Month: May 2019

အစ်မ ဒီမှာ အချဉ်ထုပ်နှစ်ထုပ်ဖိုး” အသံလွင်လွင်လေးကြောင့် ယာလက်စ ကွမ်းယာကိုချ၍ ထွေးကြည် မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက် ၊ ပါးနှစ်ဖက်ပေါ်တွင် ပါးကွက်လေးကိုရေးရေးလေး တင်ထားသည်။ သူမလှမ်းပေးနေသော ငါးရာတန်တစ်ရွက်ကို လှမ်းယူရင်း နောက်ဖက်တွင်လည်း သူမနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပါရှိနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သည်တစ်ယောက်ကတော့ အသားညိုစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ကျစ်ဆံမြီးလေး နှစ်ချောင်းချထားသည်။ ကလေးမလေးနှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အစ ဘာမှပြောစရာမလို။ ရွက်ကြမ်းရေကျို ဆို တာထက်သာပြီး လှတယ်လို့ ပြောနိုင်ကြသူများ ဖြစ်သည်။ “ဟဲ့.အိ ကိုတုတ်ကြီးက သူ့အတွက် ကွမ်းယာတစ်ရာဘိုး မှာလိုက်သေးတယ်လေ” “အေးဟုတ်သားဘဲ ငါမေ့တော့မလို့ အစ်မ.ကိုတုတ်ကြီးအတွက် ကွမ်းယာ တစ်ရာဘိုး ယာပေးပါအုံး”“ အော်.အေးအေး” ထွေးကြည် လက်ထဲမှ ငါးရာတန်ကို ကွမ်းယာခုံအံဆွဲထဲ ပစ်ထည့်ပြီး ကွမ်းရွက်ကိုဆွဲကာ […]

ရန်ကုန်မြို့ရဲ့နွေရာသီ တနင်္ဂနွေတစ်နေ့ကတော့ သူဟာနဲ့သူ ပုံမှန်လည်ပတ်လို့နေပါတယ်။ ရွှေဘုံသာလမ်းက JDonut ဆိုင်တွင်းက Air con ခန်းလေးထဲမှာကတော့ ကိုယ်စီကိုယ်စီအပူဒဏ်ကို ရှောင်လွှဲနေကြရင်း အအေးလေးသောက်လိုက် မုန့်လေးစားလိုက်နဲ့ အများစုကတော့ အေးချမ်းနေကြပါတယ်။ ဆိုင်ထဲမှာဘယ်လောက်ပဲ အေးအေး လမ်းနဲ့ကပ်လျက် မှန်ဘေးက ကိုမောင့်ရင်ထဲမှာတော့ ပူလောင်လို့နေပါတယ်။ ပူလောင်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းကတော့ ဒီကနေ့ကိုမောင်တစ်ယောက် အသည်းနင့်အောင်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ကြည်ပြာတစ်ယောက် ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်သားတစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်မှာဖြစ်လို့ပါ။ အတိတ်ကိုပြန်လည်တူးဆွရရင်ဖြင့် ကိုမောင်တစ်ယောက်ကြည်ပြာ့အဖေဦးမိုးမြ င့်ရဲ့ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီမှာ ဆိုဒ်မန်နေဂျာ အဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတုန်း ကိုမောင်တို့ဆိုဒ်ထဲကိုကြည်ပြာတစ်ယောက်စာရင်းကိုင်နဲ့ကျောင်းပြီးလို့သူ့အဖေက လုပ်ငန်း အတွေ့အကြုံရအောင်လုပ်ခိုင်းရင်းစတင်တွေ့ကြုံခဲ့ရတာပါ။ လကုန်ရက်တစ်ရက်မှာစာရင်းတွေကတော်တော်ကွာနေတာမို့ကြည် ပြာနဲ့ကိုမောင်စာရင်းတွေ ဝိုင်းလုပ်ကြရင်းညနက်သွားပါတယ်။ ဒီတော့ကိုမောင်ကကြည်ပြာကို လိုက်ပို့ရင်းစတင်ရင်းနှီးခင်မင်သွ ားကြပါတယ်။ တစ်လလောက်လည်းကြာတော့ ချစ်သူဘဝ ရောက်ကြရပါတယ်။ ပိတ်ရက်မှာပန်းခြံသွားလိုက်၊ရုပ်ရှင်ကြည့်လိုက်နဲ့ချစ်သူတို့ဘဝအရသာကို ပျော်ပျော်ကြီးခံစားနေကြပါ တယ်။ ကိုမောင်ကတော့ နောက်မှဦးမိုးမြင့်ကို ဖွင့်ပြောကာလက်ထပ်ကြမယ်လို့စီစဉ်ထားပါတယ်။ဒါပေမယ့်သူတို့အပျော်လေး တွေလေးလလောက်ပဲခံပါတယ်။ တစ်နေ့ဦးမိုးမြင့်က သူတို့နဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်သားနဲ့ ကြည်ပြာ့ကို […]

အိမ်ထောင်မပြုရသေးသော အမျိုးသား အမျိုးသမီးများ အသက်အရွယ် နှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်ထဲသို့ ဝင်လာကြပြီဆိုလျှင် လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဆိုသော ဘွဲ့ကိုရလာကြသည်။ မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်း၊ သူငယ်ချင်းအသိုင်းအဝိုင်း၊ အိမ်နီးချင်းအသိုင်းအဝိုင်းများကြားတွင် ဘာပဲပြောပြော၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် အပျိုကြီး လူပျိုကြီးဖြစ်ရတာကို အပြစ်ကြီးတစ်ခုသဖွယ် စောင်းပါးရိပ်ခြေအပြောခံရသည်သာမက နောက်ပြောင်သရော်ခြင်းကိုပါ ခံကြရတော့သည်။ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးတွေဆိုတာကလည်း ဘယ်သူမှ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းလို့ ဒီဘဝကို ခံယူထားကြတာမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အိမ်ထောင်ကျခြင်းအဖြစ်ကို မရောက်ကြဘဲ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ရောက်ရှိလာကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထိုသို့သော အပျိုကြီး လူပျိုကြီးများသည်လည်း အပျိုကြီးလူပျိုကြီးဟူသော ဂုဏ်သတ္တိအပြည့်ဖြင့် ဒီအသက်အရွယ်ရောက်သည်အထိ အပျိုစစ်စစ်၊ လူပျိုစစ်စစ်တွေရော ဟုတ်ကြပါရဲ့လား အားလုံးတော့ မဟုတ်နိုင်ကြပါ။ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းကတော့ အဖြစ်ဟောင်း၊ အချစ်ကြောင်းလေးတွေဖြင့် လူမသိသူမသိ နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းလေးတွေ ရှိခဲ့ကြပါသည်။ ဒီလို အဖြစ်ဟောင်း၊ […]

သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ ကမျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီလေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောကျ်ားများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနရှင်မလေးလို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။ ညိုညိုအောင်က ယောကျ်ားတွေကို အထင်မကြီးသည်မှာအကြောင်းရှိသည်။ သူမငယ်စဉ် အပျိုဖြစ်ခါစ ၁၃ နှစ်လောက်တွင် ကျောင်းမှအစည်းအဝေးရှိသောကြောင့်အိမ်သို့ပြန်လာရာ “အား အား ကိုကိုရေ တော်ပါတော့ ဒီမှာနာလှပြီ အဟင့်ဟင့်” ဟူသော တောင်းပန်သံများ သူမ အစ်မ၏ အခန်းမှ ရုတ်တရက်ထွက်လာသောအသံကို ကြားမိလိုက်ရာ ညိုညိုအောင်သည် တံခါးလေးကိုအသာဟကာ အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်ရာ […]

ကျမနာမည်က မေနှင်းမို့ပါ။ ကျမကအိမ်ထောင်သည်မိန်းမတယောက်ပါ။ ယောက်ျားကနယ်မှာ အလုပ်လုပ်နေတော့ အတူသိပ်မနေဖြစ်ဘူးလေ။ အိမ်မှာနေ ရင်းပျင်းလာတော့အင်တာနက်သုံးရင်း အပျင်းဖြေတာပေါ့။တနေ့လိုင်းသုံးရင်းမက်ဆင်ဂျာမှာလာပြောတဲ့သူတယောက်နဲ့ပြောဖြစ်တယ်လေ။ သူကတခြား သူမဟုတ်ပါဘူး။ကျမတို့မြို့ကကိုမိုက်ကယ်ပေါ့။ လိုင်းသုံးဖြစ်တိုင်းပြောဖြစ်တော့ ကျမစိတ်ထဲမှာတမျိုးပဲလေ။ သူကလည်းသာကြောင်းမာကြောင်းပြော ရင်း တဖြေးဖြေးသာယာလာမိတယ်။ ကျမကအိအ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့်ဘော်ဒီကိုထိန်းပါတယ်။၃၄ ၂၇ ၃၉ ကနေ မကျအောင်လေ။ ဒီလိုနဲ့ ကိုမိုက်ကယ်နဲ့ ကျမ လိုင်းပေါ်ကနေ ပြောရတာကိုသာယာမိလာပါတယ်။ သူကလည်းကျမပုံလေးတွေကို သိမ်းထားတယ်လေ ကျမမသိအောင်ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့တနေ့မှာကိုမိုက်ကယ်က အပြင်မှာတွေ့ဖို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျမလဲနဲနဲမူလို က်ပီးလက်ခံလိုက်ပါတဟ်။ အိမ်ကိုသူငယ်ချင်းတယောက်ဆီသွားမယ်အ‌ေဲာင်းပြပီးထွက်လာခဲ့တယ်။ အစကတော့လူချင်းတွေ့ပီး မုန့်စား စကားပြောပီး ပြန်ဖို့ပေါ့။. ကိမိုက်ကယ်ကအချိုရည်ထဲဘာထည့်လိုက်ဠဲမသိဘူး။ ကျမမျက်လုံးတွေစင်းလာပီး ပိပိလေးကတအားယွလာတယ်လေ။ကိုမိုက်ကယ်ကကျ မကိုတွဲပီးဟိုတယ်ခန်းထဲခေါ်လာတာပါပဲ။ သူကကျွန်မကို အိပ်ယာပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်သည်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်မှာ အနက်ရောင်အတွင်းခံ ဝမ်းဆက် လေးကလွဲ ပြီး ဘာမှမကျန်တော့ ။ သူ့ကိုယ်ပေါ် […]

မမချို အခန်းထဲက သနခါးသွေးတဲ့အသံ ကြားရသဖြင့် ကျနော် အိပ်ယာထဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာက တိတ်တိတ်ထ၍ ကပ်ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်သည်။ အာ့။ လှလိုက်တဲ့ မမချို။ အသားအရေက ဝင်းလဲ့လို့ဝါဝါ ရည်ရွှင်ဆိုတာမျိုး ။ သနပ်ခါးကို လည်ပင်းက စလူးသည်။ ထို့နောက် အောက်ကို ဖြည်းဖြည်း လျှောချသည်။ နို့ကြီးတွေကို ပွတ်သည်။လူးသည်။ မမရဲ့ လက်နုနုလေး အောက်မှာ လိမ့်လှုပ်နေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ဆွဲစို့ချင် စရာ။ နို့တွေကို လူးတော့ ထမီက အောက်လျှောကျသွား၏။ခါးအထိ ပုံကျနေတာမို့နောက်က ဖင်ကြားတွေအထိ မြင် ရပြန်သည်။ တခြားမိန်းမ တွေထက် မမချိုက တင်နည်းနည်းပိုကြီး သည်။ တကယ် လုပ်ဘို့ကောင်းမည်။ ကျနော့် ပေါင်ကြားက ထလာသည်။ အဖျားက အရည်စိမ့်လာ၍ စိမ်းရွှေရွှေတောင် နံလာသလို။ […]

ဆရာရယ် ကျမ ဘယ်လောက် ဒက်စပရိတ် ဖြစ်နေသလဲ ဆိုရင်..ဆရာသာ ကျမကို ဒီဥစ္စာ ကူညီမယ် ဆိုလို့ ရှိရင် ဆရာ့ကို ကျမ ကိုယ်ကို ကျမ ထိုး အပ်..ဆရာ လိုရာသုံးစေ ဆိုပြီး ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ အထိတောင် ပြင်ဆင်ထားတယ် ဆိုတာ အရှက်ကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ပြောပြပါရစေရှင်” သူ့လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပြောနေတာပါ ။ “ အေးဗျာ ခင်ဗျား ဒီလောက်တောင် ခက်ခဲနေတာကို တွေ့ရတော့လည်း ကျနော် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြင်းလို့ရမလဲလေ အင်း ဒီလိုလုပ်.” “ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲဟင်..ဆရာ…ဆရာ ဖြစ်စေချင်တာကို ပြောလေ” ငွေချေးတော့မယ့် ပုံ ပေါက်လာလို့ ဒေါ်ဆွေဆွေ လှိုင် အငို ရပ်သွားပြီး မျက်နှာလေး လန်းလာသည် […]

ကျုပ် ၈တန်း ရောက်တော့ အမေက ပညာရေးကောင်းစေချင်လို့ဆိုပြီး သူ့ညီမ ကျောင်းဆရာမနဲ့ သွားနေခိုင်းတယ်။ အဒေါ်က အသက်၃၀ ကျော်၊ ကလေးတစ်ယောက်အမေ၊ သူ့ယောကျ်ားက ပြန်လာလည်းခဏပဲ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်ဆို ပြန်သွားပြီ။ အဲ့တော့ အိမ်မှာ ဒေါ်လေးရယ်၊ ကျုပ်ရယ်၊ ဒေါ်လေးရဲ့ ၃နှစ်အရွယ် သားလေးရယ်ပဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်ဘ၀ မအူမလည် လူပျိုပေါက်အရွယ်မှာ ဒေါ်လေးတို့အိမ်ရောက်ခဲ့တာပေါ့။ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဒေါ်လေးလက်ပေါ်ကြီးခဲ့တာမို့ အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။ ဒေါ်လေးကိုလည်း ကိုယ့်အမေအရင်းလို လေးလေးစားစားပေါ့၊ တခြားဘာစိတ်မှ မရှိခဲ့ပါဘူး၊ ဒေါ်လေးအပေါ် ဘာစိတ်မှမရှိဘူးဆို တခြားဘယ်သူ့အပေါ်မှလည်း ဘာစိတ်မှ မရှိသေးပါဘူး။ ကလေးလိုလို ခွေးလိုလို ဖြစ်နေတဲ့အချိန် ဆက်ကိစ္စထက် အတန်းထဲက ကောင်မချောချောလေးတွေကို ဘာလိုလို ညာလိုလို လုပ် နေရတာကို ဖီးလ်ပေါ့။ ဂွင်းထုတာတောင် လီးရည်ထွက်အောင်မထုတတ်ဘူး။ အဲ့လို […]

ကြည်သာခင် ဒီကိုရောက်လာရသည်က ဒက်ဒီနှင့် မာမီတို့က “ သမီးရယ် ကြီးမေက သမီးကို အကူအညီတောင်းတာပါ ကြီးမေကြီးကို အားနာစရာကြီး မာမီတို့က ဘယ်ထားခဲ့ချင်ပါ့မလဲဟူသော စကားရပ်ဖြင့် ကြည်သာခင်မှာ ကြီးမေ ကြီး၏ အိမ်တွင် နေရစ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ကြီးမေဆိုတဲ့ ဒေါ်လှနုက ဒက်ဒီရဲ့ အမကြီး။ သူတို့က မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲရှိ သည်။ ဒက်ဒီငယ်ငယ်ကတည်းက ကြီးမေကြီးရဲ့ သြဇာကလွွမ်းမိုးပြီးသား မာမီဆိုတာက ဘာမို့လို့လဲ ဒက်ဒီကို ဘယ်ပြောရဲပါ့ မလဲ။ ကြည်သာခင် ကြီးမေကြီး၏ မိသားစုဝင်တွေကို သိပ်ပြီးကြိုက်လှသည်မဟုတ်ပါ။ ကြီးမေကြီးမှာ သားသမီးနှစ် ယောက်ရှိသည်။ အကြီးကမိန်းကလေး တင်နုသွယ် တဲ့ အငယ်ကယောက်ျားလေး တင်ဦးအောင်တဲ့…မမတင်နုသွယ်က အသက် (၂၀) ကျော်ပြီ။ အကိုလေး တင်ဦးအောင်က (၁၈) နှစ်ပဲရှိသေးသည်။ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံးက ကြည်သာခင် […]

လှိုင်သာယာ တနေရာ ။ ရန်ကုန်မြို့ ။ ည၁၀နာရီခွဲ ။ ဦးဘိုဘိုအောင်သည် ဖေါ့ဘူးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော် ပါတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ကို ဆွဲလို့ သူနေတဲ့ ဝေဘာကီလမ်းသွယ်လေးထဲကို ဒယိမ်းဒယိုင် ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့ အချိန် လမ်းထိပ်ကင်းတဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ ဘယ်ကျော်ဆိုတဲ့ အသက် ၁၅နှစ်ခန့် ကောင်လေးက “ ဦးဘိုကြီး.နောက်ကျလိုက်တာ..မသိန်းညွန့်ဆိုင်ကို ဝင်ခဲ့ပြီနဲ့ တူတယ်လို့ လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် ။ မသိန်းညွန့်ဆိုင် ဆိုတာက သူတို့နေတဲ့ အပိုင်းက အရက်နဲ့ အစားအသောက် ရောင်းတဲ့ ဆိုင် ။ ဦးဘိုဘိုအောင်က “ ဟားဟား….တော်တော်လည်း ခန့်မှန်းတာ တော်တဲ့ ချာတိတ်…ဟီး.မှန်တာပေါ့ကွာလို့ ပြန်အော်ပြောရင်း သူ့အိမ်ရှိတဲ့ လမ်းရဲ့ အဆုံးအစွန်ဖက်ကို ဆက်လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ အမှန်က ဒီနေ့ည ဦးဘိုဘိုအောင် […]