မေဇင်အဖုတ်ရည်ရွှဲ
သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက်အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတ့ ဲ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး။ မေဇင်တယောက်အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့။ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကိုမလွဲတဲ့ ကိစ္စပဲလေ…ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မယှဉ်နိုင်တော့ဘူး …အရမ်းဝလာတော့ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရောကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူကအစားအသောက်ကလဲကျူးတာကိုပေါင်၂၀၀လောက် ခန္ဓာကို အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ် ဝက်ကြီးပါ။ ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆဲပါ ကိုအောင်မင်းကလဲ မေဇင့်ကိုချစ်နေဆဲပါပဲ..တယောက်ကိုယောက်တော့ သစ္စာလုံး၀ မပျက်ဖူးသေးတဲ့ တကယ်သာယာတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကိုပိုင်ဆိုင်တဲ့လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါ့အားကစားပုံမှန်လုပ်တဲ့ မမေဇင်ကတော့တနေ့တခြား သွေးသားလည်ပတ်မှုတွေကောင်း… နေလို့ထိုင်လို့ကောင်း နဲ့ မိမိကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုတွေရှိပြီးကို့ကိုအပျိုလေးတယောက်လို သွက်လက်မှုတွေ ခံစားလာရတဲ့အချိန်တွေမှာ။
ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက်အတွက်တော့ ပိုဝသထက်ဝြပီး အလုပ်တဖက် နဲ့ ငွေနောက်ပဲလိုက်နေတော့ ဖိအားတွေများလာတယ်….…နောက်အရေးကြီးဆုံးတခုက သူ့ဇနီးချောလေးအပေါ် လိင်ကိစ္စမှာ ဆန္ဒပြည့်ဝအောင် မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတကွ် သူ့ကိုသူ နောင်တလရဲ နေလေရဲ့..ဟုတ်တော့ဟုတ်ပါတယ်လေး ကိုအောင်မင်းခမျာသူ့ကိုသူတောင်အနိုင်နိုင်ပါ …စဉ်းစားကြည့်ပါ မိန်းမဆိုတာမျိုးကလဲ လင်ယောကျာ်းလုပ်တဲ့ လူကိုဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ဒီလို လိင်မှုကိစ္စမှာ ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ ယောကျာ်းတယောက်ကိုဘယ်အတိုင်းအတာထိစိတ်ရှည် ပေးနိုင်မလဲ ဆိုတာကိုပါ။ မေဇင်ခမျာ လိုနေတဲ့ ဆန္ဒမီးကြီးကိုမငြိမ်းသတ်နိုင်ဖြစ်ပြီးအရမ်းကို စိတ်ဒုက္ခတွေ ရောက်နေရှာတော့တယ်။
ဒါကလဲ မေဇင့်လိုမိန်းမတယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး …အခုခေတ် စီးပွားရေးဆိုတာကလဲ ကိုမှအပြိုင် မကျဲနိုင်လျင်အမြတ်အစွန်းဆိုတာကို့အတွက် ကျန်ဖို့မ မရှိတာ …လူတိုင် ဒီလိုပဲ ငွေနောက်ကိုလိုက်နေရတာဘဲ..မလိုက်နိုင်ရင်တော့ ဒီလိုခေတ်ကြီးထဲ အစစအရာရာ ပြည့်စုံတယ်လို့ရှိမှာမဟုတ်ဘူးလေ.။လူတွေက ရောင့်ရဲတင့်တိမ်နိုင်ခြင်းကိုမရှိတော့ပါဘူး …ကိုအပါအဝင်ပေါ့…ဟီဟီဒါပေမဲ့ မိသားစုအတကွ်လဲ အချိန်တော့ ပေးကျရမယ်လေး။ ဒီလိုနဲ့အတူတူနေလာတာနှစ်တွေလဲကြာပါပြီ….ကိုအောင်မင်းဟာ ကုမ္မဏီပိုင်သူဌေးပါတနေ့လုံး ကုမ္မဏီရုံးခန်းထဲထိုင်ပြီး ညနေ မှအိမ်ကိုပြန်ပါတယ်….မမေဇင် ကတော့သူမသူငယ်ချင်းတယောက်ရ့ ဲ ၅နှစ်အရယွ် ကလေးငယ်တဦးကိုထိန်းပြီး အိမ်မှာပဲလုပ်စရာရှိသည်များကိုလုပ်ရင်းနေ့ရက်တေကွ ို ဖြတ်တန်းနေတ့သဲ ူပါ။နောက်ပြီး စာရေးဆရာမ တယောက်ဖြစ်ဖို့လဲအိမ်မက်ထားသူပေါ့…ကစ်ကစ်ကို သူ့သားလေးတယောက်လိုပြုစုလို့ ကစ်ကစ်အိပ်နေတဲ့အချိန်တွေမှာစာအုပ်ဖတ်.ခွေထိုင်ကြည့်ကလေးကိုသူ့အဖေအရင်းကယူထားတဲ့…..အချိန်တွေဆိုရင်တော့..ရှော့ပင်ထွက်..အလှပြင်ဆိုင်သွား..ဒါတွေလုပ်ရင်းနဲ့ပဲ ကိုအောင်မင်းကသူ့မိန်းမကိုလိုလေသင်းမရှိအောင်ထားတာပေါ့။
သူများကလေးကို ထိန်းပေးရတာကလဲမေဇင်အတွက်ပြသနာမဟုတ်ပါဘူး…ဘာလို့ဆို မေဇင်တို့ လင်မယား ကလေးမရဘူးလေ မေဇင်ပဲလိုတာလား ကိုအောင်မင်းပဲ ချွတ်ရွှန်းနေတာလာ မပြောတတ်…ဒါပေမဲ့လင်မယားသက်တန်း၅နှစ်၆နှစ်အတငွ်း မေဇင် ကိုဝန်လုံးဝမရခ့ဖဲ ူးဘူး…ကစ်ကစ်လေးကလဲ တခြားသူကလေးတော့ မဟတု်ပါဘူးသူငယ်ငယ်ကနေတက္ကသလိုရောက်တ့အဲ ထိ ဘော်ဘော်ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သလိုအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းလြဲဖစ်တဲ့တင်ထွေးငယ်ရ့ကဲ လေးပါ။တင်ထွေးငယ်ဟာဒီကလေးမွေးပြီး၂နှစ်လောက်ပဲရိှအုံးမယ်ရင်သားကင်ဆာနဲ့ ဆုံးပါးသွာ းရှာတယ်။ ကစ်ကစ်ကိုသူတို့လင်မယားမွေးစားဖို့ ဖအေဖြစ်သူ ကိုငြိမ်းဝင်းကိုပြောကြည့်ဖူးပါတယ်…ဒါမေမ့ ဲ ကို ငြိမ်းဝင်းလုံး၀ လက်မခံပါဘူး။ ဒီကလေးမှာ တင်ထွေးငယ်ရဲ့အငေ့အွ သက်တေ ွ အများကြီးပါနေတယ်တော့ကာကျွန်တော့ကလေးကို အမွေစားအမွေခံအပိုင်မွေးစားခိုင်းဖို့ဆိုတာလုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြေကို ပဲသူတို့ရပါတယ် ။
ဒါကလဲဟုတ်တယ်ကစ်ကစ်ရ့မဲ ျက်နှာပေါက် အသားအရေဟာမတင်ထွေးငယ်နဲ့ တထေရာထဲရယ် …ကိုငြိမ်းဝင်းဆိုတဲ့လူကမိန်းမကိုအလနွ်ချစ်တတ်တ့လဲ ူပါ။ ပြောတာပြောတာပါ ဒီကလေးက မမေဇင်တို့အိမ်မှာပဲ ၁၂လလုံး နေ့တိုင်အမြရဲ ှိနေတာပ…ဲ ကလေးအဖေဖြစ်တဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်း တယောက် တင်ထွေးကြည်ဆုံးသွားကတဲ့ကအရက်တွေအလွန်အကျွံသောက်ပြီး အရက်သမားလုံးလုံးဖြစ်လို့နေလေရဲ့ ။ မိန်းမကို အလွန်ချစ်တဲ့လူဆိုတော့လဲ တသက်လုံးဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ အသိကြီးကို ကိုငြိမ်းဝင်တယောက် မခံစားနိုင်ခဲ့ဘူး။ဒီလိုတွေဖြစ်တာ အတော်ကြာသွားတော့ ..ကို့ကိုယ်ကို ပြန်အရောင်တင်ဖို့လိုတယ်ဆိုတာကိုစဉ်းစာမိသွားခ့တဲ ယ် ..လူကောင်းပြန်ဖြစ်ချင်လာတာကလဲ သူ့သမီးလေးကစ်ကစ်ကြောင့်လို့ ပြောရမှာပဲ။ဟုတ်တယ်လေး သူ့မှာသမီးလေးတစ်ယောက်ရှိသေးတဲ့ဟာ…သူမကိုပြုစုပျိုးထောင်ရမယ်..လူအများကြားမှာ ကို့သမီးလူရာဝင် အဆင့်အတန်းရှိအောင် ထားဖို့ဆိုရင် ဒီပုံဆံနဲ့သူ့သမီးကိုအများက့ရဲ ဲ့မှာပေါ့။ သူ့ဒီလိုစိတ်ဓာတ်ကျပုံမျိုးနဲ့ ..ဘယ်လလို ုပ်ဒါတွေလုပ်နိုင်မလဲ။
ကိုငြိမ်းဝင်အရက်အလွန်အကျွံသောက်ပြီး ပေတေနေလို့ သူ့စီးပွားရေးကိုတော့ မထိခိုက်ခဲ့ပါဘူး။ကိုငြိမ်းဝင်ဟာအတော်လေးချမ်းသာတ့ ဲ မိသားစုမှ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ သူဌေးသားပေါ့ ။ သူဒီလို့ အချိန်တွေအများကြီးကိုအရက်နဲ့ အချိန်ကုန်နေခ့ေဲ ပမဲ့ သူ့ရဲ့ ကြယွ်ဝမှုကတော့ အပျိုရေတောင်မပျက်ဘူးပေါ့လေ…နောင်တရချိန်စောတယ်လို့ပြောရမှာပဲ ကိုငြိမ်းဝင်း သူ့ကိုသူပြုပြင်နိင်ခဲ့ပါတယ်။ မေဇင်တို့လင်မယားကလဲအမြဲလို ဆုံးမ တိုက်တွန်းနေတော့ …အကောင်းပြန်ဖြစ်အောင် လုပ်ရတော့တာပေါ့။ဒီလိုနဲ့ မေဇင်နဲ့ကိုငြိမ်းဝင်းတို့ ကြားမှာ ဘာမှမရှိပါဘူး …တယောက်အတွင်းကိစ္စ တယောက်သိဆိုတော့ …တဦးပေါ်တဦးလဲနားလမဲ ှုတေအွ လနွ်ရှိတ့ ဲ မိတ်ဆေအွ ဆင့် ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့တယောက်သောသူကတော့။ကိုအောင်မင်းတယောက်ကတော့ တနေ့ထက်တနေ့ သူ့အိမ်နဲ့အလှန်းဝေးလို့လာပါတယ်။
ကုမ္မဏီကိစ္စန့ ဲ ခရီးတွေဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ရတော့တာပဲ ။တည…ညလယ်ယံကြီးမှာ မေဇင် တယောက်အိမ်မက်မက်နေရင်းက ရုတ်တရက် ငေါက်ကနဲထထိုင်နေပါတယ်…ဘေးကြည့်တော့ လင်တော်မောင် ကိုအောင်မင်းတယောက် ဆင်အော်မနိုးကုလားသေ ကုလားမောအိပ်နေလေရ့။ဲ သူမဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို လင်တော်မောင်တယောက် ဘယလ် ိုမှသိနိုင်မယ်မထင်ဘူး…ဒေါသကလဲထွက် ရမ္မက်စိတ်တွေကလဲပူလောင်နဲ့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ညနက်ကြီးထဲမှာ အသက်ရှူနှုန်းတွေကလတဲ ဖြည်းဖြည်းနြဲ့မန်လာလို့ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ မေဇင့်အဖြစ်ကို တလောကလုံးက သိဖို့နေနေသာသာဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ လင်ယေကျာ်းကတောင်မသိရှာဘူး။ ဒါကို မေဇင် ဝမ်းလဲဝမ်းနည်း ကို့အဖြစ်ကိုလဲသနားနှာမှတ်သံက တရှူရှူန့ ဲ သနားစရာ သတ္တဝါမလေးကိုဖြစ်လို့…
လင်တော်မောင်ကို နိုးလို့မေဇင့်ကိုလုပ်ပါအုံးကိုရယ်လို့ ပြောရအောင်ကလဲမဟုတ်သေး…ဒါနဲ့ ကို့ဟာကိုယ်ပဲပြီးအောင် လုပ်မယ်ဆိုပြီးစိတ်ဆုံးဖြတ်ကား အိပ်ယာပေါ်ပြန်လဲချလိုက်ပါတယ်…လက်တဖက်ကို ညဝတ်အိကျႌအပါးလေးသာဖုံးထားတဲ့ညာဖက်နို့အုံလေးကို ဖွဖွညစ်ရင်း ညဝတ်စကပ်ပါးလေးအောက်က။ရမ္မက် အရှိန်ကြောင့် ချော်ဆီအရည်ကြည်လေးတွေထွက်ပြီး စိုစွတ်လို့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရှိရာကို ကျန်လက်တဖက်ကနိုက်ထည့်ပြီး အပေါ်အောက်ဘယ်ညာ ဖြည်းဖြည်းလေးဆွဲပွတ်လိုက် အရမ်းဖိပြီးပွတ်လိုက်နဲ့ …တချိန်ကိုအောင်မင်းစွမ်းခ့ခဲ ျိန်က ယုယမှုတေကွ ို အရုံပြုလို့ ကာမဆန္ဒရဲ့ လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တယောက်ထဲကြိုးစားလို့ ချီတက်နေရှာတော့တယ်..။
အင်း…အင်း ဆိုတဲ့ အသံတဲတဲလေးကိုတော့ သူကိုတိုင်ကလွဲပြီးဘယ်သူမှကြားနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး….အလွန်ညင်သာပြီး ဖြည်းညင်းတဲ့ စီးချက်တွေနဲ့ သူမတစ်ယောက်ထဲကြိုးးစာလို့ ..ဖြေသိပ်နေရရှာတာပါ။ “ အင်း….အင်း…ဟင့်…အင်း..” ဆိုပြီး အသံ ဗော်လွန်းလေးတဖြည်းဖြည်းတက်လာပြီး အင်းးးးးးးးဆိုတဲ့ သံဆွဲလေး နဲ့ ရုတ်တရက် မေဇင်တယောက်ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်…။သူမပြီးသွားပါပြီ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမသားတယောက်အဖို့လင်တော်မောင်ဘေးနားမှာရှိလျက်န့ ဲ မှန်းပြီး စိတ်ကူးနဲ့ ဖြေသိမ့်လိုက်ရတဲ့ သူမရဲ့ ဖြေသိမ့်မှုဟာဘယ်လောက်ထိ ပြည့်ဆုံချင်းရှိမှာသတ့လဲ ။ဲ ဒီလိုန့မဲ နက် မိုးလင်းလို့ တခါအလင်းရောက်ခြဲပန်ပါပြီ …
မေဇင့် မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်လျက်နဲ့ကိုအောင်မင်းကို လှန်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ ဘာမှမရှိပါဘူး ကိုအောင်မင်းအိပ်တဲ့ဖက်ခြမ်းကစောင်လေးကိုပဲသွားကိုင်မိလိုက်ပါတယ်… ကိုအောင်မင်း ထသွားပါပြီ။ဒါနဲ့ မျက်လုံးလေးဖွင့်လို ခေါင်းရင်းကစာကြည့်စာပွကဲ ကိုအောင်မင်း ထာခ့တဲ့ ဲစာတိုလေးကိုလှန်းယူပြီးဖတ်ကြည်လိုက်တယ်“မေ ကိုဒီနေ့မန္တလေးကိုသွားလိုက်ပြီ..မနက်ဖြန်ပြန်လာမယ်…ချစ်တဲ့ ကိုအောင်” ကိုအောင်မင်း တယောက်အလုပ်ကိစ္စနဲ့မန်းလေးကို သွာ းပါပြီ ။ ထူးခြားမှုမရှိတဲ့ နေ့တနေ့ကို ထပ်ပြီးဖြတ်တန်းရအုံးမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးလေးတွေးရင်ပြန်မေးဆက်ဖို့ မျက်လုံးတွေပြန်မှိတ်ပြီး ခဏမှာပဲ….စာကြည်စာပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ သူမဖုန်းလေးတုံခါလာတော့တယ်…. သီချင်သံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လို့ပေါ့။
ဒါနဲ့ ဖုန်းကိုကောက်ယူပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းစီကဖုန်းလေးဝင်နေတာပါ။ ကစ်ကစ်လေးကို မမေဇင်စီလာထားဖို့ဖုန်းလှန်းဆက်တယ်စိုတာ မေဇင်သိလိုက်ပါပြီ..“ မောနင်း ..ကိုငြိမ်း…ကလေးလာထားတော့မလို့လာ”“ဟုတ်တယ် မေဇင် …ကလေးက အခုအိပ်ပျော်နေသေးတယ်သိလာ။အဲဒါအကိုချီလာလိုက်မယ်…မေဇင်ကော နိုးသေးရ့လဲ ာ ..အနောက်ရှက်များ ဖြစ်သွားလား..မသိဘူးမေဇင်ရေ…”“ အို့….မဖြစ်ပါဘူး ကိုငြိမ်းရယ် မေဇင်ထနေပါပြီ ..ခေါ်လာခဲ့လိုက်ပါ”“ဒါဆို ကိုလာပြီနော် ..မေဇင်” ကိုငြိမ်းဝင်း ကတော့ မေဇင်နဲ့ စကားပြောရင်းအမြဲ ရွှင်ရွှင်ပျပျမြူးမြူးကြွကြွပဲပြန်ပြောလေ့ရှိပါတယ်။
ဒါနဲ့ မေဇင်လဲ အိပ်ရာပေါ်က အလူးအလထဲ ညဝတ်အိကျႌနဲ့ ဆကပ်တိုကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လို့ကိုလုံးတီန့ဘဲ ာဝတ်ရမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားရင်း အဝတ် ဗီရိုကို မွေနေပါတော့တယ်။ ဆကပ်တို အိကျႌပါးန့ေဲ တာ့ ကိုငြိမ်းဝင်းကို ထွက်တွေ့ဖို့မဖြစ်နိုင် ဒါကြောင့် ညဝတ် ပဂျားမတ်စ်အပေါ်အောက်စင်တူကောက်ဝတ်လိုက်ပါရော…မကြာဘူး အိမ်ရှေ့ ဘဲလ်တီးသံကြားလို့ အိမ်အောက်အပြေးစင်းပြီး တံခါးဆွဲဖွင့် လိုက်တော့ …ကိုငြိမ်းဝင်းနဲ့သူ့လက်ပေါ်အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကစ်ကစ်တို့ရောက်နေကျပါပြီ။ကိုငြိမ်းဝင်နဲ့ ကစ်ကစ်ကိုပြုံးပြလို့နှုတ်ဆက်ကြိုနေရင်းက မေဇင်တယောက် ရုတ်တရက်ဆိုသလို တွေတွေကြီးကြည့်ပြီးမှင်သက်မိနေပါတယ်။ဒါကိုကိုငြိမ်းဝင်းက “ မေဇင် ကိုငြိမ်းတို့ ဘာများဖြစ်လို့ လဲ..ဘာများလိုအပ်နေလို့လဲမသိဘူးနော်”ကိုငြိမ်းဝင်လ ဲ မေဇင် သူန့ကဲ လေးကို ဆူးဆိုက်ကြည့်နေတာကို သတိထားမိပြီး …သူတို့ဘာများလိုအပ်နေသလေဲ ပါ့…မေဇင်တလ့ ဲ ကို့ကိုယက် ိုတလဲ့ ြပြန်ကြည့်နေမိတယ်။
ဒါနဲ့ မေဇင် သတိပြန်ဝင်လာပြီး“ အော်…ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကိုငြိမ်း လာလာအိမ်ထဲဝင်”ကလေးကို မေဇင် လက်လွဲယူလိုက်ပြီး …အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုလေးပုခက်မှာ သွားသိပ်ထားလိုက်တယ်။မေဇင်အခန်းထဲဝင်လာတော့ …ကိုငြိမ်းဝင်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေရင်းကနေ မေဇင်မျက်နှာကိုကြည်ပြီး“ မေဇင်အခုမှထတာလာ…ဒါမှမဟုတ်နေမကောင်းဘူးလာ”“ နေမကောင်းတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကိုငြိမ်း …နဲနဲ အားပျော့သလို အားမရှိသလို တမျိုးလေးဖြစ်နေတာ…အဲလိုကြီး အားမရှိတာလဲမဟုတ်ဘူး…ဘယ်လိုပြောရမလဲ…ခစ်ခစ်” ရီရင်းပြန်ဖြေသည်သူမဘာဖြစ်နေသည်ကို…သူမမှလွဲရ်ျ ကိုငြိမ်းဝေ သိနိုင်မယ်မထင်ဘူး…။ဒီလိုနဲ့နှစ်ယောက်သားပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ..ရီလိုက်ကျပြီး နှစ်ယောက်သား ခေတ္တတိတ်ဆိတ် သွားကျတာပဲ…ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အစော ရွှင်ပျနေသောမျက်နှာမှာ ရုတ်တရက် ညိုးကျသွားပြီး ကြမ်းပျင်ကိုငုံ့ကြည့်နေနေတော့…မေဇင် ကိုငြိမ်းဝင် ကိုတချက်အကဲခက်ကာ ဆုပ်ထားတဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းလက်များကို သူမလက်နုနုလေးဖြင့် ညင်သာစွာ အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။
“ ကိုငြိမ်း မနေ့က ထွေး ငယ်ဆုံးတာ ၅နှစ်ပြည့်တ့ေဲ န့နော်”“ ဟုတ်တယ် မေဇင်” ကိုငြိမ်းပြန်ဖြေသည်“ကိုငြိမ်းဒီလို လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ ကစ်ကစ်ကို ကောင်းကောင်းပြုစုပေးနေတဲ့ အတွက် ထွေးငယ် ကိုငြိမ်းကိုတမလွန်ကနေ ကျေးဇူးတင်နေမှာပါ ကိုငြိမ်းရယ်..ဝမ်းမနဲပါနဲ့နော်..ကိုငြိမ်း” ဟု တိုးတိတ်ညင်သာသည့်လေသံဖြင့်ကိုငြိမ်း၏ သနားဖွယ်ကောင်းသောမျက်ဝန်းအစုံကို မေဇင်ဆိုက်ကြည့်ကာ ကိုငြိမ်း၏လက်များကိုသူမလက်နုနုလေးများဖြစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း နှစ်သိမ့်စကားပြောလို့ မေဇင် ကိုငြိမ်းကို အားပေးနေရှာတယ် …။
သူမမျက်ဝန်းများမှလဲ မျက်ရည်ပူများ ပါးပြင်ထက်သို့ စီးလို့ တယောက်ကိုတယောက်သနားခြင်းနာလည်မှုတို့နှင့်အတူနှစ်ယောက် သား မမြင်ရမကြားရတဲ့ အပေးအယူတွေ ချိန်ငြိနေသယောင်…..နေ့စဉ်တွေ့နေရသော မေဇင့် အဖြစ်လေးကို ကိုငြိမ်းဝင်း ကောင်းကောင်းသိတလို…ကိုငြိမ်းဘယ်လိုတွေခံစားနေရလို့ ဘာတွေကိုတောင်းတနေသလဲဆိုတာကိုလဲ ကိုငြိမ်း၏ဘဝအစအဆုံး ကို သိသော မေဇင်ကလဲကောင်းကောင်းသိတယ်….ဒါကြောင့် အခုလို စိတ်ကွယ်ရာမှာ နားလဲမှုတွေ အပြန်အလှန်ပေးနေတဲ့ ဖိုမနှစ် ဦးတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးဘူတာဟာဘယ်မှာဆိုက်မလဲလို့ ထင်လဲ။ဒါကိုလဲသူတို့နှစ်ဦး သိပြီးသားပဲလေ…တွေးကြည့်စရာမလိုတော့ပါ ဘူး…ဟုတ်တယ်မလား ။ ကိုငြိမ်းလဲ မေဇင်ကိုင်ထားသော သူ့လက်ဖွားနှစ်ဖက်ကို လွှတ်ပြီး မေဇင့် လက်လေးများအပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းအုပ်ကိုင်လို့ မေဇင်မျက်နှာနားသို့ သူ့မျက်နှာကို တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး…အနည်ငယ်တုန်ရီနေသောလေသံဖြင့်ကိုငြိမ်း ဝင်းကိုငြိမ်းရင်ထဲကစကားတခုလောက်ပြောပါရစေမေဇင် ကိုအောင်မင်းက မေဇင့်ကို ဂရုစိုက်ရဲ့လား..ဟင်…မေဇင်ဘာတွေ လိုအပ်နေတာလဲဆိုတာ ကိုငြိမ်းကောင်းကောင်းသိပါတယ် မေဇင်ရယ်…သူမဖြည့်စီးနိုင်ရင်းကွျှန်တော် အဲဒီတာဝန်လေးကို ယူပါ ရစေ ..မေဇင်…နော်…ခွင့်ပြုပါဗျာ။ မေဇင် ခေါင်းလေးငုတ်သွားပြီး“ ဟုတ်ပါတယ် ကိုငြိမ်းရယ်….ကိုအောင်မင်းကလေ အခုဆိုရင် မေဇင့်ကို ရှိသေးတယ်လို့တောင်ထင်သေးရ့လဲ ားမသိဘူး…အချိန်ပြည့် ကုမ္မဏီကိစ္စဆိုပြီး ခရီးခဏခဏထွက်နေ တော့တာပဲ…သူ အလုပ်ကြိုးစားလို့ ငွေတွေအများကြီးရတာကို မေဇင်မမှတ်မောဘူးဒါကိုလဲသူသိတယ်ဟင်း..ဟင့်..ရွတ်ဟင့်” ခံစားနေရသည်များ ကို ပြောရင်း မျက်ရည်များစီးကျလို့လာတော့တယ်..ပြောရင်နဲ့မျက်ရည်များစီးကျလာပါတော့တယ်။
မေဇင့်မျက်ရည်တွေကို ကိုငြိမ်းလက်များဖြင့် ပါးပေါ်မှ သုတ်ချပေးလိုက်ရင်း….မေဇင်ကလဲ အလိုက်သင့်လေးကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ်ကို ခေါင်းလေးမှီထားလိုက်ပါတော့တယ်။ကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ်မေဇင် မှီလိုက်တော့ မေဇင့် ညဝတ်အကျႌပါးပါး ရင်ဟိုက်လေးမှ မေဇင့်နို့ လေးများကိုကိုငြိမ်းမြင်နေရသည်….မေဇင့် အသက်ရှူသံနှင့်အတူ နို့လေးများက ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်း ပြီးကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းမှာပဲလို့ ကိုငြိမ်းကြည့်ရင်းတွေးနေမိတာပေါ့။ကိုငြိမ်းကို့ကိုယ်ပြန်ထိန်းပြီး သူအခုတွေးနေ ဖီလင်ယူနေတဲ့ အရာတွေကို ခေါင်းထဲကထုတ်ပြစ်လိုက်ချင်ခ့တဲ ယ်….. မိန်းမ ဆိုတ့အဲ ရာန့ ဲ နှစ်န့ခဲ ျီလို့ ကင်းကွာနေတဲ့ ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် တော့ ဒီလိုလှပပြီးကာမပိုင်လင်ယောကျာ်းရှိတ့ ဲ မိန်းမတယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို လွန်ဆန်နိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပါဘူး။ ပထမဘာလုပ်ရ မှန်းမသိခင် သူလုံး၀ သိလိုက်တာ တခုကတော့ သူစပြီးစီးကျော်နေပြီဆိုတာကိုပေါ့….ပြည့်စုံခြင်းအထွတ်အထိပ်ကို မရမက။အမိ အရ လှန်းယူလိုခြင်းဆန္ဒ အလွန်ပြင်းပျနေတဲ့အိမ်ထောင်တည်မိန်းမ မေဇင်အဖို့တော့ ဘာကိုမှ ဆင်ခြေ ထိန်းကွပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ ပါဘူး…ဘယ်လောက်အားပြင်းတဲ့ အသိတရားပဲ ပြန်ဝင်လာပါစေ မေဇင်နောက်ဆုတ်တော့မှာ မဟုတ်ပါ….သူမ ထိုအရာကိုပြုလုပ် ဖို့ သေချာ စဉ်းစာပြီး ဖြစ်တော့ ရပ်တန့်ပြစ်ဖို့ ဆိုတာ မေဇင့် အတွက် ဒီအချိန်မျိုးမှာဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့တ့ ဲ အဓိပါယ်မ့ ဲ စကားတခွန်းဖြစ်သွားမှာပါ…။
သူမလက်လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်လို့ နွေးထွေးမှုတွေပေးနေတဲ့ ကိုငြိမ်း ရဲ့အသက်ရှူသံ ရင်ခုန်သံတွေကနေ တဆင့် ကိုငြိမ်းစိတ်တွေအရမ်းလုပ်ရှားနေတယ် ဆိုတာကိုမေဇင်လဲသိနေတယ်…။ မေဇင့် သွေးခုန်နှုန်းတွေ ပိုမြန်လာလို့ အသက်ရှူသံတွေဟာလဲပိုကြမ်းတမ်းလာနေတာကို ကိုငြိမ်းထိတွေ့ ခံစားနေရင်းက …ခန္ဓာကိုယ် ပူးကပ်ထားလို့တယောက်ကိုတယောက်ဘယ်လောက်လိုအပ်နေကျတယ်ဆိုတာကို ပိုပိုပြီးသိရှိလာသလို ခံစားနေရတဲ့မေဇင်န့ ဲ ကိုငြိမ်း…။သူတို့နှစ်ဦးဖြစ်နေပုံက ဒိုင်နမိုက်တွေ အပြည့်ထည့်ထားတဲ့ ဂိုတောင်တစ်လုံး ဖောက်ခွဲဖြစ်ဖို့……တရှူးရှူးန့ေဲ လာင်ကျွမ်းရင်း ဂိုတောင်ရှိရာကို သွားနေတဲ့ စနစ်တံတချောင်းလိုပေါ့…သာမန်ုထက် ပိုလနွ်တဲ့ ရင်းနှီးမှုမျိုးကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ခံစားထိတွေ့မိနေကျတော့ မေဇင်အတွက်ရှေ့တလမ်းဆက်တိးုဖို့ သတ္တိတွေ ပိုရှိလာအောင် လုံ့ဆော်ပေးလိုက်တလိုဖြစ်သွားတော့တယ်…။
ဒီလိုနဲ့ မေဇင်တယောက် ကိုငြိမ်းရ့လဲ က်တွေကို ကိုင်ထားရာက ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး ဖောင်းပြီးအပေါ်ကိုထောင်တက်နေသော ဘောင်ဘီဂွကြားရှိ ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကို အလိုလို အပေါ်မှအုပ်ကိုင်ပြီးသားဖြစ်နေတော့တယ်… ဘောင်းဘီအပေါ်မှ မမြင်ဖူးသေးသော ကိုငြိမ်း၏ သတ္တဝါလေးကို ဖြည်းဖြည်းညစ်လို့ဆုပ်ကိုင်ကြည့်မိတယ်….ကိုငြိမ်းလဲ အသက်ပြင်းပြင်းတချက်ကို ဆွဲလို့ရှူပြီး မေဇင့်ကို ဖက်ထားလိုက်ပါပြီ…“မေ …ကိုအောင်မင်းက တကယ်ကို မေ့အပေါ်နားမလည် ခဲ့ဘူးနော်” ကိုငြိမ်းတယောက် ကွဲအက်အက်အသံတိုးလေး ဖြင့် မနဲ့ အားယူရင်း မေဇင်ကို ပြောတော့။“ကျေးဇူးပြုပြီး ဘားမှမပြောပါန့ေဲ တာ့ ကိုငြိမ်းရယ်….ကိုအောင်မင်းက နားမလဲပေမဲ့…ကိုငြိမ်းကတော့ မေဘာတွေ ဖြစ်နေတာကို အစောကတ့ကဲ သိနေတယ် မဟုတလ် ား ဟင် ကိုငြိမ်း …ကိုငြိမ်းလဲ မေ့ စီကဘာတွေလိုချင်နေတယ်ဆိုတာကို မေအရင်ကတဲက သိပြီးသားပါ ကိုငြိမ်းရယ်…ကိုအောင်မင်းရှေ့မှသာမသင့်တော်လို့ မေ မျက်လုံးတွေကို ရှောင်ဖယ်နေပေမဲ့ ….ကိုအောင်မင်း မေ တို့ အနားမရှိတဲ့ အချိန် မေ ကကလေးပေ့လွ ို့ ချော့သိပ်နေတ့ ဲ အချိန်တေဆွ ို မေ့ တကိုယ်လုံးကို ကို ခိုးကြည့်နေတာ သိပါတယ်နော်။
အလဲ ိုခိုးကြည့်ပြီး မပြည့်စုံခ့ရဲ တ့ ဲ နေ့တေကွ ုန်သွားပါပြီ ကိုငြိမ်းရယ်…မေ့ ရင်ထဲကနေကိုလိုသမျှကိုကြိုက်တလို ယူလိုက်ပါတော့နော်…အရာအားလုံးကို ယူလိုက်ပါတော့..နော်..ကိုငြိမ်း…”ချွဲပျစ် ချိုမြိန်သော စကားများကို မေဇင်ခတ်တိုးတိုးလေး ပြောနေရင်း ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကိုလဲဖြည်းဖြည်းချင်း အပေါ်အောက်ပွတ်သပ်လို့ ပေးနေမိတယ်….မေဇင် ယခုလုပ်နေသော အပြုအမူများသည်ကိုငြိမ်းအဖို့ လေပေါ်မှာပျံဝဲနေရသလိုပါပဲ မ သတ္တဝါနှင့် အတော်ကြာကင်းကွာနေခဲ့သော ကိုငြိမ်းတယောက်အရမ်းကောင်းလို့ မိန်းပြီး ယူနေတော့တယ်…ပါစပ်မလဲ ညည်းညူသံ တဲတဲထွက်လို့်။ကိုငြိမ်းအဖို့ ဒီလိုခံစားမှုရသမျိုးကို တင်ထွေးငယ် မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင် တခါကလေးတောင်မျှမခံစားခ့ရဲ တာကြာလို့နေပါပြီ…အခုတော့ကြည့်ပါ အုံး …သူ့မိန်းမ ထွေးငယ်ရဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးကပြုစုလို့ ယုယပေးနေလိုက်တာ ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းလွန်းနေတာပေါ့။ မေဇင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက ကိုငြိမ်းလည်တိုင်တလျှောက်ကိုအနမ်းနုနုလေးတွေ ပးရင်းပေါ့….ကိုငြိမ်းရ့ေဲ သွးခုန်နှုန်တွေ ပိုပိုမြန်လာပြီးကိုခန္ဓာအတွင်းသွေးစီးစဉ်းမှုများလဲ အလွန်အရှိန်ပြင်းလို့လာတယ်။
ကိုငြိမ်းလည်တိုင်ကို မေဇင့်နှုတ်ခမ်းလေး များ လျှာဖြားလေးများဖြင့် ဖွဖွလေးနမ်းလိုက် ယှက်လိုက်လုပ်နေမိရင်း… ကိုငြိမ်းလည်ပင်းရှိသွေးလွှတ်ကြေားဖောင်းဖောင်းလေးတချောင်းအတွင်း အရှိန်ဖြင့် ဖြတ်တန်းသွားသည့် သွေးစီးစဉ်းမှုကိုမေဇင့် လျှာဖြားလေးမှ ထိတေ့ ွ ခံစာလိုက်ရသည်….မုတ်ဆိတ်ကျင်ဆွယ်တွေ မကြာသေးမီကမှ ရိတ်ထားသော မေးရိုးတလျှောက်နဲ့ မေးစေ့ တွေမှာ မေဇင်ရဲ့တတွေး တေနွ ဲ့ ဖြန်းပတ်ထားသလိုပါပ ဲမေဇင့်ပေါင်ကြားအတွင်မှာလဲပူနွေးလို့လာပြီး စိုစိုစွတ်စွတ်လေးဖြစ်လို့ လာပါပြီး။ ကိုငြိမ်းတယောက် မေဇင့် အပြုအမူတွေကို သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ဆွဲယူကာအားရပါးရကို အနမ်းမိုးတွေရွာပေးပါတော့တယ်။ အဲလို ကိုငြိမ်းကစလို့ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို တေ့ပြီး ကစ်ဆင် ဆွဲလိုက်ခြင်းဟာ ….သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဗို့အားအလွန်ပြင်းတဲ့ ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလိုပါပဲ…နှာသံတွေ အသက်ရှူသံတွေကလဲ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဧည့်ခမ်းအကျယ်ကြီးထဲမှာတိုးတိုးညင်သာစွာ ထွက်လို့နေပရောလား…။ရုတ်တရက် ကိုငြိမ်း မေဇင့် ဂျိုင်းအောက်ကနေ မပြီး မတ်တက်ထရပ်လိုက်တယ်…မေဇင်ကဒီအပြုအမူကြောင့် ကိုငြိမ်းကို အံ့သြသလိုကြည့်နေမိတာပေါ့။
အတန်ကြာသေဆုံးခဲ့ရသော ရမ္မျမီးကြီးဟာအခုတော့ ကိုငြိမ်းစိတ်အတွင်းဝဲ တဟုန်းဟုန်းဖြင့် သောက်လောင်နေတော့တယ်။ ဒီလို ရမ္မက်ငွေ့တွေရိုက်ခံထိသွားသော ကိုငြိမ်း၏အပြုအမူများ ပိုရ်ျရဲတင်းလို့လာပါတယ်။မပြောမဆိုနှင့် မေဇင့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုငြိမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး အုပ်နံရံဖက်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပါရော…အုပ်နံရံမှ ကပ်လို့ ကြောင်ပြီးကြည့်နေတဲ့မေဇင့်အနားကို မျက်တောင့်နီ လူမိုက်အထာဖြင့် တလမ်းချင်းရှောက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို အုပ်နံရံမှာမြှောက်လို့ဆွဲကပ်ထားလိုက်တာပေါ့်မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကိုငြိမ်းနှုတ်ခမ်းဖြစ်တေ့ကာအနမ်းတချက်ပေးလိုက်တယ်…ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သော ကိုငြိမ်းအနမ်းကြောင့် မေဇင်ရင်ထဲမှာကြည်နူးမိနေယုံရှိသေး။ကို ငြိမ်း တယောက် သူ့လျှာကို စေ့နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး…တံတွေး နှင့် နှုတ်ခမ်းလျှာတို့ရ့ ဲ ကြမ်းတမ်းစွာ ရောနောလုပ်ရှား ပွတ်သပ်နေရာမှ အသံများထွက်သည့်တိုင်ကစ်စင်ဆွဲပြစ်လိုက်ပါရော… ။ တယောက်လျှာ တယောက်ကလိလိုက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကိုသွာ းလေးတွေန့ဖဲ ဖွ ွေ လး ဆကွဲ ိုက်လိုက်နဲ့ နမ်းမိနေလို့ပေါ့…။
ညည်းသံတဲတဲလေးထွက်ကျလာတယ်ကိုငြိမ်းကိုတင်ကျပ်စွာ မေဇင်ဖက်ထားရင်း ဘော်လီမပါတဲ့ညဝတ်အိကျႌအောက်ကသူမနို့တွေအပေါ်တအားဆွဲဖိထားလိုက်မိတယ်တရိတ်ရိတ်တက်လာတဲခံစားမှုဖီလင်တွေကြောင့် မေဇင့် နို့တီးခေါင်းလေးများမာတောင်လာပြီး ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကိုသွားထောက်လို့နေပါရော နိ့သီးခေါင်းအရသာကြောင့် ကိုငြိမ်းမေဇင့်ကို အနမ်းမိုးရွာတာရပ်ပြီး..မေဇင့်အပေါ်အကျႌကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးပြီး တလုံးဖြုတ်နေလေရဲ့. ပြူထွက်လာတဲ့ မေဇင့်နို့အုံကိုကြည့်လို့ မေဇင့်မျက်နှာကိုလဲတချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ရာကိုကြိုက်သလိုလုပ်နိုင်ပါတယ်နော် လို့အထာပေးတဲ့ အပြုံးကောက်လေး တခုကိုမေဇင့်မျက်နှာကနေထွက်ကျလာတာပေါ့…။
ကိုငြိမ်းရ့လဲ က်တဖက်က မေဇင့် နို့တလုံးပေါ်အုပ်ကိုင်လို့ ခက်ဖွဖွညစ်ပေးရင်း ကျန်တလုံးကိုတော့ပါစပ်နဲ့ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်…“အင်း…အင်.အား.ကို……အင်း…အ..အင်” ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးတွေထွက်လို့လာယောမေဇင့်ပေါင်တွေ တဖြည်းဖြည်းကားသွားပြီး ကိုငြိမ်းရဲ့ လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်ကိုလှန်းယူကာသူမပေါင်ကြားအတွင်း ဖိကပ်ပေးထားလိုက်ပါရော….ကိုငြိမ်းလက်က မေဇင့် ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကိုဆခွဲ ျွတ်ပြစ်ပြီး အမွေး အုပ်အုပ်န့ ဲ အရည်တွေစိုလို့နေတဲ့ မေဇင့် အဖုတ်လေးကိုအုပ်ကိုင်ပြီးဖြည်းဖြည်းပွတ်ပေးနေတယ်…။ အင်း …အား….ကို…ကိုလို့….ကောင်းတယ်…..အင်း…အင်” မေဇင်ပါစပ် ဟဟလေးအတွင်းမှညည်းသံတွေအဆက်မပြတ်ထွက်လာရင်း…ကိုငြိမ်းကလဲ ပွတ်ပေးနေတာကို အရှိန်တင်လို့ အမြန်ပွတ်လိုက်နို့စို့လိုက် န့ ဲမေဇင့် ညည်းသံတေ ွ အသက်ရှူသံတွေကလဲ တခန်းလုံးကိုပြည့်လို့….မေဇင်ကလဲကိုငြိမ်းလက်န့ ဲ ပတွ်ပေးနေတ့ ဲစည်းချက်အတိုင်သူမအဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်အားကြိုးမှန်တက်ပါပဲ..။”အား….အင်…အား…အားးးးးးးးးးး……” ဆိုပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ် မေဇင်တခါပြီးသွားတာပေါ့။
ကိုငြိမ်းလက်တခုလုံး မေဇင့်အဖုတ်ရည်တွေနဲ့ ရွဲလို့မေဇင် ပါစပ်မှ အက်သံလေးဖြင့်“ ကျေးဇူးပါပဲ ကိုရယ်…မေလေး လနွ်ခ့တဲ့ ဲ ၂နှစ် ၃နှစ်အတွင်း ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အရသာမျိုးမေဇင်မရခ့တဲ ာကြာပြီ…သိလာ…ကိုရယ်…ကို့ကိုအရမ်းချစ်တယ်ကွာ….ဒီနေ့တနေ့လုံး မေဇင့်အနားမှာ ကိုငြိမ်းနေပေးနိုင်မလား…ဟင်း..ကိုငြိမ်း…ကိုအောင်မင်းက မနက်ဖြန်မှမန္တလေးက ပြန်ရောက်မှာ ဒီနေ့တနေ့လုံးရော တညလုံးပါ မေဇင်ကိုငြိမ်းကို ချစ်ပါရစေ..ကွာ”။ မေဇင့် အဖုတ်ကိုကိုင်ထားသော လက်ကို ကိုငြိမ်းပြန်ဆွဲ ယူလိုက်ပြီး …လက်တွင်ပေနေသော သုတ်ရည်နှင့်ချော်ဆီများရောနောနေသော မေဇင့်၏ အဖုတ်ရည်များကို လျှာနှင့်ယက်ရင်းက“အင်..ကိုဒီနေ့ မေဇင့်အိမ်မှာ အချိန်ကုန်ဖို့တော့ စိတ်မကူးထားဘူး…ဒါပေမဲ့ ကို မေဇင့်ကိုမငြင်းတော့ပါဘူး…ကိုလဲ မေ့ကိုချစ်လို့မဝသေးဘူး…ဟဲဟဲ” လက်ချောင်များရှိ မေဇင်၏ သုတ်ရည်များကို ယက်နေရင်းစကားပြောနေသော ကိုငြိမ်း အမူအရာကို မေဇင် ကြည့်ရင်မှ ရင်ထဲတွင် တဏှာ မီးများပြန်လဲလောက်ကျွမ်းလို့ လာပါတယ်။
မေဇင့်အဖို့ တခါပြီးသွားတာတောင် ၁မိနစ် မပြည့် သေးဘူးထပ်ပြီးတောင်းနေတော့ တော်တော် နှာကြီးတဲ့မိန်းမလို့ ကိုငြိမ်းယူဆမိရင်ယူဆမိပါမယ်ဒါမေမဲ့ သူမ ရဲ့နှစ်န့ခဲ ျည်လို့ ကြာအောင် ပြည့်စုံမှုမရှိတ့ ဲသူတယောက်အနေနဲ့ဘားမှပြောစရာမရှိပါဘူးတာဘယ်သူ့အပြစ်လဲ …လင်တော်မောင်များရဲ့ အပြစ်ပဲမဟုတ်ဘူးလာ….ဒါန့ကဲ ိုငြိမ်းလက်များကို လျှ ာဖြင့်ယက်နေရင်း မေဇင့် မျက်နှာကို တည်ကြည်သောမျက်လုံးများဖြင့် တည့်တည့်ကြည့်ရင်း…။ ကို တခုပြောချင်တယ် မေ…ဒီလိုပဲ ကိုအောင်မင်းက ဆက်ပြီးမေ့ကိုနားမလဲနိုင်သေးဘူးဆိုရင် ကိုမေ့နားမှာအချိန်ပြည့် တာဝန်ယူပေးချင်တယ်ကွာ…နော်” ” ဒီလောက်ချောပြီး အရသာရှိတဲ့မိန်းမကို သူမို့လို့ဂရုမစိုက်တယ်…”ကိုငြိမ်း မြေခွေးအပြုံးတချက်ပြုံးရင်း မေဇင့်အား ပြောရာ…“အို..ကိုငြိမ်းရယ် အဲဒီလူကြီးမေဇင်ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ဒီတသက်သိနိုင်တော့မယ်မထင်ဘူးခစ်..ခစ်..”ကိလေသ မာယာဖြင့် ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းပြီး လမ်းဘေး အပြတ်မယ်တို့၏ကျေနပ်အားရသော အပြုံးတပွင့်ကိုပြုံးရင်..မေဇင်တယောက် သူကိုသူသဘောကျလို့တခစ်ခစ်နဲ့ရီနေတော့တယ်။
ရီနေရင်းက“သူမေဇင့် ကို ကိုငြိမ်းအခုလို ဖြည့်ဆည်းပေးပုံမျိုးနဲ့ မေဇင်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင်မှမေဇင့် အချစ်တွေသူ့အတွက်မရှိနိုင်တော့ ပါဘူး ကိုရယ်…မေဇင် ကို့ကိုအရမ်းချစ်နေမိပြီ..သိလား ကို”မေဇင် ၏ ချွဲပြစ်သော စကားများကို ကိုငြိမ်းနားထောင်နေရင်မှ မေဇင့်အဖုတ်အတွင်သို့ ပြန်နိုက်ကာ …အုံထနေသော အဖုတ်မွေးအုံအုံလေး အားဆွဲဆောင့်လိုက်သည်…။”အ….ကို ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ နာလိုက်တာကွာ….” ဟုမေဇင်ပြောနေရင်းက“မေ ပဲပြီးသေးတာ ကိုငြိမ်းကပြီးသေးတာမဟုတ်ဘူး …ကို မေ့ ကိုလုပ်ချင်တယ်ကွာ”မေဇင်တစ်ယောက် ကိုငြိမ်းစကားမဆုံးသေး ကိုငြိမ်းအုပ်မိုးထားသော ရင်ခွင်ထဲမှ ပြေးထွက်လိုက်ရင်ဆိုဖာရှိရာ သို့ တလှမ်းချင်းရှောက်သွားရာ…မေဇင့် လမ်းလျှောက်ပုံကို ကိုငြိမ်းချေဆုံးခေါင်းဆုံးမျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတက် လိုက့်ကြည့်နေလေရဲ့။ ခြေလှမ်းများကို တလမ်းချင်းလျှောက်လို့ဆိုဖာရှိရာသို့ သွားနေသော မေဇင့်လမ်းလျှောက်ပုံမှာ ကိုငြိမ်းအဖို့သွးပျက်မတတ် ဆွဲဆောင်မှုရှိသောကြောင့် ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကြီးများမှာ တဒုတ်ဒုတ် တဒုတ်ဒုတ်နှင့်….ရမ္မက်မီဖြင့် အပူပေးထားသော ကာမသွးများကလဲ ဆူပွတ်လို့နေတာပေါ့…ကိုငြိမ်းလဲ မျက်တောင်မခက်ပဲမေဇင့်နောက်ကျောအလှကို ငေးမောမှင်သက်မိနေရင်း မေဇင်မှာ အနည်းငယ်ဝသယောင်ရှိပေမဲ့…သာမန်ယောကျာ်းသား တယောက်အဖို့ အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ကိုလုံးအချိုးအစား ရှိသူလေးပါ…။
ဆိုဖာနားကိုရောက်သွားတော့ မေဇင်တယောက် ခါပေါ်ရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးအတွင်းသို့လက်ချောင်းလေးများထိုးချိတ်ကာ ဘောင်းဘီလေးကို တဖြည်းဖြည်းအောက်သို့ဆွဲ ချွတ်လိုက်တော့တယ်…ဖြူဖွေးနုအိနေသော ဖင်လုံးလုံးလေးသည် ကိုငြိမ်းမျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားအောင် လုပ်လိုက်သလို…ဘောင်းဘီးအား ချွတ်ပြီး ဆိုဖာရှိရာကိုလက်ထောက်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးအား ကိုငြိမ်းဘက်သို့ လဲ့ပေးပြီးကုန်းပေးထားတာကြောင့် ဖင်နှလုံးကြားမှ ဖုတ်မွေးများနှင့် ရောနေသော အဖုတ်ဖြူဖြူအတွင်းမှအနီရောင်အတွင်း နှုတ်ခမ်းသားများ ပွင့်အာရ်ျလားတော့တယ်။ကိုငြိမ်းလဲ မေဇင့် ဖင်ဖြူဖြူအနောက်သို့ ကပ်သွားပြီး ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ထိုးထောင်ထွက်နေသည့် …သူ၏လီးကြီးဖြင့် သွားထောက်ကာ စရ်ျ ညောင့်ပေးနေ၏ ။ လက်များကလဲ မေဇင့်အိကျႌအောက်သို့လျှိုလို့နို့သီးလုံးများအား အစုံလိုက်ဆွဲညစ်ကာ အနောက်မှတေ့ရင်း ပုံမှန်လေး ညောင့်ညောင့်လို့နေတော့ …မေဇင်ကလဲ သူ့ဖင်ကို ကိုငြိမ်းရဲ့ ညောင့်ချက်တွေ အတိုင်း ကော့ကော့လိုပေးနေလေရဲ့…အဲလို တယောက်ကိုတယောက် ကော့ရင်း ညောင့်ရင်းဖြင့် မေဇင် ကိုငြိမ်းဘက်သို့လဲ့ကာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်…။
မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်တွင် ထိုးထွက်နေသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးကို လက်ကလေးနဲ့တချိန်ထြဲပန်ပတွ်ပေးနေလေရ့…ဲ ပတွ်ပေးရင်းက ကိုငြိမ်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ရာသွေးကြောအမင်များဖြစ် အဖုဖု အထစ်ထစ် ညီညာပြန့်ပြူချင်းမရှိသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးသည် မေဇင့်မျက်နှာရှေ့တွင် တရမ်းရမ်းဖြစ်မှာန်ဖီနေတော့တယ်…မေဇင့် ပါစပ်အနည်းငယ်ဟသွားပြီးကိုငြိမ်းမျက်နှာလေးကို အံ့သြသော အမူအရာဖြင့်မော့ကြည့်ကာ။ ကိုရယ်…ကို့ပစ္စည်းကြီးက ကြီးလိုက်တာ ကိုအောင်မင်းပစ္စည်းနဲ့များ ရေနဲ့ဆီလိုကို ကွာတာပဲ…”ကိုငြိမ်းမေဇင့်ကို အပေါ်မှပြန်ပြုံးပြသည်…ကိုငြိမ်းကို ပါစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ ကြည့်ပြီးပြောနေသော မေဇင့် ပါစပ်ဟဟလေးသည် …ကိုငြိမ်းရ့လဲီးထိပ်ကိုအနမ်းလေးတချက်ပေးလိုက်စဉ်…“အို…မေရယ် အဲလိုလုပ်ဖို့မလိုပါဘူးကွာ…ထပါနော်..”မေဇင်ကကိုငြိမ်းကိုပြန်မော့ကြည့်ရ်ျ“ကို…မေဇင့်ကိုချစ်ရင်…အလဲ ိုစကားမပြောန့ကဲ ွာ…”ဟုကိုငြိမ်းကို ပြန်ပြောရင် လီးကြီအားပါစပ်ပေါက်ကျင်းကျင်းကလေးထဲသို့ အတင်းထိုးထည့်ကာ ကိုငြိမ်းကို ပလွေပါတော့တယ်….။
ကိုအောင်လဲမေဇင့်ဆုပ်ချက်တွေအောက်မှာမျက်ဖြူလေးဆိုက်ရင်းအား…အား…မေ…အားး….ရှီးး…အား..ရှီး..ကောင်း…လိုက်…တာမေရယ်…အား”ကိုငြိမ်းကောင်းကင်ဘုံရောက်နေသလားမှတ်တယ်.မေဇင်ကလဲ အောက်ကနေ တ.ပလတွ်ပလတွ်ပလပ်..ပလပ်နဲ့ ကြေးစား ဖာသည်လားအောင့်မေ့ရ အောင်ပလွေအတော်ထူးချွန်တဲ့သူပဲမေဇင်တယောက် မှုတ်ရင်းဆုပ်ရင်းကနေ အပေါ်ကိုမော့ကြည့်တော့ ကိုငြိမ်းအရမ်းကို ဖီလင်တွေယူရင်းမေဇင်ကို ကြည့်နေတယ်…မေဇင်လဲကိုငြိမ်းကိုဖာပြုံးလေးတချက်ပြန်ပြုံးပြရင်းနှစ်ယောက်သား အရမ်းကိုကောင်းလို့ ကမ္ဘာကြီးကိုမေ့နေကျတာပေါ့…ကိုငြိမ်းအတွေးထဲမှာတော့။ မေဇင်တယောက်ဒီလောက်ကောင်းအောင်ဘယ်လိုများသင်ယူ ထားသလဲပေါ့ကိုအောင်မင်းနဲ့တော့မဖြစ်နိုင်။တကယ်တော့ မေဇင် ယခုလို ပြုစုကျွမ်းကျင်နေခြင်းမှာ အိမ်မှာကိုအောင်မင်း ပန်းဆိုးတန်းက ဝယ်ဝယ်ပြီးကြည့်ကြည့်နေကျ အပြာဇာတ်လမ်းများရ့ ဲ ကျေးဇူးတွေလို့ ပြောရမယ်…“ အ..မေ…အား…မေဇင်…ကိုအရမ်းပြီးချင်နေပြီး…အ…အားးးးးးးးးးး” အနှစ်နှစ် အလလ စုထားသောကိုငြိမ်းရ့ ဲ သုတ်တွေ မေဇင့် ပါစပ်ထကဲ ို ရေပိုက်ခေါင်းဖွင့်ချလိုက် သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ပန်းထွက်ကုန်ပါရောလား…။
သုတ်ရည်တေနွ ှင့် ပြည့်နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ကြီး ဖောင်းကားလို့နေတော့တယ်…ကိုငြိမ်းလဲမေဇင့်ခေါင်းလေးကိုပွတ်လို့…“အွတ်..အင်းးးး.” ပါစပ်ထဲက သုတ်ရည်အားလုံး မေဇင်တယောက်မျိုချလိုက်ပါပြီ…ကိုငြိမ်းမေဇင်ကို အံ့သြ နေတော့တာပေါ့….
“မေ..ဘာလို့ မျိုချလိုက်တာလဲ မရနွ်မရှာနဲ့ ကွာ”မေဇင် ကိုငြိမ်းကိုဘာမှပြန်ပြောနေတော့ဘူး သူ့လုပ်ရက်ကို အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့ ပြုံးနေလေရဲ့…ကိုငြိမ်းမေဇင့်ခေါင်းကို အသာအယာလေးပွတ်ရင်း။ ဒီမနက်ကတော့ ဖြတ်တန်းခ့ ဲ ဖူးတ့ ဲ မနက်ခင်းတွေထဲမှာ ကျက်သရေအရှိဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံးမနက်လေးပဲမေ..” ဟု နှုတ်မှ ရေရွတ်ရင် မေဇင့် အပြုအစုပေါ် ကိုငြိမ်းတယောက်အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်လို့နေတာပေါ့..ဒူထောက်ထားသော မေဇင်တစ်ယောက် ပြန်ထရပ်ပြီး ကိုငြိမ်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်ကာ“ဒါပေမဲ့ မေ့အတကွ်တော့ မဟုတ်သေးဘူး” လို့ပြောရင်း ကိုငြိမ်းအိကျႌ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်းစဖြုတ်နေလေရဲ့။ကြယသ်ီးများဖြုတ်ပြီးသော ရှပ်အိကျီင်္က ို ချွတ်ရ်ျ စားပွဲပေါ်သို့ပြစ်တင်လိုက်ပြီး …ဒူဆစ်အထိကျွတ်ကျနေသော စတိုင်ပန်ကို ချေထောက်ဖြင့်ထိုးချွတ်ကာ ဘေးတနေရာသို့ ကန်ထုတ်လိုက်သည်။
ကိုငြိမ်လဲ မေဇင့်ကိုပြုံးကြည့်ရင်း“ဒီကောင်မလေးတော်တော် စိုး” လို့ပြောပြီး မေဇင့် ပါးလေးကို တချက်နမ်းလိုက်ပါတယ်အိကျီင်္ဗ လာဖြစ်နေသော ကိုငြိမ်း၏ ရင်အုပ်များ ဗိုက်သားရှိ အရစ်လိုက်အရစ်လိုက်ဖြစ် မာတောင်ကျစ်လစ်ပြီး ယောကျာ်းပြီသသော ဘဲလ်လီသားများကို ကြည့်ကာ မေဇင်တယောက် သဘောခွေ့ နေလေရဲ။ထိုက့သဲ ို ဘလဲ်လီသားများ ရင်အုပ်ကားကားများအရင်ကမရှိ ကိုငြိမ်း၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ အရင်ကဆိုခွေးပြစ်တ့တဲ ုတ်သာသာရယ်…။ နောက်ပိုင်အရက်ဖြတ်ပြီးတော့ ဂျင်မှာ အသဲအတန် တစ်နှစ်လောက်ကစားထားသဖြင့် အချိုးအစား အလွန်ကျနနေသည့် ဘော်ဒီ အလှကြီးကို မေဇင် သဘောကျလို့နေနိုင်တာပါ။ မေဇင်လဲ သူမအိကျီမျၤားကို စချွတ်နေရင်း…အတွေးတခုဝင်လာတယ်။“အော်…ငါချွတ်လိုက်လို့ တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားရင် ကိုငြိမ်းရှေ့ ရှက်စရာကြီး “ ဟု ရမ္မက်ကြားကအရှက်တရားတွေ ရနေဆိုပဲ။ အိကျီင်္လေးကို ချွတ်လို့ စားပွဲပေါ်သို့ ပြစ်တင်လိုက်တယ်။မေဇင် အနည်းငယ် စဉ်းစားရ်ျ စိတ်ထင့်နေသည်ကို ကိုငြိမ်းသတိထားမိလိုက်တော့ …မေဇင့် အနောက်သို့သွားပြီး မေဇင့်၏ပုခုံးများပေါ်သို့ လက်ကိုတင်ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ မေဇင်လဲ သူ့လက်များဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ခေါင်းကို လက်ပြန်လှန်းကိုင်ကာ အလွန်ဆွဲဆောင်အားကောင်းသော ပိုစက်ရှင် တခုကို အတူတူ ပိုစ့်ပေးလျက်သားဖြစ်နေကျတာပေါ့။
ကိုငြိမ်းလက်များမေဇင့်ပုခုံးပေါ်မှဖြည်းဖြည်းစင်းသွားပြီးနို့လုံးများနှားအရောက်တွင်တော့….လက်ချောင်လက်ထိပ်လေးများဖြင့်မေဇင့်နို့အုံ ဘေးခြမ်းများအား ဖွဖွကုတ်လို့ ပွတ်ဆွဲပေနေလေရဲ့…။ ဆက်ပြီး လက်များကိုဖြည်းဖြည်းလျှော့ချကာ မေဇင့် ခါးရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးများအတွင်းလက်နိုက်ကာ မေဇင့် ညဝတ်လေးကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်းလက်များ မေဇင့် ညဝတ်လေးကို အပေါ်မှ ညင်သာစွာ ဆွဲချနေရင်း…. သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် မေဇင့်လည်တိုင်လေးမှစလို့ ကျောပျင် တင်ပစုံးအထိတိုင်အောင် ဖွဖွလေး နမ်းကာဆင်းသွားပြီးဘောင်းဘီလေးကိုလဲ အောက်သို့ အဆုံးဆွခဲ ျကာ ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး သူနမ်းခဲ့တ့လမ်းကြောင်းအတိုင် နမ်းရင်းပြန်တက်သွာပြန်တယ်။ကိုငြိမ်း၏ ပူနွေးသောတံတွေးရည်များအရသာကို မေဇင်ခံစားရင်း…. အိမ်နံရံအားလက်ဖြင့်ထောက်ကာကိုငြိမ်း၏နှုတ်ခမ်းများ ကျောပြင်အတွင်းသို့ ဆူးဝင်သွားမတတ် ခက်ကြမ်းကြမ်းနမ်းစေလိုသည်ကိုအချက်ပြသောအနေဖြင့် ကိုငြိမ်း၏နှုတ်ခမ်းများကို သူမကျောပြင်နှင့်ပြန်ရ်ျတွန်းတွန်းပေးလို့နေတယ်။တဆက်တည်း မေဇင့်လက်များက သူမနို့နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ထားသော ကိုငြိမ်းလက်ပေါ်သို့ထပ်ရ်ျအုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး… သူမနို့ကိုသူမ အားရစွာ ညစ်ချေနေလေရဲ့…။
မေဇင့် ကျောပြင်ကို ကိုငြိမ်း ပုဇွန်တုတ်ကွေး ပုံအနေအထားမျိုးဖြစ်နောက်မှသိုင်းဖက်ထားပြီး….သူ့လိင်တံတဆာကြီးကိုလဲ မေဇင့် ဖင်နှလုံးကြားသို့ ထိုးထည့်ကာ ညောင့်ညောင့်လို့ ပေနေပါတော့တယ်။ကိုငြိမ်း တစ်ယောက် မေဇင့် စအိုန့ ဲ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် ပွတ်ဆွဲ ဆွဲရင်ကကိုငြိမ်းလိင်တံကြီးမှာ ပိုပိုပြီးတောင့်တင်းလာသည်ကို မေဇင့်သတိထားမိနေတယ်။
သူမလဲ အလိုက်သင့်ဖင်လုံးလုံးလေးကိုကိုငြိမ်းညောင့်နေသောစီးချက်အတိုင်ကာ့ကော့ပေးရင်းမျက်လုံးများကလဲမေးစင်းလို့ပေါ့။မေဇင့် တွင်းဝမှထွက်ယိုကျလာသော ချောဆီများ ဖြင့် ကိုငြိမ်းလီးကြီးမှာစိုရွှဲလို့နေတာပေါ့…ဒါနဲ့ လီးထိပ် ဒစ်လုံးကို အဖုတ်အကွေဲ ကြာင်းတိုင်း ဖြည်းဖြည်း စရ်ျ ကိုငြိမ်းချော့တွင်းနေစဉ်…“ကို…အ..ဖြည်းဖြည်းထ့ေဲ နာ် …ကို့ ပစ္စည်းကြီးက မေ အခုလက်ရှိသုံးနေတဲ့ …ကိုအောင်မြင့် ပစ္စည်းထက် ၅စ ၆ စ လောက်ပိုကြီးတယ်…ခစ်..ခစ်…မေဇင် လဲမလုပ်ရတာကြာပြီဆိုတော့လေ…ဖြည်းဖြည်းတွင်းနော် ကို“ဟုဆို ကာ ကိုငြိမ်းအားသမင်လည်ပြန်ကြည့်ရင်းက ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။ကိုငြိမ်း အသာအယာ ချော့လို့ တွင်းနေရာမှ ဖက်ကိုင်ထားသော သူ့လက်လေးများကို မေဇင့်နို့လုံးလေးများမှလွှတ်ကာ နောက်အနည်းငယ်ဆုပ်ပြီး မေဇင့်နောက်ပိုင်အလှကို အကဲခက်နေလေရဲ့…“အင်…ဟုတ်ပြီ ဝိတ်လဲတော်တော်ကျ သွားပြီ…ဖင်လုံးလေးတွေကလဲ လခြမ်းလေးတွေကျနေတာလှလိုက်တာ မေ ရယ်လို့ ကိုငြိမ်း စိတ်ထဲပြောနေမိသည်။
ကော့ထားတဲ့ မေဇင့် ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြူဖြူလေးများအတွင်းတွင် နီရဲရဲအတွင်းသားလေးများ ပြူထွက်နေသည်…ကိုငြိမ်းစိတ်တွေ လုံးဝထိန်းလို့မရတော့တဲ့ အဆုံးလီးကြီးအားလက်ဖြင့် ကိုင်ကာ မေဇင့် အဖုတ်ဝသို့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းထပ်သွင်းပြန်ရာမေဇင်လဲအလိုက်သင့်ပင် သူမဖင်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် ပြန်တွန်းပေး လိုက်၏ယောကျာ်းရှိသော်လည် လိင်တံသေးငယ်တဲ့ယောကျာ်းကြောင့်လား …လိင်ဆက်ဆံမှု သိပ်မရှိလို့လားမသိမေဇင့် အဖုတ်ဝသည် ကိုငြိမ်း၏ဒစ်ထိပ်လေးပင် ရှိသေးသည် အနည်းငယ်ကျပ်နေသဖြင့် ရှေ့ဆက်တွင်းရန်နဲနဲခက်လို့နေသည်….။
ကိုငြိမ်းဒစ်ကိုပြန်ထုတ်ပြီး ထပ်တခါ ပြန်သွင်းကြည့်တယ်..သွင်းလိုက်တိုင်း မေဇင့် ပါစပ်မှ တ ..အင်း..အင်းနဲ့နာကျင်လို့ အသံများထွက်ထွက်လာတယ်။.နောက်ဆုံး ကိုငြိမ်းတယောက်မေဇင့် နာကျင်မှုကိုမထောက်တော့ပဲတဆုံးစောင့်သွင်းလိုက်ရာ…“အား….ကို”ဟူသော မေဇင်၏ အော်သံသည် အိမ်ရှေ့လူသွားလမ်းကပင်ကြားနိုင်လောက်အောင်ပေါ်ထွက်လာတော့တယ်….ကိုငြိမ်းလီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပေးနေတော့ပြီး….ကိုငြိမ်းရဲ့ လိင်တံကြီးကတော့ဖြင့် မေဇင့်အဖုတ်နုင့် တိုင်းလုပ်ထားသလားအောင့်မေ့ရအောင် အဖုတ်နဲ့ တုတ်နဲ့ က အလွန့်ကိုလိုက်ဖက်ညီတယ်…ပြောရရင် ကွန်ဒုံးထဲ ဘယ်လိင်တံ စွပ်စွပ်ချောင်မနေပဲ ကျပ်ကျပ်လေး ကွက်တိဖြစ်နေသလိုပေါ့….။ မေဇင်တယောက် ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ကိုငြိမ်းလိင်တံကြီး အဖုတ်ထဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့အရသာကို မျက်လုံးလေး မိတ် ပါစပ်လေး ဟလို့ မိန့်မိန့်ကြီးခံစားနေပါရောလား….ဘယ်တုန်ကမှ မတွေ့ဖူးတဲ့လိုးစောင့်ချက်တွေ က မေဇင့်အဖို့ ကောင်းကင်ဘုံပဲရောက်နေလာ…ကမ္ဘာပဲပျက်နေလားမသိ…ဧည့်ခမ်းတခုလုံးတော့ မေဇင့်ညည်းညူသံ
အင်း….အင်း.ရှီး.အင်း….ကို.ချစ်တယ်….အင်း…အား…ကိုရယ်..ကောင်းတယ်….အင်း….အသံများနှင့်…” ဗလွတ် …ဗလွတ်..ပြွတ်ပြွတ်…”ဖြင့် အရည်များရွမ်းနေသော မေဇင့်အဖုတ်အပေါက်ဝလေးကို ကိုငြိမ်း ငပြဲ့ကီး ဝင်တိုင်း ထွတ်တိုင်း ထွတ်ထွတ်လာတဲ့ ကာမဆက်ရက်သံများဟာတအိမ်လုံး ညံစီလို့ကိုငြိမ်းပထမ မေဇင့်ကို ပုံမှန် အထုတ်အသွင်းလုပ်ရာမှ တဖြည်းဖြည်းအစွမ်းကုန်ကိုအားရပါးရဆောင့်လိုးတော့တယ်.မေဇင်လဲ လွှတ်လပ်စွာပဲ အော်ညည်းလိုက်တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်ဖြင့်နှစ်ယောက်သားပြည့်ဆုံးခြင်းရှိ ရာ ကာမပန်းတိုင်တို့တက်ညီလက်ညီချီတက်လို့ပေါ့…။
ဒီအချိန်ကိုအောင်မင်းများပြန်လာလို့ကတော့မတွေးရဲစရာ။“အားးအ.အားးးးး.” ဟူသောသံဆွဲလေးဖြင့်မေဇင့် အခေါင်းထဲတွင်မေဇင် ရေကန်ဖောက်ချလိုက်လေပြီး…ကိုငြိမ်းတော့မပြီးသေး ကိုငြိမ်းလဲအလွန်ပြီးချင်နေပြီ…“ဗကွ်..ဗကွ်…ဗကွ်..ဗကွ်…ဗကွ် “နဲ့ အရှိန်ကုန် မေဇင့်အားခါးမှ ကိုင်ကာ စောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဖြစ်လိုးရင်းလိုးရင်း”မေ…မေ..မေ…..အားးးးးးးးးးးးးးးးးး…အ…အ…..” ဆိုသော အက်သံရှရှလေးဖြစ် မေဇင့်အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်ပါရော …မေဇင်တယောက်မှီထားသောနံရံမှလွတ်ကာ ကိုငြိမ်း၏မထုတ်ရသေးသော လီးတန်းလန်းဖြစ် ဆိုဖာပေါ်သို့မှောက်ရက်လေးပြစ်လဲလိုက်သည်…ကိုငြိမ်းလဲ လီးတန်းလှန်းဖြစ် မေဇင့် အနောက်မှ တက်ရ်ျ မှောက်နေလိုက်တော့တယ်ချစ်သူနှစ်ဦး အစင်ပြေစွာပဲ တချိန်က အလွန်ရောက်လိုခဲ့သော ကာမပန်းတိုင်ကို အတူတူပျော်ရွှင်စွာနဲ့ရောက်ရှိလို့ သွားပါတယ်….
ကိုငြိမ်းကတော့ မှောက်လျက်အနေအထားနဲ့ မေဇင့် ကျောပြင်တွေလည်တိုင်လေးတွေ ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွလေးလိုက်နမ်းလို့ နေတယ်…မေဇင်ကလဲ လက်နောက်ပြန်ပြီးကိုငြိမ်းဆံပင်တွေကြားထဲ လက်ချောင်းလေးတွေထိုးထည့်ကာ ဆံပင်တွေကိုတယုတယ ပွတ်ပေးလို့နေလေရဲ့ .ကို …ကို့ကိုတော့ မေဇင်အရမ်းချစ်သွားပြီကွား …မေဇင့်ကို တသက်လုံး…ဒီလိုပဲချစ်ပေးပါလားကို…နော်”“မေ ရယ် ကိုအောင်မင်းသိတော့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…ဘာဖြစ်လဲ …သိတော့ သူ့ကို ကွဲပြီး ကို့ကိုယူလိုက်မှာပေါ့နတ်ဆိုး တကောင်၏ကျေနပ်နေသောအပြုံးလေးဖြင့် ကိုငြိမ်းအားပြောစဉ်တဖက် အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ကစ်ကစ်လေး တဝါးဝါး နဲ့ ငိုချလိုက်သောအသံထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
Zawgyi
ေမဇင္အဖုတ္ရည္႐ႊဲ
သူမရဲ႕ ႏုညံ့တဲ့ အသားအေရနဲ႔ မစိုစေလာက္အနည္းငယ္ဝေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတ့ ဲ ခႏၶာကိုအလွပိုင္ရွင္မိန္းမတေယာက္ေပါ့..။၁၅ေပါင္ခန႔္ ဝိတ္ခ်ထားၿပီးေဘာ္လ္ဒီကိုျပန္ထိန္းထားတာ မၾကာေသးပါဘူး။ ေမဇင္တေယာက္အေတာ္ေလးႀကိဳးစားလိုက္ရတာေပါ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ ဝိတ္ ၁ေပါင္ခ်ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကိုမလြဲတဲ့ ကိစၥပဲေလ…ေယာက်ာ္းလုပ္သူ ကိုေအာင္မင္းကေတာ့ ေမဇင့္ကို လိုက္လို႔ မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး …အရမ္းဝလာေတာ့ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ သိပ္မထိေရာက္သလို ျဖစ္ေနေရာကိုေအာင္မင္းဆိုတဲ့လူကအစားအေသာက္ကလဲက်ဴးတာကိုေပါင္၂၀၀ေလာက္ ခႏၶာကို အေလးခ်ိန္ရွိတဲ့ တကယ္ ဝက္ႀကီးပါ။ ဒါေပမဲ့ ေမဇင္ ကိုေအာင္မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲပါ ကိုေအာင္မင္းကလဲ ေမဇင့္ကိုခ်စ္ေနဆဲပါပဲ..တေယာက္ကိုေယာက္ေတာ့ သစၥာလုံး၀ မပ်က္ဖူးေသးတဲ့ တကယ္သာယာတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကိုပိုင္ဆိုင္တဲ့လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေပါ့အားကစားပုံမွန္လုပ္တဲ့ မေမဇင္ကေတာ့တေန႔တျခား ေသြးသားလည္ပတ္မႈေတြေကာင္း… ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္း နဲ႔ မိမိကိုကိုယ္ယုံၾကည္မႈေတြရွိၿပီးကို႔ကိုအပ်ိဳေလးတေယာက္လို သြက္လက္မႈေတြ ခံစားလာရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ။
ကိုေအာင္မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ပိုဝသထက္ျဝပီး အလုပ္တဖက္ နဲ႔ ေငြေနာက္ပဲလိုက္ေနေတာ့ ဖိအားေတြမ်ားလာတယ္….…ေနာက္အေရးႀကီးဆုံးတခုက သူ႔ဇနီးေခ်ာေလးအေပၚ လိင္ကိစၥမွာ ဆႏၵျပည့္ဝေအာင္ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အတကြ္ သူ႔ကိုသူ ေနာင္တလရဲ ေနေလရဲ႕..ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ေလး ကိုေအာင္မင္းခမ်ာသူ႔ကိုသူေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ပါ …စဥ္းစားၾကည့္ပါ မိန္းမဆိုတာမ်ိဳးကလဲ လင္ေယာက်ာ္းလုပ္တဲ့ လူကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ ဒီလို လိင္မႈကိစၥမွာ ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့ ေယာက်ာ္းတေယာက္ကိုဘယ္အတိုင္းအတာထိစိတ္ရွည္ ေပးႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုပါ။ ေမဇင္ခမ်ာ လိုေနတဲ့ ဆႏၵမီးႀကီးကိုမၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီးအရမ္းကို စိတ္ဒုကၡေတြ ေရာက္ေနရွာေတာ့တယ္။
ဒါကလဲ ေမဇင့္လိုမိန္းမတေယာက္ထဲ မဟုတ္ပါဘူး …အခုေခတ္ စီးပြားေရးဆိုတာကလဲ ကိုမွအၿပိဳင္ မက်ဲႏိုင္လ်င္အျမတ္အစြန္းဆိုတာကို႔အတြက္ က်န္ဖို႔မ မရွိတာ …လူတိုင္ ဒီလိုပဲ ေငြေနာက္ကိုလိုက္ေနရတာဘဲ..မလိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဒီလိုေခတ္ႀကီးထဲ အစစအရာရာ ျပည့္စုံတယ္လို႔ရွိမွာမဟုတ္ဘူးေလ.။လူေတြက ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္ႏိုင္ျခင္းကိုမရွိေတာ့ပါဘူး …ကိုအပါအဝင္ေပါ့…ဟီဟီဒါေပမဲ့ မိသားစုအတကြ္လဲ အခ်ိန္ေတာ့ ေပးက်ရမယ္ေလး။ ဒီလိုနဲ႔အတူတူေနလာတာႏွစ္ေတြလဲၾကာပါၿပီ….ကိုေအာင္မင္းဟာ ကုမၼဏီပိုင္သူေဌးပါတေန႔လုံး ကုမၼဏီ႐ုံးခန္းထဲထိုင္ၿပီး ညေန မွအိမ္ကိုျပန္ပါတယ္….မေမဇင္ ကေတာ့သူမသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရ႕ ဲ ၅ႏွစ္အရယြ္ ကေလးငယ္တဦးကိုထိန္းၿပီး အိမ္မွာပဲလုပ္စရာရွိသည္မ်ားကိုလုပ္ရင္းေန႔ရက္ေတကြ ို ျဖတ္တန္းေနတ့သဲ ူပါ။ေနာက္ၿပီး စာေရးဆရာမ တေယာက္ျဖစ္ဖို႔လဲအိမ္မက္ထားသူေပါ့…ကစ္ကစ္ကို သူ႔သားေလးတေယာက္လိုျပဳစုလို႔ ကစ္ကစ္အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာစာအုပ္ဖတ္.ေခြထိုင္ၾကည့္ကေလးကိုသူ႔အေဖအရင္းကယူထားတဲ့…..အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့..ေရွာ့ပင္ထြက္..အလွျပင္ဆိုင္သြား..ဒါေတြလုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ ကိုေအာင္မင္းကသူ႔မိန္းမကိုလိုေလသင္းမရွိေအာင္ထားတာေပါ့။
သူမ်ားကေလးကို ထိန္းေပးရတာကလဲေမဇင္အတြက္ျပသနာမဟုတ္ပါဘူး…ဘာလို႔ဆို ေမဇင္တို႔ လင္မယား ကေလးမရဘူးေလ ေမဇင္ပဲလိုတာလား ကိုေအာင္မင္းပဲ ခြၽတ္႐ႊန္းေနတာလာ မေျပာတတ္…ဒါေပမဲ့လင္မယားသက္တန္း၅ႏွစ္၆ႏွစ္အတငြ္း ေမဇင္ ကိုဝန္လုံးဝမရခ့ဖဲ ူးဘူး…ကစ္ကစ္ေလးကလဲ တျခားသူကေလးေတာ့ မဟတု္ပါဘူးသူငယ္ငယ္ကေနတကၠသလိုေရာက္တ့အဲ ထိ ေဘာ္ေဘာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သလိုအခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းႀလဲဖစ္တဲ့တင္ေထြးငယ္ရ႕ကဲ ေလးပါ။တင္ေထြးငယ္ဟာဒီကေလးေမြးၿပီး၂ႏွစ္ေလာက္ပဲရိွအုံးမယ္ရင္သားကင္ဆာနဲ႔ ဆုံးပါးသြာ းရွာတယ္။ ကစ္ကစ္ကိုသူတို႔လင္မယားေမြးစားဖို႔ ဖေအျဖစ္သူ ကိုၿငိမ္းဝင္းကိုေျပာၾကည့္ဖူးပါတယ္…ဒါေမမ့ ဲ ကို ၿငိမ္းဝင္းလုံး၀ လက္မခံပါဘူး။ ဒီကေလးမွာ တင္ေထြးငယ္ရဲ႕အေင့အြ သက္ေတ ြ အမ်ားႀကီးပါေနတယ္ေတာ့ကာကြၽန္ေတာ့ကေလးကို အေမြစားအေမြခံအပိုင္ေမြးစားခိုင္းဖို႔ဆိုတာလုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အေျဖကို ပဲသူတို႔ရပါတယ္ ။
ဒါကလဲဟုတ္တယ္ကစ္ကစ္ရ႕မဲ ်က္ႏွာေပါက္ အသားအေရဟာမတင္ေထြးငယ္နဲ႔ တေထရာထဲရယ္ …ကိုၿငိမ္းဝင္းဆိုတဲ့လူကမိန္းမကိုအလႏြ္ခ်စ္တတ္တ့လဲ ူပါ။ ေျပာတာေျပာတာပါ ဒီကေလးက မေမဇင္တို႔အိမ္မွာပဲ ၁၂လလုံး ေန႔တိုင္အျမရဲ ွိေနတာပ…ဲ ကေလးအေဖျဖစ္တဲ့ ကိုၿငိမ္းဝင္း တေယာက္ တင္ေထြးၾကည္ဆုံးသြားကတဲ့ကအရက္ေတြအလြန္အကြၽံေသာက္ၿပီး အရက္သမားလုံးလုံးျဖစ္လို႔ေနေလရဲ႕ ။ မိန္းမကို အလြန္ခ်စ္တဲ့လူဆိုေတာ့လဲ တသက္လုံးဆုံးရႈံးလိုက္ရၿပီဆိုတဲ့ အသိႀကီးကို ကိုၿငိမ္းဝင္တေယာက္ မခံစားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ဒီလိုေတြျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားေတာ့ ..ကို႔ကိုယ္ကို ျပန္အေရာင္တင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာကိုစဥ္းစာမိသြားခ့တဲ ယ္ ..လူေကာင္းျပန္ျဖစ္ခ်င္လာတာကလဲ သူ႔သမီးေလးကစ္ကစ္ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရမွာပဲ။ဟုတ္တယ္ေလး သူ႔မွာသမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိေသးတဲ့ဟာ…သူမကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမယ္..လူအမ်ားၾကားမွာ ကို႔သမီးလူရာဝင္ အဆင့္အတန္းရွိေအာင္ ထားဖို႔ဆိုရင္ ဒီပုံဆံနဲ႔သူ႔သမီးကိုအမ်ားက့ရဲ ဲ့မွာေပါ့။ သူ႔ဒီလိုစိတ္ဓာတ္က်ပုံမ်ိဳးနဲ႔ ..ဘယ္လလို ုပ္ဒါေတြလုပ္ႏိုင္မလဲ။
ကိုၿငိမ္းဝင္အရက္အလြန္အကြၽံေသာက္ၿပီး ေပေတေနလို႔ သူ႔စီးပြားေရးကိုေတာ့ မထိခိုက္ခဲ့ပါဘူး။ကိုၿငိမ္းဝင္ဟာအေတာ္ေလးခ်မ္းသာတ့ ဲ မိသားစုမွ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ သူေဌးသားေပါ့ ။ သူဒီလို႔ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးကိုအရက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနခ့ေဲ ပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ ၾကယြ္ဝမႈကေတာ့ အပ်ိဳေရေတာင္မပ်က္ဘူးေပါ့ေလ…ေနာင္တရခ်ိန္ေစာတယ္လို႔ေျပာရမွာပဲ ကိုၿငိမ္းဝင္း သူ႔ကိုသူျပဳျပင္နိင္ခဲ့ပါတယ္။ ေမဇင္တို႔လင္မယားကလဲအၿမဲလို ဆုံးမ တိုက္တြန္းေနေတာ့ …အေကာင္းျပန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရေတာ့တာေပါ့။ဒီလိုနဲ႔ ေမဇင္နဲ႔ကိုၿငိမ္းဝင္းတို႔ ၾကားမွာ ဘာမွမရွိပါဘူး …တေယာက္အတြင္းကိစၥ တေယာက္သိဆိုေတာ့ …တဦးေပၚတဦးလဲနားလမဲ ႈေတအြ လႏြ္ရွိတ့ ဲ မိတ္ေဆအြ ဆင့္ ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့တေယာက္ေသာသူကေတာ့။ကိုေအာင္မင္းတေယာက္ကေတာ့ တေန႔ထက္တေန႔ သူ႔အိမ္နဲ႔အလွန္းေဝးလို႔လာပါတယ္။
ကုမၼဏီကိစၥန႔ ဲ ခရီးေတြဆက္တိုက္ဆိုသလို ထြက္ရေတာ့တာပဲ ။တည…ညလယ္ယံႀကီးမွာ ေမဇင္ တေယာက္အိမ္မက္မက္ေနရင္းက ႐ုတ္တရက္ ေငါက္ကနဲထထိုင္ေနပါတယ္…ေဘးၾကည့္ေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာင္မင္းတေယာက္ ဆင္ေအာ္မႏိုးကုလားေသ ကုလားေမာအိပ္ေနေလရ႕။ဲ သူမဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို လင္ေတာ္ေမာင္တေယာက္ ဘယလ္ ိုမွသိႏိုင္မယ္မထင္ဘူး…ေဒါသကလဲထြက္ ရမၼက္စိတ္ေတြကလဲပူေလာင္နဲ႔ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညနက္ႀကီးထဲမွာ အသက္ရႉႏႈန္းေတြကလတဲ ျဖည္းျဖည္းျႏဲ့မန္လာလို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေမဇင့္အျဖစ္ကို တေလာကလုံးက သိဖို႔ေနေနသာသာေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့ လင္ေယက်ာ္းကေတာင္မသိရွာဘူး။ ဒါကို ေမဇင္ ဝမ္းလဲဝမ္းနည္း ကို႔အျဖစ္ကိုလဲသနားႏွာမွတ္သံက တရႉရႉန႔ ဲ သနားစရာ သတၱဝါမေလးကိုျဖစ္လို႔…
လင္ေတာ္ေမာင္ကို ႏိုးလို႔ေမဇင့္ကိုလုပ္ပါအုံးကိုရယ္လို႔ ေျပာရေအာင္ကလဲမဟုတ္ေသး…ဒါနဲ႔ ကို႔ဟာကိုယ္ပဲၿပီးေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီးစိတ္ဆုံးျဖတ္ကား အိပ္ယာေပၚျပန္လဲခ်လိုက္ပါတယ္…လက္တဖက္ကို ညဝတ္အိက်ႌအပါးေလးသာဖုံးထားတဲ့ညာဖက္ႏို႔အုံေလးကို ဖြဖြညစ္ရင္း ညဝတ္စကပ္ပါးေလးေအာက္က။ရမၼက္ အရွိန္ေၾကာင့္ ေခ်ာ္ဆီအရည္ၾကည္ေလးေတြထြက္ၿပီး စိုစြတ္လို႔ေနတဲ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးရွိရာကို က်န္လက္တဖက္ကႏိုက္ထည့္ၿပီး အေပၚေအာက္ဘယ္ညာ ျဖည္းျဖည္းေလးဆြဲပြတ္လိုက္ အရမ္းဖိၿပီးပြတ္လိုက္နဲ႔ …တခ်ိန္ကိုေအာင္မင္းစြမ္းခ့ခဲ ်ိန္က ယုယမႈေတကြ ို အ႐ုံျပဳလို႔ ကာမဆႏၵရဲ႕ လမ္းဆုံးပန္းတိုင္ကို တေယာက္ထဲႀကိဳးစားလို႔ ခ်ီတက္ေနရွာေတာ့တယ္..။
အင္း…အင္း ဆိုတဲ့ အသံတဲတဲေလးကိုေတာ့ သူကိုတိုင္ကလြဲၿပီးဘယ္သူမွၾကားႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး….အလြန္ညင္သာၿပီး ျဖည္းညင္းတဲ့ စီးခ်က္ေတြနဲ႔ သူမတစ္ေယာက္ထဲႀကိဳးးစာလို႔ ..ေျဖသိပ္ေနရရွာတာပါ။ “ အင္း….အင္း…ဟင့္…အင္း..” ဆိုၿပီး အသံ ေဗာ္လြန္းေလးတျဖည္းျဖည္းတက္လာၿပီး အင္းးးးးးးးဆိုတဲ့ သံဆြဲေလး နဲ႔ ႐ုတ္တရက္ ေမဇင္တေယာက္ၿငိမ္က်သြားေတာ့တယ္…။သူမၿပီးသြားပါၿပီ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမသားတေယာက္အဖို႔လင္ေတာ္ေမာင္ေဘးနားမွာရွိလ်က္န႔ ဲ မွန္းၿပီး စိတ္ကူးနဲ႔ ေျဖသိမ့္လိုက္ရတဲ့ သူမရဲ႕ ေျဖသိမ့္မႈဟာဘယ္ေလာက္ထိ ျပည့္ဆုံခ်င္းရွိမွာသတ့လဲ ။ဲ ဒီလိုန႔မဲ နက္ မိုးလင္းလို႔ တခါအလင္းေရာက္ၿခဲပန္ပါၿပီ …
ေမဇင့္ မ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္လ်က္နဲ႔ကိုေအာင္မင္းကို လွန္းဖက္လိုက္ပါတယ္။ ဘာမွမရွိပါဘူး ကိုေအာင္မင္းအိပ္တဲ့ဖက္ျခမ္းကေစာင္ေလးကိုပဲသြားကိုင္မိလိုက္ပါတယ္… ကိုေအာင္မင္း ထသြားပါၿပီ။ဒါနဲ႔ မ်က္လုံးေလးဖြင့္လို ေခါင္းရင္းကစာၾကည့္စာပြကဲ ကိုေအာင္မင္း ထာခ့တဲ့ ဲစာတိုေလးကိုလွန္းယူၿပီးဖတ္ၾကည္လိုက္တယ္“ေမ ကိုဒီေန႔မႏၲေလးကိုသြားလိုက္ၿပီ..မနက္ျဖန္ျပန္လာမယ္…ခ်စ္တဲ့ ကိုေအာင္” ကိုေအာင္မင္း တေယာက္အလုပ္ကိစၥနဲ႔မန္းေလးကို သြာ းပါၿပီ ။ ထူးျခားမႈမရွိတဲ့ ေန႔တေန႔ကို ထပ္ၿပီးျဖတ္တန္းရအုံးမွာပဲ ဆိုတဲ့ အေတြးေလးေတြးရင္ျပန္ေမးဆက္ဖို႔ မ်က္လုံးေတြျပန္မွိတ္ၿပီး ခဏမွာပဲ….စာၾကည္စာပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ သူမဖုန္းေလးတုံခါလာေတာ့တယ္…. သီခ်င္သံေတြ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလို႔ေပါ့။
ဒါနဲ႔ ဖုန္းကိုေကာက္ယူၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းစီကဖုန္းေလးဝင္ေနတာပါ။ ကစ္ကစ္ေလးကို မေမဇင္စီလာထားဖို႔ဖုန္းလွန္းဆက္တယ္စိုတာ ေမဇင္သိလိုက္ပါၿပီ..“ ေမာနင္း ..ကိုၿငိမ္း…ကေလးလာထားေတာ့မလို႔လာ”“ဟုတ္တယ္ ေမဇင္ …ကေလးက အခုအိပ္ေပ်ာ္ေနေသးတယ္သိလာ။အဲဒါအကိုခ်ီလာလိုက္မယ္…ေမဇင္ေကာ ႏိုးေသးရ႕လဲ ာ ..အေနာက္ရွက္မ်ား ျဖစ္သြားလား..မသိဘူးေမဇင္ေရ…”“ အို႔….မျဖစ္ပါဘူး ကိုၿငိမ္းရယ္ ေမဇင္ထေနပါၿပီ ..ေခၚလာခဲ့လိုက္ပါ”“ဒါဆို ကိုလာၿပီေနာ္ ..ေမဇင္” ကိုၿငိမ္းဝင္း ကေတာ့ ေမဇင္နဲ႔ စကားေျပာရင္းအၿမဲ ႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ်ျမဴးျမဴးႂကြႂကြပဲျပန္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ေမဇင္လဲ အိပ္ရာေပၚက အလူးအလထဲ ညဝတ္အိက်ႌနဲ႔ ဆကပ္တိုကို ကြင္းလုံးပုံခြၽတ္လို႔ကိုလုံးတီန႔ဘဲ ာဝတ္ရမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားရင္း အဝတ္ ဗီ႐ိုကို ေမြေနပါေတာ့တယ္။ ဆကပ္တို အိက်ႌပါးန႔ေဲ တာ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းကို ထြက္ေတြ႕ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ ဒါေၾကာင့္ ညဝတ္ ပဂ်ားမတ္စ္အေပၚေအာက္စင္တူေကာက္ဝတ္လိုက္ပါေရာ…မၾကာဘူး အိမ္ေရွ႕ ဘဲလ္တီးသံၾကားလို႔ အိမ္ေအာက္အေျပးစင္းၿပီး တံခါးဆြဲဖြင့္ လိုက္ေတာ့ …ကိုၿငိမ္းဝင္းနဲ႔သူ႔လက္ေပၚအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကစ္ကစ္တို႔ေရာက္ေနက်ပါၿပီ။ကိုၿငိမ္းဝင္နဲ႔ ကစ္ကစ္ကိုၿပဳံးျပလို႔ႏႈတ္ဆက္ႀကိဳေနရင္းက ေမဇင္တေယာက္ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ေတြေတြႀကီးၾကည့္ၿပီးမွင္သက္မိေနပါတယ္။ဒါကိုကိုၿငိမ္းဝင္းက “ ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းတို႔ ဘာမ်ားျဖစ္လို႔ လဲ..ဘာမ်ားလိုအပ္ေနလို႔လဲမသိဘူးေနာ္”ကိုၿငိမ္းဝင္လ ဲ ေမဇင္ သူန႔ကဲ ေလးကို ဆူးဆိုက္ၾကည့္ေနတာကို သတိထားမိၿပီး …သူတို႔ဘာမ်ားလိုအပ္ေနသေလဲ ပါ့…ေမဇင္တလ့ ဲ ကို႔ကိုယက္ ိုတလဲ့ ျျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ဒါနဲ႔ ေမဇင္ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး“ ေအာ္…ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကိုၿငိမ္း လာလာအိမ္ထဲဝင္”ကေလးကို ေမဇင္ လက္လြဲယူလိုက္ၿပီး …အိပ္ခန္းထဲရွိ ကုေလးပုခက္မွာ သြားသိပ္ထားလိုက္တယ္။ေမဇင္အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ …ကိုၿငိမ္းဝင္းဆိုဖာေပၚထိုင္ေနရင္းကေန ေမဇင္မ်က္ႏွာကိုၾကည္ၿပီး“ ေမဇင္အခုမွထတာလာ…ဒါမွမဟုတ္ေနမေကာင္းဘူးလာ”“ ေနမေကာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကိုၿငိမ္း …နဲနဲ အားေပ်ာ့သလို အားမရွိသလို တမ်ိဳးေလးျဖစ္ေနတာ…အဲလိုႀကီး အားမရွိတာလဲမဟုတ္ဘူး…ဘယ္လိုေျပာရမလဲ…ခစ္ခစ္” ရီရင္းျပန္ေျဖသည္သူမဘာျဖစ္ေနသည္ကို…သူမမွလြဲရ္် ကိုၿငိမ္းေဝ သိႏိုင္မယ္မထင္ဘူး…။ဒီလိုနဲ႔ႏွစ္ေယာက္သားေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ..ရီလိုက္က်ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေခတၱတိတ္ဆိတ္ သြားက်တာပဲ…ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ အေစာ ႐ႊင္ပ်ေနေသာမ်က္ႏွာမွာ ႐ုတ္တရက္ ညိဳးက်သြားၿပီး ၾကမ္းပ်င္ကိုငုံ႔ၾကည့္ေနေနေတာ့…ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းဝင္ ကိုတခ်က္အကဲခက္ကာ ဆုပ္ထားတဲ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းလက္မ်ားကို သူမလက္ႏုႏုေလးျဖင့္ ညင္သာစြာ အုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။
“ ကိုၿငိမ္း မေန႔က ေထြး ငယ္ဆုံးတာ ၅ႏွစ္ျပည့္တ့ေဲ န႔ေနာ္”“ ဟုတ္တယ္ ေမဇင္” ကိုၿငိမ္းျပန္ေျဖသည္“ကိုၿငိမ္းဒီလို လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ ကစ္ကစ္ကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစုေပးေနတဲ့ အတြက္ ေထြးငယ္ ကိုၿငိမ္းကိုတမလြန္ကေန ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ ကိုၿငိမ္းရယ္..ဝမ္းမနဲပါနဲ႔ေနာ္..ကိုၿငိမ္း” ဟု တိုးတိတ္ညင္သာသည့္ေလသံျဖင့္ကိုၿငိမ္း၏ သနားဖြယ္ေကာင္းေသာမ်က္ဝန္းအစုံကို ေမဇင္ဆိုက္ၾကည့္ကာ ကိုၿငိမ္း၏လက္မ်ားကိုသူမလက္ႏုႏုေလးမ်ားျဖစ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ႏွစ္သိမ့္စကားေျပာလို႔ ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းကို အားေပးေနရွာတယ္ …။
သူမမ်က္ဝန္းမ်ားမွလဲ မ်က္ရည္ပူမ်ား ပါးျပင္ထက္သို႔ စီးလို႔ တေယာက္ကိုတေယာက္သနားျခင္းနာလည္မႈတို႔ႏွင့္အတူႏွစ္ေယာက္ သား မျမင္ရမၾကားရတဲ့ အေပးအယူေတြ ခ်ိန္ၿငိေနသေယာင္…..ေန႔စဥ္ေတြ႕ေနရေသာ ေမဇင့္ အျဖစ္ေလးကို ကိုၿငိမ္းဝင္း ေကာင္းေကာင္းသိတလို…ကိုၿငိမ္းဘယ္လိုေတြခံစားေနရလို႔ ဘာေတြကိုေတာင္းတေနသလဲဆိုတာကိုလဲ ကိုၿငိမ္း၏ဘဝအစအဆုံး ကို သိေသာ ေမဇင္ကလဲေကာင္းေကာင္းသိတယ္….ဒါေၾကာင့္ အခုလို စိတ္ကြယ္ရာမွာ နားလဲမႈေတြ အျပန္အလွန္ေပးေနတဲ့ ဖိုမႏွစ္ ဦးတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဘူတာဟာဘယ္မွာဆိုက္မလဲလို႔ ထင္လဲ။ဒါကိုလဲသူတို႔ႏွစ္ဦး သိၿပီးသားပဲေလ…ေတြးၾကည့္စရာမလိုေတာ့ပါ ဘူး…ဟုတ္တယ္မလား ။ ကိုၿငိမ္းလဲ ေမဇင္ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ဖြားႏွစ္ဖက္ကို လႊတ္ၿပီး ေမဇင့္ လက္ေလးမ်ားအေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းအုပ္ကိုင္လို႔ ေမဇင္မ်က္ႏွာနားသို႔ သူ႔မ်က္ႏွာကို တိုးကပ္သြားလိုက္ၿပီး…အနည္ငယ္တုန္ရီေနေသာေလသံျဖင့္ကိုၿငိမ္း ဝင္းကိုၿငိမ္းရင္ထဲကစကားတခုေလာက္ေျပာပါရေစေမဇင္ ကိုေအာင္မင္းက ေမဇင့္ကို ဂ႐ုစိုက္ရဲ႕လား..ဟင္…ေမဇင္ဘာေတြ လိုအပ္ေနတာလဲဆိုတာ ကိုၿငိမ္းေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ ေမဇင္ရယ္…သူမျဖည့္စီးႏိုင္ရင္းကြွ်န္ေတာ္ အဲဒီတာဝန္ေလးကို ယူပါ ရေစ ..ေမဇင္…ေနာ္…ခြင့္ျပဳပါဗ်ာ။ ေမဇင္ ေခါင္းေလးငုတ္သြားၿပီး“ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုၿငိမ္းရယ္….ကိုေအာင္မင္းကေလ အခုဆိုရင္ ေမဇင့္ကို ရွိေသးတယ္လို႔ေတာင္ထင္ေသးရ႕လဲ ားမသိဘူး…အခ်ိန္ျပည့္ ကုမၼဏီကိစၥဆိုၿပီး ခရီးခဏခဏထြက္ေန ေတာ့တာပဲ…သူ အလုပ္ႀကိဳးစားလို႔ ေငြေတြအမ်ားႀကီးရတာကို ေမဇင္မမွတ္ေမာဘူးဒါကိုလဲသူသိတယ္ဟင္း..ဟင့္..႐ြတ္ဟင့္” ခံစားေနရသည္မ်ား ကို ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လို႔လာေတာ့တယ္..ေျပာရင္နဲ႔မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာပါေတာ့တယ္။
ေမဇင့္မ်က္ရည္ေတြကို ကိုၿငိမ္းလက္မ်ားျဖင့္ ပါးေပၚမွ သုတ္ခ်ေပးလိုက္ရင္း….ေမဇင္ကလဲ အလိုက္သင့္ေလးကိုၿငိမ္းပုခုံးေပၚကို ေခါင္းေလးမွီထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ကိုၿငိမ္းပုခုံးေပၚေမဇင္ မွီလိုက္ေတာ့ ေမဇင့္ ညဝတ္အက်ႌပါးပါး ရင္ဟိုက္ေလးမွ ေမဇင့္ႏို႔ ေလးမ်ားကိုကိုၿငိမ္းျမင္ေနရသည္….ေမဇင့္ အသက္ရႉသံႏွင့္အတူ ႏို႔ေလးမ်ားက ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လိုက္နဲ႔ အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္း ၿပီးကိုင္လို႔ အရမ္းေကာင္းမွာပဲလို႔ ကိုၿငိမ္းၾကည့္ရင္းေတြးေနမိတာေပါ့။ကိုၿငိမ္းကို႔ကိုယ္ျပန္ထိန္းၿပီး သူအခုေတြးေန ဖီလင္ယူေနတဲ့ အရာေတြကို ေခါင္းထဲကထုတ္ျပစ္လိုက္ခ်င္ခ့တဲ ယ္….. မိန္းမ ဆိုတ့အဲ ရာန႔ ဲ ႏွစ္န႔ခဲ ်ီလို႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ ေတာ့ ဒီလိုလွပၿပီးကာမပိုင္လင္ေယာက်ာ္းရွိတ့ ဲ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို လြန္ဆန္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ ပထမဘာလုပ္ရ မွန္းမသိခင္ သူလုံး၀ သိလိုက္တာ တခုကေတာ့ သူစၿပီးစီးေက်ာ္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့….ျပည့္စုံျခင္းအထြတ္အထိပ္ကို မရမက။အမိ အရ လွန္းယူလိုျခင္းဆႏၵ အလြန္ျပင္းပ်ေနတဲ့အိမ္ေထာင္တည္မိန္းမ ေမဇင္အဖို႔ေတာ့ ဘာကိုမွ ဆင္ေျခ ထိန္းကြပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ ပါဘူး…ဘယ္ေလာက္အားျပင္းတဲ့ အသိတရားပဲ ျပန္ဝင္လာပါေစ ေမဇင္ေနာက္ဆုတ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ….သူမ ထိုအရာကိုျပဳလုပ္ ဖို႔ ေသခ်ာ စဥ္းစာၿပီး ျဖစ္ေတာ့ ရပ္တန႔္ျပစ္ဖို႔ ဆိုတာ ေမဇင့္ အတြက္ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တ့ ဲ အဓိပါယ္မ့ ဲ စကားတခြန္းျဖစ္သြားမွာပါ…။
သူမလက္ေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းထိကပ္လို႔ ေႏြးေထြးမႈေတြေပးေနတဲ့ ကိုၿငိမ္း ရဲ႕အသက္ရႉသံ ရင္ခုန္သံေတြကေန တဆင့္ ကိုၿငိမ္းစိတ္ေတြအရမ္းလုပ္ရွားေနတယ္ ဆိုတာကိုေမဇင္လဲသိေနတယ္…။ ေမဇင့္ ေသြးခုန္ႏႈန္းေတြ ပိုျမန္လာလို႔ အသက္ရႉသံေတြဟာလဲပိုၾကမ္းတမ္းလာေနတာကို ကိုၿငိမ္းထိေတြ႕ ခံစားေနရင္းက …ခႏၶာကိုယ္ ပူးကပ္ထားလို႔တေယာက္ကိုတေယာက္ဘယ္ေလာက္လိုအပ္ေနက်တယ္ဆိုတာကို ပိုပိုၿပီးသိရွိလာသလို ခံစားေနရတဲ့ေမဇင္န႔ ဲ ကိုၿငိမ္း…။သူတို႔ႏွစ္ဦးျဖစ္ေနပုံက ဒိုင္နမိုက္ေတြ အျပည့္ထည့္ထားတဲ့ ဂိုေတာင္တစ္လုံး ေဖာက္ခြဲျဖစ္ဖို႔……တရႉးရႉးန႔ေဲ လာင္ကြၽမ္းရင္း ဂိုေတာင္ရွိရာကို သြားေနတဲ့ စနစ္တံတေခ်ာင္းလိုေပါ့…သာမႏ္ုထက္ ပိုလႏြ္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳးကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ခံစားထိေတြ႕မိေနက်ေတာ့ ေမဇင္အတြက္ေရွ႕တလမ္းဆက္တိးုဖို႔ သတၱိေတြ ပိုရွိလာေအာင္ လုံ႔ေဆာ္ေပးလိုက္တလိုျဖစ္သြားေတာ့တယ္…။
ဒီလိုနဲ႔ ေမဇင္တေယာက္ ကိုၿငိမ္းရ႕လဲ က္ေတြကို ကိုင္ထားရာက ျဖဳတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေဖာင္းၿပီးအေပၚကိုေထာင္တက္ေနေသာ ေဘာင္ဘီဂြၾကားရွိ ကိုၿငိမ္း၏ လိင္တံႀကီးကို အလိုလို အေပၚမွအုပ္ကိုင္ၿပီးသားျဖစ္ေနေတာ့တယ္… ေဘာင္းဘီအေပၚမွ မျမင္ဖူးေသးေသာ ကိုၿငိမ္း၏ သတၱဝါေလးကို ျဖည္းျဖည္းညစ္လို႔ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္မိတယ္….ကိုၿငိမ္းလဲ အသက္ျပင္းျပင္းတခ်က္ကို ဆြဲလို႔ရႉၿပီး ေမဇင့္ကို ဖက္ထားလိုက္ပါၿပီ…“ေမ …ကိုေအာင္မင္းက တကယ္ကို ေမ့အေပၚနားမလည္ ခဲ့ဘူးေနာ္” ကိုၿငိမ္းတေယာက္ ကြဲအက္အက္အသံတိုးေလး ျဖင့္ မနဲ႔ အားယူရင္း ေမဇင္ကို ေျပာေတာ့။“ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဘားမွမေျပာပါန႔ေဲ တာ့ ကိုၿငိမ္းရယ္….ကိုေအာင္မင္းက နားမလဲေပမဲ့…ကိုၿငိမ္းကေတာ့ ေမဘာေတြ ျဖစ္ေနတာကို အေစာကတ့ကဲ သိေနတယ္ မဟုတလ္ ား ဟင္ ကိုၿငိမ္း …ကိုၿငိမ္းလဲ ေမ့ စီကဘာေတြလိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာကို ေမအရင္ကတဲက သိၿပီးသားပါ ကိုၿငိမ္းရယ္…ကိုေအာင္မင္းေရွ႕မွသာမသင့္ေတာ္လို႔ ေမ မ်က္လုံးေတြကို ေရွာင္ဖယ္ေနေပမဲ့ ….ကိုေအာင္မင္း ေမ တို႔ အနားမရွိတဲ့ အခ်ိန္ ေမ ကကေလးေပ့လြ ို႔ ေခ်ာ့သိပ္ေနတ့ ဲ အခ်ိန္ေတဆြ ို ေမ့ တကိုယ္လုံးကို ကို ခိုးၾကည့္ေနတာ သိပါတယ္ေနာ္။
အလဲ ိုခိုးၾကည့္ၿပီး မျပည့္စုံခ့ရဲ တ့ ဲ ေန႔ေတကြ ုန္သြားပါၿပီ ကိုၿငိမ္းရယ္…ေမ့ ရင္ထဲကေနကိုလိုသမွ်ကိုႀကိဳက္တလို ယူလိုက္ပါေတာ့ေနာ္…အရာအားလုံးကို ယူလိုက္ပါေတာ့..ေနာ္..ကိုၿငိမ္း…”ခြၽဲပ်စ္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ စကားမ်ားကို ေမဇင္ခတ္တိုးတိုးေလး ေျပာေနရင္း ကိုၿငိမ္း၏ လိင္တံႀကီးကိုလဲျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေပၚေအာက္ပြတ္သပ္လို႔ ေပးေနမိတယ္….ေမဇင္ ယခုလုပ္ေနေသာ အျပဳအမူမ်ားသည္ကိုၿငိမ္းအဖို႔ ေလေပၚမွာပ်ံဝဲေနရသလိုပါပဲ မ သတၱဝါႏွင့္ အေတာ္ၾကာကင္းကြာေနခဲ့ေသာ ကိုၿငိမ္းတေယာက္အရမ္းေကာင္းလို႔ မိန္းၿပီး ယူေနေတာ့တယ္…ပါစပ္မလဲ ညည္းညဴသံ တဲတဲထြက္လို႔္။ကိုၿငိမ္းအဖို႔ ဒီလိုခံစားမႈရသမ်ိဳးကို တင္ေထြးငယ္ မရွိေတာ့သည့္ ေနာက္ပိုင္ တခါကေလးေတာင္မွ်မခံစားခ့ရဲ တာၾကာလို႔ေနပါၿပီ…အခုေတာ့ၾကည့္ပါ အုံး …သူ႔မိန္းမ ေထြးငယ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးကျပဳစုလို႔ ယုယေပးေနလိုက္တာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ေကာင္းလြန္းေနတာေပါ့။ ေမဇင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ကိုၿငိမ္းလည္တိုင္တေလွ်ာက္ကိုအနမ္းႏုႏုေလးေတြ ပးရင္းေပါ့….ကိုၿငိမ္းရ႕ေဲ သြးခုန္ႏႈန္ေတြ ပိုပိုျမန္လာၿပီးကိုခႏၶာအတြင္းေသြးစီးစဥ္းမႈမ်ားလဲ အလြန္အရွိန္ျပင္းလို႔လာတယ္။
ကိုၿငိမ္းလည္တိုင္ကို ေမဇင့္ႏႈတ္ခမ္းေလး မ်ား လွ်ာျဖားေလးမ်ားျဖင့္ ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ ယွက္လိုက္လုပ္ေနမိရင္း… ကိုၿငိမ္းလည္ပင္းရွိေသြးလႊတ္ေၾကားေဖာင္းေဖာင္းေလးတေခ်ာင္းအတြင္း အရွိန္ျဖင့္ ျဖတ္တန္းသြားသည့္ ေသြးစီးစဥ္းမႈကိုေမဇင့္ လွ်ာျဖားေလးမွ ထိေတ့ ြ ခံစာလိုက္ရသည္….မုတ္ဆိတ္က်င္ဆြယ္ေတြ မၾကာေသးမီကမွ ရိတ္ထားေသာ ေမး႐ိုးတေလွ်ာက္နဲ႔ ေမးေစ့ ေတြမွာ ေမဇင္ရဲ႕တေတြး ေတႏြ ဲ့ ျဖန္းပတ္ထားသလိုပါပ ဲေမဇင့္ေပါင္ၾကားအတြင္မွာလဲပူေႏြးလို႔လာၿပီး စိုစိုစြတ္စြတ္ေလးျဖစ္လို႔ လာပါၿပီး။ ကိုၿငိမ္းတေယာက္ ေမဇင့္ အျပဳအမူေတြကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ေမဇင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို ဆြဲယူကာအားရပါးရကို အနမ္းမိုးေတြ႐ြာေပးပါေတာ့တယ္။ အဲလို ကိုၿငိမ္းကစလို႔ ေမဇင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို ေတ့ၿပီး ကစ္ဆင္ ဆြဲလိုက္ျခင္းဟာ ….သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဗို႔အားအလြန္ျပင္းတဲ့ ဓာတ္အလိုက္ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ…ႏွာသံေတြ အသက္ရႉသံေတြကလဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဧည့္ခမ္းအက်ယ္ႀကီးထဲမွာတိုးတိုးညင္သာစြာ ထြက္လို႔ေနပေရာလား…။႐ုတ္တရက္ ကိုၿငိမ္း ေမဇင့္ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန မၿပီး မတ္တက္ထရပ္လိုက္တယ္…ေမဇင္ကဒီအျပဳအမူေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းကို အံ့ၾသသလိုၾကည့္ေနမိတာေပါ့။
အတန္ၾကာေသဆုံးခဲ့ရေသာ ရမၼ်မီးႀကီးဟာအခုေတာ့ ကိုၿငိမ္းစိတ္အတြင္းဝဲ တဟုန္းဟုန္းျဖင့္ ေသာက္ေလာင္ေနေတာ့တယ္။ ဒီလို ရမၼက္ေငြ႕ေတြ႐ိုက္ခံထိသြားေသာ ကိုၿငိမ္း၏အျပဳအမူမ်ား ပိုရ္်ရဲတင္းလို႔လာပါတယ္။မေျပာမဆိုႏွင့္ ေမဇင့္ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုကိုၿငိမ္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး အုပ္နံရံဖက္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ပါေရာ…အုပ္နံရံမွ ကပ္လို႔ ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့ေမဇင့္အနားကို မ်က္ေတာင့္နီ လူမိုက္အထာျဖင့္ တလမ္းခ်င္းေရွာက္သြားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို အုပ္နံရံမွာေျမႇာက္လို႔ဆြဲကပ္ထားလိုက္တာေပါ့္ေမဇင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို ကိုၿငိမ္းႏႈတ္ခမ္းျဖစ္ေတ့ကာအနမ္းတခ်က္ေပးလိုက္တယ္…ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ေသာ ကိုၿငိမ္းအနမ္းေၾကာင့္ ေမဇင္ရင္ထဲမွာၾကည္ႏူးမိေနယုံရွိေသး။ကို ၿငိမ္း တေယာက္ သူ႔လွ်ာကို ေစ့ေနတဲ့ ေမဇင့္ပါစပ္ေပါက္ထဲ ထိုးထည့္ၿပီး…တံေတြး ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းလွ်ာတို႔ရ႕ ဲ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေရာေနာလုပ္ရွား ပြတ္သပ္ေနရာမွ အသံမ်ားထြက္သည့္တိုင္ကစ္စင္ဆြဲျပစ္လိုက္ပါေရာ… ။ တေယာက္လွ်ာ တေယာက္ကလိလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကိုသြာ းေလးေတြန႔ဖဲ ဖြ ြေ လး ဆကြဲ ိုက္လိုက္နဲ႔ နမ္းမိေနလို႔ေပါ့…။
ညည္းသံတဲတဲေလးထြက္က်လာတယ္ကိုၿငိမ္းကိုတင္က်ပ္စြာ ေမဇင္ဖက္ထားရင္း ေဘာ္လီမပါတဲ့ညဝတ္အိက်ႌေအာက္ကသူမႏို႔ေတြအေပၚတအားဆြဲဖိထားလိုက္မိတယ္တရိတ္ရိတ္တက္လာတဲခံစားမႈဖီလင္ေတြေၾကာင့္ ေမဇင့္ ႏို႔တီးေခါင္းေလးမ်ားမာေတာင္လာၿပီး ကိုၿငိမ္းရင္ဘတ္ကိုသြားေထာက္လို႔ေနပါေရာ နိ႔သီးေခါင္းအရသာေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းေမဇင့္ကို အနမ္းမိုး႐ြာတာရပ္ၿပီး..ေမဇင့္အေပၚအက်ႌၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးၿပီး တလုံးျဖဳတ္ေနေလရဲ႕. ျပဴထြက္လာတဲ့ ေမဇင့္ႏို႔အုံကိုၾကည့္လို႔ ေမဇင့္မ်က္ႏွာကိုလဲတခ်က္ျပန္ၾကည့္လိုက္ရာကိုႀကိဳက္သလိုလုပ္ႏိုင္ပါတယ္ေနာ္ လို႔အထာေပးတဲ့ အၿပဳံးေကာက္ေလး တခုကိုေမဇင့္မ်က္ႏွာကေနထြက္က်လာတာေပါ့…။
ကိုၿငိမ္းရ႕လဲ က္တဖက္က ေမဇင့္ ႏို႔တလုံးေပၚအုပ္ကိုင္လို႔ ခက္ဖြဖြညစ္ေပးရင္း က်န္တလုံးကိုေတာ့ပါစပ္နဲ႔ကုန္းစုပ္လိုက္တယ္…“အင္း…အင္.အား.ကို……အင္း…အ..အင္” ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလးေတြထြက္လို႔လာေယာေမဇင့္ေပါင္ေတြ တျဖည္းျဖည္းကားသြားၿပီး ကိုၿငိမ္းရဲ႕ လြတ္ေနတဲ့ လက္တဖက္ကိုလွန္းယူကာသူမေပါင္ၾကားအတြင္း ဖိကပ္ေပးထားလိုက္ပါေရာ….ကိုၿငိမ္းလက္က ေမဇင့္ ညဝတ္ေဘာင္းဘီေလးကိုဆခြဲ ြၽတ္ျပစ္ၿပီး အေမြး အုပ္အုပ္န႔ ဲ အရည္ေတြစိုလို႔ေနတဲ့ ေမဇင့္ အဖုတ္ေလးကိုအုပ္ကိုင္ၿပီးျဖည္းျဖည္းပြတ္ေပးေနတယ္…။ အင္း …အား….ကို…ကိုလို႔….ေကာင္းတယ္…..အင္း…အင္” ေမဇင္ပါစပ္ ဟဟေလးအတြင္းမွညည္းသံေတြအဆက္မျပတ္ထြက္လာရင္း…ကိုၿငိမ္းကလဲ ပြတ္ေပးေနတာကို အရွိန္တင္လို႔ အျမန္ပြတ္လိုက္ႏို႔စို႔လိုက္ န႔ ဲေမဇင့္ ညည္းသံေတ ြ အသက္ရႉသံေတြကလဲ တခန္းလုံးကိုျပည့္လို႔….ေမဇင္ကလဲကိုၿငိမ္းလက္န႔ ဲ ပတြ္ေပးေနတ့ ဲစည္းခ်က္အတိုင္သူမအဖုတ္ေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္အားႀကိဳးမွန္တက္ပါပဲ..။”အား….အင္…အား…အားးးးးးးးးးး……” ဆိုၿပီး အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ေမဇင္တခါၿပီးသြားတာေပါ့။
ကိုၿငိမ္းလက္တခုလုံး ေမဇင့္အဖုတ္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ြဲလို႔ေမဇင္ ပါစပ္မွ အက္သံေလးျဖင့္“ ေက်းဇူးပါပဲ ကိုရယ္…ေမေလး လႏြ္ခ့တဲ့ ဲ ၂ႏွစ္ ၃ႏွစ္အတြင္း ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အရသာမ်ိဳးေမဇင္မရခ့တဲ ာၾကာၿပီ…သိလာ…ကိုရယ္…ကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ….ဒီေန႔တေန႔လုံး ေမဇင့္အနားမွာ ကိုၿငိမ္းေနေပးႏိုင္မလား…ဟင္း..ကိုၿငိမ္း…ကိုေအာင္မင္းက မနက္ျဖန္မွမႏၲေလးက ျပန္ေရာက္မွာ ဒီေန႔တေန႔လုံးေရာ တညလုံးပါ ေမဇင္ကိုၿငိမ္းကို ခ်စ္ပါရေစ..ကြာ”။ ေမဇင့္ အဖုတ္ကိုကိုင္ထားေသာ လက္ကို ကိုၿငိမ္းျပန္ဆြဲ ယူလိုက္ၿပီး …လက္တြင္ေပေနေသာ သုတ္ရည္ႏွင့္ေခ်ာ္ဆီမ်ားေရာေနာေနေသာ ေမဇင့္၏ အဖုတ္ရည္မ်ားကို လွ်ာႏွင့္ယက္ရင္းက“အင္..ကိုဒီေန႔ ေမဇင့္အိမ္မွာ အခ်ိန္ကုန္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးထားဘူး…ဒါေပမဲ့ ကို ေမဇင့္ကိုမျငင္းေတာ့ပါဘူး…ကိုလဲ ေမ့ကိုခ်စ္လို႔မဝေသးဘူး…ဟဲဟဲ” လက္ေခ်ာင္မ်ားရွိ ေမဇင္၏ သုတ္ရည္မ်ားကို ယက္ေနရင္းစကားေျပာေနေသာ ကိုၿငိမ္း အမူအရာကို ေမဇင္ ၾကည့္ရင္မွ ရင္ထဲတြင္ တဏွာ မီးမ်ားျပန္လဲေလာက္ကြၽမ္းလို႔ လာပါတယ္။
ေမဇင့္အဖို႔ တခါၿပီးသြားတာေတာင္ ၁မိနစ္ မျပည့္ ေသးဘူးထပ္ၿပီးေတာင္းေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ႏွာႀကီးတဲ့မိန္းမလို႔ ကိုၿငိမ္းယူဆမိရင္ယူဆမိပါမယ္ဒါေမမဲ့ သူမ ရဲ႕ႏွစ္န႔ခဲ ်ည္လို႔ ၾကာေအာင္ ျပည့္စုံမႈမရွိတ့ ဲသူတေယာက္အေနနဲ႔ဘားမွေျပာစရာမရွိပါဘူးတာဘယ္သူ႔အျပစ္လဲ …လင္ေတာ္ေမာင္မ်ားရဲ႕ အျပစ္ပဲမဟုတ္ဘူးလာ….ဒါန႔ကဲ ိုၿငိမ္းလက္မ်ားကို လွ် ာျဖင့္ယက္ေနရင္း ေမဇင့္ မ်က္ႏွာကို တည္ၾကည္ေသာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ တည့္တည့္ၾကည့္ရင္း…။ ကို တခုေျပာခ်င္တယ္ ေမ…ဒီလိုပဲ ကိုေအာင္မင္းက ဆက္ၿပီးေမ့ကိုနားမလဲႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ ကိုေမ့နားမွာအခ်ိန္ျပည့္ တာဝန္ယူေပးခ်င္တယ္ကြာ…ေနာ္” ” ဒီေလာက္ေခ်ာၿပီး အရသာရွိတဲ့မိန္းမကို သူမို႔လို႔ဂ႐ုမစိုက္တယ္…”ကိုၿငိမ္း ေျမေခြးအၿပဳံးတခ်က္ၿပဳံးရင္း ေမဇင့္အား ေျပာရာ…“အို..ကိုၿငိမ္းရယ္ အဲဒီလူႀကီးေမဇင္ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဒီတသက္သိႏိုင္ေတာ့မယ္မထင္ဘူးခစ္..ခစ္..”ကိေလသ မာယာျဖင့္ ဆြဲေဆာင္မႈအားေကာင္းၿပီး လမ္းေဘး အျပတ္မယ္တို႔၏ေက်နပ္အားရေသာ အၿပဳံးတပြင့္ကိုၿပဳံးရင္..ေမဇင္တေယာက္ သူကိုသူသေဘာက်လို႔တခစ္ခစ္နဲ႔ရီေနေတာ့တယ္။
ရီေနရင္းက“သူေမဇင့္ ကို ကိုၿငိမ္းအခုလို ျဖည့္ဆည္းေပးပုံမ်ိဳးနဲ႔ ေမဇင္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွေမဇင့္ အခ်စ္ေတြသူ႔အတြက္မရွိႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး ကိုရယ္…ေမဇင္ ကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္ေနမိၿပီ..သိလား ကို”ေမဇင္ ၏ ခြၽဲျပစ္ေသာ စကားမ်ားကို ကိုၿငိမ္းနားေထာင္ေနရင္မွ ေမဇင့္အဖုတ္အတြင္သို႔ ျပန္ႏိုက္ကာ …အုံထေနေသာ အဖုတ္ေမြးအုံအုံေလး အားဆြဲေဆာင့္လိုက္သည္…။”အ….ကို ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ နာလိုက္တာကြာ….” ဟုေမဇင္ေျပာေနရင္းက“ေမ ပဲၿပီးေသးတာ ကိုၿငိမ္းကၿပီးေသးတာမဟုတ္ဘူး …ကို ေမ့ ကိုလုပ္ခ်င္တယ္ကြာ”ေမဇင္တစ္ေယာက္ ကိုၿငိမ္းစကားမဆုံးေသး ကိုၿငိမ္းအုပ္မိုးထားေသာ ရင္ခြင္ထဲမွ ေျပးထြက္လိုက္ရင္ဆိုဖာရွိရာ သို႔ တလွမ္းခ်င္းေရွာက္သြားရာ…ေမဇင့္ လမ္းေလွ်ာက္ပုံကို ကိုၿငိမ္းေခ်ဆုံးေခါင္းဆုံးမ်က္လုံးကြၽတ္ထြက္မတက္ လိုက့္ၾကည့္ေနေလရဲ႕။ ေျခလွမ္းမ်ားကို တလမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လို႔ဆိုဖာရွိရာသို႔ သြားေနေသာ ေမဇင့္လမ္းေလွ်ာက္ပုံမွာ ကိုၿငိမ္းအဖို႔သြးပ်က္မတတ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းရင္ဘတ္ႀကီးမ်ားမွာ တဒုတ္ဒုတ္ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္….ရမၼက္မီျဖင့္ အပူေပးထားေသာ ကာမသြးမ်ားကလဲ ဆူပြတ္လို႔ေနတာေပါ့…ကိုၿငိမ္းလဲ မ်က္ေတာင္မခက္ပဲေမဇင့္ေနာက္ေက်ာအလွကို ေငးေမာမွင္သက္မိေနရင္း ေမဇင္မွာ အနည္းငယ္ဝသေယာင္ရွိေပမဲ့…သာမန္ေယာက်ာ္းသား တေယာက္အဖို႔ အလြန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ကိုလုံးအခ်ိဳးအစား ရွိသူေလးပါ…။
ဆိုဖာနားကိုေရာက္သြားေတာ့ ေမဇင္တေယာက္ ခါေပၚရွိ ညဝတ္ေဘာင္းဘီ ေမ်ာ့ႀကိဳးေလးအတြင္းသို႔လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားထိုးခ်ိတ္ကာ ေဘာင္းဘီေလးကို တျဖည္းျဖည္းေအာက္သို႔ဆြဲ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့တယ္…ျဖဴေဖြးႏုအိေနေသာ ဖင္လုံးလုံးေလးသည္ ကိုၿငိမ္းမ်က္လုံးေတြကို ျပာေဝသြားေအာင္ လုပ္လိုက္သလို…ေဘာင္းဘီးအား ခြၽတ္ၿပီး ဆိုဖာရွိရာကိုလက္ေထာက္လိုက္ကာ ဖင္ႀကီးအား ကိုၿငိမ္းဘက္သို႔ လဲ့ေပးၿပီးကုန္းေပးထားတာေၾကာင့္ ဖင္ႏွလုံးၾကားမွ ဖုတ္ေမြးမ်ားႏွင့္ ေရာေနေသာ အဖုတ္ျဖဴျဖဴအတြင္းမွအနီေရာင္အတြင္း ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား ပြင့္အာရ္်လားေတာ့တယ္။ကိုၿငိမ္းလဲ ေမဇင့္ ဖင္ျဖဴျဖဴအေနာက္သို႔ ကပ္သြားၿပီး ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ ထိုးေထာင္ထြက္ေနသည့္ …သူ၏လီးႀကီးျဖင့္ သြားေထာက္ကာ စရ္် ေညာင့္ေပးေန၏ ။ လက္မ်ားကလဲ ေမဇင့္အိက်ႌေအာက္သို႔လွ်ိဳလို႔ႏို႔သီးလုံးမ်ားအား အစုံလိုက္ဆြဲညစ္ကာ အေနာက္မွေတ့ရင္း ပုံမွန္ေလး ေညာင့္ေညာင့္လို႔ေနေတာ့ …ေမဇင္ကလဲ သူ႔ဖင္ကို ကိုၿငိမ္းရဲ႕ ေညာင့္ခ်က္ေတြ အတိုင္း ေကာ့ေကာ့လိုေပးေနေလရဲ႕…အဲလို တေယာက္ကိုတေယာက္ ေကာ့ရင္း ေညာင့္ရင္းျဖင့္ ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းဘက္သို႔လဲ့ကာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္…။
မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ထိုးထြက္ေနေသာ ကိုၿငိမ္းလီးႀကီးကို လက္ကေလးနဲ႔တခ်ိန္ႀထဲပန္ပတြ္ေပးေနေလရ႕…ဲ ပတြ္ေပးရင္းက ကိုၿငိမ္းေဘာင္းဘီ ဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ရာေသြးေၾကာအမင္မ်ားျဖစ္ အဖုဖု အထစ္ထစ္ ညီညာျပန႔္ျပဴခ်င္းမရွိေသာ ကိုၿငိမ္းလီးႀကီးသည္ ေမဇင့္မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ တရမ္းရမ္းျဖစ္မွာန္ဖီေနေတာ့တယ္…ေမဇင့္ ပါစပ္အနည္းငယ္ဟသြားၿပီးကိုၿငိမ္းမ်က္ႏွာေလးကို အံ့ၾသေသာ အမူအရာျဖင့္ေမာ့ၾကည့္ကာ။ ကိုရယ္…ကို႔ပစၥည္းႀကီးက ႀကီးလိုက္တာ ကိုေအာင္မင္းပစၥည္းနဲ႔မ်ား ေရနဲ႔ဆီလိုကို ကြာတာပဲ…”ကိုၿငိမ္းေမဇင့္ကို အေပၚမွျပန္ၿပဳံးျပသည္…ကိုၿငိမ္းကို ပါစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေျပာေနေသာ ေမဇင့္ ပါစပ္ဟဟေလးသည္ …ကိုၿငိမ္းရ႕လဲီးထိပ္ကိုအနမ္းေလးတခ်က္ေပးလိုက္စဥ္…“အို…ေမရယ္ အဲလိုလုပ္ဖို႔မလိုပါဘူးကြာ…ထပါေနာ္..”ေမဇင္ကကိုၿငိမ္းကိုျပန္ေမာ့ၾကည့္ရ္်“ကို…ေမဇင့္ကိုခ်စ္ရင္…အလဲ ိုစကားမေျပာန႔ကဲ ြာ…”ဟုကိုၿငိမ္းကို ျပန္ေျပာရင္ လီးႀကီအားပါစပ္ေပါက္က်င္းက်င္းကေလးထဲသို႔ အတင္းထိုးထည့္ကာ ကိုၿငိမ္းကို ပေလြပါေတာ့တယ္….။
ကိုေအာင္လဲေမဇင့္ဆုပ္ခ်က္ေတြေအာက္မွာမ်က္ျဖဴေလးဆိုက္ရင္းအား…အား…ေမ…အားး….ရွီးး…အား..ရွီး..ေကာင္း…လိုက္…တာေမရယ္…အား”ကိုၿငိမ္းေကာင္းကင္ဘုံေရာက္ေနသလားမွတ္တယ္.ေမဇင္ကလဲ ေအာက္ကေန တ.ပလတြ္ပလတြ္ပလပ္..ပလပ္နဲ႔ ေၾကးစား ဖာသည္လားေအာင့္ေမ့ရ ေအာင္ပေလြအေတာ္ထူးခြၽန္တဲ့သူပဲေမဇင္တေယာက္ မႈတ္ရင္းဆုပ္ရင္းကေန အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းအရမ္းကို ဖီလင္ေတြယူရင္းေမဇင္ကို ၾကည့္ေနတယ္…ေမဇင္လဲကိုၿငိမ္းကိုဖာၿပဳံးေလးတခ်က္ျပန္ၿပဳံးျပရင္းႏွစ္ေယာက္သား အရမ္းကိုေကာင္းလို႔ ကမာၻႀကီးကိုေမ့ေနက်တာေပါ့…ကိုၿငိမ္းအေတြးထဲမွာေတာ့။ ေမဇင္တေယာက္ဒီေလာက္ေကာင္းေအာင္ဘယ္လိုမ်ားသင္ယူ ထားသလဲေပါ့ကိုေအာင္မင္းနဲ႔ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္။တကယ္ေတာ့ ေမဇင္ ယခုလို ျပဳစုကြၽမ္းက်င္ေနျခင္းမွာ အိမ္မွာကိုေအာင္မင္း ပန္းဆိုးတန္းက ဝယ္ဝယ္ၿပီးၾကည့္ၾကည့္ေနက် အျပာဇာတ္လမ္းမ်ားရ႕ ဲ ေက်းဇူးေတြလို႔ ေျပာရမယ္…“ အ..ေမ…အား…ေမဇင္…ကိုအရမ္းၿပီးခ်င္ေနၿပီး…အ…အားးးးးးးးးးး” အႏွစ္ႏွစ္ အလလ စုထားေသာကိုၿငိမ္းရ႕ ဲ သုတ္ေတြ ေမဇင့္ ပါစပ္ထကဲ ို ေရပိုက္ေခါင္းဖြင့္ခ်လိုက္ သလို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ပန္းထြက္ကုန္ပါေရာလား…။
သုတ္ရည္ေတႏြ ွင့္ ျပည့္ေနတဲ့ ေမဇင့္ပါစပ္ႀကီး ေဖာင္းကားလို႔ေနေတာ့တယ္…ကိုၿငိမ္းလဲေမဇင့္ေခါင္းေလးကိုပြတ္လို႔…“အြတ္..အင္းးးး.” ပါစပ္ထဲက သုတ္ရည္အားလုံး ေမဇင္တေယာက္မ်ိဳခ်လိုက္ပါၿပီ…ကိုၿငိမ္းေမဇင္ကို အံ့ၾသ ေနေတာ့တာေပါ့….
“ေမ..ဘာလို႔ မ်ိဳခ်လိုက္တာလဲ မရႏြ္မရွာနဲ႔ ကြာ”ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းကိုဘာမွျပန္ေျပာေနေတာ့ဘူး သူ႔လုပ္ရက္ကို အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္လို႔ ၿပဳံးေနေလရဲ႕…ကိုၿငိမ္းေမဇင့္ေခါင္းကို အသာအယာေလးပြတ္ရင္း။ ဒီမနက္ကေတာ့ ျဖတ္တန္းခ့ ဲ ဖူးတ့ ဲ မနက္ခင္းေတြထဲမွာ က်က္သေရအရွိဆုံးနဲ႔ အရသာအရွိဆုံးမနက္ေလးပဲေမ..” ဟု ႏႈတ္မွ ေရ႐ြတ္ရင္ ေမဇင့္ အျပဳအစုေပၚ ကိုၿငိမ္းတေယာက္အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္လို႔ေနတာေပါ့..ဒူေထာက္ထားေသာ ေမဇင္တစ္ေယာက္ ျပန္ထရပ္ၿပီး ကိုၿငိမ္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ကာ“ဒါေပမဲ့ ေမ့အတကြ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး” လို႔ေျပာရင္း ကိုၿငိမ္းအိက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို တလုံးခ်င္းစျဖဳတ္ေနေလရဲ႕။ၾကယသ္ီးမ်ားျဖဳတ္ၿပီးေသာ ရွပ္အိက်ီကၤ ို ခြၽတ္ရ္် စားပြဲေပၚသို႔ျပစ္တင္လိုက္ၿပီး …ဒူဆစ္အထိကြၽတ္က်ေနေသာ စတိုင္ပန္ကို ေခ်ေထာက္ျဖင့္ထိုးခြၽတ္ကာ ေဘးတေနရာသို႔ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။
ကိုၿငိမ္လဲ ေမဇင့္ကိုၿပဳံးၾကည့္ရင္း“ဒီေကာင္မေလးေတာ္ေတာ္ စိုး” လို႔ေျပာၿပီး ေမဇင့္ ပါးေလးကို တခ်က္နမ္းလိုက္ပါတယ္အိက်ီဗၤ လာျဖစ္ေနေသာ ကိုၿငိမ္း၏ ရင္အုပ္မ်ား ဗိုက္သားရွိ အရစ္လိုက္အရစ္လိုက္ျဖစ္ မာေတာင္က်စ္လစ္ၿပီး ေယာက်ာ္းၿပီသေသာ ဘဲလ္လီသားမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေမဇင္တေယာက္ သေဘာေခြ႕ ေနေလရဲ။ထိုက့သဲ ို ဘလဲ္လီသားမ်ား ရင္အုပ္ကားကားမ်ားအရင္ကမရွိ ကိုၿငိမ္း၏ခႏၶာကိုယ္မွာ အရင္ကဆိုေခြးျပစ္တ့တဲ ုတ္သာသာရယ္…။ ေနာက္ပိုင္အရက္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ဂ်င္မွာ အသဲအတန္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကစားထားသျဖင့္ အခ်ိဳးအစား အလြန္က်နေနသည့္ ေဘာ္ဒီ အလွႀကီးကို ေမဇင္ သေဘာက်လို႔ေနႏိုင္တာပါ။ ေမဇင္လဲ သူမအိက်ီမ်ၤားကို စခြၽတ္ေနရင္း…အေတြးတခုဝင္လာတယ္။“ေအာ္…ငါခြၽတ္လိုက္လို႔ တုံးလုံးႀကီးျဖစ္သြားရင္ ကိုၿငိမ္းေရွ႕ ရွက္စရာႀကီး “ ဟု ရမၼက္ၾကားကအရွက္တရားေတြ ရေနဆိုပဲ။ အိက်ီေလၤးကို ခြၽတ္လို႔ စားပြဲေပၚသို႔ ျပစ္တင္လိုက္တယ္။ေမဇင္ အနည္းငယ္ စဥ္းစားရ္် စိတ္ထင့္ေနသည္ကို ကိုၿငိမ္းသတိထားမိလိုက္ေတာ့ …ေမဇင့္ အေနာက္သို႔သြားၿပီး ေမဇင့္၏ပုခုံးမ်ားေပၚသို႔ လက္ကိုတင္ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္။ ေမဇင္လဲ သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ ကိုၿငိမ္း၏ေခါင္းကို လက္ျပန္လွန္းကိုင္ကာ အလြန္ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းေသာ ပိုစက္ရွင္ တခုကို အတူတူ ပိုစ့္ေပးလ်က္သားျဖစ္ေနက်တာေပါ့။
ကိုၿငိမ္းလက္မ်ားေမဇင့္ပုခုံးေပၚမွျဖည္းျဖည္းစင္းသြားၿပီးႏို႔လုံးမ်ားႏွားအေရာက္တြင္ေတာ့….လက္ေခ်ာင္လက္ထိပ္ေလးမ်ားျဖင့္ေမဇင့္ႏို႔အုံ ေဘးျခမ္းမ်ားအား ဖြဖြကုတ္လို႔ ပြတ္ဆြဲေပေနေလရဲ႕…။ ဆက္ၿပီး လက္မ်ားကိုျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ခ်ကာ ေမဇင့္ ခါးရွိ ညဝတ္ေဘာင္းဘီ ေမွ်ာ့ႀကိဳးမ်ားအတြင္းလက္ႏိုက္ကာ ေမဇင့္ ညဝတ္ေလးကို ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ ကိုၿငိမ္းလက္မ်ား ေမဇင့္ ညဝတ္ေလးကို အေပၚမွ ညင္သာစြာ ဆြဲခ်ေနရင္း…. သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ေမဇင့္လည္တိုင္ေလးမွစလို႔ ေက်ာပ်င္ တင္ပစုံးအထိတိုင္ေအာင္ ဖြဖြေလး နမ္းကာဆင္းသြားၿပီးေဘာင္းဘီေလးကိုလဲ ေအာက္သို႔ အဆုံးဆြခဲ ်ကာ ခြၽတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီး သူနမ္းခဲ့တ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္ နမ္းရင္းျပန္တက္သြာျပန္တယ္။ကိုၿငိမ္း၏ ပူေႏြးေသာတံေတြးရည္မ်ားအရသာကို ေမဇင္ခံစားရင္း…. အိမ္နံရံအားလက္ျဖင့္ေထာက္ကာကိုၿငိမ္း၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ေက်ာျပင္အတြင္းသို႔ ဆူးဝင္သြားမတတ္ ခက္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေစလိုသည္ကိုအခ်က္ျပေသာအေနျဖင့္ ကိုၿငိမ္း၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သူမေက်ာျပင္ႏွင့္ျပန္ရ္်တြန္းတြန္းေပးလို႔ေနတယ္။တဆက္တည္း ေမဇင့္လက္မ်ားက သူမႏို႔ႏွစ္လုံးကို အုပ္ကိုင္ထားေသာ ကိုၿငိမ္းလက္ေပၚသို႔ထပ္ရ္်အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး… သူမႏို႔ကိုသူမ အားရစြာ ညစ္ေခ်ေနေလရဲ႕…။
ေမဇင့္ ေက်ာျပင္ကို ကိုၿငိမ္း ပုဇြန္တုတ္ေကြး ပုံအေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ေနာက္မွသိုင္းဖက္ထားၿပီး….သူ႔လိင္တံတဆာႀကီးကိုလဲ ေမဇင့္ ဖင္ႏွလုံးၾကားသို႔ ထိုးထည့္ကာ ေညာင့္ေညာင့္လို႔ ေပေနပါေတာ့တယ္။ကိုၿငိမ္း တစ္ေယာက္ ေမဇင့္ စအိုန႔ ဲ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္ ပြတ္ဆြဲ ဆြဲရင္ကကိုၿငိမ္းလိင္တံႀကီးမွာ ပိုပိုၿပီးေတာင့္တင္းလာသည္ကို ေမဇင့္သတိထားမိေနတယ္။
သူမလဲ အလိုက္သင့္ဖင္လုံးလုံးေလးကိုကိုၿငိမ္းေညာင့္ေနေသာစီးခ်က္အတိုင္ကာ့ေကာ့ေပးရင္းမ်က္လုံးမ်ားကလဲေမးစင္းလို႔ေပါ့။ေမဇင့္ တြင္းဝမွထြက္ယိုက်လာေသာ ေခ်ာဆီမ်ား ျဖင့္ ကိုၿငိမ္းလီးႀကီးမွာစို႐ႊဲလို႔ေနတာေပါ့…ဒါနဲ႔ လီးထိပ္ ဒစ္လုံးကို အဖုတ္အေကြဲ ၾကာင္းတိုင္း ျဖည္းျဖည္း စရ္် ကိုၿငိမ္းေခ်ာ့တြင္းေနစဥ္…“ကို…အ..ျဖည္းျဖည္းထ့ေဲ နာ္ …ကို႔ ပစၥည္းႀကီးက ေမ အခုလက္ရွိသုံးေနတဲ့ …ကိုေအာင္ျမင့္ ပစၥည္းထက္ ၅စ ၆ စ ေလာက္ပိုႀကီးတယ္…ခစ္..ခစ္…ေမဇင္ လဲမလုပ္ရတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ေလ…ျဖည္းျဖည္းတြင္းေနာ္ ကို“ဟုဆို ကာ ကိုၿငိမ္းအားသမင္လည္ျပန္ၾကည့္ရင္းက ၿပဳံးၿပီးေျပာလိုက္သည္။ကိုၿငိမ္း အသာအယာ ေခ်ာ့လို႔ တြင္းေနရာမွ ဖက္ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ေလးမ်ားကို ေမဇင့္ႏို႔လုံးေလးမ်ားမွလႊတ္ကာ ေနာက္အနည္းငယ္ဆုပ္ၿပီး ေမဇင့္ေနာက္ပိုင္အလွကို အကဲခက္ေနေလရဲ႕…“အင္…ဟုတ္ၿပီ ဝိတ္လဲေတာ္ေတာ္က် သြားၿပီ…ဖင္လုံးေလးေတြကလဲ လျခမ္းေလးေတြက်ေနတာလွလိုက္တာ ေမ ရယ္လို႔ ကိုၿငိမ္း စိတ္ထဲေျပာေနမိသည္။
ေကာ့ထားတဲ့ ေမဇင့္ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားမွ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားျဖဴျဖဴေလးမ်ားအတြင္းတြင္ နီရဲရဲအတြင္းသားေလးမ်ား ျပဴထြက္ေနသည္…ကိုၿငိမ္းစိတ္ေတြ လုံးဝထိန္းလို႔မရေတာ့တဲ့ အဆုံးလီးႀကီးအားလက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ေမဇင့္ အဖုတ္ဝသို႔ ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းထပ္သြင္းျပန္ရာေမဇင္လဲအလိုက္သင့္ပင္ သူမဖင္ကို ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ ျပန္တြန္းေပး လိုက္၏ေယာက်ာ္းရွိေသာ္လည္ လိင္တံေသးငယ္တဲ့ေယာက်ာ္းေၾကာင့္လား …လိင္ဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိလို႔လားမသိေမဇင့္ အဖုတ္ဝသည္ ကိုၿငိမ္း၏ဒစ္ထိပ္ေလးပင္ ရွိေသးသည္ အနည္းငယ္က်ပ္ေနသျဖင့္ ေရွ႕ဆက္တြင္းရန္နဲနဲခက္လို႔ေနသည္….။
ကိုၿငိမ္းဒစ္ကိုျပန္ထုတ္ၿပီး ထပ္တခါ ျပန္သြင္းၾကည့္တယ္..သြင္းလိုက္တိုင္း ေမဇင့္ ပါစပ္မွ တ ..အင္း..အင္းနဲ႔နာက်င္လို႔ အသံမ်ားထြက္ထြက္လာတယ္။.ေနာက္ဆုံး ကိုၿငိမ္းတေယာက္ေမဇင့္ နာက်င္မႈကိုမေထာက္ေတာ့ပဲတဆုံးေစာင့္သြင္းလိုက္ရာ…“အား….ကို”ဟူေသာ ေမဇင္၏ ေအာ္သံသည္ အိမ္ေရွ႕လူသြားလမ္းကပင္ၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေပၚထြက္လာေတာ့တယ္….ကိုၿငိမ္းလီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေပးေနေတာ့ၿပီး….ကိုၿငိမ္းရဲ႕ လိင္တံႀကီးကေတာ့ျဖင့္ ေမဇင့္အဖုတ္ႏုင့္ တိုင္းလုပ္ထားသလားေအာင့္ေမ့ရေအာင္ အဖုတ္နဲ႔ တုတ္နဲ႔ က အလြန႔္ကိုလိုက္ဖက္ညီတယ္…ေျပာရရင္ ကြန္ဒုံးထဲ ဘယ္လိင္တံ စြပ္စြပ္ေခ်ာင္မေနပဲ က်ပ္က်ပ္ေလး ကြက္တိျဖစ္ေနသလိုေပါ့….။ ေမဇင္တေယာက္ ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ေပးရင္း ကိုၿငိမ္းလိင္တံႀကီး အဖုတ္ထဲဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့အရသာကို မ်က္လုံးေလး မိတ္ ပါစပ္ေလး ဟလို႔ မိန႔္မိန႔္ႀကီးခံစားေနပါေရာလား….ဘယ္တုန္ကမွ မေတြ႕ဖူးတဲ့လိုးေစာင့္ခ်က္ေတြ က ေမဇင့္အဖို႔ ေကာင္းကင္ဘုံပဲေရာက္ေနလာ…ကမာၻပဲပ်က္ေနလားမသိ…ဧည့္ခမ္းတခုလုံးေတာ့ ေမဇင့္ညည္းညဴသံ
အင္း….အင္း.ရွီး.အင္း….ကို.ခ်စ္တယ္….အင္း…အား…ကိုရယ္..ေကာင္းတယ္….အင္း….အသံမ်ားႏွင့္…” ဗလြတ္ …ဗလြတ္..ႁပြတ္ႁပြတ္…”ျဖင့္ အရည္မ်ား႐ြမ္းေနေသာ ေမဇင့္အဖုတ္အေပါက္ဝေလးကို ကိုၿငိမ္း ငၿပဲ့ကီး ဝင္တိုင္း ထြတ္တိုင္း ထြတ္ထြတ္လာတဲ့ ကာမဆက္ရက္သံမ်ားဟာတအိမ္လုံး ညံစီလို႔ကိုၿငိမ္းပထမ ေမဇင့္ကို ပုံမွန္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ရာမွ တျဖည္းျဖည္းအစြမ္းကုန္ကိုအားရပါးရေဆာင့္လိုးေတာ့တယ္.ေမဇင္လဲ လႊတ္လပ္စြာပဲ ေအာ္ညည္းလိုက္တိုးတိုးေလး ညည္းလိုက္ျဖင့္ႏွစ္ေယာက္သားျပည့္ဆုံးျခင္းရွိ ရာ ကာမပန္းတိုင္တို႔တက္ညီလက္ညီခ်ီတက္လို႔ေပါ့…။
ဒီအခ်ိန္ကိုေအာင္မင္းမ်ားျပန္လာလို႔ကေတာ့မေတြးရဲစရာ။“အားးအ.အားးးးး.” ဟူေသာသံဆြဲေလးျဖင့္ေမဇင့္ အေခါင္းထဲတြင္ေမဇင္ ေရကန္ေဖာက္ခ်လိုက္ေလၿပီး…ကိုၿငိမ္းေတာ့မၿပီးေသး ကိုၿငိမ္းလဲအလြန္ၿပီးခ်င္ေနၿပီ…“ဗကြ္..ဗကြ္…ဗကြ္..ဗကြ္…ဗကြ္ “နဲ႔ အရွိန္ကုန္ ေမဇင့္အားခါးမွ ကိုင္ကာ ေစာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းျဖစ္လိုးရင္းလိုးရင္း”ေမ…ေမ..ေမ…..အားးးးးးးးးးးးးးးးးး…အ…အ…..” ဆိုေသာ အက္သံရွရွေလးျဖစ္ ေမဇင့္အဖုတ္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ား ဒလေဟာ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေရာ …ေမဇင္တေယာက္မွီထားေသာနံရံမွလြတ္ကာ ကိုၿငိမ္း၏မထုတ္ရေသးေသာ လီးတန္းလန္းျဖစ္ ဆိုဖာေပၚသို႔ေမွာက္ရက္ေလးျပစ္လဲလိုက္သည္…ကိုၿငိမ္းလဲ လီးတန္းလွန္းျဖစ္ ေမဇင့္ အေနာက္မွ တက္ရ္် ေမွာက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ခ်စ္သူႏွစ္ဦး အစင္ေျပစြာပဲ တခ်ိန္က အလြန္ေရာက္လိုခဲ့ေသာ ကာမပန္းတိုင္ကို အတူတူေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔ေရာက္ရွိလို႔ သြားပါတယ္….
ကိုၿငိမ္းကေတာ့ ေမွာက္လ်က္အေနအထားနဲ႔ ေမဇင့္ ေက်ာျပင္ေတြလည္တိုင္ေလးေတြ ဂုတ္သားေလးေတြကို ဖြဖြေလးလိုက္နမ္းလို႔ ေနတယ္…ေမဇင္ကလဲ လက္ေနာက္ျပန္ၿပီးကိုၿငိမ္းဆံပင္ေတြၾကားထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြထိုးထည့္ကာ ဆံပင္ေတြကိုတယုတယ ပြတ္ေပးလို႔ေနေလရဲ႕ .ကို …ကို႔ကိုေတာ့ ေမဇင္အရမ္းခ်စ္သြားၿပီကြား …ေမဇင့္ကို တသက္လုံး…ဒီလိုပဲခ်စ္ေပးပါလားကို…ေနာ္”“ေမ ရယ္ ကိုေအာင္မင္းသိေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…ဘာျဖစ္လဲ …သိေတာ့ သူ႔ကို ကြဲၿပီး ကို႔ကိုယူလိုက္မွာေပါ့နတ္ဆိုး တေကာင္၏ေက်နပ္ေနေသာအၿပဳံးေလးျဖင့္ ကိုၿငိမ္းအားေျပာစဥ္တဖက္ အိပ္ခန္းအတြင္းမွ ကစ္ကစ္ေလး တဝါးဝါး နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ေသာအသံထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။