နတ်သမီး မမ

နတ်သမီး မမ (ဖြစ်ရပ်မှန်)

တပေါက်ပေါက်ကျနေသော ရေစက်ရေပေါက်များကို ငေးကြည့်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ လွင့်မျောနေသော နွယ် “နွယ်ရေ သမီး ရေချိုးနေတာကြာပြီနော်။ရုံး ချိန် နီးပြီ”  “ဟုတ် မေမေ”  မေမေ့ အသံကြားမှ သတိဝင်လာပြီးရေချိုး အလှပြင်ကာ ရုံးချိန်အမှီ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။  ရုံးရောက်ပြီ ဆိုသည်နှင့် ပူဆွေးမှုများ ကို ဖုံးကွယ်ရင်း ဟန်လုပ်ပြုံးနေရသည်။  တနေ့တာကုန်လွန်ခဲ့သော်လည်း မောင့်အပေါ်ထားရှိမိသော ချစ်ခြင်းတရားနှင့် အလွမ်းတွေကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်း  မရွိခဲ့ပါ။  တပါးသူနှင့် ပျော်မြူးနေသော မောင့်ပုံရိပ်များသာ နွယ့်အမြင်အာရုံအတွင်း စွဲထင်နေခဲ့ပါသည်။  ချစ်ခြင်းနှင့် မုန်းခြင်းလွန်ဆွဲပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သော မုန်းခြင်းကြောင့် ခွဲခွါခဲ့သော်လည်း ပူလောင်စွာ ခံစားနေမြဲဖြစ်သည်။  “မတစ်ယောက်ပဲချစ်တာပါ ။လိင်ကိစ္စနဲ့ အချစ်နဲ့ တခြားစီပါမရယ်။သာယာမှုကို ရှာ တိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူး။မကို မခွဲပါရစေနဲ့”ဆိုသောမောင့် စကားသံမ်ား အကြားအာရုံတွင်းဝင်ရောက်လာသည်နှင့် ခေါင်းကို ခါယမ်းမိသည်။   စိတ်နဲ့  ကိုယ်နဲ့ မကပ်သော နေ့စွဲများစွာကို အားတင်းကျော်ဖြတ်ရဦးတော့မည်။

အေမတခုသမီးတခု ဖြစ်ပြီး မြိုသိပ်ခြင်းမှာ နေသားကျနေသော သူမအတွက် ရင်ဖွင့်ဖော်က ရှားပါးလှသည်။   မောင်နှင့် မိမိ၏အကြောင်းကို မသိသော  ပတ်ဝန်းကျင်တခု၌ စိတ်ထွက်ပေါက်ရှာရန်အတွက် အကောင့်တုတခု ဖွင့်သုံးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ စိတ်ပြေလက်ပျောက် သုံးရာမွ အထီးကျန်ဆန်သောနွယ်တစ် ယောက် အားလပ်ချိန်တိုင်းသုံးရင်းဖြင့် အကောင့်တုတွင် နေသားကျလာခဲ့သည်။  သူငယ်ချင်းမျိုးစုံ လက်ခံခြင်း၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် နယ်ပယ်ပေါင်းစုံမှ  လူတန်းစားမျိုးစုံနှင့် တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်။  အကောင့်မှန်ဖြစ်နေသော်လည်း မမြင်ကွယ်ရာတွင် ရိုင်းစိုင်းသောသူများ၊  လိင် accပါဟု တရားဝင်ကြော်ငြာထား သော်လည်း စည်းကမ်းရှိသူများ စသည်ဖြင့် အမျိူမျိုးသော accများကြားတွင် နွယ့်စိတ်နှင့်ကိုက်ညီစွာ စကားပြန်ပြောဖြစ်သူဆို၍ လူနည်းစုသာရှိခဲ့သည်။   လက်ချိုးရေတွက်၍ရသော လူများထဲတွင်မှ ဇွဲဆိုသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်ဖြင့် ညစဉ်ညတိုင်း စကားပြောဖြစ်ခဲ့သည်။

Queenဆိုသော အကောင့်နာမည်တခုမှ လြဲ၍ မသိသော်လည်း နွယ့်အကြောင်းစပ်စုခြင်းကင်းသောကြောင့် နွယ်သဘောကျမိခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။     နွ ယ့်အကြောင်း မစပ်စုသော်လည်း သူ့အကြောင်းများအား ယုံယုံကြည်ကြည် ဖွင့်ပြောတိုင်ပင်တတ်သဖြင့် တမြို့တည်းအတူ နေကြောင်း နွယ်သိထားခဲ့ သည်။ စကားလက်စုံကျရင်းဖြင့် နွယ်သိလိုသည်များကို မေးတိုင်း စိတ်ရှည်ရှည် ရှင်းပြတတ်သည်။  သူမသိပါကလည်း   “မမ ကျနော်ရှာပေးမယ်နော်”ဟု ဆိုကာ ရှာဖွေပေးတတ်သော သူ့ကို သဘောကျစိတ်ကပိုလာခဲ့သည်။ သူ၏ဖုန်းနံပါတ်ကို ပေးထားသော်လည်း တကြိမ်တခါမှ နွယ်ဆက်သွယ်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။   ရင်းနှီးမှုပိုလာရာမှ နွယ့်အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်း နွယ်ခံစားသိခဲ့သည်။  မထိတထိ စကားလုံးများဖြင့်စနောက် တတ်လာသော်လည်း နွယ် စိတ်ဆိုး ခြင်းမရှိပါ။  နွမ်းပါးပြီး အလုပ်လုပ်ရင်း ကျောင်းတက်နေရသော လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ချစ်သူတစ်ယောက်အတွက် ငွေကြေးနှင့်အချိန်ကို  အသုံးမချနိုင်ကြောင်းများ တခါတရံ ညီးညူရင်း ပွင့်ထွက်လာတတ်သည်။  staff partyအတွက် စားသောက်ဆိုင်တခုသို့ သွားရောက်ရင်း ဟိုတယ္တခုမွ  မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် အတူတူရယ်မော ပျော်ရွှင်စွာထွက်လာသော မောင့်ကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။

အေးခဲ တည်ငြိမ်နေပြီဟု ထင်ထားသော ခံစားချက်များ ဆူဝေပေါက်ကွဲလာသည်။   အပေါင်းအဖော်များရှေ့တွင် ဟန်ဆောင်နေရသော်လည်း မွန်းကြပ်လာ သည့် ခံစားခ်က္ကို ဖောက်ထွက်ချင်လာသည်။ Contact listတွင် ရှိသော်လည်း တခါမွ မဆက်ဘူးသော ဖုန်းနံပါတ်တခုကို ဆက်သွယ်မိသည်။   “ဟယ္ လို”ဟူသော ထူးသံအကြား “ဇြဲလား မမပါ”  “မမ queen လား”  “အင်း ဘယ္လိုသိ”  “ဇွဲလို့ခေါ်ပြီး မမပါလို့ တရင်တနှီးပြောမယ့်သူက မမတစ်ယောက်ပဲရှိ တယ်။ကျနော့်ဖုန်းနံပါတ်သိတဲ့သူကလည်း လူနည်းစုပဲရှိတာလေမမ”  “ခု ဇြဲ အားလား ဟင်”  “ဟုတ်မမ”  “မမကို လာတွေ့ချင်စိတ်ရှိရင် နာရီဝတ်အတွင်း  ထြက္လာခဲ့လို့ ရမလား” “ဟုတ် လာခဲ့မယ် မမ”  လာရမည့်ဆိုင်နာမည်နဲ့ လိပ်စာကိုပြောပြီး စားပွဲတွင်ပြန်ထိုင်ရင်း စောင့်နေခဲ့သည်။   ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် အ ကြာ ဇွဲဖုန်းဝင်လာခဲ့ပြီး  “မမ ဆိုင်အပြင်ရောက်နေပြီ”  “ခဏနော် စကားဖြတ်ဦးမယ်”  “မမကို တခါမွ မမြင်ဖူးတာ ဘယ္လိုသိမလဲ”  “အပြင်ရောက်ရင် ဖုန်း ဆက်လိုက်မယ်”  “ဟုတ်မမ စောင့်နေမယ်”  ပွဲပြီးအောင်မနေတော့ပဲ ပြန်နှင့်မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။

အပြင်ရောက်သည်နှင့် ဇြဲကို ဖုန်းဆက်သော်လည်း လိုင်းမအားခဲ့ ။ ၃မိနစ်ခန့် ဆက်တိုက်ခေါ်သော်လည်း မရသည်နှင့် အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။  လမ်းတွင် ဇြဲ ဆီမွ ဖုန်းပြန်ခေါ်သော်လည်း မကိုင်မိတော့။ အိမ်ပြန်ရောက်၍ အနားယူရင်း လိုင်းဖွင့်ကြည့်မှ ဇွဲပို့ထားသော စာမ်ား ဝင်လာခဲ့သည်။  မမ  စိတ်မဆိုးပါနဲ့  သူငယ်ချင်းက ဖုန်းယူပြောနေလို့ပါ မမကို မြင်လိုက်တယ်။  အင်္ကျီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ စကပ်အနီဝတ်ထားတာမှတ်လား  ကျနော် လမ်းတဖက်က ပြေးလာ တာ မမှီတော့ဘူး။   မေမရ  မမမောင်းသွားတာ အရမ်းမြန်တယ်။  ကျနော်ဆိုင်ကယ်အစုတ်လေးနဲ့ နောက်ကလိုက်တာ မမွီဘူး။   ကွေ့သွားတာပဲ မြင်ရ တယ်။  မတွေ့တော့ဘူး။  အင်း ဟုတ်တယ်။ မမမှန်းဘယ်လိုသိ။  စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေတာမြင်လို့ပါ။  အဲ့ဒီအချိန်က စားသောက်ဆိုင် ကထွက်လာတာလည်း မမတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလေ။  အင်း ဟုတ်တယ်။  မမပြောတော့ မမက မလွဘူးဆို  တော်တော်လေးကို လှပါတယ်။  မမပြောတဲ့  သုံးဆယ်ကျော်ဆိုတာ ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား။

သေချာမမြင်ပဲ လျှောက်ပြောနေတယ်။ မြင်လိုက်လို့ပြောနိုင်တာပေါ့ ။ မမပြန်ထွက်ခဲ့ပါလားဟင်။ကျနော်တွေ့ချင်လို့ပါ။ ရိုးရိုးလား။ဆန်းဆန်းလား။  မမခွင့် ပြုရင် အကုန်။ စကားကျွံမိသွားပြီး ရွက်သလို ထိတ်လန့်သလိုနှင့် လိုင်းပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့သည်။  ညသည် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်ရန် ခဲယဉ်းလှပေ သည်။  ရုံးပိတ်ရက်လည်းဖြစ်သဖြင့် အချိန်နောက်ကျမှ အိပ်ယာထပြီး အိပ်ယာထဲ ဆက်လှဲရင်း လိုင်းသုံးမိသည်။  ဇွဲပို့ထားသော စာများစွာရှိနေသော်လည်း   အကြောင်းအရာကတော့ အပြင်မှာတွေ့ရန်နှင့် စိတ်မဆိုးရန်သာ  ဇြဲ မမ ဘယ်လာခေါ်ရမလဲ။  5မိနစ်အတွင်း အကြောင်းပြန်။   ချက်ချင်း  seenဖြစ်ပြီး အဆောင်လိပ်စာတစ်ခု ပြောလာသည်။ အဆင်သင့်စောင့်နေပေး လာခေါ်မယ်။  ကြာချင်ကြာမယ် မြန်ချင်မြန်မယ်။    စောင့်နေ ဟုတ်ကဲ့မမ  အိပ်ယာထ ရေချိုးပြီး အလှပြင်ရန် ဆန္ဒမရှိ၍ အတော်အသင့် ဝတ်စုံသာဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ အဆောင်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ဟွန်းတီးမိသည်။  ပြေး ထွက်လာသောဇွဲ တံခါးနားပြေးကပ်လာသည်။ “ကားမောင်းတတ်လား ဇြဲ”  “ဟုတ် မမ”  “လာမောင်း “  “မမ ဘယ်သြားမလဲ”  “မင်း ဘယ်သွားချင်လဲ”  “ကျနော် ဘယ်မှ မေရာက္ဖူးဘူး မမ” “မြို့ပြင်ဖက်ပဲ မောင်းလိုက်။ဟိုတယ်တခုခုတော့ရှိမှာပါ” “သူငယ်ချင်းတွေ သွားတတ်တဲ့ တည်းခိုခန်းတော့ရှိတယ်  သိပ်တော့ မကောင်းဘူး။မမသွားချင်တာရှိရင်လည်း သွားလေ ကျနော့်မှာ ငါးသောင်းလောက်တော့ရှိတယ်။”  “ကျောင်းလခ လား”  “ဟုတ်ပါဘူး မမက လည်း သူငယ်ချင်းဆီက ယူလာတာပါ” “သြားပါ တည်းခိုခန်းပဲ ပြဿနာမရှိပါဘူး။”   “ဟုတ်မမ” တည်းခိုခန်းရောက်ပြီး အခန်းယူပြီးတော့ ဇွဲကရှိန်နေသေး သည်။

“မမ ကျွန်တော် အိမ်မက်မက်နေတာလား” “မီးပိတ်လိုက်”  “ဟုတ်” မီးပိတ်ပြီး အနားလာထိုင်ရင်း ဇြဲက လာဖက်တော့ “ခဏဇြဲ မမ အဝတ်စားချွတ်ဦးမယ်”    ဝိုးတဝါး အလင်းအောက်တွင် မိမိနှင့်အတူ အဝတ်အစားချွတ်နေသော ဇွဲကိုလည်း မြင်ရသည်။  အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး   “ဇွဲလာ လေ။ဇွဲ ဖြစ်ချင်တာ အဆင်ပြေသလို စိတ်တိုင်းကျနေပါ” “မမ ဇြဲကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်”  “အင်း”  တရွေ့ရွေ့ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေသော ဇွဲ၏လက်များ ခေါ် ဆောင်ရာနောက်သို့ စီးမျောမိသည်။  အတွေ့အကြုံ မရှိမှန်းသိသာ အစီစဉ်မကျသော အထိတွေ့များကြောင့် ရမ္မက်ထန်မလာသော်လည်း အဆုံးအစွန်းထိ သွားမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ဇွဲ၏နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းမိသည်။  ပြန်လှန်နမ်းမလာပဲ ခေါင်းကို ရှောင်ဖယ်လိုက်သောကြောင့် စိတ်ထဲ  တမျိုးဖြစ်သွားခဲ့သည်။   ကြာကြာတွေးချိန်တော့မရလိုက်ပဲ လျောဆင်းသွားပြီး ဝမ်းဗိုက်သားတလျောက်မှ နွေးထွေးသောထွက်သက်နှင့်အတူ ပူနွေးစိုစွတ် သော လျှာ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ကျလာသည်။

“အင်း ဟင်း”   အသံပါးပါးထွက်၍ ညီးမိသည်။ ညီးသံက ဇြဲကို အားပေးရာရောက်လားမသိ ပြင်းပြင်းရှရှ အနမ်းများ သက်ရောက်လာသည်။   အနမ်းများ နောက် စီးမျောလိုက်ပါရင်း လေဟာနယ်ထဲ လွင့်မျော သွားခဲ့သည်။  အမြင့်ကြီးဆီမှ ထိုးက်လာသလို ရင်တလှပ်လှပ် ခုန်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းတိုင်ခဲ့သည်။    “မမ  ကျွန်တော့ကို ခွင့်ပြုပါနော်”  “အင်း”  ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကြပ်တည်းသော အထိအတွေ့နှင့်အတူ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကြောင့် အိပ်ယာခင်း အားဆုပ်ထားမိသည်။  “အ့”  သားအိမ္ကို လာဆောင့်သော အထိအတွေ့ကြောင့် အသံထွက်သွားမိသည်။  နှေးလိုက် မြန်လိုက် ဖြစ်နေသော ဆောင့်ချက်များ နှင့်အတူ ရင်ခုန်သံလည်း လိုက်ပါစီးမျောနေသည်။  “မမ အပေါ်ကနေပေးပါ့လား”  “အင်း”  ပက်လက်လှန်ထားသော သူ့အပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံး တိုင် ထိုင်ချလိုက်သည်။  “အားမေမရ”  အသံနှင့်အတူ လက်များက ရင်သားကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်လာသည်။   မျက်လုံးကိုမှိတ် အံကြိတ်ရင်း ပညာစုံထုတ် သုံးနေမိသည်။ နှစ်ဦးလုံး၏ အသက်ရှူသံများ မြန်ဆန်လာပြီးနောက် အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်လာသော သုတ်ရည်များ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ဒုတိယအကြိမ်  အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြန်သည်။ ဇြဲ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပြီး အမောဖြေနေမိသည်။

ခဏကြာတော့ “မမ ဖယ်ပါဦး”  “အင်း”  “သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်လို့”  ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်နှင့် မီးဖွင့်၍ တဘက်ယူပတ်ပြီး အဝတ်အစားများယူကာ  ထိုင်စောင့်နေလိုက်မိသည်။  ဇွဲပြန်ထွက်လာသည်နှင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားများဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။   “မမ မနားတော့ ဘူးလား”  “အင်း ပြန်မယ်လေ”  ဇြဲ အဝတ်အစား ဝတ်ပြီးသည်နှင့် အတူထွက်ခဲ့ပြီး အဆောင်သို့ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။  မွားလား မွန္လား မတွေးချင်ခဲ့ပေ မယ့် ဇွဲနှင့်အတူ နေမိသည်ကို နောင်တရချင်မိသည်။  ဇြဲ မိမိအပေါ် ဆက်ဆံခြင်း၌ လေးစားမှုမပါပဲ ဆန္ဒတစ်ခုနောက်သို့သာ အဆုံးလိုက်သွားခဲ့ခြင်းဟု ခံစား နေမိသည်။  ဇွဲနှင့် ဆက်ဆံမိခြင်းမှာ မိမိ၏ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်လား။ အခြားသော အကြောင်းရင်းကြောင့်လား ဆိုသည်မှာ အဖြေရှာမရ။  မိမိကိုယ္ကို မှန် ထဲကြည့်ရင်း မသတီခြင်းကို ခံစားရသည်။ ဇြဲ သူရော မိမိကို မသတီ ရွံရှာခြင်းကြောင့် အနမ်းများကို ရှောင်လွဲသွားသည်လား။  မောင်ပြောခဲ့သော သာယာ မှုကိုရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူးဆိုသည့် စကားကိုသာ အထပ်ထပ်ကြားယောင်မိသည်။ မျက်ရည်ပူများကျဆင်းလာရင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။  ည အချိန် အတော်လင့်မှ နိုးလာခဲ့သည်။ မမ ကျနော့်ကို အထင်လွဲသွားလား။  ကျနော် မမနဲ့ နေခွင့်ရတာ အရမ်းပျော်ပါတယ်။  ကျနော့်အတွက် နတ်သမီး အိမ်မက် မက်နေသလိုပါပဲ။ မတွေ့ဖူးမကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မမဆီက ရလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမရယ်  မမ စကားနည်းသွားတာလည်း ကျနော်သိတယ်။

မမနမ်းလို့ ကျနော်ခေါင်းရမ်းလိုက်မိတာ အားနာလို့ပါ။ ကျနော် ကွမ်းစားထားမိလို့ပါ။ မမ ထင့်သွားတာ မမြင်ရပေမယ့် ကျနော်ခံစားမိပါတယ်။ မမ ကျနော့် ကို စာပြန်ပါနော် မမ။ ပလူပျံအောင်ရောက်နေသောစာများ အင်း  မမ စကားတော့ပြောပါကွာ။အင်းပဲ မလုပ်ပါနဲ့။  မမစိတ်ဆိုးနေရင်လည်း ပြောပါ။   ကျ နော်မှားတာရှိရင်လည်း ပြောပါ။  ဟင့်အင် မမွားပါဘူး။  လိုင်းပေါ်က ပေါပေါပဲပဲရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ဆက်ဆံတာ ဘာတွေ ထပ်မျှော်လင့်စရာရှိလို့ လဲ။ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်။ မမအပေါ် အဲဒီလို သေဘာထားမရွိပါဘူး။ မမ ဘာလဲ ဘယ်သူလဲ ကျနော် သိလည်းမသိဘူး။သိအောင်လည်း မစုံစမ်းဘူး။  ဒါ ပေမယ့် မမနဲ့ စကားပြောရင်း မမအတွေးအခေါ်တွေကို နားထောင်ရင်း ကျနော်ပြသနာတွေ ကို အကြံပေးတတ်တာတွေကြည့်ရင်း မမ အဆင့်အတန်းကို  မှန်းလို့ရပါတယ်။ မမအပေါ် မရိုမေသ သေဘာထား မထားပါဘူး။  အိုဒီလို အေနအထားတခု ဖြစ်မှတော့ လေးစားမှုဆိုတာ ရွိပါ့မလား။  ကျနော် မွားမွား မ မွားမွား တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်။ ကျနော့် စိတ်ရင်းအမှန်ကို မမလည်း သိသင့်သလောက်သိပါတယ်။  မမအပေါ်ကွယ်ဝှက်ထားတာတွေ မရွိပါဘူး။

မမခွင့်ပြုခဲ့လို့ ကျနော် အရမ်ပျော်ပါတယ်။  မမအပေါ် မရိုးမသားစိတ်ရှိတယ်ဆိုတာလည်း ဝန်ခံပါတယ်။ မမကို လေးစားတဲ့စိတ်လည်း ရှိတယ်။  ချစ်ခင် ကြင်နာတဲ့စိတ်လည်းရှိပါတယ်။  အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် မမကို ကောင်းစေချင်တဲ့ စေတနာနဲ့ ပြုစုပေးခဲ့တာ မမ သိသင့်ပါတယ်။ မမ မလိုရင် တြယ္ကပ္မေန ပါဘူး မမရယ်။ မမလိုရင် သုံးပါ မမအတွက်အဆင်သင့်ပါ။ ပြန်အိပ်တော့မယ်။ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ။  နောက်နေ့တွေမှာ အဆက်အသွယ်မပြတ် စကားတွေ ပြော နေမိသော်လည်း မိမိဘက်မှ နွေးထွေးမှု ပျောက်ဆုံးနေခဲ့မိသည်။ ဒီလိုနှင့် အခြားမြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့ရန် အမိန့်စာရောက်လာခဲ့သည်။  မနက္က် အိမ်မက် ထပ် မက်မလား စာပြန်ထားပေး  ဇြဲဆီ စာပို့ပြီး အိပ်လိုက်သည်။  ပြန်လာမည့်စာကို ဖတ္စရာမလိုပဲ သိရှိပြီးဖြစ်သည်။  မနက်ခင်း အလှဆုံးပြင်ဆင်၍ ဇြဲကို သွား ခေါ်ခဲ့ပြီး ယခင် နေရာသို့ပင် ထွက်ခဲ့သည်။  အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဇြဲက  “မီးပိတ်လိုက်မယ် မမ”  “ဇြဲက မမကို မမြင်ချင်ပိတ်လေ”  “အာ မမရှက်နေ မှာစိုးလို့လေ” “မပိတ်နဲ့ လာ မမ အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး” အပြေးအလွှား ကတုန်ကယင်နှင့် အဝတ်များကို ချွတ်ပေးရင်း  “လွလိုက္တာ မမရယ် တကယ် ကျနော့် ရဲ့ နတ်သမီးပါဗ်ာ။မမလို လူမျိုးနဲ့ ဆုံနိုင်ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး” “ကံပါလို့တွေ့တာပေါ့ မဟုတ္ဘူးလား”  “မဟုတ္ဘူးမမ ရေစက်ပါတာ” “ခစ်ခစ် သူလေ စကား တက်” ဖြေးဖြေးချင်းလှဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြင်းပြင်းရှရှ လာနမ်းသည်။

“အား မုတ်ဆိတ်တွေက ယားတယ်။” “မမ ပစ္ထားလို့” “အပိုတွေ”   နှုတ်ခမ်းဆီမှ လည်တိုင်တလျှောက် အနမ်းမိုးရွာပြန်သည်။ တရွေ့ရွေ့ ဆင်းလာသော   အထိအတွေ့များက ရင်သားအစုံတွင်ရပ်တန့်သွားသည်။ တဖက္ကို စို့ရင်း လက်တဖက်ဖြင့် ယြယြေလး ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ အလူးအလဲ ခံစားနေရသည်။   “ဇွဲရေ”  ကော့တက် လာသည်။ဝမ်းပျဉ်သားတလျှောက် လျှာနှင့်လျှက်ရင်း ပေါင်တံများကို ဆွဲမလာသည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် စုပ်လိုက်သည်နှင့်  “အ့”    ဇြဲ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်မိသွားသည်။  လျှာကစားရင်း ဝလုံးရေးလိုက် ပြင်းပြင်းစုပ်လိုက် ကစားစရာတခုလို အမျိုးစုံ လုပ်နေသော ဇွဲကြောင့် ခြေ လက်များ   ကုပ်ကွေးသွားမိသည်။ “ဇွဲရေ တော်ပါတော့ မမအရမ်း လိုချင်ပြီ” “ဟုတ်မမ”  ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ရစ် ဝင်ရောက်လာသော အထိအတွေ့ ကို အားမလို  အားမရနှင့် ကော့လိုက်မိတော့ “အား မမ” နှစ်ဦးလုံး ကောင်းသွားခဲ့သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အရှိန်ရလာခဲ့ပြီ။  “မမ ကုန်းပေးမ လား”“အင်း” ခပ်သွက်သွက်ပုံစံပြောင်းရင်း နောက်မှထည့်လိုက်တော့ ပို ခံစားရသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း အသဲခိုက်အောင် ခံစားရသည်။ “ဇွဲရေ မြန်မြန်”  “အေမ့” ညီးတွားသံမျိုးစုံနှင့် ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းလိုက်သည်။

ခြေမခိုင်ပဲ ယိုင်ချင်နေသည်ကို အားတင်းထိန်းထားရင်း ဇွဲ၏ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ပူနွေးသော သုတ်ရည်များ ဝင်ရောက်လာသည်ကို ခံစားသိ လိုက်ပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားခြင်းခံလိုက်ရသည်။ တနေကုန် ပုံစံအမျိူမျိုးနှင့် ခရီးဆုံးကို အကြိမ်ကြိမ် တက်လှမ်းခဲ့ပြီး နွမ်းနယ်သော ခံစားချက် နှင့် လမ်းခွဲ ခဲ့ကြသည်။ ည ဇွဲရေ ဟုတ်မမ မမတို့ လမ်းခွဲဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ အိမ်မက်ဆိုရင်လည်း နိုးသင့်ပြီ။ တချိန်ချိန် ကြုံဖို့ မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ မမ ရယ်။အခြေနေတခုအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ မမတို့ အဆက်အသွယ်ရပ်လိုက်ကျစို့။အကောင့်ဖျက်လိုက်တော့မယ်နော်။ ကျနော်ပို့ပေးတဲ့ စာပိုဒ် လေး ဖတ်ပေးပါမမ။  ကျနော် အမြဲမျှော်လင့်နေပါရစေ။  “မွေ့ယာပေါ်မှာ အိပ်မှမဟုတ်ပါဘူး။ ကျောက်လမ်းပေါ်မှာ အိပ်သူလည်း နတ်သမီး အိမ်မက် မက် ခွင့်ရှိတယ်” ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

 

နတ္သမီး မမ (ျဖစ္ရပ္မွန္)

တေပါက္ေပါက္က်ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း အေတြးေပါင္းစုံ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ႏြယ္ “ႏြယ္ေရ သမီး ေရခ်ိဳးေနတာၾကာၿပီေနာ္။႐ုံး ခ်ိန္ နီးၿပီ”  “ဟုတ္ ေမေမ”  ေမေမ့ အသံၾကားမွ သတိဝင္လာၿပီးေရခ်ိဳး အလွျပင္ကာ ႐ုံးခ်ိန္အမွီ ထြက္လာခဲ့ပါသည္။  ႐ုံးေရာက္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ ပူေဆြးမႈမ်ား ကို ဖုံးကြယ္ရင္း ဟန္လုပ္ၿပဳံးေနရသည္။  တေန႔တာကုန္လြန္ခဲ့ေသာ္လည္း ေမာင့္အေပၚထားရွိမိေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားႏွင့္ အလြမ္းေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္စြမ္း  မ႐ြိခဲ့ပါ။  တပါးသူႏွင့္ ေပ်ာ္ျမဴးေနေသာ ေမာင့္ပုံရိပ္မ်ားသာ ႏြယ့္အျမင္အာ႐ုံအတြင္း စြဲထင္ေနခဲ့ပါသည္။  ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ မုန္းျခင္းလြန္ဆြဲပြဲတြင္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ မုန္းျခင္းေၾကာင့္ ခြဲခြါခဲ့ေသာ္လည္း ပူေလာင္စြာ ခံစားေနၿမဲျဖစ္သည္။  “မတစ္ေယာက္ပဲခ်စ္တာပါ ။လိင္ကိစၥနဲ႔ အခ်စ္နဲ႔ တျခားစီပါမရယ္။သာယာမႈကို ရွာ တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူး။မကို မခြဲပါရေစနဲ႔”ဆိုေသာေမာင့္ စကားသံမ္ား အၾကားအာ႐ုံတြင္းဝင္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေခါင္းကို ခါယမ္းမိသည္။   စိတ္နဲ႔  ကိုယ္နဲ႔ မကပ္ေသာ ေန႔စြဲမ်ားစြာကို အားတင္းေက်ာ္ျဖတ္ရဦးေတာ့မည္။

ေအမတခုသမီးတခု ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳသိပ္ျခင္းမွာ ေနသားက်ေနေသာ သူမအတြက္ ရင္ဖြင့္ေဖာ္က ရွားပါးလွသည္။   ေမာင္ႏွင့္ မိမိ၏အေၾကာင္းကို မသိေသာ  ပတ္ဝန္းက်င္တခု၌ စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာရန္အတြက္ အေကာင့္တုတခု ဖြင့္သုံးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ သုံးရာမြ အထီးက်န္ဆန္ေသာႏြယ္တစ္ ေယာက္ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းသုံးရင္းျဖင့္ အေကာင့္တုတြင္ ေနသားက်လာခဲ့သည္။  သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးစုံ လက္ခံျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ နယ္ပယ္ေပါင္းစုံမွ  လူတန္းစားမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရသည္။  အေကာင့္မွန္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း မျမင္ကြယ္ရာတြင္ ႐ိုင္းစိုင္းေသာသူမ်ား၊  လိင္ accပါဟု တရားဝင္ေၾကာ္ျငာထား ေသာ္လည္း စည္းကမ္းရွိသူမ်ား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဴမ်ိဳးေသာ accမ်ားၾကားတြင္ ႏြယ့္စိတ္ႏွင့္ကိုက္ညီစြာ စကားျပန္ေျပာျဖစ္သူဆို၍ လူနည္းစုသာရွိခဲ့သည္။   လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍ရေသာ လူမ်ားထဲတြင္မွ ဇြဲဆိုေသာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း စကားေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။

Queenဆိုေသာ အေကာင့္နာမည္တခုမွ ႀလဲ၍ မသိေသာ္လည္း ႏြယ့္အေၾကာင္းစပ္စုျခင္းကင္းေသာေၾကာင့္ ႏြယ္သေဘာက်မိျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။     ႏြ ယ့္အေၾကာင္း မစပ္စုေသာ္လည္း သူ႔အေၾကာင္းမ်ားအား ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္တတ္သျဖင့္ တၿမိဳ႕တည္းအတူ ေနေၾကာင္း ႏြယ္သိထားခဲ့ သည္။ စကားလက္စုံက်ရင္းျဖင့္ ႏြယ္သိလိုသည္မ်ားကို ေမးတိုင္း စိတ္ရွည္ရွည္ ရွင္းျပတတ္သည္။  သူမသိပါကလည္း   “မမ က်ေနာ္ရွာေပးမယ္ေနာ္”ဟု ဆိုကာ ရွာေဖြေပးတတ္ေသာ သူ႔ကို သေဘာက်စိတ္ကပိုလာခဲ့သည္။ သူ၏ဖုန္းနံပါတ္ကို ေပးထားေသာ္လည္း တႀကိမ္တခါမွ ႏြယ္ဆက္သြယ္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ။   ရင္းႏွီးမႈပိုလာရာမွ ႏြယ့္အေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားေနေၾကာင္း ႏြယ္ခံစားသိခဲ့သည္။  မထိတထိ စကားလုံးမ်ားျဖင့္စေနာက္ တတ္လာေသာ္လည္း ႏြယ္ စိတ္ဆိုး ျခင္းမရွိပါ။  ႏြမ္းပါးၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနရေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ ေငြေၾကးႏွင့္အခ်ိန္ကို  အသုံးမခ်ႏိုင္ေၾကာင္းမ်ား တခါတရံ ညီးညဴရင္း ပြင့္ထြက္လာတတ္သည္။  staff partyအတြက္ စားေသာက္ဆိုင္တခုသို႔ သြားေရာက္ရင္း ဟိုတယၱခုမြ  မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူတူရယ္ေမာ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာထြက္လာေသာ ေမာင့္ကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

ေအးခဲ တည္ၿငိမ္ေနၿပီဟု ထင္ထားေသာ ခံစားခ်က္မ်ား ဆူေဝေပါက္ကြဲလာသည္။   အေပါင္းအေဖာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ဟန္ေဆာင္ေနရေသာ္လည္း မြန္းၾကပ္လာ သည့္ ခံစားခ္ကၠိဳ ေဖာက္ထြက္ခ်င္လာသည္။ Contact listတြင္ ရွိေသာ္လည္း တခါမြ မဆက္ဘူးေသာ ဖုန္းနံပါတ္တခုကို ဆက္သြယ္မိသည္။   “ဟယ္ လို”ဟူေသာ ထူးသံအၾကား “ၿဇဲလား မမပါ”  “မမ queen လား”  “အင္း ဘယႅိဳသိ”  “ဇြဲလို႔ေခၚၿပီး မမပါလို႔ တရင္တႏွီးေျပာမယ့္သူက မမတစ္ေယာက္ပဲရွိ တယ္။က်ေနာ့္ဖုန္းနံပါတ္သိတဲ့သူကလည္း လူနည္းစုပဲရွိတာေလမမ”  “ခု ၿဇဲ အားလား ဟင္”  “ဟုတ္မမ”  “မမကို လာေတြ႕ခ်င္စိတ္ရွိရင္ နာရီဝတ္အတြင္း  ၾထကႅာခဲ့လို႔ ရမလား” “ဟုတ္ လာခဲ့မယ္ မမ”  လာရမည့္ဆိုင္နာမည္နဲ႔ လိပ္စာကိုေျပာၿပီး စားပြဲတြင္ျပန္ထိုင္ရင္း ေစာင့္ေနခဲ့သည္။   ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္ အ ၾကာ ဇြဲဖုန္းဝင္လာခဲ့ၿပီး  “မမ ဆိုင္အျပင္ေရာက္ေနၿပီ”  “ခဏေနာ္ စကားျဖတ္ဦးမယ္”  “မမကို တခါမြ မျမင္ဖူးတာ ဘယႅိဳသိမလဲ”  “အျပင္ေရာက္ရင္ ဖုန္း ဆက္လိုက္မယ္”  “ဟုတ္မမ ေစာင့္ေနမယ္”  ပြဲၿပီးေအာင္မေနေတာ့ပဲ ျပန္ႏွင့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။

အျပင္ေရာက္သည္ႏွင့္ ၿဇဲကို ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္း လိုင္းမအားခဲ့ ။ ၃မိနစ္ခန႔္ ဆက္တိုက္ေခၚေသာ္လည္း မရသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္ခဲ့လိုက္သည္။  လမ္းတြင္ ၿဇဲ ဆီမြ ဖုန္းျပန္ေခၚေသာ္လည္း မကိုင္မိေတာ့။ အိမ္ျပန္ေရာက္၍ အနားယူရင္း လိုင္းဖြင့္ၾကည့္မွ ဇြဲပို႔ထားေသာ စာမ္ား ဝင္လာခဲ့သည္။  မမ  စိတ္မဆိုးပါနဲ႔  သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းယူေျပာေနလို႔ပါ မမကို ျမင္လိုက္တယ္။  အက်ႌ ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ စကပ္အနီဝတ္ထားတာမွတ္လား  က်ေနာ္ လမ္းတဖက္က ေျပးလာ တာ မမွီေတာ့ဘူး။   ေမမရ  မမေမာင္းသြားတာ အရမ္းျမန္တယ္။  က်ေနာ္ဆိုင္ကယ္အစုတ္ေလးနဲ႔ ေနာက္ကလိုက္တာ မမြီဘူး။   ေကြ႕သြားတာပဲ ျမင္ရ တယ္။  မေတြ႕ေတာ့ဘူး။  အင္း ဟုတ္တယ္။ မမမွန္းဘယ္လိုသိ။  စိတ္မရွည္တဲ့ပုံနဲ႔ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္ေနတာျမင္လို႔ပါ။  အဲ့ဒီအခ်ိန္က စားေသာက္ဆိုင္ ကထြက္လာတာလည္း မမတစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာေလ။  အင္း ဟုတ္တယ္။  မမေျပာေတာ့ မမက မလြဘူးဆို  ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွပါတယ္။  မမေျပာတဲ့  သုံးဆယ္ေက်ာ္ဆိုတာ ဟုတ္ေရာဟုတ္လို႔လား။

ေသခ်ာမျမင္ပဲ ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္။ ျမင္လိုက္လို႔ေျပာႏိုင္တာေပါ့ ။ မမျပန္ထြက္ခဲ့ပါလားဟင္။က်ေနာ္ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ။ ႐ိုး႐ိုးလား။ဆန္းဆန္းလား။  မမခြင့္ ျပဳရင္ အကုန္။ စကားကြၽံမိသြားၿပီး ႐ြက္သလို ထိတ္လန႔္သလိုႏွင့္ လိုင္းေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့သည္။  ညသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ရန္ ခဲယဥ္းလွေပ သည္။  ႐ုံးပိတ္ရက္လည္းျဖစ္သျဖင့္ အခ်ိန္ေနာက္က်မွ အိပ္ယာထၿပီး အိပ္ယာထဲ ဆက္လွဲရင္း လိုင္းသုံးမိသည္။  ဇြဲပို႔ထားေသာ စာမ်ားစြာရွိေနေသာ္လည္း   အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အျပင္မွာေတြ႕ရန္ႏွင့္ စိတ္မဆိုးရန္သာ  ၿဇဲ မမ ဘယ္လာေခၚရမလဲ။  5မိနစ္အတြင္း အေၾကာင္းျပန္။   ခ်က္ခ်င္း  seenျဖစ္ၿပီး အေဆာင္လိပ္စာတစ္ခု ေျပာလာသည္။ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနေပး လာေခၚမယ္။  ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ ျမန္ခ်င္ျမန္မယ္။    ေစာင့္ေန ဟုတ္ကဲ့မမ  အိပ္ယာထ ေရခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရန္ ဆႏၵမရွိ၍ အေတာ္အသင့္ ဝတ္စုံသာဝတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။ အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ဟြန္းတီးမိသည္။  ေျပး ထြက္လာေသာဇြဲ တံခါးနားေျပးကပ္လာသည္။ “ကားေမာင္းတတ္လား ၿဇဲ”  “ဟုတ္ မမ”  “လာေမာင္း “  “မမ ဘယ္ၾသားမလဲ”  “မင္း ဘယ္သြားခ်င္လဲ”  “က်ေနာ္ ဘယ္မွ ေမရာကၹဴးဘူး မမ” “ၿမိဳ႕ျပင္ဖက္ပဲ ေမာင္းလိုက္။ဟိုတယ္တခုခုေတာ့ရွိမွာပါ” “သူငယ္ခ်င္းေတြ သြားတတ္တဲ့ တည္းခိုခန္းေတာ့ရွိတယ္  သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူး။မမသြားခ်င္တာရွိရင္လည္း သြားေလ က်ေနာ့္မွာ ငါးေသာင္းေလာက္ေတာ့ရွိတယ္။”  “ေက်ာင္းလခ လား”  “ဟုတ္ပါဘူး မမက လည္း သူငယ္ခ်င္းဆီက ယူလာတာပါ” “ၾသားပါ တည္းခိုခန္းပဲ ျပႆနာမရွိပါဘူး။”   “ဟုတ္မမ” တည္းခိုခန္းေရာက္ၿပီး အခန္းယူၿပီးေတာ့ ဇြဲကရွိန္ေနေသး သည္။

“မမ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္မက္မက္ေနတာလား” “မီးပိတ္လိုက္”  “ဟုတ္” မီးပိတ္ၿပီး အနားလာထိုင္ရင္း ၿဇဲက လာဖက္ေတာ့ “ခဏၿဇဲ မမ အဝတ္စားခြၽတ္ဦးမယ္”    ဝိုးတဝါး အလင္းေအာက္တြင္ မိမိႏွင့္အတူ အဝတ္အစားခြၽတ္ေနေသာ ဇြဲကိုလည္း ျမင္ရသည္။  အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္အိပ္ေပးလိုက္ၿပီး   “ဇြဲလာ ေလ။ဇြဲ ျဖစ္ခ်င္တာ အဆင္ေျပသလို စိတ္တိုင္းက်ေနပါ” “မမ ၿဇဲကို စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္”  “အင္း”  တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ေနေသာ ဇြဲ၏လက္မ်ား ေခၚ ေဆာင္ရာေနာက္သို႔ စီးေမ်ာမိသည္။  အေတြ႕အႀကဳံ မရွိမွန္းသိသာ အစီစဥ္မက်ေသာ အထိေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ ရမၼက္ထန္မလာေသာ္လည္း အဆုံးအစြန္းထိ သြားမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဇြဲ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းမိသည္။  ျပန္လွန္နမ္းမလာပဲ ေခါင္းကို ေရွာင္ဖယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲ  တမ်ိဳးျဖစ္သြားခဲ့သည္။   ၾကာၾကာေတြးခ်ိန္ေတာ့မရလိုက္ပဲ ေလ်ာဆင္းသြားၿပီး ဝမ္းဗိုက္သားတေလ်ာက္မွ ေႏြးေထြးေသာထြက္သက္ႏွင့္အတူ ပူေႏြးစိုစြတ္ ေသာ လွ်ာ၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္က်လာသည္။

“အင္း ဟင္း”   အသံပါးပါးထြက္၍ ညီးမိသည္။ ညီးသံက ၿဇဲကို အားေပးရာေရာက္လားမသိ ျပင္းျပင္းရွရွ အနမ္းမ်ား သက္ေရာက္လာသည္။   အနမ္းမ်ား ေနာက္ စီးေမ်ာလိုက္ပါရင္း ေလဟာနယ္ထဲ လြင့္ေမ်ာ သြားခဲ့သည္။  အျမင့္ႀကီးဆီမွ ထိုးက္လာသလို ရင္တလွပ္လွပ္ ခုန္ရင္း ၿပီးဆုံးျခင္းတိုင္ခဲ့သည္။    “မမ  ကြၽန္ေတာ့ကို ခြင့္ျပဳပါေနာ္”  “အင္း”  ထိုးခြဲဝင္ေရာက္လာေသာ ၾကပ္တည္းေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္အတူ ေဆာင့္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္း အားဆုပ္ထားမိသည္။  “အ့”  သားအိမၠိဳ လာေဆာင့္ေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အသံထြက္သြားမိသည္။  ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ႏွင့္အတူ ရင္ခုန္သံလည္း လိုက္ပါစီးေမ်ာေနသည္။  “မမ အေပၚကေနေပးပါ့လား”  “အင္း”  ပက္လက္လွန္ထားေသာ သူ႔အေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဆုံး တိုင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။  “အားေမမရ”  အသံႏွင့္အတူ လက္မ်ားက ရင္သားကို ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္လာသည္။   မ်က္လုံးကိုမွိတ္ အံႀကိတ္ရင္း ပညာစုံထုတ္ သုံးေနမိသည္။ ႏွစ္ဦးလုံး၏ အသက္ရႉသံမ်ား ျမန္ဆန္လာၿပီးေနာက္ အရွိန္ႏွင့္ ပန္းထြက္လာေသာ သုတ္ရည္မ်ား၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကိမ္  အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပန္သည္။ ၿဇဲ ကိုယ္လုံးေပၚ ေမွာက္ခ်ၿပီး အေမာေျဖေနမိသည္။

ခဏၾကာေတာ့ “မမ ဖယ္ပါဦး”  “အင္း”  “သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခ်င္လို႔”  ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ မီးဖြင့္၍ တဘက္ယူပတ္ၿပီး အဝတ္အစားမ်ားယူကာ  ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္မိသည္။  ဇြဲျပန္ထြက္လာသည္ႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝင္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ အဝတ္အစားမ်ားဝတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။   “မမ မနားေတာ့ ဘူးလား”  “အင္း ျပန္မယ္ေလ”  ၿဇဲ အဝတ္အစား ဝတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အတူထြက္ခဲ့ၿပီး အေဆာင္သို႔ျပန္ပို႔ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။  မြားလား မြႏႅား မေတြးခ်င္ခဲ့ေပ မယ့္ ဇြဲႏွင့္အတူ ေနမိသည္ကို ေနာင္တရခ်င္မိသည္။  ၿဇဲ မိမိအေပၚ ဆက္ဆံျခင္း၌ ေလးစားမႈမပါပဲ ဆႏၵတစ္ခုေနာက္သို႔သာ အဆုံးလိုက္သြားခဲ့ျခင္းဟု ခံစား ေနမိသည္။  ဇြဲႏွင့္ ဆက္ဆံမိျခင္းမွာ မိမိ၏ ေသြးသားဆႏၵေၾကာင့္လား။ အျခားေသာ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္လား ဆိုသည္မွာ အေျဖရွာမရ။  မိမိကိုယၠိဳ မွန္ ထဲၾကည့္ရင္း မသတီျခင္းကို ခံစားရသည္။ ၿဇဲ သူေရာ မိမိကို မသတီ ႐ြံရွာျခင္းေၾကာင့္ အနမ္းမ်ားကို ေရွာင္လြဲသြားသည္လား။  ေမာင္ေျပာခဲ့ေသာ သာယာ မႈကိုရွာတိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူးဆိုသည့္ စကားကိုသာ အထပ္ထပ္ၾကားေယာင္မိသည္။ မ်က္ရည္ပူမ်ားက်ဆင္းလာရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။  ည အခ်ိန္ အေတာ္လင့္မွ ႏိုးလာခဲ့သည္။ မမ က်ေနာ့္ကို အထင္လြဲသြားလား။  က်ေနာ္ မမနဲ႔ ေနခြင့္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။  က်ေနာ့္အတြက္ နတ္သမီး အိမ္မက္ မက္ေနသလိုပါပဲ။ မေတြ႕ဖူးမႀကဳံဖူးတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြကို မမဆီက ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မမရယ္  မမ စကားနည္းသြားတာလည္း က်ေနာ္သိတယ္။

မမနမ္းလို႔ က်ေနာ္ေခါင္းရမ္းလိုက္မိတာ အားနာလို႔ပါ။ က်ေနာ္ ကြမ္းစားထားမိလို႔ပါ။ မမ ထင့္သြားတာ မျမင္ရေပမယ့္ က်ေနာ္ခံစားမိပါတယ္။ မမ က်ေနာ့္ ကို စာျပန္ပါေနာ္ မမ။ ပလူပ်ံေအာင္ေရာက္ေနေသာစာမ်ား အင္း  မမ စကားေတာ့ေျပာပါကြာ။အင္းပဲ မလုပ္ပါနဲ႔။  မမစိတ္ဆိုးေနရင္လည္း ေျပာပါ။   က် ေနာ္မွားတာရွိရင္လည္း ေျပာပါ။  ဟင့္အင္ မမြားပါဘူး။  လိုင္းေပၚက ေပါေပါပဲပဲရတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ဆက္ဆံတာ ဘာေတြ ထပ္ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိလို႔ လဲ။ မဟုတ္ပါဘူး မမရယ္။ မမအေပၚ အဲဒီလို ေသဘာထားမ႐ြိပါဘူး။ မမ ဘာလဲ ဘယ္သူလဲ က်ေနာ္ သိလည္းမသိဘူး။သိေအာင္လည္း မစုံစမ္းဘူး။  ဒါ ေပမယ့္ မမနဲ႔ စကားေျပာရင္း မမအေတြးအေခၚေတြကို နားေထာင္ရင္း က်ေနာ္ျပသနာေတြ ကို အႀကံေပးတတ္တာေတြၾကည့္ရင္း မမ အဆင့္အတန္းကို  မွန္းလို႔ရပါတယ္။ မမအေပၚ မ႐ိုေမသ ေသဘာထား မထားပါဘူး။  အိုဒီလို ေအနအထားတခု ျဖစ္မွေတာ့ ေလးစားမႈဆိုတာ ႐ြိပါ့မလား။  က်ေနာ္ မြားမြား မ မြားမြား ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမရယ္။ က်ေနာ့္ စိတ္ရင္းအမွန္ကို မမလည္း သိသင့္သေလာက္သိပါတယ္။  မမအေပၚကြယ္ဝွက္ထားတာေတြ မ႐ြိပါဘူး။

မမခြင့္ျပဳခဲ့လို႔ က်ေနာ္ အရမ္ေပ်ာ္ပါတယ္။  မမအေပၚ မ႐ိုးမသားစိတ္ရွိတယ္ဆိုတာလည္း ဝန္ခံပါတယ္။ မမကို ေလးစားတဲ့စိတ္လည္း ရွိတယ္။  ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာတဲ့စိတ္လည္းရွိပါတယ္။  အေတြ႕အႀကဳံမရွိေပမယ့္ မမကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ျပဳစုေပးခဲ့တာ မမ သိသင့္ပါတယ္။ မမ မလိုရင္ ၾတယၠေပၼန ပါဘူး မမရယ္။ မမလိုရင္ သုံးပါ မမအတြက္အဆင္သင့္ပါ။ ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္။ ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ။  ေနာက္ေန႔ေတြမွာ အဆက္အသြယ္မျပတ္ စကားေတြ ေျပာ ေနမိေသာ္လည္း မိမိဘက္မွ ေႏြးေထြးမႈ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့မိသည္။ ဒီလိုႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ရန္ အမိန႔္စာေရာက္လာခဲ့သည္။  မနကၠ္ အိမ္မက္ ထပ္ မက္မလား စာျပန္ထားေပး  ၿဇဲဆီ စာပို႔ၿပီး အိပ္လိုက္သည္။  ျပန္လာမည့္စာကို ဖတၥရာမလိုပဲ သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။  မနက္ခင္း အလွဆုံးျပင္ဆင္၍ ၿဇဲကို သြား ေခၚခဲ့ၿပီး ယခင္ ေနရာသို႔ပင္ ထြက္ခဲ့သည္။  အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ၿဇဲက  “မီးပိတ္လိုက္မယ္ မမ”  “ၿဇဲက မမကို မျမင္ခ်င္ပိတ္ေလ”  “အာ မမရွက္ေန မွာစိုးလို႔ေလ” “မပိတ္နဲ႔ လာ မမ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ေပး” အေျပးအလႊား ကတုန္ကယင္ႏွင့္ အဝတ္မ်ားကို ခြၽတ္ေပးရင္း  “လြလိုကၱာ မမရယ္ တကယ္ က်ေနာ့္ ရဲ႕ နတ္သမီးပါဗ္ာ။မမလို လူမ်ိဳးနဲ႔ ဆုံႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး” “ကံပါလို႔ေတြ႕တာေပါ့ မဟုတၻဴးလား”  “မဟုတၻဴးမမ ေရစက္ပါတာ” “ခစ္ခစ္ သူေလ စကား တက္” ေျဖးေျဖးခ်င္းလွဲခ်လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပင္းျပင္းရွရွ လာနမ္းသည္။

“အား မုတ္ဆိတ္ေတြက ယားတယ္။” “မမ ပစၳားလို႔” “အပိုေတြ”   ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ လည္တိုင္တေလွ်ာက္ အနမ္းမိုး႐ြာျပန္သည္။ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ဆင္းလာေသာ   အထိအေတြ႕မ်ားက ရင္သားအစုံတြင္ရပ္တန႔္သြားသည္။ တဖကၠိဳ စို႔ရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ ၾယေၾယလး ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္။   “ဇြဲေရ”  ေကာ့တက္ လာသည္။ဝမ္းပ်ဥ္သားတေလွ်ာက္ လွ်ာႏွင့္လွ်က္ရင္း ေပါင္တံမ်ားကို ဆြဲမလာသည္။ ခပ္ျပင္းျပင္းတခ်က္ စုပ္လိုက္သည္ႏွင့္  “အ့”    ၿဇဲ ေခါင္းကို ဖမ္းကိုင္မိသြားသည္။  လွ်ာကစားရင္း ဝလုံးေရးလိုက္ ျပင္းျပင္းစုပ္လိုက္ ကစားစရာတခုလို အမ်ိဳးစုံ လုပ္ေနေသာ ဇြဲေၾကာင့္ ေျခ လက္မ်ား   ကုပ္ေကြးသြားမိသည္။ “ဇြဲေရ ေတာ္ပါေတာ့ မမအရမ္း လိုခ်င္ၿပီ” “ဟုတ္မမ”  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တရစ္ရစ္ ဝင္ေရာက္လာေသာ အထိအေတြ႕ ကို အားမလို  အားမရႏွင့္ ေကာ့လိုက္မိေတာ့ “အား မမ” ႏွစ္ဦးလုံး ေကာင္းသြားခဲ့သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း အရွိန္ရလာခဲ့ၿပီ။  “မမ ကုန္းေပးမ လား”“အင္း” ခပ္သြက္သြက္ပုံစံေျပာင္းရင္း ေနာက္မွထည့္လိုက္ေတာ့ ပို ခံစားရသည္။ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း အသဲခိုက္ေအာင္ ခံစားရသည္။ “ဇြဲေရ ျမန္ျမန္”  “ေအမ့” ညီးတြားသံမ်ိဳးစုံႏွင့္ ၿပီးဆုံးျခင္းကို တက္လွမ္းလိုက္သည္။

ေျခမခိုင္ပဲ ယိုင္ခ်င္ေနသည္ကို အားတင္းထိန္းထားရင္း ဇြဲ၏ခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ပူေႏြးေသာ သုတ္ရည္မ်ား ဝင္ေရာက္လာသည္ကို ခံစားသိ လိုက္ၿပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားျခင္းခံလိုက္ရသည္။ တေနကုန္ ပုံစံအမ်ိဴမ်ိဳးႏွင့္ ခရီးဆုံးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ တက္လွမ္းခဲ့ၿပီး ႏြမ္းနယ္ေသာ ခံစားခ်က္ ႏွင့္ လမ္းခြဲ ခဲ့ၾကသည္။ ည ဇြဲေရ ဟုတ္မမ မမတို႔ လမ္းခြဲဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ အိမ္မက္ဆိုရင္လည္း ႏိုးသင့္ၿပီ။ တခ်ိန္ခ်ိန္ ႀကဳံဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ မမ ရယ္။အေျခေနတခုအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မမတို႔ အဆက္အသြယ္ရပ္လိုက္က်စို႔။အေကာင့္ဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။ က်ေနာ္ပို႔ေပးတဲ့ စာပိုဒ္ ေလး ဖတ္ေပးပါမမ။  က်ေနာ္ အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနပါရေစ။  “ေမြ႕ယာေပၚမွာ အိပ္မွမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာက္လမ္းေပၚမွာ အိပ္သူလည္း နတ္သမီး အိမ္မက္ မက္ ခြင့္ရွိတယ္” ၿပီးပါၿပီ