Month: May 2019

ကြာခဲ့ပါပြီ။ ၈၂- ၈၃ လောက်ကထင်တယ်။ တီဗွီဆိုတာပေါ်ကာစ၊ ကျနော်တို့လမ်းထဲမှာ တီဗီရှိတဲ့အိမ်က တအိမ်ထဲရယ်။ အဲဒီတော့သူတို့က ညဘက်ဆိုရင် လူတယောက် ပြား ၅၀ ယူပြီးပြစားတယ်ဗျ။ မြန်မာ့အသံကပြတာတွေကိုဘဲ ငါးမူးပေးပြီးကြည့်ရတာပေါ့။ ဒါတောင်လူတွေကကြိတ်ကြိတ်တိုး။ အဲဒီအိမ်အကြောင်းအရင်ပြောရမယ်။ အိမ်ရှင်က ကိုအောင်မြင့်တဲ့။ သူ့မိန်းမက မတင့်တင့်။ ကိုအောင်မြင့်က အသက် ၃၉-၄၀ လောက်ရှိပြီး အမယု့ကလည်း သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါဘဲ။ ကျနော်တို့က ၂၀ ပတ်ချာလည် တွေပေါ့။ ကျောင်းပြီးကာစ အစိုးရအလုပ်ကလေးဝင်ကာစပေါ့။ ကိုအောင်မြင့်တို့ အမယု့တို့က ကျနော်တို့နဲ့ အသက်ကွာပေမဲ့ လူငယ်တွေနဲ့ လူငယ်ပေါင်း ပေါင်းတော့ ကျနော်တို့က အကို အမဘဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ သူတို့အိမ်ကြီးက နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီး၊ အပေါ်ထပ်မှာ သူတို့မိသားစုနေကြတယ်။ အောက်ထပ် ခြေရင်းဘက် ခြမ်းမှာ ညဆိုတီဗီပြတယ်။ နေ့ဆိုရင်တော့ဧည့်ခန်းလုပ်ထားတာပေါ့။ […]

ကျွန်နော့် မန်နေဂျာ (ဂျာကြီး) ကိုတော်တော် တင်းနေပီဗျာ ။ ကျွန်နော့် ပရောဂျက် တစ်ခုကို တင်ပြတယ်။ သူသဘောကျတယ် ဒါကို သဘောမကျသလိုကလဲ ပြောသေးတယ် ဘာလိုတယ် ညာလိုတယ် နဲ့။ ထားပါ ဒီလိုပြောတာကတော့ လူကြီးတော်တော် များများရဲ့ စိတ်ဓါတ်ဆိုတာ ကျွန်နော် သဘောပေါက်တယ်တယ်။ ဒါပေမယ့်ဗျာ အမ်ဒီ တင်ပြတဲ့အခါ ဒီပရောဂျက်ကို သူပဲ ဆွဲထားသလိုလို သူကိုယ်တိုင်ပဲ အပင်ပန်းခံထားရသလို တင်ပြတယ်။ အမ်ဒီက ကျွန်တော့ ပရောဂျက်ကို လက်ခံလိုက်တယ်။ ပရောဂျက် တစ်ခု အောင်မြင်သွားတော့ ကျွန်နော်တို့ ရုံးအဖွဲ့တွေ ပျော်ကြတာပေါ့။ဂျာကြီးကတော့ ရုံးအဖွဲ့သားတွေ ရှေ့မှာ ကျွန်နော့် ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တောင်မပြောဘူး။ ကျွန်တော့မှာ မအိပ်မနေ အပင်ပန်း ခံပီး ကြိုးစားခဲ့လိုက်ရတာ ။ […]

မိုးအောင်သူမှာ မကြာသေးမှီကမှ သချာင်္ အဓိကနူင့် ကျောင်းပြီးခဲ့တာဖြစ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း ဘာလုပ်စားရမည်မှန်းမသိ၊ နဂိုထဲက သူ့ အကို ကိုမောင်ဟန်တို့လို စာလည်းမတော်၊ ရသည့်အမှတ်နဲ့ ရရာမေဂျာ ယူလိုက်ရတော့ ဘာမှန်းမသိသည့် သချာင်္ အဓိကနူင့် ကျောင်းပြီးခဲ့သည်၊ ကျောင်းတက်တုန်းကလည်း ဟေးလားဝါးလားနူင့် အချိန်ကုန်ခဲ့ရသည်၊ အခု ကျောင်းလည်းပြီးရော အဖေက အစိုးရဝန်ထမ်း ရုံးစာရေးလောက် အဆင့်ကနေ အငြိမ်းစားယူ၊ အမေက နဂိုလ်ထဲက ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ဖူးဘူး၊ အဖေ တယောက်လုပ်စာနူင့်၊ သူတို့ မိသားစု အလျှင်မှီ အောင်စားသောက် နေရသည်၊ သူ့အကို မောင်ဟန်က စာတော်သည်၊ အာအိုင်တီ ရောက်သွားသည်၊ သူ့ အဖေ ညီ ဦးလေး တော်သူက ထောက်ပန့် ပေးရှာလို့သာ မောင်ဟန် ကျောင်းတက် နိူင်သည်၊ […]

ကျတော်ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝက.ပဲခူးမှာကျောင်းတက်တယ်..နယ်ကနေ.ကျောင်းလာတက်ပေမယ့်..အသားကတော့နဂိုဖြူ တယ်..အရပ်က၅ပေ၆လက်မ..ပေါင်က၁၂၀လောက်ရှိတယ်.ကျတော်နေတဲ့အိမ်က..ဦးလေးတို့အိမ်. ဦးလေးတို့အိမ်မှာ..ဦးလေး၊.သူ့မိန်းမ..မသန်း၊ ခယ်မ..မမိုး၊ ကျတော်နဲ့ဆို အားလုံး(၄)ယောက်နေကြတယ်..တခါတရံ.မသန်းက..သူ့စတိုးဆိုင်ကမ ခိုင်ကိုခေါ်လာတက်တယ်..သူ့ယောက်ကျား..ဘန်ကောက်ကို..ကုန်ပစ္စည်းသွားတင်တဲ့အချိန်ပေါ့.. ဒီနေ့မသန်းကစောစောထတယ်..ကျတော်လည်းစာကျက်နေတုန်း..”မမသန်း.စောလှချည်လား..”..”ဒီနေ့စနေလေ..ဆိုင်စောစော သွားမလို့..”ဪ”ငါအောက်သွားမလို့..လိုက်ခဲ့ပါဦး”..မသန်းကသရဲကြောက်တက်တယ်..”မမသန်းမြန်မြန်လုပ်နော်..ကျတော်..စာမရသေးဘူ..””အေးပါဟယ်..”ကျတော်လည်း..မမသန်းအိမ်သာတက်နေတာ.ထိုင်စောင့်နေရတယ်..”မမသန်း..မပြီးသေး ဘူးလား..ဘာတွေလုပ်နေလဲ..လုပ်စရာလားဟဲ့.သိပါဖူးဗျာ..ယောက်ကျားက..ခရီးထွက်နေတော့..ဟားဟားဟား ”မင်း မင်း”.နင်နော်..”ပေါက်ကရ.မပြောနဲ့..ငါဗိုက်နာနေတာ..မနေ့က..မရမ်းသီးတွေ.စားလိုက်လို့”..”ကဲပါဖြည်းဖြည်းလုပ်”…ခဏနေတော့..ရေဆေးသံကြားလိုက်တယ်..”’ပြောင်အောင်လည်းဆေးဦး…တော်ကြာ”ဟဲ့.ငါကသန့်ပြီးသား..နင်သာမပြောလိုက်ချင်ဖူး.ဟိုနေ့ကအိပ်နေတာများ ဟင်း..” ”ကျတော်က..ဘာဖြစ်နေလို့လဲ””ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..နင်ဟာကြီးက..လွှတ်တော့ မယ်..ဒုံးကျည်ကျနေတာပဲ..တကတည်း..ထောင်မတ်နေတာပဲ”…”ဟုတ်လား..ကျတော်တောင်မသိဘူး”..ဘယ်သိမလဲ..နင်ကအိပ် နေတာကို”ကဲပါ..ပြီးရင်ဆင်းတော့ စာကျက်ရဦးမယ်”ငါလည်းနင်ပြောတာနဲ့..ပြောင်အောင်..ဆေးနေတာဟေ့..ပြီးပြီဆိုပြီး..တံခါးဖွင့်ဆင်းလာတော့တယ်”ကဲ..ကိုယ်တော်..စာကျက်လို့ရပြီ”’..မမသန်းလည်း..အပေါ်တက်..အခန်းထဲဝင် သွားတော့တယ်….တရေးတမော..အိပ်ပြီး..နိုးလာတော့..မမသန်းပြန်ရောက်နေတယ်..”မမသန်း..ဘာလို့အစောကြီးပြန်လာတာလဲ”ဗိုက်က.အရမ်းနာတဲ့အပြင်..ဇာတ်ကြောတွေပါထို့းလို့.ပြန်လာခဲ့တာဪ.ဆေးလေးဘာလေး လိမ်းထားလေ”ဆေးကတော့.ကိုယ့်ဘာသာလိမ်း..ဇာတ်ကြောတော့ဆွဲပေးမယ်’အေးဟယ်..လာစမ်းပါ.ကျတော်လည်း..အခန်းထဲဝင်လိုက် တယ်..”မမသန်းမွေ့ယာအောက်ဆင်း..ကျတော်.နောက်ကနှိပ်ပေးမယ်”..မမသန်း..ဂုတ်ကိုစတင်နှိပ်ပါတော့..”အ..အ..နင်ကနှိပ်တက်သားပဲ”..ပါးပါးလေးပဲရှိသေးတယ်..အ..အ ထိလိုက်တာကောင်းတယ်..ဟ.အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မင်းမင်းရယ်..နှိပ်လက်စနဲ့..ငါ့ဗိုက်ပါ…ဆေးလိမ်းနှိပ်ပေးပါလာ”.”နှိပ်တာကရပါတယ်..ဘေးလူမြင်လို့..မကောင်းဘူး”ဘယ်သူရှိတာမှတ် လို့..””အာဆို..မမသန်းပက်လက်လှန်လိုက်..အကျီ ၤမ.တင်ထား…ဘယ်နားလေးလဲ..””ဒီနားလေးဆိုပြီး”..ထပ်ဆင့် အပေါ်ကိုပြတယ်..ကျတော်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး..လိမ်းပေးပွတ်ပေးတာပေါ့..မမသန်းကိုကြည့်တော့..မျက်လုံးမှိတ်ပြီးဇိမ်ခံနေ တယ်..”မမသန်း..ထမီဖြည်လိုက်မယ်နော်..””အေး.အေး”ထမီဖြည်ပြီးတာနဲ့..ဆီးခုံနေရာလေးကို.ပွတ်လိမ်းပေး..လက်ဖနောင့်လေး က..ဆီးခုံအောက်ကို.မထိတထိလုပ်ပေးနေရင်း..”မမသန်း..အမွှေးတွေရိတ်ထားတာလား..”အေး..”စိမ်းနေတာပဲ..ကြည့်ချင်တာ..”ကြည့်ချင်.ကြည့်ပေါ့”..”ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး..ဆွဲချွတ်လိုက်တော့..မမသန်းက..တင်ပါးတွေကြွပေးတယ်..”မမသန်း..အဖုတ်ကြီးက..ဖောင်းကားနေတာပဲ..ချစ်စရာကြီး..”နင်ချစ်ချင်နေတာ..အရင်ထဲကသိတယ်..”ဘယ်လိုသိတာလဲ..မမသန်း”..ဘယ်လိုသိရမှာလေ..နင်စာကျက်တိုင်း..ငါအခန်း ဘက်လှည့်ကျက်တယ်..ငါရေချိုးရင်..နင်ကြည့်နေတာ..သိသားပဲ..”.”ဟုတ်တယ်..မမသန်းရ..ကျတော်လည်း..မမသန်း အဝတ်အစားလဲတိုင်း..ကြည့်တယ်..ထမီပြင်ဝတ်တဲ့အခါ..ပေါ်သွားနဲ့.ဆီးခုံဖြူဖြူကြီးတွေကြည့်ရတာ..အမောပဲ””..”ငါ့ကို..လိုးချင်နေတာပေါ့..ဟုတ်လား”..လို့းချင်တာပေါ့..မမသန်းရယ်..ဦးလေးမျက်နှာရှိနေလို့…”ငါလည်း..နင့်လီးကြီးကိုမြင်ကတည်းက..စောက်ပတ်က.ယားနေတာ…နင့်ဦးလေးတော့..မသိစေနဲ့နော်..”.”အင်းပါ…မမသန်းအကုန်ချွတ်..တကိုယ်လုံးကြည့်ချင်လှပြီ..”..မမသန်း အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်တော့”’..ဘယ်လိုပြောမလဲ..ရေးဆေးငါးအသွင်လို့…တောင့်တင်းတဲ့..ခန္ဓာကိုယ်မျိုးကြီး..အားရစရာကြီးပေါ့ဗျာ…မမသန်းကို..နှုတ်ခမ်းတွေစုပ် လျှာခြင်းကလိ..လက်ကလည်း..နို့တွေကိုကိုင်..ကိုင်ရတာလည်းအားရစရာကြီးဗျာ..လက်ထဲမှာ..ပြည့်နေတာပဲ…နားဖျားလေးတွေကို..သွားလေးနဲ့ကိုက်…လျှာနဲ့ထိုးပေး..နို့သီးလေးတွေကို..ချေပေးလိုက်တာ..မမသန်းခဗျာ..တည့်တည့်မတ်မတ်တောင်..မရပ်နိုင်ဘဲ..”’အင်း.အင်း..အာ…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်းဟင်း..မင်းမင်း..မမသန်းကို..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွာ ကုတင်ပေါ်လဲချလိုက် ပြီး..နို့တွေစုပ်..နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ချေပေးပြီး..ဗိုက်သားလေးတွေကို..နေရာလွတ်မကျန်..လိုက်ယက်နေလိုက်တယ်..လက်ကလည်း..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အပြားလိုက်ပွတ်ပေးနေတော့…အသားဖြူလို့လားမသိဘူး..စောက်ရည်တွေ.. ..တော်တော်လိုက်လာတယ်…အဲဒါနဲ့ပဲ..လျာကို..ဆီးခုံကိုယက်လိုက်တော့..”မင်းမင်း..မလုပ်နဲ့လေ..ဖုန်းနိမ့်မှာပေါ့..”ကျတော့ခေါင်း ကိုအတင်းဆွဲတော့တာ..ဘယ်ရမလဲ..အတင်းကို..စောက်ဖုတ်ပတ်လည်နေရာများကို..ယက်ပေးလိုက်တော့..နည်းနည်းတော့ငြိမ်သွားတယ်..ဆက်လက်ပြီးတော့..စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ..တော်တော်ထူတယ်..လျှာနဲ့.မနည်းကို..ကလော်နေရတယ်..နှစ်ဖက် စလုံးယက်ပေးပြီး..စောက်ခေါင်းထဲကို..လျှာချွန်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တော့…လျှာဒဏ်မခံဖူးတဲ့..မမသန်း..ကော့လန်တက်တော့တာ ပဲ..”ဟင့်…မင်းမင်းရယ်..မမသန်းကို..ဘယ်လိုတွေလုပ်ပေးနေ တာလဲ.အို..အို..ပြောကာမှ…အင်း..အင်း..မရတော့ဘူး..မမသန်းမခံနိုင်တော့..ဖူးလိုးပေးပါတော့ အား..အား..””’မမ သန်း..အလိုးခံချင်ပြီလား..”.”ခံချင်တော့ပေါ့မင်းမင်းရယ်…လိုးပေးတော့နော်”ကုတင်ပေါ်..တစောင်းလေးထား..ဒူးဆစ်လေးကို ကွေးလိုက်တော့..တင်းပါးသားကြီးနှစ်ခုကြား..ပြူးထွက်နေတဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်ကိုရွှဲနေတာပဲ..လီးကို..အဖုတ်ဝမှာတေ့..ခါးအားကိုအသုံးပြုပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တာ…””အမလေးလေး..မင်းမင်းရယ်..ကြမ်းလှချည်လား.ဆက်တိုက်တလစပ်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..အားအား..အမလေး..အား..အား..ဟင်း ဟင်း.ကျွတ်..အ..အု..ကျွတ်ကျွတ်..”.မမသန်း..ကျတော်လိုးတာ..ကောင်းလား”ကောင်းတာပေါ့မင်းမင်းရယ်.မှောက်လိုက် နော်..ကျတော်.မမသန်း..ဖင်တွေကြည့်လိုးချင်လို့ပါ”..”ဖင်နည်းနည်းထောင်…ခါးကိုခွက်ထား..အဲဒါမှ..မမသန်းစောပတ် က..နောက်ကိုပြူးထွက်လာမှာ…ဟုတ်ပြီ”ကျတော်လိုးတော့မယ်နော်..မမသန်း”..ပြောလည်းပြော..ဆောင့်လည်းဆောင့်လိုးလိုက်တော့.အမလေးလေး..ကောင်းတယ်….အီစိပ့်နေတာပဲ…ဆောင့်..ဆောင့်..နာနာဆောင့်..ကောင်းလိုက်တာ..လင်လေးရယ်…အားအား..””မမသန်း ရယ်..ဖင်ကြီးတွေ..ကိုင်လိုးရတာ..အားရလိုက်တာဗျာ အား..အား.မင်းမင်း..မမပြီးတော့မယ်..ဆောင့်ဆောင့်…မရပ်နဲ့..အား..အား..အိုး..အိုး..ကောင်းတယ်.ကောင်းတယ် ကျတော်လည်းဆက်တိုက်မရပ်ပဲ..ကပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်..”ပြီ…ပြီးပြီ…ထွက်တော့မယ့်….ထွက်တော့မယ်.ကျတော်.လည်း..သုတ်ရည်တွေ..မမသန်း..စောက်ခေါင်းထဲ..ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်… ခဏနေတော့..”မမသန်း..ကျတော်နဲ့ဦးလေး..လိုးတာ..ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ..”.”မင်းမင်းက..လိုးလည်းလိုးတက်တယ်..ဆောင့် လည်းဆောင့်နိုင်တယ်…နောက် အမောခံနိုင်ပြီး..ကြာလည်းကြာတော့..မင်းမင်းလိုးတာကို..အရမ်းကြိုက်တယ်..”.”မမသန်းတို့မိန်း ခလေးတွေက..ဘာလို့ကြာတာကိုကြိုက်တာလဲ..မင်းမင်းမကြားဖူးဘူးလား..တိုသည်.ရှည်သည်.ထိုနှစ်လီ(လီ=လီး)ဒေါ်နီမ သိ..ကြာကြာထောင်းတဲ့လီးချောင်း..အကောင်း..တဲ့..”.ဪ.”လီးကရော..ဘယ်သူပိုကြီးလဲ.”.”တူတူလောက်ပဲ..မင်းမင်း..အတွင်း နံရံတွေထိတယ်..လိုးတက်တယ်..”.”အဲဒါနည်းမစုံသေးဘူး..ပုံစံမျိုးစုံလိုးပေးမယ်.အချိန်ရှိတုန်း..ထပ်လိုးချင်တယ်..”..နင်ကလည်း.မဝသေးဘူးလား ညနေမခိုင်လာမှာ..တော်ကြာတွေ့သွားမှဖြစ်..”..မလာခင်လေးနော်..မမ သန်းကဲ..ကဲ.သဘော.သဘော.လိုးဖို့..ပြင်တုန်းရှိသေး..အိမ်ရှေ့က..”မသန်း..မသန်း..”ကဗျာကယာပြေးထွက်ပြီး..ရှိ တယ်..အခန်းထဲမှာ..လာလေ..မခိုင်”..မခိုင်လည်းအောက်မှာထိုင်နေတုန်း..မမသန်းအပေါ်ထက်ကဆင်းလာပါတော့တယ်…မခိုင်က..မမသန်းစတိုးဆိုင်က..စာရေးမ..အသားက.ခပ်လတ်လတ်..ဆံပင်ကရှည်တယ်..မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း..ခါးကသေးပြီး..တင်ကား […]

ကျွန်တော်ဆေးရုံကအိမ်အပြန်လမ်းမှာ ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာ ပျော်ရွှင်ခြင်တွေပြည့်နက်နေသည် ဘာကြောင့်ဆို ကျွန်တော်အလုပ်ထဲတွင် ထိခိုက်မှုဖြစ်ပြီး ဆေးရုံတတ်နေခဲ့သည်မှာ တစ်လခန့် ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ကျွန်တော်ကို အရမ်းချစ်သောကျွန်တော့်မိန်းမဆုတော့ သူ့ညီမလင်မယား ပျော်ပွဲစားသွားသောကြောင့် အိမ်စောင့်ပေးရန် သူ၏ဇာတိသို့ သွာမည်ဟုပြောသွားသည် သို့သော်ယနေ့တွင် သူပြန်လာမည့်နေဖြစ်သည့်အတွက်ရင်ခုန်မှုများ ရင်ချစ်ဇနီးလေးကို စောင့်နေမိသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ချစ်ဇနီးလေးကို လွမ်းနေသောကြောင့် ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တူး တူး လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လီဖုန်းမှာ လမ်းမှာမို့ ဖုန်းသံမကြားတာလားမသိဘူး ထပ်ခေါ်ကြည့်ဦးမှ လူကတင်းနေပြီလေ မလိုးရတာကြာလှပြီကိုး တူး.တူး တူ.. ဟယ်လို ‌မာနေတဲ့အသံနဲ့ဖြေလိုက်တဲ့ဆုသံလေးကြားလိုက်သည် ဟယ်လိုဆု ပြန်လာနေပြီလား ကိုတော့အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ မိန်းမကိုလွမ်းနေပြီကွ ဘယ်ရောက်နေပြီလဲဟင် ကျွန်တော်ဆက်တိုက်ပြောလိုက်သည်။ ပြောနေရင်းတွင်သူဘက်ကအသံတသံထူးဆန်းစွာကြားလိုက်သည်။ အား. ရင်တစ်ခုလုံးပူနေပေမဲ့ သူမဘက်က အဖြေလေးကိုစောင့်နေမိတယ် ကို ဆုကိုခွင့်လွတ်ပါနော် မဖြစ်သင့်ပေမဲ့ သွေးသားရဲ့ဆန္ဒကိုလိုက်မိသွားတယ် ဆုတောင်းပန်ပါတယ်နော် ကျွန်တော့်ရင်တစ်ခုလုံးကွဲကြေသွားတယ်ဗျာ ဆု ဘာပြောတာလဲဟင် ဆု […]

ကျမနာမည်က နွယ်နွယ်ဝင်း.. နွယ်လို့ပဲ အတိုခေါက်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၂၄ ထဲမှာပေါ့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကိုဆန်းထူးတဲ့။ ကားပွဲစားလုပ်တဲ့သူပါပဲ။ဆက်မပြောခင် ကျမရဲ့ ခန္တာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ ကျမက အသားအရမ်းမဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ခြေသလုံးတွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့ တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့နို့လေးတွေက အိမ်ထောင်မကျခင်က အတော်ပြားပြီးသေးတဲ့အထဲမှာပါပေမဲ့နောက်ပိုင်း ကိုဆန်းထူးက လိုးကာနီးတိုင်း နို့တွေကို အသေညှစ်လွန်းတော့ အိမ်ထောင်သက် ၃ နှစ်အတွက် ဆူပြီးမို့လာလိုက်တာ အခုဆိုကိုဆန်းထူးရဲ့ ယောက်ကျားလက်ဝါးနဲ့တောင် ပြည့်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ တင်ပါး၊ ဖင်ပေါ့ အရမ်းလှတဲ့အထဲမှာ မပါပေမဲ့ ခါးလေးကသေးပြီး ဗိုက်မထွက်တော့ ဖင်က နောက်ကိုကောက်ပြီးဝိုင်းနေတယ်။ အဲလိုဖြစ်နေတာ ဖင်လှတယ်လို့ ပြောကြမယ်ဆိုရင် ကျမဖင်က ပုရိသတွေကျလောက်တဲ့ ဖင်ကြီး […]

မယုံတော့မရှိနဲ့ ဟင်းတခွက်ပေးရုံ၊ လ္ဘက်ရည်တခွက်တိုက်ရုံနဲ့ သူနဲ့အိပ်ခွင့်ရတဲ့ မိန်းမတယောက် သီဟတို့ရွာမှာ တကယ်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီမိန်းမက သီဟတို့ ရွာသူ စစ်စစ်တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ ယောက်ျား ကိုစိန်ထွားက ဒီရွာသား။ ကိုစိန်ထွားနဲ့ညားတော့ သူလည်း ဒီရွာသူ ဖြစ်ရတော့တာပေါ့။ သူ့အသားရေက ဖြူဝင်းနေသည့်အတွက် သူ့နာမည်က မဖြူဝင်း။ မဖြူဝင်း ဒီရွာကို ရောက်စက အသက် ၂၀ ကျော်ရုံ ရှိအုံးမှာပါ။ သူ့ယောက်ျား စိန်ထွားက နယ်လှည့်ပြီး လက်သမားအလုပ် လုပ်သူဆိုတော့ အဲဒီလို နယ်လှည့်အလုပ်လုပ်ရင်း မဖြူဝင်းနဲ့ ညားခဲ့တာပါ။ ကိုစိတ်ထွားအသက်က ၃၀ ပေါ့။ မဖြူဝင်းက အချောအလှကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပလီပလာ ခရာတတ်တဲ့ အမူအယာ၊ ညှို့အားကောင်းပြီး ကြည်လင်တဲ့ မျက်လုံး၊ ဆေးမဆိုးရပဲ အလိုလို နီမြန်းနေတဲ့ […]

တီ တီ အိမ်ရှေ့မှကားဟွန်းသံ ပေါ်လာသည်။ မှန်ရိပ်တွင်ပေါ်လာသော သူမ၏မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အကျႌလဲရန်ဘီရိုဆီသို့ထ၍လာသည်။ “နီနီ အဝတ်လဲနေတာ ကြာလှပြီ အန်ကယ်၏ အသံကရှေ့ခန်းမှ ပေါ်လာသည်။ ပြီးခြေနင်းသံကို ကြားရသည်။ အန်ကယ်ဆိုတာက နီနီပထွေး အသက်က(၃၀) လောက်သာ ရှိသေးသည်။ နီနီ မေမေက(၄၀) ထဲရောက်နေပြီး သူမ၏ယောကျင်္ား နီနီ၏ပထွေး ကိုတင့်အောင်ကို နီနီ အန်ကယ်ဟုခေါ်ရန်မေမေက သင်ထားသည်။ နီနီ၏ အသက်က(၂၀) ကျော် (၂၁) ထဲရောက်နေချေပြီ။ မေမေနှင့်ကိုတင်အောင်တို့ယူလိုက်ကြသည်က ဘာမျှမကြာသေး လေးငါးလလောက်သာရှိ သေးသည်။ ဖေဖေဆုံးသွားသည်က (၅)နှစ်မျှ ရှိပြီဖြစ်သည်။ မေမေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့မည်ဆိုတော့ အသက်(၄၀)ထဲ ရောက်နေပေမဲ့ နုပျိုဆဲလှပဆဲ မေမေ့ကို နီနီ အရမ်းသမျှောသည်။ မျက်ရည်လည်ရွဲနှင့် ထပ်ပြီးစဉ်းစားဖို့ တောင်းပန်ခဲရသည်။ နီနီကတားတော့ […]

အာစီတစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အရင်ကလက်သမားဆရာ၊ ပန်းရံဆရာကြီးဖြစ်သည်။ သူကအများတွေလို လက်သမားသီးသန့်၊ ပန်းရံသီးသန့် ကျွမ်းကျင်တာမျိုးမဟုတ်ပေ။ လက်သမားလုပ်ငန်းကော၊ ပန်းရံလုပ်ငန်းပါ ကျွမ်းကျင်တာဖြစ်သည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊ ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေက သူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာ ဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ “ မောင်ကျော်ရေ မောင်ကျော် ” “ လာပြီဆရာ” ဦးအေးမောင်၏ ခေါ်သံကြောင့် ပေကြိုးတစ်ချောင်းဖြစ် အလုပ်ရှုပ်နေသော အသက်(၂၅)နှစ်အရွယ် လောက်ရှိသော လူငယ်တစ်ဦးက ဦးအေးမောင်၏ အနားသို့ရောက်လာသည်။ “ ငါအမိုးပြားဝယ်ဖို့သွားဦးမယ် လှသန်းကို ခေါ်သွားမယ် မင်းဒီမှာနေလိုက်ဦး” “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” မောင်ကျော်မှာ လက်သမားလည်းမဟုတ်၊ ပန်းရံလည်းမဟုတ်၊ ကန်ထရိုက်တာ ဦးအေးမောင်၏ […]

မသစ္စာ” “ရှင် ကိုအေး” “ကျနော် မသစ္စာကို ချစ်တယ်” “သိပါတယ် ကိုအေး ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်း ကိုအေးဘယ်လောက်သိလို့လဲဟင်” “ကျနော်သိသင့်သလောက်သိပါတယ်၊ မသစ္စာက အပျိုမဟုတ်ဘူး တစ်ခုလပ်ဆိုတာလေ” “ဟုတ်တယ် ကိုအေး အဲဒါတွေကအမှန်ပဲ” “နောက်ပြီး မသစ္စာယောက်ျားကို ကျနော်မြင်ဖူးပါတယ်” “အော် ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မသစ္စာ၊ ဒီလူကလူယုတ်မာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မသစ္စာတို့အကြောင်းတွေလူတကာကိုလည်း ပြောနေတာ၊ အဲဒါမသစ္စာသိလား” “သိပါတယ်” “ဗျာ” “ဘာလဲကိုအေး သစ္စာကို စိတ်ပျက်သွားပြီ မဟုတ်လား” “အဲလိုမဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ ကျနော်မသစ္စာကို လက်ထပ်ပါရစေ” “ကိုအေး သေချာစဉ်းစားပြီးမှ ကျမဘဝကိုဝင်ခဲ့ပါ၊ ရှင်ပြန်ရုတ်သိမ်းချင်လဲ ဖြစ်ပါတယ်” “မဟုတ်ဘူး မသစ္စာ ကျနော်မသစ္စာကို ချစ်တယ်။ အဲဒါတွေသိနေတာကြာပါပြီ၊ ကျနော်သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးမှကို ချစ်ရေးဆိုခဲ့တာ၊ အခုလက်ထပ်မယ်” “သေချာလေးစဉ်းစားပါ သစ္စာ ဘဝက […]