလးကတစ္မ်ိဳးေလး စြဲမက္စရာေကာင္းလွတယ္ဗ်ာ က်ေနာ္ ေျပာလိုက္ရမလား ဟိုေကာင္ေတြ ကို အဲ့ဒါေဟမာ့ဟာလို႔´´ ထားလိုက္ပါေတာ့ ပါးစပ္ေတြကယုံရတာမဟုတ္ဘူး   လူေလးနည္းနည္းရွိတာ စကားမမ်ားခ်င္ေတာ့ပါ ဘူး´´   မ်က္နာေလးျပန္ပီးၾကည္လင္တယ္  အၿငိဳးအေတး ေဒါသနည္းမယ့္ပုံပဲဗ်  ေနလာခဲ့တဲ့ တစ္ေလ်ာက္လုံး စူပုတ္အလိုမက် တဲ့ပုံမ်ိဳး တစ္ခါမျမင္ခဲ့ဘးူဖူး မွာထားတဲ့ဟာေတြေရာက္လာလို႔က်ေနာ့္တို႔စကားစျပတ္သြားျပန္တယ္   စားေသာက္လို႔ပီးမွသူ႔ကပဲ  စေျပာလာတယ္  ဘယ္လိုလဲ ေနအုံးမွာမဟုတ္လား´´ ဘာေျပာတာလဲဟင္´´  သိပ္နားမလည္လို႔က်ေနာ္ထပ္ေမးလိုက္တယ္   အလုပ္မထြက္ေသးဘူးမဟုတ္လားလို႔´´ မထြက္ျဖစ္ေလာက္ေသးပါဘူး´´  ႐ုံးကိုသံေယာစဥ္ျဖစ္ေနပီေပါ့ေလ´´ ႐ုံးကိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေလ´´ က်ေနာ္ သူ႔မ်က္နာကိုမၾကည့္ပဲ ေအာက္ကိုၾကည့္တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္  သူ႔ကိုျပန္ၾကည့္မိ ခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဒဲ့ႀကီးကို အဓိပၸါယ္တစ္ခုခုပါတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ဗ်ာ   ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ ရင္ထဲ  ဖိုသီဖတ္သီေတာင္ျဖစ္သြားရတယ္

ေနာက္မွ နခမ္းေထာင့္စြန္းေလးေတြက ၿပဳံးခါနီအားယူေနတဲ့အခ်ိန္လိုမ်ိဳး  ေကြးသြားသေယာင္နဲ႔ မ်က္လႊာေလးခ်ပီး အေအးစုပ္ေန ျပန္တယ္ မဆီမဆိုင္ ေျပာလာျပန္တယ္  မဝေသးရင္ တစ္ခုခုစားအုံးေလတဲ့´´ ျပည့္ေနၿပီ ´´  ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုယ္ကပဲ သူ႔နာမ်က္ နာၾကည့္ပီးေျပာလိုက္မိတယ္  မ်က္လုံးမွာခံစားခ်က္ေတြပါသြားလားေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ  ဒုတိယံပိ မ်က္လႊာေလးခ်သြားျပန္တယ္   အေနခက္ေအာင္လုပ္မိသလိုမ်ားျဖစ္ေနၿပီလားကြယ္   စုပ္စရာအေအး ခြက္ထဲမရွိေတာ့မွ ေခါင္းေမာ့လာတယ္  အဆင္ေျပတယ္ မဟုတ္လား ´´ ေျပပါတယ္ အမနဲ႔အတူတူလုပ္ေနတာပဲဟာ´´  အမ မရွိရင္ေရာ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္တယ္မဟုတ္လား´´ မျဖစ္ဘူး  …အမ …မရွိရင္ က်ေနာ္ထြက္မွာ´´  သိပ္သိသာသြားသလား မသိဘူးဗ်ာ  တကယ္လဲ သူရွိေနလို႔ ကိုယ္ရွိေနတာဆိုေတာ့  စကားကသြက္သြက္ႀကီးကို ထြက္သြားတယ္  ထြက္ပီး ဘာလုပ္မွာလဲ´´ က်ေနာ့္မွာအလုပ္ရွိပီးသားပဲေလ အဲ့ဒါပဲျပန္လုပ္မွာေပါ့ …  အမ… ထြက္ေတာ့မလို႔လား´´  မဟုတ္ပါဘူး နတ္ေဆး ကိုေမးၾကည့္တာပါ အမ ထြက္ေတာ့မယ္ဆို ေျပာမယ္ေလ အလုပ္ေျပာင္း မယ္ဆိုလဲ အတူတူေျပာင္းၾကတာေပါ့´´ သူ႔စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ေက်နပ္သလိုျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ အင္း ထြက္မယ္ဆိုလဲ အတူတူ ထြက္ၾကတာေပါ့ ကိုယ့္ေနရာဗ႐ုတ္သုတ္ခေကာင္ေတြေရာက္လာရင္ ဒုတ္ခ´´  က်ေနာ့္ စကားဆုံးေတာ့ အမ´´က က်ေနာ့္ကို  လက္ညိဳးေလးထိုးၿပီး ဟားဟား …လူ႐ိုးေလးေပါ့ေလ ´´

အမယ္သူကျပန္စေနတယ္  ဒါနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္ဆုံေအာင္ျပန္ၾကည့္ေပးပီေျပာလိုက္တယ္  စိတ္မခ်လို႔ပါ´´ စခ်င္အုံး လူကမွအဲ့လို ေတြေျပာရင္ ပါးစပ္ကထြက္တတ္လြန္းတာနဲ႔ေတာ့ ရႈိးတို႔ရွန္းတန္းျဖစ္သြားလားမသိဘူးဗ်ာ မ်က္နာေလး အနည္းငယ္ရဲသြားတယ္ ထင္တာပဲ ျပန္စို႔ ´´…တဲ့ေျပာလာတယ္  ဘယ္ျပန္မွာလဲ အမ သြားစရာရွိေသးတယ္မဟုတ္လား´´ …ဆိုေတာ့ ဟီး မရွိဘူး စိတ္တို လို႔ထြက္လာတာ´´… …တဲ့ေလ  အျပန္မွာတစ္လမ္းလုံးစကားေတြေျပာခဲ့ၾကတာ အလုပ္ဝင္လာတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဒီေန႔အမ်ား ဆုံး ေျပာျဖစ္တာပဲဗ်ာ   ႐ုံးေရာက္ခါနီးမွာ သူကထပ္ေျပာလာတယ္  သူေျပာတာက မနက္ျဖန္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားေတြ႕မယ္လူနဲ႔ေတြ႕ ရင္ ဘယ္လိုေျပာဆိုတာက်ေနာ့္ကိုသင္ေပးတာ  ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရဲ႕နဲ႔ အေနာက္ကလွမ္းေျပာတာကိုနားေထာင္ရတာဆိုေတာ့ ေလတိုးေနလို႔ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနတာနဲ႔   အေနာက္ကို မ်က္နာလွည့္ၿပီး ဘာေျပာတာလဲအမ ဆိုပီးလွမ္းအေမး သူကလဲ ကိုယ္ သိပ္မၾကာရတာသိလို႔ေနမွာေပါ့   မ်က္နာေလးက က်ေနာ့္ပခုံးအထက္ ထိတိုးလာၿပီး ေျပာမယ္လုပ္ေနတာေနမွာ ေပါ့ဗ်ာ သူ႔ပါး နဲ႔ ကိုယ့္မ်က္နာ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေတာ့တာေပါ့   ေတာ္ေသးရဲ႕ သူကmask တပ္လာတယ္ဗ်  အမ´´ ဆိုကိုယ္ေလး တြန႔္ သြားတာပဲ ႐ုံးေရွ႕ေရာက္လာတာနဲ႔ ေျဖရွင္းခ်ိန္ကို မရလိုက္ပါဘူးဗ်ာ ေနာက္ရက္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ ကလူႀကီးေတြ မေျပာမဆို ေရာက္ခ်လာပါေရာ သူတို႔ေရာက္ပီး ေနာက္တစ္ရက္ မွာ ရန္ကုန္က ဂ်ာႀကီး သုံးေယာက္ နဲ႔ ကားသမား မန္းေလးက မန္ေနဂ်ာရယ္  က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ရယ္ သူတို႔ကားနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ တက္ရျပန္တယ္ ဘာကိစၥလဲေတာ့ေသခ်ာမသိဘူးဗ် အမ ကိုကပ္ေမးေတာ့လဲ

သူလဲမ  သိဘူးတဲ့ ဟိုေရာက္ေတာ့ company တစ္ခုကိုေရာက္သြားၾကတယ္ သူတို႔လူႀကီးခ်င္းစကားေျပာၿပီး အဲ့ဒီကသူေဌးနဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔  အမ ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ သူတို႔ကေတာ့ မန္းေလးကို အၿမဲမလာႏိုင္တဲ့အတြက္ ေနာက္ေနာင္ ကိစၥရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ  ဒီကိုလာၾကမယ္ က်ေနာ္ တို႔နဲ႔ပဲတိုင္ပင္လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ေပါ့ အဲ့ဒီကေနမွ ရဲစခန္း ေရာက္သြားျပန္တယ္ဗ်ာ ကပ္စတန္မာတစ္ဦး ပစၥည္း ယူၿပီး ေငြမေပးတဲ့ကိစၥအျပင္ ေနာက္တစ္ခုက အိမ္ဂရံဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး အဲ့ေက့စ္ေတြနဲ႔ ရဲစခန္းပီးေတာ့   သုံးေလးေနရာေလာက္ကားနဲ႔ပတ္လိုက္ရေသးတယ္ အခ်ိန္လဲ ညေနေစာင္းသြားၿပီ ထမင္းဝင္စားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔မားကတ္  တင္းကိုင္တဲ့ မန္ေနဂ်ာက က်ေနာ့္နဲ႔အမ ကို မန္းေလးျပန္လႊတ္တယ္ဗ် သူ႔အစီအစဥ္က က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ပီးေတာ့ ေဟမာ့ ေပါ့ ဒီသုံး ေယာက္ကို ႐ုံးေစာင့္ျပန္အိပ္ခိုင္းတာ ၾကည့္ရတာ ေဟမာ့ အိမ္က႐ုံးနဲ႔ နီးလို႔သူ႔ကိုေ႐ႊးပုံရပါတယ္ ေလာေလာနဲ႔ေျပာဖို႔တစ္ခုက်န္ခဲ့ တယ္ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ မန္းေလးက မန္ေနဂ်ာ အမႀကီးက ႐ုံးမွာပဲ သူ႔တူမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အိပ္တာ… ႐ုံးဆိုတာထက္ အိမ္ႀကီးထဲ  မွာ မိသားစုေတြ စုပီး အလုပ္ခြဲလုပ္ေနၾကတာနဲ႔တူေနတယ္ ႐ုံးမဆန္တဲ့ ႐ုံလို႔ေျပာရမယ္ထင္တယ္… အခုသူတို႔က မန္းေလး႐ုံး  မန္ေနဂ်ာကိုပါ ေခၚထားတာဆိုေတာ့… ေခၚထားတယ္ဆိုတာကလဲ သူတို႔ျပန္သြားလို႔ ဒီကေကစ့္ေတြမၿပီးျပတ္ေသးရင္ မန္းေလးကမန္ေနဂ်ာနဲ႔လႊဲခဲ့မယ္ အစီအစဥ္နဲ႔ ေခၚထားတာ

ဟိုမွာလဲ ပစၥည္းပစၥယေတြက်န္ခဲ့လို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ႐ုံးညေစာင့္သြားအိပ္ခိုင္တဲ့သေဘာပဲ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ကားငွားၿပီး ျပန္ခဲ့ရေတာ့တာေပါ့ ကားေပၚမွာ အမ ကျပင္ဦးလြင္က ကပ္စတန္မာနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ ျပသနာအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေျပာျပတာနားေထာင္ရင္ ည ၇ နာရီေလာက္မွာ ႐ုံးေရာက္ခဲ့ၾကတယ္ ႐ုံးမွာ ေဟမာတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ က်န္တဲ့လူေတြအကုန္ျပန္သြားၿပီ အမ ကေဟမာ့ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ငါအဝတ္စားလဲေရခ်ိဳးၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္ဆိုပီး ထြက္သြားတယ္ က်ေနာ့္ကိုလဲ အိမ္ျပန္အဝတ္အစားလဲၿပီးမွျပန္ခဲ့ေလ တဲ့ သူလဲအိမ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္ ဆိုတာနဲ႔ ႐ုံးတံခါးေသာ့ခတ္ၿပီး ထြက္ခဲ့လိုက္ၾကတယ္ က်ေနာ္ ႐ုံးျပန္ေရာက္ေတာ့ ၉နာရီထိုးခါနီးေနၿပီ က်ေနာ့္ကို ျမင္ေတာ့ အမက တံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္ အိမ္ေနရင္းအက်ၤ ီနဲ႔ အမ ကို႔ဒါပထမဆုံးျမင္ဘူးတာပဲဗ်ာ အိပ္ခါနီးမို႔ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဝတ္လာပုံပဲ လိေမၼာ္ေရာင္ လက္ျပတ္ ဒူးဖုံး႐ုံေလာက္ရွိမဲ့ ဂါဝန္ေလး နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းေနျပန္တယ္ လက္ေမာင္းသားေလးေတြကဆို ဝင္းလို႔ ဆိုင္ကယ္ေလးသြင္းၿပီး အထဲဝင္ခဲ့တာေပါ့ အမ ကတံခါးျပန္ေစ့ေနတယ္ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေျပာလာတယ္ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ေဟမာကလာလို႔မရဘူး´´…တဲ့

ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ သူအေမတစ္ေယာက္ထဲရွိတာလို႔ေျပာတာပဲ´´  ေအာ္´´ ပါးစပ္ကေအာ္ မိေပမဲ့ တစ္အိမ္လုံးႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့ အသိကဝင္လာျပန္တယ္ဗ်ာ အဲ့ဒါဆိုအမ ျပန္မလား က်ေနာ္ပဲေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္´´   အမ ခဏၿငိမ္သြားတယ္   ပီးမွ   အိပ္ရဲလို႔လား  ´´…တဲ့ ေၾကာက္စိတ္ဝင္လာရင္ ဖုံးဆက္လိုက္မယ္ေလ ခ္ခ္… ကဲပါ မျပန္ေတာ့ပါဘူး မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ ေဟမာ့ ကိုေျပာထားရမွာ ေပါ့ သူလာအိပ္တယ္လို႔ေျပာခိုင္းရမွာပဲ ´´  ရပါ့မလား´´ ရမွာပါ မိန္းကေလး ခ်င္ဒီေလာက္ေတာ့ သူနားလည္ပါတယ္…ဒါမွမဟုတ္  အိမ္ကတစ္ေယာက္ေခၚလိုက္တယ္ေျပာရမွာေပါ့´´   က်ေနာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္   အမ (မန္းေလး႐ုံးမန္ေနဂ်ာ) မ်က္ နာလဲရွိေသးတယ္ ေစာင့္မေပးခ်င္ဘူးထင္ေနရင္လဲမေကာင္းဘူး´´ က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္အိပ္မယ္ေလ အမ အေပၚမွာသြားအိပ္ေပါ့ ´´   ဘယ္ေနရာအိပ္မွာလဲ´´ အမကၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာလာတယ္ ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္တယ္ဗ်ာ  ၾကမ္းျပင္ေပၚဖ်ာခင္းအိပ္႐ုံကလႊဲလို႔ ေနရာမရွိဘူး´´   အေပၚမွာပဲအိပ္ပါ …အမ …မဆင့္ (မန္ေနဂ်ာနာမည္) အခန္းမွာအိပ္လိုက္မယ္ နတ္ေဆးက ေရွ႕မွာအိပ္ေပါ့´´ ဒီ လိုပဲအိပ္ရေတာ့မွာေပါ့ ၿခံတံခါးေသာ့ခတ္ တံခါးေတြလိုက္စစ္ပီး ႏွစ္ေယာက္သားအေပၚတက္ခဲ့ၾကတယ္ အေပၚထပ္ကို က်ေနာ္  အခုမွေရာက္ဖူးတာပါ မန္ေနဂ်ာ ေနတဲ့အခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ အေရွ႕မွာ တီဗြီ တစ္လုံးပဲေတြ႕ရတယ္ ၾကမ္းျပင္ကေတာ့ ေကာ္ေဇာ္ခင္း ထားတယ္ အမက က်ေနာ့္အတြက္ အခန္းထဲကေန ေစာင္ေတြေခါင္း အုံးေတြ ယူလာေပးၿပီ ေနရာခ်ေပးတယ္ မအိပ္ခ်င္ေသးရင္  တီဗြီၾကည့္ရေအာင္ေလ ဆိုပီး က်ေနာ့္ကို တီဗြီဖြင့္ေပးထားခဲ့ပီး သူကေတာ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္သြားတယ္ ထြက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ အထုပ္တစ္ထုပ္နဲ႔ ေရာ့စားအုံး´´…ဆိုပီး က်ေနာ့္လက္ထဲ မုန႔္ထုတ္ထည့္ေပးပီး က်ေနာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္လာတယ္

အာလူးေၾကာ္ အခ်ဥ္ေပါင္း ေနၾကာေစ့ ထုပ္ေတြ ကြၽဲ႐ိုင္းသုံးဗူးလဲပါေသးဗ်  ေဟမာ လာမယ္ထင္ပီး သုံးဗူးဝယ္လာပုံပါပဲ   မိနစ္  အတန္ၾကာတဲ့အထိဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ဘူး သူကလဲေနၾကာေစ့ေလးဝါး …ကိုယ္ကလဲ ကြၽဲ႐ိုင္းဗူးေလးေမာ့ေနရင္   တီဗြီ ဆီသာ သဲမဲၾကည့္ေနၾကတယ္ အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္ သတိထားမွာတာက  တီဗြီထဲလင္းေနရင္ မသိသာေပမဲ့ အေမွာင္ခန္းေရာက္လာရင္ တီဗြီဖန္ သားျပင္မွာ သူ႔ မ်က္နာေလးေရးေတးေတးထင္ထာၿပီး စိတ္ထင္လို႔လားေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ သူ႔ေဘးကက်ေနာ့္ကု ိ တစ္ခ်က္တစ္ ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေနတယ္ထင္တာပဲ… ကိုယ့္ စိတ္ကထင္တာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ  သူ႔ကို စကားလာေျပာေစခ်င္ေနတာလား ဟီး   ဒါနဲ႔ စကားစမိတယ္   ဟိုေန႔က တမင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး …အမ´´ ေခါင္းေလးဆတ္ခနဲလွဲ႔လာတယ္ က်ေနာ္ေျပာတာနားလည္ပုံမ ရဘူး ဘာကိုေျပာတာလဲ´´   ႐ုံးေရာက္ခါနီး ဆိုင္ကယ္ေပၚျဖစ္သြားတဲ့ဟာေလ ´´ ေအာ္ ရပါတယ္´´   မထိဘူးမဟုတ္လား´´ ထိ မထိေတာင္မသိဘူးလား´´  မထိဘူးထင္တာပဲ´´ အင္း မထိဘူး mask ခံထားလို႔´´  က်ေနာ္က ထိသြားၿပီမွတ္လို႔အားနာေနတာ´`  ေရာ့… ေနၾကာေစ့စားအုံး ေအာ္ ဒါနဲ႔ အိမ္ကိုဘယ္လိုေျပာလာတာလဲ´´   စာကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲပီး   သူ႔လက္ထဲက ေနၾကာေစ့ ထုပ္ ထိုးေပးလာတယ္  ႐ုံးေစာင့္အိပ္ေပးရမယ္ပဲေျပာခဲ့တာေပါ့´´ အမ ေရာ´´  အတူတူပဲေပါ့ ေဟမာတို႔နဲ႔အေစာင့္အိပ္ေပးရမယ္ ေျပာခဲ့တာ´´ အခုလိုေဟမာမပါတာသိရင္ ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူးေနာ္´´   ရတယ္ အိမ္ပိုင္တယ္ ဟီး´´…ဆိုပီး ရီေနတယ္ဗ်ာ ပီးမွ  သူပဲဆက္လာေျပာတယ္ ေအာ္ ေဟမာ ဆိုလို႔ေလ ေျပာလိုက္ပါအုံးမယ္ အဲ့တစ္ေယာက္ကဓါတ္ေၾကာင္ေနာ္

နဲနဲစ႐ိုက္ဆန္ခ်င္တယ္ သတိထားေပါ့´´  သူ မေျပာလဲ အဲ့တစ္ေယာက္ပုံစံကို ရိပ္မိပါတယ္ဗ်ာ  တစ္ခ်က္ခ်င္းေျပာမေနခ်င္ေတာ့ပါ ဘူး စုန္းျပဴး လို႔ပဲမွတ္ထားလိုက္ေတာ့ … ဟုတ္လား အဲ့ဒါဆို ဒီညသူလာအိပ္တယ္ေျပာခိုင္းတာကေရာ ´´ အဲ့ဒါကရတယ္ ေျပာခ်င္ တာက အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး… ကိုယ့္ဖာကိုယ္သာအကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ အမ်ားႀကီးေျပာမေကာင္းဘူး´´  ေတာ္ေသးတာေပါ့ အလုပ္ အတူတူတြဲမလုပ္ရလို႔ ´´ သူနဲ႔တြဲလုပ္ခ်င္လို႔လား ေျပာေပးမယ္ေလ´´   ၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာလာျပန္တယ္ မတြဲခ်င္ပါဘူး …အမ… နဲ႔ပဲ တြဲခ်င္တာ´´ ေအာ္ …ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ က်ေနာ္မေရာက္ခင္က က်ေနာ့္ေနရာမွာလူရွိလား ေယာက်ာ္းေလးလား မိန္းကေလးလား´´  ဘာလို႔ေမးတာလဲ´´ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းပဲေမးမိတာ အမ မေျဖခ်င္မေျဖနဲ႔ရပါတယ္´´ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္သူမွမရွိဘူး´´    ေအာ္… …မိန္းကေလးခ်င္တြဲေပးတာပဲေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ အမေျပာသလို ဂဂ်ိဳးဂေဂ်ာင္ေတြပါလာရင္ အမပဲစိတ္ညစ္ရမွာ´´  ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္သလိုမ်ားျဖစ္သြားလားဗ်ာ သူက အဲ့ဒါဆို နတ္ေဆးမထြက္နဲ႔ေလ´´…တဲ့ ထြက္ဖို႔ရာလဲ သိပ္မလြယ္ေတာ့ပါဘူး

´´ သူ႔ကလဲ ဘာလို႔မလြယ္တာလဲလို႔ေမးမလာဘူးဗ်ာ ေမးခဲ့ရင္လဲ ဟိုဟိုဒီဒီေလ်ာက္ေျဖေနမိအုံးမွာ မေမးေတာ့ ဖာသိဖာသာပဲေနမိ တာေပါ့ အတြင္းထဲကလာတဲ့စကားက မ်က္လုံးမွာပုံရိပ္လာထင္တယ္ေနမွာ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ ႏွစ္ေယာက္သားမ်က္လုံးခ်င္ အၾကည္ဆိုက္သလို ျဖစ္သြားရတယ္ တကယ္ခဏေလးပါပဲ မိန္းကေလးေတြအထာေပးရင္ ဘယ္လိုေပးလဲ တိတိက်က်သိခ်င္ရင္  သူတို႔ကိုေမးၾကည့္မွ သိမွာပဲ အမက ထရပ္လိုက္ၿပီး ခဏေစာင့္ ေအာက္ခဏသြားလိုက္အုံးမယ္ဆိုပီး ကိုယ့္ကိုလိုလားဟန္ျပတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြ နဲ႔ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကည့္သြားေသးတယ္ဗ်ာ ျပန္တက္လာေတာ့ ခုဏကလိုပဲ က်ေနာ္ ေဘးမွာပဲလာထိုင္တယ္ က် ေနာ္က အေအးေသာက္အုံးေလး ဆိုပီး ေနာက္တစ္ဗူးေဖာက္မယ္ျပင္ေတာ့ တစ္ဗူးလုံးမကုန္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ က်ေနာ့္ ေသာက္ လက္စဗူးထိုးေပးတာ ေသာက္တယ္ဗ်ာ မျငင္းဘူး ပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားၿငိမ္သြားၾကျပန္တယ္ စကားစေျပာလာတာကသူ…  ျခင္ေထာင္ ေထာင္ၾကည့္ရေအာင္ေလ´´

ဟမ္´´ ႐ုတ္တရက္နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားတယ္ သူကပဲ နတ္ေဆးအိပ္ဖို႔ ျခင္ေထာင္တန္းႀကိဳးေတြဆင္ရအုံးမယ္ေလ´´ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္သတိရလိုက္တယ္   ဟုတ္သားပဲဗ် ေဒါင့္တစ္ေနရာမွာ ခ်ထားတဲ့ အိပ္ယာလိပ္ပုံဆီအၾကည့္ေရာက္သြားတယ္   အဲ့ဒါနဲ႔ က် ေနာ္ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္ဆိုပီ  ထသြားတယ္  သူပါ အေနာက္ကလိုက္လာတယ္   အဲ့ မွာ အခက္အခဲျဖစ္ေတာ့တာပဲ   တန္းႀကိဳးဆင္ဖို႔ ရာေပါ့  ႀကိဳးဆြဲစရာေနရာကမရွိ  နံရံမွာ ႐ိုက္ဖို႔သံလဲရွာမေတြ႕   မတတ္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္သလိုလုပ္ရေတာ့မွာပဲ   ပီနံႀကိဳးေတြအရွည္ႀကီး ဆက္ပီး တစ္ခုကို အမ အိပ္မဲ့အခန္းတံခါးလက္ကိုင္မွာ သြားခ်ည္တယ္  ေနာက္တစ္ခုကို ေလွကားတိုင္မွာထပ္ခ်ည္တယ္  က်ေနာ့္  အိပ္ရမဲ့ေနရာက ေလွကားတက္စမွာပဲ…  ေျခရင္းကႏွစ္ႀကိဳးကေတာ့ အဆင္ေျပသြားၿပီ  ေခါင္းရင္း ကႀကိဳးႏွစ္ခုပဲက်န္ေတာ့တယ္  တစ္ခုကို နံရံေဘးမွာ သံတိုင္ကြပ္ထားတဲ့ ဘာဂ်ာတံခါးတစ္ခုရွိတယ္ အဲ့မွာျဖစ္သလိုခ်ည္လိုက္တယ္   ဒီအထိအဆင္ေျပတယ္ေျပာ ရမယ္  နဲနဲေတာ့အလုပ္ရႈပ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ  ေနာက္တတစ္ႀကိဳးမွာ ခက္ေတာ့တာပဲ   နံရံေျပာင္ႀကီးပဲရွိေတာ့တယ္ ဘယ္ေနရာမွ လွမ္းခ်ည္တတ္စရာမေတြ႕တတ္ဘူး

သံရွိရင္လဲ သံ႐ိုက္လိုက္႐ုံကိုး အဲ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္  ေခါင္းရင္းမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တြဲကေနတဲ့ မွန္ေဘာင္သြင္းထားတဲ့ ေဖာင္းႂကြ ကားခ်ပ္တစ္ခု ခ်ိတ္ထားတာေတာ့ရွိတယ္  ဆိုးတာက ျမင့္ေနတာ က်ေနာ့္ အရပ္နဲ႔လဲ မမွီ အမ နဲ႔လဲမမွီျဖစ္ေနတယ္  ေအာက္က  ထိုင္ခုံတစ္လုံးယူၿပီး တက္ၾကည့္ေတာ့လဲ မမွီဘူးရယ္   တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္လိုေနတယ္  ထားလိုက္ေတာ့ …အမ  ျခင္ေထာင္မေထာင္ပဲအိပ္လိုက္ေတာ့မယ္´´ ျခင္ကိုက္မွာေပါ့ မျဖစ္ပါဘူး´´  အေပၚေမာ့ၾကည့္လိုက္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔   အမ လဲ အႀကံထုတ္ေနပုံပါပဲဒါနဲ႔က်ေနာ္ေတြးမိတာတစ္ခုကို မခ်င့္မရဲနဲ႔ အမကိုေျပာၾကည့္တယ္  တစ္နည္းေတာ့ရွိတယ္ အမ ´´ ဘာနည္း လဲ´´  အမ က်ေနာ့္ကိုေပြ႕ႏိုင္လား´´ ဟယ္ ဘယ္လိုလုပ္ေပြ႕ႏိုင္မွာလဲ ´´ ဒါဆို က်ေနာ္ အမ ကိုေပြ႕ထားေပးမယ္ အမ လွမ္းခ်ည္မ လား´´ သူ႔ကိုေပြ႕မလိုက္ရင္ လူက ရင္ဘတ္နားထိေရာက္သြားႏိုင္တာမို႔ လက္လွမ္းလိုက္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ သံကိုမွီတယ္ဗ်ာ  လက္ခံမလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ျခင္ေထာင္မေထာင္ပဲအိပ္မယ္ဆိုေတာ့လဲ သူပဲျခင္ကိုယ္မယ္ေျပာတာကို အဲ့ေတာ့လဲအရဲစြန႔္ ေျပာၾကည့္ရတာေပါ့ဗ်ာ အမက စဥ္းစားေနသလိုလုပ္ေနၿပီးမွ ရမယ္ဆို လုပ္ေလ´´

ရတယ္ အမ´´ ဒါနဲ႔ သူ႔အနားတိုးကပ္သြားလိုက္တယ္ သူကေတာ့ က်ေနာ္ သူ႔အနားနီးလာေတာ့ မ်က္လႊာေလးခ်သြားျပန္တယ္ဗ်ာ  ကိုအငဲလိုမ်က္လႊာေလးကိုမခ်နဲ႔ အၾကည့္ေတြသိပ္လွလို႔ ´´ … လို႔ေျပာလိုက္ရင္ေကာင္းမလား ဒူးေခါက္ေကြးကေနေစြ႕ကနဲ႔ ေကာက္ခ်ည္တာ   လန႔္သြားပုံရတယ္ က်ေနာ့္ပခုံးစြန္းကို လာကိုင္တယ္  ေလးတာေတာ့ အေတာ္ေလးသားဗ် ဖင္ဝိတ္ႀကီးေၾကာင့္ မ်ားလား  ့အရပ္ကလဲ က်ေနာ့္နဲ႔အတူတူေလာက္ရွိတယ္ နံရံနားတိုးကပ္ေပးေတာ့   အဆင္ေျပတယ္ဗ်ာ လက္ဆန႔္တာ ေက်ာ္ ေတာင္ေက်ာ္သြားေသးတယ္ႀကိဳးမခ်ည္တတ္ဘူးလား မသိပါဘူး  ျပင္လိုက္ ခ်ည္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတယ္   ဒါမ်ိဳးကေတာ့ ခ်ည္စမ္း  ၾကာခ်င္သေလာက္ၾကာပေစ…  တင္ပါးအိအိႀကီးေတြက က်ေနာ့္ လက္ထဲနစ္ဝင္ေတာေပါ့  ရပီ´´… တဲ့ အဲ့ဒါနဲ႔ အသာခ်ျပန္ခ် ေပးလိုက္တယ္ ကိုင္ထားတာကေတာ့ ဒူးေခါက္ေကြးအထက္နားေလာက္ကပဲဗ် ၾကမ္းျပင္ေပၚသူ႔ေျခက်သြားတာနဲ႔ က်ေနာ့္ လက္ က ဘယ္လိုက ဘယ္လို သူ႔ခါးကိုဖက္ထားသလိုျဖစ္သြားလဲ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ သူကလဲမတုန္မလႈပ္နဲ႔ ကို… ေနရာမေ႐ႊ႕ေသးဘူး  က်ေနာ္ လက္မဖယ္ေသးလို႔ျဖစ္မယ္ ကိုယ္သင္းနံေလးက နားသီးဝကို စီးဝင္လာတယ္ အထိအေတြ႕အာ႐ုံက တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ရာ တြန္းပို႔ေနသလိုပါပဲ ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ဗ်ာ ကိုယ္ဆြတ္ရင္ ၫႊတ္လာႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူ အေျပာအဆို  မ်က္ဝန္းေတြကို ခမ်ားတို႔လဲ အနည္းငယ္ေတာ့ အကဲခတ္ႏိုင္မွာပါ… တြက္ကိန္းလႊဲသြားေတာ့လဲ ပါး႐ိုက္ခံရ႐ုံေပါ့ ႐ႊတ္ ခနဲ႔ပဲဗ်ာ  မေျပာမဆိုနမ္းခ်ပစ္တယ္ ပါးတစ္ဖက္ကို ဖယ္ပါ လူေတြျမင္ကုန္မယ္´´

ဘယ္ကလူရွိလို႔လဲ အမရဲ႕´´ ရွက္ရွက္နဲ႔ ေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္တယ္ထင္ပါတယ္ ဗ်ာ သူ႔စကားသူ သေဘာက်ပီး ရီေနရာက ေျပာလာတယ္ လႊတ္´´… တဲ့ တစ္ခြန္းထဲေလး  ဘယ္လႊတ္မလဲဗ်ာ  ပါးမွအ႐ိုက္မခံရတာ ႁပြတ္ ခနဲ႔ ထပ္နမ္းပစ္တယ္   ဒီတစ္ခါ  နခမ္းတည့္တည့္ကို  မ်က္လုံးေလး  ဝိုင္းသြားတယ္   က်ေနာ္ လႊတ္မေတာ့ဘူး ကစ္ဆင္ဝင္ဆြဲလိုက္တယ္   ေအာက္နခမ္းေလးကို ကိုက္လိုက္  ငုံစုပ္လိုက္နဲ႔ေပါ့ တစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနတာပါ  အမ က႐ုန္းေနတယ္လို႔လဲ ေျပာလို႔မရဘူး  ဗ်ာ သူ႔ကိုယ္ေလးက တုန္ ေနတာလား  ဘာလာမေျပာတတ္ဘူး နဲနဲေတာ့ လႈပ္ရွားေနတယ္လို႔ထင္ရတယ္  ျပန္လဲမနမ္းဘူး   နခမ္းခ်င္းပြတ္တိုက္ေနရာက   မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိတဲ့အခါ   အၾကည့္မလႊဲေတာ့ဘူး  က်ေနာ့္ကိုအကဲခတ္ေနတယ္ထင္တာပဲဗ်ာ  ဘာကို အကဲခတ္ေနတာလဲ

ငါ့ကိုအထင္မ်ားေသးသြားမလား´´ လြယ္တယ္ထင္ေနတာမ်ားလား´´ ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္လာမယ့္ကိစၥေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာမဲ့လူမ်ိဳး လား´´ ငါလိုက္ေလ်ာလိုက္ရမလား´´   ဒါေတြေတြးေနတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ  က်ေနာ္ထင္ပါတယ္   သူနဲ႔က်ေနာ္ၾကားမွာ  ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ေပမဲ့ သံေယာစဥ္တစ္ခုေတာ့ရွိေနမယ္လို႔  သူလဲ ဒီလို ယူဆလိမ့္မယ္ လို႔က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ်ာ  က်ေနာ့္ ခါးေပၚ  လက္ေလးႏွစ္ဖက္တင္လာတယ္  ဖက္တာမဟုတ္ဘူး တင္႐ုံေလးရယ္  က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔ခါးကေန   ပီပီျပင္ျပင္ကို ဖက္ထား လိုက္ၿပီ ႏွစ္ဦးစလုံရဲ႕ ခါးေအာက္ပိုင္းေတြက  ထိေတြ႕ပူးကပ္မိေနၿပီ  တကယ္ပါ က်ေနာ္ အဆုံးစြန္ထိ မေမွ်ာ္လင့္ထားပါဘူး… မရည္ ႐ႊယ္ထားဘူး  ဒါေပမဲ့ အမ ရဲ႕ လိုက္ေလ်ာလာမႈ႕  ေၾကာင့္လို႔ဆိုရမလား  ကိုယ့္အသိစိတ္လႊတ္ထြက္သြားတာေၾကာင့္လား မသဲကြဲဘူး ဗ်ာ  က်ေနာ္ ေရွ႕တိုးခ်င္လာတယ္  နမ္းေနရာက ခြာပီး  က်ေနာ့္ခါးေပၚတင္ထားတဲ့  သူ႔လက္ေတြကို  ယူဆြဲကာ ေအာက္က အိပ္  ယာခင္းပုံေပၚက်ေနာ္ လွဲခ်လိုက္တယ္

အမပါ ပါလာတာေပါ့  ဘာလုပ္မွာလဲ ´´…တဲ့ အသံတိုးတိုးေလးထြက္လာေသးတယ္ ဒီအသံဟာ ေဒါသသံမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာ ပါတယ္ က်ေနာ့္အေပၚ သူ ပစ္လဲက်လာတယ္ ေအာက္က က်ေနာ္ကေတာ့ သိပ္မသက္သာလွဘူးဗ်ာ ခါးေတာင္ နဲနဲနာသြားတယ္  အထက္ကို အနည္းငယ္လွန္သြားတဲ့ ဂါဝန္စေလးကို အမ ကဆြဲဖုန္းေနတယ္ ကိုယ့္အေပၚေရာက္ လာတာနဲ႔ သူ႔မ်က္နားေလး လက္ ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ကစ္ဆင္ဆြဲေတာ့တာပဲ အမ ဆို ဖားေလး မီးကင္ပီးတင္ ထားသလိုပဲဗ်ာ က်ေနာ့္ အေပၚမွာ ကားယား ေလး က်ေနာ္ အတင္းနမ္းစုပ္ေနတဲ့ၾကားက ေျပာလာေသးတယ္ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္´´… တဲ့ ႏူးညံ့တဲ့မ်က္နာေပး …သိ္မ္ေမႊ႕ တဲ့အၾကည့္  ေလသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ ေျပာလာလို႔ကေတာ့ တဖက္ ေယာက်ာ္းေလးကလႊတ္ေပးပါ့မလား  အမ ရယ္… ဆႏၵမရွိရင္  ေစာက္ေကာင္ ခုလႊတ္  ေသခ်င္ဆိုး မသာႀကီး ဆိုပီးေျပာပစ္ရတယ္ အမရဲ႕လို႔ က်ေနာ္   စိတ္ထဲကေျပာလိုက္မိတယ္

မနမ္းတတ္ဘူးလား အမ ´´ ဟင္´´  မနမ္းတတ္ဘူးလားလို႔´´   အမ …သက္ျပင္းေလး မသိမသာခ်လိုက္တာ   က်ေနာ္ ရိပ္မိတာ ေပါ့   ပါးစပ္ေလး ဟတယ္ဆို႐ုံေလာက္ဟေပးလာၿပီး  နခမ္းေလးက လႈပ္စိ လႈပ္စိျဖစ္လာတယ္  အဲ့ဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္သူ႔ကို ေအာက္ ကိုဆြဲခ်လိုက္တယ္   ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွန္သြားတာနဲ႔  အေပၚတက္ခြေတာ့တာေပါ့…  ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ လာတယ္ဗ်ာ အမ… လႊတ္ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ  ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္ နဲ႔ နမ္းေနရာက  ဂါဝန္စေလးဆြဲလွန္ၾကည့္တယ္  ရတယ္ဗ်ာ …  မ်က္နာခ်င္းထပ္ေနလို႔ သူ႔ေအာက္ပိုင္းကို မျမင္ရေသးဘူး   ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ကစ္ဆင္ဆြဲေနရာ  သူ႔ေပါင္တစ္ဖက္ ကို က်ေနာ့္ဒူး  နဲ႔ ေဘးကိုတြန္းကားလိုက္တယ္ ပီးေတာ့ လက္တစ္နဲ႔  ခါးပတ္ေခါင္းကိုျဖဳတ္လိုက္တယ္  အထစ္ေတြနဲ႔ ဆြဲလိုက္တာနဲ႔ ျပဳတ္တဲ့ ခါးပတ္မို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျပဳတ္သြားတယ္ ေဘာင္းဘီကို အတြင္းခံပါတခါထဲ ေအာက္ကိုေလ်ာခ်လိုက္တယ္

ေပါင္လယ္ေလာက္ ေရာက္သြားၿပီ  စမန္တက္ေနတဲ့ ဒုတ္က ၾကမ္းျပင္ကို သြားေထာက္ေနတယ္ဗ်ာ  နခမ္းစုပ္ေနတာကို လႊတ္မေသးဘူး   လႊတ္လိုက္ ရင္ မူေနမွာစိုးရတယ္ေလ  အဲ့ဒါေတာင္  ပါးစပ္ပိတ္ခံထားရတဲ့ၾကားက အြန္႔ ဆိုပီးအသံထြက္လာေသးတယ္  အသာေလး သူ႔ေပါင္ ၾကားစမ္းၾကည့္တယ္  သူလဲအတြင္းခံပါတာပဲ ခြၽတ္မေနေတာ့ပါဘူး    လီးကိုအဆင္သင့္ကိုင္ပီး  အတြင္းခံကို ေဘးကိုဆြဲဖယ္ပီး အေပါက္ေနရာမွန္းထိုးၾကည့္တာေပါ့ အေပါက္ရွိေနတာပဲ ဗ်ာ ထိုးသာထိုး   ဝင္သြားတာပါပဲ  အကုန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ထိပ္ေလးတင္   အမ… က်ေနာ့္ ရင္ ဘတ္ကို တြန္းလာတယ္  ပီေတာ့ ေျပာလာတယ္…စိတ္ညစ္တယ္´´ တဲ့ ဒါေလးပဲ ေျပာပီး ထပ္မ ေျပာေတာ့ဘူး မ်က္နာလႊဲသြားတယ္ ပါးေလးတစ္ဖတ္ ႁပြတ္ ခနဲ နမ္းလိုက္ပီး ထပ္ထိုးထည့္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ကို  တင္းတင္းေလးဆုပ္ကိုင္လာတယ္ဗ်ာ

ေဘာင္းဘီအကုန္မခြၽတ္ရေသးလို႔ လႈပ္ရွားရတာ မလႊတ္လပ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ ထပ္ ထိုးထည့္ ၾကည့္တယ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ နဲ႔ လီးက အကုန္ ဝင္သြားၿပီ အသြင္းအထုတ္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ နဲ႔ေလ်ာက္ၾကည့္တယ္ အမကေတာ့ နခမ္း ေလးတင္းတင္းေစ့ပီး မ်က္နာလႊဲထားတုန္းပဲ အရွိန္တင္ပီး ေဆာင့္ၾကည့္တယ္ဗ်ာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ ၾကပ္တုန္း …က်ဥ္း တုန္း ဒါေပမဲ့ မဖြင့္ရေသးတဲ့ပစၥည္းမဟုတ္တာေတာ့ က်ေနာ္ ရိပ္မိပါတယ္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး အတြင္းထဲမွာ ဟာ သြားတယ္မရွိပဲ  လိုးခ်က္တိုင္းမွာ အတြင္းသားနံရံအိအိေလးေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနသလိုခံစားလာရတယ္ အမ က်ေနာ့္ပခုံးေပၚလက္ေလးတစ္ဖက္ ေရာက္လာၿပီး အားနဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထားျပန္တယ္ က်ေနာ္က ေဆာင့္ေလ သူ႔လက္ကအားပိုထဲ့ေလေပါ့ ခပ္ၾကာၾကာေလးဒီတိုင္း ေဆာ္ ေပးလိုက္တယ္ အေတာ္ေလးေနမွ ပုံစံေျပာင္းခ်င္တာနဲ႔ လီးကိုႏႈတ္ပီး အမ ကိုယ္အေနအထားကို ျပင္မလို႔လုပ္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မ လို႔လဲ´´ …တဲ့

အဲ့ဒါနဲ႔ ေမွာက္လိုက္ လို႔ေျပာတာ ေနေပးရွာပါတယ္ ေျပာသလို  ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ သူ႔ေအာက္ပိုင္းျမင္ရတာကိုး  ဂါဝန္ကိုဆြဲလွန္ လိုက္တာနဲ႔  ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚထြက္လာတယ္  စတီးဇြန္း အဝိုင္းကို စားပြဲေပၚေမွာက္ခုံ ခ်ထား သလိုပဲ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ေနတာပဲဗ်ာ ဖင္လွန္ၾကည့္မွ ဖင္ေကာင္းမွန္းသိဆိုသလိုေပါ့   ေဘာင္းဘီးကို ျမန္ျမန္ခြၽတ္ပီး   တက္ခြလိုက္ တယ္  တင္ပါးႏွစ္ျခမ္း ၿဖဲပီး  အေပါက္ထဲ စိုက္ခ် လိုက္တယ္  ရွမ္းမ ေစာက္ပတ္ဆိုတဲ့အတိုင္း   ေဖြးေဖြးသန႔္သန႔္ေလးပဲဗ်ာ   ႏႈတ္ လိုက္ သြင္းလိုက္ နဲ႔ စိေနတဲ့ ေစာက္ပတ္နခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား  လီး နဲ႔ ထိုးခြဲတာကို ၾကည့္ရတာလဲ အာ႐ုံတစ္မ်ိဳးပဲ  ဒီအတိုင္းေဆာ္ေန ရင္းက အားမလိုအားမရျဖစ္လာတာနဲ႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ခြထိုင္ အမ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ပီ ပိတ္ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ   က်ေနာ္ ဆြဲဆြဲ ေဆာင့္တိုင္း  အမ ဆိုရင္ဘတ္နဲ႔ ေခါင္းပိုင္းက အေပၚကို လန္တက္လာတယ္

လက္ယက္ ေခၚသလိုျဖစ္ေနေတာ့တာ  ေအာက္က်သြားလိုက္ အေပၚလွန္တက္လာလိုက္နဲ႔ေပါ့  အင္းအင္းအင္…အင့္ ´´ နဲ႔ အက်ယ္ ႀကီးလဲမေအာ္ရဲရွာဘူး သူ႔ကိုဆြဲထားတဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္ပီး က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္လာျပန္တယ္ က်ေနာ္ ေခါင္းထဲလဲဘာမွမရွိေတာ့ ဘူး တဘုန္းဘုန္းနဲ႔သာ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေပၚေဆာင့္ခ်ေနေတာ့တယ္ ေဆာင့္လိုက္လို႔ သူ႔ကိုယ္ေလး အေပၚျပန္ လွန္လာတဲ့အခ်ိန္ သတိထားလိုက္မိေသးတယ္ သူ႔ရင္ဘတ္ေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ ေစာင္ကို သြားနဲ႔ကိုက္ထားတာဗ် ေစာင္ႀကီးက တြဲေလာင္းက်ေန တာေပါ့ ဒီေန႔မွ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူးဗ်ာ က်ေနာ္ လဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မပီးဘူး သူပီးလားလဲ သတိမထားမိဘူး ဖင္ကုန္းခိုင္းပီတြယ္ ဖို႔စဥ္းစားမိေသးေပမဲ့ ပထမတစ္ခါ နဲ႔တင္လန႔္သြားမွာစိုးလို႔ ထားလိုက္တယ္ ၾကာလာေတာ့ အမ ေခြၽးေတြစို႔လာတယ္ဗ်ာ ခါးအစပ္ နားမွာ ေခြၽးစက္ေလးေတြသီးေနတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲေတာ္ေတာ္နဲ႔ပီးမဲ့ပုံမေပၚ သူ႔လဲ အားနာတာနဲ႔ အေပၚကဆင္းေပးလိုက္တယ္  အမ …ထမလာေသးဘူးဗ်ာ အေမာေျဖေနပုံရတယ္ ေမွာက္ခုံႀကီးရွိတုန္း သူ႔ဖင္ႀကီးကိုေတာ့ အက် ၤ ီနဲ႔ လွမ္းဖုံးေနတယ္ သူ႔ေဘး ဝင္အိပ္လိုက္ၿပီး မ်က္နာ နားကပ္ေမးမိတယ္ အမ ေမာေနတာလား ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖယ္ဆိုပီးတြန္းလႊတ္ျပန္တယ္ ပီးမွ  ျဖဳတ္ခနဲထပီး ေအာက္ေျပးဆင္းသြားတယ္ဗ်ာ ျပန္တက္လာေတာ့လဲ ေခါင္းေလးေအာက္ငုံ႔လာတာ အခန္းထဲဝင္ေတာ့ မယ့္ ဟန္ျပင္ေနၿပီးမွ တံခါးဝမွာရပ္ပီး က်ေနာ့္ ဘက္လွည့္လာတယ္ လူ႐ိုးေလးပဲေနာ္ ´´… တဲ့

မ်က္နာတည္ေလးနဲ႔ေထ့ေငါ့သလိုေျပာလာတယ္  ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုမိုဲ ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးျပလိုက္မိတယ္ထင္တာပဲ  အို …သူ႔အျပစ္လဲ ကင္းမွမကင္းတာ ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ ခါးေအာက္ပိုင္းကို   မသိမသာ အ ၾကည့္ေရာက္လာျပန္တယ္  ခြၽတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီက ေဘး မွာရွိတုန္း  ေစာင္ဖုံးပီးပဲ သူ႔ကိုေစာင္ေနတာကိုး  ပီးမွမပီးေသးပဲဗ်ာ လီးကေစာင္ေအာက္ကေနေငါေငါႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့    ဝတ္ ထားေတာ့ေလ ´´ အင္း ´´…လို႔ပဲေျပာပီး  ၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကိုဖယ္ ေဘာင္းဘီကိုယူမယ္လုပ္ေတာ့  သူလဲ ျမင္သြားတာေပါ့ဗ်ာ  မိုး ေပၚေထာင္ေနတဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို  လွ်င္တယ္ဗ်ာ… မ်က္နာလႊဲသြားတယ္  ဒီအေျခအေနပဲေရာက္ေနၿပီ အမ ဘာညာႏူးနပ္ပီး အေပ်ာ့ဆြဲ  ဆြဲဖို႔လဲ က်ေနာ္ စိတ္ကူးမျဖစ္ခဲ့မိဘူး  ဂေလာက္ ´´…ဆိုတဲ့အတြင္းထဲကဂ်က္ထိုး သံက နားထဲေဆာင့္ဝင္လာတယ္ဗ်ာ သူလဲ ေတာ္ေတာ္ နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္မယ္မထင္ပါဘူး ကိုယ္ကေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့ဗ်ာ လီးတန္းလန္းနဲ႔အိပ္ရမွာ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္နဲ႔… ဂြတ္ႏိုက္  အမ´´ …ဆို ပီးပဲ စာတိုေလးပို႔တာ  အိပ္ေတာ့ေနာ္ မနက္ေစာေစာထရမွာ´´… တဲ့ျပန္စာဝင္တယ္ တျခား မထိတထိရိတိတိစကား ေတြလဲမေျပာမိပါဘား ဘုပီးသြားတာေတာင္ ကိုယ့္စီနီယာဆရာဆိုတဲ့ အစြဲက ရွိေနတုန္းထင္ပါတယ္

မနက္ ငါး နာရီဝန္းက်င္ ေလာက္မွာ က်ေနာ့္ ကို အမ လာႏိုးတယ္ ထေတာ့ အမ အိမ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္တဲ့ ေယာက်္ား နဲ႔ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထြက္လာတာ  ပတ္ဝန္းက်င္ျမင္မွာစိုလို႔ေနမွာေပါ့ဗ်ာ အေစာႀကီးထျပန္သြားတယ္ စိတ္မခ်လို႔ တားတာေတာင္မရလိုက္ဘူး ရတယ္ ျပန္ရဲတယ္ဆို ပီး ထြက္သြားေတာ့တာပဲ ခပ္ညံ့ညံ့ျမန္မာဇာတ္ကားေတြထဲက တခ်ိဳ႕ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြကို သိပ္အျပစ္မေျပာခ်င္ဘူးဗ်ာ ႐ိုးတယ္ …  ဒီလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ျဖစ္သြားတာခ်ည္းပဲ ဆိုပီးေပါ့ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ အေတာ္ခရီးေပါက္သြားၾကတဲ့  စုံတြဲေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိၾကတာ မေမ့သင့္ဘူး ဆန္းတာၾကားခ်င္ရင္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းထဲမွာ တစ္ေကာင္ရွိတယ္ သူ႔ေစာ္ ေနတဲ့ အေဆာင္ထဲထိ ခိုးဝင္ၿပီး အိမ္သာထဲ လီးစုပ္ခိုင္းတဲ့ေကာင္ ရဲစခန္းေရာက္သြားတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး အဲ့ဒါတကယ္ အတင့္ရဲလိုက္တဲ့ ေကာင္ အမ ႐ုံးတက္ခ်ိန္နီးမွ ျပန္ေရာက္လာတယ္ …အဲ့ဒီေန႔က သူနဲ႔ က်ေနာ္ အျပင္မထြက္ျဖစ္ၾကဘူး ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္မွာ ဂ်ာ ႀကီးေတြျပန္ေရာက္လာၿပီး ၾသဝါဒေႁခြေနတာ နဲ႔တေနကုန္သြားတယ္ ေနာက္တရက္က႐ုံးပိတ္ရက္ ျဖစ္ေနလို႔ မေတြ႕ျဖစ္ျပန္ဘူး ဖုံး ဆက္ရင္ေကာင္းမလား စာပဲပို႔ရမလား ခ်ီတုန္ခ်တုန္နဲ႔ ႏွစ္ခုစလုံး တစ္ခုမွမလုပ္ျဖစ္လိုက္ပါဖူးဗ်ာ စားပီးနားမလည္ လုပ္တယ္ ထင္ ေနမလားပဲ ေနာက္ရက္ ႐ုံးျပန္တက္ေတာ့ အမကို တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရတယ္ တျခားသူ ေတြနဲ႔ စကားေျပာေနတာ ရီရီေမာေမာပါပဲ သူ႔ခုံနဲ႔က်ေနာ့္ခုံကေရွ႕ေနာက္ကိုဗ် က်ေနာ္ဝင္လာေတာ့ ေနာက္က်တယ္ေနာ္

ဒီမွာေတြ႕လား ´´…တဲ့ ခပ္ထူထူဖိုင္တြဲတစ္ခုကိုေထာင္ျပတယ္   က်ေနာ္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္  ရန္ကုန္ကလူႀကီးမင္းမ်ား  တစ္ခုခုခိုင္းခဲ့ၿပီဆိုတာ  အမ က သြားရမဲ့လိပ္စာေတြကို စာ႐ြက္နဲ႔ခ်ေရးပီး က်ေနာ့္ကိုေပးပီး  ဆိုင္ကယ္နားကေစာင့္ေနတယ္  သြားရ မဲ့ေနရာေတြက မ်ားတယ္ဗ်  အမ ကေနာက္ကေန စကားလဲမေျပာဘူး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလိုက္တာ က်ေနာ္ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့    ဘာၾကည့္တာလဲ´´…တဲ့ လိုက္တယ္ သနပ္ခါးနဲ႔´´   လက္ေဆာင္ရထားတာ´´ ဟုတ္လား´´  ကိုယ့္ေနရာ တျခားလူဆို ဘယ္ကရ တာလဲ  ေယာက်ာ္းေလးေပးတာလား မိန္းကေလးေပးတာလား လုပ္ခ်င္လုပ္ေနအုံးမွာ   ဟိုေန႔ညကအေၾကာင္းကို သူလဲအစမေဖာ္ သလို က်ေနာ္လဲ မေျပာမိဘးူ   ကိစၥ ဝိစၥေတြပီး လို႔ ထမင္းစားခ်ိန္မွာလဲ  ႐ုံးအေၾကာင္း အလုပ္အေၾကာင္းေလာက္သာေျပာျဖစ္ ၾက႐ုံပါပဲ  အမ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဘယ္ဆီမွာပ္ေနတယ္  လခဘယ္ေလာက္ရတယ္  သူေျပာလို႔ ကိုယ္ကလဲ ဟုတ္တယ္ က် ေနာ့္ အသိေတြလဲ ရွိတယ္  သူတို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီမွာ   ရာထူးႀကီးႀကီးရေနၾကၿပီ  ဘာညာေပါ့  အဲ့ေန႔က က က်ေနာ္တို႔ ႐ုံးဆင္းကာနီးမွ  ျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္

အလုပ္ကအျပန္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့  သန္းေဇာ္ က်ေနာ့္အိမ္ေရာက္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္  အေဖ နဲ႔စကားေျပာေနတာ   အခါတိုင္း ဒီေကာင္အိမ္လာရင္ ဖုံးဆက္ေနၾကမို႔ ထူးဆန္းသလိုေတာ့ျဖစ္ေနတာေပါ့   အေဖ ကက်ေနာ္ေရာက္လာေတာ့ေရွာင္ေပး တယ္  သြားစို႔ လဖက္ရည္ဆိုင္ သြားရေအာင္´´…ဆို တာနဲ႔ အဝတ္စားေတာင္မလဲရေသးဘူး ပါသြားျပန္တယ္ ဆိုင္ေရာက္မွ ေမာင္ သန္းေဇာ္က ဇာတ္စုံခင္းျပေတာ့တာပဲ သူမိန္းမ ခိုးေျပးတာ ေငြလိုလို႔ က်ေနာ့္ဆီလာေခ်းတာတဲ့ ဘယ္ရွိမလဲဗ်ာ လခမွမထုတ္ရ ေသးတာ ဟိုေကာင္ကလဲမ်က္နာငယ္ေလးနဲ႔ လုပ္ပါကြာ မင္းအိမ္ကယူေပး´´  သူျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ေပါ့   ဒါလဲမျဖစ္ဘူးေလ နဂိုကမွ ဘိုးေတာ္ကမၾကည္ရတဲ့အထဲ  သူလဲ ဘယ္မွမရွာတတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ အခုေတာင္ ေစာ္ကိုတည္းခိုခန္းထားပီ   ထြက္ခဲ့တာဆိုပဲ   ကိုယ့္ ကူညီဖူးတဲ့ေက်ဇူးရွိေတာ့က်ေနာ္လဲ   ႀကံရာမရတဲ့ အဆုံး ဆိုင္ကယ္သြားေပါင္ေပးတာ ႏွစ္သိန္းေတာ့ခဲ့ရတယ္

ဒီေကာင့္ကို အဲ့ပိုက္ဆံေပးပီး အိပ္ျပန္လိုက္ပို႔ခိုင္းရတာေပါ့ဗ်ာ စီးစရာမွမရွိေတာ့တာ  ဘိုေတာ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲအႀကံထုတ္ရ ေသးတယ္ ေနာက္ဆုံး မစဥ္စားတတ္တာနဲ႔ ေပါင္ခဲ့တာကိုခ်န္ၿပီး  သန္းေဇာ္စီးစရာမရွိလို႔ငွားေပးလိုက္တယ္ပဲေျပာတာ   ဘာမွမ ေျပာဘူး ထြက္သြားတယ္  အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ကိုေတာ့ အိမ္ကအငယ္မလိုက္ပို႔ခိုင္းရေတာ့တာေပါ့  အဲ့ဒါကလဲတစ္ရက္ပါပဲ  ေနာက္ရက္ေတြအိမ္ကဆိုင္ကယ္တစ္စီးယူသြားမယ္အႀကံနဲ႔ေပါ့  အမ …က်ေနာ္တို႔ကို ေတြေတြေလးၾကည့္ေနတယ္ဗ်  အျပင္ထြက္ ေတာ့မွ ဘယ္သူလဲ…ဆိုင္ကယ္ကဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ တဲ့ေမးလာတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ အကုန္ရွင္းျပလိုက္တယ္ ၂သိန္းနဲ႔ေပါင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း… ျပန္မေ႐ႊးႏိုင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ´´တဲ့ ေျပာလာေသးတယ္…   အဲ့ဒီေန႔က  က်ေနာ္တို႔ေန႔လယ္စာ စားခ်ိန္ေလာက္ ႐ုံး ျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္ ႐ုံးထဲမွာ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ ေဟမာ ပဲရွိၾကတယ္ ခဏေနေတာ့ ေဟမာ ကထမင္းစားဆိုၿပီးထြက္သြားေတာ့   မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ အမ ပါ ထမင္းစားဖို႔ျပင္ဆင္ေနၾကၿပီ  (အမ က တစ္ခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္ယူလာတတ္တယ္  ႐ုံးမွာရွိေနရင္စားလိုက္ တယ္ အျပင္မွာဆိုျပန္ေရာက္မွစားခ်င္စား မစားရင္  သူ႔ဟာ မန္ေနဂ်ာကယူစားတယ္ အဲ့လိုမ်ိဳး)

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ထမင္းစားထြက္ခဲ့လိုက္တယ္  စားေသာက္ပီး ႐ုံးျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိၾကဘူး အမ… တစ္ေရာက္ထဲေလး  အဲ့ဒါနဲ႔ မဆင့္ တို႔ဘယ္သြားၾကတာလဲအမ ´´ အုန္းေခ်ာ ကိုေငြခံသြားတယ္´´ ေဟမာေကာပါသြားတာလား´´ အင္း ´´   က်န္တဲ့ ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္ေရာ´´ ေနာက္ကားတစ္စီးေပၚထားခဲ့တယ္တဲ့´´  ေအာ္´´ အသုံးခ်တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အဲ့ဒါ ဂြင္ေပါ့ဗ်ာ အမ ကအံဆြဲထဲက ဖိုင္တစ္ခုဆြဲထုပ္လိုက္ၿပီး လာၾကည့္လာ ´´…ဆိုတာနဲ႔  သူ႔စားပြဲေပၚလက္ေထာက္ပီးၾကည့္လိုက္ တယ္ ပီးေတာ့ သူက မနက္ျဖန္႐ုံးလာျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး´´ ေအာ္´´   ဒီေနရာမွာ သူ နဲ႔ က်ေနာ္ ဆက္ဆံေရးအရ  ဘာလို႔မလာတာလဲ  ဘယ္သြားစရာရွိလို႔လဲ  ေမးခ်င္ရင္ ေမးလို႔ရေပမဲ့ က်ေနာ္ မေမးမိဘူးဗ်ာ အာေစးမိေနတယ္လို႔ေျပာရမလား  သူမ်ားပုဂၢိဳလ္ေရး စြက္ဖက္သလိုျဖစ္ေနမွာေၾကာင့္လား မေမးမိတာ မေဝခြဲတတ္ေတာ့ဘူး  ဒါကို သူ႔ အေနနဲ႔ ႀကိဳက္ခ်င္မွႀကိဳက္လိမ့္မယ္ ဒါမွမဟုတ္   ဒီတစ္ေယာက္ အလိုက္သိတယ္ ဆိုပီးေတြးခ်င္လဲေတြးေနမွာေပါ့   အခု သူရွင္းျပေနတာကိုလဲ အာ႐ုံရတစ္ခ်က္မရတစ္ခ်က္ပဲ   ဖိုင္ ကို ခုံအလယ္မွာထားပီး သူေကာ က်ေနာ္ေကာက ဟိုဖက္ ဒီဖက္  မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ စာပြဲေပၚလက္ေထာက္ရက္ ေအာက္ကို ငုံ ၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့ မ်က္နာခ်င္းက တစ္ေတာင္ေတာင္မကြာဘူ းရယ္

ကိုယ္ကသာစိတ္ေတြေဖာက္ျပန္လာပီး မ်က္နာေလးခိုးခိုးၾကည့္ေနတာ  သူကေတာ့ တစ္လုံးခ်င္ရွင္းစိတ္ပါလက္ပါရွင္းျပေနတာ   ပီးလို႔ပီးသြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး   ေခါင္းေမာ့လာေတာ့  က်ေနာ္ သူ႔ကိုၾကည့္ခိုးၾကည့္ေနတာ ရိပ္မိသြားေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ  မ ျမင္ဘူးဖူးလား ေန႔တိုင္းျမင္ေနရတာ´´ အနီးကပ္ကတစ္ခါပဲျမင္ဖူးတာေလ´´  အမ ၿငိမ္သြားျပန္တယ္   အမ´´ ဟင္ ေျပာေလ´´  ဟိုေန႔ညကပီးလား´´ ဘာေတြေမးေနမွန္လဲမသိဘူး´´   ရွက္သြားတာတဲ့မ်က္နာေလးနဲ႔   လွစ္ခနဲ႔ အေနာက္ထဲထြက္သြားတယ္ဗ်ာ  စိတ္တို ေဒါသျဖစ္တဲ့ပုံမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္  က်ေနာ္လဲေနာက္ကလိုက္သြားလိုက္တယ္    အမ က ေဘစင္မွာ ခါးေလး ကိုင္းပီး ထမင္းခ်ိဳင့္ေဆးေနတာလားမသိဘူး  အေနာက္ကဆိုေတာ့ မျမင္ရဘူးဗ်ာ ေရသံပဲၾကားရတယ္  ညင္ညင္သာသာေလးပဲ  အေနာက္ကေနဝင္ဖက္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတယ္  ဟယ္ သူမ်ားေတြ ျမင္ကုန္ပါ့မယ္´´ ဘယ္သူျမင္မွာလဲ လူလဲ မရွိပဲနဲ႔´´  ေျပာပီး ပခုံးေပါကေန လည္တိုင္ေတြပခုံံးသားေလးေတြ အသားေပၚေနတဲ့ေနရာအကုန္ေလွ်ာက္နမ္းပစ္တယ္

ျပန္လာမွမိေနအုံမယ္´´ အုန္းေခ်ာသြားတာ ဒီအခ်ိန္နဲ႔ျပန္မေရာက္ပါဘူး ´´  ဧည့္သည္ဝင္လာရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ လႊတ္ေနာ္´´  ဝင္လာလဲျမင္မွမျမင္ရတာ အသံၾကားရင္ထြက္ခဲ့လို႔ရတာပဲဟာ´´  အျပင္မွာရွိေနတဲ့လူဟာ အေရွ႕အလုပ္   လု႔ပ္တဲ့အခန္းကေန ဒီ ေနရာကို ဘယ္လိုမွမျမင္ရလို႔ က်ေနာ္ အတင့္ရဲၾကည့္တယ္   အမမွမတရားတာ က်ေနာ္မပီးလိုက္ဘူးေလ အဲ့ညက´´ ႐ုံးထဲႀကီး ေတာ့မလု႔ပ္ပါနဲ႔´´ဟိုညကလဲ႐ုံးထဲပဲေလ´´ တအားအကပ္ေျပာတာ´´   တံေတာင္နဲ႔လွမ္းတြက္တယ္ဗ်ာ  ဒါဆို ႐ုံးထဲမလုပ္ဘူး လာ ´´ သူ႔လက္ဆြဲပီး ထမင္းစားခန္းနဲ႔ကပ္လွ်က္ ပစၥည္းထားတဲ့ဂိုေထာင္ဖက္ကို ဆြဲေခၚေတာ့ ယက္ကန္ ယက္ကန္ နဲ႔ ပါလာတယ္ဗ်ာ  ပါးစပ္ကလဲေျပာလာေသးတယ္ စိတ္ညစ္တယ္ ´´…တဲ့  ဂိုေထာင္ထဲေရာက္သြားတာနဲ႔  ဖက္ရမ္း နမ္းစုပ္ပစ္ေတာ့တယ္

ထဘီကိုဆြဲလွန္ေတာ့  အမ ကက်ေနာ့္လက္ကို လာကိုင္ပီး  သူကိုယ္တိုင္ ခါးကေနထဘီကိုခြၽတ္ခ်ေပးလာတယ္  ျမန္ျမန္လုပ္  ´´…တဲ့ အတြင္းခဲံေလးကိုလဲ ဒူးအထိေလ်ာခ်ေပးထားတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ နံရံကိုလက္ေထာက္ခိုင္းတာ သြပ္ေတြနဲ႔ကာထားတဲ့ နံရံဆိုေတာ့  အဆင္မေျပဘူးဗ်ာ တဂြၽပ္ဂြၽတ္နဲ႔ အသံေတြထြက္လာတယ္ အမ ကလဲေျပာတယ္မရဘူး´´… တဲ့   မထူးေတာ့တာနဲ႔  ပစၥည္း ထုပ္တဲ့ ဂ်ပ္ျပားေတြအထပ္လိုက္တင္ထားတဲ့ထဲက   တစ္ထုပ္ကိုဆြဲခ်ၿပီး ၾကမ္ျပင္ေပၚ ခ်ခင္းပီး  အဲ့အေပၚ ေလးဖက္ေထာက္ခိုင္း ေတာ့ မျငင္းဘူးဗ်ာ ျမန္ျမန္ပီး ပီးေရာ ဆိုပီးသေဘာထားလားမသိဘူး   ကုန္းေပးရွာတယ္  ထင္ေတာင္မထားဘူးဗ်ာ   အမ  နည္းစနစ္က်က် ကုန္းတတ္တယ္ဗ်

ဟီး ခါးေလးကိုခြက္ေနတာပဲ  ခါးပတ္ျဖဳတ္ ဇစ္ဖြင့္ လီးထုတ္ပီး  ခြလိုးေတာ့တာေပါ့  အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔မရဘူးေလ   သူ႔ဖင္ႀကီးနဲ႔ ကိုယ့္ ေပါင္ ႐ိုက္သံက ဘုန္းခနဲ ဘုန္းခနဲပဲ  အမလဲ အင့္ခနဲ႔ အင့္ခနဲ႔ပဲ ဗ်ာ  ဖင္ႀကီးကယိုင္လဲေတာ့မလိုျဖစ္ေနလို႔  လက္နဲ႔ဖမ္းထိန္းထားရ ေသးတယ္  ထြက္ဖို႔နီးလာတဲ့အခါ ပက္လက္လွန္ခ်ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာနဲ႔  ပုံစံေျပာင္းခိုင္းၾကည့္တယ္  အမက   မပီးေသးဘူးလာ  လို႔သာေျပာလာေပမဲ့  ေနေပးရွာပါတယ္  ေအာက္က ဂ်ပ္ျပားက သူ႔ကိုယ္နဲ႔မဆန႔္လို႔ ထဘီကို ျဖန႔္ခင္ေပးေတာ့   ဟယ္ ေပကုန္ပါပီ ´´…တဲ့ ေျခသလုံးနားေရာက္ေနတဲ့ အတြင္းခံကိုလဲဆြဲခြၽတ္ပစ္တယ္ စိတ္ေလာေနလို႔ထင္တယ္ သူကိုယ္တိုင္ေပါင္ကားေပးလာ တယ္ က်ေနာ္လဲ ေဘာင္းဘီအကုန္ခြၽတ္ပီး ေပါင္ၾကားဝင္လိုက္တာေပါ့ ၿပဲအာအာေစာက္ပတ္ေလး ကို လက္နဲ႔တစ္ခ်က္ပြတ္သပ္ လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚေမွာက္ခ်ကာ နခမ္းခ်င္းလဲစုပ္ ေအာက္ကလဲခ် နဲ႔ေပါ့ အမ က်ေနာ့္ကို ျပန္ဖက္လာတယ္

တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ပဲ  အာ႐ုံစုစည္စိတ္သြင္းပီး ျမန္ျမန္ပီးဖို႔အေရး က်ဳံးေဆာ္တာ ထြက္ခါနီးေတာ့ လီးကိုဆြဲထုပ္ပီး ေဘးကိုပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ဒီတစ္ ႀကိမ္ေတာ့ အမမွိန္းမေနဘူးဗ်ာ ခြၽတ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြေကာက္ယူ သူ႔ကိုယ္ေလး ဖုတ္ဖက္ခါပီး က်ေနာ့္ကိုလဲ ျမန္ျမန္ ေရွ႕ထြက္ခဲ့ ေတာ့ လို႔ေျပာပီး ေျပးထြက္သြားေတာ့တယ္ ၾကမ္းျပင္ကကိုယ့္အရည္ေတြ ဖိနပ္နဲ႔ပြတ္ပီး အျပင္ျပန္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ အမကေတာ့  ေရွ႕မွာ တကယ္လုပ္ေနတာလား ဟန္ေဆာင္ေနတာလား မသိဘူး သူ႔စာပြဲေပၚ ေခါင္းေလးငုံပီး စာေရးေနတယ္ ေရွ႕ဆက္ ပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေခါင္းစဥ္တပ္ရခက္တဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုရမယ္ဗ်ာ ဂ်နီ ဖာလိုပက္ က သူေနာက္ဆုံးတြဲေနတဲ့ဘဲနဲ႔ဆက္ဆံေရးကို အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာေျဖခဲ့ဖူးတယ္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္သူမွ နားလည္ႏိုင္မွာမဟုတ္တဲ့ နားလည္မႈ႕မ်ိဳးနဲ႔ အျပန္အလွန္နားလည္ၾကတယ္´´ …ဆိုတဲ့စကားကိုသြားသတိရမိတယ္ဗ်ာ

က်ေနာ္ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ လို႔မေျပာဘူးသလို သူလဲ က်ေနာ့္ကို အဲ့လိုမေျပာဘူးပါဘူး   ႏွစ္ခါလား သုံးခါလား သိပ္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ ဘးူ  အဲ့ဒီဂိုေထာင္ထဲမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ ခ်ခဲ့ၾကေသးတယ္  အတူတူအျပင္အၿမဲထြက္ေနေပမဲ့  ဟိုတည္ေတြ မိုတည္ ေတြ က်ေနာ္တို႔ မသြားၾကပါဘူး  အလုပ္ လုပ္ေနကိုင္ေနရင္နဲ႔ပဲ  အခြင့္အေရးရမွသာ ႐ုံးထဲတင္ျဖစ္ပ်က္သြားၾကတာပါ  တစ္ရက္မွာ ဆိုင္တဆိုင္မွာ ထိုင္ရင္း  သူက်ေနာ့္ကိုေမးလာတယ္  အမ အလုပ္ေျပာင္းေတာ့မယ္ လိုက္မလား ´´ ဘယ္ကိုေျပာင္းမွာလဲ´´   အမ ကခ်က္ခ်င္းမ ေျဖဘူး  ခဏေလာက္ၿငိမ္သြားပီးမွ  အျပင္ထြက္လုပ္မလို႔´´ ဘယ္လိုအျပင္လဲ က်ေနာ္ သိပ္နားမလည္ဘူး´´  ႏိုင္ငံျခားထြက္မလို႔  ဂ်ပန္ကို နတ္ေဆးလိုက္မလားလို႔´´ က်ေနာ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္ စိတ္ထဲေလးလာသလိုခံစားလာရတယ္ အမ  တကယ္ေျပာတာလား´´

အမကေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပတယ္  ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ ရန္ကုန္သြားၿပီး ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ရအုံးမယ္ ဟိုမွာ အဆက္သြယ္ရွိ တယ္ေလ နတ္ေဆး လိုက္ခ်င္ရင္ ရန္ကုန္ကိုတခါထဲလိုက္ခဲ့ပါလား´´ က်ေနာ္ တခါမွမစဥ္းစားဘူးတဲ့ ျပည္ပ ကို အမ ကသူနဲအတူ  ေခၚေနတယ္ က်ေနာ္ အေမ့မ်က္နာကိုသြားျမင္တယ္ဗ်ာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွအေမ က်ေနာ့္ကိုလႊတ္မွာမဟုတ္တာ သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့  ကိုယ္သေဘာကိုယ္နဲ႔ ဇြတ္ထြက္သြားရင္လဲ အေမဘုန္းဘုန္းလဲမွာ မိဘကို တယုတယနဲ႔သိပ္ခ်စ္ တတ္တဲ့အထဲမပါေပမဲ့ အခုလို  ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားရမဲ့ေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ ေခါင္းထဲအရင္ဝင္လာတာ အေမပဲ တုန႔္ဆိုင္းေနတဲ့ က်ေနာ့္ဆႏၵကို အမ နား လည္းပုံရပါတယ္ အဆင္ေျပမွပါ´´ …တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္အႀကီးႀကီး ထားထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို မသြားပါနဲ႔ လား အမ ရယ္လို႔လဲ က်ေနာ္ မတားႏိုင္ဘူး     ႐ုံးဆင္းခါ နီးမွာ အမက မသိမသာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို အေနာက္ထဲေခၚပီး  ဖုံးနံပါတ္တစ္ခုေပးလာတယ္

သူ႔ဖုံးတဲ့ … ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဖုံးကိုယူၿပီး သူ႔ေဖစ့္ဘုတ္ အေကာင့္ကို သြားအပ္ထားျပန္တယ္   ဘယ္တုန္းကမွ သူ႔အေကာင့္ကိုက် ေနာ္ မေမးခဲ့ဘူးပါဘူး က်ေနာ္ မ်က္နာမေကာင္းတာကိုလဲ သူရိပ္မိပါတယ္   သူ႔ဖက္ကတစ္ႀကိမ္ တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့အျပဳအမူတစ္ ခု လုပ္လာတယ္  က်ေနာ့္ပါးကို ႐ႊတ္ ခနဲနမ္းသြား တယ္  အဲ့ဒီေန႔ကလူခ်င္းေနာက္ဆုံးေတြ႕ရတဲ့ေန႔ပါပဲ   ေနာက္တစ္ရက္ ႐ုံးမွာ မ ေျပာမဆိုနဲ႔ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ထြက္သြားၿပီ ဆိုတဲ့ သတင္းက  ဝန္ထမ္းေတြၾကား ေျပာစရာတစ္ခုျဖစ္လာတာေပါ့ဗ်ာ  က်ေနာ့္ အထင္  မန္ေနဂ်ာ ကေတာ့သိပုံရပါတယ္  ႐ုံးေရာက္ပီး မၾကာဘူး အမ က်ေနာ့္ဆီဖုံးဆက္လာတယ္  က်ေနာ့္အံဆြဲထဲမွာ ပိုက္ဆံႏွစ္သိန္း ေသာ့ခတ္ထား ခဲ့တယ္ ဆိုင္ကယ္သြားေ႐ႊးလိုက္တဲ့ ေသာ့ကိုသူ႔စားပြဲအံဆြဲထဲထည့္ထားတယ္ဆိုပီးေျပာလာတယ္

လူလစ္တဲ့အခ်ိန္ အံဆြဲဖြင့္ၾကည့္မိတယ္ဗ်ာ  စာအုပ္ၾကားထဲညႇပ္ထားတဲ့ တစ္ေသာင္းတန္ေတြကို က်ေနာ္ ေတြေတြႀကီး စိုက္ၾကည့္ ေနမိတယ္   သူရန္ကုန္ မွာရွိတုန္းကာလေတြမွာ က်ေနာ့္ဆီ ေန႔တိုင္းလိုလို ဖုံးဆက္ပါတယ္  ဒီေန႔ေတာ့ ဘယ္ေနရာေတြမွာ ဘာသြား လု႔ပ္ရတယ္ စသျဖင့္ေပါ့  က်ေနာ့္ စိတ္ထင္ တလေတာင္မျပည့္ေလာက္ဘူးထင္ ပါတယ္   သူ ဂ်ပန္ကိုထြက္သြားရၿပီ  မသြားခင္ တစ္ရက္အလို ဖုံးထဲမွာ အမ ျပန္လာမွာပါ ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္မယ္ ´´ လို႔ေျပာသြားတယ္ဗ်ာ အမ …ထြက္သြား ၿပီး တပတ္ေလာက္ထိက်ေနာ္ အလုပ္မွာ ရွိေနတုန္းပါပဲ လကုန္မွတစ္ခါထဲထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ေပါ့ တစ္ေယာက္ထဲ ဘက္ပဲ့ သြားတယ္ဗ်ာ လူသစ္လဲေရာက္မလာေသးပါဘူး… တစ္ခါတေလ ေယာင္မွာပီး အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္မိပါတယ္ ဖိုင္တြဲ ေလး ပိုက္ပီး အမ´´ က်ေနာ့္အေနာက္ကေနလိုက္လာမလား ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ေပါ့သူဂ်ပန္ ေရာက္သြားၿပီး သုံးေလးလေလာက္ထိ ေဖစ့္ ဘုတ္ ကေနက်ေနာ္တိုဲ႔အဆက္အသြယ္ရွိ ၾကပါေသးတယ္

အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ကိုလိုင္းေပၚမွာ သိပ္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ဘာျဖစ္သြားမွန္းလဲမသိရနဲ႔ေပါ့ မီးေလး စိမ္းလာမဲ့အခ်ိန္ကို က်ေနာ္  ေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္ဗ် …  ဆိုးတယ္ဗ်ာ ဖီလင္က  လုံးဝအဆက္အသြယ္ျပတ္သလိုလာခဲ့ရတဲ့ေနာက္မွာေတာ့  အမ ျပန္လာမွာပါ  ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္မယ္´´ …ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္း ဲကေမွ်ာ္လင့္စရာျဖစ္လာခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မျမင္ရတဲ့ အနာဂတ္မွာ အမ ´´…ဘယ္လိုပုံစံနဲ႔ျပန္လာမလဲ …က်ေနာ္ကေရာ ဒီအေျခအေနအတိုင္းပဲရွိေနမလား ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ…   ကံၾကမၼာဆိုတာ ေရးပီးသားဝတၳဳတစ္ပုဒ္ပါပဲ……ဘယ္စာမ်က္နာမွာ ဘာျဖစ္ရမယ္ဆိုတာသတ္မွတ္ၿပီးသားပဲမဟုတ္လား ။