တစ်ကြိမ်ထက်ပိုသည်

တစ်ကြိမ်ထက်ပိုသည်

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “ ” လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ … မူးရိပ်ရိပ် နဲ့ “  ” အားးး … ရှီးးးး “  ” ဟင် “  ” ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ … ငါဘယ်ရောက် နေတာလဲ “  တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေးမို့ မျက်လုံး အသာလေး ဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နှင့် အာရုံတွေ လုံးဝ စုစည်းမရ။  ” အိုရ် “    သူမ  ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်စား မရှိတော့။ နာမည်က ချစ်မှူးအိမ်စည် အသက် ၂၅နှစ် ( 36-27-40 ) ပုရိသအပေါင်အား ဖမ်းစားနိုင်သူ တယောက်ပင်။ ချစ်သူ ထူး ဝေသော်နှင့် မကြာခင် လက်ထပ်တော့မည်မို့ သူငယ်ချင်း များနှင့် အကြိုပွဲလေး အပျော်စားပွဲသောက်ပွဲ ကျင်းပနေ၏။ အနည်းငယ် မူးလာသဖြင့်  သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ရှိုင်းထက်ဇော်မှ အိမ်လိုက်ပို့ရင်း အိပ်ပျော် သွားခဲ့ရာမှ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။  ” ဟင် …… ဇော် …… နင် … နင် … ဘာလုပ်နေတာလဲ … ငါ့ …  ငါ့ကို သနားပါဟာ … အဟင့် ဟင့် “  ချစ်မှူးအိမ်စည် စကားအဆုံး သူမ စောက်ပတ်လေး အငမ်းမရ ယက်ပေးနေသော ရှိုင်းထက်ဇော် မှာ ပေါင်နှလုံးကြား  ခေါင်းလေး မော့လာတော့၏။ ခွင့်လွတ်ပါ ဟုသော မျက်ဝန်းများနှင့် ကြည့်ကာ စကားသံမထွက်ပဲ အပျိုစင် တစ်ယောက်၏ ညှီစို့စို့ အရည်ကြည် လေးများ အား တစ်ပြွတ်ပြွတ် စုတ်ယူနေသည်။ လျှာထိပ်လေးမှာ အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ထိုးခွဲလိုက် အစိလေး ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်မို့ သူမ တစ်ကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ  လွင့်မျော သွားသလို ခံစားနေရ၏။  ” အင့် …… အ အ ……… အားး … ရှီးးးးး “   ဝင်သက် ထွက်သက်များ ထိန်းချုပ်နေရင်း ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်း နွေးကနဲ့  တငြိမ့်ငြိမ့်။   ” ခွင့်လွတ်ပါ … မှူး … ရယ် “  ခဏအကြာ စကားသံနှင့်အတူ အဖုတ်လေးထဲ လီးကြီး တိုးဝင် လာတော့သည်။ အာရုံတွေဝေဝါးပြီး အိပ်ရာခင်း ကိုသာ လက်နှင့် ကျစ်နေအောင် ဆွဲထားမိ၏။

” အင်းး …… ဟင်းးး … အအ “  ဦးနှောက်အား အထိအတွေ့မှ အနိုင်ပိုင်းကာ ရမ္မက်ဆန္ဒနောက် ပေါင်တံများ မသိမသာ ဖြဲပေးရင်း တချက်တချက် ကော့ ပေး နေတော့သည်။  ” အင့် … အင်းးးး “   လက်ချောင်းလေးများ နို့သီးခေါင်း ၂ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ်ပေးချိန် ရှိုင်းထက်ဇော် ခေါင်းအား  အလိုအလျောက် ဆွဲချရင်း မွတ်သိပ်စွာ အနမ်းတို့ ခြွေနေမိ၏။ အသက်ရှုနုန်း မြန်လာပြီး ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အညီ တုန့်ပြန် တတ်လာသည်။ ချစ်သူ ခင်ပွန်း လောင်း မဟုတ်သော သူစိမ်း တစ်ယောက်၏ လိုးချက်များအား သာယာမိနေ၏။ အိပ်မက်လား တကယ် ဖြစ်နေတာလား မတွေးချင်တော့။ ခုချိန် နောင်တ ဆိုသော အရာထက် အထိအတွေ့အောက် ရရှိနေသော ကာမအရသာအား မလွန်ဆန် နိုင်တော့ပေ။  ” အားးးး ရှီးးးး …… မှူးရယ် …… ချစ်တယ်ကွာ …… အင့်  …… အင်း … ဇော် ……… ပြီးပြီ ……… အ အ ………… ရှီးးးးး “   အဖုတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားမိသည်နှင့် မိန်းမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပြန်ညစ်ပေးရင်း  သုတ်ရည် ပူပူများကြောင့် ချစ်မှူးအိမ်စည် မှာ ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိ သွားတော့သည်။  တစ်ကယ်တော့ ရှိုင်းထက်ဇော် နှင့် ချစ်မှူးအိမ် စည် တို့မှာ ခြံခြင်းကပ်လျက် နေထိုင်သော ငယ်သူငယ်ချင်း များပင်။ နှစ်အိမ်တစ်အိမ် နေထိုင်ခဲ့သော်လည်း အချစ်က ဆန်းကြယ်လွန်းသည်မို့ ငယ် သူငယ်ချင်း သံယောစဉ်ကို ကျော်ပြီး ရှိုင်းထက်ဇော်၏ သူငယ်ချင်း ထူးဝေသော်အား ချစ်မှူးအိမ်စည်မှ ပြန်ချစ်ခဲ့သည်။  ထူးဝေသော်မှာ မိဘတွေလုပ်ငန်း များ ဦးစည်းပြီး အထည်လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူ တယောက်ပင်။  အသက် ၂၆နှစ်ခန့် ရှိပြီး အသားညိုညို အရပ်မောင်း မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် ရုပ်ရည် ကြည့် ကောင်း၏။ ရှိုင်းထက်ဇော် အိမ်သို့ ဝင်ထွက်ရင်း “မှူး” ဆိုသော အလှ နတ်သမီးလေး၏ အချစ်အား ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်။  ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက်  ရတနာလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်လာသော သူေဋ္ဌးမျိုးရိုးမို့ သူငယ်ချင်း သံယောစဉ်ဖြင့် အချိန်တန်လျင် ချစ်မှူးအိမ်စည်အား ပိုင်ဆိုင်မယ် ထင်ပြီး လျော့တွက်ခဲ့မိရ င့်း ခုတော့ အသဲ ကွဲနေရတော့၏။  သူငယ်ချင်းများနှင့် အပျော်လွန်ရမှ အိမ်ပြန်ပို့ပေးရင်း  ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ ပန်းဦးအား မရ ရအောင် ခူးခြွေပစ်သည်။  နောက် တစ်ပတ်ထဲ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ထူးဝေသော်နှင့် ချစ်မှူးအိမ်စည်တို့ မင်္ဂလာ ဆောင်ကြတော့မည်မို့ သူ့တွက်က နောက်ဆုံး အချိန်တွေပင်။   အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် ထူးဝေမော် ဖုန်းဆက်ရာ မင်္ဂလာဆောင် ဝတ်စုံသွားရွေးမည်မို့ ရေချိုး အလှပြင်ရင်း စောင့်နေမိသည်။ မိခင်နှင့် ဖခင်လည်း ဘုရား သွားနေသည် မို့ အိမ်တွင် တယောက်ထဲ ရှိနေ၏။

” မှူး ရေ … မှူး “   “ဟင် … ဇော် … ဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် “  ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေစဉ် ရှိုင်းထက်ဇော် အသံကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှား သွားမိသည်။ အရင်ရက်မှ  အဖြစ်ပျက် များကြောင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင်တော့။  ” ဟူးးးးး “   ” မှူး တံခါးဖွင့်ပါဟာ … နောက်ဆို … နင့်ကို မတွေ့ရတော့ပါဘူး … ခဏလေးပါ မှူးရယ်  “  ချစ်သူ လည်းခဏနေ လာခေါ်မှာမို့ မြန်မြန်ပြော မြန်မြန်ပြန် ပြီးတာပဲ တွေးကာ အိမ်တံခါး ဖွင့်ပေး လိုက်မိ၏။ သို့သော် သူမထင်သလို ဖြစ်မလာခဲ့ပေ။ ရှို င်းထက်ဇော်မှာ အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲနမ်းရာ အနမ်းကြမ်းကြမ်းများအား လက်ခံမိပြန်သည်။ တဆက်ထဲ စွင့်ကားနေသော တင်သား စိုင် ၂ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ် ပေးသည် ကိုလည်း မငြင်းမိတော့။ ပုဆိုးကြား ထောင်မတ်နေသော လီးတံမှာ ဆီးခုံးလေးပေါ် ထောက်မိချိန် ကာမ စိတ်၏ စေ့ဆော်မှု့ကြောင့် အဖုတ်လေးဆီမှ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ သွေးသားများ ဆူပွက်လာရ၏။ မိန်းမောနေရင်း ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ချွတ်ရာ  အလိုက်သင့် ခြေထောက်များ ကြွကာ မသိမသာ ကူညီပေးမိသည်။ ရင် တဒိတ်ဒိတ်နှင့် ခုချိန် ချစ်သူ ရောက်မလာစေရန် ဆုတောင်း နေမိ၏။  ” ရှီးးးး  ကျွတ် …… ဟာကွာ “  အကျႌလိပ်တင်ပီး ဘရာစီယာ အပြင်မှ နို့အုံလေး ဆုပ်နယ်ပေးစဉ် နို့သီးခေါင်းလေးများ မာထင်လာသည်။ ရုတ်တရက် ရှိုင်းထက် ဇော်မှာ ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ ကိုယ်လုံးအား ဆွဲလှည့်ကာ နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက် ထိုင်ချပစ်၏။  ” မှူး … ခါးနဲနဲ ညွတ်လိုက် “  ချစ်မှူးအိမ်စည် ခါးညွတ် ပေးသည်နှင့် ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ မျက်နှာရှေ့ ဖွေးဥနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအောက် ဖေါင်းထွက်နေသော အဖုတ်လေးအား ဖြဲယက်ရင်း ဖင်ဝလေးကိုပါ  လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးစွလိုက်သည်။  ” အားးး ရှီးးးး …… ကျွတ်ကျွတ် …… အင်းဟင်းးး … ဟင်းးး “  ဘာနဲ့မှမတူညီသော စည်းစိမ်လေးမို့ ချစ်မှူးအိမ်စည်  အသိစိတ် ပျောက်လုလုနှင့် ပေါင်တံ၂ဖက်အား ကားပေးမိ၏။ ရှိုင်းထက်ဇော်၏ ခေါင်းအား လက်နောက်ပြန် ကိုင်ပြီး အဖုတ်နှင့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ရည်များ  ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။

” အားးး …… ဟူးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… ဇော် ရယ် “   အရည်များ ညှစ်ထုတ်ရင်း ထိုင်ချပစ်ရာ သူမရှေ့ ရှိုင်းထက်ဇော် လာရပ်နေ၏။   ” ဟင် …  ဇော်”  သူမမျက်နှာရှေ့ ရှိုင်းထက်ဇော် ပုဆိုးကြားထဲ လီးတံ ထောင်ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။   ” မှူး … ငါ့လီး စုပ်ပေးပါ့လား … ခဏလေးပဲ စုပ် ပေးပါဟာ … ဒါနောက်ဆုံးမို့ပါ “  ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ ပြောပြောဆိုဆို မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ရာ ချစ်မှူးအိမ်စည် မျက်နာရှည့်  နီညိုရောင် လီးတံကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် ခါရမ်းနေ၏။ လီးအား စိုက်ကြည့်ရင်း အဖုတ်ရော ဖင်ရော ယက်ပေးခဲ့သော ရှိုင်းထက်ဇော်၏ အပြု စု အယုယလေးအား ပြန်လည် ပေးဆပ်သည့် အနေဖြင့် လီးတံအား ဖမ်းကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ငုံပေး လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် နှာခေါင်းဝ တိုးဝင်လာ သော လီးနံ့ကြောင့် ပျို့တက်လာပြန်၏။ ချစ်သူ၏ လီးကိုပင် စုပ်မပေးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပြင်ကသာ ဂွင်းထု ပေးခဲ့ဘူးသည်။ ထိုချိန် ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ အားမရ ဟန်နှင့် သူမခါင်းအား လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ကာ ပါးစပ်အား ဆွဲလိုးပစ်တော့၏။  ” အားးး အားးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… မှူးရယ် “  ချစ်မှူးအိမ်စည် တ ယောက် နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား အလိုးခံရင်း ချစ်သူအား တိတ်တခိုး တောင်းပန်နေမိသည်။  ” ခွင့်လွတ်ပါ … မောင်ရယ် … မောင် မြတ်မြတ်နိုးနိုး … နမ်း နေတဲ့ … မှူး နှုတ်ခမ်းလေးထဲ … သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးက … နေရာယူနေပြီ မောင်ရယ် “  ” တီတီ တီတီ “  ချစ်သူအား စိတ်ထဲ တောင်းပန် နေချိန် ခြံရှေ့မှ ထွက်ပေါ် လာသော ကားဟွန်းသံအား နှစ်ယောက်သား ကြားလိုက် ရသည်။ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ လီးအား ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ  အဝတ်စားများ အမြန်ပြန်ဝတ် ခိုင်းလိုက်သည်။  ” မှူး … ထူးဝေ လာပြီ … ထမိန်အမြန် ပြန်ဝတ် “   ” အင်း … ဇော် …… နင် နောက်ပီးမှပြန်နော် …… ငါ အရင်ထွက်မယ် … မောင် တွေ့သွားရင် …… မကောင်းဘူး “  ရှိုင်းထက်ဇော်အား ပြောရင်း တွင်းခံဘောင်းဘီနှင့် ထမိန်အား အမြန်ပြန်ဝတ်ကာ ခြံဝတံခါးနား  ထွက်လာပြီး ကားလေးပေါ် ဝင်ထိုင်ရင်း မင်္ဂလာဆောင် ဝတ်မည့် အဝတ်စားများ ရွေးရန် ထွက်ခဲ့ လိုက်တော့သည်။လမ်းတွင် ထူးဝေသော်မှ ကားခဏ ရပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းလာသဖြင့် အလိမ္မာသုံးကာ ငြင်းနေမိ၏။   ” အိုရ် … လူတွေနဲ့မောင်ရယ် … အိမ်ပြန်ရောက်မှနော် “   အမှန်တော့ ချစ်မှူးအိမ် စည်မှာ ရှိုင်းထက်ဇော်၏ လီးအား စုပ်ပေး ထားသည်မို့ ချစ်သူအပေါ် အားနာမိနေသည်။ သို့သော် ထူးဝေသော်မှာ သူမလက်အား ဆွဲပြီး ပေါင်ကြားထဲက အ မြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးပေါ် တင်ပေးကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။

အော် လရောင်ကင်းတဲ့ ပင်လယ်အပျိုမ တစ်ကောင်   ရင်ထဲ စိုးတစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့  ညည်းတွားလို့ နေလျက်  ခန်းမထဲမှာ ပြန့်ကျဲနေသော ထူးဝေသော်နှင့် ချစ် မှူးအိမ်စည်တို့ ဇနီးမောင်နှံ၏ အပြုံးများ။ ဆွေမျိုး မိတ်သင်္ဂဟ တို့၏ အပြုံးများ အရာအားလုံး ပျော်ရွှင်ခြင်း အတိဖြင့် မင်္ဂလာပွဲလေး ကျင်းပနေသည်။  ဧည့်သည် အားလုံး ဧည့်ခံပေးရင်း မူးနောက်နောက်နဲ့မို့ ထူးဝေသော် အား ပြောပြရင်း ခန်းမ အတွင်းဖက် စတိုခန်းထဲ ခဏနားပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့၏။ ခန်းမ ထဲ ပြန်အထွက် ထူးဝေသော်နှင့် ရှိုင်းထက်ဇော်တို့ စကားပြောနေသည်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား လာမိသည်။ တစ်ယောက်က မိမိလက်ထပ်တဲ့သူ ဖြစ်ပြီး  တစ်ယောက်ကမိမိ အပျိုစင် ဘဝအား ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်၏။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားပြောနေသည့် နားလေး ဖြည်းဖြည်းခြင်း လျှောက်သွား လိုက် သည်။ ” မှူး … သက်သာရဲ့လား … ဧည့်သည်တွေလည်း … နည်းသွားပါပြီ “   ” ဟုတ် … မောင် “  အနား ရောက်သည်နှင့် ဆီးပြောနေသော ထူးဝေသော်အား  ပြန်ဖြေရင်း ရှိုင်းထက်ဇော်အား ခိုးကြည့်မိ၏။ ထိုနောက် မင်္ဂလာပွဲပြီးဆုံးရာ ၂ဖက်မိဘများ လက်ဖွဲ့သော တိုက်ခန်း အသစ်ကို သူငယ်ချင်းများမှ လိုက်ပို့ကြ သည်။ တိုက်ခန်း ရောက်သည်နှင့် သူငယ်ချင်းများမှာ ထူးဝေသော်၏ လူပျိုနောက်ဆုံးညမို့ ယာမကာများနှင့် ဧည့်ခံရန် ဘီယာဆိုင်သို့ ဇွတ်ခေါ်နေကြ၏။

”   ဟျောင့် … ဖိုးဇော် … မင်းသွားဝယ်ကွာ “ ထူးဝေသော်မှာ ချစ်မှူးအိမ်စည် တစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့မည်မို့ အိမ်မှာပဲ ဝယ်သောက်ဖို့ ပြောရင်း ရှိုင်းထက်ဇော် အား ဝယ်ခိုင်းလိုက်သည်။ နာရီဝက်ခန့် အကြာ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ ဘီယာပုလင်းများ ရွမ်၂တောင့် ငါးမှုတ်ကြော် အာလူးကြော်များနဲ့ ပြန်ရောက်လာ၏။  သူငယ်ချင်းများ စားသောက်နေစဉ် ချစ်မှူးအိမ်စည်မှာ တနေကုန် ပင်ပန်းနေသဖြင့် အားလုံးနူတ်ဆက်ကာ သူမတို့၏ မင်္ဂလာဦး အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာ ခဲ့ တော့သည်။ နောက်ထပ် ၂နာရီခန့်အကြာ ခပ်ပြင်းပြင်း အရက်နံများနဲ့အတူ ထူးဝေသော် ဝင်လာခဲ့၏။ ” မှူး …… အိပ်ပျော်နေလား … အွိ့ ……    မောင်လာပီ လေ … အေ့ ဂေ့ “   မူးမူးရူးရူးနှင့် အဝတ်စားပင် မလဲမိသော ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ ချိတ်ထမိန် လေးအား လှန်ပြီး လိုးနေရာ ခဏအကြာ စောက်ဖုတ်လေးထဲ လ ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။ချစ်မှူးအိမ်စည် တယောက် ကာမအရသာလေး ဇပ်တငမ့်ငမ့်ဖြင့် ကျန်နေရစ်၏။ ကြိတ်မှိတ် အိပ်တော့လည်း မရတော့  ရေချိူးခန်းဘက် အဖုတ်အား ဆေးရန် ထွက်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။   ” ဘယ်သူပါလိမ့် “   ရေချိုးခန်းဘက် ဆက်မ လျှောက်ပဲ ဧည့်ခန်းဘက် ဝင်ကြည့်ရာ မူးပြီး အိမ်မပြန်နိုင်ပဲ ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်တွင် ခြေနှစ်ချောင်း အောက်တွဲလောင်း ချလျက် ညည်းနေသည့် ရှိုင်းထက် ဇော်အား တွေ့လိုက်ရ၏။

” ဟင် … ဇော် “  ” မှူးရယ် … အင့် အင့် …… ချစ်တယ်မှူးရယ် “   အနားတိုးကပ်လာရာ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ သူမနာမည်  တတွတ်တွတ် ရွတ်ရင်း ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးအား အထက်အောက် ပွတ်သပ်နေသည်ကို အနီးကပ် မြင်လိုက် ရပြန်သည်။ ရှိုင်းထက်ဇော်ကြောင့် ထူးဝေသော် နှင့် အာသာမပြေသော ကာမစိတ်များ ပြန်လည် နိုးကြွလာရာ အသိစိတ်များ လွင့်ပျောက်ခဲ့ရ၏။ တင်းမာလာသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့်ချေရင်း ရှိုင်း ထက်ဇော်၏ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်မိသည်။ လီးထိပ် အပေါက်မှ စီးကျနေသော အရည်ကြည် ဥလေးများအား ကြည့်ရင်း နုတ်ခမ်းလေးမှ လီး ထိပ်အား အလိုအလျောက် ငုံမိသွား၏။ ထို့နောက် ရှိုင်းထက်ဇော်၏ လက်အား ဖယ်ကာ သူမ လက်လေးဖြင့် လီးအရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း အငမ်းမရ စုပ်ပေး  လိုက်တော့သည်။

” ပြွတ် …… အွန့် …… ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် … အု …… ပြွတ် “  လီးအား တပြွတ်ပြွတ် မနားတမ်းစုပ်ရင်း လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ပေါင် ကြား ပွတ်မိရာ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များနဲ့ ထူးဝေသော် လရည်များ စီးကျ လာရသည်။ ထိုစဉ် လီးအရည်ပြား တလျှောက် လျှာ၏ ပူနွေးပွတ်တိုက် မှု့ ကြောင့် ရှိုင်းထက်ဇော် မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။ ” ဟင် …… မှူးပါလား …… အားးး ရှီးးးး “   လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ဒူးထောက်ရင်း  အားရပါးရ စုပ်နေသော ချစ်မှူးအိမ်စည်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘယ်အချိန်ထဲက စုပ်နေမှန်းမသိ လီးထိပ်လေး ကျင်လာပြီး ပြီးချင်သလိုမို့ ပါစပ်ထဲမှ လီး အား ဆွဲထုတ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ငုံ့စုပ်ပေးမိသည်။ ပါးစပ်မှ လီးနံ့လေးကြောင့် ရှိုင်းထက်ဇော် စိတ်ထဲ တမျိုးလေး ခံစားနေရ၏။ ခဏအကြာ ချစ်မှူးအိမ်စည် မှာ မတ်တပ်ထရပ်ကာ ချိတ်ထမိန်လေးအား ခြေရင်းပုံပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ မချွတ်နိုင်တော့ပဲ ရှိုင်းထက်ဇော် မျက်နှာအား နေရာအနှံ အဖုတ်လေးဖြင့်  ပွတ်နေ တော့သည်။ အားရအောင် ပွတ်ပြီးမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ကာ ပေါင်ကားရင်း ရှိုင်းထက်ဇော် မျက်နှာရှေ့ အဖုတ်လေး ကော့ပေးလိုက်၏။  အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်အား ရှိုင်းထက်ဇော် ပင့်ယက်ရင်း အဖုတ်ဝလေး တေ့စုပ်ရာ ထူးဝေသော် ထည့်ထားသော လက်ကျန် လရည်များပါ ပါးစပ်ထဲ  ဝင်ကုန်တော့သည်။ ရွံမိသော်လည်း ချစ်မှူးအိမ်စည် အရှိန်မပျက်အောင် မျိုချပစ်လိုက်၏။ ” အ ……… အားးး ရှီးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ …… ဇော်ရယ်  …… နာနာလေး … ဖိဖိယက် …… အားးး အ “   ရမ္မက်သံပြင်းပြင်းနှင့် ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ တောင်းဆိုသံ လေးများ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အဖုတ်ဝလေး စုပ်ပြီး ဘေးနုတ်ခမ်းသား ၂ဖက်အား ယက်ရင်း အစိလေးအား ဖိကိုက်ပေးရာ ချစ်မှူးအိမ်စည် တယောက် အသံမျိုးစုံ သည်းတွားရင်း ရှိုင် ထက်ဇော် မျက်နာပေါ် စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။

” အားးးး အားးးးး …… ဇော်ရယ် …… အားးး ရှီးးးး …… ဟင့် …… အ …… ထွက် …… ထွက်ပြီ …… အားဟား …… “   စောက်ရည်များ ကုန်သည်အထိ  ညှစ်ထုတ်ပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။  ” ဇော် … နင်လိုးချင်ရင် လိုးဟာ “   ပြောပြီးပြီးချင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကား  အနေထားဖြင့် အဖုတ်လေး ဖြဲပေးထားလိုက်၏။ ခုံပေါ်ထိုင်နေသော ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ ထရပ်ရင်း ချစ်မှူးအိမ်စည် ပေါင်ကြား ဒူး  ထောက် နေရာယူကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေသည်။  ” အင်း …… အင်းဟင်း …… အရမ်းအလိုးခံလို့ ကောင်းတာပဲ …… ဇော်ရယ် “   လီးအရွယ်အစား  မကွာသော်လည်း အပြုစု အယုယ ကောင်းသော ရှိုင်းထက်ဇော်၏ လီးဖြင့် အလိုးခံရ သည်မှာ အရသာ ထူးကဲနေသလို ခံစားနေရ၏။ မာထင်နေသော လီး အား ညှစ်ပေးရင်းအဖုတ်လေး ထပ်ကော့ ပေးလိုက် ပြန်သည်။ ကော့ပေးလာတဲ့ ချစ်မှူးအိမ်စည် အဖုတ် လေးအား ရှိုင်ထက်ဇော်မှ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး  ပေးနေ၏။  ” အားးး …… အားးးး ရှီးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ ……  ကောင်းလိုက်တာ … ဇော်ရယ် …… နာနာလေးလိုး …… အားးး … အ ………… ရှီးးးးး  ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတ်လေး အစွမ်းကုန် ကော့ပေးရင်း ချစ်မှူးအိမ်စည် တယောက် ကာမစည်းစိမ်လေး အားရပါးရ ခံစား နေတော့သည်။ ရှိုင်းထက်ဇော်  မှာလည်း လိုးနေရင်း အဖုတ်လေး ငုံ့ကြည့်ရာ လီးအဝင်အထွက်တွင် အဖုတ်နုတ်ခမ်းသား နီတာရဲလေးများ လိပ်ဝင်သွားလိုက် အပြင်ပြန်ပါလိုက် ဖြစ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ လိုးရင်းတန်းလန်း ပြီးချင်လာသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအား အမြန်ထုတ်ကာ ချစ်မှူးအိမ်သည်၏ မျက်နှာပေါ် ဂွင်းထုရင်း လ ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ချစ်မှူး အိမ်စည်မှာ မျက်နှာပေါ်မှ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့ ထွက်နေသော လီးအား ပြောင်စင်အောင် စုပ်ပေးပြီးမှ ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ဆေးကြော လိုက်တော့၏။

မနက် အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် မင်္ဂလာကုတင်ကြီးပေါ် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသော ထူးဝေသော်အား   ကြည့်ရင်း နဖူးလေးအား တရှိုက်မက်မက် နမ်း ပစ် လိုက်သည်။ ထူးဝေသော် မျက်လုံးလေး ဖတ်ကနဲ့ ပွင့်လာသည်။  ” မိန်းမ … နိုးနေပီလားကွ “   ရွှန်းလက် တောက်ပနေသော ထူးဝေသော် မျက်လုံးအား  ချစ်မှူးအိမ်စည် ရဲရဲ မကြည့်ရဲတော့ပေ။ ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူ အိပ်ပျော်သွားချိန် ဧည့်ခန်းထဲ ရှိုင်းထက်ဇော်နှင့် ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့သည်မို့ စိတ်မလုံတလုံ ဖြစ်နေရ၏။  ထိုချိန် ထူးဝေသော်မှာ သူမ ခေါင်းလေး ဆွဲယူကာ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား နမ်းပေးနေသည်။   ” အနမ်း … အနမ်းတဲ့လား … အတွေ့ထိသက်သက် …   ရမက်ဆန်လွန်းတဲ့ အရာ … ဒါပေမယ့် …   မောင့် … အနမ်းတွေက … ရင်းနှီး နွေးထွေးစေဖို့ … ရင်ခုန်ကြည်နူးစေဖို့ … လျှပ်ကူးနည်း တစ်ခုအဖြစ် … မ ပြောင်းလဲနိုင်ဘူးနော် … တကယ်ပါ မောင်ရယ် ချစ်မေတ္တာတွေ … တစ်ယောက်ရင်ထဲ တစ်ယောက် … နက်ရှိုင်း တိုးဝင်လာအောင် မှူးကြိုးစားမှာပါ “   ချစ်  မှူးအိမ်စည် စိတ်ထဲမှ ပြောရင်း ထူးဝေသော် မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။ ” မှူး “  ” ရှင် “   ” မောင့် မိန်းမ … ဖြစ်သွားပြီနော် “  ” အင်းလေ … မောင်ရဲ့  “  ” မောင် … အရမ်းချစ်တယ် “  ” ချစ်ပါရှင် “  ရင်ထဲက လာတဲ့ အသံလေးမို့ ချစ်မှူးအိမ်စည် စိတ်ထဲ- နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။ လင်ဖြစ်သူ စကားလုံး အား အားရ ကြည်နုးမိရင်း တဆက်ထဲ ရှိုင်းထက်ဇော်၏ ရမ္မက်သွေး ပြည့်လျှံနေသော စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းများ ကြားယောင် လာပြန်၏။   ” ချစ်တယ် မှူး ရယ် …… ရှီးးး …… လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရ်ကွယ် …… မောင်ရယ် … ကျေးဇူးပြုပြီး ……မှူးရဲ့ အချစ်တွေရော  … ရမ္မက်ဆန္ဒတွေရော … သိမ်းယူပေးပါ … လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ … တောင်းဆိုတာပါ … မောင်ရယ် “  စိတ်ထဲ ကြိတ်ဆုတောင်း နေစဉ် ထူးဝေသော်၏ အနမ်း များမှာ ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ နှုတ်ခမ်းလေးမှ တဆင့် လည်တိုင်လေး လည်တိုင်လေးမှ တဆင့် နိုအုံလေးပေါ် ကျရောက်လာသည်။

” သိပ်ချစ်တတ်တဲ့ … မိန်းမတစ်ယောက်ပါ … မောင်ရယ်   အထိအတွေ့အောက် … ရမ္မက်စိတ်တွေ … မတွန်းလှန် နိုင်ခဲ့တာပါ … သက်ရောက်မှု့က …  ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် … ထပ်ကြိုးစားပေး … အင်းးး … ဟုတ်ပြီ “  စိတ်ကူးဖြင့် တမ်းတရင်း ထူးဝေသော်၏ နူတ်ခမ်းလေးမှာ နို့အုံ အထက်ပိုင်းအား စုပ်ရင်း  လက်တဖက်မှာ အဖုတ်အား ပွတ်ပေးနေသည်။ ချက်ချင်း ချစ်မှူးအိမ်စည် ၏ လက်တစ်ဖက်မှာ ထူးဝေသော် လီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်  ထားလိုက်သည်။  ” အ “  ထူးဝေသော် ညည်းသံ ခပ်တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာကာ ထမိန်အား ဆွဲဖြည်နေ၏။ ချစ်မှူးအိမ်စည် မှာ အလိုက်တသိဖြင့် မတ် တပ်ထရပ်ပြီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီလေးပါ ချွတ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအနေထားဆို ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ ချက်ချင်းကုန်းထပြီး စောက်ဖုတ် လေး အားရပါးရ ယက်ပေးတတ်၏။ လင်ဖြစ်သူ ထူးဝေသော်မှာ အကျႌ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်နေသဖြင့် အကျႌချွတ်မပြီးခင် ပြန်ထိုင်ကာ ပေါင်သားများ အား နမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။  ” မိန်းမ လိုးကြစို့ကွာ … မောင် … အရမ်း လိုးချင်နေပြီ “  လင်တော်မောင့် အပြုမူကြောင့် ပက်လက်လှဲကာ  ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပြင်ပေးရင်း မျက်စိလေး မှိတ်နေလိုက်၏။ အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာသည် အထိ ခံစားမှု့မှာ အေးစက်စက် ဖြစ်နေရသည်။ ခဏ အကြာ အဖုတ်လေးထဲ နွေးကနဲ့မို့ လင်ဖြစ်သူ ပြီးသွားသည်မှန်း ခံစားသိရှိလိုက်၏။  နှစ်တွေ အလီလီပြောင်းကာ မွေးလာသော သားလေး ဝေယံပင် သူငယ်တန်း စ တက်နေသော်လည်း ချစ်မှူးအိမ်စည် အတွက် ကုတင်ပေါ်မှ ပြဇတ်တွေမှာ အေးတိအေးစက်ပင်။ နေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းရင်း ရမ္မက်တွေ ဆန္ဒတွေ ဖက်တွယ် မိတဲ့ စိတ်တွေ ချိုးနိမ်ရင်း အထီးကျန်ရပ်ဝန်းမှာ စိတ်ကူး ကောင်းသလောက် နေထိုင်ပြီး ဇနီးကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ရ၏။ရှိုင်းထက်ဇော် ဆီမှ ဖုန်း ဆက် ဇွတ်အတင်း ပူဆာခဲ့သမျှ ခက်ခက်ခဲခဲ ငြင်းဆန်ရင်း မိသားစု အတွက် ကားလိပ် ချထားလိုက်သည်ကို ကျေနပ်နေမိသည်။ ဒုတိယ အိမ်မက်အတွက်  ပထမ ကောင်းကင်ကို ချစ်မှူးအိမ်စည် မစွန့်လွတ်ခဲ့ပေ။

သို့သော် ချစ်မှူးအိမ်စည် တယောက် သမုဒယ ယဇ်ပုလ္လင်ထက် ဒီတစ်သက် ဝေးစေဆိုတဲ့ စီရင်ချက် ချခံလိုက်ရသည့် ရက်လေး ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အတော်ကြာအောင် အဆက်သွယ် ပြတ်နေသော ရှိုင်းထက်ဇော် ဆီမှ သူအိမ်ထောင်ပြုတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း နိုင်ငံခြား အပြီးထွက်သွားမှာမို့ နောက်ဆုံး  အနေနဲ့ တွေ့ချင်ကြောင်း တောင်းဆိုနေ၏။   ” မှူးရယ် … ဂျောင်ထိုးခံရတဲ့ … တမြက်စည်းရဲ့ … သွေးကြောထဲ မှာတောင် … ခံစားချက်ဆိုတာ … ရှိနေပါ တယ် … ဇော့် ကို … သနားပါဦးကွာ … မှူးစကားကို … နားထောင်ပါတယ် … မတွေ့နဲ့ဆိုလို့ … နှစ်ချီပြီး မတွေ့ခဲ့ပေမယ့် … တနေ့မှ မေ့မရသူပါ “    ထွက်ပေါက် မှန်သမျှ ပိတ်ဆို့ထားနိုင်သော ရှိုင်းထက်ဇော့်၏ သံယောစဉ် အပိုင်းအစတွေကြောင့် ချစ်မှူးအိမ်စည် တယောက် ရမ္မက် နဲ့ သိတ်ခါ ဒွန်တွဲရင်း မ လူးသာ မလွန့်သာ ကာမ ဝဲဂရက်ထဲ လှေငယ်လေး လှော်ဖို့ ဆုံးဖြတ်မိတော့သည်။ ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေ အလုပ်နားရက်မို့ လင်ဖြစ်သူနှင် အတူ အိမ်မှာ ရှိနေ သော်လည်း မျက်နှာ ရဲရဲ မကြည့်ရဲတော့ပေ။ နက်ဖန်ဆို သားလေးလဲ ကျောင်းသွား လင်တော်မောင်လည်း အလုပ်သွားမှာမို့ ရှိုင်းထက်ဇော် အား အိမ်ခေါ် ထားလိုက်သည်။  မနက်လင်းတော့ လင်ဖြစ်သူနှင့် သားလေး ထွက်သွားသည်နှင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ခံစားနေရ၏။ခဏအကြာ ရှိုင်းထက်ဇော် ရောက်လို့ လာရာ အနည်းငယ် ဝလာသည်မှလွဲ၍ ကျန်တာ မပြောင်းလဲပေ။ အိပ်ခန်းထဲ မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်ပေါ် ရှိုင်းထက်ဇော်၏ လက်လေးများ လှုပ်ရှား နေသည်။

” ဟင့် …… ဟုတ်တယ် …… မှူး လိုချင်တာ …… အာကွာ …… ကျွတ်ကျွတ် “   နို့အုံ၂ဖက်အား ခပ်ကြမ်းကြမ်း ချေပစ်ရာ ချစ်မှူးအိမ်စည် ညည်းသံလေး  ထွက်လာပြီး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းနှင့် နို့သီးခေါင်းလေး တဖက် ငုံခံရချိန် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာရ၏။ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ဖွဖွကိုက် လိုက် စို့လိုက်နှင် အဖုတ်လေး မထိပဲ ပေါင်အတွင်းသား ၂ဖက်အား ပွတ်သပ် ဆုပ်ချေနေသည်။   ” အားးး …… ရှီးးးး ……… ဟငှ့ …… အ … ဟူးးးးး “   ချစ်မှူး အိမ်စည် မနေနိုင်တော့ စောက်စိလေးအား သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ဖိပွတ် နေရတော့သည်။ မြင်ကွင်းကြောင့် ရှိုင်းထက်ဇော် ရမ္မက်စိတ် များလည်း ပြင်းထန် လာရ၏။ ထိုချိန် ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ လက်တဖက်မှာ ရှိုင်းထက်ဇော် လီးအား ပွတ်သတ်ပေးရာ လီးကြီး မာထောင် လာတော့သည်။ ရှိုင်းထက်ဇော် ကုတင် ပေါ်မှဆင်းပြီး ဒူထောက်ထိုင်လိုက်ရာ ချစ်မှူးအိမ်စည်မှာ ကုတင်းစောင်း ခြေတွဲလောင်းချလျက် ရှိုင်းထက်ဇော် မျက်နှာ တည့်တည့် ပေါင်လေး ကား ပေးလိုက်၏။ အဖုတ်လေးအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက် လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးမွှေပေးလိုက်နှင့် ချစ်မှူးအိမ်စည် အဖုတ် အတွင်းသားများပါ ယားတက်လာပြီး ရှို င်းထက်ဇော် ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ခါးလေးကော့ကာ ဆွဲကပ်ထားမိသည်။ ခဏအကြာ ရှိုင်းထက်ဇော် တယောက် အဖုတ်လေးဆီမှ မျက်နာခွာကာ  ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ ပေါင်၂ချောင်း မပြီး စောက်ရည်များ ရွှဲကာ ဖောင်းကားနေသော အဖုတ်လေးထဲ လီးကြီး အား ပစ်သွင်း လိုက်တော့၏။

” အားးး … အမလေးးး …… အ အ … ကောင်းလိုက်တာ ဇော်ရယ် …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့် …… ဘွတ် …… ဘွတ် ဘွတ် “   ” ဟင့် ……  အ …… ဟုတ်တယ် …… ဆောင့်လိုး … ဇော် …… မှူးလေ …… ဒါမျိုး မခံရကြာပြီ … ဆောင့်လိုးပေး …… လိုးပါ ဇော်ရဲ့ …… အားးး ရှီးးးးး …… အားးးးးး “    ရှို င်းထက်ဇော်မှာ ခြေမလေးများအား စုပ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်ရာ ချစ်မှူးအိမ်စည် ကောပျံကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေရသည်။ လီးတ ချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံစားမိကာ ရှိုင်းထက်ဇော်ပါ ပြီးချင်လာ၏။  ” မှူး “  ” ဟင် “   ” မှူး … ပါးစပ်ကို လိုးရင်း … ပြီးချင်တယ်ကွာ “   ” အင်းးး … ဇော် … အဲ တိုင်းနေ “   ပြောပြီးပြီးချင်း ချစ်မှူးအိမ်စည်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံး တပတ်လှည့်ကာ   ကုတင်စောင်းတွင် ဇက်တင်ကာ ဦးခေါင်းအား လှန်ချ ပေးလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ရှိုင်းထက်ဇော် ပေါင်ကြားတည့်တည့် နူတ်ခမ်းလေး ဟပေးလိုက်ရာ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ သူမခါင်းလေး ထိန်းပြီး ပါးစပ်ထဲ လီး အရင်းထိ ဖိလိုးလိုက်သည်။  ” အု အု …… ဘလွတ် …… ဗွိ … ဘွတ် “ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတော့၏။   ” အားးးး ရှီးးး …ကောင်းလိုက် တာ … မှူးရယ် …… အီးးး ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထှကပှီကှာ …… ရှီးးးး …… အားးးးးး “  ၂ယောက်သား ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားနေချိန် အိမ်ပြန်လာ သော ထူးဝေသော်အား သတိမထားပေ။ ထူးဝေသော် မှာ သားဖြစ်သူ ဝေယံတို့ ကျောင်းမှ ရီပိုကဒ် ပါမလာသဖြင့် ဖုန်းဆက်သောကြောင့် အလုပ်မှ  တိုက်ခန်းသို့ ပြန်လာယူ၏။ တိုက်ခန်းရှေ့ ကားတစ်စီး ရပ်ထားသည်ကို မြင်၍ ဧည့်သည် ရောက်နေကြောင်း တွေးမိလိုက်သည်။ တံခါးဖွင့်ပြီး အိမ်အတွင်း ဖက် ဝင်လာရာ မိမိတို့ အိပ်ခန်းထဲမှ ညည်းသံများ ကြားလိုက်ရတော့၏။

” အားးးး ရှီးးး …… ကောင်းလိုက်တာ မှူးရယ် …… အားးဟားးး …… ရှီးးးးး “  ” ဟင် “   လင်မယား အိပ်ခန်းဆီမှ ယောက်ျား တယောက် ညည်းသံကြောင့်  မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ ခြေဖွဖွ နင်းလျှောက်ရင်း အိပ်ခန်းတံခါး အသာလေးဖွင့် ကြည့်လိုက်၏။  ” ဟာ “  ” ဟင် “  အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းကြောင့် ထူးဝေသော်  ခေါင်းထဲ မိုက်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး ခေါင်း အောက်ချလှန်ထားသော ဇနီးလေးမှာ မိမိ မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်နေသော  နှုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ပါးစပ်အား အလိုးခံနေသည်။  ” တောက် ……………… ဒုန်း … ဝုန်းးးး “  အိပ်ခန်းတံခါးအား အတွင်းထိ စောင့်တွန်းပြစ်လိုက်၏်။  ” မောင် “  ” ဟာကွာ …… ဒုန်းးး … ဝုန်းး ……ဝုန်းး ခွမ်းးး … ခလွမ်းးး “  တစ်ခဏချင်း အဖြစ်ပျက်တို့မှာ မြန်ဆန်လွန်းသည်။ ထူးဝေသော်၏ ယူကျိုးမရ ခံစား ချက်များမှာ ဒေါသတရား အသွင် ကူးပြောင်းချိန် အခန်းထဲမှ မှန်တင်ခုံများ ကုလားထိုင်များ ပျက်စီး ပြန့်ကြဲသွားတော့၏။  ” ဟင့် …… အဟင့် ဟင့် …… မောင် ရယ် “  ရုတ်တရက် ချစ်မှူးအိမ်စည် ဘယ်ပြောရမှန်း မသိ။ ဝမ်းနည်းခြင်း ရှက်ရွံ့ခြင်း အားနာခြင်း ကြောက်ရွံ့ခြင်းများ ရင်ထဲ စို့တက်လာသည်။ မည် သည့်အသံမှ မထွက်တော့ ခုချိန် ချစ်မှူးအိမ်စည်၏ အဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒမှာ အခိုးငွေ့များအဖြစ် အိပ်ခန်းထဲမှ ပျောက်ကွယ် သွားချင်မိသည်။ အဝတ်အစာများ  ကုတင်ဘေး ပြန့်ကြဲနေသဖြင့် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်အား အိပ်ယာခင်းလေးဖြင့် ပတ်ထားရင်း ရှိုက်ငိုနေ၏။

” အဟင့် …… ဟင့်ဟင့် “ မာယာ ပခြုပ် ရမ္မက် အတုပ်အနှောင်တွေထဲ တိုးဝင်ငြိတွယ်ခဲ့သော ရလဒ်အား ခံယူနေရသည်။  ” ငါ …… ငါတောင်းပန်ပါတယ်  … ထူးဝေ … သူငယ်ချင်းရာ … မင်းကြိုက်သလိုလုပ်ပါ …… မှူးမှာ အပစ်မရှိပါဘူး … ငါ့အပစ်တွေပါကွာ “  အဖြစ်ပျက် များထဲ ရှိုင်းထက်ဇော်မှာ  အဝတ်အစားပင် ပြန်မဝတ်နိုင်သေးပဲ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထူးဝေသော်အား တောင်းပန်နေသည်။  ” တောက် …… မင်း …… မင်းတို့ …… ငါ့အပေါ် …… လုပ်   ရက် ကြ တယ် ကွာ …… “ ထူးဝေသော်မှာ အိပ်မက်ဆိုးမှ ပြန်လည် လွတ်မြောက် လာသည့် အသံမျိုးဖြင့် ပြောရင်း ရင်ထုမနာ ခံစားနေရ၏။  ” ဟင်းးး  …… မင်းတို့ ၂ယောက်လုံး …… ဒီနေရာက ……ထွက် … ထွက် သွား ပါတော့ “ မျှော်လင့်မထားသော အဖြစ်ပျက်များကြောင့်  ရွေးချယ်ခွင့်မရှိတဲ့ နံရံတွေမှ   ထူးဝေသော်နှင့် ချစ်မှူးအိမ်စည် ကြားထဲ တံတိုင်းခြားသွား ခဲ့တော့သည်။ ” ဟူးးးးး …… အဟင့် ဟင့် “  ” ဗြောက် ဗြောက် …… ချွတ် … ဖြုတ် …… ဖျောက်  …… ဗြောက်ဗြောက် … “ နုရွနေတဲ့ ပွင့်ချက်လေးများပေါ် တွဲခိုနေသော ရေစက်လေးများအား ကြည့်ရင်း အရာအားလုံး ထုနဲ့ထည်နဲ့ မှုန်ဝါးစေခဲ့ရသည်။ ချစ် မှူးအိမ်စည် ခင်ပွန်းနှင့် သားလေးဝေယံအား မတွေ့ရသည်မှာ ၆လ ကျော် ရှိနေ၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ထူးဝေသော် တစ်ယောက် ၂လလောက်သာ အရက် သောက် စိတ်လေခဲ့သော်လည်း ပညာတတ်ပီပီ စိတ်ကို ပြန်လည်ထိန်းချုပ်ရင်း အလုပ် ပြန်လုပ်နေပြီး သားလေးနှင့် ပျော်နေသည်ကို ကြားသိခဲ့ရသည်။

မောင် ရယ် နေရလား ကြွေရမလား   နေမယ်ဆို … မောင့်ခြေတော်ရင်း  ကြွေမယ်ဆိုလဲ … မောင့်ခြေတော်ရင်း  မောင့်နုတ်ဖျား စီရင်ချက်ကို   လက်ခံနေ ရင်း  ရမ္မက်ရဲ့ကျေးကျွန် အမိုက်မ ကို  ပြန်ဆုံခွင့်လေး ပေးသနားပါနော်   နှစ်ဖက်မိဘ များမှာလည်း အဖြစ်မှန် သိရှိသွားချိန်  ပြန်ပေါင်းထုပ်ရန် ဘယ်ဘက် ကမှ အစမပြုတော့ပေ။ ဒဏ်ရာများနှင့် ငရဲညများ ဖြတ်သန်းရင်း ရာသီ အလီလီ လည်ပတ်နေတော့သည်။ ထူးဝေသော် တစ်ယောက် စိတ်ရှုပ်နေသဖြင့်  အရက်သောက်မိနေ၏။ သားဖြစ်သူ ဝေယံ၏ သူငယ်ချင်းများမှ မအေမရှိသူ ဘာညာနှင့် ဝိုင်းစသဖြင့် ငိုယိုနေသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် သောက ရောက်နေရ သည်။  အပစ်မရှိသော သားဖြစ်သူအား စိတ်ချမ်းသာ  စေချင်၏။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ဖေါက်ပြန်မှု့ကိုလည်း  စိတ်ထဲ မေ့ပျောက်မရ။ နောက်ဆုံး ဆုံးဖြတ်   ချက် တစ်ခု ခိုင်ခိုင်မာမာ ချလိုက်ရသည်။ ရင်  ထဲ သောကဒဏ်ရာ အပြည့်နှင့် သက်ပြင်း  တောမှာ အခါခါနှစ်နေရင်း နောက်ဆုံး လစ်  ဟာနေတဲ့ သားလေး အမေ နေရာအတွက် မနက်ဖြန်ကို ပြောပြဖို့ ယနေ့ ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီဘဝက သိပ်တော့မလှခဲ့ပေ။   ပြီးပါပြီ….။

Zawgyi

တစ္ႀကိမ္ထက္ပိုသည္

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “ ” လႈိင္းေတြလႈိင္းေတြ … မူးရိပ္ရိပ္ နဲ႔ “  ” အားးး … ရွီးးးး “  ” ဟင္ “  ” ငါဘာျဖစ္ေနတာလဲ … ငါဘယ္ေရာက္ ေနတာလဲ “  တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာေလးမို႔ မ်က္လုံး အသာေလး ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ မူးေနာက္ေနာက္ႏွင့္ အာ႐ုံေတြ လုံးဝ စုစည္းမရ။  ” အိုရ္ “    သူမ  ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္စား မရွိေတာ့။ နာမည္က ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ အသက္ ၂၅ႏွစ္ ( 36-27-40 ) ပုရိသအေပါင္အား ဖမ္းစားႏိုင္သူ တေယာက္ပင္။ ခ်စ္သူ ထူး ေဝေသာ္ႏွင့္ မၾကာခင္ လက္ထပ္ေတာ့မည္မို႔ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ အႀကိဳပြဲေလး အေပ်ာ္စားပြဲေသာက္ပြဲ က်င္းပေန၏။ အနည္းငယ္ မူးလာသျဖင့္  သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွ အိမ္လိုက္ပို႔ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့ရာမွ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။  ” ဟင္ …… ေဇာ္ …… နင္ … နင္ … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ငါ့ …  ငါ့ကို သနားပါဟာ … အဟင့္ ဟင့္ “  ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ စကားအဆုံး သူမ ေစာက္ပတ္ေလး အငမ္းမရ ယက္ေပးေနေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ မွာ ေပါင္ႏွလုံးၾကား  ေခါင္းေလး ေမာ့လာေတာ့၏။ ခြင့္လြတ္ပါ ဟုေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ၾကည့္ကာ စကားသံမထြက္ပဲ အပ်ိဳစင္ တစ္ေယာက္၏ ညႇီစို႔စို႔ အရည္ၾကည္ ေလးမ်ား အား တစ္ႁပြတ္ႁပြတ္ စုတ္ယူေနသည္။ လွ်ာထိပ္ေလးမွာ အက္ကြဲ ေၾကာင္းထဲ ထိုးခြဲလိုက္ အစိေလး ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္မို႔ သူမ တစ္ကိုယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲ  လြင့္ေမ်ာ သြားသလို ခံစားေနရ၏။  ” အင့္ …… အ အ ……… အားး … ရွီးးးးး “   ဝင္သက္ ထြက္သက္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ေနရင္း ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း ေႏြးကနဲ႔  တၿငိမ့္ၿငိမ့္။   ” ခြင့္လြတ္ပါ … မႉး … ရယ္ “  ခဏအၾကာ စကားသံႏွင့္အတူ အဖုတ္ေလးထဲ လီးႀကီး တိုးဝင္ လာေတာ့သည္။ အာ႐ုံေတြေဝဝါးၿပီး အိပ္ရာခင္း ကိုသာ လက္ႏွင့္ က်စ္ေနေအာင္ ဆြဲထားမိ၏။

” အင္းး …… ဟင္းးး … အအ “  ဦးေႏွာက္အား အထိအေတြ႕မွ အႏိုင္ပိုင္းကာ ရမၼက္ဆႏၵေနာက္ ေပါင္တံမ်ား မသိမသာ ၿဖဲေပးရင္း တခ်က္တခ်က္ ေကာ့ ေပး ေနေတာ့သည္။  ” အင့္ … အင္းးးး “   လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ႏို႔သီးေခါင္း ၂ဖက္အား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္နယ္ေပးခ်ိန္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား  အလိုအေလ်ာက္ ဆြဲခ်ရင္း မြတ္သိပ္စြာ အနမ္းတို႔ ေႁခြေနမိ၏။ အသက္ရႈႏုန္း ျမန္လာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အညီ တုန႔္ျပန္ တတ္လာသည္။ ခ်စ္သူ ခင္ပြန္း ေလာင္း မဟုတ္ေသာ သူစိမ္း တစ္ေယာက္၏ လိုးခ်က္မ်ားအား သာယာမိေန၏။ အိပ္မက္လား တကယ္ ျဖစ္ေနတာလား မေတြးခ်င္ေတာ့။ ခုခ်ိန္ ေနာင္တ ဆိုေသာ အရာထက္ အထိအေတြ႕ေအာက္ ရရွိေနေသာ ကာမအရသာအား မလြန္ဆန္ ႏိုင္ေတာ့ေပ။  ” အားးးး ရွီးးးး …… မႉးရယ္ …… ခ်စ္တယ္ကြာ …… အင့္  …… အင္း … ေဇာ္ ……… ၿပီးၿပီ ……… အ အ ………… ရွီးးးးး “   အဖုတ္ထဲ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားမိသည္ႏွင့္ မိန္းမ သဘာဝအရ လီးတံအား ျပန္ညစ္ေပးရင္း  သုတ္ရည္ ပူပူမ်ားေၾကာင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ မွာ ဒုတိယအႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိ သြားေတာ့သည္။  တစ္ကယ္ေတာ့ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ႏွင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္ စည္ တို႔မွာ ၿခံျခင္းကပ္လ်က္ ေနထိုင္ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း မ်ားပင္။ ႏွစ္အိမ္တစ္အိမ္ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်စ္က ဆန္းၾကယ္လြန္းသည္မို႔ ငယ္ သူငယ္ခ်င္း သံေယာစဥ္ကို ေက်ာ္ၿပီး ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ သူငယ္ခ်င္း ထူးေဝေသာ္အား ခ်စ္မႉးအိမ္စည္မွ ျပန္ခ်စ္ခဲ့သည္။  ထူးေဝေသာ္မွာ မိဘေတြလုပ္ငန္း မ်ား ဦးစည္းၿပီး အထည္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသူ တေယာက္ပင္။  အသက္ ၂၆ႏွစ္ခန႔္ ရွိၿပီး အသားညိဳညိဳ အရပ္ေမာင္း မနိမ့္မျမင့္ျဖင့္ ႐ုပ္ရည္ ၾကည့္ ေကာင္း၏။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ အိမ္သို႔ ဝင္ထြက္ရင္း “မႉး” ဆိုေသာ အလွ နတ္သမီးေလး၏ အခ်စ္အား ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္။  ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္  ရတနာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္လာေသာ သူေ႒းမ်ိဳး႐ိုးမို႔ သူငယ္ခ်င္း သံေယာစဥ္ျဖင့္ အခ်ိန္တန္လ်င္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္အား ပိုင္ဆိုင္မယ္ ထင္ၿပီး ေလ်ာ့တြက္ခဲ့မိရ င့္း ခုေတာ့ အသဲ ကြဲေနရေတာ့၏။  သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အေပ်ာ္လြန္ရမွ အိမ္ျပန္ပို႔ေပးရင္း  ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ပန္းဦးအား မရ ရေအာင္ ခူးေႁခြပစ္သည္။  ေနာက္ တစ္ပတ္ထဲ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ထူးေဝေသာ္ႏွင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္တို႔ မဂၤလာ ေဆာင္ၾကေတာ့မည္မို႔ သူ႔တြက္က ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ေတြပင္။   အိပ္ယာ ႏိုးသည္ႏွင့္ ထူးေဝေမာ္ ဖုန္းဆက္ရာ မဂၤလာေဆာင္ ဝတ္စုံသြားေ႐ြးမည္မို႔ ေရခ်ိဳး အလွျပင္ရင္း ေစာင့္ေနမိသည္။ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္လည္း ဘုရား သြားေနသည္ မို႔ အိမ္တြင္ တေယာက္ထဲ ရွိေန၏။

” မႉး ေရ … မႉး “   “ဟင္ … ေဇာ္ … ဘာလာလုပ္တာပါလိမ့္ “  ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ေနစဥ္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ အသံေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွား သြားမိသည္။ အရင္ရက္မွ  အျဖစ္ပ်က္ မ်ားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ခ်င္ေတာ့။  ” ဟူးးးးး “   ” မႉး တံခါးဖြင့္ပါဟာ … ေနာက္ဆို … နင့္ကို မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး … ခဏေလးပါ မႉးရယ္  “  ခ်စ္သူ လည္းခဏေန လာေခၚမွာမို႔ ျမန္ျမန္ေျပာ ျမန္ျမန္ျပန္ ၿပီးတာပဲ ေတြးကာ အိမ္တံခါး ဖြင့္ေပး လိုက္မိ၏။ သို႔ေသာ္ သူမထင္သလို ျဖစ္မလာခဲ့ေပ။ ရႈိ င္းထက္ေဇာ္မွာ အိမ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲနမ္းရာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ားအား လက္ခံမိျပန္သည္။ တဆက္ထဲ စြင့္ကားေနေသာ တင္သား စိုင္ ၂ဖက္အား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္နယ္ ေပးသည္ ကိုလည္း မျငင္းမိေတာ့။ ပုဆိုးၾကား ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတံမွာ ဆီးခုံးေလးေပၚ ေထာက္မိခ်ိန္ ကာမ စိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈ႕ေၾကာင့္ အဖုတ္ေလးဆီမွ ဆစ္ကနဲ႔ ဆစ္ကနဲ႔ ေသြးသားမ်ား ဆူပြက္လာရ၏။ မိန္းေမာေနရင္း ထမိန္ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ခြၽတ္ရာ  အလိုက္သင့္ ေျခေထာက္မ်ား ႂကြကာ မသိမသာ ကူညီေပးမိသည္။ ရင္ တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္ ခုခ်ိန္ ခ်စ္သူ ေရာက္မလာေစရန္ ဆုေတာင္း ေနမိ၏။  ” ရွီးးးး  ကြၽတ္ …… ဟာကြာ “  အက်ႌလိပ္တင္ပီး ဘရာစီယာ အျပင္မွ ႏို႔အုံေလး ဆုပ္နယ္ေပးစဥ္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား မာထင္လာသည္။ ႐ုတ္တရက္ ရႈိင္းထက္ ေဇာ္မွာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ကိုယ္လုံးအား ဆြဲလွည့္ကာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်ပစ္၏။  ” မႉး … ခါးနဲနဲ ၫြတ္လိုက္ “  ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ခါးၫြတ္ ေပးသည္ႏွင့္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ မ်က္ႏွာေရွ႕ ေဖြးဥေနေသာ ဖင္သားစိုင္ ၂ျခမ္းေအာက္ ေဖါင္းထြက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအား ၿဖဲယက္ရင္း ဖင္ဝေလးကိုပါ  လွ်ာထိပ္ေလးျဖင့္ ထိုးစြလိုက္သည္။  ” အားးး ရွီးးးး …… ကြၽတ္ကြၽတ္ …… အင္းဟင္းးး … ဟင္းးး “  ဘာနဲ႔မွမတူညီေသာ စည္းစိမ္ေလးမို႔ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္  အသိစိတ္ ေပ်ာက္လုလုႏွင့္ ေပါင္တံ၂ဖက္အား ကားေပးမိ၏။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ ေခါင္းအား လက္ေနာက္ျပန္ ကိုင္ၿပီး အဖုတ္ႏွင့္ ဆြဲကပ္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား  ပန္းထြက္ခဲ့ရသည္။

” အားးး …… ဟူးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ …… ေဇာ္ ရယ္ “   အရည္မ်ား ညႇစ္ထုတ္ရင္း ထိုင္ခ်ပစ္ရာ သူမေရွ႕ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ လာရပ္ေန၏။   ” ဟင္ …  ေဇာ္”  သူမမ်က္ႏွာေရွ႕ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ပုဆိုးၾကားထဲ လီးတံ ေထာင္ထြက္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။   ” မႉး … ငါ့လီး စုပ္ေပးပါ့လား … ခဏေလးပဲ စုပ္ ေပးပါဟာ … ဒါေနာက္ဆုံးမို႔ပါ “  ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ေျပာေျပာဆိုဆို မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ပုဆိုးခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ မ်က္နာရွည့္  နီညိဳေရာင္ လီးတံႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလ်က္ ခါရမ္းေန၏။ လီးအား စိုက္ၾကည့္ရင္း အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ယက္ေပးခဲ့ေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ အျပဳ စု အယုယေလးအား ျပန္လည္ ေပးဆပ္သည့္ အေနျဖင့္ လီးတံအား ဖမ္းကိုင္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ငုံေပး လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ ႏွာေခါင္းဝ တိုးဝင္လာ ေသာ လီးနံ႔ေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕တက္လာျပန္၏။ ခ်စ္သူ၏ လီးကိုပင္ စုပ္မေပးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအျပင္ကသာ ဂြင္းထု ေပးခဲ့ဘူးသည္။ ထိုခ်ိန္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ အားမရ ဟန္ႏွင့္ သူမခါင္းအား လက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ကာ ပါးစပ္အား ဆြဲလိုးပစ္ေတာ့၏။  ” အားးး အားးး …… ေကာင္းလိုက္တာ …… မႉးရယ္ “  ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တ ေယာက္ ႏူတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးအား အလိုးခံရင္း ခ်စ္သူအား တိတ္တခိုး ေတာင္းပန္ေနမိသည္။  ” ခြင့္လြတ္ပါ … ေမာင္ရယ္ … ေမာင္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး … နမ္း ေနတဲ့ … မႉး ႏႈတ္ခမ္းေလးထဲ … သူစိမ္းေယာက္်ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးက … ေနရာယူေနၿပီ ေမာင္ရယ္ “  ” တီတီ တီတီ “  ခ်စ္သူအား စိတ္ထဲ ေတာင္းပန္ ေနခ်ိန္ ၿခံေရွ႕မွ ထြက္ေပၚ လာေသာ ကားဟြန္းသံအား ႏွစ္ေယာက္သား ၾကားလိုက္ ရသည္။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ လီးအား ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ပါးစပ္မွ ထုတ္ကာ  အဝတ္စားမ်ား အျမန္ျပန္ဝတ္ ခိုင္းလိုက္သည္။  ” မႉး … ထူးေဝ လာၿပီ … ထမိန္အျမန္ ျပန္ဝတ္ “   ” အင္း … ေဇာ္ …… နင္ ေနာက္ပီးမွျပန္ေနာ္ …… ငါ အရင္ထြက္မယ္ … ေမာင္ ေတြ႕သြားရင္ …… မေကာင္းဘူး “  ရႈိင္းထက္ေဇာ္အား ေျပာရင္း တြင္းခံေဘာင္းဘီႏွင့္ ထမိန္အား အျမန္ျပန္ဝတ္ကာ ၿခံဝတံခါးနား  ထြက္လာၿပီး ကားေလးေပၚ ဝင္ထိုင္ရင္း မဂၤလာေဆာင္ ဝတ္မည့္ အဝတ္စားမ်ား ေ႐ြးရန္ ထြက္ခဲ့ လိုက္ေတာ့သည္။လမ္းတြင္ ထူးေဝေသာ္မွ ကားခဏ ရပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့နမ္းလာသျဖင့္ အလိမၼာသုံးကာ ျငင္းေနမိ၏။   ” အိုရ္ … လူေတြနဲ႔ေမာင္ရယ္ … အိမ္ျပန္ေရာက္မွေနာ္ “   အမွန္ေတာ့ ခ်စ္မႉးအိမ္ စည္မွာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးအား စုပ္ေပး ထားသည္မို႔ ခ်စ္သူအေပၚ အားနာမိေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထူးေဝေသာ္မွာ သူမလက္အား ဆြဲၿပီး ေပါင္ၾကားထဲက အ ေျမႇာင္းလိုက္ ထေနေသာ လီးေပၚ တင္ေပးကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့၏။

ေအာ္ လေရာင္ကင္းတဲ့ ပင္လယ္အပ်ိဳမ တစ္ေကာင္   ရင္ထဲ စိုးတစ္ထိတ္ထိတ္နဲ႔  ညည္းတြားလို႔ ေနလ်က္  ခန္းမထဲမွာ ျပန႔္က်ဲေနေသာ ထူးေဝေသာ္ႏွင့္ ခ်စ္ မႉးအိမ္စည္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ အၿပဳံးမ်ား။ ေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟ တို႔၏ အၿပဳံးမ်ား အရာအားလုံး ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း အတိျဖင့္ မဂၤလာပြဲေလး က်င္းပေနသည္။  ဧည့္သည္ အားလုံး ဧည့္ခံေပးရင္း မူးေနာက္ေနာက္နဲ႔မို႔ ထူးေဝေသာ္ အား ေျပာျပရင္း ခန္းမ အတြင္းဖက္ စတိုခန္းထဲ ခဏနားၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့၏။ ခန္းမ ထဲ ျပန္အထြက္ ထူးေဝေသာ္ႏွင့္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္တို႔ စကားေျပာေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွား လာမိသည္။ တစ္ေယာက္က မိမိလက္ထပ္တဲ့သူ ျဖစ္ၿပီး  တစ္ေယာက္ကမိမိ အပ်ိဳစင္ ဘဝအား ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္၏။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနသည့္ နားေလး ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေလွ်ာက္သြား လိုက္ သည္။ ” မႉး … သက္သာရဲ႕လား … ဧည့္သည္ေတြလည္း … နည္းသြားပါၿပီ “   ” ဟုတ္ … ေမာင္ “  အနား ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆီးေျပာေနေသာ ထူးေဝေသာ္အား  ျပန္ေျဖရင္း ရႈိင္းထက္ေဇာ္အား ခိုးၾကည့္မိ၏။ ထိုေနာက္ မဂၤလာပြဲၿပီးဆုံးရာ ၂ဖက္မိဘမ်ား လက္ဖြဲ႕ေသာ တိုက္ခန္း အသစ္ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ လိုက္ပို႔ၾက သည္။ တိုက္ခန္း ေရာက္သည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ထူးေဝေသာ္၏ လူပ်ိဳေနာက္ဆုံးညမို႔ ယာမကာမ်ားႏွင့္ ဧည့္ခံရန္ ဘီယာဆိုင္သို႔ ဇြတ္ေခၚေနၾက၏။

”   ေဟ်ာင့္ … ဖိုးေဇာ္ … မင္းသြားဝယ္ကြာ “ ထူးေဝေသာ္မွာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့မည္မို႔ အိမ္မွာပဲ ဝယ္ေသာက္ဖို႔ ေျပာရင္း ရႈိင္းထက္ေဇာ္ အား ဝယ္ခိုင္းလိုက္သည္။ နာရီဝက္ခန႔္ အၾကာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ဘီယာပုလင္းမ်ား ႐ြမ္၂ေတာင့္ ငါးမႈတ္ေၾကာ္ အာလူးေၾကာ္မ်ားနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာ၏။  သူငယ္ခ်င္းမ်ား စားေသာက္ေနစဥ္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္မွာ တေနကုန္ ပင္ပန္းေနသျဖင့္ အားလုံးႏူတ္ဆက္ကာ သူမတို႔၏ မဂၤလာဦး အိပ္ခန္းေလးထဲ ဝင္လာ ခဲ့ ေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ၂နာရီခန႔္အၾကာ ခပ္ျပင္းျပင္း အရက္နံမ်ားနဲ႔အတူ ထူးေဝေသာ္ ဝင္လာခဲ့၏။ ” မႉး …… အိပ္ေပ်ာ္ေနလား … အြိ႕ ……    ေမာင္လာပီ ေလ … ေအ့ ေဂ့ “   မူးမူး႐ူး႐ူးႏွင့္ အဝတ္စားပင္ မလဲမိေသာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ခ်ိတ္ထမိန္ ေလးအား လွန္ၿပီး လိုးေနရာ ခဏအၾကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ လ ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ ပစ္ေတာ့သည္။ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တေယာက္ ကာမအရသာေလး ဇပ္တငမ့္ငမ့္ျဖင့္ က်န္ေနရစ္၏။ ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ေတာ့လည္း မရေတာ့  ေရခ်ိဴးခန္းဘက္ အဖုတ္အား ေဆးရန္ ထြက္လာစဥ္ ဧည့္ခန္းထဲမွ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရသည္။   ” ဘယ္သူပါလိမ့္ “   ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ဆက္မ ေလွ်ာက္ပဲ ဧည့္ခန္းဘက္ ဝင္ၾကည့္ရာ မူးၿပီး အိမ္မျပန္ႏိုင္ပဲ ဧည့္ခန္းထဲ ခုံေပၚတြင္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ေအာက္တြဲေလာင္း ခ်လ်က္ ညည္းေနသည့္ ရႈိင္းထက္ ေဇာ္အား ေတြ႕လိုက္ရ၏။

” ဟင္ … ေဇာ္ “  ” မႉးရယ္ … အင့္ အင့္ …… ခ်စ္တယ္မႉးရယ္ “   အနားတိုးကပ္လာရာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ သူမနာမည္  တတြတ္တြတ္ ႐ြတ္ရင္း ပုဆိုးလွန္ၿပီး လီးအား အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ေနသည္ကို အနီးကပ္ ျမင္လိုက္ ရျပန္သည္။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္ ႏွင့္ အာသာမေျပေသာ ကာမစိတ္မ်ား ျပန္လည္ ႏိုးႂကြလာရာ အသိစိတ္မ်ား လြင့္ေပ်ာက္ခဲ့ရ၏။ တင္းမာလာေသာ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္အား လက္ျဖင့္ေခ်ရင္း ရႈိင္း ထက္ေဇာ္၏ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္မိသည္။ လီးထိပ္ အေပါက္မွ စီးက်ေနေသာ အရည္ၾကည္ ဥေလးမ်ားအား ၾကည့္ရင္း ႏုတ္ခမ္းေလးမွ လီး ထိပ္အား အလိုအေလ်ာက္ ငုံမိသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ လက္အား ဖယ္ကာ သူမ လက္ေလးျဖင့္ လီးအရင္းမွ ဆုပ္ကိုင္ရင္း အငမ္းမရ စုပ္ေပး  လိုက္ေတာ့သည္။

” ႁပြတ္ …… အြန႔္ …… ပလပ္ ပလပ္ …… ႁပြတ္ ႁပြတ္ … အု …… ႁပြတ္ “  လီးအား တႁပြတ္ႁပြတ္ မနားတမ္းစုပ္ရင္း လြတ္ေနေသာ လက္တဖက္ျဖင့္ ေပါင္ ၾကား ပြတ္မိရာ အဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားနဲ႔ ထူးေဝေသာ္ လရည္မ်ား စီးက် လာရသည္။ ထိုစဥ္ လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ လွ်ာ၏ ပူေႏြးပြတ္တိုက္ မႈ႕ ေၾကာင့္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။ ” ဟင္ …… မႉးပါလား …… အားးး ရွီးးးး “   လီးအား လက္တဖက္ျဖင့္ ကိုင္ၿပီး ဒူးေထာက္ရင္း  အားရပါးရ စုပ္ေနေသာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္အား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စုပ္ေနမွန္းမသိ လီးထိပ္ေလး က်င္လာၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုမို႔ ပါစပ္ထဲမွ လီး အား ဆြဲထုတ္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ငုံ႔စုပ္ေပးမိသည္။ ပါးစပ္မွ လီးနံ႔ေလးေၾကာင့္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးေလး ခံစားေနရ၏။ ခဏအၾကာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ မွာ မတ္တပ္ထရပ္ကာ ခ်ိတ္ထမိန္ေလးအား ေျခရင္းပုံၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မခြၽတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ မ်က္ႏွာအား ေနရာအႏွံ အဖုတ္ေလးျဖင့္  ပြတ္ေန ေတာ့သည္။ အားရေအာင္ ပြတ္ၿပီးမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ကာ ေပါင္ကားရင္း ရႈိင္းထက္ေဇာ္ မ်က္ႏွာေရွ႕ အဖုတ္ေလး ေကာ့ေပးလိုက္၏။  အရည္႐ႊဲေနေသာ အဖုတ္အား ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ပင့္ယက္ရင္း အဖုတ္ဝေလး ေတ့စုပ္ရာ ထူးေဝေသာ္ ထည့္ထားေသာ လက္က်န္ လရည္မ်ားပါ ပါးစပ္ထဲ  ဝင္ကုန္ေတာ့သည္။ ႐ြံမိေသာ္လည္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ အရွိန္မပ်က္ေအာင္ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္၏။ ” အ ……… အားးး ရွီးးးး ……… ေကာင္းလိုက္တာ …… ေဇာ္ရယ္  …… နာနာေလး … ဖိဖိယက္ …… အားးး အ “   ရမၼက္သံျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ေတာင္းဆိုသံ ေလးမ်ား ဧည့္ခန္းေလးထဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ အဖုတ္ဝေလး စုပ္ၿပီး ေဘးႏုတ္ခမ္းသား ၂ဖက္အား ယက္ရင္း အစိေလးအား ဖိကိုက္ေပးရာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တေယာက္ အသံမ်ိဳးစုံ သည္းတြားရင္း ရႈိင္ ထက္ေဇာ္ မ်က္နာေပၚ ေစာက္ရည္မ်ား ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။

” အားးးး အားးးးး …… ေဇာ္ရယ္ …… အားးး ရွီးးးး …… ဟင့္ …… အ …… ထြက္ …… ထြက္ၿပီ …… အားဟား …… “   ေစာက္ရည္မ်ား ကုန္သည္အထိ  ညႇစ္ထုတ္ၿပီးမွ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။  ” ေဇာ္ … နင္လိုးခ်င္ရင္ လိုးဟာ “   ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ရင္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကား  အေနထားျဖင့္ အဖုတ္ေလး ၿဖဲေပးထားလိုက္၏။ ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ထရပ္ရင္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ေပါင္ၾကား ဒူး  ေထာက္ ေနရာယူကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးေနသည္။  ” အင္း …… အင္းဟင္း …… အရမ္းအလိုးခံလို႔ ေကာင္းတာပဲ …… ေဇာ္ရယ္ “   လီးအ႐ြယ္အစား  မကြာေသာ္လည္း အျပဳစု အယုယ ေကာင္းေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးျဖင့္ အလိုးခံရ သည္မွာ အရသာ ထူးကဲေနသလို ခံစားေနရ၏။ မာထင္ေနေသာ လီး အား ညႇစ္ေပးရင္းအဖုတ္ေလး ထပ္ေကာ့ ေပးလိုက္ ျပန္သည္။ ေကာ့ေပးလာတဲ့ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ အဖုတ္ ေလးအား ရႈိင္ထက္ေဇာ္မွ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုး  ေပးေန၏။  ” အားးး …… အားးးး ရွီးးးး ……… ေကာင္းလိုက္တာ ……  ေကာင္းလိုက္တာ … ေဇာ္ရယ္ …… နာနာေလးလိုး …… အားးး … အ ………… ရွီးးးးး  ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတ္ေလး အစြမ္းကုန္ ေကာ့ေပးရင္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ေလး အားရပါးရ ခံစား ေနေတာ့သည္။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္  မွာလည္း လိုးေနရင္း အဖုတ္ေလး ငုံ႔ၾကည့္ရာ လီးအဝင္အထြက္တြင္ အဖုတ္ႏုတ္ခမ္းသား နီတာရဲေလးမ်ား လိပ္ဝင္သြားလိုက္ အျပင္ျပန္ပါလိုက္ ျဖစ္ ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ လိုးရင္းတန္းလန္း ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးအား အျမန္ထုတ္ကာ ခ်စ္မႉးအိမ္သည္၏ မ်က္ႏွာေပၚ ဂြင္းထုရင္း လ ရည္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ခ်စ္မႉး အိမ္စည္မွာ မ်က္ႏွာေပၚမွ ေစာက္ရည္နံ႔ လရည္နံ႔ ထြက္ေနေသာ လီးအား ေျပာင္စင္ေအာင္ စုပ္ေပးၿပီးမွ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ကာ ခႏၶာကိုယ္အား ေဆးေၾကာ လိုက္ေတာ့၏။

မနက္ အိပ္ယာ ႏိုးသည္ႏွင့္ မဂၤလာကုတင္ႀကီးေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ထူးေဝေသာ္အား   ၾကည့္ရင္း နဖူးေလးအား တရႈိက္မက္မက္ နမ္း ပစ္ လိုက္သည္။ ထူးေဝေသာ္ မ်က္လုံးေလး ဖတ္ကနဲ႔ ပြင့္လာသည္။  ” မိန္းမ … ႏိုးေနပီလားကြ “   ႐ႊန္းလက္ ေတာက္ပေနေသာ ထူးေဝေသာ္ မ်က္လုံးအား  ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ရဲရဲ မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ။ ညပိုင္း လင္ျဖစ္သူ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ ဧည့္ခန္းထဲ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ခဲ့သည္မို႔ စိတ္မလုံတလုံ ျဖစ္ေနရ၏။  ထိုခ်ိန္ ထူးေဝေသာ္မွာ သူမ ေခါင္းေလး ဆြဲယူကာ ႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးအား နမ္းေပးေနသည္။   ” အနမ္း … အနမ္းတဲ့လား … အေတြ႕ထိသက္သက္ …   ရမက္ဆန္လြန္းတဲ့ အရာ … ဒါေပမယ့္ …   ေမာင့္ … အနမ္းေတြက … ရင္းႏွီး ေႏြးေထြးေစဖို႔ … ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးေစဖို႔ … လွ်ပ္ကူးနည္း တစ္ခုအျဖစ္ … မ ေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူးေနာ္ … တကယ္ပါ ေမာင္ရယ္ ခ်စ္ေမတၱာေတြ … တစ္ေယာက္ရင္ထဲ တစ္ေယာက္ … နက္ရႈိင္း တိုးဝင္လာေအာင္ မႉးႀကိဳးစားမွာပါ “   ခ်စ္  မႉးအိမ္စည္ စိတ္ထဲမွ ေျပာရင္း ထူးေဝေသာ္ မ်က္ႏွာအား စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္၏။ ” မႉး “  ” ရွင္ “   ” ေမာင့္ မိန္းမ … ျဖစ္သြားၿပီေနာ္ “  ” အင္းေလ … ေမာင္ရဲ႕  “  ” ေမာင္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ “  ” ခ်စ္ပါရွင္ “  ရင္ထဲက လာတဲ့ အသံေလးမို႔ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ စိတ္ထဲ- ေႏြးကနဲ႔ ျဖစ္သြားရသည္။ လင္ျဖစ္သူ စကားလုံး အား အားရ ၾကည္ႏုးမိရင္း တဆက္ထဲ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ ရမၼက္ေသြး ျပည့္လွ်ံေနေသာ စကားလုံး ၾကမ္းၾကမ္းမ်ား ၾကားေယာင္ လာျပန္၏။   ” ခ်စ္တယ္ မႉး ရယ္ …… ရွီးးး …… လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရ္ကြယ္ …… ေမာင္ရယ္ … ေက်းဇူးျပဳၿပီး ……မႉးရဲ႕ အခ်စ္ေတြေရာ  … ရမၼက္ဆႏၵေတြေရာ … သိမ္းယူေပးပါ … လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ … ေတာင္းဆိုတာပါ … ေမာင္ရယ္ “  စိတ္ထဲ ႀကိတ္ဆုေတာင္း ေနစဥ္ ထူးေဝေသာ္၏ အနမ္း မ်ားမွာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမွ တဆင့္ လည္တိုင္ေလး လည္တိုင္ေလးမွ တဆင့္ ႏိုအုံေလးေပၚ က်ေရာက္လာသည္။

” သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ … မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ … ေမာင္ရယ္   အထိအေတြ႕ေအာက္ … ရမၼက္စိတ္ေတြ … မတြန္းလွန္ ႏိုင္ခဲ့တာပါ … သက္ေရာက္မႈ႕က …  ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ … ထပ္ႀကိဳးစားေပး … အင္းးး … ဟုတ္ၿပီ “  စိတ္ကူးျဖင့္ တမ္းတရင္း ထူးေဝေသာ္၏ ႏူတ္ခမ္းေလးမွာ ႏို႔အုံ အထက္ပိုင္းအား စုပ္ရင္း  လက္တဖက္မွာ အဖုတ္အား ပြတ္ေပးေနသည္။ ခ်က္ခ်င္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ၏ လက္တစ္ဖက္မွာ ထူးေဝေသာ္ လီးအား ပုဆိုးေပၚမွ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္  ထားလိုက္သည္။  ” အ “  ထူးေဝေသာ္ ညည္းသံ ခပ္တိုးတိုးေလး ထြက္ေပၚလာကာ ထမိန္အား ဆြဲျဖည္ေန၏။ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ မွာ အလိုက္တသိျဖင့္ မတ္ တပ္ထရပ္ၿပီး ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီေလးပါ ခြၽတ္ေပး လိုက္ျပန္သည္။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအေနထားဆို ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ခ်က္ခ်င္းကုန္းထၿပီး ေစာက္ဖုတ္ ေလး အားရပါးရ ယက္ေပးတတ္၏။ လင္ျဖစ္သူ ထူးေဝေသာ္မွာ အက်ႌ ၾကယ္သီးမ်ား ျဖဳတ္ေနသျဖင့္ အက်ႌခြၽတ္မၿပီးခင္ ျပန္ထိုင္ကာ ေပါင္သားမ်ား အား နမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။  ” မိန္းမ လိုးၾကစို႔ကြာ … ေမာင္ … အရမ္း လိုးခ်င္ေနၿပီ “  လင္ေတာ္ေမာင့္ အျပဳမူေၾကာင့္ ပက္လက္လွဲကာ  ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ျပင္ေပးရင္း မ်က္စိေလး မွိတ္ေနလိုက္၏။ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္လာသည္ အထိ ခံစားမႈ႕မွာ ေအးစက္စက္ ျဖစ္ေနရသည္။ ခဏ အၾကာ အဖုတ္ေလးထဲ ေႏြးကနဲ႔မို႔ လင္ျဖစ္သူ ၿပီးသြားသည္မွန္း ခံစားသိရွိလိုက္၏။  ႏွစ္ေတြ အလီလီေျပာင္းကာ ေမြးလာေသာ သားေလး ေဝယံပင္ သူငယ္တန္း စ တက္ေနေသာ္လည္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ အတြက္ ကုတင္ေပၚမွ ျပဇတ္ေတြမွာ ေအးတိေအးစက္ပင္။ ေန႔ရက္ေတြ ျဖတ္သန္းရင္း ရမၼက္ေတြ ဆႏၵေတြ ဖက္တြယ္ မိတဲ့ စိတ္ေတြ ခ်ိဳးနိမ္ရင္း အထီးက်န္ရပ္ဝန္းမွာ စိတ္ကူး ေကာင္းသေလာက္ ေနထိုင္ၿပီး ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ရ၏။ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမွ ဖုန္း ဆက္ ဇြတ္အတင္း ပူဆာခဲ့သမွ် ခက္ခက္ခဲခဲ ျငင္းဆန္ရင္း မိသားစု အတြက္ ကားလိပ္ ခ်ထားလိုက္သည္ကို ေက်နပ္ေနမိသည္။ ဒုတိယ အိမ္မက္အတြက္  ပထမ ေကာင္းကင္ကို ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ မစြန႔္လြတ္ခဲ့ေပ။

သို႔ေသာ္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တေယာက္ သမုဒယ ယဇ္ပုလႅင္ထက္ ဒီတစ္သက္ ေဝးေစဆိုတဲ့ စီရင္ခ်က္ ခ်ခံလိုက္ရသည့္ ရက္ေလး ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အေတာ္ၾကာေအာင္ အဆက္သြယ္ ျပတ္ေနေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမွ သူအိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံျခား အၿပီးထြက္သြားမွာမို႔ ေနာက္ဆုံး  အေနနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုေန၏။   ” မႉးရယ္ … ေဂ်ာင္ထိုးခံရတဲ့ … တျမက္စည္းရဲ႕ … ေသြးေၾကာထဲ မွာေတာင္ … ခံစားခ်က္ဆိုတာ … ရွိေနပါ တယ္ … ေဇာ့္ ကို … သနားပါဦးကြာ … မႉးစကားကို … နားေထာင္ပါတယ္ … မေတြ႕နဲ႔ဆိုလို႔ … ႏွစ္ခ်ီၿပီး မေတြ႕ခဲ့ေပမယ့္ … တေန႔မွ ေမ့မရသူပါ “    ထြက္ေပါက္ မွန္သမွ် ပိတ္ဆို႔ထားႏိုင္ေသာ ရႈိင္းထက္ေဇာ့္၏ သံေယာစဥ္ အပိုင္းအစေတြေၾကာင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ တေယာက္ ရမၼက္ နဲ႔ သိတ္ခါ ဒြန္တြဲရင္း မ လူးသာ မလြန႔္သာ ကာမ ဝဲဂရက္ထဲ ေလွငယ္ေလး ေလွာ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္မိေတာ့သည္။ ဒီေန႔ တနဂၤေႏြ အလုပ္နားရက္မို႔ လင္ျဖစ္သူႏွင္ အတူ အိမ္မွာ ရွိေန ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာ ရဲရဲ မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ။ နက္ဖန္ဆို သားေလးလဲ ေက်ာင္းသြား လင္ေတာ္ေမာင္လည္း အလုပ္သြားမွာမို႔ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ အား အိမ္ေခၚ ထားလိုက္သည္။  မနက္လင္းေတာ့ လင္ျဖစ္သူႏွင့္ သားေလး ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ ခံစားေနရ၏။ခဏအၾကာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ေရာက္လို႔ လာရာ အနည္းငယ္ ဝလာသည္မွလြဲ၍ က်န္တာ မေျပာင္းလဲေပ။ အိပ္ခန္းထဲ မဂၤလာဦး လက္ဖြဲ႕ ကုတင္ေပၚ ရႈိင္းထက္ေဇာ္၏ လက္ေလးမ်ား လႈပ္ရွား ေနသည္။

” ဟင့္ …… ဟုတ္တယ္ …… မႉး လိုခ်င္တာ …… အာကြာ …… ကြၽတ္ကြၽတ္ “   ႏို႔အုံ၂ဖက္အား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေခ်ပစ္ရာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ညည္းသံေလး  ထြက္လာၿပီး တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္းႏွင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလး တဖက္ ငုံခံရခ်ိန္ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာရ၏။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ဖြဖြကိုက္ လိုက္ စို႔လိုက္ႏွင္ အဖုတ္ေလး မထိပဲ ေပါင္အတြင္းသား ၂ဖက္အား ပြတ္သပ္ ဆုပ္ေခ်ေနသည္။   ” အားးး …… ရွီးးးး ……… ဟငွ႔ …… အ … ဟူးးးးး “   ခ်စ္မႉး အိမ္စည္ မေနႏိုင္ေတာ့ ေစာက္စိေလးအား သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ဖိပြတ္ ေနရေတာ့သည္။ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ရမၼက္စိတ္ မ်ားလည္း ျပင္းထန္ လာရ၏။ ထိုခ်ိန္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ လက္တဖက္မွာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ လီးအား ပြတ္သတ္ေပးရာ လီးႀကီး မာေထာင္ လာေတာ့သည္။ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ကုတင္ ေပၚမွဆင္းၿပီး ဒူေထာက္ထိုင္လိုက္ရာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္မွာ ကုတင္းေစာင္း ေျခတြဲေလာင္းခ်လ်က္ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ မ်က္ႏွာ တည့္တည့္ ေပါင္ေလး ကား ေပးလိုက္၏။ အဖုတ္ေလးအား လွ်ာျဖင့္ ကလိလိုက္ လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးေမႊေပးလိုက္ႏွင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ အဖုတ္ အတြင္းသားမ်ားပါ ယားတက္လာၿပီး ရႈိ င္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား ဖမ္းကိုင္ရင္း ခါးေလးေကာ့ကာ ဆြဲကပ္ထားမိသည္။ ခဏအၾကာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ တေယာက္ အဖုတ္ေလးဆီမွ မ်က္နာခြာကာ  ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ ေပါင္၂ေခ်ာင္း မၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲကာ ေဖာင္းကားေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲ လီးႀကီး အား ပစ္သြင္း လိုက္ေတာ့၏။

” အားးး … အမေလးးး …… အ အ … ေကာင္းလိုက္တာ ေဇာ္ရယ္ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့္ …… ဘြတ္ …… ဘြတ္ ဘြတ္ “   ” ဟင့္ ……  အ …… ဟုတ္တယ္ …… ေဆာင့္လိုး … ေဇာ္ …… မႉးေလ …… ဒါမ်ိဳး မခံရၾကာၿပီ … ေဆာင့္လိုးေပး …… လိုးပါ ေဇာ္ရဲ႕ …… အားးး ရွီးးးးး …… အားးးးးး “    ရႈိ င္းထက္ေဇာ္မွာ ေျခမေလးမ်ားအား စုပ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစ္ပစ္ေဆာင့္ရာ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ေကာပ်ံကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနရသည္။ လီးတ ေခ်ာင္းလုံး ေႏြးကနဲ႔ ခံစားမိကာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ပါ ၿပီးခ်င္လာ၏။  ” မႉး “  ” ဟင္ “   ” မႉး … ပါးစပ္ကို လိုးရင္း … ၿပီးခ်င္တယ္ကြာ “   ” အင္းးး … ေဇာ္ … အဲ တိုင္းေန “   ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ခ်စ္မႉးအိမ္စည္မွာ ပက္လက္ အေနထားျဖင့္ ကိုယ္လုံး တပတ္လွည့္ကာ   ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဇက္တင္ကာ ဦးေခါင္းအား လွန္ခ် ေပးလိုက္သည္။ တဆက္ထဲ ရႈိင္းထက္ေဇာ္ ေပါင္ၾကားတည့္တည့္ ႏူတ္ခမ္းေလး ဟေပးလိုက္ရာ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ သူမခါင္းေလး ထိန္းၿပီး ပါးစပ္ထဲ လီး အရင္းထိ ဖိလိုးလိုက္သည္။  ” အု အု …… ဘလြတ္ …… ဗြိ … ဘြတ္ “ ႏူတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးထဲ လီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနေတာ့၏။   ” အားးးး ရွီးးး …ေကာင္းလိုက္ တာ … မႉးရယ္ …… အီးးး ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထွကပွီကွာ …… ရွီးးးး …… အားးးးးး “  ၂ေယာက္သား ကာမစည္းစိမ္ေလး ခံစားေနခ်ိန္ အိမ္ျပန္လာ ေသာ ထူးေဝေသာ္အား သတိမထားေပ။ ထူးေဝေသာ္ မွာ သားျဖစ္သူ ေဝယံတို႔ ေက်ာင္းမွ ရီပိုကဒ္ ပါမလာသျဖင့္ ဖုန္းဆက္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္မွ  တိုက္ခန္းသို႔ ျပန္လာယူ၏။ တိုက္ခန္းေရွ႕ ကားတစ္စီး ရပ္ထားသည္ကို ျမင္၍ ဧည့္သည္ ေရာက္ေနေၾကာင္း ေတြးမိလိုက္သည္။ တံခါးဖြင့္ၿပီး အိမ္အတြင္း ဖက္ ဝင္လာရာ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းထဲမွ ညည္းသံမ်ား ၾကားလိုက္ရေတာ့၏။

” အားးးး ရွီးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ မႉးရယ္ …… အားးဟားးး …… ရွီးးးးး “  ” ဟင္ “   လင္မယား အိပ္ခန္းဆီမွ ေယာက္်ား တေယာက္ ညည္းသံေၾကာင့္  မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာ ေျခဖြဖြ နင္းေလွ်ာက္ရင္း အိပ္ခန္းတံခါး အသာေလးဖြင့္ ၾကည့္လိုက္၏။  ” ဟာ “  ” ဟင္ “  အိပ္ခန္းထဲမွ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္  ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားရသည္။ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ကေလး ေခါင္း ေအာက္ခ်လွန္ထားေသာ ဇနီးေလးမွာ မိမိ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းရႈိက္ေနေသာ  ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟကာ ပါးစပ္အား အလိုးခံေနသည္။  ” ေတာက္ ……………… ဒုန္း … ဝုန္းးးး “  အိပ္ခန္းတံခါးအား အတြင္းထိ ေစာင့္တြန္းျပစ္လိုက္၏္။  ” ေမာင္ “  ” ဟာကြာ …… ဒုန္းးး … ဝုန္းး ……ဝုန္းး ခြမ္းးး … ခလြမ္းးး “  တစ္ခဏခ်င္း အျဖစ္ပ်က္တို႔မွာ ျမန္ဆန္လြန္းသည္။ ထူးေဝေသာ္၏ ယူက်ိဳးမရ ခံစား ခ်က္မ်ားမွာ ေဒါသတရား အသြင္ ကူးေျပာင္းခ်ိန္ အခန္းထဲမွ မွန္တင္ခုံမ်ား ကုလားထိုင္မ်ား ပ်က္စီး ျပန႔္ႀကဲသြားေတာ့၏။  ” ဟင့္ …… အဟင့္ ဟင့္ …… ေမာင္ ရယ္ “  ႐ုတ္တရက္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ဘယ္ေျပာရမွန္း မသိ။ ဝမ္းနည္းျခင္း ရွက္႐ြံ႕ျခင္း အားနာျခင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမ်ား ရင္ထဲ စို႔တက္လာသည္။ မည္ သည့္အသံမွ မထြက္ေတာ့ ခုခ်ိန္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္၏ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵမွာ အခိုးေငြ႕မ်ားအျဖစ္ အိပ္ခန္းထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခ်င္မိသည္။ အဝတ္အစာမ်ား  ကုတင္ေဘး ျပန႔္ႀကဲေနသျဖင့္ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္အား အိပ္ယာခင္းေလးျဖင့္ ပတ္ထားရင္း ရႈိက္ငိုေန၏။

” အဟင့္ …… ဟင့္ဟင့္ “ မာယာ ပျခဳပ္ ရမၼက္ အတုပ္အေႏွာင္ေတြထဲ တိုးဝင္ၿငိတြယ္ခဲ့ေသာ ရလဒ္အား ခံယူေနရသည္။  ” ငါ …… ငါေတာင္းပန္ပါတယ္  … ထူးေဝ … သူငယ္ခ်င္းရာ … မင္းႀကိဳက္သလိုလုပ္ပါ …… မႉးမွာ အပစ္မရွိပါဘူး … ငါ့အပစ္ေတြပါကြာ “  အျဖစ္ပ်က္ မ်ားထဲ ရႈိင္းထက္ေဇာ္မွာ  အဝတ္အစားပင္ ျပန္မဝတ္ႏိုင္ေသးပဲ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ထူးေဝေသာ္အား ေတာင္းပန္ေနသည္။  ” ေတာက္ …… မင္း …… မင္းတို႔ …… ငါ့အေပၚ …… လုပ္   ရက္ ၾက တယ္ ကြာ …… “ ထူးေဝေသာ္မွာ အိပ္မက္ဆိုးမွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာသည့္ အသံမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာရင္း ရင္ထုမနာ ခံစားေနရ၏။  ” ဟင္းးး  …… မင္းတို႔ ၂ေယာက္လုံး …… ဒီေနရာက ……ထြက္ … ထြက္ သြား ပါေတာ့ “ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ အျဖစ္ပ်က္မ်ားေၾကာင့္  ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ နံရံေတြမွ   ထူးေဝေသာ္ႏွင့္ ခ်စ္မႉးအိမ္စည္ ၾကားထဲ တံတိုင္းျခားသြား ခဲ့ေတာ့သည္။ ” ဟူးးးးး …… အဟင့္ ဟင့္ “  ” ေျဗာက္ ေျဗာက္ …… ခြၽတ္ … ျဖဳတ္ …… ေဖ်ာက္  …… ေျဗာက္ေျဗာက္ … “ ႏု႐ြေနတဲ့ ပြင့္ခ်က္ေလးမ်ားေပၚ တြဲခိုေနေသာ ေရစက္ေလးမ်ားအား ၾကည့္ရင္း အရာအားလုံး ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ မႈန္ဝါးေစခဲ့ရသည္။ ခ်စ္ မႉးအိမ္စည္ ခင္ပြန္းႏွင့္ သားေလးေဝယံအား မေတြ႕ရသည္မွာ ၆လ ေက်ာ္ ရွိေန၏။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ ၂လေလာက္သာ အရက္ ေသာက္ စိတ္ေလခဲ့ေသာ္လည္း ပညာတတ္ပီပီ စိတ္ကို ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း အလုပ္ ျပန္လုပ္ေနၿပီး သားေလးႏွင့္ ေပ်ာ္ေနသည္ကို ၾကားသိခဲ့ရသည္။

ေမာင္ ရယ္ ေနရလား ေႂကြရမလား   ေနမယ္ဆို … ေမာင့္ေျခေတာ္ရင္း  ေႂကြမယ္ဆိုလဲ … ေမာင့္ေျခေတာ္ရင္း  ေမာင့္ႏုတ္ဖ်ား စီရင္ခ်က္ကို   လက္ခံေန ရင္း  ရမၼက္ရဲ႕ေက်းကြၽန္ အမိုက္မ ကို  ျပန္ဆုံခြင့္ေလး ေပးသနားပါေနာ္   ႏွစ္ဖက္မိဘ မ်ားမွာလည္း အျဖစ္မွန္ သိရွိသြားခ်ိန္  ျပန္ေပါင္းထုပ္ရန္ ဘယ္ဘက္ ကမွ အစမျပဳေတာ့ေပ။ ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ငရဲညမ်ား ျဖတ္သန္းရင္း ရာသီ အလီလီ လည္ပတ္ေနေတာ့သည္။ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ စိတ္ရႈပ္ေနသျဖင့္  အရက္ေသာက္မိေန၏။ သားျဖစ္သူ ေဝယံ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ မေအမရွိသူ ဘာညာႏွင့္ ဝိုင္းစသျဖင့္ ငိုယိုေနသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေသာက ေရာက္ေနရ သည္။  အပစ္မရွိေသာ သားျဖစ္သူအား စိတ္ခ်မ္းသာ  ေစခ်င္၏။ ဇနီးျဖစ္သူ၏ ေဖါက္ျပန္မႈ႕ကိုလည္း  စိတ္ထဲ ေမ့ေပ်ာက္မရ။ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္   ခ်က္ တစ္ခု ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်လိုက္ရသည္။ ရင္  ထဲ ေသာကဒဏ္ရာ အျပည့္ႏွင့္ သက္ျပင္း  ေတာမွာ အခါခါႏွစ္ေနရင္း ေနာက္ဆုံး လစ္  ဟာေနတဲ့ သားေလး အေမ ေနရာအတြက္ မနက္ျဖန္ကို ေျပာျပဖို႔ ယေန႔ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီဘဝက သိပ္ေတာ့မလွခဲ့ေပ။   ၿပီးပါၿပီ….။