ငယ်ငယ်က လုပ်ဖော် ကိုင်ဖက် ည ၁၂ နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ် သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက်သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ ဒီယောင်္ကျားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ် နေရတော့ တခါတလေ ယူမိတာမှားပြီလို့တောင်တွေးမိသေးတယ်အိမ်ကလည်း သဘောမတူတဲ့သူနဲ့ယူလို့ဆိုပြီး ပစ်ထားတာ အခုမှအိမ်ပြန်သွားရင်လည်း အိမ်ကပြန်လက်ခံမယ်မထင်ဘူး။ သီရိဘဝများ ရှေ့လည်းမတိုးသာနောက်လည်းမဆုတ်သာ ဆိုသလိုအကျဉ်းအကြပ်ထဲရောက်နေတာပေါ့ဟော ကိုယ်တော်ချောပြန်လာပါပြီ အသံကိုကအာလေးလျှာလေးနဲ့ မူးနေပြီပေါ့ အင်း ဒီညလည်း ငတ်ပြန်ပြီဒီညတော့ သူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး လူတစ်ယောက်သူ့ကိုတွဲပြီးပြန်လာတယ်။ ပထမတော့မျက်နှာကို သေချာမမြင်ရဘူး နောက်သူ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတော့ ကျမအံ့သြသွားတယ် သူ့နာမည်က မောင်ခိုင်တဲ့… Continue reading ငယ်ငယ်က လုပ်ဖော် ကိုင်ဖက်