စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ

စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ

( မောင်ခြိမ့် ) သတိလက်လွတ်ဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာ ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီက ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားထဲ  အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေတော့၏။    ” ပလွပ် … ပြွတ် ပြွတ် …… မ ဖြစ် သင့် တော့ဘူး … သားရယ် … အဟင့် ဟင့် “   နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာမှ ဒေါ်မိုးမိုး စံက လူချင်းခွာကာ နံရံအား ကျောကပ် ထားလိုက်သည်။သူမ အနေဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လူပျိုဘဝတွင် စိတ်အလို လိုက်ခဲ့သောလည်း သမီးဖြစ်သူနှင့်  လက်ထပ်ပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ခက်ခက်ခဲခဲ ဆင်ခြင်နေထိုင်ခဲ့ရ၏။  ” ဘာလို့ … ဟန်ဆောင်နေတာလည်း … အန်တီမိုးရယ် … ဖူးလေး ကျောင်းသွားချိန် …  အိပ်ခန်းထဲ သား လီးကို ခိုးပြီး လာလာ ကြည့်တာ … သားသိပါတယ်ဗျာ “   ” အိုရ် …… အဟင့် ဟင့် ဟင့် … အဲ အဲ အဲဒါ …… အန်တီမိုး မနေနိုင်လို့ပါ ……  သားရယ် … ဝန်ခံပါတယ် …… ဒါပေမယ့် …… အန်တီမိုးနဲ့ သားနဲ့က မဖြစ်သင့်တော့ဘူးလေ … နော် … သားလေး အပြင်ထွက်ပါတော့ “   ” မထွက်ဘူးဗျာ  … ဖူးလေးလည်း အိပ်နေတုန်းပါ … အိပ်ယာမနိုးသေးဘူး “   ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောရင်း နံရံကျောမှီထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ပေါင်ကြားရှေ့ ဒူး ထောက်ထိုင်ကာ ရေဆေးပြီးကာစ စောက်ဖုတ်အုံပေါ် မျက်နှာ အပ်လိုက်တော့သည်။

” ပြွတ် … အ …… ပလပ် ပလပ် …… အဟင့် ဟင့် …… မယက်ပါနဲ့ …… အဟင့် သား ရယ် “ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် သူမစောက်ပတ်အား ဒူးထောက် ယက်နေသော ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းအား တွန်းကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်ပြန်၏။သို့သော် ပြည့်စုံအောင်၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က  ပေါက်တန်များအား ပြန်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား အမိအရ ယက်နေတော့သည်။ဒုတိအကြိမ်တွင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ငြင်းဆန်သည့် အားများ  လျော့နည်းလာသည်။မဖြစ်သင့်မှန်း သိလျက်နှင့် ရရှိလာသော ကာမစည်းစိမ်နောက် လိုက်ပါခဲ့မိ၏။ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ဖက်အား အနည်းငယ် ကားရင်း စောက်ဖုတ်အား မသိမသာ ကော့ပေးထားမိသည်။  ” ဟာ …… ကိုကို …… မာမီ …… ဒါ ဘယ် လို ဖြစ် ……အိုရ် …… အဟင့် ဟင့် “    ” ဟင် … ဖူး လေး “   ” သမီးလေး … အဟင့် ဟင့် “  လင်ဖြစ်သူပြည့်စုံအောင်မှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ်အာ ယက်ပေးနေရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုး မိုးစံမှ ကော့ပေးထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် အသားများ တဆက်ဆက်တုန်ကာ မျက်ရည်များ စီးကျလာတော့သည်။ပြည့်စုံ အောင် ထရပ်စဉ် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ တဘက်ယူကာ သူမ ကိုယ်လုံးအား ပတ်ထားလိုက်၏။ ပြည့်စုံအောင် ပုဆိုးပြန်ဝတ်ချိန် ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် ရေချိုး ခန်း အပေါက်ဝမှ ထွက်ပြေးကာ အိပ်ခန်းထဲ ကားသော့ ယူပြီး တရှိန်ထိုး မောင်းထွက်သွားတော့သည်။

ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက် ဖြစ်ကာ တနေကုန် ငိုနေသလို ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း တမြို့လုံး အနှံ့လိုက်ရှာနေရ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ည မိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်လာပြီး ပြည့်စုံအောင်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား စကားမပြောတော့ပေ။သူမ တစ်ယောက်ထဲ သီးသန့်နေကာ ၂ပတ်အကြာတွင် မနက်ပိုင်း  အစားစားပြီး တဝေါဝေါ အမ်နေတော့သည်။ထိုင်အမ်နေရင်း ထရပ်ရာ မျက်စိရှေ့ မြင်သမျှ အရာအားလုံး ချာချာလည်ကာ လဲကျသွား၏။   ” ဟဲ့ … သား  ပြည့်စုံ … မြန်မြန်ပွေ့ပြီး … အိတ်ခန်းထဲ ခေါ်သွား … အန်တီမိုး အသိ ဆရာဝန် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် “   ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ အသိဆရာဝန် ရောက်ရှိ လာကာ အဖြစ်အပျက်အား မေးပြီး သွေးပေါင်ချိန်ကြည့်နေ၏။ဆေးတစ်လုံး ထိုးပြီး ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် သတိပြန်ရလာသည်။   ” နိုးပြီလား သမီး …  အန်ကယ်က ဒေါက်တာ ထွန်းကိုပါ “  ” ဟုတ် … ဒေါက်တာ … သမီး ဘာဖြစ်တာလည်း ဟင် “  ” သွေးနဲနဲ … တိုးတာပါ ကျန်တာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ခု  ဘယ်လို ခံစားရလည်း သမီး “   ” ရင်ဘတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး အန်ကယ် … အန်ချင်နေသေးတယ် “  ” ခ်ခ် ခ်ခ် … အန်ကယ် စိတ်ထင် မင်္ဂလာပဲ … သမီးရေ …  နက်ဖန် ဆီးသွားစစ်လိုက် … ခု သောက်ဆေး ပေးထားခဲ့မယ် … ဒီနေ့ အိပ်လိုက် စားလိုက်ပဲ လုပ်နေ “   ” ရှင် … ဟို ဟို … အန်ကယ် ဆိုလိုတာ “   ” ဟုတ်ပါ တယ် သမီးရဲ့ … ကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့ လက္ခဏာပါ … ကွန်ဂရက် ကျူလေးရှင်းပါ … ကဲ … ဒေါ်မိုးမိုးစံ ရေ ခင်ဗျား မြေးချီဖို့ ပြင်ထားပေတော့ … ကျနော် ပြန်မယ်  “  ” နေပါဦး … ဒေါက်တာရယ် … အအေးလေး ဘာလေး သုံးဆောင်ပါဦး “  ” အချိန် နဲနေလို့ပါဗျာ … ဆေးရုံ ဂျူတီ ဝင်ရဦးမယ် … ခွင့်ပြုပါဦး “  ဒေါက်တာ  ထွန်းကို ပြန်သွားသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး ဆီမှ တောက်ခေါက်သံ ထွက်လာရာ ကုတင်ဘေး ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တို့နှစ်ယောက်  ခန္ဓာကိုယ်များ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားတော့၏။

” တောက် … လူယုတ်မာ ကလေး … ငါ မွေးရတော့မှာပါလား … ဘုံးးး ဘုံးးး … အဟင့် ဟင့် “   အိပ်ယာပြင်အား တဘုံးဘုံး ထုကာ ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး  ထွက်ပေါ်လာသည်။  ” ဝုန်းးးး ဒုန်းးးးး …… ခလွမ် လွမ် …… “  ” ဘာ … ဘာလို့လည်း … ဖူးလေးရယ် “  ” ဒီဟင်းတွေ … အနံ့ မခံနိုင်ဘူး … နောက်တခါ လာ မချနဲ့ … ပြီးတော့ ရှင့် မျက်နှာလည်း မမြင်ချင်ဘူး … ကျမနဲ့ … ဝေးဝေး နေပါ “  ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်အမှားနှင့်ကိုယ်မို့ ဟင်းပန်းကန် အကွဲများအား  စုသိမ်းကာ ဝတ်ရည်ဖူး အနားမှ ထွက်လာခဲ့ရ၏။နောက်ရက် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ချက်ချင်း အိမ်ဖေါ်တစ်ယောက်ရှာကာ သမီးဖြစ်သူအတွက် စီစဉ်ပေးလိုက်ရ တော့သည်။ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းခွဲအိပ်ရသဖြင့် ညအိပ်ရာ ဝင်တိုင်း မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား သတိရနေပြန်၏။ ဝတ်ရည်ဖူး စိတ်ဆိုး ပြေကာ ဗိုက်ထဲမှ ရင်သွေးလေးအား အနီးကပ် စောင့်ရှောက်ရင်း မိသားစုဘဝလေး ထူထောင်ရန် စိတ်ကူးယဉ်နေမိသည်။နေ့တိုင်း စိတ်ကူးယဉ်နေသော  မိသားစုကမ္ဘာလေး ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာချိန် မှေးမိန်ခဲ့ရတော့၏။ဒေါက်တာမင်းသူမှာ အသားဖြူဖြူ အရပ်မောင်းကောင်းကာ မျက်နှာက လူချော  စာရင်းဝင်သည်။ဝတ်ရည်ဖူး၏ ကိုယ်ဝန်အပ်ထားသော ဆရာဝန်တစ်ယောက် အနေဖြင့် အိမ်သို့ အဝင်အထွက် များလာခဲ့၏။ တဖြည်းဖြည်း မယား ဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးနှင့် ဒေါက်တာမင်းသူတို့ ဆက်ဆံရေးမှာ လိုတာထက် ပိုလာသော်လည်း ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်အမှားနဲ့ကိုယ်မို့ မပြောသာပဲ  လက်ပိုက်ကြည့်နေရသည်။ပြက်သနာ စဖြစ်ကတည်းက အခန်းအောင်း နေတတ်သော ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာသည့် နောက်ပိုင်း  အပြင်ထွက် လည်တတ်လာ၏။အပြင်ထွက်တိုင်း အလှပြင်ကာ ကျော့ကျော့မော့မော့ ထွက်ကာ ပြန်လာတိုင်း မျက်နှာလေးက နွမ်းလျ လာတတ်သည်။မိခင် ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးစံကလည်း အမှားလုပ်ထားသူမို့ သမီးဖြစ်သူအား အလိုက်ထိုက်လေး ဆက်ဆံနေရ၏။

ရက်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလာရာ မနက်ပိုင်း မိုးတအားရွာပြီး မနက်စာ စားအပြီး မိုးတိတ်သွားချိန် ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာသည်။ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင် နေသော ပြည့်စုံအောင်အား တချက်ကြည့်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတော့၏။ဝတ်ရည်ဖူးကလည်း အကြောင်းကြီးငယ်ရှိ၍ ပြည့်စုံအောင်  တံခါးခေါက်လျင် တဒုန်းဒုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနှင့် တုံ့ပြန်တတ်ပြီး ဒေါက်တာမင်းသူ အသံကြားလျင် ချက်ချင်း အိပ်ခန်း တံခါး ဖွင့်ပေး တတ်သည်။ဒေါက်တာမင်း သူ ဝင်သွားသည်နှင့် ခဏအကြာ ပြည့်စုံအောင်မှာ ဧည့်ခန်းမှ ထလာပြီး ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းနား မယောင်မလည်နှင့် သွားရပ် လိုက်၏။   ” ဧည့်ခန်းထဲ … ဖူး လေး ယောကျၤားရှိတယ်နော် … ဖြစ်ပါ့မလား “  ” ဖြစ်ပါတယ် … ဆရာရယ် … စိတ်ပူမနေနဲ့ … သူမြင်သွားလည်း … ဖူးလေးက … ဂရုမစိုက်ပါဘူး “    အိပ်ခန်းထဲ ခပ်တိုးတိုးပြောနေပေမယ့် အခန်းတံခါးဝအပြင် ရောက်ရှိနေသော ပြည့်စုံအောင်မှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားလိုက်ရသည်။အိပ်ခန်းတံခါးအား  အသာလေး တွန်းဖွင့်ရာ အထဲမှ လော့ချထားသဖြင့် ဖွင်မရတော့ပေ။အရင်ရက်များတွင် အခန်းတံခါး ဟထားရာ ဒီနေ့ပိတ်ထားသဖြင့် မယားဖြစ်သူနှင့်  ဒေါက်တာမင်းသူတို့ ဆက်ဆံရေးအား သိချင်စိတ် ပြင်းပြလာခဲ့သည်။အခန်းဝမှ ပြန်ခွာကာ အိမ်ပြင် ထွက်ခဲ့ပြီး အိမ်ပြင်ရောက်မှ နောက်ဖေးမှ ပြန်ပတ်ကာ  ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နား ခြေသံလုံအောင်နင်းကာ တိုးကပ်လာ၏။  ပြတင်းပေါက် ထောင့်ကွေးလေးမှ အခန်းထဲ ချောင်းကြည့်ရာ မှန်ချပ်များ  ကြားမှ အတွင်းဘက်အား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လက်တကိုင်း အကျႌကိုယ်ကျပ်လေးနှင့် ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေး ဝတ်ကာ ကု တင်ပေါ် ပက်လက်လှဲနေပြီး ဒေါက်တာမင်းသူမှာ အပေါ်ကုတ်အကျႌချွတ်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ပစ်တင်ရင်း ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်နေ၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည်း … လူနာ ကြည့်ပေးတော့မယ်နော် “   ” ကြည့်လေ … ဆရာ “  ဒေါက်တာမင်းသူမှာ စကားပြောပြီး ဝတ်ရည်ဖူးခါးမှ ဂါဝန်လေးအား ဆွဲ ချွတ်ပစ်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဂါဝန်ချွတ်စဉ် သူမဖင်ကြီးအား ကြွပေးလိုက်၏။ဂါဝန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးကြားမှ အမွှေးပါးပါးလေး  ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေး ပေါ်ထွက်လာသည်။ဒေါက်တာမင်းသူတစ်ယောက် ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်လေးအား ကြည့်ကာ  မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့၏။လက်တဖက်က မြှောက်တက်လာပြီး ဝတ်ရည်ဖူး ဒူးခေါင်း အတွင်းဘက်မှ ပေါင်ခြံလေးအား ပွတ်သပ်ကာ ပေါ င်ဂွနားလေး အရောက် ရပ်တန့်လိုက်သည်။ ” လက်တွေ ကားပေးဦး … ဖူးလေး “   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒေါက်တာမင်းသူ စကားအဆုံး လက်နှစ်ဖက် ကားထုတ် ကာ လက်မောင်းအား ခေါင်းဘက် ကွေးထားပစ်၏။ဒေါက်တာမင်းသူက ဝတ်ရည်ဖူး ချိုင်းကြားအား လျှာအပြားလိုက်ပင့် ယက်ရင်း ပေါင်ဂွနား ရပ်တန့် ထားသော လက်ချောင်းလေးများမှာ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးပေါ် အုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။   ” အ … ရှီးးးး းးးးးးး …… အားးးး အားးးးး “   ” ဘယ်လို  ခံစားရလည်း … ပြောပါဦး “  ” အင်းဟင်း …… ရှီးးးး းးးး ယားတယ် … ဆရာ “   ” ဘယ်နေရာက … ယားတာလဲ … ပလပ် ပလပ် ပြွတ် “   ” အားးးး ……  အမေ့ …… ချိုင်းကြားရော … အောက်ကဟာရောပါ “  ” အောက်က ဘယ်ဟာလဲ … ဒါကြီးလား “  ” ကျွတ်ကျွတ် … အမလေးးးး …… ဟုတ် ဟုတ် ဟုတ် တယ် ဆရာ … ဖူးလေး စောက်ပတ်ရော ယားနေတာပါ “  ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ချိုင်းကြားယက်ရင်း စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်ဖြင့် ဖိဆွဲ ကာ စောက်စိလေးအား ကော်လိုက်သဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာ၏။

မယားဖြစ်သူနှင့် ဒေါက်တာမင်းသူတို့ စကားပြောရင်း ပြုမှုနေပုံကို ကြည့်ကာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အံအောမှင်သက်နေမိသည်။ ဒေါက်တာမင်းသူမှာ  ဝတ်ရည်ဖူး ချိုင်းကြားအား ယက်ရင် စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ တခုခု ဆုံးရှုံးသွားသလို ခံစားလိုက်ရတော့၏။ပိုဆိုးသည်က မယား ဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စောက်ဖုတ် အနိုက်ခံရင်း လက်တဖက်က ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်နေသော ဒေါက်တာမင်းသူ ဘောင်းဘီကြားအား ပွတ်သပ်ကာ  လီးစုပ်ချင်ကြောင်း ပြောနေသဖြင့် ဝမ်းနည်း သွားရသည်။  ” ဆရာ … ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်လေ … ဖူးလေး လီးစုပ် ချင်လှပြီ “  ” စုပ်ရမှာပါ … ဖူးလေးရဲ့ …  ဆရာလည်း ဖူးလေး စောက်ပတ်လေး ယက်ချင်နေတာ “ ” ဟင့်အင် … ခု ဇစ်ဖွင့်ပေးတော့ နော် “   ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် လီးစုပ်ရန် ကလေးမုန့်တောင်း သလို တောင်းနေသဖြင့် ဒေါက်တာမင်းသူမှာ စောက်ပတ်အုံလေး ပွတ်ချေပေးနေရင်း လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ဇစ်ဖွင့်ပေးလိုက်ရ၏။ဘောင်းဘီဇစ် ပွင့်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သူမ လက်လေးတဖက်နှင့် လီးအား ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဆာလောင်မွတ်သိပ် ဟန်ဖြင့် ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်  ာ့သည်။ ဒေါက်တာမင်းသူမှာ အသားဖြူသူမို့ လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောစိမ်းများ မြင်နေရ၏။ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်ထဲ ကားထွက်နေသော ဒစ်ဖူးမှာ နီရဲနေပြီး  ဒစ်ဖူးနောက်နား လီးအရည်ပြားပေါ်မှ ဂေါ်လီကြီးက ဖုထွက်နေတော့သည်။

” ပြွတ် ပြွတ် … အ အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဖူးလေးရယ် … ဟူးးးး ရှီးးးး “    ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ထဲ ငုံရင်း လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးစွပစ်ရင်း ဒစ်ဖူးအောက်ဖက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာအပြား လိုက် ဘေးတိုက်ယက်ပေးရာ ဒေါက်တာမင်းသူတစ်ယောက် မအောင့်အီးနိုင်ပဲ အသံထွက် ညည်းလိုက်ရသည်။ဒေါက်တာမင်းသူ၏ လီးအရည်ပြား အပေါ် မှ ဂေါ်လီကြီးက ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ချိတ်ဆွဲကာ အထွဋ်အထိပ်သို အကြိမ်ကြိမ် ပို့ပေးထားခဲ့၏။  ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက်  လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား စိတ်နာက ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချဖို့ ကြိတ်စီစဉ်နေရာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် အဆက်သွယ်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူအား သိခဲ့ရ သည်။နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန် မဖျက်တော့ပဲ ဒေါက်တာမင်းသူ၏ အပြုစု အယုယများအား အောက် တိုးဝင်မိတော့၏။ယောကျၤားဖြစ်သူအား ရွဲ့ချင်စိတ်ဖြင့်  ဒေါက်တာမင်းသူအား အထူးကုဆေးခန်းတွင် အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံလိုက်သည်။ဒေါက်တာမင်းသူ လီးမှာ ပြည့်စုံအောင်လီးနှင့် မကွာသော်လည်း လီး ထိပ်မှ ဂေါ်လီက ဝတ်ရည်ဖူးအား ခံစားမှု့ အသစ်များပေးကာ အထွဋ်အထိပ်သို့ ခဏတိုင်းပို့ပေးနိုင်၏။  ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူအား ရွဲ့ပြီး အလိုးခံရာမှ  ဒေါက်တာမင်းသူ လီးအား နှစ်ချိုက်လာခဲ့သည်။ဒီနေ့မနက်လည်း မိုးတိတ်သည်နှင့် အိမ်မှာပင် အလိုးခံဖို့ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တော့သည်။   ကုတင်ပေါ်  ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားဖြင့် ခေါင်းလေးစောင်းကာ ဒေါက်တာမင်းသူ လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသော မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ မျက်လုံး လေး စင်းပြီး လက်တဖက်က လီးအရင်း အောက်ဖက်ရှိ လဥများအား ညှစ်ချေပေးနေပြန်၏။

” ရှီးးးးး းးးးး …… အ …… လိုးကြစို့နော် ဖူးလေး “ ” လိုး လေ “   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ကိုယ်လုံးအားလှည့်ရင်း ကုတင်စောင်းပေါ် ဖင်ကြီးတင်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်  မြောက်ထားလိုက်သည်။ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက် သည်။ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးရှေ့ သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွနေကာ အရည်ကြည်လေးများ စို့နေပြန်၏။ကုတင်းစောင်း အိကားနေသော ဖင်သား စိုင်နှစ်ခြမ်းအား လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးမြုပ်ကာ ဖိလိုးလိုက်သည်။ တချက်ချင်း လိုးရင်း ဖင်ဝနား ရောက်နေသော  လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် ဖင်ပေါက်အား ထိုးစွပေးပြန်၏။ လီးကြီးပြန်ထွက်လာတိုင်း လီးထိပ်ရှိ ဂေါ်လီမှ စောင်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ချိတ်ဆွဲလာ ရာ စောက်ရည်များပါ လျှံကျလာရသည်။လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိပ်အား လက်တဆစ်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်၏။ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ လျှံထွက်လာရာ   ဖင်ကြားထဲမှ ဖြတ်၍ အာက်သို့ စီးကျသွားတော့သည်။ စီးကျလာသော စောက်ရည်များ လက်ခလယ် ဖြင့် ပင့်သုတ်ကာ ဖင်ဝထဲ ထိုးကလိပေးပြန်၏။   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စောက်ပတ်အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်လေး ကလိခံရသဖြင့် ကာမအရသာ ၂မျိုးအား တပြိုင် ထဲ ခံယူနေတော့သည်။စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဂေါ်လီကြောင့် အီစိမ့်နေရာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေးက မွှေပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ မ ယိုးမယွ ခံစားလာရ၏။ စောက်ပတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ခံချင်သော စိတ်များတဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာပြန်သည်။ဒေါက်တာမင်းသူမှာ လီးတဝက်ခန့် အပြင်ထုတ် စဉ် ဝတ်ရညါဖူး ဖင်ပေါက်ထဲ ညာလက်ခလယ်အား အဆုံးထိ ဆတ်ကနဲသွင်းပစ်၏။လီးပြန်သွင်းချိန် လက်ခလယ်အား ထိပ်ပိုင်းလေး ချန်ကာ အပြင်ပြန် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။    ” အားဟား ……… ရှီးးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ် “   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဖင်ခံဘူးသဖြင့် လက်ခလယ်လောက်နှင့် အာသာမ ပြေတော့ပေ။ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးအား ဖင်ထဲ လိုးပေးစေချင်သည့် စိတ်များ ထကြွလာရ၏။   လီးဝင်ဖူးပြီးသား ဖင်မို့ လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ်  လုပ်ရာတွင် လျှောကနဲ့ လျှောကနဲ့ ဝင်ဝင် သွားတော့သည်။အရှိန်ရလာသည်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဖင်ပေါက်အား တပြိုင်ထဲ လိုးပေးလိုက်ပြန်၏။  စောက်ပတ်အား လီးဖြင့်လိုးကာ ဖင်ပေါက်အား လက်ခလယ်ဖြင့် လိုးနေသဖြင့်  ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရှာသည်။

” ဗျစ်  …… အ …… ဘွတ် ဗြိဗြိ …… ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် …… ကောင်း ကောင်း ကောင်းတယ် ဆရာရယ် … … ရှီးးး ရှီးးးးးး “   ဝတ်ရည်ဖူးတယောက် ကာမ စိတ် ပြင်းထန်လာကာ သူမနို့အုံနှစ်ဖက်အား သူမလက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ တအီးအီး ညည်းနေရ၏။ထိုစဉ် ဒေါက်တာမင်းသူမှာ စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးအား  ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုးတော့သည်။ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် ဖင်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် မျက်လုံးများ စင်းကျလာ၏။ ဖင်ခံရသည်အရသာက  စောက်ပတ်အလိုးခံရသည်ထက် ပိုကောင်းနေသလို ခံစားမိနေသည်။ခေါင်းလေးမော့ကာ အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရှိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးများ တဆက်ဆက် တုန်ခါ လာတော့၏။  ဒေါက်တာမင်းသူကလည်း မျက်နှာအမူယာ ပြောင်းသွားသော ဝတ်ရည်ဖူး ခံစားမှု့ကို ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား ဖင်ဝလေးအား တရစပ် ဆွဲလိုး ပစ်သည်။   ဝတ်ရည်ဖူးတယောက် ဖင်သားစိုင်များ မလှုပ်ပဲ ခါးလေးနွဲ့ကာ ယိမ်းကာဖြင့် ဖင်အလိုးခံရင်း လီးအရသာ ယူနေလိုက်ပြန်သည်။ဖင်ထဲ လီးကြီး  ဝင်ထွက်နေပေမယ့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ စောက်ရည်များ အိုင်နေရ၏။   ” လိုး လိုး ဆရာ …… ဆောင့် လိုး ပေး ပါ နော် …… အ အ …… ဟုတ်တယ်  ဆောင့်ဆောင့် …… မညှာနဲ့ “  ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင်ကာ မရှက်မကြောက် ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးပေးရန် တောင်းဆိုနေပြန်သည်။

” အားးးးးး ရှီးးးးး းးးးး …… အဟင့် ဟင့် …… လိုးပါ ဆရာရယ် …… ကောင်းလွန်းလို့ပါ ရှင် …… အမလေးးး အားးး အားးးး …… ထွက် ထွက် ထွက်တော့ မယ် “    စကားသံ ဆုံးသည်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းရာ ဒေါက်တာမင်းသူ ချက်နား ပန်းမိတော့သည်။စောက်ရည်များ ချက် အောက် စီးကျနေရာ ဖင်ဝနားလေး အရောက် လီးအရည်ပြားနှင့် ထိကာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဇွိဇွိ တဗွိ့ဗွိ့ဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဆူညံနေ၏။ဒေါက်တာ မင်းသူမှာလည်း ဝတ်ရည်ဖူး ပေါ်နှစ်ဖက်ထမ်းကာ ဆောင့်လိုးရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။   ” အားဟား … ဖူးလေးရယြ ……  ရှီးးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး “   အံကြိတ်ပြောရင်း ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် လရည်ပန်းထွက်နေသော လီးအား ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ပေါက်လေးထဲ အရင်းထိ  ဖိကပ်ထားလိုက်၏။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ နို့အုံအား သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ညှစ်ချေရင်း လက်ကျန်စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ဖင်အတွင်းကြွက်သားများဖြင့်  ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေသည်။  ” တအားကောင်းတာပဲ … ဆရာရယ် နောက်တခါလည်း … ဖင်လိုးပေးရမယ် သိလား “   ဒေါက်တာမင်း သူ ပုခုံးပေါ်တင်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား အားယူကာ ကော့ထိုးရင်းသုတ် ပါစပ်က တဖွဖွပြောနေတော့၏။  ” အင်းပါ ဖူးလေးရယ် … ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့  ထိန်းလိုးနေရတာ … ဖူးလေး ဖင်ကို လီးတဆုံးထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်တာ “  နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ဘေးချင်းယှဉ် မှေးကာ အနားယူ စကားပြော ရင်း မှိန်းနေကြသည်။လူတွေကမှိန်းနေကြသော်လည်း ဒေါက်တာမင်းသူ လက်တဖက်မှ ဝတ်ရည်ဖူး စောင်ဖုတ်အား ပွတ်သပ်နေသလို ဝတ်ရည်ဖူးကလည်း  ဖင်လိုးပေးထားသော လီးကြီးအား သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။အတော်ကြာမှ ဒေါက်တာမင်းသူကကုတင်ပေါ်မှ အောက်သို့ လိမ့်ဆင်း လိုက်သည်။ မာန်မကျသေးသော လီးမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်၏။

” ပြန်တော့မယ်နော် … ဖူးလေး “   ” နေဦးလေ …… ဆရာ …… ခြေကြွကလေး ပေးဦးမယ် … ခ်ခ် “   စကားပြောရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါက်တာမင်းသူ  ပေါင်ကြားသို့ ဘေးတစ်စောင်းလှဲကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။လီးအရည်ပြား တလျှောက် ပြောင်စင် သွား သည်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေ၏။  ” ကဲ … နက်ဖန် … နေ့လည်ပိုင်း တခေါက်လာ မယ်နော် “  ဝတ်ရည်ဖူး ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ ဒေါက်တာမင်းသူ အခန်းတံခါးပေါက်ဘက် လျှောက်လာတော့သည်။ဘေးပြတင်းပေါက်မှ  ချောင်းကြည့်နေသော ပြည့်စုံအောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေး မှေးနေသော မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးတီးအလှအား တချက်ကြည့်ကာ နောက်ဖေးပေါက်မှ  ပတ်ထွက်ရင်း အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။အိမ်ရှေ့ ရောက်စဉ် ဒေါက်တာမင်းသူကားလေး ခြံဝန်းထဲမှ မောင်းထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရ သည်။ ဒေါက်တာမင်းသူ ပြန်သွားပြီး ခဏအကြာ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ထထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ဝအား အဝတ်ဟောင်း တခုဖြင့် သုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ  ထွက်လာခဲ့၏။ဧည်ခန်းထဲ အရောက် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရာ မသိမသာလေး ပြုံးမိနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူအား  မြင်သည်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူ ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်းလိုးသည့် ပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ကာ မျက်နှာငြိုးကျသွားတော့၏။  ” အီး …… အူဝဲ အူငဲ …… အူဝဲ “     ပြီးခဲ့ တဲ့ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်တွေးရင်း ကလေးငိုသံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ နို့ဗူးလေး ပါးစပ် တပ်ပေးရင်း ပွေ့ချီထားလိုက်သည်။ကလေး ၃လ ကျော် လာသည်အထိ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပြည့်စုံအောင်အား အရွဲ့တိုက်ကာ အိမ်သိပ်မကပ်ပဲ လမ်းသလား နေပြန်သည်။ပြောလိုက်သည်နှင့် လင်မယား လမ်းခွဲရန်သာ  ဝတ်ရည်ဖူး ဘက်မှ တုံ့ပြန်လေ့ရှိ၏။နောက်ဆုံး ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် မယားဖြစ်သူအား အောက်ကြို့တောင်းပန်ကာ ကတိ အထပ်ထပ် ပေးလိုက် ရ၏။

ထိုကတိမှာ လမ်းမခွဲလျင် ဝတ်ရည်ဖူး ဆန္ဒမှန်သမျှ ပြည့်စုံအောင်ဘက်က လိုက်လျော ပေးရမည်ဖြစ်သည်။ကလေး မျက်နှာနှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အကုန်  လိုက်လျော ပေးခဲ့ရသည်။   ” တူတူ … တူတူ … တူ…… “   ” ဟဲလို … ဖူးလေးလား “     ” ဟဲလို မနေနဲ့ … အမြန်လာ ကတိပေးပြီးသားနော် “   ” အင်းပါ …   မောင်လာပြီနော် “ ဝတ်ရည်ဖူး ပေးသော လိပ်စာအတိုင်း ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခု၏ လူတစ်ရပ်ကျော် အုတ်နံရံ အစိမ်းကြီး ကာရံထားတဲ့ ခြံဝင်းကြီးထဲ  မောင်းဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ခြံထဲရောက်တော့ ကား၁၅စီးလောက် တန်းစီ ရပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်၏။  ” မြန်မြန် … လူတောင် စုံနေပြီ “   လေးထပ် တိုက်ကြီး၏ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး စကားသံ ပေါ်လာသည်။ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် စကားတခွန်းမှ မပြောပဲ မယားဖြစ်သူ နောက်မှ  ကပ်လိုက်ခဲ့တော့သည်။လက်ပြက်အကျႌ အနက်လေးနဲ့ ဒူးဖုံးစကပ် အကျပ်လေး ဝတ်ထားသော မယားဖြစ်သူမှာ ရင်သားစိုင်ထွားထွား လက်မောင်းအိုး ဖွေးဖွေးလေးနဲ့ ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်တွေက လမ်းလျှောက်တိုင်း ရမ်းခါနေပြန်၏။ အိပ်ခန်းတခန်းထဲ ဦးတည်နေသဖြင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ ရင်ခုန်နေရ သည်။စိတ်ဆိုးပြေကာ အလိုးခံတော့မည်လားဟု တွေးရင်း အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ အထင်နှင့် အမြင် လွဲသွားရ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပလက်စတစ် အကြည်နဲ့  ထုတ်ထားတဲ့ အထုပ်တထုပ် မှန်ကောင်တာထဲမှ ယူပြီး ပြည့်စုံအောင်အား ပေးလိုက်သည်။ပြည့်စုံအောင် ဖွင့်ကြည့်ရာ အနက်ရောင် ဝတ်စုံတွေနှင့် ဖန်စီ မျက်နှာဖုံး တခုတွေ့လိုက်ရ၏။ ” အဝတ်စားတွေ ချွတ်လိုက် … အဲ့တာတွေ ဝတ် …… အပြင်ထွက်ပေးမယ် … ၁၀မိနစ်ပဲ “    ” ဟမ် “   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပြည့်စုံ အောင် အာမေဋိတ်သံအား ဂရုတောင်မစိုက်ပဲ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားခဲ့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘာနေနေ လုပ်ပေးဖို့ ကတိပေးပြီးသားမို့အထုပ်ထဲက  ဝတ်စုံကို ထုတ်ဝတ်ပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်သည်။BAD MAM လိုလို ဘာလိုလို နဲ့ ကိုယ်ကျပ် အဝတ်စားတွေမို့ ရယ်ချင်စိတ်လေး ဖြစ်ပေါ် နေ၏။အတွင်းခံ ပါမလာသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးက အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဝတ်စုံအပျော့သားအောက် ထင်းနေတော့သည်။

၁၀မိနစ် ပြည့်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး ပြန်ဝင်လာပြီး လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား သေချာကြည့်လိုက်၏။ တကိုယ်လုံး လှည့်ကြည့်ပြီးမှ အားရကျေနပ်တဲ့  အသံနှင့် အခန်းထဲက ခုံတစ်လုံးပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။   အဝတ်စားများအား သေချာ ဆွဲဆန့်ပြီး ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား နှာခေါင်းထိ ဖုံးသော  မျက်နှာဖုံး တပ်ပေးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘာလုပ်မလည်း တွေးရင်း ရင်ခုန်နေရပြန်၏။ပြီးသည်နှင့် မယားဖြစ်သူ ခေါ်သည့်နောက် လိုက်လာခဲ့သည်။ အိမ်အပေါ်ထပ်တက်ရင်း ပထမထပ် ကျော်ကာ ဆက်တက်လာခဲ့ရပြန်၏။ ဒုတိယထပ် ကျမှ တီးလုံးသံ စကားပြောသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရသည်။အိမ် အရှေ့ဘက်ခြမ်း ဟောခန်းရဲ့ အစွန်ဆုံး အခန်းတံခါးရှေ့ရောက်တော့ ဝတ်ရည်ဖူးမှ တံခါးအား ဆွဲဖွင့်တော့၏။မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ပြည့်စုံ အောင်မှာ အံအောနေရသည်။   ပြည့်စုံအောင် ဝတ်ထားသော ဝတ်စုံပုံစံများနှင့် ယောကျၤားရင်မကြီးများ လည်ပင်းအား စတီးကြိုးလှလှလေးတွေပတ် ကာ လေးဘက်ထောက် အနေထားနဲ့ ခွေးတွေလို မိန်းမတွေသွားတဲ့နောက် လိုက်နေကြသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်၏။  မယားဖြစ်သူအားဝ ကြည့်တော့ မဲ့ပြုံး လေး ပြုံးကာ အခန်းထဲ ဝင်သွားသဖြင့် နောက်မှ ကပ်လိုက်သွားခဲ့ပြန်သည်။အခန်းထဲတွင် ဝတ်ရည်ဖူးလို ခပ်ချောချော မိန်းမ ၁၀ယောက်ထက် မနဲ ဆက်စီ  အဝတ်စားများနှင့် ဝိုင်သောက်တဲ့ သူကသောက် ဘီယာသောက်တဲ့သူကသောက် စကားပြော ရယ်မောသံများ ဆူညံနေ၏။ယောကျၤား အားလုံး  မျက်နှာဖုံး များ တပ်ဆင်ထားရင်း အမိန့်ပေးသမျှ အကုန်လုပ်ပေးနေ ရ၏။ အံအောထိတ်လန့် နေတုန်း မယားဖြစ်သူဆီက စကားသံ ထွက်ပေါ်လာရာ ကျက် သေသေသွားမိသည်။  ” ဒီလာစမ်း … ငါ့ ကျွန်လေး လည်ပတ် ပတ်ပေးမလို့ ……လေးဖက်ထောက်လိုက် “   ရုတ်တရက် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ခံစားမိကာ မျက် မှောင်ကြုံ့လိုက်မိ၏။သို့သော် ကတိပေးထားမိသဖြင့် အံကြိတ်ကာ ဆိုဖာခုံပေါ် ထိုင်နေသော မယားဖြစ်သူ ခြေသလုံးရှေ့ လေးဖက်ထောက်လိုက်ရသည်။

” ကဲ … ဒီ ကြိုးတွေ ထဲက … ကျွန်လေး ကြိုက်တာရွေး … ခ်ခ် ခ်ခ် “   လည်ပြန်မော့ကြည့်ရာ ဝတ်ရည်ဖူးပေါင်ပေါ် ခွေတင်ထားသော စတီးကြိုးလှလှလေး  ၃ခွေအား တွေ့မြင်ရ၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ စတီးကြိုးများအား စိတ်မဝင်စားပေ ဝတ်ထားသော ဝတ်စုံနှင့် ခွေးလို လေးဖက်ထောက် နေရသော အနေအထာ အား ဘယ်သူတွေ ကြည့်နေမလဲ တွေးရင်း စိတ်ခြောက်ခြားလာရသည်။မျက်နှာဖုံး တတ်ထားသော်လည်း အရှက်တရားများ ကြီးစိုးနေ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ  ပြည့်စုံအောင် ဖြစ်ပျက်နေသသည်ကို အရသာခံ ကြည့်နေလိုက်၏။  ” ဘယ်လိုလဲ … ယောက္ခမကို … မိန်းမ မသိအောင် … ခိုးလိုးတုန်းက … မရှက်ဘူးလား  … ဖြန်း …… အ “   ရုတ်တရက် ပါးရိုက်ခံလိုက်ရ၍ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဆက်စီ မိန်းမချောတွေကြားထဲ ရှက်ရွံ့လာကာ မျက်ရည်များ ဝဲလာ တော့သည်။ထိုအချိန် ဘေးမှ မိန်းမချောများက မယားဖြစ်သူ နာမည်အား ရေရွတ်ကာ လက်ခုပ် ဝိုင်းတီး ပေးကြ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခနဲ့ပြုံး ပြုံးရင်း ပြည့်စုံ အောင် လည်ပင်အား ခွေးလည်ပတ် စတီးကြိုးတခု တပ်ဆင်လိုက်ရာ လက်ခုပ်သံများ ပိုပြီး ဆူညံလာတော့သည်။   ” အနေအထား … သဘောကျရဲ့လား …  မကြိုက်ရင် ကတိဖျက်ပြီး ပြန်တော့ “  ” ငါ … ငါ …… “   ” ဘာ ငါလည်း … ! တောက် ! “   ” အ … နာလိုက်တာ ဟာ “   ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လည်ပင်းကြိုး အား စောင့်ဆွဲလိုက်သဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ညည်းတွား လိုက်မိသည်။   ” နင် … ငါ့ မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီး ဖြေစမ်း … ရှက်နေပေမဲ့ …  ကျေနပ်တယ် မလား “   ” ကျေ ကျေ … ကျေနပ်ပါတယ် “  ” ချချ ချချ … ဟား ဟားးးးး “   ဝတ်ရည်ဖူး လှောင်ရယ်သံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက်  မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲတက်သွားကာ သိမ်ငယ်စိတ်များ ဝင်ရောက်လာတော့သည်။ ” ခုချိန်ကစပြီး နင်က ငါ့ရဲ့ ကျွန်ပဲ ငါခိုင်းတာ အကုန်လုပ် စောတက မ တက်နဲ့ … တလ ၄ကြိမ် … နင့်ကို အပစ်ပေးမှာ ကြားလား “   ” ကြား ကြား … ကြားပါတယ် ဟာ “  ” အေး … နင် ငြင်းဆန်တဲ့ နေ့က … ငါနဲ့ လင်မယား ပြတ် ဆဲတဲ့ နေ့ပဲ “ ” ဟိတ် … သားလေး … မင်းတို့ လင်မယား ပြန်အဆင်ပြေနေ ပြီးလား “ ” ဒီလိုပါပဲ …… အန်တီမိုး ရယ် “  ဧည့်ခန်းထဲ မနက်စာ အတူစားရင်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူအား ပြည့်စုံအောင် တယောက် ပြန်ဖြေ နေ၏။

” ဒီနေ့ အလုပ်နားရက် … မလား … ဘယ်သွားကြမလို့တုန်း “   ” သူသွားချင်တဲ့ဆီ … လိုက်ပို့ပေးရမှာ … ကလေး ဂရုစိုက်ဦးနော် … အန်တီမိုး “   ” အေးပါ  …… မင်းတို့ လင်မယား အဆင်ပြေတာ မြင်ရတော့ … ဝမ်းသာပါတယ်ကွာ “  ခဏအကြာတွင် ပြည့်စုံအောင်တို့ လင်မယား ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာ ခဲ့သည်။ဝတ်ရည်ဖူး မောင်းလာသည့်ကားလေးမှာ အမြန်လမ်းမကြီး အတိုင်း မြို့စွန်သို့ ဦးတည်နေ၏။  ” တူတူ …… တူ ……… “   ဖုန်းသံ မဆုံးခင် ဝတ်ရည် ဖူးမှာ ကားမောင်းရင်း လက်တဖက်ဖြင့် ယူဖွင့်လိုက်သည်။ ” ဟဲလို …… ဝတ်ရည် …… လာပြီလား … ဘယ်ရောက်ပြီလည်း “  ” လာနေပါပြီ … ဦးနိုင်ရယ်  … ရောက်တော့မယ် … ပစ္စည်းတွေ အဆင်သင့်ပဲလား “   ” အဆင်သင့် လုပ်ထားပါတယ် … စိတ်တိုင်း ကျစေရမယ် “  ” Ok လေ … ဒါပဲနော် …… ရောက် တော့မယ် “  တဖက်က ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ကားလေးမှာ အရှိန်မြင့်မောင်းနေ၏။တဖြည်းဖြည်း လယ်ကွင်းများ ကျော်လွန်လာကာ လမ်းမကြီး အနောက် ဖက် တည့်တည့် ချိုးမောင်း လိုက်ပြန်သည်။သရက်ပင်ကြီးများ တန်းစီနေကာ ခဏအကြာ ခြံကြီး တခြံ တွေ့လိုက်ရ၏။ ခြံကျယ်ကြီးထဲ သရက်ပင်များ  မာလကာပင်များ တန်းစီစိုက်ထားရာ တခြံလုံး သစ်ပင်ရိပ်များဖြင့် အေးမြနေသည်။ခြံထဲ အရောက် ရေမြှောင်းတံတားအား ကျော်ကာ လျောက်လာရင်း နှစ် ထပ်တိုက် အဖြူလေး တစ်လုံး တွေ့မြင်လိုက်ရပြန်၏။   ” ကျွန် လေး “  ” ခင်ဗျာ “ ၁လ ၄ကြိမ် ကျွန်လုပ်ပေးရမည်ဟု ကတိခံထားရသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် မှာ မရည်ရွယ်ပဲ လေးလေးစားစား ပြန်ထူးမိသည်။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ တချက်ရယ်မောရင်း ကားပေါ်ကအဆင်း ပြည့်စုံအောင်အား လေးဖက်ထောက် လိုင်လာ ရန် အမိန့်ပေးလိုက်တော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ ကားပေါ်မှ လေးဖက်ထောက် ဆင်းလိုက်ရ၏။မြို့စွန် ခြံဝင်းထဲ လူသွားလူလာ  မရှိ၍သာ ပြည့်စုံအောင် အရှက်မရပေ။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒူးဖုံးစကပ်လေးဖြင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်သို့ လျှောက်သွားရာ လေးဘက်ထောက်၍လိုက်ခဲ့ရသည်။

” က်ြီ … က်ြိ “   တိုက်ရှေ့အရောက် သူမပါသာ တံခါးဆွဲဖွင့်ကာ ဧည့်ခန်း တောင်ဘက်ရှိ အခန်းတခန်းဆီသို့ ဝင်ချသွား၏။ပြည့်စုံအောင် လေးဖက်ထောက်   ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဖန်စားပွဲခုံတစ်လုံး၏ အနောက်ဖက် လူ၄ဦး ထိုင်ရသော ဆိုဖာ သရေခုံရှည်ကြီးပေါ် အသက် ၅၀ခန့် လူကြီးတစ်ဦး ထိုင်နေသည်ကို မြင်  လိုက်ရသည်။ပြည့်စုံအောင် ရှက်စိတ် အနည်းငယ် ဝင်လာသော်လည်း လူစိမ်း တစ်ယောက်ထဲမို့ အားတင်း ထားလိုက်ရ၏။ထိုလူကြီး ရှေ့ရှိ ဖန်စားပွဲခုံပေါ် တွင် ဘီယာပုလင်းများ ဝိုင်ပုလင်းများ စားသောက်ဖွယ်ရာများ ပြင်ဆင်ထားသည်။ ” ကျွန်လေး … ဟို မှန်ကောင်တာလေးထဲ ကြည့်စမ်း … မြင်လား “     မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးစကားကြောင့် လက်ညိုးထိုးသော နေရာအား လှမ်းကြည့်ရာ ပထမခေါက်က ဝတ်ရသော ဝတ်စုံပုံစံများနှင့် အချွန်အတက်ပါ သော လည်ပတ်များ သံကြိုးများ ကြာပွတ်များ တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။မှန်ကောင်တာအား ငေးကြည့်နေစဉ် ဝတ်ရည်ဖူး ဆီမှ အသံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။    ”  အဲဒီ … ဝတ်စုံနဲ့ … ပစ္စည်းတွေ … ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ပြီး …… ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ “  ပြောပြီးသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေသော လူကြီး ဘေးနား ဝင် ထိုင်လိုက်၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားပေးရင်း ခွေးလို လေးဖက်ထောက်သွားပြီး ကောင်တာထဲမှ ဝတ်စုံနှင့် ပစ္စည်းများအား ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက် ကာ ဝတ်ရည်ဖူး ခြေရင်းနား တခုချင်း ချပေးရတော့သည်။   ” ကဲ … အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက် … ဒါတွေ ဝတ် “   ” ဟို ဟို …… “   ပြည့်စုံအောင်မှာ လင်မယား ချင်း တုံးလုံးချွတ် လိုးဖူးသဖြင့် မရှက်သော်လည်း ခုံပေါ်ထိုင်နေသော လူကြီးကြောင့် အခက်တွေ့နေ၏။   ” ဘာ …… တဟိုဟို လုပ်နေတာလဲ … ခု မတ် တက်ရပ် …… အကုန်ချွတ်စမ်း “   ပြည့်စုံအောင် တယောက် မျက်နှာလေး ရဲကာ အဝတ်စာများ ချွတ်ချပစ်တော့၏။ အဝတ်စား ကိုယ်ကြပ် အတိုလေးများ  ဝတ်ပြီးချိန် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သရေလည်ပတ် အနက်တခု ပြည့်စုံအောင် လည်ပင်းအား ပတ်ပေးလိုက်သည်။

” နင် အခုကစပြီး … ငါ့ရဲ့ခွေးကျွန် … ဖြစ်သွားပြီ ကြားလား “ ဝတ်ရည်ဖူး စကားအဆုံး ပြည့်စုံအောင် တယောက် သိမ်ငယ်စိတ်များ ဝင်လာကာ စိတ်ခွန်အား များ ကျဆင်းသလို ခံစားနေရတော့၏။   ” ငါ့ကို သခင်မလို့ ခေါ်ရမယ် … သေချာမှတ်နော် …… ဒါက နင့်ရဲ့ သခင် …… သူ့ကိုလည်း သခင်လို့ ခေါ် ကြားတယ် နော် “   ” ကြား ကြား … ကြားပါတယ် …… သခင်မလေး “  အသံတုန်ရီစွာဖြင့် ပြောလိုက်သော ပြည့်စုံအောင် အသံကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက်  အားရကျေနပ်နေသည်။ ထို့နောက် လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်နှင့် ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်အား သရေကွင်းအပြားများ ပတ်ပေးကာ ထိုသရေကွင်း အပြား  လေးခုအား စတီးကြိုး ချိတ်များဖြင့် ချိတ်ထားလိုက်တော့၏။ခြေနှစ်ဖက် လက်နှစ်ဖက်အား စတီးကြိုးခံ၍ ပေါင်းပြီး သော့ခတ်ပြန်သည်။  ” ပြီးရင် … ထိုင် ခိုင်းလိုက်တော့ … ဝတ်ရည် … ဦးနိုင် တင်းနေပြီကွ “   တချိန်လုံး ဘာတခွန်းမှ မပြောပဲ ထိုင်ကြည့်ရင်း ဘီယာသောက်နေသော လူကြီးထံမှ စကားသံ ထွက် ပေါ်လာ၏။ပြည့်စုံအောင် မော့ကြည့်လိုက်ရာ မျက်နှာလေးထောင့် စပ်စပ် နှာခေါင်းပွပွနှင့် နူတ်ခမ်းထူထူ လူကြီးအား အနီးကပ် တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ မယားဖြစ်သူ ပုခုံးသားလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ရင်း ညာလက်က ဒူးဖုံးစကပ် အပျော့သားလေးအား ဒူးအထက်နားမှ ပေါင်ရင်းထိ အသွားအပြန်  ပွတ်သပ်ပေနေ၏။ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာတချက် ပြက်သွားရသည်။ ကတိပေးရာတွင် သူစိမ်းယောကျၤာအား အလိုးမခံတော့ကြောင်း ဝတ်ရည်ဖူးဘက် က ထုတ်ပြောခဲ့၏။

စကားပြောရန် ပြင်လိုက်စဉ် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခေါင်းပေါ်မှ ဂေါက်သီးအရွယ် ရာဘာ အလုံးလေးပါသော သရေကြိုးပျော့လေးအား စွပ်ချလိုက်ပြန်သည်။ ပါးစပ်ဟလိုက်ချိန် ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ရာဘာအလုံးလေး ဖိထည့်ပစ်၏။ ” အု … ဝူးးးး ဝု ဖလု “   ပြည့်စုံအောင် စကားပြောရာ တဝူးဝူး ဖြင့်သာ ဗလုံးဗထွေး  အသံများ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း ခြေချင်းဝတ်ဖြင့် တွဲပြီး သော့ခတ်ထားသဖြင့် ပါးစပ်မှ သရေကြိုးအား ဆွဲဖြုတ်မရတော့ပေ။     မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူး၏ ဖြူစင်ဝင်းပတဲ့ အသားရည်ကြောင့် အကျႌကိုယ်ကြပ်လေး အောက်က ရင်သားစိုင်အပေါ်ခြမ်းလေး ခပ်ရေးရေး မြင်တွေ့ နေ၏။ ဦးနိုင်ဆိုသော လူကြီး၏ ဘယ်လက်မှာ သိုင်းဖက်ရင်း အကျႌကိုယ်ကြပ်လေးထဲ လက်သွင်းပြီး ဘရာစီယာ ကြိုးကိုင်းလေးအား ပုခုံးဘေး ဆွဲချနေ ပြန်သည်။ညာလက်က စကပ်အပျော့သား အောက်နားစမှ အပေါ်ပင့်နိူက်ရာ ဝတ်ရည်ဖူး၏ ပေါင်သားဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး မြင်နေရ၏။    ပြည့်စုံ အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ခြေနှစ်ချောင်းရှေ ဒူးကွေးစုကာ ဖင်ချထိုင်နေရသဖြင့် မယားဖြစ်သူ ပေါင်ဂွထဲ သူစိမ်းယောကျၤားလက်တဖက် တိုးဝင်းနေရာ    ကြည့်ရင်း အာဂေါင်များ ခြောက်ကပ်လာတော့သည်။ထိုစဉ် ဆံနွယ်များ စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက် ပို့ထားသော ဝတ်ရည်ဖူး၏ နူတ်ခမ်းဖူးဖူး ရဲရဲလေး အား ဦးနိုင်မှ သူုနူတ်ခမ်း အထူကြီးဖြင့် ဆွဲစုပ်နေပြန်၏။ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် နူတ်ခမ်းလေးအား အစုပ်ခံရစဉ် ဦးနိုင်ဘယ်လက်က သိုင်းဖက်ထားရင်း ဘ လာစီယာလေးထဲမှ နို့အုံလေးအား ညှစ်ခြေပေးနေသည်။

ဝတ်ရည်ဖူး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာလေး ဖြဲပေးလိုက်၏။  ဦးနိုင် ဘယ်လက်က တဖြည်းဖြည်းဘလာစီယာ  အောက်ရောက်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ပွတ်ချေရင်း ညာလက်က ပေါင်ခြံထဲမှ စောက်ပတ်အုံလေးအား အတွင်းခံ ဘောင်ဘီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးနေ ပြန်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ မငြင်းဆန်သည့်အပြင် ဦးနိုင် ပေါင်ကြားအား ဘောင်းဘီအပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း နူတ်ခမ်းထူထူကြီးအား ပြန်လည်ဆွဲစုပ် ပေး၏။  ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားချောလေး ဝတ်ရည်ဖူး၏ အပြုအမှုကြောင့် ဝမ်းနည်းစိတ်တဝက် ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ သိချင်စိတ် တဝက်ဖြင့် စိတ်ထဲ  ဒွိဟဖြစ်နေရသည်။   မျက်နှာရှေ့ မယားဖြစ်သူ စကပ်အောက်နားစလေး ပေါင်ရင်းကပ်နေရာ ဦးနိုင်၏ လက်ဖြင့် ပွတ်ချေပေးမှု့ကြောင့် အတွင်းခံဘောင်ဘီး လေးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည်ကို မြင်နေရပြန်၏။ ထိုချိန် ဦးနိုင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြားမှ ညာဘက်လက်အား ပြန်ထုတ်ကာ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့် လိုက်တော့သည်။ဇစ်ပွင့်သည်နှင့် အတွင်းထဲ အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသော လီးအား ဝတ်ရည်ဖူးမှ သူမလက်လေးဖြင့် ဆွဲထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးပြန်၏။   ခဏအကြာ ဦးနိုင်ညာလက်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးပေါင်ကြားထဲ ပြန်ရောက်လာပြီး အတွင်းခံဘောင်ဘီဂွလေးအား လက်ညိုးလေးဖြင့် ဘေးချိတ်ဆွဲကာ  လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။စောင်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းလေး ဝင်လာသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သူမလက်ထဲ ဒစ်ဖူးမှ အရည်ကြည် စို့ကာ မာလာသော လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။ဦးနိုင်ကလည်း ဝတ်ရည်ဖူး ခံစားမှု့မြင့်တက်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း တ ဆင့်တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ လက်ခလယ်ရော လက်သကြွယ်ပါ ၂ချောင်းပူး သွင်း၍ ခပ်သွက်သွက်လေး အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။  ” အ အားးးး …… အဟင့် ဟင့် …… ရှီးးးးး အ အ …… မ ရ တော့ ဘူးးး …… ရှီးးး အမလေးးး “  ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက်တုန်ကာ  ခေါင်းလေး မော့တက်ရင်း ဦးနိုင် လက်ကောက်ဝတ်အား သူမ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်တော့၏။

” ကောင်လား … ဝတ်ရည် “  ” အင်း “   ” ဦးနိုင်ကိုလည်း … ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလေ … ရော့ လီးစုပ်ပေး “   ဦးနိုင် စကားကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး မျက်နှာ လေး အမ်းတန်းတန်း ဖြစ်ကာ သူမခြေထောက်ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်နေသော လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား ခိုးကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ပြည့်စုံ အောင်၏ ဝေခွဲမရသော မျက်နှာအား တချက်ကြည့်ကာ ဦးနိုင် ဒစ်ကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။ထို့နောက် ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် လိပ်ဆွဲကာ  လီးတန်တလျှောက်  လျှာဖြင့် အထက်အောက် ယက်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်နေတော့သည်။လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် တေ့စုပ်ရင်း ဘောင်ဘီအတွင်းထဲ လက်နိုက်ကာ  လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥများအား ညှစ်ချေပေးရာ ဦးနိုင်တယောက် တရှီးရှီးဖြင့် ဖင်ကြွလာရ၏။  ” အားးးး အ … ကောင်းလိုက်တာ ဝတ်ရည်လေးရာ …  နာနာလေး ဆွဲစုပ် ဟုတ်တယ် …… အီးးးး ရှီးးးး လျှာနဲ့ ဒစ်ကို … ပတ်ယက်ပေးဦး … အားလားလား …… ဟူးးး ရှီးးးးး ‘  ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဦး နိုင်လက်တဖက်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးခေါင်းအား ဖိချလိုက်တော့သည်။လီးကြီးမှ လည်ချောင်းထဲ တိုးဝင်လာရင်း ဒစ်ဖူးမှ အာခေါင်လာထောက်သဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူး  တယောက် တဟွတ်ဟွတ် သီးနေပြန်၏။လည်ပင်းကြောလေးများ ထောင်လာကာ ပါးလေးနှစ်ဖက်ဖေါင်းလာစဉ် လရည်များ ပန်းထည့်ခံရလိုက်သည်။ ဆက်ကနဲ့ ခေါင်းကြွလိုက်ပေမယ့် ဦးနိုင်မှ သူမခေါင်းအား လက်ဖြင့်ဖိထားသဖြင့် လည်ချောင်းထဲ ဝင်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချလိုက် ရ တော့၏။

” အားဟား … တအား ကောင်းလွန်းလို့ မထိန်းနိုင်ဘူး ဖြစ်သွားရတယ် … ဦးနိုင်ကို စိတ်ဆိုးသွားလား ကွာ “  ” ဟွန့် … သွား … မပြောမဆိုနဲ့ လုပ်ပြီးမှ “     ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ခံရသဖြင့် မျက်နှာပျက်နေရှာသည်။သို့သော် ပါးစပ်ထဲ ရာဘာလုံးလေး ထည့်ထားခံရသဖြင့်  နူတ်မှ ထုတ်ပြောလို့ မရတော့ပေ။   ” ဝတ်ရည်လေးက … လီးစုပ် တအားတော်တာကိုးကွ … ခိခိ … ကဲ အဝတ်တွေ ချွတ်ပြဦးနော် “   စကားဆုံးသည်နှင့် ဦး နိုင်လက်နှစ်ဖက် မနားတမ်းအလုပ်ရှုပ်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး အဝတ်စားများအား ဆွဲချွတ်တော့သည်။အပေါ်အကျႌချွတ်ပြီးသည်နှင့်  ဘရာစီယာလေးအား  ချိတ်ဖြုတ်ပစ်ရာ နို့အုံဖွေးဖွေးလေး နှစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးနှစ်ခုက ချွန်ထွက်နေ၏။ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီးလေး ဆွဲချွတ်ရာ ဝတ်ရည် ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား ခိုးကြည့်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေးလိုက်ပြန်သည်။ ပေါင်ခြံအလယ်မှ အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်လေး မှာ ပြူထွက်လာတော့၏။  ” လှလိုက်တာ … ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်လေးက … ဝါးစားပစ်ချင်တာ … ဟင်းဟင်း “  ” အဲတာတော့ … မဖြစ်ဘူးနော် “    ” ပြွတ်  ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ်စ် “  ဦးနိုင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ကော့လာအောင် စုပ်ရင်း လျှာဖြင့် ပတ်ယက်ပေးနေပြန်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက်  ရမ္မက်စိတ်များ ပြန်ကြွလာကာ  စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားနေရရှာ၏။နို့စို့ရင်း ဝတ်ရည်ဖူး ဘယ်ခြေထောက်အား ခုံပေါ်ဆွဲတင်ကာ  မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်အုံလေးထဲ လီးထိပ်အား တိုးကပ်လိုက်သည်။  ” အ … အဲတာတော့ …… ကျမ ခွင့်မပြုဘူးနော် ……ဦးနိုင် “  ”  အင်းပါ … အထဲ မထည့်ပါဘူး … ဝတ်ရည်ရယ် ……လီးထိပ်နဲ့ စောက်ပတ်အုံလေး …… ပွတ်ရုံလေးပါ ကွာ “   လီးကြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိခွဲလိုက် တိုင်း ဝတ်ရည်ဖူးခေါင်းလေး မော့တက်သွားရ တော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီး အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲတိုင်း  စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်သွားလေမလားဟု ရင်တထိပ်ထိပ်နှင့် ကြည့်နေရ၏။ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ လီးထိပ်ကြီး ချော်ဝင်ပါစေဟု စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ဆုတောင်း နေရှာသည်။လင်ဖြစ်သူအား ဘယ်သူစိမ်း ယောကျၤားသားကိုမှ အလိုးမခံတော့ကြောင်း ကတိပေးထားသည် မို့ အခက်တွေ့နေရ၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒစ်ကြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ တွင်သာ အထက်အောက်ရွေ့နေသဖြင့် မယားဖြစ်သူမှ အလိုးမခံကြောင်း သိ ရသဖြင့် စိတ်အေးနေစဉ် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ညာခြေထောက်အား ခုံပေါ်တင်ရင်း ဦးနိုင် ခါးအား ချိတ်လိုက်တော့သည်။ထိုအခါ ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်အား  ပြည့်စုံအောင် မမြင်ရတော့ပေ ဘေးတိုက်အနေထားနှင့် ပေါင်လုံးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်အား ကွယ်သွားရ၏။

” ရှီးးးး းးးး … အားဟား …… ဖိပွတ် ဦးနိုင် … အင်း အင်း …… ဟုတ်တယ် “   လီးထိပ်ဖျားနှင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးခွဲကာ စောက်စိလေး  ကလော်မိသဖြင့် ပေါင်တန်များ တုန်ကာ ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာပြန်သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ကြည့်ရင်း မျက်နှာပျက်လာတော့၏။မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး  ကြွတက်လာကာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားသဖြင့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားမှန်း ရိပ်မိလိုက်သည်။သို့သော် မမြင်ရသဖြင့် စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ခံစားနေရ၏။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာလည်း ဦးနိုင်အား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနှင့် ခါးပေါ်ခြေနှစ်ဖက် ညှပ်ချိတ်ကာ လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ပြန်ချ လိုက်ဖြင့် တအီးအီး ညည်းနေတော့သည်။  တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံများထွက်ပေါ်လာရင်း ဝတ်ရည်ဖူး လက်နှစ်ဖက်က ထိုင်ခုံကတီဘာ အခင်းကို ကျစ်နေ  အောင် ဆုပ်ပြီး ဖင်သားစိုင်ကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်ပြီး ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွား၏။ ” ဦးနိုင်က … တန်းလန်းကြီး … ဝတ်ရည်ရယ် … အပေါ်ကနေ … ပွတ်ပေး ပါ့လား “   ” ဟူးးးး ရှီးးးးး ……… အင်း … ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေးလေ “  ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင် ဘေးနား ပက်လက်လှန်ရာ လီးကြီးမှာ စောက်ရည် များနှင့် တင်းပြောင်နေကာ ထောင်ထွက်နေသည်။ပြည့်စုံအောင် တယောက် ဦးနိုင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား အနီးကပ် သေချာစိုက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။ စောက်ရည်များမှ လီးထိပ်တွင်သာ မက လီးအရင်းဘက် လမွှေးများပေါ်ထိ ရွှဲနေရာ ပြည့်စုံအောင် စိတ်ထဲ မတင်မကျ ခံစားနေရသည်။စောက်ပတ်ထဲ လီး မဝင်ပဲ လီးအရင်းထိ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည်မှာ သဘာဝ မကျလှပေ။   စဉ်းစားနေစဉ် မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဦးနိုင် လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လီးထိပ်အား  ဖမ်းကိုင်ရင်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ချက်ပေါ်လှန်ဖိလိုက်၏။အမြှောင်းလိုက် လှန်ထားသော လီးတန်အား စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်း အတွင်း ထည့်ကာ  ဖိထိုင်လိုက်တော့သည်။ခါးကော့ကာ လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ကာ လီးအား ပွတ်ဆွဲပေး၏။

” အား …… အ … ဖိပွတ် … အင်း အင်း ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းပဲ … ဝတ်ရည်ရယ် … အားပါးပါး ရှီးးး းးး “ ” ကောင်းရင် ငြိမ်ငြိမ်နေနော် … ဦးနိုင် …  ထိပ်ကို အောက်ထဲ ထိ … မရောက်ပေ့စေနဲ့ “ ” ဟူးးးး အင်းးး အင့်အင့် …… အောက်ကနေ ပြန်ပြီး ဖင်ကို ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်ပါ ကွာ …… အားဟား “    ” ခါး ကော့ပြီး ဖိပွတ်ပေးနေတာပဲ … ဦးနိုင်ကလည်း မမြင်ဘူးလား “  ” အင်းပါ … ညောင်းရင်ပြော … ဦးနိုင် အပေါ်က ပွတ်ပြီး လရည်ထုတ်ပစ်မှာပါ “   ”  နေပါစေ ရတယ် … မညောင်းပါဘူး “  ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူ ဘေးထားပြီး ဦးနိုင်အား ပွတ်ခိုင်းလျင် မတော်တဆ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရင် အခက်တွေ့ နေရမည်။လင်ဖြစ်သူအား နာကြီးစိတ်နှင့် ပညာပေးနေစဉ် သူမ ဘက်မှ ကတိတည်လိုက်ချင်၏။လီးတန်ကြီးမှာ ဝတ်ရည်းဖူး စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်း ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် ဒစ်ဖူးက စောက်စိလေးအား ထိုးမိနေပြန်သည်။  စောက်ပတ် အသားနုလေးများနှင့် လီးအရည်ပြားအား လျှောတိုက်ပွတ်ဆွဲရင်း  ကာမစိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွနေရတော့သည်။ လီးကြီးအား ဖိလိုက်ပွတ်လိုက် ဖြင့် စောက်ရည်များ ဒုတိယ အကြိမ် စို့လာခဲ့၏။  ” ပြီးတော့ မယ် … ဝတ်ရည် … အားဟား … မြန်မြန်လေး လုပ်ကွာ … ရှီးးးး းးးး အင်း “  ဦးနိုင်စကားကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး ရမ္မက်စိတ်လေး တရှိန်းရှိန်း တက်လာကာ  စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ကျလာရင်း ဒစ်ဖူးကျော်သည်အထိ ပွတ်ချလိုက်မိသည်။နောက်ပြန် လက်ထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ခါးကော့ထားသည်မို့ ဖင် ကြီးနောက်ပြန်အဆွဲတွင် အရှိန်လွန်လာသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီးချိတ်ပါလာကာ လီးတချောင်းလုံး ဘွတ်ကနဲ့ ဝင်သွားတော့၏။ ရုတ်တရက်မို့  ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသော လီးအား ညှစ်ပေးနေမိပြန်သည်။လီးအရည်ပြား တလျှောက် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာကာ  စောက်ခေါင်းအတွင်းသားထဲ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ခံစားလာရတော့၏။ခံစားမှု့ မြင့်တက်လာရာ ဘေးနား လင်ဖြစ်သူ ရှိနေသည်ကို မေ့လျော့သွားသည်။

စောက်ပတ်အုံလေးထဲ လီးဝင်သွားသဖြင့် အောက်က ပက်လက်လှန်နေသော ဦးနိုင် တယောက်   စောက်ခေါင်းအတွင်းသား များ၏ နုညံ့မူ့ကို ခံစားရင်း တ ရှီးရှီး ညည်းတွားနေပြန်သည်။   ” အု ဝူးးး …… အု ဝု … ဝူး ဝု “   ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘေးနားမှ ကြည့်ရင်း တဝူးဝူးဖြင့် အော်ဟစ်ကာ မကျေနပ်သော  အရိပ်အရောင် ပြနေရှာ၏။   ” သေချာ လုပ်တာ … မဟုတ်ဖူးးး … အဟင့် ဟင့် …… အ အားးးး … တကယ်ပါ သေ ချာ … မ လုပ် …… အားးးး အမလေးးး  ကျွတ်ကျွတ် “  ဝတ်ရည်းဖူး တယောက် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ အပြုအမှုကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရန် သူမ သေချာလုပ်တာ မဟုတ်ကြောင်း  ရွတ်ဆိုကာ စုပ်သပ်နေတော့သည်။ထိုအချိန် ဦးနိုင်မှာ အခွင့်အရေးအား မိမိရရ အသုံးချလိုက်ပြန်၏။ဝတ်ရည်ဖူး ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲက  အောက်မှ ၅ချက်ခန့် ဆက်တိုက် ပင့်လိုးပစ်သည်။ ” ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “  အားကနဲ့ အော်သံနှင့်အတူ ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ကော့ပျံ ကာ ဖင်ကြီး မြှောက်တက်သွားရ၏။  အောက်နှုတ်ခမ်းအား ဖိကိုက်ရင်း ကုန်းထကာ ရရှိနေသော ကာမစည်းစိမ်လေး ပျောက်ကွယ်မှာ စိုးသည်အလား ဦး နိုင်ရင်ဘတ်ပေါ် လက်နှစ်ဖက် ထောက်ရင်း ဖင်ကြီးအား ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် စကောဝိုင်းဝိုင်းသလို ကြိတ်လှည့်ပစ်တော့သည်။ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကော့ လိုက် ဖိချလိုက်ဖြင့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရာ အချက် ၃၀ကျော်ကျော်တွင် စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ၏။ဦးနိုင်ရင်အုပ်ကြွက်သားများအား  ကုတ်ခြစ်ကာ တဘွတ်ဘွတ် ထပ်ဆောင့်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရာ လီးအရင်းမှ လဥကြားထဲ စီးကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် စောက်ရည်များ အိုင်သွား တော့သည်။

” အဟင့် ဟင့် … သေချာ လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး … အမလေး … အင့်အင့် … ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာရှင် … အား အားးး ရှီးးးး းးးးးးးးးးးးး “       ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် တတွတ်တွတ် ညည်းတွားရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ဘေးသို့ လိမ့်ချ ပစ်လိုက်၏။ဝတ်ရည်ဖူး ဘေးနား အနားယူနေစဉ် ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံ အောင် ပါးစပ်စီးထားသော သရေကြိုးလေး ဖြုတ်ပေးလိုက်ရာ ပါးစပ်ထဲမှ အလုံးလေး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါသအိုး ပေါက်ကွဲစွာ ပြောဆိုနေ တော့သည်။  ” ခွေးမ … နင် နင် … ပေးပြီးသာ ကတိ ဖျက်တာ … ငါ မကျေနပ်ဖူး မကျေနပ်ဖူး “  ” ဖြန်း ဖြန်း … ဟေ့ကောင် မင်း ပါးစပ် ပိတ်ထားစမ်း …  မင်းက အရင် ဖေါက်ပြန်တာလေ “  ဦးနိုင်မှာ လက်ရော ခြေထောက်ရော သံကြိုးခတ်ခံထားရသော ပြည့်စုံအောင် ပါးအား နှစ်ချက် ဆင့်ရိုက် ပစ်၏။    ”  ဘာဗျ … ကျုပ်တို့ လင်မယား ကိစ္စ … ခင်ဗျားနဲ့ ဘာဆိုင်လဲ … ထွီ … သတ္တိရှိရင် ကြိုးဖြုတ်ပေးစမ်း “  ” ဟားဟား … မင်းက ခုမှ … မင်း မယား နှမျောနေ  တာလား … အေး ကြည့်ထားကွာ … ဝှစ် ဖေါင်း … အားးးး အမလေး “ ဦးနိုင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား ခြေထောက်ဖြင့်  စောင့်ကန်ရာ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် နောက်သို့ လှဲကြသွားတော့သည်။  ” ဝတ်ရည် … ဦးနိုင် လီး စုပ်စမ်း ဒီကောင် မြင်အောင် စုပ် … လာခဲ့ “     ဖင်ပြန်   ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခန္ဓာကိုယ် တစောင်းအနေထားနဲ့ ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်နား လီးထိပ် တေ့ပေးလိုက်၏။လီးကြီး ငုံပြီး စုပ်တဲ့ချိန် ဦးနိုင်မှာလည်း  ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြား ခေါင်းတိုးကာ စောက်ဖုတ်အား လျှာဖြင့် ထိုးယက်တော့သည်။စောက်စိလေးစုပ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ မွှေလိုက် နှင့် နှစ်ဦးသား တပြွတ်ပြွတ် တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်စုပ်နေကြ၏။ ခဏအကြာ ဦးနိုင်တယောက် ဝတ်ရည်ဖူးအား သရေထိုင်ခုံပေါ် ပွေ့တင်ကာ ပြည့်စုံ အောက်ဘက် ဘေးတိုက်အနေထားဖြစ်အောင် လှည့်ပြလိုက်ပြန်သည်။

ပေါင်၂ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပြနေ၏။ အားရပါးရ မနားတမ်းလိုးရာ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ တအားအား အော်ရင်း ကြိတ်ခံနေရ တော့သည်။အတော်ကြာကြာ ဆောင့်လိုးပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ခိုင်းကာ ခုံပေါ်လက်တင်ခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးအား နောက်ဆွဲကော့ခိုင်းလိုက်၏။ပြည့်စုံ အောင် မျက်နှာဖက် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ကြားမှ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်အုံလေးမှာ ဖေါင်းကားထွက်လာပြန်သည်။ပြည့်စုံအောင် ငေးကြည့်နေစဉ် မယား ဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ ဦးနိုင်လီးကြီး ဝင်သွားကာ ခါးလေးကိုင်ရင်း တဒိုင်းဒိုင်း ဆွဲလိုးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။  အားပါသော ဆောင့်ချက်များ ကြောင့် တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဆူညံလာသည်။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဦးနိုင် လိုးချက်များအား တောင့်ခံရင်း ဖင်ကြီး  နောက်ပစ်ကာ ရသလောက် ကော့ပေးနေပြန်၏။ဦးနိုင်တစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင်အား ကြည့်လိုက် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်အား ဆွဲလိုးလိုက်နှင့် အသက်ရှုသံများ  မြန်လာတော့သည်။ခါးလေးအား ကိုင်ထားရာမှ နို့နှစ်လုံးအား စုံကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးရာ မောသံ ရှိုက်သံ ညည်းသံများ ထွက်လာရင်း ဦးနိုင် လည် ပင်ကြောများ ထောင်ထွက်လာ၏။  ” အားးးး … ထွက် ထွက် ထွက်တော့မယ် …… ဝတ်ရည် “  ” ခဏထိန်းထားနော် … ဦးနိုင် … ဝတ်ရည် စောက်ပတ်လေး ပေါ် လရည်ဖြန်းပေး “ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လေးဘက်ကုန်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ရမ်းကာ လီးအား စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွတ်ထုတ်ပစ်ပြီး ကြမ်းပြင် ပေါ် ပင်လက်လှဲချကာ ပေါင်ဖြဲ ပေးလိုက်၏။

” ရှီးးးးး …… ကျွတ် …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီ ဝတ်ရည် …………… အားးး အားးးးးးး အားးးးးးးး “  အံကြိတ်သံနှင့်အတူ ဦးနိုင် လီးထိပ်မှ လရည်များ  ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်လေးပေါ် ဖွေးကနဲ့ အပျစ်လိုက် ကျလာတော့သည်။ဝတ်ရည်ဖူး မှာ လရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ လီးထိပ်အား စိုက်ကြည့်နေ၏။ လရည်အထွက် ရပ်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် ဘက် မျက်စ ပစ်ပြလိုက်သည်။ဦးနိုင်မှာ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ပြည့်စုံအောင် ပုခုံးမှ မကာ ဝတ်ရည်ဖူး   ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပေးနေ၏။ ” ဟင် …… ဒါ ဒါ …… ဘာ လုပ် တာလဲ “  ” ဘာလုပ်တာလဲ …… ဆိုတော့ …… ခု ငါ့စောက်ပတ် ပေါ်က …… လရည် တွေ နင့်လျှာနဲ့ ယက်ပြီး မျိုချ …… ခ်ခ် ခ်ခ် “   ” ဘာကွ … နင် နင် … အောက်တန်း ကျလာချည်လား ဟမ် “  ” ဟား ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး … စကားမများနဲ့  …… ငါ ခိုင်း တဲ့ အတိုင်း လုပ်စမ်း …… ကြာပါတယ် ဦးနိုင်ရာ … သူ့ ပါးစပ်နဲ့ ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ် ကပ်ထားပေးလိုက် “  ” ဟာ ဟာ … မလုပ်နဲ့ နော် … နင် တို့ … ငါ ငါ … မလုပ်နိုင်ဘူး “   ” ငါ့ လရည်တွေက … မင်း မိန်းမ စောက်ပတ် လိုးထားတဲ့ … လရည်တွေပါကွာ … ယက်ပြီး မျိုချစမ်း … ဟားးး ဟားးးး “    ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင်ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်အုံနှင့် ပါးစပ်တေ့ကာ ဖိချလိုက်တော့သည်။   ” ဟာ … မလုပ်နဲ့ …… ငါ  မယက်ဖူး … ဝှီးးးးး ဒုန်းးးး … အွတ် … အမလေး “  ပြည့်စုံအောင် တယောက် အိပ်မက် မက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ပြုတ်ကျ လာတော့၏။တကိုယ်လုံး ချွေး များ ရွှဲနှစ်နေရာ ရေခဲသေတ္တာ ထဲမှ ရေတဗူး ဖေါက်သောက်ရင်း ခဏ အမောဖြေနေလိုက်သည်။အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကာ မယားဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွ  လျှောက်ရင်း တံခါးသော့ပေါက်လေးမှ ချောင်းကြည့်ရာ ကလေးနှင့်အတူ နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေသော ဝတ်ရည်ဖူးအား မြင်လိုက်မှ သက်ပြင်းရှည် ချ လိုက်ရသည်။   အိပ်ခန်းထဲ ပြန်လာရင်း ကုတင်ပေါ် ကြိုးစား ပြန်အိပ်လိုက်ရ၏။အိပ်မောကျသွားရင်း အိပ်ခန်းထဲ အလင်းရောင် စူးစူး ကျရောက်လာသဖြင့်   မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မနက်ခင်း အလင်းရောင်နှင့် အတူ ကျေးငှက်လေးများ အော်မြည်သံပါ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။အိပ်ယာ ထရင်း ရေချိုး အဝတ် စားများ လဲပြီး မနက်စာ စားရန် ဧည့်ခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့၏။အဆင်သင့် ပြင်ထားသော မုန့်စားပြီး ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် နောင်ကျော်ဘက်မှ စကားသံ  ပေါ်ထွက်လာသည်။

” ဟော … နှစ်ယောက်သား ရေချိုး အဝတ်လဲထားကြတာ … ပြန် အဆင်ပြေသွားပြီ ထင်တယ် “    ” ဗျာ …… ဟုတ် ဟုတ် … အန်တီမိုး “   ယောက္ခမ ဖြစ် သူ စကားကြားမှ ဒီနေ့ မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား ကျွန်အဖြစ် ဆက်ဆံပေးရမည့် ရက်မှန်း သတိရလိုက်မိ၏။ခဏ အကြာ ဝတ်ရည်ဖူး ထွက်လာရာ  လက်တကိုင်း အကျႌ အစိမ်းလေးဖြင့် အောက်က ထမိန်စကပ်လေး ဖြစ်နေရာ အိပ်မက်ထဲက လို အဝတ်စားမဟုတ်သဖြင့် စိတ်အေးသွားရပြန်သည်။ ဝတ်ရည်ဖူး မနက်စာ စားပြီးသည်နှင့် လင်မယားနှစ်ယောက် ခြံထဲမှ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဝတ်ရည်ဖူး ပြောပြသော  လိပ်စာ အတိုင်းသွားရန် အမြန်လမ်းမကြီးပေါ် မှေးတင်လိုက်တော့သည်။  မနက် အစောပိုင်း လူသွားလူလာ ရှင်းနေသဖြင့် မြို့စွန်ဘက် ထွက်ရန် မီးပွိုင်စုံသို့  ခဏလေးဖြင့် ရောက်ရှိလာ၏။မီးနီ နေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ မီးစိမ်းပြမှ လမ်းမကြီး အတိုင်း မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။လေးတဟူးဟူးဖြင့် လမ်းဘေးဝဲ ယာ သစ်ပင်ကြီးများ တရိပ်ရိပ် ကျန်နေရစ်၏။ပုံမှန်လေး မောင်းနေရာ ဝတ်ရည်ဖူး ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ ဖုန်သံမြည်လာတော့သည်။  ” တူတူ … တူ …… “    ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် နဖူးပေါ်ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား ဘေးသို့ ခေါင်းတချက် ရမ်းတင်ကာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်၏။   ” ဟဲလို …… ဝတ်ရည်လား “    ”   ဟုတ် … ဦးနိုင် … အိမ်က ထွက်လာပါပြီရှင် … ခ်ခ် ခ်ခ် “ ” ဘာာာ ……… က်ြိ …… က်ြီ က်ြီ ………… က်ြိ “   ပြည့်စုံအောင် တယောက် မယားဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ  ဦးနိုင်ဆိုသည့် အသံကြားသည်နှင့် ညက အိပ်မက်အား သတိရကာ တကိုယ်လုံး တုန်လာရင်း ကားလေးအား လမ်းဘေး ထိုးဆင်းကာ ဘရိတ်အုပ်လိုက် တော့သည်။  ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

စြမ္းသမွ် ေႁခြ ကြၽမ္းသမွ် ေႂကြ

( ေမာင္ၿခိမ့္ ) သတိလက္လြတ္ျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေနရာ ျပည့္စုံေအာင္ ေပါင္ၾကားမွ ခုံးထေနေသာ လီးႀကီက ေဒၚမိုးမိုးစံ ေပါင္ၾကားထဲ  အေျမႇာင္းလိုက္ ဖိကပ္ေနေတာ့၏။    ” ပလြပ္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ …… မ ျဖစ္ သင့္ ေတာ့ဘူး … သားရယ္ … အဟင့္ ဟင့္ “   ႏူတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းေနရာမွ ေဒၚမိုးမိုး စံက လူခ်င္းခြာကာ နံရံအား ေက်ာကပ္ ထားလိုက္သည္။သူမ အေနျဖင့္ ျပည့္စုံေအာင္ လူပ်ိဳဘဝတြင္ စိတ္အလို လိုက္ခဲ့ေသာလည္း သမီးျဖစ္သူႏွင့္  လက္ထပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ခက္ခက္ခဲခဲ ဆင္ျခင္ေနထိုင္ခဲ့ရ၏။  ” ဘာလို႔ … ဟန္ေဆာင္ေနတာလည္း … အန္တီမိုးရယ္ … ဖူးေလး ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ …  အိပ္ခန္းထဲ သား လီးကို ခိုးၿပီး လာလာ ၾကည့္တာ … သားသိပါတယ္ဗ်ာ “   ” အိုရ္ …… အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ … အဲ အဲ အဲဒါ …… အန္တီမိုး မေနႏိုင္လို႔ပါ ……  သားရယ္ … ဝန္ခံပါတယ္ …… ဒါေပမယ့္ …… အန္တီမိုးနဲ႔ သားနဲ႔က မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူးေလ … ေနာ္ … သားေလး အျပင္ထြက္ပါေတာ့ “   ” မထြက္ဘူးဗ်ာ  … ဖူးေလးလည္း အိပ္ေနတုန္းပါ … အိပ္ယာမႏိုးေသးဘူး “   ျပည့္စုံေအာင္မွာ စကားေျပာရင္း နံရံေက်ာမွီထားေသာ ေဒၚမိုးမိုးစံ၏ ေပါင္ၾကားေရွ႕ ဒူး ေထာက္ထိုင္ကာ ေရေဆးၿပီးကာစ ေစာက္ဖုတ္အုံေပၚ မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္ေတာ့သည္။

” ႁပြတ္ … အ …… ပလပ္ ပလပ္ …… အဟင့္ ဟင့္ …… မယက္ပါနဲ႔ …… အဟင့္ သား ရယ္ “ ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ သူမေစာက္ပတ္အား ဒူးေထာက္ ယက္ေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္ ေခါင္းအား တြန္းကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား စိထားလိုက္ျပန္၏။သို႔ေသာ္ ျပည့္စုံေအာင္၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က  ေပါက္တန္မ်ားအား ျပန္ၿဖဲကာ ေစာက္ဖုတ္အား အမိအရ ယက္ေနေတာ့သည္။ဒုတိအႀကိမ္တြင္ ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ ျငင္းဆန္သည့္ အားမ်ား  ေလ်ာ့နည္းလာသည္။မျဖစ္သင့္မွန္း သိလ်က္ႏွင့္ ရရွိလာေသာ ကာမစည္းစိမ္ေနာက္ လိုက္ပါခဲ့မိ၏။ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ႀကီးႏွစ္ဖက္အား အနည္းငယ္ ကားရင္း ေစာက္ဖုတ္အား မသိမသာ ေကာ့ေပးထားမိသည္။  ” ဟာ …… ကိုကို …… မာမီ …… ဒါ ဘယ္ လို ျဖစ္ ……အိုရ္ …… အဟင့္ ဟင့္ “    ” ဟင္ … ဖူး ေလး “   ” သမီးေလး … အဟင့္ ဟင့္ “  လင္ျဖစ္သူျပည့္စုံေအာင္မွာ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အာ ယက္ေပးေနရာ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚမိုး မိုးစံမွ ေကာ့ေပးထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္ အသားမ်ား တဆက္ဆက္တုန္ကာ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာေတာ့သည္။ျပည့္စုံ ေအာင္ ထရပ္စဥ္ ေဒၚမိုးမိုးစံမွာ တဘက္ယူကာ သူမ ကိုယ္လုံးအား ပတ္ထားလိုက္၏။ ျပည့္စုံေအာင္ ပုဆိုးျပန္ဝတ္ခ်ိန္ ဝတ္ရည္ဖူး တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳး ခန္း အေပါက္ဝမွ ထြက္ေျပးကာ အိပ္ခန္းထဲ ကားေသာ့ ယူၿပီး တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္။

ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ ျဖစ္ကာ တေနကုန္ ငိုေနသလို ျပည့္စုံေအာင္မွာလည္း တၿမိဳ႕လုံး အႏွံ႔လိုက္ရွာေနရ၏။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ည မိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္လာၿပီး ျပည့္စုံေအာင္ႏွင့္ ေဒၚမိုးမိုးစံအား စကားမေျပာေတာ့ေပ။သူမ တစ္ေယာက္ထဲ သီးသန႔္ေနကာ ၂ပတ္အၾကာတြင္ မနက္ပိုင္း  အစားစားၿပီး တေဝါေဝါ အမ္ေနေတာ့သည္။ထိုင္အမ္ေနရင္း ထရပ္ရာ မ်က္စိေရွ႕ ျမင္သမွ် အရာအားလုံး ခ်ာခ်ာလည္ကာ လဲက်သြား၏။   ” ဟဲ့ … သား  ျပည့္စုံ … ျမန္ျမန္ေပြ႕ၿပီး … အိတ္ခန္းထဲ ေခၚသြား … အန္တီမိုး အသိ ဆရာဝန္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ “   ခဏအၾကာ ေဒၚမိုးမိုးစံ၏ အသိဆရာဝန္ ေရာက္ရွိ လာကာ အျဖစ္အပ်က္အား ေမးၿပီး ေသြးေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္ေန၏။ေဆးတစ္လုံး ထိုးၿပီး ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္ သတိျပန္ရလာသည္။   ” ႏိုးၿပီလား သမီး …  အန္ကယ္က ေဒါက္တာ ထြန္းကိုပါ “  ” ဟုတ္ … ေဒါက္တာ … သမီး ဘာျဖစ္တာလည္း ဟင္ “  ” ေသြးနဲနဲ … တိုးတာပါ က်န္တာ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ခု  ဘယ္လို ခံစားရလည္း သမီး “   ” ရင္ဘတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး အန္ကယ္ … အန္ခ်င္ေနေသးတယ္ “  ” ခ္ခ္ ခ္ခ္ … အန္ကယ္ စိတ္ထင္ မဂၤလာပဲ … သမီးေရ …  နက္ဖန္ ဆီးသြားစစ္လိုက္ … ခု ေသာက္ေဆး ေပးထားခဲ့မယ္ … ဒီေန႔ အိပ္လိုက္ စားလိုက္ပဲ လုပ္ေန “   ” ရွင္ … ဟို ဟို … အန္ကယ္ ဆိုလိုတာ “   ” ဟုတ္ပါ တယ္ သမီးရဲ႕ … ကိုယ္ဝန္ရွိတဲ့ လကၡဏာပါ … ကြန္ဂရက္ က်ဴေလးရွင္းပါ … ကဲ … ေဒၚမိုးမိုးစံ ေရ ခင္ဗ်ား ေျမးခ်ီဖို႔ ျပင္ထားေပေတာ့ … က်ေနာ္ ျပန္မယ္  “  ” ေနပါဦး … ေဒါက္တာရယ္ … အေအးေလး ဘာေလး သုံးေဆာင္ပါဦး “  ” အခ်ိန္ နဲေနလို႔ပါဗ်ာ … ေဆး႐ုံ ဂ်ဴတီ ဝင္ရဦးမယ္ … ခြင့္ျပဳပါဦး “  ေဒါက္တာ  ထြန္းကို ျပန္သြားသည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူး ဆီမွ ေတာက္ေခါက္သံ ထြက္လာရာ ကုတင္ေဘး ထိုင္ေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္ႏွင့္ ေဒၚမိုးမိုးစံ တို႔ႏွစ္ေယာက္  ခႏၶာကိုယ္မ်ား ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားေတာ့၏။

” ေတာက္ … လူယုတ္မာ ကေလး … ငါ ေမြးရေတာ့မွာပါလား … ဘုံးးး ဘုံးးး … အဟင့္ ဟင့္ “   အိပ္ယာျပင္အား တဘုံးဘုံး ထုကာ ရႈိက္သံ သဲ့သဲ့ေလး  ထြက္ေပၚလာသည္။  ” ဝုန္းးးး ဒုန္းးးးး …… ခလြမ္ လြမ္ …… “  ” ဘာ … ဘာလို႔လည္း … ဖူးေလးရယ္ “  ” ဒီဟင္းေတြ … အနံ႔ မခံႏိုင္ဘူး … ေနာက္တခါ လာ မခ်နဲ႔ … ၿပီးေတာ့ ရွင့္ မ်က္ႏွာလည္း မျမင္ခ်င္ဘူး … က်မနဲ႔ … ေဝးေဝး ေနပါ “  ျပည့္စုံေအာင္မွာ ကိုယ့္အမွားႏွင့္ကိုယ္မို႔ ဟင္းပန္းကန္ အကြဲမ်ားအား  စုသိမ္းကာ ဝတ္ရည္ဖူး အနားမွ ထြက္လာခဲ့ရ၏။ေနာက္ရက္ ေဒၚမိုးမိုးစံမွာ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ေဖၚတစ္ေယာက္ရွာကာ သမီးျဖစ္သူအတြက္ စီစဥ္ေပးလိုက္ရ ေတာ့သည္။ျပည့္စုံေအာင္တစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းခြဲအိပ္ရသျဖင့္ ညအိပ္ရာ ဝင္တိုင္း မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးအား သတိရေနျပန္၏။ ဝတ္ရည္ဖူး စိတ္ဆိုး ေျပကာ ဗိုက္ထဲမွ ရင္ေသြးေလးအား အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း မိသားစုဘဝေလး ထူေထာင္ရန္ စိတ္ကူးယဥ္ေနမိသည္။ေန႔တိုင္း စိတ္ကူးယဥ္ေနေသာ  မိသားစုကမာၻေလး ေဒါက္တာမင္းသူ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္ ေမွးမိန္ခဲ့ရေတာ့၏။ေဒါက္တာမင္းသူမွာ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ေမာင္းေကာင္းကာ မ်က္ႏွာက လူေခ်ာ  စာရင္းဝင္သည္။ဝတ္ရည္ဖူး၏ ကိုယ္ဝန္အပ္ထားေသာ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ အိမ္သို႔ အဝင္အထြက္ မ်ားလာခဲ့၏။ တျဖည္းျဖည္း မယား ျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးႏွင့္ ေဒါက္တာမင္းသူတို႔ ဆက္ဆံေရးမွာ လိုတာထက္ ပိုလာေသာ္လည္း ျပည့္စုံေအာင္မွာ ကိုယ့္အမွားနဲ႔ကိုယ္မို႔ မေျပာသာပဲ  လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရသည္။ျပက္သနာ စျဖစ္ကတည္းက အခန္းေအာင္း ေနတတ္ေသာ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေဒါက္တာမင္းသူ ေရာက္ရွိလာသည့္ ေနာက္ပိုင္း  အျပင္ထြက္ လည္တတ္လာ၏။အျပင္ထြက္တိုင္း အလွျပင္ကာ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ ထြက္ကာ ျပန္လာတိုင္း မ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းလ် လာတတ္သည္။မိခင္ ျဖစ္သူ ေဒၚမိုးမိုးစံကလည္း အမွားလုပ္ထားသူမို႔ သမီးျဖစ္သူအား အလိုက္ထိုက္ေလး ဆက္ဆံေနရ၏။

ရက္မ်ား တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကုန္ဆုံးလာရာ မနက္ပိုင္း မိုးတအား႐ြာၿပီး မနက္စာ စားအၿပီး မိုးတိတ္သြားခ်ိန္ ေဒါက္တာမင္းသူ ေရာက္ရွိလာသည္။ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ ေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္အား တခ်က္ၾကည့္ကာ ဝတ္ရည္ဖူး အိပ္ခန္းထဲ တန္းဝင္သြားေတာ့၏။ဝတ္ရည္ဖူးကလည္း အေၾကာင္းႀကီးငယ္ရွိ၍ ျပည့္စုံေအာင္  တံခါးေခါက္လ်င္ တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္းဒိုင္းႏွင့္ တုံ႔ျပန္တတ္ၿပီး ေဒါက္တာမင္းသူ အသံၾကားလ်င္ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ခန္း တံခါး ဖြင့္ေပး တတ္သည္။ေဒါက္တာမင္း သူ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ခဏအၾကာ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ဧည့္ခန္းမွ ထလာၿပီး ဝတ္ရည္ဖူး အိပ္ခန္းနား မေယာင္မလည္ႏွင့္ သြားရပ္ လိုက္၏။   ” ဧည့္ခန္းထဲ … ဖူး ေလး ေယာက်ၤားရွိတယ္ေနာ္ … ျဖစ္ပါ့မလား “  ” ျဖစ္ပါတယ္ … ဆရာရယ္ … စိတ္ပူမေနနဲ႔ … သူျမင္သြားလည္း … ဖူးေလးက … ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး “    အိပ္ခန္းထဲ ခပ္တိုးတိုးေျပာေနေပမယ့္ အခန္းတံခါးဝအျပင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၾကားလိုက္ရသည္။အိပ္ခန္းတံခါးအား  အသာေလး တြန္းဖြင့္ရာ အထဲမွ ေလာ့ခ်ထားသျဖင့္ ဖြင္မရေတာ့ေပ။အရင္ရက္မ်ားတြင္ အခန္းတံခါး ဟထားရာ ဒီေန႔ပိတ္ထားသျဖင့္ မယားျဖစ္သူႏွင့္  ေဒါက္တာမင္းသူတို႔ ဆက္ဆံေရးအား သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလာခဲ့သည္။အခန္းဝမွ ျပန္ခြာကာ အိမ္ျပင္ ထြက္ခဲ့ၿပီး အိမ္ျပင္ေရာက္မွ ေနာက္ေဖးမွ ျပန္ပတ္ကာ  ဝတ္ရည္ဖူး အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္နား ေျခသံလုံေအာင္နင္းကာ တိုးကပ္လာ၏။  ျပတင္းေပါက္ ေထာင့္ေကြးေလးမွ အခန္းထဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ မွန္ခ်ပ္မ်ား  ၾကားမွ အတြင္းဘက္အား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ လက္တကိုင္း အက်ႌကိုယ္က်ပ္ေလးႏွင့္ ညဝတ္ဂါဝန္အပါးေလး ဝတ္ကာ ကု တင္ေပၚ ပက္လက္လွဲေနၿပီး ေဒါက္တာမင္းသူမွာ အေပၚကုတ္အက်ႌခြၽတ္ကာ ကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္ ပစ္တင္ရင္း ကုတင္ေဘး မတ္တပ္ရပ္ေန၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည္း … လူနာ ၾကည့္ေပးေတာ့မယ္ေနာ္ “   ” ၾကည့္ေလ … ဆရာ “  ေဒါက္တာမင္းသူမွာ စကားေျပာၿပီး ဝတ္ရည္ဖူးခါးမွ ဂါဝန္ေလးအား ဆြဲ ခြၽတ္ပစ္သည္။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဂါဝန္ခြၽတ္စဥ္ သူမဖင္ႀကီးအား ႂကြေပးလိုက္၏။ဂါဝန္ကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေလးၾကားမွ အေမႊးပါးပါးေလး  ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလး ေပၚထြက္လာသည္။ေဒါက္တာမင္းသူတစ္ေယာက္ ဝတ္ရည္ဖူး ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ၾကည့္ကာ  မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာေတာ့၏။လက္တဖက္က ေျမႇာက္တက္လာၿပီး ဝတ္ရည္ဖူး ဒူးေခါင္း အတြင္းဘက္မွ ေပါင္ၿခံေလးအား ပြတ္သပ္ကာ ေပါ င္ဂြနားေလး အေရာက္ ရပ္တန႔္လိုက္သည္။ ” လက္ေတြ ကားေပးဦး … ဖူးေလး “   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေဒါက္တာမင္းသူ စကားအဆုံး လက္ႏွစ္ဖက္ ကားထုတ္ ကာ လက္ေမာင္းအား ေခါင္းဘက္ ေကြးထားပစ္၏။ေဒါက္တာမင္းသူက ဝတ္ရည္ဖူး ခ်ိဳင္းၾကားအား လွ်ာအျပားလိုက္ပင့္ ယက္ရင္း ေပါင္ဂြနား ရပ္တန႔္ ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားမွာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးေပၚ အုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့သည္။   ” အ … ရွီးးးး းးးးးးး …… အားးးး အားးးးး “   ” ဘယ္လို  ခံစားရလည္း … ေျပာပါဦး “  ” အင္းဟင္း …… ရွီးးးး းးးး ယားတယ္ … ဆရာ “   ” ဘယ္ေနရာက … ယားတာလဲ … ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ “   ” အားးးး ……  အေမ့ …… ခ်ိဳင္းၾကားေရာ … ေအာက္ကဟာေရာပါ “  ” ေအာက္က ဘယ္ဟာလဲ … ဒါႀကီးလား “  ” ကြၽတ္ကြၽတ္ … အမေလးးးး …… ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ တယ္ ဆရာ … ဖူးေလး ေစာက္ပတ္ေရာ ယားေနတာပါ “  ေဒါက္တာမင္းသူမွာ ခ်ိဳင္းၾကားယက္ရင္း ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လက္ခလယ္ျဖင့္ ဖိဆြဲ ကာ ေစာက္စိေလးအား ေကာ္လိုက္သျဖင့္ ဝတ္ရည္ဖူး ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္တက္လာ၏။

မယားျဖစ္သူႏွင့္ ေဒါက္တာမင္းသူတို႔ စကားေျပာရင္း ျပဳမႈေနပုံကို ၾကည့္ကာ ျပည့္စုံေအာင္တစ္ေယာက္ အံေအာမွင္သက္ေနမိသည္။ ေဒါက္တာမင္းသူမွာ  ဝတ္ရည္ဖူး ခ်ိဳင္းၾကားအား ယက္ရင္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပြတ္ေပးေနသျဖင့္ စိတ္ထဲ တခုခု ဆုံးရႈံးသြားသလို ခံစားလိုက္ရေတာ့၏။ပိုဆိုးသည္က မယား ျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေစာက္ဖုတ္ အႏိုက္ခံရင္း လက္တဖက္က ကုတင္ေဘး မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ေဒါက္တာမင္းသူ ေဘာင္းဘီၾကားအား ပြတ္သပ္ကာ  လီးစုပ္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာေနသျဖင့္ ဝမ္းနည္း သြားရသည္။  ” ဆရာ … ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ေလ … ဖူးေလး လီးစုပ္ ခ်င္လွၿပီ “  ” စုပ္ရမွာပါ … ဖူးေလးရဲ႕ …  ဆရာလည္း ဖူးေလး ေစာက္ပတ္ေလး ယက္ခ်င္ေနတာ “ ” ဟင့္အင္ … ခု ဇစ္ဖြင့္ေပးေတာ့ ေနာ္ “   ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္ လီးစုပ္ရန္ ကေလးမုန႔္ေတာင္း သလို ေတာင္းေနသျဖင့္ ေဒါက္တာမင္းသူမွာ ေစာက္ပတ္အုံေလး ပြတ္ေခ်ေပးေနရင္း လြတ္ေနေသာ လက္တဖက္ျဖင့္ ဇစ္ဖြင့္ေပးလိုက္ရ၏။ေဘာင္းဘီဇစ္ ပြင့္သည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ သူမ လက္ေလးတဖက္ႏွင့္ လီးအား ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ ဆြဲထုတ္ကာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ ဟန္ျဖင့္ ဒစ္ဖူးအား ဆြဲစုပ္  ာ့သည္။ ေဒါက္တာမင္းသူမွာ အသားျဖဴသူမို႔ လီးအရည္ျပားတေလွ်ာက္ အေၾကာစိမ္းမ်ား ျမင္ေနရ၏။ဝတ္ရည္ဖူး ပါးစပ္ထဲ ကားထြက္ေနေသာ ဒစ္ဖူးမွာ နီရဲေနၿပီး  ဒစ္ဖူးေနာက္နား လီးအရည္ျပားေပၚမွ ေဂၚလီႀကီးက ဖုထြက္ေနေတာ့သည္။

” ႁပြတ္ ႁပြတ္ … အ အားးးး … ေကာင္းလိုက္တာ ဖူးေလးရယ္ … ဟူးးးး ရွီးးးး “    ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဒစ္ဖူးအား ပါးစပ္ထဲ ငုံရင္း လီးထိပ္အေပါက္ေလးအား လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ထိုးစြပစ္ရင္း ဒစ္ဖူးေအာက္ဖက္ ေမးသိုင္းႀကိဳးေလးအား လွ်ာအျပား လိုက္ ေဘးတိုက္ယက္ေပးရာ ေဒါက္တာမင္းသူတစ္ေယာက္ မေအာင့္အီးႏိုင္ပဲ အသံထြက္ ညည္းလိုက္ရသည္။ေဒါက္တာမင္းသူ၏ လီးအရည္ျပား အေပၚ မွ ေဂၚလီႀကီးက ဝတ္ရည္ဖူး ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားအား ခ်ိတ္ဆြဲကာ အထြဋ္အထိပ္သို အႀကိမ္ႀကိမ္ ပို႔ေပးထားခဲ့၏။  ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္  လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္အား စိတ္နာက ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ဖို႔ ႀကိတ္စီစဥ္ေနရာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အဆက္သြယ္ႏွင့္ ေဒါက္တာမင္းသူအား သိခဲ့ရ သည္။ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ဝန္ မဖ်က္ေတာ့ပဲ ေဒါက္တာမင္းသူ၏ အျပဳစု အယုယမ်ားအား ေအာက္ တိုးဝင္မိေတာ့၏။ေယာက်ၤားျဖစ္သူအား ႐ြဲ႕ခ်င္စိတ္ျဖင့္  ေဒါက္တာမင္းသူအား အထူးကုေဆးခန္းတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အလိုးခံလိုက္သည္။ေဒါက္တာမင္းသူ လီးမွာ ျပည့္စုံေအာင္လီးႏွင့္ မကြာေသာ္လည္း လီး ထိပ္မွ ေဂၚလီက ဝတ္ရည္ဖူးအား ခံစားမႈ႕ အသစ္မ်ားေပးကာ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ခဏတိုင္းပို႔ေပးႏိုင္၏။  ဝတ္ရည္ဖူးမွာ လင္ျဖစ္သူအား ႐ြဲ႕ၿပီး အလိုးခံရာမွ  ေဒါက္တာမင္းသူ လီးအား ႏွစ္ခ်ိဳက္လာခဲ့သည္။ဒီေန႔မနက္လည္း မိုးတိတ္သည္ႏွင့္ အိမ္မွာပင္ အလိုးခံဖို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ေတာ့သည္။   ကုတင္ေပၚ  ကိုယ္တုံးလုံး အေနထားျဖင့္ ေခါင္းေလးေစာင္းကာ ေဒါက္တာမင္းသူ လီးအား မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေပးေနေသာ မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ မ်က္လုံး ေလး စင္းၿပီး လက္တဖက္က လီးအရင္း ေအာက္ဖက္ရွိ လဥမ်ားအား ညႇစ္ေခ်ေပးေနျပန္၏။

” ရွီးးးးး းးးးး …… အ …… လိုးၾကစို႔ေနာ္ ဖူးေလး “ ” လိုး ေလ “   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ကိုယ္လုံးအားလွည့္ရင္း ကုတင္ေစာင္းေပၚ ဖင္ႀကီးတင္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္  ေျမာက္ထားလိုက္သည္။ေဒါက္တာမင္းသူမွာ ဝတ္ရည္ဖူး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ကုတင္ေဘး မတ္တပ္ရပ္လ်က္အေနထားျဖင့္ ပုခုံးေပၚထမ္းတင္လိုက္ သည္။ေဒါက္တာမင္းသူ လီးႀကီးေရွ႕ သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဖါင္းႂကြေနကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စို႔ေနျပန္၏။ကုတင္းေစာင္း အိကားေနေသာ ဖင္သား စိုင္ႏွစ္ျခမ္းအား လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ၿဖဲကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးျမဳပ္ကာ ဖိလိုးလိုက္သည္။ တခ်က္ခ်င္း လိုးရင္း ဖင္ဝနား ေရာက္ေနေသာ  လက္ခလယ္ ထိပ္ေလးျဖင့္ ဖင္ေပါက္အား ထိုးစြေပးျပန္၏။ လီးႀကီးျပန္ထြက္လာတိုင္း လီးထိပ္ရွိ ေဂၚလီမွ ေစာင္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားအား ခ်ိတ္ဆြဲလာ ရာ ေစာက္ရည္မ်ားပါ လွ်ံက်လာရသည္။လီးအား ျပန္ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ လက္ခလယ္ထိပ္အား လက္တဆစ္ခန႔္ ထိုးသြင္းပစ္၏။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား လွ်ံထြက္လာရာ   ဖင္ၾကားထဲမွ ျဖတ္၍ အာက္သို႔ စီးက်သြားေတာ့သည္။ စီးက်လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ား လက္ခလယ္ ျဖင့္ ပင့္သုတ္ကာ ဖင္ဝထဲ ထိုးကလိေပးျပန္၏။   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေစာက္ပတ္အလိုးခံရင္း ဖင္ေပါက္ေလး ကလိခံရသျဖင့္ ကာမအရသာ ၂မ်ိဳးအား တၿပိဳင္ ထဲ ခံယူေနေတာ့သည္။ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္ထြက္ေနေသာ ေဂၚလီေၾကာင့္ အီစိမ့္ေနရာ ဖင္ေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးက ေမႊေပးေနသျဖင့္ စိတ္ထဲ မ ယိုးမယြ ခံစားလာရ၏။ ေစာက္ပတ္ အလိုးခံရင္း ဖင္ခံခ်င္ေသာ စိတ္မ်ားတဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာျပန္သည္။ေဒါက္တာမင္းသူမွာ လီးတဝက္ခန႔္ အျပင္ထုတ္ စဥ္ ဝတ္ရညါဖူး ဖင္ေပါက္ထဲ ညာလက္ခလယ္အား အဆုံးထိ ဆတ္ကနဲသြင္းပစ္၏။လီးျပန္သြင္းခ်ိန္ လက္ခလယ္အား ထိပ္ပိုင္းေလး ခ်န္ကာ အျပင္ျပန္ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။    ” အားဟား ……… ရွီးးးး ရွီးးးး ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာရယ္ “   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဖင္ခံဘူးသျဖင့္ လက္ခလယ္ေလာက္ႏွင့္ အာသာမ ေျပေတာ့ေပ။ေဒါက္တာမင္းသူ လီးႀကီးအား ဖင္ထဲ လိုးေပးေစခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ထႂကြလာရ၏။   လီးဝင္ဖူးၿပီးသား ဖင္မို႔ လက္ခလယ္ အသြင္းအထုတ္  လုပ္ရာတြင္ ေလွ်ာကနဲ႔ ေလွ်ာကနဲ႔ ဝင္ဝင္ သြားေတာ့သည္။အရွိန္ရလာသည္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ႏွင့္ ဖင္ေပါက္အား တၿပိဳင္ထဲ လိုးေပးလိုက္ျပန္၏။  ေစာက္ပတ္အား လီးျဖင့္လိုးကာ ဖင္ေပါက္အား လက္ခလယ္ျဖင့္ လိုးေနသျဖင့္  ဝတ္ရည္ဖူး တစ္ေယာက္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရွာသည္။

” ဗ်စ္  …… အ …… ဘြတ္ ၿဗိၿဗိ …… ရွီးးးး ကြၽတ္ကြၽတ္ …… ေကာင္း ေကာင္း ေကာင္းတယ္ ဆရာရယ္ … … ရွီးးး ရွီးးးးးး “   ဝတ္ရည္ဖူးတေယာက္ ကာမ စိတ္ ျပင္းထန္လာကာ သူမႏို႔အုံႏွစ္ဖက္အား သူမလက္ျဖင့္ ညႇစ္ေခ်ကာ တအီးအီး ညည္းေနရ၏။ထိုစဥ္ ေဒါက္တာမင္းသူမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လီးအား  ထုတ္ကာ ဖင္ေပါက္ထဲ ေျပာင္းလိုးေတာ့သည္။ဝတ္ရည္ဖူး တစ္ေယာက္ ဖင္ထဲ လီးဝင္သည္ႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ား စင္းက်လာ၏။ ဖင္ခံရသည္အရသာက  ေစာက္ပတ္အလိုးခံရသည္ထက္ ပိုေကာင္းေနသလို ခံစားမိေနသည္။ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အိကနဲ႔ အိကနဲ႔ ရႈိက္ရင္း ႏူတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆက္ဆက္ တုန္ခါ လာေတာ့၏။  ေဒါက္တာမင္းသူကလည္း မ်က္ႏွာအမူယာ ေျပာင္းသြားေသာ ဝတ္ရည္ဖူး ခံစားမႈ႕ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွား ဖင္ဝေလးအား တရစပ္ ဆြဲလိုး ပစ္သည္။   ဝတ္ရည္ဖူးတေယာက္ ဖင္သားစိုင္မ်ား မလႈပ္ပဲ ခါးေလးႏြဲ႕ကာ ယိမ္းကာျဖင့္ ဖင္အလိုးခံရင္း လီးအရသာ ယူေနလိုက္ျပန္သည္။ဖင္ထဲ လီးႀကီး  ဝင္ထြက္ေနေပမယ့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္ေနရ၏။   ” လိုး လိုး ဆရာ …… ေဆာင့္ လိုး ေပး ပါ ေနာ္ …… အ အ …… ဟုတ္တယ္  ေဆာင့္ေဆာင့္ …… မညႇာနဲ႔ “  ဝတ္ရည္ဖူး တေယာက္ ရမၼက္စိတ္ ေတာက္ေလာင္ကာ မရွက္မေၾကာက္ ခပ္ျပင္းျပင္း လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနျပန္သည္။

” အားးးးးး ရွီးးးးး းးးးး …… အဟင့္ ဟင့္ …… လိုးပါ ဆရာရယ္ …… ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ ရွင္ …… အမေလးးး အားးး အားးးး …… ထြက္ ထြက္ ထြက္ေတာ့ မယ္ “    စကားသံ ဆုံးသည္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းရာ ေဒါက္တာမင္းသူ ခ်က္နား ပန္းမိေတာ့သည္။ေစာက္ရည္မ်ား ခ်က္ ေအာက္ စီးက်ေနရာ ဖင္ဝနားေလး အေရာက္ လီးအရည္ျပားႏွင့္ ထိကာ ဖင္ေပါက္ထဲ တဇြိဇြိ တဗြိ႕ဗြိ႕ျဖင့္ လီးဝင္လီးထြက္သံမ်ား ဆူညံေန၏။ေဒါက္တာ မင္းသူမွာလည္း ဝတ္ရည္ဖူး ေပၚႏွစ္ဖက္ထမ္းကာ ေဆာင့္လိုးရင္း ဖင္ေပါက္ထဲ လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။   ” အားဟား … ဖူးေလးရၾယ ……  ရွီးးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး “   အံႀကိတ္ေျပာရင္း ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖင့္ လရည္ပန္းထြက္ေနေသာ လီးအား ဝတ္ရည္ဖူး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ အရင္းထိ  ဖိကပ္ထားလိုက္၏။ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ႏို႔အုံအား သူမလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ညႇစ္ေခ်ရင္း လက္က်န္ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ကာ ဖင္အတြင္းႂကြက္သားမ်ားျဖင့္  ေဒါက္တာမင္းသူ လီးႀကီးအား ညႇစ္ေပးေနသည္။  ” တအားေကာင္းတာပဲ … ဆရာရယ္ ေနာက္တခါလည္း … ဖင္လိုးေပးရမယ္ သိလား “   ေဒါက္တာမင္း သူ ပုခုံးေပၚတင္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္အား အားယူကာ ေကာ့ထိုးရင္းသုတ္ ပါစပ္က တဖြဖြေျပာေနေတာ့၏။  ” အင္းပါ ဖူးေလးရယ္ … ကိုယ္ဝန္နဲ႔မို႔  ထိန္းလိုးေနရတာ … ဖူးေလး ဖင္ကို လီးတဆုံးထည့္ၿပီး ေဆာင့္လိုးခ်င္တာ “  ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚ ေဘးခ်င္းယွဥ္ ေမွးကာ အနားယူ စကားေျပာ ရင္း မွိန္းေနၾကသည္။လူေတြကမွိန္းေနၾကေသာ္လည္း ေဒါက္တာမင္းသူ လက္တဖက္မွ ဝတ္ရည္ဖူး ေစာင္ဖုတ္အား ပြတ္သပ္ေနသလို ဝတ္ရည္ဖူးကလည္း  ဖင္လိုးေပးထားေသာ လီးႀကီးအား သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေန၏။အေတာ္ၾကာမွ ေဒါက္တာမင္းသူကကုတင္ေပၚမွ ေအာက္သို႔ လိမ့္ဆင္း လိုက္သည္။ မာန္မက်ေသးေသာ လီးမွာ ေပါင္ၾကားထဲ ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားျပန္၏။

” ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ … ဖူးေလး “   ” ေနဦးေလ …… ဆရာ …… ေျခႂကြကေလး ေပးဦးမယ္ … ခ္ခ္ “   စကားေျပာရင္း ခႏၶာကိုယ္အား ေဒါက္တာမင္းသူ  ေပါင္ၾကားသို႔ ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲကာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေျပာင္စင္ေနေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ ေျပာင္စင္ သြား သည္ႏွင့္ ေဒါက္တာမင္းသူမွာ ဝတ္ရည္ဖူး ပါးစပ္ထဲမွ လီးအား ဆြဲထုတ္ကာ အဝတ္စားမ်ား ျပန္ဝတ္ေန၏။  ” ကဲ … နက္ဖန္ … ေန႔လည္ပိုင္း တေခါက္လာ မယ္ေနာ္ “  ဝတ္ရည္ဖူး ပါးျပင္အား တခ်က္နမ္းကာ ေဒါက္တာမင္းသူ အခန္းတံခါးေပါက္ဘက္ ေလွ်ာက္လာေတာ့သည္။ေဘးျပတင္းေပါက္မွ  ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ကုတင္ေပၚ ေခြေခြေလး ေမွးေနေသာ မယားျဖစ္သူ ကိုယ္လုံးတီးအလွအား တခ်က္ၾကည့္ကာ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ  ပတ္ထြက္ရင္း အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။အိမ္ေရွ႕ ေရာက္စဥ္ ေဒါက္တာမင္းသူကားေလး ၿခံဝန္းထဲမွ ေမာင္းထြက္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရ သည္။ ေဒါက္တာမင္းသူ ျပန္သြားၿပီး ခဏအၾကာ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ထထိုင္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ဖင္ဝအား အဝတ္ေဟာင္း တခုျဖင့္ သုတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲမွ  ထြက္လာခဲ့၏။ဧည္ခန္းထဲ အေရာက္ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္အား ေတြ႕လိုက္ရာ မသိမသာေလး ၿပဳံးမိေနသည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာ မိန္းမျဖစ္သူအား  ျမင္သည္ႏွင့္ ေဒါက္တာမင္းသူ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ထမ္းလိုးသည့္ ပုံမ်ား ျပန္ျမင္ေယာင္ကာ မ်က္ႏွာၿငိဳးက်သြားေတာ့၏။  ” အီး …… အူဝဲ အူငဲ …… အူဝဲ “     ၿပီးခဲ့ တဲ့ အျဖစ္ပ်က္မ်ားအား ျပန္ေတြးရင္း ကေလးငိုသံေၾကာင့္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ကာ ႏို႔ဗူးေလး ပါးစပ္ တပ္ေပးရင္း ေပြ႕ခ်ီထားလိုက္သည္။ကေလး ၃လ ေက်ာ္ လာသည္အထိ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ျပည့္စုံေအာင္အား အ႐ြဲ႕တိုက္ကာ အိမ္သိပ္မကပ္ပဲ လမ္းသလား ေနျပန္သည္။ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ လင္မယား လမ္းခြဲရန္သာ  ဝတ္ရည္ဖူး ဘက္မွ တုံ႔ျပန္ေလ့ရွိ၏။ေနာက္ဆုံး ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္ မယားျဖစ္သူအား ေအာက္ႀကိဳ႕ေတာင္းပန္ကာ ကတိ အထပ္ထပ္ ေပးလိုက္ ရ၏။

ထိုကတိမွာ လမ္းမခြဲလ်င္ ဝတ္ရည္ဖူး ဆႏၵမွန္သမွ် ျပည့္စုံေအာင္ဘက္က လိုက္ေလ်ာ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ကေလး မ်က္ႏွာႏွင့္ ျပည့္စုံေအာင္မွာ အကုန္  လိုက္ေလ်ာ ေပးခဲ့ရသည္။   ” တူတူ … တူတူ … တူ…… “   ” ဟဲလို … ဖူးေလးလား “     ” ဟဲလို မေနနဲ႔ … အျမန္လာ ကတိေပးၿပီးသားေနာ္ “   ” အင္းပါ …   ေမာင္လာၿပီေနာ္ “ ဝတ္ရည္ဖူး ေပးေသာ လိပ္စာအတိုင္း ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တခု၏ လူတစ္ရပ္ေက်ာ္ အုတ္နံရံ အစိမ္းႀကီး ကာရံထားတဲ့ ၿခံဝင္းႀကီးထဲ  ေမာင္းဝင္ခဲ့လိုက္သည္။ၿခံထဲေရာက္ေတာ့ ကား၁၅စီးေလာက္ တန္းစီ ရပ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရျပန္၏။  ” ျမန္ျမန္ … လူေတာင္ စုံေနၿပီ “   ေလးထပ္ တိုက္ႀကီး၏ ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူး စကားသံ ေပၚလာသည္။ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္ စကားတခြန္းမွ မေျပာပဲ မယားျဖစ္သူ ေနာက္မွ  ကပ္လိုက္ခဲ့ေတာ့သည္။လက္ျပက္အက်ႌ အနက္ေလးနဲ႔ ဒူးဖုံးစကပ္ အက်ပ္ေလး ဝတ္ထားေသာ မယားျဖစ္သူမွာ ရင္သားစိုင္ထြားထြား လက္ေမာင္းအိုး ေဖြးေဖြးေလးနဲ႔ ခါးေအာက္ ဖင္သားစိုင္ေတြက လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း ရမ္းခါေနျပန္၏။ အိပ္ခန္းတခန္းထဲ ဦးတည္ေနသျဖင့္ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ရင္ခုန္ေနရ သည္။စိတ္ဆိုးေျပကာ အလိုးခံေတာ့မည္လားဟု ေတြးရင္း အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ အထင္ႏွင့္ အျမင္ လြဲသြားရ၏။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ပလက္စတစ္ အၾကည္နဲ႔  ထုတ္ထားတဲ့ အထုပ္တထုပ္ မွန္ေကာင္တာထဲမွ ယူၿပီး ျပည့္စုံေအာင္အား ေပးလိုက္သည္။ျပည့္စုံေအာင္ ဖြင့္ၾကည့္ရာ အနက္ေရာင္ ဝတ္စုံေတြႏွင့္ ဖန္စီ မ်က္ႏွာဖုံး တခုေတြ႕လိုက္ရ၏။ ” အဝတ္စားေတြ ခြၽတ္လိုက္ … အဲ့တာေတြ ဝတ္ …… အျပင္ထြက္ေပးမယ္ … ၁၀မိနစ္ပဲ “    ” ဟမ္ “   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ျပည့္စုံ ေအာင္ အာေမဋိတ္သံအား ဂ႐ုေတာင္မစိုက္ပဲ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားခဲ့သည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာ ဘာေနေန လုပ္ေပးဖို႔ ကတိေပးၿပီးသားမို႔အထုပ္ထဲက  ဝတ္စုံကို ထုတ္ဝတ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ထဲ ျပန္ၾကည့္သည္။BAD MAM လိုလို ဘာလိုလို နဲ႔ ကိုယ္က်ပ္ အဝတ္စားေတြမို႔ ရယ္ခ်င္စိတ္ေလး ျဖစ္ေပၚ ေန၏။အတြင္းခံ ပါမလာသျဖင့္ ေပါင္ၾကားမွ လီးက အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီး ဝတ္စုံအေပ်ာ့သားေအာက္ ထင္းေနေတာ့သည္။

၁၀မိနစ္ ျပည့္သည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူး ျပန္ဝင္လာၿပီး လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္အား ေသခ်ာၾကည့္လိုက္၏။ တကိုယ္လုံး လွည့္ၾကည့္ၿပီးမွ အားရေက်နပ္တဲ့  အသံႏွင့္ အခန္းထဲက ခုံတစ္လုံးေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ျပန္သည္။   အဝတ္စားမ်ားအား ေသခ်ာ ဆြဲဆန႔္ၿပီး ျပည့္စုံေအာင္ မ်က္ႏွာအား ႏွာေခါင္းထိ ဖုံးေသာ  မ်က္ႏွာဖုံး တပ္ေပးေနသည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာ ဘာလုပ္မလည္း ေတြးရင္း ရင္ခုန္ေနရျပန္၏။ၿပီးသည္ႏွင့္ မယားျဖစ္သူ ေခၚသည့္ေနာက္ လိုက္လာခဲ့သည္။ အိမ္အေပၚထပ္တက္ရင္း ပထမထပ္ ေက်ာ္ကာ ဆက္တက္လာခဲ့ရျပန္၏။ ဒုတိယထပ္ က်မွ တီးလုံးသံ စကားေျပာသံ ခပ္တိုးတိုး ၾကားလိုက္ရသည္။အိမ္ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ေဟာခန္းရဲ႕ အစြန္ဆုံး အခန္းတံခါးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ရည္ဖူးမွ တံခါးအား ဆြဲဖြင့္ေတာ့၏။ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ျပည့္စုံ ေအာင္မွာ အံေအာေနရသည္။   ျပည့္စုံေအာင္ ဝတ္ထားေသာ ဝတ္စုံပုံစံမ်ားႏွင့္ ေယာက်ၤားရင္မႀကီးမ်ား လည္ပင္းအား စတီးႀကိဳးလွလွေလးေတြပတ္ ကာ ေလးဘက္ေထာက္ အေနထားနဲ႔ ေခြးေတြလို မိန္းမေတြသြားတဲ့ေနာက္ လိုက္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္၏။  မယားျဖစ္သူအားဝ ၾကည့္ေတာ့ မဲ့ၿပဳံး ေလး ၿပဳံးကာ အခန္းထဲ ဝင္သြားသျဖင့္ ေနာက္မွ ကပ္လိုက္သြားခဲ့ျပန္သည္။အခန္းထဲတြင္ ဝတ္ရည္ဖူးလို ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိန္းမ ၁၀ေယာက္ထက္ မနဲ ဆက္စီ  အဝတ္စားမ်ားႏွင့္ ဝိုင္ေသာက္တဲ့ သူကေသာက္ ဘီယာေသာက္တဲ့သူကေသာက္ စကားေျပာ ရယ္ေမာသံမ်ား ဆူညံေန၏။ေယာက်ၤား အားလုံး  မ်က္ႏွာဖုံး မ်ား တပ္ဆင္ထားရင္း အမိန႔္ေပးသမွ် အကုန္လုပ္ေပးေန ရ၏။ အံေအာထိတ္လန႔္ ေနတုန္း မယားျဖစ္သူဆီက စကားသံ ထြက္ေပၚလာရာ က်က္ ေသေသသြားမိသည္။  ” ဒီလာစမ္း … ငါ့ ကြၽန္ေလး လည္ပတ္ ပတ္ေပးမလို႔ ……ေလးဖက္ေထာက္လိုက္ “   ႐ုတ္တရက္ စိတ္ထဲ ဖ်င္းကနဲ႔ ခံစားမိကာ မ်က္ ေမွာင္ႀကဳံ႕လိုက္မိ၏။သို႔ေသာ္ ကတိေပးထားမိသျဖင့္ အံႀကိတ္ကာ ဆိုဖာခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ မယားျဖစ္သူ ေျခသလုံးေရွ႕ ေလးဖက္ေထာက္လိုက္ရသည္။

” ကဲ … ဒီ ႀကိဳးေတြ ထဲက … ကြၽန္ေလး ႀကိဳက္တာေ႐ြး … ခ္ခ္ ခ္ခ္ “   လည္ျပန္ေမာ့ၾကည့္ရာ ဝတ္ရည္ဖူးေပါင္ေပၚ ေခြတင္ထားေသာ စတီးႀကိဳးလွလွေလး  ၃ေခြအား ေတြ႕ျမင္ရ၏။ ျပည့္စုံေအာင္မွာ စတီးႀကိဳးမ်ားအား စိတ္မဝင္စားေပ ဝတ္ထားေသာ ဝတ္စုံႏွင့္ ေခြးလို ေလးဖက္ေထာက္ ေနရေသာ အေနအထာ အား ဘယ္သူေတြ ၾကည့္ေနမလဲ ေတြးရင္း စိတ္ေျခာက္ျခားလာရသည္။မ်က္ႏွာဖုံး တတ္ထားေသာ္လည္း အရွက္တရားမ်ား ႀကီးစိုးေန၏။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ  ျပည့္စုံေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသသည္ကို အရသာခံ ၾကည့္ေနလိုက္၏။  ” ဘယ္လိုလဲ … ေယာကၡမကို … မိန္းမ မသိေအာင္ … ခိုးလိုးတုန္းက … မရွက္ဘူးလား  … ျဖန္း …… အ “   ႐ုတ္တရက္ ပါး႐ိုက္ခံလိုက္ရ၍ ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ဆက္စီ မိန္းမေခ်ာေတြၾကားထဲ ရွက္႐ြံ႕လာကာ မ်က္ရည္မ်ား ဝဲလာ ေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္ ေဘးမွ မိန္းမေခ်ာမ်ားက မယားျဖစ္သူ နာမည္အား ေရ႐ြတ္ကာ လက္ခုပ္ ဝိုင္းတီး ေပးၾက၏။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ခနဲ႔ၿပဳံး ၿပဳံးရင္း ျပည့္စုံ ေအာင္ လည္ပင္အား ေခြးလည္ပတ္ စတီးႀကိဳးတခု တပ္ဆင္လိုက္ရာ လက္ခုပ္သံမ်ား ပိုၿပီး ဆူညံလာေတာ့သည္။   ” အေနအထား … သေဘာက်ရဲ႕လား …  မႀကိဳက္ရင္ ကတိဖ်က္ၿပီး ျပန္ေတာ့ “  ” ငါ … ငါ …… “   ” ဘာ ငါလည္း … ! ေတာက္ ! “   ” အ … နာလိုက္တာ ဟာ “   ဝတ္ရည္ဖူးမွာ လည္ပင္းႀကိဳး အား ေစာင့္ဆြဲလိုက္သျဖင့္ ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ညည္းတြား လိုက္မိသည္။   ” နင္ … ငါ့ မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျဖစမ္း … ရွက္ေနေပမဲ့ …  ေက်နပ္တယ္ မလား “   ” ေက် ေက် … ေက်နပ္ပါတယ္ “  ” ခ်ခ် ခ်ခ် … ဟား ဟားးးးး “   ဝတ္ရည္ဖူး ေလွာင္ရယ္သံေၾကာင့္ ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္  မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ရဲတက္သြားကာ သိမ္ငယ္စိတ္မ်ား ဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္။ ” ခုခ်ိန္ကစၿပီး နင္က ငါ့ရဲ႕ ကြၽန္ပဲ ငါခိုင္းတာ အကုန္လုပ္ ေစာတက မ တက္နဲ႔ … တလ ၄ႀကိမ္ … နင့္ကို အပစ္ေပးမွာ ၾကားလား “   ” ၾကား ၾကား … ၾကားပါတယ္ ဟာ “  ” ေအး … နင္ ျငင္းဆန္တဲ့ ေန႔က … ငါနဲ႔ လင္မယား ျပတ္ ဆဲတဲ့ ေန႔ပဲ “ ” ဟိတ္ … သားေလး … မင္းတို႔ လင္မယား ျပန္အဆင္ေျပေန ၿပီးလား “ ” ဒီလိုပါပဲ …… အန္တီမိုး ရယ္ “  ဧည့္ခန္းထဲ မနက္စာ အတူစားရင္း ေယာကၡမ ျဖစ္သူအား ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ ျပန္ေျဖ ေန၏။

” ဒီေန႔ အလုပ္နားရက္ … မလား … ဘယ္သြားၾကမလို႔တုန္း “   ” သူသြားခ်င္တဲ့ဆီ … လိုက္ပို႔ေပးရမွာ … ကေလး ဂ႐ုစိုက္ဦးေနာ္ … အန္တီမိုး “   ” ေအးပါ  …… မင္းတို႔ လင္မယား အဆင္ေျပတာ ျမင္ရေတာ့ … ဝမ္းသာပါတယ္ကြာ “  ခဏအၾကာတြင္ ျပည့္စုံေအာင္တို႔ လင္မယား ကားေလးျဖင့္ အိမ္မွ ထြက္လာ ခဲ့သည္။ဝတ္ရည္ဖူး ေမာင္းလာသည့္ကားေလးမွာ အျမန္လမ္းမႀကီး အတိုင္း ၿမိဳ႕စြန္သို႔ ဦးတည္ေန၏။  ” တူတူ …… တူ ……… “   ဖုန္းသံ မဆုံးခင္ ဝတ္ရည္ ဖူးမွာ ကားေမာင္းရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ ယူဖြင့္လိုက္သည္။ ” ဟဲလို …… ဝတ္ရည္ …… လာၿပီလား … ဘယ္ေရာက္ၿပီလည္း “  ” လာေနပါၿပီ … ဦးႏိုင္ရယ္  … ေရာက္ေတာ့မယ္ … ပစၥည္းေတြ အဆင္သင့္ပဲလား “   ” အဆင္သင့္ လုပ္ထားပါတယ္ … စိတ္တိုင္း က်ေစရမယ္ “  ” Ok ေလ … ဒါပဲေနာ္ …… ေရာက္ ေတာ့မယ္ “  တဖက္က ဖုန္းခ်သြားသည္ႏွင့္ ကားေလးမွာ အရွိန္ျမင့္ေမာင္းေန၏။တျဖည္းျဖည္း လယ္ကြင္းမ်ား ေက်ာ္လြန္လာကာ လမ္းမႀကီး အေနာက္ ဖက္ တည့္တည့္ ခ်ိဳးေမာင္း လိုက္ျပန္သည္။သရက္ပင္ႀကီးမ်ား တန္းစီေနကာ ခဏအၾကာ ၿခံႀကီး တၿခံ ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲ သရက္ပင္မ်ား  မာလကာပင္မ်ား တန္းစီစိုက္ထားရာ တၿခံလုံး သစ္ပင္ရိပ္မ်ားျဖင့္ ေအးျမေနသည္။ၿခံထဲ အေရာက္ ေရေျမႇာင္းတံတားအား ေက်ာ္ကာ ေလ်ာက္လာရင္း ႏွစ္ ထပ္တိုက္ အျဖဴေလး တစ္လုံး ေတြ႕ျမင္လိုက္ရျပန္၏။   ” ကြၽန္ ေလး “  ” ခင္ဗ်ာ “ ၁လ ၄ႀကိမ္ ကြၽန္လုပ္ေပးရမည္ဟု ကတိခံထားရသျဖင့္ ျပည့္စုံေအာင္ မွာ မရည္႐ြယ္ပဲ ေလးေလးစားစား ျပန္ထူးမိသည္။ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ တခ်က္ရယ္ေမာရင္း ကားေပၚကအဆင္း ျပည့္စုံေအာင္အား ေလးဖက္ေထာက္ လိုင္လာ ရန္ အမိန႔္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာ မယားျဖစ္သူ စိတ္တိုင္းက် ကားေပၚမွ ေလးဖက္ေထာက္ ဆင္းလိုက္ရ၏။ၿမိဳ႕စြန္ ၿခံဝင္းထဲ လူသြားလူလာ  မရွိ၍သာ ျပည့္စုံေအာင္ အရွက္မရေပ။ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဒူးဖုံးစကပ္ေလးျဖင့္ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္သို႔ ေလွ်ာက္သြားရာ ေလးဘက္ေထာက္၍လိုက္ခဲ့ရသည္။

” က္ျီ … က္ျိ “   တိုက္ေရွ႕အေရာက္ သူမပါသာ တံခါးဆြဲဖြင့္ကာ ဧည့္ခန္း ေတာင္ဘက္ရွိ အခန္းတခန္းဆီသို႔ ဝင္ခ်သြား၏။ျပည့္စုံေအာင္ ေလးဖက္ေထာက္   ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ဖန္စားပြဲခုံတစ္လုံး၏ အေနာက္ဖက္ လူ၄ဦး ထိုင္ရေသာ ဆိုဖာ သေရခုံရွည္ႀကီးေပၚ အသက္ ၅၀ခန႔္ လူႀကီးတစ္ဦး ထိုင္ေနသည္ကို ျမင္  လိုက္ရသည္။ျပည့္စုံေအာင္ ရွက္စိတ္ အနည္းငယ္ ဝင္လာေသာ္လည္း လူစိမ္း တစ္ေယာက္ထဲမို႔ အားတင္း ထားလိုက္ရ၏။ထိုလူႀကီး ေရွ႕ရွိ ဖန္စားပြဲခုံေပၚ တြင္ ဘီယာပုလင္းမ်ား ဝိုင္ပုလင္းမ်ား စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ျပင္ဆင္ထားသည္။ ” ကြၽန္ေလး … ဟို မွန္ေကာင္တာေလးထဲ ၾကည့္စမ္း … ျမင္လား “     မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးစကားေၾကာင့္ လက္ညိဳးထိုးေသာ ေနရာအား လွမ္းၾကည့္ရာ ပထမေခါက္က ဝတ္ရေသာ ဝတ္စုံပုံစံမ်ားႏွင့္ အခြၽန္အတက္ပါ ေသာ လည္ပတ္မ်ား သံႀကိဳးမ်ား ၾကာပြတ္မ်ား ေတြ႕ရွိလိုက္ရသည္။မွန္ေကာင္တာအား ေငးၾကည့္ေနစဥ္ ဝတ္ရည္ဖူး ဆီမွ အသံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။    ”  အဲဒီ … ဝတ္စုံနဲ႔ … ပစၥည္းေတြ … ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ၿပီး …… ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ “  ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ထိုင္ခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ လူႀကီး ေဘးနား ဝင္ ထိုင္လိုက္၏။ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးရင္း ေခြးလို ေလးဖက္ေထာက္သြားၿပီး ေကာင္တာထဲမွ ဝတ္စုံႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားအား ပါးစပ္ျဖင့္ ကိုက္ ကာ ဝတ္ရည္ဖူး ေျခရင္းနား တခုခ်င္း ခ်ေပးရေတာ့သည္။   ” ကဲ … အဝတ္ေတြ ခြၽတ္လိုက္ … ဒါေတြ ဝတ္ “   ” ဟို ဟို …… “   ျပည့္စုံေအာင္မွာ လင္မယား ခ်င္း တုံးလုံးခြၽတ္ လိုးဖူးသျဖင့္ မရွက္ေသာ္လည္း ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ လူႀကီးေၾကာင့္ အခက္ေတြ႕ေန၏။   ” ဘာ …… တဟိုဟို လုပ္ေနတာလဲ … ခု မတ္ တက္ရပ္ …… အကုန္ခြၽတ္စမ္း “   ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ရဲကာ အဝတ္စာမ်ား ခြၽတ္ခ်ပစ္ေတာ့၏။ အဝတ္စား ကိုယ္ၾကပ္ အတိုေလးမ်ား  ဝတ္ၿပီးခ်ိန္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ သေရလည္ပတ္ အနက္တခု ျပည့္စုံေအာင္ လည္ပင္းအား ပတ္ေပးလိုက္သည္။

” နင္ အခုကစၿပီး … ငါ့ရဲ႕ေခြးကြၽန္ … ျဖစ္သြားၿပီ ၾကားလား “ ဝတ္ရည္ဖူး စကားအဆုံး ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ သိမ္ငယ္စိတ္မ်ား ဝင္လာကာ စိတ္ခြန္အား မ်ား က်ဆင္းသလို ခံစားေနရေတာ့၏။   ” ငါ့ကို သခင္မလို႔ ေခၚရမယ္ … ေသခ်ာမွတ္ေနာ္ …… ဒါက နင့္ရဲ႕ သခင္ …… သူ႔ကိုလည္း သခင္လို႔ ေခၚ ၾကားတယ္ ေနာ္ “   ” ၾကား ၾကား … ၾကားပါတယ္ …… သခင္မေလး “  အသံတုန္ရီစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသာ ျပည့္စုံေအာင္ အသံေၾကာင့္ ဝတ္ရည္ဖူး တစ္ေယာက္  အားရေက်နပ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္အား သေရကြင္းအျပားမ်ား ပတ္ေပးကာ ထိုသေရကြင္း အျပား  ေလးခုအား စတီးႀကိဳး ခ်ိတ္မ်ားျဖင့္ ခ်ိတ္ထားလိုက္ေတာ့၏။ေျခႏွစ္ဖက္ လက္ႏွစ္ဖက္အား စတီးႀကိဳးခံ၍ ေပါင္းၿပီး ေသာ့ခတ္ျပန္သည္။  ” ၿပီးရင္ … ထိုင္ ခိုင္းလိုက္ေတာ့ … ဝတ္ရည္ … ဦးႏိုင္ တင္းေနၿပီကြ “   တခ်ိန္လုံး ဘာတခြန္းမွ မေျပာပဲ ထိုင္ၾကည့္ရင္း ဘီယာေသာက္ေနေသာ လူႀကီးထံမွ စကားသံ ထြက္ ေပၚလာ၏။ျပည့္စုံေအာင္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ မ်က္ႏွာေလးေထာင့္ စပ္စပ္ ႏွာေခါင္းပြပြႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းထူထူ လူႀကီးအား အနီးကပ္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ မယားျဖစ္သူ ပုခုံးသားေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ရင္း ညာလက္က ဒူးဖုံးစကပ္ အေပ်ာ့သားေလးအား ဒူးအထက္နားမွ ေပါင္ရင္းထိ အသြားအျပန္  ပြတ္သပ္ေပေန၏။ျပည့္စုံေအာင္ မ်က္ႏွာတခ်က္ ျပက္သြားရသည္။ ကတိေပးရာတြင္ သူစိမ္းေယာက်ၤာအား အလိုးမခံေတာ့ေၾကာင္း ဝတ္ရည္ဖူးဘက္ က ထုတ္ေျပာခဲ့၏။

စကားေျပာရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေခါင္းေပၚမွ ေဂါက္သီးအ႐ြယ္ ရာဘာ အလုံးေလးပါေသာ သေရႀကိဳးေပ်ာ့ေလးအား စြပ္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ ပါးစပ္ဟလိုက္ခ်ိန္ ပါးစပ္ေပါက္ထဲ ရာဘာအလုံးေလး ဖိထည့္ပစ္၏။ ” အု … ဝူးးးး ဝု ဖလု “   ျပည့္စုံေအာင္ စကားေျပာရာ တဝူးဝူး ျဖင့္သာ ဗလုံးဗေထြး  အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။လက္ႏွစ္ဖက္မွာလည္း ေျခခ်င္းဝတ္ျဖင့္ တြဲၿပီး ေသာ့ခတ္ထားသျဖင့္ ပါးစပ္မွ သေရႀကိဳးအား ဆြဲျဖဳတ္မရေတာ့ေပ။     မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူး၏ ျဖဴစင္ဝင္းပတဲ့ အသားရည္ေၾကာင့္ အက်ႌကိုယ္ၾကပ္ေလး ေအာက္က ရင္သားစိုင္အေပၚျခမ္းေလး ခပ္ေရးေရး ျမင္ေတြ႕ ေန၏။ ဦးႏိုင္ဆိုေသာ လူႀကီး၏ ဘယ္လက္မွာ သိုင္းဖက္ရင္း အက်ႌကိုယ္ၾကပ္ေလးထဲ လက္သြင္းၿပီး ဘရာစီယာ ႀကိဳးကိုင္းေလးအား ပုခုံးေဘး ဆြဲခ်ေန ျပန္သည္။ညာလက္က စကပ္အေပ်ာ့သား ေအာက္နားစမွ အေပၚပင့္ႏိူက္ရာ ဝတ္ရည္ဖူး၏ ေပါင္သားေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ေလး ျမင္ေနရ၏။    ျပည့္စုံ ေအာင္မွာ မယားျဖစ္သူ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းေရွ ဒူးေကြးစုကာ ဖင္ခ်ထိုင္ေနရသျဖင့္ မယားျဖစ္သူ ေပါင္ဂြထဲ သူစိမ္းေယာက်ၤားလက္တဖက္ တိုးဝင္းေနရာ    ၾကည့္ရင္း အာေဂါင္မ်ား ေျခာက္ကပ္လာေတာ့သည္။ထိုစဥ္ ဆံႏြယ္မ်ား စုခ်ည္ကာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ပို႔ထားေသာ ဝတ္ရည္ဖူး၏ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူး ရဲရဲေလး အား ဦးႏိုင္မွ သူုႏူတ္ခမ္း အထူႀကီးျဖင့္ ဆြဲစုပ္ေနျပန္၏။ဝတ္ရည္ဖူး တေယာက္ ႏူတ္ခမ္းေလးအား အစုပ္ခံရစဥ္ ဦးႏိုင္ဘယ္လက္က သိုင္းဖက္ထားရင္း ဘ လာစီယာေလးထဲမွ ႏို႔အုံေလးအား ညႇစ္ေျခေပးေနသည္။

ဝတ္ရည္ဖူး ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား မသိမသာေလး ၿဖဲေပးလိုက္၏။  ဦးႏိုင္ ဘယ္လက္က တျဖည္းျဖည္းဘလာစီယာ  ေအာက္ေရာက္လာၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ပြတ္ေခ်ရင္း ညာလက္က ေပါင္ၿခံထဲမွ ေစာက္ပတ္အုံေလးအား အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီေပၚမွ ပြတ္သပ္ေပးေန ျပန္သည္။ဝတ္ရည္ဖူးမွာ မျငင္းဆန္သည့္အျပင္ ဦးႏိုင္ ေပါင္ၾကားအား ေဘာင္းဘီအေပၚမွ အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းထူထူႀကီးအား ျပန္လည္ဆြဲစုပ္ ေပး၏။  ျပည့္စုံေအာင္မွာ မယားေခ်ာေလး ဝတ္ရည္ဖူး၏ အျပဳအမႈေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစိတ္တဝက္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ သိခ်င္စိတ္ တဝက္ျဖင့္ စိတ္ထဲ  ဒြိဟျဖစ္ေနရသည္။   မ်က္ႏွာေရွ႕ မယားျဖစ္သူ စကပ္ေအာက္နားစေလး ေပါင္ရင္းကပ္ေနရာ ဦးႏိုင္၏ လက္ျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေပးမႈ႕ေၾကာင့္ အတြင္းခံေဘာင္ဘီး ေလးမွာ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသည္ကို ျမင္ေနရျပန္၏။ ထိုခ်ိန္ ဦးႏိုင္မွာ ဝတ္ရည္ဖူး ေပါင္ၾကားမွ ညာဘက္လက္အား ျပန္ထုတ္ကာ သူ႔ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ လိုက္ေတာ့သည္။ဇစ္ပြင့္သည္ႏွင့္ အတြင္းထဲ အေျမႇာင္းလိုက္ကပ္ေနေသာ လီးအား ဝတ္ရည္ဖူးမွ သူမလက္ေလးျဖင့္ ဆြဲထုတ္ကာ ဂြင္းထုေပးျပန္၏။   ခဏအၾကာ ဦးႏိုင္ညာလက္မွာ ဝတ္ရည္ဖူးေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ေရာက္လာၿပီး အတြင္းခံေဘာင္ဘီဂြေလးအား လက္ညိဳးေလးျဖင့္ ေဘးခ်ိတ္ဆြဲကာ  လက္ခလယ္အား ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ေစာင္ေခါင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေလး ဝင္လာသည္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ သူမလက္ထဲ ဒစ္ဖူးမွ အရည္ၾကည္ စို႔ကာ မာလာေသာ လီးႀကီးအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားမိ၏။ဦးႏိုင္ကလည္း ဝတ္ရည္ဖူး ခံစားမႈ႕ျမင့္တက္လာသည္ကို ၾကည့္ရင္း တ ဆင့္တက္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လက္ခလယ္ေရာ လက္သႂကြယ္ပါ ၂ေခ်ာင္းပူး သြင္း၍ ခပ္သြက္သြက္ေလး အထုတ္အသြင္း လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။  ” အ အားးးး …… အဟင့္ ဟင့္ …… ရွီးးးးး အ အ …… မ ရ ေတာ့ ဘူးးး …… ရွီးးး အမေလးးး “  ဝတ္ရည္ဖူး တေယာက္ ေပါင္တန္မ်ား တဆက္ဆက္တုန္ကာ  ေခါင္းေလး ေမာ့တက္ရင္း ဦးႏိုင္ လက္ေကာက္ဝတ္အား သူမ လြတ္ေနေသာ လက္တဖက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေတာ့၏။

” ေကာင္လား … ဝတ္ရည္ “  ” အင္း “   ” ဦးႏိုင္ကိုလည္း … ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေလ … ေရာ့ လီးစုပ္ေပး “   ဦးႏိုင္ စကားေၾကာင့္ ဝတ္ရည္ဖူး မ်က္ႏွာ ေလး အမ္းတန္းတန္း ျဖစ္ကာ သူမေျခေထာက္ေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္ မ်က္ႏွာအား ခိုးၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ျပည့္စုံ ေအာင္၏ ေဝခြဲမရေသာ မ်က္ႏွာအား တခ်က္ၾကည့္ကာ ဦးႏိုင္ ဒစ္ႀကီးအား ဆြဲစုပ္လိုက္၏။ထို႔ေနာက္ ဒစ္ဖူးအား လွ်ာျဖင့္ လိပ္ဆြဲကာ  လီးတန္တေလွ်ာက္  လွ်ာျဖင့္ အထက္ေအာက္ ယက္ကာ မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေနေတာ့သည္။လီးထိပ္အား ႏူတ္ခမ္းေလးျဖင့္ ေတ့စုပ္ရင္း ေဘာင္ဘီအတြင္းထဲ လက္ႏိုက္ကာ  လီးအရင္း ေအာက္ဖက္ လဥမ်ားအား ညႇစ္ေခ်ေပးရာ ဦးႏိုင္တေယာက္ တရွီးရွီးျဖင့္ ဖင္ႂကြလာရ၏။  ” အားးးး အ … ေကာင္းလိုက္တာ ဝတ္ရည္ေလးရာ …  နာနာေလး ဆြဲစုပ္ ဟုတ္တယ္ …… အီးးးး ရွီးးးး လွ်ာနဲ႔ ဒစ္ကို … ပတ္ယက္ေပးဦး … အားလားလား …… ဟူးးး ရွီးးးးး ‘  ညည္းသံမ်ား ေပၚထြက္လာၿပီး ဦး ႏိုင္လက္တဖက္မွာ ဝတ္ရည္ဖူးေခါင္းအား ဖိခ်လိုက္ေတာ့သည္။လီးႀကီးမွ လည္ေခ်ာင္းထဲ တိုးဝင္လာရင္း ဒစ္ဖူးမွ အာေခါင္လာေထာက္သျဖင့္ ဝတ္ရည္ဖူး  တေယာက္ တဟြတ္ဟြတ္ သီးေနျပန္၏။လည္ပင္းေၾကာေလးမ်ား ေထာင္လာကာ ပါးေလးႏွစ္ဖက္ေဖါင္းလာစဥ္ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ခံရလိုက္သည္။ ဆက္ကနဲ႔ ေခါင္းႂကြလိုက္ေပမယ့္ ဦးႏိုင္မွ သူမေခါင္းအား လက္ျဖင့္ဖိထားသျဖင့္ လည္ေခ်ာင္းထဲ ဝင္လာသမွ် လရည္မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္ျဖင့္ မ်ိဳခ်လိုက္ ရ ေတာ့၏။

” အားဟား … တအား ေကာင္းလြန္းလို႔ မထိန္းႏိုင္ဘူး ျဖစ္သြားရတယ္ … ဦးႏိုင္ကို စိတ္ဆိုးသြားလား ကြာ “  ” ဟြန႔္ … သြား … မေျပာမဆိုနဲ႔ လုပ္ၿပီးမွ “     ျပည့္စုံေအာင္မွာ မယားျဖစ္သူ ပါးစပ္ထဲ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ခံရသျဖင့္ မ်က္ႏွာပ်က္ေနရွာသည္။သို႔ေသာ္ ပါးစပ္ထဲ ရာဘာလုံးေလး ထည့္ထားခံရသျဖင့္  ႏူတ္မွ ထုတ္ေျပာလို႔ မရေတာ့ေပ။   ” ဝတ္ရည္ေလးက … လီးစုပ္ တအားေတာ္တာကိုးကြ … ခိခိ … ကဲ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ျပဦးေနာ္ “   စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဦး ႏိုင္လက္ႏွစ္ဖက္ မနားတမ္းအလုပ္ရႈပ္ကာ ဝတ္ရည္ဖူး အဝတ္စားမ်ားအား ဆြဲခြၽတ္ေတာ့သည္။အေပၚအက်ႌခြၽတ္ၿပီးသည္ႏွင့္  ဘရာစီယာေလးအား  ခ်ိတ္ျဖဳတ္ပစ္ရာ ႏို႔အုံေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ႏို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးႏွစ္ခုက ခြၽန္ထြက္ေန၏။ အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီးေလး ဆြဲခြၽတ္ရာ ဝတ္ရည္ ဖူးမွာ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္အား ခိုးၾကည့္ရင္း ဖင္ႀကီး ႂကြေပးလိုက္ျပန္သည္။ ေပါင္ၿခံအလယ္မွ အေမႊးပါးပါးေလး ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္ေလး မွာ ျပဴထြက္လာေတာ့၏။  ” လွလိုက္တာ … ဝတ္ရည္ ေစာက္ဖုတ္ေလးက … ဝါးစားပစ္ခ်င္တာ … ဟင္းဟင္း “  ” အဲတာေတာ့ … မျဖစ္ဘူးေနာ္ “    ” ႁပြတ္  ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ႁပြတ္စ္ “  ဦးႏိုင္မွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ေကာ့လာေအာင္ စုပ္ရင္း လွ်ာျဖင့္ ပတ္ယက္ေပးေနျပန္သည္။ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္  ရမၼက္စိတ္မ်ား ျပန္ႂကြလာကာ  ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ခံစားေနရရွာ၏။ႏို႔စို႔ရင္း ဝတ္ရည္ဖူး ဘယ္ေျခေထာက္အား ခုံေပၚဆြဲတင္ကာ  မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနထားျဖင့္ ေစာက္ပတ္အုံေလးထဲ လီးထိပ္အား တိုးကပ္လိုက္သည္။  ” အ … အဲတာေတာ့ …… က်မ ခြင့္မျပဳဘူးေနာ္ ……ဦးႏိုင္ “  ”  အင္းပါ … အထဲ မထည့္ပါဘူး … ဝတ္ရည္ရယ္ ……လီးထိပ္နဲ႔ ေစာက္ပတ္အုံေလး …… ပြတ္႐ုံေလးပါ ကြာ “   လီးႀကီး အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ ဖိခြဲလိုက္ တိုင္း ဝတ္ရည္ဖူးေခါင္းေလး ေမာ့တက္သြားရ ေတာ့သည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာလည္း မယားျဖစ္သူ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဒစ္ႀကီး အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲတိုင္း  ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ဝင္သြားေလမလားဟု ရင္တထိပ္ထိပ္ႏွင့္ ၾကည့္ေနရ၏။ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလး ကိုက္ကာ လီးထိပ္ႀကီး ေခ်ာ္ဝင္ပါေစဟု စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္ဆုေတာင္း ေနရွာသည္။လင္ျဖစ္သူအား ဘယ္သူစိမ္း ေယာက်ၤားသားကိုမွ အလိုးမခံေတာ့ေၾကာင္း ကတိေပးထားသည္ မို႔ အခက္ေတြ႕ေနရ၏။ ျပည့္စုံေအာင္မွာ ဒစ္ႀကီး အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ တြင္သာ အထက္ေအာက္ေ႐ြ႕ေနသျဖင့္ မယားျဖစ္သူမွ အလိုးမခံေၾကာင္း သိ ရသျဖင့္ စိတ္ေအးေနစဥ္ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ညာေျခေထာက္အား ခုံေပၚတင္ရင္း ဦးႏိုင္ ခါးအား ခ်ိတ္လိုက္ေတာ့သည္။ထိုအခါ ဝတ္ရည္ဖူး ေစာက္ပတ္အား  ျပည့္စုံေအာင္ မျမင္ရေတာ့ေပ ေဘးတိုက္အေနထားႏွင့္ ေပါင္လုံးႀကီးမွာ ေစာက္ဖုတ္အား ကြယ္သြားရ၏။

” ရွီးးးး းးးး … အားဟား …… ဖိပြတ္ ဦးႏိုင္ … အင္း အင္း …… ဟုတ္တယ္ “   လီးထိပ္ဖ်ားႏွင့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ ထိုးခြဲကာ ေစာက္စိေလး  ကေလာ္မိသျဖင့္ ေပါင္တန္မ်ား တုန္ကာ ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္တက္လာျပန္သည္။ျပည့္စုံေအာင္မွာ ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာပ်က္လာေတာ့၏။မယားျဖစ္သူ ဖင္ႀကီး  ႂကြတက္လာကာ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားသျဖင့္ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္သြားမွန္း ရိပ္မိလိုက္သည္။သို႔ေသာ္ မျမင္ရသျဖင့္ စိတ္ထဲ မ႐ိုးမယြ ခံစားေနရ၏။ ဝတ္ရည္ဖူးမွာလည္း ဦးႏိုင္အား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားႏွင့္ ခါးေပၚေျခႏွစ္ဖက္ ညႇပ္ခ်ိတ္ကာ လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ရင္း ဖင္ႀကီး ႂကြလိုက္ ျပန္ခ် လိုက္ျဖင့္ တအီးအီး ညည္းေနေတာ့သည္။  တဇြိဇြိ တဗြိဗြိျဖင့္ အသံမ်ားထြက္ေပၚလာရင္း ဝတ္ရည္ဖူး လက္ႏွစ္ဖက္က ထိုင္ခုံကတီဘာ အခင္းကို က်စ္ေန  ေအာင္ ဆုပ္ၿပီး ဖင္သားစိုင္ႀကီး တဇပ္ဇပ္ တုန္ၿပီး ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္က်သြား၏။ ” ဦးႏိုင္က … တန္းလန္းႀကီး … ဝတ္ရည္ရယ္ … အေပၚကေန … ပြတ္ေပး ပါ့လား “   ” ဟူးးးး ရွီးးးးး ……… အင္း … ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ေပးေလ “  ဦးႏိုင္မွာ ျပည့္စုံေအာင္ ေဘးနား ပက္လက္လွန္ရာ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ရည္ မ်ားႏွင့္ တင္းေျပာင္ေနကာ ေထာင္ထြက္ေနသည္။ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ ဦးႏိုင္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား အနီးကပ္ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ လိုက္ျပန္၏။ ေစာက္ရည္မ်ားမွ လီးထိပ္တြင္သာ မက လီးအရင္းဘက္ လေမႊးမ်ားေပၚထိ ႐ႊဲေနရာ ျပည့္စုံေအာင္ စိတ္ထဲ မတင္မက် ခံစားေနရသည္။ေစာက္ပတ္ထဲ လီး မဝင္ပဲ လီးအရင္းထိ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသည္မွာ သဘာဝ မက်လွေပ။   စဥ္းစားေနစဥ္ မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဦးႏိုင္ လီးေပၚခြထိုင္ၿပီး လီးထိပ္အား  ဖမ္းကိုင္ရင္း လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ခ်က္ေပၚလွန္ဖိလိုက္၏။အေျမႇာင္းလိုက္ လွန္ထားေသာ လီးတန္အား ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္း အတြင္း ထည့္ကာ  ဖိထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ခါးေကာ့ကာ လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ရင္း ခါးအားျဖင့္ ဖင္သားစိုင္ႀကီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ကာ လီးအား ပြတ္ဆြဲေပး၏။

” အား …… အ … ဖိပြတ္ … အင္း အင္း ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းပဲ … ဝတ္ရည္ရယ္ … အားပါးပါး ရွီးးး းးး “ ” ေကာင္းရင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္ … ဦးႏိုင္ …  ထိပ္ကို ေအာက္ထဲ ထိ … မေရာက္ေပ့ေစနဲ႔ “ ” ဟူးးးး အင္းးး အင့္အင့္ …… ေအာက္ကေန ျပန္ၿပီး ဖင္ကို ဖိႀကိတ္ၿပီး ပြတ္ပါ ကြာ …… အားဟား “    ” ခါး ေကာ့ၿပီး ဖိပြတ္ေပးေနတာပဲ … ဦးႏိုင္ကလည္း မျမင္ဘူးလား “  ” အင္းပါ … ေညာင္းရင္ေျပာ … ဦးႏိုင္ အေပၚက ပြတ္ၿပီး လရည္ထုတ္ပစ္မွာပါ “   ”  ေနပါေစ ရတယ္ … မေညာင္းပါဘူး “  ဝတ္ရည္ဖူးမွာ လင္ျဖစ္သူ ေဘးထားၿပီး ဦးႏိုင္အား ပြတ္ခိုင္းလ်င္ မေတာ္တဆ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ရင္ အခက္ေတြ႕ ေနရမည္။လင္ျဖစ္သူအား နာႀကီးစိတ္ႏွင့္ ပညာေပးေနစဥ္ သူမ ဘက္မွ ကတိတည္လိုက္ခ်င္၏။လီးတန္ႀကီးမွာ ဝတ္ရည္းဖူး ေစာက္ပတ္ အက္ကြဲေၾကာင္း ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖင့္ ဒစ္ဖူးက ေစာက္စိေလးအား ထိုးမိေနျပန္သည္။  ေစာက္ပတ္ အသားႏုေလးမ်ားႏွင့္ လီးအရည္ျပားအား ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ဆြဲရင္း  ကာမစိတ္မ်ား ထိန္းမရေအာင္ ထႂကြေနရေတာ့သည္။ လီးႀကီးအား ဖိလိုက္ပြတ္လိုက္ ျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား ဒုတိယ အႀကိမ္ စို႔လာခဲ့၏။  ” ၿပီးေတာ့ မယ္ … ဝတ္ရည္ … အားဟား … ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ကြာ … ရွီးးးး းးးး အင္း “  ဦးႏိုင္စကားေၾကာင့္ ဝတ္ရည္ဖူး ရမၼက္စိတ္ေလး တရွိန္းရွိန္း တက္လာကာ  ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ က်လာရင္း ဒစ္ဖူးေက်ာ္သည္အထိ ပြတ္ခ်လိုက္မိသည္။ေနာက္ျပန္ လက္ေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ခါးေကာ့ထားသည္မို႔ ဖင္ ႀကီးေနာက္ျပန္အဆြဲတြင္ အရွိန္လြန္လာေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ဒစ္ႀကီးခ်ိတ္ပါလာကာ လီးတေခ်ာင္းလုံး ဘြတ္ကနဲ႔ ဝင္သြားေတာ့၏။ ႐ုတ္တရက္မို႔  ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာေသာ လီးအား ညႇစ္ေပးေနမိျပန္သည္။လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ေသြးတိုးလာကာ  ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားထဲ တင္းကနဲ႔ တင္းကနဲ႔ ခံစားလာရေတာ့၏။ခံစားမႈ႕ ျမင့္တက္လာရာ ေဘးနား လင္ျဖစ္သူ ရွိေနသည္ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားသည္။

ေစာက္ပတ္အုံေလးထဲ လီးဝင္သြားသျဖင့္ ေအာက္က ပက္လက္လွန္ေနေသာ ဦးႏိုင္ တေယာက္   ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား မ်ား၏ ႏုညံ့မူ႔ကို ခံစားရင္း တ ရွီးရွီး ညည္းတြားေနျပန္သည္။   ” အု ဝူးးး …… အု ဝု … ဝူး ဝု “   ျပည့္စုံေအာင္မွာ ေဘးနားမွ ၾကည့္ရင္း တဝူးဝူးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ကာ မေက်နပ္ေသာ  အရိပ္အေရာင္ ျပေနရွာ၏။   ” ေသခ်ာ လုပ္တာ … မဟုတ္ဖူးးး … အဟင့္ ဟင့္ …… အ အားးးး … တကယ္ပါ ေသ ခ်ာ … မ လုပ္ …… အားးးး အမေလးးး  ကြၽတ္ကြၽတ္ “  ဝတ္ရည္းဖူး တေယာက္ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္၏ အျပဳအမႈေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္ရန္ သူမ ေသခ်ာလုပ္တာ မဟုတ္ေၾကာင္း  ႐ြတ္ဆိုကာ စုပ္သပ္ေနေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္ ဦးႏိုင္မွာ အခြင့္အေရးအား မိမိရရ အသုံးခ်လိုက္ျပန္၏။ဝတ္ရည္ဖူး ခါးေလးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲက  ေအာက္မွ ၅ခ်က္ခန႔္ ဆက္တိုက္ ပင့္လိုးပစ္သည္။ ” ဗ်စ္ … အ …… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ “  အားကနဲ႔ ေအာ္သံႏွင့္အတူ ဝတ္ရည္ဖူး တေယာက္ ေကာ့ပ်ံ ကာ ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္တက္သြားရ၏။  ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအား ဖိကိုက္ရင္း ကုန္းထကာ ရရွိေနေသာ ကာမစည္းစိမ္ေလး ေပ်ာက္ကြယ္မွာ စိုးသည္အလား ဦး ႏိုင္ရင္ဘတ္ေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ ေထာက္ရင္း ဖင္ႀကီးအား ေဝ့ကာဝိုက္ကာျဖင့္ စေကာဝိုင္းဝိုင္းသလို ႀကိတ္လွည့္ပစ္ေတာ့သည္။ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ေကာ့ လိုက္ ဖိခ်လိုက္ျဖင့္ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးရာ အခ်က္ ၃၀ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရ၏။ဦးႏိုင္ရင္အုပ္ႂကြက္သားမ်ားအား  ကုတ္ျခစ္ကာ တဘြတ္ဘြတ္ ထပ္ေဆာင့္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရာ လီးအရင္းမွ လဥၾကားထဲ စီးကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္သြား ေတာ့သည္။

” အဟင့္ ဟင့္ … ေသခ်ာ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး … အမေလး … အင့္အင့္ … ေကာင္း ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … အား အားးး ရွီးးးး းးးးးးးးးးးးး “       ဝတ္ရည္ဖူး တေယာက္ တတြတ္တြတ္ ညည္းတြားရင္း ဖင္ႀကီးႂကြကာ ေဘးသို႔ လိမ့္ခ် ပစ္လိုက္၏။ဝတ္ရည္ဖူး ေဘးနား အနားယူေနစဥ္ ဦးႏိုင္မွာ ျပည့္စုံ ေအာင္ ပါးစပ္စီးထားေသာ သေရႀကိဳးေလး ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရာ ပါးစပ္ထဲမွ အလုံးေလး ကြၽတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲစြာ ေျပာဆိုေန ေတာ့သည္။  ” ေခြးမ … နင္ နင္ … ေပးၿပီးသာ ကတိ ဖ်က္တာ … ငါ မေက်နပ္ဖူး မေက်နပ္ဖူး “  ” ျဖန္း ျဖန္း … ေဟ့ေကာင္ မင္း ပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္း …  မင္းက အရင္ ေဖါက္ျပန္တာေလ “  ဦးႏိုင္မွာ လက္ေရာ ေျခေထာက္ေရာ သံႀကိဳးခတ္ခံထားရေသာ ျပည့္စုံေအာင္ ပါးအား ႏွစ္ခ်က္ ဆင့္႐ိုက္ ပစ္၏။    ”  ဘာဗ် … က်ဳပ္တို႔ လင္မယား ကိစၥ … ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ … ထြီ … သတၱိရွိရင္ ႀကိဳးျဖဳတ္ေပးစမ္း “  ” ဟားဟား … မင္းက ခုမွ … မင္း မယား ႏွေမ်ာေန  တာလား … ေအး ၾကည့္ထားကြာ … ဝွစ္ ေဖါင္း … အားးးး အမေလး “ ဦးႏိုင္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ေနေသာ ျပည့္စုံေအာင္ မ်က္ႏွာအား ေျခေထာက္ျဖင့္  ေစာင့္ကန္ရာ ထိုင္လ်က္အေနထားျဖင့္ ေနာက္သို႔ လွဲၾကသြားေတာ့သည္။  ” ဝတ္ရည္ … ဦးႏိုင္ လီး စုပ္စမ္း ဒီေကာင္ ျမင္ေအာင္ စုပ္ … လာခဲ့ “     ဖင္ျပန္   ေခါင္းျပန္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခႏၶာကိုယ္ တေစာင္းအေနထားနဲ႔ ဝတ္ရည္ဖူး ပါးစပ္နား လီးထိပ္ ေတ့ေပးလိုက္၏။လီးႀကီး ငုံၿပီး စုပ္တဲ့ခ်ိန္ ဦးႏိုင္မွာလည္း  ဝတ္ရည္ဖူး ေပါင္ၾကား ေခါင္းတိုးကာ ေစာက္ဖုတ္အား လွ်ာျဖင့္ ထိုးယက္ေတာ့သည္။ေစာက္စိေလးစုပ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာထိုးသြင္းကာ ေမႊလိုက္ ႏွင့္ ႏွစ္ဦးသား တႁပြတ္ႁပြတ္ တျပတ္ျပတ္ႏွင့္ ယက္စုပ္ေနၾက၏။ ခဏအၾကာ ဦးႏိုင္တေယာက္ ဝတ္ရည္ဖူးအား သေရထိုင္ခုံေပၚ ေပြ႕တင္ကာ ျပည့္စုံ ေအာက္ဘက္ ေဘးတိုက္အေနထားျဖစ္ေအာင္ လွည့္ျပလိုက္ျပန္သည္။

ေပါင္၂ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚထမ္းကာ မီးပြင့္မတတ္ ေဆာင့္လိုးျပေန၏။ အားရပါးရ မနားတမ္းလိုးရာ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ တအားအား ေအာ္ရင္း ႀကိတ္ခံေနရ ေတာ့သည္။အေတာ္ၾကာၾကာ ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ခိုင္းကာ ခုံေပၚလက္တင္ခိုင္းၿပီး ဖင္ႀကီးအား ေနာက္ဆြဲေကာ့ခိုင္းလိုက္၏။ျပည့္စုံ ေအာင္ မ်က္ႏွာဖက္ ဝတ္ရည္ဖူး ဖင္ၾကားမွ အရည္႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးမွာ ေဖါင္းကားထြက္လာျပန္သည္။ျပည့္စုံေအာင္ ေငးၾကည့္ေနစဥ္ မယား ျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဦးႏိုင္လီးႀကီး ဝင္သြားကာ ခါးေလးကိုင္ရင္း တဒိုင္းဒိုင္း ဆြဲလိုးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့၏။  အားပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ေၾကာင့္ တဇြိဇြိ တဘြတ္ဘြတ္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္လီးထြက္သံမ်ား ဆူညံလာသည္။ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ဦးႏိုင္ လိုးခ်က္မ်ားအား ေတာင့္ခံရင္း ဖင္ႀကီး  ေနာက္ပစ္ကာ ရသေလာက္ ေကာ့ေပးေနျပန္၏။ဦးႏိုင္တစ္ေယာက္ ျပည့္စုံေအာင္အား ၾကည့္လိုက္ ဝတ္ရည္ဖူး ဖင္အား ဆြဲလိုးလိုက္ႏွင့္ အသက္ရႈသံမ်ား  ျမန္လာေတာ့သည္။ခါးေလးအား ကိုင္ထားရာမွ ႏို႔ႏွစ္လုံးအား စုံကိုင္ၿပီး လီးအရင္းထိ ေဆာင့္လိုးရာ ေမာသံ ရႈိက္သံ ညည္းသံမ်ား ထြက္လာရင္း ဦးႏိုင္ လည္ ပင္ေၾကာမ်ား ေထာင္ထြက္လာ၏။  ” အားးးး … ထြက္ ထြက္ ထြက္ေတာ့မယ္ …… ဝတ္ရည္ “  ” ခဏထိန္းထားေနာ္ … ဦးႏိုင္ … ဝတ္ရည္ ေစာက္ပတ္ေလး ေပၚ လရည္ျဖန္းေပး “ ဝတ္ရည္ဖူးမွာ ေလးဘက္ကုန္း ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ဖင္ရမ္းကာ လီးအား ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ခြၽတ္ထုတ္ပစ္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ ေပၚ ပင္လက္လွဲခ်ကာ ေပါင္ၿဖဲ ေပးလိုက္၏။

” ရွီးးးးး …… ကြၽတ္ …… ထြက္ ထြက္ …… ထြက္ၿပီ ဝတ္ရည္ …………… အားးး အားးးးးးး အားးးးးးးး “  အံႀကိတ္သံႏွင့္အတူ ဦးႏိုင္ လီးထိပ္မွ လရည္မ်ား  ဝတ္ရည္ဖူး ေစာက္ပတ္ေလးေပၚ ေဖြးကနဲ႔ အပ်စ္လိုက္ က်လာေတာ့သည္။ဝတ္ရည္ဖူး မွာ လရည္မ်ား ကုန္စင္သည္အထိ လီးထိပ္အား စိုက္ၾကည့္ေန၏။ လရည္အထြက္ ရပ္သည္ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံေအာင္ ဘက္ မ်က္စ ပစ္ျပလိုက္သည္။ဦးႏိုင္မွာ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ျပည့္စုံေအာင္ ပုခုံးမွ မကာ ဝတ္ရည္ဖူး   ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ေပးေန၏။ ” ဟင္ …… ဒါ ဒါ …… ဘာ လုပ္ တာလဲ “  ” ဘာလုပ္တာလဲ …… ဆိုေတာ့ …… ခု ငါ့ေစာက္ပတ္ ေပၚက …… လရည္ ေတြ နင့္လွ်ာနဲ႔ ယက္ၿပီး မ်ိဳခ် …… ခ္ခ္ ခ္ခ္ “   ” ဘာကြ … နင္ နင္ … ေအာက္တန္း က်လာခ်ည္လား ဟမ္ “  ” ဟား ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး … စကားမမ်ားနဲ႔  …… ငါ ခိုင္း တဲ့ အတိုင္း လုပ္စမ္း …… ၾကာပါတယ္ ဦးႏိုင္ရာ … သူ႔ ပါးစပ္နဲ႔ ဝတ္ရည္ ေစာက္ဖုတ္ ကပ္ထားေပးလိုက္ “  ” ဟာ ဟာ … မလုပ္နဲ႔ ေနာ္ … နင္ တို႔ … ငါ ငါ … မလုပ္ႏိုင္ဘူး “   ” ငါ့ လရည္ေတြက … မင္း မိန္းမ ေစာက္ပတ္ လိုးထားတဲ့ … လရည္ေတြပါကြာ … ယက္ၿပီး မ်ိဳခ်စမ္း … ဟားးး ဟားးးး “    ဦးႏိုင္မွာ ျပည့္စုံေအာင္ေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ဝတ္ရည္ဖူး ေစာက္ပတ္အုံႏွင့္ ပါးစပ္ေတ့ကာ ဖိခ်လိုက္ေတာ့သည္။   ” ဟာ … မလုပ္နဲ႔ …… ငါ  မယက္ဖူး … ဝွီးးးးး ဒုန္းးးး … အြတ္ … အမေလး “  ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ အိပ္မက္ မက္ရင္း ကုတင္ေပၚမွ ျပဳတ္က် လာေတာ့၏။တကိုယ္လုံး ေခြၽး မ်ား ႐ႊဲႏွစ္ေနရာ ေရခဲေသတၱာ ထဲမွ ေရတဗူး ေဖါက္ေသာက္ရင္း ခဏ အေမာေျဖေနလိုက္သည္။အိပ္ခန္းတံခါး ဖြင့္ကာ မယားျဖစ္သူ အိပ္ခန္းဘက္ ေျခဖြဖြ  ေလွ်ာက္ရင္း တံခါးေသာ့ေပါက္ေလးမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ ကေလးႏွင့္အတူ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဝတ္ရည္ဖူးအား ျမင္လိုက္မွ သက္ျပင္းရွည္ ခ် လိုက္ရသည္။   အိပ္ခန္းထဲ ျပန္လာရင္း ကုတင္ေပၚ ႀကိဳးစား ျပန္အိပ္လိုက္ရ၏။အိပ္ေမာက်သြားရင္း အိပ္ခန္းထဲ အလင္းေရာင္ စူးစူး က်ေရာက္လာသျဖင့္   မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ရာ မနက္ခင္း အလင္းေရာင္ႏွင့္ အတူ ေက်းငွက္ေလးမ်ား ေအာ္ျမည္သံပါ ၾကားလိုက္ရျပန္သည္။အိပ္ယာ ထရင္း ေရခ်ိဳး အဝတ္ စားမ်ား လဲၿပီး မနက္စာ စားရန္ ဧည့္ခန္းဖက္ ထြက္လာခဲ့၏။အဆင္သင့္ ျပင္ထားေသာ မုန႔္စားၿပီး ေကာ္ဖီ ေသာက္ေနစဥ္ ေနာင္ေက်ာ္ဘက္မွ စကားသံ  ေပၚထြက္လာသည္။

” ေဟာ … ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲထားၾကတာ … ျပန္ အဆင္ေျပသြားၿပီ ထင္တယ္ “    ” ဗ်ာ …… ဟုတ္ ဟုတ္ … အန္တီမိုး “   ေယာကၡမ ျဖစ္ သူ စကားၾကားမွ ဒီေန႔ မယားျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ဖူးအား ကြၽန္အျဖစ္ ဆက္ဆံေပးရမည့္ ရက္မွန္း သတိရလိုက္မိ၏။ခဏ အၾကာ ဝတ္ရည္ဖူး ထြက္လာရာ  လက္တကိုင္း အက်ႌ အစိမ္းေလးျဖင့္ ေအာက္က ထမိန္စကပ္ေလး ျဖစ္ေနရာ အိပ္မက္ထဲက လို အဝတ္စားမဟုတ္သျဖင့္ စိတ္ေအးသြားရျပန္သည္။ ဝတ္ရည္ဖူး မနက္စာ စားၿပီးသည္ႏွင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ၿခံထဲမွ ကားေလးျဖင့္ ထြက္လာရာ ျပည့္စုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ဝတ္ရည္ဖူး ေျပာျပေသာ  လိပ္စာ အတိုင္းသြားရန္ အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚ ေမွးတင္လိုက္ေတာ့သည္။  မနက္ အေစာပိုင္း လူသြားလူလာ ရွင္းေနသျဖင့္ ၿမိဳ႕စြန္ဘက္ ထြက္ရန္ မီးပြိဳင္စုံသို႔  ခဏေလးျဖင့္ ေရာက္ရွိလာ၏။မီးနီ ေနသျဖင့္ ခဏေစာင့္ကာ မီးစိမ္းျပမွ လမ္းမႀကီး အတိုင္း ေမာင္းလာခဲ့လိုက္သည္။ေလးတဟူးဟူးျဖင့္ လမ္းေဘးဝဲ ယာ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား တရိပ္ရိပ္ က်န္ေနရစ္၏။ပုံမွန္ေလး ေမာင္းေနရာ ဝတ္ရည္ဖူး ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ ဖုန္သံျမည္လာေတာ့သည္။  ” တူတူ … တူ …… “    ဝတ္ရည္ဖူးတစ္ေယာက္ နဖူးေပၚဝဲက်လာေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား ေဘးသို႔ ေခါင္းတခ်က္ ရမ္းတင္ကာ ဖုန္းဖြင့္လိုက္၏။   ” ဟဲလို …… ဝတ္ရည္လား “    ”   ဟုတ္ … ဦးႏိုင္ … အိမ္က ထြက္လာပါၿပီရွင္ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ “ ” ဘာာာ ……… က္ျိ …… က္ျီ က္ျီ ………… က္ျိ “   ျပည့္စုံေအာင္ တေယာက္ မယားျဖစ္သူ ပါးစပ္မွ  ဦးႏိုင္ဆိုသည့္ အသံၾကားသည္ႏွင့္ ညက အိပ္မက္အား သတိရကာ တကိုယ္လုံး တုန္လာရင္း ကားေလးအား လမ္းေဘး ထိုးဆင္းကာ ဘရိတ္အုပ္လိုက္ ေတာ့သည္။  ၿပီးပါၿပီ။