Month: August 2021

“….အေး…ဟုတ်တယ်…..ငါလဲကြားဖူးတယ်…..စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံး ခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….ခါးအောက်  ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….”  တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှ ကို အားပါးတရပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက…  “….ခေါင်းအုံးခုလိုးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ……မိန်းမတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းနက်  မနက် ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ…..သူ့ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ထိုးကြည့်ရမှာလား…”  “…..နင့်..အမေကလွှားမှဘဲ….လက်နဲ့ထိုးကြည့်လို့ရမလားဟ….ပါးကျိုး ထောင်ကျသွားမှာပေါ့……ခွီးစ် တဲ့မှာဘဲ….တုံးလိုက်တာ….” တူးတူးကအောင်ထွန်းကိုကလော်တုတ်လိုက် သည်။“…..ဒါဖြင့်ရင်….စောက်ခေါင်းနက် မနက်သိဘို့ ပြောလေကွာ…”   အောင်ထွန်းက သူ့အမေကို ထိပါးပြီးပြောလာသော တူး တူးကို မကျေမနပ်သံဖြင့် မေးလိုက်၏။ “…..ပြောလိမ့်မပေါ့ကွာ…မင်းကိုက လောနေတဲ့ဥစ္စာ “  ဘာစကားမှ မပြောဘဲငြိမ်နားထောင်နေသော စိုးလွင်က ကြားဝင်ပြော လိုက်သည်။ .ငါဖတ်ဖူးတဲ့ ကာမသျှတ္တရ စာအုပ်ထဲမှာ အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့်ပေါ့လေ…. ဖင်ကောက်တဲ့မိန်းမဟာ…စောက်ခေါင်းနက်သတဲ့ကွ……သာမာန်ကိုမဟုတ်ဘဲ… သိသိသာသာကောက်တဲ့မိန်းမပေါ့ကွာ…”…..အော်….အေး..အေး…ရွာတောင်ပိုင်းက ပဲပြုတ်သည် မရင်မိလိုပေါ့နော်..”   အောင်ထွန်းကလည်း သူ့ဝသီအတိုင်း ဝင်ထောက်ခံသည်။စိုးလွင်က အောင်ထွန်းကို […]

“သူကြီး သူကြီး” ဝေ့ ဘာလဲကွ”   “ညက ရွာတောင်ပိုင်းက ဖိုးထောင်အရက်မူးပြီး ဒေဝီစံအိမ်ထဲဝင်သွားတာ…အခု…မနက်စံအိမ် ရှေ့မှာသူ့အလောင်းတွေ့ရလို့ ….သူကြီးလာခေါ်တာ´´ သူကြီးလည်းလက်စွဲတော်နှစ်လုံပြူးသေနတ်ကိုဆွဲယူရင်း ရွာသားတွေနှင့် ဒေဝီစံအိမ်ရှေ့ရောက်လာလေ၏။ “ဒေဝီမရဏစံအိမ်ကြီး”က လူမနေတာကြာပြီဖြစ်၍ ခြုံနွယ်များဖုံးအုပ်နေ၏ထိုစံအိမ်ကြီး အတွင်းကို တရွာလုံးအပြင်မည်သူတဦးတယောက်မျှ ဝင်ရောက်ခြင်းမပြုဝံ့ကြပေ။   အကြောင်းမှာ ဂျပန်ခေတ်ကထိုအိမ်ကြီးရဲ့ အရှင်သခင်မ သားအမိနှစ်ယောက်မှာ အဆိပ်သောက်ကာ အဆုံးစီရင်သွားခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ဒေါ်နန်းဒေဝီမှာ အသက်၄၀အရွယ်မုဆိုးမတဦးဖြစ်ပြီး  အသက်၂၀အရွယ်နန်းကေသီဆိုတဲ့ ချောမောလှပသောသမီးလေးတဦးရှိခဲ့၏။ အသက်၄၀ဆိုပေမယ့် ဒေါ်နန်းဒေဝီမှာမုဆိုးမဖြစ်လင့်ကစား ချောမောလှပပြီးတောင့်တင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ မင်းမျိုးမင်းနွယ်မှဆင်းသက်လာသူဖြစ်ပြီး သမီးနန်းကေသီ   မှာလည်း မအေတူသမီးပီပီ အသက်၂၀အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင်ဆူဖြိုးသောရင်နှစ်မွှာစွင့်ကားသောတင်သားစိုင်တွေနှင့်ထိုခေတ်ထိုအခါကပင် ၎င်းတို့သားအမိနှစ်ဦးမှာ မြင်သူ   ရှုမငြီးအလှ ပိုင်ရှင်များဖြစ်ကြတော့သည်။ ဂျပန်စစ်တပ်သည်ထိုတောရွာကလေးကိုရောက်ရှိလာချိန်မှာတော့ ဒေါ်နန်းဒေဝီတို့ သားအမိ ကံဆိုးဖို့ဖြစ်လာလေ၏။ ရွာသူကြီးအိမ်တွင် တည်းခိုသောဂျပန်စစ်တပ်ရဲ့စစ်ဗိုလ်ကမိမိစစ်သားများအား ဧည့်ခံပေးရန်ရွာထဲရှိ မိန်းမမှန်သမျှအားခေါ်ခိုင်းစေ၏။ သူကြီးလည်းအခက်တွေ့ကာ ရွာသားများနှင့်တိုင်ပင်ဆွေးနွေးရာမှ ရွာသားများက၎င်းတို့မိန်းမနှင့်သမီးပျိုများကို ဂျပန်စစ်တပ်အားဧည့်ခံခိုင်းရန် သဘောမတူဘဲ […]

” ဒီလိုရှိပါတယ် … ကိုမိုးစက် … ကျနော်တို့ကုမ္ပဏီက ဒီဇိုင်းသုံးရင် ကုန်ကျငွေ တခါတည်း တွက်ပေးပါတယ် … ခုဟာ ကိုမိုးစက်  အဆောက်ဦးဒီဇိုင်း ပုံပေါ်မှ ဈေးအကြမ်းကို … မမခေါင်က …တွက်ပေးပါလိမ့်မယ် “ ” အော် ဟုတ်ပါပြီဗျာ …ကဲ … ဒါဆို ကျနော့် လက်တော့နဲ့ ဆြဲဗ်ာ … တခါတည်း ကျနော် ပုံဖေါ်ကြည့်ချင်လို့ “  ” ဟုတ် … ရပါတယ် … ခင်ဗျာ “  မိုးစက်မှာ စကားဆုံးသည် နှင့် သူယူလာသော လက်ဆွဲအိတ်အတွင်းမှ လက်တော့ပ် အလတ္စား တစ်လုံး ထုတ်ယူကာ ရှေ့မှ စားပွဲခုံပေါ်အား တင်ပေးလိုက်၏။  မိုးစက်ပြောပြသည် ပုံစံအတိုင်း […]

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လုံးဝရှုပ်ထွေးနေခဲ့တယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့်ကို စကားမပြောတာ  နှစ်ပတ်ရှိပြီ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ လူမှု့ရေးက ခက်ခဲဆိုတော့ စိတ်တွေလေလာခဲ့တယ် စိတ်လေလို့ဆိုပြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ်  official facebook account ကိုခေတ္တခဏ နားပြီးတော့ acc တစ်ခုထပ်ဖွင့်ပြီးသုံးလိုက်တယ်။  acc name က Ahkker Naing တဲ့  ဆကျ acc ဖွင့်လိုက်တယ် ဒီ acc လေးထဲမှာပဲ သာယာနေခဲ့မိတယ် ဝါသနာလည်းပါတာကိုး အလုပ်နားချိန်လေးတွေမှာ internet  လေးဖွင့်ပြီး အပြာစာလေးဖတ်လိုက် ကြိုက်တဲ့ဇာတ်လမ်းဆို copy ယူပြီးတင်လိုက်ပေါ့ တစ်နေ့သူမနဲ့ဆုံဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့ တယ် ” ချွင် … …” ဆိုပြီး Messager ကနေ မက်ဆေ့လေးတစ်စောင်ရောက်လာခဲ့တယ် သူမကပြောတယ် ” […]

Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည် ။  ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေးနှင့် ထူထူထဲထဲ နုတ်ခမ်းလေးမှာ အနီရဲရဲလေးဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည် ။ ဖြူစွတ်ဝင်းပ နေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသားမှာ ပိုမို  ပေါ်လွင်နေသည်။မှန်ထဲမှ မိမိ မျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည် ။ အိုမီဂါ ပုံစံ ဆံပင် သား တို့ အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် ။ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ပတ်ထားသော မွေးပွ တဘက် အဖြူရောင်ကြီး က ဖြေချလိုက်ကာ […]

ပထမလင်က သူမနှင့် ငါးနှစ်သာ ပေါင်းခဲ့ရပြီး သူမအသက်(၂၆)နှစ်အရွယ်မှာ ကားမှောက်တိမ်းပါးသွားခဲ့ခြင်းကြောင့် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးမလေးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့် မမြစိမ်းတယောက် မုဆိုးမဘဝနဲ့ ကြာကြာမနေလိုက်ရ။ သူမ၏ ပထမလင်နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသော တစ်ယောက်က ပေါင်းသင်းလက်ထပ်ခွင့်တောင်းကာ မမြစိမ်းအား လက်ထပ်ယူခဲ့သည်။  ထို့ကြောင့် မမြစိမ်းမှာ သူမ ဘဝအတွက် အားကိုးမှီခိုရာအဖြစ် တပင်လဲမူ တပင်ထူဆိုသည့်အတိုင်း နောက်ထပ် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရပြန်သည်။ ထိုအိမ်ထောင် ဖြင့် စံပြဈေး နောက်ဘက်ရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့ခြင်း ဖေစ်လေသည်။  ထိုရပ်ကွက်လေးထဲသို့ စရောက်ကတည်းက  မမြစိမ်းတို့အိမ်ထောင်စုကို လူအများ စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်ခဲ့ကြရ၏။ မမြစိမ်းက အသားညိုသော်လည်း မဲမှောင်နေခြင်းမဟုတ်။  အသားအရေစိုပြေသဖြင့် ဝင်းဝင်းပပဖြင့် လှပသူတယောက်ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ဒုတိယလင်က မမြစိမ်းနှင့် ဘယ်လိုမှ လိုက်ဖက်ခြင်းမရှိသူဖြစ်၏။ အသားက မဲနက်ပြီး လူကောင်ထွားထွား […]

မေနှင်းသည်ပုဂ္ဂလိက ပရိုက်ဗိတ်ဆေးရုံတစ်ရုံမှသူနာပြုဆရာမ လေးဖြစ်လေသည်။ယောက်ျားရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်အမေဖြစ်သော်လည်း တောင့်တင်းဆဲခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းကားသောတင်ပါး   ကြီးများကြောင့်မသိသူများကအပျိုဟုထင်ကြသည်။ သူနာပြုအလုပ်ဝင်ခါစအသက် ၂၁ နှစ်ကအိမ်ထောင်ကျခဲ့သောကြောင့်ယခုအသက် ၂၅ နှစ်  သာရှိသေးသဖြင့်ပျိုမြစ်နုဖတ် နေသည်။ထို့ကြောင့်ဆေးရုံလာတက်သူ  လူနာများကရော လူနာစောင့်များကပါ အပျိုမှတ်၍ ဆရာမလေးမေနှင်းကို ရိသဲ့သဲ့လုပ်ကြသည်။ဆရာမလေးကလည်း မျက်နှာချိုသည်။လင်ရှိ  သော်လည်း ယောက်ျားကလေးများနှင့်အရောတဝင်ဖက်လှည်းတကင်း နေရသည်ကိုနှစ်ခြိုက်သည်။ လိင်ကိစ္စတွင်လည်းဝါသနာကြီးသည်။ မျက်နှာပေးကလည်းကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြင့်ဖြစ်သဖြင့် ဆရာဝ န်  တွေရော လူနာတွေပါဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။   မေနှင်းသာ  ဂျူတီယူနီဖောင်းထမီကိုတင်းနေအောင်စည်းလျက်  အတွင်းခံပင်တီအနားလုံးကလေးများပေါ်လွင်စေလျက် ဆတ်တောက်   ဆတ် တောက် လမ်းလျှောက်သွားလျင် လူနာရော ဆရာဝန်များပါ မေ  နှင်း၏တင်ပါးကားကားလေးများအပေါ်မျက်တောင်မခတ်စိုက် ကြည့်   ကြလေသည်။အသက်ကြီးကြီးဆရာဝန်ကြီးများပင် စူးစူးရဲရဲကြည့်   တတ်ကြလေသည်။   ဆရာမလေးမေနှင်းမှာအကိတ် ကြီးမဟုတ်သော်လည်းတင်း  မာကျစ်လစ်ပြည့်ဖြိုးသောတင်ပါးများကြောင့် သူမ၏နောက်ပိုင်းအလှကို   ကြီးငယ်မရွေး  ယောက်ျားသားများ၏အငမ်းမရလိုက်လံကြည့်ရှုခြင်းကို  ခံရလေသည်။ခလေးတစ်ယောက်အမေ လင်ရှိမိန်းမဆိုသော်လည်းရင်   သားများကတွဲကျခြင်းမရှိသေးဘဲ တင်းတင်းရင်းရင်းမို့မို့မောက်မောက်   ရှိနေသည်ကလည်းယောက်ျားသားတို့မျက်စေ့ကျချင် စရာလေးဖြစ်နေ  […]

ကျမနာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်။ ကျမကို မွေးပြီးပြီးချင်း အမေက မီးတွင်းထဲ ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထူပြီး ကျမကို မွေးစားမိဘလက်ထဲထည့်ခဲ့ပြီး တမြို့တရွာကို ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။  မွေးစားမိဘတွေ က ကျောင်းထားပေးလို့ ၁၀တန်းထိရောက်ခဲ့ပေမယ့်   ၁၀တန်းနှစ်မှာ မွေးစားမိဘတွေ ကားမှောက်လို့ ဆုံးသွားကျတယ်။ အော်  ပြောဖို့ကျန်နေခဲ့တယ်။  မွေးစားမိဘတွေက အိမ်ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်။   သားအရင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်။  သူတို့ဆုံးသွားတော့  ကျမ ကျောင်းထွက်ပြီး ဆိုင်တာဝန် ယူလိုက်ရတယ်။   အကိုက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားကြီး  ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ကျမတို့မြို့ကို ပြန်လာတယ်ရှင့်။  သူပိုင်တဲ့အိမ် သူပိုင်တဲ့ဆိုင် သူ့သဘောပေါ့။ နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲပြီးရင် မိန်းမခိုးလာမယ်ဆိုပြီး အခန်းပြင်ခိုင်းထားတယ်။  စာမေးပွဲပြီးတော့ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့ တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာခဲ့တယ်။   ကျမတို့လည်း မမေးရဲဘူးရှင့်။  နေ့နေ့ညည အရက်တွေသောက် […]

ကျမ မသီသီမြင့် အသက်သုံးဆယ့် ငါးရှိပြီ။ကျမရန်ကုန်ကိုရောက်လာတယ်။ဇာတိကတော့အညာက၊အညာသူဆိုပြီးမဲမဲသဲသဲ မဟုတ်ဘူး။   အသားတော့ဖြူယုံမကဝင်းတယ်။  လှလားလို့မေးရင်တော့ရွာမှာတော့   ကွမ်းတောင်ကိုင်စာရင်းမဝင်ပေမယ့်ရွက် ကြမ်းရေကြိုအဆင့်ပေါ့။အ သားဖွေးယုံလေးထိန်းထားနိုင်တယ်။ပြောစရာအပြစ်ကတော့နို့သေး   တာတစ်ခုပဲ။ဒီအသက်အရွယ်အထိ အပျိုကြီးဘဝနှင့်နေခဲ့တာ။ဘာစိတ်မှတော့မရှိခဲ့ဘူး၊ခုဒီအရွယ်ရောက်မှ   ကျမစိတ်ကတမျိုးကိုဖြစ်လာတယ်။ဖြစ်ပုံကဒီ လို။မောင်လေးကရန်  ကုန်မှာအိမ်ထောင်ကျတယ်။သူတို့ကတိုက်ခန်းငှားနေကြတာ။သူ   တို့မှာသမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ကျ မတူမလေးပေါ့၊ကျမတို့ရဲ့အသဲလေးလေ။တနှစ်နီးနီးရှိပြီ၊အဲဒီကနေပြီးတော့ ကျမကိုရန်ကုန်ကိုခေါ်တယ်။ဘာလို့ခေါ်လဲဆိုရင် သူနိုင်ငံ  ခြားသွားရမယ့်ရက်နီးလာလို့တဲ့။  သူ့သမီးနှင့်သူ့မိန်းမကိုထားခဲ့ရမှာ စိတ်မချလို့ဆိုတော့ကျမလိုက်သွားရတယ်။ ရွာမှာ အမေနဲ့ညီမကိုထားခဲ့ရတယ်။ အဲဒီမှာကျမကသူတို့နေတဲ့မြို့ကို လိုက်လာရတဲ့အခါသူတို့ တိုက်ခန်းကHallခန်း၊ငှားနေတာ     လဲ ဖြစ်လေတော့ အခန်းတွေကန့်မထားဘူး လိုက်ကာခန်းဆီးလေးပဲကာထားတယ်။ ကျမလည်းခန်းဆီးရှေ့အိမ်ရှေ့မှာပဲ အိပ်ရတယ်။ကျမမောင်က  နိုင်ငံခြားထွက်ခါနီးတော့အမရှိနေတာတောင် မရှောင်ဘူးရှင့်။ ညဆိုသူ  တို့လိုးသံတဖတ်ဖတ်နှင့်ကျမ  ယောက်မကလည်းတအားညည်းတယ်။  အမှန်ဆိုရွာမှာမကြားဖူးတဲ့အရာ   တွေ၊အစကတော့ရှက်တာပေါ့၊   အသံကြားတိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန်   အမြဲဖြစ်ရသည်။။  သူတို့လုပ်ရင်ကြားရတဲ့အသံတွေက   ဒါမျိုးမကြားဖူးတဲ့ကျမအတွက်  တော့တမျိုးကြီးပဲရှင့်။ တပြွတ်ပြွတ်   စုပ်သံတွေလည်းကြားရတယ်။  အမှန်ဆိုရင်ကျမရှိတော့မောင်လေး   ရှောင်ရမှာ၊ဒါပေမယ့်သူနိုင်ငံခြား   သွားရ တော့မယ်ဆိုတော့ရိက္ခာယူ  သည့်သဘောလားမသိပေ။။ ကျမအိပ်နေပြီဆိုပြီး  […]

ဒေါက်တာသက်ငြိမ်တယောက်  ရှမ်းပြည်နယ်က တောရွာလေးတရွာသို့ ကိုယ်တတ်ထားတဲ့ဆေးပညာနဲ့ပရဟိတအဖြစ်ဆေးကု ပေးရန်ရောက်လာခဲ့သည်မှာတစ်လပြည့်ခဲ့လေပြီ  တောင်ယာလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်နေကြတဲ့တောသူတောင်သားတွေက ဖော်ရွေစွာ ကြိုဆိုကြတော့ အလုပ်မှာပိုစိတ်အားတက်ကြွနေမိတာအမှန်ပါ   သက်ငြိမ်ကလူပျိုလူလွတ်ဆရာဝန်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရုပ်ရည် ချောမောရုံသာမက ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းတဲ့သူတယောက်ဖြစ်သည်  သူပရဟိတလုပ်တဲ့ဆေးခန်းမှာ နေဇော်ဆိုတဲ့ကျန်းမာရေး မှူးတယောက်နဲ့ အသက်၂၃နှစ်ဝန်းကျင်နပ်စ်မလေးတယောက်ပါအရင်ကတည်းကဆေးခန်းမှာအလုပ်လုပ်တာဖြစ်ပြီး ထူးခြားတာ က နပ်စ်မလေးခင်နှင်းကရုပ်ရည်ချောမောပြီး လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်သည် ဒါကိုသက်ငြိမ်တယောက်ဒီရွာကိုရောက်စကတည်းက  သတိထားမိတာ နပ်စ်မလေးရဲ့အကြည့်စူးစူးနဲ့ ဖော်ရွေတဲ့ပြုံးဟန်လေးကလည်း သက်ငြိမ်ကိုရင်ခုန်စေသလို ရင်တုန်စေသလိုပါဘဲ ရွာလူကြီးကသက်ငြိမ်နေဖို့သူပိုင်ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာဆောက်ထားတဲ့နှစ်ထပ်အိမ်မဲကြီးမှာ တည်းခိုဖို့နေရာပေးထားတယ်လေ    အဲ့ဒီပျဉ်ထောင်သွပ်မိုးအိမ်အပေါ်ထပ်မှာဘဲ ကိုယ်ကတခန်း ကျန်းမာရေးမှူးကိုနေဇော်ကတခန်းနေတယ် အောက်ထပ်မှာတော့ နပ်စ်မလေးသက်နှင်းနဲ့အတူ ဒီရွာစာသင်ကျောင်းမှာ တာဝန်ကျတဲ့  မူလတန်းပြဆရာမလေး စိမ်းလဲ့ညိုတို့နေကြတာ ကျောင်းဆရာမ လေးစိမ်းလဲ့ညိုဟာလည်း နပ်စ်မလေးလောက်ရုပ်လှတာကို မမှီပေမယ့် ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းတာတော့ နင်လားငါလားပေါ့  ရင်သားတွေကလည်း ယူနီဖောင်းအကျႌအဖြူရင်ဖုံးလေးအောက်မှာ ငွားငွားစွင့်လို့ တင်သားစိုင်တွေဆို လုံချည်အစိမ်းအောက်မှာ  လမ်းလျှောက်တိုင်းလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ မဟာဆန်သူလေ  ဆေးခန်းက သူတို့တည်းခိုတဲ့ခြံဝန်းထဲမှာဆိုတော့ ဆေးခန်းလာပြတဲ့လူနာမ […]