လူကြီးဖတ်စာ

ရုံးမှာဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မရှိဘူးလေ၊ အပြင်မှာ တွေ့ပါလား

အပြင်ဘက်မှာ လျှောက်သွားနေတဲ့သူတွေကို ကြည့်ရင်း ကော်ဖီကို တကျိုက်သောက်လိုက်တယ်။ ဒီနေ့ဟာ လန်ဒန်မှာ အုံ့ဆိုင်းမှိုင်း တဲ့နေ့တနေ့ပါ။ ဆောင်းအကုန်ရက်ကို ရောက်နေပေမဲ့ လမ်းသွားလမ်းလာတွေကတော့ အနွေးထည်အထူတွေ မာဖလာတွေနဲ့  လေအေးအေးကို အန်တုနေကြပါတယ်။ နေရောင်ပြောက်ပြောက်လေးက တချက်တချက်တော့ ပွင့်လာရှာပါတယ်။ ပီဇာကို ကိုက် ပြီး ဖုန်းကို ပွတ်နေမိတယ်။ မနေ့ညနေပိုင်းမှာ email တစောင်ဝင်လာတယ်။ အန်တီမေဇော်ဆီကပါ။ သူမက ရံဖန်ရံခါ နေကောင်းလား ပျော်ရဲ့လား မေးဖို့ ဒါမှ မဟုတ် မိသားစုသတင်းတွေပေးဖို့ စာရေးတတ်ပါတယ်။ အခု mail ကတော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မမောင် ဝမ်းကွဲ အာကာတယောက် လန်ဒန်ကို ဒီတပတ်ထဲ ရောက်မယ်ဆိုတာနဲ့ အာကာ့ကို အဆင်ပြေအောင် ကူညီပေးဖို့ အကြောင်းပါ။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ခေါင်းကို ရမ်းမိတယ်။ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ချောင်းနေတာကိုး..လာစမ်း အထဲဝင်ခဲ့

ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည်။ ညဥ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့ မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ညာလက်နဲ့ အပြာရင့်ရောင်  တောဆောင်းဦးထုပ်ကို ရှေ့ကိုငိုက်ငိုက် ဆွဲချသည် ။ အိမ်ကြီးဆင်ဝင်အောက်မှာ သူရပ်နေရင်း မနေ့က ညဈေးတန်းမှာ တွေ့လိုက်တဲ့ ကောင်မလေးအကြောင်း တွေးနေသည် ။ တော်တော်ချောတဲ့ ကောင်မလေး ။ အသားဖြူလွန်းတဲ့ အဲဒီကောင်မလေးရဲ့ ပါးပြင် လေးတွေက အေးလွန်းနေတဲ့ ရှမ်းပြည်ဆောင်းကြောင့် နီရဲတွတ်နေကြသည် ။ ပအို့မလေးလား . .ရှမ်းမလေးလား ။မနေ့ညက မင်း လတ် မြင်မြင်ချင်း ဒီကောင်မလေးကို ကြိုက်သွားသည်။ မနေ့ညက မင်းလတ် မမပွင့်နဲ့ အန်တီမြတို့ ညဈေးတန်းထွက်ကြသည်။ မာဇဒါဂျစ် အနောက်မှာထိုင်နေတဲ့  မင်းလတ်သည် လမ်းဘေးမှာရောင်းနေတဲ့ […]

လူကြီးဖတ်စာ

ဘာသဘောလဲဆိုတာ ကြာကြာမစဉ်းစားနိုင်

နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသား က ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က  အမော။ စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် နိုင် ထူး ထိုင်နေကျ ခုံတန်းလေးရဲ့ ဘယ်ဘက် အနောက် ခပ်ကျကျ နေရာ ခုံတန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အတူ ထိုင်တတ်သည်။  အကြည့်ချင်း ဆုံရင် ရင်ခုန်ရတာက နိုင်ထူး။ ကျောင်းတက်ရက်တွေတိုင်း သူမကို ကြည့်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံနေအောင်ကို  ကြည့်တာပါ။ ကျောင်းမှာ ကွင်း […]

လူကြီးဖတ်စာ

 အင်းပေါ့ သိချင်တယ်.ပြောပြ

နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် အလုပ်လုပ်နေသည် ။ သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့ ရာဂ ကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရသော အငှါးလင် အလုပ်ဖြစ်သည်..။ အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်..။  နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း  ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကယိုလုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင် တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည် ။ ကလေးလည်း မမွေး ကြသေး […]

လူကြီးဖတ်စာ

ရတယ်လေ…အရင်သွားပြီးမှ မုန့်စားမယ်လေ

အသားညိုညို မျက်နှာကအမြဲပြုံးချိုနေပြီး သဘောကောင်းမှန်းမြင်ရုံနဲ့သိသာစေတယ်။ လုပ်ငန်းရှင်ပေါက်စ အိမ်ထောင်မရှိ သမီး ရှင်တွေမျက်စိကျတဲ့အပြင် သူ့အနား ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရဆိုတဲ့ စကီတွေအများကြီး။ အနေတည်ပြီး မိန်းကလေးတွေနဲ့အလုပ်ကိစ္စက လွဲပြီးမပြောတတ်သူမို့ ရှိန်ကြတယ်။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ကိုဇော်မိုး မှာ အပြင်လူတွေမသိအောင် စိတ်ဖိစီးတာ တွေ ပျောက်ဖို့ အတွက် စတိဗ်ဂျော့ဆိုတဲ့ ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့်လေးဖွင့်ပြီး ဖြစ်ရပ်မှန်တွေရေးတင်တဲ့အကောင့်ပေါ့။ လူကုံတန်တွေ လူလတ်တန်း စား ဆင်းရဲသား လူတန်းစားအမျိုးမျိုးတွေကြားမှာ ဖြစ်လေ့ရှိတဲ့ အချစ်ရေး အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှု ဆက်စ်ကိစ္စတွေ ရေးတင် တော့ စာလည်းအရေးကောင်းသူဖြစ်တော့ လူသိများတဲ့စာရေးသူဖြစ်လာတယ်။ နန္ဒီ အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခပ်ပြည့်ပြည့်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်။ သူက မိသားစုဖိစီးတာတွေများလို့ ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့် တစ်ခုကို ချယ်ရီဇော် ဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ဖွင့်ပြီး ဆက်စ်ဆီ ဆန်ဆန်ပုံတွေတင် ချက်ဘောက်စ်မှာ ရိသလိုထေ့သလို တုတ်ပြခဲပြတာဇံ တွေကို […]

လူကြီးဖတ်စာ

ပြန်တော့နော် နောက်နေ့ထပ်တွေ့မယ်

ကိုမြမောင်တယောက် မင်းကြီးဆမြူရယ်ကို မြေနိုးအဖြူကောင် ယီးပဲကွာ..ဟုဆဲဆိုမိ၍..ရန်ကုန်တာမွေဂတ်မှာ..တာဝန်ကျနေရာမှ..သာယာဝတီနယ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခံလိုက်ရသည်.. ဖြစ်ပုံကဒီလို..ကိုမြမောင် စနေ တနင်းဂွေ ဆိုရင် အလုပ်ပိတ်သဖြင့်တာမွေး ဈေးအနီး..ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်အိမ်မှာအချိန်ဖြုန်းတတ်သည်..ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်မှာ ကိုမြမောင်၏ ဆက်သား(spy). .ယခု ခေတ်အခေါ်..ထောက်လှန်းသတင်းပေးသူဖြစ်ပေသည်.. ထိုအပါတ်က ထွန်းကြည်ထံမှခဲခြစ်စာတခုရရှိသည်..စာထဲတွင် ကိုမြမောင်ခများ..အညာထန်းသီးအသစ်တွေရမယ်လာယူပါဟု..ရေထားသည် …ကိုမြမောင် ထိုစာကြောင့် အရမ်းပျော်သွားလေသည်…  အညာထန်းသီးဆိုသည်မှာ..အညာသူဖာအသစ်ရောက်ရှိသည်..လာဘွတ်ပါဟုအဓိပ္ပါယ်ရလေသည် ဖာကောင်းထွန်းကြည်သည်..အသစ်ရောက်တိုင်း..ကိုမြမောင်ကိုအရင်ကျွေးပီးမှ..အရာရှိများ သထေးများဆီသို့တဆင့်ဈေးကွက်တင်သူဖြစ်သည် ထို့ကြောင့်ထွန်းကြည်အိမ်သို့အစောကြီးရောက်နေလေသည်..   “ဆရာသမားရေ အခန်းထဲမှာ ထန်းသီးရှိ တယ်ဝင်စားပေတော့..  စားပီးရင် အမောဖြေဖွာဖို့ ငါးသုံးလုံးစီးကရက်လေးလဲ အသင့်ပါဗျ.”   ထွန်းကြည် မှာစရာရှိမှာပီးအပြင် ထွက်သွားလေသည်..  ကိုမြမောင် သည် ခန်းစည်း အဖြူလေးကာထားသော ဆယ်ပေးပတ်လည်အခန်းလေးထဲဝင်သွားသည်… နက်မှောင်နေသောဆံကေသာကို   ဖြေလျော့ထားပီး သူ့ကိုကျောပေးကာထိုင်နေသော လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးသမီးငယ်လေးကို  တွေ့လိုက်ရသည်.   မြမောင်မှာ စုံထောက် နယ်ထိန်းဖြစ်၍  အနားသို့ချက်ချင်းမကပ်ပဲ.. “ရှေ့က ညမလေး ဒီဘက်လှည့်ပါလား  ကော်ရီး […]

လူကြီးဖတ်စာ

မနက်ဖြန်မှာသူဌေးနဲ့ တွေ့ရအုံးမယ်၊ ဟိ

မနက်ဖြန် ဝ၈၀ဝ နာရီမှာ ဘော့စ်နဲ့တွေ့ရမယ်…စောစောရောက်အောင်လာခဲ့…လှလှပပလေးလည်း ပြင်လာခဲ့နော်…ကျမကို  သေသေချာချာ မှာနေပါတော့တယ်… မနက်ဖြန်မှာသူဌေးနဲ့ ဘယ်လိုကြုံတွေ့ရအုံးမယ်မသိ..ရင်တွေခုန်လိုက်တာနော်…. ဘရားသားကုမ္ပဏီ … သူဌေးနဲ့တွေ့ဘို့ မနက်ဝ၈၀ဝနာရီ ချိန်းထားတာ ဆိုတော့ စောစောလေး ကုမ္ပဏီကိုရောက်အောင်လာခဲ့ပါတယ်.. တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ… မနေ့က ပုလွေရှင် အကိုကြီးနဲ့ လှေခါးထိပ်မှာ တွေ့တော့ ကျမကို သူ့ရုံးခန်းထဲ ခေါ်သွားပါတယ်…ကျမ မလိုက်ချင်ပေမဲ့….မလွန်ဆန်နိုင်သေးဘူးလေ…ကျမ အလုပ်ခန့်စာက မရသေးဘူး..သူဌေးနဲ့ကလည်းမတွေ့ရသေးဘူးဆိုတော့…သူ တို့ကိုဘဲအားကိုးရအုံးမှာ.. ဒါကြောင့်သူခေါ်ရာနောက်လိုက်သွားခဲ့ရပါတယ်…အခမ်းထဲလဲရောက်ရော..ဟင်း..စပြီလေ.. မနေ့က  ညီမလေး မှုတ်ပေးတာ သိပ်ကောင်းတာဘဲ..အခုတစ်ခါလောက် မှုတ်ပေးစမ်းပါ.. ရှင်… ကျမ သူဌေးနဲ့တွေ့ရအုံးမယ်လေ.. သူဌေး က မလာသေးပါဘူး …. ဒို့နှစ်ယောက်ထောက်ခံထားရင် မင်းကိုအလုပ်ခန့် မှာသေချာပါတယ်…ဒို့နှစ်ယောက်က သူဌေးရဲ့ လူယုံတွေလေ… ကျမ မှာငြင်းနိုင် စွမ်းမရှိတော့ပြီ.. သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမ မှုတ်ပေးရန် မှတစ်ပါး […]

လူကြီးဖတ်စာ

ဖြစ်စေချင်တာ မနက်မှပြော အကုန်စီစဉ်ပေးမယ်

ဒီမှာ ငါ့လည်းရရာ အလုပ်လုပ်ပြီးရှာကျွေးနေတာပဲ မင်းကိုအငတ်ထားနေလို့လား ရှင့်ပိုက်ဆံ တနေ့လုပ်ခ 7000နဲ့ စားစရိတ် လောက်ရုံပဲရှိတယ် ကျမ မိဘအိမ်ပဲပြန်တော့မယ် ရှင်နဲ့ဆက်မပေါင်းနိုင်တော့ဘူး ကျမ မိဘတွေကပဲကျမလိုအပ်သမျှဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်တယ် ရှင်ဘယ်တော့မှလိုက်မလာနဲ့ ကျမလည်း ဘယ်တော့မှပြန်မလာဘူး ကျမတို့ဇာတ်လမ်းဒီမှာတင်တစ်ခန်းရပ်လိုက်ပြီလို့ ပြောပြီး မျက်စိထဲကထွက်သွားလိုက်တာ  ဦးလေး ဦးလေးရေ   ဘယ်သူလည်း အော်ခေါ်နေတာ ရှိတယ်ဟေ့ အတွေးတွေပျက်လို့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းကြည့်လိုက်တော့ ငါ့တူ ငဇော် လာလေကွာ  ငဇော်ဆိုတာ ကျနော်နှစ်ဝမ်းကွဲတူ မိဘတွေတော့မရှိကြ တော့ဘူး ငဇော်အလုပ်ကဓါတ်ပုံပညာသင်ယူနေပြီး နယ်စုံ သွားနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ ငဇော် ဘေးနားမှရပ်နေတဲ့ကောင်မလေး ကို ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းငုံနေရှာတယ် တော်တော်လှပြီးအချိုးအစားကလန်းပြီး ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာဗျာ  ငဇော်  သူက ဘယ်သူလည်း  သူက ခခ ပါ ဦးလေး ပေါင်းတည်မြို့ကပါ ကျနော် […]

လူကြီးဖတ်စာ

အိပ်ချင်းကပ်လျက် နေထိုင်ခဲ့ကြသည်

မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ်  အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့ သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး  ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ် ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ိုထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင်ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် မြို့သို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ မင်း အောင်၏မိဘများနှင့်ကလဲ မဝင်းကြည်နှင့်ကသားချင်းတွေလိုဖြစ်နေပြန်၊ နောက်ပြီး မင်းအောင်၏အဒေါ်နှင့်ကလည်း မဝင်းကြည် နှင့်က သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေတော့ မဝင်းကြည်သည် မင်းအောင်ကျောင်းတက်ရန်အတွက် အိမ်တွင်နေထိုင်ရန် လက်ခံထားခဲ့ရ လေသည်။ လယ်တွေခြံတွေရှိသော မင်းအောင် ၏မိဘများက မဝင်းကြည်တို့အတွက် တစ်လလျှင်ဆန်တစ်အိပ်နှင့် ငွေတစ် သောင်းအား မင်းအောင်၏ စားစရိတ်အတွက်ဆိုကာပေးသဖြင့်လဲ […]

လူကြီးဖတ်စာ

အပျိုရှုံးသော…

အပျိုရှုံးသော… …တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ  ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။  အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။  သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။   “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါ တော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါသဘက်ခါ  မပေးနိုင်ရင် တရား စွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင်ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်နေသေးတာကို… ”   ဒါဟိုဘက်လမ်းက မအေး မိအသံပဲ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲတောမသိ အသံမပေးတော့ပဲ ဆက်နားထောင်လိုက်မိသည်။  “ အေး..ငါသဘက်ခါ မပေးလို့မရ တော့ဘူး သိန်းအောင် နင့်ဆီကပဲ ဆွဲရမှာပဲ […]