လူကြီးဖတ်စာ

မဆိုးမလေးရမက်

မဆိုးမလေးရမက် မမမြိုင်မှာ အသက်သုံးဆယ်ခန့်ရှိ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမလေး ဖြစ်သော်လည်း အပျိုစင်ကဲ့သို့ ပင် လှပနေသူလေးဖြစ်၏။ တဆုပ်တခဲကြီးနဲ့ အသက်ရွုလိုက်တိုင်း လွိုင်းထနေသော မမမြိုင်၏ ရွေရင်အစုံမှာ အိစက်လို့သာနေ၏။ အလှပဆုံးကတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တုံတုံသွားတဲ့ တဆုပ်တခဲ တင်ပါးကြီးများပင် ဖြစ်လေသည်။ မမမြိုင်ကို ရုတ်တရက်နောက်မှကြည့်လျင် အပျိုပင်အရွုံးပေးရလောက်အောင် ကိုလှသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ မမမြိုင်သည် ဘာကြောင့်ဒီလိုလှသည်၊ ဘာများ မမမြိုင်မှာ တပ်မက်စရာ ရှိသည် ကိုတော့ ကျွန်တော်ကမသိပါ။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ ၁ရ နှစ်သာရှိပါသေးသည်။ မမမြိုင်ဒီအိမ်ကိုရောက်စ တုန်းကဆိုလျှင် ကျွန်တော်ဟာ မမမြိုင်ကို အရေးမစိုက်ခဲ့ပါ။ မမမြိုင်သည် သူ့ယောကျ်ားဆုံးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို ရောက်လာသူဖြစ်သည်။ အမျိုးစပ်မည်ဆိုပါက လည်း မမမြိုင်နဲ့နဲနဲကလေးတော့ တော်စပ်ရပါသည်။ ကျွန်တော်၏ သုံးဝမ်းကွဲအစ်ကိုကြီးရဲ့ မိန်းမဖြစ်ပါသည်။ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ဆာနေရင်မမကိုစား

ဆာနေရင်မမကိုစား ဂွင်းထုနေတာ တန်းလန်းကြီး မိနေတော့ ဘာဖြေရမှန်းလဲမသိဘူး မဆွေကအခန်းဂျက်ကိုပိတ်ပြီး အနားရောက်လာတော့ ပီုလန့်သွ့ားတယ်။ မဆွေက ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပြီးတော့ ပုဆိုးကို ပြန်လှန်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ပြီး ` ကြည့်ပါအုံး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာ မှန်မှန်ပြောနော် စော် ဘယ်နှပွေချပြီးပြီလဲ` မဆွေကို ကြည့်ပြီး ခေါင်းပဲ ယမ်းပြနိုင်တယ်။ မဆွေက လီးကိုင်နေတာကနေပြီးတော့အပေါ်ကတက်ပြီး နခမ်းတွေကို စုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ လျှာပါထိုးပေးတော့လဲ အလိုက်သင့် မဆွေ လျှာကို ပြန်စုပ်ရင်းက ဖင်လုံးကြီးပါ ကိုင်မိနေတော့ မဆွေက အနမ်းကိုရပ်ပြီး ` စော် စားချင်နေတာမလား မဆွေကိုစားလေ` မဆွေ နားမှာကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောပြီး အပေါ်ကနေ သူ့အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပလိုက်ပြီး ဘေးမှာ ပက်လက်အိပ်ရင်း။ “လာလေ အပေါ်တက်” မဆွေက […]

လူကြီးဖတ်စာ

အပျိုရူံးသော

အပျိုရူံးသော တိုက်ခန်း တံခါးကို ရောက်တော့ ဖွင့်လျက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ် တရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည် ရောက်နေတာ ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ။ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းကနေ အသံကြားရသည်။ သိပ်တော့ အကျယ်ကြီး မဟုတ်ပေမယ့်လဲ ပုံမှန်ထက်တော့ နဲနဲပိုသည်။ သုံးထပ်သား အခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသည်။ နင် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ ပေးလို့ မဖြစ်ဘူး ငါ အရင်းပြန်ထည့်ရမှာ သိန်းအောင်ရယ် ငါ တကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါ သဘက်ခါ မပေးနိုင်ရင် တရားစွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင် ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲ ချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်သေးတာကို အင်း ဒါ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ထကြွလို့နေပါပြီ

ထကြွလို့နေပါပြီ ကျမ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့အိမ်ခန်းလေး တစ်ခန်းငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေအများကြီးနဲ့ဖြစ် ခဲ့ဖူးပေမယ့် လူပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်နဲ့တော့ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကူးတွေတော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။ ကျမဆိုလိုတဲ့လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့လုံးဝ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကိုဆိုလိုတာပါ ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် မနမ်းဖူးသေးတဲ့လူပျိုလေးမျိုးပေါ့။ တစ်နေ့ — ကျမအန်တီတို့အိမ်ကို အလည်သွား မိတဲ့နေ့တစ်နေ့ပေါ့ ။ ကျမရဲ့အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာမယ့်နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လာတော့မယ့်နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မမှားပါဘူး ။ အန်တီတို့အိမ်မှာ အရင် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတယ်လေ ။ သူ့နာမည်ကထွန်းထွန်း တဲ့ အန်တီတို့နဲ့ဆွေမျိုးနီးစပ်ဆိုပါတော့ ။ အသက်က ၁၉ နှစ် ပဲရှိသေးပြီး အန်တီတို့အိမ်မှာနေပြီး ကျောင်းလာတက်တာ ။ အချိန်တိုင်း ကျမ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ပိုခံချင်လေပါပဲရှင်

ပိုခံချင်လေပါပဲရှင် ကျမဘဝတွင် ရည်းစား(၅)ယောက်ခန့်ထားခဲ့ဖူးရာ (၂)ယောက်နှင့်သာအလိုးခံခဲ့ရဲ့ဖူးပြီး ရည်းစားမဟုတ်သူ သူစိမ်းများနှင့်ပိုပြီးအချခံခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးလင်ရသည်ထိ ထိုကံမျိုးပါခဲ့သည်။ ကျမသည်ရည်းစားများခဲ့ရ လူစိမ်းများနှင့်အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်းသော်လည်း ပွေချင်ရွုပ်ချင်သူမဟုတ်ပဲ သာမန်ရိုးရှင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။ ကျမအပျိုဘော်ဝင်စအရွယ်တွင် ကမ္ဘာပေါ်ရှိမိန်းကလေးတိုင်းကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ရည်းစားထားရမည့်အရွယ်တွင် ရည်းစားထားသည်။ထိုအခါ ကျမနှင့် ပတ်သက်ရသည့် ယောက်ကျ်ားများ၏ ကျမအပေါ် ဆက်ဆံမွုများအရ ကျမမှာ အလိုးခံခြင်းဟူသောအရသာကို စွဲလန်းခဲ့ရပြီး ယေက်ကျ်ားတို့၏ အပွတ်အသပ်၊အထိအတွေ့။အကိုင်အတွယ်၊ခံရလျှင် မည်မျှဟန်ဆောင်ပြီး ငြင်းဆန်ပါသော်လည်း ထိုမျှစွဲလန်းရသော ကာမတဏှာတောထဲမှ ထွက်မရတော့ပဲ ကျမကိုဦးဆောင်သူ၏အလိုကျ အလိုးခံရမ္မက်ဖြေစရာ ခပ်ရွရွမိန်းမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ရတော့သည်။ ကျမစတင်အလိုးခံရဖူးသည်မှာ (၁၀)တန်းနှစ် နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်သည်။ (၉)တန်းနှစ်တုန်းက ရည်းစားတစ်ယောက်ထားခဲ့ဖူးသော်လည်း စာပေးစာယူ လမ်းလျှောက်အသံပေးထက်မပိုခဲ့ပေ။ ကျမလည်း ထိုဘဲကိုမကြိုက်ပဲ အပျိုပေါက်ဘ၀ စိတ်ကစား၍သာအဖြေပေးမိပြီး သိပ်မကြာခင်ဖြတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ သို့နှင့်(၁၀)တန်းရောက်သောအခါ ကျမနှင့်တွဲသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏အိမ်နှင့်ကပ်ရက်မှ သူတစ်ယောက်သည် ကျမတို့ကျောင်းဆင်းကျောင်းတက်ချိန်များ၊ ကျူရှင်ချိန်များတွင် နေစဉ်စောင့်ဆိုင်းပြီးကျမကို စလိုက်ပါသည်။ […]

လူကြီးဖတ်စာ

မောတယ်ကိုကိုရယ်

မောတယ်ကိုကိုရယ် “ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။ ညိုမီ စိတ်ညစ်တယ်။ သင်္ဘောကြီးရယ် ဘာလို့များ ကိုကို့ကို ခေါ်မလာတာလဲ။ စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ စက်ဘီးလေးကို တွန်းပြီး ညိုမီ ပြန်လာခဲ့တယ်။ ကိုကိုရယ် ဘယ်တော့များမှ ပြန်လာမှာလဲ။ ညိုမီ လွမ်းလှပြီ။ ကိုကို ရန်ကုန်မှာ ပျော်နေပြီလား။ ကိုကို ပြန်မလာတော့ဘူး။ အတွေးတွေက ဝမ်းနည်းစိတ်ကို ခေါ်ဆောင်လာတယ်။ မျက်ရည်တွေနဲ့ အတူပေါ့။ ညိုမီ တိတ်တိတ်လေး ငိုချလိုက်တယ်။ ကိုကို မကောင်းဘူး။ ညိုမီ့တယောက်ထဲကို ထားသွားတယ်။ ရန်ကုန်မှာ […]

လူကြီးဖတ်စာ

အချိုအချောင်

အချိုအချောင် ကိုခင်ဇော်ထွန်းသည် မိန်းမမသိအောင် ဘဏ်တွင် အကောင့်သစ်တစ်ခုဖွင့်၍ ငွေကို ကြိတ်စုထားသည်။ လက်ရှိမိန်းမကို သူကြိုက်လှသည် မဟုတ်ဘဲ အိမ်က ပေးစားသဖြင့် ယူထားရသည်။ မလှ၍တော့ မဟုတ်။ သူ့ရုပ်သူ့ရည်နဲ့ချိန်၍ သူမိဘများက လက်ရှိမိန်းမနဲ့ ပေးစားထားသည်။ သူနဲ့ညား၍ ခုဆိုလျင် ကလေးသုံးယောက်ပင် ရပြီဖြစ်ပြီး အကြီးဆုံးသမီးလေးပင် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ခက်သည်က ညစာငတ်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ကိုခင်ဇော်ထွန်းလို အသက် ၄၀ အရွယ် ယောက်ျားတယောက်အတွက် ခုအချိန်က ပိုထန်သည်။ ပိုထန်ချိန် မိန်းမက ခွဲအိပ်ဖို့ပြောပြီး သူလည်း သဘောမတူသေးဘဲ ခွဲအိပ်လေသည်။ ထိုအခါ သူ့မှာ ခက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ဘယ်သူမှ မသိအောင် တိုက်ခန်းတစ်ခန်းကို ငှါးထားသည်။ ထိုတိုက်ခန်းထဲတွင် အပိုပစ္စည်းတွေတော့ သိပ်မရှိ။ ဘီယာထည့်ဖို့ ရေခဲသေတ္တာ၊ […]

လူကြီးဖတ်စာ

မာနရှင်မလေး

မာနရှင်မလေး သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ ကမျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီလေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောကျ်ားများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနရှင်မလေးလို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။ ညိုညိုအောင်က ယောကျ်ားတွေကို အထင်မကြီးသည်မှာအကြောင်းရှိသည်။ သူမငယ်စဉ် အပျိုဖြစ်ခါစ ၁၃ နှစ်လောက်တွင် ကျောင်းမှအစည်းအဝေးရှိသောကြောင့်အိမ်သို့ပြန်လာရာ “အား အား ကိုကိုရေ တော်ပါတော့ ဒီမှာနာလှပြီ အဟင့်ဟင့်” ဟူသော တောင်းပန်သံများ သူမ အစ်မ၏ အခန်းမှ ရုတ်တရက်ထွက်လာသောအသံကိုကြားမိလိုက်ရာ ညိုညိုအောင်သည် တံခါးလေးကိုအသာဟကာ အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်ရာ […]

လူကြီးဖတ်စာ

အပျိုရိုင်းလေးများ

အပျိုရိုင်းလေးများ အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ ဟန်သာ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးက နေ့ခင်းဘက်တွင် ရုံးသွားတတ်ပြီး ညကျလျင်တော့ သူတို့အား ဂိုက်သဘောမျိုး စာသင်ပေးတတ်သည်။ ညဂိုက်များမတိုင်မီလည်း အန်တီမိုးက အပြင်တွင် ဂိုက်လိုက်ပြသည်။ ထိုဂိုက်များပြီးမှ အိမ်ပြန်လာပြီး သူတို့အား စာသင်ပေးသည်။ သူတို့ဆိုသည့် ဂိုက်လိုက်သူများမှာ ဟန်သာနှင့်အတူ ဟန်သာ၏ အစ်မရူပါခင်၊ တင်ထွန်းနှင့် တင်ထွန်း၏ ညီမလေး နှင်းသူဇာခင်၊ တင်စိုး၊ ဇော်ထက်နှင့် မိန်းကလေး သုံးယောက်ပါသည်။ မိန်းကလေး သုံးယောက်မှာ အိမ်နီးချင်းမှ သင်းသင်းချို၊ မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့ဖြစ်သည်။ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ထကြွနေတဲ့ကျွန်မ

ထကြွနေတဲ့ကျွန်မ မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ အနားမှာ အားကိုးအားထားပြုစရာ ယောက်ျားသားတစ်ယောက်မရှိရင် မတင့်တယ်လှပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ရှေးလူကြီးတွေက “ အလံ မရှိတဲ့ရထား ” ဟာ မသင့်တော်ဘူးရယ်လို့ အဆိုရှိခဲ့ကြတာကိုး။ မိန်းမတွေထဲက မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမဟာ အားကိုးအားထားပြုစရာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အပျိုဖြစ်ခါစကတည်းက ပေါင်း သင်းလက်ထပ်ယူခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှင်…ကျမတို့ အိမ်ထောင်သက် နှစ်(၂၀)လောက်မှာပဲ ကျမရဲ့အမျိုးသားဟာ အက် ဆီးဒင့်တစ်ခုကြောင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ကျမဟာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေ၊ အသက်(၃၇)နှစ်အရွယ်နဲ့ မုဆိုးမဘဝကို ရောက်ရှိခဲ့ရပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျားက ကျမကို အတော်လေးချစ်ပါတယ်။ သူဆုံးပါးသွားတဲ့အချိန်ထိ ကျမကို စောင့် ရှောက်ခဲ့တုန်းပါပဲ။ သူအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားခဲ့ရတဲ့အတွက် လျော်ကြေးရတဲ့ငွေနဲ့ ကျမဟာ စက်ဆန်းဘက်မှာ ကိုယ်ပိုင် အိမ်လေးတစ်လုံးကို ဝယ်ယူနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အခုဆို ကျမရဲ့သားအကြီး မင်းမင်းတောင် အသက်(၁၈)နှစ်ကျော် […]